Spis oświadczeń, oświadczenie, odpowiedź 1


Odpowiedź na oświadczenie senatora Janusza Lorenza, złożone na 29. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 31), nadesłał Minister Skarbu Państwa:

Warszawa, 19 marca 1999 r.

Szanowna Pani
Alicja GRZEŚKOWIAK
Marszałek Senatu

Szanowna Pani Marszałek

W odpowiedzi na Pani pismo z dnia 3 lutego 1999 w sprawie Oświadczenia złożonego przez senatora Janusza Lorenza na 29 posiedzeniu Senatu w dniu 29 stycznia 1999 roku dotyczącego sprzedaży przez Skarb Państwa pakietu 20,93% akcji w spółce Ostróda Morliny pragnę przedstawić następujące stanowisko:

Działając w oparciu o przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 roku o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44 poz. 202 z późn. zm.) Skarb Państwa na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów wniósł do Narodowego Funduszu Inwestycyjnego "Hetman" S.A. 33% akcji wyżej wymienionej spółki, 27% zostało wniesione do pozostałych NFI, 15% objęli pracownicy spółki, a 25% zgodnie z wyżej wymienioną ustawą pozostało w posiadaniu Skarbu Państwa.

W efekcie realizacji zadań statutowych Funduszu, Zakłady Mięsne "Ostróda Morliny" S.A. są spółką notowaną na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie S.A., a w wyniku publicznej emisji akcji udział Skarbu Państwa spadł do poziomu 20,93% kapitału akcyjnego.

Akcje Spółki są w obrocie giełdowym.

W dniu 18 listopada 1998 r. spółka Campofrio Alimentacion S.A. ogłosiła zgodnie z art. 151, 152 i 155 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, publiczne wezwanie na zakup po cenie 18 złotych za akcję 100% akcji Zakładów Mięsnych "Ostróda-Morliny" S.A. Wezwanie zostało poprzedzone podpisaniem umowy z Narodowym Funduszem Inwestycyjnym "Hetman" S.A., który zobowiązał się do odpowiedzi na publiczne wezwanie i sprzedaży pakietu wiodącego 33% akcji spółki. Spółka Campofrio Alimentacion S.A. otrzymała wszystkie wymagane prawem zezwolenia potrzebne na nabycie akcji w tym: zgodę Komisji Papierów Wartościowych i Giełd na nabycie akcji Spółki w liczbie powodującej przekroczenie 50% głosów na walnym zgromadzeniu, zgodnie z wymogiem art. 149 ustawy z dnia 21 sierpnia 1998 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów co do nabycia akcji Spółki powodującego przekroczenie 50% głosów na walnym zgromadzeniu Spółki zgodnie z wymogiem art. 11 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym.

Jednocześnie akcje ZM "Ostróda-Morliny" S.A. były skupowane na rynku giełdowym przez spółkę Animex S.A. oraz przez podmioty od niej zależne. Z naszych informacji wynika, że grupa kapitałowa związana ze spółką "Animex" S.A. skupiła około 20% akcji ZM Ostróda-Morliny S.A. Akcje zostały wykupione od niektórych z posiadających mniejszościowe pakiety akcji Narodowych Funduszy Inwestycyjnych.

Pragnę podkreślić, że spółka Animex S.A. nie ogłosiła kontrwezwania, które mogłoby dać świadectwo poważnych zamiarów inwestycyjnych.

W dniu 29 grudnia 1998 r. Rada Ministrów wyraziła zgodę na sprzedaż akcji ZM Ostróda Morliny S.A. z pominięciem obowiązującej Skarb Państwa procedury publicznego przetargu pod warunkiem uzyskania jak najkorzystniejszej dla Skarbu Państwa oferty cenowej.

Tymczasem, w dniu 26 stycznia 1999 r. do Ministerstwa Skarbu Państwa wpłynęło pismo od Zarządu spółki Animex S.A. informujące o rezygnacji z przetargu na akcje ZM Ostróda Morliny S.A.

W dniu 26 stycznia 1990 r. wpłynęła do Ministerstwa Skarbu Państwa ostateczna oferta od Campofrio Alimentacion S.A. na zakup 1 209 757 akcji ZM Ostróda-Morliny S.A. po cenie 25,60 złotych za akcję.

Należy zaznaczyć, że w piśmie z dnia 11 grudnia 1998 r., pracownicy ZM Ostróda-Morliny S.A. zaapelowali z poparciem dla wyboru oferty Campofrio Alimentacion S.A., jako wiarygodnego inwestora, który jest w stanie zagwarantować dokonanie większych inwestycji zapewniających rozwój spółki.

Odnosząc się do niektórych tez oświadczenia pana senatora Janusza Lorenza pragnę stwierdzić:
1) Nieprawdą jest jakoby "z powodu decyzji o sprzedaży Morlin społeczeństwo naszego kraju poniosło wielką stratę". Campofrio zamierza rozwijać Morliny nie tylko poprzez wniesienie do nich nowoczesnych technologii, wiedzy i doświadczenia, ale również poprze
z włączenie zakładów do własnej sieci kanałów dystrybucji co znacznie poszerzy rynki zbytu dla produktów wytwarzanych w ZM Ostróda Morliny S.A. między innymi na kraje skandynawskie, Niemcy, Bułgarię, Węgry, kraje nadbałtyckie, Rosję i USA. Bez Campofrio zaistnienie na ww. rynkach byłoby bardzo kosztowne i raczej wykraczałoby poza możliwości spółki Morliny S.A. Poza tym wzrost sprzedaży oznacza oczywiście wzrost efektywności posiadanego majątku oraz bezpieczeństwo zatrudnienia dla pracowników. Compofrio umożliwi rozpoczęcie eksportu surowców do fabryk Campofrio w Moskwie i Rumunii, co daje szansę pełnego wykorzystania nowej linii technologicznej do uboju trzody, angażując jednocześnie większą liczbę producentów żywca z regionu w produkcję Morlin, dając im pewne źródło utrzymania. Uniezależni to Morliny od kryzysów na rynku wschodnim, oraz umożliwi zaadoptowanie najnowocześniejszych technik zarządczych dających niepowtarzalną szansę konkurowania po wejściu Polski w struktury Europejskie. Plany Campofrio zakładają podwojenie produkcji ZM Ostróda Morliny S.A. w ciągu najbliższych 3 lat.

Również w świetle przychodów Skarbu Państwa ze zrealizowanej transakcji nie można mówić o jakichkolwiek stratach, a należy raczej ocenić transakcję jako sukces biorąc pod uwagę faktyczny brak kontroferty Animexu i uzyskaną ostateczną cenę 25,60 PLN za 1 akcję, która jest o ok. 15% wyższa od najwyższego kursu giełdowego spółki zanotowanego w ciągu ostatniego roku.

2) Nieporozumieniem jest stwierdzenie, że "przy wyborze nabywców przedsiębiorstw decydującą przesłanką nie powinna być proponowana przez nich cena. Inne przesłanki mogą być ważniejsze." Pragnę przypomnieć, że po skutecznym wezwaniu Campofrio Alimentacion S.A. był największym akcjonariuszem ZM Ostróda Morliny S.A., oraz posiadał wymagane prawem zgody na przekroczenie progu 50% na walnym zgromadzeniu. Udział Skarbu Państwa w spółce był podobny do szacowanego przez nas udziału grupy kapitałowej Animex S.A. Oferta Campofrio była nie tylko znacznie korzystniejsza cenowo, ale zapewniała włączenie zakładów do sieci dystrybucji w krajach Unii Europejskiej co w obliczu poważnych trudności na rynku wschodnim jest poważnym argumentem. Jak wcześniej zaznaczono, Animex S.A. wycofał się z przetargu na akcje ZM Ostróda-Morliny S.A. w dniu 26 stycznia 1999 r. zanim wpłynęła ostateczna oferta Campofrio.

3) Trudno jest traktować poważnie sugestie autora, zawarte w retorycznym pytaniu: "Nietrudno się domyśleć, gdzie hiszpański właściciel Morlin będzie kupował żywiec w sytuacji, gdy i w Polsce i w Hiszpanii wystąpi jego nadwyżka." Nie wdając się w polemikę należy stwierdzić, że transport mrożonych półtusz przez całą Europę miałby niewątpliwie znaczący wpływ na koszty produkcji co stoi w sprzeczności z sugerowaną tezą. Ponadto, przedstawiciele spółki Campofrio wielokrotnie zapewniali, również publicznie (konferencja prasowa w Hotelu Sheraton 18 listopada 1998 r.), że źródłem zaopatrzenia w żywiec będą dla Morlin producenci krajowi.

4) Pan senator w swoim oświadczeniu stwierdza: "Gdyby Skarb Państwa szybciej podjął decyzję o sprzedaży swego pakietu najlepiej płacącemu inwestorowi, nie doszłoby do zagadkowej i kontrowersyjnej sprzedaży Morlin przez członków rady nadzorczej Animexu konkurencyjne u inwestorowi zagranicznemu (...)". Nie wiem na jakiej podstawie pan senator łączy sprawę sprzedaży pakietu akcji Morlin przez Skarb Państwa ze sprawą sprzedaży własnych pakietów akcji tej spółki przez dwóch członków władz Animexu. Sądzę, że sprawę oceny postępowania członków rady nadzorczej należy pozostawić akcjonariuszom spółki Animex S.A. Animex S.A. jest spółką prywatną i Skarb Państwa nie ma żadnej możliwości wywierania jakiegokolwiek nacisku na władze lub akcjonariuszy tej spółki ani tym bardziej na ich prywatne decyzje inwestycyjne.

Autor oświadczenia niewątpliwie słusznie klasyfikuje ZM Ostróda Morliny S.A. jako jeden z najlepszych zakładów branży mięsnej w Polsce. Ministerstwo Skarbu Państwa jako akcjonariusz dysponujący pakietem 20,93% akcji podjęło wszelkie możliwe kroki w tym kierunku aby właściwie ocenić zarówno obecną sytuację w Spółce jak i jej perspektywy na tle branży. Zdecydowanie uważamy iż nie tylko lepsza cena oferowana przez Campofrio Alimentacion S.A. podniosła wartość tej oferty, ale również wiarygodność i stabilność inwestora. Jesteśmy zdania, że w obecnej sytuacji sprzedanie ZM Ostróda Morliny S.A. grupie Animex S.A. nie tylko nie przyniosłoby oczekiwanych wpływów do budżetu, ale przede wszystkim nie dałoby podstawowych gwarancji stabilnego zarządzania i stałego wzrostu firmy. Animex S.A. jest spółką o bardzo skomplikowanej strukturze akcjonariatu, podlegającej zmianom. Największymi akcjonariuszami są: pan Hubert Gierowski (z podmiotami zależnymi) - 29,96%, Smithfield Foods (USA) - 15,11%, Bankowy Fundusz Gwarancyjny - 11,11%, Animpol - 8,92%, Capital Management Corp. - 6,27%, oraz poniżej 5%: Grupa PZU, Mariola Yada, Kredyt Bank PBI, Międzynarodowa Korporacja Gwarancyjna i inni. Brak jest w Animex S.A, inwestora strategicznego, można się spodziewać, że w niedługim czasie struktura tego akcjonariatu ulegnie zmianie i jeden z akcjonariuszy obejmie pakiet większościowy. Nie mamy żadnej gwarancji że będzie to podmiot polski. Okres przejściowy związany ze zmianami w akcjonariacie Animexu niewątpliwie utrudniłby skuteczne zarządzanie jeszcze jedną silną firmą taką jak Morliny stojącą w obliczu wyzwań, o których pan senator wspomniał tj.: poszukiwanie nowych rynków zbytu, zwiększenie sprzedaży, wzrost lub co najmniej utrzymanie zatrudnienia na niezmienionym poziomie.

Mając również na względzie stanowisko załogi ZM Ostróda Morliny S.A. z całą odpowiedzialnością podjęliśmy decyzję o sprzedaniu naszego pakietu akcji inwestorowi strategicznemu w powyższej spółce.

Z poważaniem
Emil Wąsacz


Spis oświadczeń, oświadczenie, odpowiedź 1