Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Czy senator wnioskodawca Stanisław Gogacz chce zabrać głos?
(Senator Stanisław Gogacz: To teraz jest to... Tak?)
No to jest jeszcze raz kodeks karny itd. Był pan senator wnioskodawcą.
(Rozmowy na sali)
(Senator Ryszard Bender: Senator Gogacz ma wątpliwości.)
(Głos z sali: Nie ma.)
Dobrze. W takim razie, proszę państwa...
(Senator Mieczysław Augustyn: Przystępujemy do głosowania.)
Nie, nie, na razie są pytania do sprawozdawcy, senatora Zientarskiego.
Czy są pytania? Bo jeżeli nie, to on nie będzie wstawał.
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Nie ma pytań.)
Nie ma pytań.
W takim razie, proszę państwa, przystępujemy do głosowania w sprawie projektu ustawy zmieniającej ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks karny wykonawczy i ustawy - Prawo ochrony środowiska.
Najpierw głosujemy nad poprawką.
Proszę państwa, celem tej poprawki jest usunięcie z tekstu ustawy nowelizowanej jednego z przepisów przejściowych, który stał się zbędny w związku z proponowaną zmianą dnia wejścia w życie przedmiotowej ustawy.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Podaje wyniki.
Na 88 obecnych senatorów 86 głosowało za, 2 - przeciw. (Głosowanie nr 141)
Przyjęta.
I teraz głosowanie nad całością uchwały, Wysoki Senacie.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 88 obecnych senatorów 86 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 142)
Proszę państwa, wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Jednocześnie informuję, że senator Piotr Zientarski będzie reprezentował Senat w dalszych pracach nad tą ustawą.
Proszę państwa, przystępujemy do punktu dwudziestego szóstego porządku obrad: trzecie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy.
Drugie czytanie odbyło się 24 listopada 2010 r. Senat skierował ten projekt do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji. Komisje po dyskusji przygotowały dodatkowe sprawozdanie w tej sprawie. Zawarte jest ono w druku nr 936X.
Pan senator Piotr Zientarski przedstawia dodatkowe sprawozdanie.
Proszę, Panie Senatorze.
Senator Piotr Zientarski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Komisje poparły wniosek zawarty w zestawieniu i wnoszą o jego przyjęcie przez Senat wraz z projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy, zawartymi w druku nr 936S.
Przypomnę tylko, że jest to nasza, senacka inicjatywa, związana z wykonaniem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego terminu przedawnienia w przypadku roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos? Dziękuję.
Czy są pytania do senatora sprawozdawcy? Dziękuję bardzo.
Zatem możemy głosować. Najpierw głosujemy nad poprawką, a potem nad ustawą.
Proszę państwa, celem poprawki jest określenie w kodeksie karnym skarbowym dziesięcioletniego terminu na wystąpienie z powództwem o bezpodstawne wzbogacenie i nadanie mu charakteru terminu prekluzyjnego, co oznacza, że jeżeli w tym czasie powództwo nie zostanie wytoczone, zobowiązanie wygasa.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 88 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 143)
Poprawka przyjęta.
Teraz możemy przystąpić do głosowania nad ustawą.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 88 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 144)
Stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Pan senator Piotr Zientarski będzie reprezentował Senat w dalszych pracach nad tym projektem. Dziękuję bardzo.
(Senator Czesław Ryszka: W następnej kadencji.)
Proszę państwa, przystępujemy do punktu dwudziestego siódmego porządku obrad: trzecie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji.
Drugie czytanie odbyło się na sześćdziesiątym trzecim posiedzeniu Senatu w dniu 21 października tego roku. Senat skierował projekt do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej. Po debacie przygotowały one wspólne sprawozdanie, które zawarte jest w druku nr 919X.
Pan senator Stanisław Gogacz przedstawi dodatkowe sprawozdanie.
Proszę, Panie Senatorze.
Senator Stanisław Gogacz:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Uwagi zawarte w dodatkowym sprawozdaniu maja na celu zapewnienie spójności systemu prawnego. Chodzi o to, że ekwiwalent pieniężny za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe obejmuje zarówno Policję, Służbę Więzienną, jak i Straż Graniczną. Zmiana dotyczy jednego z punktów ustawy o Straży Granicznej. Mianowicie chodzi o to, aby w art. 2 w ust. 1 pkt 2, w ust. 2 i w ust. 2a została umieszczona cezura trzech lat, po upływie których można wykorzystać ten ekwiwalent. Stąd prośba, ażeby dodatkowe sprawozdanie zostało przez Wysoką Izbę przyjęte wraz ze zmianami, o których powiedziałem. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Czy są pytania do senatora sprawozdawcy, jednocześnie wnioskodawcy? Pan senator jest tu w dwóch rolach. Dziękuję bardzo.
Zatem głosujemy, najpierw nad poprawką, a potem nad projektem uchwały.
Proszę państwa, celem przedstawionej poprawki jest uzupełnienie o niezbędne konsekwencje przepisów określających jednolite zasady wypłacania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wszystkim zwalnianym ze służby funkcjonariuszom Straży Granicznej bez względu na podstawę zwolnienia.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 88 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 145)
Poprawka przyjęta.
Teraz uchwała w sprawie ustawy.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Podaję wyniki.
Na 87 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 146)
Proszę państwa, wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Straży Granicznej oraz ustawy o Służbie Więziennej i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Pan senator Stanisław Gogacz będzie reprezentował Senat w dalszych pracach nad tą ustawą.
Wysoki Senacie, mam następujący komunikat. Ogłaszam przerwę do godziny...
(Głos z sali: Nie, nie, nie.)
Dlaczego?
(Głos z sali: Jeszcze zmiany w składzie komisji.)
Jeszcze jeden punkt? A przepraszam. Nie, nie ogłaszam przerwy. Jest jeszcze punkt dwudziesty ósmy porządku obrad, więc przerwa będzie za kilka minut. Proszę się zatem rozprężyć.
Przystępujemy do punktu dwudziestego ósmego porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich.
Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich zawarty jest w druku nr 1066 - zupełnie jak bitwa pod Hastings.
Proszę sprawozdawcę Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, senatora Meresa, o przedstawienie wniosku komisji.
Proszę, Panie Senatorze.
Senator Zbigniew Meres:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich na posiedzeniu w dniu 14 grudnia bieżącego roku rozpatrzyła wnioski w sprawie zmian w komisjach senackich i przygotowała projekt uchwały w tym zakresie. Wnioski złożyli: pan senator Marek Konopka o odwołanie go z Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz pan senator Jacek Swakoń o odwołanie go z Komisji Gospodarki Narodowej. Obaj senatorowie wnosili o przystąpienie do Komisji Środowiska.
Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich wnioskuje, zgodnie z drukiem nr 1066, o podjęcie uchwały i dokonanie przedmiotowych zmian w składach komisji senackich. Panie Marszałku. Panie i Panowie Senatorowie, dziękuję za uwagę.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję.
Proszę państwa, przedstawione zostały wnioski dotyczące zmian w składzie komisji.
Przystępujemy do głosowania nad tymi wnioskami.
Proszę bardzo o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Podaję wyniki.
Na 82 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 147)
Informuję, że Senat dokonał zmian w składzie komisji.
Proszę państwa, wyjaśniam, bo było tu pewne zawirowanie, że w tym momencie kończymy głosowania. Chciałbym jeszcze powiedzieć, jak to będzie. Za chwilę przystąpimy do realizacji punktu dwudziestego pierwszego, potem oczywiście będzie przerwa opłatkowa. Dokładne godziny zaraz podam. W tej chwili w dalszym ciągu trwają obrady. Przerwa będzie do godziny 20.00, nie, do godziny 21.30, kiedy to przeprowadzimy ostatnie głosowania. Generalnie taki jest plan.
Wysoki Senacie, blok głosowań został zakończony, więc możemy przystąpić do punktu dwudziestego pierwszego porządku obrad.
(Rozmowy na sali)
Pięć sekund na uporządkowanie sytuacji.
Proszę państwa, kontynuujemy obrady. Musimy wyczerpać porządek obrad. Pracujemy do godziny 13.50, wtedy zrobimy przerwę na opłatek. Jeżeli do godziny 13.50 skończymy, to oczywiście przerywamy... Jeżeli zaś nie, to wracamy o godzinie 15.00 i kończymy porządek dzienny. Dopiero potem, po zakończeniu porządku dziennego, będzie przerwa do godziny 21.50. Ja otrzymywałem różne informacje i tym się tu kierowałem.
(Senator Jadwiga Rotnicka: Melduję się na stanowisku.)
Pani senator Rotnicka już melduje się na stanowisku.
I teraz, po tych zawirowaniach, po przerwie technicznej punkt dwudziesty pierwszy.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Tekst ustawy jest w druku nr 1058, a sprawozdania komisji w drukach nr 1058A i 1058B.
Pani senator Rotnicka jest sprawozdawcą Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.
Proszę bardzo.
Senator Jadwiga Rotnicka:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Przypadł mi w udziale obowiązek przedstawienia sprawozdania Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej na temat uchwalonej przez Sejm dnia 3 grudnia tego roku ustawy o zmianie ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Tytuł tej ustawy nie informuje nas w pełni, o co chodzi, i mnie jako kobiecie przypadły w udziale kwestie dotyczące wojska. Istotą wprowadzonych w ustawie zmian jest reforma struktury organizacyjnej terenowych organów administracji wojskowej mająca na celu dostosowanie ich do współczesnych potrzeb i wymagań. Uzyskano to między innymi poprzez zniesienie dwóch okręgów wojskowych, mianowicie okręgu pomorskiego z siedzibą w Bydgoszczy i okręgu śląskiego z siedzibą we Wrocławiu. Dodam jeszcze, że dotychczasowe zadania tych okręgów wykraczające poza kompetencje wojewódzkich sztabów wojskowych i wojskowych komend uzupełnień zostaną przejęte przez Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych.
Cóż nowego wprowadza ta ustawa? Otóż wprowadza zmiany w zakresie usprawnienia działań związanych z zarządzaniem kryzysowym, administrowaniem rezerwami i funkcjonowaniem wojska między innymi poprzez włączenie szefów wojewódzkich sztabów wojskowych do składu wojewódzkich zespołów zarządzania kryzysowego. Poza tym ustawa rozszerza definicję sytuacji nadzwyczajnych o sytuacje kryzysowe w celu pełnego wykorzystania kompetencji wojewody przez dodanie w art. 1 pkcie 1 podstawy prawnej, która umożliwia wojewodzie skorzystanie z pomocy sił zbrojnych. Ustawa wskazuje też organy właściwe do wydania decyzji w sprawach odszkodowań w sytuacji, gdy wypadkowi ulegnie dowódca jednostki organizacyjnej podporządkowanej bezpośrednio ministrowi obrony narodowej; chodzi tutaj o ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. Zasadniczo ustawa nowelizuje przepisy dziewięciu ustaw, przy czym większość zmian jest konsekwencją zniesienia okręgów wojskowych.
Szanowni Państwo, Wysoki Senacie, na posiedzeniu komisji, które odbyło się 8 grudnia 2010 r., rozpatrzono przedłożoną ustawę i podjęto jednogłośnie uchwałę o przyjęciu jej bez poprawek. Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedkłada Wysokiej Izbie owo sprawozdanie i prosi o podjęcie uchwały. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Pani Senator.
Teraz proszę pana senatora Henryka Górskiego, który jest sprawozdawcą Komisji Obrony Narodowej.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Henryk Górski:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Komisja Obrony Narodowej rozpatrzyła projekt ustawy o zmianie ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw na posiedzeniu w dniu 10 grudnia 2010 r. Jest to projekt rządowy. I tak jak powiedziała pani senator, ustawa została uchwalona przez Sejm 3 grudnia.
Pani senator znakomicie zreferowała to, jakie są cele tej ustawy. Ja może tylko dodam, że to się wiąże z restrukturyzacją wojska, która jest procesem ciągłym; będzie to dotyczyć spraw kadrowych, personalnych. Komisja Obrony Narodowej nie wniosła żadnych poprawek, wnosi zaś o to, żeby Wysoka Izba przyjęła tę ustawę bez poprawek. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję.
Czy są pytania do państwa senatorów?
(Senator Sławomir Sadowski: Ja mam pytanie.)
Pan senator Sadowski. Do kogóż to mianowicie? Do pana senatora...
Senator Sławomir Sadowski:
Panie Marszałku, dziękuję bardzo.
Kolega jest na mównicy, a więc jemu zadam pytanie, nie będę już fatygował pani senator. Chciałbym zapytać, czy zniesienie okręgów wojskowych pomorskiego i śląskiego - o ile dobrze usłyszałem - oznacza ich likwidację, czy też włączenie w inne struktury?
Senator Henryk Górski:
Zadania, które w tej chwili wojsko ma do wypełnienia, przejmie Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych, czyli... Sądzę, że to się już odbywa. Jeżeli popełniłem jakiś błąd, to jest tutaj pan minister Piątas, który ewentualnie, jeżeli uzna za stosowne, dodatkowo powie coś na ten temat. Dziękuję.
(Senator Sławomir Sadowski: Dziękuję bardzo.)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Rozumiem, że nie ma więcej pytań do senatora sprawozdawcy. Dziękuję bardzo.
Jest to rządowy projekt ustawy, rząd oczywiście jest reprezentowany przez ministra obrony narodowej.
Witam pana ministra Czesława Piątasa.
Panie Ministrze, czy chciałby pan zabrać głos? Proszę bardzo.
(Senator Stanisław Bisztyga: Panie Marszałku, mam pytanie.)
Pan senator Bisztyga już chce zadać panu ministrowi pytanie.
Proszę bardzo, Panie Ministrze.
Sekretarz Stanu
w Ministerstwie Obrony Narodowej Czesław Piątas:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Zniesienie, czyli likwidacja okręgów wojskowych śląskiego i pomorskiego jest konsekwencją przemian w wojsku, budowy Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, który ma wspierać, zabezpieczać wojska operacyjne realizujące zadania zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Dzisiaj okręgi są już zbędne, więc zostaną zlikwidowane, a pracujący tam żołnierze będą przeniesieni do innych jednostek, do innych struktur organizacyjnych. Chciałbym poinformować Wysoką Izbę, że w Bydgoszczy jest tworzone centrum doktryn i szkolenia - nowa jednostka, w której część kadry pracującej w Pomorskim Okręgu Wojskowym na pewno znajdzie pracę i będzie mogła odbywać służbę. Trochę gorsza sytuacja jest w przypadku pracowników wojska, ale wspólnie z Ministerstwem Pracy i Polityki Społecznej podjęliśmy szeroko zakrojoną akcję w zakresie pomocy w znalezieniu pracy i przeszkolenia. W tym obszarze bardzo intensywnie współdziałamy z wojewódzkimi i powiatowymi urzędami pracy i myślę, że dla większości pracowników wojska znajdziemy miejsca pracy.
Chciałbym bardzo serdecznie podziękować zarówno Komisji Obrony Narodowej, jak i Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej za pracę i za wspieranie tego projektu. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję.
Rozumiem, że pan senator Bisztyga ma pytania do pana ministra. Czy są jeszcze inni chętni?
(Głos z sali: Jeszcze senator Meres.)
Rozumiem.
Panie Senatorze, do dzieła, do boju.
Senator Stanisław Bisztyga:
Zwłaszcza że jestem tu rodzynkiem...
(Wicemarszałek Marek Ziółkowski: Jest jeszcze pan senator Meres...)
A, tak.
Panie Ministrze, ta ustawa porządkuje system dowodzenia wojskiem, i to dobrze, jest to część pewnej całości i chwała państwu, że to robicie. A pytania są następujące.
Skąd się wzięła ta liczba chyba osiemdziesięciu pięciu WKU, która jest... Czy to jest liczba sztywna, czy też pan minister przewiduje, że jeszcze jakieś WKU będą likwidowane?
Drugie pytanie. Jakie były kryteria decydujące o likwidacji tych komend uzupełnień?
Trzecie pytanie. Jaki jest koszt tych redukcji, odpraw... No, bo jednak trochę tych ludzi zostało zwolnionych.
I jeszcze mam czwarte pytanie, na które częściowo już pan odpowiedział. Co z ludźmi? Czy w tej kwestii faktycznie może pan liczyć na współpracę z innymi resortami? Czy te działania faktycznie zakończą się powodzeniem i nie będzie akcji protestacyjnych i problemów z ludźmi, zarówno wojskowymi, jak i cywilami, którzy odejdą w wyniku tej reorganizacji? Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
I pytanie pana senatora Meresa. Proszę bardzo.
Senator Zbigniew Meres:
Dziękuję bardzo.
Panie Ministrze, chciałbym zapytać, czy są już ustalone procedury, według których WKU będą się włączały w zwalczanie klęsk żywiołowych i innych nadzwyczajnych zagrożeń. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Rozumiem, że nie ma więcej pytań do pana ministra.
W związku z tym zamykam listę.
Panie Ministrze, proszę bardzo.
