Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment


POSIEDZENIA SENATU

6. posiedzenie Senatu

W dniach 15 i 16 lutego 2006 r. odbyło się 6. posiedzenie Senatu. Obradom przewodniczyli marszałek Bogdan Borusewicz oraz wicemarszałkowie - Ryszard Legutko, Maciej Płażyński, Krzysztof Putra i Marek Ziółkowski.

Na sekretarzy posiedzenia wyznaczono senatorów Urszulę Gacek i Mieczysława Szyszkę; listę mówców prowadził senator M. Szyszka.

Zatwierdzony przez Izbę porządek posiedzenia obejmował:

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami*,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych*,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe*,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw*,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Konwencji w sprawie znakowania plastycznych materiałów wybuchowych w celu ich wykrywania, podpisanej w Montrealu dnia 1 marca 1991 r.,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Umowy między Republiką Czeską, Rzecząpospolitą Polską i Republiką Słowacką w sprawie rozwiązania Brygady Wielonarodowej, sporządzonej w Bratysławie dnia 30 maja 2005 r.,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu o przywilejach i immunitetach Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych, podpisanego dnia 17 grudnia 2004 r. w Genewie,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia między Królestwem Belgii, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej dotyczącego wprowadzenia w życie artykułu III ustępy 1 i 4 Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, podpisanego w Brukseli dnia 5 kwietnia 1973 r.,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Porozumienia między Republiką Austrii, Królestwem Belgii, Królestwem Danii, Republiką Finlandii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Grecką, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Republiką Portugalską, Królestwem Hiszpanii, Królestwem Szwecji, Europejską Wspólnotą Energii Atomowej
a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej dotyczącego wprowadzenia w życie artykułu III ustępy 1 i 4 Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, podpisanego w Wiedniu dnia 22 września 1998 r.

____________

* Ustawa zawiera przepisy mające na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.

Senat wprowadził poprawki do ustawy o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 9. posiedzeniu, 26 stycznia 2006 r. Do Senatu została przekazana 30 stycznia. Marszałek 31 stycznia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Kultury i Środków Przekazu. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Przedstawił je senator Piotr Boroń. Senator poinformował, że senacka komisja kultury rozpatrzyła ustawę 8 lutego. Na posiedzeniu komisji prace Sejmu zreferował przewodniczący sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu poseł Paweł Kowal, a  wiceminister Tomasz Merta uzasadnił potrzebę nowelizacji. Jak wskazał, głównym celem nowelizacji ustawy z  23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami jest dokonanie pełnej implementacji przepisów Rady Europy.

Senator sprawozdawca poinformował, że komisja jednomyślnie przyjęła dwie poprawki do ustawy.

Komisja podtrzymała też wątpliwości biura legislacyjnego co do art. 44 ust. 1 pkt 2, dotyczące zobowiązania właściciela zabytku do uzyskania pozwolenia na wznowienie prac, robót, badań do trzydziestu dni w wypadku wstrzymania przez konserwatora tych prac. Byłoby to, zdaniem komisji, jednostronne obciążenie, dotyczące tylko właściciela. Postanowiono więc poszukać kompromisowego rozwiązania, nie rozstrzygając tej kwestii definitywnie na posiedzeniu 8 lutego.

Senator sprawozdawca poinformował, że wspólnie z  przewodniczącą komisji senator Krystyną Bochenek zgłaszają stosowną propozycję poprawki, konsultowanej zarówno z ministerstwem, jak i z Biurem Legislacyjnym w Kancelarii Senatu, zgodnej z oczekiwaniami komisji kultury.

Dalsze propozycje zmian w ustawie zgłosili senatorowie podczas dyskusji.

Wszystkie poprawki rozpatrzyła komisja senacka. Komisja poparła 3 spośród 5 zgłoszonych ogółem zmian.

