Warszawa, dnia 7 marca 2005 r.

Szanowny Pan

Kazimierz Kutz

Rzeczypospolitej Polskiej

W odpowiedzi na pismo Pana Marszałka Nr BPS/DSK-043-40/05 z dnia 10 lutego 2005 r. przesyłające tekst oświadczenia Senatora Adama Bieli złożonego podczas 76. posiedzenia Senatu RP w dniu 3 lutego 2005 r., uprzejmie przedstawiam, co następuje.

Na przestrzeni 2004 r. do Ministerstwa Sprawiedliwości napływały masowo pisma członków spółdzielni mieszkaniowych, zatytułowane jako petycje, dotyczące takich zagadnień, jak nieudostępnianie spółdzielcom dokumentów rozliczania kosztów budowy mieszkań, pobierania wysokich opłat przy przekształcaniu spółdzielczych mieszkań lokatorskich na tzw. mieszkania własnościowe, nieodprowadzania do budżetu Państwa kwot wpłaconych dobrowolnie przez spółdzielców z tytułu spłaty umorzeń kredytów.

W wyniku analizy dokonanej w Ministerstwie Sprawiedliwości stwierdzono, iż podnoszone zarzuty pod adresem zarządów spółdzielni mieszkaniowych kwalifikują się do rozpatrzenia przez organy statutowe spółdzielni, jak rady nadzorcze i walne zgromadzenia, natomiast zarzuty dotyczące rozliczeń spółdzielni z budżetem Państwa powinny być wyjaśnione przez właściwe urzędy skarbowe.

W związku z powyższym przekazano autorom petycji stosowne odpowiedzi.

Prokuratora Generalnego

Karol Napierski

Prokurator Krajowy

Zastępca Prokuratora Generalnego

Warszawa, dnia 07. 03. 2005 r.

Pan

Longin Pastusiak

Marszałek Senatu

Rzeczypospolitej Polskiej

Odpowiadając na pytania zawarte w oświadczeniach pana senatora Januarego Bienia, przesłanych przy pismach z dnia 10 lutego 2005 r., znak BPS/DSK-043-18/05 oraz BPS/DSK-043-45/05, w sprawie niedoboru surowca w przemyśle drzewnym oraz wykorzystania drewna na cele energetyczne, uprzejmie informuję.

Zgodnie z zapisami ustawy z 1991 r. o lasach, wielofunkcyjna gospodarka leśna prowadzona jest według planów urządzenia lasu, co oznacza użytkowanie zasobów w taki sposób i w takim tempie, aby zachować je jako odnawialne zasoby naturalne. Taką właśnie gospodarkę leśną prowadzą Lasy Państwowe - konsekwentnie zwiększając powierzchnię lasów oraz pozyskując drewno w rozmiarze nieprzekraczającym możliwości biologicznych lasu.

Trudno się zgodzić z tezą, że główną przyczyną niedoboru surowca na rynku drzewnym jest niewystarczający poziom pozyskania drewna. Od wielu lat Lasy Państwowe konsekwentnie zwiększają podaż drewna na rynku, mając na uwadze możliwości produkcyjne polskich lasów oraz niepodważalne zasady zrównoważonej gospodarki leśnej. Zwiększanie podaży drewna wpływa w widoczny sposób na stopniowy rozwój przemysłu drzewnego w naszym kraju. Poziom sprzedaży grubizny ogółem z roku na rok podnosi się i osiągnął odpowiednio w roku 1997 - 20,4 mln m³, w 1998 - 21,9 mln m³, w 1999 - 22,7 mln m³, w 2000 - 24,2 mln m³, w 2001 - 22,8 mln m³, w 2002 - 25,8 mln m³, w 2003 - 28,1 mln m³ oraz 28,5 mln m³ w roku 2004.

Powodem utrzymującego się od dłuższego czasu deficytu drewna na rynku jest gwałtownie wzrastający, nienotowany w naszym kraju od wielu lat popyt na drewno. Wynika on z modernizacji potencjału istniejących odbiorców drewna, pojawiania się na rynku szeregu nowych podmiotów oraz rosnącej efektywności całego przemysłu drzewnego, a także relacji pomiędzy euro i złotówką.

Nie można także twierdzić, że rozbieżności pomiędzy potrzebami surowcowymi przemysłu drzewnego i ofertą Lasów Państwowych wynikają ze wzrostu ilości sprzedawanego surowca drzewnego na cele energetyczne, ponieważ jednostki Lasów Państwowych od drugiej połowy 2003 roku nie podejmują żadnych zobowiązań wobec przemysłu energetycznego, mimo zapotrzebowania zgłaszanego przez coraz większą liczbę zakładów.

Elektrownia Połaniec rzeczywiście będzie wykorzystywać do współspalania drewno kupowane z Lasów Państwowych. Surowiec ten będzie pochodził jednak z tych jednostek organizacyjnych LP, z których w ostatnich latach nie kupował drewna ani krajowy przemysł płyt drewnopochodnych, ani przemysł celulozowo-papierniczy.

Strategia marketingowa Lasów Państwowych zakłada głównie sprzedaż drewna do zakładów przemysłu przetwórczego. Informacje o tym były prezentowane na konferencjach i seminariach na temat wykorzystania biomasy w energetyce, organizowanych w 2003 i 2004 roku m.in. przez Polską Izbę Gospodarczą Energetyki i Ochrony Środowiska. Dowodem konsekwentnego stosowania takiej strategii jest odmowa zawarcia porozumień na dostawy papierówki np. z inwestorami w branży wytwórni granulatu drzewnego, którzy zamierzają zlokalizować swoje instalacje na terenach o wysokiej koncentracji drzewnego przemysłu przetwórczego.

Głównym celem produkcyjnym dla leśnictwa jest wytworzenie możliwie dużej ilości drewna użytkowego. Priorytetowym kierunkiem wykorzystania średniowymiarowego drewna użytkowego, szczególnie w okresie trwającej koniunktury, jest jego przerób w zakładach przemysłu drzewnego, a więc w przemyśle celulozowo-papierniczym, płytowym, zakładach produkcji opakowań i programów ogrodowych. Surowiec o znacznie obniżonych parametrach jakościowych, znajdujący obecnie zastosowanie na cele energetyczne, powstaje jako "towarzyszący" przy wytwarzaniu głównego celu produkcyjnego.

