Zgodnie z treścią art. 16 ustawy prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. Nr 49/02 poz. 447 z późn. zm.) podmiotem dominującym jest podmiot w sytuacji, gdy:

Skarb Państwa na podstawie ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji z dnia 30 kwietnia 1993 r. (Dz. U. Nr 44/93 poz. 202 z późn. zm.) w dniu 12 września 1995 r. wniósł akcje spółki (33%) do V NFI VICORIA SA, 27% do pozostałych 14 NFI, 15% udostępnił nieodpłatnie pracownikom pozostawiając sobie 25% udziału w kapitale zakładowym Mera Pnefal SA. Jednocześnie Skarb Państwa pozostawał większościowym akcjonariuszem NFI do dnia 6 października 1998 r. kiedy to jego udział w NFI spadł poniżej 50% w kapitale zakładowym. Ponadto uprzejmie informuję, że Skarb Państwa utracił większość w Radzie Nadzorczej V NFI VICORIA S.A. w dniu 25 lutego 1999 r., kiedy to odwołano czterech z siedmiu członków rady nadzorczej spółki.

Szanowny Panie Marszałku,

W nawiązaniu do oświadczenia Pani Senator Marii Szyszkowskiej złożonego na 58 posiedzeniu Senatu w dniu 19 marca 2004 r. przekazanego pismem z dnia 24 marca 2004 roku nr BPS/DSK-043-148-04 uprzejmie informuję Pana Marszałka, że nadzór nad prawidłowym stosowaniem środków ochrony roślin sprawuje Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa. Rocznie Inspekcja wykonuje ok. 19 000 kontroli u osób wykonujących zabiegi dokonując sprawdzenia między innymi: dopuszczenia środka do obrotu i stosowania, właściwego doboru środków zgodnie z zaleceniami zawartymi w etykiecie - instrukcji stosowania, spełniania wymogu w zakresie zachowania odległości od pasieki, a także terminu wykonania zabiegu z uwzględnieniem okresu prewencji dla pszczół.

W każdym przypadku zgłoszenia do jednostek organizacyjnych Inspekcji podejrzenia o nieprawidłowym zastosowaniu środka ochrony roślin, podejmowane są kontrole. Odbywają się one z reguły przy udziale przedstawicieli Inspekcji Weterynaryjnej oraz właściwego Urzędu Gminy i mają za zadanie ustalenie rzeczywistych przyczyn zatrucia pszczół.

Uprzejmie informuję, że podgrzewanie miodu maksymalnie do temperatury 40⁰C stosuje się w celu ułatwienia rozlewania miodu. Przy tej temperaturze miód przechodzi w konsystencję płynną. Nie ma potrzeby stosowania wyższej temperatury podgrzewania, ponieważ konsystencja miodu nie ulegnie większym zmianom, a po przekroczeniu 40⁰C enzymy znajdujące się w miodzie ulegną zniszczeniu.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia października 2003 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej miodu (Dz. U. Nr 181, poz. 1773 z późn. zm.) miód spełnia wymagania w zakresie jakości handlowej i może zostać wprowadzony do obrotu, jeżeli jego naturalne enzymy nie zostały częściowo lub całkowicie zniszczone przez ogrzewanie.

W celu wycofania zakwestionowanego produktu z punktów sprzedaży detalicznej powiadomiono wszystkich Państwowych Wojewódzkich Inspektorów Sanitarnych w kraju z poleceniem podjęcia działań zgodnie z ustawowymi kompetencjami. Państwowa Inspekcja Sanitarna wycofała z obrotu zakwestionowaną partię miodu. Natomiast pozostałe partie produktu zabezpieczono do czasu uzyskania wyników badań laboratoryjnych określonych przez Inspekcję Weterynaryjną. Zabezpieczony został również miód zwracany przez konsumentów do miejsc ich sprzedaży.

