W odpowiedzi na będące przedmiotem interpelacji oświadczenie, złożone przez senatora Krzysztofa Lipca podczas IX posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 19 marca 1998 roku, pragnę poinformować Panią Marszałek, iż Ministerstwo Skarbu Państwa dostrzega problem podniesiony przez Pana Senatora, wiążący się z interpretacją art. 49 ust. 1, w związku z art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 roku o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 z późn. zm.).

Obecnie obowiązujące brzmienie art. 49 ust. 1 cytowanej ustawy, w myśl którego "wniesienie przedsiębiorstwa do spółki następuje w trybie rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia", nie pozwala jednakże na odstąpienie od obowiązku zachowania trybu publicznego przy wyłanianiu inwestora, z którym Skarb Państwa zawiąże spółkę w przypadku wniesienia przedsiębiorstwa, w znaczeniu przedmiotowym do spółki, w której akcjonariuszami (udziałowcami) są oprócz Skarbu Państwa wyłącznie osoby będące w dniu wydania zarządzenia o prywatyzacji bezpośredniej przedsiębiorstwa państwowego pracownikami tego przedsiębiorstwa, czy też związanymi z tym przedsiębiorstwem państwowym rolnikami lub rybakami. Wskazany wyżej tryb wyboru inwestora znajduje zastosowanie niezależnie od statusu prawnego kontrahenta. Status prawny inwestora, wyłonionego w trybie rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia, ma natomiast istotne znaczenie przy określaniu minimalnego wkładu kapitałowego, do uiszczenia którego jest on zobowiązany.

Pragnę zwrócić uwagę, iż przywołana w oświadczeniu senatora Krzysztofa Lipca opinia sędziego Sądu Najwyższego - Pana Gerarda Bieńka, odnosi się w swej przeważającej treści do wniesienia przedsiębiorstwa, w rozumieniu art 55¹ k.c., do spółki, do którego znajdują zastosowanie przepisy działu V, rozdziału 2 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, nie zaś do procesu wyłaniania, na wolnym rynku, inwestora przeprowadzanego z zachowaniem trybu publicznego, wynikającego z przepisów ustawy.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, iż organ założycielski dokonując prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego, w trybie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, winien przy wyborze inwestora brać pod uwagę nie tyle ofertę najkorzystniejszą pod względem finansowym, jaką często może przedstawić potencjalnie silniejszy oferent, lecz kierując się dbałością o szeroko pojęty interes gospodarki narodowej, uwzględnić szereg innych czynników, jak choćby stopień zaangażowania załogi w rozwój przedsiębiorstwa, potrzeby danej gałęzi gospodarki, strukturę zatrudnienia na danym terenie i w oparciu o powyższe kryteria podjąć decyzję o wyborze właściwego kontrahenta.