Warszawa, 1 lipca 2005 r.

W związku z koniecznością przeciwdziałania patologicznym zjawiskom, Ministerstwo Finansów przygotowało rozporządzenie Ministra Finansów zmieniające rozporządzenie w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego, którego głównym celem było wyeliminowanie szarej strefy i strat wynikających z nieuczciwych praktyk wykorzystywania oleju opałowego i gazu płynnego przeznaczonych na cele opałowe do napędu pojazdów samochodowych

- objęcie podatkiem akcyzowym gazu płynnego propanu, butanu, mieszanin propanu-butanu i innych gazów płynnych do celów opałowych w wysokości 695,00 zł/1000 kg (tj. jak dla gazu zużywanego do napędu pojazdów samochodowych). Z informacji posiadanych przez Ministerstwo Finansów wynika, iż nieopodatkowany akcyzą gaz jest przetankowywany do stacjonarnych zbiorników na stacjach autogazu, a następnie sprzedawany do napędu pojazdów samochodowych.

Z uwagi na to, iż rozwiązania zawarte w przedmiotowym rozporządzeniu spotkały się z ostrą krytyką społeczną Pan Premier Marek Belka podjął decyzję o przesunięciu terminu wejścia w życie powyższego rozporządzenia na dzień 1 sierpnia 2005 r. Opóźnienie terminu obowiązywania owych stawek akcyzy na olej opałowy i napędowy wykorzystywany na cele grzewcze oraz wprowadzenie akcyzy na gaz płynny stosowany do celów opałowych związane było z koniecznością równoległego przygotowania regulacji osłonowych mających zminimalizować negatywne skutki finansowe wzrostu kosztów ogrzewania tymi nośnikami energii.

Z uwagi na to, iż zaproponowane przez resort finansów nowe stawki podatku akcyzowego na olej opałowy i gaz płynny, powodujące wzrost kosztów ogrzewania tymi nośnikami energii, oraz zaproponowane działania osłonowe z tym związane nie uzyskały akceptacji społecznej, jak również biorąc pod uwagę opinię Sejmowej Komisji Finansów Publicznych - Minister Finansów wycofał się z wcześniej podjętej decyzji o wprowadzeniu stawek akcyzy określonych w rozporządzeniu z dnia 30 maja 2005 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego, które miało wejść w życie z dniem 1 sierpnia 2005 r.

Od dnia 16 czerwca 2005 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 czerwca 2005 r. w sprawie uchylenia rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 106, poz. 897).

Niniejszym rozporządzeniem utraciło moc rozporządzenie z dnia 30 maja 2005 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 96, poz. 814 i Nr 103, poz. 866), które miało wejść w życie z dniem 1 sierpnia 2005 r., dotyczące m.in. zrównania stawek akcyzy na olej opałowy do poziomu stawki jak dla oleju napędowego oraz wprowadzenia opodatkowania akcyzą gazu płynnego dla celów opałowych w wysokości jak dla gazu płynnego zużywanego do napędu pojazdów samochodowych, co oznacza iż regulacje te nie wejdą w życie.

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, dnia 01.07.2005 r.

Odpowiadając na pismo z dnia 8 czerwca 2005 r. znak: BPS/DSK-043-265 przekazuję informację w sprawie oświadczenia złożonego przez senatora Janusza Bargieła na 82. posiedzeniu Senatu w dniu 3 czerwca 2005 r.

Sprawy rekultywacji gruntów uregulowane są w ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266). W myśl art. 4 pkt 18 wymienionej ustawy, przez rekultywację rozumie się nadanie lub przywrócenie gruntom zdegradowanym albo zdewastowanym wartości użytkowych lub przyrodniczych przez właściwe ukształtowanie rzeźby terenu, poprawienie właściwości fizycznych i chemicznych, uregulowanie stosunków wodnych, odtworzenie gleb, umocnienie skarp oraz odbudowanie lub zbudowanie niezbędnych dróg.

Na podstawie art. 22 ustawy starosta wydaje decyzje określające m.in. kierunek i termin wykonania rekultywacji oraz uznanie rekultywacji za zakończoną.

Jakkolwiek ustawa nie wymienia wodnego kierunku rekultywacji, to art. 4 pkt 19 stanowi, że przez zagospodarowanie gruntów rozumie się rolnicze, leśne lub inne użytkowanie gruntów, z czego wynika, że istnieją prawne możliwości ustalenia rekultywacji gruntów w kierunku wodnym na wyrobisku po odkrywkowej kopalni piasku, jeśli nie ma możliwości wykonania rekultywacji w kierunku rolnym lub leśnym.

Gospodarowanie gruntami własności Skarbu Państwa zarządzanymi przez Lasy Państwowe regulują przepisy ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (jedn. tekst Dz.U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435). Przepisy wymienionej ustawy uniemożliwiają nieodpłatne przekazanie gruntów Skarbu Państwa w zarządzie Lasów Państwowych na rzecz gminy. Gmina może uzyskać grunty Lasów Państwowych na rzecz gminy. Gmina może uzyskać grunty Lasów Państwowych w drodze zakupu lub zamiany za grunty stanowiące własność gminy.

Na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy o lasach Dyrektor Generalny Lasów Państwowych, na wniosek ministra, wojewody, gminy lub związku komunalnego może przekazać w użytkowanie wskazanej przez wnioskodawcę jednostce organizacyjnej lasy, grunty oraz inne nieruchomości, bez zmiany ich dotychczasowego przeznaczenia, jeżeli za tym przemawiają względy wymienione w art. 40, w tym również wypoczynek ludności. Przekazania w użytkowanie wskazanej jednostce organizacyjnej dokonuje Dyrektor Generalny LP w drodze umowy, w której określa się termin i warunki użytkowania oraz jednostkę sprawującą nadzór nad gospodarką leśną. Prawo użytkowania jest prawem niezbywalnym.

W przypadku ustania potrzeb, dla których lasy, grunty orz inne nieruchomości zostały oddane w użytkowanie, a także w przypadku wykorzystywania ich niezgodnie z celami, dla których zostały oddane w użytkowanie, lub prowadzenia gospodarki leśnej w sposób niezgodny z planem urządzenia lasu Dyrektor Generalny LP, na wniosek dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, pozbawia jednostkę prawa użytkowania.

Jeżeli w eksploatacji tych zbiorników przewiduje się udział osób wykorzystujących wodę na cele produkcji rolniczej, leśnej, wytwarzania energii elektrycznej w elektrowniach wodnych o mocy zainstalowanej nie większej niż 10 MW lub ochrony przeciwpowodziowej, zawiesza się na lat 10 uiszczenie proporcjonalnej części sumy należności i opłat rocznych. Proporcjonalną część sumy należności i opłat rocznych ustala się stosownie do udziału tych osób, określonego w dokumentacji technicznej eksploatacji zbiornika, z tym, że ustalony w tej dokumentacji przepływ nienaruszalny zalicza się do eksploatacji zbiornika dla potrzeb rolnictwa. Zawieszoną część sumy należności i opłat rocznych umarza się po upływie 10 lat. Wymienione przepisy nie dają możliwości zawieszenia i umorzenia należności i opłat rocznych w części odnoszącej się do wykorzystania zbiorników wodnych na cele rekreacyjne.

Z wyrazami szacunku

T. Podgajniak

Warszawa, dnia 05 lipiec 2005 r.

nawiązując do oświadczenia złożonego przez Pana Senatora Władysława Mańkuta w dniu 3 czerwca 2005 r. podczas 82 posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, w sprawie regionalnych pasażerskich połączeń kolejowych w regionie elbląskim uprzejmie wyjaśniam, że zgodnie z ofertą obowiązującego rozkładu jazdy pociągów spółka PKP Przewozy Regionalne realizuje przewozy na trasie Elbląg - Braniewo przez Chruściel jedną parą pociągów pośpiesznych relacji Gdynia - Kaliningrd - Gdynia. Przed zawieszeniem regionalnych przewozów pasażerskich, które nastąpiło z dniem 31 marca 2004 r, na ww. trasie kursowały trzy pary pociągów. Uruchamiane pociągi nie były objęte Umową na wykonywanie kolejowych regionalnych przewozów pasażerskich w ramach obowiązku służby publicznej, zawieranej pomiędzy organizatorem przewozów a przewoźnikiem. Pociągi te przewoziły średnio-dobowo 262 pasażerów. Pokrycie kosztów uruchomienia tych przewozów przychodami wynosiło tylko 12,5%, co powiększało deficyt działalności spółki PKP Przewozy Regionalne. Spółka ta nie akceptując wykonywania przewozów przynoszących znaczne straty, podjęła decyzję o odwołaniu tych pociągów. Jednocześnie spółka deklaruje gotowość do wykonywania kolejowych przewozów pasażerskich zgodnie z oczekiwaniami społecznymi pod warunkiem pokrycia deficytu powstającego w wyniku ich realizacji.

Samorządy województw mają możliwość wyboru środka transportu oraz swobodę w określeniu zakresu zamówienia na wykonywanie usług przewozowych o charakterze służby publicznej na terenie województwa. Mając na uwadze zaistniałą sytuację w związku z zawieszeniem kolejowych przewozów na trasie Elbląg - Braniewo organizator wprowadził komunikację autobusową.

Przeznaczone przez Samorząd Województwa Warmińsko-Mazurskiego środki finansowe na przewozy regionalne w 2005 roku pokrywają deficyt związany z ich realizacją tylko w 75,78%. Należy podkreślić, że organizator tych przewozów nie składał zamówienia na uruchomienie w roku 2005 i 2006 kolejowych przewozów regionalnych na omawianym odcinku. Samorządy określając wielkość środków na dofinansowanie przewozów o charakterze służby publicznej decydują o liczbie i relacjach uruchamianych pociągów zatem, wielkość jak i struktura zamawianych przewozów regionalnych, czy też ewentualna rezygnacja lub przywrócenie zawieszonych połączeń pozostaje w gestii samorządu województwa.

Krzysztof Opawski

Warszawa, dn. 2005.07.5

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

odnosząc się do oświadczenia Pani Senator Marii Szyszkowskiej złożonego na 83. posiedzeniu Senatu w dniu 16 czerwca 2005 r. (pismo nr BPS/DSK-043-303/05) pragnę poinformować, że na podstawie art. 4a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) określane są, w drodze rozporządzenia, standardy nauczania dla poszczególnych kierunków studiów i poziomów kształcenia. Każdy standard zawiera pewną liczbę godzin, które uczelnia może dowolne wypełnić treścią, zgodnie z własną koncepcją kształcenia na danym kierunku studiów. A zatem nie ma przeszkód, aby wprowadzić do programu studiów przedmiot "historia filozofii", nawet jeśli nie jest on uwzględniony w standardzie nauczania dla danego kierunku studiów.

w/z MINISTRA

SEKRETARZ STANU

Tadeusz Szulc

Warszawa, 2005-07-05

W związku z oświadczeniem Pana Senatora Józefa Sztorca, złożonym na 82 posiedzeniu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, dotyczącym wątpliwości, co do tego, czy wydatki poniesione przez kościoły i związki wyznaniowe na nabycie podręczników, pomocy naukowych, książek, strojów ludowych lub innych atrybutów i symboli polskości, które zostaną przekazane rodakom mieszkającym stale w Rosji, Ukrainie i Kazachstanie, można uznać za działalność charytatywno-opiekuńczą, przekazuję wyjaśnienia w interesującej Pana Senatora kwestii.

Uprzejmie wyjaśniam, że darowizny otrzymywane przez kościoły i związki wyznaniowe na działalność charytatywno-opiekuńczą regulują przepisy ustaw o stosunku Państwa do tych kościołów i związków wyznaniowych (ustawy te wymienione zostały w piśmie z dnia 16 czerwca 2005 r. znak PB3-BM6-6586-060-24-AS-05 skierowanym do Pana Senatora).

Uszczegółowienie pojęcia działalności charytatywno-opiekuńczej znalazło wyraz jedynie w niektórych ustawach. Z ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej wynika, że działalność ta m.in. obejmuje przekazywanie za granicę pomocy ofiarom klęsk żywiołowych i osobom znajdującym się w szczególnej potrzebie (art. 39 pkt 8). Analogiczny zapis znalazł się również w ustawie o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (art. 21 pkt 11) oraz w ustawie o stosunku państwa do Kościoła Chrześcijan Babtystów w Rzeczypospolitej Polskiej (art. 33 pkt 7). W pozostałych ustawach zamieszczone są jedynie przepisy o możliwości prowadzenia działalności charytatywno-opiekuńczej przez kościelne osoby prawne oraz o warunkach przekazywania darowizn na tę działalność.

Jednocześnie biorąc pod uwagę, że zgodnie ze słownikiem języka polskiego (pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1995 r., tom I str. 237 i tom II str. 505) przez słowo "charytatywny" rozumie się "wspierający biednych i potrzebujących pomocy, miłosierny, dobroczynny, filantropijny", a przez słowo "opiekuńczy" - "sprawujący nad kimś, nad czymś opiekę, wyrażający czyjąś dbałość, troskliwość", to należy uznać, że do działalności charytatywno-opiekuńczej winny być stosowane jednolite zasady, w odniesieniu do wszystkich kościołów i związków wyznaniowych, bez względu na to, czy w obowiązujących ich przepisach znalazły się szczegółowe uregulowania.

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, 2005-07-05

W odpowiedzi na przekazane przy piśmie nr BPS/DSK-043-287/05 z dnia 21.06.2005 r. oświadczenie złożone przez Panią Senator Apolonię Klepacz na 83 posiedzeniu Senatu w dniu 16 czerwca 2005 r., dotyczące zmian w Służbie Celnej na terenie województwa opolskiego, uprzejmie informuję Pana Marszałka, co następuje.

Zmiana uwarunkowań i możliwości w zakresie obrotu towarowego z zagranicą, jaka nastąpiła w związku z przystąpieniem polski do Unii Europejskiej wskazuje na konieczność dalszego dostosowania struktury organizacyjnej administracji celnej do realnie istniejących warunków i potrzeb. Opracowując model struktury organizacyjnej Służby Celnej na dzień 1 maja 2004 r. przyjęto założenie, iż po upływie kilku miesięcy od czasu akcesji Polski do Unii Europejskiej zostanie dokonana analiza funkcjonowania zewnętrznych komórek organizacyjnych administracji celnej w zakresie obciążenia pracą i kosztów utrzymania.

Analiza skali i kierunków wymiany handlowej z zagranicą wykazywała na spadek odpraw celnych towarów spoza krajów unijnych, w związku z czym obciążenie pracą funkcjonariuszy celnych z tytułu obsługi zgłoszeń celnych uległo po 1 maja 2004 r. znacznemu zmniejszeniu. Jednocześnie bardzo wzrosło znaczenie, a co za tym idzie obciążenie pracą wynikające z realizacji zadań w zakresie podatku akcyzowego i szczególnego nadzoru podatkowego oraz innych zadań nałożonych na służbę Celną.

W konsekwencji tych spostrzeżeń przygotowano projekty aktów prawnych regulujących strukturę organizacyjną Służby Celnej po 1 stycznia 2005 r. przewidujące likwidację ośmiu urzędów celnych oraz czternastu oddziałów celnych. W przygotowanych dokumentach zmiany struktury organizacyjnej Służby Celnej na Opolszczyźnie dotyczyły Urzędu Celnego w Nysie, Oddziału Celnego w Kędzierzynie-Koźlu, Oddziału Celnego w Prudniku i Oddziału Celnego w Kluczborku.

Obecne projekty rozporządzeń dotyczące zmian struktury organizacyjnej Służby Celnej znajdują się na końcowym etapie procesu legislacyjnego. Projekty te utrzymują decyzje o likwidacji Urzędu Celnego w Nysie oraz Oddziału Celnego w Prudniku i Kluczborku. Taką decyzję podjęto po analizie związanej z oceną rocznego funkcjonowania tych placówek w oparciu o dane dotyczące m.in. realizacji zadań z zakresu podatku akcyzowego, szczególnego nadzoru podatkowego, ilości zarejestrowanych podatników podatku akcyzowego, liczby stałych nadzorów, realizacji zadań w zakresie WPR, ilości zgłoszeń celnych oraz kwot pobranych z tytułu należności celnych i podatkowych od importu towarów.

Ponadto, analiza skali obrotu towarowego obsługiwanego przez oddziały celne podległe Urzędowi Celnemu w Nysie wykazała, iż liczba dokonywanych w nich zgłoszeń celnych jest jedną z najniższych w skali kraju. Dla porównania w okresie od maja 2004 r. do maja 2005 r. w oddziałach celnych podległych Urzędowi Celnemu w Nysie przyjęto ok. 2600 zgłoszeń celnych. Podczas gdy w porównywalnym okresie na przykład w oddziałach celnych podległych urzędom celnym wchodzącym w skład Izby Celnej we Wrocławiu przyjęto:

- w Urzędzie Celnym w Nysie - kwota ta wyniosła ok. 44 mln złotych i odpowiednio w tym samym okresie dla:

Rozumiem, że problematyka dalszego funkcjonowania Urzędu Celnego w Nysie w kontekście zmian struktury organizacyjnej administracji celnej budzi wiele emocji wśród lokalnych władz i miejscowej społeczności. Niemniej jednak przytoczone dane wskazują, że obciążenie pracą z tytułu realizacji zadań z zakresu podatku akcyzowego i szczególnego nadzoru podatkowego w Urzędzie Celnym w Nysie w porównaniu z innymi urzędami jest niewielkie. Proponowany dla nyskiej palcówki status oddziału celnego w żadnym wypadku nie wiąże się z likwidacją w tym mieście jednostki administracyjnej celnej. Oddział Celny w Nysie spełnia wszystkie standardy przyjęte dla komórki bezpośrednio obsługującej obrót towarowy z zagranicą, zapewniając rzetelną i kompleksową obsługę celną podmiotów.

Odnosząc się do problematyki dalszego funkcjonowania Oddziałów Celnych w Prudniku oraz Kluczborku, uprzejmie informuję, iż uzasadnieniem likwidacji tych oddziałów jest niewielka liczba zgłoszeń celnych kształtująca się na poziomie odpowiednio 133 oraz 64 zgłoszenia miesięcznie. Dla porównania należy dodać, iż miesięczna średnia krajowa wynosi ok. 690 zgłoszeń celnych. Po likwidacji Oddziałów Celnych w Prudniku i Kluczborku ich zadania przejmą Oddziały Celne w Opolu i Nysie.

Niezależnie od powyższego uprzejmie informuję Pana Marszałka, iż w związku z likwidacją komórek organizacyjnych administracji celnej nie przewiduję zwolnień funkcjonariuszy celnych. Zakres realizowanych obecnie zadań przez Służbę Celną nie uzasadnia zmniejszenia jej stanu etatowego. Każdy funkcjonariusz, a szczególnie dobrze przygotowany, w każdej chwili może podjąć, w ramach prowadzonej alokacji kadr, służbę w innych jednostkach organizacyjnych Służby Celnej, w tym w innych izbach celnych wymagających pilnego wzmocnienia kadrowego.

Z szacunkiem

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, dn. 06 lipca 2005 r.

Na podstawie art. 43 ust 1 i ust 2 pkt. 1a ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (test jedn. Dz.U. z 2003 r. Nr 86 poz. 804 ze zm.) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wszczął postępowanie wyjaśniające, którego celem jest ustalenie zakresu ewentualnych działań administracji rządowej w sprawie naruszenia zbiorowych interesów konsumentów oraz podmiotu odpowiedzialnego za te naruszenia. W dniu 24 listopada 2004 r. Prezes urzędu wszczął z urzędu wobec Alan Sp. z o.o. z siedzibą w Otwocku, zarejestrowaną pod nr KRS 0000159023 w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy w Warszawie, XXI Wydział Gospodarczy KRS, postępowanie w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów w rozumieniu art. 23 a ust. 2 ustawy, polegających na

Oferty wysłane przez Alan sp. z o.o. stwarzały wrażenie oficjalnych pism i informowały o wygraniu przez konsumenta wysokiej nagrody. Konsument otrzymuje imiennie skierowany "dokument" stwarzający mu pewność wygrania, jeżeli zadzwoni pod wskazany numer telefonu np. 0701 87 44 67, 0701 87 44 30, 0701 87 44 65, bądź też dokona wysyłki znaczków pocztowych i uiści opłatę za przesłanie paczki i wygraną, dokona na poczcie wpłaty 79,90 zł za pomocą załączonego do korespondencji przekazu pocztowego. W korespondencji do konsumentów w celu uprawdopodobnienia wygranej powołuje się na "Potwierdzony tytuł zwycięski", "Pismo administracyjne do wielkich zwycięzców", "Oficjalne potwierdzenie zdobycia nagrody", "Oficjalny akt wezwania" itp. Dokumenty, pisma wysyłane do konsumentów opatrzone są pieczątkami np. "Wydziału nagród i wygranych Integra Direct", "Dyrektora naczelnego Integra Direct", "Wysyłka kontrolowana przez komitet Dyrekcji", "Dział przekazywania wygranych". Prezentowane w ten sposób oferty wywołują u konsumentów pewność otrzymania wygranej. Wrażenie oficjalnych dokumentów, jakie wywołują pisma kierowane do konsumentów sprawia, że konsumenci wprowadzeni w błąd, kierując się pewnością "wygranej" przyjmują je. W szczególności wrażenie takie wywołuje posługiwanie się wyżej wskazanymi określeniami wysyłanych pism oraz osób podpisujących się pod wygraną np. Kierownika ds. Przekazywania Wygranych, Dyrektora Finansowego, Dyrektora Naczelnego.

Podstawę wszczęcia postępowania stanowiły skargi konsumentów nadsyłane do Prezesa Urzędu oraz ustalenia dokonane w trakcie postępowania wyjaśniającego. Z dokonanej przez Inspekcję Handlową kontroli wynika, iż Alan sp. z o.o. (reprezentowana przez Prezesa Andrzeja Szatyńskiego) jest wykonawcą zlecenia od firmy Integra Direct Corp. W tym zakresie została zawarta umowa z dnia 19 sierpnia 2003 roku w Otwocku pomiędzy Integra Direct Corp z siedzibą w USA, State of Delaware a Alan Sp. z o.o. , na podstawie której Alan Sp. z o.o. wykonuje następujące czynności:

I. obsługa informatyczna oraz przetwarzanie danych osobowych (...),

IV. konfekcjonowanie wg wzorów Zleceniodawcy paczek, w tym:

2. ekspedycja zapakowanych zestawów do wskazanego UP

VI. Wysyłka innych towarów określonych przez Zleceniodawcę.

Warszawa, 2005-07-07

W odpowiedzi na pismo Marszałka Senatu z dnia 21 czerwca 2005 r. (znak: BPS/DSK-043-298/05), przy którym przesłano "Oświadczenie złożone przez senator Krystynę Bochenek wspólnie z innymi senatorami na 83 posiedzeniu Senatu RP w dniu 16 czerwca 2005 roku", w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowego trybu i kryteriów podziału środków pomiędzy oddziały wojewódzkie Narodowego Funduszu Zdrowia z przeznaczeniem na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych z 29 kwietnia 2005 r., uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Zgodnie z art. 119 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135), minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa NFZ, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i kryteria podziału środków pomiędzy centralę i oddziały wojewódzkie Funduszu, z przeznaczeniem na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych uwzględniając przepisy art. 118 ww. ustawy. Artykuł ten określa, że podstawą podziału środków jest liczba ubezpieczonych zarejestrowanych w oddziale wojewódzkim Funduszu z uwzględnieniem ryzyka zdrowotnego przypisanego ubezpieczonym należącym do danej grupy wydzielonej według struktury wieku i płci w porównaniu z grupą odniesienia. Wysokość środków koryguje się przez uwzględnienie migracji ubezpieczonych zarejestrowanych w oddziale wojewódzkim funduszu do świadczeniodaców z innego oddziału wojewódzkiego Funduszu oraz wskaźnika wynikającego z liczby i rodzaju wykonanych świadczeń wysokospecjalistycznych w latach poprzedzających rok, w którym ten plan jest tworzony, w podziale na województwa, w relacji do liczby tych świadczeń ogółem.

W celu realizacji powyższego upoważnienia ustawowego w Ministerstwie Zdrowia (przy udziale również przedstawicieli Ministerstwa Finansów, NFZ oraz ekspertów zewnętrznych, w tym przedstawicieli Banku Światowego) został przygotowany projekt stosownego rozporządzenia, który aktualnie znajduje się w trakcie procesu legislacyjnego. Był on tematem uzgodnień międzyresortowych oraz konsultacji społecznych. Był również przedmiotem obrad Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, Zespołu problemowego ds. usług publicznych Komisji Trójstronnej do Spraw Społeczno-Gospodarczych, Rady Społeczno-Zawodowej przy Ministrze Zdrowia oraz omówiony na spotkaniu z Marszałkami województw.

Uwzględnienie czynników, które wskazuje pani Senator wspólnie z grupą senatorów z województwa śląskiego, (m.in. rzeczywistych kosztów leczenia pacjenta w danym województwie, migracji, która powinna być obliczana w roku 2006 w systemie comiesięcznym przez centralę NFZ i weryfikowana na poziomie oddziałów) oznaczałoby wykroczenie poza zakres delegacji ustawowej. Przepisy art. 118 ustawy określają, iż informacje dotyczące świadczeń udzielonych w ramach migracji oraz świadczeń wysokospecjalistycznych mają dotyczyć lat poprzedzających rok, w którym tworzony jest plan finansowy Funduszu, co w przypadku planu finansowego na 2006 r. oznacza informacje dotyczące roku 2004.

MINISTRA ZDROWIA

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, di 07 lipca 2005 r.

W odpowiedzi na pismo BPS/DSK-043-308/05 z 21 czerwca 2005 r., wraz z załączonym do niego wspólnym oświadczeniem (wnioskiem) senatorów Jerzego Pieniążka i Sławomira Izdebskiego, w sprawie drogi Wiśniew - Stok Wiśniewski, uprzejmie informuję, że podjąłem decyzję o dofinansowaniu w br. wykonania robót drogowych na odcinku tej drogi, będącym w stanie posiadania Nadleśnictwa Siedlce, w kwocie do 130 tys. zł - ze środków Funduszu Leśnego. Jest to współudział w kompleksowej modernizacji drogi, ważnej zarówno dla Lasów Państwowych jak i dla miejscowej społeczności.

DYREKTOR GENERALNY

Warszawa, 2005-07-07

W odpowiedzi na oświadczenie Pana Senatora Wiesława Pietrzaka złożone na 83 posiedzeniu Senatu w dniu 16 czerwca 2005 r., przekazane przy piśmie Marszałka Senatu RP z dnia 21 czerwca 2005 r., znak: BPS/DSK-043-300/05, dotyczące projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowego trybu i kryteriów podziału środków pomiędzy centralę a oddziały wojewódzkie Narodowego Funduszu Zdrowia na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych, uprzejmie przekazuję następujące informacje.

Zgodnie z art. 119 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135), minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych zobowiązany jest do określenia szczegółowego trybu i kryteriów podziału środków pomiędzy Centralę i oddziały wojewódzkie Narodowego Funduszu Zdrowia z przeznaczeniem na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych, uwzględniając przepisy art. 118 ww. ustawy. Przepisy tegoż artykułu określają, iż planowane wydatki Funduszu przeznaczone na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych są dzielone pomiędzy oddziały wojewódzkie funduszu, przy czym:

2) wysokość środków określonych w pkt 1 koryguje się przez uwzględnienie migracji ubezpieczonych zarejestrowanych w oddziale wojewódzkim Funduszu do świadczeniodawców z innego oddziału Funduszu oraz wskaźnika wynikającego z liczby i rodzaju wykonanych świadczeń wysokospecjalistycznych w latach poprzedzających rok, w którym ten plan jest tworzony, w podziale na województwa w relacji do liczby tych świadczeń ogółem.

Projekt przedmiotowego rozporządzenia, uwzględniający przepisy art. 118 ustawy, został opracowany przez zespół roboczy z udziałem przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia, Ministerstwa Finansów, Narodowego Funduszu Zdrowia oraz zaproszonych ekspertów, w tym przedstawicieli Banku Światowego. Projekt ten aktualnie znajduje się w trakcie procesu legislacyjnego. Był on tematem uzgodnień międzyresortowych oraz konsultacji społecznych. Był również przedmiotem obrad Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, Zespołu problemowego ds. usług publicznych Komisji Trójstronnej do Spraw Społeczno-Gospodarczych, Rady Społeczno-Zawodowej przy Ministrze Zdrowia oraz omówiony na spotkaniu z Marszałkami województw.

W projekcie przedmiotowego rozporządzenia wprowadzono wagę dla wskaźników dotyczących migracji dla wszystkich oddziałów wojewódzkich Funduszu. Waga ta jest mnożnikiem wspomnianych wskaźników i jest jednakowa dla wszystkich oddziałów wojewódzkich Funduszu. Wprowadza się ją w celu zamortyzowania skutków wprowadzenia przedmiotowego sposobu podziału środków pomiędzy centralę i oddziały wojewódzkie Funduszu.

MINISTER ZDROWIA

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, dnia 06.07.2005 r.

W związku z pismem Pana Marszałka z dnia 8 czerwca 2005 r., zawierającym oświadczenie Pana Senatora Józefa Sztorca, złożone podczas posiedzenia Senatu RP w dniu 3 czerwca 2005 r., dotyczące biegu sprawy I C 630/05 w Sądzie Okręgowym w Krakowie, uprzejmie informuję, że podległe mi służby nadzoru sądowego zbadały przebieg powyższego postępowania.

Pozew o stwierdzenie nieważności uchwał Zjazdu Małopolskiego Związku Piłki Nożnej z dnia 2 października 2004 r. złożony został w dniu 2 grudnia 2004 r. do sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie, Wydział XII Gospodarczy Krajowego Rejestru dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie, Wydział XII Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego. W dniu 10 grudnia 2004 r. Sąd ten stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Tarnowie Wydział Cywilny. Po wpłynięciu pisma precyzującego, w dniu 3 lutego 2005 r. tenże Sąd uchylił powyższe postanowienie i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Krakowie. Po uprawomocnieniu się tego postanowienia akta sprawy przekazano Sądowi Okręgowemu w Krakowie w dniu 4 kwietnia 2005 r.

Z przebiegu postępowania wynika, że sprawa znajduje się na wstępnym etapie rozpoznania, obejmującego doręczenie stronie pozwanej odpisu pozwu. Wyłączną przyczyną z powodu której nastąpiło opóźnienie w podejmowaniu merytorycznych czynności było ustalenie sądu właściwego do rozpoznania sprawy. Na obecnym etapie, z powodu braku nadesłania odpowiedzi na pozew nie można formułować prognoz, co do przewidywanego terminu zakończenia sprawy. Nie wiadomo bowiem jakie stanowisko procesowe zajmie strona pozwana, ani też jaki będzie zakres przedmiotowy postępowania dowodowego, przeprowadzonego przed sądem.

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, 2005-07-6

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

W ustawie budżetowej na rok 2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. (Dz.U. Nr 278, poz. 2755) wydatki na zadania z zakresu oświaty i wychowania oraz edukacyjnej opieki wychowawczej zaplanowane zostały łącznie w wysokości 27.578.783 tys. zł. Ich udział w prognozowanym produkcie krajowym brutto (PKB) w 2005 r. kształtuje się na poziomie 2,9%. Należy przy tym zauważyć, iż ustalane w ustawie budżetowej wydatki na finansowanie zadań oświaty i wychowania oraz edukacyjnej opieki wychowawczej są corocznie wyższe, mimo odnotowywanego w ostatnich latach znacznego spadku liczby uczniów.

Ostateczne kwoty części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego na rok 2005 określone zostały na podstawie wielkości kwotowych przyjętych w ustawie budżetowej na rok 2005, ostatecznych danych statystycznych GUS na rok szkolny 2004/2005 (zweryfikowanych przez poszczególne JST), a także rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 28 grudnia 2004 r. w sprawie sposobu podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego w roku 2005 (Dz.U. nr 286 poz. 2878). Zgodnie z ustawą z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 203, poz. 1966) algorytm podziału subwencji oświatowej uzależnia wysokość przyznawanych środków od skali i struktury realizowanych zadań, mierzonych liczbą uczniów i wychowanków, z uwzględnieniem stopni awansu zawodowego nauczycieli.

Stosownie do postanowień art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy budżetowej na rok 2005 oraz art. art. 28 i 72 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 203, poz. 1966) w części oświatowej subwencji ogólnej na rok 2005 uwzględniono wzrost - w stosunku do roku bazowego - wydatków bieżących szkół i placówek oświatowych finansowanych (dotowanych) z budżetów JST, z tytułu:

b) uzyskania przez nauczycieli kolejnych stopni awansu zawodowego,

Wzrostowi kwoty subwencji oświatowej w 2005 r. w porównaniu z 2002 r. o 16,1% towarzyszy wzrost wartości bonu oświatowego o 21,9% i spadek populacji uczniów o 6,6%. Nie oznacza to jednak, że środków finansowych przeznaczonych na sfinansowanie zadań edukacyjnych samorządom wystarcza. Dowodzi tego skala "dopłat" do zadań subwencjonowanych w oświacie, która po potrąceniu środków niewykorzystanych w pełni na cele oświatowe ukształtowała się w 2004 r. na poziomie 4 mld zł. Jednakże niedoszacowanie subwencji oświatowej nie zwalnia samorządów z obowiązku finansowania wydatków edukacyjnych. Wynika to z art. 5a ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), zgodnie z którym środki niezbędne na realizację zadań oświatowych zagwarantowane są w dochodach jednostek samorządu terytorialnego. W myśl art. 167 ust. 2 Konstytucji RP dochodami jednostek samorządu są dochody własne, subwencje ogólne (w tym część oświatowa) i dotacje celowe z budżetu państwa. Oznacz to, iż część oświatowa subwencji ogólnej jest jedynie jednym ze źródeł dochodów jednostek samorządu terytorialnego. Państwo finansuje zadania oświatowe również poprzez zdecentralizowanie udziału JST w podatkach.

Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu podejmuje działania wspierające budowanie sprawnego społeczeństwa informacyjnego. Jednym z kierunków w tym obszarze są działania wprowadzania i rozpowszechniania nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych na wszystkich poziomach nauczania, które uzależnione są od przyznanych w budżecie państwa środków i obejmują między innymi:

- zapewnienie szerokopasmowego dostępu do Internetu dla szkół - umowa pomiędzy MENiS i Telekomunikacją Polską S.A. - umożliwiająca szkołom dostęp do Internetu za złotówkę.

Zwiększeniu wyposażenia szkół w pracownie internetowe i centra informacji multimedialnej oraz dostarczaniu platformy komunikacyjnej dla nauczycieli służą również projekty współfinansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego oraz środków budżetu państwa. Szacunkowa kwota przeznaczona na realizację wg latach 2004-2006 projektów edukacyjnych wynosi 2 mld złotych. Realizowane będą między innymi projekty:

- internetowe centra informacji multimedialnej w bibliotekach szkolnych i pedagogicznych,

- edukacyjny portal internetowy,

- studia podyplomowe oraz szkolenia nauczycieli w zakresie zastosowań technologii informacyjnych i komunikacyjnych.

4. Wzrost inwestycji w zasoby ludzkie;

Dla realizacji wskazanych priorytetów, a przede wszystkim priorytetu 1 podjętych zostało szereg działań, m.in. przygotowano koncepcję polskiego modelu kształcenia na odległość. Celem koncepcji jest stworzenie możliwości wyrównywania szans edukacyjnych, w szczególności na szczeblu regionalnym i lokalnym. Zakłada się, że na terenie całego kraju powstanie sieć ośrodków kształcenia na odległość. Oprócz jednostki centralnej czyli centralnego ośrodka kształcenia na odległość (COKNO), który będzie pełnił funkcję koordynatora, będą działały regionalne ośrodki kształcenia na odległość (ROKNO) oraz lokalne ośrodki kształcenia na odległość (LOKNO).

Funkcję ośrodków regionalnych będą pełnić wytypowane we współpracy z kuratorami oświaty i organami prowadzącymi centra kształcenia ustawicznego i centra kształcenia praktycznego. Zakład się, że w każdym z województw będzie funkcjonował jeden regionalny ośrodek kształcenia na odległość. Natomiast sieć lokalnych ośrodków kształcenia na odległość tworzona będzie z wykorzystaniem bazy dydaktycznej i kadry szkół, placówek kształcenia ustawicznego, praktycznego i ośrodków dokształcania i doskonalenia zawodowego. W miarę potrzeby lokalne ośrodki kształcenia na odległość mogą tworzyć punkty konsultacyjne, wykorzystujące zasoby m.in. powiatowych urzędów pracy, bibliotek gminnych, gminnych centrów informacji i kultury.

Ponadto w ramach wykorzystania Europejskich Funduszy Strukturalnych i przy udziale środków z budżetu państwa podjęte zostały działania mające na celu utworzenie i doposażenie miejsc do kształcenia na odległość w wytypowanych publicznych centrach kształcenia ustawicznego i centrach kształcenia praktycznego, jak również w zakresie przygotowania kadry nauczającej. Od grudnia 2004 r. w czterech szkołach wyższych realizowane są studia podyplomowe w zakresie organizacji i funkcjonowania kształcenia na odległość dla 176 nauczycieli.

Odnosząc się natomiast do kwestii potrzeby rozszerzenia oferty nauczania języków obcych uprzejmie informuję, że ze względu na trudną sytuację budżetu państwa nie przewiduje się w roku szkolnym 2005/2006 rozszerzenia obligatoryjnego nauczania języków obcych na etap wychowania przedszkolnego i kształcenia zintegrowanego. Aktualnie istniejące mechanizmy (m.in. przygotowanie nauczycieli do nauki dwóch przedmiotów, np. w zakresie edukacji wczesnoszkolnej i języka obcego oraz możliwość tworzenia programów autorskich) pozwalają na rozszerzenie oferty edukacyjnej w zakresie języków obcych, w zależności od istniejących potrzeb, kwalifikacji kadry i warunków, w jakich funkcjonuje szkoła.

wz. MINISTRA

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, 2005-07-11

Zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów finansowanych ze środków budżetowych zawarte są w ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z późn. zm.), a w przypadku uczelni zawodowych - w ustawie z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590, z późn. zm.). Przepisy powyższych ustaw przewidują możliwość otrzymania przez studenta świadczeń w postaci stypendium socjalnego, stypendium za wyniki w nauce lub sporcie, stypendium ministra za osiągnięcia w nauce, stypendium ministra za wybitne osiągnięcia sportowe oraz zapomogi.

Zasadą wynikającą z wymienionych wyżej przepisów jest, iż stypendia i zapomogi przysługują osobom posiadającym status studenta. W związku z powyższym po jego utracie (ukończenia studiów lub wcześniejszego skreślenia z listy studentów) następuje również utrata prawa do otrzymywania świadczeń pomocy materialnej dla studentów. Należy zaznaczyć, iż zasada ta obowiązuje od wielu lat, a nowelizacja systemu pomocy materialnej dla studentów dokonana ustawą z dnia 28 maja 2004 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o pożyczkach i kredytach studenckich oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 152, poz. 1598) nie wprowadziła zmiany w tym zakresie.

Wyjątek od powyższej zasady, wyłącznie odnośnie wypłacania dwóch świadczeń - stypendium ministra za osiągnięcia w nauce oraz stypendium ministra z wybitne osiągnięcia sportowe, przewiduje przepis § 11 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 10 listopada 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków, trybu przyznawania i wypłacania stypendium ministra za osiągnięcia w nauce oraz stypendium ministra za wybitne osiągnięcia sportowe (Dz.U. Nr 245, poz. 2458). Zgodnie z wymienionym przepisem studentowi, który otrzymał stypendium przyznane przez właściwego ministra i ukończył studia przed terminem określonym w planie studiów, pozostałą kwotę przyznanego stypendium wypłaca się jednorazowo w terminie do 30 dni od daty ukończenia studiów. Należy podkreślić, iż obowiązujące przepisy nie przewidują podobnego uregulowania odnośnie stypendiów przyznawanych studentom przez uczelnię, tj. stypendium socjalnego i stypendium z wyniki w nauce lub sporcie.

Nie jest również prawdą, iż przewidziana w przepisach zasada wypłaty studentom świadczeń pomocy materialnej przyznanych przez uczelnie jest sposobem na zaoszczędzenie pieniędzy przez resort edukacji. Stypendia i zapomogi finansowane są z utworzonego w uczelni funduszu pomocy materialnej dla studentów, zasilanego m. in. dotacjami z budżetu państwa. Wszystkie środki niewypłacone studentom pozostają w wymienionym wyżej funduszu do wykorzystania na świadczenia dla innych studentów. Ponadto środki funduszu niewykorzystane przez uczelnię w danym roku, także nie są zwracane do budżetu państwa, ale przechodzą do funduszu pomocy materialnej dla studentów na rok następny do wykorzystania na ten sam cel - art. 27a ust. 6 ustawy o szkolnictwie wyższym, a w przypadku uczelni zawodowych - art. 24a ust. 6 ustawy o wyższych szkołach zawodowych.

w/z MINISTRA

SEKRETARZ STANU

Tadeusz Szulc

Warszawa, dnia 1.07.2005 r.

W związku z przekazaniem przez Pana Marszałka w dniu 21.06.2005 r. oświadczenia złożonego przez Pana Senatora Józefa Sztorca podczas 83 posiedzenia Senatu RP w dniu 16.06.2005 r. celem zajęcia stanowiska w sprawie Pana Sławomira Ch. z Tarnowa, który nie może kontynuować inwestycji na nabytej notarialnie nieruchomości, a prowadzone postępowanie w tej sprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie za sygn. II SA Kr 110/04 przedłuża się, uprzejmie informuję, co następuje.