Z poważaniem

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Minister Infrastruktury popiera inicjatywy związane z rozwojem sieci transportowej Kraju, w tym z rozwojem sieci lotnisk. Podmioty zamierzające organizować, eksploatować i zarządzać portem lotniczym winny działać w oparciu o przepisy ustawy z 3 lipca 2003 r. Prawo lotnicze, które reguluje kwestie formalne z tym związane. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach lotnictwa cywilnego w tym - lotniczej działalności gospodarczej jest Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Idea utworzenia cywilnego portu lotniczego w Radomiu była wielokrotnie dyskutowana, a władze Radomia zabiegały o jej realizację mając na względzie stworzenie warunków dla rozwoju miasta oraz możliwość zmniejszenia wysokiej stopy bezrobocia. Lotnisko radomskie było jedną z siedmiu lokalizacji rozpatrywanych przez Zespół ds. wyboru lokalizacji dla Centralnego Lotniska dla Polski. Zespół ocenił lokalizację negatywnie z uwagi na czynniki ograniczające, głównie natury operacyjno-środowiskowej.

Decyzja o utworzeniu w Radomiu cywilnego portu lotniczego, który jest przedsięwzięciem bardzo kapitałochłonnym winna być poparta rzetelną analizą opłacalności tej inwestycji, w tym uwarunkowań operacyjnych oraz potencjału rynku, który lotnisko to miałby obsługiwać. Bliskość wysokiej zabudowy miejskiej stanowiącej poważne przeszkody lotnicze na kierunku, na którym odbywa się większość operacji startów w Radomiu może w sposób istotny ograniczyć możliwość wykonywania operacji cywilnymi statkami powietrznymi.

W odpowiedzi na oświadczenie Pana Senatora Mieczysława Janowskiego, przesłane pismem znak BPS/DSK-043-79-04 z dnia 17 lutego 2004 r., dotyczące niedoszacowania kontraktów na świadczenia medyczne z zakresu chorób płuc w Zespole Gruźlicy i Chorób Płuc w Rzeszowie, Instytucie Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie oraz Centrum Pulmonologii i Alergologii w Karpaczu, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień:

Centrala Narodowego Funduszu Zdrowia, przygotowała katalog świadczeń zdrowotnych i określiła ich wartość punktową. Przy ustalaniu wartości punktowej brano pod uwagę między innymi parametry takie jak: uśredniony czas hospitalizacji, czas zabiegów, rodzaj wykonywanych badań, koszt leków oraz możliwości finansowych NFZ. Utworzony katalog świadczeń zdrowotnych konsultowany był z konsultantami regionalnymi i krajowymi w zakresie poszczególnych specjalności. Maksymalna wartość punktu rozliczeniowego świadczenia zdrowotnego w zakresie lecznictwa szpitalnego ustalona została przez NFZ na kwotę 10,00 zł. Jednakże wymieniona kwota może być mniejsza w przypadku kiedy świadczeniodawca złoży taką propozycję w swojej ofercie lub zostanie ona ustalona w trakcie negocjacji świadczeniodawcy z Oddziałem NFZ w przebiegu konkursu ofert bądź rokowań.

Ponadto Fundusz wyjaśnił, że mając na względzie problemy jakie mogą mieć świadczeniodawcy z wprowadzeniem nowych sposobów rozliczania i sprawozdawczości, Zarząd NFZ podjął decyzje o przekazywaniu 1/12 środków finansowych w pierwszych miesiącach 2004 r., przy równoczesnej sprawozdawczości z wykonanych świadczeń. Okres ten zostałby wykorzystany przez świadczeniodawców do zmiany sposobu działania i NFZ do przeanalizowania zachodzących zjawisk i wprowadzenia zmian kontraktowania świadczeń zdrowotnych bądź innego sposobu dystrybucji środków finansowych w skali kraju.

Pragnę dodać, że Narodowy Fundusz Zdrowia zgodnie z ustawą z dnia 23 stycznia 2003 r., o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391 ze zm.) został powołany w celu zabezpieczenia świadczeń zdrowotnych ubezpieczonym i w związku z tym zarządza środkami finansowymi na podstawie planu finansowego zrównoważonego w zakresie przychodów i kosztów.

