Warszawa, 2002-08-30

Odpowiadając na pismo Pana Marszałka z dnia 12 sierpnia 2002 r. w sprawie oświadczenia Pana Senatora Zbigniewa Gołąbka dotyczącego wspierania projektu Systemu Apipol realizowanego przez Przedsiębiorstwo Pszczelarskie "Apipol-Kraków" Sp. z o.o. uprzejmie informuję, że wspieranie rozwoju pszczelarstwa w Polsce jest jednym z ważniejszych elementów prowadzonej przez obecny rząd polityki rolnej.

Z efektów tej polityki może korzystać także wymienione przez Pana Senatora Przedsiębiorstwo na równi z innymi przedsiębiorstwami i pasiekami w ramach programów pomocy dla rozwoju pszczelarstwa w Polsce.

Interwencyjny zakup miotu, jego przechowywanie oraz sprzedaż prowadzą przedsiębiorcy wyspecjalizowani w jego obrocie i konfekcjonowaniu, wybrani w przetargach otwartych organizowanych przez oddziały terenowe ARR.

Wzorem lat ubiegłych również w bieżącym roku została podjęta decyzja o zwolnieniu z zapasów Agencji Rynku Rolnego cukru z przeznaczeniem na dokarmianie rodzin pszczelich. Sprzedaż jest prowadzona w cenie preferencyjnej 1,50 zł/kg + 7% VAT loco magazyn składowania. Sprzedaż cukru na dokarmianie rodzin pszczelich stanowi formę pomocy przeznaczonej dla wszystkich pszczelarzy zarówno zrzeszonych jak i niezrzeszonych w organizacjach pszczelarskich.

Rolnicy zajmujący się pszczelarstwem i przedsiębiorstwa pszczelarskie mogą korzystać z pomocy Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w ramach realizowanych linii kredytowych.

1. Kredyt na realizację przedsięwzięć inwestycyjnych w rolnictwie, przetwórstwie rolno-spożywczym i usługach dla rolnictwa.
2. Kredyt na zakup gruntów rolnych.
3. Kredyt na utworzenie lub urządzenie gospodarstw rolnych przez osoby, które nie przekroczyły 40 roku życia.
4. Kredyt w ramach "Branżowego programu wspólnego użytkowania maszyn i urządzeń rolniczych".
5. Kredyt na utworzenie lub urządzenie gospodarstwa rolnego w ramach realizacji zaakceptowanego przez Ministrów Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Finansów programu osadnictwa rolniczego na gruntach Skarbu Państwa.
6. Kredyt na realizację przedsięwzięć w rolnictwie i działach specjalnych produkcji rolnej, mających na celu wykorzystanie posiadanej bazy produkcyjnej gospodarstw rolnych i działów specjalnych, poprzez rozpoczęcie lub zwiększenie produkcji w tych gospodarstwach i działach specjalnych.
7. Kredyt na wznowienie produkcji w gospodarstwach rolnych i działach specjalnych produkcji rolnej znajdujących się na obszarach dotkniętych klęską suszy, gradobicia, nadmiernych opadów atmosferycznych, powodzi, huraganu, pożaru, plagi gryzoni lub osuwisk ziemi.
8. Kredyt na realizację przedsięwzięć inwestycyjnych w rolnictwie, przetwórstwie rolno-spożywczym i usługach dla rolnictwa przez grupy producentów rolnych powstałe na mocy ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. Nr 88, poz. 983).

Jednocześnie uprzejmie informuję Pana Marszałka, że znana jest mi działalność Przedsiębiorstwa Pszczelarskiego "Apipol-Kraków" Sp. z o.o., które zajmuje się pozyskiwaniem: miodów, pyłku kwiatowego, mleczka pszczelego, propolisu, wosku i jadu pszczelego oraz różnych gatunków ziołomiodów, a także jest producentem uli systemowych i sprzętu pszczelarskiego oraz inicjatorem tworzenia w Polsce sieci pasiek SYSTEMU APIPOL.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, dnia 30.08. 2002. r.

W odpowiedzi na oświadczenie złożone przez Panią Senator Krystynę Sienkiewicz podczas 23 posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 8 sierpnia 2002 r. przesłane przy piśmie z 12 sierpnia 2002 r. (KK/043/301/02/V) w sprawie odpłatności za leki i testy paskowe do oznaczania glukozy oraz zastąpienia opłaty ryczałtowej za leki opłatą w wysokości 10% wartości leku, przesyłam następujące informacje.

Uprzejmie informuję, że Minister Zdrowia wypełniając delegacje ustawy z 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28 z późn. zm.) ustalił w drodze rozporządzeń: wykaz leków podstawowych i uzupełniających, wykaz chorób oraz wykaz leków i materiałów medycznych, które ze względu na te choroby mogą być wydawane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością, limity cen leków i materiałów medycznych objętych systemem współfinansowania ze środków publicznych, ceny urzędowe hurtowe i detaliczne dla tych leków i materiałów medycznych. Rozporządzenie w sprawie cen leków Minister Zdrowia ustala w porozumieniu z Ministrem Finansów.

Do wykazów tych nie wprowadzono nowych leków, dotychczas nie refundowanych, a jedynie przeprowadzono weryfikacje leków refundowanych.

Propozycje i sugestie konsultantów, oparte były na publikowanych wynikach kontrolowanych badań klinicznych oraz standardach i wytycznych postępowania terapeutycznego.

Wszystkie insuliny, strzykawki jednorazowego użytku oraz testy paskowe wymienione w załącznikach do rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków (...) pacjenci mogą nadal otrzymywać na dotychczasowych zasadach tj. bezpłatnie lub za opłatą ryczałtową, do wysokości ustalonego limitu cenowego.

Wyjaśniam, że ustalone zostały limity cen dla leków i materiałów medycznych znajdujących się w wykazach leków refundowanych. Limity są ustalane dla leków i materiałów medycznych posiadających tę samą nazwę międzynarodową oraz dla leków o różnych nazwach międzynarodowych, ale o analogicznym mechanizmie i zakresie działania terapeutycznego, ustalonych na podstawie najtańszego przedstawiciela w danej grupie. Lek lub materiał medyczny, który mieści się w limicie ceny jest refundowany zgodnie ze stopniem odpłatności danego wykazu, a więc pacjent otrzymuje go bez dopłaty, do pozostałych z danej grupy, których ceny są wyższe od ustalonego limitu obowiązuje dopłata, którą wnosi pacjent.

Stosowne rozporządzenie podpisane 5.06.2002 roku weszło w życie z dniem 12 lipca br.

Przekazując powyższe podkreślam, że podstawowym elementem kształtowania nowych list leków jest zapewnienie społeczeństwu dostępu do leków bezpiecznych, skutecznych i tanich. Zmiany w wykazach leków są wprowadzane zgodnie z opiniami konsultantów i wszystkie niezbędne leki są i będą nadal współfinansowane ze środków publicznych, przy czym przewiduję stopniowe obniżenie kosztów leczenia.

Wyznaczenie celów strategicznych w zakresie optymalizacji wykorzystania źródeł energii odnawialnej jest jednym z planowanych środków prowadzących do osiągnięcia strategicznego celu dla podsektora elektroenergetyki wyznaczonego w aneksie nr 4 do Strategii Gospodarczej Rządu SLD-UP-PSL "Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca". Optymalizacja ta winna być przygotowana i przeprowadzona tak, aby jej beneficjentem był konsument energii. Zakłada się też dążenie energetyki do coraz lepszego dostosowania do potrzeb klienta - odbiorcy energii. Do tych dążeń musi też dostosować się podsektor energetyki odnawialnej. Problematyka ochrony środowiska oraz rozwój wykorzystania niekonwencjonalnych, w tym odnawialnych źródeł energii, będąca jednym z priorytetów Polityki Ekologicznej Państwa, znalazła także należyte miejsce w "Ocenie realizacji i korekcie założeń polityki energetycznej Polski do 2020 roku" przyjętej przez Radę Ministrów w kwietniu 2002 roku. Szczegółowym dokumentem programowym jest przygotowana pod kierunkiem Ministra Środowiska i przyjęta przez Sejm 23.08.2001 r. "Strategia rozwoju energetyki odnawialnej w Polsce". W dokumencie tym przewiduje się, że udział energii ze źródeł odnawialnych w bilansie paliwowo-energetycznym kraju wzrośnie z 2,5% w roku 1999 do 7,5% w roku 2010 i 14% w roku 2020.

Podstawą działań legislacyjnych mających na celu wspieranie rozwoju produkcji energii z wykorzystaniem źródeł energii odnawialnej jest ustawa Prawo energetyczne. Obecnie w Ministerstwie Gospodarki prowadzone są prace przygotowujące aktualizację rozporządzeń z zakresu energetyki, na podstawie ustawy z dnia 24.07.2002 r. o zmianie ustawy Prawo energetyczne. Aktualizacja ta będzie dotyczyć także energetyki odnawialnej. Art. 9a ust. 1 znowelizowanej ustawy Prawo energetyczne stanowi:

Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się obrotem energią elektryczną są obowiązane do zakupu, w zakresie określonym w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 4, wytwarzanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii przyłączonych do sieci oraz jej odsprzedaży bezpośrednio lub pośrednio odbiorcom dokonującym zakupu energii elektrycznej na własne potrzeby.

Zgodnie z analizowanym przez Pana Senatora rozporządzeniem wymagany udział energii elektrycznej wytwarzanej w źródłach niekonwencjonalnych i odnawialnych w całkowitej rocznej sprzedaży energii elektrycznej w każdym przedsiębiorstwie energetycznym objętym rozporządzeniem powinien wynosić od 2,5% w roku 2002 do 7,5% w 2010 roku. Przewidziana ścieżka wzrostu udziału energii odnawialnej według krzywej wykładniczej daje czas przedsiębiorcom na przygotowanie się do tego wzrostu i wybór optymalnych sposobów pozyskania energii. W minionych latach udział energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w sprzedaży energii elektrycznej krajowym tzw. odbiorcom końcowym wynosił: w 1995 r. - 1,9%, w 1998 r. - 2,3%, w 1999 r. - 2,2%, w 2001 r. - 2,32% (dane wstępne Urzędu Regulacji Energetyki). Rozporządzenie umożliwia znaczący postęp w zakresie promowania rozwoju produkcji energii elektrycznej i ciepła ze źródeł niekonwencjonalnych i odnawialnych, nie pociągając za sobą negatywnych skutków dla budżetu państwa.

Chciałbym jednocześnie zwrócić uwagę na wiele głosów członków Parlamentu wyrażających dążenie nie tylko do utrzymania, ale nawet zwiększenia zakresu pomocy dla wytwórców energii ze źródeł odnawialnych, czego dowodem jest zgłoszony ponownie do rozpatrzenia poselski projekt ustawy o racjonalnym wykorzystaniu odnawialnych zasobów energii oraz kierowane do Rządu liczne interpelacje: ostatnia - Pana Posła Władysława Stępnia w sprawie produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, przesłana pismem z dnia 7.08.2002 r., Pana Posła Janusza Dobrosza w sprawie przemysłowego wykorzystania złóż geotermalnych w Polsce, przesłana pismem z dnia 20.06.2002r., Pana Posła Jana Antochowskiego w sprawie zasad zakupu energii ze źródeł niekonwencjonalnych, przesłana pismem z dnia 15.03.2002 r., a także pytanie bieżące Pana Posła Józefa Gruszki złożone w dniu 12.12.2001 r. do Prezesa Rady Ministrów Pana Leszka Millera.

Również mając na uwadze rozwój odnawialnych źródeł energii Minister Finansów zwolnił (na mocy rozporządzenia w sprawie podatku akcyzowego z 22.03.2002 r.) z podatku akcyzowego sprzedaż energii ze źródeł niekonwencjonalnych i odnawialnych, co zwiększyło konkurencyjność takiej energii na rynku, powodując mniejsze obciążenie odbiorców energii elektrycznej kosztami zakupu energii ze źródeł odnawialnych.

1. Państwa Członkowskie powinny podjąć stosowne działania w kierunku zwiększenia zużycia energii elektrycznej produkowanej z odnawialnych źródeł energii, stosownie do krajowych celów indykatywnych opisanych w ustępie 2. Działania te muszą pozostawać w odpowiednim stosunku proporcjonalnym do zamierzonych celów.

oraz globalnego celu wspólnoty:

- stopnia poczynionych przez Państwa Członkowskie postępów w kierunku osiągnięcia krajowych celów indykatywnych,

MINISTER

z up. Marek Kossowski

Podsekretarz Stanu

Warszawa, 2002-09-03

Pan
Kazimierz Kutz
Wicemarszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

W związku z integracją Polski z Unią Europejską trwają prace nad osiągnięciem standardów granicznej kontroli fitosanitarnej określonych w normach unijnych. Aktualnie celem Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa jest właściwe przygotowanie punktów granicznej kontroli fitosanitarnej przedstawionych w stanowisku negocjacyjnym, jako planowane na przyszłej zewnętrznej granicy UE. W wykazie tym przejście w Zwardoniu nie zostało uwzględnione. Nie widnieje ono również w dokumencie, zatwierdzonym przez Radę Ministrów dotyczącym planu "Zintegrowanego Zarządzania Granicą" w oparciu, o który realizowane są działania dostosowawcze.

Uruchomienie nowego punktu kontroli fitosanitarnej wiąże się z koniecznością zapewnienia odpowiednich warunków tj. przygotowaniem zaplecza laboratoryjno-biurowego wyposażonego w specjalistyczny sprzęt diagnostyczny oraz zatrudnieniem osób przygotowanych do wykonywania czynności kontrolnych. W chwili obecnej Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa nie posiada możliwości kadrowych, organizacyjnych i finansowych pozwalających na rozpoczęcie stałej granicznej kontroli fitosanitarnej w innym miejscu niż istniejące dotychczas. Należy także zauważyć, iż przejście w Zwardoniu leży na granicy polsko-słowackiej, a więc istnieć będzie jedynie do momentu przystąpienia obu tych państw do Unii Europejskiej. W związku z tym wydatkowanie znacznych środków budżetowych wydaje się niezasadne.

Według oceny Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa istniejące na granicy ze Słowacją Oddziały Graniczne Inspekcji zapewniają sprawną obsługę roślin i towarów pochodzenia roślinnego sprowadzanych z tego kraju.

Z wyrazami szacunku

Z up. MINISTRA ROLNICTWA

I ROZWOJU WSI

SEKRETARZ STANU

J. Jerzy Pilarczyk

Warszawa, dnia 2002-09-03

Do dnia 1 sierpnia br. skupili oni 41,1 tys. ton zbóż, w tym 22,6 tys. ton pszenicy. W miarę uzyskiwania kredytów do kampanii skupowej włączały się kolejne przedsiębiorstwa i na dzień 30 sierpnia br. skup realizowały już 44 podmioty, które skupiły 156,3 tys. ton zbóż, w tym 127,1 tys. ton pszenicy.

Ponadto, uwzględniając wyjątkowo wysoką podaż zbóż, Rada Ministrów w celu usprawnienia przebiegu skupu, w dniu 6 sierpnia br. podjęła decyzję o wcześniejszym włączeniu Agencji Rynku Rolnego w skup interwencyjny z zastosowaniem dopłat do cen skupu dla krajowych producentów.

Pragnę także wyjaśnić, że zgodnie z obowiązującymi zasadami skupu zbóż z dopłatą dla rolników, stawki dopłat uzyskiwanych przez rolników do sprzedanego w tym systemie zboża są zróżnicowane w poszczególnych miesiącach i wynoszą:

lipiec/sierpień wrzesień październik

Zróżnicowanie wysokości dopłat ma na celu zachęcenie rolników do równomiernego rozłożenia sprzedaży w okresie skupu interwencyjnego i przeciwdziałanie tworzeniu się kolejek przed punktami skupu.

Realizacja skupu zbóż jest na bieżąco monitorowana a rząd elastycznie reaguje i dostosowuje działania do sytuacji rynkowej podejmując odpowiednie decyzje. W celu rozwiązania występujących trudności w sprzedaży pszenicy przez rolników - na wniosek Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi - Rada Ministrów w dniu 27 sierpnia br. podjęła decyzję o zwiększeniu limitu skupu pszenicy z dopłatą do cen skupu. Limit ten został zwiększony o 500 tys. ton pszenicy ponad ilość określoną w Rocznym programie działań interwencyjnych Agencji Rynku Rolnego na 2002 r., tj. z 3,5 mln ton do 4,0 mln ton.

Minister

z up. Kazimierz Gutowski

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, 4.09.2000 r.

W związku z oświadczeniem złożonym przez Pana Senatora Zbigniewa Religę na posiedzeniu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 8 sierpnia 2002 r., przekazanym przy piśmie Pana Marszałka z dnia 12 sierpnia 2002 r. nr KK/043/300/02/V, dotyczącym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 7 Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach-Górnośląskiego Centrum Medycznego w zakresie finansowania z budżetu państwa wysokospecjalistycznych procedur kardiochirurgicznych i w związku z pismem tegoż szpitala nr DH/460/02 uprzejmie wyjaśniam co następuje:

• sytuacji wymienionej wyżej Placówki nie można rozpatrywać w oderwaniu od rzeczywistej sytuacji lecznictwa kadriochirurgicznego dorosłych w całym Województwie Śląskim. Na terenie Województwa Śląskiego funkcjonują trzy Placówki wykonujące wysokospecjalistyczną procedurę nr 15. tj. operacje wad serca i aorty piersiowej w krążeniu pozaustrojowym zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie wykazu świadczeń zdrowotnych, leków i leczniczych środków technicznych finansowanych z budżetu państwa, a także trybu nabywania i przekazywania świadczeniodawcom leków i leczniczych środków technicznych oraz trybu przekazywania środków publicznych na ich zakup (Dz.U. z dnia 21 grudnia 2001 r.). Są to: Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 6 Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu i wspomniany wyżej SPSK nr 7 Śl. AM w Katowicach. Wymienione Placówki łącznie w 2002 r. po przeprowadzeniu postępowania negocjacyjnego i uwzględnieniu późniejszych korekt otrzymały możliwość wykonania 884 procedur kardiochirurgii dorosłych,
• biorąc pod uwagę liczbę przyznanych do wykonania procedur kardiochirurgicznych dla dorosłych w stosunku do liczby mieszkańców województwa (wskaźnik liczby przyznanych procedur na 100.000 mieszkańców) sytuacja Województwa Śląskiego kształtuje się korzystniej niż wynika to ze średniej krajowej (wskaźnik 18.0 na Śląsku wobec 13.6 w kraju),
• w powołanym wyżej piśmie do Pana Senatora Religi datowanym 10 lipca 2002 r. autorzy piszą, cyt. "w wyniku negocjacji otrzymaliśmy na 2002 rok o 100 procedur mniej, a umowa wartościowo została zmniejszona w stosunku do roku ubiegłego o 2 mln zł"; informacja owa jest nieaktualna, gdyż faktyczne zmniejszenie ilości procedur wynosi 29 (zgodnie z umową nr 143/35/15/24/2002 z dnia 28.06.2002 r.). Ponadto Ministerstwo Zdrowia przychyliło się do sugestii dyrekcji szpitala (zgodnie z pismem Dyrektora nr D/606/02 z dnia 26.06.2002 r.) i dokonało przesunięć w ilościach podprocedur pierwotnie proponowanych działając tym samym na korzyść Placówki i jej podopiecznych pacjentów,
• odnosząc się do informacji zawartej w piśmie SPSK nr 7 w Katowicach do Pana Senatora Religi odnośnie odmowy przez Ministerstwo Zdrowia zapłaty za procedury wysokospecjalistyczne wykonane ponad limit w 2001 r. informuję, że Ministerstwo odmawiało i odmawia dokonania takich zapłat powodując się wyłącznie brakiem środków finansowych pozwalających na spełnienie oczekiwań Placówki,
• Należy na koniec stwierdzić, iż wychodząc naprzeciw potrzebom społeczeństwa Śląska Ministerstwo Zdrowia przewiduje, w przypadku uzyskania stosownych środków finansowych, zaprosić przedstawicieli SPSK nr 7 Śl. A.M. w Katowicach do renegocjacji kontraktu w pierwszej kolejności.

Przedstawiając powyższe fakty i argumenty wyrażam nadzieję, iż stanowią one wyczerpującą odpowiedź na zagadnienia zawarte w oświadczeniu Pana Senatora Zbigniewa Religi.

Warszawa, dnia 6.09.2002 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Odpowiadając na przekazane przez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 12 sierpnia 2002 r. nr KK/043/296/02/V oświadczenie Pana Senatora Adama Bieli, złożone na 23. posiedzeniu Senatu w dniu 8 sierpnia 2002 r., zawierające szereg pytań kierowanych do Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego w związku z podejrzeniami "o uleganie przez urzędników Ministerstwa Skarbu Państwa nielegalnemu lobbingowi firm zagranicznych, które może wykazywać znamiona przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu" - uprzejmie informuję, że niektóre z sygnalizowanych w tym oświadczeniu zagadnień, związanych z tematyką regulacji rynku cukru, objęte są zakresem niżej przedstawionego postępowania karnego Prokuratury Okręgowej w Przemyślu.

Wymieniona Prokuratura w dniu 10 maja 2002 r. wszczęła śledztwo nr Ds. 10/02/S w sprawie działania na szkodę Cukrowni Przeworsk Spółka Akcyjna w Przeworsku przez członków jej Zarządu, poprzez zawieranie w latach 1998-2001 niekorzystnych umów w zakresie marketingu, skupu i przerobu buraków cukrowych, dostaw melasy, najmu pomieszczeń magazynowych i sprzedaży cukru z wydłużonym terminem płatności oraz przedstawianie uprawnionym organom nieprawdziwych danych przy wykonywaniu obowiązków służbowych, to jest o przestępstwo z art. 585 § 1 i 587 § 1 kodeksu spółek handlowych.

Aktualnie przesłuchiwani są w charakterze świadków pracownicy wymienionych urzędów kontrolnych na okoliczności związane z wykonywanymi przez nich czynnościami kontrolnymi, jak również analizowana jest dokumentacja finansowo-księgowa oraz umowy, które w 2001 r. Zarząd Cukrowni Przeworsk zawarł z Fabryką Cukru w Tucznie, z firmą Rolimpex w Warszawie, z firmą SvG-RA i z firmą Handlowo-Usługową Danuty Będkowskiej w Wolbromiu.

Jednocześnie podejmowane są czynności mające na celu ustalenie wysokości faktycznego zadłużenia Cukrowni wobec pracowników, plantatorów, ZUS, Urzędu Skarbowego i Banków oraz ustalenie wysokości wierzytelności, które Cukrownia posiada wobec swych kontrahentów.

Warszawa, dnia 2002-09-09

Zakres zastosowania stawki 0%, o której mowa wyżej, został określony przy pomocy Systematycznego Wykazu Wyrobów, co jest zgodne z art. 4 pkt 1 i 2 oraz art. 54 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Klasyfikacje statystyczne nie są dowolnie kształtowane, gdyż w tym zakresie obowiązuje określona metodologia, określone procedury wykładni (interpretacji) i określony, sformalizowany system powiązań pomiędzy klasyfikacjami krajowymi i międzynarodowymi. Obniżona do wysokości 0% stawka VAT na części do maszyn rolniczych obowiązywała od początku wprowadzania systemu VAT, na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 39, poz. 176 ze zm.) i stosowana była w oparciu o zasady metodyczne Systematycznego Wykazu Wyrobów, a nie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

2. Jeżeli chodzi o podejście metodologiczne do wyodrębnionych części zamiennych, to klasyfikowane są one zgodnie z pkt 4.2.3. zasad metodycznych Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW wyd. IV W-wa 1990 wraz z uzupełnieniami Nr 1,2,3 i 4 do wydania IV) "Zaliczanie zespołów, części i elementów wyrobów finalnych". Oznacza to, że do podbranż wymienionych w Zał. nr 1 do tych zasad "Wykaz podbranż obejmujących zespoły, części i elementy wyrobów finalnych" mogą być zaliczane tylko te zespoły i części, dla których nie stworzono specjalnych grupowań. Wyroby te wymienione są z nazwy w Zał. Nr 2 do zasad metodycznych "Wykaz podbranż obejmujących wyroby o charakterze części do produkcji innych wyrobów. Z powyższego wynika, iż wyłączne lub decydujące zastosowanie określonego produktu w gospodarce nie jest dostatecznym kryterium klasyfikującym go do części zamiennych sprzętu rolniczego, objętych stawką 0.

Informuję także, że Minister Finansów zwrócił uwagę Izbom Skarbowym i Urzędom Kontroli Skarbowej na specyfikę kontroli przeprowadzanej u producentów i importerów tzw. normalii ogólnego zastosowania, przeznaczonych do maszyn i środków transportu, również nierolniczego. W szczególności chodziło o to, aby w toku działań kontrolnych brano od uwagę posiadanie przez podatnika ewentualnych innych udzielonych mu przez urzędy statystyczne opinii klasyfikacyjnych.

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, dnia 2002.09.10

Projekt budżetu województwa małopolskiego, podobnie jak projekty budżetów pozostałych dysponentów części budżetowych opracowywany jest w oparciu o jednakowe zasady oraz wskaźniki makroekonomiczne, wynikające z przyjętych przez Radę Ministrów "Założeń do opracowania projektu budżetu państwa na dany rok" oraz możliwości finansowe budżetu państwa.

Wydatki na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz wydatki, których wysokość powiązana jest z poziomem wynagrodzeń np. dotacje na zadania z zakresu administracji rządowej realizowane przez gminy, powiaty, samorządy województw w części przeznaczonej na finansowanie wynagrodzeń, przeliczane są średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń, który dla zapewnienia realnego wzrostu wynagrodzeń ustalany jest na wyższym poziomie niż średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych.

Planowanie wydatków majątkowych opiera się również na zasadzie wskaźnikowej (z wyłączeniem inwestycji wieloletnich planowanych imiennie),co oznacza, że wielkość wydatków roku przyszłego ustalana jest poprzez przeliczenie wydatków roku bieżącego wskaźnikiem ich wzrostu z uwzględnieniem możliwości ich sfinansowania bądź dofinansowania ze środków budżetu państwa. Bardziej szczegółowe i indywidualne planowanie dotyczy jedynie imiennych inwestycji wieloletnich, ujętych w załączniku do ustawy budżetowej. W ustawie na rok 2002 w załączniku nr 7 Wykaz inwestycji wieloletnich, nie zostały przewidziane takie inwestycje w części województwo małopolskie. Od roku 2001 dotacje na inwestycje własne jednostek samorządu terytorialnego zawarte w kontraktach wojewódzkich ujmowane są w rezerwie celowej budżetu państwa.

Stosownie do przedstawionych ogólnych zasad kalkulacji wydatków budżetu państwa oraz biorąc pod uwagę finansowe możliwości gospodarki polskiej, zmuszające do ograniczenia wydatków ze środków budżetowych, wstępne kwoty wydatków bieżących na rok 2002 ustalane były w następujący sposób.

2) dodatkowe wynagrodzenie roczne (nagrody roczne) ustalono zgodnie z ustawowo określonymi zasadami,

W toku dalszych prac nad projektem ustawy budżetowej na rok 2002 dla zapewnienia możliwości sfinansowania podstawowych funkcji państwa konieczne było zmniejszenie wstępnie określonej kwoty wydatków, w tym również w budżetach województw. Do zmniejszenia planu wydatków przyjęty został jednakowy dla wszystkich województw wskaźnik wynoszący ok. 5% wydatków zaplanowanych w budżetach województw w pierwszym projekcie ustawy budżetowej na rok 2002, z wyłączeniem dotacji dla samorządów województw na kolejowe regionalne przewozy pasażerskie.

Dotacje dla samorządów województw na organizowanie i dotowanie kolejowych regionalnych przewozów pasażerskich zostały ustalone zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie dotacji dla samorządów województw na organizowanie i dotowanie kolejowych regionalnych przewozów pasażerskich (Dz.U. Nr 107, poz. 1130). Wielkość tej dotacji została ustalona parametrycznie w oparciu o przedstawione przez Ministra Infrastruktury wskaźniki udziału poszczególnych województw w planowanej kwocie dotacji w zależności od długości linii kolejowych, liczby mieszkańców, struktury bezrobocia w województwie na tle kształtowania się tych parametrów w skali kraju wg stanu na dzień 31 grudnia 2001 r. Dla samorządu województwa małopolskiego dotacja ta w budżecie na rok 2002 została ustalona w kwocie 18.898 tys. zł (8 pozycja wśród województw).

Również w toku prac nad projektem budżetu w Parlamencie RP następowały zmiany planu wydatków, polegające m.in. na dalszym zmniejszeniu wydatków w budżecie województwa małopolskiego o kwotę 1.150 tys. zł z przeznaczeniem na zwiększenie planu wydatków w części 46 - Zdrowie na dofinansowanie zadań realizowanych przez stacje sanitarno-epidemiologiczne.

W ustawie budżetowej na rok 2002 plan wydatków części 85/12 województwo małopolskie został ustalony w wysokości 1.051.693 tys. zł. Kwota ta stanowi 7,4% łącznie zaplanowanych wydatków w budżetach województw (5 pozycja wśród województw).

Uruchamianie przez Ministra Finansów środków z rezerw celowych następowało na podstawie wniosków właściwych ministrów, opracowywanych na podstawie zgłoszonych przez Wojewodę Małopolskiego potrzeb.

Przedstawiony tryb i zasady ustalania wysokości środków na finansowanie zadań z budżetów województw nie zakładają bezpośredniego planowania wydatków w powiązaniu z liczbą mieszkańców ani też zapewnienia wszystkim województwom jednakowych środków w przeliczeniu na 1 mieszkańca.

Występujące zróżnicowanie wysokości planowanych wydatków w budżetach poszczególnych województw wynika ze struktury instytucjonalnej poszczególnych województw (liczby jednostek organizacyjnych i sposobu ich finansowania ze środków publicznych, liczby zatrudnionych pracowników), sytuacji społeczno-gospodarczej, w tym struktury demograficznej.

Należy również zauważyć, że wprowadzenie w 1999 r. trzech reform spowodowało przesunięcie części dotychczasowych dochodów i wydatków budżetu państwa do innych sektorów finansów publicznych, w szczególności do nowo utworzonych jednostek samorządu terytorialnego (samorządów województw i powiatów) oraz Kas Chorych. Z budżetów województw nie są już finansowane jednostki i zadania przejęte jako własne do prowadzenia przez jednostki samorządu terytorialnego, które finansowane są z ich dochodów własnych i subwencji.

Są to m.in. zadania z zakresu kultury i sztuki, kultury fizycznej i sportu, niektóre zadania i jednostki oświaty, zadania z zakresu budowy, modernizacji i zarządzania oraz ochrony dróg, biura planowania przestrzennego, zarządy melioracji i urządzeń wodnych. Wysokość środków planowanych na finansowanie tych zadań ustalana była przez byłych wojewodów. Również wysokość środków na przeniesione do kompetencji samorządów niektóre jednostki i zadania prowadzone przed 1999 r. przez właściwych ministrów, w tym na policję, straż pożarną, nadzór budowlany w podziale na poszczególne województwa oraz na poszczególne jednostki samorządu terytorialnego ustalana była przez właściwych ministrów.

Przy przeliczaniu środków z budżetu państwa na finansowanie zadań administracji publicznej w województwie należałoby również uwzględniać środki przekazywanej subwencji dla jednostek samorządu terytorialnego, dochody z udziałów w podatku dochodowym od osób fizycznych i prawnych, środki przekazywane z funduszy celowych.

Do samorządów województw i powiatów - zgodnie z art. 57 a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 z późn. zm.) minister właściwy do spraw pracy (od 1 kwietnia 2002 r. dysponent Funduszu Pracy) przekazuje na wyodrębniony rachunek bankowy środki Funduszu Pracy z przeznaczeniem na finansowanie zadań realizowanych przez wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy. Wysokość tych środków ustalana jest według algorytmu określonego w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 kwietnia 2002 r. w sprawie algorytmu przekazywania środków Funduszu Pracy samorządom województw i powiatów. W ramach tych środków powiatowe urzędy pracy wypłacają osobom uprawnionym zasiłki dla bezrobotnych, zasiłki i świadczenia przedemerytalne, a także realizują wydatki na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu.

Na wyodrębniony rachunek bankowy powiatów przekazywane są również środki Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z przeznaczeniem na realizację zadań z zakresu zatrudnienia i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych oraz rehabilitacji społecznej. Wysokość środków Funduszu przekazywanych powiatom ustalana jest według algorytmu określonego w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie algorytmu przekazywania środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jednostkom samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 23, poz. 223). Środki te przeznaczane są na udzielanie pomocy osobom niepełnosprawnym oraz pracodawcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne, a także na finansowanie części lub całości kosztów tworzenia i działania warsztatów terapii zajęciowej, dofinansowanie uczestnictwa osób niepełnosprawnych i ich opiekunów w turnusach rehabilitacyjnych, dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, w komunikowaniu się i technicznych, dofinansowanie sportu, kultury, rekreacji i turystyki osób niepełnosprawnych, budowy, rozbudowy i modernizacji obiektów służących rehabilitacji oraz finansowanie kosztów szkolenia i przekwalifikowania zawodowego osób niepełnosprawnych.

Z Centralnego Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym będącego w dyspozycji Głównego Geodety Kraju udzielane są Wojewódzkim i Powiatowym Funduszom Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym dotacje na uzupełnienie środków budżetowych na realizację zadań związanych z aktualizacją i utrzymywaniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz zakupem urządzeń i wyposażeniem lokali niezbędnych do prowadzenia tego zasobu.

Z wyrazami szacunku

SEKRETARZ STANU

Halina Wasilewska-Trenkner