Tego właśnie dnia z ośmiu gmin położonych dotychczas w województwach częstochowskim, sieradzkim i piotrkowskim powstał powiat pajęczański, a w nim Powiatowy Urząd Pracy w Pajęcznie. Zatwierdzony regulamin organizacyjny tego urzędu, który w 1998 r. w trzech gminach opiekował się tysiącem sześciuset bezrobotnych, zakłada wzrost zatrudnienia w 1999 r. o dwadzieścia dziewięć etatów kalkulacyjnych dla obsługi czterech tysięcy sześciuset trzydziestu bezrobotnych, już w ośmiu gminach.

Ku zdziwieniu społeczności powiatu Wojewódzki Urząd Pracy w Łodzi nie tylko nie dodał środków finansowych na te etaty w pierwszym roku działalności nowego Powiatowego Urzędu Pracy w Pajęcznie, ale obciął o 35%, w stosunku do budżetu urzędu w roku poprzednim, środki finansowe na nowy rok. Ta oczywista pomyłka trwała, niestety, przez cały 1999 r. Urząd w Pajęcznie, podejmując próbę wypełnienia statutowych obowiązków, zatrudnił dwadzieścia siedem brakujących osób - a więc dwie trzecie zespołu pracowniczego - w ramach tak zwanych robót publicznych, licząc na korektę tego oczywistego błędu i naliczenie przez wojewodę łódzkiego właściwego limitu środków budżetowych na 2000 r.

Niestety, na prośby starostwa wojewoda łódzki nie był łaskaw odpowiedzieć pozytywnie. Stan niedoboru dwóch trzecich etatów kalkulacyjnych przeszedł więc automatycznie na 2000 r. i stał się niejako formalnie już problemem starosty pajęczańskiego. Z dniem 1 stycznia przejął on bowiem odpowiedzialność za walkę z bezrobociem na terenie swego powiatu dysponując budżetem na trzy gminy, podczas gdy nowy powiat pajęczański został utworzony z ośmiu gmin.

Panie Premierze! Rada powiatu pajęczańskiego w dniu 29 lutego bieżącego roku stwierdziła, że Wojewódzki Urząd Pracy w Łodzi w nowym układzie województwa, a więc po zmianach terytorialnych związanych z powołaniem powiatów, nie dokonał odpowiedniej korekty budżetów między powiatowymi urzędami pracy, stosownie do rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z dnia 30 grudnia 1998 r. Z zebranych materiałów wynika, że wojewódzki urząd pracy, jako organ odpowiedzialny za prawidłowe funkcjonowanie powiatowych urzędów pracy, w 1999 r. przy rozdziale środków na te urzędy ograniczył się wyłącznie do powtórzenia poprzednich budżetów, operując wielkościami, jakimi dysponowały w 1998 r. byłe rejonowe urzędy pracy.

Dla wszystkich oczywistym faktem było to, że wskutek reformy od 1 stycznia 1999 r. zadania Powiatowego Urzędu Pracy w Pajęcznie objęły dodatkowo pięć gmin. Liczba ludności zwiększyła się o trzydzieści cztery tysiące, natomiast wielkość budżetu dla urzędu pozostała na poziomie niezmienionym i właściwie równym budżetowi byłego rejonowego urzędu pracy, który do dnia 31 grudnia obsługiwał trzy gminy. Rezultatem tak niefrasobliwego i mechanicznie ustanowionego budżetu było oczywiste pogorszenie się obsługi bezrobotnych, jak również pogorszenie realizacji innych zadań programowych urzędu, co w pierwszym półroczu 1999 r. wywołało wśród ludności nowego powiatu falę krytyki pod adresem tegoż urzędu i władz powiatowych.

By ratować sytuację i zapewnić minimalną sprawność funkcjonowania urzędu, kierownictwo zatrudniło w 1999 r. w ramach robót publicznych dwadzieścia siedem osób, co stanowiło ponad 200% podstawowego zespołu pracowniczego.

Rada powiatu, mając poczucie odpowiedzialności za sytuację w sferze bezrobocia i na rynku pracy, nie akceptuje stosowanej dotychczas metody zapewnienia sprawnego funkcjonowania urzędu pracy poprzez powierzanie zadań kadrze rekrutującej się w dwóch trzecich z robót publicznych. Rada powiatu zwraca się zatem do kompetentnych władz o niezwłoczne uregulowanie tej bulwersującej tutejsze środowisko sprawy w drodze wydania odpowiedniej decyzji korygującej.

Jednocześnie pozwolę sobie zapytać pana premiera, kiedy społeczność tego powiatu doświadczy wszystkich zapowiedzianych przez pana dobrodziejstw reformy administracyjnej kraju.