Wicemarszałek
Krystyna Bochenek:
Szanowni Państwo, powracamy do rozpatrywania punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o przenoszeniu praw emerytalnych urzędników Wspólnot Europejskich.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w tej sprawie.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o przenoszeniu praw emerytalnych urzędników Wspólnot Europejskich.
Przypominam, że Komisja Rodziny i Polityki Społecznej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Jest to w druku senackim nr 51A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku "obecności".
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie rękę.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników.
Wyniki są następujące: obecnych 85 senatorów, 84 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 58)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat zdecydowaną większością głosów podjął uchwałę w sprawie ustawy o przenoszeniu praw emerytalnych urzędników Wspólnoty Europejskiej.
Powracamy do rozpatrywania punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.
Przypominam, że Komisja Nauki, Edukacji i Sportu przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Znajdą go państwo senatorowie w druku senackim nr 50A.
Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.
Poprawka pierwsza polega na wykreśleniu z definicji doświadczenia zawodowego pojęcia praktyki zawodowej, które nie jest w ustawie jednoznacznie określone.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto wstrzymał się od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Dziękuję bardzo.
Obecnych 85 senatorów, 83 głosowało za, żaden nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 59)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka druga zmierza do tego, aby organ właściwy do przeprowadzenia postępowania w sprawie uznania kwalifikacji mógł wyznaczyć wnioskodawcy taki termin na uzupełnienie braków formalnych wniosku, jaki będzie konieczny, biorąc pod uwagę rodzaj dokumentu.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwny? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto wstrzymuje się od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Głosowanie jest zakończone.
Obecnych jest 84 senatorów, wszyscy głosowali za przyjęciem tej poprawki. (Głosowanie nr 60)
Poprawka trzecia polega na rozszerzeniu katalogu dokumentów potwierdzających dane wnioskodawcy, w stosunku do których nie będzie wymagane tłumaczenie na język polski.
Proszę o podjęcie głosowania.
Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwny? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Obecnych 85 senatorów, 84 senatorów było za przyjęciem tej poprawki, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 61)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta ma charakter redakcyjny.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał, podnosi rękę.
Proszę o podanie wyników.
Głosowanie zakończono.
Obecnych 84 senatorów, za głosowało 83, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 62)
Poprawka redakcyjna została przyjęta.
Poprawka piąta również ma charakter redakcyjny.
Proszę uprzejmie o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za tą poprawką, podnosi rękę i naciska przycisk.
Kto jest przeciw - podobnie.
I kto wstrzymał się od głosu - tak samo.
Czytam wyniki: 85 senatorów podjęło jednomyślnie decyzję o przyjęciu tej poprawki. (Głosowanie nr 63)
Poprawka szósta wprowadza upoważnienie dla ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego do wyznaczenia pracownika z obsługującego go urzędu do pełnienia funkcji koordynatora.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw, czyni podobnie.
Kto się wstrzymał od głosu, również czyni podobnie.
Dziękuję bardzo.
Głosowanie jest zakończone.
Również tę poprawkę przyjęliśmy jednogłośnie. 86 senatorów zadecydowało o przyjęciu tej poprawki. (Głosowanie nr 64)
Poprawka siódma ma charakter redakcyjny.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za, naciska przycisk i podnosi rękę.
Kto jest przeciw, naciska przycisk i podnosi rękę.
Kto wstrzymuje się od głosu, naciska przycisk i podnosi rękę.
Dziękuję bardzo.
Odczytuję wyniki: 84 senatorów obecnych, 83 głosowało za przyjęciem poprawki o charakterze redakcyjnym, 1 senator nie głosował - nie mógł podjąć decyzji. (Głosowanie nr 65)
Po przeprowadzeniu głosowań nad wszystkimi poprawkami przechodzimy do głosowania nad podjęciem uchwały w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem ustawy? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Dziękuję bardzo.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Obecnych 87 senatorów, wszyscy państwo senatorowie głosowali za przyjęciem ustawy. (Głosowanie nr 66)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat jednomyślnie podjął uchwałę w sprawie ustawy o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.
Dziękuję bardzo.
Powracamy do rozpatrywania punktu jedenastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego w Kielcach.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w tej sprawie.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego w Kielcach.
Przypominam, że Komisja Nauki, Edukacji i Sportu przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Znajdą go państwo senatorowie w druku senackim nr 53A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu, naciska przycisk "wstrzymuję się" i podnosi rękę.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Jak państwo senatorowie widzą, obecnych jest 87 senatorów, za głosowało 86, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 67)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego w Kielcach.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwunastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach.
Ten projekt znajdą państwo w druku senackim nr 52A.
Komisja Nauki, Edukacji i Sportu przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwny, naciska przycisk "przeciw" i podnosi rękę.
Kto się wstrzymał od głosu, naciska przycisk "wstrzymuję się" i podnosi rękę.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Dziękuję bardzo.
Głosowanie jest zakończone.
Obecnych 87 senatorów, 86 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosowania. (Głosowanie nr 68)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach.
Powracamy do rozpatrywania punktu trzynastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o nadaniu Akademii Medycznej w Warszawie nazwy "Warszawski Uniwersytet Medyczny".
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o nadaniu Akademii Medycznej w Warszawie nazwy "Warszawski Uniwersytet Medyczny".
Przypominam, że Komisja Nauki, Edukacji i Sportu przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Jest on w druku senackim nr 54A.
Panie i Panowie Senatorowie, przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, naciska przycisk "za" i podnosi rękę.
Kto jest przeciw, naciska przycisk "przeciw" i podnosi rękę.
Kto się wstrzymał od głosu, naciska przycisk "wstrzymuję się" i podnosi rękę.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Głosowanie jest zakończone.
Obecnych 87 senatorów, za głosowało 86, przeciw - 1. (Głosowanie nr 69)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o nadaniu Akademii Medycznej w Warszawie nazwy "Warszawski Uniwersytet Medyczny".
Powracamy do rozpatrywania punktu czternastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o nadaniu Akademii Medycznej im. prof. Feliksa Skubiszewskiego w Lublinie nazwy "Uniwersytet Medyczny w Lublinie".
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o nadaniu Akademii Medycznej im. prof. Feliksa Skubiszewskiego w Lublinie nazwy "Uniwersytet Medyczny w Lublinie".
Przypominam, że Komisja Nauki, Edukacji i Sportu przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
W druku nr 55A jest ta informacja.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę państwa o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwny, naciska przycisk "przeciw" i podnosi rękę.
Kto się wstrzymał od głosu, naciska przycisk "wstrzymuję się" i podnosi rękę.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Głosowanie jest zakończone.
Na 87 obecnych senatorów 86 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 70)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o nadaniu Akademii Medycznej im. prof. Feliksa Skubiszewskiego w Lublinie nazwy "Uniwersytet Medyczny w Lublinie".
Powracamy do rozpatrywania punktu piętnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o nadaniu Akademii Medycznej w Białymstoku nazwy "Uniwersytet Medyczny w Białymstoku".
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o nadaniu Akademii Medycznej w Białymstoku nazwy "Uniwersytet Medyczny w Białymstoku".
Przypominam, że Komisja Nauki, Edukacji i Sportu przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie jej bez poprawek.
Jest on w druku senackim nr 56A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwny? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu, naciska przycisk "wstrzymuję się" i podnosi rękę.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 71)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o nadaniu Akademii Medycznej w Białymstoku nazwy "Uniwersytet Medyczny w Białymstoku".
Dziękuję bardzo.
Powracamy do rozpatrywania punktu szesnastego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe.
Przypominam, że w dniu wczorajszym zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja i obecnie, zgodnie z art. 81 ust. 5 Regulaminu Senatu, możemy przystąpić do trzeciego czytania projektu ustawy.
Przystępujemy więc, Szanowni Państwo, do trzeciego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe.
Informuję, że w tej sytuacji, zgodnie z art. 82 ust. 1 Regulaminu Senatu, trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy wnoszą o jego przyjęcie bez poprawek.
Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Przystępujemy więc do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem ustawy o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe oraz nad projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionych projektów? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwny, naciska przycisk "przeciw" i podnosi rękę.
Kto się wstrzymał od głosu, naciska przycisk "wstrzymuję się" i podnosi rękę.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Szanowni Państwo, na 86 obecnych senatorów 85 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 72)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Powracamy do rozpatrywania punktu siedemnastego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
Przypominam, że w dniu wczorajszym zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja. Obecnie, zgodnie z art. 81 ust. 5 Regulaminu Senatu, możemy przystąpić do trzeciego czytania projektu ustawy.
Przystępujemy więc do trzeciego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
Informuję, że w tej sytuacji, zgodnie z art. 82 ust. 1 Regulaminu Senatu, trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy wnoszą o jego przyjęcie bez poprawek.
Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Przystępujemy więc do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem ustawy o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz nad projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Proszę uprzejmie państwa o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionych projektów? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwny, naciska przycisk "przeciw" i podnosi rękę.
Kto się wstrzymał od głosu, naciska przycisk "wstrzymuję się" i podnosi rękę.
Proszę uprzejmie o podanie wyników głosowania.
Głosowanie jest zakończone.
Na 87 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 73)
Stwierdzam, że wszyscy senatorowie przyjęli projekt ustawy o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych i jednomyślnie podjęli uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Powracamy do rozpatrywania punktu osiemnastego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przypominam, że w dniu wczorajszym zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja i obecnie, zgodnie z art. 85 ust. 1 Regulaminu Senatu, możemy przystąpić do trzeciego czytania projektu ustawy.
Przystępujemy więc do trzeciego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Informuję, że w tej sytuacji, zgodnie z art. 82 ust. 1 Regulaminu Senatu, trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje, Szanowni Państwo, jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wnoszą o przyjęcie bez poprawek załączonego projektu ustawy oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił pana senatora Bohdana Paszkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Przystępujemy więc do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nad projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionych projektów? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto z państwa jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Głosowanie jest zakończone.
Na 85 obecnych senatorów wszyscy byli za. (Głosowanie nr 74)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jednomyślnie podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Jednocześnie informuję państwa senatorów, że Senat upoważnił pana senatora Bohdana Paszkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Powracamy do rozpatrywania punktu dziewiętnastego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz ustawy - Prawo o notariacie.
Przypominam, że w dniu wczorajszym zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja i obecnie, zgodnie z art. 81 ust. 5 Regulaminu Senatu, możemy przystąpić do trzeciego czytania projektu ustawy.
Przystępujemy więc do trzeciego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz ustawy - Prawo o notariacie.
Informuję, że w tej sytuacji, zgodnie z art. 82 ust. 1 Regulaminu Senatu, trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy wnoszą o przyjęcie go bez poprawek wraz z projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Przystępujemy więc, Szanowni Państwo, do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz ustawy - Prawo o notariacie i nad projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
(Głos z sali: Tu jest pomyłka. Tu jest Paszkowski.)
Bardzo przepraszam, zostałam mylnie poinformowana.
Wracam do momentu, kiedy komisje proponują, aby Senat upoważnił senatora. Proszę mi podać, czy to ma być pan senator Krzysztof Kwiatkowski.
(Głosy z sali: Nie.)
(Głos z sali: Bohdan Paszkowski.)
(Senator Krzysztof Kwiatkowski: Komisja podjęła...)
Przepraszam bardzo, proszę o wyjaśnienie tej kwestii.
(Głos z sali: Senator Kwiatkowski.)
Bardzo dziękuję.
Czyli podając informację, zostałam wprowadzona w błąd. To rzeczywiście był senator Krzysztof Kwiatkowski, tak?
(Głosy z sali: Tak.)
(Senator Krzysztof Kwiatkowski: Nie, nie. Zaraz, zaraz, Pani Marszałek.)
Szanowni Państwo, bardzo przepraszam, jaką decyzję...
(Senator Krzysztof Kwiatkowski: Nie, komisje upoważniły Bohdana.)
Przepraszam bardzo, jaką decyzję podjęły komisje?
(Senator Krzysztof Kwiatkowski: Przepraszam, ja to jeszcze skonsultuję z członkami komisji, ale moim zdaniem w wypadku tego projektu upoważniony był pan senator Bohdan Paszkowski.)
Proszę o przekazanie sprawozdania.
(Głos z sali: Sprawozdawcą jest pan senator Kwiatkowski.)
(Senator Krzysztof Kwiatkowski: Dobrze, przepraszam, przyjmuję, będę sprawozdawcą.)
(Głos z sali: Chcę zwrócić uwagę, że regulamin nie przewiduje takich głosów.)
Bardzo dziękuję za tę uwagę.
Kontynuujemy głosowania.
Komisje proponują, aby Senat upoważnił senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Szanowni Państwo, przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz ustawy - Prawo o notariacie i nad projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionych projektów? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwny? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymuje? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Głosowanie zakończone. Proszę o podanie wyników głosowania. Na 85 obecnych senatorów 78 było za, 7 - przeciw. Głosowanie nr 75)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz ustawy - Prawo o notariacie i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego piątego porządku obrad... Przepraszam, dwudziestego pierwszego, tak? Źle przeczytałam, przepraszam państwa.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego pierwszego porządku obrad: drugie czytanie...
(Głos z sali: Prosimy wolniej.)
...projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw.
(Rozmowy na sali)
Przypominam, że w dniu wczorajszym zostało przedstawione... Przepraszam bardzo.
(Głos z sali: Teraz dwudziesty ósmy punkt, a na końcu będzie dwudziesty pierwszy.)
(Głos z sali: Kto tu decyduje?)
Szanowni Państwo, proszę mnie nie dezinformować.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego pierwszego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw.
Przypominam, że w dniu wczorajszym zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja i obecnie, zgodnie z art. 81 ust. 5 Regulaminu Senatu, możemy przystąpić do trzeciego czytania projektu ustawy.
Przystępujemy więc do trzeciego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw.
Informuję, że w tej sytuacji, zgodnie z art. 82 ust. 1 Regulaminu Senatu, trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy wnoszą o przyjęcie bez poprawek załączonego projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił senator Grażynę Sztark do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Przystępujemy więc do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw i nad projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionych projektów? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwny? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Wyniki są następujące: wszyscy jednomyślnie głosowali za. (Głosowanie nr 76)
W związku z tym stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił panią senator Grażynę Sztark do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Szanowni Państwo, powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego drugiego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.
Przypominam, że w dniu wczorajszym podczas dyskusji nie został złożony wniosek przeciwny do wniosku przedstawionego przez komisje w sprawozdaniu, więc teraz, zgodnie z art. 81 ust. 5 i w związku z art. 84c Regulaminu Senatu, Senat może przystąpić do trzeciego czytania projektu uchwały.
Przystępujemy więc do trzeciego czytania projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.
Informuję, że w tej sytuacji trzecie czytanie projektu uchwały obejmuje, jak państwo wiedzą, jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu uchwały wnoszą o jego przyjęcie bez poprawek. A znajduje się on w druku nr 48S.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę, przycisk "przeciw" i podniesienie ręki,
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę, przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 88 obecnych senatorów 51 opowiedziało się za, 35 było przeciwnego zdania, 2 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 77)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego ósmego porządku obrad: trzecie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny.
Przypominam, że drugie czytanie tego projektu odbyło się w dniu wczorajszym.
Przypominam też, że Senat po przeprowadzonej dyskusji skierował projekt ustawy do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności w celu ustosunkowania się do zgłoszonego w toku dyskusji wniosku.
Komisje na wspólnym posiedzeniu 6 lutego 2008 r. rozpatrzyły projekt ustawy i przygotowały dodatkowe sprawozdanie połączonych komisji w tej sprawie. Przypominam, że jest ono zawarte w druku 45X.
Przypominam ponadto, że zgodnie z art. 82 ust. 1 Regulaminu Senatu trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje przedstawienie Senatowi dodatkowego sprawozdania komisji o projekcie ustawy i głosowanie.
Proszę zatem sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności, senatora Bohdana Paszkowskiego, o zabranie głosu i przedstawienie dodatkowego sprawozdania komisji.
Senator Bohdan Paszkowski:
Pani Marszałek! Wysoka Izbo Senacka!
Rzeczywiście w dniu wczorajszym połączone komisje, Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka i Praworządności, rozpatrywały wniosek, który został zgłoszony podczas drugiego czytania, wniosek pana senatora Andrzejewskiego, aby nadać nowe brzmienie art. 226 1 Kodeksu karnego. Komisja po przeprowadzonej dyskusji wniosku nie poparła i wnosi o przyjęcie przez Senat projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny w takiej formule, w jakiej był ujęty w druku nr 45S.
Powiem jeszcze gwoli uzupełnienia, że dominująca w komisji opinia była taka, że propozycja zawarta w poprawce jest niezgodna z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego, z jednej strony w zakresie ograniczenia sankcji zniewagi tylko do przypadków, kiedy ta zniewaga jest publiczna, z drugiej strony poprzez wprowadzenie nowego terminu, a mianowicie "z racji pełnionych przez niego funkcji" - mówię tu oczywiście o funkcjonariuszu lub o osobie jemu przybranej. Przypominam, że Trybunał Konstytucyjny zakreślił tę ochronę przed zniewagą tylko do okresu pełnienia przez funkcjonariusza swojej funkcji. Dziękuję bardzo.
(Przewodnictwo obrad obejmuje marszałek Bogdan Borusewicz)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Przypominam, że zgodnie z art. 52 ust. 6, w związku z art. 82 ust. 2 Regulaminu Senatu, głos mogą teraz zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Czy ktoś z państwa senatorów chce zabrać głos? Nie.
Zgodnie z art. 82 ust. 3 Regulaminu Senatu przed przystąpieniem do głosowania senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawców i wnioskodawców w związku z przedstawionym dodatkowym sprawozdaniem.
Czy ktoś z państwa senatorów chce zadać takie pytanie? Nie widzę chętnych.
Przystępujemy do głosowania w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny.
Informuję, że na podstawie art. 54 ust. 4 pkt 2 Regulaminu Senatu nie poddam pod głosowanie wniosku senatora Piotra Łukasza Andrzejewskiego, zawartego w druku nr 45X, ponieważ wykracza on poza zakres określony w art. 85c Regulaminu Senatu, czyli nie zmierza do wykonania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.
Wobec tego przystępujemy do głosowania nad przyjęciem przedstawionego przez komisje projektu ustawy oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy, zawartych w druku nr 45S.
Przypominam ponadto, że komisje proponują, aby Senat upoważnił senatora Bohdana Paszkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad projektem tej ustawy.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionych projektów? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o wyniki głosowania.
Na 86 obecnych senatorów 51 głosowało za, 37 - przeciw. (Głosowanie nr 78)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senatora Bohdana Paszkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
(Głosy z sali: Komunikaty.)
Proszę o komunikaty.
Senator Sekretarz
Przemysław Błaszczyk:
Szanowni Państwo, posiedzenie konstytucyjne grupy polsko-francuskiej odbędzie się w gabinecie pani marszałek Krystyny Bochenek bezpośrednio po zakończeniu obrad Senatu.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Informuję, że porządek obrad piątego posiedzenia Senatu został wyczerpany.
Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad. (Rozmowy na sali)
Przypominam, że zgodnie z art. 49 ust. 2 Regulaminu Senatu oświadczenie nie może trwać dłużej niż pięć minut. Przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, przy czym nie może ono dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia Sejmu.
(Głos z sali: Senatu.)
Przepraszam, Senatu.
Nad oświadczeniem senatorskim nie przeprowadza się dyskusji.
Przypominam państwu senatorom, że zgodnie z art. 49 ust. 2 Regulaminu Senatu marszałek odmówił przyjęcia niewygłoszonych oświadczeń, których treści nie można ustalić lub których wygłoszenie przez senatora nie byłoby możliwe w przysługującym czasie, czyli w ciągu pięciu minut.
Proszę o zabranie głosu pana senatora Zdzisława Pupę.
Senator Zdzisław Pupa:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Oświadczenie w imieniu senatorów Rzeczypospolitej Polskiej z okazji dziewięćdziesiątej rocznicy urodzin księdza arcybiskupa Ignacego Tokarczuka. (Rozmowy na sali)
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Proszę o chwilę spokoju.)
Księże Arcybiskupie Seniorze!
Z perspektywy minionego półwiecza, zwłaszcza mając w pamięci okres komunistycznego systemu totalitarnego, my, senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej, wyrażamy wdzięczność księdzu arcybiskupowi za olbrzymi wkład w utrzymanie i rozwój Kościoła katolickiego w naszej ojczyźnie.
Będąc ordynariuszem diecezji przemyskiej w latach 1965-1993, dokonał ksiądz arcybiskup rzeczy fenomenalnej - mimo oficjalnego zakazu władz państwowych wybudowano tam ponad czterysta kościołów i utworzono dwieście dwadzieścia pięć parafii. Tego niezwykłego dzieła dokonał ksiądz arcybiskup wraz ze swoim duchowieństwem oraz wiernymi świeckimi, którzy mimo represji odważyli się publicznie manifestować swoją wiarę i przekonania religijne. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie pełna życzliwości i miłości, a zarazem bezkompromisowa postawa księdza arcybiskupa, dla którego najważniejsze stało się głoszenie prawdy bożej i głęboki szacunek dla drugiego człowieka. Szczególnie mocno podkreślał ksiądz arcybiskup rolę laikatu w uświęcaniu świata przez wypełnianie obowiązków swojego powołania w rodzinie, społeczeństwie, życiu zawodowym, politycznym, gospodarczym i kulturalnym.
W latach, kiedy państwo prowadziło akcję urzędowego usuwania religii z życia publicznego, ksiądz arcybiskup z odwagą przypominał, że nie wolno pozwolić na to, by garstka ateistów narzucała swoje poglądy narodowi polskiemu. Dziękujemy ekscelencji za stałe przypominanie prawdy, że kościół, który był z narodem przez tysiąc lat, "z Narodem pójdzie dalej w doli i niedoli, bo Naród sam jest Kościołem, a Kościół mieści się w Narodzie".
Także kiedy w 1989 r. przyszła wolność, ksiądz arcybiskup odważnie ostrzegał przed innym zagrożeniem, jakie stanęło przed Polską - liberalizmem etycznym, oddziałującym na wszystkie sfery ludzkiego życia. Chodziło o propagowanie niczym nieograniczonej wolności jednostki, eliminowanie zasad etyki chrześcijańskiej z życia publicznego, przenoszenie na sferę gospodarki zasad wolności nieskrępowanej żadnymi normami moralnymi. Kiedy wielu Polakom wydawało się, że komunizm bezpowrotnie minął, ksiądz arcybiskup apelował, byśmy wolną Polskę budowali na dekalogu, na prawdzie, rzetelności i trosce o dobro wspólne. Dziś wiemy, że stało się inaczej. Liberałowie bez skrupułów wykorzystali olbrzymi potencjał solidarnościowy do przejęcia władzy, wpływów i dużej części majątku narodowego. W efekcie w zastraszającym tempie zaczęło wzrastać bezrobocie, doprowadzając całe rodziny do nędzy.
Dziękujemy księdzu arcybiskupowi za to, że w tych trudnych latach stanął w obronie rodaków pokrzywdzonych i rozgoryczonych ustaleniami Okrągłego Stołu oraz tak zwaną grubą kreską. Księże Arcybiskupie, dzięki twojej pasterskiej posłudze, dzięki podobnym tobie duchownym, jak Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński czy kardynał Karol Wojtyła - Jan Paweł II, lud boży w Polsce stanowi dziś kościół żywy, kościół, który się nie lęka. O uznaniu i wdzięczności za taką postawę świadczy przyznane tobie najwyższe odznaczenie państwowe - Order Orła Białego, wręczony przez prezydenta Rzeczypospolitej Lecha Kaczyńskiego w maju 2006 r.
Dziękujemy za wszystko, Księże Arcybiskupie, oraz życzymy, aby dobry Bóg obdarzył ekscelencję łaską zdrowia i wszelkim dobrem. Ksiądz arcybiskup pozostanie dla nas wzorem żarliwego patrioty i wiernego żołnierza Chrystusa. Warszawa 7 luty 2008.
Przypomnę, że pod oświadczeniem podpisali się wszyscy senatorowie Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość, a autorem tekstu jest pan senator Czesław Ryszka. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Proszę o zabranie głosu pana senatora Wojciecha Skurkiewicza.
Senator Wojciech Skurkiewicz:
Panie Marszałku! Szanowni Państwo!
Oświadczenie kieruję do premiera rządu Donalda Tuska.
Moje wystąpienie jest podyktowane troską o obiektywizm i przejrzystość w rozdziale środków publicznych, którymi zajmuje się Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - największa w Polsce instytucja finansująca przedsięwzięcia z zakresu ochrony środowiska.
Sprawa dotyczy wiceministra środowiska Stanisława Gawłowskiego.
Jako sekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska Stanisław Gawłowski został powołany z klucza politycznego przez premiera rządu, a następnie, pełniąc tę funkcję, został powołany przez ministra środowiska na stanowisko przewodniczącego Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Czy polityk Platformy Obywatelskiej, wiceminister środowiska Stanisław Gawłowski, działając w podległym sobie podmiocie, którym jest Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, jako przewodniczący rady nadzorczej funduszu, podejmował będzie tylko i wyłącznie merytoryczne decyzje?
Jeżeli ta sytuacja miałaby trwać dalej, to jestem zaniepokojony przyszłością finansów publicznych w Polsce.
Oczekuję odpowiedzi na pytania: czy opisana sytuacja jest panu znana i czy zamierza pan, Panie Premierze, podtrzymywać ten niezdrowy układ w swoim rządzie?
Szanowny Panie Premierze, dla bezpieczeństwa proponuję zainteresować zaistniałą sytuacją panią Julię Piterę, sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, pełnomocnika rządu do spraw opracowania programu zapobiegania nieprawidłowościom w instytucjach publicznych. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Proszę o zabranie głosu pana senatora Marka Konopkę.
Senator Marek Konopka:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Swoje oświadczenie kieruję na ręce wicepremiera ministra spraw wewnętrznych i administracji, pana Grzegorza Schetyny.
