Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, następne oświadczenie
42. posiedzenie Senatu RP
23 września 1999 r.
Oświadczenie
Szanowny Panie Premierze!
Zwracam się z uprzejmą prośbą o ponowne rozpatrzenie ustawy o systemie funkcjonowania zakładów pracy chronionej.
Wprowadzony w Polsce w 1991 r. system funkcjonowania zakładów pracy chronionej stwarzał warunki prawidłowemu rozwojowi przedsiębiorstw, w których niejednokrotnie jest zatrudnionych powyżej 60% osób niepełnosprawnych.
Dotychczasowy system ulg i preferencji podatkowych był zasadniczym argumentem, który pozwalał zakładom pracy chronionej na utrzymanie się na rynku w warunkach dużej konkurenc
ji.PPHU "Cobra-tex" zatrudnia łącznie 130 pracowników, w tym 70 osób niepełnosprawnych. Wśród zatrudnionych osób niepełnosprawnych 19,28% stanowią osoby z orzeczeniem znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Przeważnie są to osoby ze znacznymi schorzeniami narządu wzroku. Należy stwierdzić, że sprawność fizyczna, a co za tym idzie, wydajność pracy tych osób jest bardzo niska z przyczyn od nich niezależnych.
A zatem proponowany w miejsce dotychczasowych preferencji i ulg system dotacji budżetowej żadną miarą nie skompensuje skutków niskiej wydajności pracy oraz innych perturbacji i problemów związanych z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych. Proponowany w nowej ustawie system jedynie bardzo ograniczonej dotacji budżetowej uzależnionej od stopn
ia niepełnosprawności, bez żadnych alternatywnych uprawnień, spowoduje lawinowy upadek tych zakładów, a w dalszej kolejności stworzy nową rzeszę bezrobotnych niepełnosprawnych. Dla budżetu będzie to dodatkowa pozycja wydatków.W warunkach gospodarki rynkowej nie można liczyć na altruistyczne podejście przedsiębiorcy do osoby niepełnosprawnej jako pracownika. Z tego względu wdrożenie projektowanej ustawy najbardziej odczują osoby poszkodowane przez los.
Argumenty Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej uzasadniające konieczność modyfikacji dotychczas funkcjonującego systemu są nieprzekonywające. Ewentualne luki w obowiązujących przepisach prawnych, jak również pewne braki organizacyjne należy usuwać, uszczelniać, a nie rezygnować z właściwie wypracowanych rozwiązań. Nowe propozycje rozwiązań zdecydowanie idą w kierunku likwidacji miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych, a także pełnosprawnych zatrudnionych w tych zakładach, Cała odpowiedzialność za utworzenie armii bezrobotnych niepełnosprawnych spadnie na pomysłodawców wyjątkowo niefortunnej ustawy. Dotychczas funkcjonujące przepisy mogą stanowić modelowy wzorzec rozwiązań systemowych.
Uważam, że ta ustawa nie może być wprowadzona, zatem apeluję o jej nie uchwalenie.
Pozostają z należnym szacunkiem
mgr Zbigniew Gołąbek.
Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, następne oświadczenie