Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment


Z prac komisji senackich

4 sierpnia 2004 r.

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Ustawodawstwa i Praworządności w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych, ustawy - Prawo o notariacie oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.

W imieniu rządu potrzebę nowelizacji 4 ustaw korporacyjnych uzasadnił wiceminister sprawiedliwości Sylweriusz Królak. Stanowisko w sprawie nowelizacji sejmowej zaprezentowali także przedstawiciele samorządów zawodowych. Prezes Krajowej Rady Notarialnej Zbigniew Klejment oraz prezes Krajowej Rady Komorniczej Iwona Karpiuk-Suchecka wyrazili aprobatę dla uchwalonej przez Sejm regulacji.

Wobec niezgłoszenia poprawek do rozpatrywanej ustawy przewodnicząca komisji senator Teresa Liszcz poddała pod głosowanie wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Został on przyjęty jednogłośnie. Ustalono, że sprawozdanie komisji przedstawi senator Robert Smoktunowicz.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia senatorowie zapoznali się ze zgłoszoną przez senatora R. Smoktunowicza propozycją nowelizacji ustawy - Kodeks karny oraz ustawy - Kodeks postępowania karnego, zmierzającą do poszerzenia granic obrony koniecznej. Uzasadniając potrzebę podjęcia takiej inicjatywy ustawodawczej, senator wskazał m.in. na:

- potrzebę wzmocnienia sytuacji procesowej osoby napadniętej,

- poczucie zagrożenia spowodowane narastającą przestępczością,

- wcześniej wniesione do Sejmu projekty ustaw - w tym prezydencki, złożony w obecnej kadencji, a także złożony w poprzedniej kadencji przez AWS - w których również zwiększano granice obrony koniecznej.

W dyskusji nad przedstawionym projektem udział wzięli: wiceminister sprawiedliwości S. Królak, dyrektor Biura Legislacyjno-Prawnego w tym resorcie Beata Mik oraz senatorowie T. Liszcz, Ewa Serocka, R. Smoktunowicz i Anna Kurska.

Dyrektor B. Mik odniosła się do zaproponowanych przez senatora R. Smoktunowicza zmian, omawiając aktualny stan prawny w zakresie obrony koniecznej oraz skutek przyjęcia poszczególnych przepisów rozpatrywanego projektu inicjatywy ustawodawczej.

Dyrektor B. Mik wskazała, że obrona konieczna jest okolicznością wyłączającą odpowiedzialność karną z powodu bezprawności działania sprawcy (art. 25 § k.k.) i w projekcie nie ma propozycji zmian. Problem zaczyna się, gdy dochodzi do przekroczenia granic obrony koniecznej i wtedy, zważywszy okoliczności, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia (art. 25 §2 k.k.). W proponowanej zmianie przepisu sąd miałby taki obowiązek, niezależnie od okoliczności zdarzenia, nawet gdyby nastąpiło rażące, nieproporcjonalne do zagrożenia, przekroczenie granic obrony koniecznej. Na uwagę zasługuje zmiana zaproponowana w art. 25 §3 k.k., ale w tym zakresie na ukończeniu są prace podkomisji sejmowej, która przyjęła swoje sprawozdanie, i można oczekiwać posiedzenia komisji w nieodległej przyszłości. Kolejny przepis projektu - art. 25 § 4 k.k., - jest zaostrzeniem obecnej regulacji, zawartej w art. 29 k.k., który stanowi, że w takim wypadku, nawet gdy przekonanie broniącego się jest błędne, sprawca nie popełnia przestępstwa.

Dyrektor B. Mik również zakwestionowała propozycję zmiany w k.p.k., gdyż nie stosuje się tymczasowego aresztowania w związku z zastosowaniem obrony koniecznej przez osobę napadniętą, a jedynie wtedy, gdy jest podejrzenie popełnienia przestępstwa, w związku z przekroczeniem granic obrony koniecznej. Jednocześnie dyrektor wskazała, że sąd, stosując tymczasowy areszt, musi mieć wystarczające do tego podstawy, gdyż niesłuszne tymczasowe aresztowanie naraża sąd (Skarb Państwa) na wypłatę odszkodowania.

Także regulacja zawarta w art. 3 została przez dyrektor B. Mik zakwestionowana, gdyż - niezależnie od intencji projektodawcy - projekt ustawy zawiera zaostrzenie regulacji prawnej, a podstawowa zasada prawa karnego stanowi, że nie można wstecz wprowadzać prawa surowszego dla sprawcy.

W konkluzji dyrektor B. Mik postulowała wstrzymanie się z podjęciem inicjatywy dotyczącej zmiany obecnie obowiązującego przepisu art. 25 § 3 k.k., z uwagi na kończące się w Sejmie prace, pozostałych zaś propozycji zmian nie uznała za zasadne.

Z poglądami wyrażonymi przez dyrektor B. Mik polemizował senator R. Smoktunowicz, ale również postulował, aby komisja nie podejmowała decyzji co do rozpatrywanego projektu nowelizacji kodeksu karnego i kodeksu postępowania karnego, ale by - po zasięgnięciu opinii ekspertów - powrócić to tego tematu po przerwie wakacyjnej.

5 sierpnia 2004 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przystąpiła do rozpatrywania ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Rozpatrywana ustawa ma zastąpić uchyloną w znacznej części przez Trybunał Konstytucyjny ustawę o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym w Narodowym Funduszu Zdrowia. Ustawa powinna zacząć obowiązywać najpóźniej wczesną jesienią tego roku, żeby dać czas placówkom medycznym i NFZ na zawarcie umów na 2005 rok.

Senatorowie zapoznali się z opiniami o ustawie, które przedstawili m.in. minister zdrowia Marek Balicki, prezes Narodowego Funduszu Zdrowia Lesław Abramowicz, prezes Naczelnej Izby Lekarskiej Konstanty Radziwiłł, prezes Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych Elżbieta Buczkowska, przedstawiciele Ministerstwa Finansów, ZUS, KRUS, Naczelnej Rady Aptekarskiej, OPZZ, NSZZ "Solidarność", związków zawodowych działających w ochronie zdrowia, Stowarzyszenia Managerów Opieki Zdrowotnej. Swoje uwagi do ustawy zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Jak stwierdziła ekspert komisji prof. Katarzyna Tymowska ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych daje dobre podstawy do stworzenia stabilnego systemu, zawiera jednak kilka przepisów budzących wątpliwości. Zdaniem prof. K. Tymowskiej, zbędne jest zobowiązanie samorządów do oceny dostępności świadczeń opieki zdrowotnej dla pacjentów. "Oznacza to dodatkowe koszty i pracę, które nic nie dadzą. Z takiej oceny, nawet jeżeli by ona powstała, nic nie wyniknie" - uznała prof. K. Tymowska.

W opinii eksperta, w ustawie zabrakło także wskazania konkretnego terminu zobowiązującego ministra zdrowia do powołania instytucji kwalifikującej procedury medyczne i wyceniającej świadczenia. "Bez tej instytucji nie można wyobrazić sobie naprawy systemu zdrowia" - wyjaśniła.

Ponadto prof. K. Tymowska podkreśliła, że przepis umożliwiający pacjentom wybór, oprócz lekarza, także pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej będzie w praktyce niemożliwy do zrealizowania.

W czasie dyskusji nad rozpatrywaną ustawą zgłoszono szereg propozycji poprawek.

Zmianę zakładającą wzrost wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne do 9% już od 1 stycznia 2005 r. zgłosił senator Krzysztof Jurgiel. Taką zmianę poparła sejmowa Komisja Zdrowia, Sejm w głosowaniu nie zmienił jednak wysokości składki i pozostawił zapis o stopniowym, corocznym podwyższaniu składki o 0,25 punktu procentowego aż do 2007 r. W tym roku składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 8,25% przychodu ubezpieczonego, w przyszłym - 8,5%. Tej poprawce przeciwny jest rząd, argumentując, że podwyższenie udziału składki w odliczeniu podatku spowodowałoby ubytki w budżecie w wysokości około 2 mld zł.

Senator Krystyna Sienkiewicz zaproponowała, by składka na ubezpieczenie zdrowotne dla duchownych pochodziła nie z Funduszu Kościelnego, który jest dotowany z budżetu państwa, ale była opłacana przez samych księży.

Jak stwierdziła senator, w 2004 r. budżet państwa przeznaczy na ten cel ponad 78 mln zł. Jej zdaniem, wobec zamrożenia rent i emerytur, niewypłacanych świadczeń i mizernego stanu służby zdrowia nie powodu, by na jedną grupę społeczną, i to będącą w dobrej sytuacji, a nawet pozbawioną trosk materialnych, łożył budżet państwa.

Zgodnie z uchwaloną przez Sejm ustawą zdrowotną, składki na ubezpieczenie zdrowotne duchownych oraz alumnów wyższych seminariów duchownych i teologicznych, z wyłączeniem płacących podatek dochodowy od osób fizycznych lub zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów duchownych, są finansowane z Funduszu Kościelnego.

Senator Zdzisława Janowska zgłosiła poprawkę zakładającą podwyższenie podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla pewnej grupy ubezpieczonych, w tym bezrobotnych bez prawa do zasiłku oraz niepobierających zasiłku przedemerytalnego, do 80% wysokości świadczenia pielęgnacyjnego już od momentu wejścia w życie ustawy.

Sejm, uchwalając ustawę zdrowotną, zadecydował o podwyższeniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla tej grupy ubezpieczonych. Podstawa wymiaru składki dla tej grupy ubezpieczonych miałaby jednak rosnąć krocząco do 2008 roku.

Składkę za te osoby opłacają urzędy pracy. W tym roku podstawą wymiaru składki dla takich osób ma być 40% wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przyznawanego na mocy przepisów o świadczeniach rodzinnych, w następnych latach podstawa ta ma rosnąć o 10 punktów procentowych do czasu osiągnięcia 80% wysokości świadczenia pielęgnacyjnego.

Senator Mirosław Lubiński zgłosił poprawkę do ustawy zdrowotnej, zakładającą, że w podziale środków między oddziały wojewódzkie funduszu liczba i rodzaj wykonanych świadczeń wysokospecjalistycznych nie będą brane pod uwagę jako wskaźnik korygujący.

Zmiana zaproponowana przez senatora została poparta przez rząd, zarekomendował ją minister zdrowia M. Balicki. Zdaniem ministra, taki podział środków między poszczególne oddziały wojewódzkie NFZ, który będzie sprawiedliwy i możliwy do wdrożenia, to jedna z najtrudniejszych spraw. "Jest to proces, który powinien być rozłożony na etapy" - powiedział M. Balicki.

Zgodnie z uchwaloną przez Sejm ustawą, w algorytmie podziału środków między oddziały wojewódzkie funduszu będzie brana pod uwagę liczba ubezpieczonych zarejestrowanych w wojewódzkim oddziale funduszu - ich wiek, płeć, a także wskaźniki epidemiologiczne. Wzór będzie również uwzględniał zmianę miejsca pobytu ubezpieczonych, np. w okresie wakacyjnym, a także liczbę i rodzaj wykonanych świadczeń wysokospecjalistycznych.

"Obecny zapis ustawy zdrowotnej, mówiący o dwóch wskaźnikach korygujących podział środków między oddziały wojewódzkie funduszu: migracyjnym oraz liczbie i rodzaju wykonanych świadczeń wysokospecjalistycznych, jest niedopuszczalny" - stwierdził minister zdrowia. Dodał, że należy z niego zrezygnować, ale cała kwestia uregulowania podziału środków między oddziały jest jeszcze niezakończona i zdaje sobie sprawę, że budzi liczne kontrowersje.

Ponadto senator M. Lubiński zgłosił poprawkę zakładającą przywrócenie przywilejów w opiece zdrowotnej czterem osobom w kraju: prezydentowi, premierowi, marszałkowi Sejmu i Senatu, a w wypadku prezydenta i premiera - także ich rodzinom. Ponadto senator wystąpił z wnioskiem o przywrócenie prawa do bezpłatnej opieki zdrowotnej akredytowanemu w Polsce personelowi konsularnemu i dyplomatycznemu.

Sejm przyjął zmianę przepisów zakładającą pozbawienie wszystkich VIP-ów przywilejów w opiece zdrowotnej, m.in. prawa do korzystania z dodatkowej pomocy w czasie choroby.

Zmiana ta oznaczała również, że dyplomaci akredytowani w Polsce, z których państwami Polska zawarła umowy o świadczeniu usług medycznych, zostaną pozbawieni bezpłatnej opieki zdrowotnej. Nie są oni bowiem ubezpieczonymi w rozumieniu ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia ustalono, że komisja będzie kontynuowała rozpatrywanie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na kolejnym posiedzeniu, 6 sierpnia br.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego. Ustawę uchwalono na podstawie dwóch projektów: rządowego i senackiego.

Senatorowie zapoznali się z opiniami o ustawie, które przedstawili minister sprawiedliwości Marek Sadowski, prezes Krajowej Rady Komorniczej Iwona Karpiuk-Suchecka, a także senator Ewa Serocka, która reprezentowała Senat w pracach nad rozpatrywanym projektem. Swoje uwagi przekazało Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Ponadto na temat działalności komorników wypowiadał się Roman Szełemej, dyrektor szpitala w Wałbrzychu.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 13 poprawek do nowelizacji sejmowej. Ustalono, że sprawozdanie w imieniu komisji przedstawi senator Genowefa Ferenc.

W drugim punkcie porządku dziennego rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

Z rozwiązaniami przyjętymi w sejmowej nowelizacji, która była projektem rządowym, zapoznał senatorów wicedyrektor Departamentu Polityki Przemysłowej w Ministerstwie Gospodarki i Pracy Mirosław Lewiński. Ponadto na temat ustawy sejmowej wypowiadali się przedstawiciele Wyższego Urzędu Górniczego (z dyrektorem Departamentu Prawnego Piotrem Gismanem), Polskiej Konfederacji Pracy oraz Ministerstwa Obrony Narodowej. Swoją opinię przedstawiło biuro legislacyjne.

Rozpatrywana ustawa miała na celu doprecyzowanie istniejących przepisów i dostosowanie do zmian wprowadzonych ustawą z 29 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz zmianie niektórych ustaw.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych opowiedziała się za wprowadzeniem 8 poprawek do ustawy sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym wybrano senatora Bogusława Mąsiora.

Na zakończenie posiedzenia przystąpiono do rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości.

Senatorowie wysłuchali informacji wicedyrektora Departamentu Rachunkowości w Ministerstwie Finansów Jacka Gdańskiego. Zapoznali się także z opinią biura legislacyjnego.

Rozpatrywana ustawa zawierała przepisy mające na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej i związana była z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady
w sprawie stosowania Międzynarodowych Standardów Rachunkowości w krajach Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Wprowadzane zmiany mają zapewnić porównywalność danych prezentowanych w sprawozdaniach finansowych sporządzanych przez emitentów papierów wartościowych. Nowelizacja dostosowuje przepisy ustawy o rachunkowości z
zapisami ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Ponadto uzupełniono katalog sankcji karnych za usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych bez wymaganych uprawnień oraz bez wymaganego obowiązkowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.

Ustalono, że komisja będzie kontynuowała prace nad ustawą sejmową na kolejnym posiedzeniu, 10 sierpnia br.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła "Informację dla Sejmu i Senatu o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w maju i czerwcu 2004 r. (od przystąpienia RP do UE do końca prezydencji Irlandzkiej)".

Informację przedstawił sekretarz Komitetu Europejskiego Rady Ministrów, podsekretarz stanu w UKIE Tomasz Nowakowski.

Następnie Komisja Spraw Unii Europejskiej, na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, przedstawiła opinie w sprawie następujących aktów prawnych Unii Europejskiej:

I Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie wyznaczania współczynników korygujących obowiązujących od 1 stycznia 2004 roku przy ustalaniu wynagrodzeń urzędników Wspólnot Europejskich delegowanych do pracy w krajach trzecich (Proposal for a COUNCIL REGULATION laying down the weightings applicable from 1 January 2004 to the remuneration of officials of the European Communities serving in third countries) wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 9570/04.

Celem projektu niniejszego rozporządzenia Rady jest określenie współczynników korygujących wynagrodzenie urzędników WE zatrudnionych w krajach trzecich, które mają mieć zastosowanie od 1 stycznia br. Zgodnie z systemem wprowadzonym aneksem X Statutu urzędników WE w 1987 roku, wynagrodzenie tych urzędników ważone jest przez wskaźniki korygujące, określane dzięki wyliczeniom Eurostatu, zgodnie z zasadą równości siły nabywczej wynagrodzeń płaconych w walucie lokalnej w poszczególnych krajach w odniesieniu do siły nabywczej w Brukseli.

Zgodnie z ostatnią nowelizacją Statutu [Rozporządzenie (WE, Euratom) nr 723/2004 Rady z dnia 22 marca 2004 r.], wskaźniki korygujące zatwierdzane są przez Radę raz w roku (poprzednio - co 6 miesięcy); po raz ostatni określono je rozporządzeniem nr 64/2004 z 9 stycznia br. - z zastosowaniem od 1 lipca do 31 grudnia 2003 r.

W stanowisku przedstawionym przez rząd stwierdzono, że strona polska zwróci uwagę na fakt, że 29 kwietnia br. Rada przyjęła Rozporządzenie (WE, Euratom) nr 857/2004 wyznaczające współczynniki korygujące obowiązujące od 1 maja br. przy ustalaniu wynagrodzeń urzędników i innych pracowników WE w nowych krajach członkowskich (DzU nr L 161 z 30.04.2004 , str. 11).

W przedstawionym obecnie projekcie rozporządzenia Rady w sprawie wyznaczenia współczynników korygujących obowiązujących od 1 stycznia br. przy ustalaniu wynagrodzeń urzędników WE oddelegowanych do pracy w krajach trzecich Polska oraz pozostałe nowe kraje członkowskie figurują jako kraje trzecie, co było właściwe do 30 kwietnia br.

Należy więc w rozpatrywanym projekcie przyjąć zapis precyzujący, że określone w nim współczynniki stosowane są w krajach "10" (Cypr, Czechy, Estonia, Węgry, Łotwa, Litwa, Malta, Polska, Słowenia, Słowacja) do 30 kwietnia br.

W przeciwnym wypadku, przyjęcie dokumentu w wersji obecnej skutkować będzie równoległym istnieniem dla tych państw od 1 maja br. dwóch odrębnych współczynników korygujących o różnej wysokości, przykładowo dla Polski w obecnym projekcie dokumentu: 66, 2, natomiast dla Polski jako nowego kraju członkowskiego w przyjętym Rozporządzeniu (WE, Euratom) nr 857/2004: 72,4.

Do wysokości współczynników Polska nie wnosi uwag (stanowisko GUS).

Po zapoznaniu się ze stanowiskiem rządu w przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Rady z uwzględnieniem uwag zawartych w przedstawionym projekcie stanowiska.

- Projekt rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (EC) nr 2287/2003 dotyczące połowów dorsza bałtyckiego [COM (2004) 390 końcowy] [Proposal for a Council Regulation amending Regulation (EC) No 2287/2003 as regards fishing for Baltic cod] wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 9817/04.

Celem projektu rozporządzenia jest zmiana Rozporządzenia Rady nr 2287/2003 z 19 grudnia 2003 r. ustalającego wielkości dopuszczalne połowów na 2004 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, gdzie wymagane są ograniczenia połowowe. Zmiana ta odnosi się do aneksu IV ww. rozporządzenia i polega na skróceniu okresu ochronnego na dorsza poławianego w Morzu Bałtyckim. Obecnie jest to czas od 1 czerwca do 31 sierpnia, w projekcie natomiast - od 15 czerwca do 15 sierpnia. Projekt rozporządzenia jest związany z rekomendacją przyjętą 4 maja br. przez Międzynarodową Komisję Rybołówstwa Morza Bałtyckiego o skróceniu tego okresu.

W przedstawionym komisji projekcie stanowisku rządu w sprawie projektu aktu prawnego Unii Europejskiej stwierdzono, że Polska poprze przedstawiony projekt rozporządzenia. W opinii rządu, skrócenie okresu ochronnego na dorsza nie wpłynie na zmniejszenie liczebności stada tego gatunku, polepszy natomiast sytuację socjoekonomiczną w tym segmencie floty.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Rady.

- Projekt decyzji Rady udzielający gwarancji Wspólnoty Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu na pokrycie strat z tytułu pożyczek przeznaczonych na określone typy projektów w Rosji i Zachodnich Nowych Niezależnych Państwach [Proposal for a Council Decision granting a Community guarantee to the European Inwestment Bank against losses under loans for certain types of projects in Russia and the Western New Independent States (WNIS)] wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 9886/04.

Celem projektu aktu prawnego jest udzielenie gwarancji Wspólnoty Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu na pokrycie strat z tytułu pożyczek dla Rosji i Zachodnich Nowych Niezależnych Państw (Western New Independent States), przeznaczonych na określone typy projektów.

W zaprezentowanym komisji projekcie stanowiska rządu stwierdzono, że Polska popiera propozycję przyznania EBI do roku 2007 gwarancji Wspólnoty na operacje kredytowe w Rosji i krajach WNIS na łączną kwotę 500 mln EUR na współfinansowanie projektów w obszarach: ochrony środowiska, transportu, telekomunikacji i infrastruktury energetycznej w zakresie priorytetu Sieci Trans-Europejskiej przy szczególnym uwzględnieniu tzw. relacji cross-border dla państwa członkowskiego. Jednocześnie Polska przedstawia państwom członkowskim określone propozycje.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt decyzji Rady z uwzględnieniem uwagi zawartej w projekcie stanowiska rządu.

- Projekt decyzji Rady zmieniającej decyzję nr 2002/463/EC tworzący program działania dla współpracy administracyjnej w dziedzinie granic zewnętrznych, wiz, azylu i imigracji (program ARGO) [Proposal for a COUNCIL DECISION amending Decision No 2002/463/EC adopting an action programme for administrative cooperation in the fields of external borders, visas, asylum and immigration (ARGO programme)] wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 9911/04.

Program ARGO, mający za zadanie wspieranie współpracy administracyjnej w dziedzinie granic zewnętrznych, wiz, azylu i imigracji, jest niezbędnym uzupełnieniem inicjatyw prawnych wprowadzanych na podstawie art. 62 i 63 Traktatu.

Celem zaproponowanej zmiany Decyzji o ARGO jest stworzenie podstawy prawnej do finansowego wsparcia projektów krajowych w dziedzinie granic zewnętrznych poprzez zajęcie się szczególnymi słabościami strukturalnymi na strategicznych przejściach granicznych, ustalonych w porozumieniu z państwami członkowskimi na podstawie obiektywnych kryteriów (oceny ryzyka). Zmienione postanowienia jasno definiują cele tych projektów i działań. Działania te nie wymagają aktywnego zaangażowania innego państwa członkowskiego, kandydackiego czy kraju trzeciego. Będą one jednak odgrywały istotną rolę w definiowaniu kryteriów oceny ryzyka, ponieważ przedsięwzięcie to jest wspólnym ćwiczeniem dla wszystkich państw członkowskich i stanowi kluczową część zintegrowanego zarządzania granicami zewnętrznymi. Ponadto państwa członkowskie poprzez udział w pracach Komitetu ARGO będą mogły aktywnie zaangażować się w przygotowanie rocznego programu pracy oraz w wybór nowego rodzaju projektów. Inne państwa członkowskie będą mogły brać udział w przygotowaniu i/lub wdrażaniu tych działań w charakterze obserwatorów.

Służby komisji opublikowały ostatnio pierwsze roczne sprawozdanie z wdrażania Programu ARGO w latach 2002-2003. Zauważono w nim, że w odniesieniu do roku 2003 istnieją wyraźne niedociągnięcia w programie ARGO, głównie ze względu na trudności administracji krajowych w organizowaniu i mobilizowaniu środków wspólnie z innymi partnerami w ramach UE do działań, które wspiera ARGO. Instytucje krajowe zdają się nie być w stanie spełnić kryteriów dostępności ustanowionych w Decyzji o ARGO, w szczególności w odniesieniu do postanowień dotyczących zaangażowania instytucji z innych państw. Doświadczenia wyniesione z wcześniejszych działań są ważnym argumentem dla wprowadzenia projektowanej zmiany.

Ponadto w odniesieniu do środków przeznaczonych na finansowanie programu ARGO władze budżetowe zdecydowały o istotnym zwiększeniu całkowitego budżetu na rok 2004. Wydaje się, że Rada i Parlament Europejski podzielają pogląd, że obszar ochrony granic zewnętrznych ma swoje pilne potrzeby.

Komisja podkreśliła jednocześnie, że odpowiedzialność za kontrolę granic zewnętrznych spoczywa na państwach członkowskich. Głównym celem polityki wspólnotowej w tym obszarze jest stworzenie zintegrowanego podejścia do kwestii zarządzania granicą. Komisja będzie starała się zapewnić, by nie było nakładania się na siebie działań wspieranych przez ARGO w dziedzinie granic zewnętrznych i działań koordynowanych przez projektowaną Europejską Agencję ds. Zarządzania Współpracą Operacyjną na Granicach Zewnętrznych. W 2005 r. agencja prawdopodobnie nie będzie jeszcze w stanie finansować z własnego budżetu operacyjnego wspólnych operacji państw członkowskich i projektów pilotażowych. W programowaniu działań na ostatni rok ARGO (2006) komisja może usunąć z rocznego programu pracy część dotyczącą granic zewnętrznych.

W przedstawionym komisji stanowisku stwierdzono, że Polska popiera projekt omawianej decyzji w jej obecnym kształcie.

Komisja Spraw Unii Europejskiej w wypracowanej opinii poparła projekt decyzji Rady.

- Projekt rozporządzenia Rady ustanawiającego regulamin wspólnotowy w sprawie zasad regulujących przepływ osób przez granice (Proposal for a Council Regulation establishing a Community Code on the rules governing the movement of persons across borders) wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 10331/04.

Celem przedmiotowego projektu jest stworzenie kompleksowego Wspólnotowego Regulaminu w sprawie zasad regulujących przepływ osób przez granice Unii Europejskiej. Drogą do tego celu ma być przebudowa i uaktualnienie wspólnego podręcznika w sprawie kontroli na granicach zewnętrznych (OJ L 239, 22/09/2000, s. 317, nowelizowany OJ C 313, 16/12/2002, s. 97) poprzez usunięcie pewnych zbytecznych bądź anachronicznych postanowień oraz aktualizację i rozwinięcie innych, a także skonsolidowanie licznych aktów prawnych regulujących kwestie związane z przepływem osób przez granice, zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne UE.

