Spis treści, poprzednia część druku, następna część druku


 

 

 

  1. SKARGI I INTERWENCJE

 

Skargi dotyczące programów nadawców publicznych

"Telewizja Polska" S.A.

7.1 W minionym roku wzrosła liczba skarg na łamanie zasad profesjonalizmu i obiektywizmu w programach telewizji publicznej. Spośród 437 pism (podpisanych przez 513 osób), dotyczących programów TVP S.A. najwięcej odnosiło się do programów informacyjnych. Brak rzetelności, profesjonalizmu, stronniczość, manipulację, łamanie zasady bezstronności, czy norm dobrego obyczaju zarzucali nadawcom przedstawiciele rządu, klubów parlamentarnych, partii politycznych, pełnomocnicy sztabów wyborczych, przedstawiciele organizacji społecznych, samorządowych.

7.2 Przykładami tego rodzaju skarg są interwencje Rzecznika Prasowego Rządu - p. Krzysztofa Lufta:

Krajowa Rada postanowiła skierować do nadawcy kopię skargi p. A. Jakubowskiej wraz z powyższym oświadczeniem i zaleciła nadawcy dokonanie powtórnej analizy skargi p. K. Lufta w kontekście dokumentów z 1995 roku.

7.3 Skargi dotyczące programów informacyjnych TVP S.A. składał również rzecznik prasowy SLD - p. Michał Tober. Przykładami takich skarg są m.in.

Skargę złożyła również p. Danuta Waniek, były rzecznik prasowy Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej:

7.4 Ponadto wystąpienia dotyczące programów publicystycznych i informacyjnych nadawanych w TVP S.A. złożyli m.in.:

7.5 Do Krajowej Rady wpłynęły także skargi dotyczące audycji nadawanych przez TVP S.A. W skargach tych poruszano kwestie ochrony dzieci i młodzieży przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją. W tych sprawach do wszystkich instytucji mających w tym zakresie kompetencje skierował swoje wystąpienie Rzecznik Praw Obywatelskich - prof. Andrzej Zoll. Wystąpienie Rzecznika Praw Obywatelskich będzie przedmiotem obrad sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu.

Wśród skarg dotyczących wyżej wymienionych problemów można wymienić m.in.:

7.6 Przedmiotem publicznej dyskusji stał się film dokumentalny poświęcony p. Zbigniewowi Herbertowi "Obywatel Poeta" i konflikt, który powstał pomiędzy TVP S.A., a twórcą filmu p. Jerzym Zalewskim. TVP S.A. nie zakwalifikowała wyżej wymienionego filmu do emisji w telewizji publicznej. Podczas posiedzenia 5 września 2000 roku Krajowa Rada stwierdziła, że nie jest organem, który posiada tytuł prawny do badania treści zawieranych umów. Powstałe problemy leżą poza sferą kompetencji określonych w ustawie o radiofonii i telewizji i wyłącznie sąd jest organem, który w tej sprawie może rozstrzygnąć spór. Nadawca wyemitował film "Obywatel Poeta" 29 stycznia 2001 roku.

"Polskie Radio" S.A.

7.7 Jak co roku ilość skarg dotyczących programów Polskiego Radia była zdecydowanie niższa w porównaniu ze skargami dotyczącymi programów telewizji publicznej. Około 30, spośród 87 pism dotyczących Polskiego Radia S.A., odnosiło się do treści programów:

Ponadto Prezes Zarządu Spółki PR S.A. - p. Ryszard Miazek zwrócił się do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z prośbą o pomoc w związku z nowymi warunkami finansowymi obsługi radiowej XIV Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego, niemożliwymi do spełnienia przez Polskie Radio S.A.. Przewodniczący KRRiT poparł te starania kierując również prośbę do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Skargi dotyczące programów nadawców komercyjnych

7.8 W 2000 roku Przewodniczący KRRiT działając w trybie art. 53 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji wydał decyzje o ukaraniu nadawców komercyjnych za naruszenie przepisów ustawy o radiofonii i telewizji oraz rozporządzenia KRRiT z 21 listopada 1994 roku w sprawie szczegółowych zasad rozpowszechniania przez radio i telewizję audycji, które mogą zagrażać psychicznemu, uczuciowemu lub fizycznemu rozwojowi dzieci i młodzieży. Informacje dotyczące nałożonych kar znajdują się również w rozdziale I Sprawozdania.

7.9 Krajowa Rada podczas posiedzenia 30 maja ubiegłego roku uznała, że rozpowszechnieniem, 19 stycznia o godz. 20.00, amerykańskiego filmu w reżyserii Spike'a Lee pt. "Tropikalna gorączka" nadawca, Spółka "Polskie Media" S.A., naruszył przepis art. 18 ustawy o radiofonii i telewizji oraz rozporządzenia z 21 listopada 1994 roku w sprawie szczegółowych zasad rozpowszechniania przez radio i telewizję audycji, które mogą zagrażać psychicznemu, uczuciowemu lub fizycznemu rozwojowi dzieci i młodzieży.

KRRiT stwierdziła, że film zawiera wiele scen drastycznych, ukazujących przemoc oraz zwroty, słowa i gesty wulgarne, które mogą mieć negatywny wpływ na psychiczny i uczuciowy rozwój dzieci i młodzieży. KRRiT upoważniła Przewodniczącego KRRiT do wszczęcia postępowania w tej sprawie. W wyniku postępowania stwierdzono, że film porusza problematykę trudną do zrozumienia dla dzieci oraz pokazuje wzorce patologicznych reakcji społecznych, co przy dosłownym odbiorze bez zrozumienia przesłania może mieć negatywne skutki dla sfery emocjonalno-społecznej. Skutki te mogą być następujące:

Elementami filmu, które mogą mieć negatywny wpływ na dzieci i młodzież są sceny przemocy, sceny erotyczne oraz wulgarny język. Zachowania te pojawiają się wśród bliskich sobie ludzi. Wiele jest agresji werbalnej, gróźb, przekleństw, wyzwisk i kłótni. W ciągu całego filmu padło razem ponad 100 określeń charakterystycznych dla negatywnej komunikacji.

Rozpowszechnienie filmu, o ile przemawiałyby za tym względy uzasadnione wartością artystyczną, dokumentalną lub wagą historyczną filmu, mogłoby nastąpić po godz. 23.00. Warunki te nie zostały spełnione, ponieważ film został nadany o godz. 20.00, w porze największej oglądalności, czyli w porze powszechnego korzystania z telewizji przez dzieci i młodzież. Fakt, że nadawca poprzedził emisję filmu planszą o treści: "Film tylko dla dorosłych" świadczy, że był świadomy zawartych w filmie treści i ewentualnego, negatywnego ich oddziaływania na dzieci i młodzież.

Krajowa Rada uznała, że Spółka "Polskie Media" S.A. emitując powyższy film naruszyła zakaz określony w art. 18 ust. 3 i 4 ustawy o radiofonii i telewizji. Przewodniczący KRRiT w decyzji Nr 156/2000, z 28 czerwca 2000 roku, nałożył na nadawcę karę pieniężną w wysokości 100 000 zł. Nadawca złożył, 12 lipca 2000 roku, odwołanie i obecnie trwa postępowanie prowadzone przez Sąd Okręgowy w Warszawie.

"Tropikalna gorączka" oraz "Malaria" to polskie tytuły filmu Spike'a Lee "Jungle fever". Analiza porównawcza potwierdziła naruszenie przepisów ustawy o radiofonii i telewizji oraz rozporządzenia KRRiT z 21 listopada1994 roku. Przewodniczący KRRiT wydał 28 lutego 2001 roku decyzję o nałożeniu kary w wysokości 100 000 złotych na spółkę Polska Korporacja Telewizyjna, rozpowszechniającą program telewizyjny Canal +. W programie tym 10 stycznia 2001 roku, o godzinie 20.00, nadany został film produkcji amerykańskiej pt. "Malaria". Nadawca złożył odwołanie od tej decyzji.

Przewodniczący KRRiT 28 lutego 2001 roku wydał również decyzję o nałożeniu kary na TVP S.A. W decyzji tej Przewodniczący KRRiT stwierdził naruszenie przez nadawcę przepisów rozporządzenia KRRiT z 21 listopada 1994 roku w sprawie zasad rozpowszechniania przez radio i telewizję audycji mogących zagrażać psychicznemu, uczuciowemu lub fizycznemu rozwojowi dzieci i młodzieży. Naruszenie to nastąpiło w związku z emisją 25 listopada 2000 roku, o godzinie 19.00, w paśmie wspólnym programów regionalnych, filmu produkcji francuskiej pt. "W matni". Na nadawcę została nałożona kara w wysokości 10 000 złotych. Nadawca złożył odwołanie od tej decyzji.

7.10 W związku z emisją 18 maja 2000 roku, w serwisie Radia ZET, o godz. 9.00 informacji o planowanej przez policję akcji "Zamknięte miasto", skargę do KRRiT złożył p. Marek Biernacki, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Policja, 18 maja 2000 roku, w Warszawie przeprowadzała działania skierowane przede wszystkim przeciwko złodziejom samochodów. Fakt podania do publicznej wiadomości przez Radio ZET terminu rozpoczęcia i prowadzenia operacji był bezpośrednią przyczyną obniżenia efektów akcji. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji podkreślił, że ostrzeganie przestępców przed ewentualną kontrolą pojazdów jest udzielaniem im pomocy, co z kolei jest sprzeczne z interesem państwa.

Podczas posiedzenia 6 czerwca 2000 roku KRRiT rozpatrzyła tę skargę Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, także zapoznała się z wyjaśnieniami nadawcy.

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji uznała zasadność zarzutów Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdzając, że nadawca naruszył art. 18 ust.1 ustawy o radiofonii i telewizji oraz par. 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1994 roku i upoważniła Przewodniczącego KRRiT do nałożenia kary na podstawie art. 53 ust.1 ustawy o radiofonii i telewizji.

Przewodniczący KRRiT w decyzji Nr 155/2000 z 28 czerwca 2000 roku nałożył na Spółkę Radio ZET sp. z o.o. karę w wysokości 5000 zł. Nadawca wpłacił nałożoną grzywnę.

Zasadom współpracy służb podległych Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji z nadawcami oraz sposobowi przekazywania informacji o pracy tych organów poświęcone było spotkanie zorganizowane przez KRRiT 6 czerwca 2000 roku.

7.11 Na program rozpowszechniany pod nazwą Telewizja TVN w 2000 roku wpłynęło 16 skarg.

Wśród tych skarg znalazła się skarga dotycząca relacji z procesu przestępcy zwanego przez media Rurabomberem. Podczas posiedzenia 19 grudnia 2000 roku KRRiT negatywnie oceniła te relacje, a zwłaszcza ich sensacyjność i bezmyślne eksponowanie osoby przestępcy, przez co osiągnął to, czego oczekiwał - nagłośnienie w mediach. Krajowa Rada w komunikacie prasowym zwróciła uwagę na konieczność zachowania profesjonalnych standardów informowania społeczeństwa o przestępstwach, sprawcach i ofiarach.

KRRiT uznała, że potrzebna jest wspólna dyskusja dotycząca sposobu przekazywania tych informacji, gdyż relacje sensacyjne i bezmyślnie eksponujące osobę przestępcy pojawiły się również w programach innych nadawców komercyjnych, a także w programach TVP S.A.

Podczas spotkania 8 marca 2001 roku, w którym udział wzięli przedstawiciele Telewizji TVN, Telewizji Polsat i TVP S.A., dyskutowano nad sposobem przekazywania przez media audiowizualne informacji o sprawcach najbardziej okrutnych przestępstw na przykładzie m.in. informowania o przebiegu procesu przestępcy zwanego Rurabomberem oraz okoliczności zabójstwa czteroletniego chłopca dokonanego przez konkubenta matki. Dyskutanci zwracali uwagę na konieczność zachowania szczególnej uwagi w przygotowywaniu przekazów z wyjątkowo okrutnych wydarzeń, tak by na pierwszym miejscu pozostawało zawsze dobro odbiorcy, a także aby wymowy informacyjnej i edukacyjnej relacji nie przesłaniało epatowanie widza sensacyjnością obrazu i treści.

7.12 Na program rozpowszechniany przez Telewizję Polsat w 2000 roku wpłynęło 13 skarg. Takie programy jak "Na każdy temat" oraz serial "Świat według Kiepskich" wywoływały krytykę podkreślaną w kilku listach.

Skarga dotycząca programu pt. "Na każdy temat" wyemitowanego 25 czerwca 2000 roku spowodowana została przeprowadzeniem wśród uczestników swoistego konkursu - propozycja wypicia koktajlu przygotowanego z dżdżownic. Nadawca wyjaśnił, że widz uległ iluzji, bowiem był to w rzeczywistości koktajl truskawkowy. Krajowa Rada pomimo krytycznej opinii o programie nie znalazła dostatecznych podstaw do ukarania nadawcy. Przewodniczący KRRiT zwrócił jednak nadawcy uwagę na podważanie wartości etyczno-moralnych, norm dobrego smaku, obyczaju oraz ewidentną sprzeczność z edukacyjnymi i poznawczymi walorami takich programów.

Wiele kontrowersji wśród telewidzów wzbudza serial "Świat według Kiepskich", m.in. do Pani Senator Krystyny Czuby, Przewodniczącej Komisji Kultury i Środków Przekazu, skierowana została skarga zbiorowa w sprawie zaprzestania emisji tego programu. Trzeba jednocześnie zaznaczyć, że serial ten cieszy się powodzeniem wśród telewidzów, socjolodzy starają się wyjaśnić przyczyny tego społecznego uznania. Niedawno serial ten w konkurencji dotyczącej tego gatunku otrzymał główną nagrodę w konkursie "Telekamery 2000". Z badań wynika, że każdy odcinek serialu ogląda 7 mln widzów, w tym około 40 % z wyższym wykształceniem.

Nadawca w wyjaśnieniach związanych ze skargą skierowaną do Przewodniczącej Komisji Kultury i Środków Przekazu Senatu RP podkreślił, że film w zamyśle autorów jest satyrą na postawy rodaków w trudnym procesie adaptacji do nowych warunków ustrojowych. W filmowym przesłaniu, zdaniem nadawcy, jest zarówno gorzka refleksja wobec pewnych postaw i zachowań społecznych, jak i wobec niektórych instytucji, które nie zawsze potrafią sprostać swoim obowiązkom. W wystąpieniu do nadawcy Przewodniczący KRRiT m.in. podkreślił, że konwencja "sit -comu" nie może stanowić usprawiedliwienia dla działań, które naruszają normy dobrego smaku i obyczaju. Przewodniczący KRRiT zwrócił uwagę, że nadawca jako sygnatariusz Porozumienia "Przyjazne Media" i jego inicjator powinien czuć się szczególnie zobowiązany do zachowywania właściwego poziomu etyczno-moralnego i do propagowania dobrych obyczajów.

Skargi dotyczące kampanii wyborczej na urząd Prezydenta RP

7.13 Podczas ubiegłorocznej kampanii wyborczej na urząd Prezydenta RP do KRRiT wpłynęły 64 skargi podpisane przez 92 osoby, w tym 22 protesty skierowali pełnomocnicy komitetów wyborczych poszczególnych kandydatów, zaś 5 wystąpień przekazali parlamentarzyści. Pozostałe nadesłano w imieniu organizacji samorządowych i społecznych oraz osób prywatnych.

W związku z kampanią wyborczą Krajowa Rada przyjęła dwa stanowiska:

Informacje na ten temat znajdują się rozdziale I Sprawozdania KRRiT.

7.14 Przedstawiciele Sztabu Wyborczego Kandydata na Urząd Prezydenta RP - Mariana Krzaklewskiego (Wiesław Walendziak - szef sztabu i Kajus Augustyniak - rzecznik prasowy, a także pełnomocnik sztabu - Andrzej Szkaradek ) złożyli m.in. następujące skargi :

Oprócz skarg złożonych przez przedstawicieli Komitetu Wyborczego Kandydata na Urząd Prezydenta RP - Mariana Krzaklewskiego - Krajowa Rada otrzymała także skargę od Przewodniczącej Komisji Kultury i Środków Przekazu, Senator Krystyny Czuby. W skardze podkreślono tendencyjną prezentację w programach TVP S.A. poszczególnych kandydatów na urząd Prezydenta RP, a w szczególności nadmierne eksponowanie Aleksandra Kwaśniewskiego w porównaniu z Marianem Krzaklewskim. Nadawca przedstawił wyniki pomiaru obecności poszczególnych osób na ekranie. Z zestawień tych wynika, że czas poświęcony w programach informacyjnych Marianowi Krzaklewskiemu znajduje się na drugim miejscu, ponieważ czas poświęcony urzędującemu Prezydentowi RP obejmował również w tym okresie relacje z procesu lustracyjnego oraz informacje związane z wykonywaną funkcją.

7.15 Podczas trwania kampanii wyborczej na Urząd Prezydenta RP skargi do Krajowej Rady złożyli również pełnomocnicy pozostałych komitetów wyborczych.

7.16 Oprócz wyżej wymienionych skarg, złożonych przez przedstawicieli komitetów wyborczych poszczególnych kandydatów na urząd Prezydenta RP, do Krajowej Rady wpłynęły też wystąpienia indywidualne, m.in.

7.17 Skargi dotyczące sposobu przeprowadzenia, przez redaktora Piotra Gembarowskiego, w programie "Kandydat" (emisja 6 października 2000 roku, w I programie TVP S.A.) wywiadu z Marianem Krzaklewskim, kandydatem na urząd Prezydenta RP, złożyli m.in. parlamentarzyści, przedstawiciele środowisk dziennikarskich, telewidzowie.

Oświadczenie w tej sprawie wydała 10 października 2000 roku, Rada Etyki Mediów, zaś Rada Programowa TVP S.A. przyjęła uchwalę nr 9 z 9 listopada 2000 roku.

Do Krajowej Rady nadesłano 20 protestów. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji stanowisko wyraziła w oświadczeniu z 21 listopada 2000 roku. Informacje na ten temat znajdują się w rozdziale I Sprawozdania KRRiT.

Zorganizowane protesty

7.18 W związku z emisją, 29 lutego 2000 roku, w programie TVP S.A. filmu dokumentalnego pt. "Wiagra - pigułka szczęścia" skargi złożyły przede wszystkim organizacje kobiece oraz osoby prywatne. Przewodniczący KRRiT, z upoważnienia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, wezwał nadawcę do bezwzględnego przestrzegania przepisów art. 18 ust. 4 i 5 ustawy, zgodnie z którymi zabronione są audycje lub inne przekazy zagrażające fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi niepełnoletnich, w szczególności zawierające treści pornograficzne lub w sposób nieuzasadniony i nadmierny eksponujące przemoc. Audycje lub inne przekazy, które mogą zagrażać fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi niepełnoletnich inne niż te, o których mowa jest powyżej, nie mogą być rozpowszechniane między godziną 6.00 a godziną 23.00.

7.19 W związku z emisją, 14 marca 2000 roku, w programie TVP S.A., Oddział w Łodzi, wywiadu z Grzegorzem Piotrowskim, zabójcą Księdza Jerzego Popiełuszki, nadesłano do KRRiT 28 protestów, w tym m.in. wystąpienia skierowali parlamentarzyści, a sejmowa Komisja Kultury i Środków Przekazu przyjęła opinię, w której zwraca się do Krajowej Rady o stanowisko. Krajowa Rada przyjęła w tej sprawie stanowisko natychmiast po emisji wywiadu. Informacje na ten temat znajdują się w rozdziale I Sprawozdania KRRiT.

7.20 W związku z brakiem bezpośredniej transmisji z uroczystości otwarcia Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu protesty skierowali zarówno parlamentarzyści (m.in. przewodniczący sejmowej i senackiej Komisji Kultury i Środków Przekazu), jak i organizacje kombatanckie (m.in. Porozumienie Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych z Krakowa), a także partie polityczne, związki zawodowe, stowarzyszenia, parafie. W tej sprawie KRRiT przyjęła oświadczenie 24 sierpnia 2000 roku. Informacje na ten temat znajdują się w rozdziale I Sprawozdania KRRiT.

7.21 W związku z brakiem w programie TVP S.A. bezpośredniej transmisji z uroczystości obchodów 20 rocznicy Porozumień Sierpniowych i utworzenia NSZZ "Solidarność" do Krajowej Rady skargi złożyli parlamentarzyści oraz organizacje związkowe.

Przewodniczący KRRiT w odpowiedzi na swoje wystąpienie do prezesa TVP S.A., w którym zwrócił uwagę na społecznie uzasadnioną potrzebę bezpośredniego przekazu, otrzymał wyjaśnienia nadawcy wraz ze szczegółowym przedstawieniem wykazu audycji zawierających relacje z uroczystości bądź ich omówienie.

Sprawie tej poświęcone też zostało spotkanie Krajowej Rady z zarządem TVP S.A., przedstawicielami Rady Nadzorczej i Rady Programowej.

7.22 Obszerna korespondencja i liczne wypowiedzi publiczne były związane z emisją w programie I TVP S.A., 16 października 2000 roku, filmu dokumentalnego produkcji amerykańskiej pt. "Jan Paweł II - Papież Tysiąclecia". W tej sprawie Krajowa Rada zajęła stanowisko 25 października 2000 roku. Informacje na ten temat znajdują się w rozdziale I Sprawozdania KRRiT.

7.23 W związku z wstrzymaniem emisji jednego z odcinków cyklu pt. "Z kodeksem na Ty", nadawanego w programie TVP S.A., oddział w Łodzi, Krajowa Rada otrzymała m.in. wystąpienia od Marszałka Sejmu RP, wielu posłów i senatorów, dziennikarskich organizacji zawodowych.

W tej sprawie odbyło się, 7 listopada 2000 roku, spotkanie KRRiT z przedstawicielami Zarządu TVP S.A., kierownictwa Oddziału TVP S.A. w Łodzi, z dziennikarzami reprezentującymi związki zawodowe oraz z autorką programu. Obecny był też poseł Marek Markiewicz, który jest przewodniczącym Rady Programowej działającej w łódzkim ośrodku telewizyjnym, a jednocześnie był uczestnikiem nie wyemitowanego odcinka programu "Z kodeksem na Ty".

W odpowiedzi skierowanej do Marszałka Sejmu RP, Przewodniczący KRRiT stwierdził m.in., że nadawca ma prawo do dokonywania ocen programowych i takich działań nie można nazwać cenzurą. Jednakże nadawca podejmując decyzję o wstrzymaniu emisji odcinka z cyklu "Z kodeksem na Ty" zaniedbał obowiązki wynikające z zasad dobrego obyczaju. Nadawca powinien poinformować uczestników i autorów o decyzji dotyczącej wstrzymania emisji programu. To zaniedbanie dotyczyło jednak kwestii obyczaju, a nie mieściło się w zakresie prawnych podstaw odpowiedzialności.

7.24 W sprawie realizacji koncesji dla Radia Maryja, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji otrzymała łącznie ponad 7000 wystąpień, zarówno od związków i organizacji społecznych, jak i osób indywidualnych. W tej ostatniej grupie znalazły się także wystąpienia parlamentarzystów. Znaczącą ilość wystąpień nadesłały organizacje i stowarzyszenia katolickie, a w szczególności koła parafialne i rodziny katolickie. Wystąpienia nadesłały też kluby radnych AWS z całego kraju oraz organizacje związkowe zrzeszone w NSZZ "Solidarność". Liczna korespondencja wpłynęła też od organizacji polonijnych.

W sprawie realizacji koncesji dla Radia Maryja przewodniczący KRRiT wielokrotnie składał publiczne wyjaśnienia, m.in. podczas sejmowej debaty 18 stycznia 2001 roku, którą transmitowały zarówno media publiczne, jak i Radio Maryja. Wyjaśnienia te Przewodniczący KRRiT kilkakrotnie przekazywał także w odrębnych wystąpieniach zarówno Prezesowi Rady Ministrów, jak i Marszałkom Sejmu i Senatu oraz Przewodniczącym Komisji Kultury i Środków Przekazu. Wyjaśnienia zostały również przekazane Prymasowi Polski i Sekretarzowi Generalnemu Konferencji Episkopatu Polski.

W wyjaśnieniach tych złożone zostało zapewnienie, że intencją Krajowej Rady jest przyznanie nowych koncesji dotychczasowym nadawcom o zasięgu ogólnopolskim. Projekty ogłoszeń o możliwości uzyskania koncesji przygotowane zostały w taki sposób, że obejmują, w ramach określonych sieci, te częstotliwości, które obecnie pozostają w dyspozycji poszczególnych nadawców. Przewodniczący KRRiT zapewnił, że wbrew publicznie formułowanym oskarżeniom nie istnieją żadne zamiary ograniczenia zasięgu Radia Maryja, ani tym bardziej przerwania działalności tej rozgłośni. Jedyną przyczyną zwłoki w opublikowaniu ogłoszenia dotyczącego sieci obecnie użytkowanej przez Radio Maryja był brak stanowiska Ministra Łączności.

Po uzyskaniu tego stanowiska, prawie po czterech miesiącach od przekazania projektu do uzgodnień, 9 stycznia 2001 roku, nastąpiła publikacja ogłoszenia, a 9 lutego, nadawca złożył stosowne dokumenty. Informacje na ten temat znajdują się również w rozdziałach I i IV Sprawozdania KRRiT.


Spis treści, poprzednia część druku, następna część druku