Na trzydziestym pierwszym posiedzeniu Senatu, 4 maja bieżącego roku, złożyłem oświadczenie w sprawie naszej współpracy gospodarczej z Federacją Rosyjską. W kwietniu otrzymałem na ten temat odpowiedź ministra gospodarki, pana Janusza Steinhoffa. Odpowiedź ta, pragnę to szczególnie podkreślić, nie była odfajkowaniem sprawy, z czym niestety także często spotykamy się, my z opozycji, w podobnych sytuacjach.

W tej bardzo obszernej odpowiedzi przedstawiona była bowiem wnikliwa i wszechstronna ocena współpracy z rynkiem rosyjskim, wraz ze wskazaniem zarówno popełnionych błędów oraz niedostatków w naszym działaniu, jak i planowanych przedsięwzięć w celu poprawy sytuacji. Otrzymanie takiej właśnie odpowiedzi sprawiło mi dużą satysfakcję, gdyż przywróciło bardzo już nadwątloną wiarę w celowość i sens instytucji naszych senackich oświadczeń. I za to właśnie pragnę przekazać, oprócz oceny samej odpowiedzi, szczególnie podziękowanie panu ministrowi Januszowi Steinhoffowi.

Ze względu na treść odpowiedzi ministra Steinhoffa nie wolno mi jednak poprzestać jedynie na tym podziękowaniu. Pan minister podał bowiem w przedstawionej ocenie fakty, które mną po prostu wstrząsnęły. i nie wiem zupełnie, w jakich kategoriach mam je oceniać. Czy jako karygodną indolencję urzędników i kierownictwa Ministerstwa Spraw Zagranicznych, czy też jako niezrozumiałą rozgrywkę między Ministerstwem Spraw Zagranicznych i Ministerstwem Gospodarki, której efekty można potraktować jako szkodnictwo, a może nawet sabotaż przynoszący trudne do wyliczenia, na pewno olbrzymie, straty dla naszej gospodarki.

By nie być posądzonym o przeinaczanie lub operowanie ogólnikami, na poparcie tych tez pozwolę sobie przytoczyć fragment wypowiedzi ministra Steinhoffa, będącej odpowiedzią na pytanie zadane przeze mnie w wymienionym oświadczeniu. Moje pytanie dotyczyło braku obsad, od dłuższego czasu, kierownictwa Biura Radcy Handlowego w Moskwie, Minister Steinhoff w wyjaśnieniu pisanym w kwietniu 1999 r. - podkreślam szczególnie ten termin - odpowiada: "Jeśli chodzi o obsadę stanowiska radcy handlowego ministra pełnomocnego w Moskwie, pragnę poinformować, iż wniosek w tej sprawie został złożony do Ministerstwa Spraw Zagranicznych w dniu 31 lipca 1998 r., propozycja powołania kandydata z dniem 1 września 1998 r. Dotyczy to również obsady kadrowej na innych rynkach , łącznie dziewiętnaście wniosków założonych w tym samym czasie, co do których do dnia dzisiejszego brak stanowiska Ministerstwa Spraw Zagranicznych".

Sprawa nie wymaga chyba dodatkowych komentarzy.

Byłoby też truizmem przypominanie i cytowanie wielkości naszego deficytu w handlu zagranicznym oraz wynikających z tego wyjątkowo negatywnych, a nawet groźnych, konsekwencji dla naszej gospodarki i sytuacji państwa. Od ponad ośmiu miesięcy brak stanowiska Ministerstwa Spraw Zagranicznych w sprawie obsady szefa Biura Radcy Handlowego w Federacji Rosyjskiej oraz osiemnastu radców prowadzących sprawy handlowe na innych rykach. W tej sytuacji to po prostu skandal! I nie wierzę, by nie wiedział o tym minister Geremek.