Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej.

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na dwudziestym dziewiątym posiedzeniu w dniu 8 grudnia. Do Senatu została przekazana w tym samym dniu. Marszałek Senatu w dniu 8 grudnia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Rodziny i Polityki Społecznej. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 309, a sprawozdanie komisji w druku nr 309A.

Proszę sprawozdawcę Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, senatora Antoniego Szymańskiego, o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania.

Proszę bardzo.

Senator Antoni Szymański:

Panie Marszałku! Państwo Ministrowie! Wysoka Izbo!

Mam zaszczyt przedstawić w imieniu Komisji Rodziny i Polityki Społecznej opinię do ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej.

Ta ustawa dotyczy kwestii wdrażania w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i w domach pomocy społecznej standardów, które powinny zostać zrealizowane, zgodnie z obecną ustawą, do końca bieżącego roku. Okazało się jednak, że długi okres na dostosowanie wspomnianych placówek do odpowiednich standardów nie przez wszystkie placówki został wykorzystany. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej oblicza, że około 15% placówek nie uzyskało w tym czasie odpowiednich standardów. Wobec tego powstał problem, czy podejść do tego tak, że po 31 grudnia bieżącego roku te placówki powinny przestać funkcjonować, czy też podejść do tego w inny sposób, czyli dać im szansę, żeby mogły uzyskać te standardy w nieco dłuższym okresie.

Otóż, biorąc pod uwagę znaczenie tych placówek i zakładów, tysiące oferowanych przez nie miejsc, zaawansowanie prac w rozmaitych placówkach, które zmierzają do uzyskania standardów, rząd doszedł do przekonania, że należy ten okres wydłużyć po to, żeby owe 15% rozmaitych placówek mogło uzyskać niezbędne, wyższe niż obecnie, standardy.

W związku z tym w ustawie o zmianie ustawy o pomocy społecznej proponuje się, aby domy pomocy społecznej, które nie osiągają obowiązującego standardu, były zobowiązane do opracowania i realizacji programu naprawczego do końca 2010 r., a więc wydłuża się ten okres o cztery lata. Mieliśmy wątpliwości, czy to nie jest zbyt długi okres, bo wydaje się, że dodanie do obecnego okresu jeszcze czterech lat bardzo go wydłuża, ale komisja nie wniosła w tej sprawie poprawek. W tym okresie, zgodnie z ustawą, zachowują moc zezwolenia na prowadzenie domu pomocy społecznej wydane przed dniem wyjścia w życie ustawy, a także wydane wcześniej zezwolenia warunkowe.

Jednocześnie zawarte są w tej ustawie pewne zabezpieczenia dla tych domów pomocy społecznej, dla tych placówek, które nie będą intensywnie realizowały zmian prowadzących do uzyskania standardów. Mianowicie wcześniej, czyli przed rokiem 2010, od 1 stycznia 2009 r. organ gminy może nie kierować do domu pomocy społecznej prowadzonego na podstawie zezwolenia warunkowego, jeśli nie są podejmowane odpowiednie działania w kierunku dokonania takich zmian, aby uzyskać wymagane standardy. I kolejna sprawa, o tym mówi kolejny punkt, otóż opłata za pobyt w domu pomocy społecznej prowadzonym na podstawie zezwolenia warunkowego po 31 grudnia przyszłego roku nie może zostać podwyższona. Argumentacja, uzasadnienie tego przepisu jest takie, chodzi o to, żeby w placówkach, które znacznie odbiegają czy nie realizują standardów, nie można było pobierać takich samych opłat, jakie pobierane są w placówkach, które standardy realizują. Dotyczy to również placówek opiekuńczo-wychowawczych, które mają obowiązek opracowania programu naprawczego do końca 2007 r.

W tej ustawie mówimy również o tym, że podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym oraz w podeszłym wieku, a które nie spełniają standardów, obowiązane są dostosować się do tych wymagań do 31 grudnia 2010 r. Za tymi rozwiązaniami opowiedzieli się wszyscy członkowie Komisji Rodziny i Polityki Społecznej.

W ramach dyskusji rozważaliśmy między innymi kwestię obecnie jednakowych opłat za opiekę w rozmaitych placówkach. Wydaje się, że ta ustawa i ta nowelizacja nie nadają się do tego, żeby różnicować opłaty w zależności od standardu i oferty, jaką ma placówka dla swoich klientów. W tej sytuacji prawdopodobnie komisja zwróci się do Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, żeby to zróżnicować, ale w ramach rozporządzenia. Chodzi o uwzględnienie tego, że jednak placówki są różne, w związku z tym również opłaty za pobyt w tych placówkach powinny być różne. To są konsekwencje naszej dyskusji na ten temat.

Jeśli zaś chodzi o kwestię zasadniczą, czyli decyzję o tym, żeby nie zamykać zakładów, żeby one mogły funkcjonować, ale jednocześnie musiały dostosować się do standardów, to rozmawialiśmy też o tym, że również wojewoda ma pewną możliwość mobilizowania kierownictw placówek w tym kierunku, żeby dostosowywały się one do właściwych standardów.

Ministerstwo informowało również o pomocy kierowanej ze strony rządu do placówek, które zmieniają się, zmieniają się korzystnie. Jest tu też podziękowanie tym placówkom, które uzyskały już właściwe standardy. Wymagało to dużej pracy powiatów, dużej pracy samorządu, a w szczególności kierownictw i osób zatrudnionych w placówkach, które uzyskały wyższe standardy i zapewniają swym klientom lepsze warunki. Dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa senatorów chce zadać pytanie panu senatorowi sprawozdawcy? Nie ma pytań.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa została wniesiona jako poselski oraz rządowy projekt ustawy. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister pracy i polityki społecznej reprezentowany przez podsekretarza stanu Bogdana Sochę.

Czy pan minister chciałby zabrać głos?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Bogdan Socha: Panie Marszałku, Wysoka Izbo, pan przewodniczący Szymański tak dobrze przedstawił argumentację w odniesieniu do ustawy, że ja już bardzo dziękuję.)

Czy ktoś chce zadać pytanie panu ministrowi? Nie ma chętnych.

Otwieram dyskusję.

Pan senator Augustyn, proszę bardzo.

Senator Mieczysław Augustyn:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie! Panie Ministrze!

To ważna ustawa. Blisko sto tysięcy osób przebywających w domach pomocy społecznej, publicznych, niepublicznych, prywatnych, czeka z niepokojem na rozstrzygnięcie, co dalej z terminem osiągnięcia standardów. Nie wszystkie domy mają ten problem, ale 15%, tak jak zostało to powiedziane, rzeczywiście w dziesięcioletnim okresie nie zdołało osiągnąć standardów. Można się spierać, na ile było to wynikiem konieczności, na ile było to wynikiem niekoniecznie docenienia przez samorządy wagi spraw związanych z placówkami stacjonarnymi pomocy społecznej. Osobiście stoję na stanowisku, że samorządy starały się w lwiej części sprostać temu wielkiemu wyzwaniu, ale reformy, które rozmaicie rozrzuciły domy pomocy społecznej po różnych powiatach, spowodowały, że dla wielu samorządów udźwignięcie tego zadania było wielką trudnością. Przywołam przykład mojego powiatu, powiatu pilskiego, gdzie w spadku, tak to nazwę, po reformie w powiecie niedużym, słabym ekonomicznie dostaliśmy aż pięć domów pomocy społecznej. Niektóre samorządy nie miały żadnego domu, niektóre miały ich nawet sporo, ale były to bogate aglomeracje, powiaty grodzkie w dużych ośrodkach i nie było tam kłopotów.

Mówię o tym dlatego, że proponowana ustawa nie tylko przesuwa - i dobrze, że tak się dzieje - realizację programu naprawczego na okres do końca 2010 r., a więc do roku 2011, ale równolegle na domy pomocy, które będą się opóźniały w realizacji tego programu, nazwijmy to, dodatkowego programu naprawczego, nakłada pewne sankcje. W ocenie ministerstwa ma to zmobilizować samorządy do tego, żeby poważniej potraktowały nowe zadania, żeby skorzystały z szansy i odczuły trudności w wypadku, gdyby nie podjęły stosownych działań.

Te rozwiązania, które, jak sądzę, wynikają z nienajlepszej oceny woli samorządów do zrealizowania programów naprawczych, są dziełem kompromisu. Początkowo planowałem złożyć poprawki, które uczyniłyby te sankcje fakultatywnymi, jednak ostatecznie uszanowałem kompromis, jaki został zawarty między ministerstwem a komisjami sejmowymi.

