Warszawa, 18 maja 2005 r.

Do zarzutów przedstawionych przez senatora B. Litwińca odniósł się p. Jan Dworak, prezes Zarządu Spółki "Telewizja Polska" S.A.

Prezes J. Dworak poinformował, że był zaskoczony treścią oświadczenia, zawierającego poważne oskarżenia wobec wydawców i reporterów "Panoramy" z 27 stycznia 2005 roku. Zaskoczenie to było tym większe, że Telewizja Polska zebrała wyjątkowo pozytywne opinie na temat sposobu, w jaki potraktowano ten dzień - obchody rocznicy wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau - na wszystkich antenach TVP S.A. Nikt, prócz senatora B. Litwińca, nie zarzucał dziennikarzom telewizji publicznej "agresywnych antyrosyjskich tendencji, głupoty politycznej i zwyczajnego chamstwa, które szkodzą naszemu krajowi na arenie międzynarodowej".

Prezes Jan Dworak odrzucił zarzuty senatora Bogusława Litwińca, a przypisywanie dziennikarzom politycznych motywacji uznał za całkowicie niezasadne.

Pan J. Dworak wyjaśnił, że w "Panoramie" z 27 stycznia 2005 roku ukazały się materiały z uroczystości obchodów rocznicy wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau, w których brał udział prezydent Rosji Władimir Putin oraz materiał o odsłonięciu pomnika osób pomordowanych przez Armię Radziecką w Przyszowicach koło Gliwic. Z oświadczenia senatora B. Litwińca wynika, że wyemitowanie materiału o zbrodniach Armii Czerwonej właśnie w tym dniu jest przejawem głupoty politycznej. Prezes J. Dworak twierdzi, że można odnieść wrażenie, iż zdaniem senatora B. Litwińca zbrodnia ta była mało istotna, gdyż stwierdził: "w jakimś miasteczku, czy też wsi odsłonięto pomnik pomordowanych przez pijanych rosyjskich żołnierzy miejscowych obywateli i byłych więźniów Auschwitz". A była to - jak pisze p. J. Dworak - konkretna miejscowość, w której radzieccy żołnierze zamordowali bezbronnych ludzi. Ludziom tym społeczeństwo polskie oddaje należny hołd. Trudno - zdaniem prezesa J. Dworaka - wskazać logiczne powody, dla których TVP S.A. miałaby przemilczeć te fakty z przeszłości, zwłaszcza, że są one przedmiotem badań Instytutu Pamięci Narodowej. Odkłamywanie historii, w tym również tej najnowszej, a także edukacja historyczna społeczeństwa polskiego jest przecież jedną z podstawowych powinności ustawowych nadawcy publicznego.

Jednocześnie informuję Pana Marszałka, że do prezesa J. Dworaka wystosowałam wystąpienie zwracające uwagę na inne uchybienie, którego dopuściły się osoby konstruujące program TVP S.A. tego dnia. Otóż bezpośrednio po zakończeniu relacji z uroczystości obchodów wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau, w Programie I TVP S.A. wyemitowano - jak co czwartek - kolejny odcinek serialu kryminalnego pt. "Horoskop śmierci". Emisję serialu kryminalnego bezpośrednio po transmisji tak ważnego i podniosłego wydarzenia, któremu towarzyszył nastrój zadumy i refleksji, uznałam za wyjątkowo niestosowną. Zwróciłam uwagę prezesowi J. Dworakowi na niedostosowanie filmowej pozycji programowej do szczególnego charakteru tego dnia.

Danuta Waniek

Warszawa, 2005-05-18

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Z otrzymanej od Prezesa NFZ odpowiedzi i załączonej do niej dokumentacji wynika, że opóźnienie w dostarczeniu leku miało miejsce, ponieważ świadczeniodawca, występując o rozliczenie przedmiotowej terapii w ramach pozycji nr 5.07.02.0000422 Katalogu świadczeń onkologicznych - "schemat chemioterapii wg zgody płatnika", skierował do oddziału Funduszu druk zapotrzebowania na sprowadzenie z zagranicy produktu leczniczego, nieposiadającego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, niezbędnego dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta, o którym stanowi rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 31 grudnia 2001 r. w sprawie sprowadzania z zagranicy produktów leczniczych nieposiadających pozwolenia na dopuszczenie do obrotu niezbędnych dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta (Dz.U. Nr 156, poz. 1833). Oddział NFZ, postępując zgodnie z wytycznymi zarządzenia Nr 37/2004 Prezesa NFZ z dnia 10 listopada 2004 r. w sprawie określenia sposobu i trybu przygotowania do podpisu Prezesa Funduszu decyzji o refundacji leków sprowadzanych na warunkach i w trybie art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne, przekazał zapotrzebowanie do oddziału wojewódzkiego NFZ, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, co dodatkowo wydłużyło czas oczekiwania na podanie leku.

Uprzejmie informuję, że w celu usprawnienia i przyśpieszenia rozpatrywania wniosków świadczeniodawców o wyrażenie zgody na realizację i rozliczenie procedury "hospitalizacja wg zgody płatnika", na stronach witryny internetowej Mazowieckiego OW NFZ umieszczono formularz wniosku o wydanie zgody płatnika na sfinansowanie określonego świadczenia (dotyczącego np. preparatu leczniczego) nieujętego w katalogach wraz z instrukcją wypełniania ww. wniosku.

MINISTRA ZDROWIA

SEKRETARZ STANU

Zbigniew Podraza

Warszawa, 24.05.2005 r.

Szanowny Panie Marszałku,

Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym, o kształcie organizacji terytorialnej prokuratury i sądownictwa rozstrzyga Minister Sprawiedliwości, kierując się przede wszystkim potrzebami wymiaru sprawiedliwości. Mając na względzie specyfikę tych potrzeb, ustawodawca zezwolił na wyłączenie sądownictwa powszechnego i powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury z obowiązku dostosowania do zasadniczego podziału terytorialnego państwa [(vide art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające reformę administracji publicznej (Dz.U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.)].

Podkreślić należy równocześnie, iż kwestia przeniesienia Sądu Rejonowego w Sandomierzu z obszaru właściwości miejscowej Sądu Okręgowego w Kielcach do Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu budzi liczne kontrowersje wśród społeczności lokalnej. Obok głosów popierających taką inicjatywę, do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji wpływają również wystąpienia zdecydowanie przeciwne proponowanej zmianie, kierowane zarówno przez środowiska samorządowe, jak i parlamentarzystów.

MINISTER

z up. Jerzy MAZUREK

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, dnia 19 maja 2005 r.

Szanowna Pani
Jolanta Danielak
Wicemarszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

W odpowiedzi na pismo BPS/DSK-043-135/05 w sprawie oświadczenia złożonego przez p. senatora Sławomira Izdebskiego podczas 78 posiedzenia Senatu RP w dniu 17 marca br. dotyczącego zapłaty za świadczenia zdrowotne udzielone ponad limit określony w umowach o udzielenie świadczeń zdrowotnych zawartych z Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej w Siedlcach, uprzejmie informuję, że Mazowiecki Oddział Wojewódzki NFZ nie ma możliwości zaspokojenia wspomnianych roszczeń.

Narodowy Fundusz Zdrowia jest ustawowo zobowiązany do przestrzegania zasady iż wysokość łącznych zobowiązań Funduszu wynikających z zawartych ze świadczeniodawcami umów nie może przekroczyć wysokości wydatków przewidzianych na ten cel w planie finansowym Funduszu (art. 132 ust. 5 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych). Dodatkowo, w ustawie o finansach publicznych w art. 28 ust. 1, stwierdza się, iż wydatki publiczne mogą być ponoszone w wysokości ustalonej w planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych, do których zalicza się Narodowy Fundusz Zdrowia. Środki, pozostające zgodnie z planem finansowym, w gestii Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ w 2005 r. zostały już rozdysponowane. NFZ jako jednostka sektora finansów publicznych jest zobligowana do prowadzenia gospodarki finansowej na zasadach gospodarności i celowości, dlatego też ewentualne, dodatkowe środki, jakie Mazowiecki Oddział Wojewódzki NFZ uzyska do końca roku, przeznaczane będą w pierwszej kolejności na pełne zabezpieczenie świadczeń zdrowotnych dla ubezpieczonych, w dalszej zaś na sfinansowanie nadwykonań (wg jednolitych zasad dla wszystkich świadczeniodawców tak, jak miało to miejsce w przeszłości).

Podstawą udzielania osobom ubezpieczonym świadczeń zdrowotnych w ramach systemu powszechnego ubezpieczenia w NFZ jest umowa. MOW NFZ wywiązał się w całości ze swoich zobowiązań wobec SP ZOZ w Siedlcach, ponieważ sfinansował wykonane świadczenia zgodnie z umowami. Dochodzenie zapłaty za świadczenia, które nie były objęte umowami nie znajduje oparcia zarówno w zapisach tych umów, jak i ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (a także ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, która również obowiązywała w 2004 r.).

P R E Z E S

Narodowego Funduszu Zdrowia

Jerzy Miller

Warszawa, 2005.05.20

odpowiadając na oświadczenie Pana Senatora Witolda Gładkowskiego znak: BOS/DSK-043-204/05 uprzejmie informuję, że instytucją odpowiedzialną za zarządzanie Zintegrowanym Programem Operacyjnym Rozwoju Regionalnego (ZPORR) jest Ministerstwo Gospodarki i Pracy - Departament Wdrażania Programów Rozwoju Regionalnego. Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu jest odpowiedzialne za współfinansowanie poddziałania 2.2.1. "Wspieranie rozwoju edukacyjnego młodzieży wiejskiej", w działaniu 2.2. "Wyrównywanie szans edukacyjnych poprzez programy stypendialne" (ZPORR).

W 2004 roku Minister Finansów na podstawie wniosku Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu wydał decyzje przyznające środki na współfinasnowanie poddziałania 2.2.1. z budżetu państwa na miesiące wrzesień - grudzień 2004 roku. Środki te zostały przekazane do budżetu Urzędów Wojewódzkich w październiku 2004 roku. W kwietniu 2005 roku Minister Finansów, ponownie na wniosek Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu wydał decyzję w sprawie uruchomienia środków na współfinansowanie wypłaty stypendiów dla uczniów na okres styczeń - czerwiec 2005, które zostały przekazane do budżetów Urzędów Wojewódzkich.

Dla poddziałania 2.2.2. "Wspieranie rozwoju edukacyjnego studentów", współfinansowanie zapewnia Ministerstwo Gospodarki i Pracy i Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu nie ma wpływu na przekazywanie środków dla tego poddziałania.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom regionów, w kwestii modyfikacji form wypłaty stypendiów uczniom, na posiedzeniu Komitetu Monitorującego ZPORR w dniu 12 maja 2005 roku wprowadzono zmianę dotyczącą zaliczkowej formy wypłaty stypendiów. Będzie to, obok refundacji lub formy rzeczowej, kolejna forma przekazywania wsparcia uczniom. System zaliczkowy polegać będzie na przekazywaniu stypendium w transzach. Wielkość transzy będzie odpowiadać miesięcznej wysokości stypendium. Wypłata kolejnej transzy będzie możliwa po rozliczeniu się na podstawie (faktur, rachunków, innych dokumentów potwierdzających poniesione wydatki) z otrzymanych wcześniej środków. Zastosowanie tego alternatywnego sposobu pomocy stypendialnej pozwoli na eliminację problemu braku środków finansowych po stronie ucznia.

Ponadto wprowadzono zmianę zapisu dotyczącego "innych kosztów obligatoryjnie wymaganych przez szkołę" na zapis: "Inne koszty związane z pobieraniem nauki, określone przez Dyrektora szkoły, o ile Regulamin przyznawania stypendiów przewiduje taką pozycję wydatku. Wydatki te zostaną określone przez Dyrektora szkoły w formie zarządzenia". Taki zapis pozwoli na rozszerzenie katalogu wydatków, które nie są wydatkami obligatoryjnymi, ale nadal związanymi z procesem dydaktycznym i wyrównującymi szanse edukacyjne oraz na indywidualne określenie przez każdą szkołę katalogu wydatków, które mogą być ponoszone przez uczniów w związku z pobieraniem nauki.

Z wyrazami szacunku

w/z MINISTRA

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, 2005-05-20

Zgodnie z Ustawą z dnia 16 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 281, poz. 2781) wprowadzony został nowy, systemowy model pomocy materialnej dla uczniów. Powyższy akt prawny dodał do ustawy o systemie oświaty nowy rozdział 8a "Pomoc materialna dla uczniów", który w sposób szczegółowy określa zasady udzielania pomocy materialnej dla uczniów w postaci stypendium szkolnego, zasiłku szkolnego, stypendium za wyniki w nauce lub za osiągnięcia sportowe, stypendium Prezesa Rady Ministrów, stypendium ministra właściwego ds. oświaty i wychowania, stypendium ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

Należy podkreślić, że realizacja pomocy materialnej dl uczniów nie jest działaniem nowym. W 2003 roku jednostki samorządu terytorialnego wydatkowały łącznie na ten cel w skali kraju kwotę ok. 10 mln zł. Pomoc materialna dla uczniów była udzielana na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 1993 r. w sprawie warunków, form i trybu przyznawania, wypłacania oraz wysokości pomocy materialnej dla uczniów (Dz.U. Nr 74, poz. 350 z późn. zm.).

Jednocześnie trzeba stwierdzić, że przeznaczone w br. w budżecie państwa środki finansowe nie pozwalają na udzielenie pomocy stypendialnej wszystkim uczniom uprawionym do ubiegania się o taką pomoc, a jedynie tym, którym jest ona najbardziej potrzebna. Należy oczekiwać, że doświadczenia roku bieżącego oraz zgłaszane przez jednostki samorządu terytorialnego potrzeby w kolejnych latach spowodują zwiększenie przez parlament nakładów na realizację programu stypendialnego dla uczniów.

Należy podkreślić, że algorytm jest jednak metodą statystyczną podziału dotacji i będąc kategorią ogólną nie może uwzględniać wszystkich lokalnych problemów występujących w jednostkach samorządu terytorialnego, bowiem zatraciłby swój uniwersalny charakter.

Dane, na podstawie, których dokonano wyliczenia kwoty dotacji dla gmin pochodzą z Ministerstwa Finansów, Głównego Urzędu Statystycznego oraz odpowiednich departamentów urzędów wojewódzkich. Dane te dotyczą roku 2004. Informacja o wysokości dotacji dla poszczególnych gmin została przekazana zainteresowanym jednostkom w połowie marca, przed ustawowym terminem przygotowania regulaminów wypłacania stypendiów. Środki zaś są przekazywane systematycznie, zgodnie z § 2 cytowanego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 90p ust. 1 ustawy z dna 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) udzielanie świadczeń pomocy materialnej dla uczniów o charakterze socjalnym stanowi zadanie własne gminy, na realizację którego gmina otrzymuje dofinansowanie (art. 90r ust. 1 ustawy). Oznacza to, że gminy mogą uzupełnić już istniejący system stypendialny środkami własnymi lub też opracować własne programy pomocy uczniom z wykorzystaniem środków własnych, współpracy z organizacjami pożytku publicznego lub wolontariatu.

Opracowanie gminnego regulaminu udzielania pomocy materialnej uczniom ma na celu umożliwienie udzielenia pomocy edukacyjnej uczniom najbardziej potrzebującym takiego wsparcia w danym środowisku lokalnym, co zarówno w trakcie prac parlamentarnych jak i w materiałach informacyjnych było wyraźnie podkreślane.

Osiągnięcie tego celu będzie możliwe tylko w sytuacji bardzo dobrego zdiagnozowania potrzeb własnego środowiska przez samorząd gminy przy zintegrowanej współpracy odpowiednich jednostek organizacyjnych samorządu (szkół, ośrodka pomocy społecznej), jak również organizacji pożytku publicznego oraz wolontariatu.

Jednym z tych mechanizmów jest wysokość kwoty uprawniającej do ubiegania się o pomoc edukacyjną (art. 90d ust. 7 ustawy o systemie oświaty). Miesięczna wysokość dochodu na osobę w rodzinie ucznia, umożliwiająca ubieganie się o tę pomoc nie może przekroczyć 316 złotych. Nie jest uzasadnione traktowanie pojęć "uprawniony do ubiegania się o pomoc" i "uprawnionych do otrzymania pomocy" jako tożsamych. Następnym jest wartość pomocy (wahająca się od 44,80 do 112 zł). Trzecim jest czas, na jaki można przyznawać pomoc: od jednego miesiąca do dziesięciu miesięcy w przypadku uczniów lub od jednego miesiąca do dziewięciu miesięcy w przypadku słuchaczy kolegiów. Kolejnym mechanizmem jest możliwość zróżnicowania częstotliwości udzielania pomocy - może ona być realizowana w okresach innych niż miesięcznie lub jednorazowo w zależności od rzeczywistych potrzeb edukacyjnych ucznia. Dalszy mechanizm to przestrzeganie celowego i edukacyjnego charakteru stypendiów szkolnych, przeznaczonych wyłącznie na zaspokajanie potrzeb edukacyjnych uczniów. Ustawa w art. 90d ust. 2 do 5 precyzuje, jakie formy działań edukacyjnych są wskazane do realizacji wobec uczniów, pozostawiając jednocześnie ostateczną decyzję władzom samorządowym.

Przytoczone przez Pana Senatora wyliczenia, dotyczące zapotrzebowania na środki finansowe na pomoc stypendialną są konsekwencją rozwiązań przyjętych przez gminy w regulaminach udzielania tej pomocy, w których nie wykorzystano rozwiązań zapisanych w ustawie, natomiast zastosowano automatyczne przemnożenie liczby uprawnionych do ubiegania się o pomoc, przez wysokość świadczenia i pełną liczbę miesięcy, na jaką można przyznać pomoc.

Mam nadzieję, że przedstawione wyjaśnienia dokładnie ukazują zmiany wprowadzone w ustawie o systemie oświaty w zakresie udzielania pomocy materialnej dla uczniów oraz mechanizmy, którymi powinny posługiwać się jednostki samorządu terytorialnego, celem jak najlepszego wykorzystania przyznanej dotacji na pomoc edukacyjną dla uczniów.

Z wyrazami szacunku

wz MINISTRA

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, 2005.05.20

odpowiadając na oświadczenie Pana Senatora Adama Bieli znak: BPS/DSK-043-203/05 uprzejmie informuję, że instytucją odpowiedzialną za zarządzanie Zintegrowanym Programem Operacyjnym Rozwoju Regionalnego (ZPORR) jest Ministerstwo Gospodarki i Pracy - Departament Wdrażania Programów Rozwoju Regionalnego. Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu jest odpowiedzialne za współfinansowanie poddziałania 2.2.1. "Wspieranie rozwoju edukacyjnego młodzieży wiejskiej", w działaniu 2.2. "Wyrównywanie szans edukacyjnych poprzez programy stypendialne (ZPORR).

W 2004 roku Minister Finansów na podstawie wniosku Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu wydał decyzje przyznające środki na współfinansowanie poddziałania 2.2.1. z budżetu państwa na miesiące wrzesień - grudzień 2004 roku. Środki te zostały przekazane do budżetu Urzędów Wojewódzkich w październiku 2004 roku. W kwietniu 2005 roku Minister Finansów, ponownie na wniosek Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu wydał decyzję w sprawie uruchomienia środków na współfinansowanie wypłaty stypendiów dla uczniów na okres styczeń - czerwiec 2005, które zostały przekazane do budżetów Urzędów Wojewódzkich.

w/z MINISTRA

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, dnia 20.05.2005 r.

W dniu 11 lutego 2005 r. wpłynęło do Wydziału Gospodarki Lekami Mazowieckiego OW NFZ zapotrzebowanie na sprowadzenie z zagranicy produktu leczniczego Eloxatine, nie posiadającego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu. Zapotrzebowanie zostało wystawione 12 stycznia br. przez Klinikę Onkologii Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie oraz potwierdzone przez Konsultanta Krajowego w dziedzinie Onkologii, a następnie zostało przesłane do Apteki Szpitalnej, celem sprowadzenia leku z zagranicy zgodnie z art. 4 ustawy Prawo farmaceutyczne oraz z § 7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 31 grudnia 2001 r., w sprawie sprowadzania z zagranicy produktów leczniczych nie posiadających pozwolenia na dopuszczenie do obrotu niezbędnych dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta.

Zgodnie z § 1 Zarządzenia Nr 37 Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 10 listopada 2004 r. w sprawie określenia sposobu i trybu przygotowania do podpisu Prezesa Funduszu decyzji o refundacji leków sprowadzanych na warunkach i w trybie art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo Farmaceutyczne - zapotrzebowanie zostało przesłane do Wielkopolskiego OW NFZ jako właściwego ze względu na miejsce zamieszkania pacjentki.

Z poważaniem

P R E Z E S

Narodowego Funduszu Zdrowia

Jerzy Miller

Warszawa, 2005.05.20

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

W związku z otrzymanym przy piśmie z dnia 5 maja 2005 r., Nr BPS/DSK-043-200/05 oświadczeniem Senatora Józefa Dziemdzieli dotyczącym zapisów art. 49 ustawy budżetowej na rok 2005 z dnia 22 grudnia 2004 r., uprzejmie wyjaśniam, iż aktualnie nie jest możliwe jednoznaczne oszacowanie kosztów obsługi długu publicznego w 2005 roku i ewentualne przeznaczenie kwoty 100 mln oszczędności z tego tytułu na cele związane z działalnością policji i straży pożarnej. Niemożność oszacowania przewidywanego wykonania wydatków z tego tytułu wynika z niepewności dotyczących:

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, dnia maja 2005 r.

Odpowiadając na przesłane przez Pana Marszałka, pismem znak: BPS/DSK-043-187/05 z dnia 5 maja 2005 roku, oświadczenie posła Tadeusza Wnuka złożone na posiedzeniu Senatu w dniu 28 kwietnia 2005 roku w sprawie protestów więźniów hitlerowskich więzień i obozów koncentracyjnych przeciwko wymianie książki inwalidy wojennego na książkę osoby represjonowanej, uprzejmie wyjaśniam;

Dokumentem potwierdzającym prawo do korzystania z uprawnień wynikających z cytowanej wyżej ustawy jest zgodnie z jej art. 23c książka inwalidy wojennego (wojskowego), wystawiona przez organ rentowy.

1) posiada w zaświadczeniu o spełnieniu warunków ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednolity : Dz.U. z 2002 roku Nr 42 poz. 371 ze zmianami) wpis o pobycie w miejscach, o których mowa w art. 3 i art. 4 ust. 1 ustawy, w tym m.in. o podleganiu represjom z przyczyn politycznych w hitlerowskich więzieniach i obozach koncentracyjnych,

Osobie represjonowanej z pomocy art. 12 cytowanej wyżej ustawy przysługują świadczenia pieniężne i inne uprawnienia przewidziane w przepisach ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych [...] (obok przysługujących uprawnień kombatanckich) z wyłączeniem uprawnienia do zniżki na ubezpieczenie komunikacyjne.

Dodatkowo informuję, że przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 11 października 2002 roku o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych, wychowawczych (Dz.U. Nr 181, poz. 1515 ze zm.) osoby represjonowane nie miały ustawowo określonego dokumentu potwierdzającego prawo do korzystania z uprawnień. W związku z tym ZUS czasowo wystawiał osobom represjonowanym książkę inwalidy wojennego z wpisem określającym tytuł uprawnień.

Ustawowe wprowadzenia książki inwalidy wojennego oraz legitymacji osoby represjonowanej ma na celu wyodrębnienie z grupy osób korzystających z ustawy o inwalidach wojennych osób będących inwalidami wojennymi w związku z działalnością wymienioną w art. 6-art. 8 ustawy z dnia 29 maja 1974 roku o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (tekst jednolity: Dz.U. z 2002 roku Nr 9, poz. 87 ze zmianami). Grupa ta jest wymieniona wprost w Konstytucji RP jako wymagająca szczególnej opieki.

Na marginesie pragnę przypomnieć, że ustawa o kombatantach nie przewiduje nadawania uprawnień z tytułu aresztowania w czasie okupacji za przestępczość pospolitą - kradzież, szmugiel. Nie jest mi również wiadome, aby jakakolwiek inna ustawa nadawała uprawnienia osoby represjonowanej osobie aresztowanej za przestępczość pospolitą.

MINISTER

z up.

SEKRETARZ STANU

Warszawa, 2005-05-23

W związku z przesłanym przy piśmie z dnia 5 maja br. znak: BPS/DSK-043-195/05 oświadczeniem złożonym przez senatora Sergiusza Plewę podczas 80 posiedzenia Senatu RP w dniu 28 kwietnia 2005 r., dotyczącym m.in. zbierania, przetwarzania i przekazywania Komisji Europejskiej danych dotyczących sytuacji dochodowej polskich rolników, uwzględniając informacje otrzymane z Głównego Urzędu Statystycznego - uprzejmie informuję Pana Marszałka, co następuje.

W Polsce rachunki ekonomiczne dla rolnictwa opracowywane są według najnowszej i aktualnie obowiązującej w UE metodologii "Manual on the Economic Accounts for the Agriculture and Forestry" wspólnie przez Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - Państwowy Instytut Badawczy oraz Departament Statystyki Rolnictwa i Środowiska Głównego Urzędu Statystycznego. Główny Urząd Statystyczny opracowuje dane dotyczące: produkcji roślinnej i zwierzęcej, cen skupu produktów rolnych i środków do produkcji rolnej, nakładów inwestycyjnych na środki trwałe (np. budynki, urządzenia, maszyny itp.), szacowanych nakładów pracy w rolnictwie w przeliczeniu na umowne jednostki pracy, natomiast Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej m.in. opracowuje rachunki ekonomiczne rolnictwa wg. rodzajów działalności zgodnie ze standardami UE, opracowuje dane dotyczące szacunkowych dopłat do produktów i produkcji, sporządza pierwszy i drugi szacunek rachunków ekonomicznych dla rolnictwa, a także opracowuje całkowite zestawienie rachunków według metodologii rachunków ekonomicznych dla rolnictwa.

Rachunki ekonomiczne dla rolnictwa publikowane są przez Urząd Statystyczny Wspólnoty Europejskiej od 1964 roku. Zasady opracowywania tych rachunków reguluje Rozporządzenie (WE) Nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 grudnia 2003 r. dotyczące rachunków ekonomicznych dla rolnictwa we Wspólnocie. Rachunek ekonomiczny dla rolnictwa jest rachunkiem satelitarnym w stosunku do dochodu liczonego dla rolnictwa metodą rachunków narodowych, dostarczającym dodatkowych informacji i koncepcji adoptowanych do szczególnego charakteru działalności rolniczej.

Opublikowane przez EUROSTAT w grudniu ubiegłego roku zmiany w dochodach rolnictwa w 2004 r. w przeliczeniu na 1 umowną jednostkę pracy (AWU), w tym dotyczące Polski, opracowane zostały na podstawie przekazywanych przez państwa członkowskie UE pierwszych wstępnych wskaźników zmian wolumenu i cen produkcji rolniczej, usług rolniczych, drugorzędnych niewydzielonych działalności pozarolniczych, zużycia pośredniego, tj. zużycia środków produkcji (np. nawozów, pasz, materiałów budowlanych itp.) oraz dopłat (subsydiów).

Szacunek wskaźników zmian produkcji rolniczej został opracowany na podstawie przedwynikowego szacunku głównych ziemiopłodów rolnych i ogrodniczych, badań pogłowia zwierząt gospodarskich (badania GUS), oceny ekspertów IERiGŻ (głównie w przypadku roślin i zwierząt rzadko występujących). Ceny skupu produktów rolnych, które były podstawą do wyszacowania wskaźników zmian cen produktów rolnych wyliczono na podstawie danych z półrocznego sprawozdania statystycznego (R-10) i miesięcznych danych meldunkowych z okresu lipiec-październik oraz szacunków za miesiąc listopad i grudzień. Bazą dla wyszacowania zmian w drugorzędnej niewydzielonej działalności pozarolniczej były informacje o ilości i cenie skupionego mleka, zmiany cen produktów mleczarskich, oceny ekspertów.

Z opublikowanych przez EUROSTAT danych wynika, iż dochody rolnictwa w Polsce w przeliczeniu na 1 umowną jednostkę pracy w 2004 r. w porównaniu z 2003 r. wzrosły o 73,5%. Na taki wzrost wpływ miały bardzo dobre wyniki produkcyjne. Odnotowano wzrost wartości produkcji roślinnej o 15,1%, zwierzęcej o 18,4%, usług rolniczych o 3,3%, drugorzędnej niewydzielonej działalności pozarolniczej o 19,1%. Ogółem wartość produkcji rolniczej według szacunku w listopadzie 2004 r. wzrosła o 16,3%, wolumen był większy o 6,9%, ceny o 8,8%. Według pierwszych szacunków wartość zużycia pośredniego była wyższa niż w roku 2003 o 6,7%. Największy wzrost odnotowano w dopłatach (subsydiach). W listopadzie 2004 r. szacowano, że do końca ubiegłego roku będą zrealizowane wypłaty w kwocie 3.958,09 mln zł, tj. w wysokości wyższej niż w 2003 r. o ok. 1.172% niż w 2003 r.

W 2004 roku udział dopłat w produkcji globalnej wyniósł 6,7% (w 2003 r. - 0,6%), a w wartości czynników produkcji (dochodów) - 17,9% (przed rokiem - 2,5%).

Jednocześnie pragnę poinformować, że zgodnie z harmonogramem opracowywania rachunków ekonomicznych rolnictwa w styczniu 2005 r. został przygotowany i przekazany do EUROSTAT-u drugi szacunek. Najnowsze dane Głównego Urzędu Statystycznego dotyczące zmian cen środków produkcji dla rolnictwa oraz korekty wprowadzone przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi do poziomu zrealizowanych dopłat spowodowały, że dochody są wyższe niż przed rokiem, ale wzrost nie jest tak znaczący, jak to wyszacowano w listopadzie ubiegłego roku. W produkcji rolniczej odnotowano nieznaczne zmiany w porównaniu z pierwszym szacunkiem. Wartość produkcji roślinnej jest większa niż w 2003 r. o 17,4%, wartość produkcji zwierzęcej o 18,4%, usług rolniczych o 5,5%. Ogółem wartość produkcji rolniczej wzrosła o 16,4%. Według drugiego szacunku wartość zużycia pośredniego była wyższa niż w 2003 r. o 13,8%. Pomimo znacznej korekty w poziomie dopłat odnotowano w tej pozycji największy wzrost, z 311,2 mln zł w 2003 r. do 1.992,9 mln zł w 2004 r. (wskaźnik dynamiki wyniósł 640,4%). Udział dopłat w produkcji globalnej wyniósł 3,3,%, a w wartości czynników produkcji (dochodów) - 11,1%.

Należy podkreślić, że powyższe dane wskazują na kierunki zmian w dochodach rolnictwa, natomiast nie oceniają poziomu dochodów rolników.

Wojciech Olejniczak

Warszawa, dnia 23 maja 2005 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Ponad 61% kosztów Spółki "PKP Przewozy Regionalne" w 2004 r. stanowiły koszty zakupu usług w Grupie PKP (w tym: 26% koszty dostępu do linii kolejowych, 13% koszty zakupu energii trakcyjnej od PKP Energetyka sp. z o.o.). Jednocześnie Spółka ta nie jest w stanie pokryć kosztów swojej działalności z uzyskaniem przychodów. W 2004 r. przychody pokryły zaledwie 77% ogólnych kosztów funkcjonowania Spółki, z czego 13% pochodziło z dopłat samorządowych uzyskiwanych na podstawie zawieranych z samorządami umów na realizację przewozów regionalnych.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie organizowania regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich, umowy z przewoźnikami na świadczenie usług powinny być zawarte nie później niż na 6 miesięcy przed wejściem w życie rozkładu jazdy. Jednak samorządy województw nie uwzględniają powyższych regulacji i nie zawierają przedmiotowych umów w terminach przewidzianych prawem. Z informacji Zarządu spółki Przewozy Regionalne wynika, iż na dzień 11 maja br. podpisano umowy z samorządami 6 województw tj. opolskiego, lubuskiego, podkarpackiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego. Łączna wartość podpisanych umów wynosi ok. 131,7 mln zł, z czego samorządy wpłaciły (za okres 5 miesięcy) 49 mln zł. Jednoczenie samorządy przeciwne są redukcjom połączeń najbardziej deficytowych, chociaż jak pokazuje dotychczasowa ponad roczna praktyka funkcjonowania systemu nie zapewniają pokrycia również tych kosztów. Należy nadmienić, że zgodnie z przepisami prawa unijnego (Rozporządzenie Rady EWG nr 1191/69 z dnia 26 czerwca 1969 r. wraz ze zmianami - 1893/91 z 20 czerwca 1991 r.) przewoźnik nie powinien wykonywać działalności przewozowej o charakterze służby publicznej nie mając źródeł pokrycia strat.

Biorąc pod uwagę sytuację w Grupie PKP, w przyjętej w lutym 2005 r. przez Radę Ministrów "Strategii restrukturyzacji i prywatyzacji spółek Grupy PKP S.A.", przewidziano działania mające na celu uzdrowienie sytuacji ekonomiczno-finansowej spółki PKP Przewozy Regionalne sp. z o.o.. Jednym z rozwiązań jest tworzenie spółek we współpracy z samorządami. Od stycznia br. funkcjonuje spółka Koleje Mazowieckie sp. z o.o. W latach 2005-2007 będą tworzone kolejne spółki tam, gdzie będzie to ekonomicznie uzasadnione. Od 2006 r. zostaną wprowadzone systemowe rekompensaty z tytułu prowadzenia przewozów międzywojewódzkich wykonywanych w ramach obowiązku służby publicznej. Ich dofinansowanie będzie następowało w ramach przejrzystego systemu na podstawie umów zawieranych przez Ministra Infrastruktury z przewoźnikami. Przewozy te będą mogły być także zamawiane i dofinansowywane przez samorządy wojewódzkie. Ponadto zakłada się wprowadzenie zapisów obligujących samorządy województw do zawierania umów wieloletnich (na okres nie krótszy niż trzy lata), które z punktu widzenia interesów przewoźnika będą stanowiły lepszą gwarancję zabezpieczenia jego działalności wobec dotychczasowej praktyki kiedy umowy podpisywano nawet z wielomiesięcznym opóźnieniem. Powyższe rozwiązania uwzględnia się w przygotowywanym projekcie nowelizowanej obecnie ustawy o transporcie kolejowym.

Krzysztof Opawski