Kilkanaście dni temu uczestniczyliśmy w spotkaniu organizatorów różnorodnych form działalności na rzecz ludzi niepełnosprawnych. I właśnie tam wręczono nam list otwarty Lubuskiego Sejmiku Ludzi Niepełnosprawnych, który do swojego oświadczenia dołączam, bowiem stanowi on jego istotę. Okazją do tego spotkania był jubileusz jednego z ośrodków rehabilitacyjnych województwa, który jest doskonale przygotowany do wypełniania swoich statutowych zadań, ale który ze względów finansowych coraz bardziej ogranicza swoją działalność nie wykorzystując całego swojego potencjału. A przecież nie trzeba być ani wybitnym ekonomistą, ani specjalistą z dziedziny rehabilitacji, żeby wiedzieć, że każdy grosz wydany na rehabilitację zmniejsza nasze wydatki na utrzymanie ludzi, którzy sami sobie w życiu nie radzą i wymagają pomocy osób trzecich.