Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, następne oświadczenie, odpowiedź na oświadczenie
8. posiedzenie Senatu RP
19 marca 1998 r.
Oświadczenie
Oświadczenie moje kieruję do ministra pracy i polityki socjalnej. Na mocy ustawy z 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, uchwalonej głosami ówczesnej koalicji SLD i PSL, dokonano regulacji niekorzystnych dla bezrobot
nych. Potwierdził to rzecznik praw obywatelskich, który 4 kwietnia 1997 r., pod wpływem licznych skarg, wystąpił do ministra pracy i polityki socjalnej z prośbą o wyjaśnienie, czym uzasadnione są niekorzystne dla bezrobotnych zmiany oraz czy w najbliższym czasie przewidywane są działania mogące zmniejszyć uciążliwość niekorzystnych nowych rozwiązań prawnych.Zanim weszły w życie przepisy wprowadzające zasiłek i świadczenie przedemerytalne, czyli do końca 1996 r., bezrobotni z długim stażem pracy - kobiety: trzydzieści lat, mężczyźni: trzydzieści pięć lat - mieli prawo do przedłużonego zasiłku dla bezrobotnych. Wypłacano go do czasu uzyskania emerytury, czyli do osiągnięcia wieku emerytalnego, w wysokości 75% naliczonej przez ZUS podstawy wymiaru ich przyszłe
j emerytury. Od zasiłku tego była opłacana składka na ZUS, a więc czas jego otrzymywania przedłużał czas emerytalny.Instytucja zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego była niekorzystna do dnia 8 sierpnia 1997 r., to jest do czasu, kiedy weszły w życie przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw, gdzie wprowadzono ust. 3 do art. 37m ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Tak więc okres pobier
ania zasiłku przedemerytalnego do 8 sierpnia 1997 r. był okresem nieskładkowym w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, co skutkuje nieuwzględnieniem tego okresu przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalnych i ich wysokości.W związku z tym jawi się pytanie, czy obecny rząd podejmie inicjatywę ustawodawczą korygującą legislacyjny błąd rządzącej wówczas koalicji SLD-PSL. Ponadto pragnę zwrócić uwagę, iż gros osób pobierających do końca 1996 r. zasiłek przedemerytalny w jego poprzednim kształcie obecnie utraciło nabyte wcześniej prawa w wyniku nowej regulacji sposobu naliczania tego zasiłku. Zgodnie z nią następuje powiązanie wysokości zasiłku przedemerytalnego z wysokością zasiłków dla bezrobotnych i odstępuje się od powiąz
ania z podstawą wymiaru emerytury. Co prawda, w art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 6 grudnia 1996 r. nowelizującej przepisy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu dopuszcza się, aby świadczeniobiorcy mieli możliwość dokonania wyboru, to jednak praktyka w rejonowych urzędach pracy jest inna. Przykład: Rejonowy Urząd Pracy w Końskich. Z urzędu orzeka się tam o utracie statusu bezrobotnego i przyznaje świadczenia przedemerytalne w sposób określony w art. 37j ust. 2 i ust. 3 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Bardzo często takie postępowanie powoduje zmniejszenie wysokości zasiłku.Pragnę zainteresować pana ministra inną drakońską praktyką związaną z wykonywaniem ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Polega ona na orzekaniu utraty prawa do zasiłku przedemerytalnego i wzywaniu do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku. Kwoty te często przekraczają 10 tysięcy zł, jeśli osoby pobierające zasiłek otrzymywały dochód z umów cywilnych.
Rejonowy Urząd Pracy w Starachowicach z urzędu wszczął kilkadziesiąt postępowań administracyjnych, na podstawie wyników kontroli legalności zatrudnienia. Nie uwzględnił jednak istotnych okoliczności dotyczących uzyskiwania dochodów przez osoby pobierające zasiłek przedemerytalny. Dramat tych ludzi polega n
a tym, że utracili prawo do zasiłku, a przy tym nie wykonują pracy. Często również ich rodziny nie uzyskują żadnych dochodów. Tymczasem na tych osobach ciąży obowiązek zwrotu znacznych kwot pieniężnych.Uprzejmie proszę pana ministra o zbadanie sprawy starachowickich przedemerytów, którzy znaleźli się w bardzo trudnej sytuacji.
Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, następne oświadczenie, odpowiedź na oświadczenie