Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Powracamy do rozpatrzenia punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przypominam, że Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek - druk senacki nr 364A.

Projekt ten poddam pod głosowanie.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

Na 79 obecnych senatorów 77 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 58)

Wobec tych wyników stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w spawie ustawy o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne.

Powracamy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Poprawionego Protokołu II w sprawie zakazów lub ograniczeń użycia min, min-pułapek i innych urządzeń zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r. (Protokół II zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r.) załączonego do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą byś uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, sporządzonej w Genewie dnia 10 października 1980 r.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przypominam, że Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjcie tej ustawy bez poprawek - druki senackie nr 365A i 365B.

Projekt ten poddam pod głosowanie.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały w sprawie ustawy o ratyfikacji Poprawionego Protokołu II w sprawie zakazów lub ograniczeń użycia min, min-pułapek i innych urządzeń zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r., załączonego do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, sporządzonej w Genewie dnia 10 października 1980 r.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 59)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Poprawionego Protokołu II w sprawie zakazów lub ograniczeń użycia min, min-pułapek i innych urządzeń zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r. (Protokół II zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r.) załączonego do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, sporządzonej w Genewie dnia 10 października 1980 r.

Powracamy do rozpatrzenia punktu siódmego porządku obrad: uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Kultury i Środków Przekazu, która ustosunkowała się do wniosków przedstawionych w toku debaty.

Przypominam, że debata nad tym punktem została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę zatem o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Kultury i Środków Przekazu, panią senator Krystynę Doktorowicz.

Senator Krystyna Doktorowicz:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Wysoka Izbo!

Pozwalam sobie złożyć sprawozdanie z posiedzenia Komisji Kultury i Środków Przekazu, którego celem było rozpatrzenie dwóch wniosków.

Pierwszy wniosek zmierzał do odrzucenia sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności, od kwietnia 2002 r. do marca 2003 r. Był to wniosek senatorów: Adama Bieli, Henryka Dzido, Sławomira Izdebskiego, Mieczysława Janowskiego, Olgi Krzyżanowskiej, Anny Kurskiej, Zbigniewa Religi, Janiny Sagatowskiej, Jana Szafrańca i Andrzeja Wielowieyskiego. Komisja, rozpatrując ten wniosek, wyraziła swoje stanowisko w głosowaniu: 2 senatorów było za przyjęciem tego wniosku, 8 było przeciwnych.

W związku z tym pan przewodniczący poddał pod głosowanie wniosek przeciwny, wniosek o przyjęcie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności. Wynik głosowania nad tym wnioskiem był następujący: 9 senatorów głosowało za, 2 - przeciw.

Przedstawiciele mniejszości komisji nie podtrzymali swojego wniosku.

W związku z tym komisja pozwala sobie rekomendować Wysokiemu Senatowi przyjęcie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, podjęcie uchwały o przyjęciu sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Czy senatorowie wnioskodawcy lub senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?

Pan senator Biela?

(Senator Adam Biela: Dziękuję.)

Pan senator Dzido?

(Senator Henryk Dzido: Dziękuję.)

Pan senator Izdebski?

(Senator Sławomir Izdebski: Tak.)

Proszę.

Senator Sławomir Izdebski:

Dziękuję, Panie Marszałku.

W związku z tym, że Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji nie podejmowała wystarczających działań, aby przestrzegać ustawy o radiofonii i telewizji, jeszcze raz apeluję o odrzucenie tego sprawozdania, motywując to również tym, że jest wiele kontrowersji wokół Krajowej Rady. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Senator Janowski?

(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję.)

Pani senator Krzyżanowska?

(Senator Olga Krzyżanowska: Dziękuję.)

Pani senator Anna Kurska?

(Senator Anna Kurska: Dziękuję.)

Pan senator Zbigniew Religa?

(Senator Zbigniew Religa: Dziękuję.)

Pani senator Janina Sagatowska?

(Senator Janina Sagatowska: Dziękuję.)

Pan senator Jan Szafraniec?

(Senator Jan Szafraniec: Dziękuję.)

Pan senator Andrzej Wielowieyski?

(Senator Andrzej Wielowieyski: Dziękuję.)

Ponadto sprawozdawcą Komisji Kultury i Środków Przekazu był senator Ryszard Sławiński.

Przystępujemy do głosowania w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty przedstawiono następujące wnioski: senator Adam Biela, senator Henryk Dzido, senator Sławomir Izdebski, senator Mieczysław Janowski, senator Olga Krzyżanowska, senator Anna Kurska, senator Zbigniew Religa, senator Janina Sagatowska, senator Jan Szafraniec, senator Andrzej Wielowieyski przedstawili wnioski o odrzucenie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji; Komisja Kultury i Środków Przekazu wnosiła o przyjęcie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Informuję, że w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem senatorów wnioskodawców o odrzucenie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, punkt oznaczony rzymską jedynką w druku nr 366Z, a następnie, w przypadku odrzucenia tego wniosku, nad wnioskiem Komisji Kultury i Środków Przekazu o przyjęcie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - punkt oznaczony rzymską dwójką w druku nr 366Z.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem wymienionych senatorów o odrzucenie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 17 głosowało za, 61 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 60)

Stwierdzam, że wniosek ten został odrzucony.

Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Kultury i Środków Przekazu, popartym przez komisję, o przyjęcie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - punkt oznaczony rzymską dwójką w druku nr 366Z.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciwko?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 63 głosowało za, 17 - przeciw, 4 wstrzymało się do głosu. (Głosowanie nr 61)

Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie przyjęcia sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności. (Oklaski)

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: powołanie członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Informuję, że w dniu 3 kwietnia 2003 r. upłynęła kadencja członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Jana Sęka, powołanego przez Senat uchwałą z dnia 3 kwietnia 1997 r. w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Przypominam, że Senat powołuje członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zgodnie z art. 214 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji.

Przypominam, że zgodnie z art. 97 ust. 1 i 3 Regulaminu Senatu zostali zgłoszeni następujący kandydaci na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji: Ryszard Sławiński, Ryszard Ulicki, Piotr Michał Ogiński oraz Edward Pałłasz.

Pragnę poinformować państwa senatorów, że rezygnację z kandydowania zgłosili pan Ryszard Ulicki oraz pan Ryszard Sławiński.

Ponadto pragnę poinformować, że wszyscy kandydaci złożyli oświadczenia wynikające z ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa, współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcję publiczne.

Wobec kandydatów zostało również zakończone postępowanie sprawdzające określone w art. 27 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych.

W dniu 6 marca 2003 r. marszałek Senatu, zgodnie z art. 94 ust. 3 Regulaminu Senatu, skierował do Komisji Kultury i Środków Przekazu wnioski dotyczące przedstawionych kandydatur w celu ich zaopiniowania.

Komisja na posiedzeniu w dniu 9 kwietnia 2003 r. przeprowadziła przesłuchania zgłoszonych kandydatów i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Sprawozdanie komisji w tej sprawie zawarte jest w druku nr 369.

Proszę sprawozdawcę Komisji Kultury i Środków Przekazu senatora Ryszarda Sławińskiego o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Ryszard Sławiński:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Mam zaszczyt dziś już po raz drugi przedstawiać sprawozdanie z posiedzenia Komisji Kultury i Środków Przekazu z dnia 9 kwietnia, podczas którego komisja rozpatrzyła zgłoszone kandydatury na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz wyraziła poprzez głosowanie opinię o kandydatach.

Przed rozmową członków komisji z kandydatami przewodniczący odczytał pismo z dnia 7 kwietnia, skierowane przez posła Ryszarda Ulickiego do marszałka Senatu. Poseł Ulicki kandydował do Krajowej Rady. Pozwolę sobie przytoczyć treść tego pisma.

"Serdecznie dziękuję za okazaną mi przychylność i poparcie. Informuję pana marszałka, że z przyczyn, które wyłożę osobiście przy najbliższej okazji, postanowiłem zrezygnować z kandydowania do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rekomendacji Senatu."

Odczytałem też pismo z dnia 27 marca, skierowane do marszałka Senatu przeze mnie, jako że przez kilka tygodni i ja byłem kandydatem do Krajowej Rady. Oto jego treść.

"Wobec wyjątkowo nieprzychylnej atmosfery towarzyszącej bieżącemu i przyszłemu działaniu i składowi Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji składam na ręce pana marszałka rezygnację z kandydowania do Krajowej Rady. Jestem przekonany, że moja działalność w okręgu wyborczym będzie bardziej pożyteczna, jeśli jak dotąd będzie skierowana na oczekiwania i zaufanie moich osiemdziesięciu sześciu tysięcy wyborców. Sądzę też, że jako przewodniczący Komisji Kultury i Środków Przekazu będę mógł jeszcze wiele zdziałać dla dobra polskiej kultury oraz poprawy funkcjonowania środków przekazu i najszerzej pojętych problemów zawodowych środowiska dziennikarskiego. Proszę mi pozwolić tą drogą złożyć serdeczne podziękowanie senatorom, którzy tak licznie obdarzyli mnie zaufaniem, składając podpisy pod skierowaniem mojej kandydatury do Krajowej Rady."

Pragnę jeszcze raz podkreślić, iż w całym okresie kandydowania do rady ani razu nie zakwestionowano moich kwalifikacji i kompetencji, co jest dla mnie szczególnie ważne.

W dalszej części posiedzenia członkowie komisji zadawali pytania obecnym na posiedzeniu kandydatom, zgłoszonym w sposób prawidłowy, zgodny z wymogami regulaminu, przez grupy senatorów z Bloku Senat 2001 i senatorów ludowych, panom Piotrowi Michałowi Ogińskiemu i Edwardowi Pałłaszowi.

Pan Piotr Michał Ogiński, rocznik 1957, jest z wykształcenia lekarzem weterynarii, ale ze względu na dalszą drogę życiową, czyli dalsze studia, pracę i działalność, stał się znawcą mediów elektronicznych.

Pan Edward Pałłasz, rocznik 1936, absolwent muzykologii na Uniwersytecie Warszawskim, studiował też na Politechnice Warszawskiej, jest czynnym kompozytorem, wicedyrektorem Warszawskiej Opery Kameralnej, ma też za sobą pracę na stanowisku dyrektora Programu II Polskiego Radia, jest laureatem licznych nagród za swoją twórczość.

Państwo senatorowie mają materiały dotyczące kandydatów i będą mogli poszerzyć swoją wiedzę podczas przesłuchania tych kandydatów przed Wysoką Izbą.

Komisja Kultury i Środków Przekazu w głosowaniu tajnym wyraziła swoją opinię o kandydatach w sposób następujący. Pan Piotr Michał Ogiński otrzymał 1 głos poparcia, 4 osoby były przeciw i 3 wstrzymały się od głosu. Pana Edwarda Pałłasza poparły 4 osoby, 2 były przeciw i 2 wstrzymały się od głosu. Cała Wysoka Izba w sprawie obu kandydatur wypowie się także w głosowaniu. Dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Zgodnie z art. 44 ust. 5 Regulaminu Senatu pragnę zapytać, czy ktoś z państwa senatorów chce zgłosić z miejsca trwające nie dużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy. Nie widzę chętnych. Dziękuję.

(Senator Ryszard Sławiński: Dziękuję.)

Przypominam, że zgodnie z art. 95 ust. 1 Regulaminu Senatu Senat przed podjęciem uchwały w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji może wezwać kandydatów do złożenia wyjaśnień i udzielenia odpowiedzi na pytania senatorów.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać jakieś pytania kandydatowi na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, panu Piotrowi Ogińskiemu?

Słucham, Pani Senator?

(Senator Teresa Liszcz: Pragnę zadać pytanie. Pan marszałek pyta, czy ktoś pragnie zadać pytanie, no więc odpowiadam, że pragnę zadać.)

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać jakieś pytania kandydatowi na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, panu Edwardowi Pałłaszowi?

(Senator Sekretarz Sławomir Izdebski: Ale jego nie ma.)

Ja mam pytanie, bo mam co do tego niejasność. (Rozmowy na sali)

A czy jest pan Ogiński? Bardzo proszę pana do nas na trybunę.

Mamy kłopoty z panem Pałłaszem, którego jeszcze nie ma. (Rozmowy na sali) Może to nie jego wina.

Proszę bardzo, pani senator Liszcz, ma pani okazję.

Senator Teresa Liszcz:

Skorzystam z niej. Dziękuję.

Ja chcę zapytać pana, na czym polega pana doświadczenie zawodowe w dziedzinie mediów. Pan sprawozdawca powiedział, że z wykształcenia jest pan lekarzem weterynarii, ale późniejsze studia i późniejsza praca zawodowa sprawiły, że stał się pan specjalistą od mediów. Chciałabym więc usłyszeć, jakie to są późniejsze studia i jakie to są doświadczenia zawodowe.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Proszę bardzo.

Kandydat na Członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji
Piotr Ogiński:

Już odpowiadam.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Otóż ja w roku 1990, po powrocie ze Stanów Zjednoczonych, gdzie byłem na stypendium naukowym, od razu zacząłem pracę w mediach. Rozpocząłem pracę od radia RMF, od roku 1990 do roku 1991 byłem dyrektorem jego oddziału warszawskiego. Później zostałem poproszony o organizację i uruchomienie programu TV Polonia dla Polaków mieszkających poza granicami Polski. Następnie zostałem powołany na stanowisko dyrektora Departamentu Programowego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji i byłem odpowiedzialny za przebieg pierwszego procesu koncesyjnego. W roku 1994 zostałem zatrudniony przez pierwszy program płatnych telewizji dla Europy Centralnej FilmNet, a po jego uruchomieniu i kupieniu go przez firmę Canal+ w Polsce zatrudniono mnie na stanowisku szefa dystrybucji i uruchomienia programu RTL 7 w Polsce. To wszystko są telewizje. W roku 1999 zostałem powołany na stanowisko wiceprezesa Polskiej Agencji Informacyjnej; odpowiadałem tam za obsługę medialną pielgrzymki papieskiej w Polsce. W roku 2000 zostałem powołany na stanowisko prezesa TelEnergo, firmy telekomunikacyjnej. To stanowisko piastowałem do końca roku 2001. Od września 2001 jestem ekspertem Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji w dziedzinie mediów elektronicznych i telekomunikacji, w zakresie telewizji i radiofonii cyfrowej oraz mediów nowych technologii.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Czy ktoś jeszcze ma pytania do kandydata? Nie. Dziękuję.

(Kandydat na Członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Piotr Ogiński: Dziękuję uprzejmie.)

Ponieważ nikt nie chciał też zadawać pytań drugiemu kandydatowi, panu Pałłaszowi, którego zresztą nie widzę, możemy przystąpić do głosowania w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Przypominam, że zgodnie z art. 53 ust. 6 i art. 92 ust. 3 Regulaminu Senatu Senat podejmuje uchwałę w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w głosowaniu tajnym, bezwzględną większością ważnie oddanych głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów.

Przypominam, że głosowanie tajne, zgodnie z art. 53 ust. 7 Regulaminu Senatu, przeprowadza się przy użyciu opieczętowanych kart do głosowania.

Przystępujemy do głosowania tajnego w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Do przeprowadzenia głosowania tajnego wyznaczam sekretarzy: senatora Zbigniewa Gołąbka, senatora Sławomira Izdebskiego i panią senator Stradomską.

Za chwilę wyznaczeni do przeprowadzenia głosowania tajnego senatorowie sekretarze rozdadzą państwu senatorom karty do głosowania tajnego.

Przypominam, że na karcie do głosowania należy postawić tylko jeden znak "x". Karta, na której postawiono więcej niż jeden znak "x" lub nie postawiono żadnego, zostanie uznana za głos nieważny. Po wypełnieniu kart do głosowania tajnego senatorowie w kolejności alfabetycznej będą wrzucać te karty do urny.

Następnie zostanie zarządzona przerwa w obradach, w trakcie której senatorowie sekretarze dokonają obliczenia głosów oraz sporządzą protokół głosowania tajnego.

Proszę teraz senatorów sekretarzy o rozdanie kart do głosowania tajnego, a państwa senatorów o wypełnienie tych kart.

Czy wszyscy państwo senatorowie otrzymali karty do głosowania tajnego?

Proszę senatora sekretarza Zbigniewa Gołąbka o przyjście na trybunę i odczytanie kolejno nazwisk senatorów, zaś państwa senatorów, po wyczytaniu ich nazwisk, proszę o wrzucenie do urny wypełnionych kart do głosowania.

Proszę.

Senator Sekretarz
Zbigniew Gołąbek:

Pan senator Jerzy Adamski

Pan senator Andrzej Anulewicz

Pan senator Franciszek Bachleda-Księdzularz

Pan senator Marek Balicki

Pan senator Janusz Bargieł

Pan senator Tadeusz Bartos

Pani senator Maria Berny

Pan senator Adam Biela

Pan senator Janusz Bielawski

Pan senator January Bień

Pan senator Franciszek Bobrowski

Pan senator Krzysztof Borkowski

Pan senator Władysław Bułka

Pani senator Czesława Christowa

Pan senator Andrzej Chronowski

Pan senator Jerzy Cieślak

Pan senator Zygmunt Cybulski

Pan senator Gerard Czaja

Pani senator Jolanta Danielak

Pani senator Krystyna Doktorowicz

Pan senator Kazimierz Drożdż

Pan senator Bernard Drzęźla

Pan senator Henryk Dzido

Pan senator Józef Dziemdziela

Pani senator Genowefa Ferenc

Pan senator Adam Gierek

Pan senator Witold Gładkowski

Pani senator Genowefa Grabowska

Pan senator Adam Graczyński

Pan senator Sławomir Izdebski

Pan senator Andrzej Jaeschke

Pan senator Adam Jamróz

Pani senator Zdzisława Janowska

Pan senator Mieczysław Janowski

Pan senator Zdzisław Jarmużek

Pan senator Ryszard Jarzembowski

Pani senator Dorota Kempka

Pani senator Apolonia Klepacz

Pan senator Janusz Konieczny

Pani senator Aleksandra Koszada

Pan senator Marian Kozłowski

Pan senator Zbigniew Kruszewski

Pani senator Olga Krzyżanowska

Pan senator Zbigniew Kulak

Pani senator Anna Kurska

Pani senator Irena Kurzępa

Pan marszałek Kazimierz Kutz

Pan senator Grzegorz Lato

Pan senator Marian Lewicki

Pan senator Grzegorz Lipowski

Pani senator Teresa Liszcz

Pan senator Bogusław Litwiniec

Pan senator Janusz Lorenz

Pan senator Włodzimierz Łęcki

Pan senator Władysław Mańkut

Pan senator Jerzy Markowski

Pan senator Grzegorz Matuszak

Pan senator Bogusław Mąsior

Pan senator Mieczysław Mietła

Pan senator Stanisław Nicieja

Pan senator Grzegorz Niski

Pan senator Marian Noga

Pan marszałek Longin Pastusiak

Pan senator Kazimierz Pawełek

Pan senator Wojciech Pawłowski

Pan senator Jerzy Pieniążek

Pan senator Krzysztof Piesiewicz

Pan senator Wiesław Pietrzak

Pan senator Zbyszko Piwoński

Pan senator Sergiusz Plewa

Pan senator Bogdan Podgórski

Pan senator Lesław Podkański

Pani senator Jolanta Popiołek

Pan senator Zbigniew Religa

Pan senator Zbigniew Romaszewski

Pan senator Tadeusz Rzemykowski

Pani senator Wiesława Sadowska

Pani senator Janina Sagatowska

Pani senator Ewa Serocka

Pani senator Krystyna Sienkiewicz

Pani senator Dorota Simonides

Pan senator Ryszard Sławiński

Pan senator Robert Smoktunowicz

Pan senator Jerzy Smorawiński

Pan senator Andrzej Spychalski

Pani senator Grażyna Staniszewska

Pan senator Henryk Stokłosa

Pani senator Alicja Stradomska

Pan senator Jerzy Suchański

Pan senator Jan Szafraniec

Pan senator Józef Sztorc

Pan senator Krzysztof Szydłowski

Pani senator Maria Szyszkowska

Pan senator Andrzej Wielowieyski

Pan senator Edmund Wittbrodt

Pan senator Tadeusz Wnuk

(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Senator Wielowieyski głosował? On się zagapił.)

Pan senator Andrzej Wielowieyski proszony o głosowanie.

Pan senator Zbigniew Zychowicz

Pan senator Marian Żenkiewicz

Senator Zbigniew Gołąbek

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Czy wszyscy państwo senatorowie oddali głosy?

(Głos z sali: Nie, jeszcze jeden senator.)

Senator Sekretarz
Zbigniew Gołąbek:

Wyczytywałem, Panie Senatorze. Pan Andrzej Chronowski, proszę uprzejmie.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Czy wszyscy senatorowie oddali swoje głosy?

Proszę teraz senatorów sekretarzy wyznaczonych do przeprowadzenia głosowania tajnego o obliczenie głosów i sporządzenie protokołu głosowania tajnego.

Zarządzam przerwę w obradach do godziny 16.30.

(Przerwa w obradach od godziny 16 minut 01 do godziny 16 minut 30)

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Wznawiam obrady.

Bardzo proszę o zajęcie miejsc, bo musimy stwierdzić, czy jest regulaminowe kworum.

Proszę nacisnąć przycisk obecności... Proszę o włączenie aparatury. Proszę przycisnąć... O tak, umówmy się, że naciskamy przycisk obecności i zielony przycisk za, dobrze?

(Rozmowy na sali)

Przycisk obecności, proszę bardzo. Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Nie mamy kworum w tej chwili, ale jest jeszcze dwóch senatorów. Proszę jeszcze tych dwóch senatorów...

(Głos z sali: Trzech.)

Senatorze Dzido, Senatorze Janowski, proszę nacisnąć przycisk obecności. Senatorze Dzido!

(Senator Henryk Dzido: Przycisnąłem.)

(Senator Mieczysław Janowski: Nie działa.)

No to się nie wyświetla. Wyświetla się, że pan nie nacisnął. Obecność!

(Senator Henryk Dzido: Nie, to jest przycisk za, ale ja nie głosuję za.)

(Głos z sali: O, jest, teraz jest.)

(Rozmowy na sali)

Mamy kworum.

Jest pięćdziesięciu senatorów. Dobrze, mamy kworum.

(Głos z sali: Jest kworum, przyszło.)

(Wesołość na sali)

(Głos z sali: Przyszło kworum, chodzące.)

Tak, dziękuję. Proszę wyłączyć aparaturę.

Powracamy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: powołanie członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Informuję, że wyznaczeni do przeprowadzenia głosowania tajnego senatorowie sekretarze skończyli obliczanie głosów i sporządzili protokół głosowania tajnego.

Ogłaszam wyniki głosowania tajnego w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Witam na sali pana Edwarda Pałłasza, kandydata.

Proszę bardzo, Panie Sekretarzu...

(Senator Sekretarz Zbigniew Gołąbek: Protokół głosowania tajnego z dnia 16 kwietnia 2003 roku...)

Przepraszam. Czy to ja to czytam według regulaminu? Ja debiutuję. (Wesołość na sali)

Protokół głosowania tajnego z dnia 16 kwietnia 2003 r. w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Wyznaczeni przez marszałka Senatu do przeprowadzenia głosowania tajnego sekretarze Senatu: senator Zbigniew Gołąbek, senator Sławomir Izdebski i pani senator Alicja Stradomska, stwierdzają, że w tajnym głosowaniu w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oddano 84 głosy, w tym głosów ważnych 84. Za kandydaturą Piotra Ogińskiego głosowało 5 senatorów, za kandydaturą Edwarda Pałłasza 13 senatorów, przeciwko wszystkim kandydatom głosowało 63 senatorów, wstrzymało się od głosu 3 senatorów. Wymagana bezwzględna większość wynosi 43. Wymaganej bezwzględnej liczby głosów nie uzyskał żaden z kandydatów. Warszawa, dnia 16 kwietnia 2003 roku. I podpisy sekretarzy.

Zgodnie z art. 95 ust. 2 Regulaminu Senatu, jeżeli w głosowaniu żaden z kandydatów nie uzyska wymaganej większości, przeprowadza się kolejne tury głosowania z wyłączeniem kandydata, który w danej turze uzyskał najmniejszą liczbę głosów.

Wobec tego zachodzi konieczność przeprowadzenia drugiej tury głosowania.

Przystępujemy do drugiej tury głosowania w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Stwierdzam, że głosowanie to odbędzie się z udziałem kandydata na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji pana Edwarda Pałłasza.

Przypominam, że podobnie jak w pierwszej turze Senat podejmuje uchwałę w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w głosowaniu tajnym bezwzględną większością ważnie oddanych głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów. Przypominam, że głosowanie tajne zgodnie z art. 53 ust. 7 Regulaminu Senatu przeprowadza się przy użyciu opieczętowanych kart do głosowania.

Przystępujemy do drugiej tury głosowania tajnego w sprawie powołania Edwarda Pałłasza na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Do przeprowadzenia głosowania tajnego wyznaczam sekretarzy: senatora Zbigniewa Gołąbka, senatora Sławomira Izdebskiego i panią senator Alicję Stradomską.

Za chwilę wyznaczeni do przeprowadzenia głosowania tajnego senatorowie sekretarze rozdadzą państwu senatorom karty do głosowania tajnego.

Na karcie zostało umieszczone nazwisko kandydata Edwarda Pałłasza, który uzyskał największą liczbę głosów w pierwszej turze.

Przypominam, że na karcie należy postawić tylko jeden znak "x". Karta, na której postawiono więcej niż jeden znak "x" lub nie postawiono żadnego, zostanie uznana za głos nieważny. Po wypełnieniu kart do głosowania tajnego senatorowie w kolejności alfabetycznej będą wrzucać te karty do urny.

Następnie zostanie zarządzona przerwa w obradach, w trakcie której senatorowie sporządzą protokół tajnego głosowania.

Proszę teraz senatorów sekretarzy o rozdanie kart do głosowania, a państwa senatorów o wypełnienie tych kart.

Czy wszyscy państwo senatorowie otrzymali karty do...

(Głos z sali: Zainteresowany chce głos zabrać.)

Tak?

(Głos z sali: Jesteśmy w trakcie głosowania, to nie możemy.)

Nie, nie możemy, jesteśmy w trakcie głosowania.

Czy wszyscy państwo otrzymali karty do tajnego głosowania?

Proszę sekretarza Zbigniewa Gołąbka o odczytywanie nazwisk senatorów, zaś państwa senatorów, po wyczytaniu ich nazwisk, proszę o wrzucanie do urny wypełnionych kart do głosowania.

Senator Sekretarz
Zbigniew Gołąbek:

Pan senator Jerzy Adamski

Pan senator Andrzej Anulewicz

Pan senator Franciszek Bachleda-Księdzularz

Pan senator Marek Balicki

(Głos z sali: Jeszcze raz.)

(Głos z sali: Nie, nie.)

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Chwileczkę, to zaczekamy. Ja jeszcze tylko coś... Przepraszam na chwilę.

Mam taką propozycję. Ponieważ obradujemy przy obecności na granicy kworum, nie będę po głosowaniu ogłaszał przerwy, tylko przystąpimy do punktu dziewiątego i rozpatrzymy zmiany w składzie komisjach senackich, dobrze?

Proszę odczytywać nazwiska.

Senator Sekretarz
Zbigniew Gołąbek:

Pan senator Janusz Bargieł

Pan senator Tadeusz Bartos

Pani senator Maria Berny

Pan senator Adam Biela

Pan senator Janusz Bielawski

Pan senator January Bień

Pan senator Franciszek Bobrowski

Pan senator Krzysztof Borkowski

Pan senator Władysław Bułka

Pani senator Czesława Christowa

Pan senator Andrzej Chronowski

Pan senator Jerzy Cieślak

Pan senator Zygmunt Cybulski

Pan senator Gerard Czaja

Pani marszałek Jolanta Danielak

Pani senator Krystyna Doktorowicz

Pan senator Kazimierz Drożdż

Pan senator Bernard Drzęźla

Pan senator Henryk Dzido

Pan senator Józef Dziemdziela

Pani senator Genowefa Ferenc

Pan senator Adam Gierek

Pan senator Witold Gładkowski

Pan senator Zbigniew Gołąbek

Pani senator Genowefa Grabowska

Pan senator Adam Graczyński

Pan senator Sławomir Izdebski

Pan senator Andrzej Jaeschke

Pan senator Adam Jamróz

Pani senator Zdzisława Janowska

Pan senator Mieczysław Janowski

Pan senator Zdzisław Jarmużek

Pan senator Ryszard Jarzembowski

Pani senator Dorota Kempka

Pani senator Apolonia Klepacz

Pan senator Janusz Konieczny

Pani senator Aleksandra Koszada

Pan senator Marian Kozłowski

Pan senator Zbigniew Kruszewski

Pani senator Olga Krzyżanowska

Pan senator Zbigniew Kulak

Pani senator Anna Kurska

Pani senator Irena Kurzępa

Pan marszałek Kazimierz Kutz

Pan senator Grzegorz Lato

Pan senator Marian Lewicki

Pan senator Grzegorz Lipowski

Pani senator Teresa Liszcz

Pan senator Bogusław Litwiniec

Pan senator Janusz Lorenz

Pan senator Włodzimierz Łęcki

Pan senator Władysław Mańkut

Pan senator Jerzy Markowski

Pan senator Grzegorz Matuszak

Pan senator Bogusław Mąsior

Pan senator Mieczysław Mietła

Pan senator Stanisław Nicieja

Pan senator Grzegorz Niski

Pan senator Marian Noga

Pan marszałek Longin Pastusiak

Pan senator Kazimierz Pawełek

Pan senator Wojciech Pawłowski

Pan senator Jerzy Pieniążek

Pan senator Krzysztof Piesiewicz

Pan senator Wiesław Pietrzak

Pan senator Zbyszko Piwoński

Pan senator Sergiusz Plewa

Pan senator Bogdan Podgórski

Pan senator Lesław Podkański

Pani senator Jolanta Popiołek

Pan senator Zbigniew Religa

Pan senator Zbigniew Romaszewski

Pan senator Tadeusz Rzemykowski

Pani senator Wiesława Sadowska

Pani senator Janina Sagatowska

Pani senator Ewa Serocka

Pani senator Krystyna Sienkiewicz

Pani senator Dorota Simonides

Pan senator Ryszard Sławiński

Pan senator Robert Smoktunowicz

Pan senator Jerzy Smorawiński

Pan senator Andrzej Spychalski

Pani senator Grażyna Staniszewska

Pan senator Henryk Stokłosa

Pani senator Alicja Stradomska

Pan senator Jerzy Suchański

Pan senator Jan Szafraniec

Pan senator Józef Sztorc

Pan senator Krzysztof Szydłowski

Pani senator Maria Szyszkowska

Pan senator Andrzej Wielowieyski

Pan senator Edmund Wittbrodt

Pan senator Tadeusz Wnuk

Pan senator Zbigniew Zychowicz

Pan senator Marian Żenkiewicz

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Czy wszyscy państwo senatorowie oddali głosy?

Proszę teraz senatorów sekretarzy wyznaczonych do przeprowadzenia głosowania tajnego o obliczenie głosów i sporządzenie protokołu głosowania tajnego.

Tuż przed ogłoszeniem wyników wyborów udzielę jeszcze głosu kandydatowi, panu Pałłaszowi.

A teraz, proszę państwa, zgodnie z zapowiedzią, w czasie tej przerwy przechodzimy do kolejnego punktu.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dziewiątego porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich.

Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w tej sprawie jest zawarty w druku nr 368.

Proszę sprawozdawcę Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich senatora Zygmunta Cybulskiego o zabranie głosu i przedstawienie wniosku komisji.

Senator Zygmunt Cybulski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Do komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich wpłynęły trzy wnioski: pana senatora Adama Jamroza z Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, pana senatora Adama Gierka z Komisji Ustawodawstwa i Praworządności i pani senator Krystyny Sienkiewicz z Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Po rozpatrzeniu wniosków komisja się do nich przychyliła.

Tak więc, po pierwsze, proponuje się odwołanie senatora Adama Jamroza z Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz wybranie senatora do Komisji Ustawodawstwa i Praworządności.

Po drugie, odwołuje się senatora Adama Gierka z Komisji Ustawodawstwa i Praworządności.

Po trzecie, proponuje się wybrać panią senator Krystynę Sienkiewicz do Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. Dziękuję, Panie Marszałku.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję panu senatorowi sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos w tej sprawie?

Przystępujemy zatem do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmian w składzie komisji senackich.

Przypominam, że projekt ten zawarty jest w druku nr 368.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za".

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników.

Na 57 obecnych senatorów 51 głosowało za, 1 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 62)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmian w składzie komisji senackich.

Teraz komunikaty.

Senator Sekretarz
Sławomir Izdebski:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Komunikat pierwszy. Posiedzenie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych w sprawie rozpatrzenia pakietu ustaw ubezpieczeniowych oraz ustawy o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim odbędzie się w dniu 24 kwietnia bieżącego roku o godzinie 12.00 w sali nr 182. Materiały na posiedzenie zostały złożone do skrytek senatorskich.

I komunikat drugi. Szanowni Państwo Senatorowie, Członkowie Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, uprzejmie zapraszam na kolejne posiedzenie Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, które odbędzie się w dniu 25 kwietnia 2003 r., czyli w piątek, o godzinie 10.00 w sali nr 182. Przewodniczący komisji - senator Marian Noga. Materiały na posiedzenie są już w skrytkach senatorskich. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Panowie sekretarze idą teraz do pracy, a ja odczytam listę senatorów, którzy złożyli oświadczenia na piśmie: senator Pawełek, senator Sztorc, senator Bargieł, senator Chronowski, senator Lorenz, senator Szafraniec, senator...

(Głos z sali: Sergiusz Plewa.)

Senator Plewa.

Bardzo pana proszę o wyraźniejsze pisanie. (Wesołość na sali) Samoobrona też powinna wyraźnie pisać.

Senator Drzęźla, senator Mańkut, senator Dziemdziela, senator Bartos i pani senator Anna Kurska*.

(Senator Grzegorz Matuszak: Ja też złożyłem.)

Też? Nie ma.

Panie Sekretarzu?

(Senator Sekretarz Sławomir Izdebski: Jak to nie ma?)

Może to jakieś świeże?

(Senator Sekretarz Sławomir Izdebski: Jest jeszcze Apolonia Klepacz, Stanisław Nicieja...)

(Głos z sali: Nie, oni już złożyli.)

(Senator Grzegorz Matuszak: Składałem u sekretarza.)

(Senator Sekretarz Sławomir Izdebski: Może podczas mojej nieobecności, przepraszam najmocniej.)

Bardzo proszę odpowiednio sekretarzować. To istotne, pan jest sekretarzem, nie ja.

Przepraszam, zaraz to się stanie, bo to się musi stać...

(Senator Sławomir Izdebski: Ale sekundkę, bo tu jeszcze doniosła pani...)

A więc będzie jeszcze pani Klepacz i senator Nicieja**.

Bufet niby mały, a widzicie, ile zamętu.

(Senator Anna Kurska: Pani Szyszkowska się zgłasza.)

Pani Szyszkowska?

(Senator Maria Szyszkowska: Panie Marszałku, zapisywałam się u pana sekretarza. Chciałam krótko przedstawić moje oświadczenie.)

Oświadczenie?

(Senator Sławomir Izdebski: To zostało zaznaczone.)

Pragnie pani tego?

(Senator Maria Szyszkowska: Bardzo, Panie Marszałku.)

(Wesołość na sali)

Bardzo proszę.

(Senator Grzegorz Matuszak: A moje oświadczenie?)

Zaraz.

Senator Maria Szyszkowska:

Panie Marszałku, bardzo tego pragnę, ponieważ muszę przedstawić pewne sprostowanie. Mianowicie oświadczenie, które złożyłam ostatnio, skierowane do ministra spraw zagranicznych, muszę wycofać. Oświadczenie analogicznej treści kieruję do prezesa Naczelnej Izby Kontroli. Chodzi o zbadanie działalności Wspólnoty Polskiej, jak również o sugestię, żeby wrócić do tego, co stanowiło obyczaj na początku, kiedy marszałek Senatu był zarazem prezesem Wspólnoty Polskiej. Wnoszę, żeby tę sprawę rozważyć. Całość oświadczenia składam do protokołu*.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Powiem pani senator, że na Prezydium Senatu ta sprawa stawała już kilka razy.

Uzupełnię jeszcze listę. Na piśmie złożył oświadczenie senator Matusiak... Przepraszam, Matuszak**. Wiecie, on tak skrobie, a ja jestem starszym człowiekiem, jakby co. (Wesołość na sali)

Przepraszam pana.

To co, posiedzimy sobie i zaczekamy?

No to ogłaszam teraz taką przerwę...

(Senator Jerzy Suchański: Panie Przewodniczący, jeszcze ja zgłosiłem się do wygłoszenia oświadczenia.)

Nie wiedziałem.

Bardzo proszę, Senatorze.

(Głos z sali: Może pomóc panu marszałkowi, skoro wszyscy wyszli?)

No właśnie, jak oni sekretarzują? Kolega z Samoobrony widocznie poszedł na wiec. (Wesołość na sali) Nie potrafią żyć bez tego. Wojnę zaczynają.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Jerzy Suchański:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Pierwsze oświadczenie, w imieniu trojga senatorów, pani Alicji Stradomskiej, pana Tadeusza Bartosa oraz swoim własnym, kieruję do ministra sprawiedliwości pana Grzegorza Kurczuka.

Prokurator Leszek Garbacz z Prokuratury Rejonowej w Busku Zdroju postanowił 2 kwietnia 2003 r. przedstawić siedem zarzutów panu Henrykowi Kwasowi, wójtowi gminy Pacanów w województwie świętokrzyskim, dotyczące poświadczenia nieprawdy, czym podejrzany spowodował osiągnięcie korzyści majątkowej przez gminę. Na podstawie postanowienia o przedstawieniu zarzutów prokurator wydał następnie: po pierwsze, postanowienie o zastosowaniu środka zapobiegawczego w postaci zawieszenia podejrzanego w czynnościach służbowych, po drugie, postanowienie o wydaniu wobec niego zakazu opuszczania kraju.

Uprzejmie proszę o wyjaśnienie, czy zgodnie z prawem prokurator ma możliwość zawieszenia w czynnościach służbowych wybranego w wyborach bezpośrednich wójta gminy. Czy zdaniem pana ministra środki zapobiegawcze podjęte przez prokuratora są adekwatne do zaistniałej sytuacji?

W załączeniu przedkładam: postanowienie o przedstawieniu zarzutów, postanowienie o zawieszeniu w czynnościach służbowych, postanowienie o zakazie opuszczania kraju i zażalenie na postanowienie prokuratora*.

Drugie oświadczenie kieruję do prezesa Najwyższej Izby Kontroli, pana Mirosława Sekuły.

30 stycznia 2002 r. skierowałem do pana prezesa oświadczenie dotyczące przeprowadzenia kontroli w ośrodku COBRABiD w Warszawie. Uprzejmie proszę o informację o wynikach i rezultatach podjętych prac. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję panu senatorowi.

Czy ktoś jeszcze chciałby wygłosić oświadczenie?

Bardzo proszę, Panie Senatorze. Pańskie liściki zawsze są ciekawe. (Wesołość na sali)

Senator Henryk Stokłosa:

Uspokoił mnie pan marszałek.

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Z niepokojem informuję Wysoką Izbę o pojawieniu się ostatnio opinii świadczących o rosnącej frustracji środowisk samorządowych w Wielkopolsce. Najogólniej rzecz ujmując, wynikają one z konfrontacji programów i obietnic wyborczych z szarą rzeczywistością samorządowych finansów.

Do mojego biura docierają listy, apele i stanowiska formułowane przez różne gremia samorządowców, pełne niepokoju o przyszłość tych środowisk. Pragnę podkreślić, że wystąpienia te nie mają charakteru politycznego. Podpisują je przedstawiciele tak lewicowych, jak i prawicowych klubów radnych.

W Wielkopolsce szczególnie aktywne ostatnio w organizowaniu samorządowych protestów jest Stowarzyszenie Gmin i Powiatów Wielkopolski, cieszące się autorytetem wśród wielkopolskich samorządowców. Od organizacji tej otrzymałem ostatnio apele dotyczące dwóch podstawowych dla samorządów kwestii: w sprawie gminnych i powiatowych funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz w sprawie finansowania zadań przekazanych samorządom w dziedzinie oświaty.

W pierwszej z tych spraw wielkopolscy samorządowcy z niepokojem przyjmują informacje o planach likwidacji gminnych i powiatowych funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej przy jednoczesnym braku nowej, całościowej propozycji finansowania zadań z zakresu ochrony środowiska. Uważają oni, że pomysł przekazania tych środków do województwa spowoduje, po pierwsze, ograniczenie środków finansowych na cele proekologiczne, a po drugie, uniemożliwi realizację wielu drobnych, ale bardzo potrzebnych zadań proekologicznych w gminach.

W tym kontekście za zasadne uważam postawienie ministrowi odpowiedzialnemu za ochronę środowiska następującego pytania: czy, a jeśli tak, to kiedy przedstawiona zostanie przez pana ministra koncepcja kompleksowego finansowania ochrony środowiska, uwzględniająca potrzeby i możliwości kraju wynikające z akcesji do Unii Europejskiej oraz interesy proekologiczne gmin i powiatów?

W zakresie finansowania oświaty irytuje wielkopolskich samorządowców powtarzająca się metoda postępowania Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, które w ostatnich latach mnoży zadania, nie zapewniając środków finansowych na ich realizację. Chodzi tu głównie o projekt rozszerzenia edukacji szkolnej na dzieci w wieku sześciu lat. Samorządowcy wielkopolscy uważają, że włączenie sześciolatków do systemu szkolnego może nastąpić dopiero po zapewnieniu takich samych zasad finansowania ich kształcenia, jak w przypadku pozostałych uczniów szkół podstawowych.

W tym kontekście zwracam się do pani minister Krystyny Łybackiej z następującym pytaniem: czy, a jeśli tak, to w jakim zakresie ministerstwo przeprowadzi z samorządami konsultację dotyczącą zmian w ustawie o systemie oświaty, związaną z organizacyjnymi i finansowymi skutkami rozszerzenia edukacji szkolnej na dzieci w wieku sześciu lat? Dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Powracamy do rozpatrzenia punktu...

(Senator Sławomir Izdebski: Chciałbym przedstawić sprostowanie.)

Sprostowanie? W jakiej sprawie?

(Senator Sławomir Izdebski: Odnośnie do pańskiej wypowiedzi. Mogę?)

Ja nic nie mówiłem.

(Senator Sławomir Izdebski: Jak to? Mówił pan.)

(Wesołość na sali)

Nie, proszę pana.

Powracamy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: powołanie członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Zgodnie z zapowiedzią, proszę pana Edwarda Pałłasza na trybunę w celu wygłoszenie paru słów, bo mu się to należy.

Kandydat na Członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji
Edward Pałłasz:

Panie Marszałku! Szanowni Państwo Senatorowie!

Chciałbym państwa przeprosić, że nie było mi dane popisać się przed państwem i zeznawać. Po prostu nie miałem świadomości, że powinienem być tu obecny. Może dzięki temu obrady były krótsze, co jakoś rekompensuje moją nieobecność.

Myślę, że problem mediów w Polsce rzeczywiście urósł do problemu pierwszorzędnego. Troska o to, jak media będą funkcjonowały - i publiczne, i komercyjne, i obrazkowe, i dźwiękowe - powinna i musi być, moim zdaniem, troską wszystkich ciał, które nadają impuls drodze, która kończy się na obsadach zarządów, dyrektorów programów, w zakresie możliwości oddziaływania na słuchaczy i widzów, a przede wszystkim, w kształtowaniu tego, co jest polską tożsamością, polskim dziedzictwem kulturowym, tym wszystkim, czym możemy jako jedynym chyba walorem wykazać w Europie swoją dodatnią odrębność. Dziękuję państwu.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję. Dziękuję panu Pałłaszowi.

(Senator Zbigniew Gołąbek: Jeszcze pytanie, Panie Marszałku.)

(Głos z sali: Teraz już nie ma pytań)

Nie, nie, już nie ma pytań.

(Głos z sali: To już można tylko prywatnie).

Mogłoby być, gdyby to było wcześniej, teraz już nie ma pytań.

Informuję, że wyznaczeni do przeprowadzenia głosowania tajnego senatorowie sekretarze skończyli obliczanie głosów i sporządzili protokół głosowania tajnego.

Ogłaszam wyniki głosowania tajnego w sprawie powołania Edwarda Pałłasza na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Protokół głosowania tajnego, druga tura, z dnia 16 kwietnia 2003 r. w sprawie powołania Edwarda Pałłasza na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Wyznaczeni przez marszałka Senatu do przeprowadzenia głosowania tajnego sekretarze Senatu: senator Zbigniew Gołąbek, senator Sławomir Izdebski i pani senator Alicja Stradomska, stwierdzają, że w głosowaniu tajnym w sprawie powołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oddano 62 głosy, w tym głosów ważnych 62. Za głosowało 11 senatorów, przeciwko głosowało 44, wstrzymało się 7. Wymagana większość wynosi 32. Edward Pałłasz nie uzyskał wymaganej bezwzględnej liczby głosów. Warszawa, dnia 16 kwietnia 2003 r. I podpisy sekretarzy.

Wobec nieuzyskania przez Edwarda Pałłasza wymaganej bezwzględnej większości głosów stwierdzam, że Senat nie powołał członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Zgodnie z art. 59 ust. 3 Regulaminu Senatu, jeżeli w głosowaniu nie powołano członka KRRiT, senatorom przysługuje prawo ponownego zgłaszania kandydatur w terminie siedmiu dni od daty głosowania.

Przypominam, że zgodnie z art. 93 ust. 1 Senatu wniosek w sprawie powołania członka KRRiTV może zgłosić grupa co najmniej siedmiu senatorów. Wnioski należy składać do marszałka Senatu od dnia 17 kwietnia 2003 r. do dnia 23 kwietnia 2003 r., do godziny 24.00.

Informuję, że porządek obrad trzydziestego ósmego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Informuję, że protokół trzydziestego ósmego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji, zgodnie z art. 39 ust. 3 Regulaminu Senatu zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

Do widzenia.

(Głosy z sali: Wesołych świąt, Panie Marszałku!)

Tak. Wesołego jajka.

(Koniec posiedzenia o godzinie 17 minut 04)

 

Oświadczenie złożone
przez senator Marię Szyszkowską

Oświadczenie skierowane do prezesa Najwyższej Izby Kontroli Mirosława Sekuły

Zwracam się do Pana Prezesa z uprzejmą prośbą o ponowne zbadanie działalności Stowarzyszenia "Wspólnota Polska", zarządzanego przez profesora Andrzeja Stelmachowskiego.

Stowarzyszenie to ma swoisty monopol na kontakty z Polonią i Polakami za granicą, co jest ze szkodą dla innych fundacji i stowarzyszeń. W wielu środowiskach polonijnych wytworzyło się fałszywe przeświadczenie, że Stowarzyszeniu "Wspólnota Polska" emigracja zawdzięcza pieniądze na swoją działalność.

Jestem informowana o licznych nieprawidłowościach finansowych i błędnych decyzjach personalnych podejmowanych przez kierownictwo Wspólnoty Polskiej. Przykładem niewłaściwych decyzji finansowych jest budowa Domu Polskiego w Wilnie. Również zwolnienie z pracy Grzegorza Russaka, wieloletniego dyrektora Domu Polonii w Pułtusku, budzi głęboki niepokój.

Pragnę też zwrócić uwagę na to, że Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" nadaje swojej działalności charakter odległy od pluralizmu światopoglądowego. Ponadto dotowane przez to stowarzyszenie pisma dla Polonii i Polaków za granicą mają niski poziom.

Prezesem Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" został Andrzej Stelmachowski, jako ówczesny marszałek Senatu. Być może należy rozważyć powrót do unii personalnej polegającej na łączeniu funkcji marszałka Senatu i prezesa Stowarzyszenia "Wspólnota Polska".

Maria Szyszkowska

Oświadczenie złożone
przez senatora Janusza Bargieła

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Leszka Sikorskiego

W związku z wieloma zapytaniami wpływającymi do mojego biura senatorskiego, dotyczącymi systemu finansowania usług medycznych przez oddziały wojewódzkie Narodowego Funduszu Zdrowia, zwracam się do pana ministra z zapytaniem, jak przedstawia się kwestia finansowania przez Narodowy Fundusz Zdrowia usług zakładów opieki zdrowotnej na terenie powiatu olkuskiego.

Powiat olkuski, powiat leżący przy granicy województw małopolskiego i śląskiego, liczy sto osiemnaście tysięcy mieszkańców, ubezpieczonych dotychczas w Małopolskiej Regionalnej Kasie Chorych i Śląskiej Regionalnej Kasie Chorych - czternaście tysięcy osób. Od stycznia 2003 r. pacjenci ubezpieczeni w Śląskiej Regionalnej Kasie Chorych mają utrudniony dostęp do świadczeń z zakresu opieki stacjonarnej, lecznictwa specjalistycznego i stomatologii z powodu podjętej przez Zarząd ŚRKCh decyzji o niezawieraniu umów z zakładami opieki zdrowotnej znajdującymi się poza województwem śląskim. Ubezpieczeni w tej kasie do 1 kwietnia 2003 r. mogli korzystać na dotychczasowych zasadach tylko z usług świadczonych w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, a zakłady, które podjęły się leczenia w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, rozliczały się ze Śląską Regionalną Kasą Chorych za pośrednictwem macierzystego świadczeniodawcy, czyli Małopolskiej Regionalnej Kasy Chorych. Z kolei w przypadkach leczenia stacjonarnego i stomatologicznego w zakładach opieki zdrowotnej powiatu olkuskiego pacjent zobowiązany był do uzyskania promesy na leczenie ze Śląskiej Regionalnej Kasy Chorych.

Sytuacja zakładów opieki zdrowotnej w powiecie olkuskim, a zwłaszcza Zespołu Opieki Zdrowotnej w Olkuszu, który jest jedynym świadczeniodawcą usług z zakresu opieki stacjonarnej i specjalistycznej, jest tym bardziej dramatyczna, iż obecnie nie posiadają one kontraktu ze Śląską Regionalną Kasą Chorych na 2003 r., zaś kontrakt z Małopolską Regionalną Kasą Chorych został drastycznie zmniejszony w porównaniu z 2003 r.

Wobec tego zwracam się z zapytaniem, kto w obecnej sytuacji pokryje koszty świadczeń medycznych dla osób ubezpieczonych dotychczas w ŚRKCh, które będą korzystały z usług w zakładach opieki zdrowotnej na terenie powiatu olkuskiego. Czy zakłady opieki zdrowotnej, które już znajdują się w bardzo trudnej sytuacji finansowej, otrzymają środki finansowe za wszystkie usługi medyczne świadczone na rzecz pacjentów ubezpieczonych w Narodowym Funduszu Zdrowia? Czy składki osób ubezpieczonych w ŚRKCh, a zamieszkałych na terenie powiatu olkuskiego, znajdą się w planie finansowym Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Krakowie? Dotychczas składki na ubezpieczenie zdrowotne tych osób zasilały bowiem budżet ŚRKCh, przy czym MRKCh nie była beneficjentem tych składek.

Z wyrazami szacunku
Janusz Bargieł
senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatora Janusza Bargieła

Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Marka Pola

W związku z licznymi interwencjami mieszkańców powiatu olkuskiego oraz Związku Zawodowego Kolejarzy Śląskich, dotyczącymi znacznego ograniczenia kursowania pociągów pasażerskich, zwracam się z prośbą o wyjaśnienie zaistniałej sytuacji.

Zgodnie z decyzją prezesa Zarządu Spółki "PKP Przewozy Regionalne" ma ulec likwidacji ponad tysiąc połączeń lokalnych. Likwidacja połączeń kolejowych spowoduje istotne utrudnienia w komunikacji między społecznościami lokalnymi, ograniczając ich rozwój gospodarczy i kulturowy.

Najbardziej niepokojący jest fakt likwidacji wszystkich połączeń kolejowych na trzynastokilometrowej linii wiodącej z Jaworzna do Bukowna i Olkusza. Z informacji, jakie otrzymałem od Związku Zawodowego Kolejarzy Śląskich, wynika, że jest to linia, z której korzysta wiele osób, między innymi duża grupa pracowników Kopalni Piasku "Szczakowa" oraz uczniów dojeżdżających do szkół. Związek zawodowy stoi na stanowisku, że działania mające na celu likwidację wspomnianej linii kolejowej spowodują paraliż komunikacyjny, ponieważ tej trasy nie obsługuje żaden inny przewoźnik. Sytuacja ta przyniesie również negatywny skutek ekonomiczny i społeczny oraz spowoduje pogorszenie sytuacji zatrudnieniowej w zakładzie przewozów pasażerskich.

Proszę o wyjaśnienie zaistniałej sytuacji i wskazanie możliwych rozwiązań w powyższej sprawie.

Janusz Bargieł
Senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatora Janusza Bargieła

Oświadczenie skierowane do ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera

W związku z licznymi interwencjami pracowników Zakładów Górniczo-Hutniczych "Bolesław" w Bukownie w sprawie zaliczenia służby wojskowej, którzy to pracownicy przed podjęciem służby pracowali w tych zakładach do uzyskania uprawnień do emerytury górniczej, zwracam się z prośbą o wskazanie możliwych rozwiązań w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 120 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, pracownikowi, który w ciągu trzydziestu dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej podjął pracę u pracodawcy, u którego był zatrudniony w dniu powołania do tej służby, czas odbywania służby wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 36 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, za pracę górniczą uważa się zatrudnienie: pod ziemią w kopalniach węgla, rud, kruszców, surowców ogniotrwałych, glin szlachetnych, koalinów, magnezytów, gipsu, anhydrytu, soli kamiennej i potasowej, fosforytów oraz barytu.

Art. 38 wymienionej ustawy mówi, że za okresy zaliczane do pracy górniczej uważa się okresy wymienione w art. 6 ust. 1 pkty 4-8, ust. 2 pkty 2, 3, 5-8.

Art. 6 ust. 1 mówi, że okresami składkowymi są następujące okresy - i w pkcie 4 - okres czynnej służby wojskowej w Wojsku Polskim lub okresy jej równorzędne albo okresy zastępcze form tej służby.

Zwracam się do Pana Ministra z prośbą o udzielenie mi odpowiednich informacji w przedmiotowej sprawie.

Z wyrazami szacunku
Janusz Bargieł
Senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatora Andrzeja Chronowskiego

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Leszka Sikorskiego

Szanowny Panie Ministrze!

Zwracam się z uprzejmą prośbą o wyjaśnienie, dlaczego Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Obwód Lecznictwa Kolejowego w Nowym Sączu został pozbawiony środków na realizację zadań z zakresu medycyny szkolnej wykonywanych w oparciu o umowę zawartą z Branżową Kasą Chorych dla Służb Mundurowych, obowiązującą do końca 2003 r.

Jak wynika z przekazanych mi informacji, to nie zmiana systemu i wprowadzenie Narodowego Funduszu Zdrowia, lecz dwustronne porozumienie zawarte na początku bieżącego roku pomiędzy Branżową Kasą Chorych dla Służb Mundurowych a Małopolską Regionalna Kasą Chorych pozbawiło środków finansowych SP Zakład Opieki Zdrowotnej Obwód Lecznictwa Kolejowego w Nowym Sączu, środków na realizację wymienionych zadań.

Czyżby zasada mówiąca, że umowy zobowiązują, nie miała zastosowania do umów zawieranych w systemie opieki zdrowotnej?

Proszę również o wyjaśnienie, kto świadczy wymienione usługi i w jakim trybie zostały zlecone, jak również dlaczego wśród świadczeniodawców nie ma Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Obwód Lecznictwa Kolejowego w Nowym Sączu.

Z poważaniem
Andrzej Chronowski

Oświadczenie złożone
przez senatora Janusza Lorenza

Oświadczenie skierowane do przewodniczącej Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Danuty Waniek

Szanowna Pani Przewodnicząca!

W nawiązaniu do danych zawartych w "Sprawozdaniu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności" oraz "Informacji o podstawowych problemach radiofonii i telewizji", pragnę zwrócić uwagę Pani Przewodniczącej na kilka problemów dotyczących zasięgu - a raczej braku zasięgu - programu TVP 3 Regionalny.

Podana w materiałach analiza zasięgu sieci tej stacji telewizyjnej wskazuje, iż obejmuje ona niewiele ponad 50% powierzchni kraju. Zupełnie inaczej ma się rzecz w przypadku województwa warmińsko-mazurskiego. Z moich informacji wynika, iż zasiąg stacji w moim regionie jest nieporównywalnie mniejszy. W chwili obecnej możliwość odbioru ma tylko powiat olsztyński (i to nie cały) oraz - dzięki współpracy ośrodka w Olsztynie z operatorami telewizji kablowych - kilka większych miast w regionie, tj. Ostróda, Iława, Nidzica, Mrągowo, Kętrzyn, Giżycko, Dobre Miasto i Lidzbark Warmiński.

Biorąc pod uwagę rolę TVP 3 w zadaniach i misji telewizji publicznej, a więc silne powiązanie z życiem społeczności lokalnych, z historią i kulturą regionów, ideami ustroju samorządowego, a także problemami mniejszości narodowych, etnicznych i religijnych, należy maksymalnie zwiększyć jej zasięg odbioru i dostępność.

Zgodnie z założeniami szczególnym zadaniem oddziałów terenowych jest tworzenie forum dla debaty publicznej o najważniejszych problemach regionu, funkcjonowaniu władz samorządowych i rządowych. Naczelnym celem wielu audycji, które umożliwiają również kontakt między parlamentarzystami i radnymi a wyborcami jest promowanie demokracji lokalnej i uczestnictwa obywatela w zarządzaniu swoim miastem i gminą. Trudno jednak mówić o realizacji powyższych zadań w kontekście szczątkowego zasięgu i braku dostępu mieszkańców regionu do odbioru programu.

Stąd też zwracam się z prośbą o przyspieszenie podjęcia decyzji KRRiT w sprawie uruchomienia nadajnika przeniesionego z Lidzbarka Warmińskiego do Miłek (była zapasowa częstotliwość TVP 2) - wniosek w tej sprawie przygotował zarząd TVP. Proszę także o możliwie pilne podjęcie decyzji dotyczącej zwiększenia wysokości anten programu TVP 3 w Olsztynie z obecnych 100 do 300 m. Ta decyzja wpłynie na zasięg nadawania i zwiększy procent ludności mającej dostęp do odbioru programu.

Łączę wyrazy szacunku
Janusz Lorenz

Oświadczenie złożone
przez senatora Jana Szafrańca

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Leszka Sikorskiego

2 kwietnia 2004 r. wpłynęło do mojego biura pismo od pełniącej obowiązki dyrektora SP ZOZ w Olecku, pani Katarzyny Mróz, z prośbą o poparcie starań mających na celu ujęcie placówki, którą kieruje, w sieci szpitali publicznych oraz pomoc w uzyskaniu środków na dokończenie budowy szpitala powiatowego.

W ramach programu pilotażowego szpital został z dniem 1 lipca 1996 r. przekształcony w placówkę samodzielną, finansującą swoją działalność z uzyskiwanych przychodów. Do końca 1998 r. głównym źródłem finansowania była dotacja z urzędu wojewódzkiego, a od 1999 r., zgodnie z wdrożoną reformą, szpital utrzymuje się głównie z kontraktów podpisanych z Warmińsko-Mazurską Regionalną Kasą Chorych.

Organem założycielskim dla SP ZOZ jest powiat olecki, wcześniej był nim powiat olecko-gołdapski, który po powstaniu, na mocy przepisów prawa, przejął w dniu 1 kwietnia 2000 r. wojewódzką inwestycję dotyczącą budowy szpitala rejonowego w Olecku o wartości kosztorysowej wynoszącej około 51 milionów zł. W opinii rzeczoznawców stan ówczesnych prac budowlanych, bez wyposażenia i prac instalacyjno-montażowych, zaawansowany był w 85%.

Realizacja tego projektu napotykała jednak duże trudności, głównie natury finansowej: inwestycja nie została ujęta w budżecie centralnym, zaś poprzedni inwestor, wojewoda suwalski, nie zaplanował na 1999 r. przydziału żadnych funduszy. Wprawdzie regionalny komitet sterujący podczas opracowywania w 2000 r. programu restrukturyzacji w ochronie zdrowia dla województwa warmińsko-mazurskiego przydzielił dotację w wysokości 3 milionów zł - do uruchomienia w roku 2001 - na kontynuację budowy szpitala w Olecku, ale z różnych przyczyn została ona okrojona do kwoty 385 tysięcy zł.

Powiat olecki próbował ratować szpital, znajdujący się w trudnej sytuacji, przez zaciągnięcie kredytu długoterminowego w kwocie 2 milionów zł przeznaczonego na kontynuację prac budowlanych. Kredyt ten, jak również dotacje w różnej formie, głównie z programu restrukturyzacji, pozwoliły na uruchomienie w ciągu niespełna roku czterech oddziałów w nowym szpitalu. W szpitalu działa również pogotowie, uruchomiono zaplecze diagnostyczne. W chwili obecnej szpital dysponuje stu czternastoma łóżkami na sto pięćdziesiąt jeden docelowych.

Łączne wydatki przeznaczone na ochronę zdrowia poniesione przez powiat olecki to 7 milionów 295 tysięcy 107 zł, w tym na budowę szpitala 5 milionów 285 tysięcy 461 zł. Możliwości finansowania inwestycji powiatu oleckiego ze środków własnych skończyły się, ponieważ rozpoczął się okres spłaty kredytów. Tymczasem zarząd województwa przy tworzeniu kontraktu dla województwa w 2001 r. stwierdził, że wniosek szpitala nie może uzyskać akceptacji, ponieważ inwestycja jest już rozpoczęta.

SP ZOZ w Olecku postawił sobie za cel dokończenie w 2003 r. prac budowlanych na czwartym piętrze, przeznaczonym na blok operacyjny, oraz na piątym piętrze, niskim parterze i w piwnicach, przeznaczonych na urządzenia wentylacyjno-klimatyzacyjne i sterylizatornię. Na prace wykończeniowo-budowlane na czwartym i piątym piętrach oraz niskim parterze i w piwnicach powiat potrzebuje 7 milionów 200 tysięcy zł, zaś do zakończenia całości inwestycji brakuje 20 milionów zł. Od kwietnia 2003 r. SP ZOZ w Olecku planuje poszerzyć działalność o ortopedię, stację dializ, a także w miarę możliwości podjąć próbę utworzenia szpitalnego oddziału ratunkowego.

Obecnie szpital jest w fazie rozwoju, spełnia ściśle standardy przewidziane dla tego typu działalności. Dodatkowym argumentem jest fakt, że najbliższe szpitale, w Augustowie i w Giżycku, są oddalone od Olecka o 60 km, zaś szpital w Gołdapi mieści się w starym, zniszczonym i nieodpowiadającym normom budynku.

24 lutego 2003 r. szpital wizytowali: pan profesor doktor Andrzej Kosiniak-Kamysz, wiceminister zdrowia, zastępca dyrektora do spraw medycznych Warmińsko-Mazurskiej Regionalnej Kasy Chorych, pan Andrzej Zakrzewski, oraz wicemarszałek województwa, pan Adam Filipowicz. Wszyscy wydali bardzo pozytywną opinię, zaś pan minister obiecał dołożyć wszelkich starań, aby szpital znalazł się w sieci krajowej.

Niezmiernie ważnym argumentem jest to, iż placówka ta jest obecnie czwartym pracodawcą w powiecie pod względem liczby zatrudnionych osób, mimo wdrażanej w ostatnich latach restrukturyzacji zatrudnienia. Jest to jedyna placówka w powiecie świadcząca wszystkim mieszkańcom usługi w zakresie lecznictwa szpitalnego oraz pomocy doraźnej. Nieznalezienie się na liście krajowej będzie równoznaczne z likwidacją zakładu i wielka inicjatywa społeczna oraz wysiłki lokalnych władz zostaną zaprzepaszczone, a nasz kraj straci nowoczesny obiekt świadczący wysokiej jakości usługi medyczne.

Z wyrazami szacunku
Jan Szafraniec
senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatora Sergiusza Plewę

Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Adama Tańskiego

Rynek rolny, w tym też rynek ogrodniczy, w województwie podlaskim, podobnie jak w całym kraju, jest słabo zorganizowany. Cechuje go brak stabilności w zakresie popytu i podaży oraz niewystarczające powiązania pomiędzy producentami a odbiorcami.

W typowo rolniczym województwie podlaskim bardzo ważnym elementem jego rozwoju jest sprawnie działający rynek produktów rolnych. Stabilizacja cenowa w przypadku produktów rolnych oraz zapewnienie ich zbytu po korzystnych cenach jest kluczowym czynnikiem rozwoju gospodarstw rolnych. Wypracowanie trwałych powiązań z odbiorcami mogłoby wyeliminować wahania podażowo-cenowe.

Realizowany od paru lat program budowy rynków hurtowych nie spełnia swojej funkcji. Skupiono się bowiem w głównej mierze na budowie obiektów i obsłudze administracyjnej. Nie podjęto zaś żadnych kroków w celu organizowania rynku, co powinno być podstawą samej zasady funkcjonowania giełd. Rolnicy nie są w stanie w krótkim czasie stworzyć silnych struktur marketingowych, na których opiera się filozofia działania grup producentów w Unii Europejskiej. Ogrodnictwo traktowane jest ciągle jako margines w produkcji rolnej, mimo że do niedawna jako jedna z nielicznych gałęzi produkcji rolniczej w eksporcie przynosiło dochód. Załamanie w handlu zagranicznym wynika w dużej mierze z braku organizacji rynku, gdyż poziom ilościowy eksportu stale rośnie.

Produkcja ogrodnicza mogłaby być alternatywą, pozwalającą uzyskać dochody, dla małych i średnich gospodarstw, które przecież dominują w strukturze agrarnej, a które nie mają większych szans na przetrwanie przy obecnej produkcji.

Panie Ministrze, jakie działania pan podejmuje lub podejmie, aby stworzyć korzystniejsze warunki produkcji i zbytu dla sektora ogrodniczego?

Z wyrazami szacunku
Senator Rzeczypospolitej Polskiej
Sergiusz Plewa

Oświadczenie złożone
przez senatora Sergiusza Plewę

Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Adama Tańskiego

Przemysł cukrowniczy w chwili obecnej znajduje się w bardzo trudnej sytuacji. Brak działań rządu w zakresie zdjęcia nadwyżki cukru z kwoty A, szacowanej na poziomie 270-300 tysięcy t, spowodował rozregulowanie rynku cukru. Niepokojąco pogarszają się warunki sprzedaży. Przy nadwyżce podaży nad popytem wszelkie instrumenty ustawy o regulacji rynku cukru, np. cena interwencyjna, nie są w stanie zatrzymać spadku cen. Należy się spodziewać, że bez kolejnego zdjęcia nadwyżki cukru z kwoty A przemysł cukrowniczy ulegał będzie dalszej degradacji. Każda zwłoka w podjęciu realizacji tego rozwiązania jest zbyt kosztowna. Podkreślić należy, że bez interwencji państwa, które ustala kwoty produkcji cukru przeznaczonego na rynek krajowy, przywrócenie stabilizacji na rynku cukru jest bardzo trudne.

W związku z tym konieczne jest przyspieszenie prac legislacyjnych nad zmianą ustawy cukrowej i uwzględnienie następujących kwestii: przesunięcie terminu wprowadzenia na rynek cukru wyprodukowanego w ramach limitu A i B z 30 czerwca 2003 r. na 30 września 2003 r., przywrócenie możliwości eksportu cukru w kwocie C w wyrobach oraz zniesienie obowiązku przestrzegania ceny interwencyjnej przez producentów cukru i związanych z tym sankcji.

Szanowny Panie Ministrze, jaką interwencję zamierza podjąć rząd w zakresie produkcji, zbytu i uregulowania rynku cukru?

Z wyrazami szacunku
Senator RP
Sergiusz Plewa

Oświadczenie złożone
przez senatora Bernarda Drzęźlę

Oświadczenie skierowane do marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Longina Pastusiaka

Szanowny Panie Marszałku!

Nie mając innej możliwości oficjalnego wyrażenia swojej opinii, korzystam z dostępnej mi formy oświadczenia senatorskiego. Dotyczy ono Pańskiego wystąpienia przed komisją specjalną powołaną przez Sejm RP dla wyjaśnienia tak zwanej sprawy Rywina.

Z wystąpieniem tym całkowicie się solidaryzuję. Wiążę z nim nadzieję, że podziała ono nieco otrzeźwiająco na niektórych członków komisji, którym pomyliły się zadania, jakie przed nimi postawiono. Ich zwichnięte wyobrażenie o celu powołania komisji skutkuje dążeniem do deprecjonowania za wszelką cenę prominentnych działaczy lewicy. Szczególnym oburzeniem napawa fakt, że nasilenie takiej postawy wśród członków komisji jest odwrotnie proporcjonalne do ich dorobku życiowego, a ich działania skierowane są właśnie przeciwko ludziom, których dorobek naukowy, zawodowy, organizacyjny lub polityczny jest wyjątkowo duży.

Przy okazji chciałbym również gorąco zaprotestować przeciwko stwierdzeniu jednego z członków, dokładniej: członkiń, komisji, którego sens sprowadził się do łączenia rozpatrywanej afery korupcyjnej z kręgami rządowymi. Jak na razie z prac komisji nie wyłonił się żaden fakt, który by to łączenie uzasadniał. Stwierdzenie to stanowi takie samo nadużycie możliwości, jakie stwarza praca w komisji, jak te stwierdzenia, które dotyczyły Pańskiej osoby.

Z poważaniem
Bernard Drzęźla

Oświadczenie złożone
przez senatora Władysława Mańkuta

Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Adama Tańskiego

Szanowny Panie Ministrze!

Wieloletnie zaniedbania na Żuławach powodują przede wszystkim ogromny wzrost ryzyka w zakresie prowadzenia produkcji rolnej oraz zwiększenie nakładów, szczególnie uprawowych, ponoszonych w celu uzyskiwania tej produkcji. Żuławy są wspólnym dziełem przyrody oraz pracy i myśli człowieka. Aby ta od wieków trwająca symbioza była skuteczna gospodarczo i zapewniła mieszkańcom tego regionu dobre i bezpieczne warunki pracy i życia, musi być wsparta szczególnymi działaniami organizacyjnymi i finansowymi.

W związku z powyższym pragnę zapytać Pana Ministra: czy planuje się w ramach korekt włączyć obszar Żuław Wiślanych do obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania? Jeżeli nie, to uprzejmie proszę o ponowną ocenę tego ważnego gospodarczo i unikatowego obszaru Rzeczypospolitej oraz o zakwalifikowanie go do obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania - ONW.

W załączeniu przedkładam uzasadnienie do oświadczenia i prośby*.

Władysław Mańkut

Oświadczenie złożone
przez senatora Władysława Mańkuta

Oświadczenie skierowane do ministra spraw wewnętrznych i administracji Krzysztofa Janika

Szanowny Panie Ministrze!

Północna granica gminy Górowo Iławeckie pokrywa się z granicą państwową z obwodem kaliningradzkim Federacji Rosyjskiej. Daje to możliwość zlokalizowania na terenie gminy stałego przejścia granicznego.

Otwarcie przejścia w Grądziku koło Żywkowa - ruch zmodernizowaną drogą wojewódzką nr 511 kierowany byłby do Górowa Iławeckiego, a następnie drogą wojewódzką na wschód przez Lidzbark Warmiński na drogę krajową nr 51, prowadzącą do Olsztyna, i dalej w głąb kraju - dałoby możliwość wykorzystania niesłychanie atrakcyjnego turystycznie i bogatego, pod względem możliwości lokalizacyjnych dla różnych form gospodarowania, północno-wschodniego fragmentu miasta i gminy Górowo Iławeckie. Ponadto uruchomienie przejścia stworzyłoby dla miasta, gminy i regionu oraz inwestorów krajowych i zagranicznych zupełnie odmienne warunki rozwoju społeczno-gospodarczego. Z jednej strony pozwoliłoby to na uruchomienie nowych, niewystępujących dotychczas dziedzin działalności gospodarczej - co zagwarantowałoby powstanie i rejestrację wielu nowych podmiotów - z drugiej zaś zaktywizowałoby lub przekształciłoby dotychczasowe. Generalnie byłby to czynnik stymulujący zarówno aktywność społeczną, rozwój przedsiębiorczości - co w znaczący sposób wpłynęłoby na spadek bezrobocia, które w mieście i gminie przekracza 60% - jak i racjonalizację zagospodarowania terenów oraz inwestowanie w nieruchomości, remont i budowę nowych obiektów. Otwarcie tego przejścia granicznego wpłynęłoby także na rozwój aktywności mieszkańców miasta i gminy Górowo Iławeckie w sferze handlu i usług.

Rada Miejska w Górowie Iławeckim oraz Rada Gminy w Górowie Iławeckim w dniu 28 marca bieżącego roku podjęły jednobrzmiące uchwały w sprawie wystąpienia do stosownych organów o podjęcie działań zmierzających do otwarcia przejścia granicznego w Grądziku koło Żywkowa, gmina Górowo Iławeckie, województwo warmińsko-mazurskie. Rady widzą w tym przedsięwzięciu nie tylko szansę na rozwój tego zakątka województwa i sposób na zmniejszenie bezrobocia w gminie, ale również szansę i możliwość stworzenia pomostu między obwodem kaliningradzkim a Unią Europejską.

W związku z tym kieruję pytanie do ministra spraw wewnętrznych i administracji: czy planuje się utworzenie przejścia granicznego w Grądziku koło Żywkowa w gminie Górowo Iławeckie?

Władysław Mańkut
Senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Dziemdzielę

Oświadczenie skierowane do ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera

Szanowny Panie Ministrze!

Chcę Pana poinformować o sytuacji, z którą spotkałem się w trakcie mojej pracy w biurze senatorskim. Sprawa dotyczy stosowania ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (DzU z 1998 r. nr 64, poz. 414 z późn. zm.). Art. 27 tej ustawy dotyczy zasiłku stałego, który przysługuje osobie zdolnej do pracy, lecz niepozostającej w zatrudnieniu ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji. Pielęgnacja ta ma zgodnie z ustawą mieć charakter bezpośredni i osobisty oraz polegać na systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym, rehabilitacyjnym oraz edukacyjnym.

Zasiłek stały przysługuje, jeżeli dochód rodziny nie przekracza półtorakrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4 ustawy, a dziecko ma orzeczoną niepełnosprawność wraz ze wskazaniami, o których mowa w art. 6b ust. 3 pkty 7 i 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU nr 123, poz. 776 z późn. zm.). W myśl przepisu ust. 2 art. 27 ustawy o pomocy społecznej zasiłek ten przysługuje również osobie określonej w ust. 1, jeżeli opiekuje się ona pełnoletnim dzieckiem.

Zgodnie z ust. 3 przywołanego artykułu przez dziecko należy rozumieć dziecko własne, przysposobione lub przebywające w rodzinie zastępczej również po ustaniu funkcji tej rodziny. Przepis ten nie obejmuje osoby całkowicie ubezwłasnowolnionej, posiadającej opiekuna ustanowionego przez sąd rodzinny i opiekuńczy.

Osoba pełnoletnia nie kwalifikuje się do przysposobienia ani do umieszczenia w rodzinie zastępczej. Wynika to z analizy przepisów kodeksu rodzinnego oraz ustawy o pomocy społecznej. Jednocześnie art. 155 §1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że do stosowania opieki stosuje się odpowiednio przepisy o władzy rodzicielskiej.

Wydaje się, że jeżeli zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej zasiłek stały przysługuje w przypadku sprawowania opieki nad pełnoletnim dzieckiem, to nie można z kręgu osób uprawnionych do otrzymywania takiego zasiłku wyłączać opiekuna całkowicie ubezwłasnowolnionej osoby pełnoletniej.

Warto przypomnieć, że według Konstytucji RP władze publiczne zgodnie z ustawą udzielają osobom niepełnosprawnym pomocy w zabezpieczeniu egzystencji - art. 69 - a wszyscy są równi wobec prawa i mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne - art. 32 ust. 1. W związku z tym zwracam się do Pana Ministra o rozważenie dokonania stosownej zmiany ustawy.

Z poważaniem
Józef Dziemdziela

Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Dziemdzielę

Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Piotra Czyżewskiego

Szanowny Panie Ministrze!

Oświadczenie przedstawiam w związku z interwencją w moim biurze pracowników przedstawicieli związków zawodowych Cukrowni "Leśmierz" SA położonej w gminie Ozorków w powiecie zgierskim w województwie łódzkim. Pracownicy zaniepokojeni są zapowiedzią likwidacji przedsiębiorstwa, dlatego zwracam się z prośbą o ponowne przeanalizowanie decyzji Krajowej Spółki Cukrowej "Polski Cukier".

W załączeniu przesyłam pismo Cukrowni "Leśmierz"*, z którego wynika, że kondycja finansowa zakładu jest bardzo dobra, a likwidacja doprowadzi do zubożenia nie tylko tej miejscowości, ale będzie miała negatywne skutki dla całej gminy Ozorków. Pragnę poinformować, że bezrobocie w powiecie zgierskim sięga 25%. Jeżeli konieczne jest przeprowadzenie procesu restrukturyzacji bądź prywatyzacji, proszę o rozważenie możliwości nabycia akcji Skarbu Państwa przez pracowników cukrowni lub możliwości utworzenia spółki pracowniczej.

Liczę na skuteczną interwencję Pana Ministra.

Łączę wyrazy szacunku
Józef Dziemdziela

Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Dziemdzielę

Oświadczenie skierowane do ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego

Szanowny Panie Ministrze!

W związku z interwencją dyrekcji Społecznej Szkoły Muzycznej II stopnia zwracam się z prośbą o ponowne przeanalizowanie sprawy i przyznanie dotacji szkole, zgodnie z art. 90 ust. 4a-4c ustawy z dnia 7 września 1991 r., z późniejszymi zmianami, o systemie oświaty.

Cofnięcie dotacji praktycznie uniemożliwi dalsze prowadzenie zajęć lekcyjnych. Nie można karać szkoły za niedopełnienie obowiązków przez samorząd powiatowy.

Do szkoły tej uczęszcza obecnie jedenastu uczniów, a dotacja miesięczna wynosi nieco ponad 1 tysiąc zł. Dzieci i młodzież uczestniczą w zajęciach nauki gry na instrumentach dętych, jak klarnet, flet, saksofon, uczą się gry na gitarze, pianinie, uczestniczą w wielu imprezach lokalnych. Zespół akordeonistów w ogólnopolskim konkursie akordeonistów w Giżycku zajął pierwsze miejsce. W tym miesiącu przyjeżdża do Zgierza zespół muzyków akordeonowych z Drezna.

Czy naprawdę Pan Minister nie dysponuje rezerwą 12 tysięcy zł rocznie na dofinansowanie i utrzymanie tak prężnie działającej jedynej placówki oświatowo-artystycznej w ponadstusześćdziesięciotysięcznym powiecie zgierskim?

Bardzo proszę Pana Ministra o pozytywne załatwienie tej sprawy i nieodsyłanie dyrektora placówki do samorządu powiatowego, gdyż organem prowadzącym jest ministerstwo i ono powinno zadbać o to, aby zmiana przepisów dotyczących finansowania nie doprowadziła do likwidacji instytucji kształcących wrażliwość artystyczną młodych pokoleń i wnoszących w nasze życie tyle radości płynącej z muzyki.

Zapewnienie o finansowaniu, zawarte w piśmie Departamentu Edukacji Kulturalnej Ministerstwa Kultury - DEK.IV 070/1100/03 - z dnia 19 marca 2003 r., od stycznia 2004 r. może się okazać mocno spóźnione.

Bardzo mocno liczę na Pana wrażliwość w stosunku do adeptów sztuki muzycznej i przychylne załatwienie mojej prośby.

Z wyrazami szacunku
Józef Dziemdziela

Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Bartosa
wspólnie z innymi senatorami

Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Leszka Millera

Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego to najważniejsze i największe targi przemysłu obronnego w Polsce oraz jedne z najważniejszych w Europie Środkowej. 14 kwietnia bieżącego roku na uroczystości w Sali Kolumnowej w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zostały nagrodzone Medalem Europejskim przez Urząd Komitetu Integracji Europejskiej i Business Centre Club.

Organizator salonu, Targi Kielce, dokładają wszelkich starań w celu zwiększania ich rangi i wprowadzania nowych elementów, tak jak czynią to organizatorzy konkurencyjnych imprez tej branży, mających na celu promowanie własnego przemysłu obronnego na świecie. Targi Kielce występowały wielokrotnie z inicjatywami współfinansowania wizyt na MSPO delegacji oficjalnych zaproszonych przez rząd polski z wybranych krajów świata oraz zorganizowania wystawy narodowej lub stoiska narodowego wybranego państwa na zaproszenie rządu polskiego w czasie trwania MSPO. W budżecie targów przeznaczały i przeznaczają znaczne kwoty na pokrycie kosztów przyjazdu i noclegu oficjalnych delegacji zagranicznych przybyłych na zaproszenie rządu polskiego oraz organizację wystawy narodowej, jednakże w podejmowanych dotychczasowych działaniach nie znalazły wsparcia ze strony rządu, a środki finansowe pozostają niewykorzystane.

Dla porównania wszyscy konkurenci zagraniczni MSPO, na przykład targi IDET - Brno, Czechy, DEFENDORY - Ateny, Grecja, EUROSTATORY - Paryż, Francja, IDEX - Abu Dhabi, Zjednoczone Emiraty Arabskie, promują własny przemysł obronny poprzez organizację wizyt oficjalnych delegacji zagranicznych przy dużym zaangażowaniu rządu. Przykładowo w roku 2002 targi DEFENDORY podały oficjalnie liczbę dziewięćdziesięciu jeden delegacji państw obcych przybyłych na zaproszenie rządu Grecji. Konkurencyjne dla polski targi IDET w Brnie, które odbędą się w kwietniu tego roku, podały, że na zaproszenie rządu Republiki Czeskiej przyjedzie dziesięć oficjalnych delegacji.

Uznając za słuszną strategię koncentracji promocji polskiego przemysłu obronnego wyłączenie w ramach jednej imprezy targowej, Targi Kielce połączyły targi MSPO i targi Logistyka i od 2003 r. będą je organizować w tym samym terminie: 2-5 września.

Tymczasem w dniach 1-3 kwietnia 2003 r. odbyły się w Warszawie Międzynarodowe Targi "Technika i Wyposażenie Służb Policyjnych, Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego EXPOLTECH 2003" pod patronatem Prezesa Rady Ministrów. W targach tych na powierzchni około 3 tysięcy m² uczestniczyło sto czternaście firm, z których mniej więcej 70% stanowili wystawcy targów MSPO i Logistyka. Zakres branżowy targów EXPOLTECH pokrył się z zakresem targów MSPO 2003. Targi te zostały zorganizowane przez PHZ "Cenzin" we współpracy z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji. Propozycja Targów Kielce dotycząca współpracy przy organizacji tych targów została przez organizatora odrzucona, zaś zgłoszenie udziału stoiska promującego MSPO 2003 nie zostało przez niego przyjęte.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w liście zamieszczonym w katalogu targowym wyraża przekonanie, że targi EXPOLTECH wejdą na stałe do kalendarza imprez targowych w Polsce.

W wyniku wieloletnich wysiłków udało się wypromować jedyne uznane w Europie polskie targi promujące krajowy przemysł obronny. W najbliższych latach Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego w Kielcach dzięki uzyskanej renomie na rynku europejskim ma szansę stać się jedną z najbardziej znaczących imprez targowych w tej dziedzinie na świecie. Wymaga to jednak wsparcia ze strony rządu w postaci zapraszania oficjalnych delegacji zagranicznych na MSPO oraz występowania do wybranych państw z inicjatywą organizowania przez nich wystaw narodowych. Niewspieranie przez rząd we wspomnianym zakresie targów kieleckich i udzielanie wsparcia nowym imprezom targowym o zakresie branżowym pokrywającym się z MSPO, czego nie spotyka się w innych państwach, w których organizowane są targi tej branży, świadczy o braku spójnej polityki promocji polskiego przemysłu obronnego.

Termin MSPO, 2-5 września 2003 r., coraz bliżej, czas nagli. W związku z tym apelujemy o podjęcie działań dotyczących zorganizowania wystawy narodowej, wizyt delegacji zagranicznych misji gospodarczych na targach Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego MSPO 2003 oraz uwzględnienia MSPO jako znaczącego elementu polityki promocji polskiego przemysłu obronnego na świecie i prosimy o udzielenie odpowiedzi.

Dodatkowo wnosimy o przemyślenie polityki obejmowania patronatów honorowych i pomocy konkurującym między sobą imprezom targowym w kontekście wspierania jednego, najważniejszego ośrodka targowego, promującego polski przemysł obronny poprzez organizację podstawowej imprezy targowej przemysłu obronnego.

Z poważaniem
Tadeusz Bartos
senator RP
Alicja Stradomska
senator RP
Jerzy Suchański
senator RP

Oświadczenie złożone
przez senator Annę Kurską

Oświadczenie skierowane do prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Leona Kieresa

Szanowny Panie Prezesie!

Otrzymuję sygnały od środowisk związanych z żołnierzami Tajnej Organizacji Wojskowej "Gryf Pomorski", Armii Krajowej, NSZ, WiN, wyrażające niepokój w związku z rzekomym zaniechaniem prowadzenia śledztwa w sprawie dokonania zbrodni na tych formacjach, m.in. na Zygmuncie Szendzielarzu ("Łupaszec") i legendarnej sanitariuszce, siedemnastoletniej "Ince", przez grupę Polaków, będących na usługach gestapo, a działających na Pomorzu, w szczególności na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1935-1945.

W związku ze stwierdzeniem, że grupa ta współpracowała jednocześnie z wywiadem sowieckim, a w wyniku jej działań ujawnione zostały fakty mające obecnie znaczenie historyczne, uprzejmie proszę o udzielenie informacji, czy istotnie śledztwo w tej sprawie zostało zawieszone i ewentualnie z jakich przyczyn, a w przypadku niepotwierdzenia tych sygnałów, w jakim stadium znajduje się obecnie postępowanie karne w tym przedmiocie.

W załączeniu przedstawiam pismo pana Piotra Reszke, zawierające skargę, skierowaną w dniu 27 lutego 2003 r. do Oddziału IPN w Gdańsku.

Z wyrazami szacunku
Anna Kurska

Oświadczenie złożone
przez senatorów Apolonię Klepacz i Stanisława Nicieję

Oświadczenie skierowane do minister edukacji narodowej Krystyny Łybackiej

W każdym województwie można znaleźć dużą grupę młodzieży w wieku od piętnastu do dwudziestu jeden lat o szczególnych potrzebach, zaniedbanej, ze środowisk patologicznych, która wypadła z powszechnego systemu edukacji, bez wsparcia w rodzinie. Tylko w jednomilionowym województwie opolskim grupa ta liczy około dwóch tysięcy osób.

Przed wprowadzeniem reformy szkolnej zasady organizacji kształcenia tej młodzieży w OHP regulowało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 maja 1995 r. w sprawie Ochotniczych Hufców Pracy. Nowe formy kształcenia wprowadziły wiele niekorzystnych zmian w tym zakresie. Wydłużyły cykl edukacyjny uczestników OHP i uniemożliwiły realizację przez nich przygotowania zawodowego już na poziomie edukacji gimnazjalnej. Aktualnie obowiązujące w gimnazjach plany nauczania uniemożliwiają realizację przygotowania zawodowego, ponieważ brakuje czasu na praktyczną naukę zawodu, która jest niezbędnym warunkiem jego zdobycia. Ten stan rzeczy powoduje, że młodzież ta zmuszona jest kontynuować naukę w szkołach dla dorosłych.

Postulaty zgłaszane przez środowiska pedagogów i wychowawców Ochotniczych Hufców Pracy wskazują, że istnieje pilna potrzeba odpowiedniego dostosowania przepisów oświatowych, aby trudnej i zaniedbanej wychowawczo młodzieży stworzyć warunki uzupełnienia wykształcenia z jednoczesnym przygotowaniem zawodowym. Rozwiązania te powinny obejmować młodocianych, którzy ukończyli piętnaście lat i nie rokują ukończenia gimnazjum, a często nawet szkoły podstawowej w normalnym trybie.

Postuluje się wprowadzenie możliwości kształcenia w ramach OHP w szkołach "drugiej szansy", tworzonych na potrzeby OHP według odrębnych dokumentacji programowych. Są to następujące typy szkół:

- szkoła podstawowa: klasa VI przeznaczona dla młodzieży powyżej piętnastego roku życia z ukończoną V klasą szkoły podstawowej;

- gimnazjum z nauką zawodu na podbudowie szkoły podstawowej, dla młodzieży powyżej piętnastego roku życia ze statusem pracownika młodocianego;

- szkoła zawodowa na podbudowie gimnazjum, dla młodzieży powyżej siedemnastego roku życia, z nauką zawodu po ukończeniu gimnazjum;

- liceum uzupełniające na podbudowie szkoły zawodowej, przeznaczone dla młodzieży chcącej uzupełnić wykształcenie średnie, z możliwością uzyskania matury.

Przekazując te postulaty na forum Senatu RP, wyrażamy nadzieję, że będą one uwzględnione w pracach nad nowelizacją ustawy o systemie oświaty dla dobra młodzieży, która bez wsparcia instytucjonalnego nie ma szans na uzupełnienie wykształcenia i zdobycie zawodu.

Apolonia Klepacz
Stanisław Nicieja

Oświadczenie złożone
przez senatora Grzegorza Matuszaka

Oświadczenie skierowane do ministra finansów Grzegorza Kołodki

Wielce Szanowny Panie Ministrze!

Zwracam się z uprzejmą prośbą o wyjaśnienie przyczyn podwójnego opodatkowania podatkiem VAT mediów dostarczanych najemcom lokali komunalnych w budynku wspólnoty mieszkaniowej oraz podjęcie stosownej inicjatywy ustawodawczej, która zapobiegnie takim praktykom.

Wspólnoty mieszkaniowe tworzą właściciele lokali wchodzących w skład określonej nieruchomości. Prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną określa ustawa z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Zarząd wspólnoty, będący podmiotem uprawnionym, zawiera umowy na dostawę mediów, między innymi energii cieplnej i wody, i rozlicza się w tym zakresie z ich dostawcami do poszczególnych lokali, występując praktycznie jako pośrednik między dostawcami a odbiorcami, czyli właścicielami lokali będącymi członkami wspólnoty. Dostawca mediów obciąża fakturą VAT wspólnotę mieszkaniową, która jest stroną zawartej umowy o dostawę mediów. W przypadku gdy wspólnota mieszkaniowa nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie ma prawa wystawiania faktur VAT i w związku z tym w celu rozliczenia kosztów zakupu mediów dostarczonych do mieszkań komunalnych zarząd wspólnoty przesyła do gminy jako właściciela mieszkań komunalnych jedynie notę księgową.

Administracja nieruchomości reprezentująca gminę, będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, dokonując rozliczenia na poszczególnych najemców, obowiązana jest do obciążenia sprzedaży podatkiem VAT. Jednocześnie gmina mająca obowiązek naliczenia podatku nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów, gdyż zostały one zakupione od wspólnoty, niebędącej zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W konsekwencji ustalona przez gminę wysokość opłat za dostarczone media powoduje, że najemcy mieszkań komunalnych ponoszą opłaty za media zawierające podwójnie naliczony podatek VAT.

Przedstawiony sposób rozliczania w rzeczywistości zwiększa koszty utrzymania lokalu przez najemcę. System podatku od towarów i usług skonstruowany jest jednak w taki sposób, iż nie mają prawa do wystawiania faktur z wyodrębnionym podatkiem podmioty, które nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT. W sytuacji, gdy jednostki te niejako pośredniczą w obrocie, powstaje wspomniany efekt podwójnego naliczania podatku - pierwszy raz w jednostkach początkowego ogniwa łańcucha rozliczeniowego, a drugi raz w jednostkach będących na końcu tego łańcucha.

Łączę wyrazy szacunku
senator RP
Grzegorz Matuszak

 

 

---