Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Wysoki Senacie, proszę o zajmowanie miejsc, bo chciałbym wznowić obrady.
(Rozmowy na sali)
Powracamy do rozpatrywania punktu dwunastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy - Kodeks wyborczy.
(Senator Czesław Ryszka: Kodeks wybiórczy.)
W przerwach w obradach odbyły się trzy posiedzenia Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Komisje w toku debaty ustosunkowały się do przedstawionych wniosków i przygotowały wspólne, uzgodnione sprawozdanie w tej sprawie. Jest to sprawozdanie z druku nr 1052Z.
Chciałbym prosić pana senatora Janusza Sepioła o przedstawienie tego sprawozdania. Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Janusz Sepioł:
Dziękuję.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie z obrad trzech komisji: Komisji Ustawodawczej, Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Po niełatwych posiedzeniach w dniach 16 i 17 grudnia i po rozpatrzeniu wniosków złożonych w trakcie debaty w dniu 15 grudnia przedstawiają one Wysokiemu Senatowi swoje stanowisko, w którym rekomendują przyjęcie trzystu trzynastu poprawek. Są to zawarte w punkcie oznaczonym rzymską dwójką poprawki nr 1-6, 9-12, 14-18, 20-22, 25-30, 32, 34, 35, 37, 39, 41-43, 46, 47, 50-52, 54-60, 62-64, 66-74, 76-113, 115-118, 120-131, 133-137, 140-155, 157-164, 166-172, 174-185, 187-191, 194-202, 204-216, 218, 220, 222-230, 232-236, 238-254, 256-272, 274-280, 282-316, 318-323, 325-330, 332-336, 338, 340-353, 356-359 oraz 361. Dziękuję bardzo.
(Senator Czesław Ryszka: To jest bubel.)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostali senatorowie sprawozdawcy chcą jeszcze zabrać głos?
(Senator Czesław Ryszka: Ze wstydu nie zabieram...)
Pan senator Piotrowicz, proszę bardzo.
Senator Stanisław Piotrowicz:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Przychodzi nam debatować nad ustawą, której przyjęcie przez tę Izbę okryje nas wszystkich wielkim wstydem. To jest przypadek nienotowany w historii parlamentu, w historii Senatu, żeby do ustawy zawierającej pięćset pięćdziesiąt artykułów było trzysta sześćdziesiąt jeden poprawek. Takiej sytuacji jeszcze nigdy nie było. To pokazuje, z jakim aktem prawnym mamy do czynienia. Śmiem twierdzić, że tylko napięte terminy powodują to, że nie dostrzegliśmy dalszych mankamentów tej ustawy. Nie wiem, dlaczego, z jakich powodów chcemy koniecznie tę ustawę uchwalić. My nie kwestionujemy, ja osobiście nie kwestionuję tego, że taką ustawę trzeba uchwalić. Ale dlaczego to nie ma być rzetelnie przygotowany akt prawny? Dlaczego dokonuje się pewnych zmian o znaczeniu fundamentalnym i ustrojowym odnoszących się do Senatu i czyni się to poza tą Izbą?
Wielokrotnie podnosiliśmy, że to my powinniśmy wypracowywać pewne rozwiązania, które dotyczą nas, które dotyczą tej Izby. Często mieliśmy zarzuty tego rodzaju, że inni decydują, nie pytając nas o głos. Opinia, jaką uzyskaliśmy od eksperta zewnętrznego, wyraźnie wskazywała, że dobrze, że w Sejmie powinięto fragment dotyczący Senatu, dlatego że gdyby Sejm uchwalił to, co wprowadza się tu, w Senacie w tej chwili, byłoby to obarczone zarzutem niekonstytucyjności. A my zbagatelizowaliśmy zastrzeżenie eksperta i zrobiliśmy to na późniejszym etapie tworzenia prawa.
Dysponowaliśmy od samego początku i dysponujemy ekspertyzą, opinią prawną naszego Biura Legislacyjnego. Wielokrotnie z szacunkiem i uznaniem odnosiliśmy się do naszych panów legislatorów. Z dumą mówiliśmy o tym, że są to wspaniali specjaliści, że są lepsi niż gdzie indziej. Byliśmy z tego dumni. Dlaczego nie uszanujemy ich odważnego stanowiska? Stwierdzili oni, że ta ustawa nie powinna być uchwalona. (Oklaski)
Pytam, w imię czego to wszystko się odbywa? W imię czego deprecjonujemy znaczenie tej Izby? W imię czego decydujemy się na uchwalenie aktu prawnego, który nas wszystkich okryje wstydem? Dlaczego to robimy?
My nie kwestionujemy poszczególnych rozwiązań prawnych, ale chcemy, żeby ten akt prawny był rzetelną legislacją, żebyśmy nie uchwalali kodeksu... To nie jest stan powodujący zagrożenie państwa polskiego, to nie jest akt prawny, który musi być uchwalony tej nocy, bo pracujemy nad tym aktem prawnym już kolejną noc. W takich warunkach na pewno nie da się tworzyć i stanowić dobrego prawa.
Do tego wszystkiego doszły jeszcze zawirowania na ostatnim etapie prac legislacyjnych. Nie będę powtarzał już tego wszystkiego z tego względu, że chcę uszanować państwa czas. Jest wiele niejasności, było wiele zdarzeń, które, przykro o tym powiedzieć, podważają zaufanie do nas samych. I przykro jest o tym mówić w dniu tak szczególnym jak dzisiejszy, w którym to łamaliśmy się opłatkiem i życzyliśmy sobie wszystkiego co najlepsze. Teraz, ze względu na ten krótki moment posiedzenia komisji, należałoby, jak się wydaje, stracić szacunek do niektórych kolegów, a nie chciałbym tego czynić, bo chciałbym zawsze z życzliwością patrzeć na wszystkich, którzy są w tej Izbie. Ale jeżeli wbrew faktom podnosi się pewne okoliczności, to cóż mi pozostaje?
Drodzy Państwo, myślę, że dla dobra tej Izby nie powinniśmy tej ustawy uchwalać. Dlatego gorąco proszę, myśląc o szacunku dla każdego z nas, o szacunku dla tej Izby: nie twórzmy prawa w takim trybie, który jest obarczony... Bo sam sposób procedowania nad tą ustawą czyni zasadnym zarzut niekonstytucyjności tej ustawy. Jest określone, jak należy procedować nad tego rodzaju aktami prawnymi. Mówi się, że to jest kodeks wyborczy. To rodzi się pytanie, dlaczego w Sejmie nie uruchomiono komisji kodyfikacyjnej. Dlaczego ten akt prawny nie przeszedł przez komisję kodyfikacyjną, a przybrał miano kodeksu?
Sami państwo widzicie, jak wiele nieprawidłowości jest w tym zakresie. I myślę, że ten akt prawny wcześniej czy później trafi do Trybunału Konstytucyjnego.
(Senator Stanisław Karczewski: Wcześniej.)
A wtedy, jak sądzę, nam wszystkim będzie wstyd nie tylko za to, że uchwaliliśmy zły akt prawny, ale i za to, że zasadniczo przy tym poróżniliśmy się i to jeszcze w takim przedświątecznym dniu, w którym łamaliśmy się opłatkiem.
Drodzy Państwo, gorąco proszę: w imię dobra legislacji, w imię dobra tego państwa, w imię dobrych obyczajów i szacunku człowieka do człowieka odrzućcie państwo ten projekt ustawy. (Oklaski)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Przystępujemy do głosowania.
W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie ustawy, a następnie, jeżeli odrzucimy ten wniosek, nad przedstawionymi poprawkami.
Proszę państwa, przystępujemy do głosowania nad wnioskiem panów senatorów Piotra Łukasza Andrzejewskiego i Stanisława Piotrowicza o odrzucenie ustawy - Kodeks wyborczy oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks wyborczy.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za tym wnioskiem?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Podaję wyniki: na 87 obecnych senatorów 32 głosowało za, 55 - przeciw. (Głosowanie nr 169)
Wniosek o odrzucenie został odrzucony.
Zatem możemy głosować nad przedstawionymi poprawkami.
I teraz, Wysoki Senacie, chciałbym przyjąć następującą procedurę. Będzie kilka głosowań blokowych. Mógłbym za każdym razem czytać wszystkie numery poprawek, ale skoro mają je państwo w odpowiednich miejscach naszego dokumentu, druku nr 1052Z, to może dla pewności będę podawał tylko pierwszą i ostatnią poprawkę, której dany blok dotyczy, bo czasami ma to trzydzieści elementów. Te poprawki zawarte w blokach to są poprawki formalno-redakcyjne, więc...
Tak, Panie Marszałku?
(Rozmowy na sali)
No dobrze, jeżeli pan marszałek sobie tego życzy, to mogę czytać wszystkie numery poprawek.
Proszę państwa, w takim razie będę czytał wszystkie numery poprawek, mimo że to będzie mniej, że tak powiem... No, ale tak będę to procedował. Dobrze.
W takim razie, proszę państwa, przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.
Poprawki nr 1 i 361 oraz poprawki nr 1 i 18 z zestawienia do ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks wyborczy zmieniają tytuł ustawy. Przegłosujemy je łącznie.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 170)
Poprawki zostały przyjęte.
Teraz, proszę państwa, następne poprawki, które przegłosujemy łącznie. Odczytam ich numery. To poprawki nr 2, 5, 14, 47, 51, 52, 56, 59, 64, 71, 87, 94, 95, 97, 98, 108, 109, 110, 129, 150, 161, 201, 202, 205, 243, 248, 249, 311 i 357. Umieszczają one przepisy we właściwym miejscu w strukturze ustawy.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 87 obecnych senatorów wszyscy byli za. (Głosowanie nr 171)
Te poprawki zostały przyjęte.
Proszę państwa, teraz kolejny blok poprawek. To poprawki nr 3, 11, 16, 18, 25, 79, 80, 82, 99, 103, 118, 126, 128, 147, 167, 174, 175, 190, 191, 198, 246, 274, 305, 306 i 341. Mają one charakter redakcyjny.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 172)
Przyjęte.
Proszę państwa, teraz poprawki nr 4, 6, 17, 20 i 140. Korelują one terminologię ustawy z ustawą o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz kodeksem cywilnym.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję bardzo.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 173)
Poprawki zostały przyjęte.
Proszę państwa, teraz kolejny blok poprawek. To poprawki nr 7, 8, 19, 23, 31, 33, 36...
(Głos z sali: Te są wykluczone.)
A, przepraszam. Pardon. Bardzo się cieszę z tego, że te poprawki są wykluczone. W związku z tym nie będę czytał ich numerów.
Poprawka nr 9 ujednolica przesłanki pozbawienia prawa wybieralności we wszystkich wyborach.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 174)
Poprawka została przyjęta.
Teraz blok poprawek. To poprawki nr 10, 30, 35, 46, 54, 67, 70, 73, 88, 105, 107, 130, 164, 172, 188, 196, 204, 209, 210, 265, 268, 277, 282, 285, 297, 345 i 349. Eliminują one błędną technikę odsyłania w ramach jednego aktu normatywnego.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 175)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawki nr 12, 283, 288, 299, 328 zmierzają do konsekwentnego posługiwania się w ustawie pojęciem "środek prawny".
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 176)
Przyjęte.
Poprawka nr 13 zmierza do tego, aby stałe obwody głosowania za granicą tworzone były wyłącznie wtedy, jeżeli na terenie obwodu przebywa co najmniej stu wyborców.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 9 było za, 54 - przeciw, 24 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 177)
Poprawka została odrzucona.
Poprawki nr 15 i 43 eliminują przepisy nakładające na wójta obowiązek informowania wyborcy o wyborach.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Podaję wyniki.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 178)
Poprawki zostały przyjęte.
Teraz, proszę państwa, długa seria poprawek. Odczytam ich numery. To poprawki nr 21, 27, 28, 29, 37, 42, 50, 55, 60, 63, 68, 69, 78, 84, 85, 90, 92, 96, 100, 101, 104, 112, 113, 115, 120, 121, 124, 134, 151, 152, 177, 179, 182, 183, 189, 195, 197, 199, 207, 220, 234, 235, 240, 244, 252, 254, 256, 257, 263, 267, 280, 289, 291, 292, 294, 302, 310, 313, 320, 326, 329, 335, 346 i 350. Eliminują one z ustawy przepisy niemające wartości normatywnej, które co do zasady są powtórzeniem innych przepisów zawartych w ustawie.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję, Wysoki Senacie.
87 obecnych senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 179)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawki nr 22, 26, 41, 76, 122, 125, 136, 155, 178, 239, 344 i 347 zmierzają do zapewnienia zgodności przepisów upoważniających z konstytucją oraz zasadami techniki prawodawczej.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 180)
Przyjęte.
Poprawka nr 24 zmierza do tego, aby wyborca mógł być wpisany do rejestru wyborców, jeżeli złoży wniosek w tej sprawie nie później niż trzydzieści dni przed wyborami.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 2 było za, 85 - przeciw. (Głosowanie nr 181)
Odrzucona.
Poprawki nr 32, 62 i 312 eliminują z ustawy przepisy umożliwiające głosowanie w systemie Braille'a.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
(Głos z sali: A poprawki nr 28 i 29?)
(Głos z sali: Były wcześniej w tym ciągu poprawek.)
Były przegłosowane łącznie z poprawką nr 21, 27 i innymi.
Po tym wyjaśnieniu podam wyniki głosowania nad poprawką nr 32, 62 i 312.
Na 87 obecnych senatorów 57 głosowało za, 1 - przeciw, 29 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 182)
Poprawki zostały przyjęte.
I znowu ciąg poprawek. Poprawki nr 34, 39, 58, 72, 74, 83, 106, 143, 144, 149, 176, 187, 194, 200, 228, 229, 247, 250, 259, 264, 266, 272, 300, 307, 308, 336, 351, 356 i 358 poprawiają błędne odesłania.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 183)
Przyjęte.
Poprawka nr 45 zmierza do tego, aby do spisu wyborców sporządzanego przez konsula wpisywano obywatela polskiego bez względu na to, czy posiada on ważny polski paszport.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 33 było za, 54 - przeciw. (Głosowanie nr 184)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka nr 48 zmierza do tego, aby w przypadku zarządzania głosowania w ciągu dwóch dni w obwodach utworzonych na polskich statkach morskich głosowanie przeprowadzano jedynie drugiego dnia.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 senatorów, 33 za, 54 przeciw. (Głosowanie nr 185)
Poprawka odrzucona.
Poprawki nr 49 i 53 dodają przepis instrukcyjny, stanowiący, że lokal wyborczy powinien być tak urządzony, aby zapewniał warunki tajności głosowania, oraz tak, aby w miejscu głosowania zapewniona była możliwość swobodnego zapoznania się z treścią kart wyborczych.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 32 głosowało za, 55 - przeciw. (Głosowanie nr 186)
Odrzucone.
Poprawki nr 57, 77, 154, 157, 158, 241, 242, 251 i 253 eliminują zbędne wskazanie formy aktu, jakim rozstrzygają Państwowa Komisja Wyborcza oraz prezydent.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 86 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 187)
Przyjęte.
Poprawki nr 65 i 355 formułują zakaz wynoszenia z lokalu wyborczego karty wyborczej oraz sankcję w przypadku złamania tego zakazu.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 33 głosowało za, 54 - przeciw. (Głosowanie nr 188)
Odrzucone.
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Czyli można wynosić?)
(Wesołość na sali)
Poprawka nr 66 zmierza do tego, aby obywatel Unii Europejskiej niebędący obywatelem polskim, chcąc skorzystać z pełnomocnika do głosowania, musiał legitymować się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wydanym przez polski organ.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 54 głosowało za, 32 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 189)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka nr 75 zmierza do tego, aby w głosowaniu korespondencyjnym konsul mógł przekazywać obwodowej komisji wyborczej koperty zwrotne najpóźniej w dniu głosowania.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 32 głosowało za, 55 - przeciw. (Głosowanie nr 190)
Odrzucona.
I znowu ciąg poprawek. Poprawki nr 81, 166, 206, 208, 211, 212, 227, 236, 245, 258, 260, 261, 262, 269, 270, 279, 290, 304, 316, 323, 327, 333, 334, 338 i 352 ujednolicają procedurę w poszczególnych wyborach.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 56 głosowało za, 31 - przeciw. (Głosowanie nr 191)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawki nr 86, 89 i 93 przesądzają, iż komitet wyborczy organizacji może utworzyć wyłącznie stowarzyszenie i stowarzyszenie zwykłe.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Podaję wyniki.
86 obecnych, wszyscy za. (Głosowanie nr 192)
Przyjęte.
Poprawki nr 91 i 102 uzupełniają przepisy określające procedurę zawiadamiania Państwowej Komisji Wyborczej o utworzeniu komitetu wyborczego wyborców.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 obecnych, wszyscy za. (Głosowanie nr 193)
Przyjęte.
Poprawka nr 111 modyfikuje definicję agitacji wyborczej, przyjmując, że jest nią wyłącznie publiczne nakłanianie lub zachęcanie do głosowania w określony sposób lub na określonego kandydata.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 obecnych, wszyscy za. (Głosowanie nr 194)
Przyjęta.
Poprawki nr 114 i 119 zmierzają do tego, aby agitacja wyborcza oraz publikowanie sondaży były zakazane wyłącznie w dniu wyborów.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 32 głosowało za, 55 - przeciw. (Głosowanie nr 195)
Odrzucone.
I znowu blok. Poprawki nr 116, 117, 123, 127, 131, 133, 135, 137, 141, 148, 153, 159 i 353 formułują odesłania do innych aktów normatywnych zgodnie z zasadami techniki prawodawczej.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
87 obecnych, wszyscy za. (Głosowanie nr 196)
Poprawki przyjęte.
Poprawka nr 138 koreluje terminologię ustawy...
(Głos z sali: Poprawki nr 138, 139 wykluczone...)
A, tak, bardzo przepraszam, już przechodzę do poprawek nr 142, 145 i 146, które eliminują wątpliwości interpretacyjne w zakresie przepisów określających przesłanki odrzucenia sprawozdania finansowego komitetu wyborczego oraz przepisów o przepadku korzyści majątkowych przyjętych przez komitet wyborczy z naruszeniem przepisów ustawy.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
86 obecnych, wszyscy za. (Głosowanie nr 197)
Przyjęte.
Poprawka nr 156 wprowadza obligatoryjność tworzenia przez właściwe organy wyborcze na czas wyborów inspekcji w celu realizacji przepisów ustawy.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 32 głosowało za, 55 - przeciw. (Głosowanie nr 198)
Odrzucona.
Poprawka nr 160 koreluje ze sobą przepisy określające zadania Państwowej Komisji Wyborczej.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 86 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 199)
Przyjęta.
Poprawki nr 162, 168, 169 korelują ze sobą przepisy nakładające obowiązek zapewnienia obsługi techniczno-materialnych warunków pracy komisjom wyborczym.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
86 obecnych, wszyscy za. (Głosowanie nr 200)
Przyjęte.
Poprawki nr 163, 215, 216, 222, 223, 224, 225, 226, 230, 232 i 233 wprowadzają jednomandatowe okręgi wyborcze w wyborach do Senatu z założeniem jednej tury.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 87 obecnych senatorów 55 głosowało za, 32 - przeciw. (Głosowanie nr 201)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka nr 170 zmierza do tego, aby w wyborach samorządowych obwodowe komisje wyborcze powoływała właściwa terytorialna komisja wyborcza.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
86 obecnych, wszyscy za. (Głosowanie nr 202)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka nr 171 zmierza do tego, aby obwodowa komisja wyborcza w wyborach do Sejmu i Senatu, wyborach do Parlamentu Europejskiego oraz wyborach prezydenta powołana była najpóźniej na dwadzieścia jeden dni przed dniem wyborów.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 obecnych, wszyscy za. (Głosowanie nr 203)
Przyjęta.
Poprawka nr 183...
(Głos z sali: Nie, wykluczona.)
(Głos z sali: Poprawka nr 180...)
Tak, tak, wykluczona, przepraszam bardzo.
Poprawki nr 180, 181, 184 i 185 zmierzają do uwzględnienia w przepisach o ustroju Państwowej Komisji Wyborczej zasad kształtowania ustroju organów władzy publicznej przyjętych przez ustawodawcę w innych aktach normatywnych.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
87 obecnych, wszyscy za. (Głosowanie nr 204)
Przyjęte.
Poprawka nr 186 zmierza do ustanowienia zasady, iż istotne z punktu widzenia państwa akty o charakterze nienormatywnym publikuje się w Dzienniku Urzędowym "Monitor Polski".
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 31 głosowało za, 56 - przeciw. (Głosowanie nr 205)
Odrzucona.
Poprawka nr 193 eliminuje z ustawy przepisy o parytetach wyborczych na listach kandydatów.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 31 głosowało za, 56 - przeciw. (Głosowanie nr 206)
Odrzucona.
Teraz, jak rozumiem, poprawka nr 203.
(Głos z sali: Wykluczona.)
(Głos z sali: Poprawka nr 203 jest wykluczona.)
Wykluczona, przepraszam.
To teraz poprawki nr 213 i 238, które ujednolicają przepisy dotyczące limitów czasu antenowego dla rozpowszechniania audycji wyborczych w regionalnych programach Telewizji Polskiej oraz Polskiego Radia.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 86 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 207)
Poprawka przyjęta.
Poprawka nr 214 zwiększa wysokość limitu na agitację wyborczą w wyborach do Senatu z 18 do 27 gr.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję bardzo.
Na 87 senatorów 86 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 208)
A więc o 50% wzrosły limity na agitacją wyborczą.
Poprawka nr 217 zmniejsza liczbę podpisów wymaganych do zgłoszenia kandydata na senatora do tysiąca pięciuset.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 35 głosowało za, 50 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 209)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka nr 218 zmierza do tego, by utrzymać obecnie obowiązującą liczbę podpisów wymaganych do zgłoszenia kandydata na senatora, to znaczy trzy tysiące.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 53 głosowało za, 5 - przeciw, 29 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 210)
Poprawka została przyjęta.
I teraz, proszę państwa, znowu jest blok poprawek. Poprawki nr 271, 276, 278, 286, 293, 295, 296, 298, 301, 303, 309, 314, 315, 318, 319, 322, 325, 332 i 340 oraz poprawka nr 10 z zestawienia do ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks wyborczy zmierzają do tego, aby proporcjonalne wybory do rady gminy przeprowadzane były wyłącznie w miastach na prawach powiatu.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 55 głosowało za, 32 - przeciw. (Głosowanie nr 211)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka nr 273 wprowadza zasadę, że wybory do organów stanowiących samorządu terytorialnego przeprowadzane będą tylko w maju i czerwcu.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 32 głosowało za, 55 - przeciw. (Głosowanie nr 212)
Poprawka została odrzucona.
Poprawki nr 275 i 348 wprowadzają brakujące przepisy dotyczące ogłaszania wyników głosowania na obszarze kraju w wyborach do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego i w wyborach wójtów, burmistrzów, prezydentów miast.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Podaję wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 57 głosowało za, 30 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 213)
Poprawki przyjęte.
Poprawki nr 284 i 287 dodają brakujące przepisy dotyczące procedury tworzenia komitetu wyborczego organizacji w wyborach do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 86 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 214)
Poprawki przyjęte.
Poprawki nr 317...
(Głosy z sali: 321.)
A, przepraszam. Tak, zgadzam się.
Poprawka nr 321 zmienia sposób ustalania wyników głosowania w wyborach proporcjonalnych do rad gmin, przyjmując metodę d'Hondta.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 86 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 215)
Senat jest za d'Hondtem.
(Rozmowy na sali)
(Głos z sali: A 316?)
(Głos z sali: Już była.)
Według mojego spisu teraz nr 330.
(Głos z sali: Teraz 330.)
Tak jest, dziękuję.
Poprawka nr 330 określa sposób stosowania parytetów na listach kandydatów w wyborach do rad powiatów w okręgach trzymandatowych.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
(Rozmowy na sali)
Widzę, że niektórzy długo się zastanawiają.
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 70 głosowało za, 11 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 216)
Poprawka została przyjęta.
Poprawki nr 342 i 343 wprowadzają zasadę, że w sytuacji, gdy którykolwiek z dwóch kandydatów w drugiej turze wyborów wójta wycofa zgodę na kandydowanie, utraci prawo wyborcze albo umrze, w podobnym głosowaniu bierze udział jeden kandydat.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 86 obecnych senatorów 85 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 217)
Poprawki przyjęte.
Poprawka nr 359 jest konsekwencją przyjęcia poprawek o jednomandatowych okręgach wyborczych i dokonuje podziału kraju na takie okręgi. Poprawka różni się od poprawki następnej tym, że nie zmienia dotychczasowej liczby senatorów wybieranych w danym województwie oraz inaczej rozmieszcza niektóre powiaty w okręgach wyborczych w województwach: łódzkim, podkarpackim, pomorskim i śląskim.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 55 głosowało za, 32 - przeciw. (Głosowanie nr 218)
Poprawka została przyjęta.
Proszę państwa, wyczerpaliśmy poprawki.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wysoki Senacie, na 87 obecnych senatorów 55 głosowało za, 32 - przeciw. (Głosowanie nr 219)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy - Kodeks wyborczy.
Powracamy do punktu trzynastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks wyborczy.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisji Ustawodawczej i Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, które przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie - jest to druk nr 1053Z.
Pan senator Janusz Sepioł jest sprawozdawcą.
Panie Senatorze, mównica jest pańska.
Senator Janusz Sepioł:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Komisja Ustawodawcza, Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej na posiedzeniu w dniu 16 grudnia, po analizie wniosków zgłoszonych podczas debaty w dniu 15 grudnia, zdecydowały o rekomendowaniu Wysokiemu Senatowi przyjęcia zawartych w punkcie oznaczonym rzymską dwójką poprawek nr 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16 i 18. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca chcą zabrać głos? Nie. Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania.
Przypominam, że nad wnioskiem o odrzucenie ustawy głosowaliśmy łącznie z wnioskiem o odrzucenie ustawy - Kodeks wyborczy i został on odrzucony. W związku z tym głosujemy nad przedstawionymi poprawkami, z tym że nad niektórymi z nich głosowaliśmy już wcześniej, z poprzednią ustawą.
Poprawki nr 2, 7, 9, 12, 13 i 14 mają charakter redakcyjny i zmierzają do usunięcia oznaczeń i tytułów rozdziałów w ustawie, do przeniesienia przepisów we właściwe miejsca oraz poprawienia błędnych odesłań oraz innych błędów.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 85 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 220)
Poprawki przyjęte.
Poprawki nr 3, 11, 15 i16 zmierzają do wprowadzenia wyraźnej vacatio legis, która ma wynosić sześć miesięcy.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Podaję wyniki.
Na 83 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 221)
Poprawki przyjęte.
Poprawki nr 4 i 17 są już wykluczone.
Poprawki nr 5, 6 i 8 mają na celu ustanowienie reguły, że pierwszą sesję organów stanowiących samorządu terytorialnego zwołuje komisarz wyborczy.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 222)
Poprawki przyjęte.
I możemy głosować, proszę państwa, nad całością uchwały.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Podaję wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 55 głosowało za, 32 - przeciw. (Głosowanie nr 223)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks wyborczy.
Dziękuję państwu.
(Głos z sali: Teraz jeszcze oświadczenia.)
Proszę państwa, dziesięć sekund przerwy technicznej.
(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Grażyna Sztark)
Wicemarszałek Grażyna Sztark:
Informuję, że protokół sześćdziesiątego siódmego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.
Zamykam sześćdziesiąte siódme... A nie, jeszcze nie.
(Głos z sali: Jeszcze oświadczenia.)
Ale kiedy oświadczenia są? Czy w ogóle są jeszcze oświadczenia?
(Głos z sali: Są, są oświadczenia.)
Jeszcze, tak?
Szanowni Państwo, w związku z podjętymi uchwałami proszę senatorów sprawozdawców o reprezentowanie Senatu w toku rozpatrywania uchwał Senatu przez komisje sejmowe.
Informuję, że porządek obrad sześćdziesiątego siódmego posiedzenia Senatu został wyczerpany.
Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.
Informuję państwa senatorów, że oświadczenia złożone do protokołu zostaną zamieszczone w urzędowej wersji sprawozdania stenograficznego. Oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż pięć minut. Przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, przy czym nie może ono dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia Senatu. Marszałek odmówi przyjęcia niewygłoszonych oświadczeń, których treści nie można ustalić lub których wygłoszenie przez senatora nie byłoby możliwe w przysługującym na to czasie, czyli w ciągu pięciu minut. Nad oświadczeniem senatorskim nie przeprowadza się dyskusji.
Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos?
Do głosu zapisali się panowie Marek Konopka i Józef Bergier.
(Głos z sali: I koniec.)
I koniec, tak jest.
Bardzo proszę.
Senator Marek Konopka:
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Szanowni Państwo!
W imieniu własnym i senatora Piotra Gruszczyńskiego kieruję oświadczenie do ministra finansów, pana Jacka Rostowskiego.
W związku z trwającymi pracami nad budżetem państwa na rok 2011 zwracam się z prośbą o zwiększenie nakładów finansowych na bieżące utrzymanie i konserwację urządzeń melioracyjnych na terenie województwa warmińsko-mazurskiego o kwotę 10 milionów zł w roku 2011.
Województwo warmińsko-mazurskie charakteryzuje się pewną specyfiką wynikającą z faktu istnienia obszaru o zwyczajowej i funkcjonalnej nazwie Żuławy Elbląskie. Na tym terenie są kilometry wałów przeciwpowodziowych, dziesiątki stacji pomp i setki budowli piętrzących, a nade wszystko tysiące hektarów depresji. Utrzymywanie tego w stanie sprawności produkcyjnej wymaga wielomilionowych nakładów na konserwację urządzeń melioracyjnych oraz na ich utrzymanie. Te urządzenia, choć sprawne, ze względu na swój wiek wymagają jednak znacznie większych nakładów na utrzymanie ich sprawności. Jest to jednocześnie obszar o jednym z najwyższych w kraju stopni zagrożenia wszystkimi rodzajami powodzi trwającego przez cały rok. Tu funkcjonuje większość stacji pomp, w tym wszystkie o największej wydajności, czasie pracy i wynikającej z tego kosztochłonności. Utrzymanie samych tylko stacji pomp pochłonie w 2011 r. około 6 milionów zł. To jest przeszło połowa środków przewidzianych w budżecie województwa na utrzymanie urządzeń melioracyjnych.
Województwo warmińsko-mazurskie to nie tylko Żuławy - na pozostałym jego obszarze również istniej wiele urządzeń melioracyjnych, które zabezpieczają tereny przed powodzią i podtopieniami, a ich bieżące utrzymanie także wymaga znacznych nakładów finansowych. W budżecie państwa na rok 2011 została na ten cel zaplanowana kwota 11 milionów 625 tysięcy zł, stanowiąca zaledwie 33% rzeczywistych potrzeb. Jest to kwota dalece niewystarczająca do tego, by w pełni zaspokoić istniejące potrzeby, niewystarczająca nawet na te działania, które są niezbędne dla bezpiecznego funkcjonowania zagrożonych obszarów.
Zwiększone środki umożliwią wykonanie wszystkich prac niezbędnych dla właściwego działania urządzeń melioracyjnych, co poprawi jednocześnie stan bezpieczeństwa mieszkańców w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Utrzymanie melioracji wodnych podstawowych realizowane jest przez samorząd województwa na koszt budżetu państwa jako zadanie z zakresu administracji rządowej na podstawie ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne. Dla zobrazowania ilościowego stanu urządzeń melioracyjnych województwa warmińsko-mazurskiego pozwalam sobie przedstawić następujące dane. Rzeki i kanały to 6 tysięcy 491 km. Jest to najwięcej w kraju, niemal dwukrotnie więcej niż średnia krajowa. Są dziewięćdziesiąt trzy stacje pomp - niemal dwukrotnie więcej niż średnia krajowa. Wały przeciwpowodziowe liczą 441 km, do tego jest osiemset siedemdziesiąt osiem budowli piętrzących. Te dane wskazują, że należy ten budżet dla województwa warmińsko-mazurskiego zwiększyć o 10 milionów zł. I proszę pana ministra o to, by uwzględnił tę kwotę w budżecie państwa na 2011 r. Dziękuję serdecznie.
Wicemarszałek Grażyna Sztark:
Na pewno minister będzie bardzo zadowolony.
(Senator Marek Konopka: Dziękuję serdecznie.)
I ja dziękuję ślicznie.
Bardzo proszę, teraz zapraszam na mównicę pana senatora Bergiera.
Bardzo proszę.
Senator Józef Bergier:
Pani Marszałek, Wysoka Izbo, zerkam na zegar i zastanawiam się, czy to jest 13.38, ale nie, to jednak 1.38.
(Wicemarszałek Grażyna Sztark: Tak, 1.38. Ma pan pięć minut do dyspozycji.)
Moje oświadczenie będzie dotyczyło spostrzeżeń odnośnie do wyborów samorządowych, które odbyły się w dniach 21 listopada i 5 grudnia, a które wykazały, że w zdecydowanej większości gmin wójtami, burmistrzami i prezydentami zostali wybrani dotychczasowi gospodarze tychże gmin. Można powiedzieć, że fakt ten świadczy o wysokiej ocenie dotychczas sprawujących swe funkcje wójtów, burmistrzów czy prezydentów. Są jednak głosy wyborców, którzy uważają, że wielokadencyjność tworzy swoisty zamknięty krąg, tak że nowi kandydaci mają duże trudności w ubieganiu się o mandat gospodarza gminy. Powstaje pytanie, dlaczego na przykład tak rzadko na start w wyborach w małych gminach decydują się dyrektorzy szkół czy nauczyciele. Często, w ocenie wielu osób, nieprzypadkowo nie poddają się oni temu sprawdzianowi.
Szanowni Państwo, wydaje się, że warto rozważyć wprowadzenie ograniczenia liczby kadencji odnośnie do sprawowania tej władzy. Warto przy tej okazji przypomnieć, że dwukadencyjność obowiązuje na przykład rektorów uczelni.
Wysoka Izbo! Należę do tej grupy wyborców, którzy uważają, że warto rozpocząć kolejną dyskusję nad wielokadencyjnością - na przykład dwie kolejne kadencje, następnie zachowanie przerwy i możliwość startowania w kolejnych wyborach. Pragnę zauważyć, że taka formuła pozwoliłaby sprawować władzę samorządową przez szesnaście lat i, co w mojej ocenie najważniejsze, dałaby szansę innym kandydatom. To spowodowałoby, że rywalizacja o stanowisko burmistrza, wójta czy prezydenta byłaby znacznie ciekawsza. Jeżeli ktoś, kto sprawował władzę przez dwie kolejne kadencje, był dobrym gospodarzem i zgodnie z regulaminem dałby innym możliwość wystartowania w kolejnych wyborach, to jestem przekonany, że wyborcy zatęskniliby za nim i mógłby sprawować władzę przez kolejne osiem lat. Dziękuję za uwagę.
Wicemarszałek Grażyna Sztark:
Dziękuję bardzo.
Lista mówców została wyczerpana.
(Senator Marek Konopka: Nie, jeszcze jeden.)
Zapraszam serdecznie jeszcze pana senatora Woźniaka.
Proszę uprzejmie.
Czy pan senator Jaworski...
(Senator Kazimierz Jaworski: Nie, nie, ja jestem słuchaczem, inaczej kolegom byłoby przykro.)
Bardzo, bardzo.
Senator Henryk Woźniak:
To się chwali.
Pani Marszałek! Wysoka Izbo!
Mimo późnej pory chciałbym z tego miejsca zwrócić się do ministra infrastruktury w sprawie budowy drogi szybkiego ruchu S3 na odcinku lubuskim. Jeśli chodzi o drogę S3 na odcinku ze Szczecina do Gorzowa, to dwie części, ze Szczecina do Pyrzyc i z Pyrzyc do Myśliborza, zostały już wybudowane i oddane do eksploatacji, a trzecia część, z Myśliborza do Gorzowa, jest na ukończeniu. Niestety budowa odcinka lubuskiego od Gorzowa do Świebodzina, który stworzyłby możliwość połączenia - takie było założenie - drogi szybkiego ruchu S3 z autostradą A2, budowaną na odcinku od Nowego Tomyśla do Świecka, bardzo, bardzo się ślimaczy. Ślimaczy się i jest to zupełnie niezrozumiałe, bowiem preselekcja dotycząca wyboru wykonawcy odcinka między Gorzowem a Świebodzinem została dokonana już wiosną tego roku. Mimo że od tamtej pory upłynęło kilka miesięcy, nadal nie rozstrzygnięto przetargu. Co więcej, kilkakrotnie wyznaczane terminy przetargu na budowę odcinka od Gorzowa do Świebodzina zostały odwołane. Pojawiają się domysły - tak to mogę określić - że odwoływanie z niewiadomych przyczyn przetargów na budowę tego odcinka drogi szybkiego ruchu S3 zakończy się tym, że w przyszłym roku w ogóle nie będą ogłaszane przetargi na budowę wspomnianego odcinka. Działoby się tak ze względu na ewentualny zamiar koncentracji środków finansowych na budowę dróg związanych z dojazdem do stadionów, na których będą się odbywać mistrzostwa Europy Euro 2012. Oznaczałoby to brak połączenia odcinka S3 ze Szczecina do Gorzowa, częściowo już wybudowanego, będącego na ukończeniu, z autostradą A2. To z kolei byłoby zupełnie nieracjonalne, niezrozumiałe i nieakceptowalne społecznie. To jest pierwsza sprawa. Zwracam się z nią do ministra infrastruktury, bowiem pytania kierowane do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad nie przynoszą wiarygodnych odpowiedzi co do przyczyn nierozstrzygania czy braku skutecznego ogłaszania przetargów na budowę tego odcinka drogi.
Jest jeszcze druga sprawa, natury eksploatacyjnej, z którą zwracam się do ministra infrastruktury. Mianowicie z mocy prawa dotychczasowa droga krajowa, która jest zastępowana nowo wybudowaną autostradą lub drogą szybkiego ruchu, staje się drogą gminną. Są gminy, na terenie których odcinek kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu kilometrów dotychczasowej drogi krajowej staje się drogą gminną - jest tak chociażby w przypadku wspomnianej drogi krajowej nr 3. Oczywiste jest, że gminy, szczególnie wiejskie, nie są w stanie utrzymać takiej drogi, a zwłaszcza zapewnić przejezdności o tej porze roku. Sytuacja ta doprowadza do zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego, użytkowników dróg i wymaga pilnego rozwiązania. Wymaga pilnego rozwiązania bądź legislacyjnego - z inicjatywą winien wystąpić, jeśli uzna, że jest taka potrzeba, minister infrastruktury - bądź takiego o charakterze organizacyjno-finansowym, a więc wspieranie finansowe gmin, które nie są i nie będą w stanie utrzymać kilkunasto- czy kilkudziesięciokilometrowego odcinka byłej drogi krajowej, co z kolei prowadzi do konfliktów między samorządami gminnymi a wojewodami. Tak się dzieje chociażby w województwie zachodniopomorskim. Dziękuję uprzejmie.
Wicemarszałek Grażyna Sztark:
Dziękuję bardzo.
Nie ma już więcej chętnych.
Chciałabym dziś serdecznie podziękować wszystkim państwu, którzy mimo tak późnej pory wspieraliście nas, pomagaliście, także panom kamerzystom, którzy musieli ciężko pracować, panom senatorom, którzy wytrwali i dotrwali do zakończenia. Chciałabym również życzyć wszystkiego, co najlepsze, na te najpiękniejsze święta - Bożego Narodzenia.
Zamykam sześćdziesiąte siódme posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji.(Oklaski)
(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
(Koniec posiedzenia o godzinie 1 minut 47)
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem dwudziestym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Zmiany w kodeksie karnym podyktowane są wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 5 maja 2009 r. W tym wyroku Trybunał stwierdził potrzebę podjęcia inicjatywy ustawodawczej zmieniającej stan prawny, zgodnie z którym nietrzeźwi kierowcy pojazdów niemechanicznych są poddawani surowszym środkom karnym niż nietrzeźwi kierowcy pojazdów mechanicznych.
W dotychczasowym stanie faktycznym, który związany był z przepisami prawnymi, nietrzeźwi rowerzyści otrzymywali obligatoryjny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz zakaz jazdy rowerem. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, mimo mniejszej szkodliwości społecznej czynu, kara w takim przypadku była dotkliwsza niż w przypadku pijanych kierowców pojazdów mechanicznych.
Przychylając się do zdania Trybunału, Sejm zaproponował, by wobec osoby nietrzeźwej prowadzącej pojazd mechaniczny można było orzec zakaz prowadzenia pojazdów określonego typu bądź, alternatywnie, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów. Decyzja sądu o doborze środka karnego będzie uzależniona od stopnia winy sprawcy i społecznej szkodliwości czynu.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zmiany w kodeksie karnym, o których w tej chwili dyskutujemy, cechuje racjonalizm, który zawsze powinien charakteryzować przepisy prawne. Dlatego też uważam przedmiotową nowelizację za godną przyjęcia. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senatora Andrzeja Grzyba
w dyskusji nad punktem dwudziestym porządku obrad
Ustawa stanowi realizację orzeczenia sygnalizacyjnego Trybunału Konstytucyjnego. Zakłada ona skreślenie w art. 42 §2 k.k. zwrotu "mechanicznych", co pozwoli sądom na dostosowanie zakresu stosowanego środka karnego, jakim jest zakaz prowadzenia pojazdów, do społecznej szkodliwości konkretnych zachowań. Szerokie uregulowanie możliwych do orzekania środków karnych w postaci zakazu prowadzenia pojazdów spełnia oczekiwania społeczne w zakresie słuszności i sprawiedliwości wyroków.
Należy pochylić się jednak nad problemem powrotu do przestępstwa. W przypadku kolejnego popełnienia przestępstwa kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości zakaz powinien obejmować wszystkie rodzaje pojazdów, niezależnie od pierwszego skazania. Jeżeli sprawca nie potrafi docenić tego, że pierwszy raz po tym, jak jechał rowerem w stanie nietrzeźwości, otrzymał tylko zakaz prowadzenia rowerów, i popełnia kolejne przestępstwo, jadąc w stanie nietrzeźwości rowerem lub samochodem, to powinien zostać orzeczony w jego sprawie zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów. To samo dotyczy sprawcy wypadku komunikacyjnego, który to sprawca był pod wpływem alkoholu. Taka regulacja spełniłaby zadania prewencji ogólnej i szczególnej, które powinny przyświecać polityce karnej państwa prawa.
Przemówienie senatora Lucjana Cichosza
w dyskusji nad punktem dziewiętnastym porządku obrad
Szanowny Panie Ministrze!
Do mojego biura wpłynęła petycja mieszkańców Krasnegostawu o następującej treści.
"My niżej podpisani mieszkańcy Krasnegostawu zwracamy się do pana z prośbą o pomoc w sprawie zalewania i podtapiania przez rzekę Wieprz naszych działek i budynków. Jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy jest niewłaściwa, a wręcz szkodliwa gospodarka wodna prowadzona przez Wojewódzki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych w Lublinie, poprzez dokonywanie niekontrolowanych zrzutów wody ze zbiornika wodnego w Nieliszu. Wybudowany zbiornik miał pełnić funkcję retencyjną, łagodzić zagrożenie przed powodzią w okresie dużej wody wiosennej oraz w przypadku długotrwałych ulewnych deszczy. Obecnie nie wiemy, jakie jest jego przeznaczenie, czy tylko dla wędkarzy i rekreacji, czy może w celach komercyjnych - piętrzenie wody dla zainstalowanej turbiny. Uważamy, że wszystkie te cele można zrealizować, mając na uwadze, że priorytetem jest ochrona przed powodzią. Zrzuty wody ze zbiornika w najbardziej niekorzystnym czasie skutkują stałym, rokrocznym wylewaniem rzeki Wieprz i zalewaniem naszych domów i działek. Bardzo groźnym i niekorzystnym działaniem jest stałe piętrzenie wody na tamie w Borowicy. Trudno to racjonalnie zrozumieć. Nawet w okresach dużej wody jest ona piętrzona. Na kanał Wieprz - Krzna jest puszczana minimalnie. Skutek jest taki, że w Krasnymstawie, nawet w lecie i okresie kiedy nie ma opadów deszczu, jest bardzo wysoki stan Wieprza.
W budynkach mamy podsiąkanie wody gruntowej, niszczeją fundamenty, posadzki, zawilgacają się ściany. Na działkach wszystko wymaka i gnije. Wielokrotnie zwracaliśmy się do różnych władz, w tym do zarządcy rzeki Wieprz, to jest do WZMiUW w Lublinie. Nasze wieloletnie i wielokrotne prośby nie odnoszą skutku. Otrzymujemy lakoniczne odpowiedzi i żadnych działań w tym zakresie. Wystarczy na początek odrobinę dobrej woli, to jest puszczenie wody na kanał i dokonywanie zrzutów ze zbiornika Nielisz w odpowiednich momentach. To nic nie kosztuje, odrobinę racjonalnego myślenia oraz odrzucenie instrukcji i wytycznych".
Mając to na uwadze, zwracam się do pana ministra z prośbą o uwzględnienie próśb pokrzywdzonych mieszkańców Krasnegostawu i podjęcie zdecydowanych rozwiązań systemowych w przedmiotowej sprawie.
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem
dwudziestym pierwszym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Nowelizacja, nad którą w tej chwili debatujemy, bardziej niż w nurt reform administracji rządowej wpisuje się w nurt reform administracji wojskowej i wojska w ogóle, co konsekwentnie jest realizowane już od kilku lat. Zasadniczym celem noweli jest zniesienie okręgów wojskowych, które są częścią rządowej, terenowej administracji niezespolonej. Likwidacji ulegnie pięćset piętnaście stanowisk służbowych. Zadania okręgów wojskowych wykraczające poza kompetencje wojewódzkich sztabów wojskowych i wojskowych komend uzupełnień mają zostać przejęte przez Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych. Szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych mają zostać włączeni do wojewódzkich zespołów zarządzania kryzysowego. Zmniejszona zostanie także liczba wojskowych komend uzupełnień.
Zmiany dotykają także materii innej niż administracja wojskowa sensu stricto. Po pierwsze, należy tutaj wymienić możliwość skorzystania przez wojewodów z pomocy Sił Zbrojnych w sytuacjach nadzwyczajnych. Konstrukcja przepisów umożliwia wojewodom wydawanie poleceń dowódcom Sił Zbrojnych oraz określenie ich zadań w sytuacji nadzwyczajnej w województwie. Po wtóre, w wypadku mobilizacji oraz w czasie wojny żołnierze służby przygotowawczej będą mogli bezpłatnie zaopatrywać się w produkty lecznicze i wyroby medyczne oraz wyposażenie wyrobów medycznych. Po trzecie, przewidziane zostały wyjątki od obowiązku spełnienia przez żołnierza rezerwy wymogu określonego wykształcenia przewidzianego dla stanowisk w poszczególnych korpusach. Po czwarte, wprowadzony zostaje tak zwany urlop aklimatyzacyjny dla żołnierzy rezerwy posiadających przydziały kryzysowe, skierowanych do służby poza granice państwa w ramach okresowej służby wojskowej. Wreszcie po piąte, przyznane zostaje prawo do uposażenia zasadniczego odbywającym ćwiczenia wojskowe osobom przeniesionym do rezerwy, ale niebędącym żołnierzami rezerwy.
Panie Marszałku, Wysoka Izbo! Powyżej przedstawiłem najistotniejsze założenia nowelizacji ustawy o administracji wojskowej. Założenia te są efektem głębokich przemyśleń ekspertów i praktyków, którzy tworzą dzieło profesjonalizacji i usprawnienia polskich Sił Zbrojnych. Powinniśmy wpisać się w ten proces, do czego bardzo Wysoką Izbę zachęcam. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senator Małgorzaty Adamczak
w dyskusji nad punktem
dwudziestym pierwszym porządku obrad
Szanowni Państwo!
Nowelizacja ustawy zmierza do dostosowania struktury terenowych organów administracji wojskowej (TOAW) do zmian związanych z wprowadzeniem dobrowolnej i zawodowej służby wojskowej w czasie pokoju. Przekształcenia w strukturze TOAW przewidują zniesienie dwóch okręgów wojskowych (OW). Dotychczasowe zadania realizowane przez OW przejmie Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych. Na szczeblu wojewódzkim nadal będą funkcjonowały wojewódzkie sztaby wojskowe (WSzW). Reforma TOAW przewiduje także zmniejszenie liczby wojskowych komend uzupełnień (WKU) ze stu dwudziestu trzech do osiemdziesięciu sześciu.
Szanowni Państwo, warto pamiętać, że reforma wojska jest potrzebna na każdym szczeblu, aby nasza armia stawała się coraz bardziej profesjonalna. Projekt ustawy zmierza do profesjonalizacji armii, a do tego potrzebne są reformy, których nie unikniemy. Mam nadzieję, że dzięki nim nasze wojsko będzie jeszcze bardziej fachowe i kompetentne.
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem dwudziestym drugim porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Nowelizacja ustawy o świadczeniach przedemerytalnych dotyczy przede wszystkim zasad zmniejszania lub zawieszania świadczeń przedemerytalnych w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej ubezpieczeniu społecznemu. Nowe uregulowania decydują o odejściu od sumowania świadczenia emerytalnego i przychodu z pracy zarobkowej na rzecz uwzględnienia tylko tego ostatniego. W obecnym stanie prawnym świadczenie przedemerytalne zostaje zmniejszone, jeśli łącznie z uzyskanym przychodem miesięcznie przekracza 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, a zawieszenie świadczenia następuje w przypadku przekroczenia 70% tego wynagrodzenia. Rozliczenie przychodu dokonywane jest w trybie rocznym.
Zmiany, które wprowadzamy obecnie, umożliwiają dokonanie rozliczenia rocznego lub miesięcznego oraz zmniejszenie świadczenia w przypadku, gdy przychód przekracza 25% przeciętnego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji. Zawieszenie świadczenia ma nastąpić, gdy przychód przekroczy 70% przeciętnego wynagrodzenia.
Uregulowania te z pewnością przysłużą się rozszerzeniu aktywizacji zarobkowej upoważnionych do świadczeń emerytalnych. Temu celowi służy także zniesienie przepisu mówiącego o zawieszeniu świadczenia przedemerytalnego przysługującego w wysokości przekraczjącej dopuszczalną kwotę przychodu, bez względu na wysokość kwoty uzyskanego przychodu, uznano bowiem, że stanowi on zbyt silną barierę, jeśli chodzi o szukanie możliwości uzyskania przychodów.
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, kwestie, o których powiedziałem, jednoznacznie wskazują na to, że zmiany zawarte w omawianej przez nas noweli są słuszne i godne przyjęcia. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senator Alicji Zając
w dyskusji nad punktem dwudziestym drugim porządku obrad
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Mam przyjemność przedstawić państwu stanowisko w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.
Zmiana ta wynikła z inicjatywy grupy posłów. Ma ona na celu rozszerzenie możliwości aktywizacji zarobkowej osób uprawnionych do świadczeń emerytalnych.
Pierwszą i najważniejszą kwestią omawianej nowelizacji ustawy o świadczeniach przedemerytalnych są nowe zasady zmniejszania lub zawieszania tych świadczeń w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, to jest zatrudnienia, służby lub innej pracy zarobkowej albo działalności pozarolniczej. Kierunek przyjętych zmian należy uznać za właściwy.
W przyjętej ustawie zdecydowano o odejściu od mechanizmu sumowania świadczenia przedemerytalnego i przychodu z pracy zarobkowej na rzecz uwzględniania wyłącznie przychodu z pracy. Posunięcie takie jest godne zaaprobowania, gdyż znajdzie ono niewątpliwie pozytywny oddźwięk, chodzi zarówno o aspekt społeczny, jak i ekonomiczny.
Zmiana ustawy wprowadza możliwość dokonywania rozliczenia rocznego lub miesięcznego oraz zasadę zmniejszenia świadczenia przedemerytalnego w przypadku, gdy przychód przekracza 25% przeciętnego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji. Zawieszenie świadczenia nastąpi wtedy, gdy przychód przekroczy 70% przeciętnego wynagrodzenia.
Celem przyjęcia takich uregulowań było rozszerzenie możliwości aktywizacji zarobkowej osób uprawnionych do korzystania ze świadczeń emerytalnych. Ze względów społecznych za istotną kwestię uznano poprawę możliwości zarobkowania osób uprawnionych do otrzymywania świadczeń emerytalnych, które są w stanie, chcą i znajdują możliwość uzyskiwania przychodów.
Rozwiązania przyjęte w nowelizacji ustawy niewątpliwie zachęcą osoby uprawnione do otrzymywania świadczeń przedemerytalnych do podejmowania inicjatyw, które przyczynią się do ich większej aktywności zawodowej i zarobkowej.
Godna aprobaty jest także zmiana prowadząca do zniesienia przepisu, na podstawie którego zawieszano świadczenie przedemerytalne przysługujące w wysokości przekraczającej dopuszczalną kwotę przychodu, bez względu na wysokość kwoty uzyskanego przychodu. Uznano bowiem, że stanowi to zbyt silną barierę, jeśli chodzi o motywację do szukania możliwości uzyskiwania przychodów. Osoby, które miały możliwości uzyskiwania przychodów, osoby aktywne zawodowo stawały się bierne, nie podejmowały żadnych działań w celu poprawienia swoich możliwości zarobkowania. Ustawa po omawianej nowelizacji daje nowe perspektywy tym osobom, które podejmą trud poszukiwania dodatkowych możliwości zarobkowania.
Zadaniem państwa jest pobudzanie aktywności zawodowej i zarobkowej społeczeństwa, a likwidacja barier stojących na drodze do szukania nowych możliwości uzyskiwania przychodów jest wyraźnym i potrzebnym przejawem działania państwa w tym zakresie. Przyjęte przez Sejm przepisy noweli ustawy o świadczeniach przedemerytalnych wpisują się pozytywnie w ten nurt działalności państwa. Niejako na marginesie, ale należy też zauważyć, że przyjęte przepisy znowelizowanej ustawy nie budzą zastrzeżeń legislacyjnych.
Przemówienie senator Małgorzaty Adamczak
w dyskusji nad punktem dwudziestym drugim porządku obrad
Szanowni Państwo!
Ustawa wprowadza zmiany w przepisach dotyczących zasad zmniejszania i zawieszania świadczeń przedemerytalnych na skutek uzyskiwania przychodu. Zgodnie z zaproponowanymi zmianami świadczenie przedemerytalne ulegnie zmniejszeniu, jeżeli kwota dodatkowego przychodu przekroczy miesięcznie 23% przeciętnego wynagrodzenia, o całą kwotę przekroczenia. Ustawa przewiduje również, że rozliczenie przychodu może nastąpić w formie rozliczenia rocznego lub miesięcznego, w zależności od tego, która forma rozliczenia jest dla świadczeniobiorcy korzystniejsza.
Szanowni Państwo, projekt tej ustawy dotyczy osób, które równolegle pobierają świadczenie przedemerytalne oraz osiągają przychody z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego. Warto zastanowić się nad tą reformą, ponieważ każda dobra reforma jest potrzebna do tego, aby nasz kraj mógł się rozwijać.
Przemówienie senatora Andrzeja Grzyba
w dyskusji nad punktem
dwudziestym czwartym porządku obrad
Projekt tej ustawy ma na celu umożliwienie ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne dzieciom, które opiekują się jednym lub obojgiem niepełnosprawnych rodziców, oraz mężowi lub żonie, którzy nie podejmują zatrudnienia lub rezygnują z niego w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym małżonkiem.
Jednakże cały czas pozostaje nieuregulowana kwestia dodatków w wysokości 440 zł do urlopów wychowawczych dla matek samotnie wychowujących dziecko, wobec których nie ma orzeczenia sądowego o alimentach. Obecny stan prawny jest taki, że matka, która nie ma zasądzonych alimentów od ojca dziecka, nie może się ubiegać o świadczenie rodzinne, a w konsekwencji nie może otrzymać dodatku finansowego do urlopu wychowawczego. W tym zakresie została wypracowana niedobra praktyka fikcyjnych rozwodów celem uzyskania świadczeń alimentacyjnych i dodatku do urlopu wychowawczego.
Powinniśmy ułatwić kobietom, które nie chcą obchodzić prawa, korzystanie z tej pomocy finansowej, a nie zmuszać je do tego typu zabiegów. Z uwagi na dość istotną wagę tego zagadnienia należy zająć się pilnie tą sprawą.