"Harcerstwo niepokorne"

27 listopada 2010 r. odbyła się konferencja "Harcerstwo niepokorne". W 30. rocznicę powstania KIHAM" (Krąg Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego), organizowana przez Komisję Nauki, Edukacji i Sportu oraz Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej. Jej celem była dyskusja o wychowaniu młodego pokolenia, dla której inspiracją mogą być podjęte przed 30. laty heroiczne wysiłki przedstawicieli niezależnego ruchu harcerskiego czasów pierwszej "Solidarności".

KIHAM jako ruch programowo-metodyczny zrzeszał około tysiąca niezależnych instruktorów z większości chorągwi Związku Harcerstwa Polskiego. Podstawą ideową jego powstania i działalności stał się list otwarty instruktorów ZHP ze środowiska krakowskiego. Głównym założeniem działalności KIHAM było odrodzenie moralne harcerstwa w duchu tradycyjnego prawa i przyrzeczenia harcerskiego z 1932 r., jego odkomunizowanie i powrót do skautowych metod wychowawczych. Z ruchem współdziałał były naczelnik Szarych Szeregów Stanisław Broniewski "Orsza". Jednym z jego członków zaś był senator Kazimierz Wiatr.

KIHAM stopniowo stawał się niezależną organizacją wewnątrz ZHP, a niektóre środowiska świadomie dążyły do jego opuszczenia. W stanie wojennym, jesienią 1982 r., nastąpiło samorozwiązanie kręgów. Część środowisk utworzyło wiosną 1983 r. niejawny Ruch Harcerski, ujawniony w 1988 r. jako Ruch Harcerski Rzeczypospolitej. Znaczna część instruktorów KIHAM na fali odnowy w harcerstwie po 1989 r. współorganizowała Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej oraz reformowała Związek Harcerstwa Polskiego.