Punktem wyjścia do realizacji tego celu są postanowienia Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen z 14 czerwca 1985 r., wspomniany powyżej wspólny podręcznik w sprawie kontroli na granicach zewnętrznych, Katalog Schengen (Schengen Catalogue of Best Practices SG - DG H, 28/02/2002), plan zarządzania granicami zewnętrznymi przyjęty przez Radę JHA 13 czerwca 2002 r., konkluzje Rady Europejskiej z Sewilli z 21-22 czerwca 2002 r. i z Salonik z 19-20 czerwca 2003 r., a także inicjatywy kolejnych prezydencji oraz szereg decyzji Rady i komunikatów Komisji Europejskiej, dotyczących zarządzania granicami zewnętrznymi UE.

Struktura rozporządzenia:

- Tytuł I: postanowienia ogólne;

- Tytuł II: granice zewnętrzne (rozwinięcie zapisów art. 3-8 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen oraz odpowiednich postanowień wspólnego podręcznika, nowe elementy to reorganizacja infrastruktury granic lądowych, kontrole prywatnych samolotów, osobne postanowienia regulujące przepływ osób zamieszkałych w strefie przygranicznej, konieczność lub możliwość znakowania dokumentów podróży w określonych sytuacjach, przesłanki odmowy prawa wjazdu);

- Tytuł III: granice wewnętrzne (na podstawie art. 2 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen i decyzję Komitetu Wykonawczego Schengen SCH/Com-ex(95)20, rev. 2, nowy element w postaci zastrzeżenia możliwości przywrócenia kontroli na granicach wewnętrznych w razie zaistnienia niebezpieczeństwa ze strony radykalnych form przestępczości, tj. terroryzmu);

- Tytuł IV: postanowienia końcowe.

Rozporządzenie to, po jego przyjęciu, będzie wiązało nowe państwa członkowskie jedynie w zakresie, w jakim dotyczy granic zewnętrznych, co wynika z zapisów art. 3 Aktu Przystąpienia. Nowe państwa członkowskie zostaną związane pozostałymi zapisami rozporządzenia dopiero po podjęciu przez Radę decyzji, o której mowa w art. 3 ust 2 Aktu Przystąpienia.

Zgodnie z pkt 28 preambuły, rozporządzenie stanowi akt związany z dorobkiem Schengen lub w inny sposób z nim związany, w rozumieniu art. 3 ust. 1 Aktu Przystąpienia, co oznacza dla Polski konieczność jego stosowania od dnia wskazanego w Rozporządzeniu (przewidziano 6 miesięcy od dnia wejścia w życie). Jedynie Tytuł III, dot. granic wewnętrznych, będzie podlegał reżimowi art. 3 ust. 2 Aktu Przystąpienia, a więc będzie obowiązywał od dnia wejścia w życie, natomiast jego stosowanie przez nowe państwa członkowskie byłoby możliwe dopiero po przystąpieniu do obszaru Schengen, chyba że Rada wyda wcześniej stosowną decyzję w tym względzie.

W przedstawionym komisji stanowisku rządu stwierdzono, że Polska z zadowoleniem przyjmuje propozycję przyjęcia Rozporządzenia Rady ustanawiającego regulamin wspólnotowy w sprawie zasad regulujących przepływ osób przez granice jako podstawy do utworzenia sprawnego i przydatnego państwom członkowskim kodeksu przekraczania granic państwowych. Jednocześnie Polska wniosła do projektu uwagi szczegółowe.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Rady z uwzględnieniem uwag zawartych w projekcie stanowiska rządu.

- Projekt decyzji Rady w sprawie stanowiska Wspólnoty Europejskiej w odniesieniu do projektu rozporządzenia Komisji Ekonomicznej ONZ dla Europy w sprawie ujednoliconych systemów dotyczących homologacji pojazdów w odniesieniu do umiejscowienia i identyfikacji ręcznych urządzeń sterujących, paneli kontrolno-ostrzegawczych i wskaźników (Proposal for a Council Decision on the position of the European Community in relation to the draft Regulation of the United Nations Economic Commission for Europe on the uniform provisions concerning the approval of vehicles with regard to the location and identification of hand controls, tell-tales and indicators) wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11238/04.

W swoim stanowisku rząd wyraził pełną akceptację projektu.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt decyzji Rady.

- Poprawiony projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wzmocnienia ochrony portów morskich (Amended proposal for a Directive of the European Parliament and of the Council on enhancing port security) wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 10124/04.

Mając na uwadze wydarzenia, jakie miały miejsce w Nowym Jorku 11 września 2001 r., Międzynarodowa Organizacja Morska podjęła prace mające na celu wzmocnienie ochrony żeglugi i obiektów portowych jako potencjalnie narażonych na akty terroru. W efekcie uchwalono poprawki do międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu SOLAS, 1974, które wprowadziły międzynarodowy kodeks ochrony statku i obiektu portowego (ISPS Code) z obowiązkiem wdrożenia do 1 lipca br.

W ślad za działaniami Międzynarodowej Organizacji Morskiej Unia Europejska podjęła inicjatywę w tej sprawie i 31 marca br. Parlament Europejski i Rada przyjęły Rozporządzenie w sprawie wzmocnienia ochrony statków i obiektów portowych (Nr 725/2004).

Komisja Europejska, przedstawiając projekt ww. Rozporządzenia [COM(2003)229 final] wskazała wzmocnienie ochrony portów jako kolejny niezbędny krok, który powinien zostać podjęty dla zapewnienia należytego zabezpieczenia zarówno portu, jak i miejsca styku portu z jego zapleczem.

Porty są punktem, w którym zbiegają się inne elementy łańcucha transportowego. Zwykle są również miejscem, gdzie następuje przeładunek ładunków niebezpiecznych, w szczególności chemikaliów, a często punkty bunkrowe usytuowane są blisko centrów miejskich.

Jest więc jasne, że atak terrorystyczny może łatwo skutkować potężnymi zakłóceniami w systemie transportowym, a także być poważny w skutkach dla całego przemysłu okołoportowego, nie pozostając obojętnym dla pracowników portu oraz społeczności skupionej w miastach wokół terenów portowych.

Z tego względu komisja przedłożyła projekt stosownej dyrektywy, która wskaże ramy dla rozwoju polityki w zakresie ochrony portów.

Celem projektowanej dyrektywy jest zapewnienie możliwie najpełniejszej ochrony dla gospodarki morskiej oraz portowej poprzez uwzględnienie również tych obszarów, które nie zostały objęte Rozporządzeniem Nr 725/2004, w szczególności poprzez wzmocnienie ochrony obszarów okołoportowych.

Dyrektywa ma zapewnić również:

- odpowiednią koordynację działań w zakresie ochrony portu i terenów okołoportowych oraz działań w zakresie statków i obiektów portowych;

- zapewnienie maksymalnej ochrony poprzez wdrożenie odpowiednich środków ochrony na terenie portu, bazując również na istniejących narzędziach zgodnie z Rozporządzeniem Nr 725/2004;

- ujednolicenie wdrożenia dyrektywy oraz równe warunki na obszarze Wspólnoty, tak aby nie tworzyć różnic w traktowaniu użytkowników portu.

W przedstawionym komisji stanowisku rządu stwierdzono, że Polska w pełni popiera skoordynowane działania międzynarodowe, mające na celu wzmocnienie ochrony portów morskich. W interesie narodowym jest bowiem określenie takich norm prawa, aby zapewnić swobodną i bezpieczną działalność podmiotom obrotu portowego.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła poprawiony projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady.

- Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zharmonizowanego systemu informacji dotyczącego transportu na śródlądowych drogach wodnych (Proposal for a Directive of the European Parliament and of the Council on harmonized River Traffic Information Services on inland waterways in the Community) wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 9912/04.

Dyrektywa ma na celu wprowadzenie w krajach członkowskich UE zharmonizowanego systemu informacji dotyczącego transportu na śródlądowych drogach wodnych (RIS).

RIS będzie systemem informacyjnym na użytek transportu śródlądowego. Obejmować będzie m.in.:

- ogólne informacje geograficzne, hydrologiczne, administracyjne dla danego odcinka, tzw. informacje shore to ship (brzeg - statek) lub shore to office (brzeg - biuro);

- informacje o aktualnej sytuacji na odcinku drogi wodnej (w szczególności związane z awariami, wypadkami);

- informacje na temat średnio- i długoterminowych planów dotyczących odcinka wodnego (np. inwestycji).

System będzie zawierał w dane statystyczne dotyczące transportu śródlądowego oraz opłaty za korzystanie z infrastruktury rzecznej.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu Polska wyraża poparcie dla postanowień zawartych w treści projektu dyrektywy z uwagi na to, iż proponowane zapisy wpłyną na poprawę bezpieczeństwa ruchu żeglugowego na śródlądowych drogach wodnych i usprawnią przekazywanie informacji o ruchu na śródlądowych drogach wodnych. W uwagach do projektu dyrektywy zaproponowano w art. 6 dotyczącym technologii pozycjonowania satelitarnego niewprowadzanie obowiązku w tym zakresie, natomiast w art. 12.2 wydłużenie okresu dla zastosowania przedsięwzięć niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania RIS z 24 miesięcy do minimum 36 miesięcy.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z uwzględnieniem uwag zawartych w projekcie stanowiska Rządu.

- Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnotowej licencji kontrolera ruchu lotniczego (Proposal for a Directive of the European Parliament and of the Council on a Community Air Traffic Controller Licence) wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11484/04.

20 kwietnia br. wszedł w życie pakiet czterech rozporządzeń ustanawiających Jednolitą Europejską Przestrzeń Powietrzną (Single European Sky - SES). Celem SES jest ustanowienie jednolitych standardów zarządzania ruchem lotniczym w Unii Europejskiej. Na podstawie tych czterech ramowych rozporządzeń Komisja Europejska, we współpracy z organizacją Eurocontrol, jest w trakcie przygotowywania szeregu aktów wykonawczych regulujących poszczególne elementy nowego kształtu europejskiej przestrzeni powietrznej.

Opiniowany projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnotowej licencji kontrolera ruchu lotniczego został przygotowany na podstawie art. 5 rozporządzenia z 10 marca br. Nr 550/2004 w sprawie świadczenia usług nawigacji lotniczej w ramach Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej.

Celem projektu dyrektywy jest ujednolicenie reguł wykonywania zawodu kontrolera ruchu lotniczego. Projekt reguluje zagadnienie:

- szkolenia na kontrolerów ruchu lotniczego,

- warunków uzyskiwania licencji i zachowywania uprawnień,

- wymogów językowych stawianych kontrolerom,

- wymogów medycznych,

- certyfikowania podmiotów świadczących usługi z zakresu szkolenia kontrolerów,

- uprawnień krajowego nadzoru lotniczego w przedmiotowym zakresie dyrektywy.

W znaczącej części projekt dyrektywy opiera się na przepisach ESARR5, stanowionych przez organizację Eurocontrol, której Polska jest od niedawna członkiem.

W swoim projekcie stanowiska rząd stwierdził, że Polska w pełni popierała ideę powołania Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej. Naturalną konsekwencją tego stanowiska jest udzielenie poparcia projektowi dyrektywy w sprawie wspólnotowej licencji kontrolera ruchu lotniczego. Ponadto nie przewiduje się w chwili obecnej konieczności występowania o zastosowanie w stosunku do Polski okresu przejściowego odnośnie do transpozycji przepisów dyrektywy do polskiego porządku prawnego, który upływa po dwóch latach od dnia wejścia dyrektywy w życie.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady.

- Projekt roboczy decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie użycia elastycznego instrumentu na rzecz rehabilitacji i rekonstrukcji Iraku zgodnie z punktem 24 Porozumienia Interinstytucjonalnego z 6.05.1999 (Draft proposal for a Decision of the European Parliament and of the Council on the mobilisation of the flexibility instrument in favour of the rehabilitation and reconstruction of Iraq according to point 24 of the Interinstitutional Agreement of 6/5/1999) wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11062/04.

Rozpatrywany akt prawny dotyczył finansowego wsparcia przez UE stabilizacji i rekonstrukcji Iraku poprzez wydzielenie w unijnym budżecie na 2005 rok 200 mln Euro z przeznaczeniem na ten cel. 190 mln euro będzie przeznaczone na "pomoc w rehabilitacji i rekonstrukcji Iraku, a 10 mln euro na "rozwój i konsolidację demokracji i rządów prawa - przestrzeganie praw człowieka i podstawowych wolności".

W ramach tych środków 115 mln euro ma pochodzić z wykorzystania mechanizmu "flexibility instrument", zgodnie z pkt 24 "Interinstitutional Agreement" z 6 maja 1999 r.

W przedstawionym komisji stanowisku rząd wyraził poparcie dla projektu decyzji.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady.

- Projekt decyzji Rady zmieniający decyzję 2001/131/EC kończącą procedurę konsultacji z Haiti w trybie artykułu 96 Porozumienia Partnerskiego ACP-EP [COM (2004) 454 końcowy (Proposal for a COUNCIL DECISION Amending Decision 2001/131/EC concluding the consultation procedure with Haiti under Article 96 of the ACP-EC Partnership Agreement] wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11058/04.

Ograniczenia w sposobie przydzielania pomocy rozwojowej dla Haiti zostały uchwalone przez Radę UE 29.01.2001 r. zgodnie z Artykułem 96(2) Porozumienia z Cotonou. W/w ograniczenia miały obowiązywać do 31.12. br. Obecna sytuacja wewnętrzna na Haiti nie stwarza jednak warunków do ich ew. zniesienia we wcześniej przewidzianym terminie. Rada UE zaproponowała przedłużenie do 31.12.2005 r. stosowania ograniczeń w udzielaniu pomocy rozwojowej dla Haiti.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu stwierdzono, że rząd RP popiera projekt Rady UE dotyczący przedłużenia do 31 grudnia 2005 r. ograniczeń w sposobie udzielania pomocy rozwojowej dla Haiti.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt decyzji Rady.

- Projekt decyzji Rady kończącej konsultacje z Gwineą Bissau w trybie artykułu 96 Porozumienia z Cotonou [COM (2004) 423 końcowy] (Proposal for a COUNCIL DECISION concluding consultations with Guinea Bissau under Article 96 of the Cotonou Agreement) wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 10443/04.

Decyzja Rady UE dotycząca zakończenia konsultacji z Gwineą Bissau, podjęta na podstawie Porozumienia z Cotonou, w szczególności artykułu 96, zakłada podjęcie istotnych działań na rzecz normalizacji wzajemnych stosunków, zacieśnienia politycznego dialogu, kontynuowania współpracy m.in. w kwestiach finansów publicznych, niezależnego sądownictwa, przywrócenia cywilnej kontroli nad armią oraz przeprowadzenia wolnych wyborów prezydenckich. Postępy w tych obszarach będą monitorowane przez 12 miesięcy.

Zdaniem Rady UE, działania podjęte przez władze lokalne Gwinei Bissau, w ramach procesu konsultacji z UE, na podstawie artykułu 96 Porozumienia z Cotonou, mające na celu przywrócenie niezależnego sądownictwa i cywilnej kontroli nad armią, a także przeprowadzenie w marcu br. wolnych wyborów parlamentarnych oraz utworzenie w maju br. nowego rządu, potwierdzają istotny postęp na drodze do normalizacji sytuacji w tym kraju. Jednocześnie wiele istotnych elementów dotyczących podstawowych założeń Porozumienia z Cotonou nie zostało wprowadzonych w życie. Zgodnie z opinią Rady UE, zobowiązania nowego rządu Gwinei Bissau pozwalają na nakreślenie klarownej agendy realizacji zasad państwa prawa i odbudowy demokracji, co pozwala na zakończenie procesu konsultacji z UE. Jednocześnie bez dalszego zaangażowania UE w proces demokratyzacji Gwinei Bissau sytuacja wewnętrzna w tym kraju może ulec destabilizacji.

Jak stwierdzono w projekcie stanowiska rządu, Polska popiera decyzję Rady Unii Europejskiej w sprawie zakończenia konsultacji z Gwineą Bissau, na podstawie art. 96 Porozumienia z Cotonou.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt decyzji Rady.

- Projekt rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (EC) nr 131/2004 dotyczące pewnych środków restrykcyjnych w odniesieniu do Sudanu [Proposal for a Council Regulation amending Regulation (EC) No 131/2004 concerning certain restrictive measures in respect of Sudan] wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 10692/04.

Celem projektu Rozporządzenia Rady jest wprowadzenie zmian do Rozporządzenia 131/2004 dotyczącego środków restrykcyjnych wobec Sudanu i - w związku z planowaną misją Komisji ds. Zawieszenia Broni - złagodzenie embarga na dostawy broni, amunicji, sprzętu wojskowego oraz restrykcji w zakresie pomocy technicznej i finansowej.

W szczególności, w drodze derogacji właściwe władze państw członkowskich mogą zezwolić na finansowanie i udzielanie pomocy finansowej i technicznej związanej z:

- nabyciem sprzętu wojskowego nieśmiercionośnego do wykorzystania w celach działań humanitarnych, do ochrony oraz w programach rozwoju instytucjonalnego realizowanych przez ONZ, UE i UA,

- sprzętem do rozminowywania,

- sprzętem do wykorzystania w operacjach kryzysowych UE, ONZ i UA.

Projekt rozporządzenia został zatwierdzony przez RELEX 23 czerwca br., a omawiany był na posiedzeniu COREPER 22 lipca br., na którym Polska zgłosiła do niego zastrzeżenia parlamentarne.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu Polska popiera przyjęcie powyższej Regulacji, która pozwoli na sprawną realizację mandatu przez Komisję ds. Zawieszenia Broni w ramach Unii Afrykańskiej oraz umożliwi działalność misji zarządzania kryzysowego i programów ONZ, UA, UE poprzez dostarczanie przez państwa członkowskie UE niezbędnego sprzętu i materiałów oraz finansowanie.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Rady.

- Projekt Decyzji Rady w sprawie stanowiska Wspólnoty w Radzie Stowarzyszenia odnośnie do zastosowania artykułu 84 Umowy o stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Królestwem Maroka z drugiej strony [Proposal for a Council Decision on a Community position in the Association Council on the implementation of Article 84 of the Euro-Mediterranean Agreement establishing an association between the European Communities and their Member States, of the one part, and a Kingdom of Morocco, of the other part (COM (2004) 426 final] wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 10771/04.

W przedstawionym komisji stanowisku stwierdzono, że Polska popiera podjęcie decyzji przez Radę Unii Europejskiej w sprawie zastosowania art. 84 Umowy o stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Królestwem Marokańskim z drugiej strony, w kwestii ustanowienia - w ramach Komitetu Stowarzyszenia - Podkomitetu ds. Praw Człowieka, Demokratyzacji i (Dobrego) Rządzenia.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt decyzji Rady.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

Po wysłuchaniu opinii o ustawie w głosowaniu komisja postanowiła zaproponować wprowadzenie do nowelizacji sejmowej 7 poprawek, w większości zbieżnych z propozycjami Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Janusza Koniecznego.

6 sierpnia 2004 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrzyła poprawki zgłoszone do ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

W głosowaniu komisja postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 116 poprawek do rozpatrywanej ustawy sejmowej. Jak ustalono, ich przyjęcie zarekomenduje Izbie senator Krystyna Sienkiewicz. Do stanowiska komisji zgłoszono 8 wniosków mniejszości; na ich sprawozdawców wybrano senatorów: Zdzisławę Janowską, Olgę Krzyżanowską i Zbigniewa Religę.

Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia zdecydowała m.in., że zarekomenduje Izbie, by składka na ubezpieczenie zdrowotne dla duchownych była opłacana przez samych księży. Ponadto zaproponowano przywrócenie przywilejów w opiece zdrowotnej czterem osobom w kraju: prezydentowi, premierowi, marszałkom Sejmu i Senatu, ich rodzinom oraz akredytowanemu w Polsce personelowi konsularnemu i dyplomatycznemu, z którymi Polska zawarła umowy na świadczenie usług medycznych.

Komisja przywróciła także pierwotne brzmienie zapisów z projektu rządowego, dotyczące możliwości refundowania środków antykoncepcyjnych. Według ministra zdrowia Marka Balickiego, przyjęte przez Sejm przepisy regulujące tę kwestię były niepełne: wprawdzie jeden z ustępów artykułu dotyczącego refundacji leków dawał możliwość częściowej refundacji środków antykoncepcyjnych, ale kolejny, zawierający wytyczne do rozporządzenia zawierającego listy leków refundowanych, pomijał te preparaty. Zgodnie z ustawą refundacji podlegają leki podstawowe (ratujące życie i zdrowie) oraz uzupełniające (m.in. wspomagające leczenie). Przyjęta przez Sejm definicja leków uzupełniających nie obejmowała środków antykoncepcyjnych; senatorowie dołączyli je do tej kategorii.

Ponadto przyjęto poprawkę skreślającą artykuł, na mocy którego ewentualna nadwyżka, powstała w wyniku realizacji planu finansowego oddziału wojewódzkiego NFZ, miała być pozostawiona do dyspozycji dyrektora oddziału, z przeznaczeniem na świadczenia zdrowotne.

Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia zmodyfikowała także zasady algorytmu podziału środków między oddziały wojewódzkie NFZ. Zgodnie z poprawką w podziale jako wskaźnik korygujący ma być brana pod uwagę nie liczba i rodzaj wykonanych świadczeń wysokospecjalistycznych, ale koszty refundacji leków ponoszonych przez oddział funduszu w aptekach poza jego obszarem działania. Pozostałe elementy wzoru podziału środków mają być takie, jak uchwalił Sejm.

Zgodnie z uchwaloną przez Sejm ustawą w algorytmie miała być brana pod uwagę liczba ubezpieczonych zarejestrowanych w wojewódzkim oddziale funduszu, ich wiek, płeć i wskaźniki epidemiologiczne. Wzór miał być korygowany przez wskaźniki korzystania z opieki medycznej przez ubezpieczonych poza swoim województwem, a także liczbę i rodzaj wykonanych świadczeń wysokospecjalistycznych.

Komisja postanowiła również, że zarekomenduje poprawkę wykluczającą organizacje świadczeniodawców z grona podmiotów, którym prezes funduszu jest zobowiązany przesłać projekt ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń, zawierający m.in. ich rodzaje, sposób wyceny i warunki ich udzielania. Zgodnie z poprawką, projekt ten będą otrzymywały jedynie Naczelna Rada Lekarska oraz Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych.

Senatorowie przyjęli poprawkę zmieniającą skład Rady NFZ. Zgodnie z propozycją zgłoszoną przez senator K. Sienkiewicz rada nadal będzie liczyć 9 członków. Dwóch ma wskazywać premier, a pozostałych siedmiu premier będzie mianować spośród osób wskazanych przez rzecznika praw obywatelskich (jeden), komisję trójstronną (dwóch), komisję wspólną rządu i samorządu (jeden), ministra zdrowia (jeden), Radę Działalności Pożytku Publicznego (jeden) oraz ministrów obrony narodowej, spraw wewnętrznych i sprawiedliwości (jeden).

Komisja zadecydowała ponadto o zmniejszeniu z 11 do 9 liczby członków rad oddziałów wojewódzkich NFZ.

Akceptacji Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia nie uzyskała natomiast poprawka zmierzająca do podwyższenia składki na ubezpieczenie zdrowotne do wysokości 9% przychodu ubezpieczonego już od 1 stycznia 2005 r.

Rekomendacji komisji nie uzyskała też poprawka podwyższająca podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla pewnej grupy ubezpieczonych - w tym bezrobotnych bez prawa do zasiłku oraz niepobierających zasiłku przedemerytalnego - do 80% wysokości świadczenia pielęgnacyjnego już od momentu wejścia w życie ustawy.

Podczas posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrzono także ustawę o zmianie ustawy o kosmetykach.

Senatorowie wysłuchali informacji o nowelizacji sejmowej, która była projektem rządowym i zawierała przepisy dostosowujące polskie ustawodawstwo do prawa Unii Europejskiej, przedstawionych przez zastępcę głównego inspektora sanitarnego Seweryna Jurgielańca, a także zapoznali się z opiniami przedstawicieli UKIE, Głównej Inspekcji Handlowej i Stowarzyszenia Producentów Kosmetyków i Chemii Gospodarczej. Ponadto uwagi do ustawy zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana ustawa harmonizowała przepisy obowiązującej ustawy z przepisami ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów. Ponadto w ustawie zmieniono zakres definicji producenta, wprowadzono zakaz stosowania w kosmetykach substancji uznanych za rakotwórcze, mutagenne oraz szkodliwych na rozrodczość, zakazano także wprowadzania do obrotu kosmetyków testowanych na zwierzętach oraz wprowadzono obowiązek zapewnienia przez producenta publicznego dostępu do informacji na temat składu kosmetyku.

W głosowaniu komisja opowiedziała się za wprowadzeniem 4 poprawek do sejmowej nowelizacji ustawy o kosmetykach. Ustalono, że ich przyjęcie zarekomenduje Izbie senator Alicja Stradomska.

Podczas posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia zapoznano się także z informacją senatora Z. Religi o społecznym projekcie ustawy o finansowaniu świadczeń opieki zdrowotnej.

Projekt przygotowany przez grupę ekspercką zakłada utworzenie 6 niezależnych funduszy zdrowotnych zamiast NFZ, podwyższenie składki na ubezpieczenie zdrowotne do 9% oraz wprowadzenie dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych.

Pod projektem społecznym do tej pory zebrano 67 tys. podpisów. W opinii senatora Z. Religi, w obecnym systemie fatalna jest centralizacja Narodowego Funduszu Zdrowia. Dlatego zaproponował on utworzenie 6 samodzielnych funduszy zdrowotnych, które na początku będą mogły działać tylko na terenie określonych regionów, a po 2 latach na terenie całego kraju, co spowoduje konkurencję między nimi.

Od 2007 roku oprócz sześciu funduszy zdrowotnych mogłyby także działać prywatne fundusze zdrowia, do których obywatele oddawaliby swoje pieniądze z obowiązkowej składki na ubezpieczenie zdrowotne i wymagać bezpłatnego leczenia. Ma to, w opinii senatora Z. Religi, doprowadzić do prawdziwej konkurencji w systemie ochrony zdrowia.

Społeczny projekt zakłada również wprowadzenie dobrowolnych ubezpieczeń zdrowotnych, które pozwolą na uzyskanie dodatkowych pieniędzy do systemu oraz rozwój medycyny prywatnej.