Powyżej wymienione przepisy przedstawiają ograniczenia, jakie plany finansowe nakładają na instytucje ubezpieczenia zdrowotnego przy zawieraniu umów ze świadczeniodawcami.

W związku z oświadczeniem złożonym przez p. Senatora Tadeusza Bartosa podczas 57 posiedzenia Senatu RP w dniu 4 marca br. dot. wniosku Kopalni i Zakładu Wzbogacania Kwarcu "Bukowa Góra" S.A. w Łącznej o udzielenie pomocy publicznej z Funduszu Restrukturyzacji Przedsiębiorców uprzejmie informuję, że przedmiotowy wniosek był przedmiotem posiedzenia Zespołu ds. Udzielania Pomocy Restrukturyzacyjnej przy Ministrze Skarbu Państwa w dniu 26 kwietnia br. Zespół postanowił rekomendować wniosek pod kątem merytorycznym z uwagi na to, że:

2. W latach 2002-003 MGPiPS przyznał FB "Łucznik" - Rabom Sp. z o.o. dotacje na utrzymanie mocy produkcyjnych i remontowych, niezbędnych do wykonywania zadań na okres zagrożenia wojennego na potrzeby obrony państwa w łącznej kwocie 981.000,00 zł. Ponadto działając w trybie ustawy z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP MGPiPS udzielił Spółce w 2003 r. wsparcia dla działań restrukturyzacyjnych w kwocie 2.000.000,00 zł, z przeznaczeniem na pozyskanie majątku niezbędnego do zapewnienia produkcji uzbrojenia lub sprzętu wojskowego. Uzyskane środki Spółka wykorzystała na zakup: Centrum Pionowego CHIRON FZ 22S-40 Wz, automatu tokarskiego Star SV-20 wraz z oprzyrządowaniem oraz znakowarki laserowej CTL 1505. Unowocześnienie parku maszynowego przyczyni się do poprawy jakości oraz rozszerzenia asortymentu produkowanych elementów broni strzeleckiej.

3. W 2004 r. Spółka opracowała nowy plan restrukturyzacji, który zakłada wystąpienie do MGPiPS o wsparcie działań restrukturyzacyjnych, obejmujących pozyskanie majątku niezbędnego do zapewnienia produkcji uzbrojenia lub sprzętu wojskowego. Z informacji zawartych w planie restrukturyzacji oraz wniosku o dotację w 2004 r., jaki Spółka złożyła w MGPiPS wynika, że ewentualne wsparcie zostanie przeznaczone na zakup nowych maszyn i urządzeń, takich jak: linia do azotonawęglania kąpielowego "RENIFER", centra frezarskie CNC, centrum frezarsko-tokarskie CNS oraz tokarka CNC.

4. Aktualnie w MGPiPS prowadzone są czynności proceduralne, umożliwiające MGPiPS podjęcie decyzji w sprawie wsparcia dla działań restrukturyzacyjnych, wynikające z ustawy z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji ... oraz rozporządzenia MGPiPS z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie przyznawania środków na wspieranie procesu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego. Wniosek FB "Łucznik" - Radom Sp. z o.o. jest - podobnie jak to ma miejsce w przypadku pozostałych 30 podmiotów ppo, które wystąpiły w 2004 r. do MGPiPS o wsparcie finansowe - rozpatrywany co do zgodności proponowanych działań restrukturyzacyjnych z interesami Skarbu Państwa, zdefiniowanymi w Strategii przekształceń strukturalnych przemysłowego potencjału obronnego w latach 2002-2005 oraz potrzebami MON w zakresie modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP. Ostateczną decyzję określającą wysokość ewentualnego wsparcia dla FB "Łucznik" - Radom Sp. z o.o. MGPiPS może wydać po uzyskaniu pozytywnej opinii Prezesa UOKiK.

