Warszawa, dnia 14 maja 2003 r.

w nawiązaniu do pisma (L.dz. BPS/DSK-043-171/03) z dnia 24 kwietnia 2003 r. dotyczącego oświadczenia Pana Józefa Dziemdzieli - Senatora Rzeczypospolitej Polskiej złożonego na 38 posiedzeniu Senatu w dniu 16 kwietnia 2003 r. skierowanego do ministra kultury uprzejmie informuję, że przyznanie dotacji dla Społecznej Szkoły Muzycznej II stopnia w Zgierzu aktualnie nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 90 ust. 4c ustawy o systemie oświaty - dotacje artystycznym szkołom niepublicznym są przyznawane na podstawie stosowanego zapotrzebowania (z uwzględnieniem przewidywanego stanu uczniów), które szkoła zobowiązana była złożyć na rok 2003 w nieprzekraczalnym terminie do dnia 30 września 2002 r. Na tej podstawie, po otrzymaniu przyznanych limitów wynikających z zatwierdzonej na rok bieżący ustawy budżetowej, zostały sporządzone szczegółowe plany finansowe dla powyższych szkół. Środki finansowe rozdzielono nie pozostawiając żadnych rezerw, ponieważ przyznane kwoty dotacji, według poszczególnych typów szkół, kształtują się poniżej kwot należnych, wyliczonych na podstawie analogicznych typów szkół państwowych.

Z wyrazami szacunku

z up. Ministra Kultury
Podsekretarz Stanu
Maciej Klimczak

Warszawa, 14.05. 2003 r.

W odpowiedzi na oświadczenie Pana Senatora Andrzeja Chronowskiego, złożone na 38 posiedzeniu Senatu w dniu 16 kwietnia 2003 r., przekazane przy piśmie z dnia 24 kwietnia 2003 r. znak: BPS/DSK-043-176/03, w sprawie pozbawienia Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Obwodu Lecznictwa Kolejowego w Nowym Sączu, środków na realizację zadań z zakresu medycyny szkolnej wykonywanych w oparciu o umowę zawartą z Branżową Kasą Chorych dla Służb Mundurowych, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Zgodnie z art. 198 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2003 par. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391), Narodowy Fundusz Zdrowia zapewnia ciągłość udzielania świadczeń zdrowotnych ubezpieczonym, w szczególności wstępuje w prawa i obowiązki kas chorych wynikające z umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy między kasami chorych a świadczeniodawcami. Oznacza to, iż świadczeniodawcy którzy zawarli umowę z którąkolwiek kasą chorych powinni ją realizować na warunkach w niej określonych.

Z upoważnienia Ministra Zdrowia
Podsekretarz Stanu
Maciej Tokarczyk

Warszawa, dnia 15 maja 2003 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Nagrody roczne za 2002 rok przyznały członkom Zarządów następujące rady kas chorych: Kujawsko-Pomorska Regionalna Kasa Chorych w dniu 26 marca 2003 r., Lubelska Regionalna Kasa Chorych w dniu 26 marca 2003 r., Małopolska Regionalna Kasa Chorych w dniu 3 marca 2003 r., Opolska Regionalna Kasa Chorych w dniu 31 marca 2003 r., Podkarpacka Regionalna Kasa Chorych w dniu 28 marca 2003 r., Śląska Regionalna Kasa chorych w dniu 27 marca 2003 r., Warmińsko-Mazurska Regionalna Kasa Chorych w dniu 28 marca 2003 r., Branżowa Kasa Chorych dla Służb Mundurowych w dniu 21 stycznia 2003 r.

W wyniku analizy stanu prawnego i faktycznego uchwał rad kas chorych w sprawie przyznania nagród rocznych za 2002 rok stwierdzam, co następuje: Zgodnie z treścią art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. Nr 36, poz. 306 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2003 r.; członkom Zarządów kas chorych mogła być przyznana nagroda roczna. Decyzja rad kas chorych o przyznaniu nagród rocznych ma charakter uznaniowy. Przesłanki przyznania nagrody rocznej wskazuje przepis art. 10 ust. 1 przywołanej ustawy, który wskazuje, iż może ona zostać przyznana w zależności od osiągniętych wyników finansowych kasy chorych lub stopnia realizacji innych zadań. Zastosowana we wskazanym przepisie alternatywa wskazuje, iż przesłanka oceny osiągniętych wyników finansowych nie ma ani pierwszeństwa przed oceną innych zadań, ani też nie musi być brana pod uwagę przy przyznawaniu nagrody, jeśli jej przyznanie uzasadnia ocena realizacji innych zadań. Oznacza to, że możliwe jest przyznanie nagrody rocznej za realizację jakiegokolwiek elementu działania kasy chorych.

Badanie wskazanych uchwał przez organ nadzorczy ograniczyć musi się do kwestii ich legalności oraz możliwości wystąpienia w wyniku wykonania uchwały ujemnego wyniku finansowego.

Uchylenie skutków uchwał w sprawie nagród rocznych za 2002 rok dla członków Zarządów kas chorych możliwe jest w przypadku stwierdzenia nieważności uchwał przez ministra właściwego do spraw zdrowia bądź uchylenia przez Narodowy Fundusz Zdrowia uchwał rad kas chorych w sprawie przyznania nagrody rocznej członkom zarządów kas chorych; które mogą zostać podjęte wyłącznie w razie stwierdzenia naruszenia przepisów tzw. ustawy kominowej lub regulaminu w sprawie zasad przyznawania nagrody rocznej, a nie na podstawie negatywnej oceny podjętych uchwał z punktu widzenia społecznego, moralnego itd.

Uchwały rad kas chorych, które kwotowo określają wysokość nagród rocznych (Kujawsko-Pomorska KRCh, Opolska KRCh, Branżowa KCh dla SM) nie przekraczają limitu określonego w art. 10 ust. 7 o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi. Pozostałe uchwały rad kas chorych w sprawach nagród rocznych określają ich wysokość zgodnie z brzmieniem wskazanego artykułu jako wielokrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku poprzedzającym przyznanie nagrody.

Nadto pragnę poinformować, iż w celu wyeliminowania przypadków przyznawania wskazanych nagród rocznych potrzebna jest zmiana przepisów ustawy o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi.

Z upoważnienia Ministra Zdrowia
Podsekretarz Stanu
Maciej Tokarczyk

Warszawa, 15 maja 2003 r.

nawiązując do oświadczenia złożonego przez Panią senator Irenę Kurzępę na 38 posiedzeniu Senatu w sprawie problemów amatorskiego ruchu teatralnego uprzejmie informuję, że w roku bieżącym znacznie zostały ograniczone środki finansowe na stowarzyszenia i fundacje. Dotyczy to wszystkich stowarzyszeń i fundacji oczekujących na środki specjalne z gier losowych (w tym również TKT).

Z wyrazami szacunku

z up. Ministra Kultury
Podsekretarz Stanu
Maciej Klimczak

Warszawa, 2003-05-19

Szanowny Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 kwietnia 2002 r. w sprawie organizacji roku szkolnego (Dz. U. Nr 46, poz. 432) - termin rozpoczęcia i zakończenia ferii zimowych w szkołach danego województwa ogłasza kurator oświaty za zgodą wojewody po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej rady oświatowej, jeżeli została powołana. Zgłaszane do Ministerstwa propozycje i sugestie, związane z terminami wypoczynku zimowego dzieci i młodzieży, przekazałam właściwym terenowo kuratorom oświaty.

W tej sytuacji podjęłam działania zmierzające do zmiany rozporządzenia w sprawie organizacji roku szkolnego w ten sposób, aby o terminach ferii zimowych decydował minister właściwy do spraw oświaty, po zasięgnięciu w tej sprawie opinii właściwego wojewody i kuratora oświaty.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, 2003-05-20

W odpowiedzi na złożone podczas 38 posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 kwietnia 2003 r. oświadczenie senatora Janusza Bargieła dotyczące znaczącego ograniczenia kursowania pociągów pasażerskich uprzejmie wyjaśniam, iż przewozy pasażerskie m.in. na linii nr 156 Bukowno - Jaworzno Szczakowa zawieszone zostały z dniem 1 października 2002 r. Wskaźnik pokrycia kosztów ich wykonywania przychodami ze sprzedaży biletów wynosił tylko 9% (z dotacją do ulg ustawowych 10%), przy czym deficyt miesięczny wynosił ok. 86 000 PLN. Z połączenia tego korzystało w dobie 350 osób, przy dziesięciu kursujących pociągach zapełnienie wynosiło 35 osób na pociąg. Z uwagi na ponoszone straty przy realizacji tych przewozów oraz niewielki potok pasażerów, przewoźnik podjął decyzję o zawieszeniu kursowania pociągów regionalnych na tej linii.

O planowanym zawieszeniu przewozów na czterech odcinkach linii na terenie województwa śląskiego, w tym również linii Bukowno-Jaworzno Szczakowa poinformowany został Marszałek Województwa Śląskiego (pismo nr PBM3-742-67/2002 z dnia 27.08.2002 r.). W piśmie tym przekazana została informacja, iż szansą na utrzymanie przewozów jest zagwarantowanie dodatkowych środków finansowych będących w gestii samorządu. Samorząd województwa zadeklarował kwotę 600 000 PLN. Ponieważ łączny koszt z wykonania przewozów na ww. odcinkach linii, za okres 3 miesięcy, wynosił 850 000 PLN do 15 grudnia 2002 r. utrzymane zostały przewozy na linii: nr 97 Skawina - Żywiec, nr 157 Pawłowice Śląskie - Skoczów i nr 159 Orzesze - Wodzisław Śląski. Natomiast, w uzgodnieniu z samorządem województwa śląskiego i małopolskiego zawieszone zostały przewozy regionalne tylko na linii 156 Bukowno-Jaworzno Szczakowa. Podkreślenia wymaga fakt, iż dla przewozów kolejowych w relacji Bukowno-Jaworzno Szczakowa istnieje alternatywne połączenie drogą kołową, która usytuowana jest wzdłuż ww. linii kolejowej. Samorząd, zatem jako organizator przewozów na swoim terenie ma możliwość zapewnienia lokalnej społeczności komunikację pomiędzy Bukownem, a Jaworznem Szczakową.

Zainteresowani utrzymaniem przewozów na przedmiotowej linii (Kopalnia Piasku "Szczakowa" i PKP Cargo) zostali poinformowani przez przewoźnika o możliwości uruchomienia na zasadach komercyjnych pociągów dowożących do pracy pracowników. Propozycja, jak do tej chwili, pozostaje bez odpowiedzi.

Z wyrazami szacunku

Minister Infrastruktury
z up. Sekretarz Stanu
Andrzej Piłat

Warszawa, 2003-05-20

Szanowny Panie Senatorze,

chciałbym przeprosić za zwłokę w udzieleniu odpowiedzi na Pana wystąpienie z dnia 10 lutego 2003 r. DS./24/2/2003 dotyczące wniosku o finansowanie projektu badawczego nr rej. 4 T09B 117 24 pt. "Regeneracja impregnowanego węgla aktywnego po usuwaniu manganu z wody", skierowanego z Instytutu Inżynierii Środowiska Politechniki Częstochowskiej w Częstochowie. Wystąpienie Pana Senatora zostało skierowane do Zespołu Chemii, Technologii Chemicznej oraz Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska (T-9) z prośbą o ponowne rozpatrzenie wniosku o finansowanie ww. projektu. Udzielenie odpowiedzi o ostatecznym rozstrzygnięciu sprawy wymaga zgodnie z ustalonymi procedurami, zajęcia stanowiska przez ten zespół. Z uwagi na przyjęty przez Zespół T-9 harmonogram prac, nastąpić to może nie wcześniej niż w dniu 22 maja br.

Jednocześnie uprzejmie informuję Pana Senatora, że na ocenę merytoryczną projektu nie miało wpływu rozpatrywanie go przez sekcję T09B zamiast przez sekcję T09D, do której skierował projekt wnioskodawca. Projekt uzyskał w sekcji T09B wysoką ocenę (6,26 pkt), jednakże niewystarczającą do zakwalifikowania projektu do finansowania (min. 6,32 pkt). Projekt nie był oceniany przez sekcję T09D, gdyż tematyka projektu zgodnie ze stanowiskiem członka Zespołu T-9, opiekuna sekcji, należała do zakresu "Chemii Technicznej", a nie "Inżynierii Ochrony Środowiska".

Z wyrazami szacunku

Sekretarz Stanu
Marek Bartosik

Warszawa, 20 maja 2003 r.

Pan
Longin PASTUSIAK
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Przedmiotowy dokument przewiduje realizację zadań związanych z budową nowego przejścia granicznego w Grzechotkach oraz rozbudowę i modernizację przejść granicznych: Braniewo-Mamonowo i Skandawa-Żeleznodorożnyj. W odniesieniu do uproszczonego ruchu granicznego, wyżej wspomniany dokument przewiduje prowadzenie analiz w kwestii ewentualnego utworzenia przejścia granicznego Barciany (Michałkowo - Żeleznodorożnyj.

Odnośnie utworzenia przejścia granicznego w Grądziku koło Żywkowa, należy zaznaczyć, iż byłoby ono położone w odległości zaledwie 5 kilometrów od drogowego przejścia granicznego Bezledy-Bagrationowsk, posiadającego status międzynarodowego, całodobowego przejścia granicznego. W związku z tym, budowa nowego drogowego przejścia granicznego, jak się wydaje, w chwili obecnej nie znajduje uzasadnienia. W celu ułatwienia mieszkańcom Miasta i Gminy Górowo Iławieckie przekraczania granicy, zasadnym wydaje się natomiast rozważenie kwestii modernizacji drogi na odcinku Toprzyny-Warszkajty.

Informuję jednocześnie, iż z dniem 23 maja 2003 r. traci moc, obowiązujące w stosunkach z Białorusią, Rosją oraz Ukrainą, porozumienie między Rządem PRL a Rządem ZSRR z dnia 14 maja 1985 r. o uproszczonym rybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkujących w miejscowościach przygranicznych. W chwili obecnej priorytet stanowi zatem przekształcenie niektórych z obecnie funkcjonujących przejść granicznych w przejścia przeznaczone dla ruchu osobowego.

Równocześnie informuję, iż w związku z utratą mocy obowiązującej wspomnianego wyżej Porozumienia, odbyło się spotkanie przedstawicieli Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz służb celnych i granicznych, którego przedmiot stanowiła kwestia związana z dostosowaniem przejść granicznych uproszczonego ruchu granicznego do dokonywania odpraw ruchu osobowego. Przyjęte podczas spotkania ustalenia, zostaną przedłożone do rozpatrzenia Zespołowi do Spraw Zagospodarowania Granicy Państwowej, którego stanowisko stanowić będzie podstawę do wystąpienia do właściwych organów państwa sąsiedniego z propozycją dostosowania przejść uproszczonego ruchu granicznego do dokonywania odpraw w ruchu osobowym.

Minister

z up. Jerzy Mazurek
Podsekretarz Stanu

Warszawa, 20 maja 2003 r.

Odpowiadając z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów na oświadczenie Pana Senatora Jana Szafrańca złożone podczas 37 posiedzenia Senatu RP w dniu 2 kwietnia 2003 r. (pismo nr BPS/DSK-043-126-03 z dn. 8 kwietnia 2003 r.) uprzejmie informuję, że Rząd RP nie wystąpił o załączenie do Traktatu Akcesyjnego klauzuli zapewniającej nadrzędność polskiego prawodawstwa w stosunku do regulacji wspólnotowych w odniesieniu do ochrony życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci, ochrony małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny oraz ochrony prawa rodziców do decydowania o wychowaniu swoich dzieci. Prawo wspólnotowe nie wkracza w wyżej wymienione dziedziny. Kształt uregulowania prawnego tych zagadnień należy wyłącznie do suwerennych decyzji Polski, która na równi z innymi państwami członkowskimi będzie tworzyć prawo unijne. Niemniej jednak, z inicjatywy Rządu RP, w Akcie Końcowym Traktatu Akcesyjnego znalazła się Deklaracja (nr 39) zapewniająca stronie polskiej wyłączność w regulowaniu spraw dotyczących moralności publicznej i ochrony życia ludzkiego.

Z wyrazami szacunku

Włodzimierz Cimoszewicz

Warszawa, dnia 21maja 2003 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem przyjęcia przez obywatela polskiego bez zgody właściwego organu obowiązków wojskowych w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej stanowi czyn zabroniony, spenalizowany w art. 141 § 1 kodeksu karnego.

Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny nie jest przy tym organem władnym do stosowania aktu łaski, o którym mowa w oświadczeniu Pana Senatora. Decyzja o zastosowaniu aktu łaski w indywidualnej sprawie, zastrzeżona jest bowiem do kompetencji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zaś o generalnym akcie łaski, czyli o abolicji zdecydować może wyłącznie Parlament uchwalający stosowną ustawę.

W rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw, znajdującym się obecnie w Sejmie RP (druk sejmowy 1167) zaproponowano działanie działu VIa - "Służba w obcym wojsku lub obcej organizacji wojskowej", regulującego przedmiotową problematykę. Przepisy tego działu mają określić sytuacje, w których obywatel polski może przyjąć służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej, jak również określą organy właściwe do udzielenia zgody w tej sprawie.

Z upoważnienia
Prokuratora Generalnego
Karol Napierski

Prokurator Krajowy

Warszawa, 2003-05-21

Szanowny Panie Marszałku,

- przyspieszenie procesów restrukturyzacji gospodarki,

- "wygaszanie" pakietów socjalnych.

- W 2004 r. zgodnie z przyjętą Strategią należy oczekiwać przyspieszonego wzrostu gospodarczego (przewidywane tempo wzrostu PKB wyniesie ok. 5%), co pozwoli na zwiększenie zatrudnienia, a tym samym ograniczenie bezrobocia,

2) promocja zatrudnienia,

3) efektywne wykorzystanie funduszy strukturalnych,

Z wyrazami szacunku

Jerzy HAUSNER

Warszawa, 2003.05.22

uprzejmie informuję:

Ad. 1.

Na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (teks jednolity - Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 z późn. zm.), zarządcami dróg są: dla dróg krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, wojewódzkich - zarząd województwa, powiatowych - zarząd powiatu, gminnych - zarząd gminy. Zgodnie z art. 020 powołanej ustawy do zarządcy drogi należy m.in.: opracowanie projektów planów finansowania budowy, utrzymania, i ochrony dróg oraz obiektów mostowych, pełnienie funkcji inwestora.

Ponadto, art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 123, poz. 780 z późn. zm.) określa organ właściwy w zakresie finansowania budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg. Dla dróg krajowych jest to minister właściwy ds. transportu za pośrednictwem Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, dla wojewódzkich - samorząd województwa, dla powiatowych - samorządu powiatu, zaś drogi gminne finansowane są z budżetu gmin.

Zgodnie z ustawą z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 150, poz. 983 z późn. zm.), samorządy szczebla powiatowego, wojewódzkiego i miasta na prawach powiatu otrzymują na zarządzane przez nie drogi, środki w postaci części drogowej subwencji ogólnej, stanowiącej odpis od podatku akcyzowego od paliw silnikowych, wynoszący obecnie 30%. Z odpisu tego 40% przeznaczone jest na drogi krajowe, natomiast pozostałe 60% przeznaczone jest na drogi samorządowe (z wyłączeniem dróg gminnych). Szczegółowe zasady ustalania wysokości subwencji drogowej określają art. 36 i 37 powołanej ustawy oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania i trybu przekazywania części drogowej subwencji ogólnej dla powiatów, miast na prawach powiatu i województw (Dz. U. z 1998 r. Nr 157, poz. 1033 z późn. zm.).

Na mocy art. 36 ust. 2 powyższej ustawy o dochodach, w budżecie państwa jest tworzona rezerwa przeznaczona na dofinansowanie zadań na drogach samorządowych (z wyłączeniem dróg gminnych), tj. 10% rezerwa części drogowej subwencji ogólnej, przeznaczona wyłącznie na inwestycje drogowe rozpoczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. Rezerwą tą dysponuje minister właściwy ds. finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego ds. transportu oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.

Jednocześnie uprzejmie informuję, że aktualnie samorządy województw przygotowują programy operacyjne, które będą finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (ERDF). Instytucją zarządzającą Zintegrowanym Programem Operacyjnym Rozwoju Regionalnego (ZPORR) jest Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. Urząd Wojewódzki jest jednostką pośredniczącą w zarządzaniu ZPORR, Urząd Marszałkowski - jednostką pośredniczącą w zarządzaniu komponentem wojewódzkim. Instytucją płatniczą dla projektów współfinansowanych z funduszy strukturalnych w ramach ZPORR jest Ministerstwo Finansów.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 20 pkt 4 ustawy o drogach publicznych do obowiązków zarządcy drogi należy budowa, modernizacja, utrzymanie i ochrona przepraw promowych położonych w ciągu drogi, łącznie z jednostkami przeprawowymi. Dotyczy to jednostek przeprawowych będących własnością zarządcy drogi. Szczegółowe zasady wprowadzania opłat za przeprawy promowe na drogach publicznych reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 lipca 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad wprowadzania opłat za przeprawy promowe na drogach publicznych (Dz. U. Nr 54, poz. 651).