Współpraca transgraniczna we współczesnej Europie jest nieocenionym procesem, który służy przezwyciężaniu podziałów i budowaniu dobrego sąsiedztwa, stwarzając płaszczyznę zarówno dla harmonijnego rozwoju regionów przygranicznych, chociażby w turystyce czy handlu, jak i zacieśniania bezpośrednich kontaktów społeczności lokalnych. Dostrzegają to również władze naszego regionu, uwzględniając kwestie współpracy z Obwodem Kaliningradzkim Federacji Rosyjskiej w swoich strategicznych dokumentach programowych. Niezbędnym elementem warunkującym dalszy postęp w tej dziedzinie jest odpowiednia liczba przejść granicznych na granicy z Federacją Rosyjską. Obecnie jest ich zbyt mało, zważywszy na to, że cała granica Polski z Federacją Rosyjską liczy 210 km. A jest jeszcze granica województwa warmińsko-mazurskiego z obwodem kaliningradzkim, na której znajdują się zaledwie trzy drogowe przejścia graniczne: w Bezledach, Gołdapi i Gronowie. Wskaźnik ten jest wyraźnie poniżej standardów Unii Europejskiej.
Tylko nieliczne samorządy województwa podjęły starania o stworzenie na swoim terenie nowych przejść granicznych z Federacją Rosyjską. Jednymi z najbardziej zdeterminowanych i zaawansowanych w tych staraniach są powiat węgorzewski i gmina Węgorzewo, ubiegająca się o wybudowanie drogowego przejścia Perły - Kryłowo na drodze krajowej nr 63. Dotychczasowe starania tych samorządów przyczyniły się do podpisania w Moskwie w maju 1992 r. umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Federacji Rosyjskiej, która przewiduje budowę między innymi przejścia granicznego. Jednakże, mimo upływu szesnastu lat, jedynie Grzechotki i Mamonowo II odnotowały istotny postęp prac.
Kwestie utworzenia i budowy nowych przejść granicznych rozpatrywane są na forum Komisji do spraw Przejść Granicznych Polsko-Rosyjskiej Rady do spraw Współpracy Regionów Rzeczypospolitej Polskiej z Obwodem Kaliningradzkim Federacji Rosyjskiej. Sekretariat polskiej części Rady mieści się w Departamencie Unii Europejskiej i Współpracy Międzynarodowej MSWiA. Na jednym z posiedzeń, które odbyło się w dniach 27 - 28 czerwca minionego roku w miejscowości Galiny, strony potwierdziły, że rozmowy na temat nowych przejść granicznych mogą zostać podjęte dopiero po wybudowaniu przez stronę rosyjską przejścia granicznego Grzechotki - Mamonowo II. Jednocześnie strona rosyjska poinformowała, że uruchomienie tego przejścia nastąpi w 2009 r. oraz że do 2015 r. planowane jest otwarcie wszystkich przejść wymienionych w umowie moskiewskiej.
Mimo tych deklaracji uważam, że terminy określone przez tę komisję są zbyt odległe i rodzą ryzyko dalszego odkładania w czasie tych ważnych dla regionu inwestycji. Dlatego zwracam się do pana premiera, do pana ministra o przyśpieszenie działań w przedmiotowej sprawie. Proszę też o monitorowanie dalszego rozwoju sytuacji.
Nie wiem, Panie Marszałku, czy mogę wygłosić jeszcze jedno oświadczenie? Zmieszczę się w czasie?
(Głos z sali: Jeszcze ma pan 2 minuty.)
Jeszcze 2 minuty, tak?
(Marszałek Bogdan Borusewicz: 2 minuty.)
Tak jest.
Kolejne oświadczenie kieruję do ministra sportu i turystyki, pana Mirosława Drzewieckiego.
W związku z realizowaniem przez Ministerstwo Sportu i Turystyki przy udziale samorządów i organizacji sportowych narodowego programu "Boisko w mojej gminie", a także mając na uwadze stworzenie mechanizmów ułatwiających korzystanie ze środków europejskich, w tym na rozwój sportu i turystyki na obszarach wiejskich, zwracam się z prośbą o wsparcie działań dążących do umożliwiania współfinansowania wymienionego programu ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013 w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi".
Narodowy program "Boisko w mojej gminie" jest programem realizowanym przez Ministerstwo Sportu i Turystyki przy okazji organizacji Euro 2012 wspólnie z samorządami terytorialnymi. Projekty realizowane w ramach programu polegają na budowie kompleksów sportowo-rekreacyjnych składających się z boiska piłkarskiego z oświetleniem wraz z boiskiem wielofunkcyjnym i budynkiem sanitarno-szatniowym. Przybliżony koszt inwestycji wyniesie około 1 miliona zł. Sfinansowane to będzie ze środków Ministerstwa Sportu i Turystyki, samorządu województwa i środków własnych beneficjenta. Zakres kosztów kwalifikowanych jest zbliżony do zakresu kosztów w działaniu "Odnowa i rozwój wsi", przez co zasadne wydaje się umożliwienie połączenia źródeł finansowania programu ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Budowa obiektów sportowych przeznaczonych do użytku publicznego na obszarach wiejskich wpisuje się w zakres wspomnianego działania. Beneficjent realizujący projekt zapewnia wkład własny w wysokości przynajmniej 25% kosztów kwalifikowanych. Obecnie w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi trwają prace legislacyjne nad rozporządzeniem ministra rolnictwa i rozwoju wsi w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013. W celu ułatwienia pozyskania środków proponuje się wprowadzenie do zapisów 3 rozporządzenia możliwości współfinansowania operacji związanych z budową obiektów sportowych na obszarach wiejskich z krajowych środków publicznych będących do dyspozycji ministra właściwego do spraw sportu i turystyki w ramach narodowego programu "Boisko w mojej gminie". Możliwość krajowego współfinansowania budowy boisk sportowych na terenach wiejskich przyczyni się do większego zainteresowania ze strony samorządów lokalnych programem "Boisko w mojej gminie". Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Pan senator Sławomir Sadowski, proszę bardzo.
Senator Sławomir Sadowski:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie! Ja również mam dwa oświadczenia.
Pierwsze, krótsze, kieruję do pani Barbary Kudryckiej, minister nauki i szkolnictwa wyższego.
Zwracam się do pani z prośbą o utworzenie wydziału nauk medycznych na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.
Utworzenie wydziału nauk medycznych podniosłoby rangę i prestiż tego uniwersytetu. Wyszłoby naprzeciw oczekiwaniom społecznym, szczególnie młodzieży, która miałaby możliwość studiowania w swoim województwie. Możliwość powstania wydziału nauk medycznych obok wspomnianych korzyści przyniosłoby także tę, że na pewno poprawiłoby sytuację zdrowotną ludności województwa. Warto w tym miejscu wspomnieć, że województwo warmińsko-mazurskie jest województwem o najwyższej stopie bezrobocia w Polsce.
W swojej poprawce do ustawy budżetowej na 2008 r. wskazałem na źródła finansowania, z przeznaczeniem na zwiększenie dotacji i subwencje na utworzenie wspomnianego wydziału.
Proszę panią minister o pozytywne rozpatrzenie interpelacji.
Z poważaniem, Sławomir Sadowski.
I drugie oświadczenie, Panie Marszałku, Wysoka Izbo.
Adresat to szanowny pan Vincent-Rostowski, minister finansów.
Panie Ministrze!
Zwracam się do pana z prośbą o wyasygnowanie z budżetu państwa dodatkowo około 7 milionów zł, z przeznaczeniem na konserwację i eksploatację urządzeń melioracji wodnych na terenie Żuław Elbląskich.
Kwota ta jest niezbędna dla utrzymania właściwego stanu technicznego urządzeń melioracyjnych i osłony przeciwpowodziowej. Wspomniane środki finansowe można byłoby przeznaczyć na wykonanie robót konserwacyjnych i eksploatację stacji pomp, budowli hydrotechnicznych, cieków naturalnych, kanałów i wałów przeciwpowodziowych. Nadmieniam, że Żuławski Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych dysponuje budżetem na rok 2008 w wysokości około 7 milionów zł, z czego większość środków, bo około 80%, musi być przeznaczana na priorytetowe utrzymanie stacji pomp. W związku z tym znacznie ograniczony zostanie zakres prac konserwacyjnych na pozostałych urządzeniach melioracyjnych, szczególnie na ciekach, kanałach i wałach przeciwpowodziowych.