Sekretarz Stanu
w Ministerstwie Obrony Narodowej Czesław Piątas:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Skąd taka liczba wojskowych komend, które ulegają rozformowaniu? Na sto dwadzieścia trzy komendy rozformowaniu ulega trzydzieści siedem. Wynika to z braku zadań, które miałyby być realizowane przez te WKU. Przyjęliśmy zasadę, że likwidujemy większą liczbę WKU w dużych miastach, gdzie dotychczas były dwie, trzy, a nawet cztery wojskowe komendy uzupełnień. Komasujemy to. Bierzemy pod uwagę możliwości znalezienia pracy dla pracowników wojska zatrudnionych w tych WKU, bo w dużych miastach bezrobocie jest bardzo niskie: w Poznaniu - nieco ponad 3%, we Wrocławiu i w Warszawie - około 5%. Wynika to także z faktu, że zmniejszyła się liczba zadań dla WKU. WKU nie zajmują się już poborem, nie zajmują się poszukiwaniami ani nadzorem nad całością spraw związanych z zasadniczą służbą wojskową, ponieważ tej służby nie ma. WKU mają zmienione zadania, stały się ośrodkami rekrutacji i będą także szerzej włączane - o to pytał pan senator Meres - do współpracy i współdziałania w zakresie reagowania kryzysowego. Będą dolnym ogniwem dla szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego, którego ta ustawa także usytuuje wyżej, bo szef wojewódzkiego sztabu wojskowego będzie również członkiem wojewódzkiego sztabu zarządzania kryzysowego. Sztab generalny i inspektorat wsparcia przekazały już procedury w tym zakresie.
Kwestia kryteriów likwidacji. Było kilka kryteriów. Pierwsze to liczba zadań, drugie - liczba zatrudnionych pracowników, trzecie - sytuacja demograficzna na obszarze administrowanym przez WKU, czwarte - stan infrastruktury miejsca, w którym znajduje się WKU. Wybór był trudny. Nie ukrywam, że było bardzo dużo konsultacji. Minister obrony osobiście jeździł w teren i planowana wcześniej liczba WKU do likwidacji została zmieniona. Minister zaakceptował pozostawienie sześciu wojskowych komend uzupełnień. Wynikło to z głębszej niż wcześniej przeprowadzona oceny zasadności ich utrzymania, ale także - chcę to podkreślić - z analizy skutków, jakie wywołałaby ich likwidacja. No bo czasami w bardzo małych miejscowościach WKU jest jednym z ważniejszych pracodawców.
Koszty tej operacji. Jeżeli chodzi o likwidację wojskowych komend uzupełnień, to będzie ona dotyczyć około trzystu żołnierzy i sześciuset pracowników, których trzeba przemieścić, znaleźć im nowe miejsca pracy lub zwolnić. Przewidywane koszty to około 30 milionów zł, głównie na odprawy związane ze zwalnianiem, ale także na przewożenie, przenoszenie i przekazywanie. W przyszłości, z tytułu nieponoszenia kosztów wynikających z opłat za infrastrukturę, kosztów funkcjonowania ani kosztów osobowych, będziemy mieć roczne oszczędności wynoszące około 80 milionów zł.
Jeżeli chodzi o pracowników wojska zatrudnionych w wojskowych komendach uzupełnień, to jak już powiedziałem, staramy się znaleźć dla nich pracę. Wiem, że to niełatwe. W dużych miejscowościach nie będzie problemu. W mniejszych sytuacja jest trochę trudniejsza, ale uruchomiliśmy program pomocy wspólnie z powiatowymi i wojewódzkim urzędami pracy. Jest pani minister Ostrowska z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej i myślę, że może to potwierdzić. Organizowaliśmy narady, seminaria, także w terenie. No cóż, jest to proces, przez który musimy przejść.
Wysoka Izbo, liczba wojskowych zmniejsza się do stu tysięcy stanowisk etatowych dla żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych. Żołnierzy zawodowych będzie dziewięćdziesiąt sześć tysięcy pięciuset i około trzech i pół tysiąca kandydatów na żołnierzy zawodowych. Do tego dochodzi jeszcze dwadzieścia tysięcy stanowisk dla rezerwistów, dla ochotników rezerwistów popularnie nazywanych narodowymi siłami rezerwy. Rezerwiści spędzą w jednostkach około miesiąca rocznie, gdy będą obywały się ćwiczenia i szkolenia. Pozostały czas będą spędzać poza jednostką. Nasze wcześniejsze potrzeby dotyczące dużej administracji ulegają zmniejszeniu i jest to proces nieuchronny. Spłaszczamy także strukturę dowodzenia, wyłączając szczebel okręgowy. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Ministrze.
Rozumiem, że nie ma więcej pytań do pana ministra.
Dziękuję serdecznie.
Proszę państwa, informuję, że nikt z państwa nie zapisał się do głosu, a przemówienia do protokołu złożyli pan senator Bisztyga i pani Małgorzata Adamczak.
Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia.
Dziękuję bardzo, Panie Ministrze, za pana obecność podczas omawiania tego punktu.
Przystępujemy do rozpatrzenia dwudziestego drugiego punktu porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.
Tekst ustawy jest w druku nr 1056, a sprawozdanie komisji w druku nr 1056A.
Pan senator Jan Rulewski jest sprawozdawcą.
Panie Senatorze...
Senator Jan Rulewski:
Panie Marszałku, zawiesił pan głos, znaczy że mam mówić krótko...
(Wicemarszałek Marek Ziółkowski: No oczywiście, to chyba rozumie się samo przez się.)
W istocie tak może być, Panie Marszałku.
W imieniu Komisji Rodziny i Polityki Społecznej chcę przedstawić sprawozdanie na temat inicjatywy zgłoszonej przez posłów i jednogłośnie uchwalonej przez Sejm w sprawie nowelizacji ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.
Inicjatywa rzeczywiście nie wzbudza żadnych kontrowersji, dział legislacyjny również nie znalazł usterek w jej redakcji. Zatem nasza Wysoka Komisja, Komisja Rodziny i Polityki Społecznej, którą reprezentuję, wnosi o uchwalenie tej ustawy bez poprawek.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo.
Czy są pytania do senatora sprawozdawcy? Pytań nie ma.
Proszę państwa, jest to poselski projekt ustawy, a rząd reprezentuje pani minister Ostrowska.
Witam panią minister.
Czy chciałaby pani zabrać głos w sprawie tej ustawy?
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy
i Polityki Społecznej
Czesława Ostrowska:
Dziękuję bardzo.
Minister pracy i polityki społecznej popiera te rozwiązania. One mają głównie charakter techniczny. Chodzi o ułatwienie aktywizacji osób w wieku pięćdziesiąt plus. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Senat to oczywiście popiera.
Proszę państwa, czy są pytania do pani minister?
Pan senator Rulewski, proszę bardzo.
Senator Jan Rulewski:
Proces nowelizacji toczył się w trakcie prac nad inną ustawą, ustawą o racjonalizacji zatrudnienia. Jak wiadomo, w administracji na ogół pracują ludzie starsi, choć chciałoby się, żeby pracowali młodzi. Jest więc pytanie do rządu. Czy rząd prowadził spójne działania zmierzające do objęcia trzydziestu tysięcy pracowników administracji dobrodziejstwami tej ustawy? Ci ludzie, chociażby ze względu na wiek i długi staż pracy, mogliby bezpośrednio skorzystać ze świadczenia przedemerytalnego, ewentualnie z jakimś tam małym dorobkiem, bez tej upokarzającej procedury zgłaszania się do urzędu pracy jako bezrobotny.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Czy są jeszcze pytania do pani minister? Nie ma.
Ale ja i tak poproszę panią do siebie. Proszę bardzo, Pani Minister, o odpowiedź na pytania senatora Rulewskiego.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy
i Polityki Społecznej
Czesława Ostrowska:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Panie Senatorze, zgłoszenie się do urzędu pracy nie jest niczym upokarzającym. Chcę powiedzieć, że cały czas pracujemy nad tym, żeby usługi świadczone w urzędach pracy były jak najwyższej jakość i żeby wszyscy, którzy się zgłaszają, uzyskiwali właściwą pomoc na właściwym poziomie. Bardzo więc proszę, żeby tak nie mówić. Chcę powiedzieć, że w Polsce już od ponad dziesięciu lat istnieje system świadczeń przedemerytalnych. Osoby w wieku przedemerytalnym, o ile nie uda się w stosunku do nich aktywizacja zawodowa i nie znajdziemy im nowego miejsca pracy, objęte są systemem świadczeń przedemerytalnych. Nowelizacja ustawy, o której pan senator w imieniu komisji wydał pozytywną opinię, jeszcze bardziej umożliwi tym osobom przerwanie okresu pobierania zasiłku przedemerytalnego - bo to tak, jakby mieli emeryturę - i podejmowania czasowej aktywności zawodowej. Nie było potrzeby wprowadzania w tej ustawie, o której pan mówił, rozwiązań specjalnych. Chcę przypomnieć, że dwa lata temu pracowaliśmy nad ustawą kompensacyjną dotyczącą stoczniowców i dla nich też był wprowadzony jakiś okres przejściowy, ale oni również musieli poddać się procedurom, które obowiązują w urzędach pracy. Procedury te nie są upokarzające. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Jeszcze niespokojny pan senator Rulewski.
Senator Jan Rulewski:
Prostuję i przepraszam za nieprecyzyjność. Za upokarzający uznałem fakt, że nie ma żadnych miejsc pracy dla tych ludzi. Przynajmniej w urzędzie pracy, który ja sprawdziłem, na jedno takie miejsce pracy kandyduje dziewięćdziesiąt osób.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Pani Minister, proszę bardzo.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy
i Polityki Społecznej
Czesława Ostrowska:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Tak to jest na współczesnym rynku pracy, drugiego takiego samego miejsca pracy już się nie znajdzie. Raz będzie to podobne miejsce pracy, a innym razem w zupełnie innej dziedzinie. Najpierw więc podejmiemy próbę aktywizacji zawodowej, a jak się nie powiedzie, to zabezpieczymy takiej osobie świadczenie przedemerytalne.
(Senator Jan Rulewski: To brzmi jak opłatek przedwigilijny.)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
I tak to zostawmy, Panie Senatorze.
Dziękuję bardzo.
Proszę państwa, informuję, że nikt się nie zapisał do głosu w dyskusji, ale troje senatorów złożyło swoje przemówienia do protokołu. Są to państwo senatorowie: Stanisław Bisztyga, Alicja Zając i Małgorzata Adamczak.
Proszę państwa, informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone dzisiaj wieczorem.
Przystępujemy do punktu dwudziestego trzeciego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.
Jest to projekt wniesiony przez grupę senatorów. Ustawa zawarta jest w druku nr 878, a sprawozdanie w druku nr 878S.
Sprawozdawcą Komisji Ustawodawczej, Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji jest pan senator Mieczysław Augustyn.
Panie Senatorze, proszę o przedstawienie sprawozdania.
Senator Mieczysław Augustyn:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Komisja poparła projekt tej ustawy, nie wniosła do niej poprawek. Istota ustawy jest znana Wysokiej Izbie, bo my tak samo brzmiący projekt ustawy odrzucaliśmy, ale było wyjaśnione, o co chodzi. Przypomnę to tylko, może nieco inaczej, bo żartobliwie nawiązując do słów wieszcza: jeśli stała się rzecz niesłychana, że pani zabiła pana, to jeśli dostała rentę rodzinną, to też jest to rzecz niesłychana. Protestował rzecznik praw obywatelskich i rodziny zamorodowanych - co prawda nieliczne, ale jednak - które nie mogły pogodzić się z tym, że na skutek usunięcia jeszcze w latach osiemdziesiątych funkcjonującego przepisu, który w uzasadnionych przypadkach pozwalał nie przyznać prawa rentowego, czyli renty rodzinnej w przypadku, kiedy przestępstwo było popełnione umyślnie, a wyrok był prawomocny... Po usunięciu tego przepisu sądy ubezpieczeń społecznych nie miały podstawy prawnej, ażeby takiego świadczenia nie przyjąć.
Szukaliśmy odpowiedniego wyjścia z tej sytuacji dosyć długo. Państwo senatorowie zapewne zadajecie sobie sprawę, że ta kwestia z pozoru tylko wygląda jasno. Bo jest bardzo wiele różnych sytuacji, w których dochodzi do przestępstwa, do dramatu, i wymagają one indywidualnego traktowania, na przykład kiedy dochodzi do przemocy w rodzinie. Takich przypadków Ministerstwo Sprawiedliwości w czasie konsultacji zgłaszało znacznie więcej.
Ostatecznie Ministerstwo Sprawiedliwości, a po jakimś czasie także Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, poparły projekt, w którym odwołujemy się do klauzuli generalnej, a dzięki temu pozwalamy sądom ubezpieczeń społecznych w każdym indywidualnym przypadku na podejmowanie decyzji o ewentualnym pozbawieniu prawa do emerytury. Dlatego przepisy zawarte zarówno w ustawie o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, jak i w ustawie o ubezpieczeniu społecznym rolników, mają charakter pozytywny. To znaczy mówią tak: osoba, która wywołała przestępstwem umyślnym okoliczności uzasadniające powstanie prawa do świadczeń, skazana prawomocnym wyrokiem, nabywa prawo do świadczeń, ale jeśli nie narusza to zasad współżycia społecznego, w szczególności społecznego poczucia sprawiedliwości. To jest klauzula generalna, rzadko stosowana w prawie ubezpieczeń społecznych, ale nie jest to jedyne miejsce, w którym znalazłaby zastosowanie. Próbowaliśmy pójść inną drogą i określić szczegółowo przypadki wyłączające, ale okazało się to niemożliwe. Dlatego odwołaliśmy się do tej klauzuli generalnej.
Proszę o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Chodzi o to, żeby nie bulwersować ludzi przypadkami, że ktoś umyślnie pozbawia kogoś z bliskich życia i jeszcze dostaje z tego tytułu świadczenie rentowe. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję.
Czy są pytania do senatora sprawozdawcy?
Dziękuję bardzo.
Proszę Państwa, czy przedstawiciel rządu, pan minister Marek Bucior z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, chciałby zabrać głos?
(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Marek Bucior: Dziękuję.)
Czy są pytania do pana ministra?
Dziękuję.
Pytań nie ma.
Nikt nie zapisał się do dyskusji, więc dyskusję zamykam.
Dziękuję bardzo, Panie Ministrze, za obecność podczas rozpatrywania tego punktu obrad.
Proszę Państwa, informuję, że głosowanie w sprawie tejże ustawy zostanie przeprowadzone dzisiaj pod koniec posiedzenia Senatu.
Proszę Państwa, zostało nam piętnaście minut, możemy więc przystąpić do dwudziestego czwartego punktu porządku obrad. Tylko musimy znaleźć panią marszałek, bo jest sprawozdawcą. Inaczej nie mogę zacząć... W ten sposób przed przerwą na opłatek zakończymy porządek obrad, co byłoby...
(Senator Stanisław Bisztyga: Doceniamy...)
Ja się naprawdę staram, Panie Senatorze.
(Senator Stanisław Bisztyga: Panie Marszałku, ja też. Zrezygnowałem z całej serii pytań, jak pan zauważył.)
Tak, jest pan niezwykle wstrzemięźliwy, Panie Senatorze z Krakowa.
(Rozmowy na sali)
Gdzie jest nasza pani marszałek? W poszukiwaniu pani marszałek...
(Rozmowy na sali)
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego czwartego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Projekt tej ustawy realizuje orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego. Ustawa zawarta jest w druku nr 945, a sprawozdanie komisji w druku nr 945S.
Sprawozdawcą Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej jest pani marszałek Grażyna Sztark.
Pani Marszałek, do dzieła.
Senator Grażyna Sztark:
Panie Marszałku! Szanowni Państwo!
Bardzo przepraszam, ale naprawdę nie przypuszczałam, że szybciutko pójdzie poprzedni punkt.
Projektowana ustawa realizuje postulaty Trybunału Konstytucyjnego przedstawione w trybie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, zmierza do zapewnienia spójności systemu prawa w zakresie zasad przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych.
Postanowienie Trybunału w tej sprawie zostało wydane w dniu 1 czerwca 2010 r. w związku z postępowaniem zainicjowanym na skutek pytania prawnego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, dotyczącego zgodności z konstytucją regulacji zawartej w art. 17 ust. 5 pkt 2 lit.a wymienionej ustawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zwrócił się do Trybunału o zbadanie konstytucyjności rozwiązania polegającego na wyłączeniu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji, gdy opieka sprawowana jest nad osobą niepełnosprawną, której małżonek również legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Sprawa ta była rozpoznana, ale ostatecznie postępowanie zostało umorzone z uwagi na niedopuszczalność wydania wyroku. Trybunał Konstytucyjny uznał, że nie zostały spełnione warunki formalne, od których w świetle art. 193 konstytucji uzależniona jest możliwość sorzystania z instytucji pytania prawnego. Mając wszakże na uwadze argumenty przedstawione przez sąd oraz rozbieżności interpretacyjne, Trybunał postanowił zasygnalizować ustawodawcy potrzebę podjęcia prac legislacyjnych.
Normie wywodzonej z przepisu art. 17 ust. 5 pkt 2a ustawy o świadczeniach, wyłączającej możliwość uzyskania lub pobierania świadczenia pielęgnacyjnego przez osobę opiekującą się niepełnosprawnym, jeśli ta ostatnia osoba pozostaje w związku małżeńskim, postawiony został zarzut naruszenia zasady równości wyrażonej w art. 32 ust. 1 konstytucji, a także płynących z art. 71 ust. 1 konstytucji: nakazu uwzględnienia dobra rodziny w polityce społecznej i gospodarczej państwa oraz gwarancji udzielenia szczególnej pomocy rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej.
Trybunał przypomniał, że podobne zastrzeżenia przesądziły o treści rozstrzygnięć we wcześniejszych sprawach, gdzie ocenie poddano unormowanie będące podstawą przyznawania zasiłku stałego, a więc świadczenia o tych samych celach i funkcjach, co świadczenie pielęgnacyjne. Pozwala to stosować w odniesieniu do kwestionowanego art. 17 ust. 5 pkt 2 lit.a ustawy o świadczeniach identyczne kryteria, co te sformułowane w przywołanych powyżej postępowaniach. Należy zauważyć, że do dnia 1 stycznia 2010 r. istniało dodatkowe kryterium, to jest kryterium dotyczące niskich dochodów, z którego ustawodawca zrezygnował. I mimo że sąd powołał się na te kryteria, to utraciły ono jakiekolwiek znaczenie dla ustalenia, czy warunki przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego są równe, czy też mogą być uznane za dyskryminujące. Zdaniem Trybunału zderzenie zaskarżonego przepisu z wymienionymi kryteriami, jak również kontrowersje związane z wykładnią tego przepisu, występujące w orzecznictwie sądów administracyjnych, dowodzą wadliwości zawartej w nich regulacji. W szczególności Trybunał zauważył, że poszerzenie zakresu podmiotowego świadczenia pielęgnacyjnego, dokonane na mocy ustawy z dnia 17 października 2008 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych, nie znalazło odzwierciedlenia w treści art. 17 ust. 5 pkt. 2 lit. a. Może ono wręcz doprowadzić, tak jak w sprawie zawisłej przed sądem, który wystąpił z pytaniem prawnym, do odmowy przyznania tego wsparcia dziecku w związku z opieką nad jednym z rodziców nawet wówczas, gdy oboje rodzice są osobami niepełnosprawnymi. Rygorystyczne traktowanie tego przepisu przez organy administracji zmusza wręcz osoby wymagające opieki do rezygnacji z pozostawania w związku małżeńskim, tylko bowiem w takim wypadku ich opiekunowie mieliby niekwestionowane prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.
Reasumując, w opinii Trybunału Konstytucyjnego art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach traktowany jako źródło bezwzględnej przesłanki negatywnej dla przyznania wsparcia finansowego osobom sprawującym opiekę nad niepełnosprawnymi nie odpowiada standardom konstytucyjnym, gdyż dyskryminuje pewną kategorię tych osób, a przez to godzi w spójność systemu świadczeń rodzinnych. Dlatego też w uzasadnieniu postanowienia sygnalizacyjnego znalazła się wyraźna sugestia wprowadzenia do ustawy o świadczeniach zasady przesądzającej, że pozostawanie osoby wymagającej opieki w związku małżeńskim nie stanowi negatywnej przesłanki dostępu do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji, gdy małżonek tej osoby także jest osobą niepełnosprawną, a opiekunem obojga jest ich dziecko. Jednocześnie, dla usunięcia wątpliwości, jakie mogłyby powstać wobec określenia "obowiązek alimentacyjny", którym posługuje się art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach, celowe staje się doprecyzowanie, że osobą uprawnioną do świadczenia pielęgnacyjnego jest także ten, na kim ciąży obowiązek podobny obowiązkowi alimentacyjnemu. W związku z tym, projekt zakłada nadanie nowego brzmienia powołanemu przepisowi, jak również art. 17 ust. 1a ustawy o świadczeniach. Również obecne brzmienie art. 17 ust. 5 pkt 4 ustawy o świadczeniach, w którym mowa jest o ustaleniu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego "na to lub na inne dziecko w rodzinie", nie koresponduje z postanowieniem art. 17 ust 1 pkt 2 nowelizowanej ustawy, który to z kolei wprost przyznaje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w przypadku sprawowania opieki przez inne osoby niż matka lub ojciec albo opiekun faktyczny, a zatem w sytuacjach, gdy osobą niepełnosprawną, wymagającą opieki nie jest dziecko w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o świadczeniach. Podobnie ma się rzecz z proponowaną zmianą dotyczącą art. 23 ust. 1 ustawy o świadczeniach - skoro ustawodawca dopuszcza możliwość ubiegania się o wsparcie finansowe w postaci świadczenia pielęgnacyjnego przez osoby wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach, to powinien to uwzględnić także w przepisie określającym, na czyj wniosek następuje ustalenie prawa do tego świadczenia oraz jego wypłata.
Na zakończenie chcę poinformować, że projektowana ustawa przewiduje vacatio legis, które pozwoli na zaplanowanie w budżetach gmin oraz w budżecie centralnym sum niezbędnych na pokrycie świadczeń pielęgnacyjnych, o które będą mogli zwracać się również opiekunowie osób pozostających w związku małżeńskim. Muszę też poinformować, że wraz z wejściem w życie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych poszerzony zostanie krąg osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego, co przy niezmienionej wysokości tego świadczenia będzie niestety powodować wzrost wydatków budżetu państwa w związku z koniecznością zwiększenia dotacji celowej, o której mowa w art. 33 ust. 2 ustawy o świadczeniach. W związku z tym przedstawiciel ministra finansów obecny na posiedzeniu wyraził sceptycyzm co do możliwości sfinansowania przedłożonej propozycji.
W imieniu komisji wnoszę o przyjęcie przedłożonej ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Przypominam, że Komisja Ustawodawcza upoważniła panią marszałek do reprezentowania jej w dalszych pracach.
Czy są pytania do pani marszałek? Nie ma.
Czy w dalszym ciągu obecny pan minister Marek Bucior chciałby zabrać głos w tej sprawie? Panie Ministrze?
(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Marek Bucior: Po wyjaśnieniach pani marszałek... Dziękuję.)
Czy są pytania? Pan senator Bisztyga, proszę.
(Senator Stanisław Bisztyga: Na zakończenie.)
Mam nadzieję, że na zakończenie.
Senator Stanisław Bisztyga:
Panie Ministrze, jakiej grupy to dotyczy? Chodzi mi o liczby.
O tym, co jest najważniejsze, zaczęła mówić pani marszałek. Otóż ja bardzo się boję, że bez pomocy ministerstwa samorządy sobie z tym nie poradzą. Czy przewidujecie państwo jakieś wsparcie - a jeśli tak, to czy to będzie wsparcie w ratach - czy też po prostu zostawimy im zadanie i Skarb Państwa umyje od tego ręce? Mam nadzieję, że tak nie będzie. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Panie Ministrze, proszę bardzo.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy
i Polityki Społecznej
Marek Bucior:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Świadczenie pielęgnacyjne jest świadczeniem finansowanym wprost z budżetu państwa, oczywiście za pośrednictwem gmin, ale to budżet państwa musi zapewnić środki na to świadczenie i zapewnia je. Jedyne, co mogę powiedzieć, to to, że sprawa świadczenia pielęgnacyjnego już w tej chwili wymaga dość dużych nakładów - one zwiększyły się w ostatnim roku ze względu na to, że w przypadku przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego zostało cofnięte kryterium dochodowe. I ta zmiana spowodowała, że w roku 2010 - on już się kończy, a te nowe rozwiązania weszły od 1 stycznia... Szacujemy, że na koniec tego roku zamiast około siedemdziesięciu tysięcy osób uprawnionych będzie ich już jakieś sto osiem tysięcy. Przewidujemy, że niezależnie od tego rozszerzenia, które proponuje Senat, w przyszłym roku świadczenie pielęgnacyjne, ze względu na nabywanie uprawnień przez kolejne osoby, które mają potwierdzenie niepełnosprawności chociażby dziecka... No, ten krąg uprawnionych prawdopodobnie zwiększy się jeszcze do około stu trzydziestu tysięcy osób. Szacujemy też, że osób pozostających w związku małżeńskim, których dotyczy ta sprawa, jest około sześćdziesięciu sześciu tysięcy. W związku z tym nastąpiłoby kolejne rozszerzenie, a jak przedstawialiśmy w naszej opinii, gdyby to dotyczyło aż sześćdziesięciu sześciu tysięcy osób, to musielibyśmy się liczyć z wydatkiem około pół miliarda złotych. No, jeżeli to dodatkowe pół miliarda złotych zostanie skierowane akurat do tego kręgu osób, to ta kwota nie zostanie skierowana na inne ważne cele. Stąd też wyrażany przez nas sceptycyzm, który oczywiście nie oznacza, że nie rozumiemy zasadności przyznania tego świadczenia pielęgnacyjnego. Bo my rozumiemy, że to byłoby zasadne, ale takich różnych spraw, co do których takie działania byłyby zasadne, jest pewnie wiele.
Stanowisko rządu zostanie dopiero przygotowane w ramach pracy sejmowej, bo wtedy szykujemy to stanowisko. Ja w tej chwili przedstawiam tylko pewne zastrzeżenia ministra pracy. To generalne zastrzeżenie jest takie, że jeżeli w ogóle chcemy kierować tę pomoc do osób pozostających w związku małżeńskim, to wydaje nam się, że przede wszystkim nie powinniśmy tego robić w ramach świadczeń rodzinnych. Pierwotnie świadczenia rodzinne - może poza tym jednym elementem, czyli świadczeniem pielęgnacyjnym, które należy się osobom starszym - były kierowane do rodzin wychowujących dzieci, także dzieci uczące się, w tym najpóźniejszym okresie. To jest taka generalna uwaga. Może lepiej by było, gdyby takie rozwiązania znajdowały się w ustawie o pomocy społecznej, a nie w ustawie o świadczeniach rodzinnych, bo my wprowadzamy do tej części dotyczącej świadczeń rodzinnych coraz nowe zobowiązania, a później jesteśmy zdziwieni, że tam, gdzie trzeba wesprzeć rodziny, to wsparcie jest tak trochę wypierane przez inne sprawy. Ale oczywiście co do tych zastrzeżeń będzie przygotowane odpowiednie stanowisko rządu i dopiero wtedy, gdy będę miał takie stanowisko, będę mógł je w pełni prezentować. Dziś zgłaszam tylko pewne uwagi, które wynikają z tego wstępnego, pierwszego etapu prac. Mogę dodać też, że podobne kwestie są przedmiotem prac Sejmu, bo tam też jest jeden taki projekt, tym razem Klubu Lewica, który uznaje za właściwe przyznać to świadczenie pielęgnacyjne. Jeżeli dojdzie dodatkowy projekt, to on się po prostu się zetknie z pozostałymi. My będziemy kompleksowo analizować sytuację. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Ministrze.
Otwieram dyskusję.
Proszę państwa, informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu, ale pan senator Andrzej Grzyb złożył swoje przemówienie do protokołu.
Zamykam dyskusję.
Informuję, że głosowanie nad tym punktem odbędzie się pod koniec posiedzenia Senatu.
Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.
Informuję, że w związku z tym, iż wyczerpaliśmy cały porządek, poza kilkoma punktami, nad którymi będziemy głosowali, tak jak zapowiadałem na samym początku, uroczyście ogłaszam przerwę w obradach Wysokiej Izby do 21.30.
Jeszcze tylko pan senator sekretarz przeczyta komunikaty.
Proszę, Panie Senatorze.
Senator Sekretarz
Sławomir Kowalski:
Posiedzenie Komisji Środowiska oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej w sprawie rozpatrzenia wniosków zgłoszonych podczas debaty do ustawy o zmianie ustawy prawo wodne oraz niektórych innych ustaw odbędzie się bezpośrednio po zakończeniu przerwy opłatkowej o godzinie 15.00 w sali nr 182. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Wysoki Senacie.
(Przerwa w obradach od godziny 13 minut 52
do godziny 21 minut 36)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Wznawiam obrady.
Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.
Powracamy do rozpatrywania punktu dziewiętnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Środowiska, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 1048Z.
Proszę senator sprawozdawcę, panią Jadwigę Rotnicką, o przedstawienie sprawozdania komisji.
Senator Jadwiga Rotnicka:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
W dniu dzisiejszym podczas przerwy odbyło się posiedzenie połączonych komisji, Komisji Środowiska oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.
Komisje zaproponowały wprowadzenie do ustawy szesnastu poprawek. Pozytywnie zaopiniowały piętnaście z nich, czyli wypowiedziały się na tak w przypadku wszystkich, z wyłączeniem poprawki dwunastej. Ona też jest we wspomnianym druku nr 1048Z. Ta nieprzyjęta przez komisję poprawka jest jednocześnie wnioskiem mniejszości. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Proszę sprawozdawcę mniejszości połączonych komisji, pana senatora Zdzisław Pupę, o przedstawienie wniosków mniejszości połączonych komisji.
Senator Zdzisław Pupa:
Proszę o poparcie poprawki mniejszości.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Czy senatorowie wnioskodawcy, pani senator Rotnicka, senator Pupa, senator Wojtczak, chcieliby zabrać głos? Nie widzę zgłoszeń.
Przystępujemy do głosowania.
W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Poprawka pierwsza powoduje, że przyczyny nieosiągnięcia między innymi dobrego stanu ekologicznego jednolitych wód powierzchniowych będą szczegółowo przedstawiane w aktualnym planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, a nie dopiero w kolejnym planie.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 82 obecnych senatorów 81 było za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 148)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka druga doprecyzowuje przepis zwalniający z obowiązku prowadzenia dziennika gospodarowania wodą.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 81 obecnych senatorów 81 głosowało za. (Głosowanie nr 149)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzecia usuwa zbędne powtórzenie części przepisów w celu zapewnienia skrótowości tekstu.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 83 głosowało za. (Głosowanie nr 150)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta ma na celu doprecyzowanie, że określony w ustawie obowiązek ciąży na właścicielu budowli piętrzącej, zaliczanej do I i II klasy na podstawie przepisów prawa budowlanego.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 83 było za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 151)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka piąta usuwa zbędny przepis dotyczący zakresu danych, jakie należy zawrzeć we wstępnej ocenie ryzyka powodziowego od strony morza.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 85 obecnych senatorów 85 głosowało za. (Głosowanie nr 152)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka szósta usuwa zbędne wyrazy dotyczące nazwy map zagrożenia oraz ryzyka powodziowego.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 84 głosowało za. (Głosowanie nr 153)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka siódma ma na celu doprecyzowanie zadań prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej.
Proszę, przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 84 obecnych senatorów 84 głosowało za. (Głosowanie nr 154)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka ósma ma na celu doprecyzowanie terminu składania dokumentów podczas naboru na stanowisko dyrektora regionalnego zarządu.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 84 głosowało za. (Głosowanie nr 155)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dziewiąta nakłada na Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy Instytut Geologiczny obowiązek nieodpłatnego udostępniania określonych informacji szkołom wyższym oraz instytutom naukowo-badawczym.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 85 obecnych senatorów 83 głosowało za, 1 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 156)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dziesiąta wyklucza możliwość finansowania w formie dotacji podmiotowej z budżetu państwa tych zadań wykonywanych przez spółki wodne, na realizację których została udzielona inna dotacja.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 82 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 157)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka jedenasta wskazuje, że pomoc finansowa dla spółek z budżetów jednostek samorządu terytorialnego jest udzielana wyłącznie w formie dotacji celowej.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 85 obecnych senatorów 85 głosowało za. (Głosowanie nr 158)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwunasta ma na celu usprawnienie mechanizmu egzekucji składek i innych świadczeń na rzecz spółki wodnej.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 37 głosowało za, 47 - przeciw. (Głosowanie nr 159)
Poprawka została odrzucona.
Nad poprawkami trzynastą i czternastą głosujemy łącznie. Mają one na celu uzupełnienie nazwy planów przygotowywanych przez dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej oraz prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 84 głosowało za. (Głosowanie nr 160)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka piętnasta powoduje wygaśnięcie stref ochronnych ujęć wody, które zostały ustanowione przed dniem 1 stycznia 2002 r.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 161)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka szesnasta między innymi umożliwia sejmikom województw likwidację aglomeracji wyznaczonych przed dniem 15 listopada 2008 r.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 85 obecnych senatorów 85 głosowało za. (Głosowanie nr 162)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 163)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw.
(Rozmowy na sali)
Chwila technicznej przerwy, problem z aparaturą.
(Rozmowy na sali)
Ogłaszam przerwę do godziny 21.55.
(Przerwa w obradach od godziny 21 minut 44
do godziny 22 minut 02)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Wznawiam obrady.
Proszę zajmować miejsca.
Szanowni Państwo, ze względu na awarię aparatury elektronicznej podczas głosowania nad poprawkami do ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw nie zostały zarejestrowane indywidualne stanowiska głosujących senatorów. Dysponujemy tylko wynikami zbiorczymi, które były państwu odczytywane przez marszałka. Proponuję, aby Senat zaakceptował brak wyników imiennych, bez konieczności potwierdzenia tych głosowań.
Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Senat przyjął przedstawioną propozycję.
Głosów sprzeciwu nie słyszę, czyli Senat przyjął przedstawioną propozycję.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Obrony Narodowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek - druki nr 1058A i 1058B.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę, przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 85 obecnych senatorów 85 głosowało za. (Głosowanie nr 164)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.
Komisja Rodziny i Polityki Społecznej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek - druk nr 1056A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 86 obecnych senatorów 86 głosowało za. (Głosowanie nr 165)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego trzeciego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.
Przypominam, że dzisiaj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja.
Przystępujemy do trzeciego czytania projektu ustawy.
Informuję, że w tej sytuacji trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy proszą o przyjęcie go bez poprawek - druk nr 878S.
Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił senatora Mieczysława Augustyna do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem ustawy oraz projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyniki.
Na 86 obecnych senatorów 86 głosowało za. (Głosowanie nr 166)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników i podjął uchwalę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senatora Mieczysława Augustyna do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego czwartego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Przypominam, że dzisiaj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja.
Przystępujemy do trzeciego czytania projektu ustawy.
Informuję, że w tej sytuacji trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy wnoszą o przyjęcie go bez poprawek - druk nr 945S.
Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił senator Grażynę Sztark do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem ustawy oraz projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Proszę o wyniki.
Na 86 obecnych senatorów 86 głosowało za. (Głosowanie nr 167)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senator Grażynę Sztark do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Ogłaszam przerwę do godziny 22.20, ze względów technicznych...
