Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następna część dokumentu
10. posiedzenie Senatu
26 kwietnia br. odbyło się 10. posiedzenie Senatu. Posiedzeniu przewodniczyli marszałek Bogdan Borusewicz oraz wicemarszałkowie Maciej Płażyński i Krzysztof Putra. Na sekretarzy posiedzenia wyznaczono senatorów Urszulę Gacek i Mieczysława Szyszkę; listę mówców prowadziła senator U. Gacek.
Zatwierdzony przez Izbę porządek posiedzenia obejmował:
____________
* Ustawa zawiera przepisy mające na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
Senat zaakceptował ustawę o zmianie ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 16. posiedzeniu, 25 kwietnia br. Do Senatu została przekazana 25 kwietnia i tego samego dnia marszałek, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.
Przedstawił je senator Jerzy Chróścikowski. Senator podkreślił, że projektowana ustawa dotyczy sprawy bardzo istotnej dla rolników, związanej z dopłatami do buraków cukrowych. Jest to ustawa bardzo pilna, ponieważ już teraz część rolników składa wnioski o dopłaty obszarowe.
Senator poinformował, że komisja po wnikliwej analizie oraz dyskusji nie wniosła uwag i prosi o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Senat w głosowaniu przychylił się do stanowiska komisji i 67 głosami, przy braku głosów sprzeciwu i wstrzymujących się, powziął uchwałę o przyjęciu ustawy bez poprawek.
Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji
Ustawa została uchwalona przez Sejm na 16. posiedzeniu, 25 kwietnia br. Do Senatu trafiła 25 kwietnia i tego samego dnia marszałek, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Kultury i Środków Przekazu. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.
Przedstawiła je senator Elżbieta Więcławska-Sauk. Senator przypomniała, że w ustawie o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji Trybunał Konstytucyjny zakwestionował między innymi zapis o trybie wyboru przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Chodziło o to, że nie może zostać on mianowany przez prezydenta Rzeczypospolitej. Ponieważ sprawa jest bardzo ważna, w trybie pilnym wniesiono zapis dostosowujący ustawę do orzeczenia trybunału. Zgodnie z nim przewodniczącego Krajowej Rady wybierają ze swojego grona i odwołują członkowie Krajowej Rady.
Senator podkreśliła, że uchwalenie ustawy jest bardzo pilne, ponieważ bez wyboru przewodniczącego Krajowa Rada nie może wypełniać wszystkich swoich ustawowych obowiązków. Przewodniczący Krajowej Rady jest uczestnikiem ważnego procesu prawotwórczego. Bez jego udziału nie mogą być na przykład wydawane rozporządzenia, nie mogą być przydzielane koncesje w zakresie radiofonii i telewizji. Rozstrzyga on także o sprzedaży udziałów i akcji w spółkach posiadających koncesje osobom zagranicznym; wydaje decyzje w sprawach odpowiedzialności prawnej nadawców w wypadku naruszenia przez nich określonych obowiązków; jest także jednym z podmiotów inicjujących ściganie przestępstw w zakresie niedozwolonych działań prowadzonych w formie elektronicznej; reprezentuje także radę w postępowaniach sądowych dotyczących działalności gospodarczej w zakresie radiofonii i telewizji.
Senator E. Więcławska-Sauk poinformowała, że Komisja Kultury i Środków Przekazu rozpatrzyła ustawę i jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem jej bez poprawek.
Senat w głosowaniu podzielił to stanowisko i 66 głosami, przy 3 przeciw i 3 wstrzymujących się, podjął uchwałę o przyjęciu ustawy bez poprawek.
Poprawki Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej oraz niektórych innych ustaw
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 15. posiedzeniu, 5 kwietnia br., i tego samego dnia przekazana do Senatu. Marszałek 8 kwietnia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Gospodarki Narodowej. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.
Sprawozdanie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu przedstawił senator Piotr Wach. Senator zaznaczył, że rozpatrywana regulacja jest nowelizacją ustawy z lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Głównym celem nowelizacji jest uzgodnienie naszych przepisów z prawem Unii Europejskiej w taki sposób, aby wprowadzane przez ustawę ulgi podatkowe na nabycie nowej technologii nie stanowiły pomocy publicznej w sensie prawa unijnego. Nowelizacja wprowadza następujące przepisy. Przede wszystkim nabycie nowej technologii może następować od wszystkich podmiotów, a nie, jak to było dotychczas, jedynie od jednostek naukowych. Ponadto ulgi na nabycie nowej technologii są jednakowe dla wszystkich podmiotów nabywających i wynoszą 50% kosztów związanych z nabyciem. Poprzednio ewentualni korzystający, nabywcy nowych technologii byli dzieleni na mikro-, małe oraz duże przedsiębiorstwa. Ulgi były zróżnicowane, tak że duże przedsiębiorstwa miały tylko ulgę trzydziestoprocentową. Obecnie nie ma takiego wyróżnienia i wszyscy nabywcy mają ulgę w wysokości 50%. Ponadto, co również można by uznać za uzgodnienie z prawem unijnym, nowelizowana ustawa zawiera pojęcie przedsiębiorcy w trudnej sytuacji ekonomicznej, które to pojęcie jest oparte na przepisach Unii Europejskiej, a mianowicie na komunikacie Komisji Europejskiej. Według ekspertów komunikaty nie są prawem obowiązującym, są jednak prawem publikowanym, więc to oparcie jest słusznym rozwiązaniem. Należy je uznać za element uzgodnienia tej ustawy z prawem unijnym.
W ustawie przyjmuje się również inne ważne ustalenia. Po pierwsze, ustawa definiuje pojęcie nowej technologii. Robi to między innymi w taki sposób, że ustanawia cezurę czasową pięciu lat stosowania tego, co można uznać za nową technologię. I po drugie, aby uzyskać ulgę, nabywca, wnioskując o nią, musi uzyskać opinię o nowości technologii; opinia ta ma pochodzić od niezależnej od podatnika jednostki naukowej. Dzięki temu wiadomo, w sensie prawnym, co to jest nowa technologia. Ponadto projekt ustawy urealnia termin odpisów dokonywanych przez centra naukowo-rozwojowe na rachunki bankowe funduszy innowacyjności. Polega to na tym, że wpłata miałaby następować do piętnastego dnia miesiąca następnego, a nie, jak jest w obecnej ustawie, do końca miesiąca bieżącego.
Senator sprawozdawca poinformował, że na posiedzeniu komisji odbyła się dyskusja nad pewnymi zagadnieniami, w wyniku której zostały zaproponowane trzy poprawki. Senator przedstawił i uzasadnił proponowane zmiany i w imieniu komisji wniósł o ich uchwalenie.
Sprawozdanie Komisji Gospodarki Narodowej przedstawił senator Lesław Podkański. Senator zaznaczył, że rozpatrywany projekt ustawy dokonuje zmian nie tylko w ustawie o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, ale również w ustawach o podatku dochodowym, zarówno od osób fizycznych, jak i od osób prawnych. Główny cel nowelizacji związany jest z wyłączeniem w dwóch wymienionych ustawach podatkowych ulgi podatkowej z tytułu nabycia nowej technologii z regulacji europejskiej dotyczącej pomocy publicznej.
Senator sprawozdawca poinformował, że rozpatrując projektowaną ustawę, komisja dobrze przyjęła w art. 1 zmianę pierwszą ustawy w zakresie zapewnienia zgodności polskiego prawa z prawem wspólnotowym, jeśli chodzi o definicję: "przedsiębiorca w trudnej sytuacji". Komisja pozytywnie przyjęła również zawartą w art. 1 zmianę drugą w zakresie maksymalnego terminu, w jakim centrum badawczo-rozwojowe zobowiązane będzie przekazywać na rachunek bankowy funduszu innowacyjności odpis na ten fundusz. Nowela przewiduje, że będzie to piętnasty dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym odpis został dokonany. Nowela zyskała aprobatę komisji, wiadomo bowiem, iż pod względem rachunkowym wszyscy przedsiębiorcy zamykają swoje rozliczenia na koniec miesiąca i rzeczywisty przychód przedsiębiorcy znany jest dopiero w ostatnim dniu miesiąca. Wtedy dopiero można dokonać właściwego i pełnego odpisu: na piętnasty dzień miesiąca po miesiącu podsumowanym sprawozdawczo i rachunkowo.
Komisja Gospodarki Narodowej dobrze oceniła również tę normę prawną, która rozstrzyga, że ulga podatkowa z tytułu nabycia nowej technologii nie stanowi pomocy publicznej - ustawa to doprecyzowuje. Komisja przyjęła bez uwag krytycznych również ujednolicenie maksymalnej wysokości odliczeń związanych z nabyciem nowych technologii, których mogą w tej chwili dokonać wszystkie podmioty niezależnie od ich wielkości i rodzaju osobowości prawnej. Wprowadza się jednolitą, pięćdziesięcioprocentową stawkę maksymalną kwoty wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii i likwiduje dwie poprzednie, które wynosiły 50% i 30%.
Senator sprawozdawca podkreślił, że w toku prac komisji zgłoszono też wątpliwości i uwagi krytyczne. Część uwag i zastrzeżeń wyjaśniła strona rządowa. Ostatecznie członkowie Komisji Gospodarki Narodowej w głosowaniu poparli przedmiotowy projekt ustawy wraz z trzema poprawkami.
W imieniu komisji senator L. Podkański wniósł o przyjęcie rozpatrywanej ustawy z trzema poprawkami.
Poprawki do ustawy zgłosili także senatorowie podczas dyskusji.
Wszystkie propozycje zmian w nowelizacji rozpatrzyły dwie komisje senackie. Komisje poparły 3 spośród 7 zgłoszonych ogółem poprawek.
Poszczególne poprawki poddano pod głosowanie, po czym Izba 79 głosami, przy 1 wstrzymującym się, podjęła uchwałę:
Poprawka Senatu do ustawy o zmianie ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego
Ustawa została uchwalona przez Sejm na 15. posiedzeniu, 7 kwietnia br. Do Senatu została przekazana 10 kwietnia i tego samego dnia marszałek skierował ją do Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.
Sprawozdawca komisji senator Zbigniew Romaszewski przypomniał, że ustawą z 25 listopada 2004 r. wprowadzono nową regulację zawodu tłumacza przysięgłego. Poprzednio status tłumacza przysięgłego nadawał prezes sądu okręgowego, potem weszła w życie ustawa, która precyzowała dokładnie, kto może być tłumaczem, jakie ma być ślubowanie, jakie kandydat musi spełniać warunki. Ustawa ta kontrolę nad powoływaniem tłumaczy przysięgłych powierzała ministrowi sprawiedliwości. Zgodnie z nią zostały również rozszerzone uprawnienia tłumaczy przysięgłych. Tłumacze przysięgli powoływani na podstawie nowej ustawy są więc już nieco innymi tłumaczami niż ci powoływani decyzją prezesa sądu okręgowego.
Kiedy wprowadzono przepis, że osoby mające status tłumacza przysięgłego powinny zgłosić się do 27 lipca 2005 r. w celu nadania im statusu przez ministra sprawiedliwości, okazało się, że zgłosiło się tylko osiem tysięcy z ponad dziesięciu tysięcy tłumaczy. Nowelizacja ma zatem za zadanie umożliwić składanie wniosków o nadanie statusu tłumacza przysięgłego tym, którzy w podanym terminie nie zgłosili się. Termin zgłaszania się przedłużono do 27 stycznia 2007 r.
Senator Z. Romaszewski poinformował, że podczas debaty w komisji zwrócono uwagę m.in. na to, że ustawa z 25 listopada 2004 r. nie zawierała przepisów przejściowych, w związku z czym osoby, które były w trakcie wypełniania procedur związanych z otrzymaniem statusu tłumacza przysięgłego, zostały pozbawione możliwości ich zakończenia. Komisja postanowiła zatem, aby tym, którzy przeszli całą procedurę, a tylko nie zostali zaprzysiężeni przez prezesa sądu okręgowego, stworzyć także możliwość, którą mają tłumacze przysięgli powołani na podstawie poprzedniej ustawy, aby również po złożeniu ślubowania mogli być tłumaczami przysięgłymi. W związku z tym komisja postanowiła zaproponować Izbie stosowną poprawkę do ustawy.
Zmianę w ustawie zaproponowała także senator Urszula Gacek podczas dyskusji.
Zgłoszone poprawki rozpatrzyła komisja senacka. Komisja poparła 1 poprawkę (senator U. Gacek wycofała swoją propozycję).
Poprawkę komisji poddano pod głosowanie, po czym Izba jednomyślnie, 80 głosami, podjęła uchwałę:
Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 15. posiedzeniu, 5 kwietnia br. Tego samego dnia przekazano ją do Senatu. Marszałek 8 kwietnia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.
Sprawozdanie Komisji Praw Człowieka i Praworządności przedstawił senator Aleksander Bentkowski. Senator zaznaczył, że rozpatrywana nowelizacja związana jest z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, który stwierdził, iż zapis art. 632 narusza w zasadniczym stopniu art. 2 konstytucji, gdyż nienależycie bronione są prawa oskarżyciela prywatnego i niesłusznie obciąża się go w określonych wypadkach kosztami.
Sejm, rozpatrując tę ustawę, wniósł projekt poprawki w postaci art. 632a, zgodnie z którym "W wyjątkowych wypadkach, w razie umorzenia postępowania, sąd może orzec, że koszty procesu ponosi w całości lub w części oskarżony, a w sprawach z oskarżenia prywatnego oskarżony lub Skarb Państwa". Sejm w swoim rozstrzygnięciu poszedł więc dalej niż oczekiwał tego trybunał i objął możliwością obciążenia kosztami w wypadku oskarżenia prywatnego nie tylko oskarżonego bądź Skarb Państwa, ale też oskarżonego w wypadku oskarżenia publicznego, a także w wypadku umorzenia postępowania.
Senator podkreślił, że pierwsze rozstrzygnięcie nie budziło żadnych wątpliwości - komisja stwierdziła, iż jest ono absolutnie zasadne, nie można bowiem oskarżyciela prywatnego w sytuacji, kiedy nastąpi przedawnienie karalności, obciążać kosztami nie za jego winy. Rozszerzenie tej zasady na sprawy z oskarżenia publicznego natomiast budziło już poważne wątpliwości. Dlatego komisja postanowiła zaproponować poprawkę do wspomnianego artykułu, który po jej wprowadzeniu brzmiałby: "W wyjątkowych wypadkach, w sprawach z oskarżenia prywatnego, w razie umorzenia postępowania, sąd może orzec, że koszty procesu ponosi w całości lub w części oskarżony lub Skarb Państwa".
W poprawce tej chodzi o to, by ta konieczna zmiana odnosiła się tylko i wyłącznie do spraw z oskarżenia prywatnego i aby obowiązujący dziś zapis, mówiący, że w sprawach z orzeczenia publicznego, w wypadku uniewinnienia bądź umorzenia, koszty ponosi Skarb Państwa - pozostał obowiązujący, żeby nie było możliwości, w razie umorzenia postępowania, obciążania kosztami oskarżonego.
Komisja uznała, że dopuszczenie, aby w postępowaniu publicznoskargowym w wypadku umorzenia postępowania również - mimo umorzenia - można było obciążać oskarżonego, jest bardzo niebezpieczne. Na przykład w razie umorzenia z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu można by powiedzieć, że owszem, postępowanie należy umorzyć, ale kosztami trzeba obciążyć oskarżonego.
Senator A. Bentkowski zaznaczył, że poprawka sejmowa niesie ze sobą jeszcze jedno bardzo poważne niebezpieczeństwo. Mianowicie w postępowaniu prywatnoskargowym można dość dokładnie przewidywać, jak wysokie będą koszty, które poniesie oskarżyciel prywatny - oprócz kosztu wpisu, jaki ponosi oskarżyciel prywatny, mogą jeszcze pojawić się na przykład koszty opinii lekarskiej. W sprawach z oskarżenia publicznego te koszty mogą być bardzo wysokie, a zmiana wprowadzona przez Sejm nie określa, w jakim zakresie oskarżony ma być obciążony tymi kosztami. W rezultacie może być obciążony nimi w całości, a mogą być one bardzo wysokie, czasem kilku- czy kilkunastotysięczne. Zapisane zastrzeżenie, że ma to dotyczyć tylko wyjątkowych wypadków, jest zapisem bardzo nieprecyzyjnym. Dlatego komisja uznała, że nie należy wychodzić poza intencję Trybunału Konstytucyjnego i wprowadzić poprawki tylko w niezbędnym zakresie.
Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej przedstawił senator Janusz Gałkowski. Senator zwrócił uwagę, że podczas prac nad ustawą resort sprawiedliwości argumentował, iż nie daje się sądowi zupełnej swobody. Proponowany jest bowiem zapis, że tylko w zupełnie wyjątkowych wypadkach, w razie umorzenia postępowania, sąd może orzec, iż koszty procesu ponosi w całości lub w części oskarżony, a w sprawach z oskarżenia prywatnego oskarżony lub Skarb Państwa. Zwrot "w wyjątkowych wypadkach" oznacza zatem, że nie ma tu dowolności, możliwości działania według swobodnego uznania, w granicach swobodnej oceny dowodów, ale że w sytuacji obowiązywania takiego zapisu sąd będzie musiał wykazać jednak zwiększony wysiłek, jeżeli zechce uznać, że w danej sprawie z oskarżenia publicznego zachodzi wyjątkowy wypadek ponoszenia kosztów w całości lub w części przez oskarżonego.
Argumenty przeciwko temu stanowisku sprowadzały się głównie do obawy, że często zapis o wyjątkowych wypadkach przekształca się w zapis reguły. Ponadto sąd - mając taki instrument i stosując takie rozumowanie, że jeżeli już nie można oskarżonemu wymierzyć kary, to można spowodować jakąś dolegliwość, chociażby w postaci kosztów - będzie mógł taką możliwość w taki właśnie sposób wykorzystywać.
Senator sprawozdawca poinformował, że Komisja Ustawodawcza uznała, iż należy jednak unikać ryzyka przekształcania się wyjątkowych wypadków w regułę, i postanowiła rekomendować Izbie poprawkę identyczną z przyjętą przez Komisję Praw Człowieka i Praworządności.
Podczas dyskusji nad ustawą senator Janusz Gałkowski zgłosił propozycję poprawki, a senator Stanisław Piotrowicz przedstawił wniosek o jej przyjęcie bez poprawek.
Wszystkie wnioski i propozycje poprawek rozpatrzyły dwie komisje senackie. Połączone komisje poparły wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Mniejszość komisji poparła poprawkę senatora J. Gałkowskiego.
Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności przeprowadzono głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek. Senat 43 głosami, przy 30 przeciw i 6 wstrzymujących się, zaakceptował ten wniosek i podjął uchwałę o przyjęciu rozpatrywanej ustawy bez poprawek.
Stanowisko Senatu w sprawie ustaw: o finansowaniu Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie z budżetu państwa; o finansowaniu Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej "Ignatianum" w Krakowie z budżetu państwa; o finansowaniu Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu z budżetu państwa
Na wniosek senatora Kazimierza Wiatra punkty 5., 6. i 7. porządku posiedzenia rozpatrywano łącznie.
Rozpatrywane łącznie ustawy zostały uchwalone przez Sejm na 15. posiedzeniu, 5 kwietnia br., i tego samego dnia trafiły do Senatu. Marszałek 8 kwietnia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował je do Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Gospodarki Narodowej. Komisje po rozpatrzeniu ustaw przygotowały swoje sprawozdania w tych sprawach.
Sprawozdania Komisji Nauki, Edukacji i Sportu przedstawił senator Jarosław Gowin. Senator poinformował, że komisja wyraziła jednogłośne i jednoznaczne poparcie dla projektów ustaw. Z pełnym zrozumieniem odniosła się także do argumentów przedstawiciela rządu, przemawiających za tym, by ustawa zaczęła obowiązywać od 1 października br. Jedyną wątpliwość budził fakt, że dotacje dla trzech nowo objętych tymi dotacjami uczelni pochodzić będą z dotychczasowych środków, przewidzianych dla uczelni finansowanych z budżetu państwa. Dlatego komisja zwróciła się do przedstawiciela rządu z sugestią, by w projekcie przyszłorocznego budżetu uwzględnić stosowny wzrost środków przewidzianych na szkolnictwo wyższe.
Senator J. Gowin poinformował, że komisja rekomenduje Izbie przyjęcie ustaw bez poprawek.
Sprawozdanie Komisji Gospodarki Narodowej przedstawiła senator Mirosława Nykiel. Senator poinformowała, że komisja rozpatrzyła ustawy na swym posiedzeniu 20 kwietnia i jednogłośnie udzieliła im poparcia.
Senator wskazała, że celem regulacji zawartych w trzech rozpatrywanych łącznie ustawach jest przyznanie Papieskiemu Wydziałowi Teologicznemu w Warszawie, Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej oraz Papieskiemu Wydziałowi Teologicznemu we Wrocławiu dotacji i innych środków z budżetu państwa na zasadach określonych dla uczelni publicznych. Finansowanie z budżetu państwa nie będzie obejmowało kosztów realizacji inwestycji budowlanych.
Senator M. Nykiel przypomniała, że zgodnie z ust. 3 w art. 15 Konkordatu, podpisanego 28 lipca 1993 r. i ratyfikowanego 8 stycznia 1998 r., pomiędzy Stolicą Apostolską a rządem Rzeczypospolitej Polskiej, dotacje z budżetu państwa otrzymują już Katolicki Uniwersytet Lubelski oraz Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie. W wypadku tych uczelni finansowanie z budżetu państwa nie obejmuje kosztów realizacji środków trwałych w budowie służącej procesowi dydaktycznemu. Jednocześnie ten sam art. 15 ust. 3 zawiera zapis, że państwo rozważy udzielenie pomocy finansowej innym szkołom wyższym, w tym uniwersytetom, odrębnym wydziałom i wyższym seminariom duchownym oraz instytutom naukowo-badawczym, zakładanym i prowadzonym przez Kościół katolicki. Decyzja o finansowaniu z budżetu państwa trzech wymienionych uczelni katolickich stanowi więc wypełnienie obietnicy zawartej w Konkordacie. W opinii senator, będzie to potwierdzenie wypełnienia zapisów art. 1 Konkordatu, a Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że państwo i Kościół katolicki są każde w swej dziedzinie niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.
Po przeprowadzeniu dyskusji przystąpiono do głosowania nad rozpatrywanymi łącznie ustawami. W wyniku tych głosowań Senat:
Drugie i trzecie czytanie projektu uchwały w sprawie 25. rocznicy rejestracji Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych "Solidarność"
Projekt uchwały został wniesiony przez senatora Romana Wierzbickiego. Marszałek 21 kwietnia br., zgodnie z art. 79 ust. 1 oraz art. 84 ust. 5 Regulaminu Senatu, skierował projekt do rozpatrzenia w pierwszym czytaniu do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska.
Pierwsze czytanie projektu uchwały zostało przeprowadzone zgodnie z art. 80 ust. 1 i 2 oraz art. 84 ust. 4 Regulaminu Senatu na wspólnym posiedzeniu komisji, 25 i 26 kwietnia. Komisje po rozpatrzeniu projektu uchwały przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Przedstawił je senator Jerzy Chróścikowski. Senator zaznaczył, że przedstawiany projekt powstał po długich dyskusjach. Uwzględniono w nim wszystkie uwagi zgłoszone w trakcie posiedzenia obu komisji.
Senator sprawozdawca odczytał następnie projekt uchwały, po czym, jako członek Związku RI "Solidarność", wyraził swoje uznanie i prosił Izbę o przyjęcie projektu. Jak stwierdził, "to będzie wyraźny dowód, wyraźne podziękowanie tym wielu rolnikom, którzy dwadzieścia pięć lat temu walczyli i do dzisiejszego dnia wciąż próbują czynić wszystko, co jest możliwe dla dobra naszej ojczyzny".
Podczas dyskusji nad projektem senator Stefan Niesiołowski zgłosił wnioski o charakterze legislacyjnym, w związku z czym Senat skierował projekt uchwały do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska.
Komisje podczas przerwy w obradach rozpatrzyły wnioski zgłoszone w toku dyskusji i przygotowały dodatkowe sprawozdanie. Senat mógł więc przystąpić do trzeciego czytania projektu uchwały, obejmującego przedstawienie Izbie dodatkowego sprawozdania komisji o projekcie uchwały i głosowanie.
Dodatkowe sprawozdanie komisji przedstawił senator J. Chróścikowski. Senator poinformował, że komisje przeanalizowały poprawki zgłoszone w toku dyskusji i podjęły decyzję o niepopieraniu żadnego wniosku.
Mniejszość połączonych komisji poparła jedną poprawkę.
Zgodnie z art. 82 ust. 6 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności przeprowadzono głosowania nad poszczególnymi poprawkami, a następnie nad przyjęciem całości projektu, w brzmieniu zaproponowanym przez komisje, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek. W wyniku tego ostatniego głosowania Senat 73 głosami, przy 4 wstrzymujących się, powziął uchwałę:
Trzecie czytanie projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw dotyczących przekształceń własnościowych nieruchomości
Drugie czytanie tego projektu odbyło się na 9. posiedzeniu Senatu, 20 kwietnia br. Senat po przeprowadzonej dyskusji skierował projekt ustawy do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Gospodarki Narodowej w celu ustosunkowania się do zgłoszonych w toku dyskusji wniosków. Komisje na wspólnym posiedzeniu 25 kwietnia rozpatrzyły projekt ustawy i przygotowały dodatkowe sprawozdanie połączonych komisji w tej sprawie.
Przedstawił je senator Adam Biela. Senator poinformował, że połączone komisje rozpatrzyły zgłoszone w czasie drugiego czytania poprawki. Zgłoszono dwanaście poprawek. Połączone komisje postanowiły rekomendować Izbie przyjęcie dziewięciu z nich. Mają one na celu zharmonizowanie dotychczas istniejących ustaw dotyczących mieszkań zakładowych z przedkładanym projektem. Wprowadzają również pewną racjonalność, zgodną z zasadą sprawiedliwości społecznej, w nowelizowanej ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych.
Senator sprawozdawca podkreślił, że najwięcej dyskusji wzbudziła ustawa o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów. W jej trakcie senatorowie uświadomili sobie, że niestety mamy w naszym kraju sytuację jakiegoś trudnego do pojęcia ponoszenia przez niektórych obywateli, członków spółdzielni mieszkaniowych, kosztów niezasłużonego jarzma, haraczu, polegającego na spłacie kredytu z odsetkami i skapitalizowanymi odsetkami, absolutnie w żaden sposób przez nich niezawinionymi. Kolejne ekipy rządowe, kolejne parlamenty nie rozwiązały tego problemu.
Ze zdumieniem - jak zaznaczył senator A. Biela - senatorowie dowiedzieli się z kompetentnych ust przedstawiciela Ministerstwa Finansów, jakie miesięczne obciążenia ponosi wielu obywateli, w sposób absolutnie przez siebie niezawiniony. Wynika to z sytuacji, która powstała w wyniku hiperinflacji w 1992 r., kiedy odsetki bankowe wzrosły z kilkunastu do 50, 60%.
Proponowana ustawa rozwiązuje również te kwestie.
Sprawozdanie mniejszości połączonych komisji przedstawił senator Piotr Ł.J. Andrzejewski. Mniejszość komisji poparła dwie poprawki.
Zgodnie z art. 82 ust. 6 pkt 2 Regulaminu Senatu przeprowadzono głosowania nad poprawkami do projektu, a następnie w sprawie przyjęcia projektu w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek. W wyniku tego ostatniego głosowania Senat 61 głosami, przy 3 przeciw i 12 wstrzymujących się, przyjął projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw dotyczących przekształceń własnościowych nieruchomości i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy:
Zmiany w składach komisji senackich
Sprawozdawca Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich senator Tadeusz Lewandowski przedstawił wniosek komisji dotyczący zmian w składach komisji senackich. Jak poinformował, senator Janusz Kubiak złożył rezygnację z przynależności do Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich i jednocześnie złożył wniosek o powołanie go do Komisji Praw Człowieka i Praworządności.
Senator sprawozdawca poinformował, że komisja rozpatrzyła te wnioski i przychyliła się do nich.
Senat w głosowaniu podzielił stanowisko komisji i 76 głosami, przy 3 wstrzymujących się, podjął uchwałę:
Drugie czytanie projektu uchwały w sprawie rocznicy Zbrodni Katyńskiej
Projekt ten został wniesiony przez grupę senatorów. Marszałek 20 kwietnia br., zgodnie z art. 79 ust. 1 oraz art. 84 ust. 5 Regulaminu Senatu, skierował projekt do rozpatrzenia w pierwszym czytaniu do Komisji Ustawodawczej.
Pierwsze czytanie projektu uchwały zostało przeprowadzone, zgodnie z art. 80 ust. 1 i 2 oraz art. 84 ust. 4 Regulaminu Senatu, na posiedzeniu komisji 26 kwietnia. Komisja po rozpatrzeniu projektu uchwały przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.
Przedstawił je senator Janusz Gałkowski. Senator poinformował, że komisja na swym posiedzeniu po rozpatrzeniu projektu uchwały w pierwszym czytaniu wprowadziła do niego poprawki i wnosi o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu uchwały.
Senator sprawozdawca zaproponował ponadto, by - jeżeli nie zostaną wniesione żadne poprawki - Izba przystąpiła do trzeciego czytania i jeszcze na bieżącym posiedzeniu przyjęła uchwałę w zaproponowanym brzmieniu.
Ponieważ w trakcie dyskusji nikt nie złożył wniosku przeciwnego do przedstawionego przez komisję w sprawozdaniu, zgodnie z art. 81 ust. 5 Regulaminu Senatu Izba przystąpiła do trzeciego czytania projektu uchwały, obejmującego jedynie głosowanie.
W wyniku głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie rocznicy Zbrodni Katyńskiej Izba jednomyślnie, 69 głosami, powzięła uchwałę:
Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następna część dokumentu