W dniach 15 i 16 października 2008 r. odbyło się 19. posiedzenie Senatu. Obradom przewodniczyli marszałek Bogdan Borusewicz oraz wicemarszałkowie Krystyna Bochenek, Zbigniew Romaszewski i Marek Ziółkowski.

Porządek posiedzenia Izby obejmował:

• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz niektórych innych ustaw,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz ustawy o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Karcie Polaka,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Umowy między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu przez przewoźników lotniczych danych dotyczących przelotu pasażera (PNR) do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (DHS) (Umowa PNR z 2007 r.), sporządzonej w Brukseli dnia 23 lipca 2007 r. oraz w Waszyngtonie dnia 26 lipca 2007 r.,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, sporządzonego w Luksemburgu dnia 15 października 2007 r.,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Rzeczniku Praw Dziecka oraz ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe,
• informację Rzecznika Praw Dziecka o działalności za rok 2007 oraz uwagi o stanie przestrzegania praw dziecka,
• drugie czytanie projektu uchwały w sprawie uczczenia 30. rocznicy wyboru Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową,
• drugie czytanie projektu uchwały w 180. rocznicę urodzin Ojca Honorata Koźmińskiego,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o akcesji Republiki Albanii, sporządzonego w Brukseli dnia 9 lipca 2008 r.,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o akcesji Republiki Chorwacji, sporządzonego w Brukseli dnia 9 lipca 2008 r.,
• drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego,
• drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego,
• drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Służbie Celnej i ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu,
• drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw,
• drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego,
• stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" oraz ustawy o transporcie kolejowym,
• trzecie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym,
• trzecie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o transporcie drogowym,
• zmiany w składzie komisji senackich.

Senat wprowadził 12 poprawek do ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw. Rozpatrywana nowelizacja była projektem rządowym, została uchwalona przez Sejm 19 września br. Wprowadza ona obszerne zmiany w ustawie z 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach oraz nowelizuje 15 innych ustaw. Ustawa ma na celu dostosowanie polskiego prawa do przepisów Unii Europejskiej.

Mimo wielu zastrzeżeń,  które powstawały w Sejmie, ustawę przyjęto tam jednomyślnie.

W Senacie rozpatrywały ją Komisja Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Ich sprawozdania przedstawili Izbie odpowiednio wicemarszałek Zbigniew Romaszewski i senator Sławomir Sadowski.

Sprawozdawcy zwracali uwagę na rozległość omawianej materii. Wśród zmian wprowadzanych nowelizacją znalazły się między innymi: uregulowanie zasad przekraczania granicy RP przez cudzoziemców w ramach małego ruchu granicznego; dodanie przepisów dotyczących wzajemnego uznawania decyzji o wydalaniu obywateli państw trzecich, wydawanych przez państwa członkowskie UE; doprecyzowanie i uporządkowanie przepisów dotyczących wjazdu na terytorium RP oraz wydawania i unieważniania wiz jednolitych i krajowych, w tym również wiz jednolitych o ograniczonej ważności terytorialnej; rozszerzenie kręgu podmiotów, którym udziela się zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o cudzoziemców posiadających uprawnienie do wykonywania pracy na terytorium RP na zasadach określonych w aktach prawnych, wydanych przez organy powołane na mocy Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją. Na podstawie proponowanej regulacji wprowadzono także - w szczególnie uzasadnionych wypadkach - możliwość udzielania cudzoziemcom przebywającym nielegalnie na terytorium RP zezwoleń na zamieszkanie w Polsce na czas określony.

Nowelizacja ma także służyć usprawnieniu procedury doręczania pism osobom fizycznym w sprawach cudzoziemców poprzez umożliwienie ich doręczania w miejscu pracy adresata osobie upoważnionej przez pracodawcę.

W ustawie przewidziano również możliwość, w ramach prowadzonych postępowań dotyczących cudzoziemców, przeprowadzania wywiadów środowiskowych, ustalania miejsca pobytu członka rodziny cudzoziemca oraz osoby, z którą łączą cudzoziemca więzi rodzinne, sprawdzania lokalu za zgodą cudzoziemca przez funkcjonariuszy Straży Granicznej. Jej kompetencje zostały zwiększone o uprawnienia do kontroli legalności wykonywania pracy przez cudzoziemców, prowadzenia przez nich działalności gospodarczej i powierzenia im wykonywania pracy.

Wicemarszałek Z. Romaszewski w swoim wystąpieniu zaznaczył, że sposób konsultowania ustawy, oszacowania kosztów jej wprowadzenia w życie przynoszą zaszczyt instytucji, która to przygotowywała. W jego opinii, to jeden z lepiej przygotowanych projektów. Jego wątpliwości dotyczyły natomiast, jak to określił, widocznego w nowelizacji regresu praw człowieka, a także poziomu legislacyjnego. Zdaniem wicemarszałka Z. Romaszewskiego, to także ustawa niezwykle trudna do zrozumienia.

Reprezentujący stronę rządową podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Piotr Stachańczyk przyznał, że ustawa jest mało czytelna dla zainteresowanych. Jak podkreślił: "najpóźniej pod koniec przyszłego roku - bo chcielibyśmy, aby te prace były przeprowadzone możliwie jak najdokładniej - spotkacie się, państwo, mam nadzieję, z projektem nowelizacji, której podstawowym celem, bo pewnie nie jedynym, przecież Unia ciągle pracuje, będzie dostosowanie nie do prawa Unii, ale przede wszystkim do ludzi i do potrzeb tych, którzy ustawą są zainteresowani".

Omawiana nowelizacja budziła różne wątpliwości senatorów, zgłaszali także do niej poprawki w trakcie debaty.

W kolejnych głosowaniach Izba opowiedziała się za wprowadzeniem poprawek do ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw.

Jedna z senackich poprawek rozszerza zakres spraw przekazanych do uregulowania o konieczność określenia miejsca i czasu przeprowadzania wywiadu środowiskowego przez funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz wskazania dokumentów upoważniających do sprawdzenia lokalu cudzoziemca. Izba uznała, że umożliwi to skuteczniejszą realizację przepisów ustawowych.

Inna z przyjętych zmian przewiduje, aby podstawą do odmowy wydania przepustki cudzoziemcowi będącemu członkiem załogi statku morskiego przybywającemu do polskiego portu morskiego oraz unieważnienia tej przepustki mogły być względy zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa, ochrony bezpieczeństwa i porządku.

Senatorowie zaproponowali także wprowadzenie nowego typu wizy, tzw. wizy studenckiej. Jak napisano w uzasadnieniu uchwały, pozwoli to na łatwiejszą obserwację migracji studentów będących cudzoziemcami oraz gromadzenie danych statystycznych w tym zakresie.

Inna senacka poprawka zmierza do skorelowania treści przepisu wskazującego przesłanki legalnego wjazdu na terytorium RP z przepisem wskazującym podstawy odmowy wjazdu. Kolejna polega na skonkretyzowaniu przesłanki uzasadniającej odmowę wydania cudzoziemcowi wizy krajowej.

W kolejnej swojej poprawce Izba odniosła się do przepisu wskazującego dwa różne terminy: 30- i 7-dniowy, w których przez zobowiązane do tego podmioty mają być przekazywane informacje o tym, czy wjazd i pobyt cudzoziemca na terytorium RP stanowi zagrożenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa. Senat uznał, iż możliwość przedłużenia terminu powinna dotyczyć tylko tych informacji, na których przekazanie ustawa przewiduje 30 dni.

Senat zaproponował także, aby w ustawie o Karcie Polaka uwzględnić nowy rodzaj wizy, która będzie wydawana posiadaczom Karty Polaka: wizę krajową. Służyłaby ona korzystaniu z uprawnień wynikających z posiadania Karty Polaka.

Izba przyjęła także grupę poprawek służących uzupełnieniu rozwiązań prawnych przyjętych w niniejszej ustawie bądź ich uściśleniu. Pozostałe poprawki senackie mają charakter legislacyjny, techniczno-legislacyjny i językowy.

Ustawa o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw trafi ponownie do Sejmu.

Rozpatrywaną nowelizację Sejm uchwalił 19 września br. Jej zasadniczym celem jest implementacja do polskiego porządku prawnego czterech decyzji ramowych Rady. Senat zdecydował o wprowadzeniu 5 poprawek do ustawy.

Najważniejsza z nich polega na skreśleniu przepisu art. 202 § 2a kodeksu karnego, który penalizuje czyny polegające na prezentowaniu małoletniemu w wieku poniżej lat 15 treści pornograficznych, zawierających wytworzone lub przetworzone wizerunki małoletnich, oraz ich rozpowszechnianiu w sposób umożliwiający małoletniemu poniżej lat 15 zapoznanie się z nimi.

Senat stwierdził, że reguluje to już przepis art. 202 § 2, penalizuje bowiem te same czyny. Jedyną różnicę stanowi specyfika prezentowanej lub rozpowszechnianej treści pornograficznej, a więc wytworzone lub przetworzone wizerunki małoletniego uczestniczącego w czynności seksualnej.

Senatorowie w trakcie debaty wyrazili przekonanie, że odpowiednia wykładnia, rozszerzająca pojęcie "treść pornograficzna", tak aby obejmowało ono swym zakresem także treści pornograficzne przedstawiające wytworzone lub przetworzone wizerunki małoletniego uczestniczącego w czynności seksualnej, pozwala uznać wprowadzenie art. 202 § 2a za zbędne.

W uzasadnieniu uchwały napisano też, że Senat uznał, iż "przepisy proceduralne winny w bardziej widoczny sposób odzwierciedlać troskę ustawodawcy uwzględniającego stanowisko i interes pokrzywdzonego w postępowaniu karnym". Kolejna zmiana wprowadzona przez Senat ma zatem na celu przyznanie pokrzywdzonemu lub innej osobie, na której rzecz orzeczono środek karny o charakterze pieniężnym, prawa do uczestniczenia w posiedzeniu, na którym sąd polski rozpoznaje sprawę wystąpienia do właściwego sądu lub innego organu innego państwa, gdy istnieje konieczność wykonania orzeczenia za granicą.

Poprawki Senatu rozpatrzy teraz Sejm.

Senat uchwalił poprawkę do ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Dzięki nowelizacji zostanie ograniczone powoływanie do czynnej służby wojskowej osób o obniżonych predyspozycjach psychofizycznych, uzależnionych od alkoholu, narkotyków oraz innych środków odurzających lub psychotropowych. Propozycje nowych rozwiązań prawnych mają na celu udoskonalenie systemu uzupełniania sił zbrojnych RP i zwiększenia skuteczności identyfikacji przez komisje lekarskie osób posiadających takie predyspozycje lub uzależnienia.

Nowelizacja zakłada ponadto wprowadzenie rozwiązań w zakresie pomocy dla rannych i poszkodowanych żołnierzy oraz rodzin żołnierzy zaginionych podczas wykonywania zadań służbowych lub tych, którzy ponieśli śmierć.

Nowe przepisy przewidują także możliwość finansowania przez budżet państwa pomocy prawnej dla żołnierzy zawodowych i niezawodowych, którzy w związku z czynami popełnionymi podczas bezpośredniego wykonywania zadań służbowych znaleźli się w sytuacji zagrożenia odpowiedzialnością karną.

Rozwiązania zawarte w nowelizacji są ważne dla sił zbrojnych funkcjonujących w obecnej sytuacji - nadal jest obowiązkowa służba wojskowa, a jednocześnie następuje proces uzawodowienia armii, zmierzający do ukształtowania jej profesjonalnej struktury. Docelowo służbę wojskową pełnić będą wyłącznie żołnierze zawodowi oraz żołnierze ochotniczej służby kontraktowej, wszyscy żołnierze nadterminowi z mocy przepisów prawa staną się żołnierzami służby kontraktowej.

Rozpatrująca ustawę Komisja Obrony Narodowej wniosła o przyjęcie do niej jednej poprawki, wprowadzającej sankcję karną za niestawienie się osoby zobowiązanej do wojskowej pracowni psychologicznej. Izba przyjęła ustawę o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych z tą poprawką.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu podjętej uchwały, Senat zwrócił uwagę na to, że przepisy zawarte w ustawie nie stanowią, jakie konsekwencje w związku z niestawieniem się w wojskowej pracowni psychologicznej poniesie osoba zobowiązana. Zdaniem Senatu, nie ma istotnej mocy wiążącej taki obowiązek, który nie jest obwarowany żadną sankcją. Przedłożona poprawka stanowi zatem propozycję rozwiązania tej kwestii.

Ustawa trafi teraz do Sejmu.

Senat wprowadził 8 poprawek do nowelizacji ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Nowelizacja zaproponowana przez rząd reguluje szereg kwestii dotyczących pomocy udzielanej w związku z chorobą, inwalidztwem, zaginięciem albo śmiercią żołnierza. Ma poprawić zabezpieczenie socjalne żołnierzy i ich rodzin. Pomoc będzie skierowana do żołnierzy, byłych żołnierzy oraz do członków ich rodzin.

W myśl dotychczasowych przepisów dwaj ranni w tym samym miejscu i czasie żołnierze, z których jeden jest żołnierzem zawodowym, a drugi nadterminowym, mają różne uprawnienia. Żołnierzy nadterminowych traktuje się bowiem jak tych, którzy przedłużyli służbę zasadniczą. Dziś żołnierze zawodowi i nadterminowi mają różny status.

Nowelizacja przewiduje wprowadzenie zasady, że w razie śmierci lub zaginięcia żołnierzy służby nadterminowej ich rodzinom przysługują świadczenia, określone w ustawie o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej.

Zgodnie z nowelizacją, minister obrony będzie mógł przyznawać zapomogi żołnierzom zwolnionym z czynnej służby wojskowej ze względu na poniesiony uszczerbek na zdrowiu, doznany w czasie pełnienia służby, a także rodzinom zabitych lub zaginionych.

Pomoc w przystosowaniu się do nowej sytuacji, tzw. pomoc rekonwersyjna, ma przysługiwać nie tylko żołnierzom ze względów zdrowotnych zmuszonym odejść do cywila, ale także członkom rodzin żołnierzy, którzy zaginęli lub ponieśli śmierć.

Żołnierzom, wobec których toczą się postępowania karne, ma przysługiwać zwrot kosztów pomocy prawnej, jeżeli postępowanie zakończy się uniewinnieniem lub umorzeniem.

Podczas posiedzenia plenarnego sprawozdawcy komisji: Rodziny i Polityki Społecznej oraz Obrony Narodowej, senatorowie Mieczysław Augustyn i Andrzej Owczarek omówili przebieg prac nad ustawą w komisjach i w ich imieniu zarekomendowali Izbie szereg poprawek. Mniejszość Komisji Obrony Narodowej, reprezentowana przez senatora Henryka Górskiego, zgłosiła swoje propozycje zmian.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Czesław Piątas podtrzymał stanowisko resortu, zawarte w projekcie.

W uzasadnieniu uchwały Izby, podjętej jednomyślnie, 83 głosami, napisano m.in., że w wypadku małoletnich dzieci zaginionego lub zmarłego żołnierza prawo do pomocy rekonwersyjnej przyznane na dwa lata "wydaje się iluzoryczne i możliwe do wykonania w znacznie ograniczonym wymiarze". Stąd propozycja Senatu, by pomoc przyznawana rodzinie zaginionego lub zmarłego żołnierza przysługiwała bezterminowo.

Z kolei uznając potrzebę wsparcia i zrozumienie dla trudnej sytuacji rodzin żołnierzy, którzy ponieśli śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, Senat zadecydował, że pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki będzie obejmowała dzieci uczące się i studiujące do ukończenia przez nie 25. roku życia.

Ustawą ponownie zajmie się Sejm.

Senat wprowadził poprawki do ustawy o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz niektórych innych ustaw

Zmiany uchwalone w nowelizacji mają głównie na celu wdrożenie do prawa polskiego przepisów unijnych. Na szczególną uwagę zasługuje wprowadzenie pojęcia artykułu rolno-spożywczego zafałszowanego. Ułatwia to walkę z nieuczciwymi producentami, handlowcami, którzy wprowadzają konsumentów w błąd, oferując produkty inne niż sugeruje to nazwa, wygląd, oznakowanie czy pochodzenie.

Kolejna zmiana służy zapewnieniu spójności przepisów i pojęć ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych z przepisami i pojęciami ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz poprawienie i uzupełnienie wymagań dotyczących oznakowania środków spożywczych.

Kolejna regulacja, związana z dostosowaniem do regulacji wspólnotowych, wskazuje, iż artykuły rolno-spożywcze przywożone z krajów członkowskich Unii Europejskiej i tych należących do Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są wyłączone z obowiązku poddawania kontroli jakości handlowej. Inny przepis nakazuje zaś przeprowadzanie przez inspekcję jakości handlowej kontroli produktów przywożonych z krajów trzecich.

Wśród nowych uregulowań znalazło się rozszerzenie zakresu nadzoru Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych o kontrolę mięsa bydła w wieku do dwunastu miesięcy.

Nowelizacja umożliwiła też wydawanie decyzji dotyczących dalszego postępowania z artykułami, co do których stwierdzono nieprawidłowości przed zakończeniem kontroli, podanie do publicznej wiadomości informacji zawartych w decyzji z przeprowadzonej kontroli, a także określiła właściwość miejscową organu kontrolującego.

W projekcie przewidziano też wiele zmian przepisów karnych, porządkujących i uaktualniających sprawy sankcji za nieprawidłowy obrót artykułami rolno-spożywczymi.

Zmiany w ustawie o jakości handlowej spowodowały konieczność ich wprowadzenia do ustawy o Inspekcji Handlowej, która sprawuje nadzór nad jakością artykułów w obrocie detalicznym. Polegają one między innymi na umożliwieniu wojewódzkiemu inspektorowi wydawania - w drodze decyzji - nakazów wycofania z obrotu lub wstrzymania wprowadzenia do obrotu całej partii zafałszowanych artykułów rolno-spożywczych oraz podania tej decyzji do publicznej wiadomości.

Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz niektórych innych ustaw 9 października br. Zaproponowała do niej cztery poprawki, które przedstawił Izbie i rekomendował senator Przemysław Błaszczyk. Głównym celem proponowanych zmian jest polepszenie systemu kontroli jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych i zwiększenie poziomu ochrony konsumentów.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak wyraził nadzieję, że rozpatrywana ustawa będzie skutecznie zwalczała nieuczciwą konkurencję.

W głosowaniu nad uchwałą senatorowie jednomyślnie, 84 głosami, opowiedzieli się za przyjęciem nowelizacji z 10 poprawkami.

Wprowadzając poprawki, Senat pragnął m.in. jednoznacznie wskazać, artykuły rolno-spożywcze przywożone z jakich państw muszą być poddane kontroli jakości handlowej.

Uzupełniono też, przyjęte przez Sejm, regulacje dotyczące nadzoru sprawowanego przez Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w odniesieniu do jaj.

Przyjmując poprawki wprowadzające bezwzględny obowiązek podawania do publicznej wiadomości informacji zawartych w decyzjach dotyczących kontroli jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, Senat pragnął wyeliminować uznaniowość organu kontroli w tej kwestii. Jak podkreślono jednak w uzasadnieniu uchwały, wprowadzenie takiego rozwiązania wymagało ograniczenia zakresu publikowanych informacji. Zdaniem Izby, obowiązek publikowania powinien dotyczyć jedynie uchybień o największym stopniu szkodliwości, tj. dotyczących zafałszowania wprowadzanych na rynek artykułów rolno-spożywczych.

Pozostałe poprawki Senatu wynikały z konieczności doprecyzowania przepisów.

Nowelizacja wróci teraz do Sejmu.

Senat zdecydował o wprowadzeniu 4 poprawek do rozpatrywanej nowelizacji, która była projektem rządowym. Zaproponowała je rozpatrująca nowelizację Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska, której stanowisko przedstawił senator Andrzej Grzyb. Poprawki zmierzały do doprecyzowania i uzyskania spójności ustaw. Senat m.in. przeredagował przepisy, stosując odpowiednią dla instytucji prawnej, której one dotyczą, terminologię. Postępowanie w sprawie rejestracji nie dotyczy uzasadnionego interesu osoby, która może wnieść zastrzeżenie do wniosku o rejestrację, ale przede wszystkim interesu prawnego podmiotu ubiegającego się o rejestrację produktu. Zastrzeżenie do wniosku o rejestrację może złożyć podmiot, którego interes prawny i faktyczny może być w związku z tym postępowaniem naruszony.

Nowelizacja przyjęta przez Sejm ma głównie na celu dostosowanie obowiązującej ustawy do przepisów unijnych. Większość ustaleń dotyczy odesłań i zmiany terminologii; pojęcie "świadectwo specyficznego charakteru" zostało zastąpione pojęciem "gwarantowana tradycyjna specjalność".

Wprowadzono m.in. nową regulację, umożliwiającą ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych wydanie podmiotowi, który złożył zastrzeżenie do wniosku o rejestrację nazwy jako chronionej, zezwolenia na używanie jej w okresie dostosowawczym, pod warunkiem że podmiot ten wprowadzał do obrotu produkty zgodnie z prawem, nieprzerwanie używając danej nazwy co najmniej przez pięć lat.

Zgodnie z rozpatrywaną ustawą, główny inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych ma być wyłącznym organem nadzorującym podmioty odpowiedzialne za przeprowadzanie kontroli zgodności procesu produkcji ze specyfikacją. Za tę kontrolę mają odpowiadać jednostki certyfikujące i wojewódzcy inspektorzy jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Nowelizacja upoważnia również ministra właściwego do spraw rynków rolnych do określenia w drodze rozporządzenia wzoru świadectwa jakości. Będzie ono potwierdzało zgodność procesu produkcji produktów rolnych i środków spożywczych ze specyfikacją.

Rządowy projekt wprowadza także obowiązek dołączania do wniosku o wpis na listę produktów tradycyjnych streszczenia najważniejszych informacji dotyczących produktu. Stanie się ono podstawą do zamieszczenia informacji na temat produktów wpisanych na listę na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra.

Nowelizacja w kształcie zaproponowanym przez Senat trafi ponownie do Sejmu.

Senat zdecydował o wprowadzeniu trzech poprawek do ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz ustawy o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.

Dwie z wprowadzonych poprawek mają charakter precyzujący, ponieważ uwzględniają relacje między przepisami, z których jeden formułuje zasadę, a drugi - wyjątek od niej.

Trzecia poprawka uściśla normę wskazującą podmiot obowiązany do ponoszenia kosztów unieszkodliwienia lub znakowania nieznakowanych plastycznych materiałów wybuchowych. Rozwiązanie zaproponowane przez Izbę przewiduje, że koszty te będą ponosić albo służby mundurowe, albo podmioty prowadzące działalność gospodarczą - w zależności od tego, w czyim posiadaniu znajdują się materiały wybuchowe.

Rozpatrywana ustawa ma na celu wykonanie przepisów Konwencji w sprawie znakowania plastycznych materiałów wybuchowych w celu ich wykrywania, podpisanej w Montrealu dnia 1 marca 1991 roku.

Do propozycji Senatu ustosunkuje się teraz Sejm.

Senat wprowadził dwie poprawki o charakterze porządkującym do nowelizacji ustawy o Karcie Polaka.

Ustawa, przyjęta 3 października br. przez Sejm, wprowadza trzy zasadnicze zmiany. Po pierwsze, osoby zainteresowane otrzymaniem Karty Polaka będą mogły udowodnić prawo do jej posiadania na podstawie własnych dokumentów (np. metryki urodzenia). Obecnie, aby wykazać polskie pochodzenie, wnioskodawca musi przedłożyć dokumenty stwierdzające pochodzenie swoich przodków.

Nowelizacja umożliwi też przyznawanie Karty Polaka tzw. bezpaństwowcom polskiego pochodzenia w tych państwach, które powstały w wyniku rozpadu Związku Radzieckiego i w których Polacy mogą się ubiegać o jej uzyskanie. Są to: Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Estonia, Gruzja, Kazachstan, Kirgizja, Litwa, Łotwa, Mołdawia, Federacja Rosyjska, Tadżykistan, Turkmenistan, Ukraina i Uzbeskistan. Tamtejsze ustawodawstwo przewiduje status bezpaństwowca, tj. osoby tam mieszkającej, ale pozbawionej pewnych praw. Obecnie ustawa stwierdza, iż Kartę Polaka mogą otrzymać jedynie obywatele państw powstałych po rozpadzie ZSRR.

Trzecia kwestia uregulowana w ustawie ma wymiar praktyczny, chodzi o wprowadzenie okresu ważności Karty Polaka. Pozostaje zasada, że wydaje się ją na 10 lat, ale osoby, które ukończyły 65 lat, a będą się ubiegać o Kartę Polaka, otrzymają ją bezterminowo.

Izba zdecydowała o wprowadzeniu dwóch poprawek do nowelizacji. Pierwsza z nich uzupełnia o status bezpaństwowca przepis dotyczący zakresu danych zawartych w rejestrze złożonych wniosków o przyznanie Karty Polaka, decyzji wydanych w tych sprawach oraz przyznanych i unieważnionych Kart Polaka, a w konsekwencji - także w centralnym rejestrze przyznanych oraz unieważnionych Kart Polaka.

Poprawka druga zobowiązuje konsula do wydania Karty Polaka z terminem ważności na czas nieoznaczony - na wniosek posiadacza karty przyznanej w okresie od dnia wejścia w życie ustawy o Karcie Polaka do dnia wejścia w życie nowelizacji - osobie, która w dniu przyznania miała ukończone 65 lat. Jak napisano w uzasadnieniu senackiej uchwały, wejście w życie art. 2 nowelizacji spowoduje niezgodność terminu określonego w Karcie Polaka ze stanem prawnym wynikającym z tego przepisu. Dlatego należy umożliwić usunięcie tej niezgodności.

Teraz do propozycji Senatu odniesie się Sejm.

Znowelizowana ustawa określa kryteria, jakie powinien spełniać kandydat na rzecznika praw dziecka: m.in. musi mieć co najmniej pięcioletnie doświadczenie w pracy z dziećmi, nie może należeć do żadnej partii politycznej ani zajmować żadnego innego stanowiska z wyjątkiem profesora szkoły wyższej. Nowelizacja wprowadza również obowiązek podejmowania działań przez rzecznika na wniosek obywateli lub organizacji. Według wcześniejszych przepisów interweniował on z własnej inicjatywy.

Wzmocniono też pozycję rzecznika wobec instytucji, do których się zwraca. Może występować do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej, a także wnosić o zastosowanie sankcji wobec osób naruszających prawa dziecka.

Wprowadzone przepisy nakładają na instytucje, do których zwraca się rzecznik, obowiązek szybkiej (do 30 dni) reakcji na jego wystąpienia, współdziałania przez udostępnianie odpowiednich dokumentów, udzielanie informacji itp. W myśl nowych uregulowań, zyskuje on także możliwość zaskarżenia podjętych przez te instytucje działań, jeśli uzna je za niewłaściwe.

W sejmowej nowelizacji wzmocniono też rolę interwencyjną RPD, umożliwiając wnikliwe badanie interesujących go spraw i zapewniając dostęp do wszelkich dokumentów. Rzecznik ma też prawo nie ujawniać danych osoby, od której uzyskał informacje.

Nowelizacja zezwala również rzecznikowi na inicjowanie postępowania w sprawach karnych, administracyjnych i cywilnych oraz uczestniczenie w nich na prawach oskarżyciela.

Zgodnie z przepisami uchwalonymi przez Sejm, zostanie wzmocniona ochrona pracownicza rzecznika, gdy przestanie on pełnić urząd - przez dwa lata zmiana warunków pracy lub płacy może nastąpić tylko za zgodą Prezydium Sejmu.

W nowelizacji przewidziano również powoływanie zastępcy rzecznika praw dziecka.

Senat zdecydował o wprowadzeniu 10 poprawek do rozpatrywanej nowelizacji. Rozszerzają one uprawnienia rzecznika praw dziecka analogicznie do tych przysługujących rzecznikowi praw obywatelskich, uwzględniając konstytucyjne uregulowania obu urzędów. Poprawki Izby dotyczą trzech kwestii - przyznania rzecznikowi praw dziecka prawa do udziału w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym, występowania do Sądu Najwyższego o wyjaśnienie przepisów budzących wątpliwości w praktyce lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie oraz wnoszenia kasacji albo skargi kasacyjnej od prawomocnego orzeczenia. "Korzystanie z powyższych uprawnień wzmocni pozycję urzędu rzecznika praw dziecka oraz zwiększy skuteczność podejmowanych przez niego działań" - napisano w uzasadnieniu podjętej uchwały.

Do poprawek senackich ustosunkuje się teraz Sejm.

Wypełniając ustawowy obowiązek rzecznika praw dziecka, wynikający z art. 12 ustawy o rzeczniku praw dziecka, Marek Michalak, który objął ten urząd w lipcu br., przedstawił Izbie informację o działalności za rok 2007 oraz uwagi o stanie przestrzegania praw dziecka.

Przemoc w rodzinie, niewystarczające środki finansowe na edukację, brak odpowiedniej ochrony prawnej oraz opieki medycznej dla niepełnosprawnych - to główne problemy zgłaszane rzecznikowi praw dziecka w 2007 r. W ub.r. jego biuro zajęło się 7981 sprawami. Najwięcej z nich (42,9%) stanowiły problemy związane z prawem do wychowania w rodzinie, prawem do ochrony przed przemocą (16,7%), prawem do nauki (13,5%) i prawem do godziwych warunków socjalnych (10,5%).

Ponad połowę (55,3%) spraw zgłoszono telefonicznie, 31,2% - na piśmie bądź podjęto z inicjatywy rzecznika, a pozostałe 7,5% przedstawiono w czasie wizyt w jego biurze.

Jeśli chodzi o uwagi dotyczące stanu przestrzegania praw dziecka w aspekcie prawa do życia i ochrony zdrowia, to rzecznik uznał za niezbędne: stworzenie ram prawnych pozwalających określić i zbudować system monitorowania stanu zdrowia dzieci i młodzieży do lat 18; zniesienie ograniczeń w dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej, a w szczególności wyeliminowanie wprowadzonych przez Narodowy Fundusz Zdrowia tak zwanych limitów na usługi medyczne dotyczące dzieci; zapewnienie dzieciom najnowocześniejszych i najbardziej skutecznych metod leczenia; podjęcie działań na rzecz promocji zdrowia; konsekwentne promowanie zdrowego stylu życia; uświadamianie skutków zachowań ryzykownych - palenia papierosów, spożywania alkoholu, środków odurzających.

W zakresie prawa do wychowania w rodzinie rzecznik praw dziecka wystąpił do sejmowej Komisji Rodziny i Praw Kobiet w sprawie zwiększenia pomocy finansowej dla rodzin zastępczych. Minister pracy i polityki społecznej wprowadził nowe stawki świadczeń dla zawodowych rodzin zastępczych, zwiększając niektóre świadczenia prawie dwukrotnie. Rzecznik interweniował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w sprawie ograniczenia praw rodzicielskich polskim rodzicom przebywającym za granicą. W tej kategorii ogółem rozpatrzono 3422 sprawy indywidualne.

W wyniku wystąpienia rzecznika zawarty w ustawie o świadczeniach rodzinnych termin na złożenie wniosku o zapomogę z tytułu urodzenia się dziecka został wydłużony z 3 do 12 miesięcy. Daje to możliwość skorzystania z zapomogi rodzicom dziecka przysposobionego. Rzecznik apelował o poprawienie współpracy i koordynacji pomiędzy instytucjami zajmującymi się pomocą społeczną w gminie i powiecie.

W wystąpieniach związanych z prawem dzieci do nauki rzecznik zwrócił uwagę na brak jednolitych kryteriów punktowania osiągnięć uczniów, co dyskryminowało niektórych w procesie rekrutacji do szkół.

Niezbędnym warunkiem ochrony dzieci przed przemocą jest dobre prawo. Rzecznik zwrócił uwagę na nieskuteczność uregulowań prawnych bądź ich brak w wielu istotnych obszarach, na przykład brak przepisów stanowiących skuteczną ochronę dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym z użyciem nowych technologii, chodzi o tak zwaną cyberprzestępczość czy cyberseks.

W zakresie praw dzieci niepełnosprawnych rzecznik sformułował szereg uwag, dostrzegając konieczność podjęcia wielu działań, m.in. upowszechniania wiedzy na temat praw dzieci niepełnosprawnych, w tym obowiązków instytucji publicznych do aktywnej, wyprzedzającej pomocy dzieciom dotkniętym schorzeniami; wspierania wszelkich starań mających na celu likwidację barier architektonicznych; wprowadzenia do programów studiów medycznych i pedagogicznych zajęć dotyczących niepełnosprawności, postrzegania spraw z pozycji niepełnosprawnego i jego rodziny, cierpienia.

W zakresie prawa dzieci do ochrony przed przemocą ogółem zajęto się 1337 sprawami.

Projekt został wniesiony przez grupę senatorów. Izba podjęła uchwałę w sprawie uczczenia 30. rocznicy wyboru Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową jednomyślnie, 76 głosami:

"Mija 30 lat od chwili, w której radosne Habemus Papam oznajmiło światu wybór Kardynała z Krakowa Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową i początek pontyfikatu Sługi Bożego Papieża Jana Pawła II, pontyfikatu, który zmienił oblicze ziemi, «tej ziemi». Znaczenie tego pontyfikatu podkreślają doskonale słowa André Frossarda: «Dowiedzieliśmy się, że przyszedł z Polski, ale ja odnoszę wrażenie, że przyszedł wprost z Galilei, krok w krok za Apostołem Piotrem».

Otrzymaliśmy wyjątkowy dar, dar życia w tych samych czasach, w których żył Jan Paweł II, dar słuchania Jego słów i czerpania z Jego nauk. Otrzymaliśmy Papieża, który był prawdziwie człowiekiem wiary, nadziei i miłości. Człowieka, który wskazywał całemu światu, jak czynić życie bardziej ludzkim.

U podstaw Jego nauczania znajdowało się zawsze wielkie umiłowanie człowieka, podkreślanie jego niezbywalnej godności i wynikających z tego praw osoby ludzkiej. Powtarzał nam, że jedynie na fundamencie prawdy i wolności, cywilizacji miłości, obrony godności każdego człowieka i każdego życia może istnieć trwały pokój wewnętrzny i zewnętrzny. Przypominał, że w świecie, w którym ludzie stają się coraz bardziej od siebie zależni, ludzkość powinna stawać się coraz bardziej wspólnotą.

Pokazał nam, jak można budować wspólnotę, nie wyrzekając się własnej wiary, miłości do własnego narodu, nie rezygnując z obrony własnego systemu wartości, a jednocześnie obdarzając szacunkiem wyznawców innych religii, przedstawicieli innych narodów i kultur.

Uczył nas, że żadna wspólnota nie może przetrwać bez prawdziwej solidarności. Pamiętamy jego słowa: «Solidarność to znaczy: jeden i drugi, a skoro brzemię, to brzemię niesione razem, we wspólnocie. Nie może być walka silniejsza niż solidarność».

Zwracając się do nas, polityków, na których ciąży szczególna odpowiedzialność za wolność i niepodległość Ojczyzny, upominał, że jedynym celem naszych działań powinno być dobro człowieka i dobro wspólne, a nie grupowe czy indywidualne korzyści. Przypominał zasady, na jakich powinno się opierać odrodzone niepodległe państwo polskie. Przenikliwy Papież z «dalekiego kraju» przestrzegał wolnego człowieka przed zastępowaniem cywilizacji miłości konsumpcyjną cywilizacją śmierci. Niezapomniane są jego słowa, że demokracja sprowadzona do reguły rządów większości może się zamienić w jawny lub ukryty totalitaryzm.

Postawie Sługi Bożego Papieża Jana Pawła II zawdzięczamy w ogromnej mierze upadek muru dzielącego Europę i powrót Polski do rodziny wolnych narodów zjednoczonej Europy. To w Parlamencie niepodległej Polski w czerwcu 1999 roku powiedział: «Wydarzenia w Polsce sprzed dziesięciu lat stworzyły historyczną szansę, by kontynent europejski, porzuciwszy ostatecznie ideologiczne bariery, odnalazł drogę ku jedności. Mówiłem o tym wielokrotnie, rozwijając metaforę «dwóch płuc», którymi winna oddychać Europa, zespalając w sobie tradycje Wschodu i Zachodu».

Senat Rzeczypospolitej Polskiej oddaje hołd wielkiemu Polakowi, Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II oraz wyraża wdzięczność za świadectwo życia i wartości, które przekazał w swoim nauczaniu.

Pamiętając, że dalsza realizacja tego przesłania ciągle przed nami, wyrażamy nadzieję, że spełnią się prośby wiernych - Santo subito - ponawiane od dnia Jego odejścia do domu Ojca i Sługa Boży Papież Jan Paweł II zostanie wkrótce wyniesiony na ołtarze".

Na sali posiedzeń obecni byli: arcybiskup Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce, biskup Andrzej Dziuba, biskup Antoni Dydycz, a także ojciec Sławomir Siczek, prowincjał Warszawskiej Prowincji Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów, ojciec Jacek Waligóra, prowincjał Krakowskiej Prowincji Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Oni również byli świadkami podjęcia przez Senat uchwały w sprawie uczczenia o. Honorata Koźmińskiego.

Senator Piotr Ł.J. Andrzejewski - w imieniu Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu - przedstawił projekt uchwały. Poinformował też, że postanowiły one zaproponować Senatowi zmianę tytułu uchwały.

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej w 20. rocznicę beatyfikacji Ojca Honorata Koźmińskiego i 180. rocznicę Jego urodzin oddaje Mu hołd jako wybitnemu kapłanowi patriocie, wielkiemu reformatorowi życia społecznego i religijnego przełomu XIX i XX wieku" - napisano w uchwale.

Ojciec H. Koźmiński urodził się 16 października 1829 r. w Białej Podlaskiej. Do kapucynów wstąpił w 1848 r. w Lubartowie, w 1852 r. przyjął święcenia kapłańskie. Jego postawa wobec władz carskich, jako gwardiana klasztoru warszawskiego, a później generalnego komisarza prowincji, była pełna godności i patriotyzmu. Po powstaniu styczniowym, gdy w zaborze rosyjskim zakazano działalności zakonów, o. H. Koźmiński założył wiele zgromadzeń ukrytych, zarówno męskich, jak i żeńskich, opartych na regule trzeciego zakonu św. Franciszka, które obok służby Bogu wspierały idee patriotyczne oraz dążenia niepodległościowe.

Nie doczekał odzyskania przez Polskę niepodległości; zmarł 16 grudnia 1916 r. w Nowym Mieście nad Pilicą, wśród współbraci kapucynów.

Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił Go błogosławionym 16 października 1988 r., w 10. rocznicę swego pontyfikatu.

"Wierny przekonaniu, iż «tu Opatrzność Boża nas postawiła, tu pracować będziemy», mimo carskich represji Ojciec Honorat Koźmiński zjednoczył wokół swoich działań patriotycznych, charytatywnych i religijnych tysiące osób, wskazując im najważniejsze pola pracy: kształcenie młodzieży, wychowanie dzieci, służbę chorym, opiekę nad ubogimi, wyzyskiwanymi i odrzuconymi, podnoszenie poziomu kulturalnego uwłaszczonego ludu wiejskiego. Był wybitnym wykładowcą teologii, kaznodzieją, spowiednikiem oraz działaczem społecznym - poświęcając się w tym pracy nad trzeźwością narodu - zwracał się również do współczesnych w licznych publikacjach o tematyce religijnej i społecznej" - głosi uchwała Senatu.

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej uznaje błogosławionego Ojca Honorata Koźmińskiego za godny naśladowania wzór Polaka oddanego sprawom Ojczyzny, wzór działacza społecznego, którego nie zniechęciły skrajnie trudne warunki, poświęcającego się obronie godności Polaków w zniewolonym kraju. Senat oddaje hołd Jego postawie moralnej, wierności wartościom oraz oddaniu Ojczyźnie, która, według słów samego Koźmińskiego, wymaga ciągłej pracy i troski.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się do środowisk wychowawczo-oświatowych i naukowych z apelem o popularyzowanie wiedzy o postaci i zasługach Ojca Honorata Koźmińskiego" - napisano.

Senat podjął uchwałę o tytule zaproponowanym przez Komisję Ustawodawczą oraz Komisję Kultury i Środków Przekazu jednomyślnie, 76 głosami.

Projekt ustawy wniosła Komisja Ustawodawcza, rozpatrująca go wspólnie z Komisją Praw Człowieka i Praworządności. Ich sprawozdawca senator Bohdan Paszkowski przypomniał, że proponowana nowelizacja stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 20 grudnia 2007 r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że w art. 130² § 4 kodeksu postępowania cywilnego jest niezgodny z art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 78 Konstytucji RP, tj. z zasadą równości, z prawem do sądu i z zasadą dwuinstancyjności postępowania sądowego.

Przywołany przepis przewiduje, że wobec przedsiębiorcy niereprezentowanego przez adwokata lub radcę prawnego w zakresie skutków nieprawidłowego opłacenia pisma stosuje się te same przepisy, co te dotyczące podmiotów reprezentowanych przez zawodowego pełnomocnika. Nienależycie opłacone pismo, wniesione przez przedsiębiorcę niereprezentowanego przez zawodowego pełnomocnika, zostaje zwrócone albo odrzucone bez wzywania do uiszczenia opłaty.

Trybunał uznał, że od przedsiębiorcy można wymagać profesjonalizmu w zakresie obrotu gospodarczego. Nie można jednak wymagać, by posiadał tę samą wiedzę i umiejętności jak adwokat czy radca prawny, występując przed sądem. W konsekwencji, nie można wobec przedsiębiorcy stosować tych samych negatywnych skutków nieprawidłowego opłacenia pisma, tj. odrzucenia pisma, bez dania mu wcześniejszej możliwości prawidłowego opłacenia pisma.

W zmianie zainicjowanej przez Komisję Ustawodawczą, zaaprobowanej przez Komisję Praw Człowieka i Praworządności, uchylono §4 kodeksu postępowania cywilnego, ponieważ ten przepis znajduje się w części ogólnej kodeksu cywilnego, dotyczącej pism procesowych, a swoje rozwinięcie ma w części kodeksu cywilnego, określającej sprawy gospodarcze. Aby zachować spójność zapisów w kodeksie postępowania cywilnego, komisje zaproponowały, żeby ten artykuł uchylić. Ponieważ w art. 479¹² §3 znajdowało się również odesłanie do uchylanego w tej propozycji art. 479^8a, zmieniono też redakcję tego przepisu poprzez odesłanie do art. 130 kodeksu postępowania cywilnego. Dzięki wprowadzeniu proponowanych zmian z kodeksu postępowania cywilnego zniknie niezasadna i niekonstytucyjna, jak uznał trybunał, regulacja zrównująca prawa przedsiębiorcy ze stroną reprezentowaną przez pełnomocnika w wypadku opłacania pism procesowych.

Izba jednogłośnie (82 głosy za) przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego i podjęła uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Projekt ustawy wniosła Komisja Ustawodawcza, a rozpatrywała go wspólnie z Komisją Praw Człowieka i Praworządności.

Projektowana ustawa stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 27 marca 2007 r., który orzekł, że art. 393¹⁸ § 2 kodeksu postępowania cywilnego jest niezgodny z art. 78 w związku z art. 176 ust. 1 konstytucji, tj. z zasadą dwuinstancyjności postępowania sądowego.

Zakwestionowany przepis uniemożliwiał złożenie zażalenia do Sądu Najwyższego na postanowienie sądu drugiej instancji co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji.

Oznaczało to, że jeśli sprawa trafiła z sądu okręgowego, który nie orzekał o kosztach postępowania, do sądu apelacyjnego, który orzekał o kosztach postępowania, to strona nie mogła się odwołać do orzeczenia sądu apelacyjnego w zakresie kosztów postępowania, ponieważ wykorzystała już dwie instancje, mimo że o kosztach postępowania po raz pierwszy orzekał właśnie sąd apelacyjny. W zakresie kosztów postępowania zatem orzekał faktycznie jako sąd pierwszej instancji.

Art. 393¹⁸ k.p.c. został uchylony, zamiast niego uchwalono jednak art. 394¹ § 1 o identycznej treści. Stąd Senat uznał konieczność interwencji ustawodawczej. W senackim projekcie ustawy zaproponowano, aby w art. 394¹ § 1 k.p.c. wprowadzić punkt umożliwiający wniesienie zażalenia do Sądu Najwyższego na postanowienie sądu drugiej instancji co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji.

Izba w głosowaniu jednomyślnie, 82 głosami, opowiedziała się za przyjęciem projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego i podjęła uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy. Postanowiono, że podczas prac sejmowych Senat będzie reprezentowany przez senatora Leona Kieresa.

Projekt ustawy został wniesiony przez grupę senatorów. Rozpatrywały go Komisja Praw Człowieka i Praworządności, Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej i wprowadziły do niego poprawki. Stanowisko połączonych komisji przedstawiła Izbie senator Grażyna Sztark.

Celem tej ustawy jest zrównanie uprawnień rodzicielskich funkcjonariuszy z uprawnieniami rodzicielskimi pracowników. Funkcjonariusze służb mundurowych: policjanci, funkcjonariusze Służby Celnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu w zależności od miejsca pracy i płci mają zróżnicowany dostęp do uprawnień rodzicielskich. W opinii inicjatorów projektu, nie ma racjonalnego powodu, żeby odmiennie traktować poszczególnych funkcjonariuszy. Zarówno treść konstytucji, postanowienia obowiązującego Polskę prawa wspólnotowego, jak również ratyfikowanych umów międzynarodowych obligują do równego traktowania pracowników.

Postanowienia obowiązujących ustaw dotyczących funkcjonariuszy innych służb mundurowych gwarantują im zakres uprawnień rodzicielskich podobny do tego, jaki mają pracownicy. Są to: ustawa o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego, ustawa o Państwowej Straży Pożarnej, o Biurze Ochrony Rządu, ustawa o Służbie Więziennej oraz ustawa o Straży Granicznej.

Zdaniem twórców projektu nowelizacji, proponowane zmiany w ustawie o Policji, w ustawie o Służbie Celnej, w ustawie o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu i w ustawie o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym spowodują, że funkcjonariuszom, niezależnie od płci, zagwarantuje się równe prawo dostępu do uprawnień rodzicielskich.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, obecny na posiedzeniu, stwierdził, że proponowane zmiany nie budzą najmniejszych wątpliwości, dlatego resort popiera projekt uchwały.

Ponieważ w trakcie dyskusji została zgłoszona poprawka, Senat skierował projekt ustawy do Komisji Ustawodawczej i Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz do Komisji Rodziny i Polityki Społecznej w celu dodatkowego zaopiniowania tej propozycji.

Projekt ustawy został wniesiony przez grupę senatorów. Rozpatrywały go Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej, wprowadziły do niego autopoprawki.

Sprawozdawca obu komisji senator Mieczysław Augustyn przypomniał, że celem tej ustawy jest uregulowanie sposobu finansowania zakładów aktywności zawodowej i warsztatów terapii zajęciowej w Polsce. Dotychczas przewidziano dla samorządów fakultatywną możliwość finansowania WTZ w wysokości 5% rok temu, 10% w bieżącym i w następnym roku 15% kosztów funkcjonowania tych placówek. Resztę pokrywał PFRON. Ustawa przewidywała, że warsztaty mogą być również finansowane z innych źródeł. Część samorządów uznawała zatem, że mogą płacić mniej.

W proponowanym projekcie postanowiono, że w przyszłym roku nie będzie zwiększenia finansowania do 15%. Jednocześnie jednak jednoznacznie zapisano, że 10-procentowe finansowanie ZAZ i WTZ przez samorządy jest obligatoryjne. Aby nie likwidować możliwości finansowania z innych źródeł, w projekcie przewidziano, że środki z nich pozyskane mają być przeznaczone wyłącznie na cele statutowe związane z działalnością ZAZ i WTZ.

W opinii inicjatorów nowelizacji, stworzy ona szansę podniesienia poziomu dofinansowywania warsztatów terapii zajęciowej i zakładów aktywności zawodowej tak zwanym algorytmem.

Inicjatywa wychodzi naprzeciw postulatom środowisk osób niepełnosprawnych. Zyskała też akceptację strony rządowej, jak poinformował Izbę pełnomocnik rządu do spraw osób niepełnosprawnych Jarosław Duda.

Senat jednomyślnie (82 głosy za) przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Izba jednomyślnie zdecydowała o przyjęciu projektu ustawy o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i podjęła uchwałę w sprawie wniesienia go do Sejmu.

Projekt został wniesiony przez grupę senatorów, pod wspólną inicjatywą podpisali się senatorowie zarówno z klubu PiS, jak i PO. Rozpatrywały ją Komisja Ustawodawcza oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Ich sprawozdawca senator Jan Rulewski przypomniał, że projekt stanowi nowelizację ustawy z 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

Celem projektu jest przedłużenie z jednego roku do dwóch lat terminu (do 18 listopada 2009 r.), w którym osoby internowane na podstawie dekretu z 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym będą miały możliwość wystąpienia z żądaniem o odszkodowanie i zadośćuczynienie. Takie uprawnienie przyznano internowanym w okresie stanu wojennego na podstawie ustawy z 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

W opinii inicjatorów projektu, roczny termin na składanie żądań przez uprawnionych okazał się zbyt krótki. Spełnienie wymogu złożenia żądania w ustawowym terminie wydaje się trudne szczególnie dla osób zamieszkałych poza granicami Polski. Jest to związane przede wszystkim z brakiem informacji o uprawnieniach przysługujących tej grupie.

Wejście w życie przedłożonych zmian pociąga za sobą skutki budżetowe. Precyzyjne określenie kosztów realizacji projektu nie jest jednak możliwe, o wysokości odszkodowania i zadośćuczynienia każdorazowo orzeka bowiem sąd. Szczegółowe wyliczenie kosztów wymaga też dokładnego określenia liczby osób uprawnionych i zebrania informacji o zakończonych i toczących się postępowaniach sądowych.

W uzasadnieniu senackiej inicjatywy napisano, że za najistotniejszy skutek społeczny wejścia w życie projektowanej ustawy należy wskazać stworzenie osobom uprawnionym możliwości dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia.

Senat zdecydował o wprowadzeniu 8 poprawek do nowelizacji ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji PKP. Ustawa wprowadza m.in. przepisy usprawniające restrukturyzację majątkową Grupy PKP oraz wzmacniające jej funkcję w zakresie zadań koordynacyjnych i regulacyjnych między spółkami. Zakłada przyspieszenie procesu przekazywania przez PKP linii kolejowych i odcinków linii samorządom terytorialnym. W tym celu uproszczono procedurę uzyskiwania zgody ministra właściwego do spraw transportu.

W nowelizacji przyspieszono także postępowanie w sprawie sprzedaży lokali, określono również zasady przekazywania gminom niesprzedanych budynków mieszkalnych. Wprowadzono też zmiany służące poprawie jakości obsługi klientów przewoźników kolejowych Grupy PKP.

Aby zachęcić jednostki samorządu terytorialnego do finansowania lub dofinansowywania inwestycji infrastrukturalnych, jako ekwiwalent zaproponowano przyznanie przewoźnikom kolejowym ulgi w opłacie podstawowej na określonych liniach kolejowych lub ich odcinkach.

Większość poprawek wniesionych przez Senat miała charakter legislacyjny. Wśród przyjętych zmian znalazł się też jednak zapis, który umożliwia prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego nadanie swoim decyzjom rygoru natychmiastowej wykonalności, jeżeli wymaga tego interes społeczny lub wyjątkowo ważny interes strony. W innej poprawce wprowadzonej przez Senat zaproponowano, aby jednostki samorządu terytorialnego mogły dotować przewozy osób wykonywane w ramach połączeń międzynarodowych, przygranicznych, transgranicznych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. W opinii Senatu wprowadzenie takiego rozwiązania umożliwi samorządom współpracującym z partnerami po drugiej stronie granicy poprawę obsługi komunikacyjnej w regionach przygranicznych.

Ustawą zajmie się ponownie Sejm.

Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym i podjął uchwałę w sprawie wniesienia go do Sejmu. Nowelizacja zaproponowana przez Izbę doprecyzowuje zapis art. 8 ust. 5 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, wskazując wprost, że kartę parkingową osobie niepełnosprawnej o obniżonej sprawności ruchowej wydaje się także na podstawie orzeczenia o niepełnosprawności, wydanego przed ukończeniem 16. roku życia. W obowiązujących przepisach pominięto bowiem orzeczenia o niepełnosprawności wydane przed ukończeniem 16. roku życia jako podstawę do wydania karty parkingowej.

Zmiana wprowadzona przez Senat spowoduje, że osoby niepełnosprawne o obniżonej sprawności ruchowej poniżej 16. roku życia będą się mogły ubiegać o wydanie karty parkingowej, a kierowca przewożący taką osobę samochodem zaopatrzonym w kartę parkingową będzie miał prawo nie stosować się do niektórych znaków drogowych.

Z przywileju posiadania karty parkingowej, na podstawie której osoba niepełnosprawna może nie stosować się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju, w zakresie określonym przepisami, mogą skorzystać tylko niepełnosprawni o obniżonej sprawności ruchowej.

W trakcie tego posiedzenia Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o transporcie drogowym i podjął uchwałę w sprawie wniesienia go do Sejmu. Nowelizacja zmierza do wyłączenia spod wymogu uzyskania licencji na wykonywanie transportu drogowego działalności polegającej na turystycznym przewozie osób kolejką turystyczną.

Jak napisano w uzasadnieniu uchwały, przewóz osób kolejką w ramach usług turystycznych ma charakter lokalny i sezonowy, nie będzie więc stanowić poważnej konkurencji dla przewoźników działających na podstawie już posiadanych licencji.

W zaproponowanej nowelizacji ustawy - Prawo o ruchu drogowym wprowadzono definicję kolejki turystycznej oraz zmiany w przepisach dotyczących porządku i bezpieczeństwa ruchu na drogach, warunków dopuszczenia pojazdów do ruchu, badań technicznych oraz przepisów dotyczących uprawnień do kierowania pojazdami.

Zgodnie z definicją kolejka turystyczna to zespół pojazdów, składający się z ciągnika rolniczego albo pojazdu wolnobieżnego oraz przyczepy (przyczep) dostosowanej do przewozu osób w ramach prowadzonej działalności turystycznej. Nowelizacja przewiduje też, że minister właściwy do spraw transportu w rozporządzeniu określi warunki techniczne pojazdów wchodzących w skład kolejki oraz zakres jej niezbędnego wyposażenia.

Aby zapewnić bezpieczeństwo przewożonych osób, w nowelizacji wprowadzono obowiązek rejestracji wszystkich pojazdów wchodzących w skład kolejki przed ich dopuszczeniem do ruchu drogowego oraz obowiązek przeprowadzania ich corocznych okresowych badań technicznych. Dopuszcza się przewożenie pasażerów wyłącznie na miejscach siedzących, a kierujący kolejką turystyczną musi mieć ukończone 18 lat.

Zmiany w przepisach dotyczących uprawnień do kierowania pojazdami umożliwiają uzyskanie kategorii prawa jazdy, uprawniającego do kierowania kolejką turystyczną. Zmiany te likwidują jednocześnie lukę prawną w zakresie uzyskiwania uprawnień do kierowania pojazdem wolnobieżnym z przyczepą.

W projekcie ustawy zaproponowano także uregulowanie sprawy powtórnej rejestracji pojazdu, który wcześniej został wyrejestrowany w związku z jego wywozem z kraju. Zmiana wynika też z obowiązku respektowania zasady swobodnego przepływu osób i towarów we Wspólnocie Europejskiej.

Zaproponowaną nowelizacją zajmie się teraz Sejm.

• ustawy o zmianie ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

• ustawę o zmianie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej,
• ustawę o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
• ustawę o nadaniu nowej nazwy Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie,
• ustawę o ratyfikacji Umowy między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu przez przewoźników lotniczych danych dotyczących przelotu pasażera (PNR) do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (DHS) (Umowa PNR z 2007 r.), sporządzonej w Brukseli dnia 23 lipca 2007 r. oraz w Waszyngtonie dnia 26 lipca 2007 r.,
• ustawę o ratyfikacji Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, sporządzonego w Luksemburgu dnia 15 października 2007 r.,
• ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o akcesji Republiki Albanii, sporządzonego w Brukseli dnia 9 lipca 2008 r.,
• ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o akcesji Republiki Chorwacji, sporządzonego w Brukseli dnia 9 lipca 2008 r.

Senat odwołał senatora Piotra Kaletę z Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej i wybrał go do Komisji Gospodarki Narodowej.

Oświadczenia złożyli senatorowie: Stanisław Karczewski, Piotr Ł.J. Andrzejewski, Marian Cichosz, Wojciech Skurkiewicz, Ryszard Górecki, Maciej Grubski, Krzysztof Kwiatkowski, Norbert Krajczy, Maciej Klima, Stanisław Kogut, Grażyna Sztark, Jacek Swakoń, Zdzisław Pupa, Przemysław Błaszczyk, Piotr Kaleta, Władysław Dajczak, Henryk Woźniak, Kazimierz Jaworski, Sławomir Sadowski, Piotr Gruszczyński, Michał Wojtczak, Małgorzata Adamczak, Eryk Smulewicz, Janina Fetlińska, Andrzeja Owczarek, Adam Massalski, Grzegorz Banaś, Tadeusz Gruszka, Paweł Klimowicz, Leon Kieres, Janusz Rachoń, Stanisław Bisztyga, Piotr Zientarski, Marek Konopka, Jan Dobrzyński, Maria Pańczyk-Pozdziej, Czesław Ryszka.