Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Powracamy do rozpatrywania punktu dwunastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o odpadach wydobywczych.
Debata zakończona, możemy przystąpić do głosowania.
Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o wprowadzenie poprawek do ustawy. Jest to druk nr 162A.
Przystępujemy do głosowania nad poprawkami, a potem nad całością ustawy.
Poprawka pierwsza doprecyzowuje, że zakres przedmiotowy ustawy obejmuje także wydawanie decyzji administracyjnych innych niż pozwolenia i zezwolenia.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 81 senatorów 81 za. (Głosowanie nr 35)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka druga uściśla, że standardy jakości gleby i ziemi są określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 105 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
79 senatorów, za... Nie, przepraszam, liczba się zmieniła. 80 senatorów, 78 za, 1 nie głosował i 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 36)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzecia doprecyzowuje definicję określenia "przemysł wydobywczy".
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
80 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 37)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta zmierza do zapewnienia zgodności ustawy z terminologią stosowaną w systemie prawa.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 38)
Poprawka przyjęta.
Poprawka piąta ma charakter redakcyjny.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
80 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 39)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka szósta ma zapewnić zgodność redakcyjną między normami zawartymi w tym samym przepisie wyliczającym.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
80 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 40)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka siódma ma na celu jednoznaczne wskazanie, że o zatwierdzeniu projektu zamknięcia obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych właściwy organ orzeka w decyzji o wydaniu zgody na zamknięcie obiektu.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 81 senatorów 80 za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 41)
Poprawka została przyjęta.
Poprawki ósmą i dziewiątą przegłosujemy łącznie. Poprawka ósma precyzuje, że posiadacz odpadów przejmujący obiekt unieszkodliwiania odpadów wydobywczych ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić o zmianie posiadacza właściwy organ, podając w zawiadomieniu dane własne oraz dotychczasowego posiadacza. Poprawka ta przesądza też, że w przypadku zmiany posiadacza obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych właściwy organ niezwłocznie zmienia zezwolenie na prowadzenie obiektu. Poprawka dziewiąta jest konsekwencją przyjęcia poprawki ósmej.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 42)
Poprawki przyjęte.
Poprawka dziesiąta ma charakter precyzujący.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
80 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 43)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka jedenasta zmierza do tego, aby w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 44 ust. 4 określono także częstotliwość dokonywania aktualizacji spisu zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 44)
Poprawka przyjęta.
Poprawka dwunasta dodaje do ustawy przepis przejściowy, na podstawie którego do dnia 1 maja 2012 r. osobą zarządzającą obiektem unieszkodliwiania odpadów wydobywczych może być osoba posiadająca świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami, składowania odpadów, uzyskane zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ustawy z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 45)
Poprawka przyjęta.
Poprawka trzynasta dodaje do ustawy przepis przejściowy, stanowiący, że do postępowań w sprawach o zamknięcie składowisk odpadów, które przyjmowały do składowania odpady wydobywcze, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 46)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czternasta ma charakter redakcyjny.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 47)
Poprawka redakcyjna została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 81 senatorów 80 za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 48)
W związku z wynikami głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o odpadach wydobywczych.
Przypominam panu senatorowi sprawozdawcy Stanisławowi Gorczycy o obowiązku reprezentowania Senatu w pracach nad tą ustawą w komisjach sejmowych.
Powracamy do rozpatrywania punktu trzynastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Gospodarki Narodowej, które ustosunkowały się do wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Obecnie mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Pan senator Stanisław Jurcewicz będzie proszony o przedstawienie wspólnych wniosków trzech komisji.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Stanisław Jurcewicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
W imieniu połączonych komisji przedstawiam sprawozdanie.
W imieniu Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej po rozpatrzeniu na dzisiejszym posiedzeniu wniosków zgłoszonych w toku debaty w dniu dzisiejszym, czyli 26 czerwca, nad ustawą o zmianie ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego oraz o zmianie niektórych innych ustaw przedstawiam Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko. Komisje wnoszą, aby Wysoki Senat raczył przyjąć zawarte w punkcie oznaczonym rzymską dwójką następujące poprawki: drugą, trzecią, czwartą, szóstą, ósmą, dziewiątą, dziesiątą i dwunastą, które znajdują się w zestawieniu dołączonym do sprawozdania.
Proszę w imieniu połączonych komisji, aby przedstawione poprawki zostały przyjęte. Pozostałe poprawki nie uzyskały poparcia połączonych komisji. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
W tym momencie mogą jeszcze zabrać głos senatorowie wnioskodawcy. Są to senatorowie: Mieczysław Augustyn, Piotr Głowski, Stanisław Jurcewicz, Stanisław Bisztyga. Sprawozdawcami pozostałych komisji byli senator Iwan oraz senator Owczarek.
Czy któryś z panów - bo są to tylko panowie - chce zabrać głos?
(Głosy z sali: Nie, dziękujemy.)
W takim razie przystępujemy do głosowania w sprawie tejże ustawy.
Przypominam, że przedstawione zostały...
(Rozmowy na sali)
Wysoki Senacie, to jest sprawa nieco bardziej skomplikowana.
Przypominam, że zostały przedstawione następujące wnioski: Komisja Gospodarki Narodowej wniosła o przyjęcie ustawy bez poprawek, Komisja Obrony Narodowej, Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
W związku z tym, zgodnie z regulaminem, w pierwszej kolejności przeprowadzone zostanie głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w przypadku odrzucenia tego wniosku, kolejno nad wnioskami o wprowadzenie poprawek i potem nad całością.
Przystępujemy zatem do głosowania nad wnioskiem Komisji Gospodarki Narodowej o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Proszę, przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, 3 za, 77 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 49)
W związku z tym przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami, ponieważ wniosek ten został odrzucony.
(Rozmowy na sali)
(Głos z sali: Ta trójka to kursy specjalne.)
(Wesołość na sali)
Ale nad tym nie będziemy głosować.
Poprawki pierwszą, piątą i dziesiątą należy przegłosować łącznie.
Proszę, przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
One - przepraszam, muszę to dodać - ujednolicają terminologię dotyczącą rodzajów lotnisk z terminologią przyjętą w ustawie - Prawo lotnicze.
Na 79 senatorów 1 był za, 78 - przeciw. (Głosowanie nr 50)
Poprawki zostały odrzucone.
(Rozmowy na sali) (Wesołość na sali)
Ja nie wiem, co jest wesołego w odrzuceniu tych poprawek.
Nad poprawkami drugą, szóstą i jedenastą należy głosować łącznie. Poprawki te mają na celu stworzenie podstawy prawnej do przekazywania samorządom powiatowym nieruchomości stanowiących lotniska albo lądowiska wojskowe w celu założenia lub rozbudowy lotniska powiatowego.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, 80 za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 51)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka trzecia precyzuje przepis, który zobowiązuje do wskazania w umowie darowizny nieruchomości stanowiącej lotnisko wojskowe, zawieranej między wojewodą a właściwą jednostką samorządu, warunków przekazania i wykorzystania nieruchomości, określonych w opiniach ministra właściwego do spraw transportu oraz ministra obrony narodowej.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 52)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta ma na celu wyraźne wskazanie, przez doprecyzowanie przepisu, na rzecz jakich podmiotów jednostka samorządu terytorialnego będzie mogła przekazać otrzymane mienie do zagospodarowania. Umowy najmu, dzierżawy albo użyczenia będzie można zawierać wyłącznie z podmiotami zakładającymi lub zarządzającymi lotniskiem cywilnym użytku publicznego, czyli dostępnym dla wszystkich.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 53)
Poprawka została przyjęta.
Poprawki piąta i szósta były już przegłosowane.
Poprawka siódma precyzuje przepisy ust. 1 i 2 nowelizowanej ustawy, wskazując wyraźnie, jakich nieruchomości dotyczy przepis, który umożliwia Agencji Mienia Wojskowego zagospodarowywanie ich w drodze najmu, dzierżawy lub użyczenia wyłącznie na rzecz podmiotu zakładającego lub zarządzającego lotniskiem cywilnym użytku publicznego albo instytucji zapewniającej służby ruchu lotniczego.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 54)
Poprawka przyjęta.
Poprawka ósma w dodanych przepisach daje Agencji Mienia Wojskowego podstawę do ustanowienia na przekazanych jej nieruchomościach, stanowiących lotniska wojskowe, prawa użytkowania wyłącznie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego właściwej ze względu na położenie nieruchomości.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 80 obecnych senatorów 79 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 55)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dziewiąta ma charakter precyzujący.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
81 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 56)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwunasta, ostatnia dotycząca tej ustawy, w dodanych w art. 4 jednostkach redakcyjnych wprowadza regulacje umożliwiające przeprowadzenie procedury przekazania właściwym jednostkom samorządu terytorialnego lotnisk wojskowych lub ich części będących w zasobie Agencji Mienia Wojskowego w innych formach niż najem, dzierżawa i użyczenie. Dodane przepisy umożliwiają wnoszenie przedmiotowych nieruchomości aportem do spółek prawa handlowego zarządzających lotniskami cywilnymi użytku publicznego.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 57)
Poprawka została przyjęta.
Możemy w tym momencie przystąpić do głosowania nad całością ustawy.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
81 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 58)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Przypominam, że pan senator Stanisław Jurcewicz będzie nas reprezentował podczas prac komisji sejmowej, prezentując stanowisko Senatu.
Dziękuję.
Powracamy do rozpatrywania punktu czternastego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Dzisiaj zostało... przepraszam, wczoraj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy i przeprowadzono dyskusję, więc obecnie możemy przystąpić do trzeciego czytania. To czytanie obejmuje jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje wprowadziły poprawki do projektu i wnoszą o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu ustawy, który jest w druku nr 100S.
Komisje proponują, aby Senat upoważnił pana senatora Mieczysława Augustyna do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Przystępujemy zatem do głosowania nad tym projektem ustawy.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
81 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 59)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Przypominam raz jeszcze, że pan senator Mieczysław Augustyn będzie nas reprezentował w Sejmie.
Powracamy do rozpatrywania punktu szesnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości.
Debata została zakończona i możemy przystąpić do głosowania.
Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek, czyli najpierw głosujemy nad poprawkami, a potem nad całością ustawy.
Poprawka pierwsza zmierza do dostosowania sformułowanego w przepisie odesłania do treści tego przepisu i uwzględnienia, że stanowi on o obowiązku, a nie o prawie prowadzenia tak zwanej pełnej rachunkowości.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 81 senatorów 50 głosowało za, 1 - przeciw, 30 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 60)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka druga zmierza do wyraźnego wskazania, że przepis przejściowy zawarty w art. 3 będzie stosowany jedynie wówczas, gdy podmioty w nim wymienione zamkną księgi rachunkowe na podstawie art. 2.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 81 obecnych senatorów 51 głosowało za, 2 - przeciw, 28 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 61)
W związku z tym poprawka została przyjęta.
Poprawka trzecia zmierza do zapewnienia spójności terminologicznej przepisów dotyczących podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 81 obecnych senatorów 51 głosowało za, 1 - przeciw, 29 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 62)
Poprawka została przyjęta.
Możemy zatem przystąpić do głosowania nad całością ustawy, oczywiście ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 81 obecnych senatorów 50 głosowało za, 31 - przeciw. (Głosowanie nr 63)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, iż Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości.
Pan senator Stanisław Bisztyga będzie łaskaw reprezentować Senat podczas prac w Sejmie nad tą ustawą.
(Senator Stanisław Bisztyga: Dziękuję bardzo.)
Nie ma za co, Panie Senatorze.
Powracamy do rozpatrywania punktu siedemnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie Sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2007 r....
(Głosy z sali: Teraz punkt szesnaście "a", Panie Marszałku.)
(Senator Stanisław Karczewski: Siedemnasty, punkt siedemnasty, pan marszałek ma zawsze rację.)
Ja bardzo przepraszam, ale jeżeli chodzi o kolejność ustaw, to idę zgodnie z porządkiem.
(Senator Stanisław Karczewski: Oczywiście.)
Proszę nie wprowadzać marszałka w błąd, nawet w dobrych intencjach, to znaczy przepraszam, ale...
(Głos z sali: Proszę mi wybaczyć.)
No dobrze, ja nie słyszałem kto, dobiegło to do obu uszu.
Idziemy dalej.
Powracamy do rozpatrywania punktu siedemnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie Sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2007 r. wraz z Informacją o podstawowych problemach radiofonii i telewizji w 2007 roku.
Senat skierował projekt do Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz zobowiązał komisję do przedstawienia jeszcze na obecnym posiedzeniu Senatu dodatkowego sprawozdania. Jest ono w druku nr 103X.
Przystępujemy do trzeciego czytania projektu uchwały w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. To trzecie czytanie obejmuje sprawozdanie komisji i głosowanie.
Poproszę panią senator Barbarę Borys-Damięcką o przedstawienie dodatkowego sprawozdania komisji.
Pani Senator, mównica jest pani.
Senator Barbara Borys-Damięcka:
Całe życie marzyłam o tym.
(Rozmowy na sali)
Panie Marszałku... proszę nie przeszkadzać...
(Wesołość na sali) (Oklaski)
To nie było do pana marszałka.
(Wesołość na sali) (Oklaski)
To nie było do pana marszałka, to było do kolegów.
(Rozmowy na sali)
(Wicemarszałek Marek Ziółkowski: Pani senator będzie łaskawa przedstawić sprawozdanie. Proszę bardzo.)
Komisja po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 26 czerwca 2008 r. wniosku zgłoszonego w toku debaty plenarnej w dniu 26 czerwca 2008 r. do projektu uchwały w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2007 r., druk nr 103, nie poparła tego wniosku i wnosi o przyjęcie przez Senat projektu uchwały w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji zawartego w druku nr 103, to jest o odrzucenie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za rok 2007. Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Pani Senator.
Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę mniejszości Komisji Kultury i Środków Przekazu, pana senatora Wojciecha Skurkiewicza.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Jest to wniosek poparty przez mniejszość komisji.
Senator Wojciech Skurkiewicz:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Wysoka Izbo!
W imieniu mniejszości komisji kultury chciałbym rekomendować państwu poparcie przyjęcia sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za 2007 r. W czasie procedowania, zarówno na posiedzeniach komisji, jak i na posiedzeniu plenarnym Senatu, nie pojawiły się podstawy merytoryczne do tego, aby odrzucić...
(Głos z sali: Brawo!) (Oklaski)
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Proszę nie przeszkadzać.)
...nie pojawiły się podstawy merytoryczne do tego, aby odrzucić sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za 2007 r. Prawo i Sprawiedliwość uważa takie działania za szkodzące idei wolnych mediów, wolnego działania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji...
(Poruszenie na sali) (Oklaski)
(Wicemarszałek Marek Ziółkowski: Panie Senatorze, pan przedstawia wniosek mniejszości komisji.)
Tak, oczywiście.
I będziemy głosować... To wniosek mniejszości komisji i mniejszości Senatu. Będziemy głosować za przyjęciem sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za 2007 r. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Proszę państwa, obecnie głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy. Tu wchodziłby ewentualnie w grę pan senator Andrzejewski, którego nie ma, w związku z czym jest to nieaktualne.
W tym momencie mogą państwo zadawać pytania sprawozdawcom zarówno większości, jak i mniejszości komisji. Nie widzę chętnych.
W takim razie szybko kończę etap pytań.
Przystępujemy do głosowania w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
Przedstawiono następujące wnioski: Komisja Kultury i Środków Przekazu przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o odrzucenie sprawozdania; senator Wojciech Skurkiewicz w imieniu mniejszości przedstawił poprawkę do projektu uchwały mającą na celu przyjęcie owego sprawozdania.
Zgodnie z regulaminem Izby porządek jest następujący: głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie projektu uchwały komisji, czyli o odrzucenie sprawozdania Krajowej Rady, a potem, gdyby ten wniosek nie był przyjęty, głosowania nad pozostałymi projektami.
Przystępujemy zatem do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Kultury i Środków Przekazu projektem uchwały w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 81 obecnych senatorów 50 głosowało za, 31 - przeciw. (Głosowanie nr 64)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
(Głos z sali: O, jaka szkoda.)
(Głos z sali: To chwilowe...)
Kończę w tym momencie ten punkt.
(Rozmowy na sali)
Proszę o ciszę, Wysoki Senacie.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz niektórych innych ustaw.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Gospodarki Narodowej, które przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Obecnie głos mogą zabrać sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Pana senatora Stanisława Bisztygę proszę do tablicy.
(Senator Stanisław Bisztyga: Mogę z miejsca?)
Nie, zapraszam tu.
(Rozmowy na sali)
Oczekujemy przedstawienia uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Senator Stanisław Bisztyga:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Tak jak pan marszałek był uprzejmy powiedzieć, zebrały się obydwie komisje. Z wielką powagą pochyliwszy się nad projektem i wysłuchawszy opinii rządu, wnioskują one o przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostali senatorowie sprawozdawcy chcą zabrać głos? Chodzi o Stanisława Bisztygę, Kazimierza Kleinę, Władysława Dajczaka i Bohdana Paszkowskiego. Chętnych nie widzę.
Przystępujemy zatem do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz niektórych innych ustaw.
Zostały zgłoszone następujące wnioski: senator Bisztyga oraz senator Kleina wnosili o przyjęcie ustawy bez poprawek; Komisja Gospodarki Narodowej, Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz senator wnioskodawca Władysław Dajczak przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
W takim razie najpierw wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem senatorów Kazimierza Kleiny i Stanisława Bisztygi, popartym przez połączone komisje, o przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz niektórych innych ustaw bez poprawek.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 79 obecnych senatorów 50 głosowało za, 29 - przeciw. (Głosowanie nr 65)
Stwierdzam zatem, że Senat...
(Głos z sali: Przyjął.)
...przyjął ustawę...
(Głos z sali: Bez poprawek.)
...bez poprawek.
Chciałbym przypomnieć panu senatorowi sprawozdawcy Stanisławowi Bisztydze o obowiązku reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tą ustawą w Sejmie.
(Senator Stanisław Bisztyga: Dziękuję bardzo.)
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego pierwszego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym.
Dzisiaj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy i została przeprowadzona dyskusja. Możemy więc przystąpić do trzeciego czytania projektu ustawy. Będzie to jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje po rozpatrzeniu wniosków wprowadziły poprawki do projektu ustawy i wnoszą o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Komisje proponują, aby Senat upoważnił pana senatora Stanisława Iwana do reprezentowania Senatu w Sejmie.
Przystępujemy zatem do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 79 obecnych senatorów 78 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 66)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
W Sejmie będzie nas reprezentował Stanisław Iwan.
(Senator Stanisław Iwan: Z przyjemnością, Panie Marszałku. Dziękuję bardzo.)
Powracamy do rozpatrywania punktu dwudziestego drugiego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli.
W dniu dzisiejszym zostało przedstawione sprawozdanie komisji i obecnie możemy przystąpić do trzeciego czytania. Jest to oczywiście jedynie głosowanie.
Komisje po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy wprowadziły do niego poprawki i wnosiły o przyjęcie jednolitego projektu ustawy oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia tej ustawy do Sejmu.
Komisje proponują, aby senator Piotr Zientarski reprezentował nas w Sejmie.
Przystępujemy więc do głosowania nad projektem przedstawionym przez komisje.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
(Głos z sali: Dokąd biegniecie?)
(Głos z sali: Jeszcze jedno głosowanie.)
Dziękuję.
Na 79 obecnych senatorów 78 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 67)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.
Pan senator Zientarski będzie reprezentował Senat w Sejmie.
Proszę państwa, chcę państwa uprzejmie zawiadomić, że nie ma żadnego punktu szesnaście "a".
Informuję zatem, że porządek obrad czternastego posiedzenia Senatu został wyczerpany. (Oklaski)
Ogłaszam piętnastosekundową przerwę techniczną.
(Senator Sekretarz Andrzej Szewiński: Jeszcze komunikaty.)
Aha, proszę senatora sekretarza o przeczytanie komunikatów.
Senator Sekretarz
Andrzej Szewiński:
Posiedzenie Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska odbędzie się w dniu 3 lipca w sali nr 182 o godzinie 10.00. Porządek obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich; druk senacki nr 192, druki sejmowe nr 646, 647, 647A. Dziękuję.
(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Krystyna Bochenek)
Wicemarszałek
Krystyna Bochenek:
Panie i Panowie Senatorowie! Przystępujemy do wygłaszania oświadczeń senatorskich.
Proszę o listę tych z państwa senatorów, którzy chcą wygłosić oświadczenia osobiście. Są to trzej panowie senatorowie: Wiesław Dobkowski, Zbigniew Szaleniec i Piotr Zientarski.
Zapraszam pana senatora Dobkowskiego.
(Senator Wiesław Dobkowski: Pani Marszałek! Wysoka Izbo...)
(Rozmowy na sali)
Proszę poczekać, Panie Senatorze, aż koledzy i koleżanki opuszczą salę, tak żeby mógł pan w spokoju wygłosić swoje oświadczenie.
(Rozmowy na sali)
Proszę uprzejmie, Panie Senatorze.
Jeśli będzie pan tak miły i przymknie drzwi... Dziękuję.
Proszę.
Senator Wiesław Dobkowski:
Pani Marszałek! Wysoka Izbo!
Oświadczenie skierowane do pana Macieja Nowickiego, ministra środowiska.
Szanowny Panie Ministrze!
Przepisy europejskie - dyrektywa Rady 96/62/WE w sprawie oceny i zarządzania jakością otaczającego powietrza i dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/107/WE w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu - uwzględniając znaczną szkodliwość dla zdrowia wymienionych w nich substancji, między innymi działanie mutagenne i rakotwórcze, określiły tak zwane wartości docelowe tych substancji i nałożyły na państwa członkowskie obowiązek monitorowania ich zawartości w powietrzu. Dyrektywy te zostały wdrożone do ustawodawstwa polskiego, a określone w nich obowiązki przewiduje aktualne brzmienie ustawy - Prawo ochrony środowiska. Przepisy wspomnianej ustawy przewidują, że oceny jakości powietrza i obserwacji zmian dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska, za który, zgodnie z art. 24 ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska, odpowiada główny inspektor ochrony środowiska oraz inspektorzy wojewódzcy.
Interesuje mnie, czy informacje o stanie środowiska podlegają opracowaniu i usystematyzowaniu, dając całościowy obraz zanieczyszczeń powietrza na terenie kraju.
W szczególności chciałbym wiedzieć: po pierwsze, czy powstaje coś w rodzaju mapy zanieczyszczeń powietrza; po drugie, czy - a jeżeli tak, to gdzie i w jakim stopniu - poziom zanieczyszczeń arsenem, kadmem, rtęcią i związkami pochodnymi przekracza poziom określony w załącznikach wspomnianej dyrektywy z 2004 r.; po trzecie, czy poziom zanieczyszczeń wspomnianymi substancjami zagraża życiu i zdrowiu ludzi oraz czy prowadzi do takiej zmiany chemicznej równowagi w środowisku przyrodniczym, która powoduje zaburzenia wzrostu oraz rozwoju świata roślinnego i zwierzęcego.
Wdzięczny będę za możliwie rychłą, wyczerpującą informację w tej sprawie. Dziękuję.
Wicemarszałek
Krystyna Bochenek:
Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.
Zapraszam senatora Zbigniewa Szaleńca.
Senator Zbigniew Szaleniec:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Swoje oświadczenie kieruję do minister edukacji, pani Katarzyny Hall.
Szanowna Pani Minister!
W ostatnich dniach otrzymuję sygnały, że w wielu szkołach w Polsce podejmowane są działania związane z organizacją sprzedaży nowych podręczników. Uprzejmie proszę panią minister o podjęcie działań przypominających dyrektorom placówek oświatowych, że sprzedaż nowych podręczników w szkołach pozostaje w sprzeczności z zapisami ostatniej nowelizacji ustawy o systemie oświaty.
Nie przypadkiem wolą parlamentu - także Senatu szóstej kadencji, który miałem przyjemność reprezentować - było dopuszczenie sprzedaży w szkołach tylko używanych podręczników. Sprzedaż nowych podręczników narażała bowiem nauczycieli i dyrektorów szkół na zarzuty korupcji i łamania przepisów skarbowych.
Proszę panią minister o informację o podjętych działaniach w wymienionej sprawie. Dziękuję uprzejmie.
Wicemarszałek
Krystyna Bochenek:
Dziękuję uprzejmie.
Zapraszam pana senatora Piotra Zientarskiego.
Senator Piotr Zientarski:
Do szanownego pana Grzegorza Schetyny, wicepremiera, ministra spraw wewnętrznych i administracji.
Szanowny Panie Ministrze!
Przedmiotem niniejszego oświadczenia pragnę uczynić sytuację związaną z wymaganiami finansowymi, jakie stawia się cudzoziemcom wjeżdżającym na terytorium Polski.
Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r., za cudzoziemca uznaje się każdą osobę nieposiadającą obywatelstwa polskiego. Tak skonstruowana definicja powoduje, iż przepisy ustawy znajdują zastosowanie również do osób pochodzenia polskiego, które nie mają obywatelstwa naszego państwa, nawet jeżeli posiadają Kartę Polaka.
Problem stanowiący genezę oświadczenia powstał na gruncie organizacji jednej z największych imprez dla Polonii i Polaków zamieszkałych za granicą pod nazwą "Polonijne Lato - Koszalin".
Zgodnie z 4 ust. 1 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 30 października 2007 r. w sprawie wysokości środków finansowych, które powinien posiadać cudzoziemiec wjeżdżający na terytorium RP, cudzoziemiec przyjeżdżający do Polski jako uczestnik imprezy turystycznej, obozu młodzieżowego czy też zawodów sportowych bez względu na wiek powinien posiadać kwotę 20 zł na każdy dzień pobytu, nie mniej jednak niż 100 zł. Obowiązek określony w rozporządzeniu obejmuje wszystkich cudzoziemców bez wyjątku, a więc także osoby polskiego pochodzenia przyjeżdżające na przykład do Koszalina na imprezę "Polonijne Lato - Koszalin".
Organizator imprezy, Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" - Oddział w Koszalinie, pokrywa koszty utrzymania uczestników na terenie Polski, na które składają się koszty dojazdu od granicy do granicy, wyżywienia, zakwaterowania oraz opieki lekarskiej. Trzeba mieć na uwadze fakt, iż przeważającą większość uczestników stanowią Polacy zamieszkali na terenie byłych republik Związku Radzieckiego. Posiadanie przez nich środków finansowych w wysokości określonej rozporządzeniem stanowi poważny problem finansowy, tym bardziej że udział w imprezie wiąże się z jednomiesięcznym pobytem na terenie Polski.
Mając to na uwadze, uważam, że zasadne pozostaje wprowadzenie zmian w zakresie wymagań finansowych stawianych cudzoziemcom wjeżdżającym na terytorium Polski w celach związanych bezpośrednio z szeroko pojętą działalnością polonijną i z przedsięwzięciami prowadzonymi przez jednostki, których zadaniem jest współpraca z Polonią i Polakami za granicą. Przykładem takiej działalności są imprezy organizowane przez Stowarzyszenie "Wspólnota Polska". Fakt zapewnienia uczestnikom cudzoziemcom wszelkich niezbędnych elementów utrzymania: dojazdów, leczenia, wyżywienia, noclegów; daje podstawy do zasadnego odstąpienia od obowiązku posiadania przez takich cudzoziemców środków finansowych.
Pragnę również wskazać, iż ustawa przewiduje możliwość odstąpienia od obowiązku posiadania środków finansowych przez cudzoziemców, których pobyt wiąże się z wykonywaniem czynności zawodowych, jeżeli nie ponoszą oni kosztów pobytu na terytorium RP.
Z uwagi na przedstawione w oświadczeniu argumenty wprowadzenie regulacji o tożsamym charakterze, odnoszącej się do cudzoziemców przyjeżdżających do Polski w związku z udziałem w przedsięwzięciach polonijnych organizowanych przez jednostki realizujące zadania związane z Polonią i Polakami za granicą, jest w pełni zasadne.
Dlatego też wnoszę o podjęcie działań zmierzających do eliminacji zapisu, na mocy którego cudzoziemiec przyjeżdżający do Polski na imprezę o charakterze polonijnym zobowiązany jest do posiadania środków finansowych.
Pragnę zasugerować, iż szybkim sposobem umożliwiającym eliminację zbędnego obowiązku byłaby zmiana rozporządzenia w sprawie wysokości środków finansowych, które powinien posiadać cudzoziemiec wjeżdżający na terytorium RP, oraz dokumentów, które mogą potwierdzać posiadanie tych środków, w kierunku likwidacji wymagań finansowych wobec osób, o których mowa w niniejszym oświadczeniu. Dziękuję bardzo
Wicemarszałek
Krystyna Bochenek:
Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.
Wyczerpaliśmy listę mówców. Już nie widzę nikogo, kto chciałby wygłosić oświadczenie.
Informuję, że protokół czternastego posiedzenia Senatu RP siódmej kadencji, zgodnie z art. 39 ust. 3 Regulaminu Senatu, zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich w pokoju nr 255.
Panie i Panowie Senatorowie, zamykam czternaste posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji.
(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
(Koniec posiedzenia o godzinie 18 minut 37)
Oświadczenie złożone
przez senatora Wojciecha Skurkiewicza
Oświadczenie skierowane do rzecznika praw obywatelskich Janusza Kochanowskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Do mojego biura senatorskiego zgłosili się państwo Maria i Zygmunt Gryzowie, którzy przedstawili swoją dramatyczną sytuację związaną z realizacją małżeńskiego marzenia o własnym mieszkaniu.
W 1992 r. państwo Gryzowie otrzymali mieszkanie w stanie surowym i niestety w tym momencie rozpoczęły się ich poważne problemy. Spółdzielnia mieszkaniowa w Wierzbicy na budowę bloku zaciągnęła kredyt, który mieli spłacić mieszkańcy zasiedlający dwadzieścia cztery lokale. Hiperinflacja, z którą mieliśmy do czynienia tuż po przemianach ustrojowych, sprawiła, że na początku lat dziewięćdziesiątych gwałtownie wzrastało oprocentowanie kredytów i tysiące polskich rodzin, które po wielu latach oczekiwań otrzymały własne mieszkania, zaczęło borykać się z poważnymi problemami finansowymi. Niestety, ten problem nie został rozwiązany do chwili obecnej.
Pomimo iż państwo Gryzowie kredyt spłacili już w ponad 200%, nadal, według wyliczeń banku, mają do spłacenia astronomiczną kwotę ponad 160 tysięcy zł. W podobnej sytuacji są dwadzieścia trzy rodziny mieszkające w bloku przy ulicy Wiatracznej w Wierzbicy oraz około stu dwudziestu tysięcy rodzin w całej Polsce, które realizując marzenie o własnym mieszkaniu, zostały wpędzone w pułapkę finansową, z jakiej nie ma realnego wyjścia.
Panie Ministrze, oświadczenie podobnej treści skierowałem w kwietniu bieżącego roku do prezesa Rady Ministrów, następnie sprawa została przekazana do ministra infrastruktury. Niestety odpowiedź, jaką otrzymałem, nie wnosi nic optymistycznego do sprawy dotyczącej około stu dwudziestu tysięcy rodzin w całym kraju. Nawiązując do debaty, jaka odbyła się w Senacie RP, oraz do pytania, które wtedy zadałem, liczę, że Pan Minister, sprawując odpowiedzialną funkcję rzecznika praw obywatelskich, podejmie interwencję w opisanej sprawie.
W załączeniu przekazuję kopię pisma państwa Marii i Zygmunta Gryzów oraz odpowiedź ministra infrastruktury na oświadczenie wygłoszone 24 kwietnia 2008 r.*
Z poważaniem
Wojciech Skurkiewicz
Oświadczenie złożone
przez senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego
wspólnie z innymi senatorami
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Marka Sawickiego
Szanowny Panie Ministrze!
Zwracamy się do Pana Ministra z pytaniem o planowaną przyszłość ośrodków hodowli koni - stad ogierów i stadnin koni, zorganizowanych w formie ponad dwudziestu spółek ANR.
W związku z planowaną przez rząd dalszą decentralizacją kompetencji, w szczególności wobec przekazania kolejnych zadań ze szczebla administracji rządowej do samorządów województw, nadarza się okazja, by zadbać także o stan majątku ośrodków hodowli koni. Wiele z nich mieści się w obiektach zabytkowych, które wymagają pilnych remontów konserwatorskich. Część z tych ośrodków ma niestety złą kondycję finansową. Dochodzą do nas niepokojące informacje o sprzedaży koni w celu zdobycia funduszy na wykonanie najpilniejszych prac remontowych.
Przekazanie majątku spółek województwom mogłoby poprawić ich kondycję, zwłaszcza że województwa dysponują obecnie sporymi środkami finansowymi, pochodzącymi z Regionalnych Programów Operacyjnych.
Remont bazy i doposażenie ośrodków hodowlanych, a także rozwój funkcji rekreacyjno-hotelowych, mogłyby się przyczynić do podniesienia atrakcyjności turystycznej województw. Sport i turystyka konna przeżywają obecnie renesans w krajach UE. Polskie ośrodki hodowlane, poza dotychczasową funkcją ochrony materiału zarodowego i rozwoju sportów konnych, mogłyby dodatkowo przyczynić się do uatrakcyjnienia oferty turystycznej i uzyskiwać dodatkowe dochody na rozwój.
Należy także zauważyć rosnącą na rynku konkurencję w postaci prywatnych stajni i ośrodków jeździeckich. W związku z tym podjęcie decyzji w zakresie dalszego losu spółek wydaje się sprawą pilną i ma charakter strategiczny dla gospodarki narodowej.
Z wyrazami szacunku
Krzysztof Kwiatkowski
Maciej Grubski
Jan Olech
Oświadczenie złożone
przez senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego
wspólnie z innymi senatorami
Oświadczenie skierowane do ministra sportu i turystyki Mirosława Drzewieckiego
Szanowny Panie Ministrze!
Zwracamy się do Pana Ministra z uprzejmą prośbą o udzielenie informacji na temat wysokości dofinansowania na 2008 r., jakiego Ministerstwo Sportu i Turystyki udzieliło Polskiemu Związkowi Karate, Polskiemu Związkowi Karate Tradycyjnego oraz Polskiemu Związkowi Karate Fudokan. Jednocześnie uprzejmie prosimy Pana Ministra o podanie kryterium, jakim kierowało się ministerstwo przy podziale środków.
Z wyrazami szacunku
Krzysztof Kwiatkowski
Maciej Grubski
Jan Olech
Oświadczenie złożone
przez senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego
wspólnie z innymi senatorami
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
Z dużym niepokojem przyjmujemy informacje, jakie kierują do nas pacjenci, dotyczące polskich tradycyjnych leków roślinnych.
Zgodnie z informacją, którą nam przekazano, Unia Europejska przyjęła definicję leku roślinnego, naturalnego, jako leku wykonanego wyłącznie z surowców zielarskich, podczas gdy leki naturalne, które produkują polskie spółdzielnie farmaceutyczne oraz firmy powstałe na bazie byłych przedsiębiorstw Herbapol, najczęściej wytwarzane są z surowców farmaceutycznych - zielarskich z dodatkiem substancji czynnych pochodzenia nieroślinnego, czyli syntetycznych. Przyjęta definicja oznacza konieczność rejestracji tych leków, zgodnie z procedurami przewidzianymi dla leków syntetycznych. To spowoduje, że większość nie uzyska rejestracji i będzie musiała być wycofana z rynku.
W trosce o polskich pacjentów, którzy przyzwyczajeni są do tych leków, pytamy kierownictwo, jakie działania podjął resort zdrowia, aby zapobiec wycofaniu z polskiego rynku między innymi takich leków, jak: Raphacholin, Boldaloin, syrop tymiankowy, syrop Tussipect.
Strata tradycyjnych leków roślinnych, produkowanych przez polski przemysł farmaceutyczny, byłaby bardzo uciążliwa dla polskiego pacjenta, który jest do nich przyzwyczajony. Podkreślenia wymaga fakt, że pacjenci są nie tylko przyzwyczajeni do tych leków, ale również głęboko przekonani o ich skuteczności. Utrata dostępności tych leków spowoduje nie tylko straty ekonomiczne w polskim przemyśle farmaceutycznym, ale również zwiększy koszty terapii, jeżeli zastąpimy te leki naturalne lekami syntetycznymi, oraz będzie się wiązać z dużymi niedogodnościami dla pacjentów.
Z poważaniem
Krzysztof Kwiatkowski
Maciej Grubski
Jan Olech
Grażyna Anna Sztark
Oświadczenie złożone
przez senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego
wspólnie z innymi senatorami
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra spraw wewnętrznych i administracji Grzegorza Schetyny
Sprawa, którą chcielibyśmy poruszyć, to sprawa związana z posiadaniem przez kierujących pojazdami mechanicznymi obowiązkowego ubezpieczenia komunikacyjnego OC.
Ostatnio w prasie ukazał się artykuł, w którym prezes Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, pani Elżbieta Turkowska-Tyrluk, wypowiedziała się, iż według szacunków tej instytucji około stu sześćdziesięciu tysięcy posiadaczy pojazdów poruszających się po polskich drogach nie zawiera umowy ubezpieczenia OC. Identyfikacja właściciela pojazdu, który nie wykupił obowiązkowego ubezpieczenia, nie jest możliwa, gdyż zakłady ubezpieczeń nie w pełni realizują obowiązki informacyjne i nie zawsze informują Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny o zawartych przez nie umowach OC. W takiej sytuacji jedynym organem, który może dokonać weryfikacji posiadanego ubezpieczenia OC, są służby uprawnione do przeprowadzania kontroli ruchu drogowego.
Zgodnie z art. 38 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym kierujący pojazdem jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu między innymi wymagany dla danego rodzaju pojazdu lub kierującego dokument stwierdzający zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzający opłacenie składki tego ubezpieczenia. Kontroli posiadania tych dokumentów, na podstawie art. 129 ust. 2 pkt 2 tejże ustawy, dokonać może policjant w związku z wykonywaniem czynności czuwania nad bezpieczeństwem i porządkiem ruchu na drogach, kierowania ruchem i jego kontrolowania. W tym miejscu pojawia się jednak problem. Policjant, dokonując kontroli, może spotkać się z sytuacją, że kierujący pojazdem zawarł umowę ubezpieczeniową OC, jednak podczas kontroli nie jest w stanie przedstawić dokumentu stwierdzającego zawarcie takiej umowy. Przyczyna nieposiadania takiego dokumentu może być prozaiczna: na przykład zgubienie, zniszczenie.
Konsekwencją nieprzedstawienia dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy ubezpieczenia OC jest odpowiedzialność za wykroczenie z art. 95 kodeksu wykroczeń, zagrożone karą grzywny do 250 zł. Ponadto na mocy art. 129 ust. 2 pkt 8 lit. c i d ustawy - Prawo o ruchu drogowym policjant jest uprawniony do uniemożliwienia kierującemu dalszego używania pojazdu przez odholowanie go na koszt właściciela na depozytowy parking strzeżony, co rodzi kolejne koszty dla kierującego pojazdem.
Konkludując, stwierdzić należy, iż obowiązująca regulacja prawna w tej materii nie przewiduje dla właściciela pojazdu, który z pełną świadomością nie zawarł umowy OC, innej sankcji niż dla tego kierowcy, który umowę taką zawarł, jednak z przyczyn od siebie niezależnych w danej chwili nie jest w stanie tego potwierdzić.
Moje pytanie do Pana Ministra jest następujące: czy w ramach ulepszania prawa i eliminowania absurdów ustawodawczych na progu XXI wieku nie jesteśmy w stanie zorganizować takiego systemu elektronicznego, w którym każda komenda policji w kraju byłaby w stanie sprawdzić, czy właściciel zatrzymanego pojazdu posiada wykupione ubezpieczenie obowiązkowe OC?
Panie Ministrze, czy praworządny obywatel, który w piątek zgubił potwierdzenie zawarcia umowy OC, zatrzymany w sobotę, dzień wolny od pracy, podróżujący na przykład z rodziną, dwójką małych dzieci, nie będzie mógł kontynuować podróży? W takiej sytuacji rodzina zostanie wysadzona z własnego samochodu i narażona na poniesienie łącznych kosztów karnych w kwocie około 700-1000 zł, to jest kosztów mandatu, grzywny, holowania pojazdu, parkingu, noclegu w trasie, podróżowania innym środkiem lokomocji. Dopiero w poniedziałek właściciel pojazdu byłby w stanie uzyskać w biurze swojego ubezpieczyciela duplikat zawartej umowy i przedstawić go policji. Z praktyki wynika, że policja w tej sytuacji powinna otrzymać oryginał takiego potwierdzenia. Dlaczego w naszym systemie ważne jest posiadanie kwitka, czyli potwierdzenia zawarcia umowy, a nie jest ważny sam fakt zawarcia takiej umowy, czyli rzeczywiste posiadanie ubezpieczenia? Przecież tworząc dostępną policji kompletną bazę danych o zawartych umowach, wyeliminowalibyśmy wiele nadużyć. Jednym ruchem wyeliminowalibyśmy kuriozalne sytuacje, kiedy kierujący pojazdem porusza się pojazdem z wykupionym ubezpieczeniem OC, jednak nie ma możliwości udowodnić tego w krótkim czasie policji, jak też problem identyfikowania pojazdów, dla których takie ubezpieczenie nie jest wykupione. Naszym zdaniem koszty stworzenia takiego systemu są nikłe w porównaniu z negatywnymi konsekwencjami, którymi obarczamy praworządnych obywateli.
Mamy nadzieję, że pan minister podzieli nasze zdanie, a to wystąpienie będzie bodźcem do nowelizacji ustawodawstwa w tej materii i podjęcia stosownych działań organizacyjnych wewnątrz Policji, umożliwiających wprowadzenie systemu bezpośredniej weryfikacji opłacania ubezpieczenia OC.
Krzysztof Kwiatkowski
Maciej Grubski
Jan Olech
Grażyna Anna Sztark
Oświadczenie złożone
przez senatorów Macieja Grubskiego i Jana Olecha
Oświadczenie skierowane do ministra sportu i turystyki Mirosława Drzewieckiego
Szanowny Panie Ministrze!
Według otrzymanych informacji Polski Związek Wu Shu dnia 19 czerwca 2008 r. przelał na konto Ministerstwa Sportu i Turystyki kwotę 24 tysięcy 737 zł 41 gr, zgodnie z wystąpieniem pokontrolnym z dnia 9 kwietnia 2008 r., znak DPK/1343/2008/AZ, oraz korektą wystąpienia pokontrolnego z dnia 7 maja 2008 r., znak DPK/1651/2008/AZ. Jednocześnie tego samego dnia w kancelarii Ministerstwa Sportu i Turystyki zostały złożone dokumenty, zgodnie z wymaganiami zawartymi w piśmie dyrektora Tomasza Marcinkowskiego, znak DSKM-2514/2008/AB z dnia 16 czerwca 2008 r., to jest protokół nadzwyczajnego zebrania delegatów w dniu 16 maja 2008 r., zawierający uchwałę o zmianie postanowień statutu związku z wnioskiem o ich zatwierdzenie przez Ministerstwo Sportu i Turystyki przed złożeniem do sądu, oraz uchwała zarządu związku z dnia 3 marca 2002 r. o uchwaleniu regulaminów: przyznawania licencji sędziowskich, przyznawania licencji zawodniczych, przyznawania licencji instruktorskich i trenerskich, oraz wymagań na stopnie JI.
W związku z dopełnieniem tych wymogów Ministerstwa Sportu i Turystyki Zarząd PZWS jest przekonany, że ustały przyczyny wszczęcia procedury pozbawiającej prawa do uzyskania dotacji budżetowej przez okres trzech lat w trybie art. 145 ust. 6 ustawy o finansach publicznych - DzU z 2005 r. nr 249 poz. 2104 ze zmianami - oraz rozwiązania czy wstrzymania umowy nr 37/62/DSKM/B z dnia 24 stycznia 2008 r. na realizację zadań w zakresie sportu kwalifikowanego dofinansowanych z budżetu państwa, co było sugerowane we wspomnianym piśmie dyrektora Tomasza Marcinkowskiego.
Polski Związek Wu Shu pomimo braku środków finansowych w miesiącu maju i czerwcu przeprowadził zgodnie z planem następujące imprezy: XII Międzynarodowy Otwarty Puchar Polski Wushu w dniach 16-18 maja w Warszawie, IV Mistrzostwa Polski Wushu Juniorów i XIV Mistrzostwa Polski Wushu Seniorów w dniach 7-8 czerwca w Warszawie, wyjazd reprezentacji Polski wushu na międzynarodowy turniej do Orense w Hiszpanii w dniach 7-8 czerwca, konsultacje i seminaria z trenerami ChRL i obozy szkoleniowe w Warszawie, Krakowie i Radlinie, kurs instruktorów sportu wushu, maj - czerwiec, Warszawa - Kraków, a obecnie, w dniach 21-27 czerwca 2008 r., trwają dwa obozy szkoleniowe dla kadry polski wushu z trenerami z ChRL w Szczyrku i Ustrzykach Dolnych.
Ze względu na przedstawione fakty zwracamy się do Pana Ministra z uprzejmą prośbą o przelanie zaległych transz, zgodnie z umową nr 37/62/DSKM/B, za miesiące maj (69 tysięcy zł) i czerwiec (46 tysięcy 750 zł) oraz wstrzymanie procedury pozbawiającej PZWS prawa do uzyskania dotacji budżetowej.
Z wyrazami szacunku
Maciej Grubski
Jan Olech
Oświadczenie złożone
przez senatorów Macieja Grubskiego i Jana Olecha
Oświadczenie skierowane do ministra obrony narodowej Bogdana Klicha
Szanowny Panie Ministrze!
W dniu 9 maja 2008 r. Stowarzyszenie Osób Internowanych "Chełmniacy 1982" otrzymało od szefa Biura Skarg i Wniosków MON, pana pułkownika Dariusza Wiśniewskiego, pismo, w którym ze zdziwieniem można przeczytać, że interesujące stowarzyszenie materiały źródłowe dotyczące internowania rezerwistów w Chełmnie, a mianowicie: rozkazy dzienne 9. pułku pontonowo-technicznego (JW. 1636) za okres od listopada 1982 r. do lutego 1983 r. o sygn. arch. 204/87/52 wg rej. dok. PF-72/82, 204/87/53 wg rej. dok. PF-92/82, 204/87/59 wg rej. dok. PF-51/83; rozkazy i zarządzenia własne JW. 1636 o sygn. arch. 204/87/47 wg rej. dok. 05/82, 204/87/56 wg rej. dok. 05/83; książki izby chorych o sygn. arch. 205/87 poz. 87, 88, 89, 102; rozkaz dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego nr 300 z dnia 10 października 1979 r. o sygn. arch. 67/88/1 wg rej. dok. 86/80; zarządzenie dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego nr 232 z dnia 10 października 1979 r. o sygn. arch. 229/91/17 str. 343 wg rej. dok. 54/82, posiadają klauzulę tajności na pięćdziesiąt lat.
W związku z prowadzonymi przez stowarzyszenie badaniami mającymi na celu odkrycie prawdy o charakterze i formie represji, które stosowano w obozie wobec działaczy opozycji, zwracamy się do Pana Ministra z uprzejmą prośbą o odtajnienie wymienionych dokumentów w celu przeprowadzenia badań naukowych przez historyka pana Wiesława Łukomskiego zamieszkałego w Łodzi przy ulicy Piotrkowskiej 149 m. 5, który był wcielony do obozu w Chełmnie i jest członkiem Stowarzyszenia Osób Internowanych "Chelmniacy 1982".
Z poważaniem
Maciej Grubski
Jan Olech
Oświadczenie złożone
przez senatorów Macieja Grubskiego i Jana Olecha
Oświadczenie skierowane do ministra obrony narodowej Bogdana Klicha
Szanowny Panie Ministrze!
W związku z planowanym zakończeniem misji w Iraku w październiku bieżącego roku zwracamy się do Pana Ministra z pytaniem, jakie plany wobec tłumaczy narodowości irackiej, którzy pracowali na rzecz kontyngentu polskiego, ma Ministerstwo Obrony Narodowej. Czy zaplanowano ewentualną ewakuację irackich tłumaczy i ich rodzin i czy władze polskie biorą pod uwagę umożliwienie im osiedlenia się w Polsce?
Z wyrazami szacunku
Maciej Grubski
Jan Olech
Oświadczenie złożone
przez senatora Macieja Grubskiego
wspólnie z innymi senatorami
Oświadczenie skierowane do ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Z pełnym przekonaniem pragniemy zarekomendować pomysł zorganizowania w 2010 r. w Łodzi festiwalu pod nazwą Dni Komedy. Organizowane przez fundację Art Industry przedsięwzięcie będzie świetną, zakrojoną na międzynarodową skalę promocją muzyki Krzysztofa Komedy, a stanowi ona wspaniały fragment naszego kulturowego dziedzictwa.
Łódź, ze swoją tradycją filmową, jest miejscem doskonałym do prezentacji dorobku jednego z najwybitniejszych twórców muzyki filmowej.
Po raz pierwszy tematy filmowe, piosenki i kompozycje jazzowe legendarnego muzyka zabrzmią w wykonaniu gwiazd światowej rangi podczas wyjątkowego koncertu "Noc Komedy", który będzie kulminacyjnym punktem tego wydarzenia. Wśród artystów, których zaproszono do udziału w koncercie, są między innymi Bryan Ferry, P.J. Harvey, Nick Cave, AIR oraz Michał Urbaniak. Lista znakomitych nazwisk z pewnością się wydłuży.
Oprócz koncertu głównego podczas Dni Komedy w czerwcu 2010 r. odbędą się koncerty kameralne w łódzkich klubach, projekcje filmów z muzyką Komedy organizowane przez Stowarzyszenie "Łódź Filmowa", a także wystawy i działania happeningowe.
Dni Komedy są realizowane w partnerskiej współpracy z Fundacją Tumult, organizatorem festiwalu Plus Camerimage.
Organizatorzy mają też pełne wsparcie pana Tomasza Lacha, spadkobiercy praw majątkowych i autorskich po Krzysztofie Komedzie, oraz Stowarzyszenia Miłośników Komedy "Astigmatic".
Pozwalamy sobie wyrazić przekonanie, że organizacja Dni Komedy będzie wspaniałym sposobem promocji polskiej kultury, przypomnieniem światu o jednym z naszych najoryginalniejszych kompozytorów XX w. oraz dodatkowym argumentem za przyznaniem Łodzi tytułu Europejskiej Stolicy Kultury.
Szanowny Panie Ministrze, wyrażamy głęboką nadzieję, że wesprze Pan prezentowane wyżej przedsięwzięcie.
Z poważaniem
Maciej Grubski
Antoni Motyczka
Antoni Piechniczek
Jacek Swakoń
Piotr Gruszczyński
Marek Ziółkowski
Marek Konopka
Andrzej Owczarek
Grażyna Sztark
Jan Olech
Krzysztof Kwiatkowski
Zbigniew Meres
Oświadczenie złożone
przez senatora Macieja Grubskiego
wspólnie z innymi senatorami
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
Szanowna Pani Minister!
W związku ze wzrastającą liczbą rodziców z całej Polski, chcących leczyć swoje dzieci z poważnymi wadami serca w Klinice Kardiochirurgii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi kierowanej przez pana profesora Jacka Molla, uprzejmie prosimy panią minister o pomoc i wsparcie w uzyskaniu środków finansowych potrzebnych do rozbudowy kliniki i wyposażenia jej w nowe łóżka kardiochirurgiczne. Łódzki ośrodek jest jednym z wiodących w leczeniu skomplikowanych wad serca. Rocznie przeprowadza się tutaj około pięciuset operacji, stosując najnowocześniejsze metody. Praca kliniki wspierania jest również przez stowarzyszone środowisko rodziców byłych i obecnych pacjentów szpitala z terenu całego kraju.
Uprzejmie prosimy panią minister o wskazanie innych instytucji, do których może zwrócić się o pomoc w przedmiotowej sprawie zatroskane środowisko parlamentarzystów. W naszym odczuciu wspieranie przez panią minister tego typu przedsięwzięć w okresie tak trudnym dla służby zdrowia pokaże, jak bardzo zależy nam na zdrowiu naszych małych obywateli, dotkniętych poważnymi schorzeniami serca. Za okazaną przychylność z góry pani minister dziękujemy.
Z wyrazami szacunku
Maciej Grubski
Jacek Swakoń
Piotr Gruszczyński
Marek Ziółkowski
Grażyna Anna Sztark
Jan Olech
Krzysztof Kwiatkowski
Zbigniew Meres
Antoni Motyczka
Antoni Piechniczek
Andrzej Owczarek
Marek Konopka
Oświadczenie złożone
przez senatora Macieja Grubskiego
wspólnie z innymi senatorami
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
Szanowna Pani Minister!
Pragniemy zwrócić Pani uwagę na bardzo złą sytuację pracujących w domach pomocy społecznej.
Zgodnie z zapisami ustawowymi placówki te świadczą usługi, w zakresie obowiązującego standardu określonego przez MPiPS, osobom wymagającym całodobowej opieki z powodu wieku czy choroby. Mieszczą się w tym między innymi usługi opiekuńcze, a w szczególności pielęgnacja chorych. Część mieszkańców to bardzo często osoby ciężko chore, które wymagają specjalistycznych usług pielęgniarskich, takich jak opatrywanie odleżyn i przewlekłych ran, podawanie kroplówek, wykonywanie iniekcji, pielęgnacja w związku ze stomią czy karmienie dojelitowe. Czynności tych nie wykona nikt oprócz pielęgniarki. Ale depeesy, zgodnie z przepisami, nie mają realizować usług medycznych, a jedynie umożliwić do nich dostęp. Brak odpowiednich zapisów w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej umożliwiających finansowanie świadczeń zdrowotnych, w szczególności pielęgniarskich, ze środków NFZ adekwatnie do potrzeb mieszkańców depeesów, w tym zapewnienie ze względu na stan zdrowia i bezpieczeństwo pomocy pielęgniarskiej dwadzieścia cztery godziny na dobę, powoduje, że pielęgniarki są zatrudniane i opłacane przez domy opieki społecznej według zasad dotyczących pracowników samorządowych. Jest to wyraźnie mniej korzystny sposób wynagradzania niż przyjęty w służbie zdrowia. A przecież wszyscy ci mieszkańcy opłacają składki na NFZ i mają pełne prawo do tych świadczeń. Ten sposób finansowania powoduje, że powstały bardzo duże dysproporcje płacowe między pielęgniarkami w służbie zdrowia a pielęgniarkami pomocy społecznej. A przecież wykonują one taką samą pracę, dodatkowo nie mając wsparcia w trakcie dyżuru ze strony lekarza. Następstwem bardzo niskich płac jest lawinowe odchodzenie pielęgniarek do pracy w zozach lub wyjazdy zagraniczne. Grozi to całkowitą destabilizacją systemu opieki nad mieszkańcami depeesów. Nie można dopuścić do tego, aby pozostali oni bez opieki pielęgniarskiej, co przy obecnym systemie finansowania jest bardzo realne, nawet w tym roku.
Konsekwencje takiego scenariusza są trudne do przewidzenia, a sytuacja ta dotyczy całej Polski. Może nastąpić rychłe załamanie systemu opieki nad osobami obłożnie chorymi, których co roku przybywa. Niedopuszczalna jest sytuacja, żeby pielęgniarka pracująca w placówce opieki zarabiała dwukrotnie mniej niż pielęgniarka zatrudniona w ZOL lub szpitalu, wykonując te same czynności. Jednym możliwym rozwiązaniem tej sytuacji wydaje się zmiana płatnika za usługi medyczne świadczone w depeesach. Celowe jest stworzenie odrębnego produktu kontraktowego obejmującego w szczególności opiekę pielęgniarską dla osób przebywających w depeesach, kontraktowanego z NFZ przez świadczeniodawcę, na przykład zakład opieki zdrowotnej, i realizowanego na rzecz mieszkańców depeesów.
W związku z tym prosimy Panią Minister o jak najszybsze podjęcie działań umożliwiających zmiany ustawowe w ustawie o świadczeniach zdrowotnych. Muszą one polegać na ujednoliceniu regulacji prawnych w zakresie opieki medycznej w służbie zdrowia i pomocy społecznej, a także jej finansowania z NFZ. Konieczne jest także zrównanie statusu pielęgniarek bez względu na to, gdzie pracują, umożliwienie mieszkańcom depeesów dostępu do bezpłatnych leków, takiego, jaki mają pacjenci szpitali.
Proponujemy dokonanie zmian w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w następujących artykułach i paragrafach:
Po pierwsze, w art. 5 proponuje się dodać pkt 3a o treści: "dom pomocy społecznej - jednostka organizacyjna pomocy społecznej działająca na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej" oraz pkt 24a o treści: "mieszkaniec domu pomocy społecznej - osoba przebywająca w domu pomocy społecznej na warunkach i zasadach określonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej".
Po drugie, w art. 15 ust. 2 proponuje się dodać pkt 13b o treści: "całodobowe świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze w domach pomocy społecznej".
Po trzecie, po art. 27 proponuje się dodać art. 27a o treści: "całodobowe świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze w domach pomocy społecznej udzielane są przez świadczeniodawców i finansowane na podstawie umowy zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia"
Po czwarte, po art. 35 proponuje się dodać art. 35a o treści:
"1. Świadczeniobiorca będący mieszkańcem domu pomocy społecznej ma prawo do całodobowych świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych odpowiednich do stanu zdrowia, w tym obejmujących świadczenia pielęgniarskie podstawowej opieki zdrowotnej oraz niezbędne leki i wyroby medyczne.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw polityki społecznej, po zasięgnięciu opinii prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi w drodze rozporządzenia szczegółowy zakres całodobowych świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w domach pomocy społecznej oraz sposób ich realizacji, uwzględniając konieczność zapewnienia ciągłości opieki o odpowiedniej jakości".
Wraz z tymi zmianami powinny nastąpić także zmiany w ustawie o pomocy społecznej i odpowiednio aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie nakładających na domy pomocy społecznej obowiązek zawarcia porozumienia ze świadczeniodawcą realizującym na podstawie kontraktu z NFZ całodobowe świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze, o których mowa w powyższych zmianach, na rzecz mieszkańców depeesów. Byłaby to faktycznie realizacja prawa mieszkańca do usług medycznych, w szczególności pielęgniarskich. Konieczne wydaje się też wprowadzenie przepisów przejściowych, na podstawie których pielęgniarki obecnie zatrudnione w domach pomocy społecznej i będące pracownikami samorządowymi weszłyby do systemu ochrony zdrowia jako pracownicy świadczeniodawców lub świadczeniodawcy, wykonując na przykład praktykę pielęgniarską, a tym samym zasady zatrudniania i wynagradzania i wynikające z tego skutki określiłyby przepisy o ochronie zdrowia.
Maciej Grubski
Krzysztof Kwiatkowski
Jan Olech
Oświadczenie złożone
przez senatora Stanisława Koguta
Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Aleksandra Grada
Uwagi i spostrzeżenia odnośnie do barier rozwoju małej energetyki wodnej.
O konieczności rozwoju odnawialnych źródeł energii (OZE) pisze się i mówi w Polsce dużo. Ambitne zobowiązania przyjęte przez nasz kraj w ramach akcesji do Unii Europejskiej oraz program "3 x 20" przyjęty przez samą Unię w marcu ubiegłego roku na szczycie w Brukseli zmuszają do działania.
Wydaje się, że nacisk położony jest głównie na rozwój energetyki wykorzystującej biomasy oraz wiatr, nieco mniej słońce. To ważne, jednak nie poświęcimy zbyt dużego areału - szczególnie wobec rosnących cen żywności - na uprawy energetyczne. Wiatr zaś, poza wąskim pasem przymorza, nie jest w Polsce zbyt efektywny, a jego niesterowalność nie sprzyja planowej produkcji.
Popatrzmy zatem na hydroenergetykę, szczególnie dotyczącą małych i średnich źródeł produkcji. Potencjalni inwestorzy, mimo korzystnych dla OZE uregulowań prawnych i finansowych, natrafiają na bariery "ekologiczne". Podczas prowadzonych przez regionalne zarządy gospodarki wodnej konsultacji społecznych, dotyczących wprowadzenia ramowej dyrektywy wodnej, na pierwszy plan wybija się głos przedstawicieli organizacji i instytucji zajmujących się ochroną przyrody. Oni główne zagrożenie dla gospodarki wodnej widzą w działaniu człowieka. Nie w ochronie przed suszą czy powodzią, nie w konieczności rozwoju energetyki wodnej, a właśnie w działaniach skierowanych na te cele. A przecież sprawna i efektywna gospodarka wodna to właśnie gospodarka zapewniająca rozwój - zrównoważony rozwój. Oczywiście należy brać pod uwagę ochronę wód, ale można ją realizować w sposób sensowny, nakładając na inwestora racjonalne warunki, które może spełnić bez utraty ekonomicznego efektu przedsięwzięcia. Takie rozwiązania są w Europie stosowane, można i należy brać z nich przykład. Sprawne i ekologiczne przepławki dla ryb, odstraszanie ryb od wlotu do turbiny, pomiar i kontrola gwarantowanej wody biologicznej, zabudowa biologiczna, stosowanie do zabudowy naturalnych materiałów to działania ograniczające negatywny wpływ na środowisko. Instalowanie czyszczarek krat, natlenianie wody przez pracę turbiny, retencja to działania i czynniki poprawiające jakość i dyspozycyjność wód.
Czy instytucje odpowiedzialne za uzgadnianie projektów i określanie warunków pozwoleń wodnoprawnych nie idą dla wygody na skróty, kierując się zdaniem jednej tylko, mocno lobbującej strony? Formułuję to pytanie ze względu na własne doświadczenia pilotującego próbę budowy małej, kilkudziesięciokilowatowej elektrowni wodnej przy powstającym w miejscu dawnego wyrobiska pożwirowego zbiorniku rekreacyjnym w Stróżach.
Rozwój mikroenergetyki wodnej, choć w swojej masie może być znaczący, nie wystarczy. Potrzebna jest realizacja większych projektów. Takim przykładem jest budowana od wielu lat w województwie małopolskim zapora Świnna Poręba, gdzie przewidziano budowę przystopniowej elektrowni wodnej. Wielozadaniowe zbiorniki wodne są przedsięwzięciem kosztownym, a ich budowa trwa latami. Koszty ponosi budżet państwa, jednak często ogranicza się nakłady, co powoduje wydłużenie cyklu budowy poza rozsądne granice i wywołuje niezadowolenie społeczności lokalnej. Sposobem na zmniejszenie kosztów jest przekazanie budowy elektrowni inwestorowi zewnętrznemu, jak zrobiono w przypadku elektrowni przy stopniach wodnych na górnej Wiśle. Bez ponoszenia nakładów, ryzyka inwestycyjnego i kosztów eksploatacji elektrowni osiągnięto zysk w postaci nałożenia na właścicieli elektrowni obowiązku partycypacji finansowej w kosztach utrzymania piętrzenia w wysokości zależnej od wielkości osiąganej produkcji. Idąc taką drogą można przyspieszyć zakończenie inwestycji w Świnnej, można znaleźć partnerów do rozpoczęcia budowy stopnia w Niepołomicach czy zbiornika wielozadaniowego na Wisłoku. Można i trzeba, jeśli chcemy wypełnić przyjęte zobowiązania.
Z poważaniem
Stanisław Kogut
Oświadczenie złożone
przez senatora Stanisława Koguta
Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego RP Zbigniewa Ćwiąkalskiego
Zwracam się do Pana Ministra z prośbą o objęcie szczególnym nadzorem sprawy dotyczącej pokrzywdzonych przez dewelopera - Alicję i Czesława Wachowiaków z Wrocławia*.
Z poważaniem
Stanisław Kogut
Oświadczenie złożone
przez senatora Stanisława Koguta
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
W związku z pismem z dnia 19 czerwca 2008 r. otrzymanym od kolejarzy węzła jasielskiego, dotyczącym podjęcia inicjatywy w sprawie przywrócenia ruchu pasażerskiego na linii kolejowej nr 108 Stróże - Krościenko na odcinku Biecz - Jasło, to jest od granicy województwa małopolskiego do stacji węzłowej Jasło, zwracam się do Pana w uprzejmą prośbą o analizę i pozytywne rozpatrzenie postulatów składanych przez zainteresowanych.
Proszę o przychylne ustosunkowanie się do mojej prośby.
Z wyrazami szacunku
Stanisław Kogut
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Andrzeja Szewińskiego
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra spraw wewnętrznych i administracji Grzegorza Schetyny
Pragnę wyrazić swoje poparcie dla idei utworzenia obszarów metropolitalnych na terenie naszego kraju. Uważam, że jest to ostatnie, ale istotne brakujące ogniwo w podziale administracyjnym Polski i dopiero po wprowadzeniu ustawy o rozwoju miast, centrach rozwoju regionalnego i obszarach metropolitalnych będzie można uznać reformę za kompletną.
Wyrażam również swoje poparcie dla wstępnej propozycji utworzenia siedmiu okręgów metropolitarnych, wśród których prym będą wiodły dwa największe, czyli warszawski i górnośląski - opierający się na czternastu miastach na prawach powiatu. Oczywiście pozostałe okręgi to łódzki, krakowski, gdański, opierający się na trzech miastach na prawach powiatu, oraz wrocławski i poznański.
Obszary metropolitarne pozwolą rozwijać się w szybszym tempie miastom wiodącym, ale i pozostałym częściom organizmu, dzięki dodatkowej i szybszej ścieżce pozyskiwania środków na zadania aglomeracyjne. Utworzenie i funkcjonowanie metropolii, zgodnie z założeniami art. 3 ust. 2 projektu przedmiotowej ustawy, jest wsparciem, które wpłynie na "rozwój gospodarczy kraju jako całości i na zmniejszenie dystansu rozwojowego dzielącego Polskę od innych państw Unii Europejskiej, zwłaszcza zaś będzie prowadzić do wzrostu konkurencyjności i innowacyjności gospodarki i rozwoju opartego na wiedzy, poprawi stan infrastruktury technicznej i społecznej, w tym przyspieszy rozbudowę infrastruktury komunikacyjnej o znaczeniu ogólnokrajowym i regionalnym, będzie prowadzić do podniesienia spójności terytorialnej obszaru, a także przyczyni się do istotnego wzrostu roli Polski w relacjach transgranicznych, międzynarodowych lub europejskich". Przedstawione założenia uważam za zasadne i godne poparcia.
Pojawiają się jednak koncepcje, aby zwiększyć liczbę okręgów metropolitarnych na terenie kraju, co jest w dużej mierze podyktowane względami polityki administracyjnej. Według obecnej koncepcji liczba siedmiu okręgów została zwiększona do dwunastu, co zostało odzwierciedlone w art. 3 ust. 3, a wśród miast wiodących w metropoliach znalazły się między innymi Rzeszów i Białystok. Nieprzypadkowo wymieniam te miasta, gdyż pierwsze z nich jest znacznie mniejsze pod względem liczby ludności i powierzchni od Częstochowy, którą reprezentuję, a drugie posiada porównywalny potencjał. W związku z tym pojawiają się moje wątpliwości co do projektu ustawy wykluczającego Częstochowę. Doskonale rozumiem słuszny argument wzmocnienia tak zwanej ściany wschodniej, jednakże nie należy zapominać, że po przyjęciu dyskusyjnej liczby miast wojewódzkich po raz kolejny pominięto ćwierćmilionową Częstochowę, która jest dużym ośrodkiem przemysłowym, akademickim, turystyczno-pielgrzymkowym, a także ważnym punktem na mapie drogowej Polski. W przygotowywanym projekcie ustawy nie uwzględniono zatem potencjału i roli Częstochowy w rozwoju kraju.
Uważam, że zwiększenie z powodów polityczno-administracyjnych liczby okręgów metropolitarnych z siedmiu do tylko i wyłącznie dwunastu bez uwzględnienia dodatkowo Częstochowy jest błędem i kolejnym krokiem do osłabienia pozycji miasta na arenie ogólnopolskiej i regionalnej.
Ze względu na planowane utworzenie aglomeracji górnośląskiej miasto znajdzie się w trudnej sytuacji, jeśli chodzi o możliwość pozyskania środków finansowych. Częstochowa jako powiat grodzki będzie wówczas największym miastem pod względem liczby ludności i powierzchni w Polsce bez statusu miasta wojewódzkiego lub metropolitarnego.
Częstochowa spełnia podstawowe warunki miasta metropolii jako centrum obszaru metropolitarnego, choć nie została uwzględniona w rozszerzonej propozycji. Warto nadmienić, że działania zmierzające do uzyskania statusu obszarów metropolitarnych podjęły Kielce, Olsztyn, Opole, Bielsko-Biała, a także Rybnik z okolicznymi miastami.
Należy pamiętać, że polityka państwa powinna wspierać rozwój regionów i przeciwdziałać dysproporcjom w ich rozwoju. Jak wynika ze wstępnych analiz, pomoc może trafić w miejsca, gdzie PKB przekracza 75% średniej unijnej, jednocześnie omijając obszary, gdzie jego poziom nie sięga 50%.
Wobec tego zwracam się o uwzględnienie Częstochowy w projekcie ustawy o rozwoju miast, centrach rozwoju regionalnego i obszarach metropolitarnych ze względu na przytoczone argumenty i potrzebę zaspokojenia wymagań sprawiedliwości społecznej wobec mieszkańców Częstochowy i subregionu północnego.
Z poważaniem
Andrzej Szewiński
senator Rzeczypospolitej Polskiej