Poszczególne poprawki poddano pod głosowanie, po czym Izba jednomyślnie, 93 głosami, podjęła uchwałę:

Uchwała

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych

Ustawa została uchwalona przez Sejm na 9. posiedzeniu, 26 stycznia 2006 r., i 30 stycznia przekazana do Senatu. Marszałek 31 stycznia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Sprawozdawca komisji senator Jerzy Chróścikowski przypomniał, że ustawa o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych została wypracowana przez Sejm na podstawie projektu poselskiego. Celem nowelizacji jest dostosowanie przepisów ustawy do potrzeb zaistniałych obecnie na rynku mleka i jego przetworów. Problemem najbardziej pilnym do rozwiązania jest stworzenie regulacji prawnej umożliwiającej producentom ubieganie się o dodatkowe ilości referencyjne w roku kwotowym 2006-2007.

Zgodnie z nowelizacją w pierwszej kolejności dodatkowe ilości zostaną przyznane dostawcom hurtowym, którzy w roku 2005-2006 nie mieli indywidualnych ilości referencyjnych z krajowej rezerwy, a zwiększyli sprzedaż mleka lub przetworów mlecznych w stosunku do indywidualnej ilości referencyjnej oraz którzy w roku kwotowym 2005-2006 byli właścicielami indywidualnych ilości referencyjnych w wysokościach nieprzekraczających 800 tysięcy kg mleka.

Ponadto nowela zmienia sposób rozliczania pobranych zaliczek na poczet opłaty wyrównawczej z tytułu przekroczenia indywidualnej ilości referencyjnej mleka lub przetworów mlecznych, dodaje podstawę prawną umożliwiającą ponowne wpisanie do rejestru podmiotu wykonującego działalność w zakresie skupu mleka oraz doprecyzowuje terminy składania wniosków o zatwierdzenie umowy zbycia bądź odnawia używanie indywidualnej ilości referencyjnej.

Senator sprawozdawca poinformował, że Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska postanowiła rekomendować Izbie wprowadzenie 6 poprawek do ustawy - były to poprawki legislacyjne, doprecyzowujące.

Mniejszość komisji poparła jedną poprawkę. Wniosek mniejszości przedstawił senator Józef Łyczak.

Wnioski o charakterze legislacyjnym zostały także złożone podczas dyskusji.

Propozycje zmian w ustawie rozpatrzyła komisja senacka. Komisja poparła 8 spośród 9 zgłoszonych ogółem poprawek.

Wszystkie poprawki poddano pod głosowanie, po czym Izba 92 głosami, przy 1 wstrzymującym się, podjęła uchwałę:

Uchwała

Senat uchwalił poprawkę do ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 9. posiedzeniu, 26 stycznia 2006 r., i przekazana do Senatu 30 stycznia. Marszałek 31 stycznia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Przedstawił je senator Henryk Górski, który przypomniał, że nowelizacja wynika z  dyrektywy Unii Europejskiej z  22 grudnia 2003 r., nakazującej ujednolicenie prawa w całej Unii.

Materia ustawy dotyczy bezpieczeństwa użytkowania urządzeń produkujących promieniowanie jonizujące. Ustawa precyzuje obowiązki prezesa Państwowej Agencji Atomistyki, głównego organu, który ma chronić przed szkodliwym promieniowaniem i  przestrzegać wykonania tej ustawy. Ustawa precyzuje obowiązki firm, które używają urządzeń bądź substancji promieniotwórczych. Umożliwia także kontrolowanie jednostek prowadzących taką działalność przez inspektorów Euratomu.

Senator sprawozdawca poinformował, że Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu na posiedzeniu komisji zgłosiło poprawkę redakcyjną, mającą na celu ujednolicenie terminologii tej ustawy, polegającą na zastąpieniu wyrazów "zakład opieki zdrowotnej" wyrazami "jednostka ochrony zdrowia". Z poprawką zgodził się obecny na posiedzeniu komisji prezes Państwowej Agencji Atomistyki.

