Szanowna Pani Przewodnicząca, za pani pośrednictwem zwracam się do członków rady nadzorczej narodowego funduszu z prośbą o pomoc w rozstrzygnięciu ważnej dla samorządów terytorialnych kwestii, i to ważnej nie tylko dla samorządów z mojego województwa. Myślę bowiem, że jest ona ważna dla wszystkich gmin wiejskich i małych miast inwestujących w infrastrukturę oczyszczania ścieków. Chodzi mi o zmianę treści uchwały rady ograniczającej możliwość korzystania z preferencyjnych kredytów udzielanych przez narodowy fundusz w Warszawie dla gmin budujących na swym terenie komunalne oczyszczalnie ścieków o dobowej przepustowości do dwóch tysięcy metrów sześciennych. Wielkość ta w sposób ewidentny ogranicza możliwość korzystania z kredytów narodowego funduszu przez gminy wiejskiej i małe miasta. Tutaj rodzą się pytania.

Po pierwsze, w czyim interesie, Pani Prezes, było ograniczenie możliwości korzystania z tych kredytów i tym samym pozostawienie możliwości ubiegania się o nie jedynie dużym miastom? Nie wierzę, by wpłynął na to mechanizm interesu politycznego rządzących dzisiaj, reprezentujących przede wszystkim elektorat średnich i dużych miast.

Po czwarte, dlaczego nie szanuje się opracowanych wielkim nakładem pracy i środków w minionej kadencji narodowego funduszu kompleksowych programów ochrony zlewni poszczególnych rzek, które przewidują budowę małych, gminnych i miejskich oczyszczalni ścieków, programów, które w sposób systemowy, przy zespoleniu środków lokalnych, rządowych, środków narodowego funduszu i środków pomocowych, pozwoliłyby w przeciągu kilku najbliższych lat rozwiązać problem czystości wód, choćby zbiornika Jeziorsko czy zbiornika sulejowskiego?

Szanowni Członkowie Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu, pomimo wielu wniosków do zarządu nadzorowanego przez was funduszu - skierowanych choćby przez takie gminy z sieradzkiego jak Widawa, Błaszki czy Szadek - o umieszczenie tych zadań na tak zwanych listach priorytetów inwestycyjnych, a także zbilansowanie ich w ramach programu rzeki Warta powyżej zbiornika Jeziorsko, problem wciąż jest nie rozwiązany. Gminy mają do wyboru albo odłożyć budowę oczyszczalni ścieków, albo brać podwójnie oprocentowane kredyty w wojewódzkich funduszach ochrony środowiska lub szukać innego rozwiązania. I tak na przykład w Widawie po kompleksowej kanalizacji osady stara oczyszczalnia nie wytrzyma obciążeń ściekami, a zatem zapewne zasilą one rzekę Nieciecz, a z nią poprzez Widawkę i Wartę wpłyną do zbiornika Jeziorsko. W Błaszkach zaś zaplanowano budowę oczyszczalni o przepustowości tysiąca metrów sześciennych na dobę. Skąd wziąć drugi tysiąc ścieków, by dostać kredyt w Warszawie? W Szadku z kolei, chcąc nie chcąc, ugięli kolana i składają wniosek do wojewódzkiego funduszu, by wziąć podwójnie oprocentowany kredyt i spłacać go ze skromnych dochodów gminy.

A przypomnijmy, że środki finansowe narodowy fundusz otrzymuje, po stosownym podziale z gminami i województwami, właśnie z terenu, a tylko w małej części wypracowuje je sam.

Jest ono podyktowane troską o wymiar sprawiedliwości na terenie województwa przemyskiego. Mija już trzeci miesiąc, odkąd w sądzie wojewódzkim w Przemyślu istnieje wakat na stanowisku prezesa. Tymczasem atmosfera zaczyna się robić coraz bardziej napięta. Moje oświadczenie jest podyktowane troską o spokój, o funkcjonalne działanie wymiaru sprawiedliwości na terenie mojego województwa. Już Monteskiusz dokonał podziału władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Ten trzeci wymiar - wymiar sądownictwa, wymiar sprawiedliwości, wymiar niezawisły - powinien działać w sposób stabilny i spokojny. Dlatego też zwracam się z apelem do pani minister sprawiedliwości o podjęcie szybkiej decyzji. Zgromadzenie sędziów nie dokonało wyboru, a więc decyzja należy teraz do pani minister. Proszę więc, żeby zapadła szybko, aby wymiar sprawiedliwości na terenie ziemi przemyskiej mógł funkcjonować normalnie.