Pozwolę sobie przypomnieć, że Żuławy Elbląskie i Wiślane borykają się z podobnymi problemami. Stanowią teren depresyjny o bardzo dużym zagrożeniu powodziowym, a tym samym zagrożeniu dla życia i mienia mieszkańców tamtych terenów. Niedobór środków finansowych spowoduje ponadto dekapitalizację niekonserwowanych urządzeń melioracyjnych, czyli osłony przeciwpowodziowej. Spowodować może także konieczność wypłacenia użytkownikom gruntów odszkodowań z tytułu poniesionych strat w plonach, spowodowanych podtapianiem bądź zalaniem użytków rolnych z uwagi na niewłaściwy stan urządzeń melioracji podstawowych. Kiedy w przeszłości były przypadki spraw sądowych i naliczania odszkodowań, państwo zawsze płaciło dużo więcej, niż wniósłby koszt odpowiedniego utrzymania urządzeń melioracyjnych.
Mając te fakty na uwadze, proszę pana ministra o pozytywne rozpatrzenie mojej interpelacji.
Podobne kryteria warto zastosować, jak już wspomniałem wcześniej, również w stosunku do Żuław leżących w województwie pomorskim. One również wymagają dofinansowania w kwocie około 7 milionów zł. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Poproszę o zabranie głosu pana senatora Tadeusza Gruszkę.
Senator Tadeusz Gruszka:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Zwracam się do senatorów, którzy pozostali na sali: zabrałem głos w ramach wygłaszanych oświadczeń, gdyż myślałem, że zainteresuję większą grupę pewnym zagadnieniem. Chcę zwrócić uwagę na niespójność przepisów dotyczących terminu egzaminu radcowskiego, aplikantów radcowskich, którzy zdali egzamin na aplikację radcowską w dniu 10 grudnia 2005 r. Jest to szczególny przypadek, że ci radcowie, jak wynika z przepisów ustawy o radcy prawnym, będą zmuszeni do przedłużenia swojej praktyki radcowskiej, jeżeli nie będzie noweli, o kolejne pół roku.
Może tylko to przytoczę z końcowej części oświadczenia*. "W związku z powyższym zwracam się do pana ministra z pytaniem, czy Ministerstwo Sprawiedliwości zamierza podjąć odpowiednie kroki prawne w celu zmiany przepisów ustawy o radcach prawnych w ten sposób, by umożliwić aplikantom radcowskim, którzy zdali egzamin na aplikację radcowską w dniu 10 grudnia 2005 r., a ślubowanie złożyli w 2006 r., przystąpienie do egzaminu radcowskiego w 2009 r." Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Nie ma już więcej oświadczeń.
Informuję, że protokół piątego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji, zgodnie z art. 39 ust. 3 Regulaminu Senatu, zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.
Zamykam posiedzenie
Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji.
(Marszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
(Koniec posiedzenia o godzinie 14 minut 42)
Oświadczenie złożone
przez senatora Marka Konopkę
Oświadczenie skierowane do ministra sportu i turystyki Mirosława Drzewieckiego
Szanowny Panie Ministrze!
W związku z realizowanym przez Ministerstwo Sportu i Turystyki przy udziale samorządów i organizacji sportowych narodowym programem "Boisko w mojej gminie", a także mając na uwadze stworzenie mechanizmów ułatwiających korzystanie ze środków europejskich, w tym na rozwój sportu i turystyki na obszarach wiejskich, zwracam się z prośbą o wsparcie działań zmierzających do umożliwienia współfinansowania wspomnianego programu ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi".
Narodowy program "Boisko w mojej gminie" jest programem realizowanym przy okazji organizacji Euro 2012 przez Ministerstwo Sportu i Turystyki wspólnie z samorządami terytorialnymi. Projekty realizowane w ramach programu polegają na budowie kompleksów sportowo-rekreacyjnych składających się z boiska piłkarskiego z oświetleniem, wraz z boiskiem wielofunkcyjnym i budynkiem sanitarno-szatniowym. Przybliżony koszt inwestycji wyniesie około 1 miliona zł i będzie pokryty ze środków Ministerstwa Sportu i Turystyki, samorządu województwa i środków własnych beneficjenta. Zakres kosztów kwalifikowanych jest zbliżony do zakresu kosztów w działaniu "Odnowa i rozwój wsi", wydaje się więc zasadne umożliwienie połączenia źródeł finansowania programu ze środkami z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW). Budowa obiektów sportowych przeznaczonych do użytku publicznego na obszarach wiejskich wpisuje się w zakres działania. Beneficjent realizujący projekt zapewnia wkład własny w wysokości przynajmniej 25% kosztów kwalifikowanych.
Obecnie w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi trwają prace legislacyjne nad rozporządzeniem ministra rolnictwa i rozwoju wsi w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. W celu ułatwienia pozyskania środków proponuje się wprowadzenie do zapisów 3 rozporządzenia możliwości współfinansowania operacji związanych z budową obiektów sportowych na obszarach wiejskich z krajowych środków publicznych będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw sportu i turystyki w ramach narodowego programu "Boisko w mojej gminie".
Umożliwienie krajowego współfinansowania budowy boisk sportowych na terenach wiejskich przyczyni się do większego zainteresowania ze strony samorządów lokalnych narodowym programem "Boisko w mojej gminie".
Z wyrazami szacunku
Marek Konopka
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Gruszkę
Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego RP Zbigniewa Ćwiąkalskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Przepisy ustawy o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 r. (DzU nr 19, poz. 145) regulują między innymi zasady przeprowadzania egzaminów na aplikację radcowską i egzaminów radcowskich oraz terminy ich przeprowadzania. W czerwcu 2005 r. nastąpiła istotna nowelizacja przepisów ustawy o radcach prawnych w zakresie dotyczącym egzaminu na aplikację oraz egzaminów radcowskich. W dniu 10 grudnia 2005 r. odbył się po raz pierwszy egzamin na aplikację radcowską według zasad określonych w ustawie nowelizującej przepisy prawa o radcach prawnych z czerwca 2005 r. W wyniku przeprowadzonego egzaminu konkursowego, który odbył się jednocześnie tego samego dnia we wszystkich okręgowych izbach radcowskich, na aplikację dostało się wielu absolwentów studiów prawniczych.
Zgodnie z przepisami ustawy o radcach prawnych aplikacja radcowska trwa trzy lata i sześć miesięcy, a rozpoczyna się z chwilą złożenia ślubowania przez aplikantów - art. 32 ust. 2. Z uwagi na nietypowy termin egzaminu na aplikację radcowską w 2005 r. (grudzień) ustawodawca postanowił umożliwić aplikantom zdanie egzaminu radcowskiego w 2009 r. Ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze i niektórych innych ustaw (DzU z 2005 r. nr 163, poz. 1361) stanowi, że aplikacja adwokacka, radcowska i notarialne, rozpoczęte w 2005 r., ulegają odpowiedniemu skróceniu, tak aby egzaminy, adwokacki, radcowski i notarialny, w 2009 r. odbyły się w terminach określonych w ustawach, czyli do dnia 31 maja danego roku według obecnego uregulowania. Przywołana regulacja o charakterze przejściowym miała niewątpliwie służyć aplikantom, którzy zdali egzamin radcowski w dniu 10 grudnia 2005 r. Uwzględniając jednak regulacje prawne w zakresie formalnego momentu rozpoczęcia aplikacji należy brać pod uwagę datę złożenia ślubowania.
Z powodu istnienia nieprecyzyjnych i niespójnych rozwiązań legislacyjnych doszło do poważnego problemu interpretacyjnego i praktycznego, który dotyczy aplikantów radcowskich zdających egzamin konkursowy w 2005 r., a składających ślubowanie aplikanta radcowskiego w roku 2006 r. W rezultacie aplikanci radcowscy składający ślubowanie np. w marcu 2006 r. formalnie ukończą aplikację we wrześniu 2009 r., a tym samym nie będą mogli zdać egzaminu w terminie ustawowym, tj. do dnia 31 maja 2009 r. Tym samym możliwość zdania egzaminu nastąpi dopiero w 2010 r., co spowoduje znaczne wydłużenie aplikacji. W chwili obecnej trwają prace legislacyjne w zakresie nowelizacji ustawy o radcach prawnych, stąd też konieczne jest odpowiednie uregulowanie przejściowe mające na celu umożliwienie aplikantom, którzy zdawali egzamin na aplikację radcowską w dniu 10 grudnia 2005 r., a ślubowanie składali w 2006 r., przystąpienie do egzaminu radcowskiego w 2009 r. Uregulowanie to powinno polegać na ustawowym skróceniu aplikacji radcowskiej rozpoczętej w 2006 r. lub wyznaczeniu dodatkowego terminu egzaminu radcowskiego przez ministra sprawiedliwości jesienią 2009 r. Problem ten w sposób analogiczny dotyczy aplikantów adwokackich, którzy zdali egzamin na aplikację adwokacką w dniu 10 grudnia 2005 r.
W związku z powyższym zwracam się do pana ministra z pytaniem, czy Ministerstwo Sprawiedliwości zamierza podjąć odpowiednie kroki prawne w celu zmiany przepisów ustawy o radcach prawnych w ten sposób, by umożliwić aplikantom radcowskim, którzy zdali egzamin na aplikację radcowską w dniu 10 grudnia 2005 r., a ślubowanie złożyli w 2006 r., przystąpienie do egzaminu radcowskiego w 2009 r.
Z wyrazami szacunku
Tadeusz Gruszka
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Gruszkę
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
Szanowna Pani Minister!
Z roku na rok coraz bardziej polepszają się warunki bytowe społeczeństwa, eliminując tym samym zagrożenie epidemiologiczne. Mimo to liczba szczepień obowiązkowych wymienionych w rozporządzeniu ministra zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych oraz zasad przeprowadzania i dokumentacji szczepień nie ulega zmniejszeniu. Każda wizyta w przychodni i poddanie się szczepieniom wywołuje silne przeżycia emocjonalne, szczególnie u małych pacjentów. Inne kraje europejskie, np. Francja, Wielka Brytania czy też Niemcy, wprowadziły wiele szczepień nieobowiązkowych. Jedynymi zalecanymi szczepionkami są szczepionki przeciwko błonicy, tężcowi i polio. Wielu lekarzy twierdzi, że niektóre szczepionki niosą za sobą więcej zagrożeń niż pożytku, np. szczepienia przeciwko gruźlicy przeprowadzone w Australii były przyczyną ponad sześciuset przypadków śmierci dzieci (dr Archie Kalokerinos i Glen Dettman). W USA do tej pory nigdy nie szczepiono przeciwko gruźlicy, a mimo to spadek zachorowań na tę chorobę jest dokładnie taki sam jak w Anglii czy w innych krajach europejskich, w których masowo szczepionkę tę stosowano (prof. Thomas McKeown).
Uważam, iż w demokratycznym państwie przymus państwowy powinien być stosowany w ograniczonym zakresie i tylko w wyjątkowych przypadkach. W związku z powyższym proszę o przeanalizowanie wykazu szczepień obowiązkowych zawartego w przywołanym rozporządzeniu w celu jego maksymalnego ograniczenia. Szczepienia wycofane z listy szczepień obowiązkowych powinny być zamieszczone w liście szczepień zalecanych refundowanych i nadal podlegać pozostałym wymogom rozporządzenia.
Z wyrazami szacunku
Tadeusz Gruszka
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Macieja Grubskiego
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
Grupa mieszkańców z łódzkich dzielnic Olechów, Andrzejów, Kowalszczyzna i Młynek oraz Rada Osiedla Łódź-Andrzejów zwróciły się do mnie z prośbą o interwencję w sprawie dokonanego przesunięcia autostrady A1. Sprawa ta od wielu lat nie może znaleźć swojego zakończenia.
Z przedstawionych przez mieszkańców dokumentów wynika, iż pierwotnie autostrada A1 przebiegać miała w odległości 2 km na wschód od planowanej obecnie lokalizacji i że wariant ten obowiązywał przez dwadzieścia siedem lat w miejscowych planach. Trasa A1 wyznaczona była na terenach słabo zurbanizowanych, praktycznie poza granicami Łodzi, jedynie na terenie gminy Andrespol występowała konieczność wyburzenia łącznie od trzydziestu pięciu do pięćdziesięciu budynków mieszkalnych. Dwa węzły wjazdowe na autostradę i drogi dojazdowe zlokalizowane były na terenach niezabudowanych. Obecna lokalizacja wprowadza autostradę w obręb Łodzi, odcinając łódzkie osiedle Andrzejów od reszty miasta. Zamiast dwóch projektowany jest jeden węzeł wjazdowy w miejscu, do którego drogi dojazdowe muszą przechodzić przez teren osiedli mieszkaniowych Olechów, Młynek i Kowalszczyzna. Zaniepokojeni mieszkańcy przedstawili mi swoje wątpliwości co do zmiany lokalizacji A1 i dróg dojazdowych. Myślę, że należałoby się temu dokładnie przyjrzeć, aby nie popełnić błędu, który mógłby opóźnić czy wręcz uniemożliwić realizację łódzkiego odcinka A1.
Poniżej przytoczę najważniejsze argumenty, które zostały mi przedstawione podczas spotkania z mieszkańcami Olechowa, Andrzejowa, Kowalszczyzny i Młynka oraz Radą Osiedla Łódź-Andrzejów.
1. Według mieszkańców wspomnianych łódzkich osiedli zmiana pierwotnej lokalizacji autostrady budzi wiele zastrzeżeń. Z przedstawionych mi dokumentów wynika, iż zmiany lokalizacji dokonano, powołując się na nieistniejące analizy specjalistyczne. Podnoszono również, iż za zmianą lokalizacji przemawia konieczność wyburzenia ośmiuset pięćdziesięciu domów, podczas gdy z dokumentów i map wynika, iż wyburzeniu uległoby od trzydziestu pięciu do pięćdziesięciu budynków. Ponadto mieszkańcy wskazują na co najmniej przedziwny zbieg terminów. W dniu 18 grudnia 1996 r. wystąpiono do Centralnego Urzędu Planowania z wnioskiem o akceptację nowego przebiegu autostrady i w tym samym dniu spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Skora-Incest w Łodzi zakupiła tereny przy nowym, przesuniętym zjeździe z autostrady pod budowę hipermarketów. Spółka zakupiła przedmiotowe tereny od kilku różnych właścicieli dokładnie w dniu 18 grudnia 1996 r., ale nie za swoje środki pieniężne. Obecnie sprawę wyjaśnia Prokuratura Okręgowa w Łodzi.
2. Mieszkańców zastanawia również fakt, iż proponowane obecnie rozwiązanie przewiduje budowę estakad i nasypów na znacznie dłuższym odcinku niż w wariancie pierwotnym, zatem koszt budowy tego odcinka będzie wyższy. Z dokumentacji lokalizacyjnej - vide strona 17 opracowania "Analiza wielokryterialna" - wynika, że estakada będzie co najmniej pięciokrotnie dłuższa niż w wariancie pierwotnym. Szacuje się, że autostrada na estakadzie jest sześciokrotnie droższa. Ponadto koszty budowy mogą wzrosnąć, gdyż z dokumentacji wynika, że nowa trasa pokrywa się na odcinku 1,5 km z ciekiem rzeki Ner, gdzie grunt wykazuje bardzo małą stabilność i gdzie w poprzednim planie miejscowym obowiązywał całkowity zakaz zabudowy. Istnieje zagrożenie osuwania się nasypów i jest konieczność zagęszczania gruntu. Trudno zatem zrozumieć, jaki cel przyświecał projektodawcy, który wskazał ten wariant jako bardziej opłacalny ekonomicznie. Należy wziąć również pod uwagę fakt, iż zgodnie z wyrokami Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu z 14 listopada 2006 r. (sygnatura 52589/99) oraz z 17 lipca 2007 r. (sygnatura 17373/02) wszystkim właścicielom na pierwotnej trasie przysługują odszkodowania za wieloletnie rezerwowanie terenów pod budowę autostrady i związane z tym ograniczenia inwestycyjne. Również mieszkańcy sąsiadujący z nową lokalizacją mają prawo do odszkodowań za zmianę założeń planów miejscowych. Wszystkie te czynniki powodują, że realizacja autostrady w zmienionym wariancie będzie znacznie droższa niż w wariancie pierwotnym.
3. W dniu 21 stycznia 2008 r. w dzienniku "Polska" ukazał się artykuł wskazujący na realne zagrożenie życia tysięcy mieszkańców Olechowa, Andrzejowa i okolic w przypadku wycieku chloru, amoniaku lub innych substancji przeładowywanych na terenie stacji rozrządowej Łódź-Olechów. Autor powołuje się na raporty sztabu antykryzysowego, z których wynika, iż rejon stacji rozrządowej Łódź-Olechów jest jednym z najbardziej niebezpiecznych w Polsce. Nowy przebieg A1 stworzy dodatkowe zagrożenie dla mieszkańców. Estakada ma przebiegać ponad skupiskiem czternastu torów stacji rozrządowej Łódź-Olechów. Stacja ta znajduje się w bardzo bliskim sąsiedztwie dużych osiedli mieszkaniowych. W razie kolizji zasięg skażenia sięgnie kilkunastu kilometrów (raport inspektora Obrony Cywilnej), a strefa zagrożenia życia - kilku kilometrów. Kto odpowie za śmierć tysięcy mieszkańców w przypadku ewentualnej katastrofy na estakadzie nad stacją rozrządową? Niepotrzebny będzie zamach terrorystyczny, wystarczy, że jakikolwiek z pojazdów spadnie z estakady na jedną z cystern z ciekłym chlorem. Wariant pierwotny, tak zwany wschodni, całkowicie omijał teren stacji rozrządowej.
4. Mieszkańcy skarżą się na łamanie procedur obowiązujących przy ustalaniu lokalizacji inwestycji. Twierdzą, że ukrywane są przed nimi opracowania, które stanowią informację publiczną. Według ich relacji odmówiono Stowarzyszeniu "Bezpieczna autostrada" oraz Radzie Osiedla Łódź-Andrzejów udostępnienia "Studium wykonalności wraz z analizą ruchu dla płatnej autostrady A1 na odcinku Stryków - Pyrzowice" opracowanego przez firmę DHV oraz raportu oddziaływania na środowisko opracowanego w lipcu 2007 r. przez firmę hiszpańską. Pracownik GDDKiA w Łodzi poinformował ich, że raport został sporządzony, ale "Hiszpanie nie potrafili go wykonać i umowa została jak gdyby rozwiązana i zostało to ponownie zlecone". W internecie brak jakiejkolwiek wzmianki na temat przetargu na to opracowanie. Chciałbym zapoznać się z raportem sporządzonym przez firmę hiszpańską oraz dowiedzieć się, w jaki sposób doszło do ponownego zlecenia opracowania. Czy zapłacono za opracowanie niespełniające wymogów czy też rozwiązano umowę z tą firmą i na czym polegały jej uchybienia? Proszę również o udostępnienie fragmentu opracowania "Studium wykonalności wraz z analizą ruchu dla płatnej autostrady A1 na odcinku Stryków - Pyrzowice" dotyczącego wyliczonego natężenia ruchu dla łódzkiego odcinka autostrady A1.
5. Mieszkańcy Andrzejowa i Olechowa poinformowali mnie, iż istnieje duże prawdopodobieństwo opóźnienia lub zablokowania budowy A1 w nowym przebiegu, gdyż lasy olechowskie są miejscem pochówku wielu tysięcy jeńców pochodzenia żydowskiego, którzy w latach 1940-1944 pracowali niewolniczo przy budowie węzła kolejowego Łódź-Olechów. Według dokumentu o sygnaturze O.C.II7060-II/99 przeprowadzona w dniu 31 maja 1999 r. wizja lokalna z udziałem przedstawicieli Muzeum Historii Miasta Łodzi potwierdziła, że w nasypach kolejowych i okolicznych lasach (na terenach objętych lokalizacją autostrady) należy spodziewać się miejsc pochówku ofiar zbrodni ludobójstwa. Mieszkańcy pragną wyrazić zaniepokojenie, że w przypadku zablokowania inwestycji na etapie realizacji Skarb Państwa poniesie ogromne straty, a opóźnienia mogą utrudnić lub uniemożliwić realizację zamierzeń związanych z organizacją Euro 2012.
Mieszkańcy twierdzą, że poprowadzenie autostrady w wykopie w miejscu, które przewidywał plan miejscowy, byłoby rozwiązaniem tańszym i lepszym pod każdym względem i zminimalizowałoby uciążliwości dla nich. Taki wariant pozwoliłby również na uniknięcie trwających konfliktów społecznych, co znacznie przyspieszyłoby budowę autostrady A1 na odcinku łódzkim. Wycofanie wniosku przez GDDKiA i złożenie go na inny przebieg pozwoliłoby na stosowanie znacznie uproszczonych procedur wprowadzonych między innymi ustawą o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych z 18 października 2006 r.
Wobec przedstawionych informacji uważam, że dla dobra miasta i jego mieszkańców należałoby ponownie przeanalizować wszystkie podane argumenty, jak również zweryfikować informacje przedstawiane przez GDDKiA pod kątem ich rzetelności i podjąć działania zmierzające do wyboru najlepszego i najmniej kontrowersyjnego wariantu lokalizacyjnego. Determinacja protestujących mieszkańców wskazuje, że na każdym etapie realizacji inwestycji będą oni wychwytywać błędy proceduralne i blokować inwestycję. O skuteczności ich działań świadczą wygrane dwie sprawy w sądach administracyjnych w roku 2000 i roku 2006.
Proszę Pana Ministra o zapoznanie się z niniejszą sprawą i o odniesienie się do przedstawionych argumentów.
Z wyrazami głębokiego szacunku
Maciej Grubski
Oświadczenie złożone
przez senatorów Macieja Grubskiego
i Krzysztofa Kwiatkowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra obrony narodowej Bogdana Klicha
Szanowny Panie Ministrze!
Bardzo zaniepokoiła nas wiadomość dotycząca przeniesienia szkolenia przeddyplomowego do Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie. Niniejsza informacja poruszyła środowisko lekarzy wojskowych, żołnierzy zawodowych, wykładowców Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi oraz studentów medycyny.
Powołanie w 2002 r. Wydziału Wojskowo-Lekarskiego (WW-L) na mocy ustawy o utworzeniu Uniwersytetu Medycznego (UM) w Łodzi miało zabezpieczyć dalsze kształcenie lekarzy wojskowych dla potrzeb Sił Zbrojnych. Po byłej Wojskowej Akademii Medycznej (WAM) pozostały trzy roczniki podchorążych, studenci czwartego, piątego i szóstego roku studiów, którzy będąc w strukturach Centrum Szkolenia Wojskowych Służb Medycznych (CSWSMed.), w kolejnych latach ukończyli studia. Mimo że studenci cywilni, którzy zostali przyjęci na WW-L, od pierwszego roku nie byli kandydatami na żołnierzy zawodowych, to jednak przechodzili cykl przedmiotów wojskowych i wojskowo-medycznych poszerzających program kształcenia z zakresu medycyny o około sześć godzin. Obecnie na szóstym roku studiów kształci się pięciu kandydatów na żołnierzy zawodowych, posiadających przydział służbowy do CSWSMed. w Łodzi.
Wymieniony ośrodek, mimo że nie ma uprawnień do kształcenia przeddyplomowego, posiada odpowiednią strukturę organizacyjną, zapewnia szkolenie wojskowe, a także dysponuje bazą logistyczną umożliwiającą pobyt kilkudziesięciu podchorążych, potencjalnych kandydatów do służby zawodowej w korpusie medycznym. Szkolenie z zakresu przedmiotów wojskowo-medycznych, którego odbycie w istocie różni medyka wojskowego od cywilnego, ma w tym środowisku akademickim nadal głębokie umocowanie, poparte obecnością wielu byłych wojskowych pracowników nauki.
Pojawiające się propozycje przeniesienia szkolenia przeddyplomowego do Wojskowego Instytutu Medycznego (WIM) w Warszawie nie mają żadnego uzasadnienia prawnego, merytorycznego i organizacyjnego. Dyplom ukończenia studiów medycznych wydaje tylko uczelnia wyższa posiadająca odpowiednie wydziały, na przykład lekarski, a propozycja powołania do życia nowej uczelni wojskowej w obecnej sytuacji raczej nie jest realna, chociażby z powodów finansowych. Realizacja programu kształcenia oparta na propozycji współpracy WIM z uniwersytetem medycznym w Warszawie, dotyczącej tylko przedmiotów klinicznych na piątym i szóstym roku studiów, podnosi problem rozliczeń finansowych instytucji różniących się statusem, posiadania akredytacji, zatrudnienia pracowników nauki, a także odpowiedzialności za poziom kształcenia. Nie rozwiązuje to także kwestii przedmiotów wojskowo-medycznych, które nigdy nie były tutaj realizowane. Istniejące obecnie w strukturach WIM Zakład Organizacji Ochrony Zdrowia Wojsk i Zdrowia Publicznego oraz Zakład Bioetyki i Prawa Medycznego, będące swoistą "pozostałością wojskowości" instytutu, działają na terenie CSWSMed. w Łodzi, a jeden z pracowników zakładu, od kilku lat będący na etacie UM w Łodzi, wykłada swój przedmiot dla studentów WW-L. Również kierownik Zakładu Urazu Bojowego WIM jest jednocześnie samodzielnym pracownikiem nauki UM w Łodzi.
Współudział Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii oraz Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej w Warszawie w ewentualnym kształceniu od kilku lat nie zaowocował żadnym porozumieniem organizacyjnym z WIM.
Umiejscowienie studentów medycyny, podchorążych w Wojskowej Akademii Technicznej, gdzie odbywałoby się szkolenie podstawowe, a następnie wojskowe, nie miałoby nic wspólnego z kształceniem przyszłego medyka, gdyż to kształcenie zawsze było nierozerwalnie związane z przedmiotami wojskowo-medycznymi.
Dotychczas nie podjęto kwestii szkolenia poligonowego podchorążych, a ewentualna propozycja WIM organizacyjnie nie zapewni takiego przedsięwzięcia.
Rozformowanie WAM, będące następstwem błędnej decyzji politycznej, opierającej się na złej ocenie potrzeb lekarzy w wojsku, było aktem nieracjonalnym. Należy podkreślić, że przy rosnącym deficycie lekarzy wojskowych nie podjęto decyzji o długofalowym systemie pozyskiwania i kształcenia kandydatów.