Ten kompromis jest ważny. Początkowo ministerstwo planowało ustanowić termin realizacji programów naprawczych na rok 2009. Wydaje się, że przesunięcie tego terminu ma znaczenie nie tylko w tym sensie, że jest więcej czasu, ale przede wszystkim daje szansę, daje możliwość skorzystania z dobrodziejstw, chodzi o zabiegi ministerstwa o to, ażeby również domy pomocy społecznej mogły skorzystać w nowej perspektywie finansowej z dofinansowania ze środków Unii Europejskiej na dochodzenie do standaryzacji. Gdyby to było dwa lata wcześniej, to - biorąc pod uwagę praktykę, fakt, że pierwsze dwa lata upływają zwykle na sprostaniu wszelkim wymogom unijnych procedur - praktycznie na realizację nie zostałoby czasu. Cieszę się, że ten czas się wreszcie znajdzie, a także ze wsparcia środkami, które ministerstwo, o czym przypomniał pan przewodniczący Szymański, samo chce co roku dodatkowo na ten cel przeznaczać. Pozwoli to samorządom, które znajdują się w najtrudniejszej sytuacji, dogonić uciekający czas z korzyścią dla mieszkańców rozmaitych placówek, bo w pracach nad tą ustawą wszystkim nam przyświecał jeden cel, ażeby poprawić warunki pobytu mieszkańców domów pomocy społecznej.

Przy tej okazji chciałbym powiedzieć, że nie jest to jedyna kwestia, na której rozstrzygnięcie czeka ta grupa mieszkańców. Do rozpatrzenia, do rozstrzygnięcia jest także kwestia finansowania w tych domach usług medycznych, zwłaszcza pielęgniarskich i rehabilitacyjnych. Z grupą senatorów złożyłem do laski marszałkowskiej projekt ustawy w tej materii. A w niedalekiej perspektywie trzeba zadbać o to, ażeby sprawy domów pomocy społecznej zostały właściwie wkomponowane w system ubezpieczeń pielęgnacyjnych, których wprowadzenie jest również pilną koniecznością i za czym powinniśmy się opowiadać. Dopiero wówczas domy pomocy społecznej staną się rzeczywiście dobrym, funkcjonalnym i integralnym elementem systemu opieki długoterminowej w Polsce, co powinno być naszym systemowym, długofalowym dążeniem.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Pani senator Ewa Tomaszewska.

Senator Ewa Tomaszewska:

Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Senacie!

Ja chciałabym zwrócić uwagę na to, że problem pomocy przede wszystkim osobom starszym będzie coraz bardziej zaprzątał naszą uwagę, będzie trzeba coraz więcej wysiłku włożyć w to, by to właściwie zorganizować. Zadbanie o kierunek odpowiedniej opieki pielęgnacyjnej jest niezbędne. Nie dotyczy on wyłącznie sytuacji w domach pomocy społecznej, bo usługi pielęgnacyjne powinny być świadczone w domach osób starszych, bezradnych, którym taka pomoc jest niezbędna, a wówczas będzie ona pewnie właściwsza i tańsza.

Jeśli chodzi o samą ustawę, mam mieszane uczucia. Ta ustawa wcale mnie nie cieszy, bo nie po raz pierwszy wprowadzana jest zmiana, która przesuwa termin uzyskania standardów. Oczywiście jest konieczność przyjęcia takiej ustawy, jest potrzeba dania szansy placówkom, żeby osiągnęły właściwy stan, jednak wielokrotne przesuwanie terminu powoduje też takie podejście: następnym razem też nie będzie trzeba tego zrobić; można powiedzieć, że wpływa to na zwalnianie tempa tych działań. Fakt, że ma to dwojakie skutki - rozmawialiśmy o tym z panem senatorem Szymańskim - jest to kwestia tych opłat. Z jednej strony jeżeli wysokość opłat nie może być podnoszona, to jest mniej środków na podwyższenie standardu, z drugiej strony jeśli nie będzie żadnej presji, to i nie będą podwyższane standardy, świadczy o tym rzeczywistość. Wydaje mi się, że wreszcie, korzystając ze środków unijnych, należy doprowadzić domy pomocy społecznej w Polsce do właściwych standardów. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Lista mówców została wyczerpana.

Zamykam dyskusję.

Głosowanie w sprawie ustawy przeprowadzimy na tym posiedzeniu, pewnie jeszcze dzisiaj wieczorem.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na dwudziestym ósmym posiedzeniu w dniu 16 listopada 2006 r. i w tym dniu została przekazana do Senatu. Marszałek Senatu w dniu 20 listopada skierował ja do Komisji Rodziny i Polityki Społecznej. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 289, a sprawozdanie komisji w druku nr 289A.

Proszę sprawozdawcę Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, senator Ewę Tomaszewską, o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji.

Proszę bardzo.

Senator Ewa Tomaszewska:

Dziękuję bardzo.

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Ustawa o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych reguluje sytuację dziś już około trzystu osób. Ta ustawa ma swoją historię. Została przygotowana dla osób będących cywilnymi ofiarami wojny, całkowicie niezdolnych do pracy lub też wymagających pomocy, niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Została ona przygotowana i przyjęta w czasie trzeciej kadencji parlamentu, a w czwartej kadencji przez rząd pana Leszka Millera w ramach ustaw okołobudżetowych została ona praktycznie zlikwidowana, a więc nie działa. Osoby, którym miały przysługiwać świadczenia z jej tytułu, nie otrzymały ich ani razu, bo zanim weszła ona w życie, została zlikwidowana.

Dlaczego przypominam o tym, że trzysta osób będzie objętych tymi świadczeniami, kiedy ustawa wejdzie w życie? Wcześniej to było tysiąc pięćset osób. To są ludzie, którzy praktycznie już nas opuszczają, już odchodzą, ludzie, których dotknęła w bardzo drastyczny sposób wojna i którzy dzisiaj żyją często w niezwykle ciężkich warunkach. I tylko takich osób ta ustawa dotyczy. Nie tych, którym się mimo to, mimo ciężkiego okaleczenia później w życiu zawodowo czy inaczej powiodło. Dotyczy tylko tych, którzy rzeczywiście mają trudne warunki.

Świadczenie pieniężne będą mogli otrzymać ci, którzy na skutek działań wojennych w okresie lat 1939-1945 lub wskutek eksplozji niewypałów czy niewybuchów po wojnie utracili wzrok. Świadczenie to będzie w wysokości renty socjalnej. Nie jest to szczególnie wysoka kwota, to jest 84% najniższej renty, w dniu dzisiejszym 501 zł 87 gr. Ponadto będzie im przysługiwał zasiłek pielęgnacyjny - o ile nie przysługuje im już ten zasiłek z innego tytułu, bo oczywiście przysługuje on tylko raz, nie może się to świadczenie dublować - w wysokości 153 zł 19 gr.

Poza tym są inne świadczenia, które będą przysługiwać tym osobom w związku z treścią ustawy: prawo do bezpłatnych przejazdów publicznymi środkami komunikacji miejskiej, na wniosek danej osoby pierwszeństwo w umieszczeniu jej w domu pomocy społecznej, prawo do bezpłatnych leków oraz przedmiotów ortopedycznych, prawo do świadczeń specjalistycznych bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, prawo do skierowania na pobyt w sanatorium co najmniej raz na trzy lata, prawo do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego - przy czym wysokość ulgi będzie uzależniona od uznania lub też nieuznania osoby za niezdolną do samodzielnej egzystencji - prawo do zwolnienia z opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiowych i telewizyjnych. Te prawa są prawami podobnymi do praw kombatantów bądź mniejszymi.

Biuro Legislacyjne zwraca uwagę na to, że przyznanie siedemdziesięcioośmioprocentowej ulgi na przejazdy kolejowe lub autobusowe cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych, uznanym za osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji, może być uznane za pewną dyskryminację wobec innych osób o tym samym poziomie inwalidztwa. Dla nich ta zniżka jest nie tak wysoka - albo 49%, albo 37%, w zależności od rodzaju połączeń. I stąd jest wątpliwość, czy nie zostanie ten zapis uznany po prostu za dyskryminujący. Ja przypomnę, że w ustawie, która była już uchwalona, a o której mówiłam na początku, nie dzielono osób wedle rodzaju problemów zdrowotnych spowodowanych drastycznymi działaniami wojennymi. Wówczas niestety nie doszło do funkcjonowania tej ustawy.

Teraz przejdę do sprawy może mało eleganckiej w stosunku do tych osób: do kosztów ustawy. To będzie około 4 milionów zł, to jest śladowa kwota w budżecie państwa. Wydaje mi się, że dziś udzielanie pomocy ludziom, którzy w bardzo dotkliwy sposób ucierpieli wskutek wojny, jest naszym obowiązkiem. Zwracanie uwagi na koszty jest więc pewnym nieporozumieniem, a koszty są śladowe.

W trakcie posiedzenia naszej komisji mieliśmy także wystąpienie jednego z senatorów, senatora Koguta, który akurat wywodzi się z kolejnictwa. Stwierdził on, że dla kolei taki ubytek związany z pokryciem kosztów jest śladowy i w ogóle nie należy o tym mówić. Wydaje mi się bardzo znamienne to, że o tym właśnie mówi człowiek, który jest z tej branży. Przecież osoby w takim stanie nie jeżdżą nagminnie środkami lokomocji i koszty te nie będą duże. Myślę więc, że kwestia pomocy dla tych osób w sensie etycznym powinna być rozpatrywana jednoznacznie. Są to osoby, które zostały przez los bardzo dotkliwie pokrzywdzone, które są już w bardzo podeszłym wieku i niewiele przed nimi zostało szans życiowych, trzeba im więc te ostatnie lata ułatwić.

W naszej komisji za przyjęciem ustawy bez poprawek głosowali praktycznie wszyscy, jedna osoba wstrzymała się od głosu, ale nie ze względu na jakiekolwiek zastrzeżenia co do przyznanych świadczeń, ale ze względu na możliwość przygotowania poprawki tak, by ustawa nie dyskryminowała innych grup osób niepełnosprawnych z tych samych przyczyn. Jeśli chodzi o potrzebę rozwiązania tego problemu, to nie było wątpliwości, nie było żadnych głosów przeciwnych, żadnych zastrzeżeń co do treści ustawy. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać pytanie pani senator sprawozdawcy?

Proszę bardzo.

Senator Ryszard Górecki:

Panie Marszałku! Pani Senator!

Jaka jest, proszę przynajmniej szacunkowo określić, liczba osób uprawnionych do otrzymywania tego świadczenia? Pani wspomniała o trzech...

(Senator Ewa Tomaszewska: Około trzystu osób teraz. Dawniej było...)

Około trzech tysięcy chyba?

(Senator Ewa Tomaszewska: Nie, około trzystu osób.)

Tylko trzysta osób?

(Senator Ewa Tomaszewska: Dawniej było około tysiąca pięciuset osób z tego rodzaju okaleczeniem, których sprawę reguluje ta ustawa.)

To w jaki sposób to ustalono? To jest w sumie niewielka liczba.

Senator Ewa Tomaszewska:

Jeśli chodzi o ustalenie, to osoby te są dobrze zorganizowane i mają swoje przedstawicielstwo. Przedstawiciele tych osób byli na posiedzeniu komisji. Oni prowadzą działalność socjalną wśród swoich członków i utrzymują z nimi kontakty, więc mają rozeznanie, wiedzą, ile mniej więcej jest takich osób. Można się pomylić, ale o niewiele, dlatego że rozeznanie to jest dość dobre. Środowisko osób niewidomych jest środowiskiem dość aktywnym.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Czy ktoś jeszcze?

Dziękuję, Pani Senator.

(Senator Ewa Tomaszewska: Dziękuję.)

Przypominam, że rozpatrywana ustawa była poselskim projektem ustawy. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister pracy i polityki społecznej. Panią minister reprezentuje pani podsekretarz stanu Joanna Kluzik-Rostkowska.

Czy pani minister chce zabrać głos?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy
i Polityki Społecznej
Joanna Kluzik-Rostkowska:

Tak, chciałabym powiedzieć, że nigdy nie mieliśmy wątpliwości co do sensu tego typu zapisu i tej ustawy. Co prawda na początku prac myśleliśmy o tym, żeby uhonorować w jednym akcie prawnym różne ofiary, bo tych środowisk, które zgłaszają wobec nas roszczenia, jest znacznie więcej. Ale szanując wolę Sejmu i Senatu, uważamy, że w zasadzie będzie dobrze, jeżeli ta ustawa zostanie szybko uchwalona i będzie początkiem prac honorowania również i innych środowisk, które chciałyby zostać uhonorowane. Dziękuję bardzo.

(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Marek Ziółkowski)

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Pani Minister.

Czy ktoś z obecnych na sali państwa senatorów chciałby zadać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę pytanie do pani minister? Nie widzę chętnych.

Rozumiem, że także nikt nie zapisał się do głosu...

A, przepraszam, Panie Senatorze. Proszę bardzo. Pytanie, tak?

(Senator Antoni Szymański: Nie, głos w dyskusji.)

Głos w dyskusji, dobrze.

Zapraszam pana senatora Szymańskiego do zabrania głosu. Jedyny na razie dyskutant, może znajdą się następni.

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Antoni Szymański:

Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo!

Chciałbym się odnieść do kwestii, o której mówiła pani senator Tomaszewska, a która dotyczy zniżek na przejazdy środkami komunikacji zbiorowej w ruchu kolejowym w pociągach osobowych i pospiesznych oraz samochodach komunikacji zwykłej. Oczywiście w tej ustawie nie jest to podstawowa sprawa, jest to jedno z uprawnień, które się pojawia. Dyskutowaliśmy o tym podczas obrad komisji. Chciałbym w związku z tym zgłosić stosowną poprawkę. Jej celem jest nie tyle zaoszczędzenie środków budżetowych, ile to, żeby pewna równość pomiędzy różnymi grupami kombatantów została zachowana, bo o tę równość musimy dbać.

Otóż proponuje się w ustawie siedemdziesięcioośmioprocentową zniżkę na przejazdy środkami komunikacji zbiorowej - i tak samo jest w przypadku uprawnień inwalidów wojskowych. Podstawą tego typu specjalnych uprawnień dla inwalidów wojennych jest wyrażony w art. 19 Konstytucji Rzeczypospolitej imperatyw nakazujący otaczać szczególną opieką państwa weteranów walk o niepodległość, zwłaszcza inwalidów wojennych.

Mając to na względzie, trzeba podkreślić, że inwalidzi wojenni drugiej grupy inwalidztwa i kombatanci, a więc osoby zasłużone w walce o niepodległość Polski, mają uprawnienie do niższej ulgi komunikacyjnej, 49% oraz 37%, w zależności od rodzaju połączenia kolejowego lub autobusowego. Ustawa z 16 listopada 2006 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych zrównuje zatem w niektórych uprawnieniach niewidome cywilne ofiary wojny właśnie z grupą szczególnie zasłużonych w walkach o niepodległość, przyznając im między innymi prawo do zniżki na przejazdy środkami publicznego transportu czy stupięćdziesięcioprocentowy dodatek pielęgnacyjny dla osób całkowicie niezdolnych do samodzielnej egzystencji.

Zrównanie w uprawnieniach komunikacyjnych cywilnych niewidomych ofiar wojny z inwalidami wojennymi pierwszej grupy może być dyskryminujące dla inwalidów wojennych drugiej grupy, kombatantów, a także dla grupy innych osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Osoby te mogą korzystać, jak już mówiłem, z niższej ulgi, 49% albo 37%, w zależności od rodzaju połączenia kolejowego. W tej kwestii złożę stosowną poprawkę.

Chciałbym jeszcze wypowiedzieć się co do kwestii drugiej, nad którą dyskutowano podczas posiedzenia komisji, a która zostaje jako pewne zadanie dla rządu i parlamentu. Otóż w tej chwili obejmujemy tą ustawą osoby niezwykle pokrzywdzone skutkami wojny światowej, a dotyczy ona osób, które utraciły wzrok. Jest jednak wiele osób, które pozostały kalekami i nie mogły podjąć żadnej pracy. Są to często osoby, którym urwało rękę, straciły nogi, jeżdżą na wózku. One nie mogły podjąć żadnej pracy. Ta ustawa tych osób nie obejmuje. W pierwszym momencie, kiedy dyskutowaliśmy o tym podczas posiedzenia komisji, twierdziłem, że zgłoszę poprawkę, która będzie włączała do tej ustawy również osoby głęboko poszkodowane, osoby kalekie, niepełnosprawne. Potem jednak, kiedy o tym myślałem dłużej i konsultowałem z Biurem Legislacyjnym, okazało się, że włączenie takiej poprawki do tej ustawy byłoby niezmiernie trudne.

Zatem wydaje się, że ta ustawa powinna być pewną matrycą, przykładem tego, jak rozwiązać problemy osób będących w podobnej sytuacji jak osoby, które straciły wzrok, osób, które są głęboko niepełnosprawne. Ale to jest zadanie już nie na ten rok, ale na rok przyszły. Nie możemy o nich zapomnieć. Ta ustawa właśnie wskazuje, że inne grupy również powinny być objęte taką pomocą. Mocno mówiłem o pewnej zasadzie równości, bo ona również nakazuje aktywność w tej kwestii, by inne poszkodowane osoby zgodnie z przyjętymi tutaj rozwiązaniami także zostały potraktowane w ten sposób. Wydaje się jednak, że do tego jest potrzebna odrębna ustawa, że nie dałoby się tego zrobić w ramach tej ustawy. Dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Informuję Wysoki Senat, że lista mówców została wyczerpana.

Zgodnie z regulaminem zamykam dyskusję.

Pytanie do pani minister: Pani Minister, ponieważ zgłoszono wniosek o charakterze legislacyjnym, czy zechce się pani do niego ustosunkować, do wniosku pana senatora Szymańskiego?

Zapraszam.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy
i Polityki Społecznej
Joanna Kluzik-Rostkowska:

Jesteśmy za przyjęciem tego wniosku, więc jeżeli możemy o to prosić... Dziękuję.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Pani Minister.

W trakcie dyskusji został zgłoszony wniosek o charakterze legislacyjnym, dlatego też, zgodnie z Regulaminem Senatu, proszę Komisję Rodziny i Polityki Społecznej o ustosunkowanie się do przedstawionego w toku debaty nad tym punktem wniosku i przygotowanie sprawozdania w tej sprawie, jeszcze w dniu dzisiejszym oczywiście.

Informuję, że głosowanie w sprawie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych zostanie przeprowadzone po przerwie w obradach, dzisiaj o godzinie 19.15.

Przystępujemy, proszę państwa, do rozpatrzenia punktu dziesiątego porządku obrad. Chciałbym, żeby to był ostatni punkt przed przerwą. Powinniśmy skończyć do godziny 16.00 czy nawet przed 16.00, ale zobaczymy, jak obrady nad tym punktem zostaną przeprowadzone, jak nam to pójdzie.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt i ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

Sejm uchwalił tę ustawę 8 grudnia 2006 r. W tym samym dniu została przekazana do Senatu. Marszałek Senatu skierował ją do Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska. Komisja przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Tekst ustawy: druk nr 308, sprawozdanie komisji: druk nr 308A.

Poproszę pana senatora Wierzbickiego, sprawozdawcę Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska, o przedstawienie sprawozdania komisji w tej sprawie.

Panie Senatorze, mównica jest pańska.

Senator Roman Wierzbicki:

Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!

W dniu 12 grudnia na posiedzeniu senackiej Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska odbyła się dyskusja nad uchwalonym przez Sejm Rzeczypospolitej w dniu 8 grudnia rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt i ustawy o ochronie zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt zawartym w druku nr 308.

Mam zaszczyt przedstawić stanowisko komisji w tej sprawie. Ustawa ma na celu dostosowanie prawa polskiego do prawa Unii Europejskiej obejmującego rozporządzenie Rady nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań, rozporządzenia zmieniającego dyrektywy nr 64/432, 93/119 oraz rozporządzenie nr 1255/97.

Rozporządzenie to wchodzi w życie z dniem 5 stycznia 2007 r. Określa ono warunki związane z transportem zwierząt kręgowych w zależności od gatunku, ich stanu fizjologicznego, określa kwestie transportu, wymagane dokumenty, zasady kontroli oraz odstępstwa od stosowania przepisów tego rozporządzenia. Projektowane przepisy ustawy nakładają na powiatowego lekarza weterynarii zadania i uprawnienia władzy właściwej do spraw kontroli i wydawania na wniosek decyzji z obszaru uregulowanego ustawą. Powiatowy lekarz weterynarii będzie wydawał zezwolenia na transport zwierząt, licencje dla kierowców i osób obsługujących zwierzęta w czasie transportu oraz świadectwa zatwierdzenia środków transportu drogowego i statków przeznaczonych do transportu zwierząt. Będzie również organem zobowiązanym do prowadzenia rejestru zezwoleń i wydawania świadectw zatwierdzenia. Powiatowy lekarz weterynarii będzie również udzielał upoważnienia do prowadzenia szkoleń, jeśli dany podmiot spełni określone w ustawie warunki. Koszty szkolenia w zakresie transportu lub obsługi zwierząt ponoszą przewoźnicy albo operatorzy punktów gromadzenia zwierząt.

Projekt reguluje także wprowadzenie zasad zakazu umyślnego okaleczania zwierząt, w tym również wypalania i wymrażania znaków na skórze zwierząt, zabiegi te bowiem wywoływały u zwierząt zbędny i długotrwały ból.

Pewne kontrowersje w komisji wzbudził art. 34. Według nowego zapisu przewiduje on bowiem obowiązek wyodrębniania w ubojniach pomieszczeń do ogłuszania i wykrwawiania zwierząt. Przepis ten ma na zapewniać prawidłowe przeprowadzenie uboju w sposób możliwie szybki i humanitarny. Kontrowersje wzięły się stąd, iż polskie Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami zgłosiło swoje zastrzeżenia do tego, że nie ma tu mowy, tak jak to było w poprzedniej ustawie, o izolowaniu akustycznym tych pomieszczeń.

Myślę, że sprawa jest na tyle istotna, że rzeczywiście należałoby to rozważyć pozytywnie, ale wyjaśnienia pana ministra Chrapka szły w tym kierunku, że pomieszczenia, które są do tego przewidziane, według nowej ustawy są w takiej odległości, że nie będzie to powodowało stresów u tych zwierząt, które będą poddawane ubojowi. Gdyby tak nie było, rzeczywiście byłoby to niehumanitarne. Sam obserwowałem zwierzęta, które stoją w kolejce do uboju. Przeżywają one głęboki stres i widzi się łzy płynące z oczu tych zwierząt. W związku z tym sprawa jest poważna i należałoby tak zabezpieczyć te pomieszczenia, aby nie wywoływać u tych zwierząt niepotrzebnego stresu.

Pojawiły się krytyczne uwagi, także ze strony pani legislator, dotyczące formy zapisów niektórych artykułów tej ustawy, tych, które nie wyrażają wprost zapisów, jakie są zawarte w ustawie unijnej, tylko odwołują się do nich. Pani legislator twierdziła, takie też było moje zdanie, że gdyby były zawarte w tej ustawie, byłaby ona bardziej czytelna.

Ale odpowiedź pana ministra Chrapka wyjaśniła, że ustawa, czy też prawo unijne nie przewiduje takiej możliwości, zabrania prowadzenia takich szczegółowych zapisów. W związku z tym wątpliwości zgłaszane wcześniej zostały rozwiane i komisja postanowiła przyjąć projekt tej ustawy, i to samo rekomenduje Wysokiemu Senatowi, bez poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze. Proszę jeszcze na chwileczkę zostać przy mównicy.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zadać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę pytanie? Nie widzę chętnych.

Dziękuję, Panie Senatorze.

Przypominam, że to był rządowy projekt ustawy. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi jest odpowiedzialne za ten projekt. Reprezentuje je podsekretarz stanu, pan Marek Chrapek. Witam, Panie Ministrze. Jest z nami także zastępca głównego lekarza weterynarii, pan Janusz Związek. Witam, Panie Inspektorze.

Czy pan minister chciałby zabrać głos w sprawie tej ustawy?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Marek Chrapek:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Wysoka Izbo, pan senator sprawozdawca ujął prawie wszystko, wszystkie wątpliwości, wszystkie argumenty za i przeciw, podnoszone przez Wysoką Komisję do spraw rolnictwa. Wydaje mi się, że nie mam już nic do dodania. Dziękuję.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zadać z miejsca pytanie panu ministrowi? Nie widzę chętnych.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Otwieram dyskusję.

Ale widzę, że do dyskusji nikt się nie zapisał.

Zatem zgodnie z Regulaminem Senatu dyskusję zamykam.

Informuję, że głosowanie w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt i ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, zostanie przeprowadzone po przerwie w obradach, która kończy się o godzinie 19.15, no sądzę, że gdzieś około godziny 20 z minutami.

Dziękuję bardzo przedstawicielom rządu za obecność.

I w tym momencie chcę ogłosić przerwę. Ta przerwa będzie wykorzystana w następujący sposób.

Mniej więcej do 16.30 mamy czas na posiedzenia komisji, które powinny się odbyć. O 16.30 będziemy zmierzali w kierunku gmachu sejmowego, żeby zająć miejsca na naszym wspólnym posiedzeniu.

Proszę bardzo pana senatora sekretarza o odczytanie komunikatów.

Senator Sekretarz
Waldemar Kraska:

Posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej w sprawie rozpatrzenia wniosków do ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw, oraz ustawy o Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej odbędzie się bezpośrednio po ogłoszeniu przerwy w obradach Senatu w sali nr 176.

Następnie odbędzie się wspólne posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie rozpatrzenia wniosków do ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006.

Posiedzenie wspólne Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej w sprawie rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o ochronie prawa lokatorów w mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego odbędzie się bezpośrednio po ogłoszeniu przerwy w obradach w sali nr 179.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Chciałbym dodać, że Komisja Rodziny i Polityki Społecznej będzie musiała rozpatrzyć też poprawkę senatora Szymańskiego. Chciałbym, żeby państwo to zrobili w międzyczasie.

Posiedzenia komisji odbywają się w czasie przerwy, a zatem ogłaszam przerwę do godziny 19.15.

I proszę wszystkim uświadomić, że rozpoczniemy od głosowań. W takim razie obecność będzie wysoce wskazana. Dziękuję bardzo.

Ogłaszam przerwę.

(Przerwa w obradach od godziny 15 minut 46
do godziny 19 minut 15)

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Wznawiam obrady.

Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

(Rozmowy na sali)

Bardzo proszę panie i panów senatorów o zajęcie miejsc. Czy możemy kontynuować obrady?

Powracamy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, pana senatora Zbigniewa Trybułę, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Zbigniew Trybuła:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W imieniu dwóch połączonych komisji, Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, mam zaszczyt przedstawić państwu sprawozdanie z posiedzenia, które odbyło się w dniu dzisiejszym. Przedmiotem obrad były poprawki zgłoszone do ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

(Rozmowy na sali)

W wyniku przeprowadzonej dyskusji i głosowań dwie połączone komisje rekomendują, Wysokiemu Senatowi, przyjęcie czterech...

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Przepraszam, Panie Senatorze.

Bardzo proszę o nierozmawianie, bo to utrudnia prowadzenie obrad.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Zbigniew Trybuła:

Dziękuję.

Dwie połączone komisje jednomyślnie przyjęły w głosowaniu wszystkie cztery zaproponowane poprawki, zawarte w druku nr 292Z. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo.

Czy senator wnioskodawca lub pozostały senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos? Nie.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje oraz senator wnioskodawca przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Poprawka pierwsza ma charakter precyzujący.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników.

Na 87 obecnych, 87 głosowało za. (Głosowanie nr 1).

Poprawka została przyjęta.

Poprawka druga poprawia terminologię ustawy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników.

87 obecnych, 87 - za. (Głosowanie nr 2)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka trzecia usuwa przepis, który wyłącza spod kontroli sądowej podwyżki nieprzekraczające 10% dotychczasowego czynszu.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę podać wyniki.

87 obecnych, 85 - za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 3)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka czwarta określa pewną datę wejścia w życie ustawy na dzień 1 stycznia 2007 r. ze względu na fakt, że niektóre przepisy ustawy dotychczasowej tracą moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 2006 r.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników.

87 obecnych, 87 - za. (Głosowanie nr 4)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za podjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

87 obecnych, 86 - za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 5)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej, pana senatora Jarosława Laseckiego, i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Jarosław Lasecki:

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Komisja na posiedzeniu w dniu 13 grudnia 2006 r., po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych na tym posiedzeniu Senatu, debatowała nad ustawą o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Komisja rekomenduje Wysokiej Izbie przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo panu senatorowi sprawozdawcy.

Czy senator wnioskodawca, pan Marek Waszkowiak, chce zabrać jeszcze głos?

(Senator Marek Waszkowiak: Nie, dziękuję.)

Dziękuję bardzo.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski.

Senator Marek Waszkowiak wnosił o przyjęcie ustawy bez poprawek - wniosek oznaczony rzymską jedynką w druku nr 307Z.

Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła wniosek o wprowadzenie do ustawy poprawki - wniosek oznaczony rzymską dwójką w druku nr 307Z.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu, w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzenie głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek oznaczonym rzymską jedynką w druku nr 307Z, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad poprawką oznaczoną rzymską dwójką w druku nr 307Z.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem pana senatora Marka Waszkowiaka, popartym przez komisję, o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

87 obecnych, 83 - za, 2 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 6).

Stwierdzam, że wniosek pana senatora Marka Waszkowiaka o przyjęcie ustawy bez poprawek został przyjęty.

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

88 obecnych, 56 - za, 30 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 7)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy.

Przypominam, że Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

88 senatorów obecnych, 58 - za, 1 senator był przeciw, 29 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 8)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy.

Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku rolnym oraz ustawy o podatku leśnym.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku rolnym oraz ustawy o podatku leśnym.

Przypominam, że Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

88 senatorów obecnych, 87 - za, 1 senator nie głosował. (Głosowanie nr 9)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku rolnym oraz ustawy o podatku leśnym.

Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej, panią senator Mirosławę Nykiel, i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Mirosława Nykiel:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Komisja na swoim posiedzeniu debatowała nad przedstawioną propozycją poprawek i zarekomendowała Wysokiemu Senatowi przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Czy senator wnioskodawca, pan Piotr Łukasz Andrzejewski, chciałby zabrać głos?

(Senator Piotr Andrzejewski: Dziękuję.)

Dziękuję bardzo.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: Komisja Gospodarki Narodowej wniosła o przyjęcie ustawy bez poprawek, senator wnioskodawca, Piotr Łukasz Andrzejewski, przedstawił wniosek o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu, w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem komisji, popartym przez komisję, o przyjęcie ustawy o Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej bez poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

89 obecnych, 81 - za, 6 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 10)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej.

(Rozmowy na sali)

Panie Senatorze Bachalski, bardzo trudno jest prowadzić obrady w takim harmiderze, proszę o chwilę koncentracji, zaraz będziemy kończyli.

Powracamy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Gospodarki Narodowej, pana senatora Jarosława Laseckiego, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Jarosław Lasecki:

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W imieniu Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Gospodarki Narodowej mam przyjemność przedstawić państwu sprawozdanie z posiedzenia komisji, które odbyło się w dniu 13 grudnia 2006 r. i na którym debatowano nad ustawą o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006. Połączone komisje odrzuciły wniosek o odrzucenie ustawy, połączone komisje odrzuciły wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek i połączone komisje zarekomendowały przyjęcie czterech poprawek do ustawy - poprawki od pierwszej do czwartej, które są zawarte w druku 310Z. Połączone komisje rekomendują przyjęcie tej ustawy wraz z tymi poprawkami. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo, panu senatorowi.

Czy senator wnioskodawca, a zarazem sprawozdawca mniejszości połączonych komisji, pan senator Marek Waszkowiak chce jeszcze zabrać głos?

(Senator Marek Waszkowiak: Nie, dziękuję.)

Dziękuję bardzo.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty przedstawiono następujące wnioski: Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej wniosły o odrzucenie ustawy, mniejszość połączonych komisji wniosła o przyjęcie ustawy bez poprawek, senator Marek Waszkowiak przedstawił wniosek o wprowadzenie poprawek do tekstu ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie ustawy, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Informuję, że głosowanie nad przedstawionymi poprawkami zostanie przeprowadzone, jeżeli zostaną odrzucone poprzednie wnioski.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej o odrzucenie ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwko? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

89 obecnych, 1 - za, 87 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 11)

Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie ustawy przystępujemy do głosowania nad wnioskiem mniejszości połączonych komisji o przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006 bez poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

89 senatorów obecnych, 3 - za, 84 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 12)

Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie ustawy oraz wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez pana senatora Marka Waszkowiaka poprawkami.

Poprawki od pierwszej do czwartej mają na celu zachowanie niektórych uprawnień ministra gospodarki oraz aktów wykonawczych do ustawy do 31 grudnia 2007 r. Ponadto do tego dnia przedłużono okres, w jakim można składać wnioski o emerytury górnicze.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników.

Na 89 obecnych 85 było za, nikt nie był przeciw, 4 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 13)

Poprawki zostały przyjęte.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006 w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 89 senatorów obecnych 88 było za, nikt nie był przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 14)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006.

Powracamy do rozpatrywania punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej.

Przypominam, że Komisja Rodziny i Polityki Społecznej przedstawiła projekt uchwały, w którym wniosła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

88 obecnych, 88 za. (Głosowanie nr 15)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej.

Powracamy do rozpatrywania punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, która ustosunkowała się do przedstawionych w doku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, panią senator Ewę Tomaszewską, i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Ewa Tomaszewska:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Komisja rozpatrzyła zgłoszone poprawki prowadzące do obniżenia poziomu ulgi na przejazdy kolejowe oraz autobusowe cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych uznanym za osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji i postanowiła zarekomendować Wysokiej Izbie przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo.

Czy senator wnioskodawca, pan Antoni Szymański, chce jeszcze zabrać głos?

(Senator Antoni Szymański: Dziękuję.)

Dziękuję.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: Komisja Rodziny i Polityki Społecznej wniosła o przyjęcie ustawy bez poprawek, senator wnioskodawca Antoni Szymański przedstawił wniosek o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu, w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, popartym przez komisję, o przyjęcie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych bez poprawek.

(Rozmowy na sali)

Czy już możemy głosować?

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

88 obecnych, 15 - za, 67 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 16)

Wobec...

(Rozmowy na sali)

Bardzo proszę panie i panów senatorów o chwilę koncentracji.

Wobec odrzucenia wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek przystępujemy do głosowania nad poprawkami przedstawionymi przez pana senatora Andrzeja Szymańskiego.

(Głos z sali: Antoniego Szymańskiego.)

(Senator Jan Szafraniec: Nie Andrzeja, a Antoniego.)

Już możemy, jak rozumiem.

Poprawki pierwsza i druga zmierzają do tego, aby cywilnym niewidomym ofiarom wojny ulgi przy przejazdach kolejowych i autobusowych przysługiwały w powszechnie obowiązującej wysokości.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

88 obecnych senatorów, 80 głosowało za, 7 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 17)

Poprawki zostały przyjęte.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych w całości...

(Rozmowy na sali)

Czy ja mogę prosić o uwagę? Naprawdę bardzo trudno jest prowadzić obrady.

Powtarzam: przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

88 obecnych senatorów, 81 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu.

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie... przepraszam, w sprawie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych.

(Głos z sali: Błąd w wynikach.)

Pomyliłem się, odczytując wyniki?

(Głosy z sali: Tak, tak.)

Powtarzam: obecnych 88 senatorów, 81 głosowało za, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 18)

Powracamy do rozpatrywania punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt i ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt i ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

Przypominam, że Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska przedstawiła projekt uchwały, w którym wniosła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Obecnych 88 senatorów, 88 głosowało za. (Głosowanie nr 19)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt i ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu jedenastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o systemie zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na dwudziestym dziewiątym posiedzeniu w dniu 7 grudnia 2006 r. Do Senatu została przekazana w dniu 8 grudnia 2006 r. Marszałek Senatu w dniu 8 grudnia 2006 r., zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Gospodarki Narodowej. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam ponadto, że tekst ustawy zawarty jest w druku nr 302, a sprawozdanie komisji w druku nr 302A.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej, pana senatora Jerzego Szmita, o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji w sprawie rozpatrywanej ustawy.

Senator Jerzy Szmit:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie Komisji Gospodarki Narodowej z prac nad uchwaloną przez Sejm w dniu 7 grudnia 2006 r. ustawą o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Wysoki Senacie, ustawa, nad którą pracujemy, dokonuje wdrożenia trzydziestu ośmiu dyrektyw Unii Europejskiej dotyczących szerokiego zakresu zagadnień.

(Rozmowy na sali)

Co do zasady ustawa...

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Przepraszam, Panie Senatorze.

Bardzo proszę o umożliwienie panu senatorowi sprawozdawcy złożenia sprawozdania.

Senator Jerzy Szmit:

Ustawa zmierza do transpozycji tych wszystkich przepisów zawartych w dyrektywach, których nie wymieniałem, bo myślę, że wymienianie nazw trzydziestu dziewięciu dyrektyw byłoby zbyt czasochłonne. Z drugiej strony wprowadza ona też szereg zmian w dotychczas obowiązujących w Polsce ustawach, w dziewięciu ustawach, które generalnie regulują sprawy związane z miernictwem, z dopuszczaniem zarówno towarów, jak i instrumentów do użytku, do sprzedaży, do obrotu na obszarze Polski, a tym samym również na obszarze Unii Europejskiej.

W czasie swoich prac komisja zaproponowała wprowadzenie dziesięciu poprawek. Uzyskały one aprobatę rządu i Biura Legislacyjnego. Zawarte są one w druku nr 302A.

W imieniu komisji proszę, aby Wysoki Senat raczył przyjąć ustawę wraz z zaproponowanymi poprawkami. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo panu senatorowi sprawozdawcy.

Zgodnie z art. 44 ust. 5 Regulaminu Senatu przed przystąpieniem do dyskusji senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie widzę chętnych.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa była rządowym projektem ustawy. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister gospodarki.

Chciałbym przywitać pana Andrzeja Kaczmarka, podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki.

Zgodnie z art. 50 Regulaminu Senatu głos może teraz zabrać przedstawiciel rządu.

Czy pan minister życzy sobie zabrać głos?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki Andrzej Kaczmarek: Chciałbym tylko krótko podziękować za bardzo dobry wkład Biura Legislacyjnego Senatu w ostateczny kształt tej ustawy. Gratuluję, Panie Marszałku, jakości pracy prawników w Biurze Legislacyjnym. Dziękuję bardzo.)

Dziękujemy bardzo za te ciepłe słowa wobec Biura Legislacyjnego.

Czy przedstawiciel rządu... przepraszam, to już było.

Zgodnie z art. 44 ust. 6 Regulaminu Senatu senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu, zapytania związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów chce zadać takie pytanie? Dzisiaj słabo widzę...

Pan senator Andrzejewski, bardzo proszę.

Senator Piotr Andrzejewski:

Interesuje mnie zasada systemowa. Otóż niektóre z dyrektyw mówią o harmonizacji, a inne mówią o zbliżeniu. Jak to się przekłada na ius strictum, czyli jakie są margines, dowolność wpisywania tych dyrektyw w obowiązujący system prawa polskiego? To pierwsze pytanie.

Drugie: w związku z tym jak wygląda zobligowanie ustawodawcy polskiego, a tym samym i parlamentu, do literalnego wdrażania dyrektywy, a jak do tylko odpowiedniego? To może najpierw poproszę o odpowiedź na to pytanie, bo ono jest zasadnicze, a później jeszcze spytam o to, w jakim zakresie kontrola obrotu dotyczy też jednostek do użytku osobistego, które nie są przedmiotem obrotu, a muszą być normalizowane. Myślę tu o tych, którzy sami produkują sprzęt morski. Czy ta dyrektywa, która jest wprowadzana, dotyczy tych, którzy sami sobie produkują jachty? Czy dyrektywa musi być przez nich ściśle przestrzegana, i w jakim zakresie, mimo że nie wchodzi to do obrotu, czyli nie jest przedmiotem obrotu na rynku?

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo.

I jeszcze pan senator Piotr Wach zada pytanie.

Czy ktoś jeszcze będzie chciał zadać pytanie? Nie widzę chętnych...

A nie, jeszcze pan senator Ciecierski.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Piotr Wach:

Chciałbym zapytać pana ministra, co to są dyrektywy nowego podejścia. W nich są bowiem sprecyzowane wymagania zasadnicze. Prosiłbym o krótkie zdefiniowanie czy objaśnienie, co one oznaczają.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę pana senatora Ciecierskiego o zadanie pytania.

Senator Ryszard Ciecierski:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Mam do pana ministra pytanie w takiej oto sprawie. Nie umiem sobie na podstawie dotychczasowej debaty wyobrazić, jakie ta ustawa wywołuje koszty, jak dalece wymagania stawiane w dyrektywach różnią się od wymagań, które obowiązywały w naszym kraju. Bo jeżeli różnice są duże, to należy się spodziewać i wielkich kosztów związanych z wdrożeniem tego. Stąd pytanie: jakie są spodziewane koszty wdrożenia tej ustawy?

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Bardzo dziękuję.

Zapraszam pana ministra tutaj do mównicy. Pytań było bardzo niewiele...

(Senator Piotr Andrzejewski: Jeżeli można, Panie Marszałku, to mam uwagę. Gdyby pan minister nie potrafił odpowiedzieć szczegółowo, to prosimy o udzielenie odpowiedzi na piśmie, bo przyjmujemy też taką praktykę.)

Bardzo dziękuję.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki Andrzej Kaczmarek:

Wysoka Izbo! Panie Marszałku!

Odpowiadam na pytanie pana senatora Andrzejewskiego. Ta ustawa w przedłożeniu rządowym stanowi pełną transpozycję trzydziestu ośmiu dyrektyw nowego podejścia. Sformułowania "pełna harmonizacja" i "zbliżenie" są właściwie analogiczne. Tak że...

(Senator Piotr Andrzejewski: Czyli nie ma różnicy między tymi pojęciami?)

Nie, nie ma. My w pełni transponujemy wymagania europejskie.

Jeżeli chodzi o to, czy środki ochrony osobistej są tym objęte? Tak, są objęte dyrektywą nowego podejścia.

Co to jest w ogóle dyrektywa nowego podejścia? Pytał o to pan senator Wach. Tak naprawdę jest to technika legislacyjna. To znaczy, że w tej chwili w stosunku do przyrządów pomiarowych są definiowane jedynie zasadnicze wymagania dotyczące bezpieczeństwa i zdrowia. Te dyrektywy nie wchodzą w wymagania szczegółowe, techniczne. To będzie uregulowane w rozporządzeniu ministra gospodarki.

Senator Ciecierski pytał o koszty wprowadzenia tej ustawy. Tą ustawą tak naprawdę zmieniamy system, ale system kontroli metrologicznej w Polsce istnieje. A więc jeden system zastępujemy drugim systemem. Nie rodzi to skutków budżetowych. Z punktu widzenia przedsiębiorców jest to procedura łatwiejsza. Tak że to nie spowoduje, co zresztą jest zawarte w uzasadnieniu, w ocenie skutków regulacji ustawy, nowych kosztów budżetowych. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Ciecierski.

Bardzo proszę, Panie Ministrze, o pozostanie jeszcze tutaj, bo będą dodatkowe pytania.

Senator Ryszard Ciecierski:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Panie Ministrze, nie zrozumiałem odpowiedzi, dlatego że zawsze poprawa jakości wiąże się z nakładami. Czy, jak wynika z pańskiej wypowiedzi, oznacza to, że w wyniku wprowadzenia tej ustawy nie następuje wzrost wymagań dotyczących wytwarzanych produktów?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki Andrzej Kaczmarek:

To znaczy kontrola będzie się odbywała w inny sposób niż dotychczas, ale to nie ma odniesienia do jakości. Znaczy my zmieniamy sposób kontroli, ale to się nie odnosi do jakości przyrządów.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Jeszcze raz pan senator. Skoro mówimy o jakości, to można doprecyzować, bardzo proszę.

Senator Ryszard Ciecierski:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Zawsze zmiana technologii wiąże się ze zmianą kosztów. Nie znam takiej sytuacji... No, to jest szczególny przypadek, że dwie różne technologie, również kontroli, dają ten sam efekt ekonomiczny. To jest dziwna interpretacja, Panie Ministrze. Nie rozumiem tego.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki Andrzej Kaczmarek:

No, jeszcze raz powtórzę, że dzisiaj system kontroli przyrządów pomiarowych istnieje. Ten system zmieniamy na inny, no, taki, w którym to producent czuwa nad własnym wyrobem i dba o to, żeby on spełniał zasadnicze wymagania dotyczące bezpieczeństwa i zdrowia.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Bardzo dziękuję, Panie Ministrze.

Otwieram dyskusję.

Przypominam o wymogach regulaminowych dotyczących czasu przemawiania senatorów, art. 46 ust. 1 Regulaminu Senatu, o konieczności zapisywania się do głosu u senatora prowadzącego listę mówców, a przede wszystkim o obowiązku składania podpisanych wniosków o charakterze legislacyjnym do marszałka Senatu do czasu zamknięcia dyskusji.

Nie widzę chętnych do dyskusji.

Zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie ustawy o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwunastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na dwudziestym dziewiątym posiedzeniu w dniu 6 grudnia 2006 r. Do Senatu została przekazana w dniu 7 grudnia 2006 r. Marszałek Senatu w dniu 8 grudnia 2006 r., zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Gospodarki Narodowej. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam ponadto, że tekst ustawy zawarty jest w druku nr 298, a sprawozdanie komisji w druku nr 298A.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej, pana senatora Jarosława Laseckiego, o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji w sprawie rozpatrywanej ustawy.

Senator Jarosław Lasecki:

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Mam zaszczyt w imieniu Komisji Gospodarki Narodowej przedstawić projekt ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Ustaw ta jest inicjatywą poselską i została uchwalona przez Sejm w dniu 6 grudnia 2006 r. Ustawa ogranicza się właściwie do jednej tylko kwestii, a mianowicie do uregulowania sytuacji osób, które starają się o zdobycie licencji zawodowej umożliwiającej wykonywanie zawodów pośrednika w obrocie nieruchomościami oraz zarządcy nieruchomościami. Ustawa ta zmienia w ustawie pierwotnej, w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, przepis mówiący o możliwości ubiegania się o nadanie tych licencji, termin pierwotny, termin do końca roku 2005, przedłużony już raz nowelizacją tejże ustawy w roku 2005 do końca roku 2006, zmienia na nowy termin, jakim ma być termin 31 grudnia 2007 r. Czyli jest to kolejne przedłużenie terminu. Jedno już było, teraz będzie drugie.

W art. 1 tej ustawy dodaje się art. 232a mówiący o tym, że osoby z wykształceniem co najmniej średnim mogą się ubiegać o nadanie licencji zawodowych, odpowiednio w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub zarządzania nieruchomościami, do dnia 31 grudnia 2007 r., pod warunkiem ukończenia kursu specjalistycznego, którego program został uzgodniony z ministrem właściwym do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, odbycia praktyki zawodowej oraz przejścia z wynikiem pozytywnym postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w art. 191 tejże ustawy.

Art. 2 mówi o wejściu w życie ustawy z dniem ogłoszenia, z mocą od 31 grudnia 2006 r.

Wysoka Izbo! Podczas obrad Komisji Gospodarki Narodowej dyskutowano nad dwiema kwestiami, i to kontrowersyjnymi.

Po pierwsze, czy to dobrze, że nowelizuje się ustawę w zakresie, który wprowadza licencję jako uprawnienie do wykonywania zawodu w momencie, kiedy w przypadku innych grup zawodowych, takich jak prawnicy czy adwokaci, wszelkie ograniczenia będące barierą do szerokiego otwarcia zawodu właściwie się znosi czy już zniosło.

Po drugie, sposób zapisania art. 2 budzi wątpliwości w tym zakresie, że uchwalone prawo może działać wstecz. W przypadku uchwalenia tej ustawy z dniem późniejszym niż zapisana data 31 grudnia 2006 r., od kiedy ustawa ma mieć moc, istotnie prawo zadziała wstecz, co z punktu widzenia dobrej legislacji nie powinno mieć miejsca.

Projekt niniejszej ustawy jest kontrowersyjny, zyskał jednak przychylność Komisji Gospodarki Narodowej, która głosowała w następujący sposób: 3 osoby za, 1 - przeciw, 4 wstrzymały się od głosu. Ponieważ w ten sposób projekt uzyskał poparcie Komisji Gospodarki Narodowej, wnoszę o uchwalenie projektu tej ustawy bez zmian. Dziękuję.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo panu senatorowi sprawozdawcy.

Musimy jeszcze na chwilę powrócić do poprzedniego punktu. Popełniłem błąd. W trakcie dyskusji zostały zgłoszone wnioski o charakterze legislacyjnym, więc zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu proszę Komisję Gospodarki Narodowej o ustosunkowanie się do przedstawionych w toku debaty nad tym punktem wniosków i przygotowanie sprawozdania w tej sprawie.

Głosowanie odbędzie się pod koniec obrad Senatu.

Powracamy do punktu dwunastego.

Zgodnie z art. 44 ust. 5 Regulaminu Senatu przed przystąpieniem do dyskusji senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do pana senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Pan senator Andrzejewski był pierwszy.

Senator Piotr Andrzejewski:

Czy komisja dopuszcza jako zasadę retroaktywność, czyli działanie wstecz, a jeżeli nie, to jakie są przyczyny, które nakazują odstąpienie od tej zasady w tym przypadku?

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Jarosław Lasecki:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Ten problem był dyskutowany na posiedzeniu komisji. Biuro Legislacyjne miało jednoznaczne stanowisko w tej kwestii: jeżeli ta ustawa nie zostanie uchwalona do dnia 31 grudnia 2006 r., czyli zostanie uchwalona i wejdzie w życie po tym terminie, wtedy prawo będzie działało wstecz. Jesteśmy więc w tej chwili w takiej sytuacji, że jeżeli tę ustawę uchwalimy teraz, to prawo to nie będzie działać wstecz, a jeżeli z jakichś powodów ta ustawa nie zostanie teraz uchwalona, na przykład będą zgłoszone do niej poprawki, to wtedy istnieje obawa, że prawo będzie działało wstecz. Po prostu taki zapis art. 2 jest niefortunny i zarówno Biuro Legislacyjne, jak i niektórzy senatorowie w trakcie dyskusji na posiedzeniu Komisji Gospodarki Narodowej zwracali na to uwagę.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę o zadanie pytania panią senator Marię Pańczyk-Pozdziej.

Senator Maria Pańczyk-Pozdziej:

Ustawa mówi między innymi o zarządzających nieruchomościami. Załóżmy, że właściciel wielorodzinnej kamienicy, wynajmowanej, jest takim zarządzającym. Czy on też jest zobligowany do ukończenia licencjatu po to, żeby móc w przyszłości zarządzać tym obiektem?

Senator Jarosław Lasecki:

Myślę, że na to pytanie odpowie w dokładnie pan minister. Ja mogę tylko powiedzieć, że, o ile mi wiadomo, jeżeli właściciel sam zarządza nieruchomością, to nie jest zobligowany do tego, aby mieć odpowiednią licencję, a jeżeli ktoś nie jest właścicielem, to musi taką licencję posiadać.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo.

Nie ma już pytań, Panie Senatorze.

(Senator Jarosław Lasecki: Dziękuję.)

Przypominam, że rozpatrywana ustawa została wniesiona przez komisję sejmową.

Zgodnie z art. 50 Regulaminu Senatu głos może teraz zabrać obecny na posiedzeniu przedstawiciel rządu.

Bardzo serdecznie chciałbym w tym miejscu przywitać pana Piotra Stycznia, sekretarza stanu w Ministerstwie Budownictwa.

Czy pan minister chce zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy?

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Budownictwa Piotr Styczeń: Panie Marszałku, dziękuję za tę możliwość, nie zamierzam zabierać głosu.)

Dziękuję bardzo.

Zgodnie z art. 44 ust. 6 Regulaminu Senatu senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu, związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów chce zadać takie pytanie? Nie widzę chętnych.

Otwieram dyskusję.

Przypominam o wymogach regulaminowych dotyczących czasu przemawiania senatorów, o konieczności zapisywania się do głosu u senatora prowadzącego listę mówców, a przede wszystkim o obowiązku składania podpisanych wniosków o charakterze legislacyjnym do marszałka Senatu do czasu zamknięcia dyskusji.

Czy ktoś...

Pan senator Jerzy Szmit, bardzo proszę.

Senator Jerzy Szmit:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Chciałbym powrócić do obrad komisji. Wiem, że to już minutę za późno, ale być może jeszcze skorzystamy z uprzejmości pana ministra i pan minister będzie łaskaw odnieść się do sprawy, którą poruszał pan senator sprawozdawca. Chodzi mianowicie o to, czy te zapisy nie sprzyjają jednak zamykaniu dostępu do tego zawodu i czy po wprowadzeniu tych regulacji rzeczywiście nie będzie trudniej tego zawodu wykonywać - mówię o administrowaniu nieruchomościami. Pan minister zresztą podczas obrad komisji mówił, że są przygotowane kolejne uregulowania, które również mają, tak przynajmniej zrozumieliśmy, wprowadzać te ograniczenia czy bariery dostępu do wykonywania tego zawodu. Jeżeli można prosić o wyjaśnienia w tej sprawie, to chętnie byśmy ich wysłuchali. Dziękuję bardzo.

(Senator Piotr Andrzejewski: To jest dyskusja? Ja też chcę.)

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo.

Przypominam - czytałem tu regulamin - że trzeba zapisywać się do głosu.

(Senator Piotr Andrzejewski: Ja się zapisuję.)

Bardzo proszę pana senatora Piotra Andrzejewskiego o zabranie głosu.

Senator Piotr Andrzejewski:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Ta ustawa zmierza do rozszerzenia w czasie zakresu barier w wykonywaniu określonych czynności. Mamy do czynienia z programowym rozluźnianiem korporacyjności i z otwieraniem klanów korporacyjnych, a ta ustawa jest kontynuacją pewnego korporacyjnego uwarunkowania wykonywania niektórych czynności w ramach zarządu nieruchomościami czy pośrednictwa w nieruchomościach.

Jeżeli przyjmiemy filozofię, że poszczególne dziedziny działalności gospodarczej powinny być ściśle reglamentowane i obwarowane zakazami wykonywania tych czynności przez inne osoby niż te, które przechodzą do określonego, szkolonego i licencjonowanego klanu, to należy powiedzieć: dosyć, wtedy nie będziemy przedłużać tych terminów i pójdziemy w innym kierunku. Ustawa zmierza przecież do tego, żeby tylko przedłużyć termin dla osób, które chcą wejść w tę quasi-korporację, zamkniętą grupę ludzi upoważnionych do sprawowania pośrednictwa w nieruchomościach czy zarządu nieruchomościami.

Wydaje się, że ustawa jest incydentalna i że raczej należy się zastanowić nad całościowym odblokowaniem tego typu działalności niż nad przedłużeniem tego terminu w interesie określonej grupy osób, która czeka, żeby jeszcze do tego klanu, do tego numerus clausus, zamkniętej grupy, wejść.

W związku z tym, że jest to ustawa incydentalna, która, jak mi się wydaje, stoi w poprzek aktualnej polityki otwierania niektórych uprawnień w działalności gospodarczej, składam wniosek o odrzucenie tej ustawy, bo taki wniosek nie został złożony. Za chwilę złożę go na piśmie i prosiłbym, żeby go przyjąć. Już składam, bo jest taki obowiązek...

(Wicemarszałek Krzysztof Putra: Obowiązek, Panie Senatorze, złożenia w formie pisemnej...)

Wiem. W tej chwili zajmuję stanowisko, jeżeli pan marszałek pozwoli, to...

(Wicemarszałek Krzysztof Putra: Oczywiście, bardzo proszę.)

Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie jeszcze zabrać głos przed zamknięciem dyskusji?

Senator Piotr Andrzejewski:

Ja jeszcze jestem w trakcie zabierania głosu, już piszę, Panie Marszałku.

(Wicemarszałek Krzysztof Putra: Jakiś wyjątkowy scenariusz pan senator pisze.)

Wnoszę - to będzie na piśmie - o odrzucenie ustawy. To jest minimalny zakres.

Jest to reakcja sytuacyjna, Panie Marszałku, rzadko mi się to zdarza, ale rozpoznanie tego zakresu ograniczania numerum clausus i tylko incydentalnego przedłużenia terminu dla określonej grupy osób spowodowało tę reakcję. Przepraszam bardzo.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Dziękuję bardzo panu senatorowi.

Nie widzę już więcej mówców.

Ponieważ było pytanie pana senatora Jerzego Szmita, więc wprawdzie nie w trybie regulaminowym, ale w trybie wyjątku poprosiłbym pana ministra o odniesienie się do...

Sekretarz Stanu
w Ministerstwie Budownictwa
Piotr Styczeń:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Mam tu bardzo trudną rolę i trudne zadanie do wykonania. Jestem jednym z członków tego klanu, Panie Senatorze, mam licencję zarządcy nieruchomości, mogę więc jakby od tej strony udzielić odpowiedzi. Nieprzyjęcie tej ustawy w zasadzie wyrządzi większą szkodę niż jej przyjęcie. Chcę powiedzieć państwu, paniom senator i panom senatorom, że w tym układzie osoby z wykształceniem średnim nie będą mogły od dnia 1 stycznia 2007 r. być dopuszczone do zdawania egzaminów, a pozostałe będą mogły. Oczywiście będą też musiały, bo cała ustawa matka będzie obowiązywała, a odrzucenie tej poprawki w zasadzie zawęzi dostępność do zawodu. To jest jakby...

(Senator Piotr Andrzejewski: Cała ustawa jest problematyczna.)

Ale to jest odrębny temat, dzisiaj rozmawiamy tylko o tym.

Skutkiem wprowadzenia tej ustawy, gdyby ona weszła w życie zgodnie z wolą projektodawcy, byłyby trzy obszary oddziaływania na możliwość dostępu do zawodu.

Osoby z wykształceniem średnim, które w 2006 r. przystąpiły do zdawania egzaminów i którym to zdawanie niestety się nie powiodło, mogłyby ponownie w kolejnych terminach w 2007 r. takie egzaminy zdawać, czyli ich wydatki na pozyskanie odpowiedniej wiedzy, ukończenie kursów, praktyk itd. nie poszłyby na marne.

Z kolei osoby, które kończyłyby kursy i praktykę w roku 2007, również mogłyby przystąpić do zdawania takich egzaminów. I to jest bardzo ważne, szczególnie dla osób z tej pierwszej grupy, które, gdyby Senat nie przyjął tej ustawy, w zasadzie po jednokrotnym zdawaniu, negatywnym, nie mogłyby już przystąpić do wykonywania zawodu.

Trzecia grupa to jest ta grupa, która kończyłaby kursy i praktyki w roku 2007, złożyłaby wniosek do 31 grudnia 2007 r. i mogłaby jeszcze w 2008 r., po zdaniu egzaminów, znowu mieć uprawnienia do wykonywania tego zawodu.

Chciałbym również wyjaśnić, że te trzy zawody nie mają charakteru stricte korporacyjnego. To są zawody, które są kreowane, kontrolowane i kwalifikowane przez państwo. Organizacje zawodowe są dobrowolne, są to zrzeszenia, fundacje, związki, nie mają one oczywiście żadnych uprawnień poza tymi, które ewentualnie są zapisane w ustawie - do konsultacji, do pewnego rodzaju wyrażania opinii czy też delegowania swoich członków na przykład do komisji kwalifikacyjnych. Nic więcej. Nad całą resztą czuwa państwo.

Zdawać by się mogło, że teraz rzeczywiście nastąpił moment ważny dla tych trzech zawodów, mianowicie jest możliwość skonsumowania idei pełnego otwarcia. Ale dlaczego dopiero teraz? W moim osobistym przekonaniu, jako osoby wykonującej jeden z tych zawodów, zawody te wymagały wystandaryzowania; puszczenie zarządców na wolny rynek, zupełnie wolny rynek, od samego początku, według mojej oceny było wysoce nieuzasadnione, dla tego rynku niebezpieczne, dla użytkowników nieruchomości również. I z pełną odpowiedzialnością mogę to Wysokiej Izbie przekazać.

Jeżeli ta odpowiedź jest wystarczająca, to dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Krzysztof Putra:

Bardzo dziękuję panu ministrowi.

Zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu zamykam dyskusję.

W trakcie dyskusji zostały zgłoszone wnioski o charakterze legislacyjnym, więc zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu proszę Komisję Gospodarki Narodowej o ustosunkowanie się do przedstawionych w toku debaty nad tym punktem wniosków i przygotowanie sprawozdania w tej sprawie.

Informuję, że głosowanie w sprawie ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Ogłaszam przerwę do jutra, do godziny 9.00.

(Przerwa w posiedzeniu o godzinie 20 minut 26)

---