Wniesienie przedsiębiorstwa do spółki, w której akcjonariuszami, obok skarbu państwa, są wyłącznie pracownicy przedsiębiorstwa państwowego, rolnicy lub rybacy, następuje w trybie rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia. Znaczenie rokowań jest w tym wypadku duże, ze względu na konieczność dojścia przez strony do porozumienia w wypadku wszystkich postanowień, które objęte są przedmiotem rokowań - na mocy art. 72 kodeksu cywilnego.

Związki zawodowe i załogi przedsiębiorstw są zdania, że dając spółkom, w których akcjonariuszami są wyłącznie pracownicy przedsiębiorstwa, pewne preferencje, na przykład dotyczące wielkości wnoszonego kapitału, ustawodawca robił to rozmyślnie. Dawał preferencje po to, aby zainteresować załogi przedsiębiorstw udziałem w pracach prywatyzacyjnych, nie zaś po to, aby spółki pracownicze stawały do boju o własne przedsiębiorstwo z innymi spółkami w trybie publicznych rokowań. Wtedy mają mniejsze szanse, bo wnoszą mniejszy kapitał i mają mniej do zaproponowania, jeśli chodzi o inwestycje, w tym inwestycje na rzecz ochrony środowiska.

Zdaniem doktora Gerarda Bieńka, sędziego Sądu Najwyższego, który wypowiedział się w opinii opracowanej za zgodą pierwszego prezesa Sądu Najwyższego, publiczne zaproszenie do rozpoczęcia rokowań jest sprzeczne ze złożonym wnioskiem o prywatyzację, zwłaszcza wtedy, gdy jest to wniosek wspólny dyrektora i rady pracowniczej. Przekreśla ono sens ścieżki prywatyzacyjnej, która zyskała aprobatę załogi, a co najważniejsze, wypacza intencje ustawodawcy, czyli preferowanie spółek z wyłącznym udziałem pracowników. Ponadto doktor Bieniek jest zdania, że skoro ustawa nie reguluje pojęcia "rokowania podjęte na podstawie publicznego zaproszenia", to z kodeksowej definicji wynika, że zaproszenie do rozpoczęcia rokowań może być skierowane do ogółu lub do poszczególnych osób. Oznacza to, że w razie zamiaru zawiązania spółki, o której jest mowa w art. 50 ustawy, w świetle art. 50 ust. 1 zaproszenie może i musi być skierowane do osób, które mogą być wyłącznymi akcjonariuszami, to jest do pracowników przedsiębiorstwa państwowego.

Opinii doktora Bieńka nie podziela Departament Prawny Ministerstwa Skarbu Państwa, na zdanie którego powołuje się wojewoda kielecki, zamierzając wystosować zaproszenie do publicznych rokowań.

Ten problem bardzo dotkliwie odczuwają już dwa przedsiębiorstwa z terenu Kielc - kieleckie kopalnie surowców mineralnych "Marmury" oraz kopalnie wapienia w Morawicy. Sytuacja jest o tyle niebezpieczna dla załóg tych zakładów, że w związku z uruchomieniem budowy autostrady i powodzią notuje się ogromne zainteresowanie innych spółek tymi przedsiębiorstwami, w tym kapitału obcego. Ogłoszenie zaproszenia do publicznych rokowań umożliwi załogom tych przedsiębiorstw udział w prywatyzacji.

Ust. 4 podaję w dwóch wariantach. Pierwszy wariant: "jeżeli wniesienie przedsiębiorstwa do spółki, której akcjonariuszami są wyłącznie pracownicy przedsiębiorstwa państwowego, następuje na wniosek dyrektora i rady pracowniczej, pierwsze zaproszenie do rokowań skierowane będzie do pracowników przedsiębiorstwa państwowego, akcjonariuszy spółki pracowniczej". Drugi wariant: "prywatyzacja przedsiębiorstwa państwowego, zgodnie z ust. 1 nie wymaga trybu publicznego ogłoszenia, ponieważ adresowana jest wyłącznie do jego załogi. Oferta prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego, zgodnie z ust. 1 winna być ogłoszona publicznie, ale zaadresowana wyłącznie do jego załogi".

O tym, jak wielkim hamulcem prywatyzacji jest obecna treść art. 50 ustawy, niech świadczy fakt, że od chwili jego obowiązywania żadne przedsiębiorstwo w kraju nie zostało sprywatyzowane w ten sposób.