Podczas posiedzenia Komisji Rodziny i Polityki Społecznej senatorowie wysłuchali informacji ministra pracy i polityki społecznej o stanie prac nad projektem ustawy o pracownikach socjalnych.

Informację przedstawił sekretarz stanu w tym resorcie Jarosław Duda. Jak poinformował, prace nad projektem trwają od dłuższego czasu. W 2005 r. projekt został przyjęty przez Radę Ministrów i skierowany do Sejmu, jednak ze względu na zakończenie kadencji parlamentu nie był przedmiotem dalszych prac ustawodawczych. W 2007 r. powrócono do prac, czego efektem było przyjęcie projektu 28 czerwca ub.r. przez Komitet Rady Ministrów. Obecnie trwają prace robocze w Departamencie Pomocy i Integracji Społecznej Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. W ich ramach przeprowadzane są konsultacje ze środowiskiem pracowników socjalnych (Polskie Towarzystwo Pracowników Socjalnych) oraz z Radą Pomocy Społecznej. Przewiduje się, że projekt ustawy zostanie opracowany do końca czerwca br., w lipcu br. zostaną przeprowadzone uzgodnienia wewnątrzresortowe, a w sierpniu br. - międzyresortowe. Następnie projekt zostanie przedstawiony Komitetowi Rady Ministrów i samej Radzie Ministrów. Wstępnie planuje się, że ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2009 r., z zachowaniem pewnych okresów przejściowych dotyczących organizowania się samorządu zawodowego pracowników socjalnych.

Projektowana ustawa ma zapewnić poprawę efektywności systemu pomocy i integracji społecznej, a także wzmocnić znaczenie pracownika socjalnego jako profesjonalisty działającego na rzecz integracji społecznej osób ubogich i wykluczonych społecznie. Zgodnie z założeniami ustawa ma określić zasady i warunki wykonywania zawodu pracownika socjalnego, jego obowiązki i prawa, a także zasady organizacji i działania samorządu zawodowego pracowników socjalnych.

Projekt zmienia dotychczasowy system specjalizacji zawodowej (I i II stopień), wprowadza stopnie awansu zawodowego i określa wymagania, jakie będą musiały spełniać osoby awansujące. Przewiduje również możliwość wykonywania prywatnej praktyki zawodowej przez pracownika socjalnego w formie indywidualnej działalności gospodarczej albo spółki partnerskiej.

W projekcie postępowanie zawodowe pracowników socjalnych podporządkowano kodeksowi etyki zawodowej oraz wprowadzono obowiązkową przynależność do samorządu zawodowego. Jednostkami organizacyjnymi jego samorządu będą: Krajowa Izba Pracowników Socjalnych jako samorząd pracowników socjalnych na szczeblu krajowym oraz okręgowe izby pracowników socjalnych. Członkowie samorządu będą podlegali odpowiedzialności dyscyplinarnej w wypadku zawinionego naruszenia obowiązków zawodowych oraz popełnienia czynów sprzecznych z zasadami etyki, określonymi w kodeksie etyki zawodowej.

Podczas posiedzenia Komisji Rodziny i Polityki Społecznej opinie o projekcie ustawy o pracownikach socjalnych, a także o dotychczasowym przebiegu konsultacji społecznych przedstawili reprezentanci środowiska pracowników socjalnych: Barbara Kucharska z Polskiego Towarzystwa Pracowników Socjalnych i Andrzej Gocłowski - przedstawiciel Grupy Inicjatywnej ds. obywatelskiego projektu ustawy o zawodzie pracownika socjalnego. Swoje uwagi zgłosili również dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Pile Wanda Kolińska, prezes Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Organizatorów i Menadżerów Pomocy Społecznej i Ochrony Zdrowia Stanisław Litman, wiceprezes Stowarzyszenia Dyrektorów Domów Pomocy Społecznej Ziemi Lubuskiej Barbara Kucharska oraz przewodniczący Stowarzyszenia Gmin i Powiatów Wielkopolski Michał Chojara.

W dyskusji nad projektem udział wzięli także eksperci: Joanna Staręga-Piasek - przewodnicząca Rady Pomocy Społecznej i Tomasz Kaźmierczak z Instytutu Spraw Publicznych.

Podczas posiedzenia opowiedziano się za przyjęciem ustawowych regulacji wzmacniających zawód i pozycję pracowników socjalnych. Podkreślano również potrzebę przygotowania zawodowego, które umożliwi skuteczną pracę socjalną w różnych obszarach społecznego oddziaływania, także poza systemem pomocy społecznej.

Senatorowie wskazywali na potrzebę dalszych, bardziej pogłębionych prac nad przedstawionym przez resort pracy projektem, a także konsultacji społecznych ze środowiskiem pracowników socjalnych. Z tymi opiniami zgodził się wiceminister J. Duda, który nie wykluczył zmiany niektórych zapisów omawianego projektu.

Na zakończenie swojego posiedzenia Komisja Rodziny i Polityki Społecznej przyjęła jednogłośnie stanowisko w sprawie prac nad projektem ustawy o zawodzie pracownika socjalnego, w którym napisano:

"Komisja Rodziny i Polityki Społecznej wysłuchała w dniu 4 marca 2008 r. informacji Ministra Pracy i Polityki Społecznej o stanie prac nad projektem ustawy o zawodzie pracownika socjalnego, którą przedstawił Jarosław Duda, sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.

Komisja uważa, że obecny, roboczy projekt ustawy, nad którym trwają prace
w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, wymaga dalszych prac i pogłębionych konsultacji społecznych. Jednocześnie komisja opowiada się za pilnym przyjęciem przez rząd projektu ustawy o zawodzie pracownika socjalnego i skierowaniem go do prac parlamentarnych, tak aby ustawa weszła w życie z początkiem 2009 r.

Pracownicy socjalni są grupą zawodową odpowiedzialną za skuteczne i profesjonalne świadczenie pomocy osobom i rodzinom w sytuacjach wymagających wsparcia. Pracując w środowisku lokalnym, są organizatorami pomocy i pełnią funkcję koordynatorów działań wynikających z realizacji polityki społecznej państwa podejmowanych na rzecz społecznej integracji osób ubogich i wykluczonych. Z tych względów przyjęte regulacje powinny umożliwiać skuteczniejszą pracę socjalną w różnych obszarach, nie tylko w pomocy społecznej.

Komisja, mając na uwadze rosnące znaczenie zawodu pracownika socjalnego, dostrzega konieczność podniesienia jego rangi oraz zapewnienia ustawowych i organizacyjnych warunków wykonywania tego zawodu będących podstawą jakości pracy świadczonej na rzecz osób potrzebujących.

Ustawa powinna regulować prawa i obowiązki pracowników socjalnych, zakres i poziom niezbędnych kwalifikacji uprawniających do wykonywania tego zawodu, a także zapewnić wprowadzenie standardów związanych z warunkami wykonywania zawodu sprzyjających efektywności systemu pomocy i integracji społecznej.

Komisja wyraża przekonanie, iż wzmocnieniu roli pracownika socjalnego i jego rangi jako funkcjonariusza publicznego będzie sprzyjać nie tylko nowoczesna ustawa o wykonywaniu zawodu, ale także powołanie na drodze tej samej ustawy samorządu zawodowego - reprezentanta tej grupy zawodowej, dbającego o wysokie standardy jego wykonywania. Należy jednak wyeliminować z zapisów korporacyjnych to wszystko, co zamykałoby środowisko przed koniecznym dopływem nowych kadr oraz ograniczało odpowiedzialność zawodową".

Na wspólnym posiedzeniu Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przeprowadziły pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy o samorządzie województwa.

Zgłoszony przez Komisję Ustawodawczą projekt zmian w ustawach samorządowych był realizacją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 marca 2007 r., w którym zakwestionowano przepisy, zgodnie z którymi radni, wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast tracili mandaty za niezłożenie w terminie oświadczenia majątkowego lub oświadczenia o działalności gospodarczej małżonka. Sprawa dotyczyła co najmniej kilkuset osób w Polsce. Zakwestionowane przepisy zobowiązywały samorządowców do złożenia własnych oświadczeń majątkowych w ciągu 30 dni od daty ślubowania, a w wypadku pozostałych dokumentów - np. oświadczeń o działalności gospodarczej małżonka - w ciągu 30 dni od dnia wyboru. Sankcją za niezłożenie ich w terminie była utrata mandatu. Trybunał uznał, że termin "od dnia wyboru" jest nieprecyzyjny, a sankcja w postaci utraty mandatu za spóźnienie z oświadczeniem jest nieadekwatna do przewinienia.

Rozpatrywany projekt zmierzał do doprecyzowania, do kiedy samorządowcy muszą złożyć oświadczenie majątkowe swoich małżonków. Zgodnie z projektem, oświadczenia majątkowe o działalności gospodarczej małżonka samorządowcy zobowiązani będą złożyć w terminie 30 dni od daty złożenia ślubowania. W projekcie mającym zmienić ustawy: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym i o samorządzie województwa zapisano też, że za niezłożenie oświadczenia radnym będzie grozić utrata diety, a w wypadku wójtów, burmistrzów i prezydentów miasta - utrata wynagrodzenia do czasu wywiązania się z obowiązku.

Przewodniczący Komisji Ustawodawczej senator Krzysztof Kwiatkowski poinformował, że do komisji wpłynęły pozytywne opinie na temat projektu od instytucji samorządowych oraz Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

W trakcie dyskusji senator Władysław Dajczak wyraził wątpliwość co do skuteczności sankcji przewidzianej w projekcie. Senator Marek Trzciński zgłosił poprawkę do art. 24, która nie została przyjęta.

W głosowaniu połączone komisje postanowiły zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrywanego projektu ustawy oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia go do Sejmu. Na sprawozdawcę połączonych komisji podczas drugiego czytania projektu wybrano senatora K. Kwiatkowskiego.

W drugim punkcie porządku dziennego odbyło się pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy o samorządzie województwa.

Projekt zgłoszony przez Komisję Ustawodawczą był realizacją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 17 lipca 2007 r., w którym orzeczono o niezgodności z konstytucją art. 98a ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym "w zakresie, w jakim uniemożliwia radnemu zaskarżenie zarządzenia zastępczego stwierdzającego wygaśnięcie jego mandatu". Nowelizacja dotyczy przepisu dającego możliwość skargi na wydane zarządzenie zastępcze przez wojewodę, stwierdzającego wygaśnięcie mandatu, odwołanie ze stanowiska lub rozwiązanie umowy o pracę przez podmiot (art. 98a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym) do sądu administracyjnego.

W głosowaniu połączone komisje opowiedziały się jednomyślnie za przyjęciem przedstawionego przez wnioskodawców projektu bez poprawek oraz za przyjęciem projektu uchwały w sprawie wniesienia go do Sejmu. Na sprawozdawcę podczas drugiego czytania został wybrany senator Janusz Sepioł.

W pierwszym punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o transporcie kolejowym.

Stanowisko rządu w sprawie nowelizacji uchwalonej przez Sejm przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury Juliusz Engelhardt. Swoje uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Projekt nowelizacji, dostosowującej polskie prawo do wymagań Unii Europejskiej, wniosła do Sejmu Rada Ministrów. Podczas prac sejmowych nie wprowadzono zmian, które miałyby istotne znaczenie z punktu widzenia meritum ustawy.

Rozpatrywana nowelizacja wprowadza do ustawy o transporcie kolejowym i definiuje dwa pojęcia: "pośredni certyfikat zgodności podsystemu" i "pośrednia deklaracja weryfikacji zgodności podsystemu", a także modyfikuje obowiązujące przepisy dotyczące warunków zapewnienia interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości i transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnej na terytorium Polski oraz dodaje do niej nowe przepisy w tym zakresie.

W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym bez poprawek. Wniosek przyjęto 14 głosami, przy 2 wstrzymujących się. Ustalono, że sprawozdanie w imieniu komisji złoży senator Stanisław Kogut.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Umowy o udziale Republiki Bułgarii i Rumunii w Europejskim Obszarze Gospodarczym, podpisanej w Brukseli dnia 25 lipca 2007 r.

Uzgodnienia zawarte w przedmiotowej umowie omówił dyrektor Departamentu Spraw Europejskich w Ministerstwie Gospodarki Marek Korowajczyk. Ustawa uzyskała pozytywną opinię senackiego biura legislacyjnego.

Zgodnie z art. 128 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, każde państwo europejskie, stając się członkiem Unii Europejskiej, powinno również zostać stroną Porozumienia EOG. Stronami umowy są Komisja Europejska, reprezentująca państwa członkowskie, Republika Bułgarii i Rumunia, oraz Królestwo Norwegii, Republika Islandii i Księstwo Lichtensteinu (państwa EFTA), będące stronami EOG.

Zmiany zaproponowane w umowie mają charakter dostosowujący okresy przejściowe, uzgodnione podczas negocjacji akcesyjnych Bułgarii i Rumunii do UE. Ponadto w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 30 kwietnia 2009 r. ustanowiono dla Bułgarii i Rumunii Mechanizm Finansowy EOG oraz Norweski Mechanizm Finansowy. W zamian Wspólnota Europejska udziela Królestwu Norwegii i Republice Islandii koncesji we wzajemnym handlu towarami rybnymi.

Umowa spowoduje wzrost kwot bezcłowych na niektóre towary rybne importowane z Republiki Islandii i Królestwa Norwegii. Umożliwi to polskim przetwórcom bezcłowy zakup surowca niezbędnego do produkcji przetworów rybnych, importowanego z powyższych krajów, w szczególności śledzi i makreli.

Przedmiotowa umowa pomniejszy dochody budżetu ogólnego Unii Europejskiej z tytułu dodatkowego bezcłowego kontyngentu na wybrane artykuły rybne z Republiki Islandii i Królestwa Norwegii.

W dyskusji senatorowie interesowali się, czy umowa będąca przedmiotem ratyfikacji nie wpłynie negatywnie na sytuację polskich przetwórców ryb.

W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła jednomyślnie zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Kazimierza Kleinę.

Następnie przystąpiono do rozpatrywania ustawy o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chile o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, podpisanej w Brukseli dnia 28 czerwca 2007 r.

Przyjęcie ustawy rekomendował senatorom szef Służby Celnej podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Jacek Kapica.

W przedmiotowej umowie zawarto zobowiązania, polegające m.in. na wymianie informacji zawodowych między organami celnymi obu państw, służących zapewnieniu prawidłowego wymiaru i poboru ceł i innych opłat pobieranych przez organy celne, współpracy w zakresie stosowania zakazów ograniczeń przywozowych i wywozowych, a także współpracy w dziedzinie zwalczania nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi.

Umowa będzie dotyczyła zarówno osób prawnych, jak i fizycznych w zakresie działań kontrolnych wobec osób podejrzanych o naruszenie przepisów celnych oraz przekazywania informacji o takich osobach.

W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej jednomyślnie opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej. Ustalono, że podczas posiedzenia plenarnego stanowisko komisji w tej sprawie przedstawi senator Eryk Smulewicz.

Podczas posiedzenia komisji rozpatrywano także ustawę o zmianie ustawy o Służbie Celnej.

