Szanowny Panie Premierze!

Tegoroczne fundusze przyznane na funkcjonowanie urzędów pracy z trudnością wystarczały na realizację podstawowych celów, jak wypłata zasiłków i pensje pracownicze. Zdecydowana większość urzędów pracy jest zadłużona wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który swoje należności wraz z odsetkami ściąga z kont bankowych zadłużonych urzędów pracy.

Drugim, nie mniej kontrowersyjnym zagadnieniem, jest wypowiadanie kontraktów przez Krajowy Urząd Pracy z powiatowymi urzędami pracy. Przykładem niech będzie Powiatowy Urząd Pracy w Giżycku, który podpisał umowy z pracodawcami ze skutkiem finansowym na 2001 r. Na dzień 30 listopada 2000 r. zobowiązania finansowe na rok 2001 wynikające z dotychczas zawartych umów wynoszą: za prace interwencyjne - kwota 326 tysięcy zł; za refundację wynagrodzeń absolwenckich - kwota 204 tysiące zł; na programy specjalne - kwota 80 tysięcy zł; co łącznie daje 610tysięcy zł.

Brak zapewnień na kontynuację w 2001 r. najbardziej priorytetowych programów przeciwdziałania bezrobociu, jak aktywizacja absolwentów i osób długotrwale bezrobotnych, spowoduje jeszcze większą biedę, degradację społeczną i jeszcze gwałtowniejszy sprzeciw społeczny. Urzędy pracy tracą wiarygodność w oczach swoich klientów, to jest podmiotów gospodarczych, samorządów i osób bezrobotnych. Do tego dochodzi ustawiczny brak środków Funduszu Pracy na opłaty związane z ZUS, blokada kont urzędów pracy i olbrzymia kwota zaległych refundacji - w przypadku PUP w Giżycku na dzień 31 grudnia 2000 r. kwota ta wynosi 3 miliony 346 tysięcy zł - urzędy pracy stoją na krawędzi bankructwa.

senator RP

Wiesław Pietrzak