Panie Ministrze, sprawy opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie kopalin ze złóż regulowały następujące akty prawne: po pierwsze, ustawa z 4 lutego 1994 r. "Prawo geologiczne i górnicze", DzU nr 27, poz. 96, art. 84 ust. 3-4 i art. 86 ust. 1, 2 i 3; po drugie, rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 listopada 1991 r. w sprawie opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie kopalin ze złóż; po trzecie, rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 1994 r. w sprawie opłat za działalność prowadzoną na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego.

Podstawowa różnica między wymienionymi rozporządzeniami sprowadza się do kategorii ceny, będącej podstawą sporządzonych przez podmioty gospodarcze informacji, przesyłanych dalej do Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Na podstawie informacji o ilości sprzedanej kopaliny i uzyskanej cenie Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa wymierza stosowną opłatę.

Rozporządzenie z 1991 r. definiowało cenę następująco: po pierwsze, jako koszt kopaliny powiększony o stawkę zysku stosowaną przez przedmiot gospodarczy albo, po drugie, jako jedną trzecią ceny sprzedanego produktu finalnego. Rozporządzenie z 1994 r. stanowi, że cena to jest średnia cena sprzedaży, a loco to jest przedsiębiorstwo. Przyjęcie interpretacji kategorii ceny jako ceny produktu finalnego, nie zaś kopaliny, spowodowało zwielokrotnienie wartości naliczanych opłat. Taką interpretację przyjął kontroler Najwyższej Izby Kontroli, delegatury w Poznaniu, i w trakcie kontroli w 1997 r. stwierdził nieprawidłowe sporządzenie informacji przez Kopalnię Soli "Kłodawa". Różnica między opłatami wyliczonymi przez niego i opłatami obliczonymi przez kopalnię za lata 1994-97 wyniosła około 3,6 miliona zł, oczywiście nowych. Wynika ona z przejęcia przez kontrolera i kopalnię odmiennych interpretacji kategorii ceny. Kopalnia odwoływała się od wyniku kontroli do delegatury NIK w Poznaniu, niestety, bez skutku.

Kopalnia Soli "Kłodawa" w związku z nie kontrolowanym napływem taniej i złej jakości soli z sąsiednich republik postradzieckich znalazła się w bardzo trudnej sytuacji. Jest to jedyna kopalnia w Polsce wydobywająca sól metodą górniczą. Przyjęcie jako obowiązującej opłaty eksploatacyjnej nie za kopalnię jako taką, a za to, co opuszcza kopalnię, czyli za produkt wychodzący za jej bramę, jeszcze tylko pogarsza tę trudną sytuację. Dla wyjaśnienia dodam jedynie, że proces przerobu skały w kopalni soli polega na mieleniu skały i jej paczkowaniu, a więc produkt wydobyty, kopalina, nie zmienia struktury chemicznej ani, że tak powiem, nie jest przetwarzana w sensie wytworzenia z niej innego produktu.