Stanowisko rządu w sprawie sejmowej nowelizacji, uchwalonej na podstawie projektu wniesionego przez Radę Ministrów w trybie pilnym, przedstawił szef Służby Celnej J. Kapica. Swoje uwagi zgłosiło senackie biuro legislacyjne. Dotyczyły one nieprecyzyjności niektórych zapisów oraz braku przepisów przejściowych.

Rozpatrywana nowelizacja ma zapewnić celnikom lepszą ochronę prawną. Znosi ona kontrowersyjne przepisy, które były jedną z przyczyn protestu celników w styczniu br. Ustawa uchyla przepis, nakazujący obligatoryjne zwolnienie celnika, gdy toczy się przeciwko niemu postępowanie karne lub gdy zostanie aresztowany. Na mocy ustawy w takiej sytuacji funkcjonariusz zostanie zawieszony. Jeśli sąd orzeknie o jego niewinności, będzie mógł wrócić do służby. Wyrok uniewinniający będzie też oznaczać, że funkcjonariusz otrzyma wstrzymaną na czas postępowania część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki, jeśli nastąpiły w tym czasie.

W znowelizowanych przepisach zapisano też, iż obwiniony ma prawo do obrony. Może wybrać obrońcę spośród funkcjonariuszy celnych lub ustanowić swoim obrońcą radcę prawnego lub adwokata.

Nowelizacja zakłada, że funkcjonariusza będzie można zwolnić po upływie 12 miesięcy okresu zawieszenia, jeśli nie ustały przyczyny będące podstawą zawieszenia (np. postępowanie nie zostało zakończone).

W ustawie pozostawiono natomiast zapis, iż celnika można zwolnić, jeśli wymaga tego dobro służby. Pozostanie także zapis, iż w wypadku "utraty zaufania niezbędnego do wykonywania obowiązków służbowych" celnika będzie można przenieść. Zniesienie tych zapisów postulowały organizacje związkowe.

Rząd zamierza przygotować projekt ustawy modernizacyjnej, która zrównywałaby warunki pracy celników z warunkami innych służb mundurowych. Projekt ma w kwietniu trafić do uzgodnień międzyresortowych.

W trakcie dyskusji senatorowie zgłaszali wątpliwości dotyczące poprawności legislacyjnej niektórych zapisów nowelizacji. Interesowano się również skutkami finansowymi ustawy, a także sposobami i efektywnością kontroli wewnętrznej służb celnych.

W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 3 poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Służbie Celnej wybrano senatora Stanisława Jurcewicza.

Podczas posiedzenia powołano także, na podstawie art. 64 Regulaminu Senatu, za zgodą marszałka Senatu, Podkomisję "Przyjazne Państwo". Do zakresu jej działania będzie należało m.in. przygotowywanie projektów uchwał oraz rozpatrywanie ustaw zmierzających do ograniczenia biurokracji, a także zmiany niejasnych, niespójnych, nieskutecznych lub zbędnych przepisów regulujących sprawy społeczno-gospodarcze, będące przedmiotem zakresu działania Komisji Gospodarki Narodowej. Do pracy w podkomisji swój akces zgłosiło 5 senatorów: S. Jurcewicz, K. Kleina, Tomasz Misiak, E. Smulewicz i Marek Trzciński.

Podczas przerwy w posiedzeniu Komisji Gospodarki Narodowej odbyło się 1. posiedzenie podkomisji, zwołane w celu wybrania kandydata na jej przewodniczącego. Na to stanowisko podkomisja zaproponowała kandydaturę senatora K. Kleiny.

Komisja Gospodarki Narodowej w głosowaniu tajnym, przeprowadzonym przez senatorów S. Jurcewicza, T. Misiaka i M. Trzcińskiego, poparła jednomyślnie kandydaturę zgłoszoną przez Podkomisję "Przyjazne Państwo" i wybrała senatora K. Kleinę na przewodniczącego tej podkomisji.

Na swym posiedzeniu Komisja Ustawodawcza rozpatrzyła cztery wyroki Trybunału Konstytucyjnego. Szczegółową informację na ten temat przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W wypadku dwóch orzeczeń: wyroku z 18 lipca 2007 r. dotyczącego ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz wyroku z 16 października 2007 r. dotyczącego ustawy - Ordynacja podatkowa senatorowie uznali, że ze względu na zaistniałe okoliczności prawne nie wymagają one interwencji ustawodawcy.

Komisja Ustawodawcza postanowiła natomiast wnieść inicjatywy ustawodawcze w sprawie dwóch pozostałych orzeczeń: wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 19 września 2007 r. dotyczącego ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze oraz postanowienia sygnalizacyjnego z dnia 7 listopada 2007 r., a także wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 4 września 2007 r. dotyczącego ustawy o podatku od towarów i usług.

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Zdrowia w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Narodowy program zwalczania chorób nowotworowych".

Przyjęcie nowelizacji, uchwalonej przez Sejm z przedłożenia rządowego, rekomendował senatorom podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Andrzej Włodarczyk. Pozytywną opinię o ustawie przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W intencji wnioskodawców ustawa ma na celu zapewnienie realnego wykorzystania środków finansowych przeznaczonych na realizację "Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych". Dotychczasowa ustawa przewidywała zróżnicowanie procentowe obligatoryjnej wysokości planowanych nakładów na realizację działań z zakresu wczesnego wykrywania chorób nowotworowych, procent ten miał wzrastać co dwa lata w okresie obowiązywania programu. W nowelizacji zaproponowano wprowadzenie jednolitej wysokości planowanych nakładów na realizację tych działań (rocznie nie mniej niż 10% nakładów na program).

Po krótkiej dyskusji w głosowaniu senatorowie jednomyślnie poparli nowelizację ustawy o ustanowieniu wieloletniego "Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych". Na sprawozdawcę stanowiska Komisji Zdrowia w tej sprawie wybrano senatora Rafała Muchackiego.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o lekarzu sądowym.

Przyjęcie ustawy, wniesionej do Sejmu w trybie pilnym przez Radę Ministrów, rekomendował senatorom podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Zbigniew Wrona. Jak stwierdził, zgodnie z nowelizacją do końca bieżącego roku ma obowiązywać przepis dopuszczający uznawanie przez prezesów sądów okręgowych zaświadczenia lekarskiego wydanego np. przez lekarza pierwszego kontaktu. Ustawa z 15 czerwca 2007 r., której wejście w życie przewidziano na 1 lutego br., wymagała, aby zaświadczenie usprawiedliwiające absencję w sądzie lub w prokuraturze wydawał wyłączenie lekarz sądowy.

Jak poinformował wiceminister, po miesiącu obowiązywania ustawy o lekarzu sądowym, umowy podpisano z 343 lekarzami sądowymi, w ostatnich dwóch tygodniach przybyło 15 lekarzy. Jego zdaniem, liczba podpisanych umów jest zbyt mała w stosunku do potrzeb. Najgorsza sytuacja jest w okręgach zielonogórskim i bydgoskim, gdzie nie zawarto żadnej umowy z lekarzem sądowym. Według danych resortu, w pierwszych dwóch tygodniach lutego spośród około 370 zaświadczeń wystawionych dla sądów około 160 nie wydali lekarze sądowi. Wiceminister dodał, że potrzeba jeszcze kilku miesięcy na określenie, jaka liczba lekarzy sądowych byłaby wystarczająca. Wyjaśnił, że zapotrzebowania zgłaszane przez prezesów sądów często bywały zawyżone.

Ustawa o lekarzu sądowym ma ukrócić praktykę składania przez oskarżonych czy świadków usprawiedliwień lekarskich, które budzą wątpliwości, bo wystawiały je różne bliżej nieznane ośrodki zdrowia. Według ustawy, medycy, chcący uzyskać uprawnienia lekarzy sądowych, mają podpisać umowy na świadczenie usług na terenie podlegającym danemu okręgowi sądowemu z prezesem sądu okręgowego.

Lekarz, ubiegający się o tę funkcję, musi m.in. posiadać prawo do wykonywania zawodu na terenie Polski, pracować w zawodzie lekarskim co najmniej 5 lat, wykazać się pełną zdolnością do czynności prawnych i uzyskać rekomendację okręgowej rady lekarskiej. Nie może być karany.

W głosowaniu Komisja Zdrowia postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 1 poprawki do nowelizacji ustawy o lekarzu sądowym. Proponowana zmiana miała charakter legislacyjny. Jako sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wskazano senatora Waldemara Kraskę.

Kolejnym tematem posiedzenia Komisji Zdrowia były dylematy związane z realizacją "Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych".

W swoich wystąpieniach wiceminister zdrowia A. Włodarczyk, dyrektor Centrum Onkologii - Instytutu im. M. Skłodowskiej w Warszawie prof. Marek Nowacki oraz prof. Cezary Szczylik z Kliniki Onkologii Wojskowego Instytutu Medycznego przedstawili i omówili główne cele tego programu. Należą do nich: zahamowanie wzrostu zachorowań na nowotwory, osiągnięcie średnich europejskich wskaźników w zakresie wczesnego ich wykrywania, osiągnięcie średnich europejskich wskaźników skuteczności leczenia, stworzenie warunków do wykorzystania w praktyce onkologicznej postępu wiedzy o przyczynach i mechanizmach rozwoju nowotworów złośliwych, a także utworzenie systemu ciągłego monitorowania skuteczności zwalczania nowotworów w skali całego kraju i w poszczególnych regionach.

W dyskusji senatorowie i goście komisji skoncentrowali się m.in. na omówieniu najważniejszych problemów polskiej onkologii, a także na ocenie wybranych ośrodków onkologicznych oraz porównaniu różnych grup pacjentów i skuteczności wdrażanych ostatnio w Polsce programów przesiewowych.

W opinii onkologów reprezentujących główne ośrodki lecznicze w kraju, w Polsce brakuje specjalistów leczących choroby nowotworowe.

"Obecnie w Polsce, dzięki olbrzymiemu wysiłkowi wykształciliśmy 365 specjalistów z zakresu radioterapii onkologicznej, brakuje nam 80% po to, żeby obsadzić obecnie istniejące ośrodki radioterapii" - mówił Bogusław Maciejewski z Instytutu Onkologii w Gliwicach. Obecnie w kraju działa 25 ośrodków radioterapii. Jego zdaniem, podobne niedobory występują wśród techników radioterapii i specjalistów fizyki medycznej. "W tej chwili istniejące ośrodki nie mogą w pełni wykorzystać posiadanej aparatury ze względu na niedostatek pracowników" - zaznaczył. "Ponadto, spośród zatrudnionych specjalistów 20% rozważa wyjazd za granicę" - dodał. Jego zdaniem, przyczyną niedoborów są trudności w rozpoczynaniu specjalizacji przez młodych lekarzy, niskie płace i przepisy, według których radiolog może pracować jedynie pięć godzin w ciągu doby.

Także - zdaniem prof. C. Szczylika - liczba specjalistów jest blisko pięciokrotnie za mała. "Profesorów onkologii klinicznej mamy 12, ale tylko czterech zajmuje się szeroko pojętą działalnością onkologiczną, reszta specjalizuje się w wąskich dziedzinach" - dodał. W jego opinii, taka sytuacja negatywnie wpływa na politykę zdrowotną kraju. Jak dodał, obecnie w Polsce u 70-80% chorych nowotwór jest rozpoznawany w późnym stadium. "Brak możliwości wczesnego rozpoznawania uniemożliwia uratowanie około 35 tys. istnień ludzkich rocznie, a w wypadkach drogowych rocznie ginie 6 tys. osób" - mówił.

Jak stwierdził wiceminister zdrowia A. Włodarczyk, jednym ze sposobów zwiększenia liczby specjalistów powinno być wzmocnienie ośrodków akademickich poprzez przekazanie środków na rozwój specjalizacji onkologicznych. Przypomniał, że środki te mają pochodzić m.in. z oszczędności po zlikwidowaniu staży podyplomowych dla młodych lekarzy.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Zdrowia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o Karcie Polaka oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Omawiając nowelizację, uchwaloną przez Sejm z przedłożenia rządowego, Angelina Sarota - dyrektor Departamentu Prawnego w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów - podkreśliła, że wynika ona z konieczności dostosowania dotychczasowej ustawy do terminologii w zakresie wiz, obowiązującej po wejściu Polski do strefy Schengen, z umożliwienia konsulom występowania do szefa ABW lub innych instytucji o przekazanie informacji, czy ubiegający się o Kartę Polaka nie prowadził np. działalności na szkodę państwa polskiego, a także z dostosowania przepisów do ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, tak aby weszły w życie 29 marca br. razem z ustawą o Karcie Polaka.

W głosowaniu Komisja Zdrowia opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o Karcie Polaka oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Henryka Woźniaka.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Ustawodawczej odbyło się pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgłoszony przez Komisję Ustawodawczą projekt omówił senator Krzysztof Kwiatkowski. Stanowi on wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 maja 2007 r., stwierdzającego niezgodność z konstytucją art. 33b ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym "w zakresie, w jakim pozbawia podatnika dokonującego przedpłaty rolnikowi ryczałtowemu za nabywane produkty rolne przed wystawieniem faktury VAT RR uprawnień przewidzianych w tym przepisie".

Opinię na temat projektu przedstawiła dyrektor Departamentu Podatku od Towarów i Usług w Ministerstwie Finansów Hanna Majszczyk. Jak stwierdziła, resort co do zasady popiera zgłoszony projekt. W swoim wystąpieniu wskazała natomiast na nieścisłość w tekście projektu, spowodowaną brakiem wyrazu "również" w art. 2.

Z tą uwagą zgodzili się wnioskodawcy projektu i wprowadzili odpowiednia zmianę do tekstu projektu jako autopoprawkę.

Przedstawicielka Ministerstwa Finansów stwierdziła również, że projektowana ustawa może spowodować liczne korekty faktur i deklaracji podatkowych.

W odpowiedzi przedstawiciel Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu wyjaśnił, że powodem takiej redakcji projektu było przekazanie swobody każdemu podatnikowi w decydowaniu, czy warto w jego konkretnym wypadku dokonywać ewentualnych korekt. W dyskusji senatorowie nie podzielili poglądu zaprezentowanego przez resort finansów i nikt nie zdecydował się na formalne zgłoszenie poprawki sugerowanej przez jego przedstawicielkę.

W głosowaniu uzgodniony tekst projektu ustawy został jednomyślnie zaakceptowany przez połączone komisje. Na sprawozdawcę podczas drugiego czytania wyznaczono senatora Antoniego Motyczkę.

Zgodnie z projektem, przedsiębiorstwa, które zapłaciły za produkty rolne przed wystawieniem faktury, będą mogły odliczyć VAT. Obecnie jest to niemożliwe.

Przepisy ustawy o VAT zaskarżył do Trybunału Konstytucyjnego zakład zajmujący się przetwórstwem owoców i warzyw. Zakład ten kupił produkty rolne od rolnika ryczałtowego, płacąc w formie przelewów bankowych. Na mocy zaskarżonych przepisów nie miał jednak prawa do odliczenia VAT-u, ponieważ była to przedpłata, dokonana jeszcze przed wystawieniem faktury.

Trybunał nakazał zmianę przepisów dyskryminujących firmy, które płaciły za produkty rolne jeszcze przed ich dostawą. Według trybunału, oznacza to gorsze traktowanie podatników dokonujących przedpłaty przed wystawieniem faktury VAT RR (na rzecz rolnika ryczałtowego) niż podatników płacących po wystawieniu takiej faktury.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu projektu, zakwestionowana przez trybunał ustawa została zmieniona 1 maja 2004 r., jednak przepisy te pozostają w porządku prawnym.

Projekt ma umożliwić nabywcom produktów rolnych podawanie danych identyfikujących dokument, stwierdzający zapłatę za produkty na fakturze ich zakupu.

Na swym posiedzeniu Komisja Praw Człowieka i Praworządności rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o lekarzu sądowym.

Założenia ustawy uchwalonej przez Sejm przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Zbigniew Wrona. Wiceminister zwrócił uwagę na potrzeby resortu dotyczące liczby lekarzy sądowych, wynikające z realizacji rozwiązań przyjętych w ustawie nowelizowanej. Jak zauważył, zainteresowanie lekarzy zawieraniem umów z prezesami sądów okręgowych o wykonywanie czynności lekarza sądowego jest nikłe - zaledwie 15% upoważnionych lekarzy podjęło te czynności.

Senatorowie zapoznali się także z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, odnoszącymi się udostępniania prezesowi sądu okręgowego rejestru wystawianych zaświadczeń.

W głosowaniu Komisja Praw Człowieka i Praworządności postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek nowelizacji ustawy o lekarzu sądowym. Ustalono, że sprawozdanie komisji w tej sprawie przedstawi podczas posiedzenia plenarnego Izby senator Zbigniew Cichoń.

Następnie przystąpiono do rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy o Służbie Celnej. Uzasadnienie rozwiązań przyjętych w rozpatrywanej nowelizacji przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Jacek Kapica. Celem przedłożenia rządowego była konieczność niezwłocznego wyeliminowania nierównego, w porównaniu z innymi służbami mundurowymi, traktowania funkcjonariuszy celnych. W ustawie zaproponowano kilka istotnych zmian, z których najważniejsza dotyczyła uchylenia przepisów art. 25 ust. 1 pkt 8a i 8b, zawierającego obligatoryjne zwolnienie ze służby funkcjonariusza celnego w wypadku wniesienia wobec niego aktu oskarżenia o umyślne popełnienie przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego oraz w wypadku jego tymczasowego aresztowania. Tak restrykcyjny przepis nie funkcjonuje w żadnych innych służbach mundurowych. W opinii resortu, za przyjęciem takiego rozwiązania przemawia fakt, że postępowanie karne często wszczynane jest jedynie na podstawie pomówienia funkcjonariusza celnego o czyn zabroniony, postępowania toczą się wiele lat i znaczny ich procent kończy się wydaniem wyroku uniewinniającego.

Z danych przytoczonych przez przedstawicieli Ministerstwa Finansów wynika, iż w roku ubiegłym zwolnionych ze służby zostało 644 funkcjonariuszy Służby Celnej. W stosunku do 93 zapadły wyroki skazujące, 6 funkcjonariuszom uchylono areszt tymczasowy, w 4 wypadkach umorzono postępowanie karne, 51 osób zostało uniewinnionych prawomocnym orzeczeniem sądu, a w wypadku 494 funkcjonariuszy brak rozstrzygnięcia.

Ponadto senatorowie z Komisji Praw Człowieka i Praworządności zapoznali się z uwagami senackiego biura legislacyjnego.

W trakcie dyskusji senator Stanisław Piotrowicz zgłosił trzy poprawki do rozpatrywanej nowelizacji ustawy o Służbie Celnej, pozytywnie ocenione przez obecnych na posiedzeniu przedstawicieli rządu.

W głosowaniu komisja postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie nowelizacji sejmowej wraz 3 wcześniej przyjętymi poprawkami. Postanowiono, że stanowisko komisji w tej sprawie na posiedzeniu plenarnym Izby przedstawi senator S. Piotrowicz.

Na swym posiedzeniu senatorowie z Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą rozpatrzyli ustawę o zmianie ustawy o Karcie Polaka oraz o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Stanowisko rządu w spawie sejmowej nowelizacji, uchwalonej na podstawie projektu rządowego, przedstawił podsekretarz stanu Adam Leszkiewicz, zastępca szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Zapoznano się także z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

W głosowaniu komisja zaakceptowała projekt uchwały Senatu, w którym wnosi o przyjęcie rozpatrywanej ustawy bez poprawek. Ustalono, że sprawozdawcą stanowiska komisji w tej sprawie na posiedzeniu plenarnym będzie senator Andrzej Person.

W drugim punkcie porządku dziennego senatorowie zapoznali się ze wstępnym projektem zorganizowania I Światowego Polonijnego Kongresu Kultury Polskiej. Informację na ten temat przedstawili prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" Andrzej Stelmachowski, wiceprzewodniczący Rady Krajowej Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" Witold Rybczyński oraz prezes Fundacji Kultury Ryszard Żółtaniecki.

Kongres miałby się odbyć w 2009 r. Jego pomysłodawcy zaproponowali, by w bieżącym roku zorganizować spotkanie przedstawicieli kultury polonijnej za granicą z organizatorami kongresu. W intencji organizatorów kongresu, taka impreza pozwoliłaby na dokonanie swego rodzaju "inwentaryzacji" stanu posiadania kultury polskiej poza granicami kraju. Dostrzeżono możliwość połączenia uroczystości z planowanym w 2009 r. przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego Kongresem Kultury Polskiej.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą omówiono także zadania inwestycyjne na rok 2008.

Informację na temat planowanych do wykonania w br. zadań o charakterze inwestycyjnym z dotacji Senatu RP w ramach opieki nad Polonią i Polakami za granicą przedstawił dyrektor Biura Polonijnego Kancelarii Senatu Artur Kozłowski. Stanowisko dwóch organizacji pozarządowych współpracujących z Senatem w zakresie pomocy Polonii i Polakom za granicą przedstawili prezes A. Stelmachowski i Barbara Rud ze Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" oraz Wiesław Turzański z Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie".

Senatorowie po wysłuchaniu informacji przyjęli stanowisko, w którym zaproponowali rozpatrzenie w pierwszej kolejności wniosków dotyczących m.in.: remontu sali do nauki języka polskiego na Uniwersytecie w Erewaniu, w Armenii (zadanie nowo rozpoczynane), remontu szkoły średniej w Daugavpils, na Łotwie (zadanie kontynuowane), budowy szkoły z przedszkolem w Pojana Mikuli w Rumunii (zadanie kontynuowane), remontu szkoły średniej w Jaszunach, na Litwie (zadanie kontynuowane), remontu polskiej szkoły średniej w Bujwidzach, na Litwie (zadanie kontynuowane), budowy polskiej szkoły początkowej w Mariampolu, na Litwie (zadanie kontynuowane), remontu Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Solecznikach, na Litwie (zadanie kontynuowane) oraz remontu Domu Polskiego w Buenos Aires w Argentynie.

Ponadto po rozpatrzeniu i ewentualnym zmniejszeniu postulowanych kwot Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą zaproponowała Prezydium Senatu rozważenie w pierwszej kolejności możliwości finansowania pozostałych zadań inwestycyjnych z rejonu miasta Wilna, gdzie koalicja rządząca nie ma zdecydowanej przewagi i w związku z tym może być zagrożone współfinansowanie inwestycji oświatowych dla dzieci i młodzieży polskiego pochodzenia przez samorząd lokalny.

Komisja zwróciła się także do Prezydium Senatu z prośbą o rozważenie możliwości zredukowania kosztów i przyznanie mniejszych dotacji - jeśli byłoby to możliwe na obecnych etapach realizacji zadań - w wypadku trzech wniosków inwestycyjnych, zaopiniowanych już pozytywnie na posiedzeniu komisji 19 lutego br. Chodziło tu o zadania kontynuowane, dotyczące remontu Domu Polskiego w Buenos Aires, w Argentynie, remontu szkoły średniej Daugavpils, na Łotwie, i budowy szkoły i przedszkola w Pojana Mikuli, w Rumunii.

Podczas posiedzenia Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej oraz ustawy o opłacie skarbowej.

Uzasadnienie ustawy, uchwalonej z przedłożenia rządowego, przedstawił sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Kazimierz Plocke. Jak stwierdził, celem nowelizacji było wprowadzenie zmian związanych ze stosowaniem od 1 stycznia br. zmienionych przepisów unijnych dotyczących płatności energetycznych, a także z wejściem w życie 1 stycznia br. unijnych przepisów dotyczących płatności do pomidorów oraz do owoców miękkich. Zaproponowane rozwiązania wynikały również z potrzeby wprowadzenia nowego mechanizmu pomocowego - pomocy krajowej do upraw plantacji trwałych. Ponadto konieczne było doprecyzowanie lub korekta dotychczasowych przepisów.

Komisja wysłuchała też uwag Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu. Jak stwierdzono w opinii, przepis art. 24b ma charakter delegacji ustawowej, umożliwiającej - po wejściu w życie nowelizacji, na mocy przepisów krajowych, tj. rozporządzenia właściwego ministra, oraz na mocy decyzji administracyjnych organu właściwego w sprawie płatności - dokonanie zmniejszenia odpowiedniej płatności. Przepis art. 3 przepisów wprowadzających jest natomiast normą dotyczącą stanu faktycznego, tj. sytuacji zaistniałej w cukrownictwie w związku z dokonanymi już płatnościami cukrowymi za 2006 r. i przekroczeniem pułapu określonego dla Rzeczypospolitej Polskiej w kopercie krajowej. Przepis ten wymaga szczególnej uwagi, ponieważ narusza obowiązującą i podstawową zasadę porządku prawnego, jaką jest, wynikająca z art. 2 konstytucji, zasada niedziałania prawa wstecz. Zdaniem legislatora, należy uzyskać opinię Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, czy sytuacja faktyczna zaistniała w 2006 r., czyli przyczyny przekroczenia krajowej koperty środków na płatności cukrowe, uzasadnia uznanie tych płatności za nienależne rolnikom w myśl przepisów unijnych.

Zgłoszone wątpliwości wyjaśnił wiceminister K. Plocke. Poinformował on komisję, że Urząd Komitetu Integracji Europejskiej pozytywnie wypowiadał się na temat zapisów projektu ustawy i zmian dokonanych podczas prac w Sejmie.

W głosowaniu, na wniosek senator Grażyny Sztark, Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej oraz ustawy o opłacie skarbowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Jerzego Chróścikowskiego.

W drugim punkcie porządku dziennego rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o organizacji niektórych rynków rolnych oraz ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego.

Przyjęcie nowelizacji, uchwalonej przez Sejm na podstawie projektu rządowego, rekomendował senatorom i uzasadnił wiceminister K. Plocke. Celem ustawy zmieniającej ustawę o organizacji niektórych rynków rolnych oraz ustawę o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego jest przede wszystkim zmniejszenie obciążeń administracyjnych, nałożonych na przetwórcę wpisanego do rejestru uznanych przetwórców słomy lnianej lub konopnej na włókno oraz osobę traktowaną jako przetwórca. Zaproponowane zmiany mają również na celu jasne określenie obowiązku oznaczania zawartości zanieczyszczeń dla każdej partii krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego, która będzie stanowiła podstawę do ubiegania się o przyznanie dopłaty do przetwarzania, a także modyfikację przepisów, które umożliwiają wcześniejsze uzyskiwanie niezbędnych do funkcjonowania tego mechanizmu informacji. Konsekwencją tych rozwiązań ma być szybsza wypłata środków pomocowych. Ponadto wprowadzono zmiany, zmierzające do ustanowienia podstawy prawnej do wypłaty części krajowych płatności uzupełniających dla producentów surowca tytoniowego w formie płatności niezwiązanych z produkcją, a w zakresie rynku suszu paszowego - doprecyzowania przepisów dotyczących pobierania próbek suszu paszowego i wykonywania badań jakościowych tego suszu.

W opinii przedstawionej senatorom senackie biuro legislacyjne zaproponowało wprowadzenie trzech poprawek o charakterze doprecyzowującym. Z przedstawionymi sugestiami zgodzili się przedstawiciele rządu, obecni na posiedzeniu.

W głosowaniu Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska, ze względu na termin wejścia w życie ustawy, postanowiła zarekomendować Izbie przyjęcie rozpatrywanej ustawy bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Ireneusza Niewiarowskiego.

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE.

• Wniosek dotyczący decyzji ramowej Rady w sprawie wykorzystywania danych dotyczących rezerwacji pasażera (danych PNR) w celu egzekwowania prawa (COM(2007) 654), sygn. Rady UE 14922/07.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Infrastruktury.

Referent: senator Mariusz Witczak.

Przedstawiciel rządu: sekretarz stanu Tadeusz Jarmuziewicz.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt aktu prawnego wraz z uwagami rządu.

• Wniosek Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (COM(2008) 040), sygn. Rady UE 6172/08.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Referent: senator Grzegorz Wojciechowski.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marian Zalewski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt i postanowiła nie wnosić uwag.

• Wnioski nierozpatrywane - propozycja zaakceptowana przez Komisję Spraw Unii Europejskiej:

• art. 6 ust. 1 ustawy: COM(2007) 787, 870; COM(2008) 021, 023, 026, 028, 037, 039, 041, 048, 050, 051, 058,
• art. 6 ust. 4 ustawy: COM(2008) 036, 086.

Podczas swojego posiedzenia Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich wyraziła opinię na temat procedury uchwalania ustawy w sprawie wyrażenia zgody na ratyfikację Traktatu z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską. Pismo w tej sprawie 5 marca br. skierował do komisji marszałek Senatu.

Po zapoznaniu się z przesłanymi materiałami i w wyniku dyskusji komisja opowiedziała się jednogłośnie za procedurą zaproponowaną przez Konwent Seniorów.

Gościem Komisji Nauki, Edukacji i Sportu był minister sportu Mirosław Drzewiecki, który przedstawił plany rozwoju sportu i kultury fizycznej.

W swoim wystąpieniu minister wskazał na priorytety resortu, którym kieruje. Najważniejsza spośród nich - z oczywistych względów - była sprawa organizacji EURO - 2012. Jako istotne zadanie minister określił przygotowanie ustawy - Prawo sportowe, mającej zastąpić ustawę o kulturze fizycznej i sporcie kwalifikowanym. Legislacyjne plany resortu dotyczą również ustaw o bezpieczeństwie imprez masowych i dopingu.

Podczas posiedzenia minister M. Drzewiecki zapowiedział m.in. wprowadzenie kadencyjności władz związków sportowych. Kolejnym priorytetem ministerstwa jest program budowy boisk, który ma być realizowany od maja br. Minister M. Drzewiecki wskazał także na potrzebę racjonalizacji wsparcia inwestycji sportowych.

Dyskusję zdominowała kwestia przygotowań do organizacji EURO 2012. Mówiono również o sporcie kobiet, a także osób niepełnosprawnych. Zwrócono też uwagę na potrzebę organizowania kolejnych tego typu spotkań, niezdominowanych kwestią organizacji EURO 2012, po zakończeniu olimpiady w Pekinie.

Podczas posiedzenia minister M. Drzewiecki poinformował m.in., że stadiony piłkarskie w Krakowie i Chorzowie, na których - po ewentualnej decyzji podjętej w tej sprawie przez UEFA - będą rozgrywane mecze finałowe mistrzostw Europy w 2012 r., otrzymały status obiektów alternatywnych, a nie jak dotychczas, rezerwowych. Jak potwierdził, rząd nie jest przeciwny, aby mecze Euro 2012 były rozgrywane na sześciu, a nie, jak wcześniej ustalono, czterech stadionach: w Warszawie, Poznaniu, Wrocławiu i Gdańsku.

"Ostateczną decyzję w tej sprawie podejmie UEFA, my, jako organizatorzy, możemy ją tylko zaopiniować. Przy realizacji takich obiektów zawsze występuje pewne ryzyko inwestycyjno-budowlane, dlatego trzeba być przygotowanym na każdą ewentualność" - stwierdził minister. Trzy stadiony - w Warszawie, Gdańsku i we Wrocławiu - będą budowane od podstaw, a ten w Poznaniu zostanie poddany gruntownej modernizacji. Obiekty w Gdańsku i we Wrocławiu mają zostać oddane do użytku pod koniec 2010 r., stadion narodowy w Warszawie w połowie 2011.

"Przy wyborze projektantów stadionu narodowego nie eksperymentowaliśmy, wybraliśmy sprawdzoną firmę polsko-niemiecką mającą duże doświadczenie. Na ryzyko podjęcia współpracy z nowicjuszami nie można było sobie pozwolić, gdyż istniała obawa, że terminy zakończenia prac mogą nie być dochowane" - wyjaśnił szef resortu sportu.

Ministerstwo planuje, że na stadionie narodowym zostanie zrealizowana koncepcja tzw. domu sportu polskiego, gdzie będą miały w przyszłości swoje siedziby wszystkie związki sportowe, kancelaria prawna zajmująca się ich obsługą oraz kancelaria finansowo-księgowa. "Takie rozwiązanie jest optymalne m.in. ze względów finansowych. Związki nie będą musiały - tak, jak obecnie - wynajmować z funduszy budżetowych lokali na swoje siedziby. Te środki będzie można przeznaczyć na inne formy działalności. Zdaję sobie sprawę, że taka koncepcja może nie mieć pełnego poparcia wszystkich, będę jednak chciał opornych do niej przekonać. To nie będzie żaden zamach na samodzielność, w ten sposób chcemy im ułatwić pracę" - przekonywał senatorów minister M. Drzewiecki.

Wiele uwagi resort będzie poświęcał także realizacji "Narodowego programu budowy boisk", który ma umożliwić młodzieży, szczególnie z małych miejscowości, uprawianie sportu. W tym roku planowane jest wybudowanie ze środków budżetowych, urzędów marszałkowskich i gminnych około 600 boisk. Środki finansowe na te inwestycje są zagwarantowane, a realizacja planu będzie zależeć tylko od mocy przerobowych firm budowlanych.

Do 2012 r. na inwestycje sportowe w Polsce, włącznie ze stadionami na Euro, planowane jest wydanie około 8 mld złotych.

Minister poinformował senatorów, że resort, po igrzyskach olimpijskich w Pekinie, planuje przedstawić projekt nowelizacji prawa sportowego, którego założenia wcześniej zostaną poddane szerokim konsultacjom. "Zakładamy m.in. wprowadzenie kadencyjności władz w polskich związkach sportowych. Uważamy, że częstsze zmiany na stanowiskach prezesa i sekretarza generalnego będą miały pozytywny wpływ na działalność" - dodał.

Zapytany o przygotowania polskich sportowców do igrzysk w Pekinie, minister stwierdził, że zawodnikom stworzone zostały optymalne warunki treningowe.

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej zapoznała się z informacją rządu dla Sejmu i Senatu o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie lipiec - grudzień br. (podczas prezydencji portugalskiej). Informacje przedstawił podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej Piotr Serafin.

W drugiej części posiedzenia Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE.

• Wniosek dotyczący Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej Dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych wraz ze stanowiskiem rządu w tej sprawie; (COM(2008) 016), sygn. Rady UE 5862/08.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Środowiska.

Referent: senator Tadeusz Gruszka.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Janusz Zaleski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej postanowiła poprzeć projekt aktu prawnego wraz z zastrzeżeniami rządu.

• Wniosek dotyczący Decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie starań podejmowanych przez państwa członkowskie, zmierzających do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do 2020 r. zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych, wraz ze stanowiskiem rządu w tej sprawie; (COM(2008) 017), sygn. Rady UE 5849/08.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Środowiska.

Referent: senator T. Gruszka.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu J. Zaleski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej postanowiła poprzeć projekt aktu prawnego wraz z zastrzeżeniami rządu.

• Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla oraz zmieniający dyrektywy Rady 85/337/EWG, 96/61/WE, dyrektywy 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE i rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 wraz ze stanowiskiem rządu w tej sprawie; (COM(2008) 018), sygn. Rady UE 5835/08.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Środowiska.

Referent: senator T. Gruszka.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu J. Zaleski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej postanowiła poprzeć projekt aktu prawnego wraz z zastrzeżeniami rządu.

• Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych wraz ze stanowiskiem rządu w tej sprawie; (COM(2008) 019), sygn. Rady UE 5421/08.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Gospodarki.

Referent: senator T. Gruszka.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marcin Korolec.

Komisja Spraw Unii Europejskiej postanowiła poprzeć projekt aktu prawnego wraz z zastrzeżeniami rządu.

• Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników oraz dyrektywę 2002/58/WE dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej oraz rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów wraz ze stanowiskiem rządu w tej sprawie; (COM(2007) 698), sygn. Rady UE 15387/07.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Infrastruktury.

Referent: senator Piotr Głowski.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Andrzej Panasiuk.

Komisja Spraw Unii Europejskiej postanowiła poprzeć projekt aktu prawnego wraz z zastrzeżeniami rządu.

• Wniosek w sprawie decyzji Rady dotyczącej wytycznych w sprawie polityki zatrudnienia państw członkowskich (zgodnie z art. 128 Traktatu WE), stanowiący część Komunikatu Komisji do wiosennej Rady Europejskiej dotyczącego zintegrowanych wytycznych w sprawie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia na lata 2008-2010. (COM(2007) 803), sygn. Rady UE 16714/07.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.

Referent: senator Jan Wyrowiński.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Czesława Ostrowska.

Komisja Spraw Unii Europejskiej postanowiła poprzeć projekt aktu prawnego.

• Wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie ogólnych warunków dotyczących podatku akcyzowego wraz ze stanowiskiem rządu w tej sprawie; (COM(2008) 078), sygn. Rady UE 6615/08.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator J. Wyrowiński.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Jacek Kapica.

Komisja Spraw Unii Europejskiej postanowiła poprzeć projekt aktu prawnego wraz z zastrzeżeniami rządu.

• Wnioski nierozpatrywane - propozycja zaakceptowana przez Komisję Spraw Unii Europejskiej:

• art. 6 ust. 1 - COM(2008) 001, 009, 056, 057, 059, 061, 065, 071, 079, 082, 5213/08;
• art. 6 ust. 4 - COM(2008) 076, 083, 084.

Na swym posiedzeniu Komisja Kultury i Środków Przekazu rozpatrywała "Sprawozdanie Rady Języka Polskiego o stanie ochrony języka polskiego w latach 2005-2006".

Rada Języka Polskiego co dwa lata przedstawia Sejmowi i Senatowi raport o stanie ochrony języka. Raport zaprezentowany komisji jest trzecim, odkąd rada powstała. W dwóch poprzednich omówiono stan ochrony języka polskiego w różnych dziedzinach życia i w rozmaitych typach tekstów. Po przesłaniu ich do parlamentu oraz dyskusji nad nimi w komisjach zostały one zebrane i opublikowane w książce "Polszczyzna publiczna początku XXI wieku", wydanej przez RJP w 2007 r.

Podczas posiedzenia Komisji Kultury i Środków Przekazu informację na temat stanu ochrony języka polskiego przedstawiła sekretarz Rady Języka Polskiego dr Katarzyna Kłosińska. Jak podkreśliła w rekomendowanym senatorom sprawozdaniu rada postanowiła poddać analizie stan języka podręczników szkolnych i podręczników do nauczania religii. Zdaniem rady, wyniki tej analizy są niepokojące. Wiele zastrzeżeń budzi język i komunikatywność podręczników, niejednorodność stylistyczna tekstów, a także licznie występujące błędy ortograficzne, gramatyczne i leksykalne.

Przeanalizowano książki przeznaczone dla różnych poziomów nauczania różnych przedmiotów, w tym podręczniki do nauki religii w szkole. Jak stwierdzono w raporcie, język podręczników szkolnych jest często niedostosowany do poziomu uczniów, a w tekstach zdarzają się błędy językowe. Autorzy raportu zwrócili uwagę, że w podręcznikach zdarzają się błędy gramatyczne, stylistyczne, ortograficzne i interpunkcyjne. Poważnym problemem jest też to, że język niektórych podręczników jest zbyt skomplikowany i niedostosowany do wieku i możliwości percepcyjnych uczniów. Szczególnie widoczne jest to w książkach dla najmłodszych uczniów.

Jako przykład przytoczono zdanie z podręcznika dla klasy III szkoły podstawowej. Brzmi ono: "Jeśli chcesz dowiedzieć się, którą drogą Kalendarek dotrze do zaczarowanego zamku, to odszukaj zdanie, które zawiera rzeczowniki tylko rodzaju żeńskiego". Zdaniem autorów raportu, zdanie to jest zbyt długie i ma zbyt skomplikowaną budowę.

Raport przedstawiony Komisji Kultury i Środków Przekazu zawiera też przykłady zdań, które w sposób niezamierzony przez autora podręcznika brzmią śmiesznie: "Podczas wyścigów gęsto sypał się trup koński i ludzki" czy "Funkcję hetery podkreślał jej strój roboczy - nagość".

Zdaniem Rady Języka Polskiego, z analizy płynie wniosek, że autorzy i recenzenci podręczników w niewystarczający sposób dbają o poprawność i staranność języka. Odbija się to, niestety, na umiejętnościach językowych uczniów.

Jak stwierdziła sekretarz Rady Języka Polskiego dr K. Kłosińska, świadczy to o zaniedbaniach ze strony recenzentów - ekspertów, których opinii zasięga Ministerstwo Edukacji Narodowej przed dopuszczeniem podręcznika do użytku szkolnego. Każdą książkę ocenia kilku recenzentów. Jeden z nich opiniuje poprawność językową publikacji.

Członkowie komisji, zaniepokojeni wynikami analizy poprawności językowej podręczników uznali, iż wnioski płynące z raportów szczegółowych opracowanych przez Radę Języka Polskiego, powinny stać się jak najszybciej przedmiotem troski Ministerstwa Edukacji Narodowej. Senatorowie wyrazili pogląd, iż zachodzi potrzeba zmodyfikowania przez MEN procedury kwalifikowania podręczników do użytku szkolnego. W opinii senatorów należałoby przede wszystkim uszczegółowić kryteria ich oceny.

W dyskusji senatorowie pozytywnie ocenili przedłożone sprawozdanie, doceniając szczegółowość opracowania, informacje zawarte w załącznikach, oraz uznali zasadność przedstawionych wniosków, zmierzających do ochrony języka polskiego. W opinii senatorów, sprawozdanie powinno być rozpatrzone również przez Komisję Nauki, Edukacji i Sportu. Zaproponowano także, aby sprawozdanie - ze względu na wagę problemu ochrony języka polskiego - było przedstawione na posiedzeniu plenarnym Senatu

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Kultury i Środków Przekazu

zapoznano się z przygotowanym przez Polską Radę Muzyczną projektem "Narodowe standardy edukacji kulturalnej".

W posiedzeniu wzięli udział członkowie Zarządu Polskiej Rady Muzycznej: wiceprezes Eugeniusz Knapik, Joanna Wnuk-Nazarowa, Andrzej Białkowski i Violetta Łabanow oraz ekspert Andrzej Rakowski.

Przedstawiając projekt, reprezentanci PRM wyrazili przekonanie, że podstawą niezbędnej przebudowy systemu edukacji kulturalnej powinny być "Narodowe standardy edukacji kulturalnej" - kompleksowy dokument państwowy, zaakceptowany przez wszystkie środowiska związane z kulturą, edukacją i nauką, określający m.in. model kulturalnego wykształcenia Polaków, a także powinności instytucji kultury w dziedzinie edukacji kulturalnej społeczeństwa.

Podczas posiedzenia członkowie Polskiej Rady Muzycznej przedstawili również informację na temat stanu edukacji muzycznej w Polsce.

Wnioski wypływające z diagnozy stanu edukacji muzycznej omówił dr A. Białkowski. Podkreślił, że słabo wykształcona kadra nauczycieli w znacznym stopniu ogranicza szansę dzieci i młodzieży na efektywną i skutecznie wspierającą rozwój wrażliwości muzycznej edukację. Jego zdaniem, dokument rządowy określający i ujednolicający podstawy nauczania charakteryzuje niespójność w warstwie założeń filozoficznych i psychologicznych oraz zdawkowość i ogólnikowość w dziedzinie określania treści nauczania. Uczniowie polskich szkół na wszystkich szczeblach nauczania charakteryzują się niskim poziomem kompetencji muzycznych.

Przedstawiciele Polskiej Rady Muzycznej uważają, że kompleksowa reforma sektora edukacji muzycznej jest dziś sprawą pilną i niezbędną. W sposób szczególny zaapelowali do senatorów o wsparcie działań zmierzających do przywrócenia nauczania muzyki w klasach I-III szkoły podstawowej.

Senatorowie z zainteresowaniem zapoznali się z przedstawionymi przez PRM informacjami na temat stanu edukacji muzycznej dzieci i młodzieży. Wyrazili zaniepokojenie pogarszającym się poziomem podstawowej edukacji kulturalnej. Uznali, iż niezbędne jest podjęcie działań na rzecz podniesienia kultury muzycznej zarówno dzieci i młodzieży, jak i całego społeczeństwa. Odnosząc się do projektu "Narodowych standardów edukacji kulturalnej", senatorowie wyrazili wątpliwość co do zasadności określenia narodowych standardów edukacji kulturalnej. Uznali, iż należy zachować ostrożność w tym zakresie.

W przedstawionym projekcie Polska Rada Muzyczna, zrzeszająca szefów polskich instytucji muzycznych, postuluje rozszerzenie edukacji artystycznej w szkołach. Projekt jest jednym z efektów prac komisji powołanej przez radę. Komisja, która powstała w 2006 r., ma za zadanie ocenę poziomu nauczania muzyki i innych przedmiotów artystycznych w szkołach. Ma też zaproponować sposoby podniesienia tego poziomu. Członków rady zaniepokoił przede wszystkim "głęboki impas, w jakim znalazła się edukacja muzyczna w naszym kraju". Ich zdaniem, sytuacja wymaga nowych rozwiązań zarówno w sferze szkolnictwa powszechnego, artystycznego, kształcenia nauczycieli muzyki, jak i różnych form upowszechniania muzyki. Propozycje rady nie dotyczą jednak tylko muzyki, lecz przedmiotów artystycznych w ogóle.