Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzednia część dokumentu, następny fragment

Sejm uchwalił ustawę na 69. posiedzeniu, 4 marca 2004 r. Do Senatu trafiła 8 marca. Marszałek skierował ją do Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Komisje przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.

Senator Józef Dziemdziela przedstawił sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Senator zaznaczył, że ustawa jest projektem rządowym. Dokonuje wielu zmian w dotychczasowym systemie funkcjonowania Agencji Nieruchomości Rolnych, wcześniej Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Podstawowym celem nowelizacji jest pozbawienie agencji kompetencji w zakresie tworzenia nowych miejsc pracy w związku z restrukturyzacją państwowej gospodarki rolnej oraz wspieranie działań mających na celu udzielanie pomocy byłym pracownikom pegeerów i członkom ich rodzin w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych. Chodzi o to, by doprowadzić do sytuacji, w której cały zakres tematyczny związany z udzielaniem pomocy społecznej będą regulowały przepisy wydawane i realizowane przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.

Wszystkie przedstawione wnioski rozpatrzyły dwie komisje senackie. Połączone komisje poparły wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Ustawa została uchwalona przez Sejm na 69. posiedzeniu, 5 marca 2004 r. Do Senatu została przekazana 8 marca i tego samego dnia marszałek, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

W ustawie określono zasady i tryb rejestru zwierząt oznakowanych oraz koniowatych, tryb nadawania numerów identyfikacyjnych zwierząt i numerów siedzib stad, sposób sprawowania nadzoru oraz dokonywania kontroli przestrzegania jej przepisów.

Omawiając ustawę, senator sprawozdawca podkreślił, że tworzy ona system identyfikacji i rejestracji zwierząt, którego częścią jest rejestr zwierząt gospodarskich oznakowanych prowadzony w systemie informatycznym przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. W rejestrze gromadzi się dane dotyczące posiadaczy zwierząt gospodarskich, a także samych zwierząt gospodarskich, siedzib stad i miejsc utylizacji zwłok zwierząt. Dla zwierząt z gatunków: konie, osły, zebry i ich krzyżówek oraz posiadaczy tych zwierząt prowadzony jest odrębny rejestr koniowatych. Znakowanie zwierząt polega na ich kolczykowaniu lub tatuowaniu.

Nadzór w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt powierzono organom Inspekcji Weterynaryjnej, a czynności kontrolne mogą być wykonywane przez osoby upoważnione przez powiatowego lekarza weterynarii lub dyrektora oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Ustawa zawiera ponadto katalog wykroczeń, których popełnienie zagrożone jest karą grzywny lub nagany.

Poprawki do ustawy zgłosili także senatorowie podczas dyskusji.

Uchwała

Ustawa została uchwalona przez Sejm na 69. posiedzeniu, 5 marca 2004 r., i przekazana do Senatu 8 marca. Tego samego dnia marszałek, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Komisje, po rozpatrzeniu ustawy, przygotowały sprawozdania w tej sprawie.

Sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi przedstawił senator Sławomir Izdebski. Senator zaznaczył, że rozpatrywana ustawa jest projektem rządowym. Podstawowym celem zaproponowanych zmian jest dostosowanie krajowych przepisów prawnych dotyczących produkcji i wprowadzania do obrotu nawozów do obowiązujących w tym zakresie regulacji wspólnotowych.

Najistotniejsze zapisy zawarte w ustawie mają na celu: określenie zasad wprowadzenia nawozów do obrotu; uszczegółowienie zasad oznakowania nawozów; wprowadzenie obowiązku opracowania planu nawożenia przez podmioty prowadzące duże fermy chowu i hodowli drobiu lub trzody chlewnej; powierzenie nadzoru i kontroli dwóm organom inspekcji - Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, w zakresie nadzoru nad wprowadzeniem nawozów do obrotu, oraz Inspekcji Ochrony Środowiska, w zakresie kontroli stosowania i przygotowania nawozów; reorganizacja stacji chemiczno-rolniczych poprzez powołanie Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej oraz okręgowych stacji chemiczno-rolniczych w celu realizacji zadań związanych z agrochemiczną obsługą rolnictwa i wreszcie rozszerzenie przepisów karnych dotyczących niezgodnego z przepisami wprowadzania nawozów do obrotu.

Senator zaznaczył, że celem rozpatrywanej ustawy jest dostosowanie krajowych regulacji prawnych dotyczących produkcji i wprowadzania do obrotu nawozów do obowiązujących w tym zakresie regulacji wspólnotowych.

Poruszane zagadnienie było do niedawna ujęte w dyrektywie rady 76/116/EWG z 18 grudnia 1975 r. w sprawie zbliżania ustawodawstwa państw członkowskich dotyczących nawozów. 13 października 2003 r. Parlament Europejski i rada wydały rozporządzenie w sprawie nawozów, które zastąpiło tę dyrektywę. Jak wynika ze wstępu do rozporządzenia, wspólnotowa legislacja dotycząca nawozów jest bardzo techniczna, dlatego też rozporządzenie jest najwłaściwszym instrumentem prawnym, ponieważ nakłada bezpośrednio na wytwórców precyzyjne wymagania, które mają być stosowane w tym samym czasie i w ten sam sposób na terenie całej Wspólnoty.

Ponadto zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i rady z  3 października 2002 r., ustanawiającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, wprowadzono postanowienia zapobiegające rozprzestrzenianiu się chorób zwierząt. Rozporządzenie to, zgodnie z art. 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, ma zasięg ogólny, obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. W wypadku niektórych rozporządzeń państwa członkowskie są obowiązane do stworzenia odpowiednich warunków prawno-instytucjonalnych, dzięki którym będzie możliwe stosowanie rozporządzenia.

Omawiając ustawę, senator sprawozdawca zaznaczył, że dotyczy ona tych kwestii, które nie zostały określone w podanym rozporządzeniu ani w rozporządzeniu nr 1774 z 2001 r., albo też zostały w nich uregulowane jedynie ogólnie. Jak wskazał senator, najistotniejsze zmiany w ustawie mają następujące cele: określenie zasad wprowadzenia nawozów do obrotu; uszczegółowienie zasad oznakowania nawozów; wprowadzenie obowiązku opracowania planu nawożenia przez podmioty prowadzące duże fermy chowu i hodowli drobiu lub trzody chlewnej; powierzenie nadzoru i kontroli dwóm organom inspekcji - Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w zakresie nadzoru nad wprowadzeniem nawozów do obrotu oraz Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie kontroli stosowania i przygotowania nawozów; reorganizacja stacji chemiczno-rolniczych poprzez powołanie Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej oraz okręgowych stacji chemiczno-rolniczych w celu realizacji zadań związanych z agrochemiczną obsługą rolnictwa oraz rozszerzenie przepisów karnych dotyczących niezgodnego z przepisami wprowadzania nawozów do obrotu.

Uchwała

Ustawa została uchwalona przez Sejm 5 marca 2004 r., a do Senatu została przekazana 8 marca. Tego samego dnia marszałek skierował ją do Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych. Komisje przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.

Sprawozdanie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych przedstawił senator Mieczysław Mietła. Senator podkreślił, że ratyfikacja i wejście w życie konwencji pozwoli na stworzenie korzystnych warunków do poszerzenia dwustronnych stosunków gospodarczych i otworzy możliwość działania na terytorium Algierii polskich podmiotów gospodarczych. Rozwijające się możliwości w stosunkach dwustronnych wymagają zawarcia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Umowa stworzy taką sytuację prawną, dzięki której osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę na obszarze jednego państwa, a osiągany dochód na obszarze drugiego państwa, będą w wielu wypadkach płacić podatek od tego dochodu tylko w jednym państwie, a nie w obydwu, jak to ma miejsce, kiedy takiej umowy nie ma.

Konwencja określa także zasady opodatkowania dochodów osób wykonujących wolny zawód, dochodów z pracy najemnej, dochodów artystów i sportowców oraz rent i emerytur.

Senator M. Mietła zaznaczył, że Algieria jest dziś jednym z najbogatszych krajów Afryki. Podstawę jej gospodarki stanowi sektor paliwowy, którego udział w tworzeniu produktu krajowego brutto stanowi prawie 59%. Ropa i gaz stanowią obecnie 97% algierskiego eksportu. Polska może być dobrym partnerem Algierii, dostarczając tam między innymi produkty rolno-spożywcze, a także dokonując inwestycji w dziedzinach związanych z budownictwem, węglem, komponentami i półproduktami do ich wytwarzania, również inwestycji związanych z gospodarką wodną, usługami hydrotechnicznymi i budowlanymi, ochroną środowiska, instalacjami specjalistycznymi, urządzeniami z sektora ropy naftowej i gazu ziemnego oraz przemysłem petrochemicznym.

Przewodniczący obradom marszałek Longin Pastusiak przypomniał, że Senat, po przeprowadzeniu drugiego czytania, skierował projekt uchwały do Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w celu ustosunkowania się przez te komisje do zgłoszonych w toku dyskusji wniosków. Komisje na wspólnym posiedzeniu 4 marca br. ustosunkowały się do tych wniosków i przygotowały wspólnie dodatkowe sprawozdanie w tej sprawie.

Poprawka pierwsza nie uzyskała poparcia połączonych komisji. Senator wnioskodawca proponował, by w razie powstania innej ważnej przeszkody uniemożliwiającej obecność senator składał na ręce marszałka oświadczenie, które nie podlegałoby ocenie marszałka i przewodniczącego komisji i usprawiedliwiałoby nieobecność senatora. Zgłoszona poprawka przez połączone komisje oceniona została jako zbyt liberalna, wypaczająca ideę zaostrzenia procedur.

Poprawka trzecia również nie uzyskała poparcia komisji. Zmierzała ona do podniesienia rangi sądowej odpowiedzialności cywilnej za wchodzące w zakres sprawowania mandatu działania, które naruszają prawa osób trzecich. Ta poprawka, zdaniem komisji, powoduje przesunięcie terminologii, lecz merytorycznie nic nie zmienia.

Również piąta poprawka, mimo zmodyfikowania jej przez autora, nie uzyskała poparcia komisji. Tym samym komisje oddaliły możliwość składania przez komisję dodatkowego sprawozdania, jeżeli zaistnieją szczególne okoliczności. Regulamin Senatu nie jest kazuistyczny i w wielu wypadkach pozwala naprawić ewentualne błędy za pomocą instytucji autopoprawki, możliwości wycofania się i możliwości podtrzymania poprawki.

Uchwała

Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia przedstawił senator Józef Sztorc. Senator podkreślił, że rozpatrywana nowelizacja dotyczy Kasy Rolniczych Ubezpieczeń Społecznych, zrzeszającej około miliona sześciuset tysięcy ubezpieczonych w tej kasie rolników oraz ich rodzin. W opinii senatora, jest to bardzo potrzebna ustawa. Porządkuje ona wiele spraw związanych z ubezpieczeniem pracujących na roli, którzy mają powyżej 1 ha przeliczeniowego gruntu. Ustawa uszczelnia pewne, krytykowane przez społeczeństwo zapisy. Chodzi o ten problem, że w KRUS mogli się ubezpieczać na przykład hodowcy kanarków czy złotych rybek.

Zdaniem senatora, w ustawie jest zawartych wiele dobrych rozwiązań. Porządkuje ona również sprawę orzekania o niepełnosprawności rolników. Jak stwierdził senator sprawozdawca, jest to modelowy system orzekania, dużo lepszy niż w ZUS. Ustawa ogranicza również listę potencjalnych klientów KRUS, żeby Kasa Rolniczych Ubezpieczeń Społecznych faktycznie była kasą rolników, żeby system był szczelny i nie dawał możliwości dokonywania nadużyć, a tym samym krytykowania systemu ubezpieczeń społecznych rolników. Bardzo ważną sprawą jest też ustalenie, iż działy specjalne produkcji rolne są wyłączone spod tej ustawy. To też uszczelnia jej zapisy.

Senator sprawozdawca zaznaczył, że jeśli ustawa zostanie przyjęta, art. 1 ust. 1 uzyska nowe brzmienie: "ubezpieczenie społeczne rolników, zwane dalej <<ubezpieczeniem>>, obejmuje, na zasadach określonych w ustawie, rolników i pracujących z nimi domowników, którzy posiadają obywatelstwo polskie lub przebywają na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie wizy lub karty pobytu wydanej w związku z uzyskaniem zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub są obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej".

Sprawozdawca mniejszości Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi senator Sławomir Izdebski przedstawił wniosek o wprowadzenie poprawki przywracającej nadzór nad KRUS ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa.

Wśród najważniejszych zmian w tym systemie senator sprawozdawca wymienił ograniczenie możliwości podlegania ubezpieczeniu rolniczemu dla osób podejmujących działalność gospodarczą. Nowe przepisy dają rolnikowi i jego domownikowi rozpoczynającemu prowadzenie działalności gospodarczej prawo wyboru systemu ubezpieczeniowego, ZUS lub KRUS, jeśli podlegał ubezpieczeniu rolniczemu co najmniej przez trzy lata i pod warunkiem że pozarolnicza działalność gospodarcza opodatkowana jest zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W ustawie wprowadza się ograniczenie możliwości podlegania ubezpieczeniu rolniczemu osobom prowadzącym działalność gospodarczą poza rolnictwem, dotychczas ubezpieczonym w KRUS. Zgodnie z art. 5 nowelizacji wyłączeni zostają z rolniczego ubezpieczenia rolnicy, którzy prowadzili dotychczas pozarolniczą działalność gospodarczą i opłacili w 2003 r. w zryczałtowanej formie podatek w kwocie przekraczającej 2 tysiące 528 zł oraz ich domownicy.

Ogranicza się możliwość ubezpieczenia na wniosek w wypadku osób podlegających ubezpieczeniu powszechnemu jedynie do ubezpieczenia dającego prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej oraz rolniczej choroby zawodowej, co ma na celu wyeliminowanie pobierania podwójnego świadczenia z ZUS i z KRUS.

W myśl nowelizacji Kasa Rolniczych Ubezpieczeń Społecznych ma podlegać ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, stąd niezbędne zmiany w ustawie o działach administracji rządowej. Jak stwierdził senator sprawozdawca, jest to regulacja, która budzi najwięcej kontrowersji, ale - zdaniem senatora - to dobre rozwiązanie. Przekazuje się tu sprawy związane z ubezpieczeniem społecznym rolników, tak jak innych obywateli Polski, ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego. Podobną regulację przyjęto w ustawie o gospodarowaniu nieruchomościami Skarbu Państwa, gdzie również wyłączono sprawy socjalne z Agencji Nieruchomości Rolnych, przekazując je ministrowi do spraw zabezpieczeń socjalnych.

Senator J. Dziemdziela podkreślił, że konsultacje, które były prowadzone podczas wyjazdowego posiedzenia komisji w województwie świętokrzyskim, a także na obszarze okręgu wyborczego senatora, potwierdzają słuszność tego rozwiązania. Rolnicy nie protestują przeciwko niemu. Jeżeli są protesty, to wyłącznie przedstawicieli, działaczy organizacji rolniczych czy związków zawodowych, które generalnie do tej pory zarządzały KRUS.

Senator S. Izdebski złożył wniosek o odrzucenie ustawy w całości.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności głosowano nad wnioskiem o odrzucenie ustawy (Senat 51 głosami, przy 13 za i 3 wstrzymujących się, odrzucił ten wniosek). Następnie poddano pod głosowanie wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek (Izba 60 głosami, przy 2 za i 5 wstrzymujących się, odrzuciła również ten wniosek).

Uchwała

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 70. posiedzeniu, 11 marca 2004 r. Do Senatu została przekazana 15 marca. Marszałek 16 marca, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz do Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Senator podkreślił, że rozpatrywana regulacja ma charakter ustawy ramowej, która będzie stanowiła podstawę do właściwej implementacji przepisów Unii Europejskiej na poziomie aktów wykonawczych. Za takim sposobem regulacji przemawiają względy praktyczne, sprowadzające się do potrzeby sprawnego dostosowywania naszego prawa do zmieniających się w szybkim tempie przepisów Unii Europejskiej i realizacji nakładanych na państwa członkowskie obowiązków dokładnego, szybkiego oraz sprawnego wprowadzania ich do krajowego porządku prawnego. Przepisy Unii w poruszanym zakresie mają charakter bardzo szczegółowy i specyficzny, a więc w polskim porządku prawnym jednoznacznie kwalifikują się do wprowadzenia w formie aktów wykonawczych.

Omawiając ustawę, senator sprawozdawca zaznaczył, że jest ona podzielona na trzy zasadnicze części. Część pierwsza dotyczy wymagań weterynaryjnych obowiązujących przy podejmowaniu i prowadzeniu działalności, której przedmiotem są zwierzęta, niejadalne produkty pochodzenia zwierzęcego lub uboczne produkty zwierzęce, oraz wymagań weterynaryjnych obowiązujących przy przywozie, wywozie i handlu tymi zwierzętami i produktami, a także umieszczaniu ich na rynku. Część druga dotyczy zasad zwalczania chorób zakaźnych zwierząt. Część trzecia określa zasady stosowania substancji o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym, beta-agonistycznym.

Senator sprawozdawca poinformował, że komisje rozpatrzyły ustawę na swym posiedzeniu 17 marca i postanowiły rekomendować Izbie przyjęcie jej bez poprawek. Obecny na tym posiedzeniu przedstawiciel Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej wyraził opinię, że jest ona zgodna z prawem Unii Europejskiej. Również Jerzy Pilarczyk, sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, stwierdził, że resort nie ma zastrzeżeń do przedstawionego dokumentu. Ponadto poinformował, że rząd Rzeczypospolitej zobowiązał się w terminie do 30 marca bieżącego roku do pełnego przeniesienia przedmiotowych regulacji do systemu prawa krajowego.

Potwierdzeniem wykonania tego zobowiązania, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, będzie przedłożenie Komisji Europejskiej tabel zgodności wskazujących sposób wdrożenia poszczególnych aktów unijnych w prawie polskim. Sporządzenie tabel jest możliwe jedynie na podstawie publikowanych w polskich dziennikach urzędowych aktów prawnych. Rozporządzenia te muszą wejść w życie z dniem akcesji. Dopiero po opublikowaniu ustaw oraz rozporządzeń wykonawczych będzie możliwe sporządzenie tabel zgodności do poszczególnych aktów prawa europejskiego i przedłożenie ich do notyfikacji Komisji Europejskiej i krajom Wspólnoty. Podmioty prowadzące działalność w zakresie objętym ustawą oraz inspekcją weterynaryjną powinny otrzymać uchwaloną ustawę w jak najkrótszym czasie, tak aby miały możliwość zapoznania się z nowymi regulacjami oraz ich stosowania z dniem akcesji.

Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzednia część dokumentu, następny fragment