Swoje oświadczenie kieruję na ręce premiera rządu Rzeczypospolitej Polskiej, pana profesora Buzka.

Zwróciło się do mnie stowarzyszenie działające pod nazwą Ogólnopolski Ruch Mieszkaniowy. Stowarzyszenie to działa, między innymi, w Przemyślu, a więc w mieście znajdującym się na obszarze, gdzie zostałem wybrany do Senatu. Ale sprawa, o którą zwraca się stowarzyszenie, jest problemem ogólnopolskim. Zajmuje się nim także zarząd Głównego Związku Lokatorów i Spółdzielców, Krajowy Związek Lokatorów i Spółdzielców i inne organizacje. Problem ten jest znany wielu z państwa. Dotyczy on obciążeń związanych ze spłatą kredytów mieszkaniowych, zaciągniętych przez spółdzielnie, to one zaciągały je bowiem parę lat temu w imieniu swoich lokatorów. Potem nastąpiła zmiana oprocentowania kredytów w PKO. Ciężar związanych z tym kosztów spadł na spółdzielców, lokatorów. W wielu przypadkach doprowadziło to do dramatów, do sytuacji, kiedy ludzie nie byli w stanie pokryć tych wielkich należności. Rodziły się konflikty między zarządami spółdzielni a lokatorami.

Stowarzyszenie, które skierowało do mnie pismo, ma dwa główne postulaty, z którymi identyfikują się również wszystkie krajowe związki lokatorów i spółdzielców, działające w ich imieniu. Chodzi o to, aby dać lokatorowi prawo wyboru formy spłaty kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego przez spółdzielnię w banku PKO BP. Przede wszystkim na zasadach obowiązujących od 31 grudnia 1991 r., w formie jednego i dwóch procentów. Lokator spłacałby w ten sposób kredyt bez obciążeń odsetkami narosłymi w latach 1990-1997. Proponują oni, aby ten kredyt był oprocentowany nie więcej niż 3% w skali rocznej. Zwracają się też z postulatem, aby lokator mógł spłacać kredyt na zasadach przepisów ustawy obowiązującej od 1 stycznia 1996 r., a następnie znowelizowanej i obowiązującej od 17 września 1997 r.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jak Polska długa i szeroka są spółdzielnie, a w każdej z nich, albo przynajmniej w znacznej ich części, pojawia się ten problem. Dotyka on wielu polskich rodzin. Jest to błędne koło, które trzeba kiedyś przerwać, ktoś musi podjąć decyzję. Myślę, że dobrze byłoby, gdyby właśnie rząd pana premiera Buzka rozwiązał ten problem.