Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzednia część dokumentu, następny fragment


Informację w związku z oświadczeniem senatora Józefa Sztorca, złożonym na 52. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 53), przekazał Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi:

Warszawa, 22.01. 2004 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na pytanie skierowane do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi przez Pana Senatora Józefa Sztorca na 52 posiedzeniu Senatu w dniu 17 grudnia 2003 roku oraz w ślad za pismem Pana Marszałka (sygn. BPS/DSK-043-567/03) informuję, co następuje:

Polski przemysł spożywczy przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej musi przejść liczne zmiany mające na celu dostosowanie do standardów określonych prawem unijnym. Na potrzeby negocjacji Komisja Europejska wraz ze stroną polską ustaliły, że wszystkie zakłady produkujące żywność pochodzenia zwierzęcego będące pod nadzorem weterynaryjnym będą podzielone na cztery grupy, mające odzwierciedlać stopień dostosowania tych zakładów do wymagań weterynaryjnych obowiązujących w Unii Europejskiej. Procedurę klasyfikacji zakładu do danej kategorii prowadzili powiatowi lekarze weterynarii w oparciu o kontrolę danego obiektu ze szczególnym uwzględnieniem planów ujednolicenia wymagań weterynaryjnych do prawa Unii Europejskiej oraz po złożeniu przez właścicieli dobrowolnej deklaracji o przystąpieniu do prac naprawczych w zakładzie, określającą termin ukończenia prac oraz ich zakres. Zastosowany podział na kategorie jest podziałem, który miał przede wszystkim na celu ułatwienie prowadzenia statystyki przez powiatowe inspektoraty weterynarii w zakresie postępu prac dostosowawczych przez konkretne jednostki w danej branży.

Zakwalifikowanie zakładów do poszczególnych kategorii odbywało się na podstawie oceny spełnienia wymagań weterynaryjnych przez zakład oraz deklaracji składanych przez właścicieli tych zakładów. Zakład, którego właściciel nie wyraził zgody na dostosowanie do nowych wymagań i zadeklarował zakończenie produkcji przed przystąpieniem Polski do UE został zakwalifikowany do kategorii C. W związku z powyższym, jeżeli zakład nie dostosuje się do wymagań weterynaryjnych najpóźniej do 30 kwietnia 2004 r. zostanie wydana decyzja administracyjna o wstrzymaniu lub ograniczeniu produkcji w tym zakładzie. Właściciele tych zakładów zostali poinformowani przez właściwych powiatowych lekarzy weterynarii o skutkach rezygnacji z modernizacji i mimo to zdecydowali się przyjąć taki sposób rozwiązania kwestii dalszego ich funkcjonowania w okresie przedakcesyjnym.

Aktualną liczbę zakładów sektora mlecznego, mięsnego i rybnego z podziałem na kategorie przedstawia poniższa tabela (dane z GIW grudzień 2003 roku).

 

A

B1

B2

C

Razem

Mleko

51

170

111

73

405

Drób

31*

171

42

167

411

Mięso czerwone

94**

1318

251

1491

3154

Ryby

60

88

38

122

308

*- w tym króliki i chłodnie mięsa białego; jeżeli zakład prowadzi działalność również w zakresie mięsa czerwonego, nie został wykazany w tej grupie.

**- w tym jelita, dziczyzna i chłodnie mięsa czerwonego.

Inspekcja Weterynaryjna prowadzi stały monitoring prac modernizacyjnych w zakładach wszystkich grup ze szczególnym uwzględnieniem % postępu prac naprawczych obliczanym w każdym kolejnym kwartale.

Część zakładów zgrupowanych w kategorii B1 otrzymała dodatkowe okresy przejściowe na dostosowanie na zasadzie odstępstw w zakresie warunków weterynaryjnych dotyczących spraw organizacyjnych, technicznych i technologicznych na podstawie art. 9 ustawy z dnia 14 lutego 2003 roku o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2003 roku Nr 52, poz. 450 z późniejszymi zmianami).

W ramach dodatkowo przeprowadzonych negocjacji z Komisją Europejską zostały przyznane dodatkowe okresy przejściowe od 6 do 12 miesięcy dla zakładów z tej grupy, co przedstawia poniższe zestawienie.

Zakłady branży mlecznej

24

Zakłady branży mięsa czerwonego

112

Zakłady branży mięsa białego

12

Zakłady branży rybnej

10

Chłodnie

4

Sukcesywnie wydawane przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w roku 2002 i 2003, rozporządzenia do ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, wprowadzały przepisy regulujące warunki weterynaryjne dla prowadzenia poszczególnych działalności z zakresu pozyskiwania i przetwórstwa środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, generalnie implementowały już odpowiednie w tym względzie przepisy prawa wspólnotowego. Oznacza to, iż zakłady pozyskujące i przetwarzające ww. produkty, już w chwili obecnej powinny spełnić wszystkie warunki weterynaryjne wymagane w tym względzie, chyba, że w zakresie warunków określonych w art. 9 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 52, poz. 450) otrzymały decyzje Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o przyznaniu odstępstw od niektórych organizacyjnych, technicznych lub technologicznych warunków weterynaryjnych lub odstępstwa takie uzyskają na mocy Traktatu Akcesyjnego.

Mając na względzie powyższe, organy Inspekcji Weterynaryjnej już w chwili obecnej wydają decyzje nakazujące usunięcie zaistniałych w zakładach uchybień od warunków weterynaryjnych, określając jednocześnie termin ich usunięcia. W przypadku nieusunięcia stwierdzonych uchybień, przy jednoczesnym braku legitymowania się przez zakład ww. decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, organy Inspekcji Weterynaryjnej podejmą kolejne kroki administracyjne zgodnie z ustawą weterynaryjną oraz Kodeksem postępowania administracyjnego.

Nie tylko zakłady posiadające uprawnienia do eksportu na jednolity rynek Unii Europejskiej są uważane za zakłady spełniające wymagania wspólnotowe. Podmioty, które spełniły o wiele mniej rygorystyczne wymagania dla zakładów o małej zdolności produkcyjnej, należy również uważać za dostosowane do standardów UE, ustanowionych dla tej wielkości zakładów. Zakłady o małej zdolności produkcyjnej, będą miały prawo do umieszczania swoich produktów jedynie na rynku krajowym.

Pragnę podkreślić, że dostosowanie zakładów do wymogów Unii Europejskiej odbywało się na zasadzie dobrowolności. Każdy zakład sam określał plany i terminy dostosowania lub korzystał z pomocy właściwego powiatowego lekarza weterynarii. Właściciele zakładów podejmowali decyzję o dostosowaniu zakładu do standardów weterynaryjnych Unii Europejskiej w zakresie wytwarzania produktów pochodzenia zwierzęcego. Tylko podmiot gospodarczy może podjąć decyzję o inwestowaniu bądź rezygnacji z procesu dostosowania swojego zakładu. Każdy właściciel zakładu sam wybierał poziom do jakiego chce dostosować swój zakład (produkcja na rynek krajowy, produkcja na rynek Unii Europejskiej lub innych państw, sprzedaż bezpośrednia).

Ponadto uprzejmie informuję Pana Marszałka, że sposób postępowania z zakładami, które były zobowiązane a nie zdążyły dostosować się do dnia akcesji, będzie jednym z tematów, które zostaną omówione podczas spotkania Ministra Rolnictwa oraz Głównego Lekarza Weterynarii z wojewódzkimi lekarzami weterynarii w dniu 22 stycznia br.

Z poważaniem

MINISTER

Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Wojciech Olejniczak

* * *

Minister Zdrowia przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Sergiusza Plewy, złożonym na 54. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 54):

Warszawa, dn. 22.01. 2004 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku

W związku z oświadczeniem Pana Senatora Sergiusza Plewy, złożonym podczas 54. posiedzenia Senatu RP, przesłanym przy piśmie Pana Marszałka z dnia 20 stycznia 2004 r. znak: BPS/DSK-043-33/04, dotyczącym funkcjonowania angiokardiografu w Samodzielnym Publicznym Szpitalu w Białymstoku informuję:

Zasady realizacji "Narodowego programu profilaktyki i leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego na lata 2003-2005" oraz zasady i kryteria wyboru realizatorów tego programu, jak również wszystkich innych programów polityki zdrowotnej, przedstawiane były Panu Senatorowi Sergiuszowi Plewie w trybie udzielania odpowiedzi na oświadczenie złożone podczas 45 posiedzenia Senatu RP w dniu 19 września 2003 roku, przesłane przy piśmie Pana Marszałka z dnia 24 września br., znak: BPS/DSK-043-414/03. W sposób wyczerpujący zostały przedstawione przyczyny niezakwalifikowania Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego w Białymstoku do grona realizatorów wymienionego Programu, w zakresie sfinansowania kosztów zakupu angiokardiografu. Tak więc nie chcąc powtarzać wcześniejszych wyjaśnień, pragnę skoncentrować się na przedstawieniu informacji na temat awarii aparatu, z którą związane jest przesłane oświadczenie.

Informację o awarii angiokardiografu w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym w Białymstoku Ministerstwo Zdrowia uzyskało od dziennikarki "Kuriera Porannego" z Białegostoku w dniu 9 stycznia bieżącego roku. W tym samym dniu Ministerstwo Zdrowia wystąpiło do Dyrektora wymienionego Szpitala z prośbą o potwierdzenie informacji - w sierpniu ubiegłego roku Ministerstwo było również poinformowane o awarii tego aparatu, którego to faktu nie potwierdził Dyrektor Szpitala. W piśmie skierowanym do Dyrektora Szpitala, przedstawiona została prośba o określenie charakteru awarii oraz kosztów i terminu naprawy, a także pytanie o możliwość wykorzystania do wykonywania świadczeń zdrowotnych w trybie awaryjnym aparatu rtg z ramieniem C, które to urządzenie zostało zakupione w końcu ubiegłego roku ze środków Ministerstwa Zdrowia.

W dniu 9 stycznia br. Dyrektor Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego w Białymstoku poinformował, że awaria aparatu nastąpiła w dniu 7 stycznia br., zaś od dnia 8 stycznia aparat jest "diagnozowany" przez serwisanta i ustalenie przyczyny awarii nastąpi najpóźniej do dnia następnego. Dyrektor zobowiązał się w piśmie do niezwłocznego powiadomienia Ministerstwa o ostatecznych przyczynach awarii i szacowanych kosztach naprawy. W tym samy dniu (tzn. 9 stycznia) do Ministerstwa Zdrowia wpłynęło również pismo Kierownika Zakładu Kardiologii Inwazyjnej wymienionego Szpitala, który poinformował, że w jego opinii wykonywanie zabiegów angioplastyki w zawale serca z wykorzystaniem aparatu rtg z ramieniem C obarczone jest wysokim ryzykiem. W związku z tym pacjenci, których stanu zdrowia nie można ustabilizować przy pomocy farmakoterapii będą transportowani do Pracowni Angiokardiografii w Łomży i tam będą wykonywane zabiegi koronarografii i koronaroplastyki.

Mimo wcześniejszej deklaracji Dyrektora Szpitala o niezwłocznym powiadomieniu Ministerstwa o ostatecznych przyczynach awarii i szacowanych kosztach naprawy do dnia 13 stycznia br. informacja taka nie została przekazana. W dniu 14 stycznia 2004 roku, po wcześniej skierowanym pytaniu do Zastępcy Dyrektora Szpitala, która zgłosiła się do Ministerstwa na negocjacje w sprawie zakresu świadczeń zdrowotnych finansowanych z budżetu państwa, do Departamentu Polityki Zdrowotnej wpłynęło pismo Kierownika Zakładu Kardiologii Inwazyjnej informujące o przyczynie awarii oraz uruchomieniu pełnego funkcjonowania Zakładu w dniu 16 stycznia br. Przyczyną niesprawności angiokardiografu była awaria lampy rtg - awaria ta wystąpiła w okresie gwarancji.

Przedstawiając powyższe wyjaśnienie chciałbym zaznaczyć, że Ministerstwo Zdrowia wykazało gotowość udzielenia Szpitalowi pomocy w jak najszybszym przywróceniu sprawności aparatury. Należy zaznaczyć, że awaria lampy rtg wystąpiła w okresie gwarancji, co świadczy o jakości tej lampy, nie zaś stopniu eksploatacji aparatu.

Odpowiadając na pytanie Pana Senatora o planowane przeze mnie działania umożliwiające poprawę sytuacji mieszkańców Podlasia informuję, że w ramach swoich kompetencji zrealizowałem deklarację wyposażenia szpitala w aparat rtg z ramieniem C, który może być wykorzystywany w zabiegach angioplastyki wieńcowej. Wyrażam też przekonanie, że kontynuacja "Narodowego programu profilaktyki i leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego na lata 2003-2005" przyczyni się do odpowiedniego dla potrzeb wyposażenia Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Mam również nadzieję, że działania podejmowane w ramach realizacji tego Programu przyczynią się do pełnego wykorzystania możliwości innego angiokardiografu, będącego w dyspozycji Szpitala Wojewódzkiego w Łomży, w województwie podlaskim. Pragnę też poinformować, że działania podejmowane w ramach Programu ukierunkowane są również na zapobieganie miażdżycy, a nie tylko jej konsekwencjom.

Z poważaniem

Leszek Sikorski

* * *

Informację w związku z oświadczeniem senatora Adama Bieli, złożonym na 51. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 52), przekazał Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny:

Warszawa, dnia 23.01. 2004 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku

Odpowiadając na pismo Pana Marszałka z dnia 16 grudnia 2003 r. (nrBPS/DSK-043-551/03), przy którym przekazane zostało oświadczenie złożone przez Pana Senatora Adama Bielę podczas 51 posiedzenia Senatu RP w dniu 1 grudnia 2003 r. dotyczące nieprawidłowości w przebiegu postępowania przygotowawczego Prokuratora Rejonowego Warszawa Mokotów sygn. 1 Ds. 892/02/III w sprawie nadużycia uprawnień przez członków Zarządu SBM "Jary" w okresie od 1998 r. do 2002 r. i wyrządzenia znacznej szkody w mieniu tej Spółdzielni - uprzejmie informuję, że akta tego postępowania ponownie zostały zbadane przez Prokuratora Apelacyjnego w Warszawie w kontekście zarzutów podnoszonych przez Pana Senatora.

Na wstępie pragnę zwrócić uwagę na nietrafność zarzutu Pana Senatora, iż w swoim piśmie z dnia 26 czerwca 2003 roku nie ustosunkowałem się do "przestępczego procesu prowadzenia inwestycji mieszkaniowej".

Pragnę zauważyć, że to na zlecenie Prokuratury Krajowej w czerwcu 2003 roku Prokurator Apelacyjny w Warszawie zbadał postępowanie przygotowawcze Prokuratora Rejonowego Warszawa-Mokotów w sprawie nieprawidłowości i nadużyć w SBM "Jary" w Warszawie ustalając, że po wzruszeniu wydanego wcześniej postanowienia o umorzeniu śledztwa jest ono już kontynuowane we właściwym kierunku. Realizując zaś zlecone czynności procesowe, zebrano szereg istotnych dowodów w sprawie, a mianowicie zabezpieczono dokumenty, przesłuchano w charakterze świadków pracowników Spółdzielni, a także inne osoby mające wiedzę o nieprawidłowościach występujących w pracy zarządu SBM "Jary".

Nadto opisane wówczas przez Pana Senatora uchybienia formalne zostały usunięte, o czym także wspomniałem w piśmie z dnia 26 czerwca 2003 roku.

Dla stwierdzenia zaś okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, a mianowicie ustalenia, czy działania lub zaniechania członków zarządu miały charakter przestępczy, należało w tym postępowaniu powołać biegłego sądowego z zakresu księgowości.

Przeprowadzenie jednak tego dowodu przedłużało się, bowiem w dniu 12 maja 2003 r. kolejny biegły sądowy odmówił opracowania koniecznej w sprawie opinii. Dopiero w sierpniu 2003 r. zadania tego podjął się biegły sądowy Mieczysław Serafiński, który po zapoznaniu się z zakresem zleconego badania przedstawił wstępny kosztorys za opracowanie opinii na kwotę 19.978,46 zł - zgodnie z obowiązującą w tym zakresie procedurą.

Ostatecznie Prokuratura Okręgowa w Warszawie zatwierdziła przedstawiony przez biegłego kosztorys dopiero w dniu 12 listopada 2003 r. i w dniu 8 stycznia 2004 r. biegły ten pokwitował odbiór akt z prokuratury.

W dniu 13 stycznia 2004 r. prokurator prowadzący postępowanie z udziałem tegoż biegłego dokonał zabezpieczenia bardzo obszernej dokumentacji księgowej w Spółdzielni.

Biegły określił czas opracowania opinii na około 6 miesięcy.

Informując o powyższym, podzielam opinię Pana Senatora o opieszałości prowadzenia tego postępowania przygotowawczego. Stwierdzone podczas ponownego badania akt przedmiotowej sprawy nieprawidłowości polegające na nieuzasadnionej przewlekłości weryfikacji kosztorysu biegłego - w sytuacji gdy opinia biegłego była warunkiem niezbędnym dla dalszego toku postępowania - została wytknięta Prokuratorowi Okręgowemu w Warszawie.

Jednocześnie informuję, że w toku badania akt nie natrafiono dotychczas na żadne dowody ani poszlaki wskazujące, że w niniejszej sprawie "znikały" z akt, w niewyjaśnionych okolicznościach, ważne dowody, o których wspomina w swym oświadczeniu Pan Senator oraz aby miało miejsce fałszerstwo bliżej niesprecyzowanych dokumentów.

Gdyby jednak Pan Senator bądź zainteresowani członkowie tej Spółdzielni dysponowali konkretnymi wiadomościami na temat niszczenia, ukrywania bądź fałszowania dowodów z postępowania przygotowawczego, to proszę o ich wskazanie, celem procesowego wyjaśnienia zaistnienia przestępstwa.

Prawdą jest, że dotychczas nie zostali przesłuchani w sprawie członkowie Zarządu Spółdzielni, lecz zgodnie z obowiązującą procedurą karną (art. 313 § 1 k.p.k.) - osobom podejrzewanym o popełnienie przestępstw przedstawia się zarzuty i przesłuchuje w charakterze podejrzanych po zebraniu danych dostatecznie uzasadniających ich popełnienie - a więc dopiero po zebraniu dowodów na popełnienie przestępstwa.

Prokurator zgromadził w toku postępowania dowody oraz zabezpieczył dokumentację, którą zbada biegły i ustali, czy ze strony członków Zarządu SBM "Jary" doszło do nadużycia uprawnień, oraz czy skutkowało to wyrządzeniem Spółdzielni znacznej szkody majątkowej i w jakiej wysokości.

W zależności od treści opinii biegłego podjęte zostaną stosowne decyzje i czynności procesowe, co do członków Zarządu Spółdzielni, którzy wówczas zostaną przesłuchani albo w charakterze podejrzanych, albo świadków.

W żadnym stopniu nie mogę zgodzić się z zarzutem, jakoby prowadzący śledztwo w tej sprawie prokurator oraz jego przełożeni chronili przestępczą działalność członków Zarządu SBM "Jary". Zarzut ten jest gołosłowny, nie znajduje oparcia w faktach i kwalifikuje się do miana insynuacji.

Nadmieniam, że niniejsze śledztwo Prokuratury Rejonowej Warszawa-Mokotów zostało objęte, nadzorem służbowym Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie. Uważam też, że na tym etapie postępowania, przekazanie sprawy do dalszego prowadzenia innej jednostce prokuratury jest niecelowe i przyczyniłoby się do dalszego wydłużenia postępowania.

Proponowane zaś w oświadczeniu Pana Senatora ustanowienie przez Ministra Sprawiedliwości Prokuratora Generalnego pełnomocnika do wyjaśnienia prawidłowości prowadzonego postępowania, nie znajduje uzasadnienia w obowiązującej strukturze organizacyjnej i zakresie zadań powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury.

Z poważaniem

Z upoważnienia

PROKURATORA GENERALNEGO

Karol Napierski

Prokurator Krajowy

Zastępca Prokuratora Generalnego

* * *

Minister Edukacji Narodowej i Sportu przekazał wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Witolda Gładkowskiego, złożonym na 53. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 54):

Warszawa, 2004.01.27

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

odpowiadając na oświadczenie złożone przez Pana Senatora Witolda Gładkowskiego na 53 posiedzeniu Senatu uprzejmie wyjaśniam:

Biorąc pod uwagę niezadowalającą sytuację w zakresie organizacji profilaktycznej opieki stomatologicznej nad dziećmi i młodzieżą szkolną, Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu we współpracy z Ministerstwem Zdrowia przygotowało projekt dokumentu pn. "Założenia do systemu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą w środowisku nauczania i wychowania".

Zgodnie z tym projektem każdy uczeń powinien mieć zapewnioną lekarską opiekę stomatologiczną, sprawowaną w miejscu określonym w umowie o udzielanie świadczeń zdrowotnych, zlokalizowanym najlepiej w pobliżu szkoły. Narodowy Fundusz Zdrowia będzie kontraktował również świadczenia stomatologiczne udzielane uczniom w funkcjonujących szkolnych gabinetach stomatologicznych. Profilaktyczną opiekę stomatologiczną nad uczniami będą sprawować, na zasadach przyjętych w ustawie o Narodowym Funduszu Zdrowia lekarze stomatolodzy, którzy podpiszą z płatnikiem, kontrakt na udzielanie świadczeń zdrowotnych, w tym lub wyłącznie na rzecz uczniów (kontrakt szkolny). W kontrakcie szkolnym dopuszcza się 10% udział świadczeń zdrowotnych na rzecz dorosłych (tak pracowników szkół, jak i innych ubezpieczonych).

W przypadku kontraktu mieszanego, obejmującego zarówno ubezpieczonych dorosłych jak i uczniów, udział świadczeń zdrowotnych udzielanych uczniom nie powinien być mniejszy niż 40%.

Jednocześnie uprzejmie informuję Pana Marszałka, że projekt dokumentu pn. "Założenia do systemu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą" jest w ostatniej fazie uzgodnień między Ministerstwem Edukacji Narodowej i Sportu a Ministerstwem Zdrowia. Przewiduje się, że w maju br. projekt zostanie przedłożony pod obrady Rady Ministrów.

Podzielam pogląd Pana Senatora Witolda Gładkowskiego dotyczący niezadowalającego stanu szkolnej profilaktycznej opieki stomatologicznej.

Pragnę jednak zapewnić, że Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu troszczy się o zdrowie dzieci i młodzieży. W celu rozwijania profilaktyki zdrowotnej, w tym stomatologicznej, do podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół wprowadzono ścieżkę edukacyjną - edukacja prozdrowotna.

Z wyrazami szacunku

Krystyna Łybacka

* * *

Informację w związku z oświadczeniem senatora Krzysztofa Szydłowskiego, złożonym na 50. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 52), przekazał Minister Skarbu Państwa:

Warszawa, 2004-01-27

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku

W odpowiedzi na przekazane przy piśmie z dnia 15.12.2003 r. oświadczenie złożone przez Pana Senatora Krzysztofa Szydłowskiego podczas 50 posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, w związku ze sprzedażą przez Polski Koncern Naftowy ORLEN S.A. udziałów spółki ORLEN Transport Lublin Sp. z o.o., uprzejmie informuję, iż Zarząd PKN ORLEN S.A. od 2003 roku realizuje Program Restrukturyzacji Grupy Kapitałowej ORLEN. Program Zarządzania Wartością Firmy oraz Program Kompleksowej Redukcji Kosztów Operacyjnych, celem realizacji których jest podwojenie wartości Grupy Kapitałowej ORLEN do 2006 roku i redukcja kosztów w wysokości 800 mln zł.

W wyniku realizacji Program Kompleksowej Redukcji Kosztów Operacyjnych, w PKN ORLEN S.A., ujednolicono poziom cen usług przewozowych dla wszystkich spółek transportowych z Grupy Kapitałowej. Redukcja stawek przewozowych nie jest związana z dążeniem PKN ORLEN S.A. do obniżenia wartości spółek transportowych w celu ich sprzedaży po zaniżonej cenie, lecz dotyczy trwającego w Koncernie procesu redukcji kosztów i chęci wprowadzenia jednolitych, rynkowych cen dla wszystkich podmiotów transportowych w Grupie Kapitałowej. Obecnie stawki przewozowe oferowane przez PKN ORLEN S.A. spółkom transportowym są odzwierciedleniem stawek rynkowych, akceptowanych przez inwestorów zainteresowanych zakupem udziałów oferowanych przez PKN ORLEN S.A.

Transakcja sprzedaży wszystkich posiadanych przez PKN ORLEN S.A. udziałów w Spółce ORLEN Transport Lublin Sp. z o.o. związana jest z realizacją Programu Restrukturyzacji grupy Kapitałowej ORLEN, który zakłada wyjście Spółki z inwestycji w obszarze spółek o charakterze niestrategiczym, niezwiązanych bezpośrednio z działalnością rafineryjno-petrochemiczną i sprzedażą produktów naftowych. Przychody Koncernu z tytułu realizacji tego Programu pozwolą na sfinansowanie i podniesienie efektywności działalności podstawowej Koncernu.

Z przekazywanych przez Spółkę informacji w sprawie transakcji sprzedaży udziałów w Spółce ORLEN Transport Lublin Sp. z o.o. wynika, że Spółka ta należała do grupy spółek transportowych, w stosunku do których PKN ORLEN S.A. stosowała wyższe stawki przewozowe, mimo to przewiduje się, że wynik finansowy netto Spółki za rok 2003 będzie ujemny.

Firma Nijman Zeetank International Transport, jest polską spółką należącą do holenderskiej grupy kapitałowej Nijman Zeetank International Logistic Group, zajmującą się świadczeniem usług w zakresie dystrybucji produktów naftowych paliwa, gazu, szkła oraz towarów drobnicowych. Nijman Zeetank International Transport jest firmą o ugruntowanej pozycji rynkowej i stabilnych przepływach finansowych, charakteryzującą się dobrą opinią wyrażaną przez ich kontrahentów.

Strategia inwestora w stosunku do Spółki ORLEN Transport Lublin Sp. z o.o. opierać się ma na utrzymaniu zaopatrywania stacji paliw PKN ORLEN S.A. i pozostałych kontrahentów oraz rozbudowie transportu międzynarodowego w oparciu o posiadane przez Nijman Zeetank kontrakty.

Zaoferowana przez Nijman Zeetank International Transport i zaakceptowana przez PKN ORLEN S.A. cena sprzedaży udziałów Spółki ORLEN Transport Lublin Sp. z o.o. została ustalona w oparciu o ocenę zdolności spółki do generowania przepływów pieniężnych, które są odzwierciedleniem stawek rynkowych. Z uwagi na usługowy charakter działalności Spółki, zastosowanie wyceny aktywów wg metody majątkowej mogło pełnić jedynie funkcję pomocniczą.

Ponadto, wynegocjowana cena sprzedaży przez PKN ORLEN S.A. udziałów spółki ORLEN Transport Lublin Sp. z o.o. uzależniona była od poziomu gwarancji pracowniczych, którego główne zapisy są następujące:

• okres ochronny - 24 miesiące;

• gwarancje zatrudnienia dla wszystkich kierowców (60 osób) przez cały okres ochronny, tj. w ciągu 24 miesięcy; w stosunku do pozostałych pracowników inwestor gwarantuje, iż nie dokona żadnych zwolnień w ciągu 6 miesięcy (gwarancja nie obejmuje kadry zarządzającej);

• jeżeli po 6 miesiącach lecz przed upływem 24 miesięcy inwestor dokona zwolnienia, zwolniony pracownik otrzyma (poza świadczeniami przewidzianymi przepisami prawa) odprawy w wysokości zależnej od stażu pracy:

- od 0 - 3 lat - 3 miesięczne wynagrodzenie,

- od 3 - 10 lat - 4 miesięczne wynagrodzenie,

- od 10 - 20 lat - 5 miesięczne wynagrodzenie

- powyżej 20 lat - 6 miesięcznych wynagrodzeń;

• w przypadku rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron, pracownik otrzyma dodatkową gratyfikację za dobrowolne odejście liczone w średnich miesięcznych wynagrodzeniach w ORLEN Transport Lublin, tj. 3.350 zł:

- 12 - 15 miesięcznych wynagrodzeń dla pracowników o stażu powyżej 20 lat,

- 10 - 13 miesięcznych wynagrodzeń przy stażu powyżej 10-20 lat,

- 8-11 wynagrodzeń przy stażu powyżej 3-10 lat,

- oraz 6-9 wynagrodzeń przy stażu do 3 lat;

• pracownikom posiadającym uprawnienia do wcześniejszej emerytury, którzy złożą deklarację odejścia z pracy w ciągu 6 miesięcy od daty zakupu, inwestor gwarantuje wypłatę zachęty w wysokości 10.000 zł.

Z ww. zapisów gwarancji pracowniczych wynika, że inwestor w ciągu pierwszych sześciu miesięcy nie zwolni żadnego z pracowników (z wyłączeniem kadry menedżerskiej), a w ciągu 2 lat nie zwolni żadnego z kierowców, którzy stanowią połowę załogi Spółki, zatrudniającej 120 osób. PKN ORLEN S.A. szacuje, iż po odliczeniu osób w wieku emerytalnym i przedemerytalnym problem redukcji zatrudnienia może dotyczyć 15-20 osób.

Na podstawie powyższych informacji należy uznać, iż transakcja sprzedaży przez PKN ORLEN S.A. udziałów spółki zależnej ORLEN Transport Lublin Sp. z o.o. została przygotowana w sposób zabezpieczający zarówno dalszy rozwój tej spółki, jak również interesy zatrudnionych w niej pracowników. Należy oczekiwać, iż wejście do tej spółki inwestora strategicznego stworzy nowe możliwości dywersyfikacji prowadzonej działalności, w tym do pozyskania innych odbiorców usług niż PKN ORLEN S.A. Zastosowana metoda wyceny wartości spółki, oparta na zdyskontowanych przepływach finansowych (DCF), pozwala na prawidłowe określenie wartości godziwej wycenianego podmiotu gospodarczego i jest powszechnie stosowana do określenia wartości firm dochodowych.

Przedkładając powyższe uprzejmie informuję, iż PKN ORLEN S.A. jest spółką giełdową, która podlega sztywnym rygorom stawianym przez akcjonariuszy w odniesieniu do efektywności zaangażowanych kapitałów i zdolności do generowania zysku oraz umiejętności dopasowania się do warunków rynkowych. Zarząd Spółki zobligowany jest do kierowania firmą w sposób zgodny z oczekiwaniami akcjonariuszy oraz standardami typowymi dla koncernów naftowych. W ocenie Ministerstwa Skarbu Państwa, obecna struktura Grupy Kapitałowej ORLEN obarczona jest uwarunkowaniami połączenia spółek: "Petrochemia" Płock S.A. i Centrali Produktów Naftowych "CPN" S.A. i nie jest typowa dla koncernów naftowych. Transakcja sprzedaży udziałów ORLEN Transport Lublin Sp. z o.o., zabezpieczona pakietem osłon socjalnych, jest integralnym elementem restrukturyzacji Grupy Kapitałowej ORLEN. Oczekiwane zmiany w tym zakresie są ściśle związane z realizowanym przez Zarząd Spółki Programem Zarządzania Wartością Firmy, którego celem jest podwojenie wartości Grupy kapitałowej ORLEN i redukcji kosztów.

Z wyrazami szacunku

MINISTER SKARBU PAŃSTWA

z up. PODSEKRETARZ STANU

Tadeusz Soroka

* * *

Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej przekazał informację w związku z oświadczeniem senator Czesławy Christowej, złożonym na 54. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 54):

Pani
Jolanta Danielak
Wicemarszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek

W związku z oświadczeniem złożonym przez Panią senator Czesławę Christową podczas 54 posiedzenia Senatu RP w dniu 14 stycznia 2004 r., dotyczącym udziału przedstawiciela PP Polska Żegluga Morska w Zespole Trójstronnym ds. Żeglugi i Rybołówstwa Morskiego - uprzejmie wyjaśniam, że Zespół działa przy Ministerstwie Infrastruktury. Współprzewodniczącym Zespołu ze strony rządowej, powołanym przez Pana Marka Pola Wicepremiera, Ministra Infrastruktury jest Pan Witold Górski, Podsekretarz Stanu w tym Ministerstwie.

Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej realizując regułę równoprawności stron obowiązującą w dialogu społecznym, nie ma możliwości ingerowania w suwerenne decyzje samych partnerów społecznych działających w tym Zespole. To oni, zgodnie z zapisami Regulaminu Zespołu, ustalają skład swoich reprezentantów.

Dlatego też strona rządowa może w tej sytuacji zająć jedynie stanowisko mediatora pomiędzy stronami partnerów społecznych, a nie strony w sporze.

W związku z powyższym - dla dobra dialogu społecznego w tej branży - pragnę zapewnić, że przedstawiciele strony rządowej podejmą wszelkie możliwe kroki w celu włączenia przedstawiciela PP PŻM do prac Zespołu.

Z wyrazami szacunku

MINISTER

GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ

Z upoważnienia

PODSEKRETARZ STANU

Dagmir Długosz

* * *

Informację w związku z oświadczeniem senatora Mariana Lewickiego, złożonym na 53. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 54), przekazał Minister Edukacji Narodowej i Sportu:

Warszawa, dnia 2004.01.27

Szanowny Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku!

W nawiązaniu do oświadczenia Pana Senatora Mariana Lewickiego, przekazanego przy piśmie znak BPS/DSL-043-23/04 z dnia 14 stycznia 2004 r., uprzejmie informuję, iż obecnie resort edukacji narodowej i sportu nie przygotowuje odrębnego projektu ustawy regulującej zasady funkcjonowania szkolnictwa wyższego, a jedynie uczestniczy w pracach prowadzonych przez zespół powołany przez Pana Aleksandra Kwaśniewskiego, Prezydenta RP do opracowania projektu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Wzmiankowane prace nad projektem zostały już zakończone i w najbliższych dniach projekt zostanie przedłożony Panu Prezydentowi. O dalszych losach projektu, a przede wszystkich o terminie przedłożenia go Parlamentowi RP zadecyduje Pan Prezydent.

Informuję także, że projekt ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym uzyskał moją wstępną akceptację, lecz ostateczne stanowisko Rządu zostanie przedstawione dopiero po rozpoczęciu prac Parlamentarnych i dokonaniu niezbędnych uzgodnień z pozostałymi resortami.

Z wyrazami szacunku

wz MINISTRA

PODSEKRETARZ STANU

Tadeusz Szulc

* * *

Minister Finansów przekazał wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Mariana Lewickiego, złożonym na 53. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 54):

Warszawa, 2004-01-28

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskie
j

Szanowny Panie Marszałku

W związku z przesłanym, przy piśmie z dnia 14 stycznia 2004 r. Nr BPS/DSK-043-19/04, oświadczeniem Pana Senatora Mariana Lewickiego w sprawie ponownego przeliczenia i przeanalizowania wysokości subwencji ogólnej planowanej dla Gminy i Miasta Przemków na 2004 r., uprzejmie wyjaśniam, że planowana na 2004 r. subwencja ogólna w podziale na części została ustalona dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego według zasad określonych w ustawie z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 2003, poz. 1966).

Zgodnie z art. 20 ustawy cytowanej na wstępie, jeżeli wskaźnik dochodów podatkowych w przeliczeniu na jednego mieszkańca (wskaźnik G) dla danej gminy jest niższy od 92% analogicznego wskaźnika obliczonego łącznie dla wszystkich gmin w kraju (wskaźnik Gg), gmina otrzymuje kwotę podstawową wchodzącą w skład części wyrównawczej subwencji ogólnej dla gmin.

Wysokość kwoty podstawowej części wyrównawczej subwencji ogólnej dla gmin ustalana jest w oparciu o dochody podatkowe. Zgodnie z art. 20 ust. 3 ww. ustawy, przez dochody podatkowe rozumie się łączne dochody z tytułu: podatku od nieruchomości, podatku rolnego, podatku leśnego, podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku od działalności gospodarczej osób fizycznych opłacanego w formie karty podatkowej, wpływów z opłaty skarbowej, wpływów z opłaty eksploatacyjnej, udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Podstawę dla ustalenia części wyrównawczej subwencji ogólnej stanowią dane ze sprawozdań z wykonania dochodów podatkowych gminy za 2002 r., z uwzględnieniem korekt, złożonych do właściwych regionalnych izb obrachunkowych, w terminie do dnia 30 czerwca 2003 roku oraz dane o liczbie mieszkańców według stanu na dzień 31 grudnia 2002 r., ustalonej przez Główny Urząd Statystyczny.

W 2004 r. - zgodnie z art. 76 ww. ustawy - część równoważącą subwencji ogólnej otrzymują gminy, w których dochody przeliczeniowe są niższe od dochodów bazowych. Dochody bazowe ustalane są na podstawie danych wykazanych w sprawozdaniach i wnioskach jednostek samorządu terytorialnego sporządzonych za rok 2002 oraz w informacjach sporządzonych za 2002 r. przez właściwych dysponentów, natomiast dochody przeliczeniowe - na podstawie danych wykazanych w sprawozdaniach sporządzonych za rok 2002 oraz części wyrównawczej subwencji ogólnej ustalonej na 2004 r.

Z analizy danych, o których mowa wyżej, wynika, że Miasto i Gmina Przemków nie spełnia warunku otrzymania części równoważącej na 2004 r.

Przepisy ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego nie pozwalają Ministrowi Finansów na uznaniowe potraktowanie Miasta i Gminy Przemków i zwiększenie zaplanowanej na 2004 r. subwencji ogólnej, bowiem została ona naliczona zgodnie z zobiektywizowanymi kryteriami, ściśle określonymi w cytowanej ustawie.

Jednocześnie uprzejmie informuję Pana Marszałka, że dokonano porównania planowanych dochodów w 2004 r. według ustawy, która obowiązywała do końca 2003 roku z planowanymi dochodami, ustalonymi na podstawie nowej ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Z porównania wynika, że dla Miasta i Gminy Przemków na realizację tego samego zakresu zadań zaplanowano na 2004 r. (według zasad określonych w ustawie z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego) dochody wyższe o prawie 4% w porównaniu do dochodów, jakie otrzymałoby, gdyby obowiązywała ustawa, która utraciła moc z dniem 31grudnia 2003 r.

Jeśli zaś chodzi o kwestię dotyczącą zaniżenia liczby mieszkańców gminy przyjętej do wyliczenia subwencji ogólnej planowanej na 2004 r., to - zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 13 grudnia 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego - ilekroć w ustawie jest mowa o liczbie mieszkańców, rozumie się przez to liczbę mieszkańców faktycznie zamieszkałych na terenie jednostki samorządu terytorialnego (w tym przypadku gminy), według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy, ustaloną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Do kategorii ludności faktycznie zamieszkałej zalicza się:

- ludność zameldowaną w danej gminie i autentycznie mieszkającą w tej gminie (czyli bez ludności wymeldowanej na pobyt czasowy powyżej 2 miesięcy z powodu pracy, nauki itp.),

- ludność zameldowaną na stałe w innej gminie, ale mieszkającą czasowo na terenie danej gminy (czyli osoby zameldowane na pobyt czasowy powyżej 2 miesięcy z powodu pracy, nauki itp.).

Podana przez Główny Urząd Statystyczny liczba mieszkańców Miasta i Gminy Przemków, wynika z bilansu ludności faktycznie zamieszkałej, prowadzonego przez ten Urząd dla podstawowych jednostek podziału administracyjnego kraju.

Podstawą (bazą wyjściową) dla bilansu, o którym mowa wyżej, jest liczba ludności faktycznie zamieszkałej, ustalona na bazie wyników Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z dnia 20 maja 2002 roku. Zgodnie z zapisami ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań (Dz.U. z 2000 r. Nr 1, poz. 1 z późn. zm.) za przeprowadzenie spisu na terenie gminy oraz jego wyniki, odzwierciedlające między innymi stan i strukturę ludności, odpowiedzialni byli wójtowie, burmistrzowie, prezydenci miast - jako gminni komisarze spisowi. Zgodnie z metodologią spisu (zawartą w instrukcji metodologicznej, w którą były wyposażone gminne biura spisowe), spisem powinny być objęte wszystkie osoby zameldowane na pobyt stały w gminie (bez względu na to gdzie przebywały w czasie spisu, np. za granicą) oraz osoby przebywające/mieszkające czasowo w gminie (bez względu na to czy dokonały czasowego zameldowania, czy też nie).

Stany ludności na 30 czerwca oraz 31 grudnia 2002 r. zostały opracowane metodą bilansową, która polega na "nakładaniu" na stan wyjściowy (na wyniki spisu 2002) poszczególnych składników - elementów ruchu naturalnego (urodzenia, zgony) oraz migracji ludności (wewnętrznych i zagranicznych; stałych i czasowych), jakie miały miejsce w okresie po 20-tym maja 2002 r. - do 30 czerwca lub do 31 grudnia 2002 roku. Należy zaznaczyć, że wszystkie ujmowane w bilansie ludności dane z ruchu naturalnego oraz migracji dotyczą prawie udokumentowanych faktów i pochodzą z urzędu stanu cywilnego oraz ewidencji ludności poszczególnych gmin:

a) źródłem danych o urodzeniach i zgonach jest dla Głównego Urzędu Statystycznego sprawozdawczość gmin (urzędów stanu cywilnego), której kompletność gwarantują numery aktów stanu cywilnego umieszczone na przekazywanych statystyce (urzędom statystycznym) dokumentach podstawowych (Zgłoszenie urodzenia noworodka i Karta statystyczna do karty zgonu),

b) informacje o migracjach (zameldowaniach na pobyt stały w gminie oraz wymeldowaniach na stałe za granicę) Główny Urząd Statystyczny otrzymuje z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji (rejestr PESEL), który także jest zasilany przez biura ewidencji gmin,

c) dane dotyczące migracji na pobyt czasowy ponad 2 miesiące Główny Urząd Statystyczny pozyskuje w oparciu o wyniki corocznie przeprowadzanego badania (na formularzach "DW-"), w którym podmiotami są biura ewidencji ludności wszystkich urzędów gmin w kraju. Wyniki badania stanowią podstawę ustalenia przemieszczeń ludności; dane te są udokumentowane pod względem formalno-prawnym.

Jeżeli gmina stwierdziła rozbieżności między liczbą mieszkańców podaną przez Główny Urząd Statystyczny a liczbą mieszkańców ustaloną przez gminę samodzielnie, może zwrócić się - za pośrednictwem Wojewódzkiego Urzędu Statystycznego - do Głównego Urzędu Statystycznego z wnioskiem o weryfikację odpowiednich danych.

Kwoty części oświatowej subwencji ogólnej na rok 2004 dla poszczególnych gmin, powiatów i województw samorządowych zostały naliczone zgodnie z zasadami przyjętymi w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 22 grudnia 2003 r. w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego w roku 2004 (Dz.U. nr 225, poz. 2231).

Podstawę do naliczenia kwot części oświatowej subwencji ogólnej na 2004 r. stanowił zakres zadań oświatowych określonych w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. nr 67, poz. 329 z późn. zm.), w tym zadań szkolnych i pozaszkolnych, realizowanych przez poszczególne jednostki samorządu terytorialnego. Ponadto, do naliczenia kwot części oświatowej subwencji ogólnej na rok 2004 wykorzystane zostały dane statystyczne o liczbie uczniów i wychowanków zawarte w sprawozdaniach GUS (druki typu S) na rok szkolny 2003/2004, których adresatem jest Ministerstwo Edukacji i Sportu.

Jednocześnie uprzejmie informuję Pana Marszałka, że pismem z dnia 16 grudnia 2003 r. Nr Fn. 3014/66/03 Burmistrz Miasta i Gminy Przemków zwrócił się z wnioskiem o ponowne przeliczenie i przeanalizowanie wysokości subwencji na 2004 r. w zakresie dotyczącym zastrzeżeń do wysokości części oświatowej subwencji ogólnej, wniosek ten został przekazany - zgodnie z właściwością - do Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu przy piśmie z dnia 7 stycznia br. Nr ST5-4802/os-176/2003/14688.

Ponadto pragnę wyjaśnić, że:

- nie zostały zlikwidowane dotacje na dożywianie uczniów - środki na ten cel zostały ujęte w projekcie ustawy budżetowej na rok 2004 w części 83 - Rezerwy celowe,

- w 2004 r. gminy otrzymają część rekompensującą subwencji ogólnej z tytułu ostatecznego rozliczenia części rekompensującej subwencji ogólnej, określonej w art. 24 pkt 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 z późn. zm.) za 2003 r.,

- według wstępnych szacunków, realizacja dochodów gmin z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych stanowić będzie ok. 92,5% kwot zaplanowanych na rok 2003 (wykonanie tych dochodów za 2001 r. wynosiło 89,9% planowanej kwoty, natomiast za 2002 r. odpowiednio 92,5%..

Z poważaniem

Z upoważnienia MINISTRA FINANSÓW

Jacek Uczkiewicz

Podsekretarz Stanu

* * *

Minister Edukacji Narodowej i Sportu przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Roberta Smoktunowicza, złożone na 54. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 54):

Warszawa, dn.29.01. 2004 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na oświadczenie Senatora Roberta Smoktunowicza nr BPS/DSK-043-36/04 w sprawie regulacji prawnych dotyczących uprawiania sportów i sztuk walki uprzejmie informuję, co następuje.

Z uwagi na złożoność poruszonych w oświadczeniu zagadnień oraz specyfikę dyscyplin, których to oświadczenie dotyczy, Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu przeprowadzi konsultacje ze środowiskiem związanym z uprawianiem sportów i sztuk walki oraz Centralnym Ośrodkiem Medycyny Sportowej.

Po uzyskaniu stosownych stanowisk Ministerstwo przedstawi kompleksową opinię w odniesieniu do problemów poruszonych przez Pana Senatora wraz z propozycją ewentualnych rozwiązań legislacyjnych.

Łączę wyrazy szacunku

Krystyna Łybacka


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzednia część dokumentu, następny fragment