Szanowny Panie Marszałku,

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 z późn. zm.) samorządowe jednostki budżetowe są jednostkami organizacyjnymi sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Jednostki budżetowe - zgodnie z ustawą o finansach publicznych - nie posiadają osobowości prawnej. Należy podkreślić, iż stosownie do postanowień art. 49 ustawy o samorządzie gminnym, gmina ponosi odpowiedzialność za zobowiązania swojej jednostki organizacyjnej.

2) Ustawa o samorządzie gminnym przepisem art. 18 określa sprawy należące do wyłącznej właściwości rady gminy. Przepis art. 18 ust. 2 pkt 9 powołanej ustawy stanowi, iż do właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, które wymienione są w ppkt a) - i) ww. przepisu. Zgodnie z art. 19 ust. 2 pkt 10 ww. ustawy, do wyłącznej właściwości rady gminy należy określanie wysokości sumy, do której wójt może samodzielnie zaciągać zobowiązania.

Z mocy ustawy o samorządzie gminnym, wójt uzyskał status reprezentanta gminy, co oznacza, że jest osobą upoważnioną do wyrażania woli gminy jako osoby prawnej. Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oświadczenie woli w imieniu gminy w zakresie zarządu mieniem składa jednoosobowo wójt albo działający na podstawie jego upoważnienia zastępca wójta samodzielnie albo wraz z inną upoważnioną przez wójta osobą. Na mocy regulacji art. 60 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, wójtowi gminy przysługuje wyłączne prawo zaciągania zobowiązań mających pokrycie w ustalonych w uchwale budżetowej kwotach wydatków, w ramach upoważnień udzielonych przez radę gminy.

Przytoczone regulacje ustawy o samorządzie gminy korespondują z normą ustanowioną przepisem art. 38 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), która określa, iż osoba prawna działa przez swoje organy w sposób przewidziany w ustawie i w opartym na niej statucie.

Ustawa o gospodarce komunalnej stanowi w art. 3 ust. 1, iż jednostki samorządu terytorialnego mogą powierzać wykonywanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej osobom fizycznym, osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, w drodze umowy na zasadach ogólnych - z uwzględnieniem przepisów o finansach publicznych lub, odpowiednio, przepisów o zamówieniach publicznych i przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach: zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego (art. 2 ww. ustawy). Na mocy przepisu art. 9 powołanej ustawy, jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także mogą przystępować do takich spółek. Jednocześnie należy zauważyć, iż spółki prawa handlowego są podmiotami posiadającymi osobowość prawną i zgodnie z art. 5 pkt 11 ustawy o finansach publicznych nie zaliczają się do sektora finansów publicznych.

Podkreślenia wymaga, iż gmina może zaciągać wieloletnie zobowiązania w drodze umowy cywilnoprawnej, w ramach m.in. upoważnień zawartych w ustawach oraz uchwałach organów rady gminy. Zgodnie bowiem z przepisem art. 353¹ ustawy - Kodeks cywilny strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. W związku z brzmieniem przywołanej regulacji należy zauważyć, iż przykładowo przepis art. 141 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. Nr 19, poz. 177) definiuje ramy zawieranej umowy cywilnoprawnej określając, iż umowę w sprawach zamówień publicznych zawiera się na czas oznaczony.

Kierownicy gminnych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej - w tym jednostek budżetowych - stosownie do brzmienia art. 47 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - działają jednoosobowo na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez wójta. Jednostki budżetowe prowadząc gospodarkę finansową na podstawie przepisów ustawy o finansach publicznych - jak już zostało wskazane - pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego albo budżetu państwa.

Przy ustalaniu krajowego planu, stanowiącego podstawę do sporządzenia projektu planu finansowego, Fundusz jest obowiązany do przestrzegania m.in. zasady zrównoważenia kosztów z przychodami (określonych na dany rok w planie finansowym Funduszu). Jednocześnie, zgodnie z art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 39 ze zm.), zwanej dalej ustawą, suma kwot zobowiązań Funduszu wobec świadczeniodawców nie może przekroczyć wysokości kosztów przewidzianych na ten cel.

W świetle art. 50 ust. 2 ustawy, Narodowy Fundusz Zdrowia realizuje uprawnienia ubezpieczonego do świadczeń na rzecz zachowania zdrowia, zapobiegania chorobom i wczesnego wykrywania chorób w ramach profilaktycznych programów zdrowotnych realizowanych na zlecenie ministra właściwego do spraw zdrowia i finansowanych z budżetu państwa, realizowanych i finansowanych przez Fundusz ze środków własnych lub finansowanych z innych źródeł. Ponieważ wśród programów zleconych Funduszowi do realizacji 2004 r. przez Ministra Zdrowia nie znajduje się program zdrowotny z zakresu profilaktyki gruźlicy i chorób płuc oraz w związku z faktem rozdysponowania w celu zabezpieczenia świadczeń zdrowotnych przez Narodowy Fundusz Zdrowia środków finansowych, przeznaczonych w planie finansowym Funduszu na pierwsze półrocze 2004 r. - w 2004 r. nie został zakontraktowany ze środków własnych Funduszu program zdrowotny z zakresu profilaktyki gruźlicy i chorób płuc.

§ 17ust. 1 upoważniający notariusza do ustalenia wynagrodzenia wyższego niż maksymalna stawka wynagrodzenia przewidziana za daną czynność do dwukrotnej wysokości maksymalnej stawki został wprowadzony rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 października 2001 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie taksy notarialnej (Dz. U. Nr 115, poz. 1233) i był od momentu jego obowiązywania (25 października 2001 r.) krytykowany przez szeroką opinię publiczną.

Zasadą jest, że przyjęte w ten sposób stawki przewyższają, w niektórych przypadkach nawet znacznie stopień inflacji. Co szczególnie istotne - ustalono wysokość maksymalnego wynagrodzenia za czynność notarialną w wysokości nie przekraczającej 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim roku ogłaszanego dla celów emerytalnych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Monitor Polski (około 13.200 zł).

Z poważaniem

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

1. W dniu 4 marca 2003 r. wpłynął wniosek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji o uzgodnienie projektu zmiany koncesji udzielonej Warszawskiej Prowincji Redemptorystów. Uzgodnienie to dotyczyło zmiany lokalizacji stacji nadawczej, tj. przeniesienia nadajnika z komina Elektrociepłowni Kawęczyn na iglicę Pałacu Kultury i Nauki. Zgodnie z wcześniejszą koncesją program Radia Maryja miał być emitowany z mocą nadajnika 1000 W i na częstotliwości 89,1 MHz.

2. Na podstawie analiz propagacyjno-sieciowych przeprowadzonych w URTiP stwierdzono, że zmiana lokalizacji stacji emitującej na częstotliwości 89,1 MHz program Radia Maryja w Warszawie z komina EC Kawęczyn na PKiN oraz zmiana lokalizacji stacji "Radio dla Ciebie", pracującej na tej samej częstotliwości, z Radomia na obiekt Opoczno/Przysucha lub ewentualne zwiększenie mocy tej stacji w Radomiu spowoduje wzajemne ograniczenie zasięgu obu nadawców. Chcąc wyjść naprzeciw oczekiwaniom Radia Maryja i RDC odnośnie poprawy warunków odbioru tych programów, Prezes URTiP zaproponował zmianę częstotliwości nadawania programu Radio Maryja w Warszawie z 89,1 MHz na 89,0 MHz. Zmiana częstotliwości nadawania RDC w Radomiu nie wchodziła w rachubę ze względu na możliwość spowodowania zakłóceń innych stacji radiofonicznych. Podstawą prawną zmiany powyższych częstotliwości jest art. 106 ust. 1 pkt 1 ("Prezes URTiP ustala plany zagospodarowania częstotliwości oraz zmiany tych planów na wniosek i w porozumieniu z Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w przypadku częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych") oraz art. 110 ust. 1 pkt 1 ("Do zakresu działania Prezesa URTiP należy w szczególności wykonywanie zadań z zakresu regulacji działalności telekomunikacyjnej i gospodarki częstotliwościowej oraz kontroli spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej, przewidzianych ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie") ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo Telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 73, poz. 852 z późn. zm.).

3. Ze względu na wzajemne zakłócenia ze stacją RDC w Radomiu, URTiP nie mógł wyrazić zgody na wykorzystywanie częstotliwości 89,1 MHz przez nadajnik "Radia Maryja" zainstalowany na iglicy PKiN. Wychodząc jednak naprzeciw oczekiwaniom nadawcy i słuchaczy Radia Maryja zgodził się na proponowaną zmianę lokalizacji pod warunkiem zmiany częstotliwości na 89,0 MHz i przeprowadzenia eksperymentalnej emisji w celu przeprowadzenia stosownych obserwacji ewentualnych zakłóceń. Radio Maryja było tego świadome i wyraziło zgodę na taki sposób załatwienia sprawy.

4. Próby techniczne emisji eksperymentalnej trwały od grudnia 2003 r. do lutego 2004 r. W czasie trwania emisji eksperymentalnej nie wpłynęły do URTiP-u żadne zgłoszenia o zakłóceniach od innych nadawców radiowych.

6. W dniu 23 marca 2004 r. Agencja Ruchu Lotniczego przekazała do Mazowieckiego Oddziału Okręgowego URTiP-u zgłoszenie zakłóceń w paśmie lotniczym 126,4 MHz. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 2003 r. w sprawie Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości (Dz. U. Nr 77 poz. 187) zakres częstotliwości 121,55 MHz - 136 MHz jest przeznaczony dla służby ruchomej lotniczej. Częstotliwość 126,4 MHz jest częstotliwością rezerwową dla służb lotniczych i podlega ochronie przed zakłóceniami.

7. W dniu 24 marca 2004 r. przeprowadzono kontrolę i stwierdzono występowanie zakłóceń od nadajnika Radia Maryja zlokalizowanego na PKiN. Na podstawie wyników kontroli Prezes URTiP podjął decyzję o zmniejszeniu mocy nadajnika do 100 W, zgodnie z art. 119 oraz art. 121 ustawy Prawo Telekomunikacyjne. Decyzja powyższa została wydana dla Radia Maryja (Warszawskiej Prowincji Redemptorystów).

9. W nocy z 29/30 marca 2004 r. działania techniczne URTiP, Radia Maryja oraz TP EmiTel (operator infrastruktury nadawczej na PKiN) doprowadziły do likwidacji zakłóceń. W związku z czym przywrócono dotychczasowe parametry nadajnika Radia Maryja. Jednocześnie Prezes URTiP anulował wcześniejszą decyzję o ograniczeniu mocy nadajnika do 100 W.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

W kwietniu 2004 roku resort zdrowia przekazał Narodowemu Funduszowi Zdrowia środki finansowe na realizację trzech programów profilaktycznych dotyczących przeciwdziałania i wczesnego wykrywania chorób układu krążenia, profilaktyki raka szyjki macicy oraz edukacyjno-diagnostycznego programu prewencji przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.

Ponadto należy podkreślić, iż istnieje możliwość finansowania programów profilaktycznych ze środków samorządu terytorialnego, który może współuczestniczyć w realizacji programów polityki zdrowotnej w zakresie profilaktyki i promocji zdrowia. Według informacji Pana Waldemara Archamowicza - Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego taki wieloletni program przyjął w roku 2000 do realizacji Sejmik Województwa pod nazwą "Województwo Promujące Zdrowie".

Zgodnie z art. 6, 7, 8 ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (tekst jednolity: Dz.U. z 2002 roku Nr 9, poz. 87 ze zmianami) za inwalidę wojennego uważa się osobę mającą obywatelstwo polskie, która została zaliczona do jednej z grup inwalidów z tytułu inwalidztwa będącego następstwem zranień lub kontuzji doznanych w walce z wrogiem lub pobytem w niewoli, obozie lub więzieniu za udział w tej walce. Inwalidztwo wojenne wiąże się zatem z aktywnym uczestnictwem w działaniach wojennych bądź też z działalnością konspiracyjną.

