Warszawa, 2002-12-31

W odpowiedzi na przekazane, przy piśmie z dnia 19 grudnia br. znak:LP/043/415/02/V, oświadczenie złożone przez Pana Senatora Zbigniewa Kulaka dotyczące sytuacji osób rejestrujących się w urzędach pracy po utracie prawa do renty z tytułu czasowej niezdolności do pracy, uprzejmie informuję:

Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56, z późn. zm.) zawiera dwa pojęcia: osoby bezrobotnej i osoby poszukującej pracy. Poszukującym pracy jest każdy kto jest zainteresowany uzyskaniem ofert pracy. A zatem mogą to być także osoby pracujące, pobierające rentę, emeryci itp. Natomiast aby otrzymać status osoby bezrobotnej należy spełnić warunki określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 wspomnianej wyżej ustawy. Zgodnie z nimi osobą bezrobotną może być wyłącznie osoba nie zatrudniona i nie wykonująca innej pracy zarobkowej. Nie może być uznana za bezrobotną osoba uprawniona do pobierania renty lub emerytury, niepełnoletnia (z wyjątkiem młodocianych absolwentów) czy posiadająca nieruchomość rolną o powierzchni przekraczającej 2 ha przeliczeniowe oraz uzyskująca dochody przekraczające połowę najniższego wynagrodzenia.

Osoba otrzymująca świadczenia rentowe może w każdej chwili zarejestrować się w urzędzie pracy jako osoba poszukująca pracy. Aby jednak uzyskać prawo do zasiłku dla bezrobotnych osoba tracąca prawo do renty musi spełnić warunki do uzyskania statusu bezrobotnego oraz określone w art. 23 ww. ustawy warunki konieczne dla uzyskania prawa do zasiłku. Zgodnie z nim zasiłek przysługuje osobie bezrobotnej za każdy dzień kalendarzowy po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, jeżeli w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni był zatrudniony i osiągnął wynagrodzenie w kwocie co najmniej najniższego wynagrodzenia. Dotyczy to także stosunków pokrewnych stosunkowi pracy wymienionych w podanym wyżej artykule oraz okresu pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy.

Wprowadzenie możliwości rejestracji się osób pobierających rentę jako bezrobotne przed utratą prawa do renty, albo w przypadku uznania przez lekarza orzecznika danej osoby za zdolną do pracy uzyskać natychmiast prawo do zasiłku stawiało by je w sytuacji uprzywilejowanej i mogło być podstawą do zarzutu o nierównym traktowaniu obywateli. Osoby tracące pracę mogą się rejestrować w urzędzie pracy dopiero po upływie okresu wypowiedzenia. Natomiast zasady wypłacania zasiłku reguluje art. 24 ust. 7 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Zgodnie z nim zasiłek wypłaca się w okresach miesięcznych z dołu. Jest to zgodne z powszechnie przyjętą zasadą w naszym kraju. Warto podkreślić, iż gdyby osoba tracąca prawo do renty uzyskała zatrudnienie to także wynagrodzenie otrzymałaby dopiero po przepracowaniu miesiąca. Trudno wobec powyższego zgodzić się ze stwierdzeniem o niehumanitarnym traktowaniu osób bezrobotnych, które utraciły prawo do świadczeń rentowych.

MINISTER

z up.

Krzysztof Pater

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, 2003-03-04

Nawiązując do oświadczenia Pana Senatora Władysława Mańkuta złożonego na 35. posiedzeniu Senatu RP w dniu 6 marca 2003 r. w sprawie wysokości przyznanej dla Powiatu Elbląskiego części oświatowej subwencji ogólnej na 2003 r., uprzejmie Pana Marszałka informuję.

- rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego w roku 2003 (Dz.U. Nr 234, poz. 1966);

Na podstawie art. 35 powyższej ustawy minister właściwy do spraw oświaty i wychowania zobowiązany jest do przygotowania rozporządzenia w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego.

W ww. rozporządzeniu w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej w roku 2003 dla jednostek samorządu terytorialnego utrzymuje się zasadę, że subwencja oświatowa naliczana jest na podstawie liczby uczniów uczęszczających do szkół i placówek prowadzących bądź dotowanych przez poszczególne gminy, powiaty i województwa samorządowe. W celu doprecyzowania mierzenia skali zadań oświatowych i dostosowania do nich wysokości subwencji, rozporządzenie uzależnia tę wysokość od liczby uczniów otrzymanej przez zróżnicowane wagi dla wybranych grup uczniów, wybranych grup szkół oraz stopni awansu zawodowego nauczycieli. Otrzymana w ten sposób liczba uczniów przeliczeniowych przemnażana jest przez finansowy standard podziału subwencji.

- dla wychowanków zespołów pozalekcyjnych zajęć wychowawczych w tych placówkach podniesiono wagę z 0,25 do 0,50 (waga P23);

- w związku z wprowadzeniem przy podziale części oświatowej subwencji ogólnej odrębnej kwoty przeznaczonej na wdrożenie III etapu nowego systemu wynagradzania nauczycieli (SOD), obniżono relatywnie wartość dodatku na dofinansowanie wydatków związanych z awansem zawodowym nauczycieli w ramach wagi P9, współczynnik "a" obniżono z 0,06 do 0,04 oraz z 0,01 do 0,008;

Pragnę poinformować Pana Marszałka, że w ww. rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego w roku 2003 zostały zlikwidowane współczynniki korygujące (dolne i górne progi) odnoszące się do kwoty części oświatowej subwencji ogólnej:

Uprzejmie informuję Pana Marszałka, że z kwoty części oświatowej subwencji ogólnej określonej w ustawie budżetowej na rok 2003 z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz.U. Nr 235, poz. 1981) wydzielona została ustawowa 1% rezerwa. Zwiększenie części oświatowej subwencji ogólnej na rok 2003 możliwe będzie tylko z 1% rezerwy. Podział środków z tej rezerwy dokonywany będzie w oparciu o "Kryteria podziału 1% rezerwy części oświatowej subwencji ogólnej w roku 2003". Po zaakceptowaniu przez Zespół ds. Edukacji, Kultury i Sportu Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego szczegółowych kryteriów oraz wzorów wniosków o dofinansowanie zostaną one przekazane wszystkim jednostkom samorządu terytorialnego. W dniu 20 lutego br. odbyło się posiedzenie Zespołu ds. Edukacji, Kultury i Sportu podczas którego zostały wstępnie zaakceptowane kryteria. W kryteriach podziału 1% rezerwy części oświatowej subwencji ogólnej znalazł się między innymi zapis stwarzający możliwość dokonania korekt subwencji łagodzących jednostkom samorządu terytorialnego skutki z tytułu likwidacji w roku 2003 dolnych progów. Po otrzymaniu ww. kryteriów Powiat Elbląski będzie mógł ubiegać się o zwiększenie części oświatowej subwencji ogólnej z 1% rezerwy.

wz. MINISTRA

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, 2003-03-31

Ministerstwo Infrastruktury w dalszym ciągu podtrzymuje, iż realizacja projektu budowy autostrady A1 ma znaczenie priorytetowe. Wynikłe opóźnienia, które spowodowały, że osiągnięcie zamknięcia finansowego dla projektu nie będzie możliwe wcześniej niż w czerwcu 2003 roku, są w dużej mierze spowodowane przez czynniki obiektywne.

Po pierwsze zakończenie rozmów nad treścią Umowy koncesyjnej nie było możliwe bez dokończenia procesu legislacji Ustawy o budowie i eksploatacji dróg krajowych. Zapisy przedmiotowego aktu prawnego miały bowiem mieć zasadniczy wpływ na warunki komercyjne i prawne projektu. Fakt odrzucenia przedmiotowej ustawy przez Sejm spowodował konieczność realizacji projektu w oparciu o Ustawę o autostradach płatnych, co wiąże się z koniecznością wprowadzenia do Umowy Koncesyjnej istotnych korekt.

Po drugie Urząd Zamówień Publicznych nie wyraził zgody na zawarcie z Koncesjonariuszem umowy na odkupienie projektu budowlanego. Przedmiotowa umowa miała stanowić dla Koncesjonariusza zabezpieczenie, iż w przypadku, gdy nie dojdzie do podpisania Umowy Koncesyjnej, strona rządowa odkupi od GTC S.A. sporządzoną dokumentację. W zaistniałej sytuacji prace nad opracowaniem projektu budowlanego nie mogły się rozpocząć, zaś ich podjęcie możliwe jest dopiero z chwilą podpisania Umowy Koncesyjnej.

Niesłuszny jest zarzut, iż od dnia 14 sierpnia 2002 r., w którym nastąpiło parafowanie Umowy Koncesyjnej, sprawa nie miała dalszego biegu. Wystarczy przypomnieć, iż w międzyczasie Koncesjonariusz wykonał badania geodezyjne i geologiczne na całym 90 kilometrowym odcinku. W zaawansowanym stadium znajdują się także prace nad przygotowaniem Memorandum Informacyjnego dla banków, który po przedstawieniu kredytodawcom umożliwi podjęcie z nimi oficjalnych rozmów.

Z dniem 6 lutego br. rozpoczął prace międzyresortowy zespół negocjacyjny do spraw projektu A1. W skład zespołu wchodzą przedstawiciele Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Infrastruktury oraz Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Zespół ma za zadanie wynegocjować ostateczną formę Umowy Koncesyjnej wraz ze strukturą udzielonej gwarancji, ale także uzgodnienie warunków korzystnych dla Skarbu Państwa. Podpisanie umowy koncesyjnej nie może i nie będzie stanowić celu samego w sobie, bowiem o ostatecznym sukcesie realizacji budowy autostrady A-1 zadecyduje stworzenie takiej umowy koncesyjnej, która z jednej strony w pełni zabezpieczać będzie interesy Skarbu Państwa, zaś z drugiej strony zawierać będzie zapisy uwzględniające oczekiwania koncesjonariusza oraz w pełni satysfakcjonujące banki. Uczestnictwo w zespole negocjacyjnym przedstawicieli z różnych resortów gwarantuje, iż nie wystąpi problem negowania uzgodnionych kwestii na etapie końcowym.

MINISTER INFRASTRUKTURY

z up. SEKRETARZ STANU

Warszawa, 17 marca 2003 r.

Odpowiadając na pismo z dnia 12.03.2003 r. znak: LP/043/90/03/V w sprawie oświadczenia złożonego przez senatora Roberta Smoktunowicza i zawartych w nim pytań dotyczących udzielenia informacji o stanie prac związanych z wszczętą procedurą sprzedaży mieszkań zakładowych uprzejmie informuję, iż w dniu 16.10.2002 r. pismem znak: SF.VII.N.AM.7221-46/2002 zwróciłem się z prośbą o wydanie postanowienia opiniującego wstępny projekt podziału nieruchomości położonej w Pruszkowie przy ul. Partyzantów 2/4 (nieruchomość ta znajduje się pod ochroną prawną Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków).

W dniu 4.12.2002 r. pismem znak: SF.VII.N.SJ.7221-46-2/2002/7260 wyjaśniłem Prezydentowi Miasta Pruszkowa, iż zamiarem Samorządu Województwa nie jest podejmowanie działań inwestycyjnych na przedmiotowych działkach lecz uzyskanie możliwości ich przyszłej sprzedaży oraz wydzielenie budynków mieszkalnych w celu sprzedaży lokali mieszkalnych ich najemcom a także wskazałem, iż żądanie przedstawienia projektu zagospodarowania przestrzennego terenu po podziale wydaje się być uzasadnione, a spełnienie go spowoduje jedynie przedłużenie postępowania i narazi Województwo na dodatkowe koszty, nie przynoszące wspólnego efektu. W dniu 17.02.2003 r. pismem znak: AB-7324/2/2003 Prezydent Miasta wyjaśnił, iż podziały terenu zgodnie z art. 93 ustawy o gospodarce nieruchomościami oceniane są pod kątem zgodności z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego na danym terenie. W związku z tym, iż od 1 stycznia 2003 r. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego sporządzony dla obszaru miasta Pruszkowa w 1994 r. przestał obowiązywać na terenach objętych wnioskiem o podział nieruchomości, zasady podziału ustalane będą w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydanej w trybie przepisów art. 44 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. Tryb, zgodnie z którym będzie rozpatrywana przedstawiona przeze mnie sprawa podziału nieruchomości w Tworkach, jest czasochłonny dlatego też wnioskuję, iż opóźni to cały proces zbycia.

Procedura sprzedaży będzie możliwa dopiero po podziale nieruchomości. Przed decyzją podziałową nie ma żadnej możliwości zbycia tych nieruchomości. Obecnie Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego dysponuje umowami najmu a szpital kompletuje pozostałe niezbędne dokumenty. Wstępnie planowaliśmy zakończyć sprzedaż w bieżącym roku, jednak z uwagi na trudności spowodowane podziałem cała procedura może się przesunąć w czasie.

Z wyrazami szacunku

Adam Struzik

Warszawa, 2003.03.18

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

kl. E - 3,96 zł/kg, co odpowiadało cenie skupu żywca 3,10 zł/kg,

Mimo dużej skali zakupów, ceny skupu żywca nadal spadały. W celu utrzymania bezpiecznego poziomu opłacalności produkcji i przeciwdziałania pogarszaniu dochodów producentów trzody chlewnej, Rada Ministrów w dniu 11 lutego 2003 r. podjęła, na wniosek Ministra Rolnictwa, uchwałę w sprawie interwencyjnego zakupu do 50 tys. ton półtusz wieprzowych przez Agencję Rynku Rolnego przeznaczając na ten cel 235 mln zł. Rada Ministrów zdecydowała także o podwyższeniu cen skupu żywca przy zakupach prowadzonych przez Agencję. Zgodnie z uchwałą RM rozliczenie na żywiec wieprzowy dokonywane będzie wg wagi poubojowej w cenach brutto, nie niższych niż:

Powyższe ceny realizowane są w zakupach wieprzowiny prowadzonych przez ARR od dnia 17 lutego br.

Sytuacja nadwyżkowa odczuwana jest również na innych głównych rynkach rolnych. Przyczyną takiego stanu jest nie tylko wzrost produkcji, lecz w głównej mierze stagnacja lub spadek popytu wewnętrznego, mający podłoże ekonomiczne. Rosnące bezrobocie i spadek dochodów ograniczają siłę nabywczą ludności. Sytuacja makroekonomiczna kraju przekłada się, więc silnie na sytuację dochodową ludności rolniczej. Przy nadwyżce podaży nad popytem ceny produktów rolnych spadają, obniżają się również obroty zakładów przetwórstwa rolno-spożywczego i firm prowadzących handel produktami rolnymi, prowadząc do pogorszenia ich kondycji finansowej. Napięcia ekonomiczne występują więc na wszystkich poziomach łańcucha produkcji i obrotu żywnością, podobnie jak w innych sektorach gospodarki.

Wyraźna poprawa opłacalności produkcji rolniczej zależy w znacznym stopniu od ogólnej poprawy gospodarczej kraju i wzrostu popytu wewnętrznego, a także wielkości środków budżetowych przeznaczonych na wsparcie dochodów rolniczych, również w ramach działań poza interwencyjnych. Spełnienie powyższych warunków wykracza jednak poza bezpośrednie oddziaływanie resortu rolnictwa.

Z up.

Andrzej Chodkowski

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, 2003.03.19

Według badania aktywności ekonomicznej ludności (BAEL) w IV kwartale 2002 r. pracowało w rolnictwie ogółem 2555 tys. osób, tj. 18,6% ogółu pracujących w gospodarce narodowej, w tym 2342 tys. osób w indywidualnych gospodarstwach rolnych (17,1%).

Należy zaznaczyć, że zarówno publikowane przez GUS dane dotyczące pracujących w rolnictwie według BAEL jak i przeciętnie pracujących w roku (Rocznik Statystyczny RP, w którym podaje się szacunek dla gospodarstw indywidualnych - w 2001 r. 25,9% ogółu pracujących) nie są porównywalne z danymi Unii Europejskiej w tym zakresie. Uwzględniają bowiem wszystkich pracujących w rolnictwie, również na działkach i w gospodarstwach nie produkujących na rynek, a tylko na samozaopatrzenie. Po spisie rolnym 2002 r. opracowane będą dane o liczbie pracujących według unijnych rocznych jednostek pracy (przyjęte w Polsce w wysokości 2120 godzin w roku) i dopiero wtedy te dane będą porównywalne z danymi UE.

W 2003 r. (bez środków pomocowych UE) na wsparcie rolnictwa, rynków rolnych i rozwoju wsi zabezpieczono w budżecie 4 767,2 mln zł, tj. 22,7% więcej niż w 2002 r. Środki z UE w ramach programów Phare i SAPARD przewidziane do wydatkowania w bieżącym roku wynoszą 1 508,4 mln zł. Udział wydatków na rolnictwo po raz pierwszy przekroczył 3% wydatków całego budżetu, co oznacza spełnienie postulatu zgłaszanego od wielu lat przez organizacje rolnicze. Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS) przyznano na 2003 r. kwotę 15 617,9 mln zł.

*bez wydatków na bony paliwowe dla rolników

Po integracji z UE, do rolnictwa i wsi, w ramach realizacji polityk wspólnotowych, w latach 2004-2006 trafi do Polski tylko z budżetu UE ok. 7 243 mln EUR, tj. średnio ok. 10 mld zł rocznie. Część dotychczasowych instrumentów jak np. interwencja na rynku rolnym, dopłaty do eksportu, wsparcie nowych inwestycji w rolnictwie - finansowanych z budżetu krajowego - będzie finansowana z budżetu wspólnotowego. Część natomiast pozostanie nadal jako instrumenty krajowe; dotyczy to między innymi dopłat do oprocentowania kredytów wcześniej udzielonych, dopłat do kredytów klęskowych, dotacje na zwalczanie zakaźnych chorób zwierząt, utrzymanie urządzeń melioracyjnych itp.

Biuletyn Informacyjny Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, który w całości poświęcony jest warunkom, jakie zostały wynegocjowane z Unią Europejską w obszarze Rolnictwo, został przekazany wszystkim Paniom i Panom Senatorom.

Z wyrazami szacunku

Z up. Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi

SEKRETARZ STANU

Warszawa, 2003-03-19

- priorytetami strategicznego rozwoju kraju,

- stopniami przygotowania poszczególnych odcinków dróg do prowadzenia inwestycji (wykupy gruntów, projekty, przygotowane plany, plany zagospodarowania przestrzennego, wydane pozwolenia na budowę, itp.).

2. W planach Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad budowa obwodnicy Bojanowa i Goliny Wielkiej przewidywana jest po roku 2010. Do tego czasu muszą być przeprowadzone takie prace jak:

- wykonanie koncepcji programowej obwodnicy Bojanowa i Goliny Wielkiej,

- uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy,

- wykupienie gruntów,

3. Jako wielkopolaninowi zależy mi bardzo na rozwoju tego regionu i szybkiej budowie drogi S5. Jako minister infrastruktury jestem zobowiązany dbać o równomierny rozwój sieci drogowej na terenie całego kraju, w ramach będących w dyspozycji ministerstwa środków finansowych. Istnieje jednak możliwość przyspieszenia budowy przynajmniej pewnych fragmentów drogi. Planowana budowa wielu odcinków dróg ulega opóźnieniu z różnych przyczyn. Czasami są to trudniejsze niż się spodziewano warunki terenowe i geologiczne, a nierzadko przedłużające formalne procedury, protesty społeczności lokalnej. Powstaje wówczas możliwość wcześniejszej budowy innych odcinków zwłaszcza tych, gdzie samorządy lokalne aktywnie wspomagają przyspieszenie procesów formalnych, ułatwiając zakupy gruntów, czy wręcz przekazują gminne grunty na budowę dróg. Znając trudną sytuację miasta Bojanowa przekazuję Oświadczenie Pana Senatora Zbigniewa Kulaka do GDDKiA celem wpisania obwodnicy na listę projektów rezerwowych.

Na zakończenie chciałbym podkreślić, że potrzeby kraju w dziedzinie budowy autostrad, dróg i obwodnic znacznie przewyższają środki, jakie na ten cel możemy przeznaczyć. Corocznie konstruując plan zarówno ministerstwo jak i GDDKiA stają przed trudnym wyborem i koniecznością zbilansowania ogromnych potrzeb z dostępnymi środkami finansowymi. W Polsce jest wiele możliwości, w których natężenie ruchu i uciążliwość związana z tranzytem przez tereny zabudowane ciężkich pojazdów jest porównywalna lub jeszcze większa aniżeli w Bojanowie. Resort nie ustaje w staraniach, aby taki stan rzeczy zmienić. W tym względzie liczę również na współpracę Pana Marszałka.

Z wyrazami szacunku

Marek Pol

Warszawa, 20.03.2003 r.

Szanowna Pani Senator,

W odpowiedzi na pytanie zawarte w oświadczeniu Pani Senator złożonym na 35 Posiedzeniu Senatu RP w dniu 7 marca 2003 r. i przekazanym za pośrednictwem Pana Marszałka Senatu przy piśmie nr LP/043/92/03/V z dnia 12 marca br., uprzejmie informuję, iż wg danych szacunkowych, którymi dysponuje Ministerstwo Spraw Zagranicznych, na terenie Ukrainy zamieszkuje 220.000 osób polskiej narodowości, Rosji - 95.000, Białorusi - 400.000, Litwy 260.000, Łotwy - 62. 000 i Estonii - 3.000.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, dnia 2003.03.20

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

W związku z pismem Pana Marszałka Nr LP/043/82/03/V z dnia 12 marca br. dotyczącym zajęcia stanowiska w sprawie oświadczenia złożonego przez panią senator Irenę Kurzępę podczas 35 posiedzenia Senatu RP, uprzejmie informuję, że eksperyment z klasami o profilu przysposobienia wojskowego uruchomiono - na wniosek Ministerstwa Obrony Narodowej - w warunkach kiedy kształt szkół ponadgimnazjalnych nie był wyraźnie zarysowany, a tzw. "klasy wojskowe" usytuowane zostały w "ofercie dodatkowej szkoły". W ten sposób ówczesne Ministerstwo Edukacji Narodowej stworzyło możliwości otwierania takich klas praktycznie w każdym liceum.

Uchwalona przez Sejm RP w dniu 21 listopada 2001 r. ustawa o zmianie ustawy o systemie oświaty wprowadziła od 1 września 2002 r. nową strukturę szkolnictwa ponadgimnazjalnego.

Zdaniem Ministerstwa Edukacji narodowej i Sportu trwający od 1998 roku eksperyment z zakresu edukacji obronnej młodzieży szkół ponadgimnazjalnych należy kontynuować na dotychczasowych zasadach i zakończyć go do końca roku szkolnego 2002/2003 (31 sierpnia 2003 r.).

Według wstępnych ocen Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, trwający eksperyment wykazał słuszność podejmowanych starań w zakresie spożytkowania zapału i chęci młodzieży do podejmowania trudu i czynnego uczestnictwa w przyswajaniu wiedzy, umiejętności oraz systemu wartości odnoszących się do zagadnień szeroko rozumianej obronności.

Dodatkowymi zajęciami edukacyjnymi, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz.U. z 2002 r., Nr 15, poz. 142), mogą być m. in. zajęcia, dla których nie została ustalona podstawa programowa w danym etapie edukacyjnym, a opracowany - zgodnie z odrębnymi przepisami - program nauczania tych zajęć został włączony do szkolnego zestawu programów nauczania.

Wprowadzenie przez dyrektora do szkolnego planu nauczania dodatkowych zajęć edukacyjnych o charakterze proobronnym - po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i rady rodziców - będzie oznaczało, iż uczęszczanie uczniów na te dodatkowe zajęcia będzie obowiązkowe. Ponadto ocenianie uczniów będzie odbywało się na ogólnych zasadach, przy czym ocena końcowa z tych zajęć nie będzie miała wpływu ani na promocję do następnej klasy, ani na ukończenie szkoły i średnią ocen.

Realizacja dodatkowych zajęć edukacyjnych o charakterze proobronnym odbywałaby się w oparciu o autorskie programy nauczania dopuszczane do użytku szkolnego na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 24 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków i trybu dopuszczania do użytku szkolnego programów nauczania, programów wychowania przedszkolnego i podręczników oraz zalecania środków dydaktycznych (Dz.U. z 2002 r., Nr 69, poz. 635).

Ponadto nadmieniam, że rządowa wersja projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, w części dotyczącej nowego modelu przeszkolenia wojskowego studentów i absolwentów wyższych uczelni cywilnych, zawierała propozycję ustawowego usytuowania klas o profilu przysposobienia wojskowego w szkołach ponadgimnazjalnych, ale propozycja ta została odrzucona.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, 20 marca 2003 r.

W odpowiedzi na nadesłane oświadczenie Pana senatora Józefa Sztorca pragniemy poinformować, iż obecnie prowadzone są intensywne prace nad wyznaczeniem obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania (pol. ONW, ang. LFA), które obejmują również tereny górskie. Instrument ten jest częścią Planu Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW), który, po ostatecznym zatwierdzeniu przez Komisję Europejską, będzie stanowił podstawę wsparcia rolników po akcesji Polski do UE, w latach 2004-2006. Równolegle z pracami nad PROW trwają prace nad przygotowaniem ustawy ramowej i projektów odpowiednich rozporządzeń, które będą regulować zawarte w programie działania.

Przygotowanie w chwili obecnej nowych instrumentów wspierania obszarów górskich funkcjonujących na odrębnych zasadach, nie wydaje się zasadne, ze względu na krótki okres przez jaki mogłyby funkcjonować.

Wersja robocza PROW jest opublikowana na stronach internetowych MRiRW. Kolejna wersja planu, uwzględniająca pierwsze uwagi Komisji Europejskiej, jest obecnie przygotowywana i zostanie opublikowana pod koniec marca. Przygotowanie ostatecznej wersji PROW planowane jest w październiku br.

W przypadku terenów górskich, za główne kryterium wyróżnienia terenów górskich przyjęto w dotychczasowych pracach wysokość przyjmując, iż ma ona znaczący wpływ na kształtowanie agroklimatu, w szczególności długości okresu wegetacji. W ślad za zapisami ustawy o podatku rolnym z 1984 roku, za wartość graniczną przyjęto wysokość 350 m n.p.m. Prawodawstwo UE (Rozporządzenie Rady 1257/1999) zakłada możliwość posłużenia się również kryterium nachylenia terenu, jako samodzielnego kryterium bądź w powiązaniu z wysokością terenu. Należy jednak podkreślić, iż aby dany obszar został zakwalifikowany jako obszar ONW przynajmniej połowa użytków rolnych (UR) musi spełniać kryteria kwalifikacji. Dotychczasowe analizy prowadzone w oparciu o dane geodezyjne wykazały, iż poniżej poziomu 350 m n.p.m. udział UR o nachyleniu większym niż 15% jest niewielki i żadnym przypadku nie stanowi 50% obszaru gminy. Z tego względu uznano, iż wprowadzenie jako dodatkowego kryterium nachylenia stoku nie wpłynęłoby na zasięg geograficzny terenów ONW.

SEKRETARZ STANU

Warszawa, 21.03.2003 r.

Odpowiadając na oświadczenie Pana senatora Władysława Mańkuta z dnia 6 marca r. uprzejmie informuję, że zgodnie z art. 79a ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602 z późn. zm.), jednym z wymogów uzyskania wpisu na listę rzeczoznawców samochodowych prowadzoną przez Ministra Infrastruktury jest posiadanie certyfikatu w zakresie rzeczoznawstwa samochodowego wydanego przez jednostkę akredytowaną w polskim systemie akredytacji.

1. Centrum Certyfikacji Rzeczoznawców Samochodowych

ul. Kochanowskiego 45, 01-846 Warszawa (tel. 663 11 13),

2. Centrum Certyfikacji Rzeczoznawców Polskiego Związku Motorowego

ul. Kazimierzowska 66, 02-518 Warszawa (tel. 849 93 61)

Z wyrazami szacunku

MINISTER INFRASTRUKTURY

z up. SEKRETARZ STANU

Warszawa, 24 marca 2003 r.

Pan
Robert Smoktunowicz
Senator
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Senatorze,

W dniu 31 sierpnia 2001 r. Wojewoda Mazowiecki wydał decyzję deklaratoryjną, w której stwierdził nabycie przez Województwo Mazowieckie z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. nieruchomości zabudowanej położonej w Otwocku przy ul. Borowej o łącznej powierzchni 17,1630 ha, oznaczonej zgodnie z ewidencją gruntów w obrębie ewidencyjnym 68 - 69 jako działka nr 5/3 o powierzchni 11,7574 ha i działka nr 12/3 o powierzchni 5,4056 ha. W dniu nabycia przez Województwo Mazowieckie, nieruchomość pozostawała we władaniu Samodzielnego Wojewódzkiego Zespołu Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej Chorób Płuc i Gruźlicy, z siedzibą w Otwocku przy ul. Narutowicza 80. Działka 12/3 jest nie zabudowana, zalesiona. Działka 5/3 zabudowana jest 10 budynkami zamieszkałymi przez 113 lokatorów oraz innymi budynkami po byłym Sanatorium Przeciwgruźliczym dla Dzieci (ok. 20 budynków). Wszystkie budynki już w chwili przejęcia nieruchomości przez Województwo Mazowieckie pozostawały w bardzo złym stanie technicznym, gdyż przez wiele lat nie przeprowadzano w nich żadnych poważniejszych remontów. Budynki zamieszkałe przez lokatorów to w większości budynki typu barakowego, drewniane, wybudowane w 1946 r.

W związku ze zrzeczeniem się nieruchomości przez Mazowieckie Centrum Leczenia Chorób Płuc i Gruźlicy w Otwocku (dawny Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej Chorób Płuc i Gruźlicy), z uwagi na zaprzestanie prowadzenia działalności medycznej na tej nieruchomości i uznanie jej za zbędną dla potrzeb statutowych Szpitala, Zarząd Województwa Mazowieckiego w dniu 8 sierpnia 2001 r. podjął uchwałę Nr 693/153/01, na podstawie której działka 5/3 (zabudowana budynkami mieszkalnymi) została włączona do Zasobu Nieruchomości Województwa Mazowieckiego i przekazana do administrowania Mazowieckiemu Zarządowi Nieruchomości (gospodarstwo pomocnicze Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego).

Województwo Mazowieckie ponosi znaczące koszty utrzymania przedmiotowej nieruchomości. W 2002 r. łączne koszty utrzymania wyniosły ok. 550 tys. zł. Natomiast przychody z tytułu czynszów i opłat eksploatacyjnych - ok. 210 tys. zł. Tak więc Województwo w celu pokrycia pełnych kosztów zmuszone było dopłacić kwotę ok. 340 tys. zł. Niebagatelną część kosztów stanowią opłaty za ogrzewanie budynków i dostawę ciepłej wody. Najemcy pokrywają je w niespełna 10%. Lokatorzy sprzeciwiają się urealnieniu opłat za centralne ogrzewanie, nie wyrażają również zgody na modernizację instalacji elektrycznej i zainstalowanie alternatywnego ogrzewania elektrycznego. Na zlecenie Mazowieckiego Zarządu Nieruchomości w grudniu 2001 r. wykonana została opinia techniczna dotycząca wszystkich obiektów zlokalizowanych na nieruchomości. Na podstawie tej oceny dokonano analizy niezbędnych prac remontowych, których wartość oszacowano na ok. 280 tys. zł. W 2002 r. na najpilniejsze prace remontowe i konserwacje wydano ok. 80 tys. zł.

Biorąc pod uwagę wysokość kosztów generowanych przez przedmiotową nieruchomość raz konieczność dokonywania dużych dopłat na ten cel z budżetu Województwa, Zarząd Województwa Mazowieckiego w uchwale Nr 491/223/02 z dnia sierpnia 2002 r. podjął decyzję o sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w trybie przetargu nieograniczonego. Z uwagi na brak ofert przetarg został unieważniony. Należy jednak zauważyć, że nawet w przypadku skutecznej sprzedaży, nabywca nieruchomości wstąpi w istniejące stosunki najmu, a interesy najemców lokali mieszkalnych będą dostatecznie chronione przez ustawę z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733, ze zm.). Wypowiedzenie umów najmu lokali mieszkalnych poddane zostało szczególnie ostrym rygorom i może nastąpić w ściśle określonych przez ustawę przypadkach. W razie wywiązywania się przez najemcę z zawartej umowy, wypowiedzenie umowy najmu jest praktycznie niemożliwe bądź wiąże się ze znaczącymi kosztami dla właściciela (konieczność zapewnienia najemcy lokalu zamiennego).

Na wniosek Województwa Mazowieckiego, rada Miasta Otwocka uchwałą Nr IV/21/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. przystąpiła do sporządzania zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu, obejmującego m.in. nieruchomość przy ul. Borowej. Zgodnie z projektem, dla przedmiotowej nieruchomości przewidziana została funkcja mieszkaniowa i usługowa ponadlokalna. Zmiana przeznaczenia nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego umożliwi właścicielowi nieruchomości (potencjalnemu nabywcy, użytkownikowi wieczystemu) wybudowanie na nieruchomości nowych budynków mieszkalnych, w których lokale zamienne mogliby otrzymać obecni najemcy.

Pragnę podkreślić, że decyzja o sprzedaży nieruchomości przy ul. Borowej podyktowana była brakiem środków w budżecie Województwa na dofinansowanie nieruchomości, także na przeprowadzenie kapitalnych remontów. Mimo to, najpilniejsze remonty i niezbędne konserwacje są przeprowadzane na bieżąco, w miarę posiadanych środków. Zły stan techniczny budynków nie jest skutkiem decyzji o sprzedaży, ale jedną z jej przesłanek. Nabycie własności nieruchomości bądź prawa użytkowania wieczystego przez inwestora dysponującego odpowiednimi środkami finansowymi, może okazać się korzystnym rozwiązaniem zarówno dla Województwa, jak i lokatorów. Dlatego też po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego zostanie podjęta ponowna próba sprzedaży nieruchomości bądź jej oddania w użytkowanie wieczyste.

Z wyrazami szacunku

Adam Struzik