Opracowany przez Ministerstwo Finansów projekt nowelizacji - z 8 czerwca bieżącego roku - ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa zakłada między innymi zmianę obowiązującego stanu prawnego mającego polegać na odebraniu organowi kontroli skarbowej, a takim organem jest inspektor kontroli skarbowej, uprawnień organu podatkowego. Ni mniej, ni więcej oznacza to, że kontrola skarbowa kończyłaby się wynikiem kontroli. Na podstawie tego wyniku urząd skarbowy prowadziłby postępowanie podatkowe, które kończyłoby się decyzją.

I. Do końca 1996 r. taki tryb już obowiązywał. W przypadku gdy kontrolowany podmiot nie zgadzał się z wynikiem kontroli, składał tak zwane żądanie, które było podstawą do wszczęcia przez urzędy skarbowe postępowania podatkowego, a tak było prawie w 100% kontroli kończących się tak zwanym wynikiem pozytywnym. Przeprowadzane postępowania podatkowe najczęściej wykazywały, że część ustaleń inspektora kontroli skarbowej nie ma uzasadnienia prawnego, a przeprowadzone przez urzędy postępowania wykazywały słabe udokumentowanie zarzutów.

Znane mi są zgłaszane przez podatników przypadki, gdy z wyników kontroli wynikały wielomiliardowe przypisy, a po przeprowadzeniu postępowania kończyło się na kilkuset tysiącach lub wręcz umorzeniu postępowania. Podatnicy nakłaniani byli wręcz przez inspektorów do podpisywania wymiaru i "informowani", że przecież urząd to zmieni. Była to sytuacja absolutnie chora, która doprowadziła do nowelizacji ustawy o kontroli skarbowej i z dniem 1 stycznia 1997 r. inspektor kontroli skarbowej został wyposażony w uprawnienia do wydawania decyzji.

II. Za utrzymaniem dotychczasowego status quo przemawiają następujące argumenty:

2. Inspektor kontroli skarbowej nie ponosiłby żadnej odpowiedzialności. W dotychczasowym stanie prawnym musi wydać decyzję tak, aby została utrzymana w trybie odwoławczym. To nie jest łatwe, o czym świadczą efekty kontroli przeprowadzonych przez inspektorów kontroli skarbowej, jako wyspecjalizowanych organów, w porównaniu efektu kontroli oraz czynności sprawdzających przeprowadzonych przez pracowników urzędów skarbowych.

4. Jaka armia ludzi w urzędach skarbowych musiałaby się zajmować prowadzonym postępowaniem skarbowym; przecież 90% pracowników UKS zajmuje się kontrolą.

5. Wzrosną koszty kontroli, co oczywiście obciąży budżet, a w konsekwencji podatnika. Wysoko opłacany inspektor urzędu kontroli skarbowej, średnio około 4 tysiące 500 zł miesięcznie, będzie dokonywał jedynie ustaleń, a nisko wynagradzany szeregowy pracownik urzędu skarbowego, średnio około tysiąc 200 zł miesięcznie, będzie wydawał decyzję i ponosił za nią pełną odpowiedzialność.

Z wyrazami szacunku

senator RP IV kadencji