Natomiast osoby zesłane i deportowane do ZSRR z przyczyn politycznych, religijnych i narodowościowych korzystają z uprawnień wynikających z ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednolity: Dz.U. z 2002 roku Nr 42, poz. 371 ze zmianami). W świetle art. 12 powyższej ustawy Sybiracy, którzy zostali zaliczeni do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego w związku z przymusowym zesłaniem i deportacją w ZSRR, uznawani są za osoby represjonowane.

Ustawodawca - mając na uwadze tragiczne dla zdrowia skutki pobytu osób zesłanych, osadzonych w więzieniach i obozach - w art. 12 ustawy o kombatantach przyznaje im prawo do świadczeń pieniężnych i innych uprawnień przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 29 maja 1994 roku o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin z wyłączeniem refundacji OC i AC. Zawarty w ustawie o kombatantach zapis umożliwia korzystanie z uprawnień inwalidy wojennego tylko osobom, które posiadają już uprawnienia z tytułu ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, w tym osobom których inwalidztwo jest następstwem zranień, kontuzji bądź innych obrażeń lub chorób powstałych w związku z pobytem w miejscach wskazanych w art. 3 i art. 4 ust. 1 ustawy o kombatantach.

Przepisami ustawy z dnia 11 października 2002 roku o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych, wychowawczych (Dz.U. z 2002 r., Nr 181, poz. 1515) - dokonane zostały zmiany w przepisach dotyczących dokumentów, którymi legitymują się inwalidzi wojenni (wojskowi) i kombatanci.

Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 marca 2003 roku w sprawie trybu wydawania i anulowania legitymacji osoby represjonowanej, dokumentów wymaganych do jej wydania oraz wzoru legitymacji osoby represjonowanej (Dz.U. Nr 61, poz. 539) - na mocy delegacji w art. 12, ust. 7 ustawy z dnia 24 stycznia 1991roku o kombatantach i niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 z późn. zm.) - wprowadza legitymację osoby represjonowanej, dokument potwierdzający uprawnienia kombatantów, którzy zostali zaliczeni do jednej z grup inwalidów na skutek inwalidztwa pozostającego w związku z pobytem w miejscach o których mowa w art. 3 i art. 4 ust. 1 ustawy o kombatantach (...) do korzystania ze świadczeń pieniężnych i innych uprawnień przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87 i Nr 181, poz. 1515).

Tyle tytułem wyjaśnienia stanu prawnego w świetle zmian wprowadzonych ustawą z dnia 11 października 2002 roku o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych, wychowawczych (Dz.U. Nr 181, poz. 1515 ze zm.).

Natomiast wyjaśniając podjętą przez Panią Senator Annę Kurską w oświadczeniu kwestię uprawnień do świadczeń zdrowotnych, informuję że uprawnienia wynikające z ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach i niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego oraz ustawy z dnia 29 maja 1974 roku o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, zostały uwzględnione w obowiązującej od dnia 01 kwietnia 2003 roku ustawie o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 45, poz. 391 z późniejszymi zmianami). Tym samym ustawa o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ nie wprowadziła żadnych ograniczeń dotychczasowych uprawnień w zakresie dostępności do świadczeń medycznych dla środowiska inwalidów wojennych, wojskowych oraz kombatantów. Zgodnie bowiem z art. 170 ustawy z dnia 6 lutego 1997 o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153) z dniem 1 stycznia 1999 r. w zakresie uregulowanym tą ustawą utracił moc art. 12 ustawy o kombatantach (...) oraz art. 13 ustawy o zaopatrzeniu inwalidów (...). Tym samym osoby represjonowane utraciły z dniem 1 stycznia 1999 roku prawo do bezpłatnych leków.

Jedynie z uwagi na fakt legitymowania się książką inwalidy wojennego, kombatanci mający uprawnienia z tytułu ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych uprawnienie to praktycznie - lecz nie prawnie - utrzymali. Zatem, raz jeszcze pragnę podkreślić, że ustawa z dnia 11 października 2002 roku nie odebrała kombatantom - więźniom łagrów i innych miejsc odosobnienia - jakichkolwiek praw nabytych. Przepisy tej ustawy jedynie wyraźnie wskazały podstawę prawną określonego rodzaju świadczeń i uprawnień. Wprowadzenie legitymacji osoby represjonowanej zmierzało właśnie do uporządkowania stanu prawnego w tym zakresie i było w istocie wyrazem potrzeby podmiotowego zaznaczenia odrębności tej - tak zasłużonej - grupy obywateli.

Odpowiadając na oświadczenie senatora Sergiusza Plewy w sprawie braku aktów wykonawczych do ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. (Dz.U. Nr 228, poz. 2255, z późn. zm.) (znak: BPS/DSK-043-165-04), uprzejmie informuję:

1. W Ministerstwie kończą się obecnie prace nad wydaniem wszystkich aktów wykonawczych do ustawy o świadczeniach rodzinnych. Najważniejsze z nich - rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne zostało podpisane dnia 5 marca br., a następnie opublikowane (Dz.U. Nr 45, poz. 433). Rozporządzenie jest realizacją upoważnienia ustawowego zawartego w art. 23 ust. 5 ustawy i określa wzory wniosków i zaświadczeń niezbędnych przy ubieganiu się o świadczenia rodzinne. Z uwagi na jego znaczenie dla realizacji świadczeń rodzinnych, natychmiast po podpisaniu przez Ministra, zostało przekazane do wojewodów, a za ich pośrednictwem do wszystkich gmin, a także zostało opublikowane na stronach internetowych Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej oraz w specjalnym dodatku "Rzeczypospolitej".

Projekt rozporządzenia w sprawie homologacji systemów informatycznych stosowanych w urzędach administracji publicznej realizującej zadania w zakresie świadczeń rodzinnych, dla którego upoważnienie ustawowe znajduje się w art. 23 ust. 6 ustawy, jest już po uzgodnieniach międzyresortowych i społecznych i zostanie przedstawiony Ministrowi Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej do podpisu.

Pragnę nadmienić, że świadectwo przeglądu nie jest dokumentem równoznacznym ze świadectwem homologacji, które będzie wynikiem przeprowadzonej procedury homologacyjnej, opisanej w projekcie rozporządzenia w sprawie homologacji. Rozpoczęcie procedury homologacyjnej może nastąpić najwcześniej w dniu 1 maja 2004 r., czyli od dnia wejścia w życie ustawy o świadczeniach rodzinnych. Wydawane obecnie świadectwa przeglądu są potwierdzeniem zgodności oprogramowania z projektem wymagań homologacyjnych dla obszaru "świadczenia rodzinne". Ponieważ "projekt wymagań" w istocie jest pełną wersją wymagań homologacyjnych opracowanych na podstawie obowiązujących aktów prawnych należy zauważyć, że systemy, które obecnie posiadają świadectwo przeglądu mają duże szanse na uzyskanie świadectwa homologacji.

2) decyzją Ministra Finansów z 8 kwietnia br. zostały przesunięte kolejne środki w wysokości 30 573 tys. zł z przeznaczeniem na dwa cele. Środki w wysokości 14 mln zł będą wykorzystane na utworzenie nowych stanowisk pracy, zakup sprzętu komputerowego oraz oprogramowania. Środki w wysokości 16 573 tys. zł będą wykorzystane na wydatki bieżące, głównie na wynagrodzenia dla pracowników wraz z pochodnymi, szkolenia dla pracowników, opłaty lokalowe oraz druk formularzy wniosków.

3) uchwałą Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia br. przesunięte zostały środki z rezerwy ogólnej budżetu państwa w wysokości 2,5 mln zł z przeznaczeniem na wdrożenie w jednostkach samorządu terytorialnego systemów komputerowych do obsługi świadczeń rodzinnych. W budżecie wojewody podlaskiego nastąpiło zwiększenie o 80 170 886 zł.