Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Proszę bardzo, pan senator Pupa.
Senator Zdzisław Pupa:
Czynniki ekonomiczne, argumentacja mogą być rozmaite, a w życiu, można powiedzieć, są różnego rodzaju sytuacje, które często są dwuznaczne, prawo zaś w mojej ocenie powinno być jednoznaczne. I mamy tutaj rzeczywiście wyniki kontroli przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli z lipca 2000 r., które mówią o sytuacji związanej z wynagradzaniem w tych przedsiębiorstwach. W wielu przypadkach dochodziło do takiej sytuacji, że jak już wcześniej powiedziałem, tej korelacji nie było.
Jako senator spotykam się z...
(Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski: Ale Panie Senatorze, prosiłbym o pytanie, a wypowiedź ewentualnie w dyskusji.)
Już zadaję.
Jako senator spotykam się z takimi sugestiami - jak mówię, sugestiami, podejrzeniami, które należałoby, wydaje mi się, w tym momencie rozwiać - że w tej chwili może dojść do takiej sytuacji, że zlikwidowanie ustawy komercjalizacyjnej spowoduje na przykład próbę finansowania partii politycznych poprzez osoby, które mogą zajmować kierownicze stanowiska. Czy pan minister uważa, że po zatwierdzeniu tej ustawy nie dojdzie do takiej sytuacji? Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Proszę bardzo.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa Zdzisław Gawlik:
Panie Senatorze, ja nie wiem, czy nie dojdzie, bo tak jak powiedziałem, tam, gdzie są ludzie, różne zdarzenia mają miejsce. Teraz jest ustawa...
(Senator Zdzisław Pupa: Trzeba to powiedzieć.)
Oczywiście, ja z panem rozmawiam szczerze. Czy gdy była ustawa kominowa, do tego typu sytuacji nie dochodziło? Ja mogę po prostu takim pytaniem się posłużyć. Ale proszę zauważyć, że my wprowadzamy mechanizmy uzależniające wielkość wynagrodzenia od sytuacji podmiotu, w którym menedżer jest zatrudniony, po drugie, upubliczniamy to wynagrodzenie, czyli jego wynagrodzenie ma być publiczne, a nie tak jak dzisiaj, nie wiadomo, w jaki sposób ustalane, a po trzecie, odbieramy mu prawo do pobierania wynagrodzeń w tych innych podmiotach, w tworzonych spółkach córkach.
Przecież my mamy takie sytuacje, że ktoś był prezesem w jednej spółce i w siedmiu spółkach córkach. Jeżeliby ustalić, z jaką częstotliwością te rady nadzorcze w spółkach córkach są zwoływane, to można się zastanowić, ile ktoś za to maksymalne sześciokrotne wynagrodzenie poświęcał czasu tej spółce, w której powinien był zarabiać. A okazuje się, badania to pokazują, że wynagrodzenie pozyskiwane z tytułu zasiadania w różnego typu gremiach, bo są to nie tylko rady nadzorcze, ale także zarządy tych spółek córek czy córek wnuczek, jest o wiele większe aniżeli to wynagrodzenie podstawowe. Czyli mieliśmy taki listek figowy, udawaliśmy, że jest jakieś wynagrodzenie i wszystko jest w porządku, a rzeczywistość była zupełnie inna.
Ja uważam - i to również mówię szczerze, tak jak szczerze mówię to, że boję się, że nieprawidłowości mogą mieć miejsce - że są pewne mechanizmy kontrolne, jak sądzę, najlepsze, które z tymi nieprawidłowościami powinny walczyć. I uważam, że te mechanizmy są najlepsze, nie będzie podmiotów gorszych i lepszych, nie będzie menedżerów lepszych czy gorszych. Wyniki powinny decydować o wielkości wynagrodzenia i ten, kto jest menedżerem tego podmiotu, ponosi takie ryzyko, że jego wynagrodzenie będzie jawne.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senatora Kaleta, proszę bardzo.
Senator Piotr Kaleta:
Bardzo dziękuję, Panie Marszałku.
Panie Ministrze, ja mam takie pytanie: co w związku z tym z art. 8 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi? Ja przeczytam tylko dwa pierwsze punkty, które są w tej sytuacji, jak sądzę, najbardziej istotne. Otóż art. 8 brzmi tak: "Maksymalna wysokość wynagrodzenia miesięcznego nie może przekroczyć: dla osób zatrudnionych w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2 - sześciokrotności, dla osób zatrudnionych w podmiotach, o którym mowa w art. 1 pkt 3 - czterokrotności". Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Proszę bardzo.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa Zdzisław Gawlik:
Jeżeli są to podmioty, które podlegają wyłączeniu na podstawie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji, to w stosunku do tych osób te ograniczenia nie będą miały zastosowania. Nikt nie odbiera, czy nie pozbawia podmiotów, które będą uprawnione do ustalania wynagrodzenia, możliwości kierowania się zasadami dotychczasowymi. To pozostawiamy uznaniu osób, które te wynagrodzenia będą ustalać. Ale równocześnie, gdyby te wynagrodzenia były utrzymane, wprowadzamy te mechanizmy dodatkowe, że jeżeli ktokolwiek ustali wynagrodzenie, to wynagrodzenie to musi uzasadnić, musi uzasadnić, dlaczego to wynagrodzenie takie jest. I ta uchwała, w której uzasadnia się w taki, a nie inny sposób wynagrodzenie, również podlega ujawnieniu. My idziemy dalej, dajemy następujące prawo - jeśli organ ustalający wynagrodzenie ma wątpliwości, może posłużyć się innym podmiotem, który to wynagrodzenie ustali. Czyli w stosunku do tych podmiotów co do zasady te ograniczenia formalne są znoszone. Na ile będą stosowane? To zależy tylko i wyłącznie od organów zarządzających, w konsekwencji również od ministra do spraw skarbu państwu lub innego organu, który w przypadku wskazanych podmiotów może wnieść w ciągu określonego czasu zastrzeżenia do tak ustalonego wynagrodzenia.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Czy są jeszcze pytania? Nie.
Ja jeszcze mam jedną uwagę, pytanie do pana ministra.
Panie Ministrze, w tym momencie może się pojawić gigantyczna dysproporcja między wynagrodzeniami w sektorze gospodarczym i w sektorze publicznym. To znaczy, minister skarbu dysponujący gigantycznym majątkiem, za ten majątek odpowiedzialny jako organ właścicielski, będzie na stawkach wynikających z ustawy o urzędnikach pełniących funkcję, prawda... a jego prezesi będą mogli uzyskiwać niczym nieograniczone dochody. Ja już nie mówię o ministrze finansów, który też jest odpowiedzialny za gigantyczne środki. No to jest coś nieprawdopodobnego. W tym jest, że tak powiem, coś irracjonalnego.
(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa Zdzisław Gawlik: Panie Marszałku, ja się z panem zgadzam, to nie tylko tak będzie, ale...)
No, właśnie...
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa Zdzisław Gawlik:
My mamy sytuacje takie, że rozpatrujemy wniosek, który... Przepraszam, że tak powiem, ale tam, gdzie Skarb Państwa ma na przykład już 49% udziałów, to przy dużych spółkach jest znakomita wartość, prezes ma większe wynagrodzenie aniżeli minister przez cały rok. No ale jest to kwestia pewnego... Ja już nie chcę tego oceniać, nie chcę się w tych kwestiach wypowiadać, ale tu pan senator ma rację. Nie tylko tak może być, ale tak będzie. Uważam, że największą wartością tego wszystkiego jest to, że te wynagrodzenia będą w tym momencie już jawne. Bo nie ma chyba lepszego, tak mi się wydaje, mechanizmu kontroli niż kontrola społeczna.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Tyle tylko, że sytuacja jest taka, że do tych urzędników ma się coraz większe pretensje, narzeka się na tych biurokratów, a warunków pracy im się nie zmienia.
Widziałem, że jeszcze pan senator Kaleta chciał zabrać głos. Proszę bardzo,
Senator Piotr Kaleta:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Kontynuując tę myśl, ten wątek, który przedstawił pan marszałek, zadam pytanie: jak się mają zarobki prezydenta Rzeczypospolitej do zarobków takich właśnie prezesów?
(Rozmowy na sali)
Nie chodzi o podniesienie. Pojawia się pytanie, czy prezydent powinien zarabiać więcej od takich osób.
(Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski: Od prezesa? W życiu, nigdzie tak nie jest.)
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa Zdzisław Gawlik:
Panie Senatorze, ja nie czuję się właściwą osobą, żeby na tak postawione pytanie odpowiadać. Myślę, że stosowne inicjatywy są w rękach państwa, a nie w moich. Tak że jeżeli państwo uważacie, to...
(Rozmowy na sali)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Proszę państwa, więcej chętnych do zadawania pytań nie widzę.
Dziękuję, Panie Ministrze.
(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa Zdzisław Gawlik: Dziękuję.)
Otwieram dyskusję.
Pierwszy do dyskusji zapisał się pan senator Dajczak.
Proszę bardzo.
Senator Władysław Dajczak:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Senacie!
Chciałbym w imieniu klubu "Prawo i Sprawiedliwość" przedstawić kilka uwag, kilka wątpliwości, które nasuwają nam się w związku z ustawą, którą dzisiaj procedujemy. Powiem nawet więcej - niektóre zapisy budzą nasz sprzeciw, są naszym zdaniem nie do przyjęcia.
Ustawa, nad którą Wysoki Senat dzisiaj się pochyla, ma bardzo istotne znaczenie. Można by nawet rzec, że jest to ustawa ustrojowa, ponieważ w jej konsekwencji mogą powstać bardzo poważne zmiany własnościowe. Dlatego taka ustawa powinna zawierać w sobie również mechanizmy kontrolne, które będą zabezpieczać mogący niewątpliwie nastąpić, o czym zresztą wspomniał pan minister, bum prywatyzacyjny wynikający z jej zapisów. Przecież ustawa ma umożliwiać nieodpłatne zbycie na rzecz samorządu terytorialnego części lub wszystkich posiadanych przez Skarb Państwa akcji spółek działających na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, na obszarze którego mieści się siedziba tej spółki. I w tym miejscu muszą paść pytania: jak będzie zapadała taka decyzja; czy spółka działa na rzecz konkretnej jednostki samorządu terytorialnego; kto taką decyzję będzie podejmował? Ustawa oczywiście daje nam odpowiedź na te pytania, z tym że ta odpowiedź musi właśnie wzbudzać niepokój. Będzie to minister Skarbu Państwa i jego decyzja będzie czysto uznaniowa. Ten tryb podejmowania decyzji nie daje żadnej gwarancji rozstrzygnięć merytorycznych. Ustawa nie odpowiada również na pytanie: co będzie, jeśli dwa lub trzy samorządy zgłoszą chęć przejęcia spółki? Komu taką spółkę minister przekaże? To będzie oczywiście, jak wcześniej wspomniałem, decyzja uznaniowa. Ale co będzie leżało u podstaw takiej decyzji? Może to, kto w poszczególnych samorządach w tym momencie rządzi?
Następna wątpliwość dotyczy wartości spółki. Ma być ona szacowana według najmniej doskonałej metody, czyli wyceny księgowej. Może to oczywiście powodować bardzo znaczne zaniżanie ceny sprzedaży takiej spółki w stosunku do wartości rynkowej. Ponadto nie przewiduje się żadnych metod weryfikacji wyceny. Ustawa ta również w zupełnie innym świetle stawia słowa pana premiera Donalda Tuska i minister zdrowia odnośnie do funkcjonowania szpitali, które w ostatnim czasie, a wcześniej w kampanii wyborczej Platformy słyszeliśmy. Padały zapewnienia, że chodzi tylko o komercjalizację i przekazanie majątku samorządom, a odpowiedzialne samorządy są najlepszą gwarancją pozostania szpitali w rękach państwa. Ustawa, którą dzisiaj procedujemy, sprawi, że jeśli samorząd otrzyma szpital, po komercjalizacji będzie mógł go sprywatyzować. Ustawa ta daje samorządom nieskrępowaną możliwość prywatyzacji otrzymanego mienia, a zatem także szpitali. A więc obietnica z kampanii wyborczej, że szpitale nie będą prywatyzowane, okazuje się tylko obietnicą.
Bardzo ważną i istotną zmianą z punktu widzenia społecznego, wręcz sprawiedliwości społecznej, jest zniesienie tak zwanej kominówki, o czym wcześniej tutaj mówiliśmy, o co pytali moi koledzy klubowi. Chodzi o ograniczenie wysokości zarobków w spółkach Skarbu Państwa i spółkach samorządowych. I w tym miejscu pragnąłbym przypomnieć zapisy z dokumentu programowego Platformy Obywatelskiej w kampanii wyborczej pod nazwą "Polska silna oparta na własności i sprawiedliwości". Podkreślę mocno słowo "sprawiedliwości". W tym dokumencie jest taki zapis, cytuję jego fragment: "Zasadne jest uzależnienie wynagrodzeń członków zarządu od osiągnięcia wyznaczonych celów finansowych i wzrostu wartości spółek". I co stało na przeszkodzie, aby ten dobry, szlachetny zapis z dokumentu programowego zamienił się w bardzo konkretny zapis ustawowy, aby uzależnić właśnie zarobki prezesów spółek od wyników finansowych spółki, od wywiązywania się ze zobowiązań finansowych i wreszcie od podwyżek dla pracowników? Dlaczego mówimy tylko o tym, jak będą wynagradzani menedżerowie, dlaczego tylko oni mają korzystać z tego dobrodziejstwa, a nic się nie mówi o tym, jak z tego będą korzystali pracownicy spółki? Mamy zamiast tego zupełną rezygnację z zasady powiązania wynagrodzeń z efektami i propozycję bardzo radykalnych, właściwie nieograniczonych podwyżek dla menedżerów. Co gorsze, zarządzający może dostać taką podwyżkę tylko po wprowadzeniu programów zmierzających do poprawy sytuacji spółki. Właściwie można by krótko to nazwać, kolokwialnie - przedstawienie jakiegoś papieru, na którym zapisze się pewne rzeczy, który nie będzie w ogóle weryfikowalny, upoważni go do otrzymywania bardzo wysokiego wynagrodzenia. Kolejna zapowiedź działań, która została tylko w sferze obietnicy.
Te kwestie, o których wspomniałem, sprawiają, że w naszym mniemaniu proponowana ustawa jest przygotowaniem drogi do majątku Skarbu Państwa, stwarza bardzo niebezpieczną możliwość do zrobienia biznesu na prywatyzacji i w tym również, niestety, na prywatyzacji szpitali. Bardzo znamienne również jest to - taką informację przynajmniej posiadamy, jeśli jestem w błędzie to proszę o sprostowanie - że ta ustawa nie była opiniowana przez Komisję Trójstronną. W związku z tym mamy wiele wątpliwości co do tej ustawy. Naszym zdaniem zasadniczy jest jednak ten problem, którego dotyczyły padające tu pytania, kierowane do pana ministra, czyli to, że jest to ustawa o nieograniczonych zarobkach menedżerów, zarobkach bezpodstawnych.
Jako klub uzależniamy przyjęcie tej ustawy od przyjęcia naszych poprawek, które w tym momencie, Panie Marszałku, chcę zgłosić. Są to poprawki polegające na skreśleniu art. 1 pkt 6 i art. 2 i 4, dotyczących nieuzasadnionego wzrostu wynagrodzeń. Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Wyrowiński, proszę bardzo.
Senator Jan Wyrowiński:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Do wystąpienia zainspirował mnie mój szlachetny przedmówca. Otóż chciałbym trochę polemicznie odnieść się do tego, co pan senator Dajczak był uprzejmy powiedzieć.
Po pierwsze, mówimy wyłącznie o nowelizacji. Ta nowelizacja nie ma jakiegoś fundamentalnego charakteru. Charakter ustrojowy tej ustawy matki, tej, którą nowelizujemy, jest oczywisty. Ustawa ta, jak państwo pamiętacie, miała różne koleje losu. Pierwsza ustawa o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych została przyjęta w Sejmie kontraktowym - to był bodajże lipiec 1990 r. I to była pierwsza ustawa ustrojowa, fundamentalna, dotycząca zmian w systemie gospodarczym, radykalnych zmian związanych z tym, co stało się w Polsce po 1989 r., jedna z najważniejszych ustaw, które przywracały normalność czy miały przywracać normalność w gospodarce - miały przekształcić sferę opanowaną przez państwo, centralnie zarządzaną gospodarkę, we właściwe stosunki własnościowe. Potem, jak państwo zapewne wiecie, ta ustawa w 1996 r. została zmieniona, stała się ustawą o komercjalizacji i prywatyzacji. Ten proces prywatyzacji przebiegał niekiedy w dramatycznych okolicznościach, nie tylko w Polsce, ale we wszystkich krajach postkomunistycznych. Ta sprawa budziła i budzi nadal ogromne emocje. W tej chwili jesteśmy już bliżej końca tego, co zakładaliśmy, że należy zrobić w 1990 r., ale jeszcze wiele spraw jest do załatwienia. W związku z tym rzeczywiście ustawa o prywatyzacji i komercjalizacji ma charakter ustrojowy, fundamentalny, a ta nowelizacja jest próbą implementacji pewnych doświadczeń dodatkowych, jakie w ostatnim czasie w związku ze stosowaniem tej ustawy stały się oczywiste.
Po drugie, wydaje mi się, Panie Senatorze, że pan nadmiernie interpretuje możliwość skutków art. 4b. Jest wyraźnie napisane, że praktycznie z mocy tej ustawy nie można samorządom przekazywać szpitali. Takie mam wrażenie i chyba tak jest, Panie Ministrze, prawda? Chodzi tu wyłącznie o spółki, które prowadzą działalność gospodarczą i które zostały tu zresztą opisane. Nie czarujmy się, tych spółek nie ma zbyt wiele, nie wiem - może jest ich kilkadziesiąt.
(Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski: Ale trochę ich jest.)
Nie ma, Panie Marszałku. Akurat trochę się na tym znam, widziałem różne listy i tak dalej. Nie ma tych spółek zbyt wiele i samorządy również się nie kwapią do ich przejmowania, nawet jeżeli tak jest, bo państwo doskonale wiecie, że wiąże się to z różnymi obciążeniami i niekiedy z przykrymi okolicznościami. W związku z tym ta możliwość, która jest tu tworzona i wydaje mi się, że ona wychodzi naprzeciw pewnym oczekiwaniom, ściśle ogranicza zakres podmiotów, które mogą być skutkami tych możliwych rozwiązań objęte. Na pewno nie wchodzą w to szpitale. Tu panowie po prostu nadinterpretację tych propozycji proponujecie. To, jak sądzę, określi odrębna ustawa i ta ustawa również trafi do Wysokiej Izby.
I kwestia, która budzi największe emocje, czyli ustawa kominowa. Otóż, Szanowni Państwo Senatorowie, debata na ten temat toczyła się już w zasadzie od momentu, kiedy ustawa została uchwalona. Jak państwo wiecie, ustawa ta objęła nie tylko zarządców podmiotów gospodarczych, ale również jednostki samorządu terytorialnego i inne. W tej części ta ustawa nie jest zmieniona, jest wyłącznie zmieniona w zakresie sektora gospodarczego. Na ten temat wypowiedziano już wiele słów. Jak sądzę, racje, które przemawiają za tym, aby jednak również sfera wynagrodzeń w sektorze spółek, które są jeszcze własnością Skarbu Państwa, nie odbiegała zbytnio od sfery skali, która jest właściwa dla sektora prywatnego, są moim zdaniem oczywiste.
Oczywiście, jest kwestia pewnej transparentności. Myślę, że pan minister w sposób dosyć przekonujący, a powiedziałbym nawet bardzo przekonujący na ten temat mówił. Z kolei jeżeli było pytanie pana senatora na temat tego, ile zarabia prezes spółki państwowej, a ile marszałek i tak dalej... Oczywiście, ale popatrzmy też na to, ile zarabia, nie wiem, prezes PKO BP, a ile zarabia prezes banku ING Nederlanden czy Deutsche Banku w Polsce i tak dalej, i tak dalej. Żeby ten bank funkcjonował prawidłowo, to jednak również menedżment musi być opłacany na takim poziomie jak u konkurencji. Inaczej to rodzi od razu brak przewagi konkurencyjnej. To jest oczywiste i to trzeba brać pod uwagę. Stąd myślę, że to rozwiązanie idzie w dobrym kierunku i na pewno będzie to z korzyścią dla Skarbu Państwa.
I jeszcze jedna sprawa, Panie Senatorze. Jeżeli jest problem pod tytułem spółka, która jest w złej kondycji, to jeżeli zgłasza się ktoś, kto chce ją wyciągnąć, to nie może on tego robić za niewielkie pieniądze, bo to jest większy problem niż prowadzenie dobrej spółki. Zadanie, żeby wyciągnąć ze złej sytuacji spółkę wymaga... Oczywiście, jest to kwestia oceny tego człowieka, który chce to robić i możliwości realizacji i tak dalej. Ale jest to decyzja, którą się podejmuje z jakąś tam... to jest również odpowiedzialność. Czasami warto dać więcej pieniędzy po to, żeby firma mogła istnieć. I jeżeli dobry menedżer to zapewni, to trzeba go po prostu w taki sposób wynagrodzić. To tyle uwag, Panie Marszałku, w związku z wypowiedzią pana senatora Dajczaka i moją opinią dotyczącą tych kwestii, które pan senator był uprzejmy przedstawić. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Witczak, proszę bardzo.
Senator Mariusz Witczak:
Dziękuję, Panie Marszałku.
W zasadzie mój przedmówca wyjaśnił kwestię, do której chciałem się odnieść. Ale ponieważ temat szpitali jest bardzo gorący, wywołuje rozmaite dyskusje, chcę panu senatorowi precyzyjnie odpowiedzieć. Ustawa odnosi się do określonych podmiotów. Tymi podmiotami nie są zozy - zakłady opieki zdrowotnej. Wystarczyło przeczytać precyzyjnie ustawę, nie miałby pan senator wówczas powodu rozpisywać sobie dwóch, trzech stron na ten temat, oszczędziłby pan senator nam czasu. Bardzo proszę czytać precyzyjnie ustawę. Ustawa odnosi się do przedsiębiorstw państwowych, a szpitale nie są tymi przedsiębiorstwami. A tak na marginesie, to zawsze bardzo dziwię się, że państwo nie macie zaufania do samorządów. Oczywiście to nie dotyczy już tej kwestii. Tak bardzo pan senator martwił się, że za chwilę ten samorząd, który teoretycznie, gdyby była taka możliwość, ale jej nie ma oczywiście, jeszcze raz to z pełną mocą podkreślam, by zdeprawował ten majątek i zniszczył szpital. Mówię to jako samorządowiec, szef Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej - więcej zaufania do samorządów i do wspólnot lokalnych, bo samorządy tworzone są przez wspólnoty z mocy prawa. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Informuję, że lista mówców została wyczerpana.
Czy pan minister chciałby się odnieść do dyskusji? Tak.
Proszę bardzo.
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Skarbu Państwa Zdzisław Gawlik:
Panie Marszałku! Szanowni Państwo!
Odnosząc się do wypowiedzi pana senatora Dajczaka, ja powiem tak: nie spodziewałem się, że po osiemnastu latach polskiej transformacji będziemy jeszcze zastanawiać się nad tym, że pojawiają się akty prawne o charakterze ustrojowym. Mnie się wydawało, że na przełomie lat 1989 i 1990 problem ten został rozwiązany i te najistotniejsze działania, które zmierzały do nowelizacji ówczesnej konstytucji i do zmian kodeksu cywilnego, działania, które eliminowały art. 128 kodeksu cywilnego, a następnie ustawa z maja 1990 r., która wprowadziła nowy segment, nową formę własności, w postaci własności komunalnej, sprawiły, że na tym etapie te kwestie zostały zakończone.
Jeżeli chodzi o sprawę komunalizacji, do której nawiązywał pan senator, to zmiany, Panie Senatorze, które umożliwiają komunalizację, a które zostały wprowadzone do ustawy o komercjalizacji w 2006 r., ja po prostu nie podam panu dokładnie dat, mają charakter uznaniowy. Zmiana, to znaczy to, co my proponujemy, jest taka, że do tej pory można objąć procesem komunalizacji tylko jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, a my wychodzimy z założenia, że grupa tych podmiotów, które mają być objęte procesem komunalizacji, będzie większa. I tak jak dotąd, na podstawie art. 4a ust. 3, ona dalej ma charakter uznaniowy, ta uznaniowość jest zapisana w ustawie. My tutaj nie wnosimy nic nowego, nie idziemy dalej, nic ponad to, co było. Równocześnie chcemy, nawiązuję tutaj do słów pana senatora Wyrowińskiego, przywrócić tę normalność. A w naszym przekonaniu nienormalne było to, że jeżeli jednostka samorządu terytorialnego przejęła te akcje czy udziały, to nie mogła nimi w sposób normalny gospodarować, była w tym ograniczona. Nawiązujemy do lat dziewięćdziesiątych, już wtedy ta gradacja ochrony własności została zniesiona. W 2006 r. ona w stosunku do tego mienia komunalnego została wprowadzona. My uważamy, że nie ma powodów, aby te ograniczenia utrzymywać, jeżeli już decydujemy się na przekazanie jednostce samorządu terytorialnego tych praw z akcji, udziałów. Można ich nie przekazywać, ale, jeżeli już powiedziało się "a", to nie ma sensu wprowadzać ograniczeń. Z takiego założenia wychodzimy.
Co do podniesionej przez pana wątpliwości dotyczącej szacowania, to proszę zauważyć, że szacowanie, będące pochodną wartości księgowej, odnosi się tylko do jednej sytuacji, do takiej mianowicie, gdy jednostka samorządu terytorialnego to mienie czy prawa, które otrzymuje od Skarbu Państwa, wnosi do innej spółki. Dlaczego? Dlatego, że intencją zmian, które wprowadzamy, jest to, aby w przypadku przekazania jednostce samorządu terytorialnego praw z akcji lub udziałów te fundusze, które byłyby zasilane, gdyby prywatyzacji dokonywał Skarb Państwa, nie były uszczuplane. Skoro stanie się tak, że jednostka samorządu terytorialnego nie będzie dokonywała sprzedaży, nie dokona dyspozycji tymi prawami, a będzie próbować obejść wymagania dotyczące obowiązku przekazywania pewnej wielkości na fundusze podstawowe, tylko to wniesie do innej spółki, to wtedy nie chcemy nakładać dodatkowego kagańca w postaci konieczności szacowania. Nie chcemy również zobowiązywać kogoś do badania tej spółki, dlatego że to generuje dodatkowe koszty, chcemy natomiast postąpić stosownie do wartości księgowej i przy wnoszeniu oczekiwać takiej kompensaty dla Skarbu Państwa na te fundusze, jaka by wynikała z wartości księgowej. A więc rezygnujemy z pewnych ograniczeń.
Jeżeli chodzi o podnoszone przez pana kwestie dotyczące ustawy kominowej, to przy okazji prac nad nią ze strony klubu, którego pan jest przedstawicielem, pojawiła się również propozycja zmian. W zasadzie nikt po prostu nie jest przeciw. Wszyscy, z pewnymi wyjątkami, jesteśmy zgodni, że ta ustawa kominowa jest anachronizmem, że te ograniczenia należy znosić, i tak odczytuję wniesioną tam poprawkę. Tylko że ta poprawka szła w takim kierunku, żeby wprowadzać jakieś wzory matematyczne, które będą mechanicznie odtwarzać wielkość wynagrodzenia należnego menedżerowi. Ponadto, proszę państwa, ona zmierzała do tego, żeby wielkości, które były wykorzystywane w tym wzorze do zbudowania pewnej operacji służącej do ustalenia wynagrodzenia, były pochodną badania spółki przez biegłych rewidentów. A my już na przykład wiemy, że nie wszystkie podmioty temu badaniu podlegają. A więc znowu pojawiłby się problem, że ci, którzy podlegają badaniu, mogą mieć wynagrodzenie ustalane według niczym nie skrępowanych reguł, a inne podmioty mają te reguły w jakiś sposób ograniczane.
Jeżeli pan wspomina o tych okolicznościach, które podnoszone były w trakcie kampanii, co do których wspomniał pan też, że ktoś mówił, w jaki sposób będzie ustalane wynagrodzenie, to proszę również zauważyć, że ustawa w art. 12c zmierza do ustalenia wynagrodzenia z wzięciem pod uwagę wyników ekonomiczno-finansowych spółki, przede wszystkim stopnia realizacji przyjętych przez spółkę programów i działań mających na celu poprawę efektywności gospodarowania mieniem spółki, poprawę jej sytuacji ekonomiczno-finansowej oraz zwiększenie jej wartości. Nikt nic innego pewno nie wymyśli. My tylko możemy szukać innych słów na zastąpienie tych, które zostały tutaj zaproponowane, żeby osiągnąć te cele. Użyte zostały akurat takie słowa. Może to jest niedoskonałe, ale jest to pewna próba, która, jak się wydaje, wychodzi naprzeciw oczekiwaniom wszystkich.
I nawiązując również do wypowiedzi pana senatora Wyrowińskiego, ja się zgadzam z tym, że spółek mogących podlegać komunalizacji nie jest pewnie wiele. Proszę zauważyć, że to będzie dotyczyło tych, które dotąd nie zostały sprywatyzowane, a te, które sprywatyzowane zostały, są z grupy podlegającej komunalizacji wyłączone, więc po części można mówić, w skrócie oczywiście, że jest to mienie, którego dotąd nie udało się w sposób racjonalny zagospodarować. Jest nadzieja, że jednostka samorządu terytorialnego zrobi to w sposób lepszy. A ponadto wychodzimy z założenia, że ta własność, która jest, to przede wszystkim obowiązek, nie tylko prawo. Dziś chcemy mieć dużo, jednak, jak życie pokazuje, pewnie nie zawsze ministrowi skarbu państwa udało się w sposób doskonały gospodarować tym majątkiem Skarbu Państwa. Wydaje nam się, że na szczeblu samorządów to zostanie zrobione lepiej. Jeżeli chodzi o kwestię szpitali, to ja się do niej nie odnoszę. Proszę zauważyć, w jakiej ustawie ta regulacja jest przeprowadzana i jakich podmiotów dotyczy. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Zamykam dyskusję.
Informuję, że w dyskusji wnioski o charakterze legislacyjnym na piśmie złożyli: pan senator Dajczak, pan senator Bisztyga i pan senator Kleina. Proszę o skierowanie tych wniosków o charakterze legislacyjnym do Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które to komisje proszę o ustosunkowanie się do zgłoszonych wniosków i przedstawienie swojego stanowiska w tej sprawie.
Informuję, że głosowanie w sprawie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz niektórych innych ustaw zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego pierwszego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym.
Przypominam, że projekt ten został wniesiony przez grupę senatorów i zawarty jest w druku nr 159. Marszałek Senatu w dniu 6 czerwca, zgodnie z art. 79 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował projekt do rozpatrzenia w pierwszym czytaniu do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Gospodarki Narodowej. Pierwsze czytanie projektu ustawy zostało przeprowadzone zgodnie z art. 80 ust. 1, 1a, 2 i 3 Regulaminu Senatu na wspólnym posiedzeniu komisji w dniu 24 czerwca 2008 r. Komisje po rozpatrzeniu projektu ustawy przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Sprawozdanie to zawarte jest w druku nr 159S.
Przypominam też, że zgodnie z art. 81 ust. 1 Regulaminu Senatu drugie czytanie projektu ustawy obejmuje przedstawienie Senatowi sprawozdania komisji o projekcie ustawy, przeprowadzenie dyskusji oraz zgłaszanie wniosków.
Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Gospodarki Narodowej, senatora Stanisława Iwana, o zabranie głosu i przedstawienie wspólnego sprawozdania komisji o projekcie ustawy. Proszę bardzo.
Senator Stanisław Iwan:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Gospodarki Narodowej o projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym.
Tak jak pan marszałek powiedział, komisje obradowały w dniu 24 czerwca bieżącego roku i w trybie pierwszego czytania do druku nr 159, do pierwotnej postaci inicjatywy dotyczącej tylko zmian w ustawie o podatku akcyzowym, wprowadziły zmiany, które są komplementarne, ale dotyczą zmian w ustawie o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina. Proszę państwa, cel, jaki postawiła sobie grupa posłów przedstawiających tę inicjatywę, dotyczy małych producentów wina gronowego produkowanego z winogron z własnych plantacji, z własnych winnic. Do tej pory teoretycznie istniała możliwość produkcji wina i sprzedaży tegoż wina własnej produkcji, mówiły o tym zarówno zapisy ustawy o podatku akcyzowym, jak i ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich z 2004 r., niemniej jednak nie było tam zróżnicowania co do wielkości tejże produkcji. I w związku z tym na małego producenta, który chciałby produkować wino z areału wielkości na przykład pół hektara czy hektara, były nałożone takie same obowiązki w zakresie podatku akcyzowego, jak na wytwórnię wódek gatunkowych, dajmy na to, a w zakresie wymogów ustawy o rozlewie wyrobów winiarskich i obrocie tymi wyrobami oraz o organizacji rynku wina on miał takie same obowiązki, jak jakiś olbrzymi producent posiadający dosłownie latyfundia, całą fabrykę, technologię, i podlegał takim samym wymaganiom formalnoprawnym dotyczącym tego przedsięwzięcia. Z tego też względu po ukazaniu się właśnie tej ustawy z 2004 r. o wyrobie, rozlewie i obrocie wyrobami winiarskimi zaczęły powstawać winnice. Koszt założenia takiej winnicy wcale nie jest mały, kilka lat temu był szacowany na około, powiedzmy, 75-80 tysięcy na hektar. Winnice zaczęły powstawać szczególnie na tych terenach, które nadają się w Polsce do uprawy winorośli, a ponieważ klimat nam się ociepla, to tych terenów jest coraz więcej. Dotyczy to w szczególności obszarów Polski zachodniej i południowej. I, proszę państwa, nastąpiły problemy z dystrybucją. Doszliśmy do takiej sytuacji, że wino jakby jest, tyle że nikt go oficjalnie nie rozprowadza - sytuacja może troszkę podobna do tej, jaka była swego czasu ze śliwowicą łącką: można się tego napić, ale nie sposób tego kupić w sposób zupełnie legalny. I od pewnego czasu były dążenia, aby dać ułatwienia tym małym producentom, którzy ze swoich winnic są w stanie wyprodukować w ciągu roku nie więcej jak 1 tysiąc hektolitrów wina, co odpowiada areałowi mniej więcej do 10 ha, może trochę mniej niż 10 ha. Te ułatwienia dotyczą zarówno tego, żeby tym małym producentom obniżyć wymagania co do prowadzenia składów akcyzowych - w ustawie o podatku akcyzowym te wymagania, jakie trzeba by było spełnić, to tylko państwu powiem, zajmują mniej więcej trzy strony -jak i tego, aby zmniejszyć również wymagania co do zagadnień dotyczących na przykład technologii i wymogów budowlanych czy formalnoprawnych oraz różnego rodzaju planów dotyczących produkcji samego wina.
W obu ministerstwach są prowadzone prace zmierzające do nowelizacji istniejących już rozwiązań prawnych właśnie w tym kierunku, jednak droga uzgodnień międzyresortowych, konsultacji społecznych itd., itd. powoduje, że te obie zmiany mogłyby wejść w życie najwcześniej gdzieś na przełomie lat, co skutkowałoby tym, że przetworzeniu uległyby dopiero zbiory z następnego roku, tak że to wino mogłoby się pojawić na rynku mniej więcej za dwa lata. Z drugiej strony, biorąc pod uwagę sygnały, że ten rok jest znakomity i że jest szansa na to, aby wino tegoroczne było jednym z najlepszych roczników, a więc to znakomite wino będzie po 2003 r., podjęliśmy tę inicjatywę ustawodawczą licząc, że po zarejestrowaniu winnicy będzie można zrobić wino już z tych zbiorów tegorocznych i że ono praktycznie po paru miesiącach będzie mogło być oficjalnie dystrybuowane. I taka jest tego geneza.
Ja nie wiem czy jest potrzeba bardzo szczegółowego omawiania rozwiązań, które tutaj są zapisane. Właśnie chcę powiedzieć, że w trakcie analiz i konsultacji z ministerstwem rolnictwa stało się jasne, że nie wystarczy tylko zmienić ustawę o podatku akcyzowym, że trzeba również zmienić elementy w tej drugiej ustawie. To zostało wprowadzone właśnie na posiedzeniu komisji w dniu 24 czerwca i w takiej postaci dokument trafił do Wysokiej Izby. W związku z tym, jako senator sprawozdawca inicjujący te zmiany, proszę Wysoką Izbę o zaakceptowanie projektu ustawy w takim kształcie, jaki został opublikowany w druku nr 159. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Zgodnie z art. 81 ust. 2 Regulaminu Senatu senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawcy komisji w związku z przedstawionym sprawozdaniem oraz do upoważnionego przedstawiciela wnioskodawców. Przypominam, że wnioskodawcy upoważnili do ich reprezentowania również senatora Stanisława Iwana.
Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zadać takie pytania? Nie ma chętnych do zadawania pytań. W związku z tym zgodnie z art. 50 Regulaminu Senatu głos może teraz zabrać obecny na posiedzeniu przedstawiciel rządu.
Czy przedstawiciel rządu, pan minister Parafianowicz, chciałby zabrać głos? Proszę bardzo.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Andrzej Parafianowicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Ja chciałbym tylko króciutko powiedzieć, że w przyszłym tygodniu Komitet Stały Rady Ministrów będzie rozpatrywał rządowy projekt o zmianie podatku akcyzowego i te propozycje, które są przedstawione w państwa projekcie, są tam uwzględnione. Jedyna różnica to data wejścia ustawy w życie. Rząd proponuje wejście ustawy w życie 1 stycznia 2009 r., co oznaczałoby, że tegoroczne zbiory nie będą ustawą objęte. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z państwa chciałby zadać pytanie przedstawicielowi rządu? Nie widzę zgłoszeń.
W związku z tym otwieram dyskusję.
Do dyskusji nikt się nie zapisał, a więc dyskusję zamykam.
Zamykam dyskusję.
Wnioski legislacyjne nie zostały złożone, w związku z tym informuję, że do głosowania nad przedłożonym projektem przystąpimy w trakcie głosowań nad pozostałymi punktami porządku obrad.
Przystępujemy w tej chwili do rozpatrzenia punktu dwudziestego drugiego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli.
Przypominam, że projekt ten został wniesiony przez grupę senatorów i zawarty jest w druku nr 121. Marszałek Senatu w dniu 8 maja, zgodnie z art. 79 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował projekt do rozpatrzenia w pierwszym czytaniu do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Pierwsze czytanie ustawy zostało przeprowadzone zgodnie z art. 80 ust. 1, 1a, 2 i 3 Regulaminu Senatu na wspólnym posiedzeniu komisji w dniu 24 czerwca 2008 r. Komisje po rozpatrzeniu projektu ustawy przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Sprawozdanie to zawarte jest w druku nr 121S.
Przypominam też, że zgodnie z art. 81 ust. 1 Regulaminu Senatu drugie czytanie projektu ustawy obejmuje przedstawienie Senatowi sprawozdania komisji o projekcie ustawy, przeprowadzenie dyskusji oraz zgłoszenie wniosków.
Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności senatora Wyrowińskiego o zabranie głosu i przedstawienie wspólnego sprawozdania komisji o projekcie ustawy.
Senator Jan Wyrowiński:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Tak jak pan marszałek był uprzejmy powiedzieć, 24 czerwca 2008 r. dwie komisje, Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka i Praworządności, zebrały się, aby rozpatrzyć w pierwszym czytaniu przedstawiony przez grupę senatorów projekt ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli.
W trakcie tego posiedzenia pan senator Piotr Zientarski, który reprezentował wnioskodawców, wniósł poprawki do tego projektu senatorskiego. Te poprawki były przedmiotem naszej dyskusji i zostały w całości zaakceptowane, dlatego sprawozdanie i stanowiący jego część projekt ustawy odbiegają nieco od projektu pierwotnego, który był zawarty w druku nr 121.
Uwzględniając zgłoszone przez ekspertów uwagi i zastrzeżenia, wprowadzono dwie poprawki.
Pierwsza poprawka polega na dodaniu ust. 4 w art. 4 przedmiotowej ustawy. Przewiduje on odpowiednie zastosowanie zasady, która stanowi istotę tej nowelizacji, określonej w ust. 3 ustawy. Chodzi o to, że projekt stanowiący inicjatywę obywatelską jest rozpatrywany przez Sejm następnej i kolejnych kadencji. Stosowanie tej zasady odnosi się również do takich sytuacji, kiedy ustawa z inicjatywy obywatelskiej już została uchwalona przez Sejm, a kadencja się zakończyła. Mamy więc taką sytuację, że jest ustawa, nie zaś projekt ustawy, a Senat nie zdążył jej jeszcze rozpatrzyć lub też Sejm nie zajął stanowiska wobec ewentualnych poprawek zgłoszonych przez Senat. Z podobną sytuacją mamy do czynienia również w przypadku, kiedy postępowanie ustawodawcze w stosunku do projektu ustawy uchwalonej z inicjatywy obywatelskiej zostało zakończone, ale prezydent bezpośrednio przed końcem kadencji ją zawetował bądź też skierował do rozpatrzenia przez Trybunał Konstytucyjny. Takie sytuacje uwzględnia wspomniany przeze mnie, dodany na wniosek pana senatora Zientarskiego i zaakceptowany przez komisje, ust. 4 w art. 4 nowelizowanej ustawy. Czyli przepisy dotyczące konieczności rozpatrywania przez Sejm następnej i kolejnych kadencji wniosków zgłoszonych przez obywateli stosuje się również do ustaw, w odniesieniu do których Senat nie podjął stosownej uchwały, w odniesieniu do których Senat uchwalił poprawki albo odrzucenie, a Sejm nie rozpatrzył uchwały Senatu, do ustawy, którą prezydent Rzeczypospolitej Polskiej z umotywowanym wnioskiem przekazał Sejmowi do ponownego rozpatrzenia, a Sejm nie podjął stosownej uchwały, jak również do ustawy, którą prezydent Rzeczypospolitej Polskiej zwrócił Sejmowi w celu usunięcia niezgodności z Konstytucją, a Sejm albo Senat nie podjął stosownej uchwały, albo Senat uchwalił poprawki do uchwały Sejmu w sprawie usunięcia niezgodności a Sejm nie rozpatrzył uchwały Senatu. Jest to enumeratywnie wyliczona lista różnych okoliczności, które mogłyby dotknąć obywatelski projekt inicjatywy ustawodawczej w momencie, kiedy on został już przez Sejm uchwalony. Te różne okoliczności są bardzo precyzyjnie określone.
Druga zmiana do projektu pierwotnego, zgłoszonego przez senatorów, dotyczy art. 13. W pierwotnym brzmienie ten artykuł w ustawie z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej jest bezustępowy. Ta poprawka zmierza do tego, aby wprowadzić pewne rygory czasowe nie tylko do terminu ustalającego czas, w którym powinno się odbyć pierwsze czytanie. W ust. 2 tego artykułu jest mowa również o tym, że jeżeli projekt ustawy został skierowany przez Sejm do komisji po pierwszym czytaniu, to jego drugie czytanie przeprowadza się w terminie sześciu miesięcy od daty tego skierowania. To jest nowy rygor czasowy, którego nie ma w obowiązującej ustawie. W ust. 3 proponuje się, aby trzecie czytanie projektu ustawy przeprowadzane było niezwłocznie, chyba że projekt ustawy został skierowany przez Sejm do komisji. W takim wypadku trzecie czytanie powinno się przeprowadzić w terminie trzech miesięcy od daty skierowania.
Intencją wnioskodawców było to, aby projekt inicjatywy ustawodawczej obywateli - inicjatywy, która wymaga specjalnego wysiłku, zorganizowania się - po pierwszym czytaniu nie utknął w legislacyjnej zamrażarce. Ta ustawa wprowadza więc pewien przymus, jeśli chodzi o dalszy tryb rozpatrywaniu tego projektu. Myślę, że jest to przejaw szacunku wobec tego rodzaju aktywności obywatelskiej. Tak to odbieram jako jedna z osób, które były podpisane pod projektem, tak również wynika z naszej debaty w czasie posiedzenia komisji.
Panie i Panowie Senatorowie, zgodnie z nałożonym na mnie przez połączone komisje obowiązkiem, chciałbym wnosić, aby Senat przyjął jednolity projekt ustawy w takim brzmieniu, jaki proponują połączone komisje w druku nr 121S. Panie Marszałku, Wysoka Izbo, dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Zgodnie z art. 81 ust. 2 Regulaminu Senatu senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawcy komisji, w związku z przedstawionym sprawozdaniem oraz do upoważnionego przedstawiciela wnioskodawców.
Przypominam, że wnioskodawcy upoważnili do ich reprezentowania senatora Piotra Zientarskiego.
Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zadać pytanie? Nie widzę chętnych.
Otwieram dyskusję.
Jednocześnie przekazuję prowadzenie obrad.
(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Krystyna Bochenek)
Wicemarszałek
Krystyna Bochenek:
Jako jedyny zapisał się pan senator Zientarski.
Proszę uprzejmie.
Senator Piotr Zientarski:
Pani Marszałek! Wysoka Izbo!
Tak jak przed chwilą słyszeliśmy, mam zaszczyt reprezentować wnioskodawców tego projektu zmiany ustawy. Chodzi przede wszystkim, proszę państwa, o szacunek dla obywateli, którzy mają zagwarantowane konstytucyjnie prawo inicjatywy ustawodawczej. Poprzez zebranie minimum sto tysięcy podpisów obywatele ci mają prawo, ażeby ich inicjatywa została rozpoznana przez Sejm i Senat, czyli przez parlament.
Niestety, z doświadczeń między innymi z mojego okręgu wyniknęły wnioski, które uzasadniły właśnie wprowadzenie tych zmian. Kierowaliśmy pisma między innymi do rzecznika praw obywatelskich. I rzecznik praw obywatelskich, konstytucjonalista pan doktor Piotrowski oraz minister spraw wewnętrznych, wszyscy właściwie, do których to instytucji się zwracaliśmy, popierali i uważali, że taki projekt jest konieczny. Przytoczę to, co powiedział pan doktor Piotrowski: projektowana nowelizacja służy zatem urzeczywistnieniu konstytucyjnej zasady społeczeństwa obywatelskiego, ponieważ sprzyja urealnieniu obywatelskiego prawa do inicjatywy ustawodawczej. Chodzi o to urealnienie prawa, urealnienie tej możliwości.
Powstała bowiem taka sytuacja, proszę Wysokiej Izby, że projekt skierowany do Sejmu... My w tej nowelizacji nie łamiemy żadnych zasad przyjętych uprzednio w ustawie, bo ustawa ta łamie zasadę dyskontynuacji. Chodzi o to, że ustawodawca już wcześniej widział potrzebę kontynuacji, czyli rozróżnienia inicjatywy obywatelskiej od inicjatyw, na przykład, rządowych. Przepis dotychczas obowiązujący mówił, że jeśli Sejm nie zdążył z rozpatrzeniem projektu w w jednej kadencji, to przechodziła on na następną kadencję. Czyli po drugiej kadencji takiej możliwości już nie było; ustawodawca nie przewidział, że inicjatywa ustawodawcza obywateli może nie być rozpoznana, w sensie zakończenia prac legislacyjnych, w ciągu dwóch kadencji. Komitet obywatelskiej inicjatywy dostał więc odpowiedź od marszałka, że skoro upłynęły już dwie kadencje, to nie ma możliwości przełożenia prac nad projektem na trzecią kadencję. I stąd też jest ten projekt ustawy. Mogą bowiem być różne sytuacje. Mogą być skrócone kadencje, mogą na przykład trwać pół roku, rok; różnie to może być. W związku z tym chodzi o to, żeby nie było ograniczonej liczby kadencji.
Ale chodzi również o to, żeby inicjatywa obywatelska była rozpoznana w jakimś rozsądnym terminie, żeby ona była aktualna. Bardzo często przecież upływ czasu powoduje dezaktualizację danej inicjatywy. I tu też ustawa dawała do tej pory pewnego rodzaju, powiedziałbym, prerogatywę czy pewne uprawnienie dodatkowe dla Sejmu, ponieważ była mowa o tym, że pierwsze czytanie takiej inicjatywy ma się odbyć w terminie trzech miesięcy, jeśli po raz pierwszy wpłynie do Sejmu. I na tym koniec. Powstawała taka sytuacja, że rzeczywiście w tych pierwszych trzech miesiącach było pierwsze czytanie, a później nie było nic. Mało tego, w tamtej ustawie, co też poprawiliśmy w obecnej, była mowa, że jeśli projekt zostanie przeniesiony na drugą kadencję, to Sejm ma się nim zająć w ciągu sześciu miesięcy. Wcześniej miały być trzy, później sześć. To też ujednoliciliśmy, żeby obowiązywał termin trzech miesięcy. Można by powiedzieć, że byłyby okoliczności uzasadniające skrócenie terminu, przecież byłyby już opinie itd., tu zaś ustalono zupełnie odwrotnie - sześć miesięcy. Nie wiadomo, z jakich powodów.
No i oczywiście nie było określonego ostatecznego terminu, który tu wprowadzamy - sześć miesięcy od skierowania. Chodzi o to, żeby rzeczywiście to drugie czytanie i trzecie czytanie mogły dojść do skutku i żeby ta inicjatywa obywatelska, jak już powiedziałem na wstępie, była realna, była rozpoznana, żeby te sto pięćdziesiąt tysięcy podpisów - akurat taka sytuacja miała miejsce, ale jest jeszcze kilka innych - nie zostało wrzuconych do kosza. Wtedy ci obywatele czuliby się po prostu w tym sensie zlekceważeni, że ich inicjatywa nie miała szansy rozpoznania. I stąd też ten nasz projekt.
Biorąc pod uwagę, tak jak powiedział sprawozdawca, pan senator Wyrowiński, propozycje pana konstytucjonalisty, wycofaliśmy się z propozycji, ażeby ta ustawa działała wstecz. W związku z tym takiego zarzutu nie ma. Ona będzie działała w przyszłości. Wprowadzono też poprawki, o których pan senator mówił, dotyczące sytuacji, w których na przykład Senat jeszcze nie zdążył podjąć uchwały, a Sejm ją podjął; szczegółowo referował to tutaj pan senator sprawozdawca. Dlatego też w imieniu wnioskodawców uprzejmie proszę o poparcie tego projektu. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Krystyna Bochenek:
Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.
Czy ktoś jeszcze z państwa zechce zabrać głos w dyskusji? Nie widzę.
Zamykam dyskusję.
Czy są wnioski o charakterze legislacyjnym, Panie Senatorze? Nie ma.
Przypominam, że zgodnie z art. 81 ust. 3 Regulaminu Senatu drugie czytanie... Aha, nie ma wniosków.
Przepraszam, przejęłam prowadzenie po panu senatorze Romaszewskim...
Informuję, że w trakcie dyskusji nie został złożony wniosek przeciwny do wniosku przedstawionego przez komisję w sprawozdaniu, a więc teraz, zgodnie z art. 81 ust. 5 Regulaminu Senatu, Senat mógłby przystąpić do trzeciego czytania projektu ustawy. To trzecie czytanie objęłoby jedynie głosowanie nad przedstawionym projektem.
Informuję państwa, że głosowanie to przeprowadzimy razem z głosowaniami nad pozostałymi punktami porządku obrad.
Szanowni Państwo, ogłoszę zaraz przerwę do godziny 16.30, przedtem jednak komunikaty.
Senator Sekretarz
Andrzej Szewiński:
Bezpośrednio po ogłoszeniu przerwy w obradach w sali nr 217 odbędzie się wspólne posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Obrony Narodowej i Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej w sprawie rozpatrzenia wniosku do ustawy o zmianie ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz Agencji Mienia Wojskowego oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Następnie w tej samej sali odbędzie się wspólne posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej i Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej w sprawie rozpatrzenia wniosków do ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz niektórych innych ustaw.
Potem w tej samej sali odbędzie się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej w sprawie rozpatrzenia wniosków do projektu ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości.
Posiedzenie Komisji Kultury i Środków Przekazu w sprawie rozpatrzenia wniosków do sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2007 r. wraz z informacją o podstawowych problemach radiofonii i telewizji w 2007 r. odbędzie się w dniu dzisiejszym, bezpośrednio po ogłoszeniu przerwy w sali nr 182. Dziękuję.
Wicemarszałek
Krystyna Bochenek:
Panie i Panowie Senatorowie! Szanowni Państwo! Ogłaszam przerwę w obradach do godziny 16.30.
(Głos z sali: Jeszcze jeden komunikat.)
Jeszcze jeden komunikat...
Senator Sekretarz
Andrzej Szewiński:
Posiedzenie Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska odbędzie się w dniu 3 lipca w sali nr 182 o godzinie 10.00. W porządku obrad jest rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich, druk senacki nr 192, druki sejmowe nr 646, 647, 647A. Dziękuję.
(Przerwa w obradach od godziny 13 minut 40 do godziny 16 minut 30)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Wznawiam obrady.
Proszę o zajmowanie miejsc.
Jak rozumiem, są dwa wnioski do porządku dziennego, mianowicie pana senatora Zientarskiego i pana senatora Kwiatkowskiego.
Proszę bardzo, senator Zientarski.
Senator Piotr Zientarski:
Panie Marszałku, zgodnie z art. 48 ust. 2 pkt 8 Regulaminu Senatu, zgłaszam wniosek o uzupełnienie punktu: zmiany w składzie komisji senackich.
Informuję, że Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich w przerwie w obradach odbyła posiedzenie i przedstawiła projekt uchwały w sprawie zmian w składzie komisji senackich, zawarty w druku nr 193.
Wobec tego proszę o rozszerzenie punktu dwudziestego trzeciego o rozpatrzenie wniosku komisji w tej sprawie.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś zgłasza sprzeciw?
Skoro nie ma sprzeciwu, to włączamy to jako punkt dwudziesty trzeci.
Pan senator Kwiatkowski. Proszę bardzo.
Senator Krzysztof Kwiatkowski:
Panie Marszałku! Szanowni Państwo!
Zgodnie z art. 48 ust. 2 pkt 8 Regulaminu Senatu wnoszę o uzupełnienie porządku obrad o punkt: trzecie czytanie projektu ustawy o skutkach wygaśnięcia praw rzeczowych na nieruchomościach, które weszły w granice Rzeczypospolitej Polskiej po II Wojnie Światowej, ujawnieniu w księgach wieczystych prawa własności Skarbu Państwa oraz o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające kodeks cywilny oraz ustawy o księgach wieczystych i hipotece; i rozpatrzenie go jako punktu dwudziestego czwartego porządku obrad.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z państwa zgłasza sprzeciw? Nie ma sprzeciwu.
Wobec tego zostaje to zaakceptowane jako dwudziesty czwarty punkt porządku obrad.
Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego trzeciego porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich.
Przypominam, że wnioski Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w tej sprawie są zawarte w drukach nr 181 i nr 193.
Proszę sprawozdawcę Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, senatora Piotra Zientarskiego, o zabranie głosu i przedstawienie wniosków komisji.
Senator Piotr Zientarski:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Pozwolę sobie w imieniu Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich przedstawić Wysokiemu Senatowi dwie propozycje uchwał.
Pierwsza brzmi następująco: w sprawie zmian w składzie komisji senackich.
"Senat Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu, odwołuje senatora Andrzeja Persona z Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich oraz wybiera senatora Andrzeja Persona do Komisji Kultury i Środków Przekazu. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia."
Jest to wykonanie woli pana senatora Andrzeja Persona.
I druga uchwała, albowiem w wyniku wygranych wyborów uzupełniających do Senatu i przyjęcia ślubowania przez pana senatora Stanisława Zająca, pan senator Stanisław Zając. zgodnie z regulaminem, zgłosił akces do dwóch komisji, do Komisji Obrony Narodowej oraz do komisji spraw emigracji. W związku z tym jest projekt komisji regulaminowej, który pozwolę sobie odczytać.
"Senat Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu, wybiera senatora Stanisława Zająca do Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą".
Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Czy są jakieś pytania w tej sprawie?
Skoro nie ma, to przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmian w składzie komisji senackich, zawartym w druku nr 181. Chodzi o przejście senatora Persona do komisji kultury.
Proszę nacisnąć przycisk "obecny".
Kto z państwa jest za? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.
Kto jest przeciw? "Przeciw" i podnieść rękę.
Kto wstrzymał się od głosu? "Wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 3)
Przechodzimy do uchwały przedłożonej przez komisję regulaminową w druku nr 193, dotyczącej przyjęcia senatora Zająca do Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą.
Proszę nacisnąć przycisk "obecny".
Kto z państwa jest za? Przycisk "za".
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw".
Kto wstrzymał się od głosu? "Wstrzymuję się".
Na 81 obecnych senatorów wszyscy byli za. (Głosowanie nr 4)
Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego czwartego porządku obrad: trzecie czytanie projektu ustawy o skutkach wygaśnięcia praw rzeczowych na nieruchomościach, które weszły w granice Rzeczypospolitej Polskiej po II Wojnie Światowej, ujawnieniu w księgach wieczystych prawa własności Skarbu Państwa oraz o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające kodeks cywilny oraz ustawy o księgach wieczystych i hipotece.
Przypominam, że drugie czytanie tego projektu odbyło się na czternastym posiedzeniu Senatu w dniu 25 czerwca 2008 r.
Przypominam też, że Senat po przeprowadzonej dyskusji skierował projekt ustawy do Komisji Ustawodawczej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej w celu ustosunkowania się do zgłoszonych w toku dyskusji wniosków.
Komisje na wspólnym posiedzeniu w dniu 25 czerwca 2008 r. rozpatrzyły projekt ustawy i przygotowały dodatkowe sprawozdanie połączonych komisji w tej sprawie.
Przypominam, że sprawozdanie to zawarte jest w druku nr 131X.
Przypominam ponadto, że zgodnie z art. 82 ust. 1 Regulaminu Senatu, trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje: po pierwsze, przedstawienie Senatowi dodatkowego sprawozdania komisji o projekcie, i po drugie, głosowanie.
Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego, o zabranie głosu i przedstawienie dodatkowego sprawozdania. Proszę bardzo.
Senator Krzysztof Kwiatkowski:
Komisja Ustawodawcza, Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej na wspólnym posiedzeniu rozpatrzyły wnioski pana senatora Andrzejewskiego do projektu ustawy o skutkach wygaśnięcia praw rzeczowych na nieruchomościach, które weszły w granice Rzeczypospolitej Polskiej po II Wojnie Światowej, ujawnieniu w księgach wieczystych prawa własności Skarbu Państwa oraz o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające kodeks cywilny oraz ustawy o księgach wieczystych i hipotece.
Poprawki pana senatora Andrzejewskiego dotyczyły: poprawka pierwsza skreślenia przepisu nakładającego na organy gospodarujące nieruchomościami obowiązek ujawnienia rzeczywistego stanu prawnego w księgach wieczystych, nieaktualnego z powodu wejścia w życie ustawy o ujawnieniu w księgach wieczystych prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego; poprawka druga powiązania zadania zakładania nowych ksiąg wieczystych z realizacją obowiązków wynikających z ustawy o ujawnieniu w księgach wieczystych prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego.
Po wspólnym posiedzeniu komisje wnoszą o odrzucenie poprawek.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Przypominam, że zgodnie z art. 52 ust. 6 w związku z art. 82 ust. 2 Regulaminu Senatu po przerwie głos mogą zabrać sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Czy ktoś z państwa senatorów chce zabrać głos?
Wnioskodawcą był senator Andrzejewski, jak rozumiem.
(Głos z sali: Nie ma.)
Senatora Andrzejewskiego nie ma. W związku z tym przechodzimy dalej.
Zgodnie z art. 82 ust. 3 Regulaminu Senatu, przed przystąpieniem do głosowania senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawców i wnioskodawców w związku z przedstawionym dodatkowym sprawozdaniem.
Czy ktoś z państwa senatorów chce zadać takie pytanie? Nie.
Wobec tego przystępujemy do głosowania w sprawie projektu ustawy o skutkach wygaśnięcia praw rzeczowych na nieruchomościach, które weszły w granice Rzeczypospolitej Polskiej po II Wojnie Światowej, ujawnieniu w księgach wieczystych prawa własności Skarbu Państwa oraz o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające kodeks cywilny oraz ustawy o księgach wieczystych i hipotece.
Informuję, że zgodnie z art. 82 ust. 6 Regulaminu Senatu, w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie projektu ustawy, a następnie, w przypadku odrzucenia tego wniosku, nad poprawkami do poszczególnych artykułów lub ustępów według kolejności przepisów projektu.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Ustawodawczej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej o odrzucenie projektu ustawy.
Proszę o naciśnięcie przycisku "obecności".
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 83 obecnych senatorów 52 głosowało za odrzuceniem, 31 - przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 5)
Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie... Wobec przyjęcia wniosku o odrzucenie projektu ustawy... Nie, przepraszam.
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat odrzucił projekt ustawy o skutkach wygaśnięcia praw rzeczowych na nieruchomościach, które weszły w granice Rzeczypospolitej Polskiej po II Wojnie Światowej, ujawnieniu w księgach wieczystych prawa własności Skarbu Państwa oraz o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające kodeks cywilny oraz ustawy o księgach wieczystych i hipotece i tym samym zakończył postępowanie w tej sprawie.
Powracamy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia o Międzynarodowym Programie Energetycznym, sporządzonego w Paryżu dnia 18 listopada 1974 r., ze zmianami z dnia 30 listopada 2007 r.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia o Międzynarodowym Programie Energetycznym, sporządzonego w Paryżu dnia 18 listopada 1974 r., ze zmianami z dnia 30 listopada 2007 r.
Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Spraw Zagranicznych przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto wstrzymuje się od głosu? Odpowiednio przycisk "wstrzymuję się".
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 83 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 6)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia o Międzynarodowym Programie Energetycznym, sporządzonego w Paryżu dnia 18 listopada 1974 r., ze zmianami z dnia 30 listopada 2007 r.
Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Aktu genewskiego Porozumienia haskiego w sprawie międzynarodowej rejestracji wzorów przemysłowych, przyjętego w Genewie dnia 2 lipca 1999 r.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o ratyfikacji Aktu genewskiego Porozumienia haskiego w sprawie międzynarodowej rejestracji wzorów przemysłowych, przyjętego w Genewie dnia 2 lipca 1999 r.
Przypominam, że Komisja Spraw Zagranicznych oraz Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto wstrzymał się od głosu? Odpowiednio "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 7)
A był to Romaszewski. Przepraszam.
(Wesołość na sali)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Aktu genewskiego Porozumienia haskiego w sprawie międzynarodowej rejestracji wzorów przemysłowych, przyjętego w Genewie dnia 2 lipca 1999 r.
Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Traktatu singapurskiego o prawie znaków towarowych i regulaminu do Traktatu singapurskiego o prawie znaków towarowych, przyjętych w Singapurze dnia 27 marca 2006 r.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o ratyfikacji Traktatu singapurskiego o prawie znaków towarowych i regulaminu do Traktatu singapurskiego o prawie znaków towarowych, przyjętych w Singapurze dnia 27 marca 2006 r.
Przypominam, że Komisja Spraw Zagranicznych oraz Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto wstrzymał się od głosu? "Wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 83 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 8)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Traktatu singapurskiego o prawie znaków towarowych i regulaminu do Traktatu singapurskiego o prawie znaków towarowych, przyjętych w Singapurze dnia 27 marca 2006 r.
Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy,
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym.
Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy - druk senacki nr 152A.
Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie - nad podjęciem uchwały w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.
Poprawka pierwsza doprecyzowuje, że przepisy umowy zawartej między Wspólnotą Kolei Europejskich a Europejską Federacją Pracowników Transportu stosuje się także do czasu pracy pracowników kolei wykonujących interoperacyjne usługi transgraniczne w ramach regionalnych transgranicznych przewozów pasażerskich, transgranicznych przewozów towarowych w odległości nie większej niż piętnaście kilometrów od granicy oraz przewozów między granicznymi stacjami kolejowymi: Rzepin, Tuplice, Zebrzydowice.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem poprawki? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymuje? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników.
Na 83 obecnych senatorów 83 poparło poprawkę. (Głosowanie nr 9)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka druga wskazuje, że przepisy umowy zawartej między Wspólnotą Kolei Europejskich a Europejską Federacją Pracowników Transportu stosuje się również do czasu pracy pracowników kolei wykonujących interoperacyjne usługi transgraniczne w pociągach na trasach transgranicznych, które zaczynają i kończą bieg na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a korzystają z infrastruktury kolejowej innego państwa obcego, nie zatrzymując się na jego terytorium.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Na 83 obecnych senatorów 83 poparło poprawkę. (Głosowanie nr 10)
Poprawka trzecia uściśla, że w sprawach uregulowanych w umowie zawartej między Wspólnotą Kolei Europejskich a Europejską Federacją Pracowników Transportu nie stosuje się przepisów kodeksu pracy, chyba że przepisy kodeksu są korzystniejsze dla pracownika.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Na 82 obecnych senatorów 82 poparło poprawkę. (Głosowanie nr 11)
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za podjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 82 głosowało za. (Głosowanie nr 12)
Panie i Panowie Senatorowie, w związku z podjęciem uchwały przypominam senatorowi sprawozdawcy Stanisławowi Kogutowi o obowiązku reprezentowania Senatu w toku rozpatrywania uchwał Senatu przez komisje sejmowe.
Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za przyjęciem przedstawionego projektu? Proszę o naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw".
Kto się wstrzymuje? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 83 obecnych senatorów 81 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 13)
Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.
Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw".
Kto się wstrzymuje? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Na 83 obecnych senatorów wszyscy poparli przedłożony projekt. (Głosowanie nr 14)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.
Powracamy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w tej sprawie.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym.
Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymuje? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 83 obecnych senatorów 83 głosowało za. (Głosowanie nr 15)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym.
(Senator Marek Rocki: Panie Marszałku...)
Proszę bardzo.
Senator Marek Rocki:
W imieniu klubu Platformy Obywatelskiej chciałbym prosić o czterdzieści pięć minut przerwy.
(Głosy z sali: Nie, nie!)
Mamy posiedzenie klubu, na którym będą dokonywane wybory.
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Nie, nie.)
(Senator Mieczysław Augustyn: Musimy.)
(Senator Wojciech Skurkiewicz: Panie Marszałku...)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Proszę bardzo...
(Senator Wojciech Skurkiewicz: Ale podczas głosowania nie można robić przerwy.)
Tak, podczas głosowania, ale w tej chwili nie ma głosowania.
(Głos z sali: W czasie głosowania nie ma przerw.)
Nie, nie, nie przeszliśmy do następnego punktu. No, nie ma rady.
(Senator Piotr Zientarski: Między poszczególnymi głosowaniami można.)
(Senator Wojciech Skurkiewicz: Panie Marszałku, można?)
Proszę bardzo.
Senator Wojciech Skurkiewicz:
Szanowni Państwo, tutaj mamy właśnie taką sprawę jak... (Oklaski)
Chcę państwu przypomnieć sytuację sprzed kilku tygodni, kiedy w sposób... no, już nie powiem jaki, w każdym razie wręcz bardzo bezczelny, odmówiliście państwo nam...
(Głos z sali: Tak, odmówiono nam prawa do przerwy.)
Szanowni Państwo, uderzcie się w piersi! Jak wy postępujecie?!
(Poruszenie na sali)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Proszę państwa, ogłaszam przerwę do godziny 17.45.
(Przerwa w obradach od godziny 16 minut 59 do godziny 17 minut 45)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Wysoki Senacie, wznawiam obrady.
Senatorowie sekretarze zajęli miejsca.
Powracamy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym...
(Głosy z sali: To nie ten punkt! Teraz ósmy.)
A, przepraszam. Już się wycofuję.
A więc: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji decyzji Rady nr 2007/436/WE, Euratom z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot Europejskich.
Debata została zakończona, możemy przystąpić do głosowania.
Przystępujemy do głosowania.
Komisja Spraw Zagranicznych oraz Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę, przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 73 obecnych 73 głosowało za. (Głosowanie nr 16)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji decyzji Rady nr 2007/436/WE, Euratom z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot Europejskich.
Powracamy do rozpatrywania punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Debata została zakończona, możemy przystąpić do głosowania.
Przystępujemy do głosowania.
Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy - jest to druk nr 172A.
Zgodnie ze zwyczajem najpierw głosujemy nad poprawkami, a potem nad uchwałą w całości.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.
Poprawka pierwsza zmierza do precyzyjnego wskazania, jaką treść powinien mieć wniosek o wydanie interpretacji przepisów.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 77 obecnych wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 17)
Poprawka została przyjęta.
Nad poprawkami drugą i trzecią należy głosować łącznie.
(Głosy z sali: I trzynastą!)
A przepraszam, drugą i trzynastą, tak jest. Tak, nad drugą i trzynastą należy głosować łącznie. Zmierzają one do tego, aby wniosek o wydanie interpretacji przepisów składany na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego składany na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa podlegały opłacie w wysokości 40 zł, a nie 75 zł.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 78 obecnych wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 18)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka trzecia dodaje do ustawy przepis określający sposób uiszczania opłaty od wniosku o wydanie interpretacji
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 78 obecnych wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 19)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta formułuje odesłanie zawarte w przepisie w sposób zgodny z zasadami techniki prawodawczej.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 78 obecnych wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 20)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka piąta koreluje ustawę o swobodzie działalności gospodarczej z przepisami ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie instytucji ochrony uzupełniającej.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 78 obecnych wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 21)
Poprawka została przyjęta.
Nad poprawkami szóstą i dziewiątą głosujemy łącznie. Poprawka szósta dodaje przepis określający treść wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej. Konsekwencją tej poprawki jest poprawka dziewiąta.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 79 obecnych wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 22)
Poprawki zostały przyjęte.
Nad poprawkami siódmą i dziesiątą głosujemy łącznie. Uzgadniają one zasadę, że zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej może trwać maksymalnie dwadzieścia cztery miesiące. Ponadto poprawka siódma zmierza do zastosowania w zmienianym przepisie zasad techniki prawodawczej dotyczących struktury przepisu.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 79 senatorów 78 za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 23)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka ósma uściśla przepis, wskazując jednoznacznie, że w zmienianych przepisach mowa jest o rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
79 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 24)
Poprawka przyjęta.
Poprawka jedenasta dokonuje korekty błędnego odesłania.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
1 senator nie głosował... A nie, przepraszam, już wszystkich 79 senatorów głosowało, 79 za. (Głosowanie nr 25)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwunasta uwzględnia sformułowany w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej skrót dotyczący numeru identyfikacji podatkowej NIP oraz precyzuje, że w zmienianym przepisie mowa jest o numerze w rejestrze przedsiębiorców.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
79 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 26)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czternasta wskazuje precyzyjnie, że zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne w zakresie ubezpieczeń społecznych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu zgłoszenia zawieszenia tej działalności.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
79 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 27)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka piętnasta zmierza do uwzględnienia w zmienianym przepisie faktu sformułowania w przepisach ogólnych ustawy definicji deklaracji rozliczeniowej.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
79 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 28)
Poprawka przyjęta.
Poprawka szesnasta ma na celu zapewnienie spójności terminologicznej.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
80 senatorów... O, już 81, za 80, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 29)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka siedemnasta wprowadza instytucję zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej do przepisów dotyczących ewidencji działalności gospodarczej zawartych w ustawie - Prawo działalności gospodarczej, które obowiązują w okresie przejściowym, do czasu wejścia w życie przepisów w tym zakresie sformułowanych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 82 senatorów wszyscy za. (Głosowanie nr 30)
Poprawka została przyjęta.
Poprawki osiemnastą i dziewiętnastą przegłosujemy łącznie. Poprawka osiemnasta zmierza do tego, aby przepisy dotyczące ewidencji działalności gospodarczej zawarte w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej weszły w życie nie 1 października 2008 r., ale 31 marca 2009 r. Konsekwencją tej poprawki jest poprawka dziewiętnasta.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 82 senatorów 81 za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 31)
Poprawki zostały przyjęte.
Proszę państwa, wobec przegłosowania poprawek przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 32)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Jednocześnie przypominam senatorowi sprawozdawcy, panu Tomaszowi Misiakowi, żeby nas reprezentował w Sejmie, w sejmowej komisji.
Dziękuję bardzo.
Powracamy do rozpatrywania punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych.
Debata zakończona, możemy przystąpić do głosowania.
Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Głosujemy zatem.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 33)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych.
Powracamy do rozpatrywania punktu jedenastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o społeczno-zawodowych organizacjach rolników, ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych oraz ustawy o izbach rolniczych.
Debata jest zakończona, przystępujemy do głosowania.
Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Zatem przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Na 82 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 34)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o społeczno-zawodowych organizacjach rolników, ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych oraz ustawy o izbach rolniczych.