Ograniczona podaż drewna, jak również potrzeba przeznaczania tego surowca w pierwszej kolejności na cele przetwórcze, również została uwzględniona w polityce państwa, dotyczącej rozwoju wykorzystania odnawialnych źródeł energii. W istniejących dokumentach politycznych, w tym także w przyjętej w dniu 4 stycznia 2005 r. przez Radę Ministrów "Polityce energetycznej Polski do 2025 roku" przewiduje się zrównoważony rozwój energetyki odnawialnej zapewniający optymalizację wykorzystania poszczególnych rodzajów odnawialnych źródeł energii. Obok energetycznego wykorzystania biomasy zakłada się dynamiczny rozwój elektrowni wiatrowych. Przewiduje się także wykorzystanie wszystkich możliwości związanych z rozwojem małej energetyki wodnej. Dalsze działania podejmowane będą w zakresie energetyki słonecznej i zasobów geotermalnych.

Nie można się zgodzić z opinią, że Dyrektor Generalny Lasów Państwowych odmawia zgody na powszechne zawieranie kilkuletnich umów, administracyjnie ograniczając ich zasięg do największych firm. Dyrektor Generalny nie zawiera umów wieloletnich, a jedynie porozumienia długoterminowe, na podstawie których gwarantuje sprzedaż określonych ilości surowca, pod warunkiem ustalonego poziomu cen. W roku ubiegłym Lasy Państwowe zawarły porozumienia długoterminowe (3-letnie) z grupą ośmiu odbiorców z branży tartacznej. Natomiast ze swoimi największymi odbiorcami, tj. zakładami celulozowo-papierniczymi i płytowymi, Lasy Państwowe zawierają umowy na jeden rok, a dodatkowo co kwartał negocjują poziom cen w ramach tych umów.

W mojej ocenie system sprzedaży drewna nie wymaga przekształceń i nie przewiduję występowania z inicjatywą jakichkolwiek zmian w regulacjach prawnych dotyczących zasad obrotu drewnem okrągłym i nadzoru nad tym obrotem. Tym bardziej, że wydanie zarządzenia określającego te zasady poprzedziły konsultacje z głównymi grupami klientów Lasów Państwowych, które nie wniosły zastrzeżeń do zawartych w nim regulacji. Lasy Państwowe, jako zarządca majątku Skarbu Państwa, mają obowiązek sprzedawać surowiec drzewny w taki sposób, aby, dbając o równowagę na rynku, przestrzegać ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Działalność Lasów Państwowych w tej dziedzinie była przedmiotem analiz Urzędu Antymonopolowego i nie wzbudziła zastrzeżeń.

Warszawa, 2005-03-07

Pan

Longin Pastusiak

Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na oświadczenie złożone przez Panią Senator Zdzisławę Janowską podczas 77. posiedzenia Senatu RP w dniu 18 lutego 2005 r. przesłane przy piśmie z dnia 23 lutego 2005 r. Nr BPS/DSK-043-98/05 uprzejmie informuję.

W dniu 28 lutego 2005 r. Minister Finansów po analizie materiałów związanych z opodatkowaniem otrzymanych przez bezrobotnego jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej, podjął decyzję o wydaniu rozporządzenia o zaniechaniu poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od przedmiotowych środków. Zaniechanie będzie dotyczyć środków wypłaconych w latach 2004-2005.

Zatem po wejściu w życie przedmiotowego rozporządzenia, jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie będzie się ich wykazywać w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy.

Z upoważnienia Ministra Finansów

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, 2005-03-07

Pan

Longin Pastusiak

odpowiadając na oświadczenie złożone Pana Senatora Tadeusza Rzemykowskiego podczas 77 posiedzenia Senatu RP w dniu 18 lutego 2005 r. informuję, co następuje:

W związku z oświadczeniem Pana Premiera Marka Belki w sprawie podjęcia pilnych prac nad ustawą o kulturze fizycznej i zmianami w organizacji polskiego sportu, w tym przewidującym włączenie Polskiej Konfederacji Sportu w struktury rządowe w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu podjęto prace nad projektem nowej struktury organizacyjnej oraz niezbędnymi procedurami legislacyjnymi. Zmiany dotyczą powołania, podległego Prezesowi Rady Ministrów, Centralnego Urzędu Sportu, który ma objąć zarządzaniem także sport wyczynowy. Pilnym zadaniem będzie także przegląd strategii rozwoju sportu oraz jej modyfikacja lub też wypracowanie nowej strategii.

I. Na skutek dokonanej diagnozy, Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu przedstawiło projekt zmian w sporcie polskim. Projekt ten został poddany konsultacjom z partnerami społecznymi - przedstawicielami środowisk realizujących zadania w sporcie. W dniach od 12 do 25 stycznia przeprowadzono spotkania z prezesami polskich związków sportowych, z przedstawicielami ogólnopolskich stowarzyszeń kultury fizycznej, z marszałkami województw, przedstawicielami wojewódzkich stowarzyszeń kultury fizycznej, z rektorami akademii wychowania fizycznego. Został on przychylnie przyjęty przez te środowiska, także przez media.

II. Został dokonany przegląd "Strategii rozwoju sportu w Polsce do roku 2012" w świetle 14 ekspertyz zrealizowanych na zlecenie MENiS. Informacja o "realizacji strategii rozwoju kultury fizycznej" została przekazana na posiedzenie sejmowej Komisji Kultury Fizycznej i Sportu w dniu 28 stycznia 2005 r.

III. Zgodnie z podjętymi decyzjami w oparciu o przeprowadzoną ekspertyzę dokonaną przez zespół prawny pod kierunkiem Prof. A.J. Szwarca - "Prawna reglamentacja sportu w Polsce", podjęto prace nad aktami prawnymi zmierzającymi do utworzenia Centralnego Urzędu Sportu oraz nad nową ustawą o sporcie. W Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu przygotowano projekty następujących ustaw:

- ustawa o sporcie.

W dniu 15 lutego 2005 r. Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu przedstawiło informację o realizacji strategii rozwoju kultury fizycznej i sportu i zmian w organizacji zarządzania sportem w świetle ekspertyz na posiedzeniu Sejmowej Komisji Kultury Fizycznej i Sportu.

1. Do dnia 24 lutego br. przedłożenie do uzgodnień międzyresortowych i konsultacji społecznych:

- projektu ustawy o sporcie.

3. Do dnia 10 marca br. złożenie projektu ustawy na Komitet Stały Rady Ministrów.

4. Do dnia 15 marca br. złożenie projektu ustawy na obrady Rady Ministrów.

Zarówno propozycje zmian w sporcie jak i zapisy zawarte w projektach ustawy o CUS i nowej ustawy o sporcie uwzględniają kwestie podnoszone przez Pana Senatora Tadeusza Rzemykowskiego. Dokumenty te są dostępne w wersji elektronicznej na stronach internetowych MENiS.

Warszawa, 2005.03.8

Pan

Longin Pastusiak

Rzeczypospolitej Polskiej

W odpowiedzi na pismo z dnia 23 lutego 2005 r., znak BPS/DSK-043-101/05 w sprawie oświadczenia złożonego przez senator Genowefę Ferenc dotyczącego bardzo dużego zróżnicowania poziomu płac pracowników zatrudnionych w ośrodkach doradztwa rolniczego oraz w agencjach działających na rzecz rolnictwa, uprzejmie przedstawiam następujące stanowisko.

W dniu 12 stycznia 2005 r. ukazało się w Dzienniku Ustaw Nr 6, poz. 49 rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 4 stycznia 2005 r. w sprawie warunków wynagrodzenia za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą pracownikom jednostek doradztwa rolniczego, które stanowi wykonanie upoważnienia zawartego w art. 6 ust. 7 ustawy z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (Dz.U. Nr 251, poz. 2507).

Zgodnie z artykułem 11 ust. 2 ww. ustawy jednostki doradztwa otrzymują z budżetu państwa dotacje podmiotowe na wykonywanie zadań z zakresu doradztwa rolniczego, w tym na wynagrodzenie dla pracowników i utrzymanie jednostki.

Przepisy rozporządzenia stwarzają możliwość połączenia systemu wynagradzania pracowników jednostek doradztwa rolniczego opartego o dotacje budżetu państwa z elementami motywacyjnego systemu wynagradzania opartego o wysokie kwalifikacje pracowników, poprzez zastosowanie większej rozpiętości w kategoriach zaszeregowania. Jest to możliwe do wprowadzenia, gdy uwzględni się możliwość powiększenia funduszu wynagrodzeń o dodatkowe środki przeznaczone na ten cel, wypracowane w ramach prowadzonej przez jednostki doradztwa rolniczego działalności gospodarczej, do której upoważnienie daje art. 4 ust. 4 cytowanej powyżej ustawy.

Zastosowana rozpiętość w kategoriach zaszeregowania wynika również z następujących przesłanek:

2) stworzenia warunków do zarządzania zasobami ludzkimi w sposób mobilizujący pracowników do efektywnej i wydajnej pracy poprzez posiadanie możliwości zwiększenia wynagrodzeń lub premiowania i nagradzania.

Proponowana rozpiętość nie przyczyni się do natychmiastowego wzrostu wynagrodzeń, gdyż: te, na dzień dzisiejszy, można kształtować na podstawie posiadanych środków pochodzących z budżetu państwa. Wzrost wynagrodzeń może być brany pod uwagę z chwilą wypracowania zysków z działalności gospodarczej.

Przewiduje się jednak, że w najbliższym czasie motywacyjną rolę w wynagradzaniu pracowników jednostek doradztwa rolniczego, w dużym stopniu odgrywały będą nagrody i premie oraz możliwość podwyższenia wynagrodzeń dla pracowników merytorycznych, od starszego specjalisty począwszy, choćby poprzez zapisanie w rozporządzeniu możliwości utrzymania dodatku funkcyjnego.

W świetle powyższego można stwierdzić, że przyjęte rozwiązania umożliwiają kształtowanie wyższych wynagrodzeń pracownikom jednostek doradztwa rolniczego z tym, że czynność ta należy teraz do dyrektorów jednostek doradztwa.

Wojciech Olejniczak

Warszawa, dnia 8 marca 2005 r.

Pan

Longin Pastusiak

Rzeczypospolitej Polskiej

Uprzejmie przedkładam odpowiedź na przekazane pismem z dnia 16 lutego 2005 r. znak: BPS/DSK-043-20/05 oświadczenie złożone przez Pana Senatora Jana Szafrańca podczas 76 posiedzenia Senatu RP, dotyczące opublikowanych przez EUROSTAT informacji o zmianach w dochodach rolnictwa w krajach Unii Europejskiej za rok 2004.

Rachunki ekonomiczne dla rolnictwa publikowane są przez Urząd Statystyczny Wspólnoty Europejskiej od 1964 roku. Zasady opracowywania tych rachunków reguluje Rozporządzenie (WE) Nr 138/2004 Parlamentu Europejskiej i Rady z dnia 5 grudnia 2003 r. dotyczące rachunków ekonomicznych dla rolnictwa we Wspólnocie.

Rachunek ekonomiczny dla rolnictwa jest rachunkiem satelitarnym w stosunku do dochodu liczonego dla rolnictwa metodą rachunków narodowych, dostarczającym dodatkowych informacji i koncepcji adoptowanych do szczególnego charakteru działalności rolniczej.

W Polsce rachunki ekonomiczne dla rolnictwa opracowywane są według najnowszej i aktualnie obowiązującej w UE metodologii "Manual on the Economic Accounts for the Agriculture and Forestry" wspólnie przez Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - Państwowy Instytut Badawczy oraz Departament Statystyki Rolnictwa i Środowiska Głównego Urzędu Statystycznego.

Opublikowane przez EUROSTAT w grudniu ubiegłego roku zmiany w dochodach rolnictwa w 2004 r. w przeliczeniu na 1 umowną jednostkę pracy (AWU) opracowane zostały na podstawie przekazywanych przez państwa członkowskie UE pierwszych wstępnych wskaźników zmian wolumenu i cen produkcji rolniczej, usług rolniczych, drugorzędnych niewydzielonych działalności pozarolniczych, zużycia pośredniego, tj. zużycia środków produkcji (np. nawozów, pasz materiałów budowlanych itp.) oraz dopłat (subsydiów).

Szacunek wskaźników zmian produkcji rolniczej został opracowany na podstawie przedwynikowego szacunku głównych ziemiopłodów rolnych i ogrodniczych, badań pogłowia zwierząt gospodarskich (badania GUS), oceny ekspertów IERiGŻ (głównie w przypadku roślin i zwierząt rzadko występujących).

Ceny skupu produktów rolnych, które były podstawą do wyszacowania wskaźników zmian cen produktów rolnych wyliczono na podstawie danych z półrocznego sprawozdania statystycznego (R-10) i miesięcznych danych meldunkowych z okresu lipiec-październik oraz szacunków za miesiąc listopad i grudzień.

Bazą dla wyszacowania zmian w drugorzędnej niewydzielonej działalności pozarolniczej były informacje o ilości i cenie skupionego mleka, zmiany cen produktów mleczarskich, oceny ekspertów.

Należy podkreślić, że dane te dotyczą całego rolnictwa bez względu na formę organizacyjno-prawną gospodarstwa.

Opublikowane przez EUROSTAT dochody rolnictwa w Polsce w przeliczeniu na 1 umowną jednostkę pracy w 2004 r. w porównaniu z 2003 r., wzrosły o 73,5%. Na taki wzrost wpływ miały bardzo dobre wyniki produkcyjne. Odnotowano wzrost wartości produkcji roślinnej o 15,1%, zwierzęcej o 18,4%, usług rolniczych o 3,3%, drugorzędnej niewydzielonej działalności pozarolniczej o 19,1%. Ogółem wartość produkcji rolniczej według szacunku w listopadzie 2004 r. wzrosła o 16,3%, wolumen był większy o 6,9%, a ceny o 8,8%. Według pierwszych szacunków wartość zużycia pośredniego była wyższa niż w roku 2003 o 6,7%.

Największy wzrost odnotowano w dopłatach (subsydiach). Według szacunków Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi do końca 2004 r. miały być zrealizowane wypłaty w kwocie 3958,09 mln zł. W 2003 r. dopłaty te wynosiły 311,2 mln zł, a więc wskaźnik dynamiki wyniósł 1271,9%.

W 2004 roku udział dopłat w produkcji globalnej wyniósł 6,7% (w 2003 r. - 0,6%), a w wartości czynników produkcji (dochodów) - 17,9% (przed rokiem - 2,5%).

Jednocześnie chcę poinformować, że zgodnie z harmonogramem opracowywania rachunków ekonomicznych rolnictwa w styczniu 2005 r. został przygotowany i przekazany do EUROSTAT-u drugi szacunek.

Najnowsze dane Głównego Urzędu Statystycznego dotyczące zmian cen środków produkcji dla rolnictwa oraz korekty wprowadzone przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi do poziomu realizowanych dopłat spowodowały, że dochody są wyższe niż przed rokiem, ale wzrost nie jest tak znaczący, jak to wyszacowano w listopadzie ubiegłego roku.

W produkcji rolniczej odnotowano nieznaczne zmiany w porównaniu z pierwszym szacunkiem. Wartość produkcji roślinnej jest większa niż w 2003 r. o 17,4%, wartość produkcji zwierzęcej o 18,4%, usług rolniczych o 5,5. Ogółem wartość produkcji rolniczej wzrosła o 16,4%.

Pomimo znacznej korekty w poziomie dopłat odnotowano w tej pozycji największy wzrost, z 311,2 mln zł w 2003 r. do 1992,9 mln zł w 2004 r. (wskaźnik dynamiki wyniósł 640,4%). Udział dopłat w produkcji globalnej wyniósł 3,3%, a wartość czynników produkcji (dochodów) - 11,1%

Wprowadzone korekty spowodowały, że według szacunku opracowanego w styczniu br., w 2004 r. w porównaniu z 2003 r. dochody były wyższe o 45,4%, a po wyeliminowaniu dopłat o 32,7%.

Należy podkreślić, że zaprezentowane dane wskazują na kierunki zmian w dochodach rolnictwa, natomiast nie oceniają poziomu dochodów rolników.

Wojciech Olejniczak

Warszawa, 08 marca 2005 r.

Pan

Prof. dr hab. Longin Hieronim Pastusiak

Rzeczypospolitej Polskiej

W nawiązaniu do oświadczenia złożonego przez senatora Adama Bielę podczas 76. posiedzenia Senatu RP w dniu 3 lutego 2005 r. w sprawie planów restrukturyzacyjnych Poczty Polskiej, przesłanego przy piśmie z dnia 10 lutego 2005 r. znak: BPS/DSK-043-49/05, chciałbym przedstawić, co następuje.

Na wstępie chciałbym poinformować, że sprawa sytuacji w p.p.u.p. Poczta Polska była przedmiotem debaty na 93. posiedzeniu Sejmu w dniu 16 grudnia 2004 r. (punkt 20. porządku dziennego). W trakcie tej debaty przedstawiłem aktualną sytuację Poczty Polskiej na rynku usług pocztowych oraz konieczność wprowadzenia zmian, które pozwolą jej skutecznie konkurować na tym rynku, m.in. omówiłem potrzebę i cel przeprowadzenia procesu reorganizacji wewnętrznej w Poczcie Polskiej, w tym utworzenia pionów biznesowych, a w przyszłości komercjalizacji tego przedsiębiorstwa. Odpowiadałem też na pytania zadawane przez posłów dotyczące spraw związanych z wdrażanymi w Poczcie Polskiej zmianami, w tym również na pytania dotyczące ewentualnych zwolnień pracowników.

Biorąc pod uwagę, że oświadczenie Pana Senatora Adama Bieli dotyczy kwestii, które były omawiane podczas debaty, pozwolę sobie zatem niektóre wyjaśnienia po ich uaktualnieniu o stan spraw na dzień dzisiejszy przedstawić poniżej.

Odnośnie planów restrukturyzacyjnych, chciałbym wyjaśnić, że kierunki zmian w strukturze organizacyjnej Poczty Polskiej zawarte są w opracowanej w 2002 r. Strategii Rozwoju Poczty Polskiej, która była omawiana na kierownictwie Ministerstwa Infrastruktury. Następnie w 2004 roku przedstawiono aktualizację tego dokumentu. W każdym przypadku kierunki zmian były przyjęte akceptującymi uchwałami przez Radę Poczty Polskiej, w której 9-osobowy skład wchodzi trzech przedstawicieli organizacji związkowych działających w Poczcie Polskiej. Również Ministerstwo je zaakceptowało przyjmując do wiadomości zaprezentowane w tych dokumentach kierunki zmian uznając, iż zmiany te są niezbędne, aby przedsiębiorstwo mogło sprostać zadaniom na konkurencyjnym rynku usług pocztowych.

Podstawowym celem restrukturyzacji jest ochrona, wzrost i dywersyfikacja przychodów Poczty Polskiej. Program restrukturyzacji wraz z towarzyszącymi mu inicjatywami marketingowymi i sprzedażowymi zwiększy do roku 2006 przychody Poczty o ok. 1,2 mld zł. Po stronie kosztowej restrukturyzacja spowoduje oszczędności w realizacji niektórych funkcji pomocniczych, wpływając na obniżenie kosztów nieosobowych. Możliwe źródła oszczędności to: zarządzanie zakupami i gospodarka materiałowa (poprzez centralizację zakupów i poprawę efektywności zarządzania dostawcami oraz ustalenie i eliminację źródeł strat materiałowych), zarządzanie nieruchomościami (poprzez centralizację zarządzania nieruchomościami, centralizację polityki w zakresie ubezpieczania majątku Poczty Polskiej itp.), inwestycje (optymalizacja nakładów inwestycyjnych poprzez m.in. uproszczenie procedur, skrócenie czasu i kosztów realizacji poszczególnych inwestycji).

Dokładne kwoty oszczędności w poszczególnych obszarach będą znane w momencie określenia szczegółów w zakresie reorganizacji poszczególnych funkcji pomocniczych (możliwe warianty to: outsourcing, centralizacja, itp.). Wg przyjętych planów, akceptowanych przez dyrektorów terenowych jednostek organizacyjnych oraz liderów związków zawodowych, reorganizacja funkcji pomocniczych została przesunięta na ostatni etap restrukturyzacji, tj. rok 2006. Jednocześnie, w myśl wynegocjowanych porozumień, zrezygnowano z realizacji wariantu opartego wyłącznie o tworzenie spółek ustalając, że ewentualne spółki będą tworzone w oparciu o szczegółowy biznesplan, wyraźne wskazanie korzyści ekonomicznych dla przedsiębiorstwa i społecznych dla pracowników, wynikających z utworzenia spółki oraz po analizie skutków utworzenia spółki na funkcjonowanie Poczty Polskiej.

Chciałbym tu dodać, że celem aktualnie wdrażanych zmian strukturalno-organizacyjnych polegających na zgrupowaniu jednostek organizacyjnych w cztery wydzielone piony produktowe jest usprawnienie funkcjonowania Przedsiębiorstwa w warunkach konkurencji. Poczta Polska wymaga restrukturyzacji w zakresie struktury organizacyjnej, infrastruktury pocztowej i zatrudnienia, aby móc sprostać konkurencji. Dobra sytuacja finansowa, w jakiej Poczta Polska jest aktualnie, jest spowodowana w dużej części zastrzeżeniem dużej części powszechnych usług pocztowych do jej wyłączności. Z chwilą pełnej liberalizacji rynku obszar zastrzeżony dla Poczty Polskiej przestanie praktycznie istnieć, na rynek wejdą (poza już działającymi ponad 80-cioma podmiotami) inni operatorzy pocztowi, przejmując jego część. Poczta Polska może więc stracić swoją pozycję, a wraz z nią przychody i w konsekwencji sytuacja finansowa może ulec pogorszeniu. Firma może utracić płynność finansową i wówczas wystąpi konieczność wprowadzenia programu poprawy gospodarki, a w konsekwencji pomocy z budżetu państwa, aby zapewnić świadczenie powszechnych usług pocztowych. Poza tym przejęcie części rynku przez innych operatorów może wymusić na Poczcie Polskiej ograniczenie działalności w zakresie usług pocztowych, a co za tym idzie spowodować zmniejszenie zatrudnienia w tym sektorze działalności. Dlatego uważam, że Poczta Polska nie może czekać z restrukturyzacją do takiego momentu, lecz musi już teraz sukcesywnie jej dokonywać. Aktualna, w miarę dobra sytuacja finansowa sprzyja tym zmianom w zakresie ich finansowania, przez co nie spowoduje obciążenia dla budżetu państwa. Za takimi celami restrukturyzacji Kierownictwo Ministerstwa Infrastruktury opowiedziało się już w 2002 roku.

W zakresie obaw pracowników o miejsca pracy, chciałbym wyjaśnić, że w Strategii Rozwoju Poczty Polskiej ani w żadnym innym dokumencie nie zakłada się masowych zwolnień, co również potwierdzał wielokrotnie Dyrektor Generalny Poczty Polskiej. Natomiast od wielu lat każdy z rocznych planów rzeczowo-finansowych zakładał stopniową redukcję zatrudnienia. W 2005 r. przewidziana redukcja zakłada jego zmniejszenie o ok. 1200 etatów w skali całego przedsiębiorstwa i będą to w większości tzw. odejścia naturalne np. na emerytury, renty. Ponadto w Strategii założono przekwalifikowania poprzez dokształcanie już zatrudnionych pracowników, tak aby byli w stanie sprostać nowym zadaniom. Aktualnie Poczta Polska przygotowuje Strategię Zarządzania Zasobami Ludzkimi, która określi działania zmierzające do podniesienia kwalifikacji kadr i wdrożenia prosprzedażowego systemu motywacyjnego. Pomimo, iż Kierownictwo Poczty Polskiej nie zakłada masowych zwolnień, to jak przy każdej reorganizacji nie uniknie się ich zupełnie, choćby z takich przyczyn, że ktoś nie wyrazi zgody na przekwalifikowanie, czy nie zechce przyjąć nowych warunków pracy lub też nie sprawdzi się zawodowo w nowych warunkach itp. Dlatego też w Poczcie Polskiej prowadzone były od 6 grudnia 2004 r. negocjacje Kierownictwa z reprezentacją Związków Zawodowych w sprawie pakietu socjalnego dla pracowników, którzy z różnych przyczyn mogą nie znaleźć zatrudnienia w nowej strukturze organizacyjnej. Zaowocowały one podpisaniem w dniu 12 stycznia br. porozumienia między ppup Poczta Polska a Wspólną Reprezentacją Związkową. Ustalono w nim, iż Pakiet Socjalny zostanie wynegocjowany w możliwie najkrótszym terminie, a do tego czasu obowiązywać będą w zakresie zatrudnienia warunki określone w porozumieniu. Podpisując porozumienie, strony wspólnie stwierdziły, że kończy się spór na tle żądań i postulatów wysuwanych przez Wspólną Reprezentację Związkową.

Aktualnie Poczta Polska przygotowuje Strategię Zarządzania Zasobami Ludzkimi, która określi działania zmierzające do podniesienia kwalifikacji kadr i wdrożenia prosprzedażowego systemu motywacyjnego, a także zgodnie z zawartym w dniu 12 stycznia br. porozumieniem ze związkami zawodowymi, opracowywany jest pakiet socjalny dla pracowników, którzy z różnych przyczyn mogą nie znaleźć zatrudnienia w nowej strukturze organizacyjnej.

Odnośnie zwolnienia od podatku dochodowego oraz składek ZUS kwot wypłacanych listonoszom z tytułu kosztów używania własnych samochodów do celów służbowych wyjaśniam, że sprawa ta jest prawnie uregulowana - w zakresie podatku w art. 21 ust. 1 pkt 23b w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 894), a w zakresie składek ZUS w § 1 ust. 1 pkt 13 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 12 sierpnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 183, poz. 1888). Natomiast uregulowania wymagały wewnętrzne rozliczenia w Poczcie Polskiej z pracownikami z tytułu zwrotu pracownikom odprowadzonych od tych kwot świadczeń przed dniem wejścia w życie ww. przepisów. W tej kwestii Dyrektor Generalny Poczty Polskiej wielokrotnie zwracał się zarówno do Ministra Finansów, jak i Ministra Polityki Społecznej, z prośbą o pozytywne rozwiązanie tego problemu. Ostatecznie Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 10 listopada 2004 roku, znak PB5/IMD-066-450-14281/04 zajęło stanowisko, że ze względu na obowiązujące przepisy, pobrane składki nie mogą być zwrócone. Wobec powyższego, w trosce o interes pracowników oraz uwzględniając wyniki gospodarcze przedsiębiorstwa osiągane w 2004 roku, Kierownictwo Poczty Polskiej podjęło decyzję, że rekompensata utraconych przychodów z tytułu opodatkowania i oskładkowania listonoszy dotycząca wypłat ekwiwalentów za używanie prywatnych pojazdów do celów służbowych wypłacona zostanie w pełnej wysokości poprzez wydanie im bonów towarowych. Wydaje się, że wobec wyczerpania innych możliwości rozwiązania zaistniałego problemu, taka propozycja może być uznana za satysfakcjonującą.

Ministra Infrastruktury

Podsekretarz Stanu

Warszawa, dnia 8 marca 2005 r.

Pan

Longin Pastusiak

Rzeczypospolitej Polskiej

Dotyczy: oświadczenia senatora Józefa Dziemdzieli z dn. 3.02.2005 r. (BPS/DSK-043-50/05)

Ciąg drogowy, którego ww odcinek jest fragmentem, łączący Litwę i państwa bałtyckie przez Warszawę - Wrocław - Drezno z Kolonią, Paryżem, Frankfurtem i Monachium ma istotne znaczenie nie tylko krajowe, ale również paneuropejskie. Rola tego połączenia znacznie wzrośnie po wybudowaniu odcinka autostradowego Warszawa - Łódź i modernizacji i budowie brakujących odcinków autostrady Wrocław - Zgorzelec.

W projekcie opracowania "Strategia Rozwoju Transportu na lata 2007-2013" wykonanego w Ministerstwie Infrastruktury przewidziano zakończenie budowy dwujezdniowej drogi ekspresowej Wrocław - Warszawa do roku 2013. Natomiast już w budżecie na rok 2005 przewidziano środki (w wysokości 100 mln PLN) na rozpoczęcie zadania inwestycyjnego p.t. "Budowa autostradowej obwodnicy Wrocławia - A8". Także w ubiegłym roku została podjęta budowa dwujezdniowej ekspresowej obwodnicy miejscowości Oleśnica. W latach poprzednich wybudowano obwodnicę Sycowa. Obecnie kończone są prace nad studium techniczno-ekonomicznym drogi ekspresowej "S8" Łódź - Wrocław. Opracowanie to pozwoli wyznaczyć optymalną lokalizację inwestycji i umożliwi jej wprowadzenie do planów wieloletnich.

W związku z pytaniem Pana Senatora o drogę S14 (zachodnia obwodnica Łodzi i Zgierza) odpowiadam, że z uwagi na ogrom potrzeb i pilność prac nad innymi odcinkami sieci dróg krajowych (dla przykładu w samym województwie łódzkim są to drogi A1, A2, S8) resort do roku 2013 nie planuje prowadzenia prac związanych z budową tej drogi.

Z szacunkiem

Jan Ryszard Kurylczyk

Warszawa, dnia 8 marca 2005 r.

Szanowny Pan

Longin Pastusiak

Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku!

W odpowiedzi na oświadczenie Pana Senatora Mariana Lewickiego złożone w dniu 03 lutego 2005 r. na 76 posiedzeniu Senatu RP w sprawie realizacji obwodnicy autostradowej Wrocławia, uprzejmie informuję, iż podtrzymuję swoje stanowisko w przedmiotowej sprawie wyrażone w odpowiedzi z dnia 26 listopada 2004 r. Jednocześnie chciałbym nadmienić, iż w celu zachowania terminów realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia GDDKiA już rozpoczęła procedurę wyboru w trybie przetargu wykonawcy prac związanych z nabyciem nieruchomości pod obwodnicę Wrocławia. Termin rozpoczęcia prac związanych z wykupem nieruchomości przewiduje się na czerwiec 2005 r., natomiast ich zakończenie na sierpień 2006 r. Jednocześnie w chwili obecnej toczy się procedura wyboru wykonawcy projektu budowlanego. Założeniem tak skoordynowanych działań jest, aby wykonanie projektu budowlanego zbiegło się w czasie z uzyskaniem przez Skarb Państwa prawa do dysponowania terenem na cele budowlane. Tak skorelowane terminy zakończenia prac przygotowawczych dają możliwość rozpoczęcia budowy w drugiej połowie 2006 r.

Z szacunkiem

Jan Ryszard Kurylczyk

Warszawa, 08 marca 2005 r.

Pan

Prof. dr hab. Longin Hieronim Pastusiak

Rzeczypospolitej Polskiej

W nawiązaniu do oświadczenia złożonego przez senator Annę Kurską na 76. posiedzeniu Senatu RP w dniu 3 lutego 2005 r. w sprawie planów restrukturyzacyjnych Poczty Polskiej, przesłanego przy piśmie z dnia 10 lutego 2005 r., znak: BPS/DSK-043-51/05. chciałbym przedstawić, co następuje.

Na wstępie chciałbym poinformować, że sprawa sytuacji w p.p.u.p. Poczta Polska była przedmiotem debaty na 93. posiedzeniu Sejmu w dniu 16 grudnia 2004 r. (punkt 20. porządku dziennego). W trakcie tej debaty przedstawiłem aktualną sytuację Poczty Polskiej na rynku usług pocztowych oraz konieczność wprowadzenia zmian, które pozwolą jej skutecznie konkurować na tym rynku, m.in. omówiłem potrzebę i cel przeprowadzenia procesu reorganizacji wewnętrznej w Poczcie Polskiej, w tym utworzenia pionów biznesowych, a w przyszłości komercjalizacji tego przedsiębiorstwa. Odpowiadałem też na pytania zadawane przez posłów dotyczące spraw związanych z wdrażanymi w Poczcie Polskiej zmianami, w tym również na pytania dotyczące ewentualnych zwolnień pracowników.

