(Początek posiedzenia o godzinie 11 minut 02)
(Posiedzeniu przewodniczą: marszałek Bogdan Borusewicz oraz wicemarszałkowie Marek Ziółkowski, Maciej Płażyński, Krzysztof Putra oraz Ryszard Legutko.)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Otwieram siódme posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.
(Marszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
Na sekretarzy posiedzenia wyznaczam senator Margaretę Budner oraz senatora Waldemara Kraskę. Listę mówców prowadzić będzie senator Waldemar Kraska.
Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.
Panie i Panowie Senatorowie, w dniu 9 marca zmarł profesor Bernard Drzęźla - senator piątej kadencji, zastępca przewodniczącego Komisji Spraw Unii Europejskiej i członek Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych; wybitny naukowiec, wieloletni dziekan Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej; laureat wielu prestiżowych nagród, wyróżnień i odznaczeń.
Proszę o powstanie i uczczenie minutą ciszy pamięci senatora Bernarda Drzęźli.
(Wszyscy wstają) (Chwila ciszy)
Dziękuję.
Informuję, że Sejm na dziesiątym posiedzeniu w dniu 17 lutego 2006 r. przyjął większość poprawek Senatu do ustawy budżetowej na rok 2006.
Informuję również, że Sejm na jedenastym posiedzeniu w dniu 24 lutego 2006 r. przyjął wszystkie poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami; ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych; ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe.
Ponadto na tym samym posiedzeniu Sejm przyjął część poprawek Senatu do ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw.
Informuję również, że protokoły piątego i szóstego posiedzenia Senatu, zgodnie z art. 39 ust. 3 Regulaminu Senatu, są przygotowane do udostępnienia senatorom. Jeżeli nikt z państwa senatorów nie zgłosi do nich zastrzeżeń, to zostaną one przyjęte na kolejnym posiedzeniu.
Doręczony państwu senatorom projekt porządku obrad siódmego posiedzenia obejmuje:
1. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych.
2. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych.
3. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników i ustawy o działach administracji rządowej.
4. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
5. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych.
6. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów.
7. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o finansowym wspieraniu inwestycji.
8. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Wyposażenie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w samoloty wielozadaniowe" i zapewnieniu warunków jego realizacji.
9. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz ustawy - Ordynacja podatkowa.
10. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego.
11. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego.
12. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności.
13. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
14. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o sporcie kwalifikowanym.
15. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Międzynarodowej Umowy w sprawie Kawy, sporządzonej w Londynie dnia 28 września 2000 r.
16. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Ramowej Konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o Ograniczeniu Użycia Tytoniu, sporządzonej w Genewie dnia 21 maja 2003 r.
17. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Umowy o współpracy między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Konfederacją Szwajcarską, z drugiej strony, w sprawie przeciwdziałania nadużyciom finansowym i wszelkim innym nielegalnym działaniom naruszającym ich interesy finansowe, sporządzonej w Luksemburgu w dniu 26 października 2004 r.
18. Informacja Rady Ministrów o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie lipiec - grudzień 2005 r. (podczas prezydencji brytyjskiej).
19. Drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
20. Drugie czytanie projektu uchwały w sprawie otwarcia rynków pracy w starych państwach Unii Europejskiej.
21. Drugie czytanie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.
Proponuję rozpatrzenie punktów dwunastego i dziewiętnastego projektu porządku obrad, mimo że druki do nich zostały dostarczone w terminie późniejszym niż określony w art. 34 ust. 2 Regulaminu Senatu.
Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Wysoka Izba przyjęła przedstawioną propozycję. Sprzeciwu nie słyszę. Jednak jest?
(Senator Ryszard Bender: Panie Marszałku, ja w sprawie tekstu, który mamy...)
Tak?
Senator Ryszard Bender:
Chciałbym zapytać o punkt piętnasty: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Międzynarodowej Umowy w sprawie Kawy. Kawa napisano dużą literą, czy to chodzi o jakąś... O taką kawę, jaką pijamy? (Wesołość na sali)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Panie Senatorze, przepraszam, ale ja teraz pytam, czy Izba zgadza się na zastosowanie art. 34 ust. 2 w przypadku punktów dwunastego oraz dziewiętnastego, a potem będziemy rozmawiać na temat porządku obrad, dobrze? Czy jest sprzeciw wobec zastosowania tego artykułu? Nie ma.
I teraz, czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos w sprawie przedstawionego porządku obrad?
(Senator Ryszard Bender: Panie Marszałku, jeśli można, to chciałbym kontynuować.)
Proszę.
Senator Ryszard Bender:
Czy to jest błąd czysto techniczny, czy może "Kawa" to jest jakaś nazwa osobowa. Proszę to łaskawie wyjaśnić.
(Głos z sali: Nazwa konwencji.)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Już pan senator wyjaśnił, to jest w nazwie konwencji, tak się nazywa konwencja, to jest nazwa własna konwencji.
Senator Ryszard Bender:
No ale "w sprawie" jest napisane małą literą, w związku z czym wygląda to...
Marszałek Bogdan Borusewicz:
"W sprawie" to nie jest nazwa konwencji, dalej zaś jest nazwa konwencji.
(Senator Ryszard Bender: Rozumiemy, o co chodzi.)
I w związku z tym, Panie Senatorze...
(Senator Ryszard Bender: Jak rozumiem, to jest kawa do picia.)
...jest to pisownia prawidłowa.
Pan senator Niesiołowski.
Senator Stefan Niesiołowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zgodnie z art. 48 ust. 2 pkt 8 Regulaminu Senatu zgłaszam wniosek o uzupełnienie porządku obrad o punkt: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie rocznicy Wielkiego Głodu na Ukrainie.
Uzasadnienie jest, wydaje mi się, dość oczywiste. Ten tragiczny w dziejach naszego bratniego narodu ukraińskiego fakt, ta zbrodnia, zasługuje na potępienie. Komisja Spraw Zagranicznych zajmowała się tą uchwałą i bardzo proszę Wysoki Senat o zgodę na rozszerzenie porządku obrad o ten punkt. A w którym momencie - pozostawiam oczywiście decyzji pana marszałka.
Mam też zaszczyt przedłożyć w imieniu komisji projekt tej uchwały. Myślę, że ona dobrze przysłuży się stosunkom polsko-ukraińskim.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Czy ktoś zgłasza sprzeciw? Nie.
W takim razie uzupełniamy porządek o ten punkt.
Pani senator Rafalska.
Proszę bardzo, Pani Senator.
Senator Elżbieta Rafalska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zgodnie z art. 48 ust. 2 pkt 8 Regulaminu Senatu, zgłaszam wniosek o zmianę kolejności rozpatrywania. Chodzi mi o to, aby dotychczasowy punkt piąty: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych rozpatrzyć jako punkt drugi, a w wypadku niezgłoszenia wniosków o charakterze legislacyjnym przystąpić do głosowania bezpośrednio po zakończeniu debaty nad tym punktem. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję bardzo.
Jeżeli chodzi o wniosek pana senatora Niesiołowskiego, to będziemy to rozpatrywać po punkcie osiemnastym w dniu jutrzejszym.
(Senator Stefan Niesiołowski: O to chciałem prosić. W takim razie dziękuję bardzo.)
Czy ktoś zgłasza sprzeciw, jeśli chodzi o wniosek pani senator Rafalskiej?
(Senator Tadeusz Maćkała: Ja mam wniosek.)
Proszę.
Senator Tadeusz Maćkała:
Wnoszę, żeby rozpatrywać ten punkt, może nie, jeżeli chodzi o debatę, ale o głosowanie, w bloku głosowań.
(Rozmowy na sali)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Nie, nie, ale jest wniosek o przesunięcie punktu piątego, procedowanie punktu piątego po punkcie pierwszym, czyli jako punktu drugiego.
Czy w tej sprawie jest sprzeciw?
(Senator Tadeusz Maćkała: Odnośnie do głosowania, tak?)
Nie, nie, za chwilę zajmiemy się głosowaniem, to jeszcze nie to.
Proszę bardzo.
Senator Mieczysław Augustyn:
To nie sprzeciw, ale pytanie o uzasadnienie. Bardzo proszę, aby pani senator Rafalska uzasadniła swój wniosek, tak jak to zrobił poprzednio pan senator Niesiołowski. Będzie nam łatwiej podjąć decyzję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Proszę bardzo, Pani Senator.
(Senator Elżbieta Rafalska: Z miejsca?)
Może pani z miejsca.
Senator Elżbieta Rafalska:
Szanowni Państwo, projekt ustawy mówi o tym, że rozwiązanie Rządowego Centrum nastąpi z dniem 31 marca, a więc żeby dochować terminów dzisiejszy dzień jest właściwym dniem do przyjęcia ustawy.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś zgłasza sprzeciw? Nie.
W takim razie przesuwamy punkt piąty na miejsce punktu drugiego.
Pan senator Zientarski, proszę.
Senator Piotr Zientarski:
Pozwalam sobie jako wiceprzewodniczący senackiej Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich zgłosić wniosek...
(Senator Krystyna Bochenek: Proszę troszeczkę głośniej, bo nic nie słychać.)
...na podstawie art. 48 ust. 2 pkt. 8 Regulaminu Senatu o uzupełnienie porządku obrad o punkt: zmiany w składach komisji senackich, i o rozpatrzenie go jako ostatniego punktu porządku obrad. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Czy ktoś zgłasza sprzeciw? Nie.
W takim razie zmiany w komisjach senackich rozpatrzymy jako punkt ostatni.
Proszę bardzo, pan senator Dariusz Bachalski.
(Głos z sali: Chróścikowski.)
Przepraszam, Chróścikowski, jeszcze raz przepraszam.
Pan senator Chróścikowski.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Jerzy Chróścikowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zgodnie z art. 48 ust. 2 pkt 8 Regulaminu Senatu wnoszę o uzupełnienie porządku obrad o punkty: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego - druk senacki nr 96; stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej - druk senacki nr 93.
I proszę o rozpatrzenie ich jako kolejnych punktów porządku obrad po punkcie: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników i ustawy o działach administracji rządowej. W kolejności byłyby to punkty czwarty, piąty... Ale była propozycja, żeby już coś przesunąć, więc ta kolejność też by się zmieniła, wtedy byłby to punkt piąty i szósty.
Krótkie uzasadnienie. Te dwa projekty zostały już rozpatrzone przez komisję rolnictwa, a drugi, o zwrocie podatku akcyzowego, także przez komisję gospodarki, są druki zawierające sprawozdania komisji. Proszę o to dlatego, że te dwa projekty są terminowe, jedna z ustaw ma wejść w życie z dniem 31 marca, w związku z tym rzeczywiście jest to pilne, a druga co prawda później, jest skrócony termin nawet z czternastu dni do siedmiu, ale problem jest innego rodzaju - otóż rolnicy muszą mieć wcześniej tę ustawę, żeby mogły być prowadzone kontraktację tytoniu, a ta ustawa akurat mówi głównie o tytoniu. Jeżeli będziemy przedłużać i odciągać ten temat, to może być tak, że rolnicy będą mieli problem z kontraktacjami. I w związku z tym prosiłbym, żeby dzisiaj rozpatrzyć te dwie ustawy i przyjąć. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
To są dwa wnioski?
(Senator Jerzy Chróścikowski: Tak.)
Czy jest sprzeciw wobec pierwszego wniosku?
(Głos z sali: Pani Rafalskiej, tak?)
Nie, nie, nie.
Proszę powtórzyć, jeszcze Panie Senatorze, bo nie wszyscy...
Senator Jerzy Chróścikowski:
Pierwszy wniosek: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego, druk senacki nr 96.
(Marszałek Bogdan Borusewicz: I jako punkt piąty?)
Jako piąty, no już przesuwamy kolejność, tak.
Niech pan zostanie jeszcze na mównicy.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Augustyn.
Senator Mieczysław Augustyn:
Rozumiem i popieram wniosek, żeby umieścić to w porządku obrad, ale chciałbym prosić pana senatora i pana marszałka, żebyśmy rozpatrzyli to w dniu jutrzejszym. Dlatego że przynajmniej z jedną z tych ustaw, ja i całe środowisko związane z bankami żywności, chcielibyśmy mieć szansę się bliżej zapoznać. Państwo to widzieliście, my tego nie znamy, trudno więc żebyśmy za pół godziny przystąpili do podejmowania decyzji.
Tak że jeżeli można pana marszałka prosić o...
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Ale, Panie Senatorze, w tej chwili dyskutujemy nad...
(Senator Mieczysław Augustyn: Ustawą o rynku owoców, warzyw...)
O rynku owoców. Czy to tego dotyczy?
(Senator Mieczysław Augustyn: Tego dotyczy.)
Tego, tej drugiej ustawy nie dotyczy.
Senator Jerzy Chróścikowski:
Jest propozycja, żeby rozpatrzyć to w dniu jutrzejszym.?
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Tak, w dniu jutrzejszym.)
Nie widzę przeszkód, po prostu tylko tak przewidywałem, ze względu na to, że są kolejne ustawy rolnicze.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dobrze. W takim razie jest propozycja, żeby ta ustawa była rozpatrywana w dniu jutrzejszym, zaraz powiem, w którym punkcie...
(Głos z sali: A druga?)
Zaraz wrócimy do tej kolejnej...
Czy jest sprzeciw wobec tego, aby tę ustawę rozpatrywać w dniu jutrzejszym? Nie widzę sprzeciwu.
W związku z tym wprowadzam ją do porządku. Będziemy ją rozpatrywać jutro, przed informacją Rady Ministrów.
Proszę bardzo, niech pan jeszcze powtórzy ten drugi wniosek.
Senator Jerzy Chróścikowski:
Drugi wniosek dotyczy ustawy o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej. Tu chodzi o tak zwane dopłaty do paliwa, tak to się potocznie nazywa.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dobrze. Jest propozycja, aby to był punkt piąty.
(Senator Jerzy Chróścikowski: Tak, byłby to punkt piąty.)
Czy są jakieś sprzeciwy? Czy jest sprzeciw wobec tego wniosku? Nie widzę zgłoszeń.
W związku z tym ta ustawa będzie omawiana w punkcie piątym.
Ponieważ Sejm w uchwalonych ustawach wprowadza bardzo krótkie terminy, co powoduje problemy w pracy Senatu i, jak myślę, także dla prezydenta, zwróciłem się do marszałka Sejmu o uwzględnienie terminów posiedzeń Senatu i taki sposób konstruowania przepisów przejściowych, żebyśmy nie musieli pracować w trybie przyspieszonym.
Jak rozumiem, nie ma innych głosów, nie ma wniosków dotyczących porządku obrad.
W związku z tym stwierdzam, iż Senat zatwierdził porządek obrad siódmego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej szóstej kadencji.
I teraz chcę, aby państwo senatorowie zgodzili się na to, by w przypadku niezgłoszenia wniosków o charakterze legislacyjnym do dwóch pierwszych punktów porządku obrad głosowania w tych sprawach przeprowadzić bezpośrednio po zakończeniu dyskusji nad tymi punktami. To jest związane z terminami wprowadzonymi do tych ustaw.
Proszę bardzo.
Senator Tadeusz Maćkała:
Ja zgłosiłem wniosek, Panie Marszałku, żeby to przegłosować w bloku głosowań.
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Wszystko?)
Nie, chodzi o ten drugi punkt.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Rozumiem. No, ta decyzja należy do mnie. Panie Senatorze, ja podjąłem decyzję, że o ile nie będzie wniosków o charakterze legislacyjnym, to będziemy głosować bezpośrednio po zakończeniu dyskusji nad tymi punktami. Jest to związane z terminami w obu tych ustawach, które są takie, iż trzeba to uchwalić na posiedzeniu w dniu dzisiejszym.
(Senator Tadeusz Maćkała: Czy mogę zadać pytanie, Panie Marszałku?)
W jakim trybie, Panie Senatorze?
(Senator Tadeusz Maćkała: Kiedy upływa termin?)
(Głos z sali: Dzisiaj.)
No, niestety, dzisiaj.
(Senator Tadeusz Maćkała: Czy ja...)
To znaczy dzisiaj... Panie Senatorze, Sejm wpisał do tych ustaw terminy, które upływają z dniem dzisiejszym, w związku z tym podjąłem decyzję, że jeżeli nie będzie wniosków legislacyjnych, to będziemy głosować nad tą ustawą dzisiaj.
(Senator Tadeusz Maćkała: Czy można jeszcze, Panie Marszałku?)
Nie, Panie Senatorze, już nie dopuszczam pana do głosu, dyskusji w tym punkcie nie ma.
Przystępujemy do rozpatrzenia...
(Głos z sali: Jeszcze pan Kutz się zgłasza.)
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Kazimierz Kutz:
Panie Marszałku, ponieważ to dotyczy tych dwóch ustaw, proponuję, żeby głosowanie odbyło się po omówieniu drugiej z nich, żeby wtedy głosować nad jedną i drugą.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Tak, Panie Senatorze, po tych dwóch ustawach...
(Senator Kazimierz Kutz: Dziękuję.)
...przystąpimy do głosowania, o ile nie będzie wniosków legislacyjnych. Jeżeli będą, to te ustawy muszą zostać skierowane do komisji, i wtedy trzeba będzie także poprawić terminy wejścia tych ustaw w życie.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych.
Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na jedenastym posiedzeniu w dniu 24 lutego 2006 r. Do Senatu została przekazana w dniu 27 lutego 2006 r. Marszałek Senatu w dniu 27 lutego 2006 r., zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam ponadto, że tekst ustawy zawarty jest w druku nr 87, a sprawozdanie komisji w druku nr 87A.
Proszę sprawozdawcę Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska senatora Józefa Łyczaka o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji w sprawie rozpatrywanej ustawy.
Senator Józef Łyczak:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!
Mam zaszczyt w imieniu senackiej Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska przedstawić sprawozdanie z uchwalonej przez Sejm ustawy o zmianie ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych, druki sejmowe nr 316 i 343, druk senacki nr 87.
Cele nowelizowanej ustawy są następujące.
Po pierwsze, chodzi o określenie terminu składania przez producentów rolnych wniosków o przyznanie płatności z tytułu posiadania gruntów rolnych. Przy wprowadzeniu terminu od 15 marca do 15 maja wzięto pod uwagę bieg terminów agrotechnicznych oraz konieczność zapewnienia producentom rolnym odpowiedniej ilości czasu na przygotowanie wniosku. W art. 3 nowelizowanej ustawy dodano ust. 4.
Po drugie, upoważniono też ministra właściwego do spraw rozwoju wsi do przedłużenia w określonych sytuacjach terminu składania przez producentów rolnych wniosków o przyznanie płatności. W art. 3 ustawy dodano ust. 5.
Po trzecie, uregulowana została forma składania wniosków przez producentów rolnych. Producent składający wniosek po raz pierwszy korzysta z udostępnionych przez agencję niewypełnionych, czystych formularzy. Producenci składający wnioski po raz kolejny otrzymują od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wnioski częściowo wypełnione, spersonalizowane, w oparciu o powierzchnie określone w poprzednim roku, oraz materiał graficzny pokazujący położenie działek. Dodano art. 3a ust. 2 i 3.
Po czwarte, ostatnie z zagadnień uregulowanych w ustawie dotyczy wypłaty płatności bezpośrednich. Do tej pory, zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia nr 1782/2003 Rady Wspólnoty Europejskiej, płatności były regulowane raz w roku w terminie od 1 grudnia do 30 czerwca kolejnego roku kalendarzowego. Nowelizacja upoważnia do wypłaty w nadzwyczajnych okolicznościach płatności zaliczkowej w wysokości do 50% lub do 80%, jeżeli Komisja Europejska upoważni Polskę do takich wypłat przed 1 grudnia. W ustawie dodano art. 5a. Po otrzymaniu takiej zgody minister właściwy do spraw rozwoju wsi będzie mógł określić w drodze rozporządzenia termin rozpoczęcia wypłat zaliczkowych, wysokość zaliczkowych wypłat oraz obszar objęty zaliczkowymi wypłatami.
Projektowana ustawa ma na celu dostosowanie przepisów krajowych do prawa unijnego. Wejście w życie znowelizowanej ustawy korzystnie wpłynie na rozwój regionalny. Możliwość zaliczkowych wypłat tych płatności będzie niwelować skutki niekorzystnej sytuacji, w jakiej znalazły się pewne regiony kraju z powodu trudnych, nadzwyczajnych warunków.
Sytuacja polskich rolników, o czym nie muszę przekonywać Wysokiej Izby, jest bardzo zła i nic nie wskazuje na to, że szybko się poprawi. Nadprodukcja wieprzowiny, ptasia grypa, ustawa cukrowa, niska kwota mleczna to zasadnicze przyczyny, które w konsekwencji mogą doprowadzić do bankructwa wielu polskich rolników oraz przyczynić się do wzrostu bezrobocia. Nowelizowana ustawa powinna przynajmniej w niewielkim stopniu wpłynąć na poprawę tej sytuacji.
Senacka Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska proponowane zmiany ustawy o płatnościach bezpośrednich przyjęła jednogłośnie i bez wnoszenia dodatkowych poprawek.
Proponuje się, aby ustawa weszła w życie z dniem ogłoszenia.
Dziękuję, Panie Marszałku.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Zgodnie z art. 44 ust. 5 Regulaminu Senatu przed przystąpieniem do dyskusji senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.
Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie ma zgłoszeń.
Przypominam, że rozpatrywana ustawa była rządowym projektem ustawy. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister rolnictwa i rozwoju wsi.
Zgodnie z art. 50 Regulaminu Senatu pragnę zapytać obecnego na posiedzeniu przedstawiciela rządu, czy chce zabrać głos i przedstawić stanowisko rządu w sprawie rozpatrywanej ustawy.
Obecny jest tu podsekretarz stanu, pan Jan Krzysztof Ardanowski.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Jan Ardanowski:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Wszystkie powody tak szybkiego tempa prac nad ustawą przedstawił pan senator sprawozdawca. Dzisiaj rozpoczyna się termin składania wniosków przez rolników. De facto trwa to już od kilku dni, bo wielu rolników składa wnioski do agencji, wszystkie one zostaną przyjęte i rozpatrzone, niezależnie od terminu ich składania. Ale tą ustawą chcemy uporządkować - nie tylko na ten rok, ale w sposób trwały - kwestie pewnych problemów, które wynikały ze składania wniosków przez rolników. Przede wszystkim chcemy precyzyjnie określić termin składania wniosków i umożliwić ministrowi rolnictwa wydłużenie w ekstremalnych, trudnych sytuacjach terminu składania wniosków.
Również załącznik graficzny, który jest odpowiednio przetworzonym wyciągiem z ortofotomapy, to duże ułatwienie dla rolników, ponieważ pozwala, jeżeli mogę tak powiedzieć, perspektywicznie ujrzeć swoje pola. Dlatego ten załącznik jest przekazywany rolnikom w pakiecie dokumentów, które już od kilku dni są rozsyłane do rolników.
Trudny zapis, wymagający pełnej mobilizacji agencji, daje także możliwość uruchomienia w szczególnie uzasadnionych przypadkach klęsk żywiołowych zaliczek dla rolników, którzy byliby w szczególnie trudnej sytuacji, oczywiście pod warunkiem, że budżet państwa będzie dysponował środkami i będzie udowodnione, iż ta klęska żywiołowa wystąpiła.
Dlatego ta ustawa jest szalenie ważna. Porządkuje kilka spraw związanych z płatnościami bezpośrednimi, na co środowisko rolników tak bardzo liczy.
Z tego powodu proszę państwa senatorów o przyjęcie tej ustawy. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Zgodnie z art. 44 ust. 6 Regulaminu Senatu pragnę zapytać, czy ktoś z państwa senatorów chce zgłosić z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do obecnego na posiedzeniu przedstawiciela rządu, związane z omawianym punktem porządku obrad.
Proszę bardzo, pan senator Lasecki.
Senator Jarosław Lasecki:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Ja mam zapytanie do pana ministra w związku z ustawą, którą dzisiaj będziemy uchwalać, i terminami składania wniosków - od 15 marca do 15 maja. Czy istnieje możliwość - i czy ministerstwo coś w tym kierunku robi - zmiany rozporządzenia Unii Europejskiej w sprawie płatności w związku z dopłatami bezpośrednimi? W art. 28 ust. 2 tego rozporządzenia jest napisane, że płatności są przekazywane raz w roku w okresie od 1 grudnia do 30 czerwca kolejnego roku kalendarzowego. 30 czerwca to data późniejsza niż 15 marca, od kiedy trzeba składać wnioski. Czyli rolnik może być w takiej sytuacji, że nie otrzymawszy jeszcze dopłaty za ubiegły rok, już musi składać wniosek na rok bieżący. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Proszę bardzo, Panie Ministrze.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Jan Ardanowski:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Termin wypłat płatności bezpośrednich jest wspólny dla całej Unii Europejskiej, obowiązuje we wszystkich dwudziestu pięciu krajach Unii Europejskiej i nie ma żadnych realnych podstaw, by próbować go zmienić. Jest to termin historycznie w Unii przyjęty.
Końcowy termin składania wniosków, w czerwcu, również jest ustalony przez Unię Europejską za zgodą wszystkich krajów członkowskich.
W Polsce rzadko się zdarza, żeby rolnicy otrzymywali dopłaty w tym maksymalnie późnym terminie. Dotyczy to tylko i wyłącznie wniosków, które w kontrolach krzyżowych, w kontroli administracyjnej i w kontroli na miejscu, miały istotne uchybienia. Te wnioski są rozpatrywane później i wypłaty z nimi związane są dokonywane w tym końcowym terminie.
Pomimo różnych perturbacji w pracy Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, które państwo senatorowie zapewne również dostrzegają, płatności dotyczące zasadniczej liczby wniosków są uruchamiane w pierwszych miesiącach po rozpoczęciu wypłat. W tym roku do końca marca zostanie zrealizowanych około 80% dopłat bezpośrednich, a pozostałe kilkanaście procent, związanych z tymi problematycznymi wnioskami, będzie realizowanych w terminie późniejszym.
Dlatego rząd nie widzi powodu, by występować do Komisji Europejskiej z bardzo skomplikowaną procedurą zmiany rozporządzenia Unii Europejskiej w sprawie terminu wypłat w całej Europie. My chcemy iść w innym kierunku, który również jest zawarty w projekcie ustawy. Mianowicie jeżeli na danym terenie - powiatu, województwa, części Polski - wystąpi klęska żywiołowa, która w sposób istotny pogorszy dochody rolników, to minister rolnictwa będzie dysponował narzędziem określonym w tej ustawie, by móc przed 1 grudnia uruchomić zaliczki w wysokości 50 lub 80%. To również Unia precyzyjnie kodyfikuje.
Dlatego, odpowiadając panu senatorowi, chcę stwierdzić, że nie ma jakiegoś uzasadnienia to, by w całej Europie zmieniać zasady rozpoczęcia wypłat.
Chcę również dopowiedzieć, że proces fizycznego wypłacania pieniędzy rolnikom musi być poprzedzony bardzo złożonym procesem kontroli: kontroli administracyjnej i kontroli wybranych 5% gospodarstw na miejscu. Realnie rzecz biorąc, bardzo trudne jest przyspieszenie całości wypłat i dokonanie ich przed 1 grudnia, nawet jeżeli Unia Europejska wyraziłaby na coś takiego zgodę. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Pan senator Podkański zadaje pytanie.
Senator Lesław Podkański:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
Ja mam jedno systemowe pytanie związane z dopłatami. Przypomnę krótko historię: pierwotnie zakładana była stawka 25% dopłat bezpośrednich, po wielkim boju polskiego rządu w Kopenhadze - 55%. Ale mnie bardziej nurtuje przyszłość systemu dopłat bezpośrednich. Panie Ministrze, czy dzisiaj możemy otrzymać odpowiedź, jak rysuje się przyszłość dopłat bezpośrednich już w ramach Wspólnej Polityki Rolnej na dalsze lata, 2007-2013? Czy taką wiedzą polski rząd już dzisiaj dysponuje? Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Proszę bardzo, Panie Ministrze.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Jan Ardanowski:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie! Szanowny Panie Senatorze!
Dopłaty bezpośrednie są formą wsparcia stosowaną w całej Unii Europejskiej. Kraje członkowskie mogły sobie wybrać system płatności - jednolitej płatności obszarowej bądź inny, zbyt mało jest czasu, by bardzo szczegółowo to wyjaśniać. Polska wybrała system dopłat powierzchniowych - wszystkie składniki koperty krajowej, zsumowane z tak zwanych dopłat sektorowych, zostały skumulowane w postaci jednej dopłaty rozliczanej na hektary użytków rolnych. Ten system funkcjonuje w Polsce od 2004 r., ale podjęto decyzję, kiedy zostanie on zakończony. Ta data to maksymalny termin rozpoczęcia obowiązywania nowego systemu płatności, jednolitej płatności obszarowej, SPS - to jest skrót angielski. Ten system zacznie obowiązywać od stycznia 2009 r. To będzie poprzedzone bardzo dużą akcją informacyjną wśród rolników, ponieważ muszą oni być dokładnie poinformowani, na czym będą polegały zmiany w systemie płatności. Istnieje również możliwość wydzielenia niektórych sektorów wsparcia. Będziemy chcieli wspierać sektor produkcji bydła wołowego jako szczególnie newralgiczny również ze względu na niską kwotę produkcji mleka w Polsce. Możliwe jest przeniesienie punktu ciężkości w wielu gospodarstwach na produkcję wołowiny wysokiej jakości, na którą w Europie jest zapotrzebowanie.
Ale żeby wprowadzić jednolity system płatności, SPS, potrzebne jest również przebudowanie doradztwa rolniczego, przygotowanie tak zwanej zasady cross-compliance, czyli krzyżowego kontrolowania spełnienia przez gospodarstwo rolne warunków bezpieczeństwa żywności, dobrostanu zwierząt i ochrony środowiska.
Odpowiadając panu senatorowi, jeszcze raz chcę podkreślić, że ten system będzie funkcjonował do końca 2008 r. Od 1 stycznia 2009 r. przechodzimy na nowy system płatności.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Ministrze.
Nie widzę więcej zgłoszeń.
Otwieram dyskusję.
Przypominam o wymogach regulaminowych dotyczących czasu przemawiania senatorów, o konieczności zapisywania się do głosu u senatora prowadzącego listę mówców, a przede wszystkim o obowiązku składania podpisanych wniosków o charakterze legislacyjnym do marszałka Senatu. Wnioski te muszą być złożone na piśmie do zamknięcia dyskusji nad daną ustawą.
Przypominam, że komisja będzie rozpatrywać tylko te wnioski, które zostały złożone na piśmie do marszałka Senatu do czasu zamknięcia dyskusji.
Nie widzę zgłoszeń. Aha, ktoś się zgłasza.
Pan senator Lasecki.
Senator Jarosław Lasecki:
Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Ustawa o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych została uchwalona przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 24 lutego tego roku, czyli zaledwie trzy tygodnie temu.
Podczas zapoznawania się z projektem tej ustawy, moją uwagę zwróciły dwa w moim odczuciu bardzo istotne aspekty. Pierwszy aspekt dotyczy terminów, w jakich agencja powinna wywiązywać się z wypłaty należnych rolnikom dopłat. Nie może być bowiem tak, że rolnik, dla którego dopłaty bezpośrednie są często istotnym elementem przychodów w gospodarstwie, nie wie dokładnie czy nie może nawet przewidzieć, kiedy między 1 grudnia a 30 czerwca należne mu środki wpłyną na jego konto. A to i tak nie są wielkie pieniądze. Według danych uzyskanych w terenowym oddziale Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na przykład w województwie śląskim średnia powierzchnia gospodarstwa rolnego to zaledwie 3,6 ha. Proszę państwa, to nie jest wiele. Wartość ta multiplikowana z kwotą dopłaty bezpośredniej w wysokości maksymalnie 500 zł nie czyni z rolnika bogacza. Na przykład w gminie Janów w województwie śląskim średnia powierzchnia gospodarstwa to 4,2 ha, są to przeważnie gleby V klasy i większość gospodarstw, 47% ogółu gospodarstw w tej gminie to gospodarstwa o takiej powierzchni. W 2005 r. z pracy w gospodarstwie utrzymywały się tam sto pięćdziesiąt cztery rodziny, to jest ponad 30% wszystkich rodzin tam zamieszkujących. Proszę państwa, na tym przykładzie widać, że dla wielu rodzin otrzymanie dopłaty bezpośredniej to jedyna szansa na to, by dokonać zakupu środków niezbędnych do produkcji rolnej na przednówku bez narażania się na zadłużenie. Takich gmin, takich rolników jest w Polsce wielu. Ośmielę się nawet twierdzić, że dopłata bezpośrednia jest dla wielu z nich często odpowiedzią na pytanie o rolnicze być albo nie być.
Proszę państwa, dochody z pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym w Polsce w przeliczeniu na jeden hektar to niewiele. W 2004 r. było to zaledwie 1 tysiąc 626 zł. Koszty produkcji w przeliczeniu na hektar przeliczeniowy to 1 tysiąc 352 zł. Różnica między tymi kwotami to zysk, więc widzimy, jakie są z tej produkcji zyski dla gospodarstwa rolnego.
Proszę państwa, w rolnictwie to właśnie w pierwszym kwartale roku obserwujemy zwiększone koszty jego funkcjonowania. Wtedy następuje przygotowanie gruntów ornych pod uprawy, wykonuje się specjalne zabiegi polowe, dokonuje zakupu nawozów sztucznych. Wszystko to są koszty, które rolnik musi ponieść na długo przed jakimikolwiek zbiorami.
Dlatego chciałbym dzisiaj prosić przedstawicieli Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi o poczynienie starań albo o zmianę zapisu w dyrektywie Unii Europejskiej o terminie wypłacania bezpośrednich dopłat lub też o sprawienie, aby Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przyjęła w wewnętrznym rozporządzeniu termin 15 marca, właśnie ten termin, od którego rozpoczyna się składanie wniosków o dopłaty, jako ostateczny termin wypłacania dopłat bezpośrednich za ubiegły rok. Zapis taki w moim odczuciu byłby zgodny z ogólnie przyjętą praktyką. Podania o płatności na kolejne okresy rozliczeniowe powinny być składane i przyjmowane przez agencję dopiero po całkowitym rozliczeniu zaległych zobowiązań. Taka też jest praktyka w agencjach.
Jednocześnie chciałbym zwrócić uwagę Wysokiej Izby na proponowany zapis art. 2 w tej ustawie, mówiący o tym, że ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Jeżeli zatem uchwalimy ją dzisiaj, to zacznie obowiązywać dzisiaj, 15 marca, od którego to dnia biegnie również termin składania wniosków o dopłaty bezpośrednie. Zasadne wydaje się zadanie pytania, czy bardziej odpowiednim terminem wejścia w życie znowelizowanej ustawy nie powinien być na przykład termin po 15 maja, po dniu, do którego można składać wnioski o dopłaty, czyli na przykład 1 czerwca. Wprowadzenie tych zmian, mam tu na myśli to, że ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, może zaowocować niedotrzymaniem terminów składania wniosków, zapisanych w projekcie, czyli od 15 marca do 15 maja, co może skutkować obniżeniem stawki dopłat wypłacanych rolnikom.
Obawy o możliwość złożenia przez niektórych rolników wniosków po terminie wynikają z zapisanej w projekcie ustawy konieczności składania przez osoby ubiegające się o płatności po raz drugi i kolejny wniosków częściowo już wypełnionych przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Ze względu bowiem na dużą liczbę dopłat wypłacanych w latach poprzednich może się zdarzyć, że to właśnie z winy agencji rolnik nie otrzyma personalizowanego wniosku na czas, co może uniemożliwić mu terminowe jego złożenie. Dostarczenie wniosku po terminie skutkuje dla rolnika obniżeniem wysokości wypłacanych dopłat o jeden procent za każdy dzień zwłoki. Proszę państwa, dla zobrazowania tego problemu chciałbym tylko podać, że na przykład w województwie śląskim co roku z wnioskami o dopłaty występuje około sto jedenaście tysięcy gospodarstw. Aby sprostać założeniom zmian proponowanym w ustawie, śląski oddział Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa będzie musiał opracować na potrzeby rolników mapki ewidencyjne wszystkich działek zgłoszonych do pozyskania jednolitej płatności obszarowej. Według informacji z tejże agencji liczba działek ewidencyjnych ze względu na bardzo duże rozdrobnienie gruntów wchodzących w skład poszczególnych gospodarstw w województwie śląskim wynosi w przybliżeniu trzy miliony osiemdziesiąt osiem tysięcy. Taki ogrom danych do opracowania przez poszczególne oddziały agencji do zapisanego w ustawie terminu 15 maja, a tak naprawdę 15 marca, bo to od dzisiaj rolnicy muszą składać personalizowane wnioski, może budzić obawy o niedotrzymanie zapisanego w projekcie terminu składania wniosków o dopłaty bezpośrednie za 2006 r., a co za tym idzie ryzyko poniesienia wymiernych strat finansowych przez rolników składających wnioski.
Wysoka Izbo, nie stwarzajmy powodów, dla których rolnicy, i tak już teraz cierpiący z powodu trudnej sytuacji w rolnictwie, zostaną pozbawieni należnych im pieniędzy lub wysokość wypłat zostanie obniżona z powodów od nich niezależnych. Apeluję do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi o to, aby wpłynąć, jeżeli ta ustawa zostanie dziś uchwalona, na Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, tak by te terminy w tym roku były kontrolowane ze szczególną pieczołowitością. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję bardzo.
Informuję, że lista mówców została wyczerpana.
Zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu zamykam dyskusję.
Panie i Panowie Senatorowie, ponieważ w trakcie dyskusji nie zostały zgłoszone wnioski legislacyjne, bezpośrednio po rozpatrzeniu kolejnego punktu porządku obrad przystąpimy do głosowania nad ustawą.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych.
Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na dziesiątym posiedzeniu w dniu 17 lutego 2006 r. Do Senatu została przekazana 20 lutego 2006 r. Marszałek Senatu w dniu 22 lutego 2006 r., zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.
Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie. Przypominam ponadto, że tekst ustawy zawarty jest w druku nr 72, a sprawozdanie komisji w druku nr 72A.
Proszę sprawozdawcę Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, senatora Jerzego Szmita o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji w sprawie rozpatrywanej ustawy.
Senator Jerzy Szmit:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Mam zaszczyt w imieniu Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawić sprawozdanie z prac komisji.
17 lutego 2006 r. Sejm uchwalił ustawę o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych. Istotą ustawy jest podział kompetencji i zadań wykonywanych przez dotychczasowe Rządowe Centrum Studiów Strategicznych między dwie inne jednostki rządowe. Jedną z nich jest Kancelaria Prezesa Rady Ministrów i tutaj zostały przekazane następujące zadania: sporządzanie ocen skutków społeczno-gospodarczych projektowanych regulacji, opracowywanie ocen międzynarodowych uwarunkowań sytuacji kraju oraz długofalowych koncepcji polityki zagranicznej, opracowywanie ocen funkcjonalności struktur państwa i sprawności ich działania, przygotowywanie innych analiz, prognoz, koncepcji, programów i ocen zleconych przez prezesa Rady Ministrów.
W kompetencjach Ministerstwa Rozwoju Regionalnego znalazły się następujące zadania: po pierwsze, opracowywanie projektów strategii rozwoju kraju, po drugie, opracowywanie dokumentów programowych z zakresu społeczno-gospodarczego rozwoju kraju, w szczególności będących podstawą do pozyskiwania środków rozwojowych z Unii Europejskiej i z innych źródeł zagranicznych, po trzecie, przygotowywanie prognoz oraz średnio- i długookresowych strategicznych programów rozwoju kraju, po czwarte, przygotowywanie koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju wraz z prognozą oddziaływania na środowisko, po piąte, analizowanie zgodności rządowych programów krótko- i średniookresowych z programami strategicznymi, po szóste, analizowanie zgodności strategii województw ze strategią rozwoju kraju, po siódme, opracowywanie sektorowych programów operacyjnych, z wyjątkiem programów dotyczących rozwoju obszarów wiejskich i rybołówstwa, realizujących cele strategii, o której mowa w punkcie pierwszym, oraz dokumentów, o których mowa w punkcie drugim, z wykorzystaniem w szczególności środków budżetu państwa oraz środków rozwojowych pochodzących z Unii Europejskiej i z innych źródeł zagranicznych. Kolejne, ósme zadanie to zarządzanie Funduszem Spójności oraz sektorowymi programami operacyjnymi, z wyjątkiem programów dotyczących rozwoju obszarów wiejskich i rybołówstwa. W punkcie dziewiątym jest koordynacja opracowywania przez samorządy województw regionalnych programów operacyjnych, zawierania regionalnych porozumień programowych, a także monitorowanie i oceny przebiegu ich wykonania. Punkt dziesiąty dotyczy współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego oraz organizacjami zrzeszającymi, a także z partnerami społeczno-gospodarczymi w zakresie dotyczącym rozwoju społeczno-gospodarczego kraju, w tym rozwoju regionalnego, zaś jedenasty nadzorowania wykonania i rozliczenia zawartych kontraktów wojewódzkich.
Ustawa wprowadza ponadto zmiany w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz w ustawie o finansach publicznych, które są konsekwencją likwidacji centrum. Określa też, jakie będą dalsze losy pracowników centrum oraz kto będzie odpowiadał za zobowiązania i należności centrum.
Ponieważ w trakcie dyskusji podczas pracy komisji nie zgłoszono żadnych projektów poprawek, proszę Wysoki Senat, aby zechciał przyjąć projekt ustawy bez poprawek. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Zgodnie z art. 44 ust. 5 Regulaminu Senatu przed przystąpieniem do dyskusji senatorowie mogą zgłaszać z miejsca, trwające nie dłużej niż minutę, zapytania do senatora sprawozdawcy.
Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać pytanie? Nie ma zgłoszeń.
Przypominam, że rozpatrywana ustawa była rządowym projektem ustawy. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony prezes Rady Ministrów. Zgodnie z art. 50 Regulaminu Senatu pragnę zapytać upoważnionych przez prezesa Rady Ministrów, obecnych na posiedzeniu, przedstawicieli rządu, czy chcą zabrać głos i przedstawić stanowisko rządu w sprawie rozpatrywanej ustawy.
(Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Piotr Tutak: Jeśli można, Panie Marszałku, Piotr Tutak, kancelaria premiera.)
Tak, proszę bardzo.
Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Piotr Tutak:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Jeśli pojawią się pytania, to z chęcią na nie odpowiem, a teraz chciałbym powiedzieć dwa słowa na temat terminów, ponieważ padło tu pytanie o to, skąd pośpiech. Przepraszam, ale ustawa trafiła do Sejmu w grudniu i może zbyt późno wyszła z Sejmu, bo była przerwa związana z feriami, więc ja w imieniu rządu zgodziłem się na przesunięcie na koniec marca terminu, który pierwotnie wyznaczony był na 28 lutego. Teraz się okazuje, że znowu jesteśmy na granicy ze względu na czternastodniowe vacatio legis i konieczność, jeśli Wysoka Izba przychyli się do stanowiska komisji i przyjmie ustawę bez poprawek, opublikowania tegoż aktu w odpowiednim Dzienniku Urzędowym. Z tego wynika pośpiech i to chciałem wyjaśnić. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Zgodnie z art. 44 ust. 6 Regulaminu Senatu pragnę zapytać, czy ktoś z państwa senatorów chce zgłosić z miejsca, trwające nie dłużej niż minutę, zapytania do obecnego na posiedzeniu przedstawiciela rządu, związane z omawianym punktem porządku obrad.
Pan senator Lasecki i pan senator Kubiak.
Proszę.
Senator Jarosław Lasecki:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Mam pytanie do pana ministra. Czy pan minister może powiedzieć, jakiego rzędu oszczędności powstaną po likwidacji tego centrum? Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Proszę bardzo, Panie Ministrze.
(Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Piotr Tutak: Przepraszam, już mogę?)
Tak, proszę bardzo.
Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Piotr Tutak:
Panie Marszałku, Szanowni Państwo, oszczędności szacujemy w wysokości między 5 milionów zł a 6 milionów zł. Budżet RCSS na rok 2006 wynosi 10 milionów 150 tysięcy zł. Został już ograniczony autopoprawką rządu z listopada ubiegłego roku o prawie 20%, więc wynosi teraz, tak jak powiedziałem, około 10 milionów zł. Szacujemy, że w tym roku oszczędności będą wynosiły około 5-6 milionów zł. Reszta to po prostu koszty likwidacji, potrzebnych odpraw i świadczeń pracowniczych, które zgodnie z wszystkimi wymogami prawa należą się pracownikom likwidowanej instytucji. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Pan senator Kubiak, proszę.
Senator Janusz Kubiak:
Ja mam dwa pytania. Ile osób, tak to nazwę, zostanie bez pracy, czy będą takie przypadki, czy z założenia nie? Co się stanie z mieniem, będącym w posiadaniu centrum, jak zostanie ono zadysponowane? Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Proszę bardzo, Panie Ministrze.
Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Piotr Tutak:
Powiem może tak. Obecnie w Rządowym Centrum Studiów Strategicznych zatrudnione są sto trzy osoby, mogę się tu pomylić o jedną lub dwie, bo proces odchodzenia tych ludzi w tej chwili właśnie trwa. Ja odpowiem tak: trudno oszacować, ile osób zostanie zwolnionych, ponieważ, oczywiście, oszczędności etatowe na pewno również poczynimy ze względu na dublowanie się pewnych zadań, które przejdą do kancelarii premiera i do Ministerstwa Rozwoju Regionalnego. No trudno mi odpowiadać teraz, ile z tych stu osób nie znajdzie pracy w obydwu wymienionych przeze mnie instytucjach. Zgodnie z zapisami tej ustawy pracownicy centrum stają się z dniem 1 kwietnia pracownikami Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, w części, bo w mniejszej części kancelarii premiera. I to te instytucje zgodnie z wymogami prawa kodeksu pracy i prawami pracowniczymi mają trzy miesiące na określenie, że tak powiem, zapotrzebowania czy przedstawienie ofert przedłużenia pracy lub rozwiązanie stosunku pracy, zgodnie z tymi zapisami. My nie zakładamy z góry, że tyle i tyle osób ma odejść, bo po prostu chcemy. Chcemy na pewno zatrzymać fachowców, którzy w RCSS na pewno są, ale nie chcemy dublować pewnych zadań, więc na pewno trzeba się liczyć ze zwolnieniami.
Przepraszam, że tak może do pana senatora mówię wymijająco i nie podaję dokładnej liczby, ale nie chcę rzucać konkretnych liczb, bo po 1 kwietnia będą trzy miesiące na to, żeby ocenić przydatność tych osób, co czynimy i teraz, i określić, kto tu jest potrzebny, a z kim po prostu się rozstaniemy, zarówno my, jak i Ministerstwo Rozwoju Regionalnego.
(Głos z sali: Pytanie dotyczyło mienia. Co się stanie z mieniem?)
Zgodnie z zapisami ustawy mienie zostanie podzielone zarządzeniem prezesa Rady Ministrów między te dwie instytucje, a mienie niepotrzebne zostanie zbyte, bo nie ma potrzeby, żeby po prostu, jak mówię, dublować zadania. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów nie ma żadnych potrzeb w zakresie mienia RCSS, a Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, nowe ministerstwo, ma na pewno te potrzeby, chociażby lokalowe, dużo większe. Część budynku więc, który i tak jest w zarządzie Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, po prostu przejdzie na rzecz tegoż ministerstwa. A trzeba powiedzieć też, że to ministerstwo na razie pracuje w bardzo trudnych warunkach lokalowych, dzieląc budynek, który zajmuje, z kilkunastoma instytucjami. Stoimy więc też przed takim problemem. Na pewno, jeśli chodzi o lokale, dostanie je Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, może w części minimalnej kancelaria, a zbędny majątek po prostu będzie sprzedany, bo nie ma potrzeby jego utrzymywania. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Pan senator Misiak, proszę bardzo.
Przepraszam najmocniej. Pan senator Witczak.
Senator Mariusz Witczak:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Szanowny Panie Ministrze, jak wiadomo, skuteczność legislacyjna rządu zależy od rzetelnej oceny skutków regulacji. Tak naprawdę od tego w ogóle zależy skuteczność legislacyjna. Ona powinna przybierać wieloraki kształt, powinna być przygotowana na pewno przez wnioskującego ministra, ale taka pełna ocena skutków regulacji powinna być realizowana przez coś, co będzie swoimi kompetencjami przypominało Rządowe Centrum Studiów Strategicznych. I teraz moje pytanie: czy państwo przewidujecie stworzenie w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów pionu, który zajmie się takim bardzo wnikliwym działaniem związanym z oceną skutków regulacji? W tych propozycjach legislacyjnych ja takich konkretów nie znajduję, a myślę, że byłoby to bardzo istotne ze względu na poprawę jakości stanowionego prawa. Jak chcecie państwo to rozwiązać, jakie macie plany? Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Proszę bardzo, Panie Ministrze.
Za chwilę pan senator Szaleniec.
Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Piotr Tutak:
Proszę państwa, no właśnie, pan senator dotknął fundamentalnej kwestii. Właśnie to jest jednym z głównych celów likwidacji RCSS. W szczególności właśnie dokonywanie ocen, ocen skutków regulacji przygotowanej przez ministerstwa, chcemy przenieść do kancelarii i maksymalnie zintegrować proces legislacyjny, bo on był właśnie trochę rozproszony ze względu na to, że te zadanie funkcjonowało w RCSS i nie miało, że tak powiem, odpowiedniej, powiedzmy sobie szczerze, rangi i być może nie było traktowane wystarczająco poważnie. My w kancelarii chcemy, żeby rząd nie tylko odgrywał rolę koordynującą projekty ustaw zgłoszone przez ministerstwa, ale żeby odgrywał taką rolę monitorującą, kontrolną. I w kancelarii premiera już się do tego zadania przygotowujemy i oczywiście będzie ono od 1 kwietnia wykonywane, jeśli oczywiście ustawa wejdzie w życie z tym dniem. My w kancelarii premiera jesteśmy do tego przygotowani. Częściowo skorzystamy z ekspertów z rządowego centrum, którzy tam są, a częściowo z zasobów, które mamy w kancelarii, i pozyskanych osób. W każdym razie my do tego zadania przygotowujemy się bardzo wnikliwie, będą odpowiednie zmiany zamieszczone w regulaminie pracy Rady Ministrów. My chcemy zdecydowanie podnieść rangę tego zadania.
Zgadzam się w pełni z panem senatorem, że dobrze wykonana ocena ma kluczowe znaczenie dla jakości stanowionego prawa. I to jest jeden z głównych powodów likwidacji RCSS. Drugi związany jest z nowymi zadaniami Ministerstwa Rozwoju Regionalnego. Jak najbardziej, to jest jak gdyby główna myśl związana z tymi zadaniami przenoszonymi do kancelarii. Chodzi o wzmocnienie tego procesu, wzmocnienie roli kontrolnej, nadzorczej kancelarii premiera nad inicjatywami poszczególnych ministerstw i o polepszenie jakości procesu legislacyjnego, a co za tym idzie samych projektów, aktów normatywnych, które kierowane są do Sejmu. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Ministrze.
Pan senator Szaleniec. Proszę o zadanie pytania.
Senator Zbigniew Szaleniec:
Panie Ministrze, dowiedzieliśmy się, że będzie się to wiązało z oszczędnościami, wpisywałoby się to więc w hasło, które jest dość nagłaśniane, hasło taniego państwa. Jedno z pytań jednego z panów senatorów dotyczyło tego, ilu pracowników zostanie zwolnionych, ale pan nie umiał na nie odpowiedzieć. Ja obawiam się, że tych oszczędności rzeczywiście może nie być, skoro wszyscy pracownicy zostaną wchłonięci przez ministerstwo, przez kancelarię, a poza tym już jesteśmy przekonani, pan to sugerował, że budynek, pomieszczenia i zapewne sprzęt będą też wykorzystane. Czyli tych oszczędności tak de facto może nie być i nie wiadomo, czy warto je zapowiadać. Może rzeczywiście powinniśmy mieć jednak więcej informacji na temat tego, jak i ilu tych pracowników zostanie wykorzystanych. Czy takich przymiarek nie było? Przecież jeśli chce się likwidować, powinno się pewne przymiarki wcześniej zrobić. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Proszę bardzo, Panie Ministrze.
Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Piotr Tutak:
Panie Marszałku! Panie Senatorze!
To w takim razie ja spróbuję dokonać takiej oceny, ale chciałbym zaznaczyć, że mogę mówić tylko w imieniu kancelarii premiera, a zgodnie z zapisami tejże ustawy część pracowników, i to większa część, znajdzie się w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. Jeśli pan marszałek, panie i panowie by się zgodzili, mógłby zabrać głos pan minister Kwieciński z Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, który, myślę, tę sprawę też by wyjaśnił.
Ja powiem tak: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów z Rządowego Centrum Studiów Strategicznych przejmie - obliguje nas do tego ustawa - koło trzydziestu etatów, ale nie sądzę, żebyśmy więcej niż dziesięć z tych trzydziestu etatów zatrzymali w kancelarii. Może nawet mniej, ale nie chcę podawać takiej liczby, bo tu chodzi po prostu o konkretnych ludzi. Chcemy dokonać rzetelnej oceny ich przydatności. Starałem się konkretnej liczby nie podawać, ale pytanie padło powtórnie, więc taką przybliżoną ocenę podaję: nie sądzę, żeby z tych etatów, które przejmie kancelaria, zostało więcej niż dziesięć. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Czy pan minister Kwieciński chce uzupełnić?
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie
Rozwoju Regionalnego
Jerzy Kwieciński:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Dziękuję bardzo za udzielenie głosu.
Ja wiem, że dyskusja się koncentruje na etatach, na oszczędnościach, ale w kontekście tej ustawy znacznie ważniejsze od tej sprawy jest przesunięcie kompetencji. Wiąże się to z tym, że ocena skutków regulacji będzie bliżej premiera, o tym mówił pan minister Tutak. Druga zasadnicza zmiana to jest przesunięcie długofalowego planowania do Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, czyli stworzenie takiej sytuacji, że dokumenty, które powstają, dokumenty strategiczne dla rządu, dokumenty długofalowe będą jednocześnie niejako przy tym centrum, które decyduje o środkach rozwojowych i zarządza tym procesem w ramach rządu. I dlatego pozwoliłem sobie na tę dygresję.
Jeśli chodzi o te mniej więcej siedemdziesiąt osób, o siedemdziesiąt pozostałych etatów, które przechodzą do Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, to my na dzisiaj nie jesteśmy w stanie powiedzieć, ile z tych osób konkretnie zostanie. Przypuszczamy, że to będzie około połowy, więc skoro siedemdziesiąt osób przechodzi, to około trzydzieści pięć, czterdzieści etatów u nas zostanie. Z czego wynika ta redukcja? Przesunięcie tych funkcji do naszego ministerstwa od razu pokazuje, że pewne rzeczy się dublowały, były robione w naszym ministerstwie i w RCSS, więc świadomie chcemy je zlikwidować. Jeżeli chodzi o osoby, to musimy z tymi osobami porozmawiać, to nie może być na takiej zasadzie, że a priori decydujemy, kto tutaj będzie u nas, a kto nie będzie, musimy z tymi osobami porozmawiać, na to zezwala nam ta ustawa. Ale na pewno będą to oszczędności. To wynika, jeszcze raz powtarzam, z zasady niedublowania pewnych funkcji w ramach rządu. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Pan senator Gołaś, proszę bardzo.
Senator Andrzej Gołaś:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Moje pytanie ma charakter następujący. Jeżeli likwidujemy jakąś instytucję, to należałoby się zastanowić, dlaczego ta likwidacja następuje, jaka była misja tej instytucji, jakie były jej zadania i dlaczego zadania, które kiedyś zostały przed nią postawione, nie zostały zrealizowane. I w związku z tym mam pytanie: kto jest odpowiedzialny za to, że zadania, kiedyś postawione przed instytucją, którą mamy w tej chwili zlikwidować, nie zostały zrealizowane, w jakim stopniu nie zostały zrealizowane, jak w związku z tym będą realizowane w nowych strukturach? Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Proszę o odpowiedź na pytanie.
Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Piotr Tutak:
Panie Marszałku! Panie Senatorze!
No ja mogę odpowiedzieć tak: jak już wspomniałem we wcześniejszej mojej wypowiedzi, Rządowe Centrum Studiów Strategicznych było traktowane troszkę może, że tak powiem - uwaga wobec wszystkich rządów - po macoszemu. No nie ukrywajmy, trochę sobie tak funkcjonowało na marginesie tej głównej instytucji rządowej, to fakt ogólnie znany, więc tutaj nie odkrywam żadnej prawdy. Już wspomniałem o tym, że kancelaria premiera chce odgrywać tutaj rolę decydującą, chce monitorować proces legislacyjny, a na razie część tego zadania znajdowała się w Rządowym Centrum Studiów Strategicznych.
My robimy tutaj dwie rzeczy. Pan minister Kwieciński istotną uwagę wypowiedział, że my kładziemy akcent na aspekt oszczędnościowy. On jest istotny oczywiście i nie należy go zaniedbywać ani niedoceniać, ale tutaj kluczem jest, wydaje mi się, pewna sprawność czy integracja pewnych procesów, w tym przypadku akurat legislacyjnego. Ocena skutków regulacji, która stanowi clou tego procesu, oprócz samej zawartości merytorycznej ustawy, jest niezwykle ważnym elementem decydującym o jakości tego procesu, a potem jakości samego aktu normatywnego. To wpływa ewidentnie na ograniczenie inflacji prawa, z którą jednak mamy w Polsce do czynienia. Często nowelizacje ustaw mają swoje źródło właśnie w tym, że ktoś nie dokonał odpowiedniej oceny na wstępnym etapie procesu legislacyjnego. No my chcemy teraz rangę tego elementu, tego procesu, zdecydowanie wzmocnić. Do tego kancelaria, jak już wspomniałem, intensywnie się przygotowuje.
Ale mamy również bardzo istotne zadania związane już z Ministerstwem Rozwoju Regionalnego, nowo powołanym, czyli ze strategią rozwoju kraju i integracją polityki służącej absorpcji środków regionalnych. Zadania, które przejmuje to ministerstwo z RCSS, służą też temu, żeby ten proces przebiegał sprawniej i szybciej, bo proces ten ewidentnie tutaj wcześniej nie domagał - świadczą o tym fakty.
Trudno mi odpowiadać teraz, kto jest winien temu, że RCSS i wyniki jego pracy były traktowane w taki, a nie inny sposób. Nie czuję się upoważniony do dokonywania takich ocen. RCSS powstał dziewięć lat temu, jego historia już nie jest krótka, więc może należałoby się temu też przyjrzeć, ale nie chcę tutaj dokonywać takich ocen historycznych i mówić, skąd to niedomaganie. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Ministrze.
Czy są jeszcze jakieś pytania?
(Senator Janusz Kubiak: Jeszcze ja.)
Aha, pan senator Kubiak, proszę bardzo.
Senator Janusz Kubiak:
W związku z ostatnią wypowiedzią pana ministra mam pytanie. Jest Rządowe Centrum Legislacyjne, a mówił pan dużo o legislacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych. Czy funkcje tych instytucji pokrywały się czy po prostu były rozbieżne i te instytucje czym innym się zajmowały? Czy dlatego jest ta likwidacja? Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Proszę bardzo, Panie Ministrze.
Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Piotr Tutak:
Panie Marszałku! Panie Senatorze!
No w ogóle się nie pokrywały, to zupełnie dwie różne sprawy. Rządowe Centrum Legislacji zajmuje się analizą projektów aktów normatywnych pod względem formalnym, ocenia zgodność z innymi aktami prawnymi i pilnuje pewnej koherencji prawa, zgodności z innymi aktami, z konstytucją. Podczas oceny skutków regulacji, która jest częścią uzasadnienia każdego aktu normatywnego, dokonuje się zaś pewnej analizy kosztów i korzyści, co wykracza daleko poza zakres formalny ocen dokonywanych po prostu przez RCSS. To tak najkrócej, syntetycznie. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Czy są jeszcze jakieś pytania? Nie ma.
W związku z tym otwieram dyskusję.
Przypominam o wymogach regulaminowych dotyczących czasu przemawiania senatorów, o konieczności zapisywania się do głosu u senatora prowadzącego listę mówców, a przede wszystkim o obowiązku składania podpisanych wniosków o charakterze legislacyjnym do marszałka Senatu. Wnioski te muszą być złożone na piśmie do zamknięcia dyskusji nad daną ustawą. Przypominam, że komisja będzie rozpatrywać tylko te wnioski, które zostały złożone na piśmie do marszałka Senatu do czasu zamknięcia dyskusji.
Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.
Zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu zamykam dyskusję.
Informuję, że głosowanie w sprawie ustawy o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych zostanie przeprowadzone po przerwie.
Ogłaszam przerwę do godziny 12... Może do godziny 12.21. (Wesołość na sali) I proszę wszystkich senatorów o przybycie na salę obrad, będziemy głosowali.
(Przerwa w obradach od godziny 12 minut 16 do godziny 12 minut 22)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Wznawiam obrady.
Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym, co zresztą senatorowie już uczynili.
Powracamy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych.
Przypominam, że Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę podać wyniki głosowania.
Na obecnych 79 senatorów 79 było za. (Głosowanie nr 1)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych.
Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych.
Przypominam, że Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy zatem do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto wstrzymał się od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 84 było za. (Głosowanie nr 2)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych.
(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Marek Ziółkowski)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Jeszcze dziesięć sekund na ruchliwość społeczną.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych.
Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na dziesiątym posiedzeniu w dniu 17 lutego, a do Senatu została przekazana w dniu 20 lutego 2006 r. Marszałek Senatu w dniu 22 lutego, zgodnie z art. 68 pkt 1 regulaminu, skierował ją do Komisji Rodziny i Polityki Społecznej. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że tekst ustawy zawarty jest w druku nr 73, a sprawozdanie komisji - w druku nr 73A.
Proszę sprawozdawcę Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, panią senator Elżbietę Rafalską, o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji w tej sprawie.
Pani Senator, proszę bardzo.
Senator Elżbieta Rafalska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt przedstawić, w imieniu Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, sprawozdanie w sprawie uchwalonej przez Sejm w dniu 17 lutego 2006 r. ustawy o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych.
Celem tej ustawy jest wyłączenie z definicji dochodu stanowiącego podstawę do przyznania dodatku mieszkaniowego jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka oraz pomocy w zakresie dożywiania.
Dyskusja na posiedzeniu komisji wykazała, że art. 1, zgodnie z którym do dochodu nie wlicza się dodatków z tytułu urodzenia się dziecka oraz dożywiania dzieci, nie budzi najmniejszych wątpliwości. Było oczywiste, że takie były nasze intencje, kiedy uchwalaliśmy ustawę o przyznaniu tych dodatków. Te świadczenia nie mogą spowodować, że osoby starające się o dodatek mieszkaniowy stracą ten dodatek z powodu, na przykład, przekroczenia kryterium dochodowego.
Dyskusja w komisji dotyczyła raczej art. 2 i 3, w których jest mowa o terminach. Art. 2 stanowi, że od dnia 31 grudnia do 8 lutego do dochodu, o którym mowa, nie wlicza się wymienionych przeze mnie świadczeń. Chodzi o to, że w okresie... To znaczy, starając się o dodatek mieszkaniowy, składamy informację o dochodach z trzech ostatnich miesięcy. Ponieważ jest już marzec, a proces legislacyjny jeszcze trwa, z całą pewnością dane o dochodach będą dotyczyły stycznia, lutego i marca. Myślę, że to pozwoli uwzględnić wszystkie przypadki, o których mowa w tej ustawie.
Komisja nie wniosła żadnych poprawek do tego projektu, w związku z czym proszę Wysoki Senat o podjęcie uchwały, której projekt zawarty jest w druku nr 73A.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Pani Senator. Proszę jeszcze przez chwilę pozostać przy mównicy.
Zgodnie z art. 44 ust. 5 regulaminu przed przystąpieniem do dyskusji senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytanie do pani senator sprawozdawcy.
Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zadać takie pytanie? Nie widzę chętnych.
Przypominam, że rozpatrywana ustawa była rządowym projektem ustawy. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister transportu i budownictwa.
Zgodnie z art. 50 Regulaminu Izby pragnę zapytać obecnego na posiedzeniu przedstawiciela rządu, czy chce zabrać głos i przedstawić stanowisko rządu w sprawie omawianej ustawy.
(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa Anna Streżyńska: Czy mogę z tego miejsca, Panie Marszałku? Bo ja króciutko...)
Proszę bardzo, Pani Minister.
(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa Anna Streżyńska: Dziękuję bardzo.)
Wolę co prawda, jak pani minister jest bliżej mnie, ale... (Wesołość na sali)
(Senator Piotr Andrzejewski: Ze względów estetycznych.)
Ze względów estetycznych, oczywiście. Już nie chciałem tego wyjaśniać dokładnie.
(Głosy z sali: Ale nie tylko!)
Nie tylko, tak.
(Głos z sali: Bez żartów, Panowie.)
Właśnie, przepraszam bardzo. Panie Senatorze, obaj popełniliśmy błąd, kajamy się.
Pani Minister, proszę o zabranie głosu.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa
Anna Streżyńska:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Do tego, co powiedziała senator sprawozdawca, pani senator Rafalska, chcę tylko dodać, że w 2004 r. - za ten rok mamy dane - skorzystało z dodatków mieszkaniowych osiemset dwadzieścia dwa tysiące gospodarstw domowych, czyli praktycznie rzecz biorąc, można powiedzieć, że osiemset dwadzieścia dwa tysiące rodzin. W tych rodzinach są z reguły dzieci w wieku szkolnym, w części tych rodzin przychodzą również na świat dzieci. Dlatego tak ważne jest dokonanie wyłączenia z dochodu tych trzech rodzajów świadczeń wprowadzonych ustawami z 29 grudnia. Chodzi o to, żeby te świadczenia się nawzajem nie kanibalizowały. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję.
Czy ktoś z państwa chciałbym zadać trwające nie dłużej niż minutę pytanie?
Pani senator Sauk, proszę bardzo.
Senator Elżbieta Więcławska-Sauk:
Chyba dobrze włączyłam mikrofon? Tak, słychać mnie.
Chciałabym zapytać o jedną rzecz. Otóż ja wielokrotnie, jeszcze w czasie mojej pracy dziennikarskiej, stykałam się z sytuacjami, kiedy okazywało się, że te dodatki pobierały osoby, które, że tak powiem, średnio się do tego kwalifikowały. Było bardzo wiele takich przypadków, dlatego chciałabym zapytać o sprawdzanie wiarygodności tych osób. Ja nie jestem temu przeciwna, uważam, że trzeba to robić, ale czy jest jakiś mechanizm sprawdzania tego? Czy są jakieś sposoby, według których się to sprawdza? Bo - powtarzam - wielokrotnie zetknęłam z tego rodzaju sytuacjami, dlatego o to pytam. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Pani Minister, proszę bardzo.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa
Anna Streżyńska:
Te dodatki są wypłacane przez gminy, więc kontrola również następuje na poziomie gminnym. Jeśli chodzi o rząd, nie jesteśmy w stanie kontrolować niczego poza kontrolowaniem wydatków gmin w zakresie zwiększonych dochodów własnych - tylko w tym zakresie.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo.
Czy są jeszcze jakieś pytania?
Pan senator Mieczysław Augustyn, proszę bardzo.
Senator Mieczysław Augustyn:
Pani Minister, w środowiskach ludzi zatroskanych o los najuboższych od dawna toczy się dyskusja na temat tego, czy dodatki mieszkaniowe w ogóle powinny być lokowane w zakresie działania ministerstwa infrastruktury, to znaczy ministerstwa właściwego do spraw mieszkalnictwa, czy też, zgodnie z logiką tych działań, chociażby w kontekście pytania pani senator Sauk, w resorcie pracy i polityki społecznej, w pionie pomocy społecznej. Dublujemy bowiem ewidencje, korzystamy z zapisów ustawy o pomocy społecznej... Chciałbym zapytać, dlaczego państwo nie skorzystaliście z okazji, żeby to zmienić i przyczynić się do uporządkowania systemu? Może w tym kontekście ujawni pani zamiary ministerstwa infrastruktury w tym zakresie? Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Proszę bardzo, Pani Minister.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa
Anna Streżyńska:
Jest to po prostu ważny element polityki mieszkaniowej państwa - mam na myśli dodatki mieszkaniowe. W tym projekcie nie było czasu na to, żeby zajmować się zmianą właściwości resortu, który by miał zajmować się akurat dodatkami mieszkaniowymi, ponieważ celem tej nowelizacji było tylko uporządkowanie tej dziedziny, wyeliminowanie niespójności między tymi dwiema ustawami. Prace w zakresie przekazania sprawy dodatków mieszkaniowych do innego resortu nie są prowadzone.
(Senator Mieczysław Augustyn: Dziękuję bardzo.)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo.
Pani senator Rafalska, proszę bardzo.
Senator Elżbieta Rafalska:
Pani Minister, powiedziała pani, że kontrolę nad dodatkami mieszkaniowymi sprawują samorządy. A przecież samorządy nie mają instrumentu prawnego do kontrolowania tego, o czym mówili pani senator i pan senator, bo uprawnionymi do przeprowadzania wywiadów środowiskowych są tylko pracownicy socjalni. A więc należałoby pomyśleć o takim rozwiązaniu, które dałoby pracownikom podstawę prawną do sprawdzania wiarygodności składanych informacji o dochodach. Tak naprawdę takiej podstawy prawnej dzisiaj po prostu nie ma. Proszę, żeby resort wziął to pod uwagę podczas prac nad ustawą o dodatkach mieszkaniowych.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Pani Minister, proszę bardzo.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa
Anna Streżyńska:
Dziękuję bardzo za tę uwagę. Być może wymaga to zmiany ustawy o pomocy społecznej, ale to nie leży w naszej gestii. Jeżeli jednak wymaga to zmiany ustawy o dodatkach mieszkaniowych, to oczywiście weźmiemy to pod uwagę.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Pani senator Rafalska, proszę bardzo.
Senator Elżbieta Rafalska:
Gwoli uzupełnienia: nie. Ustawa o dodatkach mieszkaniowych nie jest wykonywana przez pracowników socjalnych - ustawa o pomocy społecznej daje takie uprawnienia. Mowa jest raczej o ustawie o dodatkach mieszkaniowych. Chodzi o to, żeby dać jakiś instrument prawny tym pracownikom, którzy zajmują się dodatkami mieszkaniowymi, ale nie pracują w strukturach pomocy społecznej. Bo to jest wyłączone z działań pomocy społecznej.
Pani Minister, nie wiem czy się rozumiemy...
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa
Anna Streżyńska:
Ja rozumiem, Pani Senator, opis obecnego stanu prawnego. Ale można się zastanawiać, czy jest sens dublowania uprawnień różnych grup pracowników gminnych, skoro przy okazji, w związku z wieloma przyznawanymi świadczeniami, mogliby to robić ci sami pracownicy. Ale ja nie chcę wchodzić w tę problematykę, ponieważ nie jest to dziedzina, którą się zajmuję. Mogę jedynie odnotować sugestie pani senator i przekazać je właściwemu ministrowi w Ministerstwie Transportu i Budownictwa.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Pani senator Elżbieta Sauk, proszę bardzo.
Senator Elżbieta Więcławska-Sauk:
Ja chciałabym poprzeć inicjatywę pani senator Rafalskiej, ponieważ, jak powiadam, jest naprawdę masa takich przypadków. Na ogół biorą... To znaczy bywa, że biorą te dodatki ludzie, którzy nie powinni ich brać, bo są ludzie biedniejsi od nich. Ale, niestety, nie ma systemu kontroli. Uważam, że zrzucenie tego na pracowników opieki społecznej jest absolutnie niemożliwe, ponieważ oni i tak w tej swojej dziedzinie mają masę pracy i często się zdarza, że nie wszystkich sprawdzają. Nie jestem pewna, ale wydaje mi się, że rzeczywiście jest tu potrzebny system kontroli. Dziękuję bardzo.
(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa Anna Streżyńska: Dziękuję.)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Czy pani minister chce jeszcze coś powiedzieć?
(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa Anna Streżyńska: Nie, dziękuję.)
Dziękuję bardzo.
Jeszcze pani senator, proszę bardzo. Pani senator Maria Pańczyk.
Senator Maria Pańczyk-Pozdziej:
Chciałabym zapytać panią minister o pewną sprawę. Do mnie też docierają informacje, że biorcami - że tak to brzydko nazwę - dodatków mieszkaniowych są często rodziny patologiczne. Wiem to od prywatnych właścicieli, którzy wynajmują mieszkania takim rodzinom. Wygląda to w ten sposób, że po kilku latach mieszkania są dokumentnie zdewastowane, nie nadają się do mieszkania, a te rodziny występują o zastępcze lokale socjalne. Trzeba by zatem uruchomić jakiś system prawny, który uniemożliwiłby po prostu dewastowanie takich lokali, a jednocześnie korzystanie z tych ulg, z tych przywilejów. One nie powinny być takim rodzinom przyznawane. Jak pani minister to widzi?
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa
Anna Streżyńska:
Pewnie wymaga to zmian systemowych w systemie dodatków mieszkaniowych w całej ustawie. Zakres tych zmian wymagałby jednak odrębnej nowelizacji, bo one nie zmieściłyby się w ramach tego projektu, który ma ściśle określony, krótkoterminowy cel. Ale wszystkie uwagi państwa senatorów oczywiście odnotuję i przekażę właściwemu podsekretarzowi stanu.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Pani Minister.
Proszę państwa, jeśli nie ma więcej pytań, otwieram dyskusję.
Przypominam o wymogach regulaminowych dotyczących czasu przemawiania senatorów i o konieczności zapisywania się do głosu u senatora prowadzącego liczbę mówców, a przede wszystkim o obowiązku składania podpisanych wniosków o charakterze legislacyjnym do marszałka Senatu. Wnioski muszą być zgłoszone do zamknięcia dyskusji nad ustawą.
Przypominam, że komisja będzie rozpatrywać tylko te wnioski, które zostały złożone na piśmie do marszałka do czasu zamknięcia dyskusji.
Czy ktoś z państwa chce zabrać głos w dyskusji? Nie. Dziękuję bardzo.
Informuję, że lista mówców została wyczerpana, bo nie było na tej liście żadnego mówcy.
W związku z tym, zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu, zamykam dyskusję.
W związku z tym, że nie ma żadnych wniosków o charakterze legislacyjnym - dziękuję bardzo, Pani Minister - możemy przystąpić do rozpatrzenia następnego punktu porządku obrad, punktu czwartego.