Na jakiej konkretnej podstawie prawnej oparł się prokurator rejonowy dla miasta Lublina, składając w dniu 29 stycznia 1999 r. w Sądzie Rejonowym w Lublinie wniosek o zarządzenie wykonania zawieszonej panu Andrzejowi Lepperowi kary pozbawienia wolności? Art. 2 konstytucji mówi, że Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawa, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Jedną z naczelnych zasad obowiązujących w państwie prawnym, które to zasady przed kilkudziesięcioma laty określiła Rada Europy, jest zasada zawarta w art. 5 kodeksu postępowania karnego, mówiąca że oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu. Zgodnie z art. 75 kodeksu karnego sąd zarządza wykonanie zawieszonej kary, jeżeli skazany w okresie próby popełnił podobne przestępstwo umyślne, za które orzeczono prawomocnie karę pozbawienia wolności. Sąd może ponadto zarządzić wykonanie zawieszonej kary pozbawienia wolności, jeżeli w okresie próby skazany rażąco naruszył porządek prawny, a w szczególności gdy popełnił ponownie przestępstwo.

Z tego, co ogólnie wiadomo, Andrzej Lepper nie został, póki co, skazany za udział w ostatnich protestach rolniczych. Nie było więc podstaw do zastosowania wobec niego przepisu art. 75 kodeksu karnego. W związku z powyższym - abstrahując od osoby pana Andrzeja Leppera, a mając na względzie tylko i wyłącznie poszanowanie prawa i autorytetu, którego tak brakuje wymiarowi sprawiedliwości - pytam: czy w poruszonej przeze mnie sprawie mamy do czynienia wyłącznie z nadgorliwością prokuratora? a jeśli tak, to jakie poniesie z tego tytułu konsekwencje? Czy też mamy do czynienia z chęcią przypodobania się ministrowi sprawiedliwości z Unii Wolności, którą protestujący rolnicy tak bezlitośnie krytykowali?