Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję.
Czy są kolejne pytania ze strony państwa senatorów? Nie ma.
Dziękuję bardzo, Panie Prezesie.
(Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego Lech Gardocki: Dziękuję.)
Otwieram dyskusję.
Jednocześnie stwierdzam, że nikt z państwa nie... A jednak tak.
Bardzo proszę, pani senator Liszcz.
Wobec tego przypominam o wymogach regulaminowych dotyczących czasu przemówienia senatorów i o konieczności zapisywania się do głosu u senatora prowadzącego listę mówców, co myślę, że w kolejnej takiej sytuacji nastąpi.
Bardzo proszę, Pani Senator.
Senator Teresa Liszcz:
Pani Marszałek! Panie Pierwszy Prezesie Sądu Najwyższego! Panie Prezesie Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych!
Zabieram głos jako przewodnicząca Komisji Ustawodawstwa i Praworządności i poczytuję to sobie za miły obowiązek. Trudno mówić o dyskusji nad informacją, bo na pewno nie możemy dyskutować o orzeczeniach, trudno też dyskutować o działalności Sądu Najwyższego. No, ale chyba mogę wyrazić zadowolenie z tego, że oto dzięki nowej ustawie otrzymujemy kolejną informację o działalności bardzo ważnego organu, naczelnego organu sądownictwa, która może nam dać sporo do myślenia. Bardzo pożyteczne są wcześniej składane informacje Trybunału Konstytucyjnego. I Sąd Najwyższy, który jest drugim obok trybunału naczelnym organem sądownictwa, też może nam swoimi informacjami dać dużo do myślenia.
Jeżeli chodzi o merytoryczne wątki, które się przewijają w tej informacji, a także w ustnym sprawozdaniu, to ja chciałabym nawiązać przede wszystkim do jednego, do jednego z najważniejszych czy, śmiem twierdzić, najważniejszego zadania Sądu Najwyższego, jakim jest ujednolicanie orzecznictwa, dbanie o jednolitość orzecznictwa. Osobiście uważam, że w Polsce nie jest z tym najlepiej. Na razie mamy dwa naczelne organy sądownictwa: Trybunał Konstytucyjny i Sąd Najwyższy, a od 1 stycznia przyszłego roku przybędzie nam trzeci, Naczelny Sąd Administracyjny, który będzie właściwie naczelnym organem sądowym w obszarze sądownictwa administracyjnego. To już samo przez się stwarza spore niebezpieczeństwo.
Stany Zjednoczone właściwie mają jeden najwyższy organ sądowniczy, Sąd Najwyższy, który zastępuje także Trybunał Konstytucyjny, i tam nie ma problemu różnic między naczelnymi organami sądownictwa w sprawach wykładni. My nie mamy organu, który byłby uprawniony do wydawania powszechnie obowiązującej, in abstracto ujętej wykładni prawa. To już na starcie sprawia, że z jednolitością orzecznictwa w naszym kraju nie jest najlepiej. Znane są różnice między Sądem Najwyższym a Trybunałem Konstytucyjnym, jeśli chodzi o interpretację niektórych postanowień konstytucyjnych, interpretację niektórych ustaw, a zwłaszcza zasady bezpośredniego stosowania prawa przez sądy, gdzie różnice są dosyć daleko idące, mimo pozytywnie zakończonych prób doprowadzenia do pewnych uzgodnień, do kompromisu.
Osobiście jestem zaniepokojona ciągle jeszcze dosyć sporą rozbieżnością w orzecznictwie samego Sądu Najwyższego, poszczególnych izb. Szczególnie uważnie obserwuję orzecznictwo izby zajmującej się sprawami z zakresu stosunku pracy i ubezpieczeń społecznych. Był czas, że nawet chlubiono się tym, że w sprawach bardzo podobnych pod względem faktografii - identycznych raczej nie ma - zapadały w krótkich odstępach czasu różne orzeczenia składów tego samego Sądu Najwyższego, tej samej izby. Próbowano to nawet przedstawiać jako pozytywny przejaw i konsekwencję niezawisłości sądów. Doceniając znaczenie niezawisłości jako fundamentu działania trzeciej władzy, nie można jednak tłumaczyć nią istotnych rozbieżności w orzecznictwie, które sprawiają, że orzeczenia sądowe stają się dla obywateli nieprzewidywalne. Zwłaszcza na tym szczeblu jednolitość powinna być zachowana. Wiem z informacji, że Sąd Najwyższy podejmuje coraz więcej uchwał pointerpretacyjnych i udziela odpowiedzi na pytania prawne, co ma służyć ujednolicaniu. Mam jednak wrażenie, że wina nie tyle leży po stronie sądu... Śmiem po prostu twierdzić, że Sąd Najwyższy, tak jak Trybunał Konstytucyjny, jest pozbawiony prawa powszechnie obowiązującej wykładni, że nie ma dostatecznych instrumentów, aby doprowadzić do tej jednolitości.
W 1989 r., nowelizując ówczesne prawo o ustroju sądów powszechnych, znieśliśmy wszystkie instytucje, które były wtedy postrzegane jako ograniczające niezawisłość, w tym instytucje uchwał poszczególnych izb czy połączonych izb Sądu Najwyższego, ustanawiających tak zwane wytyczne stosowania prawa i praktyki sądowej. Te wytyczne były wtedy postrzegane jako często inspirowane politycznie, jako przejaw i instrument politycznego uzależniania sądów. Znieśliśmy te wytyczne i teraz, po latach, w nowych, demokratycznych warunkach rozdzielenia władzy rzeczywistej i bardzo mocno gwarantowanej niezawisłości sądów, zaczynam żałować, że Sąd Najwyższy nie dysponuje takim instrumentem jak wytyczne, które są formalnie wiążące dla składów, a które można zmienić czy od których można odstąpić dopiero pod określonymi warunkami. Nie wiem, jakie jest w tej sprawie zdanie Sądu Najwyższego, pierwszego prezesa. Może najpierw powinnam zadać takie pytanie. Myślę jednak, że jest to temat do przemyślenia, bo jednolitość orzecznictwa jest też wartością bardzo cenną. Sprawia, że orzeczenia sądowe stają się przewidywalne, że poczucie bezpieczeństwa prawnego jest większe, zwłaszcza przy naszej marnej jakości prawa - tu uderzam się we własne piersi. Bo przy marnej jakości prawa - prawa dającego różne możliwości wykładni - jakieś skuteczne instrumenty narzucenia jednej wykładni są chyba istotne. Bo przy dobrej jakości jednoznacznego prawa nie jest to tak ważne.
Skądinąd optuję także za przyznaniem - w naszych warunkach chyba Trybunałowi Konstytucyjnemu, bo to przede wszystkim on powinien pełnić taką funkcję - prawa powszechnie obowiązującej wykładni. Choć trybunał i tak przemyca tę wykładnię na różne sposoby, ale nie jest to in abstracto powszechnie obowiązująca wykładnia.
Kolejna kwestia. Mam pewne wątpliwości co do ograniczeń kasacji. Trudno ich nie mieć, bo Sąd Najwyższy jest za tym, żeby to ograniczyć, żeby była selekcja. Rozumiem, sędziowie Sądu Najwyższego mają zbyt wysokie kwalifikacje, ich czas jest zbyt cenny, żeby zajmowali się rozpatrywaniem drobnych spraw, których ani potencjał ekonomiczny i społeczny, ani zagadnienie prawne nie jest tego formatu, by zajmować nimi uwagę sędziów Sądu Najwyższego. Z kolei selekcja w postaci przedsądu istotnie ogranicza... Oczywiście jest to kwestia zaufania do kwalifikacji sędziów Sądu Najwyższego. Generalnie mamy to zaufanie, niemniej jednak strona, która jest zainteresowana rozstrzygnięciem swojej sprawy, może czuć się pokrzywdzona, może czuć niedosyt, że w jej sprawie - bardzo, jej zdaniem, istotnej, może najważniejszej życiowo - zdecydował jeden sędzia, bez rozpatrywania tego, bez jej wysłuchiwania.
Jak znaleźć sensowne wyjście, kompromis między subiektywnym poczuciem ważności sprawy, potrzebą rozpoznania przez skład trzyosobowy, a rzeczywistą potrzebą selekcji? Ja nie bardzo wiem. Wydaje się, że jakimś wyjściem jest przyznanie pewnym organom prawa wnoszenia kasacji na szczególnych prawach. I żeby sprawa, może nie przez samą stronę, ale po weryfikacji przez urząd - mam na myśli przede wszystkim urząd rzecznika praw obywatelskich - mogła być jednak wniesiona bez wstępnej kontroli w postaci przedsądu.
Teoretycznie - chodzi głównie o sprawy cywilne - do niedawna rzecznik miał prawo takiej uprzywilejowanej kasacji, którą mógł wnosić nawet po sześciu miesiącach od zakończenia sprawy w drugiej instancji, ale zostało ono ograniczone z powodu, jak rozumiem, złego sformułowania odpowiedniego przepisu kodeksu postępowania cywilnego. Wydaje mi się, że do tej idei trzeba wrócić. Skoro rzecznik działający wyłącznie w sprawach, w których, jego zdaniem, doszło do naruszenia orzeczeniem sądu konstytucyjnych praw lub wolności, może wnosić kasację tylko w ciągu miesiąca, w takim samym terminie jak strona, to praktycznie nie może on skorzystać z tego prawa, bo dobrze będzie, jeśli w ciągu miesiąca ta sprawa do niego dotrze. A przecież musi się z nią zapoznać, odpowiednie służby muszą przeprowadzić badania, analizę tego przypadku. To sprawia, że nie ma żadnego wentyla bezpieczeństwa, upłynął miesiąc i koniec: rzecznik nie może działać, a strona mogła nie przebić się ze swoją kasacją przez przedsąd.
Myślę, że może jest tu jakieś zadanie dla Senatu, dla mojej komisji, żeby jednak spróbować prawidłowo ukształtować tę specjalnie uprzywilejowaną kasację rzecznika w sprawach, w których zachodzi podejrzenie naruszenia konstytucyjnych praw bądź wolności orzeczeniem sądowym.
Na koniec... Nie będę prawić komplementów Sądowi Najwyższemu, bo to nie wypada, mogę tylko podziękować...
(Wicemarszałek Jolanta Danielak: Wypada.)
Skoro pani marszałek mówi, że wypada, to przekazuję wyrazy wielkiego uznania, bo w większości przypadków orzeczenia Sądu Najwyższego, uzasadnienia, to często wręcz traktaty naukowe, do których chętnie się sięga i z których wiele się można nauczyć.
W związku z tym mam jedną prośbę formalną. Przytoczono w informacji wiele ważkich orzeczeń, w tym uchwał, ale podano ich tezę bardzo ogólnie, bez oznaczenia, bez sygnatury, bez miejsca publikacji, co zwłaszcza nieprawnikom, którzy chcieliby to przestudiować, utrudnia sięgnięcie do pełnego orzeczenia. Dotyczącą tych spraw prośbę co do przyszłej informacji wyraziłam już na posiedzeniu komisji, ale żeby tę prośbę wzmocnić, jeszcze raz ją ponawiam. Dziękuję uprzejmie.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję, Pani Senator.
Nie jesteśmy tylko i wyłącznie od przedstawiania krytyk. Możemy także komplementować strony, które się tutaj wypowiadają. Uważam to za absolutnie słuszne.
Bardzo proszę, pani senator Kurska.
Senator Anna Kurska:
Pani Marszałek! Wysoka Izbo!
Chcę poruszyć kwestię, która może bezpośrednio nie łączy się z informacją pana prezesa Sądu Najwyższego, ale nasunęła mi się w związku z wyborami członka Trybunału Konstytucyjnego.
Ponieważ sądy muszą być apolityczne, sędzia na każdym szczeblu również powinien być apolityczny. A więc sprawa wyboru do składu Trybunału Konstytucyjnego kogoś spośród posłów czy senatorów, kogoś, kto w poprzedniej kadencji stanowił prawo, które może być teraz zakwestionowane, powinna, wydaje mi się, wymagać zastanowienia. W każdym razie w przyszłości warto byłoby to rozważyć, oczywiście w różnych aspektach. Moim zdaniem jest to jakiś błąd, bo nie można być sędzią we własnej sprawie. Dziękuję.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję bardzo, Pani Senator.
Pozwolę sobie skierować zapytanie do pana prezesa, czy pan prezes po tych wystąpieniach chciałby jeszcze zabrać głos.
(Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego Lech Gardocki: Bardzo krótko.)
Bardzo proszę.
Pierwszy Prezes
Sądu Najwyższego
Lech Gardocki:
Pani Marszałek! Wysoka Izbo!
Zacznę od najprostszej sprawy, od orzeczeń bez sygnatury. Oczywiście postulat jest słuszny, te sygnatury będą w następnej informacji.
Sprawa jednolitości orzecznictwa i rozbieżności w samym Sądzie Najwyższym. Czy jest to zaleta, czy wada? Powiedziałbym tak: na krótki dystans jest to zaleta, bo świadczy o niezawisłości. Jeśli jednak taka sytuacja trwa zbyt długo, to staje się to wadą. W końcu strony mogą pytać: no to jakie jest wasze zdanie, was jako Sądu Najwyższego? Teraz więc kładę nacisk na to i swoją uwagę koncentruję na tym, żeby doprowadzać do tej jednolitości, a ta niejednolitość żeby była taką fazą przejściową. Wiadomo bowiem, że różni ludzie mają różne zdania, mogą nawet orzekać w tym samym dniu w różnych salach i różnie orzec, nie wiedząc o tym. No ale później musi to zostać ujednolicone przez siedmioosobowy skład wyższy bądź skład całej izby.
Jeśli chodzi o powszechnie obowiązującą wykładnię prawa, to, jak wiadomo, przed wprowadzeniem nowej konstytucji takie uprawnienie miał Trybunał Konstytucyjny. Sprawa była żywo dyskutowana. Pamiętam, że odbywały się w tej sprawie także konsultacje między ówczesnym pierwszym prezesem Sądu Najwyższego, profesorem Strzemboszem, i ówczesnym prezesem trybunału, profesorem Zollem. Była taka koncepcja, żeby Trybunał Konstytucyjny miał prawo do takiej wykładni w sprawach ustrojowych, na przykład w sprawie ordynacji wyborczej...
(Senator Teresa Liszcz: ...a w przypadku prawa sądowego - Sąd Najwyższy.)
Tak, w kwestiach dotyczących prawa sądowego - Sąd Najwyższy. To była bardzo rozsądna koncepcja, ale nie doszło do jej realizacji. Podobno konstytucja będzie nowelizowana w 2009 r., to może wtedy do tego wrócimy.
Jeśli chodzi o kasację i o to, czy rzecznik praw obywatelskich powinien mieć tu specjalne prawa - chodzi o termin, w którym rzecznik może złożyć kasację - to jest ostry spór między samym rzecznikiem praw obywatelskich a, można powiedzieć, Sądem Najwyższym czy izbą cywilną, której głównie to dotyczy. Za takim rozwiązaniem przemawia to, że w sprawach nietypowych powinien istnieć jakiś wentyl bezpieczeństwa. Przeciwko przemawia zaś to, że - jak mówią przeciwnicy tego szczególnego uregulowania - kiedyś wyrok musi się uprawomocnić, strony na to czekają. Już Sąd Najwyższy powinien... Przepraszam, już po drugiej instancji powinien być jakiś możliwie niedługi termin na złożenie kasacji, im bardziej on się wydłuża... Jest to więc kwestia pewnego konfliktu dwóch wartości. Ale być może dałoby się znaleźć jakieś kompromisowe rozwiązanie, kompromis przecież jest zawsze możliwy do pomyślenia i do zrealizowania.
A jeśli chodzi o to, co powiedziała pani senator Kurska, czyli o wybory członka Trybunału Konstytucyjnego i kwestię polityczności, to, prawdę mówiąc, wolałbym się na ten temat nie wypowiadać. Wymaga się bowiem ode mnie apolityczności, a to jest właśnie kwestia bardzo polityczna, więc państwo wybaczą, ale może uchylę się od odpowiedzi. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję bardzo.
Zamykam dyskusję.
Dziękuję pierwszemu prezesowi Sądu Najwyższego, profesorowi Lechowi Gardockiemu, za przedstawienie Senatowi informacji o działalności Sądu Najwyższego w 2002 r.
Jednocześnie stwierdzam, że Senat zapoznał się z tą informacją.
Bardzo proszę senatora sekretarza o przedstawienie komunikatów.
Senator Sekretarz
Andrzej Jaeschke:
Dziękuję bardzo.
Posiedzenie Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury w sprawie rozpatrzenia zgłoszonych w toku debaty wniosków do ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw odbędzie się pół godziny po ogłoszeniu przerwy w obradach Senatu, w sali nr 182. Dziękuję.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję.
Ogłaszam przerwę do godziny 18.00.
Informuję jednocześnie, że w tym czasie, czyli po godzinie 18.00, rozpoczniemy głosowania. Dziękuję.
(Przerwa w obradach od godziny 11 minut 53 do godziny 18 minut 00)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Wznawiam obrady.
Proszę, aby senatorowie sekretarze czynili swoją powinność.
Jak już informowałem, i teraz to potwierdzam, wobec nieuchwalenia przez Sejm, który zajmuje się do tej pory własnymi sprawami, ustaw, na które czekaliśmy - ustawy o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego oraz ustawy o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych - punkty czternasty i piętnasty porządku obrad nie będą rozpatrywane na obecnym posiedzeniu Senatu.
Przystępujemy zatem do rozpatrzenia punktu szesnastego porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich.
Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich jest zawarty w druku nr 416, a przedstawi go pan senator Gerard Czaja, sprawozdawca Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich.
Bardzo proszę o zabranie głosu.
Senator Gerard Czaja:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Wysoka Izbo, z upoważnienia Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich pragnę państwu przedłożyć wniosek, który komisja opracowała na swym posiedzeniu w dniu 19 marca. Dotyczy on zmian w składach komisji senackich.
Otóż senator Tadeusz Wnuk zwrócił się do marszałka Senatu z prośbą o umożliwienie przystąpienia do pracy w Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, a senator January Bień zwrócił się również pisemnie do marszałka Senatu o to, aby zaakceptować jego chęć pracy w senackiej Komisji Nauki, Edukacji i Sportu. Te dwa wnioski były przedmiotem obrad naszej komisji.
Komisja zaproponowała we wniosku zawartym w druku nr 416, aby senator January Bień był członkiem Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, a senator Tadeusz Wnuk - Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.
Proszę w związku z tym Wysoką Izbę o poparcie wniosku zaproponowanego przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z państwa chciałby w tej sprawie zabrać głos? Nie stwierdzam chętnych. Dziękuję bardzo.
Przypominam, że projekt uchwały jest zawarty w druku nr 416.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym wnioskiem.
Kto z państwa jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyniku.
69 senatorów głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 1)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmian w składzie komisji senackich.
Powracamy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Komisja Kultury i Środków Przekazu odniosła się do wniosków przedstawionych w debacie i przygotowała w tej sprawie sprawozdanie.
Bardzo proszę, aby pan senator Ryszard Sławiński, sprawozdawca komisji i zarazem jej przewodniczący, przedstawił uzgodnione na posiedzeniu wnioski, a potem głos będą mogli zabrać wyłącznie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Ryszard Sławiński:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Przedstawiam pod głosowanie sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu, zawarte w druku nr 425Z, a dotyczące ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Proszę państwa, po dość długiej i bardzo interesującej dyskusji, po długim, ponadsiedmiogodzinnym posiedzeniu komisji, po kolejnym posiedzeniu wczoraj, po zebraniu poprawek, i komisyjnych, i z wczorajszej debaty, przygotowane sprawozdanie zawiera siedemdziesiąt pięć poprawek. Wszystkie z wyjątkiem jednej są poparte przez komisję. Myślę, że przy kontrowersyjności ustawy, o której była mowa na tej sali, o której była mowa na posiedzeniach komisji... Proszę o poparcie tej ustawy i poparcie zaprezentowanych poprawek. Dziękuję bardzo za uwagę.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy chcą jeszcze zabrać głos senatorowie: Grzegorz Matuszak...
(Senator Grzegorz Matuszak: Dziękuję.)
Teresa Liszcz?
(Senator Teresa Liszcz: Dziękuję.)
Krystyna Doktorowicz?
(Senator Krystyna Doktorowicz: Dziękuję bardzo.)
Ryszard Sławiński, który był także wnioskodawcą?
(Senator Ryszard Sławiński: Dziękuję bardzo.)
Maria Szyszkowska?
(Senator Maria Szyszkowska: Dziękuję bardzo.)
Włodzimierz Łęcki?
(Senator Włodzimierz Łęcki: Tak, ja powiem dwa słowa.)
Proszę bardzo.
Senator Włodzimierz Łęcki:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Te dwie poprawki co prawda utrudniłyby nieco życie konserwatorom, ale gwarantowałyby, że w przypadku znalezisk archeologicznych wykonawca byłby bardziej skłonny zgłosić ten fakt. Jeśli tych poprawek by nie było, to wydłużyłby się czas budowy, który często w umowie jest określony, z warunkiem, że jeśli są znaleziska, to wykonawca, że tak powiem, pokrywa czas wydłużenia pracy, co grozi karami umownymi. Pracowałem w firmie budowlanej i wiem, jakie to ma skutki. Po prostu kierownik budowy zataja ten fakt i znalezisko ginie bezpowrotnie. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Mieczysław Janowski?
(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję bardzo.)
Pani senator Janina Sagatowska?
(Senator Janina Sagatowska: Dziękuję.)
Pan senator Robert Smoktunowicz?
(Senator Robert Smoktunowicz: Dziękuję.)
Pani senator Anna Kurska?
(Senator Anna Kurska: Dziękuję.)
Pan senator Franciszek Bachleda-Księdzularz?
(Senator Franciszek Bachleda-Księdzularz: Dziękuję.)
Pan senator Andrzej Wielowieyski?
(Senator Andrzej Wielowieyski: Dziękuję.)
Pan senator Jan Szafraniec?
(Senator Jan Szafraniec: Dziękuję.)
Pani senator Dorota Simonides?
(Senator Dorota Simonides: Dziękuję.)
I pan senator Biela?
Proszę bardzo.
Senator Adam Biela:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Zgłosiłem poprawkę sześćdziesiątą ósmą, która dotyczy sporządzenia listy zabytków znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ze wskazaniem ich lokalizacji oraz podaniem ich charakterystyki, przez ministra właściwego do spraw kultury i dziedzictwa narodowego. Kierowałem się głosami w dyskusji. Skoro minister kultury ma wykazać jakąkolwiek troskę o te zabytki... No, jeśli nie będzie ustalona nawet ich lista, to wszelka troska o te zabytki jest iluzoryczna. Stąd też bardzo bym prosił o uwzględnienie tej poprawki. No niechżeż będzie sporządzona bodaj lista tych obiektów. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
(Głos z sali: Która to jest poprawka?)
(Senator Adam Biela: Sześćdziesiąta ósma.)
Tak, sześćdziesiąta ósma.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty przedstawiono następujące wnioski: pan senator Grzegorz Matuszak oraz pani senator Teresa Liszcz przedstawili wnioski o odrzucenie ustawy, Komisja Kultury i Środków Przekazu oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Przystępujemy do głosowania w pierwszej kolejności nad wnioskiem najdalej idącym, zgłoszonym przez panią senator Teresę Liszcz oraz pana senatora Grzegorza Matuszaka, o odrzucenie ustawy o ochronie zabytków.
Proszę o włączenie aparatury. Już to się stało.
Kto z państwa jest za przyjęciem tego wniosku?
Kto jest mu przeciwny?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyniku.
Jak widzimy, 9 senatorów głosowało za, 66 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 2)
Wniosek o odrzucenie nie uzyskał poparcia.
Zatem głosować będziemy teraz nad wnioskami o wprowadzenie poprawek.
Poprawka pierwsza zmierza do usunięcia błędu językowego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wynik.
80 senatorów głosowało za, 2 - przeciw. (Głosowanie nr 3)
Poprawka została przyjęta.
Głosujemy teraz nad poprawkami drugą i osiemnastą, które zmierzają do sprecyzowania, że ustawa nie narusza przepisów innych ustaw w zakresie spraw dotyczących zabytków, oraz do posługiwania się określeniami tych ustaw w sposób zgodny z zasadami techniki legislacyjnej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy.
82 głosy za, 1 - przeciw (Głosowanie nr 4)
Wobec wyniku głosowania stwierdzam, że poprawki druga i osiemnasta zostały przyjęte.
Poprawka trzecia zmierza do posługiwania się określeniem ustawy - Prawo budowlane w sposób zgodny z zasadami techniki legislacyjnej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyświetlamy wynik.
83 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 5)
A więc jednogłośnie poparliśmy tę poprawkę.
Poprawka czwarta zmierza do uściślenia definicji zabytku poprzez wskazanie, że jest to teren przy zabytku nieruchomym, wpisany do rejestru zabytków.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyniku.
82 senatorów jednogłośnie głosowało za. (Głosowanie nr 6)
Jeden senator zajęty rozmową zmniejszył nam kworum.
W ten sposób poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta.
(Głos z sali: Piąta.)
Piąta, oczywiście. To ten, który rozmawia, tak mnie rozproszył.
Poprawka piąta zmierza do uściślenia, że opieka nad zabytkiem sprawowana przez jego właściciela lub posiadacza polega w szczególności na zapewnieniu warunków jego naukowego badania.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proponuję, żeby senator w odruchu samoobrony wcisnął jednak ten przycisk... (Wesołość na sali)
Uczynił to. Dziękuję bardzo.
Jak się można było spodziewać, po skończonej rozmowie mamy 83 głosujących, z czego 82 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 7)
Poprawka piąta została przyjęta.
(Senator Lesław Podkański: To nie była moja wina.)
A ja nie mówię o panu.
(Senator Lesław Podkański: Rozumiem.)
Ja w ogóle nic nie powiedziałem.
Poprawka szósta zmierza do sformułowania zasady, że opieka nad zabytkiem sprawowana przez jego właściciela lub posiadacza polega w szczególności na zapewnieniu warunków popularyzowania i upowszechniania wiedzy o zabytku oraz jego znaczeniu dla kultury, nie zaś dla historii i kultury.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyniku.
Wynik jest taki, jak widzimy.
Na 83 obecnych senatorów 80 głosowało za,1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, jedna osoba płci żeńskiej nie głosowała. (Głosowanie nr 8)
Poprawka siódma zmierza do tego, aby ochronie i opiece podlegały, bez względu na stan zachowania, obiekty techniki, zakłady przemysłowe, przy uwzględnieniu ich funkcji gospodarczych, i obiekty poprzemysłowe.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wynik.
83 głosy za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 9)
Poprawka siódma została przyjęta.
Poprawka ósma zmierza do sprecyzowania, iż ochronie i opiece podlegają, bez względu na stan zachowania, wszystkie rodzaje materiałów bibliotecznych.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyniku.
84 senatorów jednogłośnie głosowało za. (Głosowanie nr 10)
Głosujemy teraz nad poprawkami dziewiątą i czternastą, które zmierzają do likwidacji zbędnego unormowania, w myśl którego ogłaszanie określonych informacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym jest bezpłatne, zważywszy na to, że na mocy ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych ogłaszanie wszelkich aktów prawnych, informacji, komunikatów, obwieszczeń i ogłoszeń w wojewódzkim dzienniku urzędowym następuje nieodpłatnie.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
A kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy.
Wynika z tego, że wszystkich 84 obecnych senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 11)
Poprawki dziewiąta i czternasta zostały przyjęte.
Poprawka dziesiąta ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękujemy. Proszę o wyświetlenie wyniku.
Wszystkich 83 senatorów głosowało za, ale jeden z senatorów nie nacisnął przycisku obecności. (Głosowanie nr 12)
Ja wiem, kto to jest.
Poprawki jedenasta i dwunasta zmierzają do określenia wytycznych dotyczących treści rozporządzenia.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o podanie wyników.
Na 84 obecnych senatorów tym razem też wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 13)
Poprawka trzynasta zmierza do sprecyzowania unormowania dotyczącego skreślenia części zabytku z rejestru zabytków.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
83 senatorów głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 14)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka piętnasta zmierza do skreślenia przepisu, w myśl którego minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może złożyć wniosek o uznanie zabytku za pomnik historii po uzyskaniu opinii Rady Ochrony Zabytków, zważywszy na fakt, że kompetencje rady w tym zakresie zostały określone w przepisach dotyczących jej zakresu działania.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
(Rozmowy na sali) (Oklaski)
Te oklaski są dla pana senatora Adama Jamroza, który właśnie został wybrany na sędziego Trybunału Konstytucyjnego. A my wciąż czekamy...
(Oklaski)
Gratulacje. No, nie wiem, czy mam gratulować. Tracimy znakomitego senatora, ale z drugiej strony Polska zyskuje świetnego sędziego.
Bardzo proszę jeszcze jednego senatora, żeby zechciał głosować.
(Rozmowy na sali)
Nie, nie sekretarza.
Dziękuję bardzo.
Zwiększyło się kworum, jest 87 senatorów, ale nie zachwiała się jednogłośność.
87 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 15)
Poprawka piętnasta została przyjęta.
Teraz będzie nam szło już łatwiej, bo mamy dwóch sekretarzy.
Poprawka szesnasta ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
A kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo. Proszę o wyświetlenie wyniku.
85 senatorów głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 16)
Poprawka szesnasta została przyjęta.
Poprawka siedemnasta zmierza do uściślenia, że na terenie parku kulturowego lub jego części mogą być ustanowione zakazy i ograniczenia dotyczące prowadzenia robót budowlanych oraz działalności przemysłowej, rolniczej, hodowlanej, handlowej lub usługowej, jeżeli ich prowadzenie będzie powodować rzeczywiste zagrożenie zniszczenia chronionego krajobrazu kulturowego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
A kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
87 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 17)
Poprawka siedemnasta została przyjęta.
Poprawka dziewiętnasta ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
A kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyniku.
86 senatorów głosowało za, nikt się nie wstrzymał, nikt nie był przeciw, a jeden senator, mimo że był obecny, nie nacisnął przycisku obecności. (Głosowanie nr 18)
(Senator Lesław Podkański: Przespał.)
Tak daleko idących wniosków bym nie wyciągał.
(Rozmowy na sali)
Mam nadzieję, że głosowania jeszcze się nie śnią naszym senatorom, bo to dopiero dwudziesta poprawka.
Zmierza ona do likwidacji sprzeczności występującej w przepisie, który z jednej strony zawiera unormowanie, w myśl którego na wniosek właściciela lub posiadacza zabytku wojewódzki konserwator zabytków przedstawia w formie pisemnej zalecenia konserwatorskie, a więc dokument o niewiążącym charakterze prawnym, z drugiej zaś stanowi, że zalecenia te określają sposób korzystania z zabytku, jego zabezpieczenia i wykonania prac konserwatorskich, a nawet zakres dopuszczalnych zmian, które mogą być wprowadzone w tym zabytku.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Zakopane, prosimy o głos.
Dziękuję.
Na 87 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 19)
Poprawka dwudziesta została przyjęta jednogłośnie.
Będziemy głosowali teraz łącznie nad kilkoma poprawkami, mianowicie dwudziestą pierwszą, dwudziestą drugą, dwudziestą czwartą i od pięćdziesiątej do pięćdziesiątej trzeciej.
W związku z tym proszę sekretarzy o czujność.
Poprawki te zmierzają do tego, aby ustawa nie zawierała unormowań dotyczących przedmiotów posiadających cechy zabytku.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę blok, żeby głosował blokiem.
(Rozmowy na sali)
Proszę o wyświetlenie wyników. Mamy je już na tablicy.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 20)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka dwudziesta trzecia zmierza do ustanowienia zasady, że właściciel lub posiadacz zabytku nieruchomego jest obowiązany udostępnić ten zabytek jedynie wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków albo upoważnionej przez niego osobie fizycznej bądź jednostce organizacyjnej, i to wyłącznie w celu przeprowadzenia niezbędnych badań zmierzających do zapobieżenia rzeczywistym zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości zabytku.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Powtórzyliśmy wyniki.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 21)
Głosujemy łącznie nad poprawkami dwudziestą piątą i dwudziestą szóstą, które zmierzają do wydłużenia terminów w postępowaniu dotyczącym analizy odkrytego przedmiotu, co do którego istnieje przypuszczenie, że jest zabytkiem.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki. Widzimy je już na tablicy.
83 głosy za, 1 - przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu, a 1 nie głosował, na stanowisku nr 42 - patrzę mu teraz głęboko w oczy. (Głosowanie nr 22)
Dobrze, stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte.
Poprawka dwudziesta siódma zmierza do...
(Poruszenie na sali)
Oczywiście, nad poprawką dwudziestą siódmą głosowalibyśmy tylko w przypadku, gdybyśmy odrzucili dwie poprzednie. A zatem poprawka dwudziesta ósma, nad którą będziemy teraz głosowali, zmierza do ustanowienia zasady, że okres wstrzymania robót budowlanych na mocy decyzji wojewódzkiego konserwatora zabytków przedłuża o taki sam okres czas realizacji budowy określony w umowie na wykonanie obiektu, zawartej między inwestorem a wykonawcą inwestycji.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
36 głosów za, 43 - przeciw, 8 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 23)
Poprawka dwudziesta ósma nie została przyjęta.
Poprawka dwudziesta dziewiąta zmierza do sprecyzowania obowiązków znalazcy przedmiotu, co do którego istnieje przypuszczenie, że jest zabytkiem.
Czekamy na włączenie maszyny.
(Rozmowy na sali)
To może w takim razie minuta przerwy technicznej na doprowadzenie maszyny do ładu. W najgorszym wypadku sekretarze będą liczyli...
(Głos z sali: Już działa.)
Widzę, widzę, że działa. A więc naciśnijmy przycisk obecności...
Proszę?
(Głos z sali: Głosujemy nad poprawką dwudziestą dziewiątą, a na tablicy jest dwudziesta ósma.)
Tak, tak.
Jeszcze proszę o zmianę numeracji, dobrze?
Już wszystko się zgadza.
Poprawka dwudziesta dziewiąta zmierza do sprecyzowania obowiązków znalazcy przedmiotu, co do którego istnieje przypuszczenie, że jest zabytkiem.
Powtórzyłem tę formułę, ponieważ moglibyśmy zapomnieć.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę bardzo... Jeszcze chwila.
Proszę o wyświetlenie wyników.
84 głosy za, 1 osoba nie głosowała. (Głosowanie nr 24)
Poprawka została przyjęta.
Głosujemy teraz łącznie nad trzema poprawkami: trzydziestą, pięćdziesiątą siódmą i sześćdziesiątą dziewiątą. Zmierzają one do likwidacji konstrukcji językowej, w myśl której znalezienie ma charakter przypadkowy.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyników.
85 głosów za, 2 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 25)
Poprawki zostały przyjęte.
Głosujemy teraz łącznie nad poprawkami trzydziestą pierwszą i trzydziestą drugą. Zmierzają one do wydłużenia terminów w postępowaniu dotyczącym analizy znalezionego przedmiotu, co do którego istnieje przypuszczenie, iż jest zabytkiem.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
86 głosów za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 26)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka trzydziesta trzecia ma charakter redakcyjny.
Kto jest za jej przyjęciem?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyników.
86 głosów za. (Głosowanie nr 27)
Wynika z tego, że przyjęliśmy tę poprawkę jednomyślnie czy raczej jednogłośnie.
Nad poprawkami trzydziestą czwartą, trzydziestą szóstą, trzydziestą ósmą i czterdziestą dziewiątą głosujemy łącznie. Zmierzają one do sprecyzowania, iż określone rozstrzygnięcia stosownych organów podejmowane są w drodze decyzji administracyjnej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
87 głosów za. (Głosowanie nr 28)
Tak więc wszyscy obecni raczyli tym razem nacisnąć przycisk. Poprawki te przyjęliśmy.
Poprawka trzydziesta piąta ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
86 głosów za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 29)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzydziesta siódma zmierza do uściślenia nieprecyzyjnego odesłania.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
86 głosów za. (Głosowanie nr 30)
Tak więc poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Poprawka trzydziesta dziewiąta ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyników.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 31)
Poprawka została przyjęta.
Głosujemy nad poprawkami czterdziestą i czterdziestą pierwszą, które zmierzają do określenia wytycznych dotyczących treści rozporządzenia.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyników.
86 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 32)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czterdziesta druga ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
85 głosów za, 1 osoba nie głosowała - najwyraźniej ręką jej się, jak to mówią, omsknęła. (Głosowanie nr 33)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czterdziesta trzecia zmierza do likwidacji niezgodności art. 49 ust. 4 z ustawą o księgach wieczystych i hipotece, zgodnie z którą hipoteka obejmuje nieruchomość wraz z przynależnościami i utrzymuje się na niej jako na całości aż do zupełnego wygaśnięcia wierzytelności, którą zabezpiecza.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
86 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 34)
Poprawka czterdziesta czwarta zmierza do sprecyzowania przesłanek wydania przez wojewódzkiego konserwatora zabytków decyzji o zabezpieczeniu zabytku ruchomego w formie ustanowienia czasowego zajęcia.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 35)
Poprawka czterdziesta piąta poszerza katalog podmiotów, którym może być przekazany zabytek w ramach jego czasowego zajęcia, o instytucje naukowe.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 36)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czterdziesta szósta zmierza do sprecyzowania przesłanek wydania przez wojewódzkiego konserwatora zabytków decyzji o zabezpieczeniu zabytku nieruchomego w formie ustanowienia czasowego zajęcia.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Zasłużony senator jeszcze nie głosował.
(Głos z sali: Stanowisko nr 7.)
Już zagłosował.
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 37)
Poprawka czterdziesta siódma zmierza do posługiwania się określeniem ustawy w sposób zgodny z zasadami techniki legislacyjnej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 38)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czterdziesta ósma ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
85 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 39)
Poprawka pięćdziesiąta czwarta zmierza do określenia wytycznych dotyczących treści rozporządzenia.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
84 głosy za, 1 senator wstrzymał się od głosu, 1 nie był aktywny, nie głosował. (Głosowanie nr 40)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta piąta zmierza do sprecyzowania, do których zabytków stosuje się przepisy ustawy dotyczące restytucji zabytków wywiezionych niezgodnie z prawem z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
84 senatorów poparło poprawkę, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 41)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta szósta zmierza do uściślenia definicji niezgodnego z prawem wywozu zabytków w odniesieniu do problematyki restytucji zabytków wywiezionych niezgodnie z prawem z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
86 głosów za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 42)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta ósma zmierza do sprecyzowania przepisu dotyczącego zabytków, w stosunku do których może być prowadzone postępowanie dotyczące restytucji zabytków wywiezionych niezgodnie z prawem z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyników.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 43)
Przez chwilę pomyślałem, że nawet chirurgowi może ręka zadrżeć, ale nie.
Poprawka pięćdziesiąta dziewiąta - co to znaczy mieć dobrych sekretarzy - zmierza do ustanowienia zasady, w myśl której zabytki podlegają restytucji, jeżeli państwo członkowskie, z którego terytorium zostały wywiezione niezgodnie z prawem, uznało je przed lub po dokonaniu wywozu za zabytki o szczególnym znaczeniu dla dziedzictwa kulturowego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
86 głosów za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 44)
Wynika z tego, że poprawka została przyjęta.
Poprawka sześćdziesiąta zmierza do poszerzenia katalogu zadań ministra właściwego do spraw kultury i dziedzictwa narodowego w zakresie restytucji zabytków o pośredniczenie pomiędzy obecnym właścicielem lub posiadaczem zabytku a państwem członkowskim ubiegającym się o restytucję zabytków.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyników.
87 głosów za. (Głosowanie nr 45)
Poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Głosujemy teraz nad poprawkami sześćdziesiątą pierwszą i sześćdziesiątą drugą. Poprawki te zmierzają do określenia wytycznych dotyczących treści rozporządzenia.
Kto jest za ich przyjęciem?
Kto jest przeciwny?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 46)
Poprawka sześćdziesiąta trzecia zmierza do skreślenia błędnych odniesień do miast na prawach powiatu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
86 głosów za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 47)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka sześćdziesiąta czwarta zmierza do sprecyzowania, że do zadań wykonywanych przez generalnego konserwatora zabytków należy podejmowanie działań dotyczących troski o zabytki związane z historią Polski pozostające poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
Absolutna zgodność - 87 głosów za. (Głosowanie nr 48)
Poprawka sześćdziesiąta piąta zmierza do ustanowienia wymogu legitymowania się przez wojewódzkiego konserwatora zabytków co najmniej pięcioletnim stażem pracy w zakresie ochrony zabytków.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
85 głosów za, 2 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 49)
Poprawka sześćdziesiąta piąta została przyjęta.
Poprawka sześćdziesiąta szósta zmierza do sprecyzowania zadań dyrektora Biblioteki Narodowej w zakresie wydawania pozwoleń na wywóz materiałów bibliotecznych za granicę.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 50)
Poprawka sześćdziesiąta siódma zmierza do określenia wytycznych dotyczących treści rozporządzenia.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
Tym razem głosowało 85 osób, wszystkie były za. (Głosowanie nr 51)
Poprawka sześćdziesiąta ósma zmierza do upoważnienia ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego do określenia w drodze rozporządzenia listy zabytków znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wskazania ich lokalizacji oraz charakterystyki, z uwzględnieniem znaczenia tych zabytków dla polskiego dziedzictwa kulturowego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo. Wyświetlamy wyniki.
33 głosy za, 47 - przeciw, 7 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 52)
Oznacza to, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka siedemdziesiąta zmierza do likwidacji błędu w oznaczeniu numeracji przepisu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 53)
Poprawka siedemdziesiąta pierwsza zmierza do określenia wytycznych dotyczących treści rozporządzenia.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 54)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka siedemdziesiąta druga zmierza do likwidacji błędu w oznaczeniu numeracji przepisów.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
86 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 55)
Głosujemy nad poprawkami siedemdziesiątą trzecią i siedemdziesiątą czwartą, które zmierzają do posługiwania się określeniem ustawy w sposób zgodny z zasadami techniki legislacyjnej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 56)
Poprawka została przyjęta.
I wreszcie poprawka siedemdziesiąta piąta, która zmierza do skrócenia okresu vacatio legis z sześćdziesięciu do trzydziestu dni.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo. Wyświetlamy wyniki.
76 głosów za, 3 - przeciw, 7 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 57)
Poprawka została przyjęta.
W tej sytuacji głosujemy nad przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
81 senatorów głosowało za, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 58)
Wobec tego stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Powracamy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o rencie socjalnej.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, która odniosła się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.
Pani senator Krystyna Sienkiewicz jest już gotowa. Bardzo proszę.
Senator Krystyna Sienkiewicz:
Dziękuję.
Panie Marszałku! Panie i Panowie!
Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia, wykonując dyspozycję marszałka Senatu, pochyliła się nad wnioskami zgłoszonymi do ustawy o rencie socjalnej.
Wniosek oznaczony rzymską jedynką, o przyjęcie ustawy bez poprawek, uzyskał poparcie wszystkich siedmiu senatorów obecnych na posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. O to samo prosimy Wysoką Izbę.
Z kolei cztery poprawki: pierwsza, druga, czwarta i piąta, merytorycznie zmieniające ustawę, czyniące z niej akt prawny, no, niewykonalny, nie uzyskały poparcia.
Poprawka trzecia została wycofana.
Zatem, reasumując, proszę Wysoką Izbę o przyjęcie ustawy o rencie socjalnej bez poprawek. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
W trakcie dyskusji swoje wnioski zgłosiła pani senator Teresa Liszcz, która może jeszcze zabrać głos.
(Senator Teresa Liszcz: Bardzo dziękuję, skorzystam z tego.)
Proszę uprzejmie.
Senator Teresa Liszcz:
Ja nie rozumiem, dlaczego pani senator sprawozdawca mówi, że to są poprawki niewykonalne. W każdym razie taki argument nie padał na posiedzeniu komisji, na którym co prawda nie byłam do końca, bo prowadziłam posiedzenie własnej komisji, ale w czasie mojej obecności nikt takiego argumentu nie przedstawiał. Nie rozumiem tego, zwłaszcza że taki właśnie system orzekania obowiązuje obecnie: orzekają o tym zespoły do spraw niepełnosprawności, a nie lekarze orzecznicy. Ja bym bardzo gorąco prosiła o zastanowienie się nad tym, o poparcie pozostawienia dotychczasowego systemu orzekania.
Orzecznictwo jednoosobowe, jednoinstancyjne lekarzy orzeczników ZUS w sprawach rentowych jest powszechnie krytykowane, jest przyczyną absolutnego zakorkowania okręgowych sądów pracy i ubezpieczeń społecznych. Jeśli orzecznikom dołożymy do tego orzekanie w sprawach dotyczących renty socjalnej, to, po pierwsze, ogromna większość ludzi, którzy te renty powinni dostać, nie dostanie ich w pierwszej instancji, bo znany jest rygoryzm i skąpstwo lekarzy orzeczników, mające uzasadnienie fiskalne, a po drugie, zakorkowanie sądów będzie jeszcze większe. Ponieważ od dłuższego czasu projektuje się zmiany w zakresie orzekania w celach rentowych, to może poczekajmy do tych zmian. Jeżeli będzie dwuinstancyjne orzekanie w sprawach rentowych i takie samo w sprawach rent socjalnych, to wtedy przekażmy te sprawy. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Pan senator Smoktunowicz w jakim trybie?
Senator Robert Smoktunowicz:
To tylko sprawa czysto formalna. Czy pani senator sprawozdawca mogłaby wytłumaczyć mi, prostemu senatorowi, co to znaczy: pochylić się nad dyspozycją marszałka Senatu? Bo nie zrozumiałem.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dyspozycja marszałka Senatu, marszałka prowadzącego obrady, była prośbą, żeby pani senator Krystyna Sienkiewicz przedstawiła sprawozdanie komisji. I pani senator pochyliła się nad nią, z całą powagą to zrobiła.
Są tu wątpliwości, ale niestety już nie czas na polemiki i dyskusje. Senat rozstrzygnie, czy racje pani senator Teresy Liszcz przeważą nad racjami przedstawionymi przez panią senator Krystynę Sienkiewicz.
Przypominam, że pani senator Teresa Liszcz wycofała jeden ze swoich wniosków - poprawkę trzecią zawartą w punkcie oznaczonym rzymską dwójką w druku nr 427Z.
Zgodnie z procedurą pytam, czy ktoś z państwa chce podtrzymać ten wniosek. Nikt się nie zgłasza.
Wobec tego przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o rencie socjalnej.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: pani senator Krystyna Sienkiewicz w imieniu Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek - widzimy ten wniosek zapisany jako wniosek oznaczony rzymską jedynką w druku nr 427Z - zaś pani senator Teresa Liszcz przedstawiła wniosek o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Zawsze najpierw głosujemy nad wnioskiem najdalej idącym, przeto w pierwszej kolejności będziemy głosowali nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, popartym przez komisję, o przyjęcie ustawy o rencie socjalnej bez poprawek.
Kto z państwa jest za przyjęciem tego wniosku?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyniku.
Jak widzimy na tablicy, przy 66 głosach za, 14 - przeciw i 6 wstrzymujących Senat przyjął wniosek komisji o przyjęcie ustawy bez poprawek. (Głosowanie nr 59)
Wobec tego wyniku stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o rencie socjalnej.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.
Jak stanowi regulamin, kiedy dyskusja zostanie zamknięta, głos mogą zabrać już jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
O zabranie głosu i o przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, panią senator Teresę Liszcz. Liczę, że pani senator, podobnie jak pani senator Krystyna Sienkiewicz, pochyli się nad moją prośbą ze zrozumieniem.
Proszę bardzo.
Senator Teresa Liszcz:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Komisja rozpatrzyła łącznie czterdzieści sześć wniosków, spośród których w trakcie posiedzenia komisji dwa zostały wycofane. Swój wniosek wycofała pani senator Serocka - figurował on jako poprawka dziewiąta w zestawieniu wniosków, a także ja wycofałam swój wniosek, poprawkę dwudziestą ósmą. W obydwu przypadkach była podobna motywacja: ministerstwo przyznało, że oba wnioski idą w dobrym kierunku, ale przyjęcie ich bez dalszych propozycji zmian oznaczałoby, że byłyby to ogólne wytyczne kierunkowe, których nie dałoby się zrealizować. Jednocześnie mieliśmy zapowiedź, że ministerstwo przy najbliższej zmianie będzie próbowało te sprawy rozwiązać zgodnie z tymi wnioskami.
Jeżeli chodzi o pozostałe wnioski, to komisja w ogromnej większości je popiera. Nie popiera tylko dwóch wniosków mniejszości: poprawek drugiej i czterdziestej, a także nie popiera poprawki piątej, dotyczącej zwiększenia możliwości udzielania z funduszu postpenitencjarnego pomocy ofiarom i członkom rodzin ofiar, a to dlatego, że ten fundusz jest przeznaczony w zasadzie na pomoc osobom wychodzącym z zakładów karnych, a tylko zupełnie wyjątkowo ofiarom. Wobec tego prosimy o poparcie wszystkich wniosków z wyjątkiem tych pięciu wymienionych przeze mnie, czyli tych, których komisja nie popiera. Dziękuję.
(Głosy z sali: Łącznie, łącznie.)
(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Kazimierz Kutz)
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Nie ma łącznie. Proszę, nie ma żadnych pytań.
Dziękuję, Pani Senator.
(Rozmowy na sali)
(Senator Teresa Liszcz: Proszę?)
Pani ma jeszcze jakieś inne wnioski?
(Senator Teresa Liszcz: Nie rozumiem. Co, łącznie głosować?)
Tak, dziękuję bardzo.
Senator Teresa Liszcz:
Nie pomyśleliśmy o tym wcześniej, a dzisiaj trudno mechanicznie wybierać. Byłaby taka możliwość, żeby nad poprawkami redakcyjnymi głosować łącznie. Ja bym z pełnym przekonaniem mogła zaproponować łączne głosowanie nad wszystkimi poprawkami, których autorem jest Komisja Ustawodawstwa i Praworządności. Szybko byśmy je podali, bo one były aprobowane przez ministerstwo.
(Głosy z sali: Tak, tak.)
(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Ja bardzo proszę...)
Już. Są to więc poprawki: pierwsza, trzecia, czwarta, szósta, siódma, ósma, dziesiąta, jedenasta, dwunasta, trzynasta, czternasta, piętnasta, szesnasta, siedemnasta, osiemnasta, dwudziesta, dwudziestej trzecia...
(Głos z sali: Dwudziesta pierwsza.)
To już nie jest poprawka KUP, czyli komisji. Jeżeli mówimy, że poprawki komisyjne, to... Czyli dalej poprawki: dwudziesta trzecia, dwudziesta czwarta, dwudziesta szósta, dwudziesta siódma, dwudziesta dziewiąta, trzydziesta, trzydziesta pierwsza, potem od trzydziestej drugiej do trzydziestej piątej, trzydziesta ósma i trzydziesta dziewiąta, czterdziesta pierwsza i czterdziesta szósta. To są poprawki autorstwa Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, poparte, aprobowane w pełni przez ministerstwo. Proponuję nad nimi głosować łącznie. Dziękuję.
(Rozmowy na sali)
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Ja bym bardzo prosił, ponieważ mieliśmy do czynienia z wymuszeniem... Moim zdaniem nie powinno się tego tak załatwiać, niemniej jednak stało się. Ale pytam: czy państwo senatorowie, panie i panowie są za tym, żeby przyjąć tę propozycję łącznego głosowania? Kto jest za... Kto jest przeciw, to znaczy czy jest głos sprzeciwu?
(Rozmowy na sali)
Pytam, czy ktoś jest przeciw.
(Senator Teresa Liszcz: Jeszcze pan marszałek nie pytał, czy autorzy poprawek chcą...)
Do tego zaraz dojdziemy.
Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?
Pan senator Szafraniec?
(Senator Jan Szafraniec: Nie, dziękuję.)
Pani senator Liszcz?
(Senator Teresa Liszcz: Ja bym niestety chciała.)
(Głos z sali: Dlaczego "niestety"?)
Bardzo proszę.
Senator Teresa Liszcz:
Przepraszam bardzo, "niestety", bo zabieram czas, ale uważam, że to są ważne sprawy. Chodzi mi o dwie poprawki, które zresztą w trakcie posiedzenia zmodyfikowałam, o czym nie powiedziałam. Są to poprawki dziewiętnasta i trzydziesta siódma. Dotyczą one tej samej kwestii, z tym że dziewiętnasta poprawka - skazanych, a trzydziesta siódma - tymczasowo aresztowanych. Chodzi o tak zwanych szczególnie niebezpiecznych, osadzonych w szczególnym rygorze. Ten rygor jest naprawdę okrutny. Już mówiłam, że cele są jednoosobowe, kontakt z kimkolwiek, nawet przy dostarczaniu jedzenia, jest tylko przez kratę. Podobno był taki przypadek, że ktoś przebywał w takich warunkach cztery lata, chociaż co sześć miesięcy jest weryfikacja. Ale bywa, że jest ona jednak negatywna. Profesor Rzepliński, który się tymi sprawami interesuje jako specjalista od praw człowieka, powiedział mi, że zdarzały się przypadki, że ktoś siedział w takiej celi cztery lata. Spacery są jednoosobowe, pod ścisłym nadzorem konwoju, bez możliwości widzenia kogokolwiek. Podobno zdarza się, że nastawia się głośną muzykę, z natężeniem około stu decybeli, żeby utrudnić jakiekolwiek możliwości porozumienia się. W takich warunkach powstaje szczególne zagrożenie, zwłaszcza dla zdrowia psychicznego osadzonych.
I dlatego moje poprawki zmierzają do tego, żeby zobowiązać władze więzienne i wszystkie organy wykonujące karę w tych ekstremalnych warunkach - zasłużonych zresztą przez tych osadzonych - aby jednak starały się wykonywać ją w sposób zmierzający do zachowania zdrowia psychicznego i fizycznego osadzonych.
Zmodyfikowałam tę poprawkę. W pierwotnej wersji była mowa o tym, że władze więzienne mają zapewnić zachowanie zdrowia psychicznego i fizycznego przez osadzonych. Ale takie wynikowe zobowiązanie do zapewnienia zachowania zdrowia nie jest możliwe, dlatego teraz jest taka wytyczna, żeby nawet przy wykonywaniu kary w tych ekstremalnych warunkach starać się jednak przedsiębrać pewne działania, żeby umożliwić osadzonym - chociażby dając im możliwość częstszych rozmów z psychologami, spotkań osadzonych, chociażby z tego oddziału, w jakiejś niedużej świetlicy - przetrwanie psychiczne.
Bardzo proszę o poparcie tej poprawki. Dziękuję.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Pani senator Serocka?
(Senator Ewa Serocka: Dziękuję.)
(Głos z sali: Które to są poprawki?)
(Senator Teresa Liszcz: Dziewiętnasta i trzydziesta siódma.)
By spełnić jednak wymogi regulaminu, pytam, czy ktoś z senatorów jest przeciw łącznemu głosowaniu zaproponowanemu przez panią senator sprawozdawcę? Nie, dziękuję.
Przypominam, że następujący wnioskodawcy wycofali swoje poprawki: pani Ewa Serocka - poprawkę dziewiątą w druku nr 426Z, i pani senator Liszcz - poprawkę dwudziestą ósmą w druku nr 426Z.
Zgodnie z art. 50 każdy senator może podtrzymać wycofany wniosek, przejmując uprawnienia dotychczasowego wnioskodawcy.
Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofane poprawki? Nie widzę chętnych.
Wobec tego przystępujemy do głosowania łącznego nad poprawkami: pierwszą, trzecią, czwartą, szóstą, siódmą, dziesiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą...
(Głosy z sali: Ósmą.)
...ósmą, przepraszam, dziesiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, piętnastą, szesnastą, siedemnastą, osiemnastą, dwudziestą, dwudziestą trzecią, dwudziestą czwartą...
(Głosy z sali: Dwudziestą szóstą.)
...dwudziestą szóstą - niewyraźnie tu było napisane - dwudziestą siódmą, dwudziestą dziewiątą, trzydziestą, trzydziestą pierwszą, trzydziestą drugą, trzydziestą trzecią, trzydziestą czwartą, trzydziestą szóstą...
(Głosy z sali: Trzydziestą piątą.)
...trzydziestą piątą, przepraszam, trzydziestą ósmą, trzydziestą dziewiątą, czterdziestą pierwszą i czterdziestą szóstą. Zgadza się?
(Głosy z sali: Zgadza się. Pilnujemy.)
Przystępujemy do głosowania łącznie nad podanymi przed chwilą poprawkami.
Kto jest za, proszę nacisnąć przycisk.
Kto się sprzeciwił?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Stwierdzam, że te poprawki zostały przyjęte jednogłośnie przez 84 obecnych senatorów. (Głosowanie nr 60)
Przechodzimy teraz do poprawki drugiej, wniosku mniejszości. Wprowadza ona jako dodatkową przesłankę możliwości pozostawienia bez rozpoznania wniosku, skargi lub prośby skazanego fakt, że są one oczywiście bezzasadne.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Poprawka została odrzucona 64 głosami, za było 13 senatorów, 6 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował.* (Głosowanie nr 61)
Widać z tego, że poprawka została odrzucona.
(Rozmowy na sali)
Nie mówcie panowie jednocześnie, bo mam tutaj stereofonię.
Przechodzimy do poprawki piątej, senatora Szafrańca. Zmierza ona do tego, aby z funduszu pomocy postpenitencjarnej można było pokrzywdzonym udzielić pomocy nie tylko w wyjątkowych wypadkach.
Przystępujemy do głosowania.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 17 głosowało za, 61- przeciw**, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 62)
Poprawka nie została przyjęta.
Przystępujemy teraz do głosowania łącznie nad poprawkami dziewiętnastą i trzydziestą siódmą. Są to poprawki senator Liszcz, zmierzają one do wprowadzenia ustawowej gwarancji wykonywania kary pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania wobec sprawców najbardziej niebezpiecznych w warunkach zapewniających zachowanie psychicznego i fizycznego zdrowia osób osadzonych.
(Senator Teresa Liszcz: Zmierzających do zachowania.)
Proszę o przystąpienie do głosowania.
Kto jest za tymi poprawkami?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę podać wyniki głosowania.
Na 83 obecnych senatorów 23 głosowało za poprawkami, 54 - przeciwko, 5 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 63)
Stwierdzam, że poprawka została odrzucona.
Przechodzimy do poprawki dwudziestej pierwszej, którą przegłosujemy łącznie z poprawkami: dwudziestą drugą, dwudziestą piątą, czterdziestą drugą, czterdziestą trzecią, czterdziestą czwartą i czterdziestą piątą. Są to poprawki pani senator Liszcz, poparte przez komisję. Uzupełniają one niektóre upoważnienia ustawowe do wydawania aktów wykonawczych w celu objęcia ich treścią także osób tymczasowo aresztowanych. Poprawka czterdziesta piąta jest konsekwencją poprawki czterdziestej czwartej.
Przystępujemy do głosowania.
Kto jest za przyjęciem poprawek?
Kto się sprzeciwia?
Kto się wstrzymuje od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki głosowania.
Na 83 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 się sprzeciwił, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 64)
Poprawki zostały przyjęte.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką trzydziestą szóstą. Jest to poprawka pani senator Liszcz, poparta przez komisję. Doprecyzowuje ona, że areszty, w których umieszcza się osoby stanowiące poważne zagrożenie społeczne, zapewniają warunki wzmożonej ochrony.
(Rozmowy na sali)
Mogę już? Przystępujemy do głosowania.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Na 83 obecnych senatorów 82 jest za poprawką, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 65)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką czterdziestą. Jest to poprawka mniejszości komisji. Zmienia ona definicję kontroli rozmowy, uzupełniając ją o możliwości utrwalania rozmowy.
Przystępujemy do głosowania.
Kto jest za tą poprawką?
Kto się wstrzymał od głosu?
Kto jest przeciw?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na obecnych na sali 82 senatorów 14 jest za poprawką, 59 - przeciwko*, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 66)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
W ten sposób mamy przegłosowane wszystkie poprawki i przystępujemy do głosowania nad całością.
Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za przyjęciem uchwały?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 67)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do rozpatrzenia punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy.
Proszę sprawozdawcę Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności senatora Bernarda Drzęźlę o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Senator Bernard Drzęźla:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Połączone komisje, Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisja Ustawodawstwa i Praworządności, rozpatrzyły wczoraj poprawki do ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy, zaproponowane przez Komisję Ustawodawstwa i Praworządności. W dyskusji na temat poprawek wyrażono pogląd, że wprawdzie są one zasadne z punktu widzenia poprawności językowej, ale nie warto odsyłać ustawy do Sejmu tylko z tego powodu. Pogląd ten przeważył i w wyniku głosowania połączone komisje odrzuciły proponowane poprawki. Odrzucenie nastąpiło niejednogłośnie. Ewentualne głosowanie nad tymi poprawkami powinno odbyć się łącznie, ponieważ wszystkie one dotyczą tej samej reguły językowej. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję panu senatorowi.
Czy drugi senator sprawozdawca, senator Robert Smoktunowicz, chce jeszcze zabrać głos?
(Senator Robert Smoktunowicz: Tak. Z miejsca czy mam podejść?)
Jak pan sobie życzy.
(Senator Robert Smoktunowicz: Mogę podejść.)
Proszę.
Senator Robert Smoktunowicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Nie bardzo rozumiem stwierdzenie, że poprawki są zasadne, ale nie warto ustawy odsyłać. Sądzę, że w tej Izbie dbamy nie tylko o merytoryczną poprawność ustaw, ale również o czystość języka polskiego. Pozostawienie zapisów w wersji sejmowej jest kompromitujące dla języka polskiego. Dlatego apeluję, wbrew stanowisku większości obu komisji, o głosowanie za poprawkami Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. Dziękuję.