Nadzieję utrzymania kształcenia przeddyplomowego w Łodzi dała decyzja ministra obrony narodowej z 2007 r., która ukierunkowała pozyskiwanie kandydatów z WW-L UM w Łodzi. Podjęcie decyzji o powołaniu do służby kandydackiej studentów UM w Łodzi nawet od pierwszego roku studiów daje możliwość efektywnego spojrzenia na takie kształcenie, a jednocześnie sukcesywnego pozyskiwania lekarzy do służby zawodowej.
Prosimy Pana Ministra o ustosunkowanie się do przedstawianych argumentów oraz o wskazanie możliwości rozwiązania przedstawionych problemów. Mamy nadzieję, że podjęte w tej sprawie kroki zapewnią dalsze kształcenie lekarzy wojskowych na Wydziale Wojskowo-Lekarskim Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
Z wyrazami głębokiego szacunku
Maciej Grubski
Krzysztof Kwiatkowski
Oświadczenie złożone
przez senatora Waldemara Kraskę
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra spraw wewnętrznych i administracji Grzegorza Schetyny
Szanowny Panie Ministrze!
Do mojego biura senatorskiego zgłosił się były pracownik jednostki samorządowej gminnego szczebla z zapytaniem, czy istnieje możliwość dokonania sprostowania świadectwa pracy, jeśli zostało w nim wpisane, że przyczyną zwolnienia było zastosowanie kary dyscyplinarnej.
Zgodnie z art. 25 ustawy o pracownikach samorządowych, w związku z art. 37 ust. 3 ustawy o pracownikach urzędów państwowych, karę dyscyplinarną skutkującą wydaleniem z pracy uznaje się za niebyłą i w związku z tym wykreśla się ją z akt po upływie pięciu lat.
Pracownik, któremu decyzją wójta kara została uznana za niebyłą, nie może obecnie znaleźć podstawy prawnej, na jaką mógłby się powołać, wznosząc o zmianę świadectwa pracy. Kodeks pracy bowiem nie przewiduje w takim przypadku możliwości zmiany świadectwa pracy. Powstaje w ten sposób paradoksalna sytuacja, w której pracownik samorządowy, uznany - zgodnie z prawem - za niekaranego karą dyscyplinarną, ma w świadectwie pracy zapisane coś zupełnie innego i tym samym boryka się z trudnościami w poszukiwaniu pracy.
Zwracam się z pytaniem: czy w ministerstwie są prowadzone prace zmierzające do usunięcia luki prawnej pozwalającej na zaistnienie takich sytuacji jak tu opisana? Jeżeli nie prowadzi się obecnie takich prac, to wnoszę o zainteresowanie się sprawą i udzielenie odpowiedzi.
Z poważaniem
Waldemar Kraska
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Waldemara Kraskę
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
Szanowna Pani Minister!
W wielu wypowiedziach medialnych zapowiada pani zmiany w ustawie o ratownictwie medycznym. Ustawa, tak bardzo potrzebna do prawidłowego funkcjonowania służb ratowniczych, wymaga pewnych zmian, które poprawią jej działanie.
Zwracam się z pytaniem do pani minister: jakie zmiany ministerstwo zamierza wprowadzić do tej ustawy i kiedy ich propozycje zostaną skierowane do konsultacji społecznych?
Pracownicy, którzy codziennie ratują ludzkie życie, oprócz tego, że są bardzo obciążeni psychicznie, pracują ciężko fizycznie, na przykład znoszą chorego na noszach z czwartego piętra. Z upływem lat sił do pracy ubywa, a wymagania wobec tych ludzi są na takim samym poziomie. Dlaczego inne służby, na przykład straż pożarna czy policja, ze względu na charakter swojej pracy mogą uzyskać wcześniejsze świadczenia emerytalne? Czy praca w pogotowiu ratunkowym jest lżejsza i mniej odpowiedzialna? Takich pytań jest wiele, a rozgoryczenie pracowników jest coraz większe. Myślę, że pora pochylić się nad tą grupą zawodową, gdyż często w jej rękach jest nasze życie.
Do dnia 31 grudnia 2020 r. lekarzem systemu może być lekarz posiadający specjalizację lub tytuł specjalisty w jednej z dziedzin: anestezjologii i intensywnej terapii, chorób wewnętrznych, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, ortopedii i traumatologii oraz pediatrii. Jest pewna grupa lekarzy od wielu lat pracujących w pogotowiu ratunkowym, posiadających wymagane kwalifikacje do udzielania pomocy w zespołach ratunkowych, potwierdzone przez odpowiednich konsultantów medycznych, ale nieposiadających żadnej z wymienionych specjalizacji. Są to na przykład lekarze neurolodzy czy ginekolodzy, którzy chcą pracować w zespołach ratownictwa medycznego, ale zgodnie z ustawą takiej pracy nie mogą podjąć. Czy ministerstwo planuje to zmienić?
Bardzo ważnym podmiotem w systemie ratownictwa medycznego jest ratownik medyczny. Zgodnie z ustawą tytuł zawodowy: ratownik medyczny przysługuje wszystkim, którzy z dniem wejścia ustawy w życie taki tytuł posiadali. Ratownikiem medycznym można zostać po skończeniu szkoły policealnej, uzyskaniu tytułu licencjata na kierunku ratownictwa medycznego lub ukończeniu studiów wyższych na takim kierunku. Wiedza uzyskana na różnych szczeblach kształcenia jest na pewno inna, ale uprawnienia do udzielania pomocy medycznej takie same. Czy nie warto by przy okazji nowelizacji ustawy o ratownictwie medycznym wprowadzić różnic, jeśli chodzi o tytuł zawodowy ratownika medycznego, a tym samym uprawnienia do wykonywania czynności medycznych?
Z poważaniem
Waldemar Kraska
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senator Grażynę Sztark
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
Zwracam się z prośbą o podjęcie działań zmierzających do zbadania sprawy dotyczącej nieprawidłowości w funkcjonowaniu Urzędu Morskiego w Słupsku, kierowanego przez dyrektora Józefa Gawłowicza, a zwłaszcza stosowania szykan i mobbingu wobec członków Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników Urzędu Morskiego w Słupsku oraz wobec innych pracowników.
Mirosław Pająk, wieloletni i obecny radny Rady Miejskiej w Słupsku, oraz Igor Strąk, były radny, obecnie przewodniczący NSZZ Pracowników Urzędu Morskiego w Słupsku - obaj są pracownikami tego urzędu, zwrócili się do mnie z prośbą o interwencję dotyczącą w istocie działań podejmowanych przez obecnego dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku, którym w sierpniu 2007 r. po rozpadzie koalicji PiS - Samoobrona - LPR został pan Józef Gawłowicz, były dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie. Prawdopodobnie z powodu zupełnego braku znajomości słupskiego środowiska zamiast podjąć merytoryczne działania, zaczął on dokonywać tak zwanych czystek kadrowych. Sojusznikiem tych działań jest stary eseldowski układ - krąg osób określonych jako "klub dzierżawców", które to osoby (wraz z osobami sobie bliskimi) czerpią zyski z użytkowania terenów administrowanych przez urząd morski.
Dyrektor Józef Gawłowicz nie liczy się ze stanowiskiem organizacji związkowej, często wręcz je ignoruje, szykanuje członków związku zawodowego, skłaniając pracowników do występowania z niego. Ponadto sporządził tak zwaną czarną listę - listę osób zatrudnionych przez poprzedniego dyrektora, pana Bogusława Piechotę, a osoby z tej listy tracą pracę w urzędzie morskim. Członkowie związku są systematycznie zastraszani, polega to nie tylko na nakłanianiu do występowania ze związku, ale także na stosowaniu swoistego szantażu: jeśli wystąpisz, będziesz nadal pracował. Działanie takie jest bezprawne i jeśli faktycznie ma miejsce, konieczna jest niezwłoczna interwencja Pana Ministra. Autorzy skierowanego do mnie wystąpienia wskazują również na inne formy zastraszania, na stosowanie taktyki mobbingu; sygnalizują wiele nadużyć oraz informują o innych niezgodnych z prawem działaniach dyrektora.
Szanowny Panie Ministrze, ze względu na wagę problemu przekazuję w załączeniu kopię pisma panów Mirosława Pająka i Igora Strąka, w którym autorzy, zwracający się do mnie o pomoc i interwencję, dość szczegółowo opisują sytuację w Urzędzie Morskim w Słupsku*. Czują się oni bezradni, zagubieni i zaszczuci, a przecież jako związkowcy występują w obronie praw pracowniczych. Czy chodzi o ich ośmieszanie, izolowanie, a w konsekwencji wyeliminowanie z grona pracowników tego urzędu?
W związku z tym zwracam się do Pana Ministra z prośbą o podjęcie pilnej interwencji w przedmiotowej sprawie i wyjaśnienie podanych w piśmie okoliczności. Proszę też o informację, jakie działania zostaną podjęte w tej ważnej, nie tylko dla środowiska słupskiego, sprawie.
Z poważaniem
Grażyna Sztark
senator RP