Warszawa, dnia 26.XI.2003 r.

Samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej posiadają osobowość prawną i samodzielnie gospodarują majątkiem. W związku z powyższym ww. zakłady nie są zobowiązane do przekazywania danych dotyczących sytuacji finansowej. Ministerstwo Zdrowia dysponuje jedynie cząstkowymi informacjami. W wyniku ankiety skierowanej za pośrednictwem wojewodów do samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej, dotyczącej wartości zobowiązań na dzień 31.03.2003 r., powstałych od dnia 1.01.1999 r. ustalono, iż w 542 jednostkach (odpowiedzi przysłano z 1777 zakładów) nie występują zobowiązani wymagalne, co stanowi ok. 30% zakładów, które wzięły udział w ankiecie.

Odnosząc, się do części oświadczenia, poświęconej sytuacji szpitala w Dzierżoniowie, pragnę zauważyć, iż zgodnie z przepisem art. 36 ustawy z dnia 14 października 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.) - tworzenie, przekształcenie i likwidacja publicznego zakładu opieki zdrowotnej następuje w drodze rozporządzenia właściwego organu administracji rządowej albo w drodze uchwały właściwego organu jednostki samorządu terytorialnego. Z powyższego wynika, że organ samorządu terytorialnego jest uprawniony do dokonywania przekształceń organizacyjnych i własnościowych w podległych sobie zakładach opieki zdrowotnej. W omawianym przypadku podmiotem, które utworzył zakład jest powiat dzierżoniowski. A zatem decyzje w sprawie ewentualnych przekształceń, restrukturyzacji podejmują uprawnione organy powiatu.

Minister Zdrowia nie jest organem uprawnionym do podejmowania interwencji w tego typu sprawach.

Ministra Zdrowia
Podsekretarz Stanu

Warszawa, 2003.12.12

Minister Skarbu Państwa sprawuje nadzór właścicielski wobec 47 Przedsiębiorstw Komunikacji Samochodowej: 43 z nich to jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (powstałe poprzez proces komercjalizacji), pozostałe to spółki z częściowym udziałem Skarbu Państwa powstałe w wyniku prywatyzacji bezpośredniej (za wniesione mienie).

Podstawowym celem restrukturyzacji PKS powinna być poprawa efektywności gospodarowania tj. zwiększenie zdolności do świadczenia usług na wysokim poziomie, ogólnej poprawy sytuacji ekonomicznej i odnowy jego substancji materialnej. Działalność przedsiębiorstw PKS w zakresie przewozu osób nie ma, jak dotychczas w pełni charakteru komercyjnego. To oczywiście odbija się na kondycji finansowej tych przedsiębiorstw.

Udziałowcami połączonych spółek pozostają te same osoby prawne, zatem czynnik właścicielski nie ulega zmianie. Udziałowcy otrzymują w zamian za umorzenie z mocy prawa udziałów (akcji) spółek zlikwidowanych - udziały (akcje) w podwyższonym kapitale spółki przejmującej lub w spółce nowo zawiązanej, zgodnie z przyjętym parytetem wymiany.

Do uprawnień Ministra Skarbu Państwa należy m.in. inicjowanie polityki Państwa w zakresie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa oraz państwowych osób prawnych, z wyjątkiem spraw które na mocy odrębnych przepisów należą do innych organów administracji rządowej i państwowych jednostek organizacyjnych, praw z akcji lub udziałów należących do Skarbu Państwa.

Andrzej Szarawarski

Warszawa, dnia 15 grudnia 2003 r.

W związku ze wspólnym oświadczeniem złożonym przez Senatorów: Irenę Kurzępę i Jolantę Popiołek dotyczącym kryteriów przyznawania uprawnień do nadawania stopni naukowych szkołom niepaństwowym, przekazanym przy piśmie znak BPS/DSK-043-504/03 z dnia 27 listopada 2003 r. Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu uprzejmie informuje iż: kryteria przyznawania uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora reguluje obecnie ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595).

- Wyższej Szkoły Ubezpieczeń i Bankowości, której Instytut Finansów uzyskał uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora nauk ekonomicznych w zakresie ekonomii.

Zgodnie z wymienioną ustawą uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora może otrzymać jednostka, która spełnia kryteria dotyczące zatrudnienia odpowiedniej liczby osób posiadających tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego. Należy przy tym podkreślić, iż nie jest to jedyne kryterium, brane pod uwagę przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów, przy rozpatrywaniu wniosku jednostki organizacyjnej o nadanie uprawnienia. Wnioskująca jednostka musi także wykazać się aktywną działalnością naukową i badawczą, wysokim poziomem i jakością prowadzonego kształcenia. Powinna także posiadać odpowiednią bazę dydaktyczną i naukową. W przypadku jednostek organizacyjnych szkół wyższych uprawnienia nadawane są po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.

Dane osobowe dotyczące wieku, miejsca zamieszkania oraz dane dotyczące jednostek, z których pochodziły osoby zaliczone do niezbędnego minimum kadrowego, w wymienionych szkołach w chwili nadania im uprawnień, są w posiadaniu wnioskodawców. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż w wyniku ruchów kadrowych, skład rady jednostki organizacyjnej, posiadającej uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora może się zmieniać. Niezmienne muszą jednak zostać zachowane określone przez ustawodawcę minima dotyczące liczby osób posiadających tytuł profesora lub stopień doktora habilitowanego zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy, a także utrzymany wysoki poziom działalności naukowej. Zachowanie tych standardów jest przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów okresowo oceniane.

Warszawa, dnia 15.XII.2003 r.

Sytuacja finansowa samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej bez wątpienia wymaga podjęcia pilnych działań w celu poprawy gospodarki finansowej i wprowadzenia mechanizmów uniemożliwiających proces niekontrolowanego narastania zobowiązań w przyszłości. W związku z powyższym dla osiągnięcia wskazanych celów przygotowany został projekt ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz zmianie niektórych innych ustaw. Przyjęty przez Radę Ministrów projekt został przekazany do Sejmu RP w dniu 28 listopada br.

Ustawa określa zasady i warunki restrukturyzacji finansowej publicznych zakładów opieki zdrowotnej, zatrudniających wg stanu na dzień 31 marca 2003 r. powyżej 50 osób, a także tryb postępowania w sprawie restrukturyzacji tych zakładów oraz zasady udzielania zakładom pomocy publicznej. Restrukturyzacji będą podlegać znane na dzień 31 marca 2003 r. zobowiązania publicznoprawne i cywilnoprawne powstałe od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 marca 2003 r., a także roszczenia pracownicze wynikające z art. 4a ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw.

Oprócz restrukturyzacji zadłużenia ustawa przewiduje przekształcenie samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową o charakterze użyteczności publicznej. Spółka będzie publiczną nie tylko w rozumieniu udziału w wykonywaniu publicznych zadań z zakresie ochrony zdrowia, ale także w rozumieniu właścicielskim. Podmiot, który utworzył spółkę (tj. minister lub centralny organ administracji rządowej, wojewoda, jednostka samorządu terytorialnego, państwowa uczelnia medyczna lub państwowa uczelnia prowadząca działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych), posiadać będzie 75% udziałów bądź akcji. Jednocześnie ustawa przewiduje możliwość tworzenia zakładów opieki zdrowotnej w formie zakładów budżetowych i jednostek budżetowych.

Działania podejmowane na podstawie przygotowanych rozwiązań służących, jak już była mowa, restrukturyzacji i przekształceniu zakładów opieki zdrowotnej, mają pozwolić na ochronę przed likwidacją zadłużonych zakładów, a przez to na zapewnienie dostępności do świadczeń dla obywateli. Dodatkowo, zapewnieniu dostępności i jakości udzielania świadczeń zdrowotnych ma służyć Krajowa Sieć Szpitali, której podstawowym celem jest zapewnienie dostępności do świadczeń zdrowotnych gwarantującej bezpieczeństwo zdrowotne z uwzględnieniem zdarzeń nagłych oraz zapewnienie jakości udzielanych świadczeń.

W kwestii czasu pracy, zawarte w projekcie ustawy, propozycje zmiany w zakresie czasu pracy oraz wynagrodzenia pracowników wynikają z konieczności dostosowania obecnie obowiązujących regulacji do zmian wynikających z przepisów Kodeksu pracy i prawa Unii Europejskiej.

Zmiany w zakresie czasu pracy miały na celu przede wszystkim dostosowanie przepisów ustawy o zakładach opieki zdrowotnej do zmian wynikających z ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 28, poz. 301) w zakresie wprowadzenia 5-dniowego tygodnia pracy. Na skutek zniesienia nowelizacją Kodeksu pracy pojęcia "dni dodatkowo wolnych od pracy" zachodziła również konieczność zastąpienia go w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej określeniem "soboty". Nieuwzględnienie wspomnianych zmian miałoby niekorzystny wpływ na wypłatę wynagrodzenia za pełnione dyżury i dodatki za pracę zmianową wykonywaną w tych dniach.

Natomiast nie uległy zmianie dotychczasowe zapisy dotyczące dyżurów medycznych, dodatków dla pracowników wykonujących zawód medyczny zatrudnionych w pogotowiu ratunkowym (pomocy doraźnej), jak również dodatków stażowych, nagród jubileuszowych i odpraw przysługujących pracownikom przechodzącym na emeryturę bądź rentę z tytułu niezdolności do pracy, którzy zatrudnieni są w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej.

Ministra Zdrowia
Podsekretarz Stanu

Warszawa, 2003-12-15

Ad. 1. Przygotowywany przez resort edukacji narodowej i sportu projekt zmiany ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329, z późn. zm.), zakłada dodanie nowego art. 70b. Przepis ten będzie umożliwiał pracodawcom - osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą korzystnie, w tym również formie spółki prawa cywilnego lub osobowej spółki handlowej, korzystanie z dofinansowania kosztów wykształcenia młodocianego pracownika.

Warunkiem uzyskania dofinansowania jest spełnienie przez pracodawcę wymagań kwalifikacyjnych niezbędnych do prowadzenia przygotowania zawodowego oraz zdanie przez młodocianego stosownego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, na tytuł robotnika wykwalifikowanego, czeladniczego albo egzaminu sprawdzającego, na zakończenie przygotowania zawodowego, określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania /Dz. U. Nr 60, poz. 278, z późn. zm.).

Ad. 2. W ramach rekompensaty utraconych ulg podatkowych na dojazdy dzieci do szkół z inicjatywy Ministra Edukacji Narodowej i Sportu podjęto prace nad nowelizacją ustawy o świadczeniach rodzinnych. Zaproponowano w niej rozszerzenie możliwości otrzymania dodatku z tytułu pobierania przez dziecko nauki poza miejsce zamieszkania, na dzieci, które dojeżdżają do szkoły ponadpodstawowej lub ponadgimnazjalnej, a nie korzystają z zakwaterowania poza miejscem zamieszkania. Dodatek ten będzie przysługiwał uczniom z rodzin spełniających odpowiednie wymagania dochodowe uprawniające do uzyskania świadczenia - kwotę 504 zł na jedną osobę w rodzinie. Wprowadzona zmiana w ustawie o świadczeniach rodzinnych pozwoli na uproszczenie systemu pomocy materialnej dla uczniów i umożliwi dokładniejsze zaadresowanie tej pomocy. Mimo, że ustawa o świadczeniach rodzinnych wchodzi w życie dopiero z dniem 1 maja 2004 r., planuje się, że proponowane świadczenie będzie przysługiwało od stycznia 2004 r.

Skutki finansowe wprowadzonych zmian to 150.000 tys. zł w roku 2004. Szacuje się, że z nowego świadczenia skorzysta ok. 4000 tysięcy uczniów.

Ad. 3 i 4. Z uwagi na planowaną w 2004 r. likwidację niektórych ulg podatkowych związanych z odpłatnym kształceniem w szkołach wyższych Rada Ministrów uznała za konieczne wprowadzenie programu osłonowego w omawianym zakresie. W szczególności w ramach tego programu planuje się rozszerzenie bezzwrotnej pomocy materialnej dla studentów oraz wprowadzenie dalszych korzystnych dla studentów rozwiązań w systemie pożyczek i kredytów studenckich.

- zwiększeniu znaczenia stypendium socjalnego w systemie pomocy materialnej m.in. poprzez zintegrowanie dotychczasowych świadczeń o charakterze socjalnym w jedno świadczenie - stypendium socjalne, którego wysokość może zostać zwiększona w związku z ponoszeniem dodatkowych kosztów z tytułu niepełnosprawności potwierdzonej orzeczeniem właściwego organu, a w przypadku studentów studiów dziennych ponadto z tytułu: zakwaterowania w domu studenckim lub innym obiekcie i wyżywienia w stołówce studenckiej.

W MENiS przygotowano projekt ustawy o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych oraz ustawy o pożyczkach i kredytach studenckich oraz o zmianie niektórych innych ustaw, uwzględniających powyższe rozwiązania oraz postanowienie sygnalizacyjne Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 lipca 2002 r. (sygn. akt S 1/02). Projekt ww. ustawy wraz z pakietem ustaw okołobudżetowych został skierowany przez Ministra Finansów do uzgodnień międzyresortowych. Obecnie znajduje się on już w końcowym etapie tych uzgodnień.

Warszawa, dnia 16.12.2003 r.

Odpowiadając na oświadczenie Pana Senatora Adama Bieli złożone w dniu 7 listopada 2003 r. podczas 48 posiedzenia Senatu RP dotyczące sprawy Prokuratury Rejonowej Poznań Stare Miasto nr 1 Ds. 1213/03/30 (poprzedni numer 1 Ds. 3085/02) uprzejmie informuję, że Prokuratura Rejonowa Poznań Stare Miasto prowadziła (pod nr 1 Ds. 3085/02/03) postępowanie w sprawie przekroczenia przez likwidatora Przedsiębiorstwa "PREFABET-POZNAŃ" uprawnień poprzez doprowadzenie (pomimo toczącego się postępowania reprywatyzacyjnego), do sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości Robakowo koło Kórnika i działania w ten sposób na szkodę R.J., tj. o przestępstwo z art. 231 k.k. w zw. z art. 12 k.k., które zostało umorzone postanowieniem z dnia 31 października 2001 r. z uwagi na brak znamion przestępstwa.

Prokurator Rejonowy Poznań Stare Miasto w toku dalszych czynności dokonał analizy orzecznictwa Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie dopuszczalności zbywania nieruchomości w toku postępowania reprywatyzacyjnego, przesłuchał w charakterze świadków pracowników Urzędu Wojewódzkiego, Wydziału Skarbu Państwa i Przekształceń Własnościowych w Poznaniu oraz radcę prawnego, a także likwidatora Przedsiębiorstwa ""PREFABET-POZNAŃ" w likwidacji, a następnie postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2003 r. ponownie umorzył to postępowanie - wobec stwierdzenia, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego. Postanowienie to zostało zaskarżone przez pokrzywdzonego R.J.

Wobec nieprzychylenia się przez Prokuratora Okręgowego w Poznaniu do złożonego środka odwoławczego akta sprawy zostały przekazane do Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto.

Z uwagi na fakt, iż aktualnie w omawianej sprawie toczy się postępowanie odwoławcze przed sądem, brak jest przesłanek do ingerencji w jego tok przez Prokuraturę Krajową. Dopiero po wydaniu decyzji instancyjnej, która ew. utrzymywałaby w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie, Prokurator Apelacyjny w Poznaniu może dokonać analizy powyższego postępowania w kontekście zarzutów stawianych przez senatora Adama Bielę.

Wobec ustalenia, że podejrzany złożył skargę na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Poznaniu, do czasu jej rozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu, Prokurator Rejonowy w Środzie Wlkp. postępowanie w tej sprawie zawiesił. Zasadność tej decyzji zostanie zbadana przez Prokuratura Apelacyjnego w Poznaniu.

Karol Napierski

Warszawa, dnia 16 grudnia 2003 r.

W związku z oświadczeniem Pana Senatora złożonym podczas 50. posiedzenia Senatu w dniu 10 grudnia 2003 r. informuję, że Konwent Seniorów w dniu 11 grudnia 2003 r. podjął decyzję o nieprzeprowadzaniu dyskusji nad Informacją Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej na temat stanu przygotowań Rzeczypospolitej Polskiej do członkostwa w Unii Europejskiej - w kontekście raportu Komisji Europejskiej o stanie przygotowań do członkostwa krajów aspirujących, opublikowanego w dniu 5 listopada 2003 r. W trakcie debaty nad Informacją senatorowie będą mieli możliwość zadawania pytań do przedstawicieli rządu.

Longin Pastusiak

Warszawa, 2003.12.16

W nawiązaniu do pisma Nr BPS/DSK-043-1/268/03 z dnia 27 listopada 2003 r. przesyłającego w załączeniu tekst oświadczenia złożonego przez senatora Kazimierza Drożdża podczas posiedzenia Senatu RP w dniu 21 listopada 2003 r. w sprawie utrzymania i rozwoju placówki administracji celnej w Międzylesiu, uprzejmie przedstawiam stanowisko w sprawie.

Wpływ na opracowywany model struktury organizacyjnej administracji celnej mają również nowe zadania, które administracja celna przejęła z dniem 1 września 2003 r. na mocy ustawy z dnia 27 sierpnia 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz. U. Nr 137, poz. 1302) tj. m.in. zadania związane z akcyzą, kontrolą legalności wykonywania pracy przez cudzoziemców.

Reasumując obawy Pana Senatora o przyszłość Oddziału Celnego w Międzylesiu oraz podmiotów gospodarczych dokonujących obrotu towarowego z zagranicą za pośrednictwem tej jednostki organizacyjnej, pragnę zapewnić, iż docelowy model strukturalno-organizacyjny Służby Celnej został opracowywany z uwzględnieniem wszystkich uwarunkowań gospodarczych, ekonomicznych, infrastrukturalnych i społecznych, w jakich funkcjonuje administracja celna. W pracach szczegółowych nad określeniem struktury administracji celnej przyjęto, iż pełną realizację zasady obiektywizmu może zapewnić zdefiniowanie i przeanalizowanie parametrów odrębnie dla izb, urzędów i oddziałów celnych. Powyższe wskaźniki są od 10 kwietnia 2003 r. zamieszczone na stronie internetowej Służby Celnej, a informacja o ich zamieszczeniu została przekazana do wojewodów, marszałków sejmików wojewódzkich, Rady Celnej oraz Związków Zawodowych i środowisk gospodarczych.

Zagadnienie struktury organizacyjnej jednostek administracji celnej funkcjonujących na terenie właściwości miejscowej Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu, było przedmiotem wnikliwej analizy Ministerstwa Finansów i kierownictwa Izby Celnej we Wrocławiu. W przypadku oddziałów celnych za podstawowe kryterium w typowaniu liczby i lokalizacji oddziałów celnych przewidzianych dla obsługi ruchu towarowego po 1 maja 2004 r. przyjęto liczbę zgłoszeń celnych (z wyłączeniem procedury tranzytu).

Dla reprezentowanych powyżej jednostek administracji celnej szacunkowy spadek liczby zgłoszeń osiągnie poziom:

2) dla Oddziału Celnego w Międzylesiu - 0,5% liczby zgłoszeń celnych za 2002 r. tj. ok. 60 zgłoszeń celnych,

Analiza powyższych danych jednoznacznie wskazuje na brak przesłanek przemawiających za utworzeniem na terenie właściwości miejscowej obecnego Urzędu Celnego w Kudowie Zdroju więcej niż jednej jednostki administracji celnej. Należy podkreślić, iż odejmowane przez administrację działania zmierzają do racjonalizacji rozmieszczenia komórek organizacyjnych oraz maksymalnie efektywnego wykorzystania posiadanego potencjału kadrowego, bazy materialnej i środków finansowych. Są to decyzje trudne i czasami z punktu widzenia indywidualnych podmiotów - niepopularne. Jednakże przyjęte założenia pozwalają z jednej strony na utworzenie sprawnych jednostek administracji celnej zdolnych realizować kontrolę obrotu towarowego w pełnym zakresie, z drugiej zaś zapewniają względnie dobry dostęp do placówek celnych podmiotom dokonującym tego obrotu towarowego.

Ustosunkowując się do kwestii utrzymania Oddziału Celnego w Międzylesiu z uwagi na przejęcie przez administrację celną zadań związanych z poborem podatku akcyzowego, pragnę poinformować, iż charakter zadań w ramach szczególnego nadzoru podatkowego oraz podatku akcyzowego i kontroli podatku akcyzowego wymaga zlokalizowania ich bezpośrednio w urzędach celnych. Mając powyższe na uwadze, Departament Podatku Akcyzowego Ministerstwa Finansów do realizacji zadań związanych z podatkiem akcyzowym w obrocie krajowym wyznaczył Urząd Celny w Wałbrzychu. Natomiast do poboru podatku akcyzowego w imporcie po 1 maja 2004 r. uprawniony będzie Oddział Celny w Kudowie Zdroju - jednostka administracji celnej, która po akcesji do Unii Europejskiej pozostanie na terenie właściwości miejscowej obecnego Urzędu Celnego w Kudowie Zdroju.

Ponadto, pragnę poinformować, iż Polskie Koleje Państwowe Cargo S.A. w odpowiedzi na pismo Ministerstwa Finansów w sprawie jednostek administracji celnej obsługujących kolejowe przejścia graniczne, przekazała za pismem z dnia 13.10.2003 r. wykaz placówek celnych, których utrzymanie, lub przekształcenie w placówki wewnętrzne byłoby zasadne dla dokonywania sprawnej obsługi podmiotów gospodarczych korzystających z usług PKP Cargo jako przewoźnika. W ww. wykazie placówka celna w Międzylesiu nie została uwzględniona.

Jednocześnie ustosunkowując się do kwestii "obecności na stacji w Międzylesiu Inspekcji Jakości Handlowej Produktów Rolno-Spożywczych, Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa (...)", należy podkreślić, iż po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej graniczna jednostka administracji celnej jaką jest Oddział Celny w Międzylesiu, stanie się jednostką wewnętrzną. W związku z powyższym, korzystanie przez podmioty gospodarcze wykorzystujące PKP Cargo S.A. jako przewoźnika z tej jednostki nie będzie wynikało z obowiązku (jak obecnie), lecz z suwerennie podjętej decyzji. Mając na uwadze fakt, iż objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu lub jakąkolwiek inną procedurą będzie można dokonać również w innych jednostkach wewnętrznych administracji celnej, z samego faktu usytuowania na stacji w Międzylesiu Inspekcji Jakości Handlowej Produktów Rolno-Spożywczych, Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, nie można bezpośrednio wnioskować, iż podmioty gospodarcze będą zainteresowane dokonaniem odprawy właśnie w tej jednostce.

Odnosząc się do argumentu, jakim jest możliwość realizowania przez Oddział Celny w Międzylesiu kontroli w ramach Wspólnej Polityki Rolnej (WPR), pragnę poinformować, iż z analizy zasad i procedur postępowania przy wykonywaniu kontroli w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, wynika obowiązek 100% rozładunku towaru objętego ww. polityką, w przypadku jej realizowania w urzędach celnych, czy oddziałach celnych. Stąd bardziej prawdopodobne wydaje się być oddelegowywanie w celu objęcia towarów Wspólną Polityką Rolną funkcjonariuszy celnych na miejsce załadunku - tj. bezpośrednio do siedziby podmiotu. Infrastruktura Oddziału Celnego w Międzylesiu z pewnością nie jest wystarczająca do zapewnienia 100% rozładunku towarów objętych tą polityką.

Ministra Finansów
Podsekretarz Stanu

Warszawa, dnia 16 grudnia 2003 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Wspieranie i ułatwianie kontaktów międzynarodowych sprzyjających rozwojowi tego rodzaju współpracy należy do ważnych zadań polskiej dyplomacji. Stąd też w wytycznych i zaleceniach przekazywanych przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych służbom konsularnym zwraca się szczególną uwagę na priorytetowe, w ramach obowiązującego prawa, załatwianie wniosków wizowych cudzoziemców udających się do Polski w celu wymiany lub współpracy naukowej. Jednocześnie jednak konsulowie są zobowiązani do wszechstronnej i rzetelnej analizy wszystkich wniosków składanych przez cudzoziemców, w tym także pod kątem zgodności przedkładanych informacji i dokumentów z deklarowanym celem podróży.

W wyniku przeprowadzonego przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych wnikliwego postępowania sprawdzającego, w przedstawionej przez Pana Senatora sprawie naukowców chińskich z Uniwersytetu Górnictwa i Technologii w Xuzhou, ustalono, że postępowanie konsula w Szanghaju było zgodne z obowiązującymi przepisami prawa, a zwłaszcza z postanowieniami ustawy o cudzoziemcach z dnia 13 czerwca 2003 r.

Z uwagi na przedłożenie w Konsulacie Generalnym RP w Szanghaju jednocześnie dwóch zaproszeń Pana Senatora i stwierdzeniem przez konsula rozbieżności między terminem, na który opiewało jedno zaproszenie (wrzesień - październik 2003 r.), a deklarowanym przez cudzoziemców terminem przyjazdu do Polski (listopad 2003 r.) oraz brakiem w drugim zaproszeniu choćby przybliżonego terminu spodziewanej w Polsce wizyty chińskich naukowców, konsul powziął wątpliwości co do zgodności podawanych przez wnioskodawców informacji. Tym bardziej, że wnioski były składane w konsulacie przez pośrednika. Z tego względu, konsul poprosił o przedstawienie oryginału zaproszenia i doprecyzowanie terminu, na jaki ono opiewa.

Chcę podkreślić, że wnioski cudzoziemców były składane w konsulacie tylko raz - w dniu 30 października 2003 r. Natomiast zwłoka spowodowana opieszałością pośredniczącego w sprawie biura Spraw Zagranicznych prowincji Jinagsu była prawdopodobnie przyczyną tego, że partner chiński domagał się od Pana Senatora wystawienia drugiego zaproszenia, jeszcze przed złożeniem wniosku w konsulacie.

Z uwagi na upływ czasu oraz nieprecyzyjne wskazanie urzędu konsularnego (Polska nie posiada konsulatu w Jekaterynburgu), który rozpatrywał w 2000 r. wnioski wizowe zaproszonych przez Pana Senatora naukowców rosyjskich z Uralskiej Akademii Górniczo-Geologicznej w Jekaterynburgu, niestety niemożliwe jest merytoryczne odniesienie się do przyczyn trudności, na jakie napotkali wspomniani obywatele Rosji. Zaznaczyć jednakże należy, że z reguły, zwłaszcza w przypadkach uzasadnionych i nie budzących wątpliwości - a takim był udział naukowców rosyjskich w kongresie naukowych w Krakowie - konsulowie wydają wizy na czas pobytu wskazany przez samych zainteresowanych we wniosku wizowym.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, dn. 17.XII.2003 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Odnosząc się do wyrażonej tezy, że proponowane przez Rząd rozwiązania, zapisane w projekcie ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych ustaw, spowodują pogorszenie się sytuacji pielęgniarek i położnych, informuję, iż podstawowym celem tej regulacji jest stworzenie prawnych instrumentów umożliwiających podejmowanie działań w celu poprawy sytuacji finansowej samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, z uwzględnieniem zapewnienia dostępności świadczeń zdrowotnych dla obywateli oraz - co równie ważne - miejsc pracy dla zatrudnionych w sp zoz pracowników. Bez wejścia w życie projektowanej ustawy nie powstaną podstawy prawne dla przeprowadzenia restrukturyzacji zadłużenia samodzielnych publicznych zozów oraz udzielenia im pomocy ze środków publicznych, co skutkować może pogłębieniem się trudności finansowych sp zozów, a w konsekwencji nawet ich upadkiem.

Działania restrukturyzacyjne określone w projekcie powiązane będą ze zmianą formy, w jakiej działać będą obecne sp zozy. Planuje się przekształcić je w spółki prawa handlowego, które otrzymają status spółek użyteczności publicznej. Powiązanie restrukturyzacji z przekształceniem sp zozów ma na celu uniknięcie przeprowadzania kolejnego "prostego oddłużenia" zakładów niezwiązanego z działaniami nakierowanymi na poprawę warunków i sposobu ich działania.

Jednocześnie informuję, że projekt ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych ustaw został przyjęty przez Radę Ministrów i przekazany do Marszałka Sejmu w dniu 28 listopada br. Przygotowywana ustawa w brzmieniu, w jakim przyjęta została przez Radę Ministrów nie przewiduje zmian przepisów regulujących prawa pracowników do nagrody jubileuszowej, odprawy emerytalnej i dodatku za wysługę lat.

Projekt ustawy zawiera zapisy określające, że pracownikom wykonującym zawód medyczny, zatrudnionym w systemie pracy zmianowej w zakładach opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych świadczeń zdrowotnych, przysługuje oprócz wynagrodzenia zasadniczego dodatek w wysokości: co najmniej 65% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej oraz co najmniej 45% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze dziennej w soboty, niedziele i święta. W świetle powyższego nie znajduję zatem uzasadnienia dla tezy, iż zmiany zaskutkują dalszą pauperyzację zawodów pielęgniarki i położnej.

Odnosząc się do kontraktowania usług na 2004 rok uprzejmie wyjaśniam, że system kontraktowania świadczeń zdrowotnych na rok 2004 powstał w oparciu o istniejące dotychczas zasady kontraktowania wprowadzone przez Kasy Chorych, wytyczne Krajowego Związku Kas Chorych, Urzędu Nadzoru Ubezpieczenia Zdrowotnego oraz opinie Konsultantów Krajowych, a także opinie i postulaty wpływające ze środowisk medycznych z terenu całego kraju.

Narodowy Fundusz Zdrowia zgodnie z art. 87 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia i Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 9 kwietnia 2003 r. w sprawie ogólnych warunków udzielania świadczeń zdrowotnych oraz trybu wyboru przez ubezpieczonego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki i położnej podstawowej opieki zdrowotnej określił warunki oraz zasady realizacji świadczeń, jakie powinny być spełnione przez podmioty zainteresowane zawieraniem umów o udzielanie świadczeń w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna (POZ) w ramach powszechnego ubezpieczenia.

W celu określenia przedmiotu konkursu ofert na rok 2004 NFZ opracował szereg materiałów stanowiących szczegółową charakterystykę standardu świadczeń zdrowotnych w zakresie POZ. W trwającym postępowaniu konkursowym udostępnione zostały świadczeniodawcom: Szczegółowe warunki postępowania w sprawie zawarcia umów, Ogólne warunki umów, projekt umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych - podstawowa opieka zdrowotna, Szczegółowe materiały informacyjne o przedmiocie postępowania w sprawie zawierania umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych (...) - w tym określono przedmiot postępowania, metody finansowania, wymagania kwalifikacyjne, zasady organizacji i zakres świadczeń POZ odrębnie dla świadczeń zdrowotnych lekarskich, pielęgniarskich i położniczych.

W myśl obowiązujących przepisów, "Szczegółowe materiały informacyjne w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej" odzwierciedlają prawo ubezpieczonego do wyboru lekarza, pielęgniarki i położnej. Wybór pielęgniarki i położnej dokonywany jest na podstawie deklaracji wyboru, stanowiącej załącznik do Uchwały nr 205/2003 z dnia 11 września 2003 roku Zarządu Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie przyjęcia do stosowania w Narodowym Funduszu Zdrowia wzoru deklaracji wyboru lekarza/pielęgniarki/położnej podstawowej opieki zdrowotnej. Deklaracje powinny być zbierane przez pielęgniarki i położne zainteresowane zawarciem kontraktu zgodnie z zakresem kompetencji pielęgniarki i położnej POZ.

Jednocześnie - zgodnie z wyjaśnieniami jakich udzielił NFZ - należy zwrócić uwagę na istotne zasady organizacji świadczeń w ww. zakresie zawarte w projekcie umowy - podstawowa opieka zdrowotna. Zgodnie z treścią powyższego dokumentu (§ 9 ust. 1) świadczeniodawca ma obowiązek na bieżąco prowadzić zapisy na listy ubezpieczonych do poszczególnych osób udzielających świadczeń. Należy sądzić, iż prowadzenie listy ubezpieczonych to proces ciągły, podlegający modyfikacjom, chociażby z przyczyn koniecznych do wprowadzenia zmian powodowanych zmieniającą się liczbą ubezpieczonych, którym zagwarantowane zostało prawo do złożenia deklaracji zarówno wyboru jak i rezygnacji z wyboru lekarza/pielęgniarki/położnej podstawowej opieki zdrowotnej.

Pierwszy okres rozliczeniowy dla umowy obowiązującej w 2004 roku przypada w miesiącu lutym 2004 roku, tak więc lista ubezpieczonych przygotowana przez pielęgniarki i położne jako załącznik do oferty z założenia nie musi być tą samą listą, która składana będzie przez świadczeniodawców zgodnie z terminem w poszczególnych okresach sprawozdawczych. Lista ubezpieczonych będzie każdorazowo listą pełną, tzn. będzie zawierała informacje o wszystkich ubezpieczonych, którzy złożyli deklaracje do osoby udzielającej świadczeń u świadczeniodawcy w danym miesiącu sprawozdawczym. Okres ostatecznego zebrania deklaracji od ubezpieczonych to czas kilkumiesięcznych starań, w którym pielęgniarki i położne mogą kompletować listę ubezpieczonych zgodnie z założeniami przedstawionymi przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

W kwestii ilości koniecznych do zebrania deklaracji należy zauważyć, że normy określające liczbę ubezpieczonych przypadających na położną, pielęgniarkę i lekarza POZ zostały określone w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 16 czerwca 2003 roku w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać plany zdrowotne, oraz niezbędnych do przygotowania takiego planu. Zasady te w przywołanych przepisach prawa znalazły odzwierciedlenie w udostępnionych przez NFZ "Szczegółowych materiałach informacyjnych o przedmiocie postępowania w sprawie zawierania umów (...)", gdzie norma ilości ubezpieczonych aktywnie zadeklarowanych dla położnych środowiskowych/rodzinnych to nie więcej niż 6600 osób, zaś dla pielęgniarek środowiskowych/rodzinnych nie więcej niż 2750 osób. Tym samym, nie określa się minimalnej liczby ubezpieczonych rejestrowanych na liście. W przypadkach uzasadnionych, uwzględniając konieczność zapewnienia dostępności do świadczeń, maksymalna liczba ubezpieczonych może zostać ustalona indywidualnie w trybie określonym w ustawie.

Łączne wyniki na podstawową opiekę zdrowotną wyniosą w roku przyszłym 3.229,016 tys. zł, to jest nieznacznie mniej (o 0,7%) niż w roku 2003, co wynika głównie z ujednolicenia zakresu umów i rezygnacji z tzw. fund holdingu w POZ, który był stosowany przez niektóre kasy chorych. Ujednolicenie zakresu umów może w pewnym stopniu wpłynąć także na zmianę wysokości stawki kapitacyjnej w poszczególnych regionach kraju, wynika to jednak wyłącznie z zawężenia lub rozszerzenia obowiązków lekarzy POZ w stosunku do wcześniejszych umów z kasami chorych.

- świadczenia pielęgniarskie w środowisku nauczania i wychowania.

Ministra Zdrowia
Sekretarz Stanu

Ewa Kralkowska