10 sierpnia 2004 r.

Podczas swojego posiedzenia Komisja Emigracji i Polaków za Granicą, na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 17 Regulaminu Senatu, rozpatrzyła projekt budżetu Kancelarii Senatu na rok 2005 w zakresie opieki nad Polonią oraz Polakami za granicą. Pozytywnie zaopiniowała kwotę przewidzianą w rozdziale 75195 - Pozostała działalność "Opieka nad Polonią i Polakami za granicą" w wysokości 48 315 tys. zł, w tym: zadania inwestycyjne - 15 420 tys. zł, zadania programowe - 32 895 tys. zł. Opinię w tej sprawie przekazano marszałkowi Senatu.

Podczas posiedzenia komisja omówiła także protokół z kontroli przeprowadzonej w dniach 8-13 lipca br. w siedzibie Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie" w zakresie rozliczeń finansowych tej fundacji z Polskim Towarzystwem Radiowym "Radio Lwów" za rok 2003.

Kontrolę Kancelarii Senatu przeprowadzono na wniosek komisji po wstrzymaniu przez fundację przekazywania dotacji radiu. Kontrola wykazała drobne nieprawidłowości w sprawozdaniach finansowych radia: wydatkowanie kwoty około 500 dolarów (niespełna 5% dotacji otrzymanej w zeszłym roku) zarząd radia udokumentował nie fakturami, lecz paragonami, na których nie odnotowano, kto dokonał zakupu. Zarząd powinien zwrócić tę kwotę. Kontrola nie potwierdziła również, że Radio Lwów nie dostarczyło części kaset magnetofonowych z zarejestrowanymi audycjami. Są one potrzebne jako dowód, że radio przeznacza otrzymywane pieniądze na prowadzenie działalności statutowej. Kontroler Kancelarii Senatu zalecił radiu uzupełnienie dokumentacji.

W opinii Kancelarii Senatu i Komisji Emigracji i Polaków za Granicą, wyniki kontroli nie uzasadniają decyzji Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie".

Na zakończenie posiedzenia Komisja Emigracji i Polaków za Granicą rozpatrzyła i zaopiniowała następujące wnioski o dotację z budżetu Kancelarii Senatu na wykonanie zadań państwowych w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, przedstawione przez Zespół Finansów Polonijnych:

I. Wnioski o zlecenie zadań państwowych o charakterze programowym

A. AKCJA LETNIA

1. (nr wniosku 221) Fundacja "Lublin Dzieciom" w Lublinie - kolonie letnie dla 200 dzieci Polonii ukraińskiej z Łucka na Ukrainie oraz z obwodu wołyńskiego - 146 700 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

2. (nr wniosku 269) Polski Komitet Pomocy Społecznej w Zielonej Górze - obozy i kolonie dla dzieci i młodzieży polonijnej - 140 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

3. (nr wniosku 264) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - dofinansowanie kosztów wyżywienia 50-osobowej grupy dzieci polskiego pochodzenia z Berdyczowa (w ramach "Programu rozwoju organizacji młodzieżowych, harcerstwa oraz sportu polonijnego") - 10 345 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając postulowaną kwotę 10 345 zł.

B. EDUKACJA

4. (nr wniosku 168) Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT w Warszawie - IV Sympozjum "Polacy Razem" w Wilnie, na Litwie, pt. "Polska myśl techniczna w Unii Europejskiej" - 32 121 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając kwotę 31 111 zł.

5. (nr wniosku 271) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - organizacja dwudniowej konferencji w Pułtusku, dotyczącej programu pomocy oświacie polskiej na Wschodzie (w ramach "Programu pomocy oświatowej poza granicami kraju dla wszystkich poziomów nauczania języka polskiego") - 11 494 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając kwotę 11 494 zł.

6. (nr wniosku 270) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - dofinansowanie organizacji letniego seminarium naukowego w Drohiczynie dla słuchaczy Uniwersytetu III wieku - 5747 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

C. KULTURA

7. (nr wniosku 200) Fundacja Kresowa "Semper Fidelis" we Wrocławiu - trzeci międzynarodowy plener malarski Lwów - Karpacz 2004 - 6780 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając postulowaną kwotę 6780 zł.

8. (nr wniosku 238) Związek Literatów Polskich w Warszawie - XXXIII Warszawska Jesień Poezji - 15 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając kwotę 10 400 zł.

D. ZADANIA WYDAWNICZE

9. (nr wniosku 201) Fundacja Kresowa "Semper Fidelis" we Wrocławiu - wydawanie dwumiesięcznika "Semper Fidelis" - 33 900 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

10. (nr wniosku 267) Fundacja Kresowa "Semper Fidelis" we Wrocławiu - wydanie albumu "Zapomniane świątynie kresowe" - 6896 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

11. (nr wniosku 268) Fundacja Kresowa "Semper Fidelis" we Wrocławiu - wydanie kalendarza kresowego na rok 2005 - 13 060 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

12. (nr wniosku 214) Dolnośląskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne we Wrocławiu - śpiewnik polskich pieśni historycznych i patriotycznych oraz ludowych - 17 570 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

E. WSPIERANIE ORGANIZACJI POLONIJNYCH

13. (nr wniosku 263) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - dofinansowanie kosztów przejazdu 30-osobowej grupy młodzieży z Zespołu Pieśni i Tańca "Sołonczanka" z Nowego Sołońca, w Rumunii (w ramach "Programu wspierania organizacji polskich i polonijnych za granicą") - 9195 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

14. (nr wniosku 265) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - koszty utrzymania biura Dobroczynnego Stowarzyszenia Polskich Kombatantów na Litwie (w ramach "Programu wspierania organizacji polskich i polonijnych za granicą") - 2300 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając postulowaną kwotę 2300 zł.

15. (nr wniosku 266) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - dofinansowanie koncertu polskiego zespołu muzycznego oraz występów ludowego zespołu z Tyrolu (w ramach "Programu wspierania organizacji polskich i polonijnych za granicą") - 8620 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

16. (nr wniosku 272) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - dofinansowanie kosztów redakcyjnych i wydawniczych kuriera "Polonica" w Berlinie (w ramach "Programu wspierania organizacji polskich i polonijnych za granicą") - 9195 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając postulowaną kwotę 9195 zł.

17. (nr wniosku 273) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - dofinansowanie działalności programowej Europejskiego Centrum Kultury IGNIS w Kolonii (w ramach "Programu wspierania organizacji polskich i polonijnych za granicą") - 18 390 zł.

Komisja postanowiła odłożyć rozpatrzenie tego wniosku.

18. (nr wniosku 274) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - dofinansowanie obchodów XIII Dni Polskich w Graz, organizowanych przez Stowarzyszenie Kulturalne Forum Polskie "Graz" (w ramach "Programu wspierania organizacji polskich i polonijnych za granicą") - 3448 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

19. (nr wniosku 275) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - refundacja kosztów organizacji przez Stowarzyszenie Polaków w Genewie majówki dla dzieci i rodziców z rodzin polskich i polsko-szwajcarskich (w ramach "Programu wspierania organizacji polskich polonijnych za granicą") - 3448 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając postulowaną kwotę 3448 zł.

F. POMOC CHARYTATYWNA

20. (nr wniosku 276) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - pobyt 42-osobowej grupy Sybiraków z RPA w Polsce (w ramach "Programu pomocy charytatywnej") - 35 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

G. VARIA

21. (nr wniosku 256) Złotnicki Zespół Górali Czadeckich "Dolina Nowego Sołońca" w Żarach - jubileusz dwudziestolecia istnienia zespołu z udziałem zespołów górali czadeckich z Polski, Rumunii i Słowacji - 23 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając kwotę 17 000 zł.

22. (nr wniosku 257) Stowarzyszenie "Wspólnota Nadbużańska" w Siedlcach - VIII Międzynarodowy Turniej Szachowy im. Bohaterów w Akcji V2 w Sarnakach - 10 500 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając kwotę 8000 zł.

23. (nr wniosku 261) Żagańskie Stowarzyszenie Muzyczne w Żaganiu - koncerty młodzieżowej orkiestry "Jeunesses Musicales" dla Polaków na Litwie - 41 500 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

24. Fundacja Młodej Polonii: Polska - Europa - Świat, udział dzieci polonijnych w Międzynarodowym Zlocie Gwiaździstym Młodych Miłośników Tradycji Mazurka Dąbrowskiego - 10 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając postulowaną kwotę 10 000 zł.

  1. Sprawy różne

W związku z pismem prezesa Fundacji "Semper Polonia" (nr 456/2004 z 26 lipca br.) informującym o rezygnacji z realizacji zadania państwowego pod nazwą Polonijne Centrum Olimpijskie w Atenach (uchwała nr 408 Prezydium Senatu z 3 czerwca br.). komisja zaakceptowała propozycję Zespołu Finansów Polonijnych, aby Prezydium Senatu uchyliło tę uchwałę.

* * *

Podczas posiedzeniu Komisji Spraw Zagranicznych rozpatrzono ustawę o wypowiedzeniu Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na Północno-Wschodnim Atlantyku, sporządzonej w Londynie dnia 18 listopada 1980 r.

Po wysłuchaniu pozytywnych opinii przedstawicieli rządu oraz bura legislacyjnego w głosowaniu komisja postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie sejmowej ustawy bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Zbigniewa Zychowicza.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych zakończyła rozpatrywanie ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości oraz o zmianie ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządach. Pierwsze posiedzenie w tej sprawie odbyło się 5 sierpnia br.

W głosowaniu komisja postanowiła zarekomendować Senatowi wprowadzenie 6 poprawek do ustawy sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Andrzeja Chronowskiego.

Jednocześnie Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych w toku prac nad tą ustawą dostrzegła potrzebę wprowadzenia zmian legislacyjnych wykraczających poza materię ustawy.

W związku z powyższym, na podstawie art. 69 ust. 1 Regulaminu Senatu, komisja przedstawiła wniosek o podjęcie inicjatywy ustawodawczej i przekazała marszałkowi Senatu projekt ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości wraz z uzasadnieniem oraz informacją o zgodności projektu ustawy z prawem Unii Europejskiej.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu projektu, proponowana nowelizacja ustawy wynika z potrzeby dostosowania prawa bilansowego do przepisów o podatku od towarów i usług w zakresie zasad dokumentacji. Zgodnie z §12 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia br. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, które weszło w życie 1 maja br., spośród wymagań dotyczących faktury stwierdzającej dokonanie sprzedaży wyłączono - zgodnie z postanowieniami Szóstej Dyrektywy Rady Unii Europejskiej w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - obowiązek jej podpisywania.

W opinii wnioskodawców, zaproponowana zmiana zapewni korelację przepisów ustawy o rachunkowości z przepisami dotyczącymi podatku VAT, dopuszczając uznanie faktury VAT bez zamieszczanego na niej podpisu wystawcy oraz odbiorcy za dowód księgowy do ujęcia w księgach rachunkowych. W świetle obecnie obowiązującego art. 21 ust. 1 pkt 5 i 1a takie podpisy są konieczne, aby faktura mogła być uznana za dowód księgowy.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu, proponowane rozwiązanie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców, gdyż prowadzi do uproszczenia zasad prowadzenia działalności gospodarczej.

Uprawnienia Senatu w zakresie wnoszenia poprawek nie pozwalały na rozwiązanie tego problemu w drodze poprawki do ustawy nowelizującej.

W trakcie prac nad ustawą zasięgnięto opinii partnerów społecznych: Polskiej Izby Ubezpieczeń oraz Krajowej Rady Biegłych Rewidentów. Nie zgłaszają one zastrzeżeń do proponowanej zmiany art. 21 ust. 1a ustawy o rachunkowości.

Projektowana ustawa nie pociąga za sobą skutków finansowych dla budżetu państwa i jest zgodna z prawem Unii Europejskiej.

Jednocześnie ustalono, że w dalszych pracach nad projektem ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości Komisję Gospodarki i Finansów Publicznych reprezentować będzie senator A. Chronowski.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi przyjęto stanowisko w sprawie ustawy o wypowiedzeniu Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na Północno-Wschodnim Atlantyku, sporządzonej w Londynie dnia 18 listopada 1980 r.

W głosowaniu komisja opowiedziała się za przyjęciem ustawy sejmowej bez poprawek. Ustalono, że projekt uchwały w tej sprawie zarekomenduje Izbie senator Marian Kozłowski.

Podczas posiedzenia Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi przyjęła także wnioski sformułowane na posiedzeniu 30 lipca br. w sprawie aktualnej sytuacji na rynku owoców miękkich:

"Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi po wysłuchaniu informacji przedstawionej przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz uwzględniając przebieg dyskusji, w której udział wzięli przedstawiciele branżowych związków zawodowych:

- oczekuje dalszego prowadzenia rozmów pomiędzy związkami producentów owoców i jednostkami skupowymi w sprawie poziomu cen owoców miękkich przy mediacji Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, mając nadzieję, że w pierwszym trudnym roku wejścia Polski do Unii Europejskiej uda się przyjąć rozwiązania, które choć po części będą satysfakcjonowały obie strony,

- wspiera działania Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w zakresie pilnego wdrożenia przez Komisję Europejską procedur ochrony rynku owoców miękkich obszaru celnego Unii Europejskiej przed nadmierną konkurencją rynków zewnętrznych, jak również w zakresie kompleksowego rozwiązania problemu ochrony tegoż rynku na lata następne".

* * *

Odbyło się posiedzenie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, podczas którego przyjęto projekt uchwały Senatu w sprawie zmiany w składzie komisji. Projekt przyjęto zgodnie z wnioskami zgłoszonymi przez senatorów.

W przyjętym projekcie, "na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu, odwołuje się senatora Władysława Mańkuta z Komisji Spraw Unii Europejskiej. Natomiast:

1) senatora Krzysztofa Jurgiela wybiera się do Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi;

2) senatora Władysława Mańkuta wybiera się do Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych;

3) senatora Ryszarda Matusiaka wybiera się do Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury".

Następnie, na podstawie art. 8 ust.1 pkt 17 Regulaminu Senatu RP, Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich rozpatrzyła projekt budżetu Kancelarii Senatu RP na rok 2005 w częściach dotyczących :

- wydatków w zakresie świadczeń senatorskich,

- wydatków komórek organizacyjnych Kancelarii Senatu RP,

- pozostałej działalności (opieka nad Polonią i Polakami za granicą ).

Senatorowie wysłuchali szczegółowych informacji szefa Kancelarii Senatu Adama Witalca, któremu towarzyszyli dyrektor generalny Piotr Miszczuk, główna księgowa Marianna Wąsowska-Napierała oraz wicedyrektor Biura Prawno-Organizacyjnego Artur Kozłowski.

W wyniku dyskusji komisja przyjęła do wiadomości przedstawiony projekt budżetu Kancelarii Senatu na rok 2005, pozytywnie go zaopiniowała i zarekomendowała projekt do dalszych prac legislacyjnych. Opinię w tej sprawie przekazano marszałkowi Senatu.

11 sierpnia 2004 r.

Na wspólnym posiedzeniu Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Emigracji i Polaków za Granicą odbyło się pierwsze czytanie projektu uchwały Senatu w sprawie powstania pomnika "Macierz-Polonii".

Pod koniec 2002 roku zrodziła się społeczna inicjatywa wybudowania w Warszawie pomnika Emigranta Polskiego. Powołano komitet honorowy, w skład którego weszli m.in. obecny i byli marszałkowie Senatu - Longin Pastusiak, Andrzej Stelmachowski i Adam Struzik, prezydent Warszawy Lech Kaczyński, dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie Andrzej Rottermund, rektor Uniwersytetu Szczecińskiego Zdzisław Chmielewski, prezes Polskiego Radia SA Andrzej Siezieniewski oraz dyrektor Telewizji Polonia Antoni Bartkiewicz.

Z inicjatywy senatorów Ryszarda Sławińskiego i Tadeusza Rzemykowskiego oraz przewodniczącego Klubu Publicystów Polonijnych Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Zbigniewa Różańskiego 5 lutego 2003 r. ustanowiono Fundację Budowy Pomnika Emigranta Polskiego. Fundacja zleciła wykonanie pomnika znanemu rzeźbiarzowi krakowskiemu prof. Czesławowi Dźwigajowi i rozpoczęła publiczną zbiórkę środków pieniężnych. Podczas spotkania komitetu honorowego ustalono lokalizację pomnika w Parku Ujazdowskim w Warszawie, zmieniono nazwę pomnika na "Macierz - Polonii" oraz zatwierdzono jego projekt. Komitet honorowy zwrócił się do Senatu RP o wsparcie podjętej inicjatywy.

Z projektem uchwały wystąpiła Komisja Emigracji i Polaków za Granicą, która uznała za uzasadniony zamiar wybudowania w Warszawie pomnika "Macierz - Polonii". Zdaniem komisji, Polska, która zawdzięcza rodakom rozsianym po świecie odzyskanie niepodległości oraz wejście do struktur NATO i Unii Europejskiej, a także odczuwa ich wielką pomoc w trudnych dla kraju momentach, winna dać publiczny wyraz wdzięczności wobec nich. Wdzięczność należy się także Polakom za granicą za ich pokoleniowe przywiązanie do narodowych tradycji kulturalnych. Senat Rzeczypospolitej Polskiej, sprawujący historyczny patronat nad Polonią i Polakami za granicą, uważa za swój obowiązek wsparcie działań w celu wybudowania w Warszawie pomnika wdzięczności naszym rodakom na świecie pod nazwą "Macierz - Polonii".

W głosowaniu, na wniosek senator Janiny Sagatowskiej, połączone komisje opowiedziały się za przyjęciem przedstawionego przez Komisję Emigracji i Polaków za Granicą projektu uchwały Senatu w sprawie powstania pomnika "Macierz-Polonii".


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment