Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Punkt szósty porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2010 r.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która przygotowała sprawozdanie; druk nr 599Z.
Pan senator Przemysław Błaszczyk jest tym razem wezwany.
Proszę bardzo.
Senator Przemysław Błaszczyk:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi w dniu dzisiejszym rozpatrzyła wnioski zgłoszone w czasie dyskusji w dniu wczorajszym do ustawy o powszechnym spisie rolnym i rekomenduje...
Senator Piotr Andrzejewski:
Przepraszam bardzo, w kwestii formalnej. Ja wycofuję poprawkę czternastą w związku z poparciem poprawki piętnastej. Senator Piotr Łukasz Juliusz Andrzejewski - mówię to, gdyby ktoś nie wiedział, czyja to poprawka.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Czternasta wycofana.
(Senator Piotr Andrzejewski: Tak.)
Dobrze, Panie Senatorze, uwzględnię to podczas wyczytywania poprawek. W razie czego proszę mi przypomnieć.
Senator Przemysław Błaszczyk:
Komisja rekomenduje poprawki pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, siódmą, ósmą, dziewiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, piętnastą, szesnastą, siedemnastą i osiemnastą. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo.
Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?
(Głos z sali: O, teraz...)
I teraz pan senator powinien się odezwać.
(Głos z sali: Właśnie.)
(Senator Piotr Andrzejewski: Podtrzymuję to, co powiedziałem.)
Czternasta. Czy ktoś chce podtrzymać czternastą poprawkę?
(Głos z sali: Nie.)
Wycofana, nikt jej nie podtrzymuje. Dobrze, wycofaliśmy ją.
Głosujemy najpierw nad poprawkami pierwszą, szóstą, ósmą, trzynastą i siedemnastą. Głosujemy nad nimi łącznie. Przenoszą one termin przeprowadzenia spisu rolnego z jesieni na wiosnę 2010 r.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję i proszę o wyniki.
Na 88 senatorów 37 głosowało za, 50 - przeciw, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 42)
Poprawki odrzucone.
Druga poprawka ma charakter redakcyjny.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 88 senatorów...
(Głos z sali: Nie tak szybko!)
(Głos z sali: Prawo i Sprawiedliwość nadąża.)
To nie zmienia wyników.
Na 88 senatorów 84 głosowało za, 4 nie głosowało. (Głosowanie nr 43)
Proszę państwa, głosowanie nad poprawką miało skutek pozytywny: została ona przyjęta.
Trzecia i dwunasta eliminują z treści przepisów niepotrzebne powtórzenia normy stanowiącej, że badanie metod produkcji rolnej wchodzi w skład powszechnego spisu rolnego.
(Głos z sali: Szybciej, szybciej!)
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 44)
Przyjęte.
Czwarta doprecyzowuje przepis poprzez wyraźne wskazanie kompetencji prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do prowadzenia bazy danych spisu rolnego.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 45)
Przyjęta.
Poprawka piąta koreluje treść zdania drugiego przepisu ze zdaniem pierwszym.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Siódma poprawnie konstruuje odesłanie do innego przepisu...
(Głos z sali: Wyniki!)
(Głos z sali: A odczytanie wyników?)
A, przepraszam.
Na 88 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 46)
(Głos z sali: I teraz siódma.)
Siódma poprawnie konstruuje odesłanie do innego przepisu.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 88 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 47)
Przyjęta.
Poprawka dziewiąta ma na celu usunięcie z bazy danych informacji pozwalających na identyfikację osób fizycznych i jednostek organizacyjnych.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 senatorów 54 głosowało za, 35 - przeciw. (Głosowanie nr 48)
Przyjęta.
Poprawka jedenasta usuwa z przepisu niepotrzebne podkreślenie, że normę prawną stosuje się na terytorium całego kraju.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
88 obecnych senatorów, 83 głosowało za, 4 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 49)
Przyjęta.
Czternasta została wycofana.
Piętnasta przyznaje kompetencję do wydania rozporządzenia w sprawie audycji propagujących spis rolny Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji w porozumieniu z Radą Ministrów.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 88 senatorów 39 głosowało za, 49 - przeciw. (Głosowanie nr 50)
Odrzucona.
Szesnasta i osiemnasta, przegłosowywane łącznie, zastępują wyraz "e-mail" polskim odpowiednikiem.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 87 senatorów 84 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 51)
Przyjęta.
Uchwała w całości, Wysoki Senacie.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 88 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 52)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2010 r.
Punkt ósmy porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy...
(Głos z sali: Siódmy, siódmy!)
(Głos z sali: Nie, ósmy, ósmy.)
Ósmy.
(Głos z sali: Dobra, przepraszam, dobra.)
Tak, tak, tutaj są zmiany wynikające z tego, że niektórzy senatorowie reprezentują nas w Sejmie, więc musimy być elastyczni, Wysoki Senacie.
Punkt ósmy porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o praktykach absolwenckich.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, które przygotowały wspólne sprawozdanie. To druk nr 590Z.
Przedstawia je pan senator Mieczysław Augustyn. Proszę bardzo.
Senator Mieczysław Augustyn:
Połączone komisje rekomendują przyjęcie poprawek drugiej, trzeciej, czwartej... przepraszam, drugiej, trzeciej, piątej, ósmej oraz od dziesiątej do czternastej. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca, senator Wiatr, chcą zabrać głos?
(Głos z sali: Nie.)
Dziękuję.
Głosujemy zatem nad poprawkami, a potem nad całością.
Proszę państwa, nad pierwszą i dziewiątą poprawką głosujemy łącznie. Zmierzają one do uzupełnienia katalogu podmiotów, które mogą przyjmować praktykanta na praktykę o jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, a także umożliwiają odbywanie praktyki absolwenckiej osobom, które ukończyły co najmniej gimnazjum. Jednocześnie poprawki te zmieniają redakcję przepisów.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 senatorów 38 głosowało za, 50 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 53)
Poprawki odrzucone.
Druga uzupełnia katalog podmiotów, które mogą przyjmować praktykanta na praktykę o jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 54)
Przyjęta.
Trzecia i piąta, głosujemy nad nimi łącznie. Mają one na celu umożliwienie odbywania praktyki absolwenckiej osobom, które ukończyły co najmniej gimnazjum, w tym także osobom, które posiadają świadectwo ukończenia szkoły za granicą uznane za równorzędne świadectwu ukończenia polskiego gimnazjum.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 88 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 55)
Przyjęte.
Czwarta zmienia górną granicę wieku umożliwiającą odbywanie praktyki absolwenckiej z trzydziestu na trzydzieści pięć lat.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 34 głosowało za, 50 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 56)
Odrzucona.
Poprawka szósta... Przepraszam, teraz siódma, bo szósta już... Wprowadza ona zasadę odpłatności praktyki absolwenckiej oraz wyjątek, zgodnie z którym praktyka będzie mogła być odbywana nieodpłatnie w przypadku, gdy tygodniowy wymiar czasu praktyki nie przekracza piętnastu godzin.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 senatorów 37 głosowało za, 50 - przeciw, 2 się wstrzymało. (Głosowanie nr 57)
Poprawka odrzucona.
Poprawka ósma zmierza do sformułowania odesłania zgodnie z zasadami techniki prawodawczej.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
Na 87 senatorów wszyscy za. (Głosowanie nr 58)
Przyjęta.
Dziesiąta ma na celu wyeliminowanie ewentualnych wątpliwości interpretacyjnych co do sposobu rozwiązania umowy o praktykę absolwencką, przyznając jednoznacznie każdej ze stron prawo do rozwiązania umowy przez złożenie oświadczenia drugiej stronie.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy za. (Głosowanie nr 59)
Przyjęta.
Jedenasta to zmiana o charakterze redakcyjnym.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Wyniki.
89 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 60)
Przyjęta.
Dwunasta eliminuje z ustawy zbędne oznaczenie rocznika, numeru i pozycji dziennika urzędowego.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
Na 85 senatorów 83 - za, 2 senatorów nie głosowało.(Głosowanie nr 61)
Przyjęta.
Trzynasta ma charakter redakcyjny.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy za. (Głosowanie nr 62)
Przyjęta.
Czternasta ma na celu umożliwienie praktykantowi nabycia bądź utrzymania statusu bezrobotnego, precyzując jednocześnie kwestie dotyczące prawa do zasiłku.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 senatorów wszyscy za. (Głosowanie nr 63)
Przyjęta.
Uchwała w całości, Wysoki Senacie.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 64)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o praktykach absolwenckich.
Punkt dziewiąty porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz ustawy o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz niektórych innych ustaw.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, które przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie, zawarte w druku nr 591Z.
Przedstawi je senator sprawozdawca Jan Rulewski.
Panie Senatorze...
Senator Jan Rulewski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Połączone komisje wieczorem nie przyjęły żadnego wniosku, to znaczy nie przyjęły wniosku rządowego, nie przyjęły wniosku, aby przyjąć ustawę bez poprawek, ani też nie przyjęły poprawek. Wobec tego rozstrzygnięcie leży... Można powiedzieć: Janek Rulewski padł, bo jego wniosków nie przyjęto. Ale mam rozwiązanie...
(Wicemarszałek Marek Ziółkowski: Słucham, Panie Senatorze.)
Wycofuję swoje poprawki.
(Wesołość na sali)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dobrze.
Proszę sprawozdawcę mniejszości...
(Głos z sali: Ja w sprawie formalnej mam pytanie.)
...komisji, pana senatora Augustyna, o przedstawienie wniosku mniejszości.
Senator Mieczysław Augustyn:
Proszę o przyjęcie ustawy bez poprawek.
(Głos z sali: Ja przejmuję poprawki.)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Czy senator wnioskodawca, Jan Rulewski, i pozostały sprawozdawca, Piotr Gruszczyński, chcą zabrać głos? Nie chcą.
Proszę państwa, poprawki senatora Rulewskiego zostały podtrzymane, ale głosujemy najpierw nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek. Jest to wniosek mniejszości.
Proszę państwa, proszę, przycisk obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Na 90 obecnych senatorów 52 głosowało za, 38 - przeciw. (Głosowanie nr 65)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz ustawy o zmianie ustawy organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do rozpatrywania punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów oraz o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks karny.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Zdrowia. Pan senator Michał Okła przedstawi sprawozdanie, zawarte w druku nr 585Z.
Panie Senatorze, zapraszam.
Senator Michał Okła:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
W przerwie odbyło się posiedzenie senackiej Komisji Zdrowia. Komisja jednogłośnie przyjęła wszystkie pięć poprawek i jednogłośnie rekomenduje przyjęcie ustawy z poprawkami. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Czy pan senator chce zabrać głos jako wnioskodawca?
(Senator Michał Okła: Nie.)
(Głosy z sali: Nie, nie.)
Nie, dobrze, ale musiałem o to zapytać.
Nad poprawkami pierwszą, czwartą i piątą głosujemy łącznie. Proszę państwa, to są poprawki, które ujednolicają terminologię, jaką posługuje się ustawa, z terminologią innych aktów prawnych związanych z tą problematyką.
Obecność?
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 90 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 66)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka druga ma na celu wyłączenie ośrodków kwalifikujących do przeszczepienia z podlegania kontroli w zakresie działalności objętej pozwoleniami. Prowadzenie tego rodzaju działalności nie wymaga pozwolenia.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 88 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 67)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzecia wprowadza podstawę prawną dokonywania kontroli ośrodków kwalifikujących do przeszczepienia w zakresie wymagań określonych w ustawie.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 68)
Możemy przystąpić do głosowania nad całością ustawy.
Proszę państwa, przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.Na 88 obecnych senatorów wszyscy głosowali za.
(Głosowanie nr 69)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów oraz o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks karny.
Powracamy do rozpatrywania punktu jedenastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Środowiska, która przygotowała sprawozdanie, zawarte w druku nr 587Z.Pan senator Krzysztof Majkowski już jest przy mównicy.
Proszę bardzo.
Senator Krzysztof Majkowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Komisja po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 16 lipca 2009 r. wniosków zgłoszonych podczas debaty nad ustawą o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji przedstawia Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko: Wysoki Senat raczy przyjąć poprawki drugą, piątą, szóstą, siódmą, dziesiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą i piętnastą. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękują bardzo, Panie Senatorze.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca chcą zabrać głos? Nie. Dziękuję.
Głosujemy zatem najpierw nad poprawkami, a potem nad uchwałą w całości.
Poprawka pierwsza zmierza do wyeliminowania nieprawidłowego odesłania do przepisów niefunkcjonujących jeszcze w systemie prawa.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 38 głosowało za, 51 - przeciw. (Głosowanie nr 70)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka druga zmierza do umieszczenia przepisu ust. 4 we właściwym miejscu w strukturze jednostki redakcyjnej.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 89 obecnych senatorów 88 głosowało za, 1 - wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 71)
Poprawka przyjęta.
Poprawka trzecia zmierza do tego, aby sposób wykorzystania jednostek pochłaniania sformułowany w zmienianym przepisie dotyczył projektów wspólnych wdrożeń poza terytorium, a nie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 38 głosowało za, 51 - przeciw. (Głosowanie nr 72)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka czwarta dotyczy doprecyzowania odesłania.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Proszę państwa, na 90 obecnych senatorów 41 głosowało za, 49 - przeciw. (Głosowanie nr 73)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka piąta zapewnia spójność terminologiczną w ramach ustawy.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 90 obecnych senatorów 89 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 74)
Poprawka przyjęta.
Poprawka szósta zapewnia spójność terminologiczną w ramach ustawy.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 90 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 75)
Proszę państwa, poprawka została przyjęta.
Poprawka siódma ma charakter redakcyjny.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 76)
Poprawka przyjęta.
Poprawka ósma ma na celu wprowadzenie gwarancji finansowych dla polskich podmiotów realizujących projekty wspólnych wdrożeń i mechanizmu czystego rozwoju.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 38 głosowało za, 51 - przeciw. (Głosowanie nr 77)
Poprawka odrzucona.
Poprawka dziewiąta ma charakter porządkowy i polega na zamieszczeniu skrótu "Narodowy Fundusz" oraz podaniu pełnej nazwy "Krajowego operatora systemu zielonych inwestycji".
Obecność?
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 90 obecnych senatorów 88 głosowało za, 2 - przeciw. (Głosowanie nr 78)
Poprawka przyjęta.
Poprawka dziesiąta uzupełnia odesłanie.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 79)
Poprawka przyjęta.
Poprawka jedenasta dostosowuje terminologię ustawy - Prawo ochrony środowiska do terminologii przedmiotowej ustawy.
Obecność?
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 88 głosowało za, 1 - nie głosował. (Głosowanie nr 80)
Poprawka przyjęta.
Proszę państwa, nad poprawkami dwunastą, trzynastą i piętnastą głosujemy łącznie. Powodują one przesunięcie o rok obowiązku sporządzania przez podmiot korzystający ze środowiska raportu zawierającego informację o emisjach oraz dokonania przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska oceny informacji zawartej w takich raportach oraz wprowadzają regulację przejściową odsuwającą do dnia 1 stycznia 2010 r. wejście w życie przepisu art. 56 pkt 7.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 90 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 81)
Poprawki przyjęte.
Teraz możemy głosować nad uchwałą w całości.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 90 obecnych senatorów 86 głosowało za, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 82)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwunastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Umowy o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Korei, podpisanej w Warszawie dnia 25 lutego 2009 roku.
Komisja Spraw Zagranicznych oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Proszę państwa głosujemy nad tym projektem uchwały.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Na 90 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 83)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Umowy o zabezpieczeniu społecznym pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Korei, podpisanej w Warszawie dnia 25 lutego 2009 roku.
Proszę państwa, powracamy do punktu trzynastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Organizacją do spraw Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) w sprawie przywilejów i immunitetów Organizacji do spraw Zakazu Broni Chemicznej, podpisanego w Hadze 5 sierpnia 2008 r.
Komisja Spraw Zagranicznych i Komisja Obrony Narodowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał i wnoszą o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Proszę o wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 87 głosowało za, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 84)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Organizacją do spraw Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) w sprawie przywilejów i immunitetów Organizacji do spraw Zakazu Broni Chemicznej, podpisanego w Hadze dnia 5 sierpnia 2008 r.
Powracamy do punktu czternastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji Genewskich z dnia 12 sierpnia 1949 r. dotyczącego przyjęcia dodatkowego znaku rozpoznawczego, przyjętego w Genewie dnia 8 grudnia 2005 r. (Protokół III).
Komisja Spraw Zagranicznych wnosi o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Proszę państwa, możemy głosować.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 89 obecnych senatorów 88 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 85)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji Genewskich z dnia 12 sierpnia 1949 r. dotyczącego przyjęcia dodatkowego znaku rozpoznawczego, przyjętego w Genewie dnia 8 grudnia 2005 r. (Protokół III).
Proszę państwa, powracamy do punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Ustawodawczej. Przygotowały one wspólne sprawozdanie, zawarte w druku nr 593Z.
Sprawozdawcą jest pan senator Leon Kieres.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Leon Kieres:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Przepraszam za zamieszanie, ale w czasie głosowania byłem w Sejmie, jako przedstawiciel Senatu przedstawiałem projekt ustawy o uwierzytelnianiu dokumentów.
Rzeczywiście 16 lipca 2009 r. odbyło się posiedzenie dwóch komisji, Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw. Komisje proponują Wysokiej Izbie przyjęcie ustawy bez poprawek.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Czy senator wnioskodawca lub pozostały senator sprawozdawca chcą zabrać głos?
Czy pan senator Andrzejewski chce zabrać głos? Nie.
W takim razie najpierw głosujemy nad wnioskiem o odrzucenie ustawy, a potem nad przyjęciem ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem senatora Andrzejewskiego o odrzucenie ustawy.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Proszę o wyniki.
Na 85 obecnych senatorów 8 głosowało za, 50 - przeciw, 26 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 86)
Wniosek został odrzucony.
W związku z tym możemy głosować nad wnioskiem Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 85 obecnych senatorów 55 głosowało za, 3 - przeciw, 27 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 87)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do punktu szesnastego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.
Dzisiaj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja.
Przypominam, że trzecie czytanie obejmuje tylko głosowanie.
Komisje po rozpatrzeniu projektu ustawy wprowadziły do niego poprawki i wnoszą o przyjęcie przez Senat projektu ustawy zawartego w druku nr 561S.
Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił senatora Marka Trzcińskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Przystępujemy do głosowania nad projektem ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 88)
Dziękuję.
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy, upoważniając senatora Marka Trzcińskiego do reprezentowania stanowiska naszej Izby w dalszych pracach nad projektem.
Proszę państwa, jeszcze raz... A nie, teraz musimy wrócić, już wracam do samego początku.
Punkt osiemnasty porządku obrad, to ma być to. Tak? Pytam, żebym się nie pomylił. Dobrze.
Powracamy do punktu osiemnastego porządku obrad: trzecie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o gwarancji zapłaty za roboty budowlane.
Drugie czytanie tego projektu odbyło się na trzydziestym piątym posiedzeniu Senatu 17 czerwca. Senat skierował projekt ustawy do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Gospodarki Narodowej. Dodatkowe sprawozdanie znajduje się w druku nr 404X.
Pan senator Marek Trzciński proszony jest o przedstawienie dodatkowego sprawozdania komisji.
Panie Senatorze, zapraszam.
Senator Marek Trzciński:
Dziękuję.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Komisje nie poparły wniosku zgłoszonego w toku dyskusji i wnoszą o przyjęcie przez Senat projektu ustawy o zmianie ustawy o gwarancji zapłaty za roboty budowlane oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy w wersji przedstawionej w druku nr 404S. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję.
Czy senator wnioskodawca Stanisław Bisztyga chce zabrać głos?
(Senator Stanisław Bisztyga: Nie.)
Dziękuję.
Obecnie senatorowie mogą zgłaszać pytania do sprawozdawcy i wnioskodawcy.
(Głos z sali: Nie mogą.)
Mogą.
(Senator Stanisław Kogut: Ale nie muszą.)
Proszę państwa, nie widzę chętnych do zadania pytań.
Przystępujemy do głosowania.
W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad poprawką, a następnie nad przyjęciem projektu w całości ze zmianami wynikającymi z poprawki.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawioną poprawką.
Poprawka wprowadza zasadę, że udokumentowane przez inwestora koszty udzielenia gwarancji zapłaty ponoszą w równych częściach inwestor oraz wykonawca robót budowlanych.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Proszę o wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 79 głosowało za, 1 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 89)
Poprawka została przyjęta.
Teraz możemy przystąpić do głosowania nad ustawą.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Proszę o wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 84 głosowało za. (Głosowanie nr 90)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o gwarancji zapłaty za roboty budowlane i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy, upoważniając senatora Marka Trzcińskiego do reprezentowania Senatu w dalszych pracach.
(Głosy z sali: A regulamin?)
Proszę państwa, chcę poinformować, że głosowania nad regulaminem nie będzie. Na tym kończymy głosowania.
Wysoki Senacie, głosowania się zakończyły, a teraz pan senator sekretarz odczyta ogłoszenie.
(Senator Ryszard Bender: Ale dlaczego nie ma głosowania?)
Nie wiem, tak mnie poinformowano, nie wiem, dlaczego.
(Senator Mieczysław Augustyn: Nie odbyło się posiedzenie komisji.)
Aha, posiedzenie komisji się nie odbyło. Tak?
(Senator Mieczysław Augustyn: Tak.)
(Senator Ryszard Bender: Ale dlaczego się nie odbyło?)
Posiedzenie komisji odbędzie się dwudziestego trzeciego. Tak, Panie Senatorze?
Proszę bardzo, proszę wysłuchać ogłoszenia.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Sekretarz
Waldemar Kraska:
Posiedzenie Prezydium Senatu odbędzie się zaraz po zakończeniu obrad. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo.
Proszę państwa, proszę senatorów wyznaczonych do reprezentowania Senatu o dalszą pracę w związku z podjętymi uchwałami.
Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.
Większości senatorów dziękuję. Do zobaczenia za dwa tygodnie.
Pan senator Ryszard Bender, proszę bardzo.
Senator Ryszard Bender:
Oświadczenie kieruję do prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, pana Donalda Tuska.
Panie Premierze!
Niemiecki Federalny Trybunał Konstytucyjny orzekł, że traktat lizboński ogranicza pozycję ustawodawczą obu izb parlamentu Republiki Federalnej Niemiec, Bundestagu i Bundesratu, a więc de facto narusza jej suwerenność, przynajmniej w tym zakresie. Federalny Trybunał Konstytucyjny czyni z kolei podległym Europejskiemu Trybunałowi...
(Rozmowy na sali)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Przepraszam bardzo, Panie Senatorze.
Ja bardzo proszę o przeniesienie wszystkich rozmów poza salę obrad Senatu.
Panie Senatorze, proszę kontynuować.
Senator Ryszard Bender:
Ten stosuje przepisy tak zwanego prawa europejskiego. Prawa tego nie ustanawia Parlament Europejski, nie posiada on bowiem inicjatywy ustawodawczej. Tę monopolizuje Komisja Europejska - organ wykonawczy Unii Europejskiej, a tak zwane prawo europejskie stanowią głównie dyrektywy komisarzy europejskich.
Panie Premierze, Niemcy bronią uprawnień ustawodawczych Bundestagu i Bundesratu, my zaś tkwimy w inercji. Nie możemy udawać, że wyrok federalnego trybunału jest wewnętrzną sprawą Niemiec. Republika Federalna niebawem zabezpieczy znaczący obszar swojej suwerenności, jej parlament utrzyma pełną moc ustawodawczą, której nie unicestwi tak zwane prawo europejskie.
Panie Premierze, dostrzega pan chyba, że wyrok Federalnego Trybunału Konstytucyjnego stwarza szanse innym krajom europejskim? Już wcześniej parlamentarzyści czescy zwrócili się w tej sprawie do swego trybunału konstytucyjnego. Wspomniany wyrok stanowi szansę również dla Polski. Trzeba, by polski Trybunał Konstytucyjny rozważył konsekwencje, jakie dla polskiego parlamentu, dla naszej suwerenności pociąga za sobą traktat lizboński sprzeczny z naszą konstytucją. Niemcy traktują swoją konstytucję poważnie. Dlaczego my tego nie czynimy, Panie Premierze? Przecież nasza konstytucja w art. 90 zezwala przekazać część "kompetencji organów władzy państwowej w niektórych sprawach", podkreślam, "w niektórych", wyłącznie organizacji międzynarodowej, a nie żadnemu państwu - nawet tak znamienitemu państwu, jakim będzie Unia Europejska po akceptacji traktatu lizbońskiego.
Panie Premierze, posiada pan konstytucyjne prawo wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego w omawianej sprawie. Pański wniosek w tej kwestii uprościłby i przyśpieszył procedurę, a czas nagli. To prawda, art. 191 konstytucji pozwala wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego również parlamentarzystom - pięćdziesięciu posłom lub trzydziestu senatorom. O ile pan premier nie skorzysta z własnej inicjatywy, niech pan raczy wyrazić zgodę na konsensus, ażeby do Trybunału wystąpili parlamentarzyści nie tylko opozycji, ale i koalicji, której pan przewodzi. Taka solidarność parlamentarna ponad podziałami partyjnymi, powodowana troską o utrzymanie znaczącej roli Sejmu i Senatu w strukturach Unii Europejskiej, skłoniłaby zapewne Trybunał Konstytucyjny do głębszej jurydycznej refleksji i odwagi. Jeżeli nie wystąpimy do Trybunału Konstytucyjnego, by za wzorem Niemiec bronić suwerenności kraju i rangi polskiego parlamentu, pozostanie nam, Panie Premierze, zgodzić się z ostrzeżeniem przekazanym nam wszystkim w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego: "Miałeś, chamie, złoty róg, miałeś, chamie, czapkę z piór: czapkę wicher niesie, róg huka po lesie, ostał ci się jeno sznur".
Podpisano: Ryszard Bender, senator RP. Warszawa, 16 lipca 2009 r.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Kolejne oświadczenie wygłosi pani senator Janina Fetlińska.
Proszę bardzo.
Przypominam, że wygłaszanie oświadczeń nie może przekraczać pięciu minut. Pan senator Bender otarł się o tę granicę.
(Senator Ryszard Bender: Otarł się, ale jeszcze zostało kilkadziesiąt sekund.)
Senator Janina Fetlińska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Chciałabym wygłosić dwa oświadczenia.
Pierwsze oświadczenie kieruję do ministra spraw wewnętrznych i administracji, pana Grzegorza Schetyny, i do prezydenta miasta stołecznego Warszawy, pani Hanny Gronkiewicz-Waltz.
15 sierpnia przypada ważne dla katolików święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, a dla wszystkich Polaków jest to również rocznica cudu nad Wisłą. Wydanie zezwolenia na to, aby w tym właśnie dniu na warszawskim Bemowie odbył się koncert Madonny, niezwykle perwersyjnej piosenkarki, słynącej z wielu skandali, w tym o podłożu religijnym, jest wielce nietaktowne i rani uczucia religijne i patriotyczne wielu mieszkańców Warszawy i wielu Polaków.
Jest wiele innych terminów, w których można było zaplanować długo oczekiwany przez rzeszę fanów piosenkarki koncert. Chociaż zawsze będzie to koncert osoby, która buduje swoją tożsamość artystyczną na bluźnierstwach, na podszywaniu się, choćby poprzez swój pseudonim, pod osobę, która jest bardzo ważna dla wszystkich katolików.
Po koncertach tej artystki, szczególnie po wykonaniu utworu "Live to Tell", kiedy piosenkarka śpiewa w cierniowej koronie na głowie, ukrzyżowana na neonowym disco-krzyżu, pojawia się wiele słów krytyki - z Rzymu, Moskwy, Holandii czy Niemiec.
Trudno mieć szacunek dla piosenkarki, mimo jej niewątpliwego talentu muzycznego, która ciągle balansuje na granicy dobrego smaku.
W związku z tym, solidaryzując się z wieloma środowiskami w Polsce, nie tylko katolickimi, zwracam się do pana ministra i pani prezydent z prośbą o zmianę decyzji zezwalającej na organizację koncertu Madonny, zaplanowanego na dzień 15 sierpnia 2009 r. na Lotnisku Bemowo w Warszawie.
Pod tym oświadczeniem oprócz mnie podpisali się państwo senatorowie: Stanisław Piotrowicz, Zdzisław Pupa, Kazimierz Jaworski, Adam Massalski, Stanisław Kogut, Bronisław Korfanty, Stanisław Karczewski, Stanisław Zając, Władysław Dajczak, Zbigniew Cichoń, Stanisław Gogacz i Grzegorz Banaś. (Oklaski)
I kolejne oświadczenie, kieruję je do prezesa Rady Ministrów, pana Donalda Tuska, i do ministra spraw zagranicznych, pana Radosława Sikorskiego.
Coraz częściej w niemieckiej prasie pojawiają się niepokojące i karygodne doniesienia o tak zwanych polskich obozach koncentracyjnych. Niestety nie są to pojedyncze epizody.
Sformułowania typu "polski obóz zagłady w Sobiborze", czy "polski esesmański obóz zagłady", czy "polski obóz koncentracyjny w Treblince", czy też informacje, jakoby w niemieckim obozie szkoleniowym dla esesmanów szkoleni byli również Polacy, można znaleźć na łamach między innymi dzienników "Saarbruecker Zeitung", "Der Freitag", czy też na portalach internetowych, na przykład: www.dienwesblogger.de oraz www.fuldainfo.de.
Podawanie tak nieprawdziwych, skandalicznych informacji przez niemieckie media obraża czy wręcz szkaluje nasz kraj. Nie możemy zatem w żaden sposób tego przemilczać czy też usprawiedliwiać, tylko powinniśmy te incydenty bezwzględnie nagłaśniać i potępiać. Czas najwyższy żeby media, nie tylko polskie, ale i niemieckie, przedstawiały tę prawdziwą historię.
Mimo że kilkakrotnie polski rząd w podobnych sprawach prosił o sprostowania, to w niemieckich redakcjach nadal brak jakiejkolwiek reakcji i refleksji, co jednocześnie daje kolejnym autorom przyzwolenie na powielanie tych informacji.
Berliński adwokat Stefan Hambura stwierdził, że już najwyższy czas, aby polski rząd nie ograniczał się tylko do żądania sprostowań, ale zaczął wstępować w podobnych sprawach na drogę prawną.
W związku z omawianym problemem zwracam się do pana premiera i do pana ministra z zapytaniem, co rząd polski oraz Ministerstwo Spraw Zagranicznych zamierzają uczynić, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się terminów: "polskie obozy koncentracyjne" czy też "polskie obozy zagłady".
Pod tym oświadczeniem oprócz mnie podpisali się również senatorowie: Stanisław Piotrowicz, Zdzisław Pupa, Kazimierz Jaworski, Adam Massalski, Stanisław Kogut, Bronisław Korfanty, Stanisław Karczewski, Stanisław Zając, Stanisław Gogacz oraz Grzegorz Banaś. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Pani Senator.
Proszę pana senatora Karczewskiego... A, przepraszam. No dobrze, skoro już poprosiłem pana senatora...
(Senator Tadeusz Gruszka: Może jednak ja najpierw, Panie Marszałku.)
(Senator Stanisław Karczewski: Pan senator ma samolot...)
Przepraszam, Panie Senatorze, proszę bardzo.
Senator Tadeusz Gruszka:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Inicjatywa, którą podjęła w swoim oświadczeniu pani senator Fetlińska, jest prawie identyczna z moją, z tym że w moim oświadczeniu omówiony zostanie inny, acz podobny incydent. Ja przeczytam to oświadczenie, ale zanim to zrobię, powiem, że ja także mógłbym się podpisać pod oświadczeniem pani Fetlińskiej.
Zwracam się do ministra spraw zagranicznych, pana Radosława Sikorskiego, w sprawie ważnej z punktu widzenia zarówno prawdy historycznej, jak i wizerunku Polski w innych państwach, a dotyczącej tak zwanych polskich obozów zagłady, o których to bardzo często mówią światowe media.
Ostatnio, 13 lipca bieżącego roku w Niemczech, podanego tu określenia użyła telewizja N24, nazywając hitlerowski obóz zagłady zlokalizowany w Sobiborze polskim obozem zagłady Sobibór. Miało to miejsce w związku z informacją na temat oskarżeń wobec Johana Damjaniuka.
Jest to przykład tylko z ostatniego czasu. Zapewne znane są panu ministrowi podobne incydenty. Uważam, że problem jest niezwykle istotny, gdyż tego typu zdarzenia wykazują ogromną ignorancję i nieznajomość historii, tak bolesną i ważną dla każdego Polaka. Zwracam się wobec tego do pana ministra z pytaniem, w jaki sposób Ministerstwo Spraw Zagranicznych walczy z przekłamaniami dotyczącymi hitlerowskich obozów zagłady zlokalizowanych na terenie Polski. Jakie interwencje podejmują polskie ambasady? Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję.
I teraz pan senator Karczewski.
Proszę bardzo.
Senator Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Moje oświadczenie kieruję do marszałka Senatu pana Bogdana Borusewicza.
Szanowny Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
W nocy z 14 na 15 listopada 1410 r. była burza, padał deszcz, wiał porywisty wiatr. Rano zza chmur wyjrzało słońce, towarzysząc wydarzeniom, które uczyniły państwo jagiellońskie jedną z ważniejszych sił europejskich. Noc z 15 na 16 lipca znowu była deszczowa i zimna, przez co zmarło wielu rannych pozostawionych na grunwaldzkich polach. Myślę, że 16 lipca rano nawet uczestnicy tych wydarzeń nie potrafili jeszcze ocenić ich znaczenia, a większość mieszkańców naszego państwa, Polaków, Litwinów i Rusinów, Żydów i Ormian, Tatarów i Niemców dowiedziała się o bitwie dużo później. A czy dziś po pięciuset dziewięćdziesięciu dziewięciu latach my wszyscy potrafimy już ocenić wagę tego, co stało się pod Grunwaldem? Grunwald to nie tylko krwawa rozprawa między dwiema rycerskimi armiami. Gdyby nie było Grunwaldu, dziś nasze życie wyglądałoby pewnie inaczej, inaczej również wyglądałaby mapa Europy. Ówczesny konflikt naszych przodków z Krzyżakami to nie tylko bohaterskie czyny wojenne Zawiszy Czarnego i Zyndrama z Maszkowic, ale także nowatorska doktryna tolerancyjnej koegzystencji prezentowana przez Pawła Włodkowica z Brudzenia na soborze w Konstancji, to skuteczna akcja dyplomatyczna informująca europejską opinię publiczną o istocie konfliktu koordynowana przez podkanclerzego koronnego Mikołaja Trąbę, to logistyka niezbędna do zaopatrzenia wielkiej armii, to wreszcie most na łodziach przez Wisłę pod Czerwińskiem - wielkie osiągnięcie naszych saperów.
W pięćset dziewięćdziesiątą dziewiątą rocznicę bitwy pod Grunwaldem potrafimy już sine ira et studio , bez gniewu i zawziętości, ocenić oddanie ojczyźnie, mądrość i przemyślność bohaterów tamtych dni. Potrafimy ocenić znaczenie wzorów osobowych tamtej epoki dla współczesności.
Pokojowa służba krajowi również wymaga rzetelności, mądrości, odwagi i cierpliwości. Dziś, w rocznicę jednej z tych bitew, które wpłynęły na historię Europy i Polski, apeluję do pana marszałka o to, aby nasza Izba stała się inspiratorem przywrócenia zbiorowej świadomości Polaków, pamięci o bohaterach tamtej epoki, wojskowych, dyplomatach, politykach, różnych narodach zamieszkujących jagiellońską Polskę, których łączyła umiejętność mądrej i skutecznej służby krajowi. Spróbujmy doprowadzić do tego, aby urzędy i struktury odpowiedzialne za przygotowanie kadry do służby publicznej sięgały częściej do tych wzorców osobowych w siłach zbrojnych, w służbie zagranicznej, administracji publicznej, szkołach i uczelniach. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
Informuję, że protokół trzydziestego ósmego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.
Zamykam trzydzieste ósme posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji.
(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
(Koniec posiedzenia o godzinie 18 minut 03)
Przemówienie senatora Janusza Rachonia
w dyskusji nad punktem jedenastym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Pakiet klimatyczny to jedna z ważniejszych kwestii dnia dzisiejszego nie tylko na obszarze Unii Europejskiej, ale również w skali globalnej. Procedowana ustawa w zakresie swojej regulacji umożliwia wykonanie wielu rozporządzeń i dyrektyw Komisji Wspólnoty Europejskiej, a przede wszystkim rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Wspólnoty Europejskiej nr 166/2006 w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń.
Konieczność unormowania zagadnienia zarządzania emisjami gazów cieplarnianych wynika z wielu przesłanek. Najistotniejsza z nich dotyczy faktu, że w obowiązującym dzisiaj u nas stanie prawnym nie występują regulacje o charakterze systemowym, które zapewniałyby wywiązanie się Rzeczypospolitej Polskiej z zobowiązań międzynarodowych w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych oraz innych substancji, inwentaryzacji emisji tych gazów oraz raportowania ilości zanieczyszczeń uwalnianych do atmosfery. Ponadto wraz z rozpoczęciem okresu zobowiązań wynikających z ratyfikowanego przez Polskę Protokołu z Kioto obejmującego lata 2008-2012, istnieje pilna potrzeba uregulowania zasad obrotu jednostkami przyznanej emisji. Biorąc pod uwagę, iż Polska dysponuje dzisiaj sporą nadwyżką jednostek emisji, najważniejsze jest chyba to, że możemy tę obecnie występującą nadwyżkę zagospodarować. Umożliwia nam to procedowana ustawa.
Omawiany projekt reguluje oraz określa między innymi zadania krajowego ośrodka bilansowania i zarządzania emisjami, zasady funkcjonowania krajowego systemu bilansowania i prognozowania emisji, zasady sporządzania raportów dotyczących emisji gazów cieplarnianych i innych substancji, zasady funkcjonowania krajowego rejestru jednostek Kioto, zasady obrotu i zarządzania jednostkami Kioto, zasady funkcjonowania krajowego systemu zielonych inwestycji oraz rachunku klimatycznego, warunki i zasady realizacji projektów wspólnych wdrożeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ustawa przewiduje utworzenie krajowego ośrodka bilansowania i zarządzania emisjami. Będzie on odpowiedzialny przede wszystkim za prowadzenie bazy danych o emisjach gazów cieplarnianych i innych substancji uwalnianych do atmosfery, prowadzenie krajowego rejestru jednostek Kioto, opiniowanie wniosków o wydanie listu popierającego lub wniosków o wydanie listu zatwierdzającego realizację projektów wspólnych wdrożeń realizowanych w Polsce, a także za opiniowanie projektów, które są realizowane poza terytorium Rzeczypospolitej, prowadzenie wykazu jednostek uprawnionych do weryfikacji raportów dotyczących osiągniętych efektów związanych z redukcją gazów cieplarnianych w ramach krajowego systemu zielonych inwestycji, sporządzanie raportów i prognoz w zakresie wielkości emisji gazów cieplarnianych i innych substancji oraz ustalenie metodyki w zakresie wskaźników emisji. W skład krajowego ośrodka wejdzie też krajowy administrator systemu handlu uprawnieniami do emisji.
Jeden z ważniejszych elementów procedowanej ustawy to fakt, że nowo powoływana jednostka nie będzie generowała dodatkowych obciążeń budżetowych, zaś koszty związane z zadaniami przez nią wykonywanymi będą pokrywane z opłat i kar pieniężnych pobieranych na podstawie przepisów o wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji oraz przepisów o systemie bilansowania i rozliczania wielkości emisji CO2 i tlenków azotu.
Ustawa przewiduje również stworzenie krajowego systemu zielonych inwestycji. Krajowy system zielonych inwestycji gwarantuje, że wykorzystanie środków pochodzących ze zbycia jednostek przebiega z zachowaniem uzgodnionych z nabywcą wszystkich warunków sprzedaży, to jest przeznaczenia, terminów wykorzystania środków, informacji z uzyskanych efektów ekologicznych. Projekt ustawy zakłada, że środki pochodzące ze zbycia jednostek przyznanej emisji będą gromadzone na rachunku klimatycznym, który będzie stanowił wyodrębniony rachunek bankowy w Narodowym Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Środki z rachunku klimatycznego zostaną przeznaczone na dofinansowanie zadań związanych ze wspieraniem przedsięwzięć realizowanych w ramach programów i projektów objętych krajowym systemem zielonych inwestycji, a także na pokrycie kosztów operacyjnych funkcjonowania i wdrażania całego systemu.
Reasumując, pragnę stwierdzić, że omawiany projekt ustawy przewiduje dobre rozwiązania w zakresie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych, dlatego w pełni popieram przedstawione zapisy prawne w nim zawarte. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senatora Wojciecha Skurkiewicza
w dyskusji nad punktem jedenastym porządku obrad
Aktualnie Senat RP obraduje nad projektem ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji. W przedmiotowym dokumencie, który ma kompleksowo kształtować sprawę emisji gazów cieplarnianych, w sposób oczywisty brak jest zasadniczego elementu, jakim jest pochłanianie CO2 przez lasy. Obecne zobowiązania Polski na arenie międzynarodowej zmuszają nasz kraj do raportowania pochłaniania CO2 przez środowisko leśne, co oznacza, że zachodzi konieczność, aby został wprowadzony system handlu jednostkami pochłaniania.
W kwietniu 2007 r. za pośrednictwem Rady Ministrów z Ministerstwa Środowiska został przekazany pod obrady Sejmu RP projekt ustawy o instrumentach wspomagających redukcję emisji do powierza gazów cieplarnianych i innych substancji. Projekt ten przeszedł całą ścieżkę legislacyjną, która została zakończona akceptacją go przez sejmową Komisję Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w sierpniu 2007 r. Po wyborach parlamentarnych na jesieni 2007 r. nowe kierownictwo resortu środowiska nie podjęło dalszych prac nad ustawą i jej zapisami.
Zgodnie z rozwiązaniami prawnymi przyjętymi w projekcie ustawy z roku 2007, prowadzący gospodarstwa leśne mieli uzyskiwać dochody finansowe za udział w pochłanianiu - wykreowana zostanie dopuszczona przez Protokół z Kioto jednostka pochłania RMU równa 1 t CO2 - w następstwie świadomej decyzji o przeznaczeniu powierzchni ziemskiej pod roślinność leśną, czyli zalesianie gruntu, oraz w następstwie działań w ramach gospodarki leśnej, ukierunkowanych na wzmożone pochłanianie dwutlenku węgla przez lasy. Polska, jako podmiot prawa międzynarodowego, jest obowiązana do rozliczania się z efektów pochłaniania dwutlenku węgla przez lasy, przy czym od tego roku rozliczanie się z pochłaniania związanego z lasami powstałymi w wyniku zalesiania gruntów od roku 1990 w powiązaniu z klimatycznymi efektami wylesiania gruntów musi mieć charakter działań obowiązkowych. Zgodnie z regulacjami Protokołu z Kioto, kraj zgłaszający działania leśne wymienione w art. 3 ust. 3, a więc zalesianie i wylesianie, oraz w art. 3 ust. 4 Protokołu z Kioto, czyli tak zwane działania dodatkowe w ramach gospodarki leśnej, musi uwzględniać w swoim raportowaniu ogół zasobów leśnych kraju.
Ustawa wykreowała krajowy system zarządzania jednostkami pochłaniania. System ten uwzględnił regulacje Protokołu z Kioto, które dały sygnatariuszom tego dokumentu między innymi możliwość wywiązywania się ze swoich zobowiązań poprzez wykazywanie tak zwanej ujemnej emisji gazów cieplarnianych związanej z pochłanianiem dwutlenku węgla przez las w następstwie zmian w prowadzeniu gospodarki leśnej oraz prawo poddawania jednostek pochłaniania, związanych z zalesianiem i wylesianiem gruntów oraz ze zmianami w prowadzeniu gospodarki leśnej, obrotowi międzynarodowemu.
W projekcie ustawy przyjęto, że system pochłaniania będzie zasilany finansowo przez wpływy ze zbywania jednostek pochłaniania w ramach wyżej wymienionego obrotu międzynarodowego.
Prowadzący gospodarstwa leśne mieli osiągać dochody finansowe za usługi na rzecz Rzeczpospolitej Polskiej jako strony zobowiązanej na mocy Protokołu z Kioto do określonej redukcji emisji gazów cieplarnianych do atmosfery. Prowadzący gospodarstwa leśne musieli zaprojektować określone działania leśne skutkujące wzmożonym pochłanianiem dwutlenku węgla przez lasy, a następnie działania te zrealizować i po ich zrealizowaniu objąć je sprawozdaniem.
W ustawie proponowano rozwiązanie polegające tym, że prowadzący gospodarstwa leśne prywatne będą przystępować do systemu dobrowolnie, a Lasy Państwowe - obowiązkowo. Lasom Państwowym przypisano zdecydowanie więcej obowiązków informacyjno-sprawozdawczych aniżeli innym, dobrowolnym, uczestnikom systemu pochłaniania. Na Lasy Państwowe nałożono bowiem obowiązek informacyjno-sprawozdawczy w odniesieniu do lasów, których właściciele lub posiadacze nie przystąpią do systemu.
W proponowanych rozwiązaniach każdemu prowadzącemu gospodarstwo leśne stworzono możliwość uczestniczenia w systemie w charakterze beneficjenta na równych prawach, to jest osiągania korzyści z udziału w pochłanianiu ze względu na zalesianie gruntów, art. 3.3. Protokołu z Kioto, oraz ze względu na opracowanie i zrealizowanie programu ukierunkowanego na wzmaganie pochłaniania dwutlenku węgla przez lasy istniejące przed rokiem 1990, art. 3.4. Stworzono bowiem zasadę, że prowadzący gospodarstwa leśne charakteryzujące się małą powierzchnią leśną, w celu osiągania korzyści z działań, o których mowa w art. 3.4. Protokołu z Kioto, powinni utworzyć grupę prowadzących gospodarstwa leśne, tak aby łączna powierzchnia ich lasów wynosiła co najmniej 300 ha. Taki areał lasu pod względem potencjalnego udziału w pochłanianiu odpowiada w przybliżeniu granicznemu poziomowi emisji, poniżej którego nie jest ona ujmowana. W przypadku areału lasu wynoszącego w przybliżeniu 300 ha możliwe staje się opracowanie racjonalnego planu działań leśnych ukierunkowanych na wzmożone pochłanianie dwutlenku węgla przez te lasy.
Regulacje prawne określające krajowy system zarządzania jednostkami pochłaniania nie naruszały wówczas prawa unijnego.
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem dwunastym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Jest powszechnie wiadome, że naszych rodaków spotkać można pod dosłownie każdą szerokością geograficzną. Są to często miejsca, które z naszego punktu widzenia są bardzo egzotyczne. Na przykład w Korei Południowej mieszka obecnie około stu pięćdziesięciu Polaków, nie można jednak wykluczyć, że w globalizującym się świecie liczba ta wzrośnie w najbliższym czasie. I właśnie w trosce o Polaków mieszkających w Republice Korei 25 lutego bieżącego roku spisana została między rządem polskim a koreańskim umowa o zabezpieczeniu społecznym. Dotychczas za Polaków pracujących w Korei Południowej pracodawca musiał opłacać podwójne składki ubezpieczeniowe: w Polsce i Korei. Miało to ogromny wpływ na koszty pracy i ewentualny transfer świadczeń. Obecnie wprowadzane regulacje zakładają równe traktowanie pracowników, transfer świadczeń, jedność stosowanego ustawodawstwa i sumowanie okresów ubezpieczenia. Świadczenia nabyte zgodnie z ustawodawstwami każdego z państw nie mogą być zmniejszane, zawieszane lub zmieniane w związku z przebywaniem danej osoby w drugim z umawiających się krajów. Regulacje, o których tu mowa, nie dotyczą tak zwanych pracowników delegowanych, czyli osób delegowanych przez swoich pracodawców do pracy w drugim państwie. W myśl umowy przez sześćdziesiąt miesięcy kalendarzowych osoby te nadal muszą podlegać przepisom zabezpieczenia społecznego kraju, z którego przybyły. Omawiana tu umowa przewiduje także wprowadzenie standardowo stosowanego rozwiązania dotyczącego prawa uzyskiwania świadczeń emerytalno-rentowych i ich wysokości. Zakłada ona bowiem, że świadczenia te będą ustalane z uwzględnieniem łącznych okresów ubezpieczenia przebytych w obydwu państwach, przy czym koszty ustalenia tych świadczeń będą obciążały instytucje właściwe każdej ze stron, proporcjonalnie do okresów ubezpieczenia przebytych w danym państwie. Umowa określa także zagadnienia związane z przepływem informacji między organami ubezpieczeniowymi obydwu krajów - przepływ ten ma być bezpłatny - reguluje także kwestie ochrony danych osobowych, zwalniania dokumentów z opłat oraz bardzo ważną sprawę wypłaty świadczeń, która ma mieć miejsce w walucie kraju, w którym przebywa uprawniona osoba, lub w innej walucie swobodnie wymienialnej.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Niniejsza ustawa wprowadzająca umowę polsko-koreańską jest bardzo potrzebna, ponieważ dokonuje znacznych ułatwień. Dlatego jej przyjęcie jest dla nas i powinnością, i formalnością. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem trzynastym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Broń chemiczna jest jedną z najokrutniejszych broni masowego rażenia, jakie stworzył człowiek. Jej stosowanie prowadzi do najbardziej obrzydliwych i opłakanych skutków, jakie można sobie wyobrazić, dlatego jej ograniczenie i likwidacja jest rzeczą tak ważną.
Omawiane tu porozumienie reguluje przywileje i immunitety funkcjonariuszy OPCW konieczne do rzetelnego i skutecznego wykonywania przez nich swoich funkcji. Najważniejsze przywileje, o jakich należy tu powiedzieć, to immunitet chroniący przed zatrzymaniem i aresztowaniem, nietykalność dokumentów, nietykalność bagażu osobistego czy ułatwienia walutowe. Ułatwienia te mają dotyczyć niewielkiej liczby funkcjonariuszy odwiedzających terytorium Polski.
Przypomnijmy, że w kwietniu 1997 r. weszła w życie konwencja o zakazie broni chemicznej. Zakłada ona całkowity zakaz użytkowania broni chemicznej i nakaz likwidacji broni pod kontrolą międzynarodową, co ma nastąpić do końca kwietnia 2012 r. Kontrolę w tym zakresie sprawować ma specjalnie utworzona Organizacja do spraw Zakazu Broni Chemicznej, czyli OPCW.
Wspomniane przeze mnie nieszczęścia, jakie niesie ze sobą używanie broni chemicznej, powinny być dla każdego cywilizowanego człowieka motywatorem do walki z tą bronią. Walce tej służy przede wszystkim Organizacja do spraw Zakazu Broni Chemicznej, a pomoc tej organizacji, niesiona przy użyciu wszelkich dostępnych środków, jest naszą powinnością. Dziękuję za uwagę.