Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Zapraszam panią senator Janowską, a przygotowuje się pan senator Biela.
Senator Zdzisława Janowska:
Pani Marszałek! Wysoki Senacie! Pani Przewodnicząca! Pani Minister!
Ja być może w jakimś stopniu wkomponuję się w wypowiedź pana senatora Litwińca, ponieważ mi też chodzi o różnorodność i o prezentację różnorodności, ale może zejdę trochę niżej.
Otóż ja, przyglądając się misji, którą spełnia Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, przytoczę jej zadania. Stoi ona więc na straży wolności słowa, prawa do informacji oraz interesu publicznego w radiofonii i telewizji; zwraca uwagę Zarządowi Telewizji, Zarządowi Polskiego Radia na rzetelność ukazywania różnorodności wydarzeń i zjawisk; umożliwia obywatelom i ich organizacjom uczestniczenie w życiu publicznym poprzez prezentowanie zróżnicowanych poglądów i stanowisk.
Zwracam w tym miejscu uwagę na sprawy, jak myślę, dzisiaj najistotniejsze. Wchodzimy do Europy. Pragnęłabym, ażeby nasza telewizja była niezwykle nowoczesna, niezwykle demokratyczna, żeby była to rzeczywiście telewizja europejska. A z Europą kojarzy mi się demokracja, z demokracją zaś tolerancja, tolerancja dla wszystkich, którzy myślą inaczej, którzy mają różny wiek, różną płeć, którzy zachowują się inaczej, którzy są właśnie różnorodni kulturowo i mają inny światopogląd.
Uważam więc, że jest bardzo wiele do zrobienia w tej kwestii. W odróżnieniu od pana senatora Szafrańca poszukuję odwrotności. Pan senator uważa, że zbyt mało uwagi poświęca się wartościom, wartościom rodzinnym, natomiast mnie brakuje innej sytuacji, brakuje mi różnorodności i tolerancji dla różnorodności.
Posłużę się tylko jednym przykładem, który dzisiaj jest bardzo żywy. Zbliżamy się do szczęśliwego końca, jeśli chodzi o uchwalenie ustawy o równym statusie kobiet i mężczyzn. To jest coś, co łamie stereotypy. Właśnie telewizja publiczna, która potrafi i może kreować określone wzory ról społecznych, może bardzo pomóc przełamać istniejące stereotypy. Z mediów dowiadujemy się, że dany stereotyp jest utrwalony lub przełamywany, dzięki mediom możemy prowadzić dalsze dyskusje, nie tylko w określonych grupach społecznych, możemy schodzić jeszcze niżej: do zakładów pracy, do szkół, na uniwersytety itd. Niemniej jednak tam tworzy się wzór. Jeśli nie przełamiemy istniejącego stereotypu...
Powiem tylko o równym statusie kobiet i mężczyzn. Stereotyp utrwalany przez media wygląda tak: kobieta lepiej realizuje się w roli matki i opiekunki ogniska domowego. Jest to stereotyp utrwalany przez określone przykłady, wzory, zachowania. Kobieta - następny stereotyp - nie sprawdza się w roli kierownika, nie sprawdza się w roli polityka, nie sprawdza się w roli naukowca. Te miejsca są zastrzeżone dla innej grupy, dla mężczyzn.
Jakże łatwo obalić te stereotypy, jak łatwo pokazać określone wzory, jak łatwo prowadzić określone dyskusje, ale trzeba te dyskusje chcieć prowadzić.
Przyznaję, że w swojej naiwności - naiwności, bo w dalszym ciągu czuję się politykiem dość naiwnym, usiłującym uwierzyć, że można zmienić wiele kwestii - byłam u pana prezesa w zarządzie telewizji. Byłam z koleżankami, z przedstawicielkami Parlamentarnej Grupy Kobiet i zapytałam: Panie Prezesie, co zrobić, żeby przełamać te stereotypy w telewizji? Pan prezes powiedział: to w ogóle ode mnie nie zależy, nie mam na to najmniejszego wpływu, to odbywa się zupełnie poza zarządem telewizji, to się rządzi zupełnie innymi prawami.
Być może było w tym wiele racji. Należałoby przełamać stereotypy wśród ludzi, którzy kierują określonymi redakcjami, programami. Być może taką pielgrzymkę trzeba by było odbyć, ale przecież nie o to idzie. W Krajowej Radzie są ludzie światli, najwyższej światłości, w zarządzie telewizji i w radzie nadzorczej są ludzie o najwyższych kwalifikacjach, którzy żyją w XXI wieku, w demokratycznej Polsce i, mam nadzieję, w demokratycznej Europie. Dlatego po prostu kieruję określone przesłanie - nic więcej nie mogę uczynić - aby kolejny raz zwrócić uwagę, że to właśnie możecie państwo czynić: umożliwić organizacjom, obywatelom uczestniczenie w życiu publicznym poprzez prezentowanie zróżnicowanych poglądów i stanowisk. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję bardzo.
Proszę pana senatora Bielę, przygotowuje się pani senator Krzyżanowska.
Senator Adam Biela:
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Szanowni Goście! Członkowie Rady!
Moja wypowiedź będzie częściowo związana z brakiem zadowalających odpowiedzi na zadane przeze mnie pytania pani przewodniczącej.
Pierwsza kwestia dotyczy misji, zadań statutowych organu kontrolnego wobec mediów publicznych. W moim przekonaniu, nie jest spełniona podstawowa funkcja, jaką jest konstytucyjne prawo do informowania obywateli przez media publiczne, a zwłaszcza przez telewizję, nad którą ma nadzór Krajowa Rada. Mówię to chociażby opierając się na przykładzie uchwalanych przez polski parlament nowych ustaw. Nikt nie interesuje się tymi ustawami, co najwyżej - jeśli jakaś ustawa jest uchwalana lub w trakcie debat parlamentarnych - proponuje się jakieś dyskusyjne programy, których efektem jest jedynie szum informacyjny zamiast informacji o treści uchwalonej ustawy. Po prostu takich programów nie ma. Stąd jedna z podstawowych funkcji informacyjnych nie jest spełniana nawet w stopniu dostatecznym.
Tę sytuację należałoby zmienić, bo społeczeństwo ma prawo dowiedzieć się, co uchwalił Sejm, Senat i jaki jest stan obowiązującego prawa. Obecnie społeczeństwo po prostu nie ma takich możliwości. Wynika to chociażby z listów, które nasi rodacy przesyłają posłom czy senatorom. Ten stan musi się radykalnie zmienić.
Druga kwestia, którą chciałbym poruszyć, dotyczy merytorycznej pracy samej Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Otóż nie wiadomo - nie wynika to ani ze sprawozdania, ani z czegoś innego - czy członkowie Krajowej Rady mają jakieś zespoły problemowe, w których systematycznie pracują, z których coś wynika. Jest to kwestia organizacji pracy w samej radzie. Może to pozwoliłoby lepiej panować nad materią problemową i dzisiejsza dyskusja byłaby mniej krytyczna dla Krajowej Rady.
Proszę państwa, odnosi się wrażenie, że ze względu na wkraczanie mediów na rynek, do gospodarki rynkowej zapomniano o podstawowej roli, jaką mają spełniać media publiczne oraz organ kontroli istniejących mediów. Odnosi się wrażenie, że media publiczne, a także Krajowa Rada to instytucje lub organy samowystarczalne, zadowolone z siebie oraz mające dość głęboką samowiedzę i niepotrzebujące wiedzy o tym, co myśli społeczeństwo. Społeczeństwo zaś myśli w taki sposób, że coraz mniej abonamentów jest płaconych. I to jest reakcja behawioralna, konkretna reakcja. Reprezentanci mediów specjalnie się tym jednak nie mają zamiaru zamartwiać, dalej żyją w samozadowoleniu.
Proszę państwa, brak pozytywnych wzorców, które upowszechniałyby media publiczne, wzorców, które dawałyby jakieś wsparcie społeczeństwu żyjącemu w trudnym okresie transformacji makrosystemowej. To mogłaby być misja. Nie ma takich pozytywnych wzorców, mówiono o tym bardzo szeroko w toku tej dyskusji. Słuchając czy oglądając, zwłaszcza telewizję, można coraz mocniej się bać, tracić zaufanie do wszelkich autorytetów i ulegać coraz powszechniejszemu zniechęceniu: zniechęceniu do życia, do interesowania się sprawami publicznymi. Dlatego mamy spadek statystyk w tym zakresie.
Proszę państwa, nie trzeba zbyt wielkiej wnikliwości, żeby widzieć, iż jeśli ktoś uczepił się mediów w sposób polityczny - liczę od 1990 r. - to dalej trwa w tym układzie i nie dopuszcza nikogo z zewnątrz. Dlatego też mamy takich oto współwłaścicieli tych mediów jak Sojusz Lewicy Demokratycznej, Polskie Stronnictwo Ludowe, Unia Wolności, politycznych właścicieli. Do tego układu nowych się nie dopuszcza. Można było to obserwować chociażby w poprzedniej kadencji parlamentu. Ani razu nie zdarzyło się, żeby ktoś z tych wszystkich ugrupowań politycznych zachwiał się w głosowaniu w sprawach dotyczących rady czy mediów. Jednym głosem głosowali, w jedną trąbę dmuchali. Niezależnie od krytycznych uwag, jakie ktokolwiek chciałby wygłaszać z zewnątrz. I tak to nadal trwa. I nawet głos pana prezydenta nie pomaga, oczywiście, ponieważ jest to bardzo utrwalone, jest to takie przyssanie się do swoich pozycji, do stanu posiadania. Z jakiego powodu więc miałby ktoś z tego rezygnować? Co z tego, że cierpi na tym autorytet mediów, cierpią instytucje państwa? Układ jest utrwalony.
Proszę państwa, w tej sytuacji niezwykle korzystne byłoby posłuchanie rady pana prezydenta, żeby wszyscy członkowie podali się po prostu do dymisji, gdyż nie da się tego układu pod względem politycznym w ogóle ruszyć, a on musi być oparty na innych zasadach. Myślę jednak, że niestety członkowie Krajowej Rady nie są do tego zdolni, i nie wiem, czy nasza Izba będzie im w stanie w tym pomóc. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję bardzo.
Bardzo proszę o zabranie głosu panią senator Krzyżanowską. Przygotowuje się pani Maria Berny.
Senator Olga Krzyżanowska:
Dziękuję bardzo.
Pani Marszałek! Wysoka Izbo!
Dzisiejsza debata Senatu nad sprawozdaniem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji sprawia na mnie wrażenie, przepraszam, trochę sztucznej, sprawia wrażenie pewnego rodzaju spektaklu politycznego. Publiczne wypowiedzi niektórych senatorów Sojuszu Lewicy Demokratycznej w mediach świadczą o tym, że decyzja o przyjęciu sprawozdania przez większość eseldowską Senatu już zapadła, niezależnie od przebiegu tej debaty - decyzja, z czego chyba wszyscy zdajemy sobie sprawę, mająca bardzo poważne skutki polityczne. Utrzymanie rady w obecnym składzie będzie bardzo jasnym i czytelnym dla społeczeństwa sygnałem, że wszystko jest w porządku, że nie ma żadnych wątpliwości, niepokojów, że nie istnieje w ogóle problem zależności mediów publicznych od jawnych czy niejawnych nacisków politycznych. Jednym słowem, że wszystko jest w porządku, nic złego się nie dzieje.
Rzecz jasna, to nie Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jest jedyną, a nawet, powiedzmy sobie szczerze, nie jest główną przyczyną tej atmosfery, tych niejasnych i niejawnych decyzji dotyczących mediów, tak publicznych, jak i prywatnych, a także prac nad ustawą o mediach publicznych. Ale przyjęcie sprawozdania tu i teraz będzie ewidentną oznaką aprobaty ze strony większości Senatu istniejącego stanu rzeczy. Zły to będzie sygnał. Będzie to sygnał, że nie mamy woli podjąć nawet próby przerwania tego zaklętego kręgu, tej zakłamanej atmosfery, że broniąc swoich politycznych wpływów, nie chcemy przyjąć do wiadomości, że dzieje się coś niedobrego, tam, w tych miejscach, w tych instytucjach, w których politycy wpływają na media, na wolność mediów, tak publicznych, jak i prywatnych. Moim zdaniem to bardzo niedobra i krótkowzroczna polityka, niegodna Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Jako członek Unii Wolności i jako senator będę głosować za odrzuceniem tego sprawozdania. Dziękuję państwu bardzo.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję.
Proszę o zabranie głosu panią senator Marię Berny.
Senator Maria Berny:
Pani Marszałek! Szanowni Państwo!
Proszę nie przerażać się tym, że wzięłam do ręki opracowanie, nie będę go cytować ani streszczać. Chciałabym tylko powiedzieć, że na sto dziewięćdziesiąt stron opracowań, które zawiera sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zaledwie trzydzieści stron poświęcone jest telewizji, telewizji publicznej i telewizji komercyjnej, z tego publicznej, myślę, około dziesięciu. Naszą wielogodzinną debatę zdominowała zaś w 80% przynajmniej sprawa telewizji, a szczególnie telewizji publicznej. Oczywiście, każde wystąpienie kolegów senatorów zawierało bardzo, bardzo dużo słusznych uwag i rzetelnej krytyki. W działalności poszczególnych telewizji, a także radia, należałoby zastosować się do tych uwag i je przemyśleć.
Proszę państwa, przecież zastanawiamy się dzisiaj nad przyjęciem sprawozdania zawierającego sto osiemdziesiąt stron. To, że możemy porównywać działania poszczególnych telewizji, możemy zastanawiać się, co one nam dają, jest wynikiem pracy prawno-technicznej Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. To dzięki temu, co przez wiele lat robiła ta rada, mamy tak szerokie spektrum programów, które możemy na naszych ekranach obejrzeć - to, że nie są to zawsze programy, które kształtują pozytywnie osobowości obywateli naszego państwa, jest kwestią całkowicie inną. Bardzo często bowiem bywa tak, że wolność mediów prowadzi do zniewolenia duszy. To brzmi paradoksalnie, ale to jest prawda.
Na posiedzeniu komisji senackiej postawiłam wniosek o przyjęcie sprawozdania, wniosek poparty zresztą przez wszystkich...
(Senator Jan Szafraniec: Nie przez wszystkich.)
...ponieważ uważam, że właśnie teraz, kiedy parlament jest w trakcie opracowywania nowej ustawy nowelizującej dotychczas obowiązujące normy prawne, do których Krajowa Rada stosuje się w swoim działaniu, nie jest najlepszy czas do wymiany tej rady. Ja po prostu nie jestem rewolucjonistką, boję się tego, że rewolucja zjada swoje dzieci. Nie jestem przekonana, czy taka nagła zmiana ekipy w trakcie opracowywania nowej ustawy jest rzeczywiście słuszna.
Patrzę na tę grupę ludzi, która siedzi w tamtej części sali. Wcale nie znaczy, że wszystkich ich wysoko cenię, nie wszystkich też znam. Wiem, że wszyscy mają swoje wady i że pracy wielu z nich czy braku wystarczającej działalności wielu z nich zawdzięczamy te krytyczne uwagi, które padły tutaj na sali. Ale ci ludzie doskonale znają ustawę, nad którą w tej chwili pracujemy. Te wszystkie uwagi krytyczne, które tutaj wypowiadaliśmy, nie tylko powinny, ale muszą znaleźć swoje odbicie w zapisach przygotowywanej ustawy, po prostu dlatego, żebyśmy w przyszłym roku mogli podejść do sprawy nieco inaczej, żebyśmy mogli mieć do czynienia z inną platformą prawną.
Przypomniałam sobie, że bodajże siedem lat temu na tej sali zgłosiłam propozycję debaty nad programem telewizyjnym telewizji publicznej. Zrobiliśmy taką debatę. Ta debata poprzedzała debatę nad sprawozdaniem. I było to słuszne, ponieważ wszystkie zarzuty w stosunku do telewizji, które mieliśmy, zostały wypowiedziane na jednym spotkaniu, a na drugim dyskutowaliśmy już wyłącznie nad sprawozdaniem.
Dlatego cieszę się, że jest na sali przewodniczący Komisji Kultury i Środków Przekazu - bo być może to, o czym mówię, nie jest tematem obrad dla całej Wysokiej Izby - i mam nadzieję, że komisja kultury w najbliższym czy w jakimś dalszym czasie zorganizuje otwarte posiedzenie poświęcone programowi telewizji polskiej, posiedzenie z udziałem tych ludzi, do których naprawdę nasze uwagi były adresowane.
A teraz, proszę państwa, pozwolę sobie jeszcze raz zgłosić i potwierdzić swój wniosek: przyjmijmy to sprawozdanie, pozwólmy spokojnie opracować nową ustawę. Ta nowa ustawa zmodyfikuje - ograniczy albo rozszerzy - działalność Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Bo to, że składa się ona z reprezentantów partii... A jakaż jest, proszę państwa, różnica między mną a panem senatorem Bielą? To, że należymy do innych partii, nie jest ważne. Ważne jest to, że mamy inne poglądy na różne sprawy. Przepraszam za te słowa, Panie Senatorze, bo w wielu wypadkach mamy ten sam pogląd. Ale to przecież od osobowości, a nie od przynależności partyjnej zależy to, jak będą pracowali członkowie Krajowej Rady.
Proponuję więc, żebyśmy to sprawozdanie przyjęli, tak by ta rada - przyjmując wszystkie nasze dotychczasowe uwagi - mogła pracować dalej. I tuszę, że będzie pracować lepiej. Dziękuję.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję bardzo.
Informuję, że lista mówców została wyczerpana.
Informuję jednocześnie, że w dyskusji zostały zgłoszone wnioski o charakterze legislacyjnym przez pana senatora Szafrańca i przez pana senatora Izdebskiego. Ponadto swoje wnioski legislacyjne złożyli na piśmie: senator Kurska, senator Mieczysław Janowski, senator Religa, senator Wielowieyski i senator Krzyżanowska.
Czy pani przewodnicząca Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji chce jeszcze zabrać głos i ustosunkować się do wystąpień senatorów? Bardzo proszę.
Przewodnicząca Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji
Danuta Waniek:
Pani Marszałek! Wysoki Senacie!
Ja powiem uczciwie i szczerze, że bardzo czekałam na ten moment, kiedy ze swoim sprawozdaniem będziemy mogli stanąć przed Wysoką Izbą. I bardzo liczyłam na przebieg tej dyskusji, która jest, jak sądzę, ważnym wydarzeniem w życiu politycznym naszego kraju, jest też ważnym momentem w dyskusji o mediach publicznych i komercyjnych. Wyznam jednak, że chwilami, słuchając najrozmaitszych uwag zgłoszonych do sprawozdania bądź całkiem obok tego sprawozdania, stawałam wobec nich bezradna.
Ja wiem o tym, że polska telewizja publiczna ma olbrzymi dorobek, taki dorobek, którym można się pochwalić i do którego zawsze można wrócić. Mówił o tym z wyrzutem w głosie pan senator Nicieja, wspominając najlepsze produkcje polskiej telewizji z minionego czasu. Proszę państwa, oczywiście zawsze jest szansa na to, żeby przywrócić dzisiaj - w takim stopniu, jak to było niegdyś - troskę o wysoką kulturę w telewizji publicznej, tylko należy sobie przy tym zadać znów pewne pytania. Bo przecież kiedyś to była telewizja państwowa, telewizja, jak bardzo często słyszeliśmy, monopolistyczna. Była to jednostka budżetowa, której - jak sądzę, ale łatwo to sprawdzić - nie brakowało grosza na produkcję przeznaczoną wówczas dla pierwszego i drugiego kanału telewizji. Ale rewolucyjne prawo z roku 1992, z tych rewolucyjnych czasów, o czym mówił pan senator Kutz, zmieniło status telewizji państwowej - stała się telewizją publiczną. No i dzisiaj mamy spółkę prawa handlowego, która musi wypracować zysk, czyli częściowo sama musi zapewnić sobie środki finansowe na produkcję prezentowaną w trzech już teraz kanałach telewizji publicznej, plus częściowo w Telewizji Polonia. Oczywiście można to znowu zmienić, tylko że to - zauważam skromnie - nie należy do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. My na razie, w naszej codziennej działalności, musimy kierować się obowiązującym prawem i pamiętać o tym - ja nie bez powodu wymieniałam tu dzisiaj pewne liczby - że te telewizje stać w większości na to, co w dużej mierze zostało już w naszym sprawozdaniu zaprezentowane. No, można z tej telewizji znów uczynić jednostkę budżetową, można te telewizje finansować z budżetu państwa, nie szczędząc środków na produkcję audycji, z naszego punktu widzenia, bardzo cennych, dbających o godność człowieka, dbających o godność kultury. Ale to nie należy do nas. To należy do ustawodawcy. To państwo postanowicie o tym, jaki status ta telewizja publiczna w przyszłości, w wyniku prac ustawodawczych, może otrzymać. Ja jednakże myślę, że my nie powrócimy do przeszłości i że to w dalszym ciągu będzie telewizja publiczna, a nie państwowa. Musimy tylko dbać o to, aby dostarczyć jej środków, które mogą zapewnić spełnienie naszych oczekiwań i postulatów zgłaszanych chociażby w tej debacie.
Bardzo gorąco apelowałabym do każdego, kto waha się w związku z hasłem "abonament", że jeżeli nie podejdziemy do tej sprawy, myśląc o interesie publicznym wyrażanym w programach telewizji publicznej, to niezmiennie będziemy mieli kłopoty z niską jakością tych programów. A więc o takie myślenie bardzo gorąco bym apelowała.
Bardzo też proszę pana senatora Kutza, aby nie interpretował pewnego mojego skrótu myślowego niezgodnie z moimi intencjami. Ja wyraźnie odniosłam się do różnych źródeł, do naszego różnego pochodzenia, do różnej formuły wyboru do tej rady. Ja nie mówiłam o rozdaniu partyjnym. Ja mówiłam o wyborze członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji przez Sejm, Senat i prezydenta. I dokładnie tak myślałam, jak mówiłam. Ja wiem... Ja dlatego zwracam się do pana z tą gorącą prośbą, bo już wyobrażam sobie, że z nagrań tych kamer telewizyjnych, które stoją przede mną, będzie się wyłuskiwać właśnie to sformułowanie: że pochodzimy z różnego rozdania politycznego. Ale ja tak nie powiedziałam, takie stwierdzenie nie jest zgodne z moimi intencjami.
Proszę państwa, historia telewizji publicznej to jest już dziesięcioletnia tradycja, przecież bardzo różna. Różni ludzie nią kierowali: raz tacy, którzy nam się kojarzyli z prawą stroną sceny politycznej, raz tacy, którzy byli z centrum, a byli czy są również ludzie wiązani w dyskusji publicznej z lewą stroną sceny politycznej. Ja sama pamiętałam czy też mogę sobie przypomnieć, co to znaczy, kiedy jest olbrzymi dystans na przykład między parlamentarzystą a tymi, którzy tą telewizją kierują. Przypominam sobie rok 1995, wygraną Aleksandra Kwaśniewskiego w pierwszych wyborach prezydenckich, oczywiście jego wygraną, i pamiętam, że ówczesny prezes telewizji publicznej, pan Walendziak, zatrzymał o godzinie 20.00. podanie znanego mu już wyniku tych wyborów. Myśmy dowiedzieli się o tym dwie godziny później. Nie wiem, dlaczego opóźniał nam ten czas radości.
(Głos z sali: To była pewnie partyjność.)
Może partyjność, a może zła wola. Ale gdy krytykuje się dzisiejszą telewizję publiczną, proszę pamiętać, że naszym udziałem są najrozmaitsze przeżycia, również takie, jakie przed chwilą przypomniałam.
Zgadzam się z tym, że szybkie decyzje i bardzo radykalne propozycje mogą w gruncie rzeczy zaszkodzić naszej demokracji. Ja sama, osobiście, jestem zwolenniczką ewolucji, a nie rewolucji.
Odnosząc się jeszcze do kwestii tego różnego rozdania, chciałabym przypomnieć, że w krajach zachodnich niezależne ciała regulujące radiofonię i telewizję powoływane są w większości przypadków przez rządy. W krajach Europy Środkowej i Wschodniej przyjęto na wzór francuski wariant parlamentarno-prezydencki. Takie rozwiązanie wynikało z historycznych doświadczeń tych krajów i z braku zaufania do rządów, do tego, że te ciała mogłyby wyłonić skład organu regulującego w sposób zrównoważony i pluralistyczny. Tylko tak dla zilustrowania chcę powiedzieć, że we Francji obowiązuje zasada, iż media publiczne mają obowiązek prezentowania w 1/3 stanowiska rządu, w 1/3 stanowiska większości parlamentarnej i w 1/3 stanowiska opozycji. We Francji przyjęto strukturalnie taką zasadę, że 2/3 jest dla rządzącej większości, a 1/3 dla opozycji. Dlaczego ja przywołuję tu ten przykład francuski? Mianowicie dlatego, że nasza ustawa o radiofonii i telewizji i przyjęte w niej rozwiązania w dużej mierze opierały się na tym modelu francuskim.
Jeśli chodzi o sprawę rozdania partyjnego w odniesieniu do rad nadzorczych radia publicznego i telewizji publicznej, to z uwagą przysłuchiwałam się temu, o czym mówił pan senator Wielowieyski, i zastanawiałam się, Wysoka Izbo, Panie Senatorze, czy to dobrze, że w radzie nadzorczej telewizji publicznej zasiada wiceprzewodnicząca Unii Wolności. Odpowiedź na to pytanie wolałabym poznać w krótkim terminie, ponieważ jesteśmy tuż przed nowym wyborem rad nadzorczych. I jeżeli odpowie mi pan, że to nie jest dobrze, to ja ten pogląd wezmę pod uwagę przy wyborze nowej rady nadzorczej telewizji publicznej. No, proszę mi uczciwie powiedzieć: czy to jest dobrze, czy to jest źle? Czy polityczni to są ci z przeciwnej strony, a nasi to są właściwi i słuszni?
Przechodzę do innego problemu. Mianowicie, proszę państwa, ja jestem dość krótko przewodniczącą organu, którego sprawozdanie Wysokiej Izbie przedkładam. Wolałabym, żeby to być może ktoś inny odpowiadał dzisiaj na pytania Wysokiego Senatu, zadawane w czasie obrad nad naszym sprawozdaniem. Miesiąc temu nie przypuszczałam, że tak się sprawy będą miały, że to ja będę musiała wziąć na siebie to odpowiedzialne zadanie albo, inaczej rzecz biorąc, ten zaszczyt. Ale w dalszym ciągu uważam, że poglądy, które każą odrzucać dzisiaj sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, to jedna strona, a druga to taka niska skłonność do dialogu na temat roli mediów publicznych w naszym społeczeństwie, tu i teraz, co właściwie niczego, żadnego z trudnych problemów nam na dziś nie rozwiąże. I nad tym mocno boleję. Bo mówiąc o odpolitycznieniu, w gruncie rzeczy przedstawiamy najczęściej nasze poglądy, z naszych okowów politycznych, z naszego miejsca politycznego. W czasie tej dyskusji nie padł taki postulat - i również bardzo nad tym boleję - aby wznieść się ponad podziały polityczne i rozmawiać o Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji, o mediach publicznych i komercyjnych, o interesach, które również konstruują pewną linię polityczną tych mediów, o walce o rząd dusz w tym kraju. I tu się zgadzam z jednym z moich przedmówców, że przecież w tym wszystkim również o to chodzi. Bardzo żałuję, że nie możemy wznieść się ponad podziały i pomówić o tym, co nas boli, co jest problemem niezwykle trudnym i dla świata polityki, i dla społeczeństwa, w sposób inny, niż ma to miejsce w ostatnich dwóch miesiącach.
Chcę jeszcze na chwilę powrócić do jednego postulatu czy oczekiwania, że telewizja publiczna powinna poświęcić więcej czasu na informacje o przygotowywanych ustawach, na informacje o tym, co dzieje się na terenie parlamentu. No, proszę państwa, bezpośrednia transmisja z obrad Sejmu jest tu chyba zupełnym rozwiązaniem, odpowiedzią na taką bolączkę. Nic więcej niż to, co się mówi w czasie debat, nie można powiedzieć.
(Senator Adam Biela: A co z Senatem?)
Co z Senatem?
(Głos z sali: Rozwiązać.)
(Senator Adam Biela: Rozwiązać?) (Wesołość na sali)
Zastanowię się nad tym w sposób życzliwy, oczywiście w takim stopniu, w jakim mnie w mojej sytuacji prawnej na to stać. Uważam, że oczywiście tutaj równowaga powinna być zachowana. I mogę obiecać, że jeżeli tylko będzie taka możliwość, to Krajowa Rada w najbliższym czasie również w tej sprawie się wypowie.
Jeżeli zaś chodzi o badania obecności poszczególnych polityków na wizji, to znów odniosę się do modelu francuskiego. Tam bardzo często pieniądze na takie badania daje sam parlament. Tam tego się nie finansuje ze środków publicznych, ze środków regulatora. Po prostu jeżeli parlament chce mieć pełną informację na ten temat, to bardzo często finansuje takie badania podejmowane przez regulatora i instytucje naukowe. Jeśli chodzi o badania prowadzone na przykład na temat oferty programowej kierowanej we Francji do dzieci i młodzieży, to do zbadania tylko tej jednej kategorii audycji francuska rada zatrudniła dodatkowo około osiemdziesięciu osób i środki finansowe na ten cel otrzymała od parlamentu. A my poruszamy się w ramach naszych możliwości.
Sprawdzam szybko, czy na wszystkie kwestie poruszone w wypowiedziach państwa senatorów udzieliłam odpowiedzi i czy czegoś istotnego nie pominęłam.
Była wypowiedź pani senator Janowskiej, dotycząca równego statusu kobiet i mężczyzn w audycjach nadawanych przez telewizję publiczną i upowszechniania w programach mediów publicznych pewnych niekorzystnych, niezgodnych z prawem europejskim stereotypów. Otóż, proszę państwa, z tym jest bardzo różnie. My prowadziliśmy szczególne badania dotyczące roli kobiet i mężczyzn w wypadku postaci kreowanych w serialach nadawanych przez polską telewizję publiczną. Najpierw przyjęto taką metodę badawczą, że obdarzano poszczególne postacie cechami męskimi i kobiecymi. Najwięcej cech męskich miała gosposia proboszcza z "Plebanii". Była najbardziej zdecydowana w swoich wywodach, w przedstawianiu swego punktu widzenia na wiele kwestii istotnych dla tego serialu.
(Senator Franciszek Bachleda-Księdzularz: Gosposia ma swoje prawa.)
No właśnie, a przecież jest to kobieta, która w tym serialu właściwie nie wychodzi z kuchni. Może więc ostrożnie z tym narzekaniem, dlatego że z seriali tak jednoznacznie nie wynika brak równowagi. Nie bez powodu zresztą przeprowadziliśmy to badanie.
Proszę państwa! Myślę, że dzisiaj na temat telewizji publicznej oraz Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - radia może mniej, czego mocno żałuję, bo to jest też bardzo interesujące medium - powiedziano bardzo dużo. Jeszcze raz zwracam się więc z gorącą prośbą do Wysokiego Senatu o przyjęcie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
W tym miesiącu wygasają kadencje trzech członków rady, będziemy mieli nowych kolegów. Może zdarzy się koleżanka, zgodnie z równym statusem, choć tego nie da się do końca przewidzieć. Będzie to jakiś nowy powiew, nowa nadzieja w naszych szeregach. Mam nadzieję, że Senat wyjdzie tej nadziei naprzeciw. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję bardzo pani przewodniczącej.
W czasie dyskusji zostały zgłoszone wnioski o charakterze legislacyjnym, więc zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu proszę Komisję Kultury i Środków Przekazu o ustosunkowanie się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowanie sprawozdania w tej sprawie.
Zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu zamykam dyskusję.
Informuję, że głosowanie w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia.
Proszę senatora sekretarza o komunikaty.
Senator Sekretarz
Sławomir Izdebski:
Dziękuję, Pani Marszałek.
Posiedzenie Komisji Kultury i Środków Przekazu w sprawie rozpatrzenia wniosków do sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji odbędzie się w sali nr 182, bezpośrednio po ogłoszeniu przerwy. Dziękuję.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Serdecznie dziękuję przedstawicielom Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za udział w posiedzeniu oraz wszystkim gościom, którzy pojawili się w Senacie w związku z tym punktem porządku obrad.
Ogłaszam przerwę do godziny 14.30.
(Przerwa w obradach od godziny 14 minut 03 do godziny 14 minut 30)
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Wznawiam obrady.
Proszę o zajmowanie miejsc. Zaraz przystępujemy do głosowań.
Senatorowie sekretarze zajęli miejsca. Czekam na odpowiednią frekwencję.
Powracamy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przypominam, że Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek - druk senacki nr 370A. Projekt ten zostanie poddany pod głosowanie.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 67 obecnych senatorów 60 głosowało za, 1 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 2)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
(Rozmowy na sali)
Bardzo proszę o trochę więcej ciszy, bo hałas, proszę państwa, mi przeszkadza. To nie jest żadna sensacja, tylko stwierdzenie faktu.
Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej panią senator Zdzisławę Janowską o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Senator Zdzisława Janowska:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
W imieniu trzech komisji pragnęłabym przedstawić sprawozdanie z posiedzenia wspólnego komisji i zarekomendować określone wnioski.
Pragnę powiedzieć, że wczoraj na wspólnym, wielogodzinnym spotkaniu komisje rozważały kilkadziesiąt wniosków. Powołując się na pierwsze sprawozdanie, dotyczące ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, pragnę powiedzieć, że większość wniosków miała charakter porządkujący, precyzujący, sprawdzający, poprawiający to wszystko, co zostało uchwalone w Sejmie. Niemniej jednak część prezentowanych wniosków miała charakter merytoryczny i może bardzo wzbogacić tę ustawę. Jak wynika ze słów przedstawiciela rządu, nasze propozycje udoskonalają ustawę o działalności pożytku publicznego.
Ogólnie powiem, że dotyczy to przede wszystkim uporządkowania sfery działalności. Sfera ta została wzbogacona o działania, których do tej pory nie było, między innymi o działania na rzecz mniejszości narodowych, działania w zakresie dziedzictwa przyrodniczego i działania w zakresie promocji zdrowia. Są to poprawki merytoryczne, dotyczące sfery działalności.
Inne poprawki dotyczyły jeszcze poprawy sytuacji wolontariuszy, jak również uporządkowania kwestii istotnych dla tych organizacji, które gromadzą fundusze, aby przekazywać je innym.
Jeśli chodzi o tę pierwszą ustawę, o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, pragnę zarekomendować omówione wcześniej poprawki. Państwo mają je przed sobą w pierwszym druku, ja je tylko wymienię. Chodzi o poprawki: pierwszą, czwartą, piątą, szóstą, ósmą, jedenastą, dwunastą, piętnastą, siedemnastą, osiemnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą drugą, dwudziestą trzecią, dwudziestą czwartą, dwudziestą szóstą, dwudziestą siódmą, dwudziestą ósmą, dwudziestą dziewiątą, trzydziestą, trzydziestą pierwszą, trzydziestą drugą, trzydziestą trzecią, trzydziestą piątą, trzydziestą szóstą, trzydziestą siódmą, trzydziestą ósmą, trzydziestą dziewiątą, czterdziestą drugą, czterdziestą trzecią, czterdziestą piątą, czterdziestą szóstą, czterdziestą siódmą, czterdziestą ósmą i czterdziestą dziewiątą.
Na posiedzeniu oczywiście niektóre poprawki nie uzyskały aprobaty komisji, a senatorowie w tej kwestii zapewne się wypowiedzą.
To było sprawozdanie z pierwszej ustawy. Nie wiem, czy jednocześnie referować ustawę drugą, która dotyczy przepisów wprowadzających ustawę o działalności pożytku publicznego.
(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Nie, nie, po kolei, najpierw jedna, potem druga.)
Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostali senatorowie sprawozdawcy chcą jeszcze zabrać głos?
Pani senator Maria Szyszkowska?
Senator Maria Szyszkowska:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Chciałabym bardzo prosić o poparcie moich poprawek, dlatego że wynikają one z docenienia znaczenia tej ustawy i zapobiegają możliwym nadużyciom. Bardzo proszę o poparcie moich poprawek, ponieważ mowa w nich o tym, że wieloświatopoglądowość i tolerancja powinny być warunkami funkcjonowania podmiotów prowadzących działalność, o której mowa w ustawie. Dziękuję.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Senator Janowski?
(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję bardzo.)
Pani senator Sienkiewicz?
Senator Krystyna Sienkiewicz:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Chciałabym polecić uwadze Wysokiej Izby poprawkę ósmą, która uzyskała rekomendację połączonych komisji. Chciałabym, aby Wysoka Izba również udzieliła poparcia tej poprawce.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Pani senator Krzyżanowska?
(Senator Olga Krzyżanowska: Dziękuję.)
Pan senator Gładkowski?
(Senator Witold Gładkowski: Dziękuję, Panie Marszałku.)
Pan senator Pietrzak?
(Senator Wiesław Pietrzak: Tak.)
Bardzo proszę.
Senator Wiesław Pietrzak:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Bardzo proszę o poparcie poprawki szesnastej, mimo że nie uzyskała ona aprobaty komisji. Użyto bowiem argumentu, że Ministerstwo Obrony Narodowej nie jest zainteresowane taką poprawką, czyli umieszczeniem w tym wykazie zapisu o upowszechnianiu wiedzy i umiejętności na rzecz obronności państwa. Ja odbyłem dzisiaj rozmowę w tej sprawie i faktycznie na etapie prac nad tą ustawą w komisji Sztab Generalny Wojska Polskiego wypracował stanowisko, że taki zapis jest dla sił zbrojnych zbędny. Dla sił zbrojnych może tak, ale nie dla stowarzyszeń działających czy pracujących na rzecz obronności. Rozmawiałem dzisiaj z ministrem obrony narodowej, który bardzo prosił, żeby jednak wprowadzić ten zapis. Tak więc jeszcze raz proszę, mimo niepoparcia tej poprawki przez komisję, również w imieniu ministra obrony narodowej, żeby Wysoka Izba poparła poprawkę szesnastą. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Pani senator Liszcz?
(Senator Teresa Liszcz: Dziękuję.)
Pani senator Koszada?
(Senator Aleksandra Koszada: Dziękuję.)
Pan senator Adamski?
Senator Jerzy Adamski:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Wysoka Izbo!
Proszę o poparcie poprawki czterdziestej pierwszej. Jest to poprawka moja i pani senator Koszady. Jak mówiłem w uzasadnieniu, jest to poprawka dla nas, dla parlamentarzystów. Moglibyśmy bowiem dzięki niej zatrudniać oficjalnie naszych wolontariuszy, a więc wszystkich tych naszych asystentów, którzy działają przy naszych biurach parlamentarnych społecznie, którzy są asystentami społecznymi. Dziękuję.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Pani senator Janowska? Nie ma jej.
Senator Zychowicz?
(Senator Zbigniew Zychowicz: Dziękuję uprzejmie.)
Dziękuję.
To wszyscy.
Bardzo proszę o spokój.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.
Poprawka pierwsza ma charakter uściślający.
Proszę nacisnąć właściwy przycisk.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 80 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 3)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Poprawka druga jest poprawką pani senator Szyszkowskiej. Zmierza do tego, aby działalność pożytku publicznego mogła być prowadzona jedynie przez te podmioty, utworzone przez kościoły lub inne związki wyznaniowe, których ideologia nie hamuje krzewienia tolerancji i wieloświatopoglądowości.
Proszę o naciśnięcie właściwego przycisku.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 31 głosowało za, 37 - przeciw, 14 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 4)
Stwierdzam, że poprawka nie została przegłosowana.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką trzecią. Jest to również poprawka pani senator Szyszkowskiej. Zmierza do tego, aby przepisy o działalności pożytku publicznego znalazły zastosowanie do tych fundacji, w których majątek w 30% nie jest mieniem państwowym lub mieniem pochodzącym z finansowania środkami publicznymi.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 34 głosowało za, 32 - przeciw, 16 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 5)
Stwierdzam, że Senat przyjął tę poprawkę.
Poprawka czwarta, pana senatora Janowskiego, ma charakter precyzujący zapis.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 81 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 6)
Poprawka została przegłosowana jednogłośnie.
Poprawka piąta jest poprawką połączonych komisji. Eliminuje podwójne zaprzeczenie nadające przepisowi nieprawidłowe znaczenie.
Proszę nacisnąć przycisk właściwy, przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymuje?
Dziękuję. Proszę podać wyniki.
Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 7)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka szósta jest poprawką połączonych komisji. Zmierza do tego, aby zasady zlecenia realizacji zadań publicznych, określone w ustawie, nie odnosiły się do zlecenia realizacji zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą finansowanymi ze środków Kancelarii Senatu.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 78 głosowało za, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 8)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka siódma jest poprawką jednej z komisji, jej przyjęcie wyklucza głosowanie nad poprawką ósmą i dziewiątą. Poprawka ta wyłącza z katalogu sfery zadań publicznych działalność charytatywną.
Proszę o naciśnięcie przycisku listy obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 81 obecnych senatorów 12 głosowało za, 68 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 9)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka ósma ma charakter porządkujący. Jest poprawką senator Sienkiewicz, popartą przez komisję. Od poprawki dziewiątej odróżnia ją miejsce, w którym w systematyce art. 4 ust. 1 zajmuje działalność charytatywną.
Proszę o naciśnięcie guzika obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 79 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 10)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka dziesiąta jest poprawką senatora Janowskiego. Określa, że działania w zakresie pomocy społecznej nie obejmują spraw związanych z wydawaniem decyzji administracyjnych.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 18 głosowało za, 56 - przeciw*, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 11)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka jedenasta jest poprawką senatora Gładkowskiego, popartą przez połączone komisje. Poprawka poszerza katalog zadań publicznych o działalność na rzecz mniejszości narodowych.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wyniki.
Na 81 obecnych senatorów 72 głosowało za, 2 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 12)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka dwunasta jest poprawką połączonych komisji. Poszerza ona sferę zadań publicznych o zadania w zakresie promocji zdrowia.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 82 obecnych senatorów 77 głosowało za, 1 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu, 1 senator nie głosował. (Głosowanie nr 13)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka trzynasta jest to poprawka senator Szyszkowskiej. Poprawka poszerza katalog zadań publicznych o przeciwdziałanie dyskryminacji mniejszości społecznych, w szczególności narodowych, etnicznych, wyznaniowych i seksualnych.
Proszę nacisnąć przycisk listy obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymuje?
Dziękuję.
Na 82 obecnych senatorów 43 głosowało za, 29 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu, 1 senator nie głosował. (Głosowanie nr 14)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka czternasta została wycofana,
Przechodzimy do poprawki piętnastej. Jest to poprawka połączonych komisji. Włącza ona do katalogu zadań publicznych ochronę dziedzictwa przyrodniczego.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 81 obecnych senatorów 79 głosowało za, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 15).
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka szesnasta jest poprawką senatora Pietrzaka. Rozszerza ona zakres zadań publicznych o upowszechnienie wiedzy i umiejętności na rzecz obronności państwa.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 81 obecnych senatorów 62 głosowało za, 13 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 16)
No, Senatorze, nieźle.
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka siedemnasta jest poprawką połączonych komisji. Rozszerza ona sferę zadań publicznych o zadania w zakresie pomocy ofiarom klęsk żywiołowych.
(Rozmowy na sali)
Można by tak trochę ciszej? I to między prawicą a lewicą jakieś podejrzane konszachty.
(Wesołość na sali)
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wynik głosowania.
Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 17)
Poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Przechodzimy do poprawki osiemnastej. Jest to poprawka połączonych komisji. Koryguje ona błędne odesłanie.
Proszę nacisnąć niebieski guzik.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 - przeciw, 1 nie był łaskaw głosować. (Głosowanie nr 18)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka dziewiętnasta jest poprawką pani senator Szyszkowskiej i ma na celu uznanie za działalność pożytku publicznego wyłącznie tej działalności, która jest niesprzeczna z ideą wieloświatopoglądowego społeczeństwa obywatelskiego.
Proszę nacisnąć guziczek niebieski.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Proszę podać wynik głosowania.
Na 81 obecnych senatorów 43 głosowało za, 28 - przeciw, 10 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 19)
Poprawka została przyjęta.
Pani senator Szyszkowska ma dzisiaj wyraźnie dobry dzień.
(Senator Teresa Liszcz: Ja mam pytanie.)
Nie ma pytań, są głosowania.
(Senator Teresa Liszcz: Ale w związku z głosowaniem.)
Są głosowania. Nie ma, nie ma pytań.
(Senator Teresa Liszcz: Kto będzie określał...)
Poprawka dwudziesta jest poprawką połączonych komisji i ma charakter precyzujący.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Proszę podać wynik głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 82 głosowało za. (Głosowanie nr 20)
Poprawka tym samym została przyjęta.
Nad poprawkami dwudziestą pierwszą i dwudziestą siódmą należy głosować łącznie. Są to poprawki połączonych komisji.
Poprawka dwudziesta pierwsza zmierza do tego, aby organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uchwalał roczny program współpracy nie tylko z organizacjami pozarządowymi, ale także z innymi podmiotami uprawnionymi do prowadzenia działalności pożytku publicznego. Ponadto, zgodnie z tą poprawką, przepis ten został przeniesiony z części szczegółowej ustawy do przepisów ogólnych. Poprawka dwudziesta siódma jest konsekwencją poprawki dwudziestej pierwszej.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za tą poprawką. (Głosowanie nr 21)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwudziesta druga jest poprawką połączonych komisji. Ma charakter językowy.
Proszę nacisnąć niebieski guzik.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 82 obecnych senatorów wszyscy, czyli 82, głosowało za tą poprawką. (Głosowanie nr 22)
(Głos z sali: Panie Marszałku, ja mam wszystkie siwe przyciski.)
Przechodzimy do poprawki dwudziestej trzeciej. Jest to poprawka połączonych komisji i ma charakter precyzujący.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 82 obecnych senatorów wszyscy, czyli 82, głosowało za. (Głosowanie nr 23)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwudziesta czwarta jest poprawką połączonych komisji. Ma charakter uściślający.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 - przeciw*. (Głosowanie nr 24)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwudziesta piąta jest poprawką jednej z komisji i zmierza do tego, aby wynagrodzenie osób fizycznych przy wykonywaniu statutowej działalności nieodpłatnej nie kwalifikowano do uznania za działalność odpłatną pożytku publicznego.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wynik głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 15 głosowało za, 60 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 25)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka dwudziesta szósta jest poprawką połączonych komisji. Umożliwia ona organowi administracji publicznej wybór trybu powierzania realizacji zadań publicznych.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wynik głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu.
(Głosowanie nr 26)
Poprawka została przyjęta.
Nad poprawką dwudziestą siódmą już głosowaliśmy.
Poprawka dwudziesta ósma jest poprawką połączonych komisji. Zmienia ona okres zawarcia umowy o powierzenie zadania publicznego w ten sposób, że pozwala na zawarcie tej umowy na czas realizacji zadania lub na czas określony, nie dłuższy jednak niż trzy lata.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wynik głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 27)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka dwudziesta dziewiąta jest poprawką połączonych komisji. Eliminuje ona dodatkowe określenie dotyczące przeprowadzonej kontroli, dokonywanej przez organ administracji publicznej zlecający zadanie publiczne.
Proszę nacisnąć przycisk koloru niebieskiego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymuje?
Dziękuję. Proszę podać wynik głosowania.
Na 82 senatorów wszyscy, czyli 82, głosowało za. (Głosowanie nr 28)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzydziesta jest poprawką połączonych komisji i koryguje błędne odesłanie.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymuje?
Dziękuję. Proszę podać wynik głosowania.
82 obecnych, wszyscy, czyli 82, głosowali za. (Głosowanie nr 29)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzydziesta pierwsza jest poprawką połączonych komisji i ma charakter językowy.
Proszę przycisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę podać wynik głosowania.
Obecnych jest 81 senatorów, 81, czyli wszyscy, głosowali za. (Głosowanie nr 30)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzydziesta druga jest poprawką połączonych komisji i zmierza do wyeliminowania z ustawy niedookreślonej normy prawnej.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 31).
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Przechodzimy do poprawki trzydziestej trzeciej.
Przyjęcie poprawki trzydziestej trzeciej wyklucza głosowanie nad poprawką trzydziestą czwartą. Jest to poprawka połączonych komisji. Ma ona na celu prawidłowe sformułowanie przepisu regulującego kwestię wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego poprzez uwzględnienie zróżnicowanej sytuacji prawnej kościelnych osób prawnych oraz stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego. W odróżnieniu od poprawki trzydziestej czwartej określa zasadę uzyskania i utraty statusu działalności pożytku publicznego przez stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów wszyscy, czyli 82, głosowali za. (Głosowanie nr 32)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka trzydziesta czwarta...
(Głos z sali: Poprawka trzydziesta piąta.)
...trzydziesta piąta - przepraszam - jest poprawką połączonych komisji. Koryguje ona błędne odesłanie.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 80 obecnych senatorów 78 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 33)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka trzydziesta szósta została poparta przez połączone komisje. Skraca ona z dwunastu do sześciu miesięcy okres wydatkowania przez organizację środków pochodzących ze zbiórek publicznych w sytuacji, gdy utraciła ona status organizacji pożytku publicznego.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 80 obecnych senatorów 75 głosowało za, 1 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 34)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Nad poprawkami trzydziestą siódmą i czterdziestą ósmą należy głosować łącznie. Są to poprawki poparte przez połączone komisje. Poprawka trzydziesta siódma zmierza do skrócenia kadencji Rady Działalności Pożytku Publicznego, jako zasadę przyjmując kadencję trzyletnią, a w myśl poprawki czterdziestej ósmej wyjątkiem byłaby pierwsza kadencja rady, która miałaby trwać dwa lata.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 35)
Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte.
Poprawka trzydziesta ósma jest poprawką połączonych komisji i zmierza do tego, aby w skład Rady Działalności Pożytku Publicznego wchodzili przedstawiciele jednostek podległych organom administracji rządowej lub przez nie nadzorowanych.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 79 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 36)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka trzydziesta dziewiąta jest poprawką połączonych komisji. Daje ona możliwość występowania z wnioskiem o odwołanie członka Rady Działalności Pożytku Publicznego wszystkim podmiotom reprezentowanym w radzie.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 37)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka czterdziesta jest poprawką komisji. Ma ona na celu nieprzyznanie członkom Rady Działalności Pożytku Publicznego uprawnienia do diet z tytułu podróży służbowych.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 24 głosowało za, 51 - przeciw,* 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 38)
Stwierdzam, że poprawka ta nie została przyjęta.
Nad poprawką czterdziestą pierwszą należy głosować łącznie z poprawkami drugą i trzynastą do ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie z druku nr 363Z. Są to poprawki pani senator Koszady i pana senatora Adamskiego. Poprawka czterdziesta pierwsza zmierza do tego, aby przepisy dotyczące wolontariuszy znalazły odpowiednie zastosowanie w przypadku społecznych współpracowników klubów oraz kół poselskich, senackich i parlamentarnych, a także społecznych współpracowników posłów i senatorów. Poprawki druga i trzynasta do przepisów wprowadzających, będące konsekwencją poprawki czterdziestej pierwszej, uzupełniają odesłania.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 81 obecnych senatorów 41 głosowało za, 28 - przeciw, 12 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 39)
Stwierdzam, że poprawki te zostały przyjęte.
Poprawka czterdziesta druga została poparta przez połączone komisje. Dodaje ona przepis, zgodnie z którym na prośbę wolontariusza korzystający może przedłożyć pisemną opinię o wykonaniu świadczeń przez wolontariusza.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 83 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 40)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Nad poprawką czterdziestą trzecią należy głosować łącznie z poprawką czterdziestą szóstą oraz poprawką trzecią do ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Są to poprawki pani senator Janowskiej, poparte przez komisje. Poprawka czterdziesta trzecia wprowadza dodatkowy przepis, który daje podstawę do pokrywania przez korzystającego kosztów szkoleń wolontariuszy w zakresie wykonywanych przez nich świadczeń, poprawka czterdziesta szósta jest jej konsekwencją, zaś poprawka trzecia do przepisów wprowadzających zmierza do tego, aby przychody wolontariuszy otrzymane od korzystających z tytułu kosztów szkoleń były zwolnione od podatku dochodowego.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę podać wyniki głosowania.
Na 83 obecnych senatorów 64 głosowało za, 9 - przeciw, 10 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 41)
Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte.
Przyjęcie poprawki czterdziestej czwartej wyklucza głosowanie nad poprawką czterdziestą piątą. Nad poprawką czterdziestą czwartą należy głosować łącznie z poprawką czternastą do ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Poprawka czterdziesta czwarta jest autorstwa pani senator Liszcz. Zmienia ona przepis dotyczący objęcia wolontariusza przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym w ten sposób, że wolontariuszowi, który wykonuje świadczenie przez okres dłuższy niż trzydzieści dni, będą przysługiwać świadczenia zdrowotne na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, jeżeli nie zrzeknie się on prawa do tych świadczeń w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Poprawka czternasta do przepisów wprowadzających zmierza do tego, aby korzystający zgłaszał do ubezpieczenia zdrowotnego tych wolontariuszy, którzy wykonują świadczenia przez okres dłuższy niż trzydzieści dni oraz nie są objęci ubezpieczeniem zdrowotnym z innego tytułu i nie zrzekli się prawa do świadczeń zdrowotnych.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 83 obecnych senatorów 17 głosowało za, 52 - przeciw*, 13 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 42)
Stwierdzam, że poprawki nie zostały przyjęte.
Głosowanie nad poprawką czterdziestą piątą. Mieliśmy nad nią głosować tylko w wypadku odrzucenia poprawki czterdziestej czwartej, co oznacza, że przechodzimy do głosowania. Poprawka czterdziesta piąta jest poprawką komisji i aktualizuje odesłanie.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 43)
Poprawka została przyjęta.
Przechodzimy do poprawki czterdziestej siódmej. Jest to poprawka połączonych komisji, która eliminuje wprowadzające w błąd sformułowanie.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 44)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Przechodzimy do poprawki czterdziestej dziewiątej, senatorów Pietrzaka, Zychowicza, Janowskiego, popartej przez połączone komisje, która zmierza do tego, aby Rada Ministrów przedstawiła sprawozdanie z funkcjonowania ustawy nie tylko Sejmowi, ale również Senatowi.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 45)
Poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto z państwa senatorów jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 70 głosowało za, 5 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 46)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Powracamy do rozpatrzenia punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę zatem sprawozdawcę Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, panią senator Zdzisławę Janowską, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Senator Zdzisława Janowska:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Chciałabym zarekomendować Wysokiemu Senatowi przyjęcie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Jest to ustawa bardziej skąpa niż poprzednia. I pragnę powiedzieć, że większość wniosków to wnioski, które mają swoje odbicie we wcześniejszej ustawie. One musiały znaleźć się tutaj jako uzupełnienie. Są zaledwie dwa wnioski o charakterze merytorycznym, które rozszerzają tę sferę działalności, między innymi tworzą szansę nabycia z bonifikatą nieruchomości przez instytucje czy organizacje pozarządowe, które prowadzą działalność naukową i edukacyjną. Wyraźnie uporządkowano także sprawę, o której mówiłam wcześniej - chodzi o organizacje, które grupują środki, żeby przeznaczać je dla innych - sprawę lokowania środków.
Chcę zgłosić nieśmiałą propozycją, aby poprawki, które są już poparte przez komisję, przegłosować łącznie.
(Senator Teresa Liszcz: Nie, ja się sprzeciwiam.)
(Głos z sali: Nie można.)
Nie można. Dobrze, w takim razie wycofuję swój wniosek. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostali senatorowie sprawozdawcy chcą jeszcze zabrać głos?
Senator Mieczysław Janowski?
(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję.)
Pani senator Sienkiewicz?
(Senator Krystyna Sienkiewicz: Dziękuję.)
Pani senator Koszada?
(Senator Aleksandra Koszada: Dziękuję.)
Pan senator Adamski?
(Senator Jerzy Adamski: Dziękuję.)
Pani senator Janowska?
(Senator Zdzisława Janowska: Dziękuję.)
Pani senator Liszcz?
(Senator Teresa Liszcz: Dziękuję.)
Informuję ponadto, że sprawozdawcami komisji byli pani senator Teresa Liszcz i pan senator Zbigniew Zychowicz.
Przypominam także, że pani senator Krystyna Sienkiewicz wycofała swój wniosek o zmianę brzmienia art. 10 pkt 3.
Zgodnie z art. 52 ust. 7 Regulaminu Senatu każdy senator może podtrzymać wycofany wniosek, przejmując uprawnienia dotychczasowego wnioskodawcy.
Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofany wniosek? Na szczęście nie widzę chętnych.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzone zostaną kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, wedle kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.
Poprawka pierwsza jest poprawką połączonych komisji i koryguje błędne odesłanie.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 79 obecnych senatorów 79 głosowało za. (Głosowanie nr 47)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Przypominam, że poprawka druga została przegłosowana łącznie z poprawką trzynastą oraz poprawką trzydziestą pierwszą, poprawkami do ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Poprawka trzecia została przegłosowana łącznie z poprawkami czterdziestą trzecią i czterdziestą szóstą, poprawkami do ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Przechodzimy zatem do poprawki czwartej. Jest to poprawka połączonych komisji, która w sposób skrótowy, przyjęty w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, odsyła do tekstu innej ustawy podatkowej.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 81 obecnych senatorów 79 głosowało za, 1 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 48)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka piąta jest poprawką połączonych komisji. Ma na celu ujednolicenie zmian wprowadzanych do przepisów regulujących opodatkowanie osób fizycznych.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
81 obecnych senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 49)
Poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Przechodzimy do poprawki szóstej. Jest to poprawka połączonych komisji, która koryguje błędne odesłanie.
Proszę nacisnąć klawisz obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 79 obecnych senatorów 79 głosowało za. (Głosowanie nr 50)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka siódma została wycofana.
Przechodzimy do poprawki ósmej. Jest to poprawka senatora Janowskiego, poparta przez komisje. W sposób właściwy odróżnia ona fazę lokowania dochodów przeznaczonych na cele statutowe od etapu faktycznego wydatkowania środków finansowych na te cele.
Proszę przycisnąć klawisz obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 81 obecnych senatorów, 80 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 51)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Przechodzimy do poprawki dziewiątej. Jest to poprawka połączonych komisji. Uzupełnia ona przepis o jednoznaczne określenie podstawy wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego odnoszące się do tych organizacji pożytku publicznego, które nie mają z innego tytułu obowiązku dokonania wpisu.
Proszę przycisnąć niebieski klawisz.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 81 obecnych senatorów 81 głosowało za. (Głosowanie nr 52)
Poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Poprawka dziesiąta, poparta przez połączone komisje, uzupełnia odesłanie.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę podać wyniki głosowania.
Na 80 obecnych senatorów 80 głosowało za. (Głosowanie nr 53)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka jedenasta jest poprawką połączonych komisji. Ma ona na celu umożliwienie udzielenia na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami bonifikaty od ceny nieruchomości sprzedawanej osobom prowadzącym działalność kulturalną lub naukową.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 82 obecnych senatorów 82 głosowało za. (Głosowanie nr 54)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwunasta jest poprawką połączonych komisji. Modyfikuje ona w ustawie o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia definicję korzystającego w ten sposób, aby była ona tożsama z pojęciem korzystającego, zdefiniowanym w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 81 obecnych senatorów 79 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 55)
Stwierdzam, że Senat przyjął tę poprawkę.
Poprawka trzynasta była już przegłosowana. Poprawka czternasta też była już przegłosowana.
Przechodzimy do poprawki piętnastej. Jest to poprawka połączonych komisji. Ma ona na celu spowodowanie wejścia w życie przepisu, na podstawie którego wolontariuszowi będzie przysługiwało świadczenie z tytułu wypadku, w tym samym terminie, w którym wejdą w życie pozostałe regulacje prawne dotyczące tego.
Proszę nacisnąć przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 56)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę przycisnąć klawisz obecności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
Na 81 obecnych senatorów 77 głosowało za,* 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 57)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.