Ponadto, każdy dokonujący przepraw promowych powinien uzyskać pozwolenie wodnoprawne wymagane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. Nr 115, poz. 1229 z późn. zm.). Korzystanie z wód do celów żeglugi i spławu stanowi bowiem szczególne korzystanie z wód (art. 37 pkt 7 ustawy Prawo wodne).

Z wyrazami szacunku

Warszawa, 23.05. 2003 r.

W związku z oświadczeniem Pana Senatora Józefa Dziemdzieli z dnia 16.04.2003 r. w sprawie Cukrowni "Leśmierz" S.A. w Leśmierzu, uprzejmie informuję, że decyzje w sprawie restrukturyzacji cukrowni zgrupowanych w krajowej Spółce Cukrowej S.A., w tym Cukrowni "Leśmierz" S.A., leżą w kompetencji Zarządu Krajowej Spółki Cukrowej S.A.

MINISTER
z up. Podsekretarz Stanu
Józef Woźniakowski

Warszawa, 2003-05-23

W związku z przekazanym przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oświadczeniem Pana Senatora Januarego Bienia złożonym podczas 38 posiedzenia Senatu RP w dniu 15 kwietnia br. w sprawie wyjaśnienia okoliczności sprzedaży dwóch samochodów osobowych należących do Politechniki Częstochowskiej, przedkładam uprzejmie Panu Marszałkowi następujące informacje i wyjaśnienia.

Pan Senator January Bień zwrócił się do Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w pismach z dnia 23 stycznia br. i 11 lutego br. o wyjaśnienie - w ramach sprawowanego nadzoru - kwestii związanych ze sprzedażą przez Politechnikę Częstochowską we wrześniu 2002 r. dwóch samochodów osobowych marki "Peugeot" 406 2,0 ST, przekazując część stosowanych dokumentów dotyczących tej sprzedaży. Zgłaszane przez Pana Senatora wątpliwości w tym zakresie odnosiły się do okoliczności przygotowania i realizacji sprzedaży samochodów, zwłaszcza w kontekście:

W świetle wyjaśnień Uczelni, powodem podjętej na początku września 2002 r. decyzji o sprzedaży wspomnianych dwóch samochodów osobowych i zwolnienia kierowców rektora były zbyt duże koszty utrzymania w tym zakresie, przyczyniające się do przekroczenia planowanego poziomu kosztów przez jednostki ogólnouczelniane podległe rektorowi.

Uczelnia przedłożyła też protokół z dnia 3 września 2002 r. trzyosobowej Komisji ds. kwalifikacji tych dwóch samochodów jako zbędnych dla Uczelni, w związku z wprowadzeniem nowego schematu organizacyjnego i likwidacją stanowisk kierowców, wnioskując do rektora jako kwoty odsprzedaży podane wartości samochodów określone przez rzeczoznawcę. Na protokole znajdują się adnotacje kwestora "Opiniuję pozytywnie" i rektora "Wyrażam zgodę" (bez pieczątek).

W tych przypadkach nie mają zastosowania postanowienia § 34 Statutu Politechniki Częstochowskiej, przewidujące w ust. 2, że nabycie lub zbycie składników mienia o wartości większej niż 20-krotność najniższej ceny środków trwałych (aktualnie wynoszącej 3.500 zł w świetle przepisów dotyczących amortyzacji środków trwałych) wymaga zgody senatu, a w pozostałych przypadkach decyduje rektor.

W odpowiedzi na ofertę Uczelni wpłynęły dwie propozycje zakupu samochodów ze strony firmy "Snooker" Autoryzowany Dealer "Peugeot" z Częstochowy (z dnia 7 września 2002 r.) i firmy "L'emir" Autoryzowany Dealer "Peugeot" z Dąbrowy Górniczej (z dnia 9 września 2002 r.). Obydwie firmy proponowały 90-dniowe terminy zapłaty za oferowane samochody. Było to powodem, wg wyjaśnień Uczelni, określenia 3-miesięcznego terminu płatności w umowie zawartej w dniu 9 września 2002 r. z firmą "Snooker" która złożyła propozycję korzystniejszą.

Kontrahent w umownym terminie płatności nie uregulował należności z tytułu zakupu samochodów. Politechnika podjęła więc działania zmierzające do wyegzekwowania należności. Z przedłożonych wyjaśnień i kopii dokumentów wynika, że w dniu 17 stycznia 2003 r. Politechnika Częstochowska wystąpiła do Sądu Okręgowego w Częstochowie z powództwem przeciwko właścicielowi firmy "Snooker" o zapłatę wspomnianej kwoty 71.800 zł wraz z ustawowymi odsetkami. W dniu 28 lutego 2003 r. uzyskano tytuł nakazu zapłaty wraz z klauzulą wykonalności. Następnie 3 marca br. Uczelnia wystąpiła z wnioskiem do Komornika Sądowego (Rewir V) w Częstochowie o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. W dniu 17 kwietnia br. Politechnika wystąpiła do Komornika z wnioskiem o sporządzenie opisu i oszacowanie nieruchomości dłużnika w celu ich licytacji.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, 2003-05-27

Należy zauważyć, że DAW nie jest samodzielnym podmiotem, ale jednostką prowadzoną przez ZASP - organizację działającą na postawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 Nr 79, poz. 855). W świetle przepisów ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 z późn. zm.) jednostki nie zaliczane do sektora finansów publicznych, a taką jest Związek, mogą otrzymywać dotacje z budżetu państwa, jednakże jedynie na finansowanie lub dofinansowanie zadań zleconych do realizacji przez właściwych dysponentów budżetu. Istotą tego rozwiązania jest wspomaganie środkami publicznymi realizacji konkretnych zadań, nie zaś finansowanie, często dość szerokiej, działalności statutowej podmiotu. Z tego też względu przedmiotowa sprawa była rozpatrywana przez właściwe organy w zakresie możliwości udzielenia wsparcia, zarówno na gruncie przepisów regulujących sferę pomocy społecznej, jak i kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

Obowiązujące przepisy z zakresu kultury nie dają możliwości dofinansowania ze środków działu kultura i ochrona dziedzictwa narodowego zadań związanych z utrzymaniem DAW w Skolimowie. W świetle ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.) Minister Kultury może wspierać finansowo, w ramach mecenatu państwa, realizację planowanych na dany rok zadań związanych z polityką kulturalną państwa, prowadzonych m.in. przez podmioty nie należące do sektora finansów publicznych. Jednakże zawarta w ww. ustawie definicja mecenatu nie obejmuje zadań związanych z opieką nad emerytowanymi artystami scen polskich. Natomiast zmiana stosownych przepisów wymagałaby czasochłonnej procedury legislacyjnej, a zatem nie stwarzałoby to możliwości w miarę szybkiego rozwiązania zaistniałej sytuacji.

Z drugiej zaś strony Dom Artystów Weteranów w Skolimowie nie jest domem pomocy społecznej w rozumieniu przepisów regulujących sferę pomocy społecznej, pomimo, iż wskazywałby na to charakter świadczonych usług. Podniesione to zostało w stanowisku Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej, jak również w piśmie Prezesa ZASP. Istniały zatem problemy w zakresie możliwości skorzystania przez ww. Dom ze środków publicznych przewidzianych na tę sferę. Dlatego też w ocenie resortu finansów rozwiązania należało upatrywać w podjęciu przez ZASP odpowiednich kroków zmierzających do uregulowania sytuacji prawnej Domu w Skolimowie. Po dokonaniu jego rejestracji i podpisaniu stosownej umowy z właściwą jednostką samorządu terytorialnego (w tym przypadku powiatem piaseczyńskim) DAW mógłby funkcjonować jako niepubliczny dom opieki społecznej.

Natomiast odnosząc się do postulatu Pani Senator, iż zasadne byłoby stworzenie możliwości stałego finansowania Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie ze środków budżetowych, pragnę uprzejmie poinformować, że uregulowanie kwestii prawnych w tym zakresie wykracza poza kompetencje Ministra Finansów. Minister Kultury zobowiązał się do pilnego podjęcia działań legislacyjnych mających na celu taką zmianę przepisów, by stworzyć podstawy prawne pozwalające na dofinansowywanie w latach następnych działalności DAW z budżetu państwa w ramach działu kultura i ochrona dziedzictwa narodowego. A zatem przedstawione wyżej rozwiązanie miałoby charakter doraźny umożliwiający funkcjonowanie DAW w 2003 r.

Z wyrazami szacunku

Z upoważnienia Ministra Finansów
Sekretarz Stanu
Halina Wasilewska-Trenkner

Warszawa, 23.05.2003 r.

W związku z oświadczeniem złożonym przez Senatora Janusza Lorenza na posiedzeniu Senatu w dniu 3 kwietnia 2003 r., przesyłam przy piśmie z dnia 8 kwietnia br. (znak: BPS/DSK-043-156-03), uprzejmie przedstawiam stanowisko do problemów poruszanych przez Pana Senatora.

Minister zdrowia zainicjował zmiany w poziomie opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Stosowana dotychczas najwyższa stawka tego podatku odpowiadająca podmiotom, które prowadzą działalność gospodarczą, skutkowała obciążeniem z tego tytułu zakładów opieki zdrowotnej w wysokości ok. 254 mln zł rocznie. W konsekwencji przyjętych zmian obniżono wartość podatku o 80% dla wszystkich zakładów opieki zdrowotnej.

Przewiduje się wprowadzenie w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej przepisów rozszerzających obowiązki informacyjne spzoz wobec Ministerstwa Zdrowia, głównie w zakresie szczegółowych informacji finansowych, pozwalających monitorować sytuację finansową spzoz w skali całego kraju, ze szczególnym uwzględnieniem struktury zadłużenia szpitali i skutków realizowanych postępowań naprawczych. Pozwoli to na relatywnie szybkie podejmowanie działań ograniczających procesy zadłużeniowe poszczególnych jednostek ochrony zdrowia.

Z dniem 1 kwietnia 2003 r. w życie weszły przepisy ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia, która zastąpiła ustawę o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Jednocześnie nastąpiło przekształcenie kas chorych w Narodowy Fundusz Zdrowia, zwany dalej "Funduszem". Z chwilą wprowadzenia Funduszu, środki finansowe przekazywane wcześniej, zgodnie z obowiązującymi zasadami, do poszczególnych kas chorych, aktualnie wchodzą do ogólnej puli środków, którymi dysponuje Narodowy Fundusz Zdrowia. Fundusz - jeden płatnik świadczeń zdrowotnych, obejmujący swoją właściwością obszar całego kraju - poprzez swoje oddziały wojewódzkie będzie zawierał umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych bezpośrednio ze świadczeniodawcami. Wprowadzenie jednego płatnika świadczeń zdrowotnych oraz jednolitego systemu kontraktowania i finansowania tych świadczeń pozwoli na rzeczywiste kształtowanie poziomu zabezpieczenia i finansowania usług zdrowotnych w każdym regionie.

W sprawie ustawowego określenia kompetencji i źródeł finansowania wprowadzonego przyrostu wynagrodzeń dla pracowników spzoz uprzejmie informuję, że ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 45), zmieniająca ustawę z dnia 16 grudnia 1994 roku o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 z późn. zm.), zaliczyła do grona przedsiębiorców samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, poddając je w zakresie kształtowania wynagrodzeń pracowników samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej przepisom tychże ustaw.

Stosownie do przyjętych przez autorów ustaw założeń, podwyższenie wynagrodzeń na zasadach określonych w ww. przepisach miało nie spowodować dodatkowych skutków finansowych dla budżetu państwa, a realizacja wzrostu wynagrodzeń miała nastąpić w ramach środków na wynagrodzenia, jakimi będą dysponować pracodawcy tj. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, pochodzących głównie (ale nie wyłącznie) ze sprzedaży świadczeń zdrowotnych kontraktowanych przez płatników świadczeń zdrowotnych.

Z inicjatywy Ministra Zdrowia, Prezes Rady Ministrów powołał Międzyresortowy Zespół do Spraw Opracowania Przepisów Regulujących Postępowania Naprawcze i Układowe SPZOZ. Do zadań Zespołu należy przygotowanie projektów przepisów regulujących postępowanie naprawcze w zakładach opieki zdrowotnej mających na celu poprawę sytuacji finansowej zakładów publicznych między innymi poprzez:

Przystąpiono również do realizacji idei zorganizowania konferencji programowej "okrągłego stołu". Zorganizowanie konferencji jest wyrazem działań Rządu, mających na celu stworzenie platformy do przeprowadzenia debaty partnerów społecznych i przedstawicieli samorządu terytorialnego, ułatwiającej zidentyfikowanie i dokonanie rozstrzygnięć najważniejszych problemów systemu ochrony zdrowia w Polsce. Pierwsze, inauguracyjne posiedzenie plenarne "okrągłego stołu" odbyło się dnia 23 kwietnia bieżącego roku.

Ministra Zdrowia
Sekretarz Stanu
Ewa Kralkowska