Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment


Z prac komisji senackich

29 czerwca 1998 r.

Odbyło się posiedzenie wyjazdowe Komisji Ochrony Środowiska na terenie województwa koszalińskiego. Tematem posiedzenia był stan środowiska województwa koszalińskiego, strategia rozwoju przyrodniczo-gospodarczego, priorytety i możliwości ich realizacji.

W posiedzeniu wzięli udział zaproszeni goście, m.in. minister ochrony środowiska Jan Szyszko, główny inspektor ochrony środowiska Teresa Warchałowska, przedstawiciele NFOŚiW, delegaci wielu resortów, parlamentarzyści ziemi koszalińskiej, wojewoda koszaliński Anna Sztark, wójtowie i burmistrzowie licznych gmin i miast, przedstawiciele władz samorządowych, profesorowie koszalińskich uczelni.

Wojewoda koszaliński A. Sztark przedstawiła charakterystykę przyrodniczo-gospodarczą regionu, główne kierunki planowanego rozwoju, zalety położenia geograficznego i podstawowe problemy, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony środowiska. Wypowiedź tę uzupełniło wystąpienie Wojciecha Wojciechowskiego - dyrektora Biura Planowania Przestrzennego, który omówił strategię rozwoju regionu. Następnie występowali burmistrzowie, wójtowie, przedstawiciele władz i organizacji samorządowych. Wszyscy omawiali krótko stan środowiska na swoich terenach i osiągnięcia, ale szczególną uwagę zwracali na problemy, z jakimi borykają się, realizując lokalne polityki "uzdrawiania środowiska". Najważniejsze z nich dotyczyły:

- braku tanich długoterminowych kredytów na ochronę środowiska (15-20-letnich),

- braku ulg podatkowych - "ekologicznych",

- niewielkich możliwości dostępu i wykorzystania funduszu PHARE,

- nie rozwiązanych problemów byłych pegeerów,

- zbyt długich procedur przyznawania pomocy finansowej z NFOŚiGW,

- braku szkoleń dla gmin dotyczących możliwości uzyskania pomocy z funduszu PHARE.

Zgłaszano wiele postulatów do przedstawicieli władz rządowych oraz do parlamentarzystów. Jednym z najważniejszych postulatów była prośba o nowelizację ustawy o zagospodarowaniu mienia poradzieckiego i przedłużenie jej obowiązywania przynajmniej do roku 2001 oraz znowelizowanie zasad przyznawania środków pomocowych z resortu rolnictwa. Inne postulaty kierowane były bezpośrednio do ministra J. Szyszko.

Jerzy Kamiński, wojewódzki inspektor ochrony środowiska w Koszalinie, zrelacjonował dotychczasową działalność WIOŚ, przedstawił osiągnięcia i problemy oraz ustosunkował się do niektórych zgłaszanych wcześniej postulatów.

Na stawiane wcześniej pytania i postulaty odpowiadał także minister J. Szyszko. Relację z działalności PIOŚ przedstawiła główny inspektor ochrony środowiska Teresa Warchałowska, która odpowiadała również na pytania i ustosunkowała się do wielu zgłaszanych wniosków.

W dalszej części obrad zabierali głos przedstawiciele uczelni, sejmików samorządowych, parlamentarzyści koszalińscy i wielu innych.

Zamykając pierwszą część posiedzenia przewodniczący komisji senator Franciszek Bachleda-Księdzularz powiedział m.in., że senacka komisja przyczyni się do przyspieszenia rekultywacji terenów po armii radzieckiej, wyraził uznanie dla dobrze zorganizowanej współpracy między gminami, poruszył sprawy związane z zalesianiem terenów i wskazał na szczególnie dogodne warunki woj. koszalińskiego, wspomniał również o możliwościach wykorzystania zasobów geotermalnych.

W drugiej części posiedzenia senatorowie wizytowali gminę Mielno. Zwiedzili przepompownię ścieków dla Mielna, zapoznali się z systemem kanalizacji, a następnie wizytowali oczyszczalnię ścieków w Kiszkowie, obsługującą okoliczne gminy. Duży problem stanowi tu brak kanalizacji, w związku z czym duża ilość ścieków musi być dostarczana beczkowozami. Budowa kanalizacji jest kosztowna, postępuje zbyt wolno. Skierowano prośbę o poparcie starań o kredyty na budowę.

16 lipca 1998 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Praw Człowieka i Praworządności przyjęła jednogłośnie następującą uchwałę:

"Komisja Praw Człowieka i Praworządności zwraca się do Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o pilne powołanie Rzecznika Interesu Publicznego oraz jego zastępców zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443).

Ustawa powyższa weszła w życie 3 sierpnia 1997 roku, a przewidziany przez nią proces lustracyjny miał się rozpocząć najpóźniej 3 października 1997 roku.

Na skutek trudności z powołaniem Sądu Lustracyjnego ustawa nie została wykonana.

Podjęta nowelizacja ustawy, która usuwa trudności proceduralne, aktualnie została przesłana do podpisu przez Prezydenta RP.

Można sądzić, że w istniejącej sytuacji najpoważniejszą przeszkodą, która może powodować dalszą zwłokę we wdrożeniu ustawy, będą problemy związane z organizacją Biura Rzecznika Interesu Publicznego.

Uwzględniając, że wraz z wejściem w życie noweli do ustawy przed instytucją Rzecznika powstanie problem rozpatrzenia kilkunastu tysięcy oświadczeń, podjęcie działań organizacyjnych wydaje się być zadaniem niezwykle pilnym.

Zapewnienie pomieszczeń, sprzętu, skompletowanie personelu, weryfikacja personelu ze względu na dostęp do tajemnicy państwowej, uzgodnienie z poszczególnymi resortami trybu udostępniania materiałów niezbędnych w postępowaniu lustracyjnym, to te działania, które mogą być podjęte natychmiast, a które zajmą co najmniej 2-3 miesiące odwlekając wdrożenie ustawy.

Z tych też powodów jesteśmy przekonani o potrzebie pilnego powołania Rzecznika i jego zastępców celem niezwłocznego podjęcia działań organizacyjnych."

20 lipca 1998 r.

Komisja Praw Człowieka i Praworządności zebrała się, by rozpatrzyć ustawę o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeksu pracy i niektórych innych ustaw. Po dyskusji komisja uchwaliła wprowadzenie 23 poprawek do ustawy. Komisja uznała m.in., że nawoływanie do nieposłuszeństwa wobec prawa nie powinno być wykroczeniem. Karalne ma być natomiast nawoływanie do przeciwdziałania przemocą" obowiązującemu prawu oraz "lżenie naczelnych organów państwowych".

- Przepis o lżeniu organów państwowych to przeżytek z czasów stanu wojennego, ograniczający prawo obywatela do kontestowania poczynań i decyzji władzy - dowodzili działacze Centrum Monitoringu Wolności Prasy, którzy zwrócili się do Senatu z apelem o zmianę tego i innych "naruszających konstytucyjną gwarancję wolności słowa" przepisów.

Członkowie komisji nie zgodzili się też na orzekanie przez kolegia kary aresztu tylko do 30 dni i zaproponowali, by pozostawić stare rozwiązanie, umożliwiające ukaranie aresztem do 3 miesięcy.

Wątpliwości senatorów budziła też wysokość orzekania kary grzywny, której najniższy wymiar określono na 10 zł. Zdaniem Komisji Praw Człowieka i Praworządności, jest to kwota symboliczna i powinna zostać podniesiona do co najmniej 25 zł.

Senatorowie zastanawiali się także, czy nie warto pozostawić w kodeksie pojęcia "wykroczeń z pobudek chuligańskich". Określenie to zniknęło zupełnie z nowego kodeksu, a wiele czynów przeciwko porządkowi społecznemu ma właśnie taki charakter. Poza tym pojęcie to od lat funkcjonuje w opinii publicznej.

Podobne wątpliwości pojawiły się jeżeli chodzi o wykreślone z nowego kodeksu pojęcie próżniaczego trybu życia. Trudno bowiem będzie zdefiniowć w obecnych czasach, czy ktoś celowo nie podejmuje żadnej pracy, czy też jest osobą bezrobotną. Poza tym, jak precyzyjnie określić próżniaczy tryb życia? Wiadomo też, że wszystkie ogólnikowe określenia tego typu są zwykle nadużywane przez zbyt szeroką interpretację.

W drugiej części posiedzenia Komisji Praw Człowieka i Praworządności senatorowie rozpatrzyli ustawę o zmianie ustawy karnej skarbowej. Po dyskusji komisja zdecydowała o zaproponowaniu Senatorowi 3 poprawek do ustawy. Jedna z nich podwyższa z 10 do 20 zł dolną granicę kwoty grzywny lub kary pieniężnej, którą sąd może przeliczyć na jeden dzień kary pozbawienia wolności. Dotyczy to kary grzywny w wysokości ponad 500 zł i kary pieniężnej ponad 100 zł. Górną granicę kwoty komisja pozostawiła na poziomie 150 zł.

22 lipca 1998 r.

Komisja Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej zebrały się na wspólnym posiedzeniu, by rozpatrzyć ustawę o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw. W posiedzeniu komisji wzięli udział zaproszeni goście, m.in. poseł Stanisław Grzonkowski, przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, Ministerstwa Finansów, Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych.

Podstawowe zmiany wprowadzone rozpatrywaną ustawą przedstawił poseł sprawozdawca S. Grzonkowski. Następnie zabierali głos przedstawiciele organizacji zawodowych - Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych.

Podczas dyskusji członkowie komisji zgłosili liczne poprawki do ustawy. Postanowiono poddać je pod głosowanie na następnym posiedzeniu.

* * *

Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrzyła ustawę o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa.

Podczas posiedzenia ekonomiczne i finansowe uwarunkowania podziału terytorialnego państwa przedstawił wiceminister finansów Jerzy Miller.

Po dyskusji i głosowaniach komisja postanowiła rekomendować Senatowi przyjęcie 16 poprawek do ustawy.

Zgłoszono także dwa wnioski mniejszości.

* * *

Komisja Nauki i Edukacji Narodowej zebrała się, by rozpatrzyć ustawę o pożyczkach i kredytach studenckich. Po dyskusji komisja postanowiła rekomendować Senatowi wprowadzenie 14 poprawek do tej ustawy.

* * *

Komisja Ustawodawcza na swym posiedzeniu rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o statystyce publicznej oraz inicjatywę ustawodawczą dotyczącą ustawy o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Po dyskusji komisja zdecydowała rekomendować Senatowi przyjęcie nowelizacji ustawy o statystyce publicznej bez poprawek.

* * *

Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej rozpatrzyła ustawę o ratyfikacji Umowy w sprawie międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem.

Podpisana dwa lata temu we Wrocławiu umowa zakłada współpracę Polski, Czech, Niemiec i Unii Europejskiej w przygotowywaniu programów dla ochrony Odry. Rok temu, podczas lipcowej powodzi, umowa została rozszerzona o współdziałanie w dziedzinie ochrony przeciwpowodziowej. Celem współpracy jest też obniżanie poziomu zanieczyszczenia Odry i Bałtyku szkodliwymi substancjami. Oprócz tego umowa zakłada przywrócenie naturalnych warunków biologicznych rzeki i jej brzegów oraz doprowadzenie do wykorzystania Odry jako źródła wody do picia.

Powstała w wyniku umowy komisja ma koordynować działania służące poprawie czystości Odry. Siedzibą Sekretariatu Komisji będzie Wrocław. Roczna składka Polski z tytułu członkostwa w komisji wyniesie ok. 1 mln zł.

Po dyskusji Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej postanowiła nie wnosić żadnych poprawek do ustawy i rekomendować Senatowi jej przyjęcie.

* * *

Komisja Ochrony Środowiska rozpatrzyła ustawę o ratyfikacji Umowy w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem. Po dyskusji komisja postanowiła przyjąć rozpatrywaną ustawę bez poprawek.

* * *

Komisja Praw Człowieka i Praworządności kontynuowała (rozpoczęte na posiedzeniu 30 czerwca br.) rozpatrzenie Informacji o działalności Rzecznika Praw Obywatelskich za okres 8 maja 1997 r. do 7 maja 1998 r. z uwagami o przestrzeganiu wolności i praw człowieka i obywatela.

Po dyskusji komisja powzięła uchwałę o zwróceniu się do Marszałka Senatu o przełożenie rozpatrywania przez Senat Informacji Rzecznika na jesień 1998 roku.

Komisja podkreśliła, że w istniejącej sytuacji prawnej Senat nie przyjmuje sprawozdania Rzecznika Praw Obywatelskich, a jedynie zapoznaje się z przedłożoną przez niego informacją. W związku z tym nie jest istotny termin obrad Senatu w tej sprawie, natomiast ważne jest zapoznanie się senatorów z wnioskami zawartymi w przedkładanym dokumencie.

W natłoku bieżącej pracy legislacyjnej trudno byłoby poświęcić należytą uwagę informacji rzecznika. Dlatego też komisja uważa, że dużo bardziej celowe, ze względu na rolę, jaką pełni Senat w dziedzinie ochrony praw człowieka, byłoby wyznaczenie na jesieni całodniowej debaty poświęconej temu zagadnieniu. Pozwoliłoby to również na ustosunkowanie się do Informacji Rzecznika innych komisji senackich w zakresie merytorycznej właściwości.

* * *

Komisja Rodziny i Polityki Społecznej zebrała się, by rozpatrzyć ustawę o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych.

Po dyskusji komisja postanowiła rekomendować Izbie przyjęcie ustawy bez poprawek.

* * *

Komisja Gospodarki Narodowej w pierwszym punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzyła ustawę o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw. Po dyskusji komisja postanowiła przyjąć tę ustawę bez poprawek.

W drugim punkcie porządku posiedzenia komisja rozpatrzyła ustawę o pożyczkach i kredytach studenckich. Po dyskusji komisja zdecydowała o zaproponowaniu Izbie wprowadzenie 8 poprawek do ustawy.

Trzeci punkt porządku dziennego posiedzenia dotyczył stanowiska komisji w sprawie restrukturyzacji i prywatyzacji sektora naftowego.

Po dyskusji postanowiono sformułować stanowisko komisji w rozpatrywanej sprawie na następnym posiedzeniu.

23 lipca 1998 r.

Porządek dzienny posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi obejmował dwa punkty: analizę stanu przygotowań do nadchodzącej kampanii cukrowniczej oraz informację rządu w sprawie ochrony krajowego rynku rolnego przed nieuczciwym importem zbóż i przygotowań do tegorocznych żniw.

Zaproszony na posiedzenie wiceminister rolnictwa i gospodarki żywnościowej Leszek Kawski poinformował senatorów, że na ostatnim posiedzeniu rządu minister rolnictwa Jacek Janiszewski wniósł o rozpatrzenie nowych rozwiązań, mających zablokować polskie granice przed nadmiernym importem. Chodzi tu szczególnie o import z krajów CEFTA (Środkowoeuropejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu), gdyż - jak poinformował Leszek Kawski - Polsce w najbliższym czasie mogą "zagrozić" bardzo dobrze zapowiadające się na Węgrzech zbiory pszenicy. Pszenica ta będzie o wiele tańsza od polskiej, ponieważ Węgrzy ustalili bardzo niską cenę minimalną na swoje zboże. Spowoduje to, że mimo zastosowania dodatkowych ceł jej import będzie nadal opłacalny dla polskich importerów.

Wiceminister poinformował, że rząd rozważa m.in. możliwość wprowadzenia - zamiast obowiązujących obecnie w handlu z CEFTA ceł preferencyjnych - wyższych ceł konwencyjnych. Decyzja o wprowadzeniu takich ceł będzie już decyzją polityczną, gdyż może doprowadzić do zerwania umowy z CEFTA - stwierdził Leszek Kawski.

Członków komisji interesowało też m.in. to, w jaki sposób rząd zamierza wywiązać się ze złożonych rolnikom obietnic dotyczących możliwości zakupu w czasie tegorocznych żniw trzykrotnie większych niż początkowo zakładano ilości zboża.

Wiceminister poinformował, że aktualnie dyskutowany jest nowy system zwiększający możliwość skupu, na temat którego konkretne decyzje mogą zapaść już na najbliższym posiedzeniu rządu. System ten ma polegać na zastosowaniu bezpośrednich dopłat do ustalonych cen minimalnych dla ewentualnych podmiotów skupujących zboże na rzecz Agencji Rynku Rolnego. Za każdą tonę przechowywanego żyta podmiot, który je skupił otrzymałby maksymalnie 60 zł, a za tonę pszenicy - 90 zł.

24 lipca 1998 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw. Po dyskusji członkowie komisji zdecydowali rekomendować Senatowi przyjęcie rozpatrywanej ustawy bez poprawek.

Ponadto przyjęto następujące stanowisko komisji:

"Senacka Komisja Rolnictwa i Rozwoju wsi w obliczu rozpoczynających się żniw ze zrozumieniem przyjmuje działania Komitetu Protestacyjnego NSZZ RI <<Solidarność>> podejmowane w obronie interesów polskich rolników, dotyczące importu zbóż.

Komisja oczekiwała na posiedzeniu udzielenia przez przedstawicieli rządu odpowiedzi na postawione przez NSZZ RI <<Solidarność>> zarzuty. Wypowiedzi senatorów i zaproszonych gości potwierdziły w dużej mierze opinie związkowców. Wyjaśnienia reprezentantów Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Agencji Rynku Rolnego nie usatysfakcjonowały senatorów.

W związku z tym senacka Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi apeluje do Premiera o zaprezentowanie na forum Komisji w trybie pilnym odpowiedzi na zarzuty zawarte w piśmie NSZZ RI <<Solidarność>> z 30 maja 1998 r. Senatorowie przypominają, że taką prośbę Komisja przedstawiła już w swoim liście z 19 czerwca 1998 r. i wyrażają oburzenie, że konkretne zarzuty m.in. o korupcję urzędników państwowych nie wywołują natychmiastowej reakcji szefa rządu.

Komisja oczekuje również przedstawienia przez rząd spójnego programu rozwiązania problemu skupu i importu zbóż. Jednocześnie senacka Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi wyraża głębokie przekonanie, że w sytuacji katastrofalnego deficytu w handlu zagranicznym i stałej presji importowej, spowodowanej błędami polityki makroekonomicznej prowadzonej przez Ministerstwo Finansów, a wyrażonej przede wszystkim zbyt silną pozycją złotówki, jedyną możliwością natychmiastowego, w przeddzień tegorocznych żniw, zrównoważenia podaży i popytu na rynku zbóż jest zrównanie stawki autonomicznej i konwencyjnej na importowane zboża ze wszystkich kierunków do wysokości stawki konwencyjnej.

28 lipca 1998 r.

Porządek dzienny posiedzenia Komisji Praw Człowieka i Praworządności obejmował punkty: rozpatrzenie ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej; rozpatrzenie ustawy o zmianie ustaw - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw; rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks karny.

Po dyskusji komisja zdecydowała rekomendować Izbie przyjęcie pierwszej z rozpatrywanych ustaw bez poprawek.

Komisja zaakceptowała zapis w pierwszej z rozpatrywanych nowelizacji, iż nowe dowody osobiste, tzw. karty identyfikacyjne, powinny by wprowadzane do użytku już od stycznia 2000 r., a operacja wymiany dowodów powinna zakończyć się do końca grudnia 2006 r.

Zaproszony na posiedzenie komisji Andrzej Kamiński z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji powiedział, że przetargi na wykonanie kart powinny być przeprowadzone jeszcze w tym roku. Pierwsze nowe dowody, według planów MSWiA, mają być wykonane do końca czerwca przyszłego roku.

Według szacunków, wymiana starych dowodów będzie przeprowadzana w tempie ok. 6 mln dokumentów rocznie (do wymiany jest ich w sumie ponad 28 mln). Karty będzie wystawiała gmina. Stare dokumenty stracą ważność w 2006 r. Wymiana dowodów ma kosztować ok. 200 mln zł.

Zgodnie z ustawą o ewidencji ludności nowe dowody będą zawierały mniej danych niż obecne. Nie znajdą się w nich adnotacje m.in. o stanie rodzinnym i zatrudnieniu właściciela dokumentu.

Jak poinformował A. Kamiński, w siedzibie MSWiA zostanie utworzone jedyne w kraju tzw. Centrum Personalizacyjne, w którym będą umieszczone te same dane co w dotychczasowym dowodzie. Zaznaczył on, że do tej pory najbardziej prawdopodobnym wykonawcą kart jest Państwowa Wytwórnia Papierów Wartościowych.

Również bez poprawek przyjęła komisja ustawę o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw.

Zgodnie z ustawą ksiądz udzielający ślubu będzie musiał zgłosić fakt jego zawarcia w urzędzie stanu cywilnego w ciągu pięciu dni, chyba że nowożeńcy przedstawią mu akt ślubu z USC.

Zaakceptowana przez komisję nowelizacja oznacza, że wszystkie zawierane w Polsce małżeństwa - cywilne i kościelne - będą miały skutki cywilne - chodzi m. in. o prawo do dziedziczenia i rozwodu świeckiego.

Jednak, według zmian, będzie można zawrzeć małżeństwo religijne bez skutków cywilnych - będzie do tego potrzebna dyspensa. Według senatorów, episkopat Kościoła rzymsko-katolickiego poparł zmiany w ustawach i zastrzegł, że będzie dążył dostępnymi mu środkami, aby każde zawarte małżeństwo niosło ze sobą skutki cywilne - każdy katolik będzie musiał dostarczyć księdzu zaświadczenie z urzędu stanu cywilnego.

Zmiany wprowadzają także zasadę, że do zawarcia małżeństwa - zarówno cywilnego, jak i kościelnego - będzie wymagane ukończenie przez nowożeńców 18 lat. W szczególnym przypadku - ze względu na dobro rodziny - tylko kobieta będzie mogła wstąpić w związek małżeński od 16 roku życia. Mężczyzna musi mieć ukończone 18 lat i sprawa nie podlega nawet decyzji sądu. "Niepełnoletni mężczyzna nie może utrzymać rodziny, więc nie nadaje się na ojca" - argumentowali senatorowie.

Po dyskusji komisja przyjęła bez poprawek nowelizację wymienioną w trzecim punkcie porządku dziennego - ustawę o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające kodeks karny.

* * *

Komisja Rodziny i Polityki Społecznej na swym posiedzeniu rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Po dyskusji członkowie komisji postanowili przyjąć rozpatrywaną ustawę bez poprawek. Nowelizacja ta zakłada przesunięcie terminu wejścia w życie całego nowego systemu ubezpieczeń emerytalno-rentowych na 1 kwietnia 1999 r., a nie, jak pierwotnie zakładano, na 1 stycznia 1999 r.

Według przewodniczącego komisji senatora Dariusza Kłeczka, opóźnienie to nie wiąże się ze skutkami finansowymi dla państwa, ale niewątpliwie odsuwa realizację oczekiwań społecznych, "bo ten system emerytalno-rentowy, który mamy obecnie, jest wystarczająco uciążliwy i skompromitowany".

* * *

Komisja Ustawodawcza rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o usługach turystycznych. Po dyskusji członkowie komisji zdecydowali rekomendować Izbie przyjęcie ustawy bez poprawek.

29 lipca 1998 r.

Komisja Nauki i Edukacji Narodowej zebrała się, by rozpatrzyć ustawę o zmianie ustawy o systemie oświaty. Po dyskusji członkowie komisji pozytywnie zaopiniowali rozpatrywaną nowelizację. Senatorowie nie wprowadzili do niej żadnych poprawek (ośmiu było "za", a pięciu wstrzymało się od głosu). Podkreślali, że reforma oświaty jest sprawą tak ważną, że dyskusja nad nią odbywa się ponad politycznymi podziałami.

Według zaproszonego na posiedzenie komisji ministra edukacji narodowej Mirosława Handkego, niezwłoczna reforma systemu edukacji potrzebna jest przede wszystkim małym miasteczkom i wsiom. W tej chwili na prowincji brakuje szkół ponadpodstawowych, a nowy system stworzy szansę, że przy gimnazjach powstaną z czasem licea.

Rozpatrywana ustawa zakłada m.in. utworzenie od 1 września 1999 r. 6-letniej szkoły podstawowej oraz 3-letniego gimnazjum. Po ich ukończeniu naukę kontynuować będzie można w 3-letnim liceum profilowanym lub 2-letniej szkole zawodowej. Natomiast już od stycznia 1999 r. zostaną rozdzielone funkcje prowadzenia szkół - zajmą się tym samorządy - i nadzoru nad nimi, co będzie robił minister i kuratoria.

Prowadzenie przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów będzie leżało w gestii gmin, powiaty zajmą się szkolnictwem ponadpodstawowym i placówkami opiekuńczymi, a województwa - szkołami o charakterze regionalnym oraz doskonaleniem nauczycieli. Minister edukacji narodowej będzie nadzorował i koordynował wykonanie nadzoru pedagogicznego przez kuratorów oświaty na terenie kraju. Powołana ma zostać również centralna instytucja edukacyjna, która będzie między innymi organizować obiektywne egzaminy, będące wyznacznikiem poziomu szkół.

Ustawa nie określa szczegółów całej reformy. Dalsze prace będą prowadzone na jesieni, po konsultacji ze środowiskami nauczycielskimi.

* * *

Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej na swym posiedzeniu rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o finansowaniu gmin.

Istotę nowelizacji ustawy o finansowaniu gmin przedstawił zaproszony na posiedzenie pełnomocnik rządu do spraw usuwania skutków powodzi Jerzy Widzyk, który wyjaśnił, że konieczność zmiany ustawy o finansowaniu gmin została spowodowana potrzebą szybkiego wprowadzenia regulacji ustawowych, usprawniających tryb dotowania zadań własnych gmin związanych z usuwaniem skutków powodzi, które nawiedziły południowe tereny Polski w bieżącym roku.

Ustawa przewiduje możliwość uzyskania przez gminy, na obszarze których wystąpiła powódź w 1998 r., dotacji celowej na dofinansowanie bieżących i inwestycyjnych zadań własnych związanych z usuwaniem skutków tej powodzi. Dotacje te będą udzielane przez wojewodów, a wykaz gmin, które uzyskają dotację, ustali Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.

W wyniku dyskusji postanowiono jednogłośnie zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o finansowaniu gmin.

30 lipca 1998 r.

Porządek dzienny posiedzenia Komisji Ustawodawczej obejmował trzy punkty:

Po dyskusji komisja postanowiła przyjąć bez poprawek wszystkie rozpatrywane ustawy.

Przyjmując ostatnią z wymienionych nowelizacji, komisja zaakceptowała m.in. przyjętą przez Sejm poprawkę przewidującą, że od 15 listopada br. będzie można zawierać małżeństwa religijne w Kościele rzymsko-katolickim ze skutkiem cywilnym.

Zaproszony na posiedzenie poseł sprawozdawca Jerzy Ciemniewski stwierdził, że termin wejścia w życie poprawki dotyczącej małżeństw jest nieprzypadkowy. "Chcieliśmy, by nowy sposób zawierania małżeństw był już możliwy w czasie tegorocznych świąt Bożego Narodzenia" - powiedział.

Przyjęte przez komisję zmiany oznaczają, że wszystkie zawierane w Polsce małżeństwa - cywilne i kościelne - będą miały skutki cywilne - chodzi m.in. o prawo do dziedziczenia i rozwodu świeckiego.

Jednak - według poprawek - będzie można zawrzeć małżeństwo religijne bez skutków cywilnych. Będzie do tego jednak potrzebna specjalna dyspensa.

Według senatorów, episkopat poparł zmiany w ustawach i zastrzegł, że będzie dążył dostępnymi mu środkami, by każde zawarte w Kościele małżeństwo niosło ze sobą skutki cywilne. Kandydat na małżonka będzie musiał dostarczyć księdzu zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego, które po udzieleniu ślubu i dokonaniu stosownej adnotacji ksiądz odeśle do USC.


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment