(Wznowienie posiedzenia o godzinie 9 minut 00)
(Posiedzeniu przewodniczy wicemarszałek Ryszard Jarzembowski)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Jest 9.00, a więc wznawiam posiedzenie.
Zapraszam senatora Izdebskiego, jako sekretarza.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dziewiątego porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackiej.
Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich zawarty jest w druku nr 547.
Zapraszam na mównicę pana senatora Jerzego Adamskiego, sprawozdawcę Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich. Proszę o zabranie głosu i przedstawienie wniosku komisji.
Senator Jerzy Adamski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich na posiedzeniu w dniu 2 grudnia na wniosek dwóch senatorów: pana marszałka Pastusiaka i pana senatora Podgórskiego, podjęła uchwałę o ich rezygnacji z członkostwa w Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej.
Chcę prosić państwa o to, abyście przychylili się do decyzji komisji i tych senatorów skreślili, nieładne słowo, z listy członków Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej.
Przy okazji jest prośba do wszystkich senatorów - w związku z tym, że jest bardzo duża absencja na posiedzeniach komisji - aby ci senatorowie, którzy są członkami dwóch, trzech komisji, a uczestniczą w pracach tylko jednej, zrezygnowali z członkostwa w jednej z komisji. Usprawni to prace komisji i tak będzie lepiej dla przewodniczących, którzy mają trudności z uzyskaniem kworum. Tak się stało właśnie w komisji pani Genowefy Grabowskiej. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nikt. Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmian w składzie komisji senackiej.
Mamy ten wniosek na piśmie, przed oczami w druku nr 547.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z państwa jest za przyjęciem wniosku Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich? Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
Wszystkich 70 obecnych senatorów poparło wniosek komisji etyki. (Głosowanie nr 1)
Powracamy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego.
Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury debatowała nad zgłoszonymi wnioskami, a pan senator Krzysztof Szydłowski, już stojący przy mównicy, przedstawi nam plon tych obrad.
Proszę bardzo.
Senator Krzysztof Szydłowski:
Panie Marszałku! Szanowni Państwo!
Wczoraj Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury rozpatrzyła wspomnianą ustawę i przedstawia poprawki zawarte w druku nr 521Z.
Komisja nie podzieliła zdania senatora Smoktunowicza i nie poparła wniosku o odrzucenie przedmiotowej ustawy.
Komisja rozpatrzyła na swoim posiedzeniu trzynaście poprawek zgłoszonych w trakcie debaty i wnosi o przyjęcie następujących poprawek: piątej, szóstej, siódmej, dziesiątej i jedenastej, z których piąta, szósta, dziesiąta i jedenasta mają charakter doprecyzowujący i uściślający, a poprawka siódma zwalnia zabużan od uiszczania wadium w przetargu.
Komisja nie poparła poprawek: pierwszej, drugiej i trzynastej, które zmierzają właściwie do tego, by objąć zapisami ustawy tych, którzy już coś otrzymali od budżetu państwa.
Poprawki trzecia i dwunasta zwiększają z 15 do 30% próg minimalnej rekompensaty. Poprawka czwarta, pani senator Liszcz, zmierzała do obniżenia z osiemnastu do dziesięciu lat wieku osób, które mogłyby świadczyć w kwestii uprawnień. W związku z tym, że jeśli chodzi o ograniczoną zdolność do czynności prawnych, to minimalny wiek wynosi lat czternaście...
(Senator Teresa Liszcz: Trzynaście.)
Tak, trzynaście, przepraszam.
...komisja nie poparła tego wniosku.
Wnoszę o przyjęcie wymienionych poprawek.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Głos mogą jeszcze zabrać panie i panowie senatorowie: senator Anna Kurska...
(Senator Anna Kurska: Dziękuję.)
...senator Mieczysław Janowski...
(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję.)
...senator Jan Szafraniec...
(Senator Jan Szafraniec: Dziękuję.)
...senator Krzysztof Jurgiel...
(Senator Krzysztof Jurgiel: Dziękuję.)
...senator Franciszek Bachleda-Księdzularz...
(Senator Franciszek Bachleda-Księdzularz: Dziękuję.)
...senator Teresa Liszcz...
(Senator Teresa Liszcz: Dziękuję.)
...senator Robert Smoktunowicz...
(Senator Robert Smoktunowicz: Dziękuję.)
...i senator Zbyszko Piwoński.
(Senator Zbyszko Piwoński: Dziękuję.)
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania.
Przypominam, że pan senator wnioskodawca Robert Smoktunowicz przedstawił wniosek o odrzucenie ustawy, a Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie do ustawy poprawek.
Zgodnie z regulaminem w pierwszej kolejności będziemy głosowali nad wnioskiem o odrzucenie ustawy.
Proszę o włączenie naszej maszynerii.
Dziękuję bardzo.
Kto z państwa jest za wnioskiem o odrzucenie ustawy?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
12 senatorów głosowało za, 56 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 2)
Stwierdzam, że Senat nie przyjął wniosku o odrzucenie ustawy.
Wobec tego przechodzimy do głosowania nad poprawkami przedstawionymi w punkcie oznaczonym rzymską dwójką w druku nr 521Z.
Nad poprawkami pierwszą i trzynastą będziemy głosować łącznie. Zmierzają one do usunięcia przepisu wykluczającego możliwość uzyskania rekompensaty za pozostawione poza obecnymi granicami państwa polskiego mienie przez osoby, które uzyskały rekompensatę na podstawie przepisów dotychczas obowiązujących. Zmiana zaproponowana w poprawce trzynastej jest konsekwencją poprawki pierwszej.
Kto z państwa jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
10 senatorów głosowało za, 56 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 3)
Stwierdzam, że Senat tych poprawek nie przyjął.
Poprawka druga zmierza do modyfikacji przepisu wykluczającego możliwość uzyskania rekompensaty za pozostawienie poza obecnymi granicami państwa polskiego mienie przez osoby, które uzyskały rekompensatę na podstawie przepisów dotychczas obowiązujących. W myśl tej poprawki możliwości uzyskania rekompensaty nie byłyby pozbawione osoby, które nabyły nieruchomość o wartości niższej o co najmniej 10% od wartości określonej w niniejszej ustawie.
Kto jest za tą poprawką?
Kto jest przeciw?
Kro się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
17 senatorów głosowało za, 56 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 4)
Poprawka została odrzucona.
Głosujemy nad poprawkami trzecią i dwunastą. Trzecia ma na celu podwyższenie granicy wysokości uzyskiwanej rekompensaty z 15 do 30% wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego. Poprawka dwunasta konsekwentnie dostosowuje do tej modyfikacji zmiany w ustawie o komercjalizacji i prywatyzacji.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyników.
17 senatorów głosowało za, 58 - przeciw. (Głosowanie nr 5)
Stwierdzam, że poprawki trzecia i dwunasta zostały odrzucone.
Poprawka czwarta zmierza do rozszerzenia kręgu osób, które mogą być świadkami na okoliczność pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami państwa polskiego. Fakt ten w myśl poprawki mógłby być potwierdzony zeznaniami osób, które w chwili zawarcia umów republikańskich ukończyły dziesięć lat.
Kto jest za tą poprawką?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyników.
13 senatorów głosowało za, 56 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 6)
Poprawka czwarta została odrzucona.
Poprawka piąta uściśla przepis w zakresie dokumentów potwierdzających prawo do zaliczenia.
Kto jest za jej przyjęciem?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
(Sygnał telefonu komórkowego)
(Senator Robert Smoktunowicz: Pora wstawać!) (Wesołość na sali)
Nie tyle wstawać, ile głosować.
Dziękuję.
Proszę o wyświetlenie wyników.
75 senatorów głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 7)
Poprawka piąta została przyjęta.
Poprawka szósta uściśla przepis w zakresie dokumentów potwierdzających prawo do zaliczenia.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
76 głosami wszystkich obecnych i głosujących senatorów poprawka została przyjęta. (Głosowanie nr 8)
Poprawka siódma, której przyjęcie wyklucza głosowanie nad poprawką ósmą, dodaje przepis, który zwalania osoby uprawnione do zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego uczestniczące w przetargu z obowiązku wniesienia wadium.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
75 senatorów głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 9)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dziewiąta ma na celu uspójnienie przepisu z regulacjami ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
19 senatorów głosowało za, 53 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 10)
Senat nie zgodził się na uspójnienie przepisu.
Poprawka dziesiąta dostosowuje przepis dodawany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do regulacji tej ustawy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
75 głosów za, 1 przeciw. (Głosowanie nr 11)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka jedenasta poprawia redakcję przepisu, czyniąc go jasnym i zrozumiałym.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
Wszystkich 76 głosujących senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 12)
Przystępujemy do głosowania nad przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto jest za jej przyjęciem?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
65 senatorów głosowało za, 6 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 13)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego.
Powracamy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks morski, ustawy o pracy na morskich statkach handlowych oraz ustawy o bezpieczeństwie morskim.
Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury oraz Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej na wspólnym posiedzeniu rozpatrzyły zgłoszone wnioski, a pani senator Czesława Christowa, jak zwykle przy szczególnych okazjach w mundurze marynarki wojennej czy handlowej... tak, handlowej, przedstawi nam plon pracy komisji.
Senator Czesława Christowa:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie z posiedzenia połączonych komisji: Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej. Komisje na posiedzeniu w dniu 3 grudnia bieżącego roku rozpatrzyły dwie poprawki do ustawy o zmianie ustawy - Kodeks morski, ustawy o morskich statkach handlowych oraz ustawy o bezpieczeństwie morskim. Pełną akceptację połączonych komisji uzyskała poprawka druga, wniesiona przez Komisję Skarbu Państwa i Infrastruktury.
Panie i Panowie Senatorowie! W imieniu połączonych komisji rekomenduję Wysokiemu Senatowi przyjęcie poprawki drugiej w druku nr 523Z. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Mogłaby jeszcze zabrać głos pani senator Genowefa Grabowska, gdyby nie fakt, że przebywa właśnie na pokładzie samolotu zmierzającego w stronę stolicy Unii Europejskiej.
Przystępujemy zatem do głosowania.
Poprawka pierwsza, której przyjęcie wykluczy głosowanie nad poprawką drugą, zmierza do usunięcia przepisu, na podstawie którego nazwy statków morskich używanych wyłącznie do celów sportowych lub rekreacyjnych o długości kadłuba do 24 m zatwierdza polski związek sportowy.
Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
Tylko 1 senator głosował za, a 66 - przeciw i 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 14)
Oznacza to odrzucenie poprawki i konieczność głosowania nad poprawką drugą, która doprecyzowuje, że nazwy statków morskich używanych wyłącznie do celów sportowych lub rekreacyjnych o długości kadłuba do 24 m zatwierdza zarząd polskiego związku sportowego w drodze decyzji administracyjnej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
70 senatorów głosowało za, a 5 wstrzymało się od głosu.* (Głosowanie nr 15)
Poprawka została przyjęta.
Wobec tego możemy głosować nad całością ustawy, wraz z przyjętą poprawką.
Kto z państwa jest za jej przyjęciem?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję bardzo.
69 senatorów głosowało za, 1 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 16).
To upoważnia mnie do stwierdzenia, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks morski, ustawy o pracy na morskich statkach handlowych oraz ustawy o bezpieczeństwie morskim.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw.
Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisja Ustawodawstwa i Praworządności pochyliły się nad wnioskami przedstawionymi w toku debaty i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
To sprawozdanie za chwilę przedstawi nam pan senator sprawozdawca Robert Smoktunowicz.
Zapraszam pana senatora.
Senator Robert Smoktunowicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Mam przyjemność poinformować, że wczoraj połączone komisje, Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisja Ustawodawstwa i Praworządności, rzeczywiście pochyliły się pracowicie nad proponowanymi poprawkami. Mam również przyjemność przekazać państwu, że połączone komisje popierają przyjęcie ustawy wraz ze wszystkimi przedstawionymi poprawkami.
Na szczególną uwagę zasługuje jedna poprawka, która nie była poprawką komisji, a mianowicie poprawka szósta, która uchyla art. 418 kodeksu spółek handlowych dotyczący tak zwanego wyciskania akcjonariuszy mniejszościowych. Ja się z niej szczególnie cieszę, bo sam zgłaszałem na etapie wstępnym, etapie prac komisji taką poprawkę, która nie przeszła, ale nie byłem tak konsekwentny jak senator Janowski i nie miałem tyle odwagi co senator Janowski, któremu dziękuję i gratuluję. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Głos mogą jeszcze zabrać pan senator Mieczysław Janowski...
(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.)
...oraz pani senator Genowefa Ferenc.
(Senator Genowefa Ferenc: Dziękuję.)
Senatorowie dziękują, my też dziękujemy i zapraszamy do głosowania.
Poprawka pierwsza uściśla zmieniany element definicji spółki dominującej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Jednogłośne poparcie 75 senatorów. (Głosowanie nr 17)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka druga uściśla przepis dotyczący odpowiedzialności osób działających w imieniu spółki przed jej zarejestrowaniem jako spółki jawnej.
Kto z państwa jest za jej przyjęciem?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wynik.
Wynik zupełnie identyczny jak poprzednio: 75 głosów, wszystkie popierające. (Głosowanie nr 18)
Poprawka trzecia wskazuje, iż możliwość ograniczenia lub wyłączenia w umowie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub w statucie spółki akcyjnej wstąpienia do spółki małżonka wspólnika dotyczy sytuacji, w której udziały albo akcje są objęte małżeńską wspólnotą majątkową.
Kto jest za jej przyjęciem?
Kto jest przeciw?
A kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Widzimy identyczny wynik jak poprzednie: 75 głosów, wszystkie popierające. (Głosowanie nr 19)
Poprawka czwarta doprecyzowuje odesłanie.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wynik.
Jednogłośne poparcie 76 senatorów. (Głosowanie nr 20)
Poprawka piąta zmierza do objęcia zaliczek na poczet dywidendy ograniczeniami przywileju dywidendowego w celu uniknięcia praktyki uszczuplania majątku spółki akcyjnej za pośrednictwem instytucji dywidendy zaliczkowej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wynik.
75 oddanych głosów, wszystkie popierające. (Głosowanie nr 21)
Poprawka szósta zmierza do usunięcia z kodeksu możliwości przymusowego wykupu akcji akcjonariuszy mniejszościowych.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyniku.
76 głosów za, 1 senator nie głosował. (Głosowanie nr 22)
Poprawki siódma i dziewiąta dostosowują terminologię dwóch artykułów kodeksu do zmian dokonanych przez Sejm w art. 433 kodeksu w zakresie pozbawiania akcjonariuszy prawa poboru akcji w całości lub w części.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
77 głosów popierających, a więc komplet. (Głosowanie nr 23)
Poprawka ósma dostosowuje terminologię jednego ze zmienianych przepisów do zmian dokonanych przez Sejm w art. 195 i 349 kodeksu w zakresie pojęcia "sprawozdanie finansowe za poprzedni rok obrotowy".
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
77 głosów, wszystkie popierające. (Głosowanie nr 24)
Poprawka dziesiąta ujednolica sposób zapisu odesłań w przepisach kodeksu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
77 głosów i wszystkie za. (Głosowanie nr 25)
Poprawka jedenasta usuwa zmianę do ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym polegającą na dodaniu przepisu zobowiązującego sąd do rozpoznania wniosku o wpis w terminie czternastu dni od dnia jego złożenia. Analogiczna zmiana została już wprowadzona ustawą uchwaloną wcześniej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wynik.
Jednogłośne poparcie 77 głosujących senatorów. (Głosowanie nr 26)
Poprawka dwunasta wskazuje, iż w przypadku niespełnienia wymogów dotyczących minimalnej wartości udziału spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w terminie określonym w przepisach kodeksu, to jest do 31 grudnia 2003 r., nie będzie się stosować przepisów tego kodeksu przewidujących w takim przypadku możliwość rozwiązania spółki przez sąd rejestrowy oraz zakaz pobierania dywidendy i innych świadczeń od spółki przez wspólników.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
77 głosów i wszystkie popierające. (Głosowanie nr 27)
Poprawka trzynasta uściśla, które jednostki mogą uwzględnić zmiany wynikające z nowelizacji w sprawozdaniach finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się w 2003 r.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
77 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 28)
Poprawka czternasta usuwa błąd w określeniu elementu składowego sprawozdania finansowego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Osiągamy wyjątkową zgodność: 77 głosów, tak jak poprzednio, i wszystkie popierające. (Głosowanie nr 29)
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie tej ustawy w całości wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Zgodność się utrzymuje: 77 głosów. (Głosowanie nr 30)
Tak więc głosy wszystkich głosujących senatorów pozwalają mi stwierdzić, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do rozpatrzenia punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o Funduszu Rozwoju Inwestycji Komunalnych.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przypominam też, że Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiła projekt uchwały, zawarty w druku senackim nr 529A, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad owymi poprawkami.
Poprawka pierwsza doprecyzowuje przepis ustawy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
76 oddanych głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 31)
Poprawka druga ma charakter legislacyjny. Zmienia oznaczenie dodawanego przepisu w celu zachowania zmiany dodanej do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w nowelizacji z 12 listopada 2003 r.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
77 głosów za. (Głosowanie nr 32)
W tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie tej ustawy w całości wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
76 głosów za. (Głosowanie nr 33)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o Funduszu Rozwoju Inwestycji Komunalnych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy oraz o zmianie niektórych ustaw.
Przypominam, że w przerwie w obradach Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków.
Zapraszam pana senatora Krzysztofa Jurgiela. Proszę, żeby zechciał przedstawić sprawozdanie.
Senator Krzysztof Jurgiel:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Podczas rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy oraz o zmianie niektórych ustaw zgłoszono trzy wnioski.
Wniosek pierwszy dotyczy przyjęcia ustawy bez poprawek. Drugi dotyczy wydłużenia okresu spłaty składek z dwudziestu czterech do trzydziestu sześciu miesięcy. Trzeci dotyczy zmiany wartości przeniesienia majątku na operatora z 25% na 15%.
Komisja po wysłuchaniu wnioskodawców przystąpiła do głosowania i większością głosów, to znaczy 3 senatorów było za, 2 wstrzymało się od głosu, przyjęła wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Mogą jeszcze zabrać głos senatorowie: Grzegorz Lato...
(Senator Grzegorz Lato: Dziękuję bardzo.)
...Janina Sagatowska...
(Senator Janina Sagatowska: Dziękuję bardzo.)
...Zdzisława Janowska...
(Senator Teresa Liszcz: Mieczysław Janowski.)
(Głosy z sali: Mieczysław Janowski.)
Proszę państwa, jeśli państwu przeliteruję, to bardzo wyraźnie będzie wynikać, że Zdzisława.
(Głos z sali: Błąd w scenariuszu, Panie Marszałku.)
(Rozmowy na sali)
Błąd, błąd, dobrze. Prostuję błąd w scenariuszu.
Mieczysław Janowski...
(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję bardzo.)
Mimo to głosu zabrać nie chce.
I Janusz Bargieł...
(Senator Janusz Bargieł: Dziękuję.)
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione wnioski: komisji o przyjęcie ustawy bez poprawek oraz senatorów wnioskodawców o wprowadzenie poprawek.
Głosujemy w pierwszej kolejności nad wnioskiem Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, popartym przez komisję, o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Kto z państwa jest za przyjęciem tej ustawy bez poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyniku.
64 głosy za, 9 - przeciw; 4 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 34)
To oznacza, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy...
(Głos z sali: Od dzisiaj jeździsz już swoim samochodem.) (Wesołość na sali)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy oraz o zmianie niektórych ustaw, przyjmując ją bez poprawek.
Powracamy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów.
W toku przerwy w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, które ustosunkowały się do wniosków przedstawionych w toku debaty i przedstawiły wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Poznamy je za chwilę, wysłuchamy go z ust senator Genowefy Ferenc.
Proszę bardzo.
Senator Genowefa Ferenc:
Panie Marszałku! Panie, Panowie Senatorowie!
Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej rozpatrzyły wnioski zgłoszone w toku debaty w dniu 3 grudnia 2003 r. nad ustawą o ogólnym bezpieczeństwie produktów i przedstawiają Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko.
Komisje rekomendują Wysokiej Izbie wnioski oznaczone w druku rzymską dwójką: pierwszy, drugi, trzeci, czwarty, piąty, szósty, siódmy, ósmy i dziewiąty. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Ale w pierwszej kolejności będziemy głosowali nad wnioskiem Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Czekam na włączenie aparatury. Już jest włączona.
Kto z państwa jest za przyjęciem tego wniosku?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
5 głosów popierających, 64 - przeciw*; 8 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 35)
To oznacza, że będziemy głosowali nad poprawkami.
Poprawka pierwsza koryguje nieczytelne odesłanie.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Jednogłośne poparcie 76 głosujących senatorów. (Głosowanie nr 36)
Poprawka druga zmierza do ujednolicenia pojęcia poważnego zagrożenia, różnie definiowanego w ustawie, w sposób zgodny z przepisami prawa Wspólnoty Europejskiej.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
77 głosów popierających. (Głosowanie nr 37)
Wszyscy głosujący poparli tę poprawkę, w komplecie, zatem poprawka została przyjęta.
Poprawka trzecia precyzuje, że wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej może podejmować łącznie działania, z których jedno polega na żądaniu oznakowania produktów wyraźnie i w sposób zrozumiały, w języku polskim, a drugie na wstrzymaniu wprowadzania produktu na rynek do czasu jego odpowiedniego oznakowania.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo.
76 głosów poparcia; 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 38)
Poprawka przyjęta.
Poprawka czwarta ma charakter językowy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
77 głosów za, czyli komplet, jeśli chodzi o poparcie. (Głosowanie nr 39)
Poprawka piąta i szósta usuwają błędne wyrażenie sugerujące, że przepisy mają charakter przejściowy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
77 głosów - komplet, jeśli chodzi o poparcie. (Głosowanie nr 40)
Poprawka siódma ma charakter językowy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Jeszcze senator na stanowisku sześćdziesiątym pierwszym.
Dziękuję. Wyświetlamy.
77 oddanych głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 41)
Poprawki ósma i dziewiąta prawidłowo odsyłają do unijnych uregulowań prawnych wchodzących w skład pierwszego filaru.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo.
76 głosów popierających; 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 42)
Poprawki ósma i dziewiąta - przyjęte.
I przechodzimy do głosowania nad uchwałą w sprawie tej ustawy w całości wraz z przyjętymi poprawkami.
Kto z państwa jest za podjęciem uchwały?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
75 głosów popierających, 1 - przeciw; 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 43)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów.
Wysoki Senacie, informuję, że wczoraj odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Ochrony Środowiska oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej w sprawie rozpatrzenia poprawek zgłoszonych w trakcie debaty Senatu do ustawy o zmianie ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych. Był to punkt siódmy porządku obrad. W trakcie dyskusji na posiedzeniu zostały zgłoszone zastrzeżenia co do zakresu proponowanych poprawek, ich konstytucyjnego charakteru, skutków finansowych ich wprowadzenia, a także zgodności z prawem Unii Europejskiej. Komisje poprosiły w związku z tym o przedłużenie terminu przygotowania stanowiska połączonych komisji w tej sprawie do dnia 10 grudnia.
To oznacza, że dzisiaj posiedzenia nie zakończymy. Ogłosimy przerwę do godziny 10.00 do 10 grudnia.
A tymczasem powracamy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: sprawozdanie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich o wniosku oskarżycieli prywatnych w sprawie wyrażenia przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora pięciu kadencji Henryka Stokłosy.
Za chwilę przystąpimy do głosowania.
Przypominam, że zgodnie z przepisami Regulaminu Senatu Senat wyraża zgodę na pociągnięcie senatora do odpowiedzialności karnej w drodze uchwały podjętej bezwzględną większością głosów ustawowej liczby senatorów. Nieuzyskanie wymaganej większości głosów oznacza podjęcie uchwały o niewyrażeniu zgody na pociągnięcie senatora do odpowiedzialności karnej.
Przypominam, że zgodnie z Regulaminem Senatu głosowania w sprawach personalnych są tajne i będą przeprowadzane przy użyciu opieczętowanych kart do głosowania.
Przystępujemy do głosowania tajnego w sprawie wyrażenia przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Henryka Stokłosy.
Do przeprowadzenia głosowania tajnego wyznaczam senatorów sekretarzy Sławomira Izdebskiego, Zbigniewa Gołąbka i Alicję Stradomską.
Bardzo proszę o rozdanie wszystkim senatorom kart do głosowania.
Czy wszyscy państwo mają już karty do głosowania?
Przypominam, że na karcie do głosowania należy postawić tylko jeden znak "x". Karta, na której będzie postawiony więcej niż jeden znak "x" lub nie będzie postawiony żaden, zostanie uznana za głos nieważny.
Jeszcze raz pytam: czy wszyscy z państwa mają karty? Nikt nie zgłasza, że nie ma.
Wobec tego bardzo proszę pana senatora Zbigniewa Gołąbka o odczytywanie kolejno nazwisk senatorów, a państwa senatorów proszę, by po wyczytaniu ich nazwisk wrzucali do urny wypełnione karty do głosowania. Senatora Izdebskiego i senator Stradomską proszę zaś, aby zechcieli asystować przy urnie.
Bardzo proszę, pan senator Zbigniew Gołąbek.
Senator Sekretarz
Zbigniew Gołąbek:
Pan senator Jerzy Adamski
Pan senator Andrzej Anulewicz
Pan senator Franciszek Bachleda-Księdzularz
Pan senator Marek Balicki
Pan senator Janusz Bargieł
Pan senator Tadeusz Bartos
Pani senator Maria Berny
Pan senator Adam Biela
Pan senator Janusz Bielawski
Pan senator January Bień
Pan senator Franciszek Bobrowski
Pan senator Krzysztof Borkowski
Pan senator Władysław Bułka
Pani senator Czesława Christowa
Pan senator Andrzej Chronowski
Pan senator Jerzy Cieślak
Pan senator Zygmunt Cybulski
Pan senator Gerard Czaja
Pani senator Jolanta Danielak
Pani senator Krystyna Doktorowicz
Pan senator Kazimierz Drożdż
Pan senator Bernard Drzęźla
Pan senator Henryk Dzido
Pan senator Józef Dziemdziela
Pani senator Genowefa Ferenc
Pan senator Adam Gierek
Pan senator Witold Gładkowski
Pani senator Genowefa Grabowska
Pan senator Adam Graczyński
Pan senator Sławomir Izdebski
Pan senator Andrzej Jaeschke
Pani senator Zdzisława Janowska
Pan senator Mieczysław Janowski
Pan senator Zdzisław Jarmużek
Pan senator Ryszard Jarzembowski
Pan senator Krzysztof Jurgiel
Pani senator Dorota Kempka
Pani senator Apolonia Klepacz
Pan senator Janusz Konieczny
Pani senator Aleksandra Koszada
Pan senator Marian Kozłowski
Pan senator Zbigniew Kruszewski
Pani senator Olga Krzyżanowska
Pan senator Zbigniew Kulak
Pani senator Anna Kurska
Pani senator Irena Kurzępa
Pan senator Kazimierz Kutz
Pan senator Grzegorz Lato
Pan senator Marian Lewicki
Pan senator Grzegorz Lipowski
Pani senator Teresa Liszcz
Pan senator Bogusław Litwiniec
Pan senator Janusz Lorenz
Pan senator Mirosław Lubiński
Pan senator Włodzimierz Łęcki
Pan senator Władysław Mańkut
Pan senator Jerzy Markowski
Pan senator Grzegorz Matuszak
Pan senator Bogusław Mąsior
Pan senator Mieczysław Mietła
Pan senator Stanisław Nicieja
Pan senator Grzegorz Niski
Pan senator Marian Noga
Pan marszałek Longin Pastusiak
Pan senator Kazimierz Pawełek
Pan senator Wojciech Pawłowski
Pan senator Jerzy Pieniążek
Pan senator Krzysztof Piesiewicz
Pan senator Wiesław Pietrzak
Pan senator Zbyszko Piwoński
Pan senator Sergiusz Plewa
Pan senator Bogdan Podgórski
Pan senator Lesław Podkański
Pani senator Jolanta Popiołek
Pan senator Zbigniew Religa
Pan senator Zbigniew Romaszewski
Pan senator Tadeusz Rzemykowski
Pani senator Wiesława Sadowska
Pani senator Janina Sagatowska
Pani senator Ewa Serocka
Pani senator Krystyna Sienkiewicz
Pani senator Dorota Simonides
Pan senator Ryszard Sławiński
Pan senator Robert Smoktunowicz
Pan senator Jerzy Smorawiński
Pan senator Andrzej Spychalski
Pani senator Grażyna Staniszewska
Pan senator Henryk Stokłosa
Pani senator Alicja Stradomska
Pan senator Jerzy Suchański
Pan senator Jan Szafraniec
Pan senator Józef Sztorc
Pan senator Krzysztof Szydłowski
Pani senator Maria Szyszkowska
Pan senator Andrzej Wielowieyski
Pan senator Edmund Wittbrodt
Pan senator Tadeusz Wnuk
Pan senator Zbigniew Zychowicz
Pan senator Marian Żenkiewicz
Zbigniew Gołąbek.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy wszyscy z państwa senatorów oddali głosy? Nie słyszę negatywnego odzewu.
Proszę zatem senatorów sekretarzy o obliczenie wyników i sporządzenie protokołu głosowania tajnego.
Ile państwo potrzebujecie na to czasu?
(Senator Sekretarz Zbigniew Gołąbek: Piętnaście minut.)
No to ogłaszam przerwę do godziny 10.04.
(Głosy z sali: Pięć, pięć.)
Vox populi - 10.05.
Jeszcze tylko jedna uwaga techniczna. Oświadczenia wygłasza się po wyczerpaniu porządku obrad, a my wyczerpiemy go dopiero 10 grudnia między godziną 10.00 a 11.00, przeto jeśli ktoś chce złożyć oświadczenie do protokołu, to może to zrobić, ale wygłaszanie zawieszamy.
I jeszcze komunikat. Informuję, że w dniu 22 stycznia 2004 r. upływa kadencja trzech członków Rady Polityki Pieniężnej, powołanych przez Senat w dniu 22 stycznia 1998 r. Wobec tego, zgodnie z regulaminem, ustalam termin składania wniosków w sprawie powołania członków Rady Polityki Pieniężnej na kolejną kadencję od dnia 8 grudnia do dnia 22 grudnia 2003 r. do godziny 24.00.
Wniosek w tej sprawie może zgłosić do marszałka Senatu grupa co najmniej siedmiu senatorów, przy czym senator może udzielić poparcia najwyżej trzem kandydatom. Do wniosku dołącza się dane o kandydacie, jego zgodę na kandydowanie oraz uzasadnienie uwzględniające w szczególności kryteria wynikające z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim.
O 10.05 wznowimy obrady.
(Senator Dorota Simonides: Czy na pewno, Panie Marszałku, posiedzenie rozpocznie się w dniu 10 grudnia o godzinie 10.00? Czy pan marszałek się nie pomylił?)
Wobec licznych zapytań pani senator Doroty Simonides ponawiam informację, że po ogłoszeniu wyników tajnego głosowania ogłoszę przerwę w pięćdziesiątym posiedzeniu Senatu do dnia 10 grudnia. Wtedy, między 10.00 a 11.00, zakończymy punkt siódmy, który dzisiaj nie mógł być rozpatrzony ze względu na brak sprawozdania komisji. 10 grudnia o 10.00 dokończymy pięćdziesiąte posiedzenie, a o 11.00 - wobec licznych pytań pani senator Simonides - rozpoczniemy pięćdziesiąte pierwsze posiedzenie.
Czy już wszystko wyjaśniłem?
(Senator Dorota Simonides: Dziękuję, Panie Marszałku, lubię mieć jasność.)
Dziękuję bardzo. Ja staram się wyrażać jasno.
(Przerwa w obradach od godziny 9 minut 51 do godziny 10 minut 05)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Wznawiam obrady.
Przypominam, że rozpatrujemy punkt ósmy porządku obrad: sprawozdanie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich o wniosku oskarżycieli prywatnych w sprawie wyrażenia przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Henryka Stokłosy.
Informuję, że wyznaczeni do przeprowadzenia głosowania tajnego senatorowie sekretarze zakończyli obliczanie głosów i sporządzili w ekspresowym tempie protokół głosowania tajnego. Ogłaszam wyniki głosowania tajnego w sprawie wyrażenia przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Henryka Stokłosy.
Protokół głosowania tajnego z dnia 4 grudnia 2003 r. w sprawie wyrażenia przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Henryka Stokłosy. Wyznaczeni przez marszałka Senatu do przeprowadzenia głosowania tajnego sekretarze Senatu: senator Zbigniew Gołąbek, senator Sławomir Izdebski i senator Alicja Stradomska, stwierdzają, że w głosowaniu tajnym w sprawie wyrażenia zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Henryka Stokłosy oddano 77 głosów, w tym 76 głosów ważnych. Za wyrażeniem zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Henryka Stokłosy głosowało 2 senatorów, przeciw głosowało 69 senatorów, 5 osób wstrzymało się od głosu. Wymagana bezwzględna większość głosów z ustawowej liczby senatorów wynosi 51. Dalej następują podpisy senatorów sekretarzy.
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że wniosek o pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Henryka Stokłosy nie uzyskał wymaganej bezwzględnej większości głosów.
W związku z tym Senat podjął uchwałę w sprawie niewyrażenia przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Henryka Stokłosy o następującej treści.
Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 grudnia 2003 r. w sprawie niewyrażenia przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Henryka Stokłosy.
§1. Senat Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie przepisu art. 105 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora, "Dziennik Ustaw" z 1996 r. nr 73 poz. 350, nr 137 poz. 638, z 1997 r. nr 28 poz. 153, nr 98 poz. 604, nr 106 poz. 679, nr 121 poz. 770, nr 160 poz. 1080, z 1998 r. nr 162 poz. 1118, z 1999 r. nr 52 poz. 527 i 528, z 2000 r. nr 6 poz. 69, z 2001 r. nr 94 poz. 1032, nr 138 poz. 1567, z 2002 r. nr 27 poz. 266, nr 199 poz. 1673, z 2003 r. nr 45 poz. 391, nr 137 poz. 1301, nie wyraża zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Henryka Stokłosy za czyny określone we wniosku oskarżycieli prywatnych z dnia 20 października 2002 r., sygnatura akt VIK 194/02 Sądu Rejonowego w Białogardzie.
§ 2 Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Dziękuję bardzo.
Czy pan senator Henryk Stokłosa chciałby coś jeszcze powiedzieć?
Wiem, że by chciał, bo już w przerwie mi o tym mówił.
Zapraszamy - w drodze wyjątku udzielam panu głosu, ponieważ regulamin tego nie przewiduje, ale widzę uśmiechnięte lico pana senatora, więc niech się pan podzieli tą radością z Senatem.
Senator Henryk Stokłosa:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Z satysfakcją przyjąłem wynik głosowania. Tak jednoznaczna decyzja Wysokiej Izby dowodzi Waszego przekonania o tym, że Wysoka Izba doskonale rozumie dyskomfort, w jakim znalazłem się na skutek idiotycznego zarzutu, z którego wczoraj musiałem tłumaczyć się przed Wysoką Izbą. Mam bowiem świadomość, że przed nami, senatorami Rzeczypospolitej, stoją zadania poważniejsze niż rozstrzyganie tak mało istotnych konfliktów i roztrząsanie nieważnych, i niepotrzebnych incydentów.
I jeszcze jedna refleksja. Jest coś nienormalnego w fakcie, że polski wymiar sprawiedliwości jest angażowany w tak wiele błahych sporów. Jest coś niezdrowego w naszych polskich charakterach skłonnych do burd i pieniactwa. Jest wreszcie coś bardzo niebezpiecznego w tym, że usiłuje się wikłać w tego typu sprawy polskich parlamentarzystów.
Mówiłem już o tym, że dotąd nie doceniałem roli immunitetu senatorskiego. Uważałem go za pewien mało istotny, choć sympatyczny, relikt przeszłości. Teraz wiem, że jest to jedyna ochrona przed awanturnictwem i pieniactwem, godzącym w powagę polskiego parlamentu i autorytet jego przedstawicieli.
Sądzę, że u źródła Waszej decyzji, wyrażonej w głosowaniu, znalazła się nie tylko wiara w słuszność moich argumentów, ale przede wszystkim przekonanie, że powaga Senatu Rzeczypospolitej Polskiej poważnie by ucierpiała, gdyby immunitet senatora RP był uchylany na podstawie pomówień i zarzutów tak mało istotnych i pozbawionych wiarygodności.
Panie i Panowie! Dziękuję Wam za pomyślny dla mnie wynik głosowania i równocześnie przepraszam za zabrany Wam czas, który zapewne wykorzystalibyście bardziej twórczo. Dziękuję serdecznie.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję. O, ja gratuluję zdolności przewidywania, bo to wszystko miał pan senator już z góry przygotowane. Dziękuję bardzo.
Ponieważ, jak już informowałem, obecnego posiedzenia dzisiaj nie zakończymy, komunikaty nie będą wygłaszane... przepraszam, nie komunikaty, tylko oświadczenia nie będą wygłaszane. Mogą one być natomiast składane do protokołu.
Do tej pory do protokołu swoje oświadczenia złożyli następujący senatorowie: senator Tadeusz Bartos, senator Longin Pastusiak, senator Sławomir Izdebski... Senator Rzemykowski jest skreślony, to znaczy, że...
(Głos z sali: Nie, nie. Dalej jest napisane...)
Tak. I dalej, senator Józef Sztorc, senator Tadeusz Rzemykowski, senator Jan Szafraniec i senator Adam Graczyński oraz senator Maria Szyszkowska i senator Krzysztof Szydłowski.*
Bardzo proszę pana senatora sekretarza o odczytanie komunikatów.
Senator Sekretarz
Sławomir Izdebski:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Panie i Panowie Senatorowie, chciałbym odczytać komunikat marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, pana Longina Pastusiaka.
Informuję, że w dniu 22 stycznia 2004 r. upływa kadencja trzech członków Rady Polityki Pieniężnej, powołanych przez Senat w dniu 22 stycznia 1998 r. Wobec tego, zgodnie z art. 94 ust. 2 pkt 1 Regulaminu Senatu, ustalam termin składania wniosków w sprawie powołania członków Rady Polityki Pieniężnej na kolejną kadencję. Wnioski te można składać od dnia 8 grudnia do dnia 22 grudnia 2003 r., do godziny 24.00.
Wnioski w sprawie powołania może zgłosić do marszałka Senatu grupa co najmniej siedmiu senatorów, przy czym jeden senator może udzielić poparcia co najwyżej trzem kandydatom. Do wniosku dołącza się dane o kandydacie i jego zgodę na kandydowanie oraz uzasadnienie uwzględniające w szczególności kryteria wynikające z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy są inne komunikaty?
(Rozmowy na sali)
Zatem zarządzam przerwę do dnia 10 grudnia 2003 r. do godziny 10.00.
(Przerwa w posiedzeniu o godzinie 10 minut 14)
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Bartosa*
Oświadczenie skierowane do ministra finansów Andrzeja Raczki
Szanowny Panie Ministrze!
Województwo świętokrzyskie wywiązało się z obowiązku wskazania lokalizacji budynków, które zostaną wykorzystane do utworzenia Izby Celnej w Kielcach, przedstawiając dwa obiekty do ewentualnego ich przejęcia. Jeden obiekt, będący własnością Skarbu Państwa, znajduje się w Kielcach przy ulicy Jagiellońskiej, drugi zaś obiekt, który można nabyć od spółki Skanska SA, usytuowany jest przy ulicy Witosa. Wskazanie lokalizacji tych budynków było niezbędnym warunkiem utworzenia Izby Celnej w Kielcach.
Koszt adaptacji budynku przy ulicy Jagiellońskiej wynosi mniej więcej 4 miliony zł, a koszt zakupu budynku przy ulicy Witosa też szacowany jest na mniej więcej 4 miliony zł.
Pragnę ponadto zaznaczyć, że służby Ministerstwa Finansów oceniały przydatność obu zaproponowanych obiektów do funkcjonowania izby celnej.
Ze względu na fakt, że spodziewane wpływy do budżetu województwa w znacznej mierze opierać się będą na akcyzie, utworzenie Izby Celnej w Kielcach staje się dla regionu świętokrzyskiego kwestią priorytetową.
Dlatego też uprzejmie proszę Pana Ministra o pilne zajęcie jednoznacznego stanowiska w przedmiotowej sprawie.
Z wyrazami szacunku
senator Tadeusz Bartos
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Bartosa
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra infrastruktury Marka Pola
Szanowny Panie Premierze!
Tym, co w znacznym stopniu przyspieszyłoby realizację zadań inwestycyjnych na drogach krajowych jest - oprócz kwestii finansowych - zminimalizowanie czynnika opóźniającego realizację inwestycji w zakresie dróg krajowych związanego z nabywaniem nieruchomości pod działalność inwestycyjną. Kwestie te regulują między innymi zapisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych.
Art. 13 tej ustawy stanowi, iż generalny dyrektor dróg krajowych i autostrad nabywa w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości lub ich części na cele budowy dróg. Nakłada to na inwestora - GDDKiA lub zarządcę drogi w miastach na prawach powiatu - konieczność nakłonienia właściciela nieruchomości do sprzedaży prawa do nieruchomości w drodze umowy notarialnej. Ustawa nie mówi o tym, jaka dokumentacja oferty nabycia nieruchomości winna być przedłożona organowi wszczynającemu postępowanie wywłaszczeniowe w razie niepowodzenia przy wykupie nieruchomości. Podobnie brak jest ustaleń, za jaką cenę, odbiegającą z reguły in plus od rynkowej, inwestor może nabyć nieruchomość i czy w ogóle inwestor musi ustalać cenę rynkową. A jeśli tak, to czy wartość nabywanej przez inwestora nieruchomości powinna odpowiadać warunkom art. 18 ustawy, dotyczącym wysokości odszkodowania w decyzji wywłaszczeniowej, i czy ta wycena może być ewentualnie wykorzystana w tej decyzji, czy też po wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego należy dokonywać ponownej wyceny zgodnej z art. 18 ustawy.
Art. 15 i 16 wymienionej ustawy stanowią o zasadach wywłaszczenia nieruchomości. Wojewoda wydaje decyzję w pierwszej instancji. Należy przypuszczać, że odwołanie przysługuje do prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w Warszawie, a skarga - do NSA w Warszawie. W tych sprawach ustawa milczy.
Art. 23 ustawy odsyła do ustawy o gospodarce nieruchomościami w sprawach nieujętych w niniejszej ustawie. Należy zatem domniemywać, że w razie skargi do NSA wstrzymuje się wykonanie decyzji ostatecznej o wywłaszczeniu, zgodnie z art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Rozpatrywanie odwołań i skarg z całej Polski do wcześniej wymienionych organów jest i będzie z pewnością długotrwałe. Przewiduję, że czas trwania procedur związanych z wywłaszczeniem według obowiązujących przepisów ustawy oraz ewentualnego postępowania egzekucyjnego administracji wynosił będzie około 2-3 lat.
W celu znacznego przyspieszenia budowy dróg krajowych rząd powinien w trybie pilnym zaproponować dokonanie zmian w ustawie o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych, idące w tym kierunku, aby nieruchomości lub ich części przeznaczone pod drogę na mapie projektowanego podziału nieruchomości stały się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi stała się ostateczna, z wyjątkiem tych, które są własnością Skarbu Państwa.
Decyzję deklaratoryjną w sprawie stwierdzenia przejścia z mocy prawa własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa wydawać powinien starosta wykonujący zadania administracji rządowej z urzędu. Od decyzji tej powinno przysługiwać odwołanie do wojewody wyłącznie w zakresie ewentualnego niewłaściwego stanu prawnego nieruchomości lub w sprawie wykazanej powierzchni do przewłaszczenia. W odwołaniu strona byłaby zobowiązana do przedstawienia dowodu na tę okoliczność. Decyzja wojewody powinna być ostateczna, a skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie wstrzymywałaby jej wykonania. Wydanie nieruchomości następować powinno w terminie do trzydziestu dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.
Decyzję o odszkodowaniu za przewłaszczoną nieruchomość lub jej część wydawałby starosta wykonujący zadania administracji rządowej. Odszkodowanie byłoby wypłacane przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, a w miastach na prawach powiatu - przez właściwego zarządcę drogi.
Proponowane zmiany zasadniczo przyspieszą budowę dróg krajowych. Wyeliminują błędy popełnione na etapie nabywania nieruchomości, a zwłaszcza spiralę cen, która powstaje w trakcie przedłużającego się postępowania, podwójne ceny rzeczoznawców sporządzane raz na zlecenie inwestora, a drugi raz - organu wywłaszczającego, problemy z rozbieżnościami w wycenach, konieczność wydawania decyzji o zajęciu nieruchomości przed jej wywłaszczeniem i o egzekucji, wątpliwej prawnie, tych praw. Ostateczna decyzja o lokalizacji drogi krajowej przesądza o jej przebiegu.
Przewłaszczenie nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa powinno być zatem czynnością czysto formalną i nieskomplikowaną. Właścicielom nieruchomości należy się oczywiście słuszne odszkodowanie, co niewątpliwie zapewniałyby im proponowane zmiany.
Uważam ponadto, że niezbędne jest również uzupełnienie przepisów przejściowych i końcowych ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o regulacje pozwalające inwestorowi na "pozbycie się" decyzji wydanych na podstawie przepisów innych niż ta ustawa, jeżeli analiza sprawy konkretnej drogi krajowej wykaże, iż korzystniej będzie uzyskać nową decyzję bądź nowe decyzje na podstawie przepisów omawianej ustawy, bo na przykład stara decyzja jest obarczona wadą. Chodzi mianowicie o decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu, decyzje o podziale nieruchomości, decyzje wywłaszczeniowe i decyzje o niezwłocznym zajęciu nieruchomości. Właściwy w tym przypadku byłby przepis stanowiący, iż wydanie decyzji na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. powoduje z mocy prawa utratę mocy decyzji, odpowiedniej merytorycznie, wydanej wcześniej na podstawie innych ustaw. "Pozbycie się" niekorzystnej decyzji ostatecznej jest obecnie trudne, a wydanie nowej decyzji, z nowej ustawy, rodzi obawy, że będzie to druga decyzja w tej samej sprawie, co może skutkować stwierdzeniem jej nieważności. Zwrócić należy uwagę, że przepis art. 41 ust. 3 ustawy nie spełnia oczekiwań inwestora, jeżeli wystąpi sytuacja, o której mowa.
Dlatego też uprzejmie proszę Pana Premiera o zajęcie stanowiska w przedmiotowej sprawie.
Z wyrazami szacunku
Tadeusz Bartos
Oświadczenie złożone
przez senatora Longina Pastusiaka
Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości Grzegorza Kurczuka
Szanowny Panie Ministrze!
Jak doniosła prasa, naukowcy z Krakowa skierowali do Pana Ministra list otwarty, w którym domagają się energicznego ścigania piszących za pieniądze prace naukowe i kupujących te prace. W liście tym podano, że Prokuratura Rejonowa dla dzielnicy Kraków Śródmieście, do której krakowscy naukowcy ze stowarzyszenia Inicjatywa Małopolska im. Władysława Łokietka złożyli doniesienie, dołączając przykłady ofert płatnego pisania prac, odmówiła wszczęcia dochodzenia.
Zwracam się do Pana Ministra z prośbą o wyjaśnienie, czy tego typu procedur może być ścigany przez prawo.
O potrzebie zajęcia się tą sprawą świadczy szybko wzrastająca liczba pojawiających się coraz częściej w portach internetowych ofert wyręczania - za opłatą - uczniów i studentów w pisaniu prac szkolnych, licencjackich i magisterskich.
Longin Pastusiak
Oświadczenie złożone
przez senatora Sławomira Izdebskiego
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Wojciecha Olejniczaka
Szanowny Panie Ministrze!
Jako senator ziemi siedlecko-ostrołęckiej zwracam się do Pana z prośbą o szybką interwencję w sprawie Gospodarstwa Rolnego Seroczyn T. Wałdoch i Spółka, spółka jawna z siedzibą w Warszawie.
Problem jest już Panu na pewno znany. Stowarzyszenie Ochrony Seroczyna, Gminy Wodynie i Doliny Rzeki Świder w województwie mazowieckim bezskutecznie protestuje już od dłuższego czasu. Niesamowity fetor daje się we znaki mieszkańcom tego regionu.
Po wykryciu przez WIOŚ bakterii chorobotwórczych z rodzaju Salmonnella oraz jaj pasożytów z rodzaju Ascaris sprawę skierowano do Prokuratury Rejonowej w Siedlcach. Jednak ze względu na opieszałość polskiego wymiaru sprawiedliwości sprawa może trwać długie miesiące, a nawet lata.
Aby nie narażać pięknych terenów Seroczyna na dalszą degradację, należy natychmiast interweniować w Agencji Nieruchomości Rolnych w sprawie wypowiedzenia umowy dzierżawy. To jedyne szybkie i pozytywne wyjście z tej dramatycznej sytuacji. Jako parlamentarzysta będę uparcie do tego dążył, o co proszę również Pana Ministra.
Łączę wyrazy głębokiego szacunku
Senator RP
Sławomir Izdebski
Oświadczenie złożone
przez senatora Sławomira Izdebskiego
Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości Grzegorza Kurczuka
Szanowny Panie Ministrze!
Uprzejmie proszę o udzielenie mi odpowiedzi w przedmiocie postępowania karnego, prowadzonego przez kilka lat przez Prokuraturę Rejonową Śródmieście i zakończonego umorzeniem postępowania wobec braku dowodów. Sprawa dotyczy partii "Ruch dla Rzeczypospolitej".
W poruszanej przeze mnie sprawie na uwagę zasługuje nie tylko czas prowadzenia postępowania, ale także sposób jego prowadzenia, wskazujący z jednej strony na lekceważenie poleceń zwierzchników, wydawanych w trybie przewidzianym obowiązującymi przepisami, a z drugiej strony na podporządkowanie prokuratury doraźnym interesom politycznym poszczególnych elit. Nie bez znaczenia jest również okoliczność, że podejmowane działania, udowadniające głównie niemożność dokonania istotnych ustaleń, przeprowadzane były na koszt podatników.
W związku z tym proszę o udzielenie mi odpowiedzi na następujące pytania.
Czy tok postępowania nadany wyżej wymienionej sprawie jest swoistą normą stosowaną przy prowadzeniu postępowania karnego?
Czy swoistą normą jest także uporczywe niewykonywanie poleceń zwierzchników wydanych w trybie nadzoru instancyjnego?
Czy prokuratura ma prawo nie uwzględnić prawomocnych rozstrzygnięć sądów?
Proszę o wyjaśnienie poruszonej przeze mnie sprawy oraz o udzielenie informacji, czy podjęto czynności mające na celu wyeliminowanie tego rodzaju nieprawidłowości w przyszłości.
Z wyrazami szacunku
Senator RP
Sławomir Izdebski
Oświadczenie złożone
przez senatora Sławomira Izdebskiego
Oświadczenie skierowane do ministra środowiska Czesława Śleziaka
Szanowny Panie Ministrze!
Jako senator ziemi siedlecko-ostrołęckiej zwracam się do Pana z prośbą o szybką interwencję w sprawie Gospodarstwa Rolnego Seroczyn T. Wałdoch i Spółka, spółka jawna z siedzibą w Warszawie.
Problem jest już Panu na pewno znany. Stowarzyszenie Ochrony Seroczyna, Gminy Wodynie i Doliny Rzeki Świder w województwie mazowieckim bezskutecznie protestuje już od dłuższego czasu. Niesamowity fetor daje się we znaki mieszkańcom tego regionu.
Po wykryciu przez WIOŚ bakterii chorobotwórczych z rodzaju Salmonnella oraz jaj pasożytów z rodzaju Ascaris sprawę skierowano do Prokuratury Rejonowej w Siedlcach. Jednak ze względu na opieszałość polskiego wymiaru sprawiedliwości sprawa może trwać długie miesiące, a nawet lata.
Aby nie narażać pięknych terenów Seroczyna na dalszą degradację, należy natychmiast interweniować w Agencji Nieruchomości Rolnych w sprawie wypowiedzenia umowy dzierżawy. To jedyne szybkie i pozytywne wyjście z tej dramatycznej sytuacji. Jako parlamentarzysta będę uparcie do tego dążył, o co proszę również Pana Ministra.
Łączę wyrazy głębokiego szacunku
Senator RP
Sławomir Izdebski
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do minister edukacji narodowej i sportu Krystyny Łybackiej
Szanowna Pani Minister!
Jak mawia znane powiedzenie, wpajane nam od najmłodszych lat, sport to zdrowie. Bez wątpienia wszyscy się z tym zgadzają, propagując wśród dzieci i młodzieży tę formę aktywności. Wszystkich cieszą również odnoszone sukcesy, zdobywane medale i puchary.
Niestety, życie bywa okrutne i dość znaczną część sportowców dotykają kontuzje, które w skrajnych przypadkach kończą się poważnymi obrażeniami, nierzadko nieuleczalnymi. W tym momencie zaczynają się problemy, brak zdolności do pracy, a co za tym idzie - bieda. I nikt już nie pamięta o sławie i chwale. O osobie sportowca - niegdyś uwielbianego - po prostu się zapomina. Tragiczna sytuacja życiowa i materialna, inwalidztwo, brak możliwości podjęcia pracy, brak zainteresowania środowiska sportowego nabytym kalectwem to codzienność dla takiej osoby.
Istniejąca możliwość ubiegania się o przyznanie świadczenia specjalnego na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest dalece niewystarczająca. Mała dostępność oraz uznaniowy charakter powodują, że jego przyznanie graniczy niemalże z cudem.
Czy wobec dramatycznej sytuacji wielu byłych sportowców rząd, wykazując należyte zrozumienie, przewiduje w najbliższym czasie rozwiązanie tego problemu i zapewnienie innej możliwości korzystania z pomocy finansowej za pomocą nowych rozwiązań prawnych? Obecnie obowiązujące przepisy nie dają praktycznie żadnej możliwości udzielania wsparcia finansowego dla tej grupy osób.
Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do rzecznika praw obywatelskich Andrzeja Zolla
Powodem mojego wystąpienia są wątpliwości, jakie rodzą się u wielu przedsiębiorców będących podatnikami podatku od towarów i usług, w związku ze stosowaniem przez organy skarbowe przepisu art. 21 ust. 4 ustawy o VAT, w jego brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 17 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym - DzU z 2000 r. nr 105, poz. 1107 - przy zwracaniu podatnikom nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r.
Praktyka organów skarbowych nie znajduje potwierdzenia w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Brakuje również jednolitego stanowiska Ministerstwa Finansów wobec sygnalizowanych zagadnień.
Zgodnie z art. 21 ust. 4, w jego brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 17 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym - DzU z 2000 r. nr 105, poz. 1107 - w przypadku, gdy kwota nadwyżki podatku naliczonego u podatnika dokonującego sprzedaży towarów opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka określona w art. 18 ust. 1 przekracza kwotę wynoszącą 22% całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi, zwrotowi na rachunek bankowy podlega nadwyżka do wysokości tej kwoty. Pozostała część nadwyżki podlega rozliczeniu w trybie określonym w ust. 1. Do końca roku 2000 obowiązywał jednak przepis art. 24 ust. 4 ustawy o VAT, który pozwalał organom podatkowym zwracać całą wykazaną w deklaracji kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy podatnika. Do rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za okres sprzed wejścia w życie nowelizacji ustawy o VAT z 17 listopada 2000 r., to jest za grudzień 2000 r., powinny mieć więc zastosowanie zasady zwrotu nadwyżki obowiązujące w tym okresie rozliczeniowym.
Potwierdza to art. 2 ustawy z 17 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym - DzU z 2000 r. nr 105, poz. 1107 - zgodnie z którym zmiana dotycząca art. 21 ust. 4 weszła w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. Dlatego więc należałoby rozważyć, czy zwrot wymienionego podatku VAT za grudzień 2000 r., dokonywany na podstawie deklaracji składanej w styczniu 2001 r., ponieważ nie było możliwości złożenia deklaracji w grudniu 2000 r. za grudzień 2000 r., nie powinien być dokonywany na podstawie przepisów, jakie obowiązywały w grudniu 2000 r. Taką interpretację przyjęły organy skarbowe w województwie podkarpackim i województwie kujawsko-pomorskim, zwracając podatnikom podatek VAT - nawiasem mówiąc, jest to skrzętnie ukrywane przed opinią publiczną przez Ministerstwo Finansów. Przyjęcie innej interpretacji prowadziłoby do sytuacji, w której nowe regulacje prawne, mimo braku wyraźnego przepisu ustawy w tym zakresie, miałyby zastosowanie także do stanów faktycznych istniejących przed wejściem w życie nowelizacji. Stanowiłoby to naruszenie fundamentalnej zasady lex retro non agit, obowiązującej w całym systemie prawnym.
Przyjęcie, że zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za okresy poprzedzające wejście w życie nowelizacji ustawy o VAT powinien być dokonywany według zasad wprowadzonych przez tę nowelizację, jest interpretacją bardzo niekorzystną dla podatników. Naraża ich na wymierne straty związane z otrzymywaniem przez nich kwot nadwyżki w wysokości kilkukrotnie mniejszej, niż mieli się prawo spodziewać przy zastosowaniu zasad zwrotu, według których następował zwrot nadwyżki za okres od stycznia do listopada roku 2000.
Jednocześnie praktyka organów skarbowych nie jest jednolita. Organy skarbowe w województwach kujawsko-pomorskim i podkarpackim dokonały zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r., a na przykład organy skarbowe w województwie małopolskim odmówiły tego zwrotu. Wobec takich decyzji urzędów skarbowych trudno podzielić stanowisko Ministra Finansów zawarte w piśmie Biura Rzecznika Praw Obywatelskich z 12 listopada 2003 r. 446691-VI/03/BP, skierowanym do Zarządu Tarnowskich Zakładów Osprzętu Elektrycznego TAREL sp. z o.o. w Woli Rzędzińskiej. Jest to niezrozumiałe i powoduje, że podatnicy mają wrażenie, iż prawo jest niejasne i niejednolicie stosowane.
Korzystając z tej drogi, pragnę spowodować, aby poruszone kwestie zostały przez rzecznika praw obywatelskich dogłębnie wyjaśnione.
Z poważaniem
Józef Sztorc
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Rzemykowskiego
Szanowny Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Polscy górnicy obchodzą dzisiaj swoje święto branżowe - Barbórkę.
Poprzez wystąpienie w naszej Izbie pragnę oddać cześć braciom górnikom za ich ciężką, niebezpieczną i efektywną pracę na rzecz Ojczyzny.
Polscy górnicy są symbolem nie tylko wielkiej pracowitości, ale też ogromnego patriotyzmu oraz poczciwego życia rodzinnego, i obywatelskiego. Przez ponad trzydzieści lat mam służbowy kontakt z górnikami naftowymi. Wiem, że od pokoleń są związani z tą branżą, zapoczątkowaną przez światowego pioniera górnictwa i przemysłu naftowego Ignacego Łukasiewicza.
Polska ma w tej branży szczególnie duże osiągnięcia, honorowane przez naukę i praktykę górniczą całego świata.
Z satysfakcją przyjąłem, ja i kilka tysięcy moich kolegów górników naftowych, podjęte przez Senat inicjatywy dla uczczenia Roku Łukasiewicza. Przypominam, że to w Senacie odbyło się seminarium i została zaprezentowana wielka wystawa poświęcona historii, dniu dzisiejszemu oraz perspektywom krajowego górnictwa naftowego i gazownictwa. Senat uczcił też wielkie zasługi Ignacego Łukasiewicza specjalną uchwałą.
Te nasze inicjatywy zostały bardzo dobrze przyjęte przez polskich górników naftowych, którzy prosili mnie, by podziękować za nie Paniom i Panom Senatorom, co niniejszym czynię.
Wysoka Izbo!
Korzystając z dzisiejszego uroczystego wystąpienia, informuję Panie i Panów Senatorów, że przed polskim górnictwem naftowym otwierają się wielkie perspektywy. Nasza rodzima ziemia kryje bowiem olbrzymie zasoby bituminów, obliczone na 1 bilion m3 gazu i kilkaset milionów ton ropy naftowej. Dzisiaj dysponujemy już zasobami rzędu 160 miliardów m3 gazu i ponad 50 milionami t ropy.
Według programu rządowego będziemy wydobycie gazu i ropy zdecydowanie zwiększać. Rodzi się więc perspektywa radosnego świętowania jeszcze niejednej Barbórki.
Myślę, że jest to dobra wiadomość nie tylko dla górników.
Tadeusz Rzemykowski
Generalny Dyrektor Górniczy
Oświadczenie złożone
przez senatora Jana Szafrańca
Oświadczenie skierowane do podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury Rafała Skąpskiego
Szanowny Panie Ministrze!
W wywiadzie dla "Kuriera Porannego" w Białymstoku 28 listopada 2003 r. udzielił Pan publicznej reprymendy osobom, które ośmielają się oceniać sztukę, mając niewielkie rozeznanie w temacie. Proponuje Pan, aby media zajmowały się nie tylko kreowaniem i prezentowaniem "właściwej" opinii, ale także tłumaczeniem, wyjaśnianiem i przybliżaniem przeciętnemu obywatelowi zagadnień sztuki współczesnej.
Kiedyś pani Monika Markowska w wywiadzie radiowym zaapelowała, by popracować nad społeczeństwem, by zrozumiało wreszcie prezentowaną mu sztukę i nabrało przychylności dla epoki socrealizmu. Pana wypowiedź jest także propozycją zastosowania szkolenia medialnego wobec tych, którzy ośmielają się wypowiedzieć zdanie odmienne od tak zwanych fachowców sztuki, którzy z kolei postulują jedynie słuszny punkt widzenia na omawiany temat.
Panie Ministrze, sztuka winna bronić się sama, bez powoływania ekspertyz, biegłych, ministerialnych pouczeń, dyżurnych komentatorów i recenzentów, którzy przy pomocy słownej perswazji próbują wmówić przeciętnym odbiorcom, że quasi-sztuka jest wybitnym dziełem.
Pozostaję z nadzieją na odpowiedź
Jan Szafraniec
Oświadczenie złożone
przez senatora Jana Szafrańca
Oświadczenie skierowane do przewodniczącej Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Danuty Waniek
Szanowna Pani Minister!
W dniu 28 listopada 2003 r. oddział Telewizji Polskiej w Białymstoku o godzinie 19.05 nadał program na temat oprotestowanej wystawy w białostockiej galerii zatytułowanej "Pies w sztuce polskiej". Do studia zaproszono autorkę protestu, panią radną Beatę Antypiuk, i skonfrontowano jej wypowiedź z wypowiedziami trzech osób mających odmienne zdanie. Już sam wystrój studia sugerował żałosny wygląd ścian opustoszałej galerii, co samo przez się stanowiło stronniczą informację przekazaną za pomocą telewizyjnego obrazu. Redaktor prowadząca rozmowę, zarówno tendencyjnie dobierając rozmówców, jak i nie ukrywając osobistego stanowiska w sprawie oprotestowanego "dzieła", popadła w kolizję z zapisami ustawy o radiofonii i telewizji, to jest z art. 21, stając się stroną, a nie osobą bezstronnie ukazującą problem. Montaż migawek z wystawy był zrobiony jednym ślizgiem kamery, co nie pozwoliło na szczegółowe obejrzenie oprotestowanego "dzieła", a tym samym uniemożliwiło telewidzom rzetelną ocenę. Zamiast obejrzeć obraz telewizyjny, telewidzowie wysłuchali długiego komentarza do wystawy, w którym zachwalano zalety i "piękno" prezentowanych na wystawie dzieł.
Proszę Panią Minister o ocenę powyższego materiału filmowego i powiadomienie mnie o stanowisku Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiotowej sprawie.
Z wyrazami szacunku
Jan Szafraniec
Oświadczenie złożone
przez senatora Adama Graczyńskiego
Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Leszka Millera
Pragnę poinformować o decyzji Naczelnego Sądu Administracyjnego, który uchylił wcześniejszą decyzję organów skarbowych dotyczącą Optimusa SA.
Jest to przypadek, kiedy administracja państwowa podejmuje decyzje, z których się musi wycofywać.
Opinia publiczna jednoznacznie potępiła takie działania Ministra Finansów. Wydaje się niedopuszczalne, żeby przyczyną kłopotów było wydanie przez Ministra Finansów rozporządzenia dyskryminującego polskich producentów - nakładającego na nich obowiązki podatkowe przy produkcji komputerów, a jednocześnie zwalniającego z tego obowiązku producentów zagranicznych.
Konieczne jest zaprezentowanie opinii publicznej, który Minister Finansów podjął taką decyzję.
Sądzę, że takie postępowanie obiektywnie przedstawiłoby decyzję w sprawie Optimusa SA.
Z poważaniem
senator RP
Adam Graczyński
Oświadczenie złożone
przez senator Marię Szyszkowską
Oświadczenie skierowane do ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego
Z głębokim niepokojem obserwuję zmiany, które zaszły w ostatnich latach w architekturze Warszawy. Wiele secesyjnych kamienic, zwłaszcza w centrum miasta, jest poddawanych pracom adaptacyjnym, w których wyniku traci swój pierwotny urok.
Znikają stare, piękne domy, by chociaż wspomnieć przypadki opisane w prasie: willę przy ulicy Ksawerów 11, dom Bereżyńskich przy parku Skaryszewskim, willę przy ulicy Bzowej 17. Z informacji prasowych wynika, że w większości przypadków dom najpierw zmienia właściciela, po czym jest doprowadzany do ruiny, co z kolei stanowi podstawę do wydania zgody konserwatora zabytków na jego rozbiórkę.
Zwracam się do Pana Ministra z pytaniem, jakie środki zostały podjęte, aby przeciwdziałać niszczeniu zabytków.
Wiele niezadowolenia budzą także decyzje konserwatora zabytków zezwalające na budowę olbrzymich centrów handlowo-biurowo-usługowych burzących harmonię zabudowy czy zasłaniających obiekty wpisane do rejestru zabytków. Obecnie toczy się na przykład postępowanie w sprawie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji przy ulicy Zajączkowskiej w Warszawie.
Moim zdaniem decyzją szczególnie oburzającą było wyrażenie zgody na wybudowanie olbrzymiego, nowoczesnego centrum przy placu Piłsudskiego w Warszawie. Obiekt ten zasłonił całkowicie jedną ze ścian Teatru Wielkiego, a więc budynku, który po wojnie w wielkim trudzie odbudowało polskie społeczeństwo. W związku z tym kieruję do Pana Ministra pytanie, kto i na jakiej podstawie zezwolił na tę budowę oraz jakimi przesłankami kieruje się konserwator zabytków, przyzwalając na niszczenie zabytkowych obiektów lub budowę takich, które nie harmonizują z otaczającą je zabytkową zabudową, jak chociażby gmach Sądu Najwyższego.
Proszę również o wyjaśnienie, w jaki sposób chronione są zabytki nieruchome w Warszawie i podwarszawskich miejscowościach, skoro wiele z nich zostaje rozebranych, zasłoniętych przez nowe budynki lub poddawanych pracom modernizacyjnym, które nie zachowują ich pierwotnego stylu.
Zwracając uwagę na to, że ochrona dóbr kultury nie jest należycie sprawowana przez organy niższego rzędu, proszę o udzielenie informacji, w jaki sposób sprawowany jest nad nimi nadzór ministra kultury. Przykładem zaniedbań w tym zakresie jest niszczejąca ochronka imienia Adama Żeromskiego w Nałęczowie przekazana na cele społeczne przez Stefana Żeromskiego.
Maria Szyszkowska
Oświadczenie złożone
przez senatora Krzysztofa Szydłowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Piotra Czyżewskiego
Kieruję do Pana Ministra niniejsze oświadczenie w związku ze sprzedażą udziałów spółki Orlen Transport Lublin przez PKN "Orlen" SA.
W roku 2000 PKN "Orlen" SA wydzielił ze swoich struktur zakłady transportu, tworząc spółki zależne. Orlen Transport Lublin spółka z o.o. powstał na bazie majątku i pracowników dwóch zakładów: w Lublinie i Kielcach. Odbyło się to przez wniesienie aportu rzeczowego i gotówki o łącznej wartości ponad 10 milionów PLN. W trakcie działalności dokonano podwyższenia kapitału zakładowego spółki o dalsze 6 milionów PLN. Spółka była powołana do tego, aby zapewnić ciągłość dostaw paliw na rzecz PKN "Orlen" SA i jednocześnie rozszerzać działalność. Około 90% mocy produkcyjnych spółki było i nadal jest zaangażowanych w świadczenie usług na rzecz PKN Orlen SA. Jednak od 2001 r właściciel posiadający ponad 90% kapitału zakładowego spółki sukcesywnie dąży do obniżenia wartości spółki. Odbywa się to poprzez ustawiczne obniżanie cen usług. I tak na przykład "Orlen" SA od 1 lipca 2002 r. za usługi transportowe na trasie 351-400 km płacił stawkę 127 zł 40 gr plus 22% VAT, a od 1 grudnia 2002 r. za taką samą długość trasy przejazdu płaci 74 zł 80 gr plus 22% VAT. W związku z tym, przy niezmienionym wolumenie usług, ich wartość spada z roku na rok. Oczywiście przekłada się to na wskaźniki ekonomiczne, które następnie są prezentowane jako argument przemawiający za pozbyciem się spółki.
W wyniku analizy całej tej sytuacji nasuwa się pytanie, czy polityka właściciela spółki od momentu jej powstania przez cały czas nie zmierzała do stopniowego obniżania jej wartości, a w konsekwencji do sprzedaży po zaniżonej cenie.
Poważne zastrzeżenia budzi sama forma sprzedaży. Oferowana cena 16 milionów PLN, uważana za korzystną przez PKN "Orlen" SA, budzi poważne wątpliwości, bo powstaje pytanie, czy odzwierciedla ona rzeczywistą wartość majątku spółki. Ze sprawozdania finansowego spółki sporządzonego na dzień 30 października 2003 r. wynika, że spółka jest warta 22 miliony 100 tysięcy PLN, gdyż aktywa pieniężne wynoszą 6 milionów 600 tysięcy zł, należności niezagrożone 2 miliony 400 tysięcy zł, zapasy materiałów 500 tysięcy zł, środki transportu 8 milionów 500 tysięcy zł, budynki, budowle i grunty 6 milionów zł, zaś zobowiązania spółki 1 milion 900 tysięcy zł.
Jak widać z uproszczonej kalkulacji przedstawionej powyżej, wartość spółki jest znacznie wyższa od ceny sprzedażnej, za jaką PKN "Orlen" SA chce zbyć udziały spółce Nijman/Zeetang International spółka z o.o. z siedzibą w Sandomierzu.
Innym argumentem wysuwanym przez PKN "Orlen" SA, przemawiającym za sprzedażą udziałów, są oszczędności, jakie przyniesie świadczenie usług przez nabywcę udziałów. Jest to argument dziwny, gdyż podmiot ten będzie świadczył usługi dla koncernu według stawek obowiązujących spółki transportowe od 1 stycznia 2004 r., w związku z czym trudno mówić o obniżeniu kosztów zakupu usług transportowych świadczonych przez spółkę dla PKN "Orlen" SA.
Reasumując: w związku z wieloma niejasnymi wątkami sprzedaży udziałów spółki przez PKN "Orlen" SA, w trosce o losy pracowników i majątek spółki należący w 28%, a więc w znacznej części, do Skarbu Państwa, proszę o zainicjowanie działań, które zweryfikują zasadność ekonomiczną i społeczną decyzji podejmowanych przez zarząd PKN "Orlen" SA, zmierzających do uzależnienia jednego z kluczowych obszarów działalności koncernu od zagranicznego podmiotu gospodarczego. Dlaczego sprzedaje się spółkę przynoszącą zysk? I to bez ogłoszeń o przetargu, po, jak się wydaje, znacznie zaniżonej cenie, w sytuacji, gdy wszystkie proponowane rozwiązania dotyczące restrukturyzacji spółek zależnych, oprócz sprzedaży, są odrzucane przez zarząd? Ponadto zaniepokojenie budzi fakt, iż przyszły właściciel zapowiedział znaczące redukcje osobowe.
Krzysztof Szydłowski
Senator RP
Członek Komisji Skarbu Państwa
i Infrastruktury