Biorąc pod uwagę, że oświadczenie Pani Senator Anny Kurskiej dotyczy kwestii, które były omawiane podczas debaty, pozwolę sobie zatem niektóre wyjaśnienia po ich uaktualnieniu o stan spraw na dzień dzisiejszy przedstawić poniżej.

Odnośnie planów restrukturyzacyjnych, chciałbym wyjaśnić, że kierunki zmian w strukturze organizacyjnej Poczty Polskiej zawarte są w opracowanej w 2002 r. Strategii Rozwoju Poczty Polskiej, która była omawiana na kierownictwie Ministerstwa Infrastruktury. Następnie w 2004 roku przedstawiono aktualizację tego dokumentu. W każdym przypadku kierunki zmian były przyjęte akceptującymi uchwałami przez Radę Poczty Polskiej, w której 9-osobowy skład wchodzi trzech przedstawicieli organizacji związkowych działających w Poczcie Polskiej. Również Ministerstwo je zaakceptowało przyjmując do wiadomości zaprezentowane w tych dokumentach kierunki zmian uznając, iż zmiany te są niezbędne, aby przedsiębiorstwo mogło sprostać zadaniom na konkurencyjnym rynku usług pocztowych.

Do najważniejszych kierunków zmian przedstawionych w Strategii zarówno tej z 2002 r., jak i wersji zaktualizowanej jest zmiana struktury organizacyjnej Poczty Polskiej, tj. wyodrębnienie pionów biznesowych a w dalszej przyszłości ewentualne przekształcenie z przedsiębiorstwa państwowego w spółkę prawa handlowego. Podjęte aktualnie przez Kierownictwo Poczty Polskiej działania, które budzą niepokój pracowników mają na celu wyodrębnienie niżej wymienionych pionów biznesowych:

- Pionu Usług Pocztowych (aktualnie Centrum Usług Pocztowych) opartego o sieć 14 Centrów Ekspedycyjno-Rozdzielczych na bazie których zostanie utworzonych 14 Regionów Operacyjnych i 14 Regionów Handlowych. Będzie on ukierunkowany na obsługę głównie klientów instytucjonalnych, od których pochodzi ok. 80% wszystkich przesyłek pocztowych, a które nadawane są z pominięciem nadawczych skrzynek pocztowych czy okienek w placówkach pocztowych. Celem powołania tego Centrum jest zahamowanie spadku wolumenu realizowanych usług pocztowych, zwłaszcza rynku listów oraz utrzymanie, a następnie zwiększenie udziału Poczty w rynku paczek i druków reklamowych.

- Pionu Sieci tj. opartej na bazie placówek pocztowych efektywnej i rentownej struktury dystrybucji, pozwalającej na zapewnienie pokrycia kosztów jej funkcjonowania w nowej sytuacji, w której rosnąca część przychodów z usług pocztowych, generowana jest poza urzędami pocztowymi. W organizacji wewnętrznej tego Pionu zostanie zachowany podział na 10 Regionów i 64 Rejony.

Docelowo będzie on ukierunkowany na klientów detalicznych i maksymalizację sprzedaży następujących usług: detaliczne usługi pocztowe, masowe płatności, detaliczne usługi finansowe, prenumerata, asortyment handlowy, usługi komunalne.

- Pionu Usług Logistycznych funkcjonującego w oparciu o Zakłady Transportu Samochodowego, MS-Pocztex, usługi koncesjonowane. Oferta usług logistycznych oparta będzie o usługi kurierskie, proste usługi transportowe i spedycyjne, wynajem magazynów, usługi ochrony osób i mienia (w tym konwojowania gotówki), nowe technologie.

- Pion Infrastruktury - celem powołania tego Pionu jest dążenie do obniżenia kosztów funkcji pomocniczych o charakterze korporacyjnym. Będzie on odpowiedzialny za optymalne wykorzystanie nieruchomości w ramach całej Poczty Polskiej, w tym wynajem powierzchni rekreacyjno-turystycznych, opracowywanie i wdrażanie strategii informatyzacji Poczty Polskiej oraz obniżanie kosztów zakupów korporacyjnych i innych funkcji administracyjnych. Zostanie on wydzielony po zakończeniu wydzielania pionów usługowych i przejmie on w całości majątek i ludzi, którzy nie przejdą do któregoś z pionów usługowych.

Przy restrukturyzacji przedsiębiorstwa występują natomiast odmienne stanowiska różnych grup zawodowych oraz przedstawicieli związków zawodowych. Jakkolwiek zmiany restrukturyzacyjne były i są konsultowane z organizacjami związkowymi, to zarzucają one kierownictwu Poczty Polskiej, iż nie są zapraszani do konsultacji i że proces tych konsultacji nie jest wystarczający. Trudności we współpracy kierownictwa ze związkami zawodowymi były omawiane w trakcie posiedzeń Rady Poczty Polskiej, a także poświęconych im odrębnych spotkań Ministra Infrastruktury z członkami tej Rady oraz członkami Dyrekcji Generalnej przedsiębiorstwa. Wskazano, że proces zarządzania zmianami w przedsiębiorstwie, w tym proces konsultacji powinny być udoskonalone tak, aby minimalizować napięcia.

Chciałbym tu wyjaśnić, że Kierownictwo Poczty Polskiej współpracuje z organizacjami związkowymi i konsultuje z nimi zmiany przeprowadzane w Przedsiębiorstwie. Odbywa się to na płaszczyźnie bezpośrednich kontaktów z przedstawicielami organizacji związkowych różnych ogniw oraz poprzez zapraszanie przedstawicieli do udziału w dyskusjach nad opiniowaniem propozycji programów. We wszystkich sprawach, które dotyczą załogi przedsiębiorstwa prowadzone są konsultacje społeczne z organizacjami związkowymi. Dotyczy to w szczególności planu reorganizacji, który przed zatwierdzeniem i nadaniem mu statusu oficjalnego dokumentu, został poddany konsultacjom. Zebrane zarzuty, pytania, wątpliwości i propozycje zgłaszane przez pracowników i dyrektorów jednostek regionalnych były następnie analizowane i dyskutowane na spotkaniach z udziałem szefów poszczególnych jednostek organizacyjnych (DOP, RUP, ZTS) oraz liderów związków zawodowych. W ich efekcie osiągnięto porozumienie dotyczące głównych założeń restrukturyzacji, powołania Pionu Usług Pocztowych wraz z proponowaną strukturą regionalną, powołania Pionu Sieci i Pionu Usług Logistycznych, reorganizacji funkcji pomocniczych. Jednocześnie na skutek zgłaszanych obaw i wątpliwości ustalono, że zmiany organizacyjne w firmie zostaną rozłożone na etapy, reorganizacja funkcji pomocniczych zostanie przesunięta na ostatni etap, poszczególne funkcje i zadania będą wydzielane tylko w sytuacjach wyjątkowych, po przedstawieniu szczegółowego biznesplanu i wyraźnych korzyści ekonomicznych dla przedsiębiorstwa oraz korzyści społecznych dla pracowników.

Szczegółowe koncepcje przeprowadzania zmian omawiane były m.in. na wielostronnym spotkaniu, które odbyło się 29 listopada ub.r. w Łodzi. Wzięło w nim udział Kierownictwo Poczty Polskiej, dyrektorzy jednostek organizacyjnych, osoby pracujące nad szczegółowymi koncepcjami przeprowadzenia dwóch pierwszych etapów reorganizacji (tj. powołania Pionu Sieci i Pionu Usług Pocztowych) oraz przedstawiciele związków zawodowych. Na spotkaniu omówiono stan zaawansowania prac nad restrukturyzacją i przedstawiono materiały wypracowane przez Zespół pracujący nad koncepcją powołania Pionu Usług Pocztowych oraz przez Zespół pracujący nad koncepcją powołania Pionu Sieci. Warto przy tym zauważyć, że w skład Zespołów powołanych do opracowania szczegółowych założeń organizacyjnych Pionu Usług Pocztowych i Pionu Sieci weszli w głównej mierze dyrektorzy i pracownicy jednostek terenowych (RUP, DOP, UPP). Zespoły liczyły po kilkudziesięciu członków, a uwzględniając inne osoby zaangażowane w ich prace, można założyć, że w pracach obu Zespołów wzięło udział ogółem kilkaset osób.

Odbywały się również spotkania na wyższym szczeblu, w których brali udział członkowie Kierownictwa Poczty Polskiej i liderzy central związków zawodowych działających w przedsiębiorstwie. Omawiane były na nich bardziej szczegółowe tematy, jak np. negocjacje pakietu socjalnego i zapisów umowy społecznej. Zaowocowały one podpisaniem w dniu 12 stycznia br. porozumienia między ppup Poczta Polska a Wspólną Reprezentacją Związkową. Ustalono w nim, iż Pakiet Socjalny zostanie wynegocjowany w możliwie najkrótszym terminie, a do tego czasu obowiązywać będą w zakresie zatrudnienia warunki określone w porozumieniu. Podpisując porozumienie, strony wspólnie stwierdziły, że kończy się spór na tle żądań i postulatów wysuwanych przez Wspólną Reprezentację Związkową.

Nie można tu jednak zapominać, że zapewnienie prawidłowej komunikacji wewnętrznej w tak dużym przedsiębiorstwie, jakim jest Poczta Polska, nie jest zadaniem łatwym. Trzeba bowiem mieć świadomość, że w Poczcie Polskiej działa 10 ogólnopolskich i krajowych central związków zawodowych. Przy takiej ilości organizacji wypracowanie przez nie jednomyślnego stanowiska jest utrudnione. Podejmowane przez Kierownictwo Poczty Polskiej próby wprowadzenia zmian organizacyjnych czy innych wiążących się z koniecznością dokonania zmiany dotychczasowych warunków pracy, są przez związki zawodowe kwestionowane i oprotestowywane, co nie wpływa na przyspieszenie procesu restrukturyzacji.

Trudności w kontaktach z organizacjami związkowymi nie zniechęcają Kierownictwa Poczty Polskiej do podejmowania konsultacji. Obecnie informacje i materiały na temat reorganizacji są przekazywane pracownikom następującymi drogami: za pośrednictwem przedstawicieli pracowników Poczty Polskiej (tj. szefów zakładowych organizacji związkowych, z których trzech zasiada w Radzie Poczty Polskiej i ma przez to nie tylko dostęp do dokumentów, ale przede wszystkim możliwość bezpośredniego wpływania na decyzje i proces zarządzania firmą) oraz dyrektorów jednostek organizacyjnych (którzy zostali zobowiązani do przeprowadzania rozmów i informowania pracowników na temat zmian zachodzących w Poczcie Polskiej), a także bezpośrednio - przy pomocy wewnętrznych kanałów komunikacji (tygodnik "Poczta Polska" - gdzie prezentowano informacje na temat głównych założeń, celów, korzyści, przyczyn i sposobu przeprowadzania reorganizacji, Intranet - gdzie przedstawiono dokument i prezentację na temat reorganizacji, które zostały przedstawione na ostatnim posiedzeniu Rady Poczty Polskiej). Uruchomiono też specjalny numer telefonu dla wszystkich pracowników Poczty Polskiej, którzy chcieliby osobiście zadać pytania dotyczące zmian w przedsiębiorstwie. Na pytania odpowiada osobiście Dyrektor Generalny Poczty Polskiej oraz jego Zastępcy, będący dyrektorami poszczególnych pionów.

Chciałbym też wyjaśnić, że w Strategii Rozwoju Poczty Polskiej ani w żadnym innym dokumencie nie zakłada się masowych zwolnień, co również potwierdzał wielokrotnie Dyrektor Generalny Poczty Polskiej. Natomiast od wielu lat każdy z rocznych planów rzeczowo-finansowych zakładał stopniową redukcję zatrudnienia. W 2005 r. przewidziana redukcja zakłada jego zmniejszenie o ok. 1200 etatów w skali całego przedsiębiorstwa i będą to w większości tzw. odejścia naturalne np. na emerytury, renty. Ponadto w Strategii założono przekwalifikowania poprzez dokształcanie już zatrudnionych pracowników, tak aby byli w stanie sprostać nowym zadaniom. Aktualnie Poczta Polska przygotowuje Strategię Zarządzania Zasobami Ludzkimi, która określi działania zmierzające do podniesienia kwalifikacji kadr i wdrożenia prosprzedażowego systemu motywacyjnego. Pomimo iż Kierownictwo Poczty Polskiej nie zakłada masowych zwolnień, to jak przy każdej reorganizacji nie uniknie się ich zupełnie, choćby z takich przyczyn, że ktoś nie wyrazi zgody na przekwalifikowanie, czy nie zechce przyjąć nowych warunków pracy lub też nie sprawdzi się zawodowo w nowych warunkach itp. Dlatego też w Poczcie Polskiej, zgodnie z zawartym w dniu 12 stycznia br. porozumieniem ze związkami zawodowymi opracowywany jest pakiet socjalny dla pracowników, którzy z różnych przyczyn mogą nie znaleźć zatrudnienia w nowej strukturze organizacyjnej.

Ministra Infrastruktury

Podsekretarz Stanu