W dniach 3 i 4 grudnia 2008 r. odbyło się 23. posiedzenie Senatu RP. Obradom przewodniczyli marszałek Bogdan Borusewicz oraz wicemarszałkowie: Zbigniew Romaszewski, Krystyna Bochenek i Marek Ziółkowski.

Zaakceptowany przez Izbę porządek posiedzenia obejmował następujące punkty:

• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o podatku akcyzowym,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz ustawy o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek sektora elektroenergetycznego,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o funduszach dożywotnich emerytur kapitałowych,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego oraz na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz niektórych innych ustaw,
• drugie czytanie projektu uchwały w sprawie uczczenia pamięci błogosławionego Arcybiskupa Antoniego Juliana Nowowiejskiego (1858-1941), wielkiego Polaka i Pasterze Kościoła Katolickiego,
• drugie czytanie projektu uchwały w 70. rocznicę śmierci Arcybiskupa Józefa Teofila Teodorowicza.

Nowelizację, będącą pilnym projektem rządowym, Sejm uchwalił 21 listopada br. Zakłada ona zniesienie obowiązku przekazywania przez zakłady ubezpieczeń opłaty ryczałtowej, tak zwanego podatku Religi, na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) i przeznaczenie zgromadzonych wcześniej środków na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej.

Obecnie towarzystwa ubezpieczeniowe muszą co miesiąc wnosić do NFZ opłatę ryczałtową na leczenie ofiar wypadków komunikacyjnych. Jej wysokość to 12% składek pochodzących z ubezpieczenia komunikacyjnego OC. W opinii rządu, wejście w życie nowelizacji powstrzyma wzrost wysokości składki ubezpieczenia komunikacyjnego OC, który spowodowałoby kontynuowanie poboru opłaty ryczałtowej. W ub.r. zgromadzono w ten sposób 700 mln zł, z czego udało się wykorzystać około 4 mln zł. Przyjęta ustawa o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, przyjęta 29 czerwca ub.r., wydaje się zatem martwą regulacją.

Według wnioskodawców rozpatrywanej nowelizacji, ustalenie opłaty w sposób określony w obowiązującej ustawie uczyniło z niej daninę publiczną. Jednocześnie wysokość opłaty na 2009 r. i następne lata miała być ustalana przy zastosowaniu wskaźnika określanego w rozporządzeniu ministra zdrowia. Zdaniem rządu, autora projektu, byłoby to sprzeczne z art. 217 konstytucji, który wymaga, aby wysokość danin publicznych określać w ustawie.

Ubiegłoroczna nowelizacja miała uregulować kwestie związane z pokrywaniem kosztów leczenia ponoszonych przez podmioty zobowiązane do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej (Narodowy Fundusz Zdrowia i minister zdrowia) w wypadku, gdy powodem udzielenia świadczenia jest wyrządzenie szkody poszkodowanemu przez sprawcę.

Roszczenie regresowe przysługuje podmiotowi zobowiązanemu do finansowania świadczeń ze środków publicznych, a jego przedmiotem jest zwrot poniesionych kosztów świadczeń opieki zdrowotnej wobec osoby, która popełniła umyślne przestępstwo stwierdzone prawomocnym wyrokiem, skutkujące koniecznością udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej.

Ustawą zajmowała się Komisja Zdrowia, w imieniu której jej przyjęcie bez poprawek rekomendował Izbie senator sprawozdawca Władysław Sidorowicz. Sprawozdawca wniosku mniejszości komisji senator Stanisław Karczewski wyraził obawę, że rezygnacja z ustawy spowoduje roszczenia firm ubezpieczeniowych, mogących zarzucić niekonstytucyjne wykorzystanie środków przeznaczonych dla NFZ. Wniósł zatem o odrzucenie rozpatrywanej nowelizacji.

Izba w wyniku głosowania odrzuciła (30 głosów za, 53 - przeciw, 1 wstrzymujący się) ten wniosek i zdecydowała o przyjęciu bez poprawek (53 głosów za, 32 - przeciw, 1 wstrzymujący się) nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Senat wprowadził 16 poprawek do ustawy o podatku akcyzowym, uchwalonej przez Sejm 19 listopada br. Przewidują one podwyższenie podatku akcyzowego na wódkę, piwo, wino oraz samochody osobowe z silnikami o pojemności powyżej 2 l. Zaproponował je w imieniu Komisji Gospodarki Narodowej senator Tomasz Misiak.

Senator przypominał najpierw, że głównym celem uchwalenia nowej ustawy jest dostosowanie polskich regulacji dotyczących akcyzy do wymogów unijnych, ze względu na zmiany dyrektywy energetycznej Unii Europejskiej. Przewiduje ona m.in. odmienne od obecnych zasady opodatkowania akcyzą energii elektrycznej. Zgodnie z nowymi uregulowaniami, podatek akcyzowy ma być płacony przez dystrybutorów, a nie jak obecnie, przez producentów energii elektrycznej.

Zmiany wymagało również opodatkowanie akcyzą takich źródeł energii jak węgiel, koks czy gaz ziemny. Zgodnie z prawem Unii Europejskiej powinny być one opodatkowane podatkiem akcyzowym. Przewidziano również zwolnienie z akcyzy gazu przeznaczonego do celów opałowych do 31 października 2013 r. oraz węgla i koksu - do 1 stycznia 2012 r. Wprowadzono też zerowe stawki podatku akcyzowego na wyroby energetyczne, które nie służą do celów opałowych lub jako źródła energii napędowej. Do końca października 2013 r. ma obowiązywać zerowa stawka akcyzy na gaz ziemny do celów napędowych.

Sejm wprowadził w ustawie zmiany dotyczące podatku akcyzowego od papierosów i wyrobów tytoniowych. Zgodnie z prawem Unii Europejskiej, Polska powinna mieć łączną kwotę akcyzy w wypadku wyrobów tytoniowych i papierosów na poziomie około 64 euro od 1000 sztuk papierosów, przy czym przy wyrobach tytoniowych niebędących papierosami musi to być docelowo kwota w wysokości 2/3 wartości akcyzy. Dzisiaj w Polsce akcyza na wyroby tytoniowe jest jedną z najniższych w Unii Europejskiej. W związku z tym musi nastąpić wzrost tej akcyzy, wskazywany przez Unię Europejską jako jedno z najważniejszych w przyszłości źródeł dochodów budżetów państw.

Ministerstwo finansów zgłosiło propozycję podwyższenia tej akcyzy, zarówno kwoty stałej, jak i kwoty procentowej. Kwota procentowa ma wzrosnąć do ponad 31%, kwota stała do 138 zł i  2/3 z tego w wypadku wyrobów tytoniowych.

Pakiet dotyczący tego wzrostu akcyzy, nazywany pakietem solidarności społecznej, musi zostać stworzony, ponieważ podatki akcyzowe powinny być trwałym elementem budżetu. "Znaczne środki, które obywatele polscy otrzymają w przyszłym roku dzięki zwolnieniom podatkowym oraz uwolnieniu pieniędzy po stronie VAT i PIT, mogły być w jakiś sposób, w postaci konsumpcji, przekazane z powrotem do budżetu państwa poprzez podatek akcyzowy" - stwierdził senator T. Misiak.

Jedna z poprawek przyjętych przez Senat przewiduje wzrost akcyzy mniej więcej o 9%. Szacuje się, że spowoduje to wzrost ceny półlitrowej butelki wódki mniej więcej o 1 zł. Kolejna poprawka przewiduje zwiększenie akcyzy na piwo o 13,6%. Wpłynie to na wzrost ceny 0,5 l piwa mniej więcej o 7 gr. Następna poprawka zakłada podwyższenie akcyzy na wino o 16,5%, co może podnieść cenę 0,75 l wina średnio o 20 gr.

Senat zaakceptował również poprawkę przewidującą zwiększenie podatku akcyzowego na auta z silnikami o pojemności powyżej 2 l. Akcyza na te samochody ma wzrosnąć z 13,6% do 18,6% podstawy opodatkowania, czyli wartości pojazdu. Jak powiedział podczas posiedzenia Senatu wiceminister finansów Jacek Kapica, akcyza na sprowadzany samochód z silnikiem o pojemności powyżej 2 l wynosiła średnio około 2500 zł. Dzięki wzrostowi stawki podatku na te auta budżet dodatkowo zyska około 170 mln zł.

W kolejnej poprawce Senat zaproponował, aby nowa ustawa o akcyzie weszła w życie 1 marca 2009 r., a nie, jak przewidziano w Sejmie, 1 stycznia 2009 r. Wyższe stawki akcyzy na alkohol i auta zaczną jednak obowiązywać już od początku przyszłego roku. Mają zostać wprowadzone rozporządzeniem, które wyda minister finansów.

Senat przyjął również poprawkę przewidującą wzrost akcyzy na wyroby tytoniowe. W myśl tej zmiany, stawki akcyzy na tytoń do palenia będą wynosić 95 zł za każdy 1 kg i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej. W ustawie uchwalonej wcześniej przez Sejm było to odpowiednio 71 zł i 31,41%. Poprawka zaakceptowana przez Senat zakłada, że stawka akcyzy na cygara i cygaretki będzie wynosić 235 zł za każde 1000 sztuk. W wersji uchwalonej przez Sejm było to 176 zł.

Za podjęciem uchwały w sprawie ustawy o podatku akcyzowym w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek głosowało 55 senatorów, 12 było przeciw, a 20 wstrzymało się od głosu.

Poprawkami Senatu musi się teraz zająć Sejm.

Senat zdecydował (56 głosów za, 8 - przeciw, 23 wstrzymujące się) o przyjęciu bez poprawek nowelizacji ustawy - Karta Nauczyciela, zakładającej wprowadzenie w przyszłym roku podwyżek dla nauczycieli. Nowelizacja zwiększa także obowiązkowy wymiar godzin, jakie poza lekcjami nauczyciel będzie musiał przepracować z uczniami.

W ustawie uchwalonej przez Sejm 21 listopada br. zmieniony został sposób obliczania średniego wynagrodzenia nauczycieli - zgodnie z nim średnie wynagrodzenie nauczycieli stażystów wzrośnie z 82% do 100% kwoty bazowej, określonej w ustawie budżetowej. Zmieniono także procentowe wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli na wyższych stopniach awansu zawodowego: dla nauczycieli kontraktowych będzie to 111% kwoty bazowej, dla nauczycieli mianowanych - 144%, a dla dyplomowanych - 184%. Proporcje między poszczególnymi stopniami awansu zawodowego zostały jednak w ten sposób spłaszczone w stosunku do obecnie obowiązujących.

Nowelizacja zakłada także w przyszłym roku dwie 5-procentowe podwyżki dla nauczycieli na wszystkich stopniach awansu, pierwsza w styczniu, drugą przewidziano na wrzesień. Średnie wynagrodzenie stażystów pod koniec przyszłego roku będzie wyższe od obecnego o 586 zł, nauczycieli kontraktowych o 412 zł, mianowanych o 316 zł, a dyplomowanych o 381 zł.

Nowelizacja Karty Nauczyciela przewiduje też, że każdy nauczyciel w szkole podstawowej i gimnazjum w ramach swojego tygodnia pracy będzie musiał przepracować dodatkowo dwie godziny z uczniami poza lekcjami, np. w kółku zainteresowań lub w świetlicy. Każdy nauczyciel w szkole ponadgimnazjalnej powinien przepracować w ten sposób jedną dodatkową godzinę. Obowiązkowy tygodniowy wymiar tzw. godzin tablicowych nadal wynosi 18.

Podczas posiedzenia Senatu wiceminister edukacji Krystyna Szumilas poinformowała, że podwyżki zgodne z nowelizacją kosztować będą budżet państwa w przyszłym roku 2,5 mld zł. Przytoczyła także dane, zgodnie z którymi płace nauczycieli stażystów w 2006 r. wzrosły o 22 zł, a nauczycieli dyplomowanych o 49 zł. W ub.r. wzrost ten wyniósł odpowiednio 73 zł i 165 zł, w br. zaś - 155 zł i 348 zł.

Wiceminister K. Szumilas zaznaczyła, że korekta założeń budżetowych na przyszły rok nie zakłada zmniejszenia nakładów na edukację.

Podczas debaty nad nowelizacją wszyscy senatorowie podkreślali, że planowane w przyszłym roku podwyżki dla nauczycieli to krok w dobrym kierunku. Senatorowie PO mówili, że propozycja rządu zawarta w nowelizacji jest dobra, zważywszy na obecną sytuację finansów państwa. Senator Edmund Wittbrodt podkreślił, że jeśli rząd wywiąże się ze swoich obietnic i co roku będzie podnosił płace nauczycieli o 10%, to za kilka lat osiągną one znaczną wysokość. Senatorowie PiS, uznając podwyżki za krok w dobrym kierunku, zaznaczali jednocześnie, iż ich wysokość nie jest satysfakcjonująca dla nauczycieli. Krytykowali zwłaszcza spłaszczenie różnic w wynagrodzeniu. Senatorowie Tadeusz Gruszka i Kazimierz Wiatr złożyli poprawki, zakładające podwyżki, a jednocześnie niespłaszczające różnic w wynagrodzeniu na różnych stopniach awansu. Ponieważ w pierwszej kolejności odbyło się głosowaniem nad przyjęciem nowelizacji bez poprawek, nie poddawano ich jednak pod głosowanie.

Ustawa o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela trafi teraz do podpisu prezydenta.

Projekt tej nowelizacji został wniesiony przez posłów i przyjęty przez Sejm 21 listopada br. Jego celem jest zapewnienie ministrowi właściwemu do spraw skarbu państwa instrumentów pozwalających na prowadzenie skutecznej polityki prywatyzacyjnej, uregulowanie procedury nieodpłatnego zbywania akcji spadkobiercom osób uprawnionych, a także rozwiązanie kwestii zaliczenia okresu zatrudnienia w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 51 kodeksu cywilnego, będących poprzednikami komercjalizowanego przedsiębiorstwa państwowego.

Aby dostosować przepisy do faktycznej sytuacji spółek podlegających konsolidacji, w projekcie zaproponowano zmianę ustawy z 7 września ub.r. o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek z sektora elektroenergetycznego. Zmiana w ustawie z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji służy rozwiązaniu kwestii zaliczenia okresów zatrudnienia w przedsiębiorstwach, w rozumieniu art. 55 kodeksu cywilnego, z których utworzono przedsiębiorstwo państwowe, następnie skomercjalizowane.

Zaproponowana nowelizacja ma na celu zwiększenie społecznej akceptacji procesów prywatyzacyjnych poprzez wprowadzenie generalnej zasady ich jawności. Liczba spółek przewidzianych do prywatyzacji przez resort Skarbu Państwa to około 700.

Zmiany w art. 4 ustawy o komercjalizacji i dodanie nowych przepisów mają na celu usprawnienie procesu komunalizacji poprzez rozszerzenie możliwości dokonania bezpłatnego przekazywania akcji lub udziałów należących do Skarbu Państwa jednostkom samorządu terytorialnego oraz związkom jednostek samorządu terytorialnego. Komunalizacja będzie jednak mogła dotyczyć spółek spełniających warunki: przedmiot działalności musi być związany z realizacją zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego lub związku tych jednostek; muszą wykonywać działalność gospodarczą na obszarze składającej wniosek jednostki samorządu terytorialnego lub związku tych jednostek. Dotyczy to spółek niewpisanych na listę spółek o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa lub innej listy spółek o znaczeniu państwowym, utworzonej na podstawie odrębnych przepisów.

Rozpatrywana ustawa ma również na celu ułatwienie procesu komunalizacji, jego rozszerzenie na spółki nieobjęte dotychczas tym procesem. Nowelizacja służy też ostatecznemu wyjaśnieniu sposobu i formy przenoszenia własności udziałów lub akcji będących własnością Skarbu Państwa na rzecz samorządu terytorialnego.

W myśl sejmowej ustawy, zostają utrzymane prawa uprawnionych pracowników do nieodpłatnego nabycia akcji w spółkach, nieodpłatnie zbytych przez Skarb Państwa na rzecz jednostek samorządu terytorialnego. Kompetencje ministra skarbu państwa w tym zakresie wykonywał będzie organ wykonawczy jednostek samorządu terytorialnego lub ich związku.

Dodano także przepis, że prawo do nieodpłatnego nabycia akcji od chwili powstania podlega dziedziczeniu. Dostosowanie przepisów ustawy o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek sektora elektroenergetycznego do sytuacji faktycznej spółek podlegających konsolidacji umożliwi zamianę akcji spółek konsolidowanych na akcję spółek konsolidujących bez wykluczenia grup uprawnionych z uwagi na upływ terminów wskazanych w obecnie obowiązującej ustawie. W konsekwencji zdecydowanie ograniczy to ewentualne spory sądowe dotyczące realizacji prawa zamiany akcji w elektroenergetyce.

W związku ze zgłoszoną przez spółki koniecznością dalszego przekształcania struktur grup energetycznych zachodzi konieczność zagwarantowania ciągłości procesów nieodpłatnego udostępniania lub zamiany akcji w razie realizacji połączeń bądź podziału spółek wchodzących w skład tych grup.

Rozpatrywana nowelizacja rozszerza i modyfikuje zakres regulacji dotyczących nieodpłatnego zbywania akcji osobom uprawnionym w spółkach podlegających takim przekształceniom jak: połączenie, podział, obniżenie kapitału zakładowego, częściowe wniesienie do innego podmiotu, likwidując problemy interpretacyjne, jakie dotychczas się pojawiły, i sprawy dotychczas rozstrzygane w drodze opinii prawnych. Przepisy ustawy będą miały wpływ na jednostki samorządu terytorialnego. Projektowana regulacja dotyczy w szczególności: Skarbu Państwa, spółek i przedsiębiorstw państwowych, podmiotów zainteresowanych nabywaniem akcji prywatyzowanych spółek i zewnętrznych firm konsultingowych i doradczych, a także eksperckich z zakresu ochrony środowiska.

Nowelizacja znacznie zwiększy możliwości przekształceń własnościowych, w szczególności ich przyspieszenie, poprzez uproszczenie i wprowadzenie nowych trybów prywatyzacji. "Projektowana ustawa będzie również wpływała na sytuację i rozwój regionalny, między innymi poprzez zwiększanie dochodów jednostek samorządu terytorialnego pochodzących z prywatyzacji. Może przyczynić się do lepszego funkcjonowania samorządu oraz do rozwoju regionów i wzrostu ich konkurencyjności" - stwierdził senator Krzysztof Majkowski, sprawozdawca rozpatrujących nowelizację komisji: Gospodarki Narodowej oraz Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.

W wyniku głosowania (85 głosów za) Senat wprowadził poprawkę do nowelizacji. Uznał za konieczne utrzymanie obecnego brzmienia przepisu wyłączającego możliwość komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych wykonujących 1 stycznia 2006 r. działalność gospodarczą w zakresie międzynarodowego transportu morskiego, uwzględniając szczególny charakter i znaczenie tych przedsiębiorstw dla gospodarki morskiej.

Poprawkę Senatu do ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz ustawy o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek sektora elektroenergetycznego musi teraz rozpatrzyć Sejm.

Senat przyjął z ośmioma poprawkami ustawę o funduszach dożywotnich emerytur kapitałowych, zaproponowanymi przez Komisję Gospodarki Narodowej oraz Komisję Rodziny i Polityki Społecznej. Ustawa, uchwalona przez Sejm 19 listopada br., ma wejść w życie 1 stycznia 2013 r. Przewiduje utworzenie zakładów emerytalnych, które będą zarządzały funduszami emerytalnymi i reprezentowały je na zewnątrz. Fundusze te będą wypłacały dożywotnie emerytury kapitałowe. Środki do nich trafią z kont zgromadzonych przez ubezpieczonych w otwartych funduszach emerytalnych.

Zakłady emerytalne mają działać w formie spółek akcyjnych. Za zarządzanie funduszem będą mogły pobierać opłatę - maksymalnie 3,5% wypłacanych emerytur. Nie będzie ona jednak liczona od kwot wpłacanych przez ubezpieczonego, ale od wypłacanej emerytury. Jak wyjaśnił wiceminister pracy i polityki społecznej Marek Bucior, jeżeli ktoś zgromadzi w OFE 100 tys. zł, to 3,5% nie będzie liczone od 100 tys. zł, lecz od ok. 500 zł, bo taka będzie mniej więcej emerytura tego ubezpieczonego.

Ustawa sejmowa zakłada, że jeden zakład emerytalny będzie zarządzać tylko jednym funduszem. Przewidziano też możliwość łączenia się kilku zakładów, co ma umożliwić funkcjonowanie także mniejszych podmiotów, niebędących w stanie spełnić warunku posiadania minimalnego kapitału zakładowego. Do 31 grudnia 2018 r. musi on wynosić 75 mln zł, a od 1 stycznia 2019 r. - 100 mln zł. Każdy zakład będzie musiał mieć środki własne w formie tzw. rezerwy regulacyjnej, która w razie potrzeby byłaby przeznaczona na pokrycie ewentualnych strat z inwestycji funduszu.

W przyjętej regulacji zawarto także przepis wymagający, by każdy zakład miał doradcę inwestycyjnego i aktuariusza, który zapewni bezpieczeństwo środków ubezpieczonych. Kolejne przepisy gwarantujące bezpieczeństwo ubezpieczonych nakazują zakładom tworzenie dwóch rodzajów rezerw: rezerwy dożywotnich emerytur kapitałowych na pokrycie zobowiązań wynikających z wyboru przez emeryta danego zakładu oraz rezerwy regulacyjnej na zapewnienie wypłat z funduszu dożywotnich emerytur, gdyby zakład źle zarządzał pieniędzmi ubezpieczonych. Fundusz dożywotnich emerytur kapitałowych oraz zakłady emerytalne podlegać będą w zakresie prawidłowości wykonywanej działalności nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego.

Ustawa przewiduje również ograniczenia możliwości inwestowania pieniędzy zgromadzonych przez emerytów poza Polską - maksymalnie do 5% wartości aktywów funduszu.

Poprawki wniesione przez Senat mają charakter porządkujący. Zapewniają prawidłowe odesłania - do ustawy z 21 listopada br. o emeryturach kapitałowych oraz w przepisach samej ustawy z 19 listopada br. o funduszach dożywotnich emerytur kapitałowych w zakresie wysokości środków własnych powszechnego towarzystwa emerytalnego, mającego zarządzać funduszem, oraz zmian statutu funduszu przejmowanego przez powszechne towarzystwo emerytalne.

Izba wprowadziła też niezbędne doprecyzowanie przepisów w związku z ustawą z 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze.

Teraz ustawa trafi ponownie do Sejmu.

Rozpatrywana nowelizacja, uchwalona na podstawie projektów rządowego i poselskiego 21 listopada br., zakłada, że urlopy macierzyńskie, choć dłuższe, od 2010 r. będą się składały z części obligatoryjnej 20 tygodni i fakultatywnej, która docelowo, w 2014 r., ma wynieść 6 tygodni.

Obligatoryjny okres urlopu, wynoszący 31 tygodni, będzie przysługiwać w wypadku urodzenia dwojga dzieci, w wypadku urodzenia trójki dzieci - 33 tygodnie, czwórki dzieci - 35 tygodni, a pięciorga i więcej dzieci - 37 tygodni. W każdym z tych wypadków fakultatywny urlop wynosiłby 8 tygodni.

Nowelizacja wprowadza też tzw. urlopy tacierzyńskie, czyli fakultatywną część urlopu przysługującą tylko ojcom. Jeśli mężczyzna go nie wykorzysta, urlop przepada. Urlop ten zostanie wprowadzony od 2010 r. Na początku będzie to tylko tydzień, ale w 2011 r. już dwa. Ojciec będzie mógł wziąć urlop w dowolnym okresie w ciągu roku. Obecnie ma możliwość skorzystania z urlopu macierzyńskiego, gdy matka wykorzysta co najmniej 14 tygodni i zrezygnuje z pozostałej części urlopu.

Według obecnie obowiązujących przepisów urlop macierzyński wynosi 18 tygodni przy pierwszym porodzie, 20 tygodni przy następnych porodach i 28 tygodni w wypadku urodzenia wieloraczków.

W czasie dyskusji senatorowie: Janina Fetlińska, Mieczysław Augustyn, Jan Rulewski i Andrzej Owczarek, złożyli wnioski o charakterze legislacyjnym. Uzupełnili katalog zmian zaproponowanych przez Komisję Gospodarki Narodowej oraz Komisję Rodziny i Polityki Społecznej, które pracowały nad ustawą.

Ostatecznie Senat zdecydował o wprowadzeniu 7 poprawek do rozpatrywanej nowelizacji. Jedna z nich przewiduje, że "pracownik - osoba bliska, wskazana pracodawcy przez osobę samotnie wychowującą dziecko" ma prawo do 2-tygodniowego urlopu na warunkach urlopu ojcowskiego do ukończenia przez dziecko 1. roku życia. Zgodnie z poprawką wskazany pracownik musi złożyć pisemny wniosek, a pracodawca jest zobowiązany go uwzględnić.

Senatorowie przyjęli także poprawkę, która zakłada, że pracownik, który przyjął dziecko na wychowanie jako rodzina zastępcza (wyjątek to rodzina zastępcza zawodowa, niespokrewniona z dzieckiem), ma prawo do urlopu od 20 do 37 tygodni. Jego czas będzie uzależniony od liczby dzieci. W opinii Izby, przyjęcie przez Sejm nowej koncepcji udzielania urlopów macierzyńskich i wprowadzenie zależności między wymiarem urlopu a liczbą dzieci urodzonych przy jednym porodzie, przy jednoczesnym pozostawieniu nie zmienionego modelu urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, mogłoby uzasadniać zarzut naruszenia zasady równości wobec prawa.

Nowelizacja kodeksu pracy wraz z poprawkami Senatu ponownie trafi do Sejmu.

Ustawa o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw włącza do krajowego porządku prawnego decyzję ramową Rady 2006/783/WSiSW z  6 października 2006 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do nakazów konfiskaty.

Odpowiednie zmiany wprowadzane są do również kodeksu karnego wykonawczego i do kodeksu karnego skarbowego. Nowe przepisy umożliwiają wzajemne uznawanie pomiędzy krajami członkowskimi Unii Europejskiej orzeczeń wydanych przez właściwy sąd karny, które po implementacji do polskiego systemu prawa będą oznaczać wszelkie nałożone orzeczeniem sądu polskiego postaci przepadku, wskazane w przepisach kodeksu karnego i kodeksu karnego skarbowego. W ustawie - Kodeks postępowania karnego dodane zostały dwa nowe rozdziały: 66c i 66d.

W rozdziale 66c uregulowane jest postępowanie sądu polskiego, który występuje do sądów lub innych właściwych organów innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej o wykonanie wydanego przez sąd polski wobec obywatela polskiego lub cudzoziemca orzeczenia o przepadku.

Kwoty do wysokości 10 tysięcy euro przypadają w całości państwu wykonującemu orzeczenie. Jeżeli zaś kwota uzyskana z tytułu wykonania orzeczenia lub orzeczeń przewyższa równowartość 10 tysięcy euro, sąd polski wezwie właściwy sąd lub inny organ państwa wykonania orzeczenia do przekazania połowy uzyskanej kwoty na rachunek  bankowy tego sądu. Wystąpienie o wykonanie orzeczenia za granicą nie skutkuje wstrzymaniem postępowania wykonawczego w kraju. Jeśli w toku postępowania wykonawczego w kraju zaistnieje niedopuszczalność kontynuowania postępowania wykonawczego, sąd  niezwłocznie zawiadamia o tym właściwy sąd państwa wykonania orzeczenia.

Rozdział 66d odnosi się do orzeczeń zagranicznych wydanych w krajach członkowskich Unii Europejskiej, które zostaną skierowane do wykonania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Właściwy do wykonania takiego orzeczenia będzie sąd rejonowy, w okręgu którego sprawca posiada mienie, osiąga dochody albo ma stałe lub czasowe miejsce pobytu. Do odpisu orzeczenia powinno być dołączone zaświadczenie - takie, jakie polskie sądy będą sporządzać w sprawach kierowanych przez siebie za granicę.

Rozpatrywana ustawa określa też obligatoryjne i fakultatywne podstawy odmowy przez sąd polski wykonania orzeczenia zagranicznego. Odmowa wykonania orzeczenia o przepadku dotyczy tak zwanej konfiskaty rozszerzonej. Sąd polski może odmówić wykonania orzeczenia, gdy zagraniczne orzeczenie o przepadku zostało oparte na domniemaniu innym niż wskazane w omawianym przepisie. Implementowana decyzja ramowa stanowi, że taką przesłankę odmowy będzie można stosować tylko wtedy, gdy państwo członkowskie złoży odpowiednie oświadczenie w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

Polska go nie złożyła. Przewiduje ono, że organy polskie nie będą uznawać i wykonywać nakazów konfiskaty w wypadkach, gdy orzeczona ona została na zasadach konfiskaty rozszerzonej. Katalog fakultatywnych przesłanek odmowy wykonania orzeczenia otwiera przesłanka braku podwójnej karalności, przy czym należy dodać, że w stosunku do określonej kategorii szczególnie groźnych przestępstw zniesiono potrzebę badania tej przesłanki. Ustawa stanowi, że sprawę wykonania orzeczenia sąd rozpoznaje na posiedzeniu, w którym ma prawo wziąć udział prokurator, sprawca, jeżeli przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, i jego obrońca, jeżeli się stawi, oraz osoba trzecia, której prawa mogą zostać naruszone przez wykonanie orzeczenia.

Postanowienie sądu jest zaskarżalne. Prawo zaskarżenia przysługuje stronom oraz osobie trzeciej. Prawomocne orzeczenie przepadku wraz z dołączonym zaświadczeniem stanowi tytuł egzekucyjny i podlega wykonaniu w Rzeczypospolitej Polskiej po wydaniu postanowienia o jego wykonaniu.

Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka i Praworządności wniosły o wprowadzenie do ustawy 3 poprawek.

Ostatecznie Senat zdecydował o wprowadzeniu 4 poprawek do rozpatrywanej nowelizacji. Celem zmian jest doprecyzowanie terminologii ustawy, a także sformułowanie właściwego odesłania.

Ustawą o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw wraz z poprawkami Senatu musi się teraz zająć Sejm.

Uchwalona na posiedzeniu Sejmu 21 listopada br. ustawa o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz niektórych innych ustaw wprowadza szereg zmian o charakterze organizacyjnym, kompetencyjnym oraz redakcyjnym. Wynikają one z doświadczeń zebranych podczas dotychczasowego zarządzania i wdrażania Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, w szczególności z potrzeby dokładniejszego uregulowania następujących kwestii: utworzenia Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich, działań wdrażanych w ramach podejścia "Leader" oś czwarta priorytetowa, zasad wdrażania pomocy technicznej, nadzoru i kontroli oraz innych instrumentów zapewniających skuteczne i prawidłowe wdrażanie oraz zarządzanie programem.

Celem istnienia krajowej sieci jest wsparcie wdrażania i oceny polityki w zakresie rozwoju tych obszarów, identyfikacja, analiza, rozpowszechnianie, wymiana informacji i wiedzy w tym zakresie wśród wszystkich zainteresowanych partnerów na poziomie lokalnym, regionalnym, krajowym i wspólnotowym. Krajowa sieć zarówno w Polsce, jak i w innych krajach członkowskich ma być utworzona najpóźniej do 31 grudnia br. i będzie miała charakter otwarty.

Szereg zmian dotyczy osi czwartej "Leader", realizowanej w ramach programu rozwoju na lata 2007-2013. W pierwszej grupie zmian znalazło się doprecyzowanie zasad wyboru lokalnych grup działania do realizacji lokalnych strategii rozwoju. Dotyczy to również kontroli, którą prowadzić będzie minister rolnictwa i rozwoju wsi, jako instytucja zarządzająca programem.

Kolejne zmiany odnoszą się do zasad wprowadzania działania "Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju". Upraszczają one procedurę ogłaszania naboru wniosków i określają sposoby kontroli tak zwanych małych projektów. Dodatkowo doprecyzowano zasadę określania limitów środków na to działanie.

Nowelizacja obejmuje również doprecyzowanie zasad wdrażania pomocy technicznej, a więc finansowego wsparcia dla instytucji realizujących zadania, czyli przygotowanie, zarządzanie, monitoring, ocenę i kontrolę w ramach PROW 2007-2013.

Projektowana zmiana w ustawie o podatku rolnym jest związana z zakazem podwójnego finansowania operacji. Dotyczy to szczególnie zwolnień od podatku rolnego.

Kolejna zmiana, tym razem w ustawie o inspekcji weterynaryjnej, ma na celu upoważnienie powiatowych lekarzy weterynarii do wydawania zaświadczeń o spełnieniu warunków utrzymania zwierząt gospodarskich w zakresie niezbędnym do ubiegania się o pomoc finansową ze środków z europejskiego funduszu rolnego lub jej otrzymania.

U podstaw rozpatrywanej ustawy i uchwalonych do niej zmian leżą unijne regulacje, określone przede wszystkim w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1698/2005 z 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej zaproponowały jedną poprawkę, mającą na celu poprawienie odesłania.

Izba w wyniku głosowania (85 głosów za) poparła stanowisko komisji i wprowadziła tę zmianę do rozpatrywanej nowelizacji.

Do poprawki Senatu ustosunkuje się teraz Sejm.

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej w 150-lecie urodzin i w 100. rocznicę konsekracji biskupiej Antoniego Juliana Nowowiejskiego oddaje hołd jednemu z najwybitniejszych pasterzy Kościoła Katolickiego w międzywojennej Polsce, znanemu działaczowi społecznemu i mężowi stanu.

Błogosławiony Arcybiskup Antoni Julian Nowowiejski urodził się 11 lutego 1858 r. we wsi Lubienie pod Opatowem. W 1873 r. przeniósł się do Płocka, gdzie w 1874 r. wstąpił do seminarium duchownego. W 1878 r. został skierowany na studia teologiczne w Akademii Duchownej w Petersburgu, które ukończył w 1882 r. Święcenia kapłańskie przyjął w 1881 r. Był wykładowcą teologii w Seminarium Duchownym w Płocku, a w latach 1901-1908 pełnił funkcję rektora tej uczelni. Był ponadto wikariuszem generalnym i prepozytem kapituły katedralnej płockiej. 12 czerwca 1908 r. papież Pius X powołał go na Biskupa Płockiego.

Przez 33 lata kierował prastarą Diecezją Płocką, pełniąc jednocześnie odpowiedzialne funkcje w odradzającej się do bytu państwowego Ojczyźnie i w Episkopacie Polski. W 1917 r. Rada Regencyjna Królestwa Polskiego powołała go na członka Rady Stanu. Przez kilka lat był sekretarzem generalnym Episkopatu Królestwa Polskiego, a potem Metropolii Warszawskiej.

W 1925 r. został pierwszym w Polsce prezesem Związku Misyjnego Duchowieństwa, organizacji niezwykle zasłużonej dla krzewienia misji. W swej działalności pasterskiej i społecznej wiele troski poświęcił rodzinie, w której upatrywał fundament zdrowego organizmu państwa. Wskazywał na niezbędny w wychowaniu młodych pokoleń wspólny trud wychowawczy rodziców, szkoły i Kościoła. W czasach najazdu bolszewickiego trwał w swojej biskupiej siedzibie, organizował pomoc charytatywną, umacniał ducha księży i postawy patriotyczne ludności. W czasach pokoju budował gmachy Seminarium Duchownego w Płocku, odrestaurował Katedrę Płocką, otworzył pierwsze w Królestwie Polskim Muzeum Diecezjalne. Skutecznie wzywał księży do wznoszenia domów parafialnych, które stały się znaczącymi placówkami życia kulturalnego na północnym Mazowszu. Zasłynął rozległą twórczością naukową, jest autorem wielu znakomitych prac historycznych i teologicznych. Szczególnie znane dzieła to «Monografia historyczna Płocka», która do dziś stanowi bezcenne źródło wiedzy o mieście władców polskich Władysława Hermana i Bolesława Krzywoustego, oraz «Wykład liturgii Kościoła Katolickiego» pozostający do dziś najpoważniejszą publikacją dotyczącą liturgii katolickiej w języku polskim.

W 1930 roku Pius XI obdarzył go godnością Arcybiskupa Silneńskiego. W 1931 roku otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta. W tym samym roku Uniwersytet Warszawski nadał mu doktorat honoris causa. Swoje szlachetne życie zakończył 28 maja 1941 r. wskutek tortur, głodu i wyczerpania fizycznego w niemieckim obozie w Działdowie. Do dziś nie znane jest miejsce Jego pochówku.

Sługa Boży Jan Paweł II, beatyfikując 13 czerwca 1999 roku na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie 108 polskich męczenników «brunatnego totalitaryzmu», postawił na ich czele właśnie Arcybiskupa Antoniego Juliana Nowowiejskiego.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej uznaje życie i działalność błogosławionego Arcybiskupa Antoniego Juliana Nowowiejskiego za chlubny przykład heroizmu obywatela i kapłana, za wzór działacza społecznego, którego praca nad duchowością narodu, obroną jego godności w chwilach największych prób, dowodziła heroicznego umiłowania Boga i Ojczyzny. Senat oddaje hołd błogosławionemu Arcybiskupowi Antoniemu Julianowi Nowowiejskiemu, uznając, iż jest człowiekiem godnym najwyższego uznania i należnej czci. Stanowi wzór do naśladowania dla kolejnych pokoleń Polaków.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się do środowisk wychowawczo-oświatowych i naukowych z apelem o popularyzowanie wiedzy o postaci i zasługach tego wielkiego Polaka, Pasterza, Wychowawcy i Patrioty.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej z uznaniem odnosi się do inicjatywy władz kościelnych oraz władz samorządowych, aby uczcić pamięć Arcybiskupa Antoniego Juliana Nowowiejskiego poprzez utworzenie w Działdowie, w budynku obozowym, w którym Go więziono, hospicjum oraz zakładu leczniczo-opiekuńczego.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski»".

Projekt uchwały, wniesiony przez grupę senatorów, przedstawił sprawozdawca Komisji Ustawodawczej senator Leon Kieres.

Senator przypominał, że arcybiskup Józef Teofil Teodorowicz był senatorem Sejmu Ustawodawczego. Miał swój udział w konstruowaniu polskiej konstytucji z marca 1921 r. Był hierarchą Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego, ale przede wszystkim - jak zaznaczył senator L. Kieres - wielkim Polakiem. Choć nie zawsze to było mile widziane, upominał się o sprawę polską, o polską niepodległość, także w Watykanie, w Wiedniu. "Uczył patriotyzmu nie tylko z kościelnej ambony, ale także własną postawą, przykładem swoich cnót patriotycznych i obywatelskich w II Rzeczypospolitej. Nie bez powodu nie było sporów w zwaśnionych izbach polskiego parlamentu, kiedy dzień jego śmierci został ogłoszony dniem żałoby narodowej" - powiedział senator sprawozdawca. "Z krwi Ormianin, z wyboru Polak - dlatego jesteśmy zaszczyceni" - dodał senator po przedstawieniu projektu uchwały.

Senator Łukasz Abgarowicz przybliżył senatorom sylwetkę arcybiskupa J.T. Teodorowicza, który urodził się w 1864 r. na Pokuciu, w rodzinie szlacheckiej Ormian polskich. Po ukończeniu osiemnastu lat rozpoczął naukę prawa w Czerniowcach. Przeszedł wtedy głęboki kryzys wiary. W 1883 r. porzucił jednak studia prawnicze i wstąpił na Wydział Teologiczny we Lwowie. W 1887 r. ukończył go i przyjął święcenia kapłańskie. Najpierw krótko był wikariuszem we Lwowie, a następnie w Stanisławowie, potem administratorem w bardzo biednej parafii w Brzeżanach. Tam dał się poznać jako wspaniały organizator, a także jako wybitny kaznodzieja. Jego kazanie w setną rocznicę Konstytucji 3 maja zostało opublikowane drukiem i rozeszło się we wszystkich trzech zaborach.

W 1902 r. J.T. Teodorowicz objął arcybiskupstwo ormiańsko-katolickie we Lwowie, którego ordynariuszem był aż do śmierci w 1938 r. Jako duszpasterz i zwierzchnik diecezji doprowadził do odnowienia katedry lwowskiej, przywracając jej dawną świetność. Dbał również o powołania kapłańskie, a swą charyzmą przyciągał również nie-Ormian.

Arcybiskup J.T. Teodorowicz zyskał podziw współczesnych jako wielki społecznik. W Brzeżanach założył pierwszą szkołę dla analfabetów, takie szkoły zakładał później we Lwowie i w innych miejscach. Opiekował się również, już jako arcybiskup, bursą ormiańską we Lwowie, organizując jej finansowanie. Mogli tam mieszkać biedni chłopcy, nie tylko ormiańskiego, ale również grekokatolickiego i łacińskiego obrządku, w wieku 7-18 lat. Aby sfinansować bursę, organizował słynne później ormiańskie bale karnawałowe, które weszły do tradycji towarzyskiej i kulturalnej Lwowa. Ponadto w 1902 r. założył Kongregację Ziemianek w Kochawinie koło Lwowa, która między innymi miała pieczę nad dwiema szkołami dla dziewcząt.

We Lwowie założył wydawnictwo, Bractwo Wydawnicze Świętego Józefa, które wydawało dziennik "Ruch Katolicki", a następnie "Przedświt", a także rozmaite książki.

Zasłynął postawą patriotyczną i walką o sprawę polską, którą podejmował zarówno jako arcybiskup, jak i jako poseł wirylista do Sejmu Krajowego we Lwowie, a także w Izbie Panów w Wiedniu. Po rewolucji 1905 r. papież Pius X wystosował list pasterski, w którym obawiając się wpływów ideologii komunistycznej i socjalistycznej, zalecał posłuszeństwo wobec cara, co wywołało antypapieskie nastroje we wszystkich trzech zaborach. Wówczas to arcybiskup J.T. Teodorowicz pojechał do Rzymu i przekonał papieża, że to był błąd, przybliżył mu też sprawy polskie. Stało się to początkiem rozmów z Piusem X, co w 1906 r. zaowocowało powołaniem przedstawiciela polskiego przy Watykanie. Z rekomendacji arcybiskupa J.T. Teodorowicza został nim późniejszy biskup krakowski Sapieha. To był ewenement - kraj, którego nie było na mapie świata, miał swoje przedstawicielstwo dyplomatyczne w Watykanie.

Jako jedyny biskup galicyjski arcybiskup J.T. Teodorowicz poparł walkę uczniów polskich we Wrześni o język polski. Interweniował wówczas w Watykanie. W roku 1917 podniósł w Izbie Panów postulat niepodległości Polski, za co po raz pierwszy w dziejach tej izby skarcił go jej przewodniczący.

W 1919 r. został posłem do pierwszego Sejmu, już w wolnej Rzeczypospolitej. Kiedy podczas konstruowania konstytucji, nad którą pracował w ramach komisji konstytucyjnej, padła propozycja, żeby pięciu biskupów niejako z urzędu wchodziło w skład Sejmu, sprzeciwił się temu postulatowi, bo uważał, że demokracja jest najistotniejsza.

Wykazał się również wielką aktywnością w czasie walki Polski o Śląsk.

Arcybiskup J.T. Teodorowicz był najpierw posłem, a potem, w wolnej Polsce, senatorem pierwszej kadencji Senatu. Mandat złożył w 1923 r., na wyraźne życzenie Ojca Świętego.

Za swe życie i działania został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.

W wyniku głosowania Senat podjął uchwałę następującej treści:

"Senat Rzeczypospolitej Polski w 70. rocznicę śmierci Jego Ekscelencji Księdza Arcybiskupa Józefa Teofila Teodorowicza, ordynariusza lwowskiego obrządku ormiańskiego, posła i senatora Drugiej Rzeczypospolitej, wobec Jego wielkich zasług dla odrodzenia niepodległego państwa polskiego, wdzięczny za Jego świadectwo heroicznego patriotyzmu, pomny Jego roli kościelnego i narodowego autorytetu, uznając, że Jego postać uosabia najlepsze tradycje Rzeczypospolitej, pragnąc utrwalić Jego sławę wielkiego mówcy, wybitnego myśliciela i pisarza, honorując Jego ofiarną pracę na rzecz Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego, przypominając, że po Jego śmierci cała Rzeczpospolita okryła się żałobą, składa hołd najwybitniejszemu z polskich Ormian, gente Armenus, natione Polonus.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski»".

• ustawę o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.