Senator Piotr Zientarski:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku, jak wspomniałem w dyskusji, chciałbym poprzeć te zmiany regulaminowe i jednocześnie złożyć poprawki, uznawszy, że nie ma potrzeby zmieniać regulaminu w zakresie liczby wiceprzewodniczących. Postuluję, żeby w tej kwestii pozostało tak, jak jest obecnie. A żeby zakres działania Komisji Ustawodawczej nie zachodził w zakres działania Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, proponuję wyeliminowanie zapisu mówiącego: "ustaw dotyczących ustroju organów ochrony prawnej", tak żeby tego nie było w zakresie działania Komisji Ustawodawczej, żeby nie pokrywały się zakresy działania Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Ustawodawczej.
Ostatnia kwestia dotyczy wyrażania przez Senat zgody na powoływanie i odwoływanie, to jest w art. 91, generalnego inspektora ochrony danych - i to jest; prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - to też jest, a także prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, bo zgodnie z nowymi przepisami wyrażamy zgodę na powołanie i odwołanie prezesa tego urzędu. To jest zgodne z nowymi przepisami, czyli po prostu uaktualniamy regulamin. Proszę o przyjęcie tego.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Proszę o zabranie głosu pana senatora Idczaka.
Senator Witold Idczak:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Ja chciałbym zgłosić trzy poprawki, zresztą złożyłem je wczoraj na piśmie. Chodzi o to, ażeby w art. 1 wykreślić pkt 2, 4 i 6 oraz żeby wykreślić art. 2 z tej ustawy.
Co do ważności... Była taka prośba, żeby nie zabierać czasu, niemniej jednak przygotowałem się do wystąpienia i jest to opinia po części popierana przez mój klub, klub "Prawo i Sprawiedliwość". Chciałbym się odnieść do sprawy najważniejszej, to jest kwestii anonimizacji. Otóż, proszę państwa, tak się składa, że ten bardzo krótki, lakoniczny zapis, który znalazł się w propozycji, ma się nijak do opinii Trybunału Konstytucyjnego, który wydał wyrok w tej sprawie. Ja bym zachęcał państwa, żeby przed podjęciem decyzji w sprawie głosowania nad całą uchwałą, a także poprawką złożoną przeze mnie, zapoznać się z nim. Bo niestety widać wielki rozdźwięk, wielki dysonans, jeśli chodzi o interpretację prawa do ochrony życia prywatnego oraz prawa do informacji. Wyrok Trybunału pokazuje, co nas czeka w przyszłości po wprowadzeniu tego lakonicznego zapisu.
Proszę państwa, ja bardzo proszę, żebyśmy nie używali pojęcia stenogramu roboczego itd. Każdy obywatel ma prawo dostępu do informacji. W związku z tym, czy nazwiemy go stenogramem roboczym, czy stenogramem, to i tak stenogram oddaje rzeczywistość. Argumenty przeciwko temu zapisowi są następujące.
Pierwszy, najważniejszy. W relacjach pomiędzy obiema izbami parlamentu wskazana jest symetria. Otóż, proszę państwa, Regulamin Sejmu nie przewiduje ingerencji w treść sprawozdań stenograficznych. Mamy do czynienia z wyraźną asymetrią, która w gorszej sytuacji i na słabszej pozycji stawia naszą Izbę, Panie Marszałku.
Przepis art. 61 ust. 4 konstytucji mówi, że tryb udzielania informacji publicznej określają między innymi regulaminy Sejmu i Senatu. Nie ma tam mowy o ograniczaniu zakresu tej informacji. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 16 września 2002 r. K 38/01 stwierdził, że tryb udzielania informacji, o którym mowa w art. 61 ust. 4 konstytucji, to dyrektywy proceduralne wskazujące sposób urzeczywistniania materialnej treści prawa. Treść materialna ograniczenia jest więc poza regulaminem, a regulamin może co najwyżej mówić, jak zrealizować postulaty ustaw.
I wreszcie argument bardzo pragmatyczny, zupełnie oczywisty, który pokazuje w jakiejś mierze absurdalność tej propozycji. Anonimizacja dokonywana w stenogramie w żaden sposób nie wpływa na treść przekazów telewizyjnych, radiowych, w tym także fragmentów ewentualnie lokowanych w Internecie. Zmiana nie gwarantuje więc pełnej ochrony praw osobistych i danych osobowych wrażliwych.
Proszę państwa, przy negatywnej interpretacji, nie pozytywnej, bo taką usłyszeliśmy u mojego przedmówcy, może się pojawić, i to jest bardzo prawdopodobne, sytuacja, w której pojawi się pogląd, iż nowe brzmienie art. 39 ust. 3a zobowiązujące do zatarcia informacji o niektórych uczestnikach posiedzenia może dotyczyć na przykład przedstawiciela rządu, który może czuć się dotknięty nawiązaniem do jego wcześniejszych doświadczeń zawodowych i zdecydowanie nie godzi się na uch ujawnianie, więc pojawia się sugestia, że te dane podlegają ochronie.
Należy uznać, że proponowana, bardzo krótka, lakoniczna, poprawka w gruncie rzeczy zamiast poprawić stan faktyczny może spowodować całą serię dodatkowych komplikacji i utrudnień. Bardzo bym prosił o wstrzemięźliwość, ewentualnie wycofanie tej poprawki i zastanowienie się nad tym. Bo temat jest ważny, ja nie proponuję przemilczenia go, ale treść orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego... No, proponuję przeczytać to. Tam nie ma jasnej odpowiedzi. I już sama ta treść sugeruje, z jakimi problemami się zetkniemy w toku realizacji tego. Dziękuję uprzejmie.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Pan marszałek Romaszewski, proszę uprzejmie.
Senator Zbigniew Romaszewski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Proponowane zmiany w naszym regulaminie są lepsze lub gorsze, ale zmiana zawarta w pkcie 2 jest w moim przekonaniu zmianą po prostu kuriozalną. Jest to zmiana ingerująca w wolność słowa senatorów. Ja przepraszam bardzo, ale ja się domagam, żeby nas, senatorów traktować po prostu poważnie. Jeżeli mam ochotę ujawnić jakieś dane osobowe, to robię to z pełną świadomością. Jeżeli jest budowana piramida i ja z tej mównicy zamierzam ostrzec społeczeństwo przed piramidą, to nazwa tej piramidy po prostu ma być. To ja ponoszę pełne konsekwencje tego, zarówno konsekwencje cywilnoprawne, jak i konsekwencje dyscyplinarne. I wszelka cenzura - cenzurę już przeżywałem do 1989 r. - moich wypowiedzi jest dla mnie po prostu nie do pojęcia!
Wnoszę o skreślenie pktu 2. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Proszę, Panie Senatorze Bender, o zabranie głosu.
Senator Ryszard Bender:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
W pełni zgadzam się z tym, co powiedział ostro, ale prawdziwie, pan marszałek Romaszewski. Nie możemy samym sobie ograniczać wolności. Nie możemy wprowadzać cenzury, która była, gdy wpływy miał Jerzy Urban, z którym trzynaście lat musiałem się procesować. Niech już opadnie kurtyna, nawet żelazna, tak żebyśmy nie pozwolili, aby coś takiego przez nią przenikało.
Ale rozumiem, że ten wniosek pana marszałka wsparty moimi deliberacjami może nie uzyskać w komisji większości. W związku z tym jako minimum minimorum proponuję, ażeby wyraźnie powiedzieć, że treści wrażliwe pozostają w wersji roboczej stenogramu z posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. I wnoszę poprawkę, żeby było to wyraźnie powiedziane, jeśli potrzebna jest ta zmiana. Lepiej byłoby jednak, tak jak proponuje marszałek, dać temu spokój, przejść nad tym do porządku dziennego, nie ograniczać wolności słowa. Ale gdyby to było konieczne, to proszę tę poprawkę uwzględnić, chociaż ona czyni źródło z wersji roboczej, która nie jest dla historyków - obaj jesteśmy, Panie Marszałku, historykami - wersją ostateczną. Ważna jest wersja ostateczna, czyli te stenogramy z niebieskim paskiem, jednak będzie możliwość dotarcia przez historyka do źródła w tej wersji uboższej w sensie nominalnym, czyli w wersji roboczej.
Zgłaszam taką poprawkę.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Poproszę o zabranie głosu pana senatora Kieresa.
Senator Leon Kieres:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Reaguję dlatego, że chciałbym, byśmy wiedzieli, o czym mówimy w tej sprawie. Inspiracją mojego wystąpienia było wystąpienie, bardzo ważne, pana senatora Andrzejewskiego, z którym się zgadzam lub nie zgadzam w wielu przypadkach. Pan senator Andrzejewski podniósł bardzo ważką kwestię oceny materiału źródłowego. Tutaj zamiennie się używa nazw: protokół, stenogram, taśma magnetofonowa. W tej sprawie oprócz Regulaminu Senatu i oprócz ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora obowiązują jeszcze dwie ustawy - mówię spontanicznie, zupełnie się nie przygotowywałem do tego wystąpienia - czyli ustawa o ochronie danych osobowych, bodajże z 1996 r., która także nas obowiązuje i ustawa o narodowym zasobie archiwalnym. Przede wszystkim nasze wystąpienia są nagrywane na taśmę i stanowią część zasobu archiwalnego. Nie wiem, jaka jest praktyka tutaj, ale ja mam bogate doświadczenie z racji pełnionej poprzednio funkcji i wiem, że taśmy, ogółem nośniki, elektroniczne nośniki informacji, bo to nie jest tylko taśma, to może być też dysk, powinny być archiwizowane. I tam niczego się nie anonimizuje, Panie Senatorze Bender, historyk będzie mógł dotrzeć do tego rodzaju źródeł informacji o wypowiedziach posłów i senatorów. Następna sprawa - stenogram. Trzeba odróżniać stenogram jako pisemną formę odtworzenia zapisu wypowiedzi utrwalonej na taśmie czy na płycie elektronicznej od protokołu z posiedzenia. Stenogram jest częścią protokołu. W protokole jest też ta część nagłówkowa, jest podana lista obecności, lista zaproszonych gości itd., plus właśnie stenogram, czyli ten zapis. To, o czym mówił pan senator Zientarski, odnosi się do pisemnej formy wypowiedzi w języku polskim, zanotowanej na taśmie czy płycie i przetworzonej, zawartej właśnie w protokole.
Wydaje mi się, podkreślam, wydaje mi się... Ustawa o ochronie danych osobowych nas obowiązuje, ale nie przesadzajmy, a nawet powiedziałbym, nie histeryzujmy, mówiąc, że tutaj się wprowadza cenzurę i odbiera nam się prawo zabierania głosu i wypowiadania się. Żadnej anonimizacji nie podlegają nazwy firm, a więc nie można powiedzieć, że nie będziemy pisali na przykład "firma Leon Kieres spółka jawna", tylko będziemy to anonimizować. Firmy są ewidencjonowane w Krajowym Rejestrze Sądowym, w ewidencji podmiotów działalności gospodarczej, są też innego rodzaju rejestry. Każdy, kto ma interes prawny, może zajrzeć do danych tej firmy, nie potrzebuje naszej zgody czy innej formy akceptacji tego rodzaju działania. Ochrona danych osobowych odnosi się wyłącznie do danych osób fizycznych. Ale z kolei osoby pełniące funkcje publiczne, każdą taką funkcję, od ministra, prezydenta, premiera, ministra aż po urzędników gminnych różnego rodzaju, nie podlegają tutaj ochronie, ich dane osobowe nie podlegają anonimizacji; jest to związane z wykonywanymi przez nie funkcjami. Proszę o tym pamiętać. Ochrona danych osobowych odnosi się do zwykłych obywateli. Generalny inspektor ochrony danych osobowych wyraźnie to stwierdził. Doprowadził nawet do procesów karnych skazujących urzędników, którzy upubliczniali dane osobowe. Chodziło na przykład o osoby, które otrzymały mieszkania socjalne i ich nazwiska zostały wywieszone na tablicy ogłoszeń w urzędzie miejskim. Nie wolno tego. Znam taki przypadek, bodajże z Koszalina, bo mówił mi o tym pan prezydent Koszalina. Nie wolno wywieszać na klatce schodowej listy lokatorów mieszkań komunalnych czy spółdzielczych. Takie jest prawo. A więc tutaj chodzi o następującą ochronę danych osobowych. Jeżeli ja wypowiadam się, mieszając dane osobowe osób publicznych, które mogę podawać, z danymi osobowymi osób, które w ogóle żadnego związku z jakimiś tam sprawami nie mają... Mogę na przykład rzeczywiście, jak pan senator mówił, powiedzieć, że to nie jest rozsądne, żeby z klatki schodowej znikał spis lokatorów. Przecież wiem, to fakt, że na klatce schodowej mojej mamy nadal wisi ta lista lokatorów. I mógłbym to powiedzieć, a na dowód tego przytoczyć tutaj państwu, odczytać nazwiska mieszkańców od numeru od 1 do 50, ale wtedy już naruszę ustawę o ochronie danych osobowych. Jeśli tę listę odczytam, to ona się znajdzie na taśmie magnetofonowej czy na płycie. Ale gdy urzędnik Kancelarii Senatu będzie z tej taśmy spisywał stenogram, to w moim przekonaniu - taka chyba jest intencja komisji regulaminowej - powinien jednak zanonimizować te dane, bo ci biedni ludzie z ulicy Kniewskiego 23, gdzie moja mama mieszka, nie chcą, żeby... O, w ten sposób ujawniłem już dane osobowe mojej mamy, ale myślę, że moja mama, dziewięćdziesięcioletnia już, nie poda mnie do sądu.
(Głos z sali: No to my podamy.)
Otóż oni nie chcą tego i nie chcieliby tego, bo w ten właśnie sposób podajemy ich dane, no nie wiem, złodziejom, przestępcom, deanonimizujemy te dane. Czyli na przykład mówimy, że wiemy, gdzie mieszka Helena Kieres, że w Koszalinie, przy tej właśnie ulicy. To jest właśnie ten problem, który, jak uważam, nie powinien być tutaj demonizowany. On w żadnym wypadku nie ogranicza naszych kompetencji.
(Rozmowy na sali)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Panie Senatorze...
Dobrze. To nie było pytanie do pana senatora.
W tej chwili jesteśmy w trakcie dyskusji, więc teraz ja sobie udzielę głosu.
Szanowni Państwo!
Ta propozycja nie wzięła się znikąd. Ona się wzięła z praktyki. Dotyczy problemów, z którymi się stykamy, z którymi styka się także marszałek. Tego typu sytuacje w zasadzie nie dotyczą wystąpień senatorskich. One dotyczą oświadczeń senatorskich, w które nie można ingerować. Oświadczenia senatorskie bardzo często zaopatrywane są w sentencje wyroków, gdzie są wymienieni in extenso nie tylko skazani, ale także świadkowie, z adresami, imionami itd. I wtedy jest to problem dla marszałka, a także dla administracji, bo za ujawnienie tego typu danych odpowiada nie tylko ten, który ujawnia tutaj, przekazuje ten materiał, ale także ta instytucja, która to publikuje. W zasadzie ona też odpowiada za ujawnienie.
Chcę powiedzieć też o pewnej sprawie, która, wydawałoby się, nie powinna się zdarzyć, a jednak zdarzyła się w Senacie. Nie będę już wskazywał, po której akurat stronie ten senator siedział. Chodzi o to, że ten senator, który złożył oświadczenie protestujące przeciwko pedofilii, zawarł tam adres internetowy strony pedofilskiej, i to też musieliśmy opublikować. To są tego typu problemy. Akurat w tej ostatniej sprawie udało mi się, w wyniku porozumienia z senatorem, który nie bardzo rozumiał, o co chodzi, dlaczego ja mam do niego pretensje, ten adres usunąć. Niemniej jednak do momentu, kiedy udało się to usunąć, było już kilkadziesiąt wejść na tę stronę. Tak więc ta propozycja nie wzięła się znikąd. Ona w zasadzie dotyczy i powinna dotyczyć przede wszystkim oświadczeń, bo to tam tego typu różne kwiatki można znaleźć. Ja rozumiem, że są te obawy, rozumiem te obawy, ale i komisja, i państwo senatorowie muszą tutaj zważyć dwie racje, ponieważ są tu dwie wartości. To nie jest tak, że to się wzięło jakby z tego, że chce się zastosować cenzurę.
(Senator Ryszard Bender: Panie Marszałku, nie możemy fałszować źródeł...)
I tylko tyle. Ja nie wiem, czy należy pójść konsekwentnie akurat w tę stronę. No jeśli państwo senatorowie przyjęliby do wiadomości, że pewnych rzeczy się nie publikuje, to byłaby inna sytuacja. Ta propozycja pochodzi ze zbioru doświadczeń.
(Rozmowy na sali)
Panie Senatorze, teraz ja sobie udzieliłem głosu. Jeżeli pan senator chce jeszcze przemówić, to proszę bardzo, lista jest otwarta.
Jeżeli nie ma chętnych do zabrania głosu, to zamknę dyskusję.
Informuję, że lista została wyczerpana.
Zamykam dyskusję.
Informuję, że wnioski o charakterze legislacyjnym na piśmie złożyli panowie senatorowie: Idczak, Romaszewski, Zientarski i Bender.
W związku z tym, że zostały złożone wnioski o charakterze legislacyjnym, Senat kieruje projekt uchwały do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich.
I przechodzimy do kolejnego punktu obrad.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu szesnastego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.
Jest to projekt ustawy wykonujący orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego. Zawarty jest w druku nr 561, a sprawozdanie komisji w druku nr 561S.
Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej pana senatora Trzcińskiego o przedstawienie wspólnego sprawozdania komisji.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Marek Trzciński:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Wysoka Izbo, w imieniu Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, obradujących wspólnie 17 czerwca bieżącego roku, przedstawiam sprawozdanie o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, zawarte w druku nr 561S.
Projektowana ustawa stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 17 maja 2006 r. stwierdzającego niezgodność przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów z konstytucją w przypadku art. 8a ust. 5, art. 8a ust. 6 pkt 1, art. 8a ust. 7 pkt 1, art. 8a ust. 7 pkt 2, a także art. 9 ust. 1.
Informuję Wysoką Izbę, że 1 stycznia 2007 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego, która usuwa część niezgodności. Odpowiednio do art. 1 pktu 2 tej ustawy nowe brzmienie uzyskał art. 8a ust. 4 i 5, a ust. 6 i 7 zostały uchylone. Jednocześnie w powołanym art. 8a dodane zostały ust. 4a-4e, ust. 6a-6b oraz ust. 8. Oprócz tego na mocy art. 1 pktu 3 tej samej ustawy w art. 9 ustawy o ochronie praw lokatorów dodany został ust. 1. Tym sposobem ustawodawca dostosował regulacje zamieszczone w ustawie o ochronie praw lokatorów do wymogów stawianych przez normy konstytucyjne i zrealizował w tym zakresie wskazania Trybunału. Wyraźnie określił przyczyny podwyższenia czynszu, które mogą być uznawane za zasadne w rozumieniu ustawy o ochronie praw lokatorów, przesądzając przede wszystkim, że podwyżka w wysokości nieprzekraczającej w danym roku kalendarzowym średniorocznego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych może być uważana za uzasadnioną. Sprecyzował także zasady uiszczenia czynszu w sytuacji odmowy przyjęcia podwyżki albo wystąpienia przez lokatora do sądu z powództwem o ustalenie jej niezasadności w całości lub części. Określił też częstotliwość z jaką właściciel może podwyższać czynsz bądź też inne opłaty za używanie lokalu.
Jednocześnie ustawą z dnia 14 czerwca 2007 r. ustawodawca dokonał zmiany w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Znowelizowane zostały przepisy art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w wyniku czego spółdzielcom oraz osobom niebędącym członkami spółdzielni zagwarantowany został znacznie lepszy niż dotychczas stopień ochrony, porównywany niemal z tym, jaki poręcza ustawa o ochronie praw lokatorów.
Z uwagi na konieczność pełnego wykonania wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 maja 2007 r. i brzmienie sentencji wyroku oraz motywy jego uzasadnienia, powstała potrzeba dokonania zmian. Komisja proponuje zmianę brzmienia art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Nowelizacja ma polegać na zastąpieniu przewidzianego w tym przepisie okresu czternastu dni okresem trzech miesięcy przy pozostawieniu zwrotu co najmniej decydującego o tym, że jest to w istocie okres minimalny, tak jak i ten wyznaczony w art. 8 ust. 2 ustawy o ochronie praw lokatorów. Jednocześnie w przypadku opłat niezależnych od spółdzielni zaproponowano pozostawienie dotychczasowej normy zobowiązującej do informowania o zmianie wysokości tych opłat z czternastodniowym wyprzedzeniem, ale przenosi się tę normę do nowego ustępu.
Projekt ustawy był konsultowany z Ministerstwem Sprawiedliwości oraz pierwszym prezesem Sądu Najwyższego, którzy nie wnieśli uwag. Związek Rewizyjny Spółdzielni Mieszkaniowych Rzeczypospolitej zaproponował rozbicie terminu: na trzymiesięczny w odniesieniu do opłat zależnych od spółdzielni i czternastodniowy w odniesieniu do opłat niezależnych od spółdzielni. Zostało to uwzględnione w projekcie ustawy. Stowarzyszenie Sędziów Polskich zaproponowało doprecyzowanie treści uzasadnienia zmiany wysokości opłat, o którym mowa w art. 4 ust. 7. Ale propozycja ta wykracza poza wykonanie wyroku i nie została uwzględniona.
Ustawa nie powoduje skutków finansowych dla budżetu państwa, nie jest objęta prawem Unii Europejskiej.
Wysoka Izbo, Połączone komisje wnoszą o przyjęcie projektu ustawy oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy. Dziękuję za uwagę.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawcy komisji oraz do upoważnionego przedstawiciela wnioskodawców.
Komisja Ustawodawcza upoważniła do jej reprezentowania również pana senatora Marka Trzcińskiego.
Czy są pytania?
(Senator Ryszard Bender: Tak.)
Pan senator Bender, proszę bardzo.
Senator Ryszard Bender:
Panie Senatorze Sprawozdawco, pragnę zapytać, czy wysokość opłat obejmuje zarówno czynsz, świadczenia za wodę i inne porządkowe sprawy, jak i tak zwany fundusz remontowy. A pytam dlatego, że obecnie spółdzielnie windują wysokość wpłat na fundusz remontowy. Przykładowo u mnie w spółdzielni nagle się okazało, że wpłata na fundusz stanowi 1/3 wszystkich opłat. Podobno środkami z tego funduszu najłatwiej jest pokrywać koszta spółdzielni. I o to chciałbym się dowiedzieć.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Marek Trzciński:
Problem sygnalizowany przez pana senatora jest powszechny. Ustawa, którą się zajmujemy, nakłada obowiązek informowania o zmianie takich opłat z trzydziestodniowym wyprzedzeniem. I właśnie tym aspektem zajmowały się komisje. Komisje nie zajmowały się analizą tych składników.
(Senator Ryszard Bender: Nie zajmowały się funduszem remontowym i czynszem...)
Tak, tak, znaczy zajmowały się jedynie w tym kontekście, że zostały te opłaty podzielone na dwie części: zależne od spółdzielni i niezależne. W przypadku opłat niezależnych od spółdzielni w ustawie wprowadzono obowiązek informowania o zmianach z wyprzedzeniem czternastodniowym, a w przypadku opłat zależnych, takich jak opłaty remontowe, informacja...
(Senator Ryszard Bender: Ale to są opłaty zależne czy niezależne?)
To jest zależne od spółdzielni. I wówczas taka informacja o zmianie czynszu musi być podana z trzymiesięcznym wyprzedzeniem.
(Senator Ryszard Bender: I ostatnie pytanie. Czy spółdzielnie muszą to negocjować wcześniej z lokatorami?)
To nie jest przedmiotem tej ustawy.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Nie widzę więcej chętnych do zadawania pytań.
A, jeszcze pan senator Andrzejewski.
Przepraszam. Proszę uprzejmie.
Senator Piotr Andrzejewski:
Nie wynika tu jasno, dlaczego jeden tekst uznano za przekraczający zakres orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Proszę o bliższe wyjaśnienie, bo tego w sprawozdaniu nie ma, a my musimy też skontrolować prawidłowość tego, co może być w zakresie tej inicjatywy, a co ma być przedmiotem być może inicjatywy odrębnej. Czy komisja uznała zasadność poprawki i czy rozważała wniesienie inicjatywy ustawodawczej w tym zakresie? Prosiłbym o przybliżenie tej poprawki i przyczyn, dla których na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego komisja uznała, że ona przekracza zakres swobody legislacyjnej Senatu.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
(Senator Marek Trzciński: Panie Marszałku...)
Proszę bardzo.
Senator Marek Trzciński:
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, w posiedzeniu uczestniczył przedstawiciel Stowarzyszenia Sędziów Polskich, który zasygnalizował problem pojawiający się przy dowolności orzekania, jaką można dostrzec w pracach spółdzielni mieszkaniowych, bardzo ogólnikowo uzasadniających zmianę wysokości opłat. Opinia Biura Legislacyjnego, oparta na Regulaminie Senatu, była właśnie taka, że debatowanie nad tym problemem jest nieuzasadnione dlatego, że nie został on podniesiony ani w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, ani w jego uzasadnieniu. W związku z tym komisje tą sprawą dalej się nie zajmowały, nie podjęły również decyzji o rozpoczęciu inicjatywy legislacyjnej, co oczywiście jest możliwe i wydaje się zasadne.
Senator Piotr Andrzejewski:
Pytanie dodatkowe. Można, Panie Marszałku?
W związku z tym rozumiem, że komisja potraktowała orzeczenie Trybunału, iż art. 8a i ust. 7 pkt 1 ustawy o ochronie lokatorów są niezrozumiałe i nadmiernie uprzywilejowują właścicieli lokali, jako zwolnienie od uzasadniania decyzji o podwyżce. Po prostu że nie muszą one mieć uzasadnienia. Tak? Jak rozumiem, ta poprawka eliminuje konieczność uzasadniania podwyżek i to wykracza poza orzeczenie Trybunału? Ja tutaj nie widzę logicznego związku, nie wiem, czy to o to chodzi. Czy rozważaliście panowie treść orzeczenia Trybunału i czy ona została przekroczona? Bo ja nie widzę przekroczenia, skoro zarzutem w orzeczeniu Trybunału był właśnie brak należytego uzasadnienia. Jak dalece było badane to orzeczenie pod kątem tego, moim zdaniem, dyskusyjnego stanowiska Biura Legislacyjnego?
Senator Marek Trzciński:
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, Trybunał wskazywał przede wszystkim na niezgodności przepisów z konstytucją w związku z tym, iż dotychczasowe przepisy umożliwiały podwyższenie czynszu w wysokości przekraczającej... Nie były zdefiniowane granice, do jakich możliwe było podwyższenie czynszu. I tutaj w orzeczeniu, a także w uzasadnieniu, ja nie znajduję wskazania Trybunału, które odnosiłoby się do tej kwestii poruszanej przez pana senatora. Tak że jeśli pan senator dostrzega jednak w tym uzasadnieniu ten problem, którym komisja ostatecznie się nie zajęła, a nie zajęła się właśnie opierając się na opinii Biura Legislacyjnego, bardzo proszę o wskazanie tego fragmentu uzasadnienia.
(Senator Piotr Andrzejewski: Mogę wskazać?)
Bardzo proszę.
Senator Piotr Andrzejewski:
W uzasadnieniu podpisanym przez przewodniczących komisji gospodarki, polityki społecznej oraz ustawodawczej - trzech przewodniczących - jest napisane, że to wszystko skłoniło Trybunał do stwierdzenia, iż te przepisy są niezrozumiałe. No ale jeżeli są niezrozumiałe, to chyba wymagają uzasadnienia. Czy to nie jest wykonanie orzeczenia Trybunału? To uzasadnienie - pan jest sprawozdawcą, Panie Senatorze - przewodniczący trzech komisji...
(Senator Marek Trzciński: Tak...)
...podpisali, chyba świadomie. W związku z tym być może jest inne wytłumaczenie: że z ogólnych zasad czy z innych przepisów wynika, że to musi być uzasadnione. Ale skoro nie wynika, skoro Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że to jest niezrozumiałe, to nie można z inicjatywy legislacyjnej Senatu usuwać konieczności uzasadnienia takich decyzji o podwyżce czynszu. Tak to rozumiem. Czy komisje nie uważają, że niezrozumiałość musi być usunięta za pomocą wymogu uzasadnienia takiej podwyżki? Bo do tego zmierza to pytanie.
Senator Marek Trzciński:
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, komisje na podstawie opinii Biura Legislacyjnego tak uznały.
(Senator Piotr Andrzejewski: Ale każdy senator i przewodniczący swój rozum posiada, chyba to jest aksjomat. Nie tylko przedstawiciel Biura Legislacyjnego...)
Panie Senatorze, ja składam sprawozdanie z posiedzenia komisji. Nie oceniam rozumu każdego z senatorów.
(Senator Piotr Andrzejewski: Rozumiem. Z tego wynika, że nie rozważaliście i nie kontrolowaliście stanowiska Biura Legislacyjnego. Dziękuję.)
Taka jest opinia pana senatora.
(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Zbigniew Romaszewski)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Nie ma pytań?
(Głos z sali: Nie ma.)
Dziękuję bardzo.
(Senator Marek Trzciński: Dziękuję.)
Czy przedstawiciel rządu chce zabrać głos?
Proszę, Panie Ministrze.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Piotr Styczeń:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Pozwolę sobie odnieść się wyłącznie do tych kwestii, które wynikają z przedłożenia Wysokiej Izby, z tego projektu, który ma za zadanie zmienić w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych aktualnie obowiązujący ust. 7 art. 4. Mianowicie dotychczasowe brzmienie było następujące: o zmianie wysokości opłat spółdzielnia jest obowiązana zawiadomić osoby, o których mowa w konkretnych ustępach występujących przed omawianym ustępem, co najmniej czternaście dni przed upływem terminu do wnoszenia opłat, ale nie później niż ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego ten termin. Zmiana wysokości opłat wymaga uzasadnienia na piśmie. Przedłożenie, które dzisiaj jest omawiane przez Wysoką Izbę, nie ruguje w żaden sposób wymaganego uzasadnienia zmiany wysokości opłat na piśmie, czyli to jest przenoszone ponownie do tekstu proponowanego przez Wysoką Izbę. Jednocześnie poprzez wyłączenie z zasady ogólnej, która mówi, że o zmianie wysokości opłat spółdzielnia jest obowiązana zawiadomić wymienione odpowiednio osoby co najmniej trzy miesiące naprzód, wyróżnia się opłaty niezależne od spółdzielni, co do których zawiadomienie takie winno się odbyć co najmniej czternaście dni przed upływem terminu do wnoszenia opłat, ale nie później niż do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego ten termin.
Według mojej opinii takie rozwiązanie jest słuszne, ponieważ należy nie wprost konfrontować przedłożenie trzech połączonych komisji z ustawą o ochronie praw lokatorów. Jednak jest pewna różnica pomiędzy opłatami wnoszonymi przez członków spółdzielni oraz osoby zobowiązane do ich wnoszenia na konto spółdzielni a opłatami wnoszonymi przez lokatorów rozumianych jako najemcy lokali.
Chciałbym przypomnieć Wysokiej Izbie, że w przypadku spółdzielni mieszkaniowych występują dodatkowo organy, które są zobowiązane w imieniu członków spółdzielni dokonywać pewnych kontroli. Nadzorują, wprost to wynika z ustawy - Prawo spółdzielcze, formuły stosowane przez inne organy, a tworzące na przykład zmiany wysokości opłat. W przypadku najemców takiej możliwości nie ma. Najemca jest indywidualną stroną umowy najmu z odpowiednią osobą będącą właścicielem lokalu.
Również w mojej opinii przedłożenie Wysokiej Izby zawiera pewien element związany z zachowaniem odpowiedniej jakości przepływów finansowych w jednostce gospodarczej, jaką jest spółdzielnia mieszkaniowa, i w tym przypadku zabezpiecza odpowiednie relacje przychodowe, ustalone na poziomie zobowiązania członka spółdzielni do pokrycia odpowiedniej wysokości opłat, oraz zobowiązania wydatkowe związane z obciążeniami nałożonymi przez usługodawców. Notabene te usługi świadczone są na rzecz członków spółdzielni.
Do pozostałych kwestii podnoszonych w dyskusji przed wyrażeniem przez mnie opinii nie chcę się odnosić ze względu na to, że wszystkie elementy zawarte w tej regulacji wydają się wyczerpywać oczywiście wyrok Trybunału Konstytucyjnego, ale przede wszystkim zasadę prowadzenia prawidłowej gospodarki w spółdzielniach mieszkaniowych odbywającej się w przypadku takich regulacji z zachowaniem odpowiednich uprawnień osób zobowiązanych do świadczenia opłat na rzecz spółdzielni mieszkaniowej. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.
Rozumiem, że pytania mają pan senator Andrzejewski i pan senator Majkowski.
Proszę bardzo.
Senator Piotr Andrzejewski:
Panie Ministrze, w związku z kontrowersją i ograniczeniem zakresu legislacji w Senacie w związku z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego w oparciu o nowy zapis regulaminu Senatu chciałbym spytać o interpretację. Czy to, co jest w dodawanym ust. 71 i nowej wersji ust. 7 art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych eliminuje, w przypadku ust. 71, konieczność uzasadnienia na piśmie? Bo siódemka mówi, tak jak zresztą pan minister podkreślił, że zmiana wysokości opłat wymaga uzasadnienia na piśmie. Ale ona mówi o zawiadomieniu o zmianach, które zależą od decyzji szczególnej zmiennej władz spółdzielni. A czy w przypadku, kiedy spółdzielnia może się powoływać na zewnętrzne zwyżki kosztów, nie musi już uzasadniać tej zmiany w tym zawiadomieniu? Jaka jest interpretacja? Jak wygląda sprawa zgodności wykładni gramatycznej i wykładni systemowej? Jednym słowem, czy ust. 71 również zawiera, mimo że nie jest to zapisane expressis verbis, wymóg uzasadnienia na piśmie tej zmiany, tak jak to ma miejsce w przypadku nowej wersji ust. 7?
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Piotr Styczeń:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Przedłożenie trzech komisji zawiera w ust. 71 zdanie, że przepis ust. 7 zdanie drugie stosuje się. Tak jest przynajmniej w tej wersji tekstu, który mam przed sobą, wydrukowaną w związku z obecnością mojej osoby przed Wysoką Izbą.
Senator Piotr Andrzejewski:
Bardzo dziękuję. To jest bardzo istotne z perspektywy tego, jaki był zakres wykonania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, który mówił o niezrozumiałym charakterze również tych decyzji dla adresatów tej wewnętrznej normy spółdzielni. Dziękuję.
(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Piotr Styczeń: Dziękuję.)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Majkowski.
Senator Krzysztof Majkowski:
Panie Ministrze, ja mam jedno krótkie pytanie. Jedną z głównych bolączek w ogóle spółdzielczości w Polsce były kredyty zaciągnięte przed 1 stycznia 1992 r. - ja mówię o spółdzielniach mieszkaniowych. Czy ta ustawa dotyczy tej kwestii, czy nie?
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Piotr Styczeń:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Ustawa, a w szczególności to przedłożenie, dotyczy tej kwestii tylko w taki sposób, w jaki spółdzielnia przekłada zobowiązanie wynikające ze spłaty tych kredytów przez spółdzielnie na przykład do jednego z banków - w tym przypadku tym głównym kredytodawcą był bank PKO BP - i wolę między innymi rządu, bo tutaj są ogłaszane tak zwane normatywy wielkości tych spłat, bezpośrednio na członków. W tej sytuacji ja zaliczyłbym opłaty z tego tytułu do opłat niezależnych od spółdzielni i między innymi zawiadomienie, o którym mowa jest w art. 4 ust. 7 i ust. 71 traktowałbym w kategoriach wyczerpujących przede wszystkim ust. 71, mówiący o co najmniej czternastu dniach przed upływem terminu do wnoszenia opłat. Oznacza to, że zobowiązanie zewnętrzne spółdzielni w stosunku do banku jest realizowane poprzez wpłaty członków oraz traktowane jest jako niezależne i jednocześnie w pełni wyczerpujące zobowiązania z jednej strony członka wobec spółdzielni, a z drugiej strony spółdzielni wobec otoczenia, które jest uprawnione do wymagania spłaty odpowiednich kredytów.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Więcej pytań nie ma... A, jeszcze pan senator. Przepraszam bardzo.
Senator Ryszard Bender:
Panie Ministrze, czy to stwierdzenie, że musi być uzasadnienie na piśmie, zamyka sprawę? Przecież ono może być dęte, może nie odpowiadać realiom. Czy jest możliwość jakiegoś odwołania się i uzyskania ponownej odpowiedzi, również na piśmie?
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Piotr Styczeń:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
W spółdzielni mieszkaniowej, która ma przecież charakter korporacji, dobrowolnego zrzeszenia członków, zawsze istnieje możliwość odwoływania się na drodze spółdzielczej od wysokości opłat czy też nawet, w tym przypadku, od uzasadnienia, bo poprzez kwestionowanie uzasadnienia możemy dowodzić, że wysokość opłat jest niewłaściwa. To jest pierwsza ścieżka, dostępna co do zasady członkom spółdzielni. Oczywiście członek spółdzielni może odwołać się od wysokości opłat w postępowaniu sądowym. W takim przypadku trwający przewód sądowy może wyczerpać żądanie członka co do uznania tej wysokości opłat za niewłaściwą lub też potwierdzić zasadność takich zmian opłat, o których na przykład poinformowany został członek spółdzielni w trybie określonym w ustawie.
Do części opłat można stosować również wymóg dotyczący pisemnego uzasadnienia kalkulacji tych opłat. W przypadku ustawy o ochronie praw lokatorów element kalkulacyjny występuje. Zresztą w przypadku pewnych zmian opłat czynszowych kalkulacja musi być dostarczona najemcy, on na podstawie tej kalkulacji ocenia, czy uzasadnienie tą właśnie kalkulacją jest prawidłowe. W przypadku spółdzielni mieszkaniowych część opłat nie wymaga kalkulowania, jest przenoszona wprost, jak na przykład podatek od nieruchomości. Tytuł związany z użytkowaniem wieczystym gruntu też jest przenoszony wprost na członków i tutaj trudno mówić o jakiejkolwiek kalkulacji. Ale już w przypadku czynszu czy funduszu remontowego można od spółdzielni wymagać, aby uzasadnienie - a znaczenie słowa "uzasadnienie" jest bardzo szerokie - było w jakiejś części powiązane z kalkulowaniem związanym na przykład z zamiarami dotyczącymi wydatkowania funduszu remontowego czy też kosztami ponoszonymi przez spółdzielnie choćby z samego faktu, że ona istnieje, mówiąc już tak bardzo obrazowo i szeroko. Wydaje się, że praktyka łatwiej dowiedzie, w jakim kształcie uzasadnienie będzie wyczerpywać ciekawość, zainteresowanie, ale również potrzebę członków spółdzielni co do jakości informowania o jednej z najważniejszych cech działalności spółdzielni, mianowicie pokrywaniu kosztów wynikających z funkcjonowania zasobu mieszkaniowego, a także i samej korporacji.
Senator Ryszard Bender:
Dziękuję, Panie Ministrze, za to szerokie wyjaśnienie. Ale jest i druga sprawa. Rodzina planuje swoje dochody, pensję czy emeryturę, i wydatki na ogół miesięcznie. Czy ten termin czternastu dni nie będzie czasami burzyć, powiedzmy, tego rodzinnego budżetu? Czy nie można byłoby jednak przyjąć, żeby to było trzydzieści dni?
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Proszę bardzo.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Piotr Styczeń:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Odpowiadając na tak szczegółowe pytanie, chciałbym zauważyć, że na początku mojego wystąpienia podniosłem kwestię bardzo istotną z punktu widzenia bezpieczeństwa wszystkich członków spółdzielni i spółdzielni mieszkaniowej jako korporacji, mianowicie odpowiednie jakości przepływów finansowych. Gdybyśmy w tym przypadku kierowali się ideą dbałości o pojedynczą rodzinę, to moglibyśmy dokonać zakłócenia tej cechy prawidłowości przepływu, która w końcu decyduje o jakości działania spółdzielni, ale też o tym, że jakiekolwiek zawirowania na tym polu nie są przenoszone, bo odnoszą się później do dodatkowych kosztów, również na tę rodzinę, która miałaby problemy, tak jak to określił pan senator. Dlatego taką regulacją nie możemy tak bardzo uszczegóławiać przepisów, nawet w formie ochrony. Wydaje się, że ta regulacja w sposób wystarczający wyczerpuje kwestię takiej ochronę.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Nie ma chętnych do zadawania pytań.
Wobec tego otwieram dyskusję.
Informuję, że nikt się nie zapisał do głosu. Wobec tego dyskusję zamykam.
Informuję również, że trzecie czytanie projektu ustawy rozpatrywanego jako ostatni punkt porządku obrad odbędzie się już razem z głosowaniami.
Proszę o odczytanie komunikatów.
Senator Sekretarz Grażyna Sztark:
Posiedzenie Komisja Zdrowia w sprawie rozpatrzenia wniosków zgłoszonych w trakcie debaty do ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów oraz o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks karny, zawartej w druku senackim nr 585, odbędzie się w dniu dzisiejszym bezpośrednio po ogłoszeniu przerwy w obradach w sali nr 182.
Następny komunikat. Posiedzenie Komisji Środowiska, dotyczące rozpatrzenia wniosków zgłoszonych podczas debaty do ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji, odbędzie się w dniu dzisiejszych, to jest 16 lipca 2009 r., piętnaście minut po ogłoszeniu przerwy w obradach w sali nr 217.
I ostatni komunikat. Uprzejmie informuję, że posiedzenie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich odbędzie się w dniu 23 lipca o godzinie 12.15 w sali nr 102. Porządek obrad: godzina 12.15 - rozpatrzenie wniosków zgłoszonych na 38. posiedzeniu Senatu do projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu; projekt ten znajduje się w druku senackim nr 560. Będzie to posiedzenie wspólne z Komisją Ustawodawczą. I o godzinie 13.00 - rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009, druk sejmowy nr 2163, w częściach właściwych zakresowi pracy komisji. Podpisał się przewodniczący Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, Zbigniew Szaleniec.
(Senator Piotr Andrzejewski: Czy ja dobrze usłyszałem, nie dziś, tylko 23 lipca, tak?)
Tak.
(Senator Piotr Andrzejewski: Tych poprawek dziś nie będzie?)
Nie.
(Senator Piotr Andrzejewski: Dziękuję.)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Proszę państwa, ogłaszam półtoragodzinną przerwę i zapraszam na głosowania.
(Głosy z sali: Dziękujemy bardzo.)
Dziękuję bardzo.
(Przerwa w obradach od godziny 15 minut 32 do godziny 17 minut 00)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Proszę o zajmowanie miejsc.
Wznawiam obrady.
Senatorowie sekretarze zajęli już miejsca przy stole prezydialnym.
Punkt osiemnasty porządku obrad: trzecie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o gwarancji zapłaty za roboty budowlane.
Państwo Senatorowie, proszę zająć miejsca i skończyć rozmowy.
(Głos z sali: Zacznijmy od pierwszego punktu, Panie Marszałku, bo nie ma jeszcze sprawozdawcy, senatora Trzcińskiego.)
Nie ma Trzcińskiego? A gdzie jest Trzciński?
Powracamy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Komisja Zdrowia oraz mniejszość Komisji Zdrowia przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o wprowadzenie poprawek do ustawy. Druk nr 598A.
W pierwszej kolejności odbędzie się głosowanie nad poprawkami, a następnie nad ustawą w całości.
Proszę państwa, poprawka pierwsza nadaje nowe brzmienie definicji centrum urazowego. Poprawka szósta stanowi jej konsekwencję.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 75 senatorów 74 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 1)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka druga ma na celu doprecyzowanie określenia uczelni medycznych współpracujących z centrum urazowym...
(Głos z sali: Jest jeszcze wniosek mniejszości)
Przepraszam, wniosek mniejszości ma charakter językowy. Przyjęcie wniosku mniejszości spowoduje odpowiednią modyfikację poprawek pierwszej i czwartej oraz art. 3.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 81 senatorów 33 głosowało za, 47 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 2)
Wniosek mniejszości został odrzucony.
Poprawka druga precyzuje określenie uczelni medycznych współpracujących z centrum urazowym.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 83 senatorów 80 głosowało za, 3 - przeciw. (Głosowanie nr 3)
Poprawka przyjęta.
Nad poprawkami trzecią i siódmą głosujemy łącznie. Poprawka trzecia zmierza do doprecyzowanie w zakresie struktury centrum urazowych. Siódma stanowi jej konsekwencję.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 84 senatorów 82 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 4)
Poprawki przyjęte.
Poprawka czwarta ma na celu uściślenie uregulowania dotyczącego dalszego postępowania w sprawie leczenia pacjenta po opuszczeniu przez niego centrum urazowego.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 87 obecnych senatorów 87 było za. (Głosowanie nr 5)
Poprawka przyjęta.
Poprawka piąta ma charakter redakcyjny.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 86 senatorów 86 głosowało za. (Głosowanie nr 6)
Dziękuję.
Poprawka przyjęta.
Głosowanie nad uchwałą w całości.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Proszę wyniki.
Na 88 senatorów 87 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 7)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Punkt drugi porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zarządzaniu kryzysowym.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, która przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.
Senator Zbigniew Meres proszony jest o przedstawienie sprawozdania komisji.
Panie Senatorze...
(Głosy z sali: Już powinien być.)
Panie Generalne, proszę bardzo.
Senator Meres już jest przy mównicy.
Senator Zbigniew Meres:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
W imieniu Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie z posiedzenia komisji, które odbyło się w dniu 15 lipca 2009 r.
Komisja po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w toku debaty w dniu 15 lipca bieżącego roku nad ustawą o zmianie ustawy o zarządzaniu kryzysowym przedstawia Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko.
Wysoki Senat raczy przyjąć wnioski zawarte w punktach: pierwszym, piątym, dziewiątym, dwunastym, dwudziestym pierwszym, dwudziestym szóstym, trzydziestym i trzydziestym drugim.
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, dziękuję za uwagę.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo.
Czy senatorowie wnioskodawcy, Idczak bądź Cichoń, chcą zabrać głos? Nie.
W takim razie przystępujemy do głosowania najpierw nad poprawkami, a potem nad ustawą w całości.
Poprawka pierwsza ma charakter redakcyjny.
Przycisk obecności.
(Głosy z sali: Nie działa, nie działa!)
(Rozmowy na sali)
Teraz działa?
Proszę państwa, przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 86 senatorów 85 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 8)
Poprawka przyjęta.
Poprawka druga modyfikuje definicję ochrony infrastruktury krytycznej.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Poproszę o wyniki.
Na 86 senatorów 38 - za, 48 - przeciw. (Głosowanie nr 9)
Poprawka odrzucona.
Poprawka trzecia zmierza do zachowania dotychczasowej definicji planowania cywilnego.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 86 senatorów 37 - za, 48 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 10)
Poprawka odrzucona.
Nad poprawkami czwartą, siedemnastą, dziewiętnastą, dwudziestą, dwudziestą trzecią i dwudziestą czwartą głosujemy łącznie. Przywracają one do ustawy instytucję Narodowego Systemu Pogotowia Kryzysowego.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 88 senatorów 38 głosowało za, 49 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 11)
Poprawki odrzucone.
Poprawka piąta ma charakter redakcyjny.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 88 senatorów 86 głosowało za, 2 - przeciw. (Głosowanie nr 12)
Poprawka przyjęta.
Poprawka szósta modyfikuje katalog zadań z zakresu planowania cywilnego o wskazanie, że obejmuje on także gromadzenie i przetwarzanie informacji o możliwych do użycia siłach i środkach w sytuacjach kryzysowych, stanów nadzwyczajnych i w czasie wojny.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 86 senatorów 39 głosowało za, 47 - przeciw. (Głosowanie nr 13)
Poprawka odrzucona.
Poprawka siódma wskazuje, że zadania z zakresu planowania cywilnego powinny uwzględniać także racjonalne gospodarowanie siłami i środkami w sytuacjach kryzysowych, stanów nadzwyczajnych i w czasie wojny.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 88 senatorów 38 - za, 49 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 14)
Poprawka odrzucona.
Poprawka ósma wskazuje, że zadania z zakresu planowania cywilnego powinny uwzględniać również zapewnienie ludziom warunków przetrwania w sytuacjach kryzysowych, stanach nadzwyczajnych i w czasie wojny.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 88 senatorów 38 - za, 50 - przeciw. (Głosowanie nr 15)
Poprawka odrzucona.
Poprawka dziewiąta ma charakter precyzujący.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 88 senatorów 73 - za, 14 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 16)
Poprawka przyjęta.
Poprawka dziesiąta rozszerza zakres załączników funkcjonalnych planu głównego o organizację ochrony przed zagrożeniami radiacyjnymi, biologicznymi i chemicznymi.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 88 senatorów 38 - za, 50 - przeciw. (Głosowanie nr 17)
Poprawka odrzucona.
Poprawka jedenasta zmierza do przywrócenia dotychczasowej treści przepisowi wskazującemu, że koordynacja przygotowania raportu o zagrożeniach bezpieczeństwa narodowego należy tylko do prezesa Rządowego Centrum Bezpieczeństwa.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 87 senatorów 37 głosowało za, 50 - przeciw. (Głosowanie nr 18)
Poprawka odrzucona.
Poprawka dwunasta ma na celu uchylenie przepisu nakładającego na właścicieli oraz posiadaczy obiektów infrastruktury krytycznej obowiązków niewynikających z aktu prawa powszechnie obowiązującego.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 88 senatorów 66 głosowało za, 21 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 19)
Poprawka przyjęta.
Poprawka trzynasta modyfikuje zasady sporządzenia jednolitego wykazu obiektów, urządzeń i usług wchodzących w skład infrastruktury krytycznej.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 86 senatorów 36 głosowało za, 50 - przeciw. (Głosowanie nr 20)
Poprawka odrzucona.
Poprawka czternasta dodaje do ustawy przepis upoważniający Radę Ministrów do określenia w drodze rozporządzenia zasad i trybu włączania do jednolitego wykazu obiektów instalacji, urządzeń i usług wchodzących w skład infrastruktury krytycznej z podziałem na systemy.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 88 senatorów 38 - za, 50 - przeciw. (Głosowanie nr 21)
Poprawka odrzucona.
Nad poprawkami piętnastą, szesnastą i osiemnastą głosujemy łącznie. Przywracają one do ustawy instytucję planu ochrony infrastruktury krytycznej.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 88 senatorów 38 głosowało za, 49 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 22)
Poprawki odrzucone.
Poprawka dwudziesta pierwsza wskazuje, że jednym z zadań Rządowego Centrum Bezpieczeństwa jest współdziałanie z podmiotami, komórkami i jednostkami organizacyjnymi Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, Unii Europejskiej oraz innych organizacji międzynarodowych, odpowiedzialnymi za zarządzanie kryzysowe i ochronę infrastruktury krytycznej.
Obecność?
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
88 obecnych, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 23)
Poprawka przyjęta.
Poprawki dwudziesta druga, dwudziesta piąta, dwudziesta ósma, dwudziesta dziewiąta i trzydziesta pierwsza, które będą przegłosowane łącznie, zmierzają do uchylenia przepisów, na podstawie których niektóre zadania z zakresu zarządzenia kryzysowego powinny być podejmowane we współdziałaniu z szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
88 obecnych, za głosowało 38, przeciw - 50. (Głosowanie nr 24)
Poprawki zostały odrzucone.
Poprawka dwudziesta szósta ma charakter redakcyjny.
Obecność?
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
84 obecnych, 83 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 25)
Poprawka przyjęta.
Poprawka dwudziesta siódma modyfikuje przepis nakładający na organy administracji publicznej oraz posiadaczy obiektów infrastruktury krytycznej obowiązek przekazywania szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego będących w ich posiadaniu informacji dotyczących zagrożeń o charakterze terrorystycznym dla tej infrastruktury.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
88 obecnych, 38 głosowało za, 50 - przeciw. (Głosowanie nr 26)
Poprawka odrzucona.
Poprawka trzydziesta ma charakter doprecyzowujący.
Obecność?
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
86 obecnych, 72 głosowało za, 14 - przeciw. (Głosowanie nr 27)
Poprawka przyjęta.
Poprawka trzydziesta druga odsuwa o rok datę wejścia w życie przepisu zobowiązującego jednostki samorządu terytorialnego do tworzenia rezerwy celowej na realizację zadań własnych z zakresu zarządzania kryzysowego.
Obecność?
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Wyniki.
85 obecnych, 84 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 28)
Poprawka przyjęta.
Głosowanie nad całą uchwałą.
Proszę państwa, przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
88 obecnych, 52 głosowało za, 36 - przeciw. (Głosowanie nr 29)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustaw o zmianie ustawy o zarządzaniu kryzysowym.
Punkt trzeci porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, które przygotowały wspólne sprawozdanie; druk nr 610Z.
Pan senator Wiesław Dobkowski jest sprawozdawcą komisji.
Panie Senatorze, proszę o sprawozdanie.
Senator Wiesław Dobkowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt w imieniu Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej przedstawić łączne sprawozdanie z posiedzenia komisji; druk nr 610Z.
Komisja po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 15 lipca 2009 r. wniosków zgłoszonych w toku debaty w dniu 15 lipca 2009 r. nad ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedstawiają Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko: Wysoki Senat raczy przyjąć poprawki pierwszą, trzecią, siódmą i ósmą. Pozostałe poprawki nie uzyskały większości w komisji. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca, to znaczy pan senator Rulewski, chcą jeszcze zabrać głos?
(Głos z sali: Nie.)
Dziękuję. Nie.
Zatem najpierw głosujemy nad poprawkami.
Proszę państwa, poprawka pierwsza zmierza do ujednolicenia terminologii ustawy.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 88 obecnych senatorów 87 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 30)
Poprawka przyjęta.
Poprawka druga rezygnuje ze zwolnienia od podatku świadczeń pieniężnych oraz wprowadza zwolnienie wartości bonów, talonów i innych znaków uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi.
Obecność?
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
Na 88 obecnych senatorów 38 głosowało za, 47 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 31)
Poprawka odrzucona.
Poprawka trzecia ma charakter redakcyjno-porządkujący.
Obecność?
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
88 obecnych, wszyscy za. (Głosowanie nr 32)
Poprawka przyjęta.
Poprawka czwarta zwiększa kwotę wolną od podatku z 380 zł do 500 zł.
Obecność?
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Wyniki.
Na 87 obecnych senatorów, 39 głosowało za, 47 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 33)
Odrzucona.
Poprawka piąta wprowadza zwolnienie od podatku wartości bonów, talonów i innych znaków uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 37 głosowało za, 49 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 34)
Poprawka odrzucona.
Poprawka szósta wprowadza zwolnienie od podatku wartości bonów, talonów i innych znaków uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi, wskazując, że znaki te są świadczeniami rzeczowymi.
Obecność?
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
Na 88 obecnych senatorów 38 głosowało za, 47 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 35)
Poprawka odrzucona.
Poprawka siódma zmierza do zastosowania właściwej techniki legislacyjnej.
Obecność?
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
88 obecnych, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 36)
Poprawka ósma wprowadza czternastodniowy okres vacatio legis.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
87 obecnych, 86 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 37)
Poprawka przyjęta.
Głosowanie na uchwałą w całości, Wysoki Senacie.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
87 obecnych, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 38)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Punkt czwarty porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Budżetu i Finansów oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, które po debacie przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie; druk nr 609Z.
Senator sprawozdawca Mieczysław Augustyn jest już na mównicy.
Proszę bardzo.
Senator Mieczysław Augustyn:
Połączone komisje w przypadku do tej ustawy poparły wniosek zawarty w punkcie oznaczonym rzymską jedynką o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję.
Czy senatorowie wnioskodawcy chcą zabrać głos? Nie.
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania, najpierw nad wnioskiem o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 86 obecnych senatorów 48 głosowało za, 38 przeciw. (Głosowanie nr 39)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców.
Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o funkcjonowaniu baków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających.
Komisja Budżetu i Finansów Publicznych przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawki do ustawy. W pierwszej kolejności głosujemy nad poprawką komisji, a następnie nad całością uchwały.
Poprawka formułuje przepis zmieniający w sposób uwzględniający zasady techniki prawodawczej.
(Głos z sali: Ale jeszcze senator Motyczka...)
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
(Senator Antoni Motyczka: No trudno, wracam...)
(Wesołość na sali)
Panie Senatorze, bardzo dziękuję, ale nie miałem pana w scenariuszu. (Wesołość na sali)
(Głos z sali: Ale niech zagłosuje.)
Tak, czekamy na pana senatora. Jestem wzruszony, dziękuję bardzo.
88 obecnych, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 40)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat, łącznie z panem senatorem Antonim Motyczką, podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy...
(Głos z sali: Nie, jeszcze głosowanie nad całością,)
(Głos z sali: To była poprawka, teraz całość.)
Przepraszam...
(Głos z sali: Teraz całość.)
Przepraszam bardzo.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 86 obecnych senatorów 85 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 41)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie stawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających.