Jeszcze w tym okresie, kiedy wszystkie urzędy pracy stanowiły jednolity pion administracji rządowej, z braku etatów, przy równoczesnym wzroście zadań, zezwolono na zatrudnienie pracowników tych instytucji w ramach tak zwanych robót publicznych, co - jak wiadomo - obciąża Fundusz Pracy. Taki stan przekazano powiatom i trwa on do dzisiaj. Jest to wysoce niewłaściwe, ukrywa się bowiem faktyczny stan zatrudnienia w administracji publicznej i jednocześnie obciąża się i tak już niewystarczającą część Funduszu Pracy przeznaczoną na roboty publiczne.

Jednocześnie, u progu usytuowania i ustanowienia trybu i zasad wykonywania budżetu w 2001 r., wnoszę o dokonanie radykalnej w stosunku do tej z roku bieżącego zmiany, polegającej na innym podziale środków z Funduszu Pracy - na część będącą od początku roku w dyspozycji powiatowego urzędu pracy i wojewódzkich urzędów pracy oraz na część pozostającą jako rezerwa w gestii Krajowego Urzędu Pracy. Rozwiązanie zastosowane w bieżącym roku jest fatalne i nie daje podstaw do kreowania właściwej polityki w zakresie walki z bezrobociem w terenie. O wysokości dotacji decyduje się dzisiaj na podstawie pięknie napisanych dokumentów, programów i zabiegów o wsparcie tych czy innych osób.