Wicemarszałek Ryszard Legutko:
Dziękuję bardzo.
Jeszcze ktoś z państwa?
Dziękuję panu senatorowi.
(Kandydat na Członka Krajowej Rady Sądownictwa Jarosław Chmielewski: Dziękuję bardzo.)
Czy ktoś z państwa senatorów chce zadać jakieś pytania kandydatowi na członka Krajowej Rady Sądownictwa, senatorowi Włodzimierzowi Łyczywkowi?
(Kandydat na Członka Krajowej Rady Sądownictwa Włodzimierz Łyczywek: Tam mam podejść?)
Jest pytanie - bardzo proszę pana senatora.
Pytanie zadaje pan senator Kubiak.
Senator Janusz Kubiak:
Panie Senatorze, ja mam pytanie: czy pochodzi pan z rodziny z tradycjami prawniczymi, czy to jest tylko i wyłącznie pana, że tak powiem, praktyka samodzielna, z takim doświadczeniem, o którym pan przed chwilą mówił?
Kandydat na Członka
Krajowej Rady Sądownictwa Włodzimierz Łyczywek:
Cztery pokolenia są przede mną, a za mną następne, bo dwie moje córki są adwokatami.
(Rozmowy na sali)
(Oklaski)
Wicemarszałek Ryszard Legutko:
Czy są jeszcze jakieś pytania do pana senatora?
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z państwa senatorów chce zadać pytania kandydatowi na członka Krajowej Rady Sądownictwa, senatorowi Stanisławowi Piotrowiczowi?
Proszę bardzo, nawet się domyślam, jakie to pytanie.
Bardzo proszę pana senatora Piotrowicza tutaj, dobrze?
(Kandydat na Członka Krajowej Rady Sądownictwa Stanisław Piotrowicz: Tak.)
Bardzo proszę.
Senator Andrzej Mazurkiewicz:
Chciałbym zapytać pana senatora Piotrowicza o jego życiorys, bo nie jest mi on dobrze znany.
Kandydat na Członka
Krajowej Rady Sądownictwa Stanisław Piotrowicz:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Urodziłem się w 1952 r. w Bochni. Studiowałem prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i ukończyłem studia w 1976 r. Marzyły mi się w tamtym czasie wolne zawody, ale niestety nie miałem przeszłości prawniczej w swoim gronie i w związku z tym byłem skazany na zawody państwowe. Podjąłem aplikację w prokuraturze. Aplikację ukończyłem w 1978 r. z najlepszym wynikiem spośród całej grupy aplikantów.
W związku z tym miałem prawo wyboru miasta, w którym chciałbym pracować - takie było niepisane prawo. Podjąłem pracę w Prokuraturze Rejonowej w Dębicy. Po czterech latach z powodów mieszkaniowych na moją prośbę zostałem przeniesiony do Krosna. Tam trafiłem do ówczesnej Prokuratury Wojewódzkiej w Krośnie, do wydziału śledczego. Po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 r., gdy odmówiłem prowadzenia śledztw o charakterze politycznym, zostałem z dnia na dzień przeniesiony z powrotem do prokuratury rejonowej, w której pracowałem do chwili uzyskania mandatu.
W 1988 r. byłem jednym z trzynastu współzałożycieli związku zawodowego w prokuraturze. Udało nam się wtedy ten związek zawodowy powołać do życia. W 1990 r. zostałem mianowany szefem Prokuratury Rejonowej w Krośnie. W 1992 r. objąłem kierownictwo nad międzyrejonowym działem śledczym, który prowadził najpoważniejsze śledztwa z terenu dawnego województwa krośnieńskiego. Również w tym samym roku zostałem mianowany prokuratorem prokuratury wojewódzkiej i w dalszym ciągu pełniłem funkcję szefa prokuratury rejonowej. Funkcję tę pełniłem do czasu uzyskania mandatu. Jak się dowiedziałem tu w Senacie, jest to pierwszy przypadek, żeby urzędujący prokurator został senatorem.
Jeżeli chodzi jeszcze o moją pracę, to przez osiem lat, przez dwie kadencje, byłem członkiem sądu dyscyplinarnego dla prokuratorów przy ministrze sprawiedliwości, prokuratorze generalnym. Za zaangażowanie w tę pracę zostałem uhonorowany przez prokuratora generalnego listem gratulacyjnym.
Uczestniczyłem w kilku konferencjach międzynarodowych, na które byłem delegowany przez Ministerstwo Sprawiedliwości, między innymi w konferencji z prokuratorami ukraińskimi, a później z prokuratorami słowackimi. Skierowany byłem przez Ministerstwo Sprawiedliwości do odbycia stażu na Słowacji. Tam nawiązałem kontakty z prokuratorami i sędziami słowackimi.
W 2001 r. zostałem zaliczony przez Ministerstwo Sprawiedliwości do grupy dwudziestu prokuratorów w Polsce, których zadaniem była współpraca z organami ścigania krajów Unii Europejskiej.
Wszystkie te działania zawodowe zostały przerwane w związku z uzyskaniem mandatu senatora. Zgodnie z przepisami zobowiązany byłem zrzec się zawodu. I taki jest w tej chwili mój status. Oczywiście w okresie do dziewięciu lat, zgodnie z ustawą, mogę powrócić do prokuratury. Jeśli będę tym zainteresowany, to zakład pracy jest zobowiązany mnie przyjąć.
Jeżeli chodzi o moje zaangażowanie społeczne, to w 1992 r. założyłem krośnieńskie koło Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta. Prowadzę schroniska i kuchnie dla ludzi bezdomnych. Często są to ci ludzie, których wcześniej oskarżałem i którzy za moją sprawą trafiali do zakładu karnego. Uważałem bowiem, że trzeba oddzielić człowieka od jego czynów. Czyny trzeba potępiać, człowieka nie. Później ci ludzie trafiali do schroniska, bo wielu z nich, niestety, nie miało gdzie pójść, i udzielałem im pomocy. Tak pojmowałem swoją misję prokuratora.
Jestem jednocześnie już drugą kadencję prezesem oddziału podkarpackiego, zrzeszającego dwanaście takich kół. Drugą kadencję w dalszym ciągu jestem członkiem zarządu głównego tegoż stowarzyszenia. Cóż mogę powiedzieć - prowadzę jeszcze różną drobniejszą działalność społecznikowską, ale myślę, że powaga Izby, przed którą stoję, nie uprawnia do tego, by tę drobniejszą działalność również prezentować.
(Oklaski)
Wicemarszałek Ryszard Legutko:
Dziękuję bardzo.
Czy są jeszcze jakieś pytania do pana senatora Piotrowicza? Nie widzę zgłoszeń.
Dziękuję panu senatorowi.
(Kandydat na Członka Krajowej Rady Sądownictwa Stanisław Piotrowicz: Dziękuję.)
Przystępujemy do wyboru senatorów do składu Krajowej Rady Sądownictwa.
Przypominam, że zgodnie z art. 53 ust. 6 oraz art. 92 ust. 3 Regulaminu Senatu Senat podejmuje uchwałę w sprawie wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa w głosowaniu tajnym, bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów.
Do przeprowadzenia głosowania tajnego wyznaczam senatorów sekretarzy: senator Margaretę Budner, senatora Romana Ludwiczuka i senator Urszulę Gacek.
Przystępujemy do głosowania tajnego w sprawie wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa.
Zgodnie z art. 53 ust. 7 głosowanie tajne przeprowadza się przy użyciu opieczętowanych kart do głosowania.
Za chwilę senatorowie sekretarze rozdadzą państwu senatorom karty do głosowania tajnego. Na tych kartach są umieszczone nazwiska wszystkich zgłoszonych kandydatów. Przypominam, że na karcie do głosowania tajnego można postawić co najwyżej dwa znaki "x". Karta, na której postawiono więcej niż dwa znaki "x", będzie traktowana jako głos nieważny. Senator może wstrzymać się od głosu albo być przeciwko wszystkim kandydatom. Wtedy pozostawia kartę pustą i nie stawia żadnego znaku "x". Karta taka będzie liczona jako głos ważny. Po wypełnieniu kart do głosowania tajnego państwo senatorowie w kolejności alfabetycznej będą wrzucać te karty do urny. Następnie zostanie zarządzona przerwa, w trakcie której senatorowie sekretarze dokonają obliczenia głosów i sporządzą protokół.
Proszę państwa o rozdanie kart, a państwa senatorów o ich wypełnienie.
Czy wszyscy państwo senatorowie otrzymali karty do głosowania?
(Rozmowy na sali)
Czy już wszyscy państwo dostali karty do głosowania?
Proszę senatora sekretarza Romana Ludwiczuka o odczytywanie kolejno nazwisk senatorów, zaś państwa senatorów, po wyczytaniu ich nazwisk, proszę o wrzucenie do urny wypełnionych kart.
Senator Sekretarz
Roman Ludwiczuk:
Mirosław Jan Adamczak
Franciszek Adamczyk
Przemysław Józef Alexandrowicz
Piotr Łukasz Juliusz Andrzejewski
Dorota Irivna Arciszewska-Mielewczyk
Mieczysław Augustyn
Dariusz Jacek Bachalski
Ryszard Janusz Bender
Aleksander Bentkowski
Przemysław Berent
Adam Biela
Krystyna Bochenek
Piotr Marian Boroń
Bogdan Michał Borusewicz
Margareta Budner
Jarosław Chmielewski
Ryszard Ciecierski
Jerzy Mieczysław Chróścikowski
Krzysztof Piotr Cugowski
Janina Fetlińska
Urszula Józefa Gacek
Janusz Piotr Gałkowski
Elżbieta Gelert
Andrzej Maria Gołaś
Jarosław Gowin
Dariusz Maciej Górecki
Ryszard Józef Górecki
Henryk Górski
Andrzej Stanisław Jaroch
Stanisław Karczewski
Andrzej Jerzy Kawecki
Stanisław Kogut
Bronisław Jan Korfanty
Waldemar Jerzy Kraska
Janusz Kubiak
Anna Maria Kurska
Kazimierz Julian Kutz
Ryszard Antoni Legutko
Tadeusz Stefan Lewandowski
Bogdan Lisiecki
Roman Edward Ludwiczuk
Andrzej Łuczycki
Józef Mikołaj Łyczak
Włodzimierz Łyczywek
Tadeusz Maćkała
Adam Massalski
Mieczysław Stanisław Maziarz
Andrzej Tadeusz Mazurkiewicz
Paweł Michalak
Marian Miłek
Tomasz Wojciech Misiak
Antoni Andrzej Motyczka
Stefan Konstanty Niesiołowski
Mirosława Nykiel
Michał Okła
Władysław Ortyl
Andrzej Owczarek
Maria Pańczyk-Pozdziej
Andrzej Person
Krzysztof Marek Piesiewicz
Stanisław Piotrowicz
Maciej Płażyński
Lesław Paweł Podkański
Krzysztof Jakub Putra
Elżbieta Rafalska
Zbigniew Włodzimierz Rau
Marek Dariusz Rocki
Zbigniew Romaszewski
Jadwiga Julia Rudnicka
Czesław Rybka
Sławomir Sadowski
Jacek Sauk
Władysław Sidorowicz
Radosław Tomasz Sikorski
Robert Maciej Smoktunowicz
Jan Szafraniec
Zbigniew Marian Szaleniec
Jerzy Szmit
Antoni Szymański
Jerzy Marek Szymura
Mieczysław Szyszka
Rafał Józef Ślusarz
Ewa Tomaszewska
Zbigniew Andrzej Trybuła
Piotr Wach
Marek Waszkowiak
Kazimierz Wiatr
Roman Władysław Wierzbicki
Elżbieta Więcławska-Sauk
Mariusz Sebastian Witczak
Edmund Kazimierz Wittbrodt
Michał Józef Wojtczak
Jacek Władysław Włosowicz
Ludwik Zalewski
Piotr Benedykt Zientarski
Marek Ziółkowski
Kosma Tadeusz Złotowski
Czesław Marek Żelichowski.
Wicemarszałek Ryszard Legutko:
Dziękuję bardzo.
Proszę senatorów sekretarzy o obliczenie głosów i sporządzenie protokołu.
Zarządzam przerwę do godziny 19.10.
(Przerwa w obradach od godziny 18 minut 47
do godziny 19 minut 17)
Wicemarszałek Ryszard Legutko:
Czekamy na uchwały podpisane przez pana marszałka Borusewicza. Mają być wydrukowane. Proszę o jeszcze chwilkę...
(Głos z sali: Już są.)
Zdaję się, że już ktoś z nimi idzie.
Jeszcze nie, przepraszam bardzo. Proszę o chwilę cierpliwości.
(Rozmowy na sali)
Musimy na razie poczekać. Ponieważ jednocześnie klub PiS zgłosił prośbę o ogłoszenie przerwy, zarządzę teraz przerwę do godziny 20.00.
Pan marszałek jest w tej chwili tak zajęty, jak słyszałem, że nie jesteśmy w stanie uzyskać tych uchwał, wobec tego zarządzam przerwę do godziny 20.00.
Senator Sekretarz
Roman Ludwiczuk:
Spotkanie klubu PiS odbędzie się w sali nr 217 po ogłoszeniu przerwy.
(Przerwa w obradach od godziny 19 minut 18
do godziny 20 minut 50)
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Proszę zająć miejsca.
Wznawiam obrady.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego piątego porządku obrad: wybór senatorów do składu...
(Senator Ryszard Bender: Czy mogę zabrać głos, Panie Marszałku? W sprawie formalnej, z miejsca.)
Proszę bardzo.
Senator Ryszard Bender:
Panie Marszałku, pragnę w imieniu klubu LPR zgłosić protest, stanowczy i ostry protest przeciwko manipulowaniu naszą, senatorów, obecnością na sali. Poprzednik pana, pan marszałek Legutko, czekał nie wiadomo... Na Godota chyba czekał, nie wiedział, jak długo potrwa przerwa! Ogłosił przerwę równo do godziny 20.00, później ona została przedłużona, nie wiemy, z jakich względów, to znaczy ze względu na jeden klub! Przecież to trzeba wyraźnie powiedzieć i uzyskać zgodę Izby! Żeby nie traktowano nas jak dzieci, nie infantylizowano! Nie można w przyszłości doprowadzać do tego, żeby przeciągać w nieskończoność obrady, bo jeden klub ma jakieś swoje centralne kwestie do uzgodnienia! Gdy chcieliśmy zrobić przerwę - pan marszałek Borusewicz o tym wiedział - bo kilku z nas miało pójść, tylko na pół godziny, na posiedzenie dotyczące Rady Europy, nie zgodzono się na przerwę. A teraz, dla jednego klubu, bez porozumienia się z resztą, bez wyrażenia zgody... Byliśmy pogubieni w tym! W ten sposób nie można postępować! To jest infantylizowanie senatorów! Należy zgłaszać taką przerwę!
(Senator Kazimierz Kutz: Brawo, Panie Senatorze, brawo!) (Oklaski)
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Panie Senatorze, nie potrafię powiedzieć, jakie były w tym względzie zwyczaje senackie. Zwyczaje sejmowe były takie, że na prośbę klubu - jakiegokolwiek, małego, dużego - marszałek zarządzał przerwę. Sądzę, że jeśli w Senacie jest inaczej... Ale pewnie porozmawiamy o tym na posiedzeniu prezydium dzisiaj, żeby...
(Senator Ryszard Bender: Nie słyszeliśmy o klubie! Nie słyszeliśmy o klubie! Jakaś przerwa została ogłoszona, bo pan marszałek Legutko nie wiedział, kiedy nadejdzie marszałek.)
Ale pan marszałek Legutko...
(Senator Ryszard Bender: Powiedział, że nic nie może na to poradzić. Powiedział nawet, że jest malowanym marszałkiem!)
Nie, nie podejmował decyzji nie dlatego, żeby zrobić nam na złość, tylko dlatego, że taka była prośba senatorów.
Proszę bardzo, pan marszałek Putra chce to skomentować.
Senator Krzysztof Putra:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Rozumiem zastrzeżenia pana senatora Bendera, ale po zakończeniu obrad, po ogłoszeniu przerwy, klub parlamentarny Platformy Obywatelskiej zwrócił się... Miał wcześniej zaplanowane spotkanie opłatkowe o 20.00. Myślę, że nie można tego ujmować w sposób aż tak zasadniczy, jak pan to uczynił, Panie Senatorze.
(Senator Ryszard Bender: Jesteśmy infantylizowani! Tyle osób! Przez pana w szczególności.)
Panie Senatorze, przyjmuję każdą uwagę i do każdej uwagi naprawdę staram się podejść rzeczowo. Niemniej jednak, jeśli pan uznaje, że w okresie Bożego Narodzenia organizowanie opłatka jest infatylizowaniem Izby, to po prostu jest to nieporozumienie.
(Senator Ryszard Bender: Niech pan nie przywołuje Trójcy Świętej! Niech pan nie nadużywa...) (Wesołość na sali) (Oklaski)
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Szanowni Państwo, jest późno, w związku z tym potraktujmy to jako pewien sygnał, że być może trzeba jakoś wyraźniej się umówić. Ale wydaje mi się, że taka jest rola marszałka - to marszałek decyduje o przerwach i pan marszałek Legutko podjął taką decyzję.
A teraz rozpoczynamy na nowo posiedzenie. Kończymy ten temat.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego piątego porządku obrad: wybór senatorów do składu Krajowej Rady Sądownictwa.
Informuję, że wyznaczeni do przeprowadzenia głosowania tajnego senatorowie sekretarze skończyli obliczanie głosów i sporządzili protokół głosowania tajnego.
Ogłaszam wyniki głosowania tajnego w sprawie wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa. Odczytam protokół:
Wyznaczeni przez marszałka Senatu do przeprowadzenia głosowania tajnego sekretarze: senator Urszula Gacek, senator Roman Ludwiczuk, senator Margareta Budner, stwierdzają, że w głosowaniu tajnym w sprawie wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa oddano głosów 92, w tym głosów nieważnych 1. Wymagana bezwzględna większość głosów wynosi 46.
Za wyborem senatora Jarosława Chmielewskiego głosowało 46 senatorów, za wyborem senatora Włodzimierz Łyczywka głosowało 44 senatorów, za wyborem senatora Stanisława Piotrowicza głosowało 61 senatorów.
Wymaganą bezwzględną liczbę głosów uzyskali: Jarosław Chmielewski i Stanisław Piotrowicz. (Oklaski)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa następującej treści:
"Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa.
Art. 1. Senat Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 187 ust. 1 pkt 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wybiera senatorów:
- Jarosława Chmielewskiego
- Stanisława Piotrowicza
do składu Krajowej Rady Sądownictwa.
Art. 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia".
Pozostaje złożyć gratulacje.
Proszę wybranych senatorów o odebranie tekstów uchwał. (Oklaski)
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego szóstego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.
Przypominam, że projekt ten został wniesiony przez grupę senatorów i zawarty jest w druku nr 19. Marszałek Senatu w dniu 23 listopada 2005 r., zgodnie z art. 79 ust. 1 oraz art. 84 ust. 5 Regulaminu Senatu, skierował projekt do rozpatrzenia w pierwszym czytaniu do Komisji Ustawodawczej, Komisji Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich. Pierwsze czytanie projektu uchwały zostało przeprowadzone zgodnie z art. 80 ust. 1 i 2 Regulaminu Senatu na wspólnym posiedzeniu komisji w dniu 8 grudnia 2005 r. Komisje po rozpatrzeniu projektu uchwały przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Sprawozdanie komisji jest zawarte w druku nr 19S.
Przypominam, że zgodnie z art. 81 ust. 1 Regulaminu Senatu drugie czytanie projektu uchwały obejmuje: przedstawienie Senatowi sprawozdania komisji o projekcie uchwały, przeprowadzenie dyskusji oraz zgłaszanie wniosków.
Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej, Komisji Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, senatora Edmunda Wittbrodta, o zabranie głosu i przedstawienie wspólnego sprawozdania komisji o projekcie ustawy.
Proszę, Panie Senatorze.
Senator Edmund Wittbrodt:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Wysoka Izbo!
W imieniu trzech połączonych komisji mam zaszczyt rekomendować Senatowi przyjęcie poprawek do Regulaminu Senatu, poprawek, które są zawarte w druku nr 19S. Są to poprawki oczywiste, nie budziły one żadnych wątpliwości i zostały jednomyślnie przyjęte przez trzy połączone komisje. Jest to konsekwencja zmiany w ustawie o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej. W wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego ustawa ta została zmieniona, kompetencje Senatu zostały poszerzone i wobec tego trzeba było dokonać zmiany w naszym regulaminie, bo jest to wymóg konstytucyjny.
Proszę o przyjęcie tych poprawek tak, jak to rekomendują trzy połączone komisje. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Otwieram dyskusję.
Przypominam o wymogach regulaminowych i o obowiązku składania podpisanych wniosków o charakterze legislacyjnym do marszałka Senatu.
(Głos z sali: Jeszcze mogą być pytania.)
Tak, przepraszam, trochę z rozpędu...
Czy są pytania? Nie ma pytań.
A więc otwieram dyskusję.
Czy ktoś się zapisał do głosu? Nikt się nie zapisał.
Informuję, że nikt się nie zapisał do głosu, w związku z czym zamykam dyskusję.
(Senator Edmund Wittbrodt: Panie Marszałku, połączone komisje oczywiście składają wniosek o przystąpienie do trzeciego czytania.)
Tak jest, właśnie szukam...
Został złożony wniosek przeciwny do wniosku przedstawionego przez komisję, więc przystąpimy do trzeciego czytania projektu uchwały. Głosowanie to przeprowadzimy razem z głosowaniami nad pozostałymi punktami porządku obrad.
(Senator Piotr Zientarski: W sprawie formalnej. Mam pytanie do pana marszałka. Czy można?)
Tak, tak, proszę bardzo.
Senator Piotr Zientarski:
Mam pytanie czy też wątpliwość, jeśli chodzi o uzyskanie przez jednego z kandydatów wybranych przed chwilą do Krajowej Rady Sądownictwa, ponieważ dziewięćdziesięciu dwóch senatorów głosowało. Rozumiem, że bezwzględna większość to jest czterdzieści sześć plus jeden. Co prawda liczba ważnych głosów to było dziewięćdziesiąt jeden... No, ale połowa plus jeden to będzie czterdzieści siedem głosów, jeśli dobrze liczę. Wydaje się, że ten kandydat nie uzyskał bezwzględnej większości głosów. Prosiłbym o wyjaśnienie tej kwestii.
(Poruszenie na sali) (Rozmowy na sali)
(Wicemarszałek Maciej Płażyński: Od ważnych głosów to było...)
(Głos z sali: Czterdzieści sześć i pół.)
Czterdzieści sześć i pół to jest bezwzględna większość, czyli musi być czterdzieści siedem. Połowa z dziewięćdziesięciu jeden to jest czterdzieści...
(Głosy z sali: Czterdzieści pięć i pół.)
Aha, czterdzieści pięć i pół, tak?
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Ponieważ komisja... Jeden głos był nieważny, czyli bezwzględna większość była liczona od dziewięćdziesięciu jeden. I wtedy wychodzi czterdzieści pięć i pół.
(Rozmowy na sali)
A mieli czterdzieści sześć i sześćdziesiąt jeden głosów.
(Rozmowy na sali)
(Głos z sali: To musi być 50% plus jeden.)
(Głos z sali: Tak samo prezydenta wybrano...)
(Rozmowy na sali)
Szanowni Państwo, odczytałem protokół komisji...
(Głos z sali: 50% plus jeden to jest czterdzieści sześć i pół, czyli czterdzieści siedem.)
(Głos z sali: No, nie ma pół głosu.)
(Głos z sali: Nie ma pojęcia połowy głosu.)
(Głos z sali: Otóż to. Jest jeden głos albo dwa głosy.)
Proszę bardzo, pan marszałek Putra.
Senator Krzysztof Putra:
W kwestii formalnej. Jeśli są wątpliwości, to trzeba je zgłosić do biura prawnego, ale nie prowadźmy w tej chwili debaty nad innym punktem, bardzo proszę.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Debaty nie będziemy teraz prowadzić. Pan senator podniósł wątpliwość. Ja uważam, że w tej chwili jest prawidłowo, ale oczywiście rozstrzygniemy tę wątpliwość.
No, ale może nie w tej chwili, Panie Senatorze, prezydium, biuro prawne... W każdym razie przyjmujemy do wiadomości pana wątpliwość.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego siódmego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2006 Rokiem Języka Polskiego.
Przypominam, że projekt ten, zawarty w druku nr 20, został wniesiony przez Komisję Kultury i Środków Przekazu. Marszałek Senatu w dniu 1 grudnia 2005 r., zgodnie z art. 79 ust. 1 oraz art. 84 ust. 4 i 5 Regulaminu Senatu, skierował projekt do rozpatrzenia w pierwszym czytaniu do Komisji Ustawodawczej oraz do Komisji Kultury i Środków Przekazu. Pierwsze czytanie projektu uchwały zostało przeprowadzone zgodnie z art. 80 ust. 1 i 2 oraz art. 84 ust. 4 Regulaminu Senatu na wspólnym posiedzeniu komisji w dniu 8 grudnia 2005 r. Komisje po rozpatrzeniu projektu uchwały przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Sprawozdanie to zawarte jest w druku nr 20S.
Przypominam też, że zgodnie z art. 81 ust. 1 Regulaminu Senatu drugiego czytanie projektu uchwały obejmuje przedstawienie Senatowi sprawozdania komisji o projekcie uchwały, przeprowadzenie dyskusji oraz zgłaszanie wniosków.
Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu, panią senator Krystynę Bochenek, o zabranie głosu i przedstawienie wspólnego sprawozdania komisji o projekcie uchwały. Proszę bardzo.
Senator Krystyna Bochenek:
Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
W imieniu Komisji Kultury i Środków Przekazu mam zaszczyt przedstawić państwu projekt uchwały w sprawie ustanowienia roku 2006 Rokiem Języka Polskiego.
Projekt uchwały, nad którą pracujemy od kilku tygodni, po wprowadzeniu do niej jednej poprawki przyjęty został jednogłośnie podczas pierwszego czytania na wspólnym posiedzeniu Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Ustawodawczej. Projekt tej uchwały spotkał się też z wielką życzliwością wybitnych polskich językoznawców, został mile przyjęty przez członków Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Również inny komitet wyraził swoje zainteresowanie, Komitet Językoznawstwa przy PAN, a także Krakowskie Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego oraz Towarzystwo Kultury Języka.
Szanowni Państwo! Nie muszę państwa przekonywać, że od lat obserwujemy niebezpieczny trend lekceważenia naszego języka, języka polskiego i jego odrębności. Postępująca unifikacja nie sprzyja rozwojowi języka. Wszyscy mamy tego świadomość. I w Internecie, i w poczcie elektronicznej, i w esemesach, jeśli nawet polskie znaki się znajdują, to... Sami też nie jesteśmy bez winy, często o nich zapominamy. Lekceważy się też ortografię. Bylejakość i skrótowość panuje nie tylko w języku pisanym, ale i mówionym. Jeśli interesujemy się tym tematem - a sądzę, że wszyscy państwo senatorowie tak - to wiemy o tym, że spada czytelnictwo.
Zacytuję tu, pozwolą państwo, słowa księdza biskupa Tadeusza Pieronka, które znalazłam w jednym z jego felietonów; myślę, że bardzo trafne: "słowo traktowane jest często jako oręż, a nie jako środek porozumienia, uszanowania człowieka i stworzenia dobrej atmosfery. Dobre to słowa do przypomnienia w przededniu wigilii.
Ludzie wychowani w głębokim szacunku dla polskości i pielęgnowania mowy ojców przeżywają dziś prawdziwy dramat, będąc świadkami lekceważenia, niedbalstwa i degradacji słowa w życiu prywatnym, w gremiach osób odpowiedzialnych za państwo i w środkach społecznego przekazu. Chaos językowy, jaki zakradł się w przestrzeń ludzkiej mowy, jest przerażający".
Panie Senator i Panowie Senatorowie! Zdarza się coraz częściej, że język polski nie jest dziś mostem, który nas dzieli, który łączy ludzi, tylko staje się murem. Grupy zawodowe mają swoje własne, hermetyczne języki. Należy do nich również język legislacji, często niezrozumiały dla obywatela, do którego jest skierowany.
Szanowni Państwo! Wraz z podpisaniem przez Polskę umowy akcesyjnej i wstąpieniem naszego kraju do Unii Europejskiej zmieniła się radykalnie sytuacja języka polskiego w świecie. Nie wiem, czy państwo wiedzą, że stał się on piątym pod względem ważności językiem Unii, z około ośmioprocentowym udziałem, po angielskim, włoskim, francuskim i niemieckim, a obok hiszpańskiego. Wzrosło zainteresowanie językiem polskim zarówno wśród eurodeputowanych, jak i pracowników administracji, tłumaczy i studentów. Coraz większa liczba mieszkańców Europy chce się uczyć języka polskiego.
Sądzimy, że ustanowienie Roku Języka Polskiego wyraźnie wzmocni działania promocyjne polszczyzny także poza krajem. Możemy tutaj brać wzory z Francji, ponieważ Francja bardzo dba o swoją tożsamość narodową, o pielęgnowanie swojego ojczystego języka.
Sądzę też, że uchwalenie właśnie przez Senat roku 2006 Rokiem Języka Polskiego będzie też związane ze szczególną misją Senatu, czyli poprawianiem i prostowaniem błędów. Nada to rangę wszelkim akcjom, programom upowszechniającym wiedzę o kulturze języka, zwiększy zainteresowanie środków masowego przekazu językiem polskim. A temat, wbrew powszechnej opinii, jest bardzo atrakcyjny. Wystarczy tu przypomnieć powodzenie, jakie mają traktujące o ojczystym języku audycje radiowe i telewizyjne profesora Bralczyka, obecnego tu pana profesora Andrzeja Markowskiego, profesora Miodka, profesora Pisarka.
Rok Języka Polskiego będzie też, jak sądzę, dobrą okazją do przypomnienia, że trzeba pielęgnować odmiany regionalne i gwarowe polszczyzny, języki małych ojczyzn.
Ponieważ lubimy się podpierać datami, dodam tylko, że w 2006 r. minie dwieście lat od rozpoczęcia edycji pierwszego słownika języka polskiego. Przed dziesięciu laty, licząc to od 2006 r., Wisława Szymborska otrzymała nagrodę Nobla. W 1996 r. powołano również do życia Radę Języka Polskiego.
W imieniu Komisji Kultury i Środków Przekazu proszę Wysoką Izbę o przyjęcie naszego projektu uchwały. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo, Pani Senator.
Zgodnie z art. 81 ust. 2 Regulaminu Senatu chciałbym spytać, czy ktoś z państwa senatorów chce zgłosić trwające nie dłużej niż minutę zapytanie do sprawozdawcy komisji, a zarazem do upoważnionego przedstawiciela wnioskodawców. Nie ma pytań.
Zgodnie z art. 50 Regulaminu Senatu pragnę zapytać obecnego na posiedzeniu przewodniczącego Rady Języka Polskiego, profesora Andrzeja Markowskiego, czy chce zabrać głos w sprawie przedstawionego projektu uchwały.
Proszę bardzo, Panie Profesorze.
Przewodniczący
Rady Języka Polskiego
Andrzej Markowski:
Szanowni Państwo! Szanowne Panie Senator! Szanowni Państwo Senatorowie!
Jestem bardzo wdzięczny wszystkim państwu, że mogę tutaj przemawiać i że mogę poprzeć tę inicjatywę, która została zgłoszona właśnie przez panią senator Bochenek już w poprzedniej kadencji Senatu, inicjatywę ustanowienia roku 2006 Rokiem Języka Polskiego. Wiadomo, że możemy mówić różne rzeczy, możemy mówić różnie, możemy się kłócić, możemy się spierać, możemy się porozumiewać, ale zawsze będziemy to robili po polsku, dopóki jeszcze mówimy po polsku, piszemy po polsku i myślimy po polsku. Dlatego to, jak będziemy mówili i pisali, nie jest rzeczą obojętną. Chodzi nie o to, żebyśmy mówili i pisali "jakoś", ale o to, żeby jakość tego, co będziemy mówili i pisali, była odpowiednia.
Kultura języka polskiego, o którą proszę tutaj, żeby to ona była podmiotem, bo właśnie ona będzie i podmiotem, i przedmiotem Roku Języka Polskiego, kultura języka polskiego obejmuje nie tylko poprawność językową, a więc unikanie błędów językowych. Ja nie lubię tego, co się nazywa błędologią stosowaną, takiego właśnie wytykania wszystkim błędów, mówienia, co kto zrobił źle. Już profesor Doroszewski niemal pięćdziesiąt lat temu mówił, że ważniejsze od zwalczania zła jest krzewienie dobra. Kultura języka polskiego obejmuje więc także szerzenie wiedzy o języku, szerzenie wiedzy o polszczyźnie, o jej bogactwie, o różnorodności odmian, zastosowań stylów i nawet tych języków branżowych, które nie zawsze są dobrze odbierane przez ogół Polaków. Trzeba się będzie nawet zastanowić - nawet, a może przede wszystkim trzeba się będzie zastanowić - nad tym, co zrobić z polszczyzną w Internecie, która jest tak odmienną i tak nową polszczyzną. Ona naprawdę stanowi coś, co trzeba jakoś opanować. Kultura języka polskiego obejmuje też stosowność zachowań językowych, a więc mówienie odpowiednie do czasu, do miejsca, do momentu, używanie takich środków językowych, które będą nie tylko właściwe ze względu na temat, ale i odpowiednie ze względu na rozmówcę. Kultura języka polskiego obejmuje etykę słowa. Samiśmy wszyscy doświadczyli nowomowy i jej tragicznych skutków dla myślenia, nie tylko dla języka polskiego, ale dla myślenia, w naszym języku i we wszystkich innych językach, które tej nowomowie poddane były. Etyka językowego porozumiewania się to danie możliwości wyboru między mówieniem a niemówieniem, między słuchaniem a niesłuchaniem, to konieczność odbioru życzliwego, nieuwarunkowanego jakimiś uprzedzeniami. Ale kultura języka polskiego to także estetyka słowa, to jest mówienie właśnie ładne, to jest mówienie niebełkotliwe. Proszę zauważyć, jak wiele osób młodego pokolenia mówi w sposób niewyraźny, prawie nie otwierając ust i zupełnie nie zwracając uwagi na to, jak artykułują słowa. To jest to, z czym powinniśmy się liczyć, ale co powinniśmy też w miarę naszych możliwości opanowywać.
Jestem przekonany, że ustanowienie roku 2006 - dwa tysiące szóstego, a nie dwutysięcznego szóstego, jak się bardzo często słyszy; teraz mamy rok dwa tysiące piąty, a nie dwutysięczny piąty - a więc ustanowienie roku 2006 Rokiem Języka Polskiego przyczyni się do poprawy kultury języka, do zwrócenia uwagi też na to, że polszczyzna jest wartością, nie tylko wartością jako narzędzie, ale też wartością wyższą, wartością samą w sobie. To przecież dzięki polszczyźnie Polacy przetrwali wiek XIX, wiek zaborów, to właśnie język skupiał i scalał nas wszystkich. Dzięki niemu jesteśmy Polakami, po prostu, tak to trzeba powiedzieć. Chyba żaden naród nie jest doświadczony tak jak Polska. I tak tkwimy w tej naszej ojczyźnie polszczyźnie, jak mówił Mickiewicz, jak mówili inni poeci.
Byłbym bardzo wdzięczny, gdyby Wysoka Izba zechciała podjąć tę właśnie uchwałę w sprawie ustanowienia roku 2006 Rokiem Języka Polskiego. Dziękuję państwu. (Oklaski)
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Otwieram dyskusję.
Proszę o zabranie głosu pana senatora Ryszarda Bendera.
Senator Ryszard Bender:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Myślę, że wszyscy zgodzimy się, iż uchwała przedstawiona przez panią senator Krystynę Bochenek, podjęta przez Komisję Kultury i Środków Przekazu, której pani senator przewodniczy, jest ze wszech miar potrzebna. Zgadzam się również z tym, co powiedział przedmówca, że kultura języka dzisiaj jest dla nas bardzo ważna, bo wiemy, jak ten język jest psuty, jak on jest deprawowany nie tylko na ulicy, ale niekiedy i przez nas samych nawet, z racji braku jakiegoś jednolitego sposobu ujęcia. Powiedział przed chwilą przedmówca, że jest rok nie dwutysięczny szósty, tylko dwa tysiące szósty. Ilu z nas, gdybyśmy nie usłyszeli tego, mogłoby ten niewłaściwy językowo zwrot powtórzyć? Z tego względu ta uchwała, uznająca rok 2006 Rokiem Języka Polskiego, jest ze wszech miar potrzebna. Apeluję o jej przyjęcie.
Chcę natomiast nawiązać do pierwszych słów uchwały. "Polszczyzna łączyła w przeszłości i łączy dziś wszystkich Polaków". Wszystkich, tych w kraju, tutaj nad Wisłą, ale również tych poza granicami kraju, w Europie i na wszystkich kontynentach, a zwłaszcza po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego, gdzie mamy przecież drugie co do wielkości miasto polskie, Chicago, bo niektórzy twierdzą, że Łódź jest trzecim - przepraszam, może nikt się nie obrazi - jeśli idzie o liczbę Polaków tam zamieszkujących. W związku z tym chciałbym, żeby może w tej uchwale było jakoś wyraźnie powiedziane, że ten język jest ważny i łączy dziś wszystkich Polaków, również tych poza krajem.
I dlatego proponowałbym, aby dać tutaj takie uzupełnienie - nie chcę tego nazywać poprawkami - i tam, kiedy w tej uchwale jest mowa, że język jest podstawowym składnikiem tożsamości, dodać, że "i kultury narodowej Polaków w kraju i poza granicami". Zachowanie języka polskiego wśród Polaków i Polonii jest koniecznym warunkiem utrzymania poczucia ich przynależności do narodu polskiego i więzi z macierzą.
Dalej proponuję, żeby tam, gdzie jest mowa, że Senat ogłasza rok 2006 Rokiem Języka Polskiego, dodać: "Senat Rzeczypospolitej Polskiej". I następnie, w dalszym akapicie proponuję również napisać: "Senat Rzeczypospolitej Polskiej wyraża przekonanie, że w Roku Języka Polskiego należy pokazywać polszczyznę..." itd. I tam dalej, niżej będzie: "zdaniem Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w telewizji, w radiu..." itd. A na końcu będzie: "z tych względów Senat Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się do władz publicznych oraz Polaków w kraju i poza jego granicami o ochronę, otaczanie opieką i kultywowanie polszczyzny."
Jestem przekonany, że takie uzupełnienie będzie zwiększało rangę i wagę tej uchwały. Przekazuję moje uzupełnienia. Dziękuję za uwagę.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję. Pan senator wie, że raczej nie przyjmiemy w tym roku tej uchwały, bo ona wróci do komisji...
(Głos z sali: Dobrze, to do komisji pójdzie.)
No, będzie musiała pójść do komisji.
Pan marszałek Legutko, proszę bardzo.
Senator Ryszard Legutko:
Jestem gorącym zwolennikiem inicjatywy pani senator Bochenek i komisji kultury. Z wielkim uznaniem wysłuchałem też wypowiedzi pana profesora Markowskiego. Nie ma wątpliwości, że Senat wesprze całą swoją energią tę inicjatywę. O tej energii świadczyło, w co nie wątpię, wystąpienie pana profesora senatora Bendera, który był uprzejmy zaproponować coś, co nazwał nie poprawkami, tylko...
(Głos z sali: Uzupełnieniami.)
Uzupełnieniami. Ja bym prosił pana profesora, byśmy wysłuchali tego. Nie mamy, jak myślę, do tego żadnych zastrzeżeń. Nie sądzę, żeby nazwanie tego poprawkami i włożenie w proces legislacyjny dobrze przysłużyło się tej inicjatywie. Tak że apeluję do pana senatora, żeby nie blokował czegoś, co do czego nie ma żadnych wątpliwości. Absolutnie jestem pewny, że nie ma w tej Izbie żadnych podziałów. I nic nie zostanie naprawione, a sporo może być popsute, jeżeli pan senator nazwie to poprawkami. Bo wtedy zacznie się cała zabawa i będziemy musieli wracać do tego. Tak że jeżeli pan senator będzie uprzejmy nazwać to, nie wiem, swoim głosem w dyskusji, to jestem gotów zaproponować Wysokiemu Senatowi, żeby nagrodził to owacją na stojąco. (Wesołość na sali)
Prosiłbym, żeby pan... (Oklaski)
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Senator Ryszard Bender:
Panie Marszałku, a czy nie można byłoby włączyć tego, nie nazywając tego poprawką...
(Rozmowy na sali)
...do tekstu? Bo to naprawdę by go uzupełniło. Jako przewodniczący komisji do spraw emigracji mam niejako obowiązek, żeby zadbać o to, aby o Polakach za granicą w takim dokumencie dotyczącym języka była mowa.
Czy nie można byłoby tego włączyć do tego dokumentu, Pani Przewodnicząca?
(Rozmowy na sali)
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Panie Senatorze, pan, doświadczony senator...
(Senator Ryszard Bender: Już zabiera głos pani senator przewodnicząca...)
No, według mnie, na ile znam regulamin, to nie można.
Ale proszę bardzo, Pani Przewodnicząca.
Proszę bardzo, pani przewodnicząca Bochenek.
Senator Krystyna Bochenek:
Ja bardzo dziękuję panu marszałkowi Legutce za to, że nas wsparł, za to wystąpienie, w którym zaproponował, żeby pozostawić tę uchwałę w tej wersji.
Szanowny Panie Senatorze, pana też bardzo o to proszę, ponieważ, no, długo pracowaliśmy nad tym. To jest bardzo prosty tekst, ale ze względu na przedmiot, którego dotyczy, był on rzeczywiście bardzo skrupulatnie, słowo po słowie analizowany, łącznie z przecineczkami...
(Senator Ryszard Bender: Ale nie moglibyśmy tak zrobić, żeby zawrzeć w nim zapis o Polakach za granicą?)
(Wicemarszałek Maciej Płażyński: Panie Senatorze, proszę nie przerywać pani senator.)
Ale my nie pomijamy Polaków za granicą. Bardzo serdecznie pana prosimy, aby tym razem zgodził się pan. Obiecuję panu publicznie, że będziemy też się troszczyć o upowszechnianie polskiej mowy za granicą, nawet w tym roku języka polskiego. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
(Senator Ryszard Bender: Słusznie, zgadzam się...)
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję.
Pan senator Gałkowski.
Senator Janusz Gałkowski:
Panie Marszałku! Szanowni Państwo!
Ja mam gorącą prośbę. Sformułowanie jest jednoznaczne, że dotyczy to wszystkich Polaków bez względu na miejsce zamieszkania, również Polaków za granicą. Mam również pewną uwagę. Otóż ponownie jest taka sytuacja, że gdy są takie ważne inicjatywy, które są dużo wcześniej znane, ci, którzy ewentualnie chcą popracować, nie przychodzą na posiedzenie komisji, tylko kiedy jest już tekst opracowany, pojawiają się głosy, które, no, powodują przedłużenie procedury. My zawsze każdego zapraszamy i chętnie wysłuchamy go na posiedzeniu komisji, tak żeby uzgodnić cały ten tekst. I myślę, że to jest najlepsze miejsce, żeby takie niuanse ewentualnie wprowadzać. W wypadku tak ważnych ustaw, mających znaczenie nie tylko, można powiedzieć, ustawodawcze, ale bardziej odnoszące się do celu, taka praca powinna się odbywać właśnie podczas pierwszego czytania w komisji. Dziękuję.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Panie Senatorze?
Senator Ryszard Bender:
Chciałbym tylko coś powiedzieć ad verbum, jeśli chodzi o wypowiedź pana senatora. Oczywiście, gdybym był zaproszony, zjawiłbym się, ale bez zaproszenia to trudno. Jest taki dowcip...
(Wicemarszałek Maciej Płażyński: Panie Senatorze!)
(Głosy z sali: Nie, nie!)
Były przerwy, to możemy sobie też i luźniej porozmawiać.
(Wicemarszałek Maciej Płażyński: Nie, nie, Panie Senatorze!)
Daję spokój dowcipom, skoro chcecie panowie bardzo sieriożnie rozmawiać. Dobrze, zgodziłem się już, że niewieście się nie odmawia w wypadku takiego wniosku. (Oklaski)
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Lista mówców została wyczerpana.
Zamykam dyskusję.
Informuję, że w trakcie dyskusji nie został złożony wniosek przeciwny do wniosku przedstawionego przez komisję w sprawozdaniu, więc Senat będzie mógł przystąpić do trzeciego czytania projektu uchwały. To trzecie czytanie odbędzie się razem z głosowaniami nad pozostałymi punktami porządku dziennego.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego ósmego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie utworzenia Polskiej Grupy Unii Międzyparlamentarnej.
Przypominam, że projekt ten został wniesiony przez Komisję Spraw Zagranicznych i zawarty jest w druku nr 21. Marszałek Senatu w dniu 16 grudnia 2005 r., zgodnie z art. 79 ust. 1 oraz art. 84 ust. 5 Regulaminu Senatu, skierował projekt do rozpatrzenia w pierwszym czytaniu do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Spraw Zagranicznych. Pierwsze czytanie projektu uchwały zostało przeprowadzone, zgodnie z art. 80 ust. 1 i 2 Regulaminu Senatu, na wspólnym posiedzeniu komisji w dniu 21 grudnia 2005 r. Komisje po rozpatrzeniu projektu uchwały przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Sprawozdanie to zawarte jest w druku nr 21S.
Przypominam, że zgodnie z art. 81 ust. 1 Regulaminu Senatu drugie czytanie projektu uchwały obejmuje: przedstawienie Senatowi sprawozdania komisji, przeprowadzenie dyskusji oraz zgłaszanie wniosków.
Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Spraw Zagranicznych, pana senatora Zbigniewa Raua, o zabranie głosu i przedstawienie wspólnego sprawozdania.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Zbigniew Rau:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt w imieniu połączonych Komisji Ustawodawczej i Komisji Spraw Zagranicznych przedstawić projekt uchwały Senatu w sprawie utworzenia Polskiej Grupy Unii Międzyparlamentarnej, zawarty, jak pan marszałek był już uprzejmy zaznaczyć, w druku nr 21.
Połączone komisje obradowały nad projektem tej uchwały na posiedzeniu w dniu 21 grudnia bieżącego roku.
Unia Międzyparlamentarna jest jedną z najstarszych i największych organizacji zrzeszających przedstawicieli parlamentów suwerennych państw. Od roku 1889 działa na rzecz pokoju i współpracy między narodami w celu umocnienia instytucji przedstawicielskich. Polska Grupa Unii Międzyparlamentarnej powoływana jest od roku 1922. Statut Unii stanowi, iż grupy narodowe rekonstytuują się każdorazowo po wyborach na mocy uchwał swoich parlamentów. Na podstawie uchwał Sejmu i Senatu w skład Polskiej Grupy Unii Międzyparlamentarnej wchodzą wszyscy posłowie i wszyscy senatorowie, którzy z kolei wyłaniają organy wewnętrzne grupy, zgodnie z preferencjami klubów parlamentarnych.
Stosowną uchwałę Sejm podjął już 16 grudnia bieżącego roku.
Wnoszę zatem, zgodnie ze zdaniem i wnioskiem połączonych Komisji Ustawodawczej i Komisji Spraw Zagranicznych, o przyjęcie tej uchwały przez Senat bez poprawek.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Zgodnie z art. 81 ust. 2 Regulaminu Senatu chciałbym zapytać, czy ktoś z państwa senatorów chce zadać pytania sprawozdawcy. Nikt nie chce zadać pytań. Dziękuję.
Otwieram dyskusję.
Kto się zapisał? Nikt się nie zapisał do głosu.
A więc zamykam dyskusję.
Informuję, że w trakcie dyskusji nie został zgłoszony wniosek przeciwny do wniosku przedstawionego przez komisję w sprawozdaniu, więc teraz Senat mógłby przystąpić do trzeciego czytania projektu uchwały. Głosowanie nad nią, a więc trzecie czytanie, przeprowadzimy razem z głosowaniami nad pozostałymi punktami porządku obrad.
Chciałbym poinformować, że wątpliwości pana senatora Zientarskiego zostały wyjaśnione, w związku z tym proszę być przekonanym, że wszystko odbyło się zgodnie z regulaminem i oczywiście wybory są ważne.
(Senator Piotr Zientarski: Dziękuję bardzo.)
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego dziewiątego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie powołania Zgromadzenia Parlamentarnego Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu Republiki Litewskiej i Rady Najwyższej Ukrainy.
Przypominam, że projekt ten został wniesiony przez senatora Stefana Niesiołowskiego i zawarty jest w druku nr 25. Marszałek Senatu w dniu 8 grudnia 2005 r., zgodnie z art. 79 ust. 1 oraz art. 84 ust. 5 Regulaminu Senatu, skierował projekt do rozpatrzenia w pierwszym czytaniu do Komisji Ustawodawczej i Komisji Spraw Zagranicznych. Pierwsze czytanie projektu uchwały zostało przeprowadzone, zgodnie z art. 80 ust. 1 i 2 oraz art. 84 ust. 4 Regulaminu Senatu, na wspólnym posiedzeniu komisji w dniu 21 grudnia 2005 r. Komisje przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Sprawozdanie to zawarte jest w druku nr 25S.
Przypominam, że zgodnie z art. 81 ust. 1 Regulaminu Senatu drugie czytanie projektu obejmuje przedstawienie Senatowi sprawozdania komisji oraz przeprowadzenie dyskusji i zgłaszanie wniosków.
Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Spraw Zagranicznych senatora Stefana Niesiołowskiego o zabranie głosu i przedstawienia wspólnego sprawozdania komisji.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Stefan Niesiołowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt w imieniu dwóch wymienionych komisji: Komisji Ustawodawczej i Komisji Spraw Zagranicznych, przedstawić projekt uchwały w sprawie powołania Zgromadzenia Parlamentarnego Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu Republiki Litewskiej i Rady Najwyższej Ukrainy.
W celu rozwijania i umacniania przyjaźni oraz współpracy między Rzecząpospolitą Polską, Republiką Litewską i Ukrainą Senat Rzeczypospolitej Polskiej, działając w porozumieniu z Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej, postanawia powołać Zgromadzenie Parlamentarne Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu Republiki Litewskiej i Rady Najwyższej Ukrainy.
Zadaniem Zgromadzenia Parlamentarnego Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Litewskiej i Ukrainy, zwanego dalej zgromadzeniem parlamentarnym, będzie rozpatrywanie spraw interesujących Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej, Sejm Republiki Litewskiej oraz Radę Najwyższą Ukrainy, a także przyjmowanie wspólnych w tym zakresie stanowisk.
Zasady i tryb pracy zgromadzenia parlamentarnego określi statut uchwalony przez zgromadzenie parlamentarne.
Prezydium Senatu powoła senacką część polskiej delegacji do zgromadzenia parlamentarnego spośród senatorów.
Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
Krótkie uzasadnienie. Proszę państwa, to jest uchwała rutynowa. Taka uchwała była uchwalana przez Senat poprzedniej kadencji. To jest uchwała, jak już czytałem, podejmowana w porozumieniu z Sejmem, nie ma tu żadnych kontrowersji. Komisja jednogłośnie zaproponowała tekst tej uchwały... to znaczy połączone komisje, właściwie dwie komisje jednogłośnie to przyjęły. Analogiczne teksty zostały przyjęte przez parlamenty Litwy i Ukrainy.
I właściwie, Panie Marszałku, to jest wszystko. Jak mówię, chodzi tu o powtórzenie pewnych rutynowych działań Senatu i Sejmu poprzedniej kadencji. To jest robione w porozumieniu z Sejmem.
I oczywiście proszę Wysoką Izbę o przyjęcie tej uchwały.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać pytanie panu senatorowi Niesiołowskiemu? Nie widzę chętnych.
Otwieram dyskusję.
Nikt się nie zapisał do głosu.
A więc zamykam dyskusję.
Informuję, że nie został złożony wniosek przeciwny do wniosku przedstawionego przez komisje, a więc Senat może przystąpić do trzeciego czytania projektu uchwały. Głosowanie nad nią przeprowadzimy razem z głosowaniami nad pozostałymi punktami porządku obrad.
Szanowni Państwo, jest prośba Biura Legislacyjnego o pięciominutową przerwę. Za pięć minut przystąpimy do głosowania.
(Przerwa w obradach od godziny 21 minut 34 do godziny 21 minut 40)
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Proszę o zajmowanie miejsc.
Wznawiam obrady.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego porządku obrad: zmiany w składach komisji senackich.
Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w tej sprawie zawarty jest w druku nr 24.
Proszę sprawozdawcę Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich senatora Janusza Gałkowskiego, o zabranie głosu i przedstawienie wniosku komisji.
Pan senator Gałkowski.
Senator Janusz Gałkowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Na podstawie art. 14 ust. 1 Regulaminu Senatu Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich przedstawia następujący projekt uchwały.
"Uchwała w sprawie zmian w składach komisji senackich.
Art. 1. Senat Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu odwołuje senatora Dariusza Jacka Bachalskiego z Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, senatora Zbigniewa Szaleńca z Komisji Spraw Unii Europejskiej, senatora Jerzego Szmita z Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich.
Art. 2. Senat Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu wybiera senatora Dariusza Jacka Bachalskiego do Komisji Spraw Zagranicznych, senatora Zbigniewa Szaleńca do Komisji Ustawodawczej, senatora Jerzego Szmita do Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.
Art. 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia".
Ta uchwała związana jest z początkiem prac w komisjach, nie wszyscy senatorowie do końca byli zdecydowani, ostatecznie trzech senatorów podjęło decyzję o wycofaniu się ze swoich dotychczasowych komisji i rozpoczęciu pracy w innych komisjach. Projekt uchwały jest w zasadzie wynikiem ich decyzji.
Proszę o podjęcie tej uchwały w zaproponowanym brzmieniu. Dziękuję.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmian w składach komisji senackich - druk nr 24.
Proszę o naciśnięcie przycisku "obecny".
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwko? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 88 obecnych senatorów 88 - za. (Głosowanie nr 2)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmian w składach komisji senackich.
Powracamy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.
Przypominam, że Komisja Praw Człowieka i Praworządności przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek - druk senacki nr 26A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.
Proszę o naciśnięcie przycisku "obecny".
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Na 89 obecnych senatorów 88 - za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 3)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.
Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości.
Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.
Kto jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał? Proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Na 89 obecnych senatorów 86 - za, 1 się wstrzymał, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 4)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości.
Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, pana senatora Antoniego Szymańskiego, i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Senator Antoni Szymański:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Pierwszy projekt zmiany ustawy o świadczeniach rodzinnych, to jest tak zwany projekt poselski, komisja opiniuje negatywnie, proponując, aby odrzucić wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek, bo to oznaczałoby wydatek niemal 300 milionów zł.
Komisja pragnie pozytywnie zaopiniować poprawki do tej ustawy zmierzające do tego, aby samorządy gminne mogły decydować o świadczeniu w postaci zasiłku z okazji urodzenia dziecka samodzielnie. To komisja opiniuje pozytywnie, ale taki obowiązek, jak chce poprawka zgłoszona podczas dyskusji - negatywnie.
Zwracam uwagę, że pierwsze głosowanie dotyczy poparcia ustawy w całości. Jeśli ją poprzemy w całości, to inne wnioski staną się bezzasadne i będziemy mieli taką sytuację, że zasiłek porodowy będzie podwyższony i oprócz tego przysługiwać będzie inne świadczenie bez kryteriów dochodowych. A więc byłyby w ustawie o świadczeniach rodzinnych dwa różne zasiłki przyznawane według różnych kryteriów - łącznie 2 tysiące zł. Dziękuję za uwagę, to tyle, jeśli chodzi o druk nr 47Z.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos? Nie.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: senatorowie wnioskodawcy wnosili o przyjęcie ustawy bez poprawek - wniosek oznaczony rzymską jedynką w druku nr 47Z; Komisja Rodziny i Polityki Społecznej oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wniosek o wprowadzenie poprawek do ustawy - wniosek oznaczony rzymską dwójką w druku nr 47Z.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, oznaczonym w druku nr 47Z rzymską jedynką, a następnie, w przypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami - wniosek oznaczony rzymską dwójką w druku nr 47Z - według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem senatora Jana Szafrańca, senatora Adama Bieli, senatora Janusza Kubiaka, senatora Waldemara Kraski, senatora Ludwika Zalewskiego, senatora Mieczysława Maziarza oraz senatora Ryszarda Bendera o przyjęcie ustawy bez poprawek, oznaczonym rzymską jedynką w druku nr 47Z.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwko? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Na 90 obecnych senatorów 29 głosowało za, 54 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 5)
Wobec odrzucenia wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek przechodzimy do głosowania nad wnioskiem o wprowadzenie do ustawy poprawek, oznaczonym w druku nr 47Z rzymską dwójką.
I tu jest uwaga, że nad poprawkami pierwszą i czwartą należy głosować łącznie; przyjęcie tych poprawek wyklucza głosowanie nad poprawkami: drugą, trzecią i piątą.
Poprawka pierwsza zmierza do tego, by przedmiotem nowelizacji była jedynie regulacja wprowadzająca podstawę prawną dla gmin do przyznawania przez nie świadczenia z tytułu urodzenia dziecka. W stosunku do poprawki drugiej poprawka zawiera bardziej zwięzłe i prawidłowo określone wskazania dla gmin dotyczące uchwały w sprawie świadczenia z tytułu urodzenia dziecka.
Poprawka czwarta ma na celu skreślenie przepisu dotyczącego uchwał rad gmin, który jest zbędny pod względem zarówno prawnym, jak i legislacyjnym, i który nie zawiera treści normatywnej.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Głosowało 89 senatorów: 70 - za, 11 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 6)
A więc poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za podjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwko? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw", podnieść rękę.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Na 92 obecnych senatorów 79 głosowało za, 4 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 7)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę sprawozdawcę Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, pana senatora Antoniego Szymańskiego, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Antoni Szymański:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Komisja Rodziny i Polityki Społecznej pragnie zarekomendować następujące poprawki.
Najpierw chcę powiedzieć, że proponowana wcześniej zmiana dotycząca definicji nieznanego ojca została przez komisję, zgodnie z uprawnieniami, wycofana. Tak więc jeśli nikt z państwa nie zażąda wyjaśnień, nad tą zmianą nie będzie głosowania.
Jeśli chodzi o poprawkę drugą, to proponujemy jej przyjęcie. Poprawka ta dotyczy kryterium dochodowego, korzystniejszego od tego, które jest w tej chwili zapisane w ustawie o pomocy społecznej, odnoszącego się do wszystkich świadczeń z pomocy społecznej, zaproponowanego w ustawie sejmowej. Przyjęcie takiego zapisu oznaczałoby niezaplanowany w budżecie wydatek około 1 miliarda zł. Dlatego komisja w poczuciu odpowiedzialności, świadoma, że to nie jest możliwe do zrealizowania, proponuje, aby skreślić art. 1 pkt 3.
Następnie komisja proponuje, aby rozszerzyć katalog rodziców, którzy mogą wziąć zasiłek rodzinny na dziecko, włączając do tego katalogu dziecko ojca nieznanego. Cała komisja opowiada się za takim rozwiązaniem. To jest poprawka trzecia.
Mamy także taką propozycję, żeby kryterium dochodowe dla zasiłku porodowego było korzystniejsze niż dla innych świadczeń z pomocy społecznej. Oznacza to, że około 14% więcej dzieci z rodzin rolniczych będzie korzystało z tego zasiłku.
W poprawce piątej, popartej przez całą komisję, tam, gdzie mówi się o specjalnym zasiłku dla samotnie wychowujących dzieci powiększyliśmy katalog tych, którzy tego typu zasiłek mogą otrzymać. W propozycji sejmowej była to sytuacja, kiedy jedno z rodziców nie żyje, a alimenty nie są ustalone. My dodaliśmy tu również sytuację, kiedy oboje rodzice nie żyją, a alimenty nie były ustalone i z tego tytułu pomoc nie jest możliwa lub też dziecko zostało poczęte w wyniku czynu zabronionego i nie ma możliwości ustalenia ojcostwa, a także sytuację, o niej była tutaj, w dyskusji na sali plenarnej i poza tą salą, w komisji, mowa, kiedy toczy się postępowanie sądowe w sprawie o ustalenie ojcostwa. W takiej sytuacji również możliwe będzie uzyskanie dodatku z tytułu samotnego wychowywania dzieci. Tu także cała komisja popiera to rozwiązanie.
Dalej mamy poprawkę panów senatorów Romaszewskiego i Andrzejewskiego, którzy proponują specjalny dodatek dla osób samotnie wychowujących dzieci, kiedy ojcostwo jest nieznane. Skutki finansowe nie zostały podane, ale z faktu, że ustawa o świadczeniach rodzinnych została potem zmieniona, w roku bieżącym, w ustawę o zaliczce alimentacyjnej właśnie dlatego, że spowodowała nie tylko gigantyczne skutki społeczne, ale również skutki materialne, wynika, że należy się spodziewać, iż tego rodzaju poprawka pociągnie za sobą ogromne koszty finansowe, większe nawet niż setki milionów złotych. Dlatego komisja jednogłośnie proponuje, żeby tę poprawkę odrzucić.
To samo dotyczy poprawki siódmej - komisja uważa, że należy ją odrzucić - a także poprawki ósmej do świadczenia, które już kończy swoją drogę, bo Trybunał orzekł, że tego rodzaju świadczenie nadmiernie udziela wsparcia rodzinom samotnie wychowującym dzieci . Myślę o takim dodatku, kiedy osoba uprawniona straciła uprawnienie do zasiłku dla osób bezrobotnych i otrzymuje zasiłek w kwocie 400 zł. Otóż kolejne osoby nie nabywają już prawa do takiego zasiłku, otrzymują go tylko te osoby, które nabyły takie uprawnienie w roku bieżącym. Zgodnie z propozycją z poprawki ósmej do tego należałoby dodać jeszcze 170 zł, co byłoby, zgodnie z orzeczeniami Trybunału i stanowiskiem komisji, nadmierną pomocą dla samotnie wychowujących dzieci, nierówną w stosunku do sytuacji, kiedy dzieci są wychowywane przez oboje rodziców.
Proponujemy jednogłośnie, aby poprzeć poprawkę dziewiątą. Poprawka ta odnosi się do zapisu, żeby przedstawić ponownie w trakcie roku kalendarzowego, konkretnie w marcu, wszystkie dokumenty dotyczące uprawnienia do świadczeń. Po ustaleniach z ministerstwem... Ministerstwo również jest przekonane, że jest to nadmierne wymaganie, że to będzie wymagało bardzo dużo energii nie tylko od świadczeniobiorców, ale także od pracowników pomocy społecznej, że nie jest konieczne tak daleko idące sprawdzanie. Zrezygnowanie z tego będzie ułatwieniem dla pomocy społecznej i dla świadczeniobiorców, dlatego komisja proponuje, żeby tę poprawkę poprzeć. Dziękuję za uwagę.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos? Nie.
Przypominam, że Komisja Rodziny i Polityki Społecznej wycofała swój wniosek, oznaczony rzymską jedynką w druku nr 48Z. Zgodnie z art. 52 ust. 7 Regulaminu Senatu każdy senator może podtrzymać wycofany wniosek, przejmując uprawnienia dotychczasowego wnioskodawcy.
Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofany wniosek? Nie.
Nie widzę chętnych.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.
Poprawka druga zmierza do utrzymania dotychczasowego stanu prawnego dotyczącego ustalania sytuacji dochodowej ubiegających się o zasiłek rodzinny i dodatki do zasiłku rodzinnego w powiązaniu ze wskaźnikiem 1 ha przeliczeniowego, przyjmowanym zgodnie z przepisami o pomocy społecznej, nie zaś o podatku rolnym.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Dziękuję.
Na 92 obecnych senatorów 81 głosowało za, 6 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 8)
Poprawka została przyjęta.
Nad poprawkami trzecią i piątą należy głosować łącznie. Przyjęcie tych poprawek wyklucza głosowanie nad poprawkami szóstą i siódmą.
Poprawka trzecia dotyczy kręgu podmiotów uprawnionych do zasiłku rodzinnego i ma na celu rozszerzenie go przez objęcie nim także osób, których oboje rodzice nie żyją.
Poprawka piąta dotyczy jednego z dodatków do zasiłku rodzinnego - dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka. Poprawka uściśla krąg uprawnionych i zmierza tym samym do zrealizowania zaleceń Trybunału Konstytucyjnego, nakazującego usunięcie nadmiernego uprzywilejowania dzieci wychowywanych samotnie w stosunku do dzieci wychowywanych przez oboje rodziców.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw, proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał, proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Dziękuję.
Na 91 obecnych senatorów 86 głosowało za, 1 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 9)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta zmierza do wprowadzenia korzystniejszego kryterium dochodowego, na podstawie którego przyznaje się dodatek do zasiłku rodzinnego, to jest dodatek z tytułu urodzenia dziecka. Kryterium to opiera się na pojęciu hektara przeliczeniowego zawartym w ustawie o podatku rolnym.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za, proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.
Kto jest przeciw, proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał, proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Dziękuję.
Na 92 obecnych senatorów 85 głosowało za, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 10)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka ósma umożliwi pobieranie z tego samego tytułu (samotnego wychowywania dziecka) dwóch świadczeń: dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka oraz dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania. Poprawka nie uwzględnia zaleceń Trybunału Konstytucyjnego, kwestionujących nadmierne uprzywilejowanie dzieci wychowywanych samotnie w stosunku do dzieci wychowywanych przez oboje rodziców.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za, proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.
Kto jest przeciw, proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał od głosu, proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Dziękuję.
Na 92 obecnych senatorów 11 głosowało za, 71 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 11)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka dziewiąta zmierza do usunięcia przepisu dotyczącego procedury ustalania prawa do świadczeń rodzinnych. Poprawka ma na celu usprawnienie realizowania prawa do świadczeń.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za, proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.
Kto jest przeciw, proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał od głosu, proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Dziękuję.
Na 91 obecnych senatorów 87 było za, 1 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 12)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał, proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Dziękuję.
Na 92 obecnych senatorów 87 było za, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 13)
Uchwała została podjęta.
Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania".
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę sprawozdawcę Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, panią senator Elżbietę Rafalską o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Proszę bardzo, Pani Senator.
Senator Elżbieta Rafalska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie z posiedzenia trzech komisji: Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.
Komisje na posiedzeniu w dniu 21 grudnia po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w toku debaty nad ustawą o ustanowieniu wieloletniego programu "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" przedstawiają Senatowi następujące stanowisko: rekomendujemy wnioski zawarte w pktach 2 i 4.
Wniosek pierwszy, który uszczuplałby zakres przedmiotowy ustawy, a więc wykreślał świadczenia pieniężne na zakup posiłku lub żywności, nie znalazł uznania w oczach trzech komisji i został odrzucony. Wniosek drugi, mówiący o tym, jak należy regulować kwestie odpłatności przy przekroczonym kryterium dochodowym, został zaakceptowany, a więc poprawka druga została przyjęta. Poprawka trzecia, która zmniejszałaby udział gmin w całości programu z 20% do 10%, została odrzucona. I czwarty wniosek, który proponuje, by ustawa wchodziła w życie z dniem 31 grudnia, został przyjęty, ponieważ w momencie jej wejścia w życie z dniem 1 stycznia nastąpiłaby kolizja z ustawą o finansach publicznych.
Zatem dwa wnioski, wniosek drugi i czwarty, zostały przegłosowane i przyjęte przez członków trzech komisji senackich. Proszę o przyjęcie ustawy w tym kształcie.
Wicemarszałek Maciej Płażyński:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z senatorów sprawozdawców bądź wnioskodawców pragnie zabrać głos?
Nie widzę chętnych.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania".
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje oraz senator wnioskodawca przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.
Poprawka pierwsza zmierza do tego, aby program "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" nie mógł być realizowany w formie udzielenia świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Dziękuję.
Na 92 obecnych senatorów 22 było za, 69 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 14)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka druga zmierza do zapewnienia spójności pomiędzy rozwiązaniami ustawowymi, tak aby osoby objęte nieodpłatną pomocą w zakresie dożywiania na podstawie uchwały rady gminy o podwyższeniu kryterium dochodowego nie były jednocześnie objęte pomocą odpłatną, jeżeli gmina podejmuje uchwałę o przyznawaniu takiej pomocy na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw, proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał, proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Dziękuję.
Na 92 obecnych senatorów 92 było za. (Głosowanie nr 15)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzecia zmniejsza z 20% do 10% udział środków własnych gminy wymagany przy ubieganiu się o uzyskanie dotacji na realizację programu dożywiania oraz przewiduje, że w uzasadnionych przypadkach gmina może uzyskać dotację bez zaangażowania środków własnych w realizację tego programu.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za, proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.
Kto jest przeciw, proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Dziękuję.
Na 92 obecnych senatorów 8 było za, 80 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 16)
Stwierdzam, że poprawka została odrzucona.
Poprawka czwarta ma charakter legislacyjny. Przesuwa termin wejścia w życie ustawy z 1 stycznia 2006 r. na 31 grudnia 2006 r. w celu uzyskania spójności ustawy z obecnie obowiązującą i nową, wchodzącą w życie 1 stycznia 2006 r., regulacją ustawy o finansach publicznych.
Ja nie wiem, czy nie podałem państwu złej daty, to powinno być 31 grudnia 2005 r., a nie...
(Głos z sali: Tak, 2005 r.)
Tak. To jeszcze raz, już tak dla formalności.
Poprawka czwarta ma charakter legislacyjny. Przesuwa termin wejścia w życie ustawy z 1 stycznia 2006 r. na 31 grudnia 2005 r. w celu uzyskania spójności ustawy itd.
(Głos z sali: Teraz dobrze, Panie Marszałku.)
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za, proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.
Kto jest przeciw, proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał od głosu, proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Dziękuję.
Na 92 obecnych senatorów 92 było za. (Głosowanie nr 17)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwko, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Dziękuję.
Na 92 obecnych senatorów 92 było za. (Głosowanie nr 18)
Uchwała została podjęta.
Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy zmieniającej ustawę o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy zmieniającej ustawę o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej.
Przypominam, że Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek, druk senacki nr 46A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy zmieniającej ustawę o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał, proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Dziękuję.
Na 91 obecnych senatorów 91 było za. (Głosowanie nr 19)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy zmieniającej ustawę o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej.