Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Kolejne pytanie, pan senator Tomasz Misiak.

Senator Tomasz Misiak:

Panie Ministrze, mam pytanie, czy nie warto byłoby jednak jeszcze zastanowić się nad vacatio legis tej ustawy, ponieważ wprowadzane teraz zmiany doprowadzą do tego, że większość podmiotów, które są zaangażowane, może nie spełniać jej wymogów i tryb przekształcania się może być ryzykowny. Jeżeli ustawa wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia, to w zasadzie w ogóle nie zostawiamy czasu na to, żeby ci ludzie się przystosowali i firmy mogły spełnić odpowiednie kryteria. Jednym słowem, pytanie, czy nie postawimy w trudnej sytuacji ludzi, którzy będą dokonywać wyboru, bo na przykład nie będą mieli z czego wybierać, a wtedy cena stanie się wyższa, bo ci oferujący swoje usługi w ograniczonej ilości oczywiście będą mogli podnosić cenę.

Sekretarz Stanu
w Ministerstwie
Spraw Wewnętrznych i Administracji
Marek Surmacz:

Wydaje się, że na tę regulację prawną oczekują wszyscy zainteresowani, mówiąc tak bardzo wprost, czekają w blokach startowych, są gotowi natychmiast po uchwaleniu tego prawa przystąpić do konkursów w trybie określonym w ustawie i objąć te funkcje w poszczególnych starostwach.

Senator Tomasz Misiak:

Ja przepraszam, ale to pytanie zadaję dlatego, że konsultowałem to ze stowarzyszeniami przewoźników tego typu, którzy twierdzą, że nie do końca tak jest. Czasami bywa tak, że nie wszyscy, którzy uczestniczą w rozmowach rządowych, mają dostęp do wszystkich informacji, a jednak małych firm jest bardzo dużo. Być może jakieś większe podmioty będą przygotowane, ale polega to właśnie na tym, żeby umożliwić dostęp do rynku większej liczbie podmiotów, być może przydałoby się tu jakieś vacatio legis.

Sekretarz Stanu
w Ministerstwie
Spraw Wewnętrznych i Administracji
Marek Surmacz:

Jeśli chodzi o usługi związane bezpośrednio z holowaniem czy zwożeniem pojazdów, to nie są to wielkie podmioty, to są indywidualne, często jednoosobowe przedsiębiorstwa, które prowadzą właściciele tych specjalnych samochodów, przystosowanych do przewożenia. Inaczej jest z parkingami, ale parkingi strzeżone są zorganizowane na terenach powiatów i zapewniam, że teraz czekają tylko na uchwalenie tego prawa, a oczywiście w następstwie jego uchwalenia inicjatywa starostów odpowie na to zapotrzebowanie.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Kolejnym pytającym jest pan senator Jerzy Chróścikowski.

Proszę bardzo.

Senator Jerzy Chróścikowski:

Panie Ministrze, chciałbym zapytać, czy były uwzględniane uwagi zgłaszane przez zarząd główny stowarzyszenia właścicieli pomocy? Pytam, bo dotarli do nas różni przedstawiciele, i w terenie, i do biur, z informacjami, że zgłaszane przez nich wnioski nie były brane pod uwagę.

Między innymi jeden z projektów, który został zgłoszony, jedna z uwag to jest sprawa dotycząca parkowania pozostawionych samochodów, po które nikt się nie zgłasza, potem to jest przewłaszczane na rzecz Skarbu Państwa i nie ma żadnego zwrotu za przechowywanie. Oni to przez pewien czas trzymają, nikt im tego nie zwraca, mogą dochodzić na drodze cywilnej, ale nie ma kogo ścigać, a Skarb Państwa nie chce płacić za zobowiązania. Jak ten problem zostanie rozwiązany?

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Proszę, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu
w Ministerstwie
Spraw Wewnętrznych i Administracji
Marek Surmacz:

Panie Senatorze, ta sprawa nie jest akurat bezpośrednio związana z trybem określonym w tej ustawie, ale jeśli takie przypadki się zdarzają, a zdarzają się, bo takie rupiecie nieustalonego pochodzenia zalegają gdzieś tam na parkingach przez dłuższy czas, to z pewnością one powinny być w szybszym tempie kasowane i nie powodować wszystkich obciążeń, które potem skutkują konfliktami pomiędzy prowadzącymi parkingi a Skarbem Państwa. Ta kwestia wymaga po prostu innej sprawności działania w poszczególnych miejscach, czyli tam, gdzie są starostowie, a i ci właściciele nie powinni czekać zbyt długo, lecz reagować odpowiednio szybko.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję.

Kolejne pytanie, pan senator Ryszard Bender.

Proszę bardzo.

Senator Ryszard Bender:

Panie Ministrze, tak sobie przypominam, że na przykład w Belgii, we Flandrii i w samej Brukseli inaczej wyglądają sprawy, jeśli chodzi o parkowanie.

Czy musi o tym stanowić aż ustawa, czy nie wystarczyłoby rozporządzenie ministra? Przecież wchodzimy już w zupełne szczegóły. A może w ustawie trzeba będzie zapisać, że można się ustawiać tylko po stronie numerów parzystych albo tylko po stronie numerów nieparzystych. Czy nie byłoby się udało w ramach jakiejś ustawy tego przejąć i decydować za pomocą rozporządzenia ministerialnego? My doprowadzamy do dewaluacji ustaw. Dziękuję.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Proszę bardzo.

Sekretarz Stanu
w Ministerstwie
Spraw Wewnętrznych i Administracji
Marek Surmacz:

Dziękuję za to pytanie, jednak nam pozostaje wykonywać orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. To Trybunał Konstytucyjny zwrócił uwagę na to, że ustawa właśnie, czyli przepis rangi ustawowej, nie reguluje kryteriów, którymi starostowie powinni się jednak kierować przy wyborze organizatora, prowadzącego parking czy tego, który zajmuje się holowaniem, zwożeniem pojazdów. My wykonujemy zwykłą dyspozycję Trybunału Konstytucyjnego.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo.

Kolejny pytający, senator Andrzej Łuczycki.

Proszę bardzo.

Senator Andrzej Łuczycki:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Panie Ministrze, ja chciałbym zadać pytanie dotyczące pojazdów specjalnych, a więc przewożących materiały niebezpieczne. Jak resort ma zamiar rozwiązać ten problem? Nie został on uwzględniony w proponowanej zmianie ustawy, mówię o holowaniu tych specjalnych pojazdów, o ich przechowywaniu, a więc parkowaniu, dochodzi między innymi sprawa podłoża, na jakim te pojazdy powinny parkować. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Proszę, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu
w Ministerstwie
Spraw Wewnętrznych i Administracji
Marek Surmacz:

Panie Marszałku! Panie Senatorze!

Pkt 7 w art. 1 określa zobowiązanie jednostki do realizacji każdego zlecenia umieszczenia pojazdu na parkingu strzeżonym. Będzie zatem tak, że pewnie będzie kłopot, tak to sobie wyobrażam, ze zorganizowaniem specjalnego parkingu, gotowego do przyjmowania pojazdów z ładunkami niebezpiecznymi, w mniejszym powiecie, ale z pewnością nie będzie tego kłopotu w Warszawie. Któryś z oferentów wystąpi z propozycją w myśl tego zobowiązania i będzie bardziej konkurencyjny od innych usługodawców, więc z pewnością otrzyma to zlecenie szybciej niż inni, bo stworzy odpowiednie warunki z twardym, nieprzepuszczalnym podłożem, z hangarami - możliwe jest zorganizowanie takich pomieszczeń - i wykaże się zdolnością do przechowywania takich pojazdów.

(Senator Andrzej Łuczycki: A czy to ma regulować rozporządzenie ministra, czy...)

Nie, to w ustawie jest zapisane, że każdy organizator musi przyjąć każde zlecenie. Zatem ci, którzy będą się u starosty starali o zlecenie, będą musieli przedstawić jak najszerszą ofertę, łącznie ze zdolnością do przechowywania takich pojazdów. Tak, każde zlecenie. W jakimś peryferyjnym powiecie, gdzie nie ma dróg, po których przemieszczają się pojazdy z ładunkami niebezpiecznymi, z pewnością nie będzie potrzeby organizowania takiego parkingu, ale w Warszawie, na Śląsku, przy dużych węzłach komunikacyjnych i w miejscach zagrożonych na pewno tak.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo.

Jeszcze raz będzie pytał pan senator Tomasz Misiak.

Proszę bardzo.

Senator Tomasz Misiak:

Przepraszam, uzupełnię wypowiedź pana senatora.

Panie Ministrze, mówimy o prawie. Prawo przewiduje obligację wyboru takiego parkingu bez uwzględnienia konieczności zastanowienia się nad tym, czy w ogóle ten parking jest przystosowany do przechowywania tego typu pojazdów. Jednym słowem, skoro starosta wyznaczy konkretne parkingi w danym rejonie do przewożenia na nie tych samochodów, to czy nie automatycznym działaniem stanie się, bo moim zdaniem tak - i proszę o odpowiedź na to pytanie - przewożenie na to miejsce wszelkich pojazdów, które uległy wypadkowi, również tych, które będą zawierały substancje niebezpieczne. W tej sytuacji, jeżeli w ramach przetargu, w trakcie wyłaniania, wybierania tych parkingów w ogóle nie będziemy uwzględniać tego typu warunków, gdy tymczasem wiemy, że przy pewnych drogach krajowych muszą być one uwzględniane, to automatycznie pozbawiamy siebie możliwości wpłynięcia na to, żeby coś takiego było zapisane w tej ustawie. Wydaje mi się, że można by było wpisać to do ustawy i nie mieć tego problemu, można by było po prostu zobowiązać starostów do tego, żeby brali to pod uwagę.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Proszę, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu
w Ministerstwie
Spraw Wewnętrznych i Administracji
Marek Surmacz:

Panie Marszałku, z pewnością pan senator ma rację składając takie zastrzeżenia, ale hipotetycznie rozważając, można właściwie przewidywać sytuacje w ogóle niedające się przewidzieć w prawie.

Wydaje mi się, że będąc gospodarzem na terenie powiatu w okolicach ważnego węzła drogowego, gdzie istnieje prawdopodobieństwo dojścia do wypadku drogowego z udziałem pojazdu przewożącego niebezpieczne ładunki - mogą to być cysterny, różne ciężkie pojazdy, na przykład z sypkim towarem itd., a dla samego przewiezienia takiego pojazdu, odtransportowania go wymagany będzie odpowiednio ciężki sprzęt - będąc starostą na terenie takiego powiatu, rozsądnie zarządzając takim powiatem, trzeba przewidywać różne zagrożenia. W takiej sytuacji starosta z pewnością wynajmie firmę zdolną do transportowania tego typu ciężkich samochodów, które ulegną wypadkowi. Takich firm nie będzie wynajmował, umów na tego typu usługi nie będzie podpisywał inny starosta, w innym miejscu, w powiecie, jak mówiłem, peryferyjnym, w którym nie występują tego typu zagrożenia. Prawo umożliwia, prawo wręcz zobowiązuje do tego, żeby zapewnić taki transport, a to dopiero życie określa zobowiązania wobec tego, który to prawo wykonuje.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Powtórnie pan senator Andrzej Łuczycki.

Senator Andrzej Łuczycki:

Cóż, Panie Ministrze, nie przekonuje mnie pańska argumentacja. Minister nie potrafi tego przewidzieć, a uważa pan, że starosta będzie potrafił przewidzieć takie sytuacje, tak?

Sekretarz Stanu
w Ministerstwie
Spraw Wewnętrznych i Administracji
Marek Surmacz:

Ja przekazałem taką informację, że rozsądny starosta, który ma wiedzę o tym, że na jego terenie zdarzają się katastrofy z udziałem pojazdów niebezpiecznych, będzie zawierał umowy z innymi przewoźnikami na wykonywanie tego typu usług, a nie ten z powiatu peryferyjnego, u którego nie ma tego typu zagrożeń. W związku z tym to zależy od samych starostów, od ich odpowiedzialności, od odpowiedzialnego podejścia do zarządzania powiatem.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Panie Ministrze, nie widzę więcej chętnych do zadania pytań.

Dziękuję panu bardzo.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Marek Surmacz: Dziękuję uprzejmie.)

Otwieram dyskusję.

Przypominam o wymogach regulaminowych, dotyczących czasu i składania ewentualnych wniosków legislacyjnych na piśmie.

Pierwszy do dyskusji zapisał się pan senator Zbigniew Szaleniec.

Proszę bardzo.

Senator Zbigniew Szaleniec:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Ja zadałem pytanie i, niestety, ani senator sprawozdawca, ani pan minister nie przekonali mnie, że moje zastrzeżenia nie budzą wątpliwości.

Ja chciałbym Wysoką Izbę przekonać do tego, abyśmy zastanowili się nad tym, czy aby rzeczywiście zawarte tu zapisy nie kłócą się ze sobą, czy są one spójne. Proszę państwa, przywołam tylko ust. 5e w art. 1, który mówi o tym, że wyznaczenie jednostki usuwającej pojazd oraz prowadzącej parking strzeżony, na którym umieszcza się usunięty pojazd, następuje przez wybór najkorzystniejszej oferty z uwzględnieniem warunków z ust. 5b i 5d, a te warunki to między innymi konieczność zachowania warunków konkurencji i proponowana cena. Za to w ust. 6 jest zapisane, że wysokość opłat, o których mowa w ust. 5c, ustala rada powiatu.

Proszę państwa, z jednej strony sugeruje się, że starosta, wybierając firmę, powinien kierować się określonymi zasadami, a zwłaszcza konkurencyjnością i ceną, a z drugiej strony nakazuje się administracyjne przyjęcie danej kwoty, którą ustala rada powiatu. Można sobie hipotetycznie założyć, wymyślić taką historię, że jakieś lobby, które zajmuje się tymi sprawami, ma wpływy w radzie powiatu i wpływa na to, że ustala się jakąś kwotę, która będzie bardzo, bardzo korzystna, mimo że w drodze przetargu mogłaby być ona korzystniejsza, albo wręcz przeciwnie, radni powiatowi stwierdzą, że wynegocjowana przez starostę kwota jest za wysoka i trzeba ustalić niższą, a wtedy postawi się starostę przed problemem, gdzie odholować te samochody.

Wydaje mi się, Panie Ministrze - do pana kieruję moją wypowiedź - że przetarg to forma wolnej amerykanki i zupełnie się nie broni, bo przecież to jest podstawowa forma, którą stosuje się przy wielu rozstrzygnięciach w każdej gminie. Dam taki przykład. Wysyła się dzieci na kolonie, często są to dość duże kwoty, wyłania się jakąś firmę w drodze przetargu i nie budzi to żadnych wątpliwości. Tymczasem w tym przypadku, kiedy wyłania się firmę odholowującą czy gdy chodzi o parking, miałoby to budzić wątpliwości. Dla mnie te zapisy się kłócą i proponowałbym Wysokiej Izbie, abyśmy się nad tym zastanowili.

Ja sformułowałem stosowny wniosek o skreślenie zapisu, który nakazuje radzie powiatu przyjmowanie, ustalanie wysokości tej kwoty. Myślę, że będzie jeszcze trochę czasu na zastanowienie się, czy rzeczywiście nie warto skreślić tego punktu. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Kolejnym mówcą jest senator Tomasz Misiak.

(Głos z sali: Już wyszedł.)

(Głos z sali: Nie ma.)

(Głos z sali: Zrezygnował.)

Mówca uciekł.

(Głos z sali: Nie, nie, idzie.)

Idzie.

Panie Senatorze, zapraszam na mównicę. Pamięta pan, w jakim punkcie zabiera pan głos?

(Senator Tomasz Misiak: Oczywiście.)

Dobrze.

Proszę.

Senator Tomasz Misiak:

Oczywiście, pamiętam, o jakim punkcie mówimy.

Właśnie w tej chwili Biuro Legislacyjne przygotowuje mi poprawki, ponieważ chciałbym, proszę państwa, zgłosić dwie poprawki. Pierwsza będzie dotyczyła wyznaczenia jednak vacatio legis, ponieważ uważam, że mówimy tu o setkach małych podmiotów gospodarczych, które nie są w stanie natychmiast w sposób zorganizowany przygotować się do takiego wprowadzenia tej ustawy, wiele z tych osób po prostu utraciłoby swoje miejsca pracy. Tymczasem trzymiesięczne vacatio legis naprawdę nie spowoduje wielkich problemów, tym bardziej że pewne działania zostały już podjęte i pewne rozwiązania już funkcjonują. Tego dotyczy moja pierwsza poprawka.

Druga poprawka będzie dotyczyła punktu mówiącego o przechowywaniu materiałów niebezpiecznych. Chodzi o zobowiązanie starostów do tego, żeby wybór parkingu na przewożenie tego typu aut dokonywany był z uwzględnieniem również liczby miejsc parkingowych przystosowanych do przechowywania pojazdów objętych ADR. Wybór tego typu parkingów byłby dokonywany dopiero po uwzględnieniu tych dwóch zmian. Tego dotyczą poprawki, które chciałbym wnieść do ustawy. Zaraz złożę je na piśmie u pana marszałka.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Do zakończenia dyskusji ma pan senator czas, zakładam, że będą złożone.

Następnym mówcą jest pan senator Janusz Kubiak, proszę bardzo.

Senator Janusz Kubiak:

Panie Marszałku! Szanowni Państwo!

Odniosę się do poprawki dotyczącej ust. 5e i ust. 6, o której mówił senator Szaleniec. Jest taka sytuacja, że jednostkę wyznacza starosta, ale opłaty ustala rada powiatu, czyli nie ma korelacji - starosta przygotowuje przetarg, wybór najkorzystniejszej oferty, wszystko, wszystko, a rada powiatu mówi: tyle, a nie tyle. W tym zakresie zobligowany jest starosta. Niektóre argumenty za skreśleniem, które tu senator przedstawiał, w pewnym sensie się nie korelują, a niektóre mają rację bytu, dlatego też będę się zastanawiał nad głosowaniem.

Ale bardziej skupiłbym się na usuwaniu; dotyczy to ust. 5a, 5b, 5c, tych wprowadzonych tutaj zmian i wykonania orzeczenia. Starosta jest w pewnym kłopocie. Jeżeli startuje nowa jednostka, to jak ma się wykazać rzetelnością czy świadczeniem usług, skoro w tym nie robiła? Powstaje nowa jednostka, nowy podmiot gospodarczy, no i starosta ma dylemat: przepraszam, jakieś firmy startowały, obsługiwały, robiły, były rzetelne, nierzetelne, mam podstawy; a powstaje nowa jednostka, nowy twór - jak ma to zrobić? Powiedzmy: zmartwienie nie ministerstwa, tylko starosty.

Jeśli chodzi o to, co było tutaj mówione, senator Chróścikowski też rozwinął kwestię przedstawionego przeze mnie stanu faktycznego... O co mi chodziło? O usunięcie pojazdów z drogi - "umieszcza się na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym do czasu uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie". W Polsce połowa samochodów faktycznie ma wartość, jaką ma, warta jest symboliczną złotówkę, koszty usunięcia pojazdu, akcji strażaków czy innych służb będą wyższe niż wartość tego pojazdu. Czas, który będzie naliczany, bo na przykład pojazd nie zostanie od razu odebrany, będzie powodował, że koszt będzie dużo wyższy i taka osoba się nie zgłosi. Pan minister tu mówi o kradzieży. Ja przedstawię zupełnie inny stan faktyczny. Samochód został skradziony poza granicami Polski, skradł go obywatel nie z Polski, notabene zginął w wypadku, pojazd zostanie usunięty na taki parking. I co ma zrobić osoba prowadząca tego typu działalność, skoro Skarb Państwa nie poczuwa się do odpowiedzialności w tym zakresie, żeby można było do niego występować na przykład o odszkodowanie?

Wprowadzenie tych przepisów nie reguluje wszystkich stanów faktycznych. Uważam, że wprowadzona zmiana oczywiście jest wykonaniem wyroku, ale nie jest to uregulowanie wszystkich spraw. Dziękuję.

(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Maciej Płażyński)

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Lista senatorów zapisanych do dyskusji została wyczerpana, a więc zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu zamykam dyskusję.

W dyskusji wnioski o charakterze legislacyjnym zgłosili panowie senatorowie Zbigniew Szaleniec, Tomasz Misiak i Janusz Kubiak...

(Głos z sali: Tylko Szaleniec i Misiak.)

Bez senatora Kubiaka.

Dwaj pierwsi senatorowie zgłosili wnioski o charakterze legislacyjnym. W związku z tym, zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu, proszę Komisję Gospodarki Narodowej o ustosunkowanie się do przedstawionych w toku debaty nad tym punktem wniosków i przygotowanie sprawozdania w tej sprawie.

Głosowanie w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

A teraz będę ogłaszał przerwę do godziny 19.15.

Proszę bardzo, komunikaty.

Senator Sekretarz
Mieczysław Szyszka:

Posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej w sprawie rozpatrzenia wniosków do ustawy - Prawo o ruchu drogowym odbędzie się piętnaście minut po ogłoszeniu przerwy w obradach w sali nr 182.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

(Przerwa w obradach od godziny 18 minut 34
do godziny 19 minut 18)

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Panie i Panowie Senatorowie, wznawiam obrady, a jednocześnie ogłaszam przerwę do godziny 19.45. Dziękuję bardzo.

Senator Sekretarz
Mieczysław Szyszka:

Posiedzenie klubu Prawa i Sprawiedliwości w sali nr 102 od razu po ogłoszeniu przerwy.

(Przerwa w obradach od godziny 19 minut 18 do godziny 19 minut 46)

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Wznawiam obrady.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: drugie czytanie projektu w trzydziestą rocznicę powstania Komitetu Obrony Robotników.

Przypominam, że jest to projekt uchwały okolicznościowej, który został wniesiony przez grupę senatorów i zawarty jest w druku nr 242.

Marszałek Senatu w dniu 14 września 2006 r., zgodnie z art. 79 ust. 1, w związku z art. 84 ust. 3 Regulaminu Senatu, skierował projekt uchwały do rozpatrzenia w pierwszym czytaniu do Komisji Ustawodawczej. Pierwsze czytanie projektu uchwały zostało przeprowadzone na posiedzeniu komisji w dniu 14 września 2006 r. Zgodnie z art. 84 ust. 3 Regulaminu Senatu, marszałek Senatu zdecydował o skróceniu terminów, o których mowa w art. 80 ust. 1. Komisja po rozpatrzeniu projektu uchwały przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Zawarte jest ono w druku nr 242O.

Przypominam też, że zgodnie z art. 84b ust. 1 Regulaminu Senatu drugie czytanie projektu uchwały okolicznościowej obejmuje: przedstawienie Senatowi sprawozdania komisji o projekcie uchwały okolicznościowej przez sprawozdawcę komisji, przeprowadzenie dyskusji oraz głosowanie.

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej senatora Piotra Łukasza Andrzejewskiego o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji o projekcie uchwały.

Proszę, Panie Senatorze.

Senator Piotr Andrzejewski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Komisja Ustawodawcza zgodnie postanowiła nadać projektowi uchwały w trzydziestą rocznicę powstania Komitetu Obrony Robotników następującą treść, którą proponuje państwu w druku nr 242O. Oto ta treść.

"W trzydziestą rocznicę powstania Komitetu Obrony Robotników, przekształconego w 1977 roku w Komitet Samoobrony Społecznej KOR, Senat Rzeczypospolitej Polskiej wyraża uznanie dla tej ważnej społecznej inicjatywy. Komitet utworzony został przez osoby reprezentujące różne środowiska. Stanowił odpowiedź na brutalne represje władz komunistycznych. W obliczu dyktatury przemocy i kłamstwa był symbolicznym protestem i znakiem solidarności z ofiarami represji, a także sygnałem, że mija czas bierności zastraszonego i zatomizowanego społeczeństwa.

Powstanie KOR było ważnym wydarzeniem w najnowszej historii Polski. Zapoczątkowało proces powstawania i uaktywniania się środowisk i grup opozycyjnych wobec reżimu komunistycznego, takich jak: Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO), Konfederacja Polski Niepodległej (KPN), Ruch Młodej Polski (RMP), Wolne Związki Zawodowe (WZZ). Umożliwiło także rozwój niezależnych wydawnictw, przełamywało monopol władz komunistycznych w dziedzinie informacji, pozwalało na zapoczątkowanie procesu odkłamywania historii.

KOR organizował niezależny ruch wydawniczy poprzez takie pisma, jak: «Biuletyn Informacyjny», «Robotnik», «Zapis», «Krytyka», «Głos», «Puls», «Spotkania», Niezależna Oficyna Wydawnicza (NOWA), samokształceniowy (Towarzystwo Kursów Naukowych), związkowy (komitety założycielskie Wolnych Związków Zawodowych) oraz utworzył Biuro Interwencji podejmujące problemy represji. W wyniku tych działań członkowie i współpracownicy KOR byli wielokrotnie zatrzymywani przez władze i poddawani represjom.

Były to czynniki w istotnym stopniu zwiększające wpływ społeczeństwa na kształt i bieg spraw publicznych, które wraz z ogromną wolą Kościoła i historycznym pontyfikatem Jana Pawła II doprowadziły do powstania NSZZ «Solidarność», związku zawodowego i ruchu społecznego, który zmienił historię świata przyczyniając się do obalenia komunizmu, a w konsekwencji odzyskania niepodległości przez Polskę i odbudowania demokracji.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej uważa, że działania Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej KOR dobrze przysłużyły się Ojczyźnie.

Lista członków Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej KOR:

Jerzy Andrzejewski (1909-1983),

Stanisław Barańczak,

Konrad Bieliński,

Seweryn Blumsztajn,

Bogdan Borusewicz,

Andrzej Celiński,

Mirosław Chojecki,

Ludwik Cohn (1902-1981),

Jerzy Ficowski (1924-2006),

Stefan Kaczorowski (1899-1988),

ks. Zbigniew Kamiński (1900-1991),

Wiesław Piotr Kęcik,

Jan Kielanowski (1910-1989),

Leszek Kołakowski,

Anka Kowalska,

Jacek Kuroń (1934-2004),

Edward Lipiński (1888-1986),

Jan Józef Lipski (1926-1991),

Jan Lityński,

Antoni Macierewicz,

Adam Michnik,

Halina Mikołajska (1925-1989),

Ewa Milewicz,

Emil Morgiewicz,

Piotr Naimski,

Jerzy Nowacki,

Wojciech Onyszkiewicz,

Antoni Pajdak (1894-1988),

Zbigniew Romaszewski,

Józef Rybicki (1901-1986),

Aniela Steinsbergowa (1886-1988),

Adam Szczypiorski (1895-1979),

Józef Śreniowski,

Maria Wosiek,

Henryk Wujec,

Wacław Zawadzki (1900-1978),

ks. Jan Zieja (1897-1991),

Wojciech Ziembiński (1925-2001).

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski»".

Tym samym Senat czyni to, czego nie uczyniono na pierwszym zjeździe "Solidarności", to znaczy oddaje sprawiedliwość i przywraca pamięć chwalebną wszystkim tym, których uchwała wymienia. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Zgodnie z art. 84b ust. 2 Regulaminu Senatu, przed przystąpieniem do dyskusji senatorowie mogą zgłaszać zapytania do sprawozdawcy komisji oraz do przedstawiciela wnioskodawców.

Przypominam, że wnioskodawcy upoważnili do ich reprezentowania senatora Stefana Niesiołowskiego.

Czy ktoś z państwa senatorów chce zgłosić zapytanie?

Proszę bardzo.

Senator Andrzej Łuczycki:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Mam pytanie do posła sprawozdawcy.

(Głos z sali: Senatora.)

Przepraszam, do senatora sprawozdawcy.

Dlaczego wykreślono w tej uchwale zapis o tym, że KOR utworzono jako odpowiedź na brutalne represje komunistycznych władz wobec uczestników protestu w Radomiu i w Ursusie w 1976 r.? Te wydarzenia były katalizatorem powstania KOR. W związku z tym dlaczego to zdanie zostało wykreślone?

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Piotr Andrzejewski:

Nasz konsensus co do roli i charakteru Komitetu Obrony Robotników i później utworzonego Komitetu Samoobrony Społecznej KOR dotyczył nie jednorazowego zdarzenia. Dlatego że potrzeba utworzenia frontu obywatelskiego oporu przeciwko władzy komunistycznej narastała, a te wydarzenia były tylko katalizatorem, który spowodował, że to, co dojrzewało, przyoblekło się w kształt trwały.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję.

Czy są jeszcze jakieś pytania?

Proszę bardzo, pan marszałek Kutz.

Senator Kazimierz Kutz:

Do sprawozdawcy. Chcę podjąć ten wątek, który pan poruszył. Nie tak dawno, przecież parę dni temu, ukazał się niepublikowany wywiad z Jackiem Kuroniem, gdzie te sprawy są opisane z pierwszego źródła. Rzeczywiście, gdyby nie było tego, co się stało w Ursusie i w Radomiu, gdyby nie te ekscesy, protesty robotników, podejrzewam, KOR by nigdy nie powstał. Bo to jest przecież Komitet Obrony Robotników. Oni się zajęli pomocą rodzinom itd. Od tego się zaczęło. Myślę, że właśnie osłabienie tego elementu praźródła robotniczego jest bardzo niesłuszne. To jest wręcz niesprawiedliwe. Trzeba oddać po prostu honor praprzyczynie i ludziom, którzy mieli odwagę pierwsi ponieść konsekwencje i prześladowania.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Przypominam, że jesteśmy przy pytaniach.

Proszę bardzo, pan senator Romaszewski.

Senator Zbigniew Romaszewski:

Ja mam tylko jedną uwagę. Pani Aniela Steinsbergowa nie urodziła się w roku 1886, tylko w 1896. A ponieważ była dosyć wrażliwa na sprawy wieku, to jest to dla niej obelgą.

(Głos z sali: Pomyłka...)

(Rozmowy na sali)

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Proszę bardzo.

Senator Piotr Andrzejewski:

Odpowiedź jest taka, że nie dysponuję aktem urodzenia, ani aktem zgonu pani mecenas, koleżanki mojej, Anieli Steinsbergowej. W encyklopedii figuruje taka data... Mówię tutaj o tym, że komisja korzystała z wydanego przez Ośrodek "Karta" słownika biograficznego pod tytułem "Opozycja w PRL", "Leksykonu opozycji politycznej 1976-1989" Dariusza Cecudy, książki Jana Józefa Lipskiego "KOR", no i jeszcze pomocy profesora Andrzeja Friszke. "Tygodnik Powszechny" - sięgniemy do następnego materiału pomocniczego i znajdziemy Steinsbergową - w "Poczcie KOR-owców" również nie podaje dokładnie wieku pani mecenas Anieli Steinsbergowej. Stąd, wydaje mi się, że jest to wiedza, która nie może być przeze mnie miarodajnie jako referenta weryfikowana. Na odpowiedzialność senatora Romaszewskiego możemy przyjąć...

(Senator Zbigniew Romaszewski: Można. Rok 1896.)

...to jako pomyłkę do zwykłego sprostowania bez zwoływania, tak mi się wydaje, w tym celu posiedzenia komisji.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Czyli przyjmujemy wersję pana senatora Romaszewskiego, tak?

(Rozmowy na sali)

(Głos z sali: Komisja w tej chwili nie może...)

Senator Piotr Andrzejewski:

Prosiłbym, żeby pan marszałek spytał, czy nikt nie wyraża sprzeciwu, bo akurat nad tym głosować nie można.

(Wicemarszałek Maciej Płażyński: No ale nad tym nie będziemy głosować...)

To nie będziemy się odwoływać do posiedzenia komisji i sprawdzania tego za pośrednictwem aktów stanu cywilnego.

(Rozmowy na sali)

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Nad datą urodzenia nie będziemy głosować.

(Głos z sali: Poseł wnioskodawca)

Zgłaszał się pan senator Niesiołowski.

(Senator Stefan Niesiołowski: Chcę jeszcze zabrać głos jako wnioskodawca.)

Proszę bardzo.

Senator Stefan Niesiołowski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W imieniu wnioskodawców, którzy reprezentują znaczną część Senatu - a myślę, że wyłącznie z technicznych powodów nie było ich więcej - chciałbym prosić o poparcie tej uchwały. Zwracam się o nieprowadzenie dyskusji. Zawsze można każdy tekst poprawiać, ja rozumiem wszelkie uwagi. Ale ten tekst powstał w drodze naprawdę długich rozmów, uzgadniane były różne racje, których już nie chcę przytaczać. Taki on jest i o przyjęcie takiej wersji chciałbym bardzo prosić.

Jeszcze dwa słowa komentarza. W pełni zgadzam się z tymi wszystkimi argumentami, które zostały powiedziane, tekst się sam broni i to w stopniu wystarczającym. Ale dodam kilka słów tytułem analizy towarzyszącej, bo to jest ważne wydarzenie, to jest trzydziesta rocznica, to jest więcej niż jedno pokolenie. KOR był elementem oporu zniewolonego narodu. Tak na to należy patrzeć. Ten opór trwał  od pierwszego dnia zniewolenia Polski, nowej niewoli. On miał bardzo różne formy, to była najpierw forma zbrojna, nieskuteczna, wyniszczająca naród, ale bohaterska. Oczywiście przez różne formy... Do niedawna trwał spór o powstanie w Poznaniu, ta nazwa, zdaje się, zaczyna się utrwalać, chociaż były i inne: rewolta poznańska, protest robotniczy, był taki plakat "Pierwszy krzyk". No to jest ładny plakat, ale to nie był przecież pierwszy krzyk. Pierwszy krzyk to był krzyk żołnierzy Armii Krajowej, NSZ, WiN itd., itd. Ja nie chcę przeprowadzać tu analizy historycznej, ale chcę powiedzieć, że KOR był zasadniczo nowo jakością, był zasadniczo nową jakością, on wprowadził element zupełnie nowy i zaskakująco skuteczny.

Początkowo przecież się wydawało, że jak poda się listę uczestników KOR, to  Służba Bezpieczeństwa ich wyłapie, zaaresztuje. A okazuje się, że tego nie zrobiła. W tym momencie, kiedy KOR zaczął funkcjonować w taki sposób, jak funkcjonował, uruchomił łańcuch... Myśmy wtedy tego nie wiedzieli. Myśmy oczywiście nie przypuszczali... Ja żyłem wtedy w Polsce i nigdy nie sądziłem, nie marzyłem, że będę żył w Polsce niepodległej, a to, że będę w niej posłem, senatorem, w ogóle się w głowie nie mieściło. Ale wtedy okazuje się... Dziś, jak czytam, słucham wypowiedzi ludzi, dla których upadek komunizmu był oczywisty, jasny, to w ogóle było przesądzone... No chętnie bym zobaczył i usłyszał ich wypowiedzi z tamtego okresu.

KOR uruchomił pewien mechanizm, który prowadził do niepodległości Polski. Dziś możemy sądzić, że nieuchronnie. KOR nie tylko ten mechanizm uruchomił. Wszystkie późniejsze inicjatywy aż do "Solidarności" właściwie powtarzały to w dużym stopniu, naśladowały, ale były... Ja byłem w innej inicjatywie, ona za rok będzie obchodziła swoje trzydzieści lat, to był Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela, ale my uznawaliśmy i uznajemy prekursorską pod tym względem rolę takiej formy oporu jak KOR. Ale nie tylko to... KOR łączył bardzo różne środowiska i to była wielka siła tej organizacji. Łączył bardzo różne środowiska, formacje, style uprawiania polityki, ludzi. I to, co było też bardzo istotne, to był kategoryczny brak przemocy, pokojowa droga, którą przejęła "Solidarność". Wpływ "Solidarności" był tutaj ogromny. Można powiedzieć, że to wszystko, co się wydarzyło po roku1976, spowodowało, oczywiście  z wielką rolą, było o tym mówione, nie chcę powtarzać, ale warto tu jedno zdanie powiedzieć, pontyfikatu Jana Pawła II... A więc rok wyboru Ojca Świętego, wybór Karola Wojtyły na papieża oczywiście przyspieszył ten proces.

Powiem na koniec tak: tym wszystkim ludziom, którzy tu byli wymienieni, ich działaniu - wielu z nich już nie żyje - zawdzięczamy to, że na tej sali siedzimy. Wielka im za to chwała. Dlatego bardzo proszę o uchwalenie tej ustawy bez dalszej dyskusji. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Niesiołowski apelował o niedyskutowanie, ale oczywiście jesteśmy na etapie dyskusji, w związku z czym formalnie zapytam: czy ktoś chce się jeszcze zapisać do dyskusji ? Proszę bardzo. Czy ktoś jeszcze? Nie.

Lista mówców jest zamknięta.

Senator Andrzej Łuczycki:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Wysoka Izbo, ja wiem, że nie powinno się na ten temat dyskutować. Ja całym sercem jestem za tą uchwałą, popieram tę uchwałę, ale nie mogę przejść, Wysoka Izbo, do porządku nad tym, że się krzywdzi moje miasto, po raz kolejny. Ja nie wiem, kto jest autorem tej poprawki, która wykreśliła słowo o Radomiu...

(Rozmowy na sali)

Nie wiem, nie wiem, kto jest autorem tej poprawki, niemniej jednak to właśnie robotnicy Radomia spowodowali, że KOR powstał. I pomijanie tego faktu jest, według mnie, bardzo krzywdzące dla tych ludzi, którzy pierwsi odważyli się wystąpić przeciwko władzy komunistycznej.

(Senator Władysław Sidorowicz: Nie pierwsi, nie pierwsi.)

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Proszę nie prowadzić dyskusji z salą.

Senator Andrzej Łuczycki:

Ja przepraszam za ten trochę emocjonalny głos z mojej strony, ale jest to kwestia bardzo znacząca dla mieszkańców miasta. Potwierdza to, co do tej pory mieszkańcy miasta cały czas mówią, że Radom poprzez swoje protesty w 1976 r. został głęboko skrzywdzony. Pokrzywdzony został przez ekipę Gierka, później przez ekipę Jaruzelskiego. I w tej chwili odbierając mu prawo do istnienia w tej uchwale, również wpisujemy się w ten nurt. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Lista mówców została wyczerpana.

Zamykam dyskusję...

(Głos z sali: Nie, nie, jeszcze pan marszałek.)

Przepraszam, pan marszałek Kutz, proszę bardzo.

Senator Kazimierz Kutz:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Uważam, iż rzeczywiście mój poprzednik poruszył niesłychanie istotną sprawę. Ja się całkowicie zgadzam z wywodem pana senatora Niesiołowskiego. To są wszystko piękne, słuszne rzeczy. Ale rzeczywistość była taka, jaka była. Tutaj mówili, że to Radom... Przedtem były tylko ekscesy w Ursusie. To był drugi przypadek. I cała ta inteligencja, która wtedy była, znalazła powód, żeby zorganizować komitet obrony. To był początek wielkiego ruchu ludowego, robotniczego w Polsce. I to, co w tej uchwale jest zawarte i co zostało skreślone, moim zdaniem, ma znamiona zafałszowania historii. I to nie tylko chodzi o odczucia Radomian, że są krzywdzeni, to jest o wiele poważniejszy problem.

Godziłoby się oddać hołd i wyrazy szacunku tym, dla których KOR powstał. Taki był problem. To było wielkie wydarzenie, dlatego że powstała sytuacja, kiedy robotnicy prześladowani, zamykani i katowani, mogli się nareszcie połączyć z inteligencją opozycyjną. I mówienie tylko o tej jednej stronie, przy całkowitym prawie przemilczeniu... Moim zdaniem mamy do czynienia z fałszowaniem historii, co może być bardzo źle odebrane przez miliony ludzi ze sfer robotniczych, mogących to odczuć. Chwała, że Sejm w ogóle coś takiego podnosi.

Jak będzie konieczność głosowania, ja będę oczywiście głosował, ale prawda jest, moim zdaniem, o wiele poważniejsza, ma szerszy wymiar niż to jest zawarte w tej uchwale. Dziękuję. (Oklaski)

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję.

Nie ma już możliwości składania poprawek. Jesteśmy jeszcze tylko przed głosowaniem.

Zamykam dyskusję.

Przystępujemy do głosowania nad projektem uchwały w trzydziestą rocznicę powstania Komitetu Obrony Robotników.

Przypominam, że Komisja Ustawodawcza po rozpatrzeniu projektu uchwały przedstawiła wniosek o wprowadzenie poprawki do projektu.

Zgodnie z art. 54 ust. 1, w związku z art. 84b ust. 5 Regulaminu Senatu, za chwilę przeprowadzimy głosowanie nad przedstawioną poprawką, a następnie nad podjęciem uchwały w całości ze zmianą wynikającą z przyjętej poprawki.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawioną przez Komisję Ustawodawczą poprawką. Poprawka ma na celu nadanie uchwale nowego brzmienia.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę o nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Proszę o podanie wyników głosowania.

78 obecnych, 74 - za, 1 - przeciw, 3 nie głosowało. (Głosowanie nr 1)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w trzydziestą rocznicę powstania Komitetu Obrony Robotników w całości ze zmianą wynikającą z przyjętej poprawki.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za podjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Dziękuję.

Na 79 obecnych senatorów 76 głosowało za, 3 nie głosowało. (Głosowanie nr 2)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w trzydziestą rocznicę powstania Komitetu Obrony Robotników. (Oklaski)

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dziewiątego porządku obrad: zmiana w składzie komisji senackiej.

Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w tej sprawie zawarty jest w druku nr 241.

Proszę sprawozdawcę Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, senatora Piotra Zientarskiego, o zabranie głosu i przedstawienie wniosku komisji.

Senator Piotr Zientarski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Na podstawie art. 14 ust. 1 Regulaminu Senatu komisja przedstawia następujący projekt uchwały.

Art. 1: Senat Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu odwołuje senatora Kazimierza Wiatra z Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą.

Art.2: uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Dziękuję.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos? Nie widzę zgłoszeń.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmiany w składzie komisji senackiej. Przypominam, że projekt ten zawarty jest w druku nr 241.

Proszę nacisnąć przycisk "obecny".

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Dziękuję.

Na 81 obecnych senatorów 78 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 3)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmiany w składzie komisji senackiej.

Powracamy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku obrad: ustawa o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Przypominam, że debata w tej sprawie została zakończona, obecnie możemy przystąpić do głosowania.

Przystępujemy do głosowania nad ustawą o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Przypominam, że Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka i Praworządności rekomendują Senatowi uchwalenie ustawy w brzmieniu uchwalonym przez Sejm.

Przypominam ponadto, że tekst ustawy zawarty jest w druku nr 232, a sprawozdanie komisji w druku nr 232A.

Przypominam też, że zgodnie z art. 235 ust. 4 konstytucji Senat uchwala ustawę o zmianie konstytucji bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów.

Przystępujemy do głosowania nad ustawą o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto z państwa senatorów jest za uchwaleniem ustawy w brzmieniu uchwalonym przez Sejm? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Obecnych 81 senatorów, głosowało 81. Większość bezwzględna to 41 senatorów. Za uchwaleniem ustawy w brzmieniu uchwalonym przez Sejm głosowało 81 senatorów, głosów przeciw nie było, nikt też nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 4)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat uchwalił ustawę o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w brzmieniu uchwalonym przez Sejm.

Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona, możemy przystąpić do głosowania.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców.

Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek. Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, następnie nad podjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.

Nad poprawkami pierwszą i drugą należy głosować łącznie.

Poprawki pierwsza i druga zmierzają do zapewnienia ustawie skuteczności. Zgodnie z zaproponowanymi zmianami, w przypadku niewykonania decyzji wydawanych na podstawie ustawy zastosowanie znajdą przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji dotyczące obowiązków o charakterze niepieniężnym.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Na 81 obecnych senatorów 81 głosowało za. (Głosowanie nr 5)

Poprawki zostały przyjęte.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za podjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Dziękuję.

Na 81 obecnych senatorów 81 głosowało za. (Głosowanie nr 6)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców.

Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona, możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy kolejne głosowania nad przestawionymi poprawkami, następnie nad podjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.

Poprawka pierwsza ma na celu wyłączenie ze stosowania w kontroli resortowej przepisu ordynacji podatkowej odmiennie regulującego zagadnienia zakończenia kontroli oraz terminu wnoszenia zastrzeżeń lub wyjaśnień.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Na 81 obecnych senatorów 79 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 7)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka druga ma charakter redakcyjny.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Na 81 obecnych senatorów 81 głosowało za. (Głosowanie nr 8)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka trzecia ma na celu wyraźne wskazanie zakresu czynności, jakie można podjąć w ramach wywiadu skarbowego.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Na 81 obecnych senatorów 81 głosowało za. (Głosowanie nr 9)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka czwarta powoduje konieczność obligatoryjnego niszczenia tak zwanych danych bilingowych zebranych przez wywiad skarbowy na podstawie niedostatecznie uzasadnionego wniosku.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Dziękuję.

Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 10)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka piąta ma charakter porządkowy.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto przeciw? Przycisk "przeciw".

Kto się wstrzymuje od głosu? Przycisk "wstrzymuję się".

Dziękuję.

Na 80 obecnych senatorów 80 głosowało za. (Głosowanie nr 11)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz o zmianie niektórych innych ustaw w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za podjęciem uchwały? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Dziękuję.

Na 81 obecnych senatorów 81 głosowało za. (Głosowanie nr 12)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o podatku tonażowym.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o podatku tonażowym.

Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Na 81 obecnych senatorów 81 głosowało za. (Głosowanie nr 13)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o podatku tonażowym.

Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów wojskowych oraz ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności senatora Rafała Ślusarza o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych wniosków.

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Rafał Ślusarz:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Komisja Praw Człowieka i Praworządności pod przewodnictwem pana senatora Krzysztofa Piesiewicza i Komisja Obrony Narodowej pod przewodnictwem pana senatora Czesława Rybki odbyły wspólne posiedzenie w przerwie w posiedzeniu Senatu w związku ze zgłoszeniem w trakcie debaty poprawki do ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów wojskowych i ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

W komisji uczestniczył, jako gość, wnioskodawca pan Piotr Zientarski oraz przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości, którzy przedstawili argumenty przeciwko zgłoszonej poprawce, a więc przeciw skreśleniu słów "z powodu choroby lub utraty sił", tak jak to macie państwo opisane w zestawieniu wniosków w punkcie oznaczonym rzymską dwójką w poprawce pierwszej. Ich zdaniem tego rodzaju zapis jest konieczny do uznawania sędziów wojskowych za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej, co może w konsekwencji prowadzić do przeniesienia takiego sędziego w stan spoczynku. I w tym zakresie występuje spójność z ustawą - Prawo o ustroju sądów powszechnych.

Pan senator wnioskodawca podtrzymał swój wniosek, w związku z tym został on poddany pod głosowanie, tak jak pozostałe wnioski, które macie państwo w druku nr 225Z.

Pierwszy wniosek, który był wnioskiem Komisji Praw Człowieka i Praworządności, o przyjęcie ustawy bez poprawek, komisja odrzuciła.

Zawartej w punkcie oznaczonym rzymską dwójką poprawki pierwszej, wynikającej z wniosku senatorów Zientarskiego i Zalewskiego, komisja też nie przyjęła, nie uzyskał on wymaganej większości. Ze względu na to, że wynik był remisowy, będzie państwu zaprezentowane stanowisko mniejszości.

Komisja wnosi o przyjęcie poprawki drugiej zawartej w punkcie oznaczonym rzymską dwójką i przegłosowanie ustawy wraz z tą poprawką.

W konkluzji: komisja rekomenduje odrzucenie wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek i odrzucenie wniosku senatorów Zalewskiego i Zientarskiego. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję.

Proszę sprawozdawcę mniejszości połączonych komisji senatora Ludwika Zalewskiego o zabranie głosu i przedstawienie wniosku mniejszości połączonych komisji.

Senator Ludwik Zalewski:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

W trakcie debaty nadal nie zostało wyjaśnione, czy to nieszczęsne określenie "utrata sił" pozwala na: po pierwsze, wcześniejsze zwolnienie sędziego w dowolnym czasie przez przełożonego; po drugie, czy sędzia dzięki temu może otrzymać dodatkowe uprawnienia finansowe. Utrata sił w związku ze służbą wojskową, Szanowni Panie i Panowie Senatorowie, oznacza przynajmniej to, że rozpoczynamy od trzeciej, drugiej czy pierwszej grupy inwalidzkiej - a to przekłada się na minimum 15% uposażenia. Ta kwestia nie została nam wyjaśniona, choć o to prosiliśmy.

Ponadto zgodnie z ustawą o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych sędzia wojskowy nie musi służyć do utraty sił. Nie musi, to nie jest potrzebne, nikt tego od sędziego nie wymaga. A jeśli ustawa zasadnicza o służbie żołnierzy zawodowych jest krzywdząca dla sędziów wojskowych, to, Panie i Panowie Senatorowie, co mają na to powiedzieć żołnierze zawodowi?

Próba takiego odwołania, że to określenie dodatkowe jest nam potrzebne, ponieważ orzeczenie komisji lekarskiej związane z ustawą o służbie, z tą ustawą zasadniczą, może spowodować, iż sędzia nie zostanie powołany do sądu powszechnego, jest nieprawdą. Ta ustawa wyraźnie mówi, że może tak być, chyba że sędzia tego nie zechce, a jeśli zechce, to zostanie przeniesiony do sądu jako sędzia sądu powszechnego.

I dlatego podtrzymujemy swoją poprawkę. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję.

Czy senator wnioskodawca albo senator sprawozdawca chce jeszcze zabrać głos?

Proszę bardzo, pan senator Zientarski.

Senator Piotr Zientarski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Nie chciałbym przytaczać ponownie argumentów, które przedstawiłem w ramach debaty, ale chcę poprzeć wniosek senatora Zalewskiego, a dodatkowo też jakby wzmocnić argumentację prawniczą.

Mianowicie, jak przyznał pan minister Duda, określenia "choroba" lub "utrata sił" - czyli to, o co idzie tutaj spór, spór dotyczący wykreślenia tego - mają inne zakresy znaczeniowe w odniesieniu do sędziów sądów wojskowych i w odniesieniu do sędziów sądów powszechnych. A tu chodzi o to, żeby ten proponowany zapis przede wszystkim ujednolicił terminologię ustawową z zakresu zawodowej służby wojskowej, istniejącą na gruncie ustawy o ustroju sądów wojskowych i ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, bo i tak pozostaje kwestia... Żebyśmy mieli co do tego pełną świadomość, przypomnę, że proponujemy treść następującą: "Sędziego przenosi się w stan spoczynku, jeżeli uznany został orzeczeniem wojskowej komisji lekarskiej za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej" - czyli tak czy inaczej decydować będzie w tej sprawie komisja lekarska. A wprowadzając te dwie przesłanki, te dwa określenia, "choroba" i "utrata sił", po pierwsze, zawężamy, o czym tutaj mówił pan senator, możliwości rozstrzygania, a po drugie, wprowadzamy niejednolitość i dowolność interpretacji ze względu na inne zakresy znaczeniowe tych pojęć. I dlatego jeśli pozostawimy tutaj tylko ten zapis o orzeczeniu wojskowej komisji lekarskiej, to oczywiście to nie zamknie nikomu drogi, niczego nie ograniczy, a jedynie, w moim przekonaniu, wprowadzi porządek prawny w ramach właściwej, dobrej legislacji. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów wojskowych oraz ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: Komisja Praw Człowieka i Praworządności wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek, a Komisja Obrony Narodowej oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Praw Człowieka i Praworządności o przyjęcie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów wojskowych oraz ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych bez poprawek.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.

Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się", podniesienie ręki.

Dziękuję.

Na 80 obecnych senatorów 1 głosował za, 73 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 14)

Poprawka została odrzucona.

Wobec odrzucenia wniosku... wniosek został odrzucony. Wobec odrzucenia wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Poprawka pierwsza ma na celu usunięcie z przepisu dotyczącego uznawania sędziego wojskowego za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej sformułowania zaczerpniętego z terminologii ustawy o ustroju sądów powszechnych.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję.

Na 80 obecnych senatorów 40 głosowało za, 35 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 15)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka druga usuwa istotny błąd redakcyjny.

Proszę nacisnąć przycisk obecności

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Na 77 obecnych senatorów 74 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 16)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów wojskowych oraz ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał? Proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Dziękuję.

Obecnych 81 senatorów, 81 głosowało za. (Głosowanie nr 17)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów wojskowych oraz ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze.

Przypominam, że Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw".

Kto się wstrzymał? Proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się".

Dziękuję.

Obecnych 81 senatorów, 81 głosowało za. (Głosowanie nr 18)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze.

Powracamy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Obecnie głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej senatora Bogdana Lisieckiego o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Bogdan Lisiecki:

Panie Marszałku! Szanowni Państwo!

Komisja po posiedzeniu odbytym w dniu dzisiejszym i po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w toku debaty nad ustawą o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym przedstawia Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko: Wysoki Senat raczy przyjąć poprawki pierwszą, drugą, trzecią, szóstą i siódmą.

Poprawki pierwsza, druga i trzecia to poprawki Komisji Gospodarki Narodowej, zostały one jednogłośnie poparte przez komisję.

Poprawki czwarta i piąta to poprawki zgłoszone przez senatora Misiaka. Poprawki te nie uzyskały akceptacji komisji: było 8 głosów za poprawkami i 9 głosów przeciw.

Poprawki szósta i siódma, poprawki senatora Szaleńca, uzyskały akceptację komisji: było 8 głosów za, 6 przeciw, 2 senatorów wstrzymało się od głosu.

Poprawka ósma nie uzyskała akceptacji: było 7 głosów za, 9 przeciw. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą zabrać głos? Nie widzę chętnych.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Poprawka pierwsza zmierza do uwzględnienia faktu, że ustawa nie reguluje problematyki przemieszczania z drogi pojazdu utrudniającego prowadzenie akcji ratowniczej.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję.

Obecnych 80 senatorów, 79 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 19)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka druga zmierza do zapewnienia spójności terminologicznej w obrębie przepisów ustawy.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw".

Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się".

Dziękuję.

Obecnych 80 senatorów, 80 głosowało za. (Głosowanie nr 20)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka trzecia ma charakter redakcyjny.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw".

Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się".

Dziękuję.

Obecnych 81 senatorów, 80 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 21)

Poprawka została przyjęta.

Poprawki czwartą i piątą należy przegłosować łącznie. Zmierzają one do tego, aby starosta, wyznaczając jednostkę do prowadzenie parkingu strzeżonego, kierował się między innymi liczbą miejsc do parkowania pojazdów, w tym spełniających wymogi związane z przechowywaniem na parkingu usuniętych pojazdów przewożących towary niebezpieczne, w rozumieniu art. 30 ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, a także zobowiązaniem jednostki do realizacji każdego zlecenia umieszczenia każdego rodzaju pojazdów na parkingu strzeżonym.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję.

Na 81 obecnych senatorów 29 głosowało za, 49 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 22)

Poprawka została odrzucona.

Poprawki szósta i siódma zmierzają do tego, aby rada powiatu nie posiadała kompetencji do ustalania wysokości opłat za usunięcie i parkowanie pojazdu.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał? Proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.

Dziękuję.

Na 81 obecnych senatorów 34 głosowało za, 44 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 23)

Poprawki zostały odrzucone.

Poprawka ósma zmierza do tego, aby ustawa weszła w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia, nie zaś z dniem ogłoszenia.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się".

Na 81 obecnych senatorów 30 głosowało za, 50 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 24)

Poprawka została odrzucona.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał, naciska przycisk "wstrzymuję się" i podnosi rękę.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Obecnych 81 senatorów, 81 głosowało za. (Głosowanie nr 25)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Koniec głosowań.

Teraz komunikaty, a później będą oświadczenia.

Senator Sekretarz
Mieczysław Szyszka:

Uprzejmie informuję, iż marszałek Senatu zwołuje posiedzenie Prezydium Senatu w dniu jutrzejszym, to jest 15 września, o godzinie 9.00.

Uprzejmie informuję, że jutro, w piątek, o godzinie 10.00 w sali nr 182 odbędzie się posiedzenie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu.

Szanowni Państwo Senatorowie Członkowie Komisji Zdrowia, uprzejmie zapraszam na kolejne posiedzenie Komisji Zdrowia, które odbędzie się w dniu 20 września 2006 r., w środę, o godzinie 12.00 w sali nr 217.

Szanowni Państwo Senatorowie Członkowie Komisji Zdrowia, uprzejmie zapraszam na kolejne posiedzenie Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, które odbędzie się w dniu dzisiejszym... Przepraszam, to jest...

(Głos z sali: Stary.)

Tego komunikatu nie ma.

Szanowni Państwo Senatorowie, uprzejmie zapraszam na konferencję organizowaną przez Komisję Zdrowia na temat "Opieka długoterminowa w Polsce", która odbędzie się w dniu 22...

(Głos z sali: Stary.)

Stare komunikaty, proszę państwa, się tutaj zaplątały.

A więc są tylko dwa komunikaty.

(Głos z sali: To już było.)

Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję.

Informuję, że porządek obrad osiemnastego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.

Przypominam, że zgodnie z art. 49 ust. 2 Regulaminu Senatu oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż pięć minut.

Kto z państwa senatorów pragnie zabrać głos. Są zapisani...

Pani senator Janina Fetlińska.

Proszę bardzo, Pani Senator.

(Rozmowy na sali)

Senator Janina Fetlińska:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Oświadczenie kieruję do ministra zdrowia Zbigniewa Religi oraz do ministra edukacji narodowej Romana Giertycha.

Dotyczy ono porozumienia między Ministerstwem Edukacji Narodowej i Ministerstwem Zdrowia w sprawie wspierania edukacji zdrowotnej w szkole oraz rozwoju programu "Szkoła promująca zdrowie".

Od 1992 r. realizowany jest w Europie program "Szkoła promująca zdrowie". Polska jest jednym z siedmiu pierwszych krajów przyjętych do Europejskiej Sieci Szkół Promujących Zdrowie, utworzonej przez Światową Organizację Zdrowia, Radę Europy i Komisję Europejską. Obecnie należą do niej czterdzieści trzy kraje regionu europejskiego. Zakłada się, że szkoła promująca zdrowie jest inwestycją dla edukacji, zdrowia i demokracji oraz że każde dziecko i młody człowiek w Europie mają prawo i powinni mieć możliwość uczenia się w szkole promującej zdrowie.

W Polsce przyjęto, że szkoła promująca zdrowie tworzy warunki i podejmuje działania, które sprzyjają dobremu samopoczuciu społeczności szkolnej oraz podejmowaniu przez członków tej społeczności działań na rzecz zdrowia własnego i innych ludzi oraz tworzenia zdrowego środowiska. Opracowano standardy szkoły promującej zdrowie oraz metody i narzędzia do oceny ich osiągania. Istnieje wiele dowodów, że działania tych szkół przynoszą efekty.

Obecnie w Polsce sieci szkół promujących zdrowie funkcjonują we wszystkich województwach i należy do nich ponad tysiąc dwieście szkół. Tworzone są także sieci powiatowe i miejskie. Rozwiązania przyjęte w Polsce i szerokie upowszechnienie programu na terenie kraju są wysoko oceniane na forum międzynarodowym. Ośrodek koordynujący program znajduje się obecnie w Centrum Metodycznym Poradnictwa Psychologiczno-Pedagogicznego w Warszawie. Funkcję pełniącej obowiązki krajowego koordynatora sprawuje magister Magdalena Sokołowska, wicedyrektor centrum.

Warunkiem rozwoju programu szkół promujących zdrowie oraz przynależności kraju do Europejskiej Sieci Szkół Promujących Zdrowie są współpraca i wsparcie ze strony resortów edukacji i zdrowia. Niezbędne jest formalne porozumienie podpisane przez obu ministrów. W okresie prawie piętnastu lat istnienia tego programu w Polsce porozumienie obejmowało tylko pięć lat: lata 1992-1995 oraz 2000-2002. Od 2002 r. trwają uzgodnienia między Ministerstwem Edukacji Narodowej a Ministerstwem Zdrowia i mimo kolejnych projektów porozumienie to nie zostało dotychczas podpisane. Uniemożliwia to realizację programu wspierania rozwoju szkół promujących zdrowie i koordynację działań na terenie kraju.

Niekorzystna sytuacja na poziomie centralnym wpływa negatywie na funkcjonowanie wojewódzkich zespołów wspierających szkoły promujące zdrowie. W skład tych zespołów wchodzą przedstawiciele kuratorium oświaty, centrum zdrowia publicznego, wojewódzkiej stacji sanitarno-epidemiologicznej i organizacji społecznych. Brak zrozumienia i zainteresowania wspieraniem przez rząd programu szkół promujących zdrowie stawia Polskę w niekorzystnej sytuacji na forum międzynarodowym.

Zwracam się z prośbą do panów ministrów o zawarcie stosownego porozumienia i umożliwienie działalności cennej inicjatywy, jaką jest sieć szkół promujących zdrowie.

W załączeniu do mojego wystąpienia przedkładam trzy załączniki, które być może pomogą resortom ten problem załatwić, a mianowicie projekt porozumienia, opis dotychczasowych kroków i barier w sprawie jego podpisania oraz program wspierania tego programu.*

I jeszcze drugie oświadczenie, Panie Marszałku, które kieruję do ministra kultury i dziedzictwa narodowego, pana Kazimierza Ujazdowskiego.

W 2002 r. pod pretekstem tworzenia Narodowego Centrum Kultury doszło do likwidacji Instytutu Dziedzictwa Narodowego i Krajowego Ośrodka Dokumentacji Regionalnych Towarzystw Kultury w Ciechanowie, jedynej tego typu instytucji, której brak jest odczuwalny w ruchu regionalnym. Zwłaszcza obecnie w otwartej przestrzeni europejskiej placówka taka winna wspomagać kreowanie małych ojczyzn oraz ojczyzn regionalnych, z nawiązaniem do wartości, jakimi kierował się regionalizm okresu międzywojennego w utrwalaniu ojczyzny narodowej, i realizowania celów wychowania patriotycznego.

Majątek i zbiory dokumentujące dzieje i problemy ruchu regionalnego, zgromadzone społecznym wysiłkiem towarzystw z całego kraju, nadal znajdują się w dawnym lokalu ośrodka w Ciechanowie pod społeczną opieką Ciechanowskiego Towarzystwa Naukowego na podstawie umowy użyczenia zawartej z Narodowym Centrum Kultury.

Z myślą o kontynuowaniu działalności Rada Krajowa Ruchu Stowarzyszeń Regionalnych RP prosi o reaktywowanie ośrodka - takie pismo skierowano do pana ministra Kazimierza Michała Ujazdowskiego, ministra kultury - przez nadanie mu statutu Instytutu Regionalizmu z siedzibą w Ciechanowie, gdzie znajdują się zachowane zbiory. Rada krajowa proponuje też strukturę, cele i ewentualne warianty organizacyjne - placówka samodzielna bądź dział zamiejscowy Narodowego Centrum Kultury lub Biblioteki Narodowej.

Pozostawienie zbiorów w Ciechanowie ma też dodatkowe znaczenie dla funkcjonowania uczelni działających w regionie, szczególnie dla nowo powstałego kierunku kulturoznawstwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Ciechanowie.

Mając to na uwadze, bardzo uprzejmie proszę pana ministra o podjęcie decyzji, która może naprawdę rzetelnie wspierać wychowanie patriotyczne w Polsce. Dziękuję uprzejmie.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Zalewski.

Senator Ludwik Zalewski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Oświadczenie kieruję do ministra obrony narodowej Radosława Sikorskiego.

Zwracam się do pana ministra z zapytaniem, kiedy żołnierz zawodowy będzie płacił za użytkowanie przydzielonego mu lokalu służbowego czynsz nie wyższy niż ten pobierany za lokale komunalne, wspólnot mieszkaniowych bądź spółdzielni.

Podnoszony problem należy do kategorii tak zwanych spraw nie do rozwiązania. Nabiera on szczególnego znaczenia z uwagi na to, że sytuacja materialna kadry zawodowej Wojska Polskiego zależy od profesjonalności i skuteczności powołanej w 1995 r. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej.

Ukształtowane pod wpływem agencji przepisy ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - DzU z 2005 r. nr 41 - różnicują wysokość czynszu opłacanego przez żołnierzy w zależności od tego, w jakich zasobach przydzielono im lokale służbowe, Skarbu Państwa czy na przykład wspólnoty mieszkaniowej; art. 36 ust. 2 ustawy.

Zasady wyliczenia należnych opłat zwalniają agencję od gospodarności i troski o poprawę infrastruktury mieszkaniowej i pozwalają na przerzucenie skutków niegospodarności na żołnierza i jego rodzinę - art. 36 w związku z definicją w art. 1a w pktach 12 i 13.

Obecnie na pięciu czynnych żołnierzy zawodowych mieszkających w zasobach agencji przypada jeden pracownik WAM. Jaka spółdzielnia mieszkaniowa może pozwolić sobie na takie proporcje?

Kuriozalny jest przepis art. 32 ustawy, który przenosi na żołnierza obowiązek wyremontowania przydzielonego mu lokalu mieszkalnego agencji. Trzeba podkreślić to, że nie przysługuje mu prawo odmowy przyjęcia lokalu, a rezygnacja pociąga skutek w postaci utraty prawa do lokalu przez okres zajmowania stanowiska służbowego w danym garnizonie, czyli kadencji - art. 24 ust. 3 ustawy.

Panie Ministrze, kadra liczyła na zmiany, ale nie tylko na stanowisku prezesa WAM, liczyła na naprawę błędu, który popełniło poprzednie kierownictwo MON. Najbardziej bolesne dla kadry jest to, że te niczym nieuzasadnione zawyżone opłaty są naliczane i przejadane przez WAM zgodnie z obowiązującym krzywdzącym prawem. Dla kadry nie mają żadnego znaczenia deklaracje Wojskowej Agencji Mieszkaniowej o zmniejszeniu zatrudnienia o 5, 10 czy 15% w kolejnych latach.

Zawsze jednak będzie do pana ministra kierowane postawione wcześniej pytanie: czy żołnierze zawodowi mają prawo mieszkać w kwaterach budowanych za pieniądze MON i ponosić koszty jak normalni obywatele? Istniejąca sytuacja wymaga radykalnej zmiany polityki resortu wobec agencji.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję.

Pan senator Szymański.

Senator Antoni Szymański:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Chciałbym skierować oświadczenie do pana premiera. Jest nim apel klubów inteligencji katolickiej w obronie praw migrantów zarobkowych, podjęty w Katowicach 9 września 2006 r.

Prezesi klubów inteligencji katolickiej zwracają się z naglącym apelem do odpowiedzialnych organów Rzeczypospolitej Polskiej o podjęcie pilnych środków zaradczych w obronie praw migrantów zarobkowych w krajach Unii Europejskiej.

Coraz częściej otrzymujemy relacje na temat łamania podstawowych praw pracowniczych oraz praw człowieka w stosunku do polskich migrantów zarobkowych. W wielu krajach polscy pracownicy są zmuszani do częstej pracy w nadgodzinach bez należnego wynagrodzenia, pozbawiani urlopu, realnej opieki medycznej, zasiłków chorobowych. W razie wypadków przy pracy, łącznie z trwałym inwalidztwem, pracodawcy zwalniają dyscyplinarnie z pracy polskich migrantów zarobkowych bez jakiegokolwiek odszkodowania.

Migranci zarobkowi odmawiają ze względów oszczędnościowych zapisywania się do miejscowych związków zawodowych. W przypadku konfliktów pracowniczych mogą dochodzić swoich praw jedynie przed sądami pracy i sądami cywilnymi, lecz często nie posługują się żadnym językiem obcym i nie są w stanie opłacić honorarium adwokata. Duszpasterze i nieliczni wolontariusze są w stanie udzielić bezpłatnej pomocy prawnej tylko niewielu osobom i w najbardziej drastycznych przypadkach. Migranci potrzebują jednak fachowego wsparcia ze strony polskich instytucji państwowych.

Służby konsularne powinny informować wszystkie odpowiedzialne organy państwowe o warunkach zatrudniania, warunkach mieszkaniowych i o stanie respektowania praw człowieka i praw pracowniczych migrantów. Do czasu uruchomienia za granicami kraju wyspecjalizowanych agend opieki nad migrantami zarobkowymi, służby konsularne powinny prowadzić koordynację pomocy prawnej i humanitarnej szczególnie w krajach największej migracji. Dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Sadowski.

Senator Sławomir Sadowski:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Swoje oświadczenie kieruję do pana Ludwika Dorna, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra spraw wewnętrznych i administracji.

Szanowny Panie Ministrze!

Zwracam się do pana ministra o podjęcie bardziej bezwzględnej i skutecznej walki z piratami drogowymi szalejącymi na ulicach polskich miast i miasteczek. Ludzie ci świadomie łamiąc wszelkie przepisy ruchu drogowego, stwarzają szczególne zagrożenie dla życia. Dość często zdarza się, że na ulicach rozgrywają się wyścigi samochodowe bądź motocyklowe, których uczestnikami są młodzi ludzie będący pod wpływem alkoholu oraz różnego rodzaju narkotyków. Ostatnio doszło do wielu śmiertelnych wypadków, w których zginęli niewinni ludzie, wiele z nich to dzieci. Dużo wypadków ma miejsce na przejściach dla pieszych - jest to szczególny rodzaj wykroczenia.

Panie Ministrze, proszę o informację, jakie działania zostaną podjęte przez resort, aby ograniczyć tego typu wypadki.

Z poważaniem, Sławomir Sadowski. Dziękuję.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

(Senator Anna Kurska: Jeszcze ja.)

Pani senator Kurska, proszę bardzo.

Senator Anna Kurska:

Panie Marszałku!

Oświadczenie kieruję do pani Anny Kalaty, minister pracy i polityki społecznej.

W imieniu Związku Byłych Więźniów Politycznych lat 1944-1956 zrzeszającego wyłącznie kombatantów, w tym w większości inwalidów wojennych, zwracam się do pani minister o rozważenie możliwości przywrócenia im statusu inwalidy wojennego, którego zostali pozbawieni w okresie rządów SLD na podstawie ustawy z 11 października 2002 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych, Dziennik Ustaw nr 181, poz. 1515.

Konsekwencją tej ustawy było wydanie rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z dnia 11 marca 2003 r. w sprawie wydawania i anulowania legitymacji osoby represjonowanej, Dziennik Ustaw nr 61 poz. 539. Na podstawie tego rozporządzenia z dniem 15 listopada 2004 r. utraciły ważność dotychczasowe książki inwalidy wojennego.

Wprowadzenie tych przepisów skarżący odczuli jako podział inwalidów wojennych na lepszych, to znaczy tych, którzy walczyli z reżimem hitlerowskim, i na gorszych - tych, którzy walczyli z reżimem stalinowskim. Ten podział dokonany przez ZUS jest sprzeczny z art. 19 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Reasumując, ponieważ zmiana statusu inwalidy wojennego na status osoby represjonowanej, która skutkuje odebraniem niektórych przywilejów, stwarza wiele niedogodności, szczególnie w zakresie lecznictwa, proszę panią minister o roztoczenie opieki nad tą grupą ludzi, którzy swoim dotychczasowym życiem dali dowód ofiarności, za którą należy się im pomoc i szacunek.

Z poważaniem. Dziękuję.

Wicemarszałek Maciej Płażyński:

Dziękuję bardzo.

Osiemnastu senatorów złożyło oświadczenia do protokołu.

Informuję, że protokół osiemnastego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej szóstej kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, w pokoju nr 255.

Zamykam osiemnaste posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej szóstej kadencji. Dziękuję bardzo.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

 

 

---