Senat w głosowaniu zaakceptował zaproponowaną poprawkę, a następnie jednomyślnie, 94 głosami, podjął uchwałę:

Uchwała

Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw

Ustawa została uchwalona przez Sejm na 9. posiedzeniu, 26 stycznia 2006 r. Do Senatu została przekazana 30 stycznia br. Marszałek 31 stycznia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska, która po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Sprawozdawca komisji senator Michał Wojtczak wskazał, że zasadniczym celem przyjętej przez Sejm nowelizacji było wykonanie prawa Unii Europejskiej. Konieczność transpozycji postanowień dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady wymagała zmiany przepisów regulujących dostęp do informacji o środowisku i jego ochronie oraz dotyczących kontroli poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi.

W pierwszym wypadku Sejm rozszerzył zakres informacji podlegających udostępnieniu oraz doprecyzował procedurę udostępnienia tych informacji. W kwestii przeciwdziałania awariom wyłączono stosowanie tych przepisów do jednostek podległych ministrowi obrony narodowej oraz do transportu i czasowego magazynowania materiałów niebezpiecznych, składowania i magazynowania odpadów, a także do poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin ze złóż. Sejm zaostrzył także przepisy dotyczące lokalizacji zakładów, które stwarzają zagrożenie wystąpieniem poważnych awarii.

Podczas prac sejmowych wprowadzono szereg zmian porządkujących oraz zmiany upraszczające procedury oddziaływania na środowisko.

Ponadto, przychylając się do wniosku rzecznika praw obywatelskich, Sejm postanowił o wydłużeniu z dwóch do trzech lat terminu umożliwiającego występowanie z roszczeniami o wykupienie nieruchomości lub odszkodowanie w razie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości na skutek wydania rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego. Przejściowo ma to dotyczyć także roszczeń powstałych w okresie trzech lat przed dniem wejścia w życie omawianej ustawy.

Senator M. Wojtczak poinformował, że Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska na swym posiedzeniu 9 lutego rozpatrzyła ustawę i postanowiła wprowadzić do niej siedem poprawek. Wszystkie poprawki zostały przyjęte jednogłośnie.

Dalsze poprawki do ustawy zgłosili senatorowie podczas dyskusji.

Propozycje zmian w ustawie rozpatrzyła komisja senacka. Komisja poparła wszystkie zgłoszone poprawki.

Poszczególne poprawki poddano pod głosowanie, po czym Izba 93 głosami, bez głosów przeciwnych i wstrzymujących się, powzięła uchwałę:

Uchwała

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 9. posiedzeniu, 26 stycznia 2006 r., i przekazana do Senatu 30 stycznia. Marszałek 31 stycznia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Nauki, Edukacji i Sportu. Komisja, po rozpatrzeniu ustawy, przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Przedstawił je senator Adam Massalski. Senator podkreślił, że projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym nie budził w zasadzie żadnych zastrzeżeń. Wprowadzone w  nowelizacji regulacje prawne polegają głównie na usunięciu pewnych nieprawidłowości, które powstały w wyniku zbyt pospiesznego czy mało uważnego redagowania tekstu ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym. W związku z tym nowelizacja reguluje tylko pewne sprawy dotyczące luk prawnych w ustawie oraz usuwa oczywisty błąd, który znalazł się w art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Senator sprawozdawca omówił najważniejsze zmiany wprowadzane rozpatrywaną ustawą i podkreślił, że w związku z nimi w komisji nie było żadnych kontrowersji. Poinformował, że dyskusja toczyła się głównie wokół wniosku zgłoszonego przez senator Ewę Tomaszewską, dotyczącego stypendiów zagranicznych i regulacji odnoszących się do opodatkowania tych stypendiów. Po dyskusji, w której zabierał głos również obecny na posiedzeniu podsekretarz stanu profesor Jurga, ustalono, że tą sprawą senacka Komisja Nauki, Edukacji i Sportu zajmie się na osobnym posiedzeniu, żeby nie zaburzać trybu rozpatrywania pilnych uregulowań prawnych zawartych w nowelizacji. Taka konkluzja została przyjęta przez wszystkich, również przez senator E. Tomaszewską.

W imieniu komisji senator sprawozdawca wniósł o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Senat w głosowaniu przychylił się do tej propozycji i jednomyślnie, 92 głosami, zdecydował o przyjęciu rozpatrywanej ustawy bez poprawek.

Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Konwencji w sprawie znakowania plastycznych materiałów wybuchowych w celu ich wykrywania, podpisanej w Montrealu dnia 1 marca 1991 r.

Ustawa została uchwalona przez Sejm na 10. posiedzeniu, 26 stycznia 2006 r., a do Senatu przekazana 30 stycznia. Marszałek 31 stycznia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Gospodarki Narodowej. Komisje, po rozpatrzeniu ustawy, przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.

Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych przedstawił senator Zbigniew Rau. Senator przypomniał, że konwencja weszła w życie 21 czerwca 1998 r. Jej strony to obecnie sto piętnaście państw członkowskich Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, w tym dwadzieścia jeden państw członkowskich Unii Europejskiej.

Senator Z. Rau podkreślił, że ratyfikacja konwencji przez Polskę będzie zgodna z deklaracją dotyczącą zwalczania terroryzmu oraz z planem działania przyjętym w roku 2004 przez Radę Unii Europejskiej w zakresie walki z terroryzmem. Polska, jako strona konwencji, będzie zobowiązana do wprowadzenia zakazu wytwarzania nieoznakowanych materiałów wybuchowych, zakazu ich wwozu i wywozu, kontrolowania ich posiadania i przekazywania. Zobowiązania te mają na celu poprawę bezpieczeństwa międzynarodowego i zapobieganie aktom terroryzmu, zarówno w ruchu lotniczym, jak i na lądzie. Znakowanie daje bowiem możliwość automatycznego, komputerowego identyfikowania materiałów wybuchowych, które mogą się znajdować w ewentualnych przesyłkach, także nadawanych standardowo. Przyjmuje się tutaj domniemanie, iż jeśli przesyłka pochodzi z kraju, gdzie obowiązuje ta konwencja, to materiały wybuchowe pochodzą z legalnego źródła i mogą podlegać przewozowi.

Ponieważ konwencja dotyczy materii regulowanej w polskim prawie ustawowo, wymaga ratyfikacji w trybie art. 89 ust. 1 pkt 5 konstytucji.

Senator sprawozdawca poinformował, że Komisja Spraw Zagranicznych jednogłośnie opowiedziała się za ratyfikacją konwencji.

Sprawozdawca Komisji Gospodarki Narodowej senator Andrzej Owczarek poinformował, że komisja nie wniosła do projektu ustawy żadnych poprawek, jednogłośnie go poparła i wnosi o przyjęcie go bez poprawek.

Jednobrzmiące wnioski obu komisji senackich poddano pod głosowanie. W jego wyniku Senat jednomyślnie, 92 głosami, podjął uchwałę o przyjęciu rozpatrywanej ustawy bez poprawek.

Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Umowy między Republiką Czeską, Rzecząpospolitą Polską i Republiką Słowacką w sprawie rozwiązania Brygady Wielonarodowej, sporządzonej w Bratysławie dnia 30 maja 2005 r.

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 9. posiedzeniu, 26 stycznia 2006 r., i przekazana do Senatu 30 stycznia. Marszałek 31 stycznia skierował ją do Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Obrony Narodowej.

Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.

Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych przedstawił senator Zbigniew Rau. Senator przypomniał, że umowa została zawarta 20 września 2001 r., a jej celem było przygotowanie do współpracy wojskowej Republiki Słowackiej jako pełnoprawnego członka NATO.

Cel ten został zrealizowany, kiedy z dniem 1 maja 2004 r. Republika Słowacka przystąpiła do paktu północnoatlantyckiego. Ponieważ dostosowywanie Brygady Wielonarodowej do nowych wymogów wynikających z członkostwa w NATO łączyłoby się z wydatkowaniem środków finansowych znacznie przekraczających wcześniej planowane kwoty, z inicjatywy Słowacji ministrowie obrony państw stron umowy podjęli decyzję o rozwiązaniu brygady z dniem 30 maja 2005 r.

Senator sprawozdawca zaakcentował, że od strony formalnoprawnej ratyfikacja tej umowy będzie oznaczała automatyczne wygaśnięcie umowy, która tworzyła Brygadę Wielonarodową. To z kolei otworzy drogę do rozliczeń finansowych między stronami, tak aby przekazane majątki były równe. Strona czeska i słowacka zakończyły już proces ratyfikacyjny.

Ponieważ umowa dotyczy pokoju, sojuszy, układów politycznych i wojskowych, a zgoda na ratyfikację Umowy o powołaniu Brygady Wielonarodowej wyrażona była w formie ustawy, podlega ona ratyfikacji przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, za uprzednią zgodą parlamentu w trybie art. 89 ust. 1 pkt 5 konstytucji.

Senator Z. Rau poinformował, że Komisja Spraw Zagranicznych jednogłośnie wypowiedziała się za ratyfikacją umowy.

Sprawozdawca Komisji Obrony Narodowej senator Franciszek Adamczyk poinformował, że komisja jednogłośnie opowiedziała się za ratyfikacją umowy. Senator zaznaczył, że członkowie komisji pytali o koszt utrzymywania brygady w ciągu trzech i pół roku. Strona polska poniosła koszt w kwocie 3 milionów 700 tysięcy zł, głównie były to wydatki osobowe; wydatki materialne wyniosły 700 tysięcy zł. Po rozwiązaniu brygady strona polska odzyska 400 tysięcy zł. Ze strony polskiej wydzielona została 6. Dywizja Powietrzno-Desantowa, która w czasie funkcjonowania tej brygady stacjonowała głównie w Krakowie i tam pozostanie, nie będzie tu więc żadnych większych operacji, jeżeli chodzi o przemieszczanie wojsk i związane z tym koszty.

W imieniu Komisji Obrony Narodowej senator sprawozdawca wniósł o przyjęcie rozpatrywanego projektu bez poprawek.

Jednobrzmiące wnioski obu komisji senackich poddano pod głosowanie. W jego wyniku Senat jednomyślnie, 92 głosami, podjął uchwałę o przyjęciu rozpatrywanej ustawy bez poprawek.

Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu o przywilejach i immunitetach Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych, podpisanego dnia 17 grudnia 2004 r. w Genewie

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 9. posiedzeniu, 26 stycznia 2006 r., a do Senatu przekazana 30 stycznia. Marszałek 31 stycznia skierował ją do Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska.

Komisje rozpatrzyły ustawę i przygotowały sprawozdania w tej sprawie.

Sprawozdawca Komisji Spraw Zagranicznych senator Zbigniew Rau przypomniał, że od 1 lipca 1991 r. Polska jest członkiem Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych - CERN. Organizacja ta prowadzi swoją działalność statutową w Szwajcarii i Francji. W roku 2005 należało do niej dwadzieścia państw. Przedstawiciele nauki polskiej uczestniczą w  pracach CERN, prowadząc badania uzupełniające czy niemożliwe do wykonania w warunkach krajowych.

Senator sprawozdawca zaznaczył, że przedmiotowy protokół ma na celu uregulowanie spraw związanych z przywilejami i immunitetami organizacji oraz jej pracowników. Protokół przesądza o międzynarodowej osobowości prawnej organizacji, zwalnia ją z podatku, ceł i opłat, przyznaje przywileje i immunitety przedstawicielom państw stron protokołu, pracownikom organizacji oraz jej dyrektorowi generalnemu, poddaje rozstrzygnięciu Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego spory powstałe między państwami stronami protokołu, a także między państwami stronami protokołu a organizacją.

Ponieważ protokół dotyczy immunitetów, przywilejów fiskalnych i celnych, a więc materii ustawowej, podlega on ratyfikacji przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za uprzednią zgodą parlamentu w trybie art. 89 ust. 1 pkt 5 konstytucji.

Senator poinformował, że Komisja Spraw Zagranicznych jednogłośnie wypowiedziała się za ratyfikacją protokołu.

Sprawozdawca Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska senator Paweł Michalak poinformował, że komisja spotkała się 9 lutego, zapoznała z projektem ustawy i wyjaśnieniami przedstawiciela rządu na temat immunitetów, przywilejów fiskalnych i celnych, jakie obowiązują w ustawie, a następnie jednogłośnie postanowiła rekomendować Izbie jej przyjęcie bez poprawek.

Jednobrzmiące wnioski obu komisji senackich poddano pod głosowanie. W jego wyniku Senat jednomyślnie, 92 głosami, podjął uchwałę o przyjęciu rozpatrywanej ustawy bez poprawek.

Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia między Królestwem Belgii, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej dotyczącego wprowadzenia w życie artykułu III ustępy 1 i 4 Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, podpisanego w Brukseli dnia 5 kwietnia 1973 r.

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 9. posiedzeniu, 26 stycznia 2006 r. Do Senatu przekazano ją 30 stycznia. Marszałek 31 stycznia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Spraw Zagranicznych oraz do Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.

Sprawozdawca Komisji Spraw Zagranicznych senator Zbigniew Rau przypomniał, że przedmiotowe porozumienie zostało zawarte na podstawie art. III ust. 1 i 4 Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, sporządzonego w Moskwie, Waszyngtonie i Londynie 1 lipca 1968 r. Polska jest stroną tego układu od 5 marca 1970 r., a w zakresie objętym przedmiotowym porozumieniem jest związana z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej postanowieniami Porozumienia między rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej o stosowaniu zabezpieczeń w związku z Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, podpisanego w Wiedniu 8 marca 1972 r., które weszło w życie 11 października 1972 r.

Przystąpienie przez Polskę do przedmiotowego porozumienia wynika z aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę organizacyjną Unii Europejskiej.

Jak wyjaśnił senator sprawozdawca, różnica pomiędzy obecnie wiążącą Polskę umową a przedmiotowym porozumieniem sprowadza się przede wszystkim do tego, iż w obowiązujące relacje wstąpi nowa strona, a mianowicie Wspólnota Euratom, która przejmie część zobowiązań państwa dotyczących funkcjonowania systemu ewidencji i kontroli materiałów jądrowych. Ponadto będą obowiązywały szczególne zasady współpracy między Wspólnotą Euratom i Międzynarodową Agencją Energii Atomowej w zakresie stosowania zabezpieczeń materiałów jądrowych, a w wypadku wielu procedur Wspólnota Euratom przejmie rolę państwa członkowskiego.

Ponieważ porozumienie dotyczy obowiązków jednostek organizacyjnych prowadzących na terenie Polski działalność z wykorzystaniem materiałów jądrowych, a więc spraw uregulowanych ustawą, podlega ono ratyfikacji przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, za uprzednią zgodą parlamentu, w trybie art. 89 ust. 1 pkt 5 konstytucji.

Senator sprawozdawca poinformował, że Komisja Spraw Zagranicznych jednogłośnie wypowiedziała się za ratyfikacją porozumienia.

Sprawozdawca Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska senator Paweł Michalak poinformował, że komisja spotkała się 9 lutego i rozpatrzyła projekt ustawy o ratyfikacji przedmiotowego porozumienia. Podczas posiedzenia członkowie komisji uzyskali szczegółowe wyjaśnienia ze strony przedstawiciela rządu na temat ratyfikowanego porozumienia. Jest ono wymagane w związku z aktem dotyczącym przystąpienia Polski do Unii Europejskiej i  oznacza pozbycie się części uprawnień naszego państwa na rzecz Wspólnoty Euratom.

Senator poinformował, że komisja jednogłośnie postanowiła pozytywnie zaopiniować projekt ustawy.

Jednobrzmiące wnioski obu komisji senackich poddano pod głosowanie. W jego wyniku Senat jednomyślnie, 92 głosami, podjął uchwałę o przyjęciu rozpatrywanej ustawy bez poprawek.

Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Porozumienia między Republiką Austrii, Królestwem Belgii, Królestwem Danii, Republiką Finlandii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Grecką, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Republiką Portugalską, Królestwem Hiszpanii, Królestwem Szwecji, Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej dotyczącego wprowadzenia w życie artykułu III ustępy 1 i 4 Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, podpisanego w Wiedniu dnia 22 września 1998 r.

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 9. posiedzeniu, 26 stycznia 2006 r. Do Senatu przekazano ją 30 stycznia. Marszałek 31 stycznia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Spraw Zagranicznych oraz do Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.

Sprawozdawca Komisji Spraw Zagranicznych senator Zbigniew Rau wyjaśnił, że protokół dotyczy porozumienia wprowadzającego w życie artykuł III ust. 1 i 4 Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, sporządzonego w Moskwie, Waszyngtonie i Londynie 1 lipca 1968 r. Polska jest stroną tego układu od 5 marca 1970 r., a w zakresie objętym przedmiotowym protokołem jest związana z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej postanowieniami protokołu dodatkowego między Rzecząpospolitą Polską a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej, sporządzonego w Wiedniu 30 września 1997 r., do Porozumienia między rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej o stosowaniu zabezpieczeń w związku z Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, podpisanym w Wiedniu 8 marca 1972 r., który wszedł w życie 5 maja 2000 r.

Przystąpienie do przedmiotowego protokołu wynika z uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy protokołu akcesyjnego nowe państwa członkowskie zobowiązały się przystąpić na warunkach ustanowionych w tym protokole do umów lub konwencji zawartych lub tymczasowo stosowanych przez państwa członkowskie.

Senator Z. Rau zaznaczył, iż różnica między umowami międzynarodowymi, które obecnie wiążą Polskę, a protokołem, który ma zostać ratyfikowany, sprowadza się do tego, że pojawi się dodatkowa strona przedmiotowego protokołu - Wspólnota Euratom. Wspólnota ta przejmie całkowicie część zobowiązań państwa członkowskiego Unii Europejskiej związanych z udostępnieniem Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej informacji wymaganych przedmiotowym protokołem, a co do części - stanie się współodpowiedzialna razem z państwem członkowskim.

W związku z tym, iż przedmiotowy protokół dotyczy obowiązków jednostek organizacyjnych prowadzących działalność na terytorium Polski, podlega on ratyfikacji przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, za uprzednią zgodą parlamentu, w trybie art. 89 ust. 1 pkt 5 konstytucji.

Senator sprawozdawca poinformował, że Komisja Spraw Zagranicznych jednogłośnie opowiedziała się za ratyfikacją protokołu.

Sprawozdawca Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska senator Paweł Michalak poinformował, że komisja zebrała się 9 lutego i zapoznała się z ustawą o ratyfikacji protokołu dodatkowego dotyczącego Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej. Wynika on z dostosowań - Polska musiała się dostosować do Traktatu o ustanowieniu Wspólnoty Europejskiej i  jako państwo pozbywa się całkowicie pewnych uprawnień na rzecz Euratomu.

Senator sprawozdawca poinformował, że ustawa została przyjęta przez komisję jednogłośnie.

Jednobrzmiące wnioski obu komisji senackich poddano pod głosowanie. W jego wyniku Senat jednomyślnie, 91 głosami, podjął uchwałę o przyjęciu rozpatrywanej ustawy bez poprawek.


Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment