Warszawa, dnia 6 lutego 2006 r.

Pan
Adam Biela
Senator RP
ul. Wiejska 4/6/8
00-902 Warszawa

Szanowny Panie Senatorze,

W odpowiedzi na oświadczenie Pana senatora złożone podczas 3 posiedzenia Senatu RP w dniu 22 grudnia 2005 r. przekazane Ministrowi Sprawiedliwości przez Pana Marszałka Senatu RP Bogdana Borusewicza, przy piśmie z dnia 29 grudnia 2005 r. BKS/DSK-043-23/05 uprzejmie wyjaśniam co następuje:

W oświadczeniu nie wskazuje Pan konkretnej sprawy (sygnatury akt), w której miało dojść do naruszenia przepisów proceduralnych i nieznajomości prawa przed Sądem Rejonowym i Sądem Okręgowym w Suwałkach, dlatego też dokonałem ustaleń co do wszystkich spraw, które toczyły się bądź toczą się w tych Sądach z udziałem małżonków S. i Suwalskiej Spółdzielni Mieszkaniowej.

I tak przed Sądem Rejonowym w Suwałkach toczyły się następujące sprawy, które zostały zakończone prawomocnymi wyrokami: sprawa sygn. akt I C 327/04 z powództwa Suwalskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Suwałkach przeciwko Władimirowi S. o zobowiązanie pozwanego do zamontowania w lokalu położonym w Suwałkach przy ul. Noniewicza 93A m 26 instalacji centralnego ogrzewania wraz z grzejnikami i doprowadzenie instalacji do stanu pierwotnego sprzed daty demontażu oraz sprawa sygn. akt VII C 22/05 z powództwa Suwalskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Suwałkach przeciwko Władimirowi S. i Oxanie S. o zapłatę.

Obecnie przed Sądem Rejonowym w Suwałkach toczą się następujące sprawy: sygn. akt I C 235/05 z powództwa Oxany i Władimira S. przeciwko ww. Spółdzielni o zapłatę, sprawa sygn. akt I Co 681/05 z wniosku Suwalskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Suwałkach (wierzycielki) z udziałem dłużnika Władimira S. o wszczęcie egzekucji w trybie art. 1050 kpc, sprawa sygn. akt I Co 929/05 ze skargi Władimira S. na czynności komornika w sprawie I Km 677/05, sprawa sygn. akt I Co 14/06 ze skargi Władimira S. na czynności komornika w sprawie I Km 1344/05.

Natomiast w Sądzie Okręgowym w Suwałkach została zarejestrowana pod sygn. akt I Co 1/06 sprawa ze skargi Władimira i Oxany S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wydanego przez Sąd Rejonowy w Suwałkach w sprawie sygn. akt I Ca 64/05.

Poniżej przedstawiam szczegółowy przebieg wskazanych wyżej postępowań: W sprawie o sygn. akt I C 327/04 z powództwa Suwalskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Suwałkach przeciwko Władimirowi S. o zobowiązanie pozwanego do zamontowania w lokalu położonym w Suwałkach przy ul. Noniewicza 63 A m 26 instalacji centralnego ogrzewania wraz z grzejnikami i doprowadzenie instalacji do stanu pierwotnego sprzed daty demontażu pozew wpłynął w dniu 23 sierpnia 2004 r. Spółdzielnia (jako zarządca ustawowy nieruchomości wspólnej i zarazem współwłaścicielka nieruchomości) wskazywała, że pozwany bez jej zgody zlikwidował z dniem 2 lipca 2004 r. w swoim lokalu urządzenia centralnego ogrzewania. Po opłaceniu wpisu sądowego zarządzeniem z dnia 31 sierpnia 2004 r. sprawę skierowano na rozprawę, którą wyznaczono na dzień 29 września 2004 r. W dniu 14 września 2004 r. pozwany złożył pismo procesowe, w którym odniósł się do twierdzeń powódki. Na rozprawą stawił się pozwany i pełnomocnik powódki, po ich wysłuchaniu w związku z wnioskiem pełn. powódki o odroczenie rozprawy oraz zakreślenie mu 5-dniowego terminu do sprecyzowania powództwa. Sąd rozprawę odroczył do dnia 21 października 2004 r. i zobowiązał tegoż pełnomocnika do złożenia w terminie 5 dni protokołu komisyjnego dotyczącego demontażu instalacji centralnego ogrzewania w lokalu pozwanego oraz sprecyzowania żądania pozwu. Powódka doprecyzowała powództwo i złożyła odpis żądanego protokołu w piśmie procesowym, które wpłynęło 5 października 2004 r. Również pozwany w dniu 11 października 2004 r. złożył pismo procesowe z załącznikami.

Na rozprawę 21 października 2004 r. stawił się pełnomocnik powódki i pozwany wraz z żoną Oxaną, którą ustanowił pełnomocnikiem w sprawie. Po wysłuchaniu stron przewodniczący zamknął rozprawę. Publikację orzeczenia sąd odroczył do 2 listopada 2004 r. W tym terminie rozprawę jednak otworzył na nowo i odroczył do dnia 9 grudnia 2004 r. zobowiązując jednocześnie pozwanego do złożenia w terminie 10 dni wykazu właścicieli odrębnych lokali w budynku położonym przy ul. Noniewicza 93 A/26 oraz "złożenia zgody" wszystkich właścicieli lokali, w wypadku jej wyrażenia, na demontaż instalacji centralnego ogrzewania. Przed terminem rozprawy pozwany złożył żądane dokumenty, a powódka kolejne pismo procesowe. Na rozprawie wysłuchano strony, pełnomocnik powódki złożył uchwałę zarządu spółdzielni wraz z załącznikami w sprawie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali w nieruchomości, na której położony jest budynek oznaczony nr 93 A przy ul. Noniewicza. Wobec braku dalszych wniosków dowodowych i formalnych rozprawę zamknięto, a publikację orzeczenia odroczono do 10 grudnia 2004 r. W tym dniu został ogłoszony wyrok uwzględniający powództwo. W dniu 30 grudnia 2004 r. pozwany wniósł apelację od tego wyroku. Wezwano pozwanego do uzupełnienia braków apelacji poprzez złożenie brakującego odpisu apelacji i uiszczenia wpisu.

W dniu 11 stycznia 2005 r. pozwany złożył odpis apelacji i wniósł o zwolnienie od wpisu od apelacji. W dniu 14 stycznia 2005 r. rozpoznano ten wniosek i zwolniono pozwanego częściowo od wpisu od apelacji (ponad kwotę 100 zł). W dniu 24 stycznia 2005 r. pozwany złożył zażalenie na to postanowienie domagając się całkowitego zwolnienia od wpisu od apelacji. W dniu 26 stycznia 2005 r. akta z zażaleniem przekazano Sądowi Okręgowemu w Suwałkach, który postanowieniem z 31 stycznia 2005 r. oddalił zażalenie.

Po uiszczeniu należnej części wpisu od apelacji przez pozwanego i doręczeniu odpisu apelacji powódce w dniu 7 marca 2005 r. akta z apelacją przedstawiono Sądowi Okręgowemu. Rozprawa apelacyjna odbyła się w dniu 14 kwietnia 2005 r., sąd odroczył ogłoszenie wyroku do dnia 21 kwietnia 2005 r. Wyrokiem ogłoszonym w tym dniu apelację oddalono. Na wniosek pozwanego sporządzono uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego, które doręczono w dniu 5 maja 2005 r. Na wniosek powódki 26 kwietnia 2005 r. wyrokowi nadano klauzulę wykonalności i wydano tytuł wykonawczy, a następnie na wniosek z dnia 2 czerwca 2005 r. wydano dalsze tytuły wykonawcze - w celu ustanowienia hipoteki przymusowej na nieruchomości dłużnika w zakresie wymagalnych roszczeń pieniężnych (koszty procesu) i w zakresie obowiązku określonego w pkt I wyroku.

Orzeczenia sądów obu instancji nawiązywały m. in. do stanowiska wyrażonego w orzecznictwie Sądu Najwyższego (uchwała z 28 sierpnia 1997 r. III CZP 36/97 - OSNC 1998/1/4), w myśl którego instalacja ogrzewcza jest składnikiem tzw. własności przymusowej, i to zarówno w tej części, w której znajduje się poza poszczególnymi lokalami, jak i w poszczególnych lokalch stanowiących odrębną własność.

Po zakończeniu postępowania w sprawie, w dniu 9 grudnia 2005 r. do Sądu Rejonowego w Suwałkach wpłynął wniosek sporządzony przez Huberta Trele, który powołując się na pełnomocnictwo i umowę stałego zlecenia dołączone do sprawy I Ca 201/05 wnosił o zwolnienie Oxany i Władimira S. od kosztów sądowych w całości oraz o ustanowienie im adwokata lub radcy prawnego. Wniosek ten rozpoznano 3 stycznia 2006 r. w ten sposób, że odrzucono wniosek Oxany S., która nie jest stroną w tej sprawie i oddalono wniosek Władimira S.

W sprawie sygn. akt I C 235/05 pozwem, który wpłynął w dniu 7 czerwca 2005 r. powodowie Oxana S. i Władimir S. wnosili o zasądzenie od Suwalskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Suwałkach kwoty 6.800,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 2 lipca 2004 r. tytułem zwrotu naliczonych przez spółdzielnię kwot w postaci zaliczek i nadpłat za centralne ogrzewanie, z którego nie korzystali (wymontowali urządzenia grzewcze c.o. w lipcu 2004 r.). Pozew sporządził Hubert Trela używający tytułu "doradca prawny", powołujący się na pełnomocnictwo udzielone przez powodów "do dokonywania wszelkich czynności w celu wykonywania zawartej w dniu 30 maja 2005 r. umowy stałego zlecenia dotyczącej zarządu interesami". Umowy tej nie dołączono, ale z treści umowy dołączonej do sprawy VI I C 22/05 wynika, że zleceniobiorca upoważniony został do dokonywania wszelkich czynności przed sądami i innymi organami państwowymi i samorządowymi, osobami fizycznymi i prawnymi. W dniu 3 listopada 2005 r. Sąd zarządzeniem wezwał pełn. powodów do złożenia umowy stałego zlecenia z dnia 30 maja 2005 r. w terminie 7 dni. Wezwanie doręczono 8 listopada 2005 r. W dniu 15 listopada 2005 r. została złożona umowa datowana na dzień 30 maja 2005 r. nazwana "umową stałego zlecenia dotyczącą zarządu interesami klienta". W umowie tej zleceniobiorca upoważniony został do dokonywania wszelkich czynności przed sądami i innymi organami państwowymi oraz samorządowymi, osobami fizycznymi i prawnymi, a związanymi z zarządem interesami oraz majątkiem strony. Czynności te miały dotyczyć w szczególności: doradztwa prawnego, obsługi prawnej w zakresie zarządu majątkiem i interesami zleceniodawców, zastępstwa procesowego w postępowaniach przed Sądem Rejonowym w Suwałkach oraz Sądem Okręgowym w Suwałkach. W pozwie zawarty był wniosek o zwolnienie od kosztów, który został rozpoznany po złożeniu w dniu 20 czerwca 2005 r. oświadczenia w trybie art. 113 § 1 kpc (uwzględniono go częściowo, tj. zwolniono powodów od wpisu od pozwu).

W dniu 23 czerwca 2005 r. Sąd Rejonowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, od którego pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa wniosła w dniu 6 lipca 2005 r. sprzeciw. Postanowieniem wydanym na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 lipca 2005 r. oddalono wniosek o zabezpieczenie powództwa przez wstrzymanie wykonania wyroku z dnia 10 grudnia 2004 r. wydanego w sprawie I C 327/04. W dniu 22 sierpnia 2005 r. wpłynął kolejny wniosek o wydanie zarządzenia tymczasowego przez wstrzymanie wykonania wyroków wydanych w sprawie I C 327/04 (I Ca 64/05) i zawieszenie postępowania egzekucyjnego do czasu rozstrzygnięcia sprawy, który oddalono na rozprawie 23 sierpnia 2005 r. Na tej rozprawie pełnomocnik pozwanych zmodyfikował powództwo w ten sposób, że cofnął roszczenie o odsetki i oświadczył, że powodowie dochodzą odszkodowania za wadliwie zamontowany system grzewczy w ich mieszkaniu, który własnym kosztem i staraniem zdemontowali, oraz odszkodowania za straty, jakie ponieśli w związku z zalaniem ich mieszkania i zwrotu kosztów robocizny demontażu instalacji. Rozprawę odroczono do 22 września 2005 r., zakreślając pełnomocnikowi powodów termin 5 dni do zgłoszenia wszystkich wniosków dowodowych pod rygorem pominięcia. W piśmie z dnia 24 sierpnia 2005 r. pełnomocnik powodów rozszerzył żądanie pozwu do kwoty 13.552 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia wydania wyroku, wskazując, że obejmuje ona 30% sumy kwot nadpłaconych przez powoda z tytułu zaliczek na centralne ogrzewanie od dnia 01 lipca 1995 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. tj. 3452 zł, odszkodowanie z tytułu oddania powodom wadliwej instalacji centralnego ogrzewania wraz z kosztami remontu lokalu - 5000 zł, wartość instalacji c.o., która stanowi wyłączną własność powoda - 5100 zł, nadto wniósł o przesłuchanie świadków i przeprowadzenie dowodu z dokumentów, o zobowiązanie pozwanej do złożenia wyciągu z książki zgłaszanych usterek w lokalu powoda. Zarządzeniem z dnia 26 sierpnia 2005 r. Sąd wezwał powodów do uiszczenia wpisu od rozszerzonego powództwa. W dniu 9 września 2005 r. wpłynął wiosek o zwolnienie od kosztów. Jednocześnie w dniu 21 września 2005 r. wpłynął wniosek pełnomocnika powodów o wyłączenie sędziego motywowany tym, że pozwany przegrał inną sprawę (pozostającą w związku), którą rozpoznawał sędzia referent, a w tej sprawie sędzia oddalił wnioski o zabezpieczenie, nie rozpoznał dotychczas wniosku o zwolnienie od kosztów w pozostałej części ich roszczenia. Rozprawę w dniu 22 września 2005 r. odroczono bez terminu celem rozpoznania tego wniosku. W tym dniu sąd zwolnił powodów od kosztów sądowych w całości. Postanowieniem z dnia 4 października 2005 r. oddalono wniosek o wyłączenie sędziego. Obecnie sprawa jest wyterminowana na dzień 24 lutego 2006 r.

Sprawa egzekucyjna sygn. akt I Co 681/05 toczy się z wniosku wierzycielki Suwalskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, która powołując się na tytuł wykonawczy wydany w sprawie sygn. akt I C 327/04 złożyła wniosek o wezwanie dłużnika Władimira S. do wykonania obowiązku określonego w punkcie I tytułu (zamontowanie instalacji centralnego ogrzewania) w zakreślonym przez sąd terminie, a w przypadku niewykonania tego obowiązku o zastosowanie wobec dłużnika grzywny z jednoczesnym zakreśleniem terminu wykonania. W sprawie, jako pełnomocnik dłużnika zgłosił się również doradca prawny Hubert Trela przedkładając pełnomocnictwo i umowę z dnia 30 czerwca 2005 r. zwaną "umową stałego zlecenia dotyczącą zarządu interesami klienta". Termin posiedzenia wyznaczono na dzień 4 sierpnia 2005 r. Przed tym terminem wpłynął wniosek pełnomocnika dłużnika o odroczenie, ze względu na jego nagłą chorobę. Na żądanie sądu pełnomocnik dłużnika nadesłał zwolnienie lekarskie obejmujące okres od 2 sierpnia 2005 do 4 sierpnia 2005. Posiedzenie odroczono do 1 września 2005 r., a następnie na wniosek tegoż pełnomocnika odroczono do dnia 29 września 2005 r., dłużnika wezwano do osobistego stawiennictwa na ten termin, zawiadomiono o terminie pełnomocnika. W dniu 28 września 2005 r. wpłynął wniosek dłużnika o zmianę terminu posiedzenia motywowany złym stanem zdrowia wywołanym powikłaniami po przebytej chorobie. Na termin nie stawił się ani dłużnik, ani jego pełnomocnik. Sąd ogłosił po wysłuchaniu wierzyciela postanowienie, w którym wyznaczył dłużnikowi termin do wykonania czynności do 1 listopada 2005 r. z zagrożeniem grzywną (800,00 zł) na wypadek niewykonania. W dniu 4 października 2005 r. wpłynął wniosek pełnomocnika dłużnika o doręczenie postanowienia z uzasadnieniem, co nastąpiło w dniu 27 października 2005 r. W dniu 7 listopada 2005 r. wpłynął wniosek wierzycielki o kontynuowanie egzekucji w trybie art. 1050 § 3 kpc. W tym samym dniu wpłynęło zażalenie dłużnika na postanowienie z dnia 29 września 2005 r. z wnioskiem o zwolnienie dłużnika od kosztów sądowych. W dniu 30 listopada 2005 r. zostało wydane postanowienie o zwolnieniu od kosztów sądowych w całości . Po doręczeniu jego odpisu pełnomocnikowi dłużnika i doręczeniu pełnomocnikowi wierzyciela odpisu zażalenia w dniu 06 stycznia 2006 akta z zażaleniem przedstawiono Sądowi Okręgowemu, gdzie po nadaniu sprawie sygnatury akt I Cz 13/06 oczekuje na wyznaczenie terminu.

W sprawie sygn. akt I Co 929/05 skargę, która wpłynęła w dniu 22 sierpnia 2005 r., wniósł w imieniu dłużnika Hubert Trela powołując się na pełnomocnictwo udzielone w oparciu o umowę stałego zlecenia dołączone do akt innej sprawy cywilnej (I C 235/05). Zarzucając "oczywiste błędy" w oszacowaniu zajętych nieruchomości dłużnika domagał się umorzenia postępowania egzekucyjnego w zakresie zajęcia ruchomości, zwieszenia postępowania egzekucyjnego do czasu rozstrzygnięcia skargi, zwolnienia od kosztów sądowych.

Zarządzeniem z dnia 22 sierpnia 2005 r. wezwano ww. do usunięcia braku pełnomocnictwa i złożenia umowy zlecenia w oparciu o którą pełnomocnictwo zostało udzielone oraz do złożenia oświadczenia dłużnika w trybie art. 113 m 1 kpc. Wezwanie doręczono 29 sierpnia 2005 r., a w dniu 02 września 2005 r. wpłynęły żądane dokumenty, przy czym umowa stałego zlecenia datowana 30 czerwca 2005 r. upoważniała zleceniobiorcę do dokonywania wszelkich czynności przed sądami i innymi organami państwowymi oraz samorządowymi, osobami fizycznymi i prawnymi, w szczególności do prowadzenia sprawy o sygn. akt I Co 929/05.

Postanowieniem z dnia 14 września 2005 r. sprawę połączono do wspólnego rozpoznania ze sprawą I Co 986/05 ze skargi małżonków Władimira i Oxany S. na czynności komornika w sprawie I Km 677/05, która wpłynęła do sądu w dniu 9 września 2005 r. i dotyczyła obwieszczenia o licytacji ruchomości. Postanowieniem z tego samego dnia sąd zawiesił postępowanie egzekucyjne w sprawie I Km 677/05 w części dotyczącej egzekucji z ruchomości. Następnie postanowieniem z 31 października 2005 r. skargę odrzucił uznając, że skargę wniosła osoba, która nie może być pełnomocnikiem procesowym dłużnika i jego małżonki.

W dniu 14 listopada 2005 r. dłużnik i jego małżonka wnieśli zażalenie na to postanowienie, które skierowano na posiedzenie niejawne celem rozważenia możliwości uchylenia w trybie art. 395 § 2 kpc zaskarżonego postanowienia. W tym samym dniu wpłynęło pismo H. Treli, w którym wyjaśniał, że przesłana do sądu umowa zlecenia została opatrzona datą 30 czerwca 2005 r. wskutek oczywistej pomyłki pisarskiej, do którego dołączono umowę opatrzoną datą 23 maja 2005 r., a która z kolei zawierała upoważnienie dla zleceniobiorcy do dokonywania wszelkich czynności przed sądami i innymi organami państwowymi oraz samorządowymi, osobami fizycznymi i prawnymi, w szczególności do wszelkich czynności związanych z przedmiotem postępowań Sądu Rejonowego w Suwałkach oraz Sądu Okręgowego w Suwałkach. W dniu 21 listopada 2005 r. na postanowienie z dnia 31 października 2005 r. zażalenie wniósł, jako pełnomocnik dłużnika i jego małżonki H. Trela. Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2005 r. Sąd Rejonowy w trybie art. 395 § 2 kpc uchylił swoje postanowienie z dnia 31 października 2005 r., nadto na podstawie art. 767² § 2 kpc wstrzymał licytację zajętych przez komornika ruchomości, zarządził doręczenie odpisu skarg komornikowi w trybie art. 767 § 4 kpc celem sporządzenia uzasadnienia zaskarżonych czynności. Zarządzenie to wykonano dopiero w dniu 3.01.2006 r., zaś komornikowi doręczono pismo sądowe w dniu 5 stycznia 2006 r.

W sprawie sygn. akt I Co 14/06 skarga na czynności komornika w sprawie I Km 1344/05 wpłynęła do Sądu w dniu 6 stycznia 2006 r., W dniu 9 stycznia 2006 r. wezwano do uiszczenia wpisu do skargi i sprawie został nadany dalszy bieg.

W sprawie sygn. akt VII C 22/05 pozew wpłynął w dniu 7 lutego 2005 r., Spółdzielnia domagała się zasądzenia kwoty 2.626,22 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu. W uzasadnieniu podnosiła, że pozwany będący właścicielem odrębnego lokalu, na dzień 31 grudnia 2004 r. zalega z opłatami (zaliczkami) na poczet opłat związanych z utrzymaniem i eksploatacją jego lokalu oraz nieruchomości wspólnej i na koszty zarządu, w których powinien partycypować na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni. Powódka powoływała się na zarząd nieruchomością wspólną sprawowany na mocy art. 27 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. W stosunku do pozwanej powołała się na art. 4 ust. 6 tej ustawy - solidarną odpowiedzialność, jako osoby stale zamieszkującej w lokalu (żona).

W dniu 25 lutego 2005 r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. W dniu 16 marca 2005 r. pozwani wnieśli sprzeciw od nakazu zapłaty. Podnieśli zarzut braku legitymacji czynnej powódki i zarzut potrącenia własnej wierzytelności (nieokreślonej kwotowo) "wynikającej z wpłaconych udziałów, zwrotu kosztów niezwiązanych z utrzymaniem nieruchomości pozwanych, obniżenia wartości rynkowej lokalu spowodowanej wadliwym zarządzaniem przez powódkę nieruchomością, rekompensaty strat moralnych", która w ich ocenie znacznie przekracza kwotę dochodzoną pozwem. Powódka w dniu 5 kwietnia wniosła odpowiedź na zarzuty podtrzymując swoje żądanie, dołączyła dodatkowe dokumenty. Na rozprawę w dniu 10 maja 2005 r. pozwani nie stawili się, mimo prawidłowego zawiadomienia o terminie rozprawy. Po wysłuchaniu pełnomocnika powódki sąd dopuścił dowód z dokumentów i wydał wyrok zasądzając dochodzoną należność i koszty procesu na rzecz powódki. Jednocześnie odstąpił od obciążania pozwanych wydatkami na korespondencję. W tym samym dniu pozwani złożyli wniosek o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczono każdemu z pozwanych małżonków w dniu 18 maja 2005 r.

W sprawie zarejestrowanej pod sygn. akt I Co 1/06 Sądu Okręgowego w Suwałkach - skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wydanego przez Sąd Okręgowy w Suwałkach w sprawie sygn. akt I Ca 64/05, skierowaną do Sądu Najwyższego sporządził i podpisał w imieniu obojga małżonków Władimira i Oxany nie dołączając żadnego pełnomocnictwa Hubert Trela - używający tytułu "doradca prawny", prowadzący Kancelarię Prawną "LEX" w Lublinie. Skarga wpłynęła w dniu 15 grudnia 2005 r. zarejestrowano ją na podstawie zarządzenia z dnia 6 stycznia 2006 r. po nadesłaniu akt z Sądu Rejonowego. W sprawie tej zarządzeniem przewodniczącego wezwano pełnomocnika do uiszczenia wpisu, zarządzono doręczenie odpisu skargi pełnomocnikowi pozwanej i przedstawiono akta Sądowi Najwyższemu.

Z uwagi na ogólnikowość zarzutu poważnego naruszenia przepisów procedury i nieznajomości przepisów prawa nie jest możliwe ustosunkowanie się do tego zarzutu. Z oświadczenia Pana senatora wynika, że w kręgu zainteresowania pozostaje "realizacja ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych". Nie znajduję podstaw do stwierdzenia, że wydane przez suwalskie sądy orzeczenia dowodzą "poważnej nieznajomości ustanowionego prawa, a w szczególności ww. ustawy. Jeżeli chodzi o naruszenia przepisów procedury, to można zauważyć, że w rozpoznawanych sprawach (szczególnie w sprawie VII 22/05 (I Ca 201/05) uwidocznił się problem udziału w sprawie na podstawie udzielonego pełnomocnictwa Huberta Treli, który jednakże nie jest adwokatem, jak wskazuje Pan senator, a przynajmniej nie powoływał się na taki status w sprawach sądowych tytułując się doradcą prawnym, w związku z zawartą umową zlecenia. Sądy ostatecznie dopuściły tegoż pełnomocnika do działania w sprawie, chociaż, dołączone do spraw umowy zlecenia (których treść w istotnej części zacytowana została w sprawozdaniu dotyczącym poszczególnych spraw) mogą budzić wątpliwość , czy małżonków S. i H. Trele łączy stały stosunek zlecenia, w którego zakres wchodzi przedmiot sprawy, w rozumieniu znowelizowanego z dniem 05 lutego 2005 r. przepisu art. 87 § 1 kpc, czy też ma miejsce jedynie posługiwanie się pojęciem stałego stosunku zlecenia dla obejścia przepisów określających, kto może zawodowo sprawować zastępstwo stron procesu sprzed sądem. Wątpliwości te rodzą się zwłaszcza przy uwzględnieniu dorobku orzecznictwa Sądu Najwyższego na tle analogicznego stanu prawnego obowiązującego do dnia 1 lipca 1996 r. (np. I P2P 21/94, III CZP 4/92, III CZP 41/91). Trzeba jednak wskazać, że jest to kwestia dyskusyjna i nie można wobec tego mówić o "naruszeniu poważnym przepisów procedury".

Można mieć istotne uwagi w sprawie sygn. akt I Co 1/06 dotyczącej skargi skierowanej do Sądu Najwyższego, którą sporządził i podpisał w imieniu obojga małżonków tenże pełnomocnik. Skarga ta bowiem, jako wniesiona z naruszeniem art. 87(1) § 1 kpc, na mocy art. 130 § 5 kpc powinna być zwrócona, tymczasem w sprawie zażądano wpisu. Na powyższe uchybienie Prezes Sądu Apelacyjnego w Białymstoku zwrócił uwagę Przewodniczącemu Wydziału I Cywilnego w Suwałkach za pośrednictwem Prezesa Sądu Okręgowego w Suwałkach.

Jednocześnie informuję, że nie mogę zrealizować Pana prośby i przekazać spraw wyżej opisanych do rozpoznania innemu sądowi spoza apelacji białostockiej, gdyż właściwość miejscowa Sądu wynika wprost z przepisów kodeksu postępowania cywilnego, które nie dają mi takich uprawnień. Wobec tego, że nie stwierdziłem rażących uchybień w toku postępowania wymienionych spraw nie znajduję też podstaw do objęcia ich nadzorem administracyjnym. Chciałbym jedynie przypomnieć, że merytoryczna kontrola wyroków i postanowień sądów nie należy do kompetencji Ministra Sprawiedliwości, bowiem zakres jego uprawnień do podejmowania czynności w ramach nadzoru administracyjnego nie pozwala na dokonywanie oceny zasadności orzeczeń wydawanych przez niezawisłe sądy.

Minister Sprawiedliwości wyposażony jest z mocy art. 9 o 39 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. nr 98, poz. 1070 ze zm.) w instrumenty prawne związane z wykonywaniem zwierzchniego nadzoru nad działalnością administracyjną, a nie merytoryczną (orzeczniczą) sądów. W myśl przepisu art. 39 cytowanej ustawy czynności z zakresu nadzoru administracyjnego sądów nie mogą wkraczać w dziedzinę, w której sędziowie są niezawiśli.

Wyrażam przekonanie, że w sposób wyczerpujący wyjaśniłem zagadnienie w złożonym przez Pana Senatora oświadczeniu.

Z wyrazami szacunku

z upoważnienia

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

Andrzej Grzelak

PODSEKRETARAZ STANU

Warszawa, 2006-02-07

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na oświadczenie Pana Senatora Zbigniewa Trybuły, przekazane przy piśmie Pana Marszałka Senatu RP, z dnia 9 stycznia 2006 roku, znak: BPS/DSK-043-60/06 w sprawie dotyczącej wysokości kontraktu zawartego z Przychodnią Specjalistyczną "Dłubak" NZOZ w Ostrzeszowie na realizację świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia odwykowego na 2006 rok, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Zgodnie z art. 97 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135 z późn. zm.), do zakresu działania Narodowego Funduszu Zdrowia należy w szczególności określanie jakości i dostępności oraz analizy kosztów świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie niezbędnym dla prawidłowego zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej jak również przeprowadzanie konkursów ofert, rokowań i zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

Odnosząc się do prośby Pana Senatora dotyczącej podjęcia interwencji w sprawie wielkości zawartego kontraktu uprzejmie wyjaśniam, że Minister Zdrowia nie posiada kompetencji do ingerowania w procedury kontraktowania świadczeń. Ponadto zgodnie z art. 134 wyżej cytowanej ustawy Fundusz jest zobowiązany zapewnić równe traktowanie wszystkich świadczeniodawców ubiegających się o zawarcie umowy o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej i prowadzić postępowanie w sposób gwarantujący zachowanie uczciwej konkurencji. Zgodnie z art. 146 wskazanej ustawy do kompetencji Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia należy określanie przedmiotu postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, kryteriów ocen ofert oraz warunków wymaganych od świadczeniodawców.

Odnosząc się do kwestii kontraktowania świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie psychiatryczne i uzależnień, uprzejmie wyjaśniam, że z informacji przekazanej przez Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Wojewódzki NFZ wynika, iż kontraktowanie w poszczególnych zakresach świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie psychiatryczne i uzależnień na rok 2006 odbywało się na poziomie województwa wielkopolskiego z wyjątkiem zakresu poradni zdrowia psychicznego. Postępowanie z zakresu poradni zdrowia psychicznego było prowadzone z podziałem na subregiony - poznański, kaliski, koniński, leszczyński i pilski.

W kwestii wielkości kontraktu zawartego z Przychodnią Specjalistyczną "Dłubak" NZOZ w Ostrzeszowie, Dyrektor WOW NFZ wyjaśnia, iż w toku prowadzonego postępowania wskazana powyżej przychodnia uzyskała kolejno w poszczególnych zakresach ofert;

1. W zakresie poradni zdrowia psychicznego - 21 punktów i znalazła się na 2 miejscu od końca. Z subregionu kaliskiego wpłynęło 19 ofert, których wycena punktowa zawierała się w przedziale od 72,09 do 15,39 na 115 możliwych do uzyskania punktów.

2. W zakresie poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży - 8 punktów i znalazła się na ostatnim miejscu. W sumie wpłynęło 12 ofert, których wycena punktowa zawierała się w przedziale od 66 do 8 punktów na 115 możliwych do uzyskania punktów.

3. W zakresie poradni leczenia uzależnień i współuzależnień od alkoholu - 24 punkty i znalazła się na 3 miejscu od końca. Łącznie wpłynęło 27 ofert, których wycena punktowa zawierała się w przedziale od 59,43 do 5 punktów na 115 możliwych do uzyskania.

Z wyjaśnień Dyrektora Oddziału wynika, że została złożona znaczna liczba ofert przez nowych Świadczeniodawców, którzy uzyskali wyższe oceny punktowe niż Przychodnia Specjalistyczna "Dłubak". W związku z powyższym nastąpiła zmiana struktury finansowania świadczeń opieki zdrowotnej w stosunku do Świadczeniodawców, którzy posiadali umowy w poprzednich latach.

Jednocześnie wyjaśniam, że wszyscy świadczeniodawcy, którzy spełniają określone przepisami prawa wymogi mogą ubiegać się o zawarcie z NFZ umowy o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej. W drodze postępowania o zawarcie umów o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej, NFZ wybiera najkorzystniejsze oferty.

W związku z powyższym, jak wyjaśnia Dyrektor Wielkopolskiego Oddziału, na terenie Ostrzeszowa zakupione zostały świadczenia u innego oferenta, którego oferta została istotnie wyżej oceniona.

Środki finansowe przeznaczane na zabezpieczenie dostępności do wszystkich rodzajów świadczeń opieki zdrowotnej, w tym również świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie psychiatryczne i uzależnień - pochodzą wyłącznie ze składki na ubezpieczenie zdrowotne. Wobec czego należy zdawać sobie sprawę z istniejących ograniczeń finansowych, wynikających z określonego przychodu NFZ, który stanowi o możliwościach finansowania świadczeń zdrowotnych.

Odnosząc się do poruszanego przez Pana Senatora problemu dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej wyjaśniam, że wszyscy świadczeniodawcy, tj. osoby ubezpieczone oraz inne osoby, które spełniają wskazane wyżej cytowanej ustawie wymogi, mają prawo do takich samych świadczeń zdrowotnych, finansowanych ze środków publicznych.

Świadczenia opieki zdrowotnej dla osób uprawnionych są zgodnie z przepisem art. 132 ust. 1 wskazanej ustawy udzielane przez świadczeniobiorców związanych z Narodowym Funduszem Zdrowia o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

Rozwiązanie to stanowi pełną realizację ustawowego prawa do swobodnego i nieograniczonego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej oraz prawa wyboru świadczeniodawców, spośród tych którzy zawarli umowę z NFZ.

Dyrektor Wielkopolskiego Oddziału zapewnia, że podejmowane przez NFZ działania mają na celu zagwarantowanie pacjentom właściwego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, na terenie województwa wielkopolskiego.

Z wyrazami szacunku

Z upoważnienia

MINISTRA ZDROWIA

SEKRETARZ STANU

Bolesław Piecha

Warszawa, 08.02.2006 r.

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

1. nr 1 z dnia 14 stycznia 2005 r. w sprawie Planu Ochrony Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego,

2. nr 2 z dnia 14 stycznia 2005 r. w sprawie Planu Ochrony Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej,

3. nr 3 z dnia 14 stycznia 2005 r. w sprawie Planu Ochrony Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich,

4. nr 4 z dnia 14 stycznia 2005 r. w sprawie Planu Ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego,

5. nr 15 z dnia 5 lipca 2005 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody "Jezioro Drużno"

Minister Środowiska, uzasadniając swój wniosek zauważył, że został pominięty wymóg, o którym mowa w art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 z późn. zm.), zgodnie z którym projekt planu ochrony m. in. dla parku krajobrazowego wymaga zaopiniowania przez właściwe miejscowo rady gmin oraz dokonania licznych uzgodnień z właściwymi miejscowo radami gmin.

Podsekretarz Stanu w MSWiA, pismem z dnia 8 sierpnia 2005 r. (znak: AP/751-91/05/MS) zwrócił się do Wojewody Warmińsko-Mazurskiego o przekazanie stanowiska w przedmiotowej sprawie oraz przesłanie ww. rozporządzeń celem podjęcia czynności wynikających z przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1998 r.

Z chwilą uzyskania stanowiska Wojewody Warmińsko-Mazurskiego, Podsekretarz Stanu w MSWiA zwrócił się ponownie do Ministra Środowiska w sprawie ponownego rozważenia zasadności przesłanek przemawiających za uchyleniem rozporządzeń Wojewody Warmińsko-Mazurskiego. Równocześnie została przekazana przez Wojewodę opinia prawna z dnia 15 lipca 2005 r., przygotowana przez Instytut Nauk PAN, dotycząca planu ochrony parku krajobrazowego.

Minister Środowiska, pismem z dnia 21 września 2005 r. (znak: DP-078-165/05/MS , DP-078-710/05/MS) podtrzymał swój wniosek w sprawie uchylenia ww. rozporządzeń w sprawie planów ochrony parków krajobrazowych. Jak wynika z ww. wystąpienia m. in. została naruszona procedura podjęcia ww. aktów prawa miejscowego i nie został zachowany tryb sporządzania planu ochrony dla rezerwatu przyrody "Jezioro Drużno".

Pismem z dnia 20 października 2005 r. (znak: PN.0138-12/05) Dyrektor Wydziału Prawnego i Nadzoru Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Wojewódzkiego, działając z upoważnienia Wojewody Warmińsko-Mazurskiego przekazał rozporządzenia nr 40-44 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego w sprawie uchylenia rozporządzeń dotyczących:

1. planu ochrony Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego,

2. planu ochrony Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej,

3. planu ochrony Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich,

4. planu ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego,

4. planu ochrony dla rezerwatu przyrody "Jezioro Drużno".

Ponadto, pismem z dnia 14 listopada 2005 r. (znak: PN. 0138-14/05) przesłano do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji rozporządzenie nr 53 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 4 listopada 2005 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody "Jezioro Drużno".

Odnosząc się do kwestii, na której Pan Senator skoncentrował się w oświadczeniu z dnia 22 grudnia 2005 r., tj. prowadzenia inwestycji na terenie parków krajobrazowych Warmii i Mazur - na podstawie informacji otrzymanych od Wojewody Warmińsko-Mazurskiego - można wskazać co następuje.

Wniosek Jerzego Mańkuta z 7 marca 2005 r. (znak: 23-5/P/05) - działającego z upoważnienia Polskiej Telefonii Cyfrowej - o uzgodnienie rozwiązań projektowych budowy stacji bazowej telefonii cyfrowej Nr 34 131 ERA w miejscowości Siemiany, gmina Iława, działka nr 11, wpłynął do Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Wojewódzkiego 8 marca 2005 r. Dnia 14 marca 2005 r. Urząd wystąpił do wójta gminy Iława o przekazanie informacji dotyczących kształtu planu zagospodarowania przestrzennego gminy Iława. Konieczne było ustalenie czy przedmiotowa lokalizacja stacji bazowej telefonii komórkowej nie narusza przepisów zawartych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Pismem z dnia 18 kwietnia 2005 r. wójt gminy Iława poinformował o brzmieniu miejscowego planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego miejscowości Siemiany i możliwości lokalizacji przedmiotowej instalacji.

W oparciu o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy Iława, decyzją z 22 kwietnia 2005 r. odmówiono uzgodnienia rozwiązań projektowych w zakresie ochrony środowiska dla przedmiotowej stacji bazowej telefonii komórkowej.

Od wydanej decyzji Pan Jerzy Mańkut wniósł odwołanie, wnosząc jednocześnie o zastosowanie dotychczasowych przepisów w postępowaniu o uzgodnienie projektu budowlanego dla omawianej inwestycji. Minister Środowiska decyzją z dnia 24 sierpnia 2005 r. (znak DIOŚ-OA-pem-185/5128/05/LW) uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, tj. do Wojewody Warmińsko-Mazurskiego.

W wyniku przeprowadzonego ponownie postępowania Wojewoda Warmińsko-Mazurski ustalił, że plan zagospodarowania przestrzennego wsi Siemiany, nie wyklucza możliwości lokalizacji na tym terenie wieży stacji bazowej telefonii komórkowej.

W sprawie zasięgnięto opinii dyrekcji Zespołu Parków Krajobrazowych Pojezierza Iławskiego i Wzgórz Dylewskich. Przedmiotowa opinia (znak ZPK-6613/10/2005) wydana została w oparciu o plan ochrony Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego. Obecnie Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego nie ma ważnego planu ochrony, gdyż został on uchylony rozporządzeniem Nr 43 z 17 października 2005 r.

Decyzją z dnia 7 listopada 2005 r. znak: ŚR.VI.EB.6613/271/05 Wojewoda zaakceptował pozytywny rezultat uzgodnień rozwiązań projektowych w zakresie ochrony środowiska dla planowanej budowy stacji bazowej telefonii komórkowej we wsi Siemiany.

12 grudnia 2005 r. do Wojewody Warmińsko-Mazurskiego wpłynęło wystąpienie wójta gminy Iława z 8 grudnia 2005 r., w sprawie ww. decyzji uzgadniającej rozwiązania projektowe w zakresie oddziaływania na środowisko stacji bazowej telefonii komórkowej sieci ERA Nr 34 131, położonej na działce nr 110 w miejscowości Siemiany.

Wojewoda Warmińsko-Mazurski po przeprowadzeniu analizy zebranego materiału, nie dostrzegł podstaw do zmiany lub uchylenia przedmiotowego uzgodnienia.

W odniesieniu do przekształcania obszarów na terenach chronionych Wojewoda Warmińsko-Mazurski wskazał, że ze względu na brak aktualnych planów ochrony, wszystkie projekty decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na tym obszarze są szczególnie wnikliwie rozpatrywane.

Materiały i informacje pozostające w dyspozycji MSWiA, nie pozwalają na sformułowanie wniosków na temat intencji, którymi kierował się Wojewoda Warmińsko-Mazurski podejmując decyzje dotyczące parków krajobrazowych Warmii i Mazur. Nie jest możliwe udowodnienie korelacji między przedłużającym się okresem, kiedy nie obowiązywały plany ochrony a prowadzeniem inwestycji na terenie parków. Niemniej jednak, gdyby Pan Senator był w posiadaniu informacji mogących potwierdzić taki związek, będę zobowiązany za ich przekazanie.

Jednocześnie pragnę przypomnieć, iż od dnia 16 stycznia 2006 r. Wojewodą Warmińsko-Mazurskim jest Pan Adam Supeł i do niego będzie należało podejmowanie wszelkich decyzji w omawianym zakresie.

Z poważaniem

Ludwik Dorn

Warszawa, dnia 9 lutego 2006 r.

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku!

W związku z przesłanym do Pana Premiera Kazimierza Marcinkiewicza oświadczeniem złożonym przez Senatora Mariusza Witczaka podczas 3 posiedzenia Senatu RP w dniu 23 grudnia 2005 r. w sprawie włączenia drogi krajowej nr 11 do kategorii dróg ekspresowych oraz jej budowy na odcinku Poznań - Kępno, pragnę wyjaśnić, że w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 maja 2004 r. w sprawie sieci autostrad i dróg ekspresowych (Dz. U. nr 128 z 2004 r. poz. 1334) droga nr 11 jest ujęta jako droga ekspresowa. Natomiast zakres przewidywanych do realizacji w okresie 2007-2013 projektów drogowych jest aktualnie weryfikowany przez Ministerstwo Transportu i Budownictwa i zostanie określony w Programie Operacyjnym Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013, przygotowywanym przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego.

Zakres projektów drogowych na lata 2007-2013 jest zależny od podziału środków na poszczególne programy operacyjne, który zostanie określony w Narodowych Strategicznych Ramach Odniesienia.

Zakończenie prac nad Programem Operacyjnym powinno nastąpić do końca lutego br. i wówczas program ten zostanie skierowany do konsultacji społecznych.

Eugeniusz Wróbel

Warszawa, 10 lutego 2006 r.

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na pismo Marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej znak BPS/DSK-043-49/06 z dnia 9 stycznia 2006 r., w związku z oświadczeniem Senatora, Pana Zbigniewa Romaszewskiego w sprawie rekompensaty za akcje Agencji Kapitałowo-Rozliczeniowej S.A. będącej następcą prawnym Huty Warszawa S.A. dla byłych pracowników Huty Warszawa, uprzejmie informuję, iż Zarząd Agencji Kapitałowo-Rozliczeniowej S.A. realizuje aktualnie procedurę wykupu akcji AKR S.A. od byłych pracowników Huty Warszawa, zgodnie z postanowieniami Porozumienia zawartymi w dniu 19 maja 2005 r. pomiędzy AKR S.A. i Hutą LW Sp. z o.o. W ramach Porozumienia uwzględniony został interes byłych pracowników Huty Warszawa, będących w posiadaniu 875 677 akcji AKR S.A., gdzie przewidziane zostały środki umożliwiające najlepsze warunki wykupu akcji AKR S.A. od byłych pracowników Huty Warszawa. Obecnie został zakończony I etap przyjętej procedury tj. przyjmowania przez Spółkę ofert odpłatnego zbycia akcji za kwotę 10,00 zł za jedną akcję. Z kolei na dzień 15 lutego 2006 r. zostało zwołane walne zgromadzenie akcjonariuszy z porządkiem obrad przewidującym wyrażenie zgody przez NWZ na przyjęcie przez AKR S.A. przedmiotowych ofert zbycia akcji celem ich umorzenia. Po rejestracji obniżenia kapitału zakładowego przez Sąd przewidywana jest wypłata wynagrodzenia akcjonariuszom, którzy zgłosili swoje akcje do wykupu. Zgodnie z informacjami Zarządu AKR S.A. nie wszyscy akcjonariusze posiadający akcje pracownicze spółki zgłosili swoje akcje do wykupu. W stosunku do tych osób nie będzie możliwości dokonania zapłaty za akcje w obecnej procedurze wykupu. Prawo do składania ofert zbycia akcji mieli wszyscy akcjonariusze - posiadacze pracowniczych akcji KR S.A.

Zgodnie z ustawą z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji uprawnieni pracownicy Huty Warszawa posiadali prawo do nieodpłatnego nabycia akcji Spółki. Nieskorzystanie z ww. prawa w terminach określonych ustawą, powodowało wygaśnięcie prawa do nieodpłatnego nabycia akcji. W stosunku do tych osób - byłych pracowników Huty Warszawa, które nie nabyły akcji AKR S.A., Pan Senator Z. Romaszewski proponuje przyznanie rekompensat. W związku z tym, że obowiązująca ustawa o komercjalizacji i prywatyzacji, jednoznacznie wskazuje na wygaśnięcie prawa ww. osób do nabycia akcji spółki w chwili obecnej, nie przewiduje także możliwości powtórzenia procedury udostępniania akcji, Ministerstwo Skarbu Państwa podjęło kroki celem wyjaśnienia aktualnej sytuacji byłych pracowników Huty Warszawa, którzy nie nabyli akcji AKR S.A. i możliwości zadośćuczynienia ich roszczeniom. Proces ten wymaga jednak czasu, koniecznego do wypracowania stanowisk i opinii przez poszczególne Departamenty MSP, wobec czego odpowiedź MSP w przedmiotowej kwestii, zostanie udzielona w terminie późniejszym tj. po zebraniu opinii i przeprowadzeniu niezbędnych konsultacji.

Z poważaniem

MINISTER SKARBU PAŃSTWA

z up. PODSEKRETARZ STANU

Piotr Rozwadowski

Warszawa, 10 lutego 2006 r.

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W związku z wystąpieniem Pana Marszałka z dnia 9.01.2006 r. nr BPS/DSK-043-55/06, przy którym zostało załączone oświadczenie złożone przez Pana Senatora Stanisława Koguta podczas 4 posiedzenia Senatu RP w dniu 5.01.2006 r., zawierające prośbę o ponowne rozpatrzenie pisma Pana Włodzimierza M. nadesłanego wcześniej do Ministerstwa Sprawiedliwości, uprzejmie informuję, co następuje:

Z załączonej przy oświadczeniu Pana Senatora - korespondencji Pana Włodzimierza M. należy wnioskować, że chodzi mu o pismo z dnia 22.11.2005 r., na które otrzymał niesatysfakcjonującą go odpowiedź w dniu 7.12.2005 r. za nr BM-III-051-3898/05/R.

Ponieważ Pan Włodzimierz M. w przedmiotowym piśmie zawarł prośbę o podjęcie przez Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego czynności w celu uzyskania zadośćuczynienia za wyrządzoną krzywdę z powodu trzykrotnego zwalniania go z pracy w latach 1990, 1997 i 2003 przez ówczesne Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej oraz wniósł o wzruszenie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26.05.1997 r. sygn. akt II S.A. 411/97 i prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi sygn. akt III P 1520/03 przywracającego go do pracy - Wydział Skarg i Wniosków Biura Ministra poinformował zainteresowanego o braku podstaw prawnych do spełnienia tych próśb.

Z uwagi na kolejne pismo Pana Włodzimierza M. z dnia 29.12.2005 r., w którym doprecyzował swoje żądania wnosząc o wystąpienie prokuratora ze skargą o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego względnie wniesienie sprzeciwu od ostatecznej decyzji Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej nr TBK-16-110-97 wypowiadającej mu stosunek pracy oraz złożenie skargi kasacyjnej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. XXI Pa 236/05 z dnia 14.07.2005 r. - przedmiotową korespondencję przekazano, według właściwości, do rozpatrzenia Biuru Postępowania Sądowego Prokuratury Krajowej.

Wymienione Biuro zbada, w aspekcie żądań Pana Włodzimierza M., akta wskazanych spraw, za nr PR V A 18/06 i PR V C 166/06.

O wyniku tego badania i zajętym stanowisku powiadomię Pana Marszałka odrębnym pismem, w terminie późniejszym.

Z wyrazami szacunku

Andrzej Grzelak

Warszawa, dnia 14 lutego 2006 r.

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku!

Odpowiadając na oświadczenie senatora Andrzeja Łuczyckiego przekazane w dniu 13 stycznia 2006 r. przy piśmie DPS 4404-6(2)/06 uprzejmie informuję, że Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. nr 217 poz. 1834 z późn. zm.) weszło w życie z dniem 10 stycznia 2006 r. Nowe szczegółowe kryteria oceny wprowadzone na egzaminie dają egzaminatorom możliwość pełnej i profesjonalnej oceny kandydata na kierowcę. Egzaminator, w myśl przyjętych założeń, musi ocenić kandydata na kierowcę w oparciu o kryteria, a nie przeprowadzać kwalifikację według sztywnych zasad. Dlatego też wiele kwestii zostało pozostawionych do oceny egzaminatora, natomiast kryteria zapisane w sposób sztywny (Tabela 12 - obligatoryjne przerwanie egzaminu) mają za zadanie wspomagać w ocenie. Ostatecznie egzaminator podejmuje decyzję o wyniku egzaminu i on ponosi za to odpowiedzialność. Nowe przepisy, zmieniając zasady przeprowadzania egzaminu państwowego na prawo jazdy poprzez minimalizację zadań wykonywanych na placu manewrowym, wymuszają przeznaczenie większości czasu szkolenia na prowadzenie zajęć praktycznych w ruchu drogowym. Tak prowadzone szkolenie powinno przyczynić się do lepszego przygotowania kandydatów do uczestnictwa w ruchu drogowym.

Resort prowadzi monitoring sposobu wprowadzenia i funkcjonowania nowych przepisów w zakresie szkolenia i egzaminowania. Jego wyniki będą miały bezpośredni wpływ na prowadzone prace koncepcyjne i legislacyjne.

Reasumując uprzejmie dziękuję senatorowi Andrzejowi Łuczyckiemu za działania podejmowane na rzecz poprawy systemu szkolenia i egzaminowania kandydatów na kierowców. Na podstawie dotychczasowych kontaktów stwierdzam, że mamy wspólny cel, którym jest poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego poprzez doskonalenie procesu kształcenia kandydatów na kierowców.

Łączę wyrazy szacunku

Z upoważnienia

MINISTRA

TRANSPORTU i BUDOWNICTWA

Piotr Stomma

PODSEKRETARZ STA NU

Warszawa, 2006-02-16

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu RP

Szanowny Panie Marszałku,

W związku z otrzymanym przy piśmie z dnia 8 lutego 2006 r. nr BPS/DSK-043-70/06 oświadczeniem senator Mirosławy Nykiel, złożonym podczas 5 posiedzenia Senatu RP w dniu 1 lutego 2006 r. - uprzejmie informuję:

Stosownie do art. 24 ust. 2 i art. 26 ust. 2 ustawy o finansach publicznych z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 i Nr 169, poz. 1420) do przychodów własnych odpowiednio zakładu budżetowego i gospodarstwa pomocniczego nie zalicza się dochodów z najmu i dzierżawy oraz innych o podobnym charakterze dotyczących składników majątkowych odpowiednio Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Przedstawiając powyższe, informuję, iż skierowany w dniu 29 lipca 2003 r. do Sejmu RP, rządowy projekt ustawy o finansach publicznych (druk sejmowy nr 1844 oraz 1444A, 1444B) nie zawierał zapisów, w świetle których do przychodów własnych zakładu budżetowego i gospodarstwa pomocniczego nie zalicza się dochodów z najmu i dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze dotyczących składników majątkowych jednostki samorządu terytorialnego.

Zmiana w projektowanej ustawie, wprowadzająca powyższe regulacje, została dokonana w trakcie prac legislacyjnych w Sejmie RP.

Nowa ustawa o finansach publicznych została uchwalona przez Sejm RP w dniu 30 czerwca 2005 r. Mimo uchwalenia ustawy w dniu 30 czerwca 2005 roku z powodu wniosku Prezydenta RP o zbadanie niektórych jej zapisów przez Trybunał Konstytucyjny w zakresie ich zgodności z Konstytucją RP, jej tekst został podpisany przez Prezydenta RP a następnie ogłoszony w Dzienniku Ustaw z dnia 20 grudnia 2005 r,. Nr 249, poz. 2104.

Jednocześnie informuję, iż Minister Finansów podejmie działania zmierzające do określenia zasad gospodarki finansowej zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych w zakresie kształtowania przychodów własnych samorządowych zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych - uwzględniając postulaty jednostek samorządu terytorialnego.

Z wyrazami szacunku

Z upoważnienia Ministra Finansów

SEKRETARZ STANU

Elżbieta Suchocka-Roguska

Warszawa, 2006.02.14

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W dniu 3 sierpnia 2001 r. zawarta została umowa poręczenia pomiędzy Ministrem Finansów działającym w imieniu Skarbu Państwa a Bankiem PKO BP S.A., na mocy której Poręczyciel, na podstawie art. 2 ust. 1, w związku z art. 2 ust. 2 ww. ustawy i art. 876 Kodeksu cywilnego udzielił Bankowi poręczenia spłaty zadłużenia z tytułu kredytów mieszkaniowych, obciążających spółdzielnie mieszkaniowe.

Skarb Państwa, na mocy ww. umowy poręczenia, w latach 2002-2005 dokonał płatności za spółdzielnie mieszkaniowe w łącznej wysokości 13.440.939,57 zł, w tym:

- z tytułu kapitału w wysokości 3.912.866,61 zł,

- z tytułu odsetek skapitalizowanych w wysokości 9.465.045,68 zł,

- z tytułu odsetek bieżących w wysokości 63.027,28 zł.

- z tytułu kapitału w wysokości 914.237.387,40 zł,

- z tytułu odsetek skapitalizowanych 1.554.992.205,11 zł,

- z tytułu odsetek bieżących w wysokości 1.027.726.081,65 zł.

Oświadczenie Pani Senator w części dotyczącej kredytów mieszkaniowych zaciągniętych przez spółdzielnie mieszkaniowe na realizację budownictwa mieszkaniowego przekazałem - zgodnie z właściwością - Ministrowi Transportu i Budownictwa.

Z poważaniem

Z upoważnienia Ministra Finansów

PODSEKRETARZ STANU

Marian Moszoro

Warszawa, 2006-02-15

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W związku z pismem Pana Marszałka z dnia 29 grudnia 2005 roku znak: BPS/DSK-043-35/05, przekazującym oświadczenie złożone przez Pana Władysława Sidorowicza - Senatora RP, dotyczące odwołania Pana Stanisława U. z funkcji Dyrektora Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej - Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Rybniku, pragnę poinformować, że zwróciłem się do organu założycielskiego szpitala z prośbą o informację w poruszanej przez Pana Senatora sprawie.

Z informacji przekazanych przez Wicemarszałka Województwa Śląskiego, wynika, że przesłanki leżące u podstaw decyzji o odwołaniu ze stanowiska dyrektora SPZOZ Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Rybniku, dotyczyły negatywnej oceny pracy kierownika jednostki (negatywna ocena merytoryczna programów naprawczych jednostki, kierowanej przez dyrektora).

Zasady sprawowania nadzoru nad samodzielnymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej określa Ustawa o zakładach opieki zdrowotnej w art. 67, gdzie, nadzór nad zakładami opieki zdrowotnej powierzono podmiotom, które utworzyły zakład, Podmiot sprawujący nadzór dokonuje kontroli i oceny działalności zakładu opieki zdrowotnej oraz pracy kierownika zakładu. Kontrola i ocena, obejmują w szczególności:

1) realizację zadań statutowych, dostępność i poziom udzielanych świadczeń,

2) prawidłowość gospodarowania mieniem,

3) gospodarkę finansową.

Zarząd Województwa Śląskiego uchwałą z dnia 3 czerwca 2003 roku, zatwierdzającą roczne sprawozdanie finansowe za rok 2002, zobowiązał dyrektora szpitala do opracowania i przedstawienia do dnia 30 czerwca 2003 roku, programu naprawczego zmierzającego do poprawy sytuacji finansowej szpitala. Wobec przedłużającej się sytuacji braku programu naprawczego, który byłby pozytywnie zaopiniowany przez Zarząd Województwa Śląskiego, podjęto decyzję o rozwiązaniu stosunku pracy z Panem Stanisławem U. na stanowisku dyrektora.

Z poważaniem

Z upoważnienia

MINISTRA ZDROWIA

PODSEKRETARZ STANU

Andrzej Wojtyła

Warszawa, dnia 16.02.2006 r.

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

Odpowiadając na pismo znak: SM-I-0702-11-EN/06 z dnia 8.02.2006 r. dotyczące oświadczenia złożonego przez Panią Senator Dorotę Arciszewską-Mielewczyk wspólnie z innymi senatorami podczas 5. Posiedzenia Senatu RP - pragnę przedłożyć poniższe wyjaśnienia:

Mam świadomość, że trudna sytuacja występująca na krajowym rynku pracy sprzyja powstawaniu różnych zjawisk patologicznych, w tym nasilaniu się działalności związanej z nielegalnym pośrednictwem pracy - szczególnie w okresach letnich. Z informacji napływających do Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej wynika, że podmioty prowadzące nielegalne pośrednictwo pracy na terenie kraju, jak również nielegalnie oferujące pracę za granicą, bardzo często pobierają wysokie opłaty manipulacyjne a następnie nie zapewniają miejsc pracy. Szczególnie niepokojący jest fakt oszukiwania osób bezrobotnych - poszukujących pracy.

Z ubolewaniem należy stwierdzić, że wiele osób poszukujących zatrudnienia za granicą odpowiada na ogłoszenia zamieszczane przez zwykłych oszustów, którzy wpierw obiecują lukratywne oferty pracy a następnie - po pobraniu opłat - stają się nieuchwytni. Niektórzy naciągacze organizują wyjazdy do pracy za granicę i tam pozostawiają osamotnione i zagubione osoby. O wszystkich takich przypadkach powinna być niezwłocznie informowana prokuratura oraz policja, celem wszczęcia postępowania w danej sprawie. W przypadku wydarzeń mających miejsce za granicą, o zajściu nielegalnego incydentu należy poinformować organy ścigania danego kraju.

Również informuję Pana Marszałka, że Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej mając na celu ochronę obywateli polskich przed nieuczciwymi pośrednikami pracy podejmuje następujące działania:

- opracowuje projekty regulacji prawnych z zakresu kontroli legalności zatrudnienia ułatwiające kontrolę podmiotów działających w "szarej strefie", w tym również podmiotów prowadzących nielegalne pośrednictwo pracy,

- monitoruje działalność agencji pośrednictwa pracy posiadających wpis do rejestru agencji zatrudnienia,

- prowadzi ciągłą kampanię informującą obywateli o zagrożeniach z jakimi mogą się spotkać przy podejmowaniu nielegalnej pracy.

W sprawie działalności brytyjskiej firmy TOPRECRUITMENT - podejrzanej o prowadzenie nielegalnej działalności w zakresie pośrednictwa pracy na terenie województwa opolskiego - uprzejmie informuję, że po otrzymaniu tej informacji zostało skierowane pismo:

- do Ambasady Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z prośbą o przekazanie informacji dotyczącej nielegalnej działalności ww. Firmy do właściwych urzędów celem podjęcia stosownych działań, oraz:

- do Oddziału Kontroli Legalności Zatrudnienia Opolskiego Urzędu Wojewódzkiego - organu uprawnionego do kontrolowania podmiotów podejrzanych o prowadzenie nielegalnego pośrednictwa pracy - z prośbą o przeprowadzenie kontroli w ww. Firmie.

Ambasada Brytyjska poinformowała Ministerstwo o braku możliwości wpływu na działalność firm brytyjskich na rynku polskim oraz, że to polski organ powinien poinformować firmę o konieczności uzyskania odpowiedniego zwolnienia - o czym firma TOPRECRUITMENT została niezwłocznie poinformowana.

Z informacji przekazanych przez Oddział Kontroli Legalności Zatrudnienia wynika, że firma TOPRECRUITMENT wzięła udział w jednym spotkaniu organizowanym we współpracy z Powiatowym Urzędem Pracy w Oleśnie. Ze zgromadzonych oświadczeń świadków tego spotkania wynika, że działalność ww. Firmy ograniczona była jedynie do działalności marketingowej. Również inspektorzy Oddziału Kontroli Legalności Zatrudnienia nie stwierdzili działalności z zakresu pośrednictwa pracy. Po tym incydencie nie dotarły do nas sygnały świadczące o działalności ww. Firmy na opolskim rynku pracy, niemniej Oddział Kontroli Legalności Zatrudnienia został poproszony o monitorowanie, czy ww. Firma nie prowadzi na terenie województwa opolskiego nielegalnego pośrednictwa pracy. Z uzyskanych informacji od brytyjskich służb zatrudnienia Jobcentre Plus wynika, że służby te nie posiadają narzędzi prawnych do przeprowadzania kontroli brytyjskich agencji zatrudnienia. Natomiast osoby zainteresowane w dochodzeniu roszczeń od ww. Firmy powinny kierować sprawy do właściwych sądów.

Z poważaniem

MINISTER

z up.

PODSEKRETARZ STANU

Robert Jerzy Kwiatkowski

Warszawa, dnia 16.02.2006 r.

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na pismo Pana Marszałka z dnia 8 lutego 2006 r. (znak: BPS/DSK-043-114/06, przy którym przekazano tekst oświadczenia złożonego przez Senatora Bogdana Lisieckiego złożonego podczas 5. posiedzenia Senatu RP w dniu 1 lutego 2006 r. w sprawie dostępności do leczenia chorych na szpiczaka mnogiego, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Narodowy Fundusz Zdrowia w celu zabezpieczenia świadczeń na rzecz chorych na szpiczaka mnogiego w 2005 r. finansował następujące farmakoterapie ujęte w "Katalogu świadczeń onkologicznych - chemioterapia".

1) 5.07.02.0000087 - VAD - VINCRYSTYNA // DOXORUBICYNA // DEXAMETHASON,

2) 5.07.02.0000088 - EMP - ETOPOZYD // ARABINOZYD // CYTOZYNY // CISPLATYNA // DEXAMETHASON,

3) 5.07.02.0000089 - TCD - TENIPOZYD // CYKLOFOSFAMID // DEXAMETHASON,

4) 5.07.02.0000090 - DCEP - CYKLOFOSFAMID // ETOPOZYD // CISPLATYNA // DEXAMETAZON

5) 5.07.02.0000091 - EDAP - ETOPOZYD //ARABINOZYD // CITOZYNY // CISPLATYNA // DEXAMETAZON).

Terapie nieujęte ww. Katalogu mogły być finansowane w ramach procedury - 5.07.02.0000422 - SCHEMAT CHEMIOTERAPII WG ZGODY PŁATNIKA.

Zgody płatnika były wydawane przez dyrektorów oddziałów wojewódzkich NFZ na wniosek dyrektora świadczeniodawcy prowadzącego terapię. Ogółem w roku 2005, na terenie wszystkich oddziałów wojewódzkich NFZ, złożono 29 wniosków o wydanie zgody płatnika na terapie lekiem bortezomid w rozpoznaniu szpiczaka. Po analizie dokumentacji medycznej, wydano 22 zgody na leczenie przedmiotowym lekiem.

W celu zabezpieczenia świadczeń na rzecz chorych na szpiczaka mnogiego w 2006 r. Narodowy Fundusz Zdrowia zakontraktował następujące świadczenia ujęte w "Katalogu świadczeń onkologicznych - chemioterapia:

1) 343 0425 - VAD - VINCRISTINUM // DOXORUBICINUM // DEXAMETHASONUM,

2) 344 0426 - EMP - ETOPOSIDUM // CYTARABINUM // CISPLATINUM // DEXAMETHASONUM,

3) 345 0427 - TCD - TENIPOSIDUM // CYCLOPHOSPHAMIDUM // DEXAMETHASONUM,

4) 346 0428 DCEP - CYCLOPHOSPHAMIDUM // ETOPOSIDUM // CISPLATINUM // DEXAMETHASONUM,

5) 347 0429 - VMCP - VINCRISTINUM // MELPHALANUM // CYCLOPHOSPHAMIDUM // PREDNISONUM,

6) 348 0430 - VMBCP - VINCRISTINUM // CARMUSTINUM // CYCLOPHOSPHAMIDUM // MELPHALANUM // PREDNISONUM,

7) 349 0431 - MP - MELPHALANUM // PREDNISONUM,

8) 447 0432 - MP - alternatywny MELPHALANUM // PREDNISONUM,

9) 448 0433 - VBAP - DOXORUBICINUM // CARMUSTINUM // MELPHALANUM // PREDNISONUM,

10) 350 0434 - EDAP ETOPOSIDUM // CYTARABINUM // CISPLATINUM // DEXAMETHASONUM,

Ponadto odnosząc się do kwestii dostępności do leku bortezomid informuję, że jest to produkt dopuszczony do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Odnosząc się do kwestii możliwości objęcia finansowaniem ze środków publicznych terapii z zastosowaniem tego leku, wyjaśniam, że w roku 2005 złożony został stosowny wniosek, o czym wspomniano powyżej, zgodnie z procedurą określoną w zarządzeniu nr 36/2005 z dnia 16 czerwca 2005 r. Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie sposobu i trybu rozpatrywania wniosku o wdrożenie nowego programu terapeutycznego (lekowego) w zakresie programów finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Przedmiotowe zarządzenie zostało zakwestionowane przez Ministra Zdrowia, wobec czego wnioski te nie mogą zostać ze względów formalnych rozpatrzone.

Mając jednakże na uwadze potrzebę zabezpieczenia możliwości udzielania świadczeń nieujętych w katalogu świadczeń opieki zdrowotnej zdefiniowanym w materiałach konkursowych wprowadzono do katalogu świadczeń szpitalnych procedurę "farmakoterapii niestandardowej" i "chemioterapii niestandardowej". W ramach tych procedur możliwe jest od 1 stycznia 2006 roku sprawozdanie i rozliczenie udzielonych świadczeń obejmujących podanie leków nieujętych ani w katalogu chemioterapii ani w katalogu programów lekowych w ramach zawartej umowy pomiędzy oddziałem Funduszu a świadczeniodawcą.

Przedstawiając powyższe pragniemy nadmienić, że intencją Funduszu jest zapewnienie dostępu do świadczeń opieki medycznej również tych wysokospecjalistycznych. Z tego względu, o ile to tylko będzie możliwe od strony formalnej, wnioski w sprawie wdrożenia nowych programów lekowych będą rozpatrywane.

Z poważaniem

PREZES

Narodowego Funduszu Zdrowia

Jerzy Miller

Warszawa, 2006-02-17

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

dotyczy: odpowiedzi na oświadczenie złożone przez Pana Senatora Pawła Michalaka w sprawie wprowadzenia do egzaminu gimnazjalnego elementów sprawdzających umiejętności z języka obcego (DBS/DSK-043-111/06).

Bardzo dziękuję za uwagi i spostrzeżenia dotyczące nauczania języków obcych oraz propozycję wprowadzenia do egzaminu gimnazjalnego elementów sprawdzających umiejętności z języka obcego. Jednocześnie uprzejmie wyjaśniam:

Język obcy jako przedmiot obowiązkowy jest nauczany w II etapie edukacyjnym, czyli od czwartej do szóstej klasy szkoły podstawowej, następnie w III etapie - przez trzy lata w gimnazjum i w IV etapie - przez kolejne trzy lata w liceum ogólnokształcącym, liceum profilowanym, technikum lub szkole zasadniczej. Nie wszystkie gimnazja i szkoły ponadgimnazjalne zapewniają uczniom możliwość kontynuacji języka obcego prowadzonego na niższym etapie edukacji. Konsekwencją tego jest zróżnicowany poziom znajomości języka obcego przez uczniów. W istniejącej sytuacji rozszerzenie egzaminu gimnazjalnego o język obcy powodowałoby nierówne traktowanie uczniów i tworzyłoby nierówne szanse w dalszej edukacji.

W związku z powyższym dla poprawy jakości nauczania języków obcych, a w przyszłości włączenia ich do egzaminu gimnazjalnego podjęto następujące działania:

• Kuratorzy Oświaty zostali zobowiązani do:

- podjęcia współpracy z organami prowadzącymi szkoły w zakresie właściwej organizacji zajęć języków obcych oraz doskonalenia nauczycieli w celu zapewnienia uczniom gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych możliwości kontynuacji nauczania języka obcego prowadzonego na niższym etapie kształcenia;

- przedłożenia raportu, dotyczącego nauczania języków obcych w województwie zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 5 lutego 2004 r. w sprawie dopuszczania do użytku szkolnego programów wychowania przedszkolnego, programów nauczania i podręczników oraz cofania dopuszczenia (Dz. U. Nr 25, poz. 220);

• ustanowiony będzie w ramach nadzoru Ministra Edukacji i Nauki priorytet na rok szkolny 2006/2007 dotyczący prawidłowości nauczania języków obcych w szkołach publicznych;

• zaplanowano wprowadzenie języka angielskiego od pierwszej klasy szkoły podstawowej, które będzie realizowane:

- obligatoryjnie od roku szkolnego 2008/2009,

- od roku szkolnego 2006/2007 w szkołach, które zadeklarują chęć wprowadzenia języka angielskiego i w których zatrudnieni będą nauczyciele z odpowiednimi kwalifikacjami.

Do poprawy warunków nauczania języków obcych przyczyni się zwiększenie rezerwy celowej nr 14 o 23 310 tys. zł. z przeznaczeniem na wprowadzenie do 1 września 2006 r. nauki języka angielskiego w pierwszych klasach szkoły podstawowej.

Realizacja powyższych działań powinna poprawić warunki nauczania języków obcych w szkołach i przyczynić się do wprowadzenia w Polsce europejskiego wskaźnika kompetencji językowych.

Z wyrazami szacunku

w/z MINISTRA

SEKRETARZ STANU

Jarosław Zieliński

Warszawa, dnia 17 lutego 2006 r.

Pan
Bogdan Borusewicz
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

Podobny pogląd prezentuje również M. Wolanin w glosie do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 lutego 2000 r. (sygn. SA/Bk 901/99). Zdaniem tego autora nie każde działanie zasługuje na miano celu publicznego, lecz tylko niektóre z nich, bądź inne zadania ustawowo określone, które ustawodawca przez wyraźne przypisanie im cech celu publicznego uznaje za niezbędne do prawidłowego funkcjonowania państwa, ochrony przyrody i środowiska, itd. Uznanie określonego zadania za cel publiczny oznacza jego normatywne uprzywilejowanie względem innych zadań i praw podmiotowych przysługujących innym podmiotom. Dlatego też korzystanie z przywilejów wynikających z faktu bycia celem publicznym nie może zależeć od subiektywnego przekonania podmiotu realizującego dany cel publiczny, lecz od obiektywnie zdefiniowanego tego celu w akcie rangi ustawowej jako cel publiczny. Charakter celu publicznego nie zależy również od powszechnego przekonania o jego użyteczności dla ogółu społeczeństwa, lecz od normatywnie przyznanej cechy publiczności. Ustawowe definiowanie celu publicznego (uzasadniającego np. odebranie lub ograniczenie praw rzeczowych do nieruchomości) wynika zarazem z konstytucyjnej zasady proporcjonalności, w ramach której ustawodawca zobowiązany jest do wyboru takiej metody normatywnej realizacji określonego zadania, która w powszechnym poczuciu sprawiedliwości zasługuje na ochronę z poświęceniem innego dobra konstytucyjnie chronionego.

W związku z powyższym chciałbym wyraźnie zaznaczyć, iż wprowadzenie do obrotu prawnego regulacji dotyczących omawianych spraw wymaga przeprowadzenia głębokiej reformy obowiązujących aktów normatywnych. Musi być więc poprzedzone rozważną analizą i szeroką dyskusją z udziałem ekspertów. Ingerencja w system praw rzeczowych winna być bowiem bardzo rozważna, tak aby nie naruszyła norm zawartych w Konstytucji RP. Przy opracowywaniu projektu polegającego na nowelizacji istniejących przepisów lub też uchwaleniu nowej ustawy regulującej ww. kwestie, warto również przyjrzeć się rozwiązaniom, jakie funkcjonują już w innych krajach.

Z poważaniem

Z upoważnienia

MINISTRA

TRANSPORTU I BUDOWNICTWA

Piotr Styczeń

SEKRETARZ STANU