(Przerwa w obradach od godziny 22 minut 09
do godziny 22 minut 22)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Wznawiam obrady.
Na wniosek klubu PiS ogłaszam przerwę do 23.10.
(Przerwa w obradach od godziny 22 minut 23
do godziny 23 minut 12)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Wznawiam obrady.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwunastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy - Kodeks wyborczy.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 1052Z.
Proszę sprawozdawcę senatora Janusza Sepioła o przedstawienie sprawozdania komisji...
(Senator Stanisław Karczewski: Panie Marszałku, czy...)
(Senator Piotr Zientarski: Panie Marszałku, mam wniosek formalny.)
Zaraz, zaraz.
(Senator Stanisław Karczewski: Panie Marszałku, ja byłem pierwszy.)
(Głos z sali: Nie, nie...)
(Senator Stanisław Karczewski: Ja byłem - można to odtworzyć - pierwszy.)
Panowie Senatorowie...
(Senator Stanisław Karczewski: Ja byłem pierwszy, z całą pewnością.)
Proszę bardzo, pan senator Karczewski.
Senator Stanisław Karczewski:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Panie Marszałku, pan w swojej wypowiedzi powiedział: na posiedzeniu w dniu szesnastego... A my mamy na naszych pulpitach druk z tekstem: na posiedzeniach. Rozmawialiśmy już na ten temat... Czy pan marszałek mógłby wyjaśnić tę różnicę poniekąd literową?
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Czy ma pan jakiś wniosek, Panie Senatorze?
(Senator Stanisław Karczewski: Tak, o sprostowanie tego i o wyjaśnienie.)
(Głos z sali: Były dwa posiedzenia...)
(Rozmowy na sali)
Panie Senatorze, jeżeli ma pan jakiś wniosek formalny, niech pan go zgłosi.
(Rozmowy na sali)
Proszę... Jeżeli nie, to...
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Ale wniosek formalny...)
Proszę uprzejmie.
Senator Stanisław Karczewski:
Panie Marszałku, ja proszę po prostu o wyjaśnienie. Nie wiem, czy to jest...
(Senator Piotr Zientarski: To nie jest wniosek formalny. Nie jest nim prośba o wyjaśnienie...)
(Poruszenie na sali)
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Najpierw było jedno posiedzenie...)
Ja chciałbym zapytać, czy odnosimy się... Bo pan marszałek poprosił pana senatora Sepioła o rozpoczęcia sprawozdania komisji, z posiedzenia komisji...
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Tak, tak.)
Ponieważ już od ponad godziny debatujemy na ten temat, chciałbym wiedzieć...
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Ale my nie debatujemy.
(Senator Piotr Zientarski: ...Nie rozpoczęliśmy...)
W tej chwili rozpoczynamy debatę. Jeżeli pan ma jakiś wniosek formalny, Panie Senatorze...
Senator Stanisław Karczewski:
Panie Marszałku, tak, zgłaszam wniosek formalny.
(Marszałek Bogdan Borusewicz: To proszę go zgłosić.)
Jest to prośba o wyjaśnienie, nad czym debatujemy. Czy debatujemy nad tym, to znaczy czy pan senator Sepioł będzie sprawozdawcą tego druku, który mamy na pulpitach...
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Panie Senatorze, tak. Przytoczyłem numer tego druku.
Jeżeli ma pan jakiś wniosek formalny, to proszę bardzo. Proszę bardzo, Panie Senatorze.
(Senator Stanisław Karczewski: Pan marszałek był uprzejmy powiedzieć...)
(Senator Piotr Zientarski: Dziękuję bardzo...)
Panie Senatorze...
(Senator Piotr Zientarski: Ja byłem pierwszy.)
...pana wniosek nie należy do wniosków formalnych. To, co pan zgłasza, nie należy do wniosków formalnych.
(Senator Stanisław Karczewski: No, w kwestii formalnej...)
Proszę bardzo, pan senator Zientarski.
Senator Piotr Zientarski:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku, z uwagi na fakt, iż protokół posiedzenia trzech komisji nie został przez jednego z przewodniczących podpisany, ja na podstawie art. 48 ust. 2 pkt 6 Regulaminu Senatu uprzejmie proszę o odesłanie sprawy do trzech komisji, to jest do Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Ustawodawczej, w celu przedstawienia Senatowi uzgodnionego sprawozdania.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Czy ktoś zgłasza sprzeciw wobec tego wniosku?
Proszę bardzo. Pan senator Skurkiewicz.
Senator Wojciech Skurkiewicz:
Panie Marszałku, ja zgłaszam sprzeciw, jako że ta kwestia była na posiedzeniu plenarnym omawiana i pan marszałek był...
(Senator Piotr Zientarski: Jaka kwestia?)
Ja panu nie przerywałem.
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Przepraszam. Proszę nie przeszkadzać. Proszę bardzo.)
Pan marszałek był łaskaw ten projekt skierować do komisji. Komisja zajęła się tym projektem, rozpatrzyła, przedstawiła sprawozdanie podpisane przez trzech przewodniczących. W mojej ocenie i w ocenie senatorów Prawa i Sprawiedliwości wniosek pana senatora Zientarskiego jest bezpodstawny i bezprzedmiotowy. Pan marszałek nie może czy też nie powinien dwukrotnie czynić jednego...
(Głos z sali: Musi i może.)
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Proszę o spokój.)
(Senator Piotr Zientarski: Może...)
Ja panu nie przeszkadzałem.
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Proszę bardzo. Niech pan się wypowie, Panie Senatorze. Proszę uprzejmie.)
Nie powinien pan kwestii, która została już rozpoznana, rozpatrzona i zwieńczona przedstawionym sprawozdaniem, ponownie odsyłać do komisji.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Proszę bardzo, pan senator. Pan senator Ortyl, proszę uprzejmie.
Senator Władysław Ortyl:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku, każde zwołanie komisji wymaga odpowiedniego trybu i wymaga decyzji pana marszałka. Ja uważam, że pan marszałek został wprowadzony w błąd przekazanym uzasadnieniem, jeżeli chodzi o potrzebę zwołania komisji. To uzasadnienie brzmiało: jeden z wnioskodawców miał co innego na myśli, a co innego sformułował...
(Głos z sali: To nie z tego powodu...)
Ja bardzo przepraszam, ale senator Witczak mówił to na posiedzeniu komisji. Panowie na nim nie byli, więc niech nie mówią... Ja odnoszę się do tego, co było na posiedzeniu komisji.
(Rozmowy z sali)
W związku z tym... W związku z tym...
(Rozmowy z sali)
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Proszę dać się wypowiedzieć. Wcześniej byliśmy wszyscy...)
W związku z tym, że zgłoszono wniosek o reasumpcję głosowania, co nie mogło mieć miejsca na oddzielnym posiedzeniu komisji, a jednocześnie zmieniono poprzedni wniosek komisji w aż trzech miejscach i wymieszano trzy wnioski, które dotyczyły tej samej sprawy, do tego momentu nie można na podstawie dokumentacji tego, co się działo, rozeznać się, co ostatecznie mamy przed sobą, jaki materiał. Uważam, że nastąpiło bardzo duże nadużycie i bardzo poważne złamanie procedury obowiązującej w Senacie oraz regulaminu.
Wnoszę o to, aby marszałek uznał za niebyłe posiedzenie komisji, które zwołał, dlatego że został wprowadzony w błąd przez wnioskodawców.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Pan senator Karczewski. Proszę bardzo.
Senator Stanisław Karczewski:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Ja bardzo bym chciał przyłączyć się do głosu sprzeciwu i zapytać pana Zientarskiego: jaka jest przyczyna pana wniosku skierowanego do pana marszałka? Czy pan... My, wyrażając zdanie, zabierając głos, chcemy wiedzieć, czy posiedzenie będzie dotyczyło wszystkich punktów, czy na posiedzeniu połączonych komisji będzie się od początku debatować... Jaka jest formalna przyczyna, po prostu jaka jest formalna przyczyna takiego wniosku? Jest godzina 23.19. Dlaczego mamy spotykać się jeszcze raz, dlaczego komisje mają się spotkać i rozpatrywać trzysta szesnaście poprawek? Ja rozumiem, że trzy połączone komisje zajęłyby się w tej chwili, Panie Marszałku, rozpatrywaniem całej ustawy, czyli oceną wszystkich poprawek, ich oceną wyrażoną przez wnioskodawców, przez stronę rządową - której tutaj nie ma... No właśnie, kto będzie na tym posiedzeniu? Czy będzie na tym posiedzeniu ktoś poza senatorami, czy jeszcze zaprosiliście państwo na to posiedzenie wnioskodawców z Sejmu i przedstawicieli rządu, przedstawicieli Państwowej Komisji Wyborczej? No, po co to posiedzenie? Bardzo proszę powiedzieć: czy będziecie państwo debatować nad wszystkimi punktami, które są zawarte w tym druku?
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Panowie Senatorowie...
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Sprawa jest poważna, Panie Marszałku...)
Panowie Senatorowie, jest wniosek, jest i sprzeciw.
(Senator Zdzisław Pupa: Jest wniosek formalny.)
Jest sprzeciw.
(Poruszenie na sali)
(Głos z sali: Ale wniosek formalny...)
Dyskusja o ustaleniu tego, co było... Nie jesteśmy w stanie tego dokonać...
(Senator Zdzisław Pupa: Panie Marszałku, w sprawie formalnej...)
...na posiedzeniu plenarnym. Nie, proszę... Panowie Senatorowie, był wniosek...
(Senator Zdzisław Pupa: Panie Marszałku, proszę o głos w sprawie formalnej. Proszę, w sprawie formalnej, Panie Marszałku.)
W sprawie formalnej?
(Senator Zdzisław Pupa: Tak.)
Pan senator Pupa.
(Senator Stanisław Piotrowicz: Panie Marszałku, większość nie będzie decydowała o tym, czy złamano prawo!)
Jasne, Panie Senatorze.
Pan senator Pupa. Proszę bardzo.
Senator Zdzisław Pupa:
Panie Marszałku, z uwagi na fakt, że nie jestem członkiem Komisji Ustawodawczej, Komisji Praw Człowieka Praworządności i Petycji ani Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, oraz w związku z informacją, która tutaj padła na sali, że jeden z przewodniczących nie podpisał protokołu z dzisiejszego popołudnia, dla mnie ta sytuacja jest sytuacją niejasną. Ja chciałbym przed rozstrzygnięciem zorientować się, dowiedzieć, dlaczego ten formalny protokół nie został podpisany. Chciałbym tego również z uwagi na informacje, które padły tu, na posiedzeniu Wysokiej Izby, że doszło do poważnych naruszeń proceduralnych. Dlatego prosiłbym pana marszałka o uwzględnienie mojego wniosku formalnego o informację dotyczącą zasadności niepodpisania protokołu. Jest to wyjątkowa sytuacja.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Panie Senatorze, ja też nie jestem członkiem tych komisji, w związku z tym jestem w takiej samej sytuacji jak pan.
Był wniosek formalny, był sprzeciw.
Poddaję wniosek pana senatora Zientarskiego pod głosowanie...
(Senator Tadeusz Skorupa: Panie Marszałku, jeszcze ja zgłaszam się w sprawie wniosku formalnego.)
Proszę bardzo. Pan senator Skorupa w kwestii formalnej.
Senator Tadeusz Skorupa:
Panie Marszałku, ja stawiam wniosek o rozpatrzenie... o głosowanie nad sprawozdaniem z posiedzenia, które odbyło się rano, podpisanym przez wszystkich. Niech pan nie pozwoli, aby było głosowanie nad wnioskami, nad którymi dokonano manipulacji. A jeszcze w tej chwili zwołuje się następne posiedzenie, aby tę manipulację w jakiś sposób zakamuflować. Zgłaszam więc wniosek o głosowanie nad tym punktem z uwzględnieniem sprawozdania z godzin porannych. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Pan senator Cichoń. Czy ma pan wniosek formalny?
(Senator Zbigniew Cichoń: Ja króciutko, Panie Marszałku.)
Panie Senatorze, czy ma pan wniosek formalny?
(Senator Zbigniew Cichoń: Wniosek formalny, tak jest.)
Proszę bardzo.
Senator Zbigniew Cichoń:
W kwestii formalnej.
W prawie jest, istnieje od wieków, coś takiego jak res iudicata - rzecz osądzona. Skoro określone rozstrzygnięcie zostało podjęte, to nie można wracać do sprawy, po raz drugi ją rozstrzygać. A myśmy rozstrzygnięcie podjęli już z rana, w związku z czym brakuje podstaw do tego, żeby wracać do tej sprawy. Tak że ja naprawdę nie rozumiem całej tej dyskusji i całego zamieszania.
(Senator Piotr Zientarski: To komisje wyjaśnią...)
I wnoszę o niezwoływanie posiedzenia komisji po raz wtóry, bo uważam, że niepoważne jest to, żebyśmy w nieskończoność debatowali nad tym samym, co już zostało rozstrzygnięte. (Oklaski)
(Senator Piotr Zientarski: Jeszcze nic nie osądzono.)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Proszę państwa, dopuściłem do wymiany zdań. Ale teraz przechodzimy do głosowania.
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Ale są wątpliwości, Panie Marszałku!)
(Senator Ryszard Bender: Pranie mózgu tam będzie.)
Przechodzimy do głosowania.
Kto jest za wnioskiem pana senatora Zientarskiego...
(Senator Jan Dobrzyński: Nie głosujemy!)
...o odesłanie sprawy do Komisji Ustawodawczej, Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Ustawodawczej w celu...
(Senator Piotr Kaleta: Panie Marszałku...)
...przedstawienia uzgodnionego sprawozdania? Kto jest za?
(Senator Piotr Kaleta: Panie Marszałku, wniosek formalny.)
Proszę, najpierw przycisk obecności.
Przystąpiliśmy do głosowania.
(Senator Piotr Kaleta: Wniosek formalny, Panie Marszałku.)
Kto jest za?
(Głos z sali: Senator ma prawo...)
(Senator Waldemar Kraska: Co mamy w tej sytuacji robić?)
(Głos z sali: Przystąpiliśmy do głosowania.)
Kto jest przeciw?
(Senator Piotr Kaleta: Panie Marszałku, to jest bardzo ważna sprawa. Wniosek formalny.)
Kto się wstrzymał?
Proszę o wyniki głosowania.
Na 64 senatorów 54 głosowało za, 4 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 5 nie głosowało. (Głosowanie nr 168)
(Poruszenie na sali)
Wniosek pana senatora Zientarskiego został przyjęty.
(Senator Stanisław Piotrowicz: W kwestii...)
Proszę o zebranie się komisji...
(Senator Stanisław Piotrowicz: Panie Marszałku, w kwestii formalnej.)
...i przedstawienie sprawozdania w dniu dzisiejszym.
Senator Stanisław Piotrowicz:
Panie Marszałku, w kwestii formalnej. Chciałbym zapytać, w jakim trybie... Czy pan marszałek kierował tę sprawę ponownie, w godzinach popołudniowych, do komisji? Jeżeli pan marszałek ponownie ją skierował, to chciałbym wiedzieć, na jakiej podstawie prawnej.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Panie Senatorze, przegłosowaliśmy tę sprawę...
(Poruszenie na sali)
...i będziecie głosowali...
(Senator Stanisław Piotrowicz: Nie możemy głosować nad tym, czy coś jest przestępstwem, czy nim nie jest, Panie Marszałku.)
...będziecie ustalali sprawy na posiedzeniu komisji.
(Senator Piotr Kaleta: Panie Marszałku, pan być może złamał prawo przed chwilą. W związku z tym trzeba sprawę wyjaśnić.)
(Senator Piotr Zientarski: Nie, nie.)
(Senator Krzysztof Majkowski: Możemy przegłosować...)
Zarządzam przerwę do godziny 24.00.
(Senator Zdzisław Pupa: Panie Marszałku, naruszenie...)
Proszę o zebranie się trzech komisji i dokonanie ustaleń w taki sposób, ażeby można było przystąpić do dalszego procedowania.
(Głos z sali: Sala nr 217.)
(Rozmowy na sali)
Komisje zbiorą się w sali nr 217 bezpośrednio po ogłoszeniu przerwy.
(Przerwa w obradach od godziny 23 minut 25
do godziny 23 minut 59)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Wysoka Izbo, uprzejmie donoszę, że przedłużam przerwę do 00.20.
(Przerwa w obradach od godziny 23 minut 59
do godziny 00 minut 22)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Wysoka Komisjo... Przepraszam. Wysoki Senacie, ponieważ komisja w tej chwili obraduje, czeka tam jeszcze dwóch ostatnich dyskutantów, po powzięciu tej informacji podjąłem decyzję, że przedłużam przerwę do 0.34, a jeżeli komisje nie skończą do 0.34, to do jutra do godziny 14.00.
(Przerwa w obradach od godziny 00 minut 22
do godziny 00 minut 37)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Wysoki Senacie, informuję uprzejmie, że posiedzenie komisji zakończyło się jednogłośnym przyjęciem sprawozdania popołudniowego, nad którym zaraz będziemy procedować...
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: ...usankcjonowanym złamaniem...)
...jednogłośnym przyjęciem, Pani Senator.
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Pana marszałka nie interesuje, jak to popołudniowe spotkanie komisji...)
(Rozmowy na sali)
Proszę państwa, na prośbę klubu PiS ogłaszam dziesięciominutową przerwę. Po niej przystąpimy do głosowania. A więc dziesięć minut. O godzinie 00.49 przystępujemy do głosowania.
(Przerwa w obradach od godziny 00 minut 